"Ο Ερντογάν, το δημοψήφισμα και οι κόκκινες γραμμές".
(1) Ο Ερντογάν, το δημοψήφισμα και οι κόκκινες γραμμές .
(2) Γιατί ο Καμμένος απαντά σε υψηλούς τόνους στην Άγκυρα;
- Παραπαίουν οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.
(4) Κόκορας “made in Turkey”, αγαπημένος και ακομπλεξάριστος.
(2) Γιατί ο Καμμένος απαντά σε υψηλούς τόνους στην Άγκυρα;
Ποια είναι η κυβερνητική απόφαση
(3) Τουρκία: Απειλεί ευθέως με στρατιωτική δράση- Παραπαίουν οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.
(4) Κόκορας “made in Turkey”, αγαπημένος και ακομπλεξάριστος.
Η ρίψη πυρών από τουρκική κανονιοφόρο εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Φαρμακονήσι υποχρέωσε τον υπουργό Εξωτερικών να προειδοποιήσει την Τουρκία ότι πλησίασε πολύ να πατήσει την κόκκινη γραμμή. Το μήνυμα ήταν σαφές, αλλά στην Άγκυρα δεν το λαμβάνουν σοβαρά υπόψη. Δεν φαίνεται να τους πείθουν οι διαβεβαιώσεις του Κοτζιά ότι η οικονομική κρίση δεν έχει κάμψει ούτε την αποφασιστικότητα της Αθήνας, ούτε τη δυνατότητα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων να υπερασπίσουν τα εθνικά συμφέροντα.
Η προϊστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων τις τελευταίες δεκαετίες, άλλωστε, τείνει να εδραιώσει και στους νεοοθωμανούς την πεποίθηση πως η Ελλάδα είναι πρακτικά ανίκανη και πολιτικά απρόθυμη να απαντήσει κατά τρόπο που να προκαλέσει κόστος στην Τουρκία. Αν και δεν ομολογείται δημοσίως, αρμόδια πηγή παραδέχεται ότι οι συνεχείς και κλιμακούμενες τουρκικές προκλήσεις, σε συνδυασμό με την απουσία αποτελεσματικών ελληνικών αντιμέτρων, έχουν προκαλέσει ρήγματα στην αξιοπιστία της ελληνικής αποτρεπτικής στρατηγικής.
Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, επειδή ωθεί τον Ερντογάν να προχωρήσει παραπέρα στον δρόμο του τυχοδιωκτισμού. Το γεγονός, μάλιστα, ότι είναι απόλυτος άρχων, χωρίς ηγετική ομάδα που να αναλύει ορθολογικά τις εκάστοτε συνθήκες και να φιλτράρει τις διαθέσεις του αρχηγού αυξάνει τις πιθανότητες για παραβίαση των κόκκινων γραμμών. Τα γεγονότα, άλλωστε, έχουν αποδείξει ότι ο Τούρκος πρόεδρος έχει την τάση να αντιδρά σπασμωδικά και να παρασύρεται από τις παρορμήσεις του, αν και όπως όλοι οι αυταρχικοί ηγέτες έχει κι αυτός οξυμένο ένστικτο αυτοσυντήρησης.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, όμως, το μήνυμα του Κοτζιά δεν είναι αποτρεπτική ρητορική χωρίς αντίκρισμα. Έχει ληφθεί η απόφαση ότι σε περίπτωση που οι Τούρκοι επιχειρήσουν να αποβιβάσουν κομάντος σε ελληνική βραχονησίδα θα ενεργοποιηθούν τα σχετικά επιτελικά σχέδια και η νησίδα θα εκκαθαρισθεί. Προφανώς, η Αθήνα δεν επιθυμεί τα πράγματα να φθάσουν σ’ αυτό το σημείο και γι’ αυτό εξαντλεί τα περιθώρια υπομονής, προκειμένου να μη ρίξει λάδι στη φωτιά. Τέτοιες είναι και οι εντολές που έχουν δοθεί στα σκάφη του Λιμενικού και του Πολεμικού Ναυτικού που περιπολούν στο ανατολικό Αιγαίο. Γι’ αυτό και προ καιρού ο υφυπουργός Ναυτιλίας Σαντορινιός έβαλε στο συρτάρι το σχέδιό τους για αξιοποίηση των βραχονησίδων.
Υψηλά ιστάμενη πηγή ξεκαθαρίζει, όμως, πως είναι διαφορετικής ποιότητας πρόκληση η αποβίβαση κομάντος σε ελληνική νησίδα από μία υπέρπτηση, μία παραβίαση των χωρικών υδάτων, ακόμα και από τη ρίψη βολών κοντά στο Φαρμακονήσι. Με άλλα λόγια, υπάρχει ένα όριο για το τι μπορεί η Ελλάδα να αντιμετωπίσει μόνο με διπλωματικές ενέργειες και με απλή στρατιωτική παρακολούθηση. Όταν αμφισβητηθεί εμπράκτως η εδαφική ακεραιότητα, η αντίδραση για την προάσπισή της καθίσταται μονόδρομος. Μας διευκρίνισε, μάλιστα, πως το σαφές αυτό μήνυμα έχει σταλεί όχι μόνο στην Άγκυρα, αλλά και στο ΝΑΤΟ και στις μεγάλες δυνάμεις.
Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, ο υπουργός Εξωτερικών πραγματοποίησε διαβήματα στο Στέητ Ντηπάρτμεντ, θεωρώντας πως οι επισκέψεις του αρχηγού της CIA και του αμερικανικού ΓΕΕΘΑ στην Τουρκία έδωσαν την εντύπωση στον Ερντογάν πως μπορεί να κλιμακώσει τις προκλήσεις στο Αιγαίο. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, τα διαβήματα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα την άσκηση αμερικανικών πιέσεων προς την Άγκυρα να κατεβάσει τους τόνους. Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν και κατά πόσο ο Ερντογάν ειδικά αυτή την περίοδο θα λάβει υπόψη του αυτές τις συστάσεις. Παρότι επιδιώκει να δημιουργήσει μία στενή σχέση με την προεδρία Τραμπ και ως εκ τούτου δεν είναι εύκολο να παρακάμψει τις αμερικανικές συστάσεις, υπάρχουν και λόγοι που τον ωθούν προς την αντίθετη κατεύθυνση:
• Πρώτον, έχει ζωτική ανάγκη από μία εύκολη νίκη, προκειμένου να αυξήσει τις πιθανότητές του να κερδίσει το κρίσιμο δημοψήφισμα του ερχόμενου Απριλίου, το οποίο θα τον καταστήσει πρόεδρο-σουλτάνο.
• Δεύτερον, προς την κατεύθυνση της σκλήρυνσης τον ωθεί και η συμμαχία με τους Γκρίζους Λύκους.
Οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η μάχη θα είναι αμφίρροπη. Το “ναι” μάλλον έχει ένα μικρό προβάδισμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει βεβαιότητα επικράτησης. Όχι μόνο λόγω της μικρής διαφοράς, αλλά και επειδή η τάση του είναι καθοδική. Υπενθυμίζουμε ότι πριν λίγους μήνες οι μετρήσεις έδειχναν συντριπτική νίκη του Ερντογάν.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ο Τούρκος πρόεδρος θα κάνει τα πάντα για να κερδίσει το δημοψήφισμα. Έχει αποδείξει, άλλωστε, ότι δεν ορρωδεί προ ουδενός. Υπενθυμίζουμε ότι το 2015, για να κερδίσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δεν δίστασε να ξαναστήσει κάλπες σε μερικούς μήνες, αφού προηγουμένως είχε τινάξει στον αέρα την ειρηνευτική διαδικασία με τους Κούρδους, οδηγώντας την Τουρκία σε αιματοκύλισμα.
Για κάθε ενδεχόμενο, πάντως, έχει έτοιμο και ένα σχέδιο Β. Το τουρκικό Σύνταγμα προβλέπει ότι εάν τουλάχιστον το 5% του συνολικού αριθμού των μελών της Εθνοσυνέλευσης (550) εκπέσει για τον οποιονδήποτε λόγο από το αξίωμά του τότε προκηρύσσονται εκλογές. Εκμεταλλευόμενο αυτή τη διάταξη, το καθεστώς έχει ασκήσει διώξεις με βαρύτατες κατηγορίες σε 28 Κούρδους βουλευτές του κόμματος HDP.
Εάν τελικώς επικρατήσει το “όχι” στο δημοψήφισμα, οι νεοοθωμανοί θα έχουν τη δυνατότητα να υπαγορεύσουν καταδίκες και κατ’ αυτό τον τρόπο να προκηρυχθούν εκλογές. Ελπίζουν πως με το κουρδικό κόμμα αποκεφαλισμένο θα το αποκλείσουν από την Εθνοσυνέλευση (απαιτείται πάνω από 10%) και κατ’ αυτό τον τρόπο θα εξασφαλίσουν μαζί με το σύμμαχο Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (Γκρίζοι Λύκοι) την αναγκαία πλειοψηφία των 2/3 (367 έδρες) για να περάσουν τη συνταγματική αναθεώρηση από τη Βουλή.
Όπως προαναφέραμε, για να κερδίσει το δημοψήφισμα του Απριλίου, ο Ερντογάν έχει ζωτική ανάγκη μία εύκολη νίκη για να τροφοδοτήσει τον εθνικιστικό πυρετό και να συσπειρώσει γύρω του τη “βαθιά Τουρκία”. Παρά την προσπάθειά του να βάλει πόδι στην πετρελαιοφόρο Μοσούλη, η άρνηση και της Βαγδάτης και των Κούρδων υποχρέωσε τους Αμερικανούς να αποκλείσουν τους Τούρκους από την επιχείρηση ανακατάληψης της δεύτερης πόλης του Ιράκ από το Ισλαμικό Κράτος. Κατ’ επέκτασιν, οι Τούρκοι αποκλείσθηκαν και από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων για τις διευθετήσεις την επόμενη ημέρα.
Αλλά και στη Συρία, τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Είμαστε στον 5ο μήνα από την έναρξη της επιχείρησης “Ασπίδα του Ευφράτη” και η τουρκική στρατιωτική δύναμη δεν έχει ακόμα καταφέρει να καταλάβει πλήρως την πόλη Αλ Μπαμπ. Το γεγονός αυτό και οι συγκριτικά μεγάλες απώλειες σε άνδρες και εξοπλισμό έχουν εγείρει σημαντικά ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Με άλλα λόγια, δεν έχει επιτύχει ούτε εκεί την εύκολη νίκη που έχει ανάγκη για να συντηρήσει το νεοοθωμανικό όραμα σε μία περίοδο, μάλιστα, που η τουρκική οικονομία δέχεται το ένα πλήγμα μετά το άλλο.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Ερντογάν έχει υποχρεώσει τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ακιντζί να σκληρύνει τη στάση του στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό. Αυτός είναι ο λόγος που ο ίδιος έχει κλιμακώσει τις προκλήσεις στο Αιγαίο. Αυτή τη σκοπιμότητα εξυπηρετεί η επικοινωνιακή καταιγίδα που ενορχηστρώνει το επιτελείο του με προσεγγίσεις τουρκικών ακταιωρών στα Ίμια, με κυνηγητό σκαφών του Λιμενικού και της τουρκικής Ακτοφυλακής, με υπερπτήσεις μαχητικών πάνω από ελληνικές νησίδες, με τη ρίψη βολών εντός των ελληνικών χωρών υδάτων και με τη δέσμευση μεγάλων περιοχών του βόρειου Αιγαίου για την πραγματοποίηση υδρογραφικών και ωκεανογραφικών ερευνών από το σκάφος “Τσεσμέ” και με την αμφισβήτηση της ελληνικής αρμοδιότητας στον τομέα της έρευνας και διάσωσης.
Μία ορθολογική εκτίμηση των δεδομένων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι νεοοθωμανοί δεν έχουν την πολυτέλεια να προκαλέσουν μία σύγκρουση με την Ελλάδα. Δεν είναι μόνο η όχι αποτελεσματική στρατιωτική εμπλοκή τους στη Συρία. Είναι και άλλοι λόγοι που λειτουργούν απαγορευτικά:
• Πρώτον, επειδή κατά γενική ομολογία το συνεχιζόμενο κύμα εκκαθαρίσεων στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχει πλήξει καίρια όχι μόνο το ηθικό, αλλά και το αξιόμαχό τους.
• Δεύτερον, επειδή ο Ερντογάν δεν θεωρεί πως η εκκαθάριση έχει ολοκληρωθεί και γι’ αυτό συνεχίζει να μην εμπιστεύεται ακόμα και τους αξιωματικούς που ο ίδιος έχει ορίσει σε ηγετικές θέσεις. Επειδή σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής με την Ελλάδα οι στρατηγοί εκ των πραγμάτων θα αποκτήσουν μεγάλα περιθώρια αυτονομίας κινήσεων, φοβάται ότι μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν για να τον ανατρέψουν.
• Τρίτον, επειδή οι Τούρκοι είναι βαθύτατα διχασμένοι σε υποστηρικτές και εχθρούς του Ερντογάν.
• Τέταρτον, επειδή σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύρραξης εκ των πραγμάτων θα διευρυνθούν τα περιθώρια της αντάρτικης δράσης του PKK, αλλά και τα περιθώρια για τρομοκρατικές επιθέσεις των τζιχαντιστών.
• Πέμπτον, επειδή η εικόνα και τα διπλωματικά ερείσματα της Τουρκίας στη Δύση είναι στο χειρότερο σημείο εδώ και δεκαετίες, ενώ και η ρωσοτουρκική προσέγγιση έχει αρχίσει να μπάζει νερά.
Για όλους αυτούς τους λόγους, το σενάριο πρόκλησης ελληνοτουρκικής σύρραξης δεν είναι στην ατζέντα του Τούρκου προέδρου. Το γεγονός αυτό, ωστόσο, δεν τον εμποδίζει να χρησιμοποιεί την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας ως πολιτικό όπλο, όπως έκαναν και οι κεμαλικοί προκάτοχοί του. Όπως προαναφέραμε, άλλωστε, είναι κοινή η πεποίθηση στην Άγκυρα πως το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι απρόθυμο και ανίκανο να αντιδράσει δυναμικά. Αυτό γενικά δεν είναι λάθος, αλλά, όπως πάντα, έτσι και εδώ υπάρχουν όρια.
Το πρόβλημα θα προκύψει εάν ο Ερντογάν παραβιάσει τις κόκκινες γραμμές, παρασυρόμενος αφενός από την αλαζονεία του, αφετέρου από την ανάγκη του για εύκολη νίκη. Υπάρχει και ένας τρίτος λόγος που τον ωθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Έχοντας νοοτροπία σουλτάνου εξέλαβε την απόφαση του Αρείου Πάγου για τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς που έχουν ζητήσει άσυλο ως προσβολή προς την Τουρκία και προς το πρόσωπό του.
Η Άγκυρα έστειλε και νέο φάκελο, αλλά το πρόβλημα προσλαμβάνει ευρύτερες διαστάσεις λόγω της αίτησης για άσυλο που υπέβαλαν αυτές τις ημέρες δύο Τούρκοι καταδρομείς που εισήλθαν παρανόμως στην Ελλάδα από τον Έβρο. Όλα δείχνουν, μάλιστα, πως ανήκουν στην ομάδα που επιχείρησε να σκοτώσει τον Ερντογάν το βράδυ του πραξικοπήματος στη Μαρμαρίδα, γεγονός που περιπλέκει την κατάσταση.
Ας σημειωθεί ότι αν και για προφανείς λόγους η εξαιρετικά ευαίσθητη αυτή πληροφορία έπρεπε να παραμείνει απόρρητη για να δώσει περιθώρια κινήσεων στην ελληνική κυβέρνηση, μόλις το αίτημα των δύο για παροχή ασύλου έφθασε στην αρμόδια Υπηρεσία Ασύλου η πληροφορία διέρρευσε με αποτέλεσμα η Αθήνα να έχει περιέλθει τώρα σε δύσκολη θέση. Η θέση της κυβέρνησης πως δεν θα επιτρέψει τη μετατροπή της Ελλάδας σε πεδίο αντιπαράθεσης των γκιουλενιστών με τις τουρκικές αρχές δεν λύνει το πρόβλημα. Η υπόθεση αρχίζει να προσλαμβάνει και άμεσα προσωπικό χαρακτήρα, γεγονός που δεν διευκολύνει ορθολογικούς χειρισμούς από την πλευρά του Ερντογάν.
Η κλιμάκωση και ο πολλαπλασιασμός των τουρκικών προκλήσεων στον αέρα και στη θάλασσα εμπεριέχει και έναν πρόσθετο κίνδυνο. Σύμφωνα με πηγή της Πολεμικής Αεροπορίας, οι Έλληνες πιλότοι διαπιστώνουν τους τελευταίους μήνες στις εικονικές αερομαχίες πως απέναντί τους συνήθως δεν έχουν έμπειρους αντιπάλους, αλλά νέους που επιδεικνύουν μεγάλη νευρικότητα και δεν φαίνονται ικανοί να διαχειρισθούν τις έτσι κι αλλιώς δύσκολες καταστάσεις. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως οι πιθανότητες να προκύψει ένα θερμό επεισόδιο έχουν αυξηθεί πολύ. Και ένα θερμό επεισόδιο δεν είναι δεδομένο πως πάντα μπορεί να ελεγχθεί.
του Σταύρου Λυγερού
Δημοσιεύθηκε στο ''Πρώτο Θέμα'' 25-2-2017
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2017/02/blog-post_684.html
26/2/17
ΣΧΕΤΙΚΑ
1.
Γιατί ο Καμμένος απαντά σε υψηλούς τόνους στην Άγκυρα;
Γιατί ο Καμμένος απαντά σε υψηλούς τόνους στην Άγκυρα;
Ποια είναι η κυβερνητική απόφαση
Ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος απάντησε σε υψηλούς τόνους αν και με ψύχραιμο τόνο στη φωνή του, στις προκλητικές δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ Μ.Τσαβούσογλου, που μας …απείλησε ότι μπορεί ν΄ανέβει όποτε θέλει στα Ίμια.
«Δεν υπάρχει περίπτωση να πατήσουν το πόδι τους σε ελληνικό νησί. Θα αντιμετωπιστούν. Ας πατήσουν, αλλά μετά να δούμε αν θα φύγουν από εκεί», τόνισε ο κ. Καμμένος μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ.
Γιατί ο Καμμένος δεν “αφήνει να πέσει τίποτα κάτω” ,απ΄ όσα λένε οι Τούρκοι; Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι θα ήταν καλύτερο αυτές οι προκλήσεις να μένουν αναπάντητες ή τέλος πάντων η όποια απάντηση να είναι στο δόγμα της “στρατηγικής ψυχραιμίας” που είχε “εφεύρει” ο Ευάγγελος Βενιζέλος όταν ήταν ΥΕΘΑ.
Η άποψη αυτή έχει υποστηρικτές όχι μόνο στην αντιπολίτευση, αλλά και σε κάποιους στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η επιλογή της απάντησης και μάλιστα σε τόνους υψηλούς δεν είναι επιλογή προσωπική του Καμμένου,αλλά κυβερνητική επιλογή. Και ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς είχε απαντήσει πριν μερικές μέρες στις τουρκικές προκλήσεις και αυτές οι δηλώσεις ήταν η αφορμή για τους “κουτσαβακισμούς” Τσαβούσογλου.
Γιατί έχει γίνει η επιλογή;
Οι επιτελείς στο ΓΕΕΘΑ που ενημερώνουν διαρκώς τη πολιτική ηγεσία για τις εκτιμήσεις τους, θεωρούν ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να πάψει νε επιδιώκει τη κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο.Όπως και την αναζήτηση κάποιας “τρύπας στο φράχτη” για να προχωρήσει στην πρόκληση ενός θερμού επεισοδίου. Επικοιωνιακά χρήσιμου για την πορεία προς το δημοψήφισμα του Απριλίου στη Τουρκία.
Το μήνυμα που η Αθήνα με διάφορους τρόπους έχει στείλει στην Τουρκία είναι ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να ανεχτεί “δεύτερα Ίμια” και ότι η όποια κρίση δεν θα αντιμετωπιστεί με όρους κυβέρνησης Σημίτη. Ο Καμμένος στις τηλεοπτικές του δηλώσεις στον ΣΚΑΙ το είπε περίπου καθαρά:
«Οποιαδήποτε πρόκληση απαντάται. Να ξέρει ο κ. Τσαβούσογλου ότι τώρα πρωθυπουργός δεν είναι ο Σημίτης και ΥΠΕΞ ο Πάγκαλος που προσχώρησε και στη ΝΔ. Τώρα είναι πρωθυπουργός ο Τσίπρας, ΥΠΕΞ ο Κοτζιάς και υπουργός Άμυνας εγώ. Τώρα τις σημαίες δεν τις παίρνουν οι αέρηδες».
Εύλογα πολλοί θα αναρωτηθούν ότι η Ελλάδα στην κατάσταση που είναι οικονομικά πιθανόν να έπρεπε να ακολουθήσει πολιτική αποφυγής ενδεχόμενης κρίσης. Η απάντηση είναι ότι έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα ο μοναδικός τρόπος να αποφευχθεί η οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια της Τουρκίας, είναι να καταλάβει ότι αυτή θα έχει τεράστιο κόστος. Το συγκεκριμένο μήνυμα δεν έχει σταλεί στην Άγκυρα μόνο με δηλώσεις.
Αυτός είναι ο λόγος που η Αθήνα μέσω των υπουργών Εθνικής Άμυνας και ΥΠΕΞ δεν αφήνουν αναπάντητες τις αλαζονικές τουρκικές δηλώσεις.
Π. Καρβουνόπουλος
26/02/2017
http://www.militaire.gr/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC-%CF%83%CE%B5-%CF%85%CF%88%CE%B7%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CF%84%CF%8C%CE%BD/
15/7/2016, military coup in Turkey
Η φωτό απάντηση στους Τούρκους για τα περί “ελληνικής δειλίας” και το “ριμέϊκ” των Ιμίων
2. Τουρκία: Απειλεί ευθέως με στρατιωτική δράση
- Παραπαίουν οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις
Μετά την ανέξοδη και "εκ του ασφαλούς" εκστρατεία παραπληροφόρησης, η Άγκυρα περνάει στο επόμενο επίπεδο απειλώντας ευθέως την Ελλάδα με πολεμική σύγκρουση με τον τούρκο ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου να αναφέρει την εξής φράση: "Οι Έλληνες ξέρουν καλά το τι μπορεί να κάνει ο τουρκικός στρατός, μη μας υποχρεώσει να το δείξουμε. Μη μας ζορίζει περισσότερο τα περιθώριά μας",
Οι δυνατότητες των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων αποτελούν φυσικά μεγάλο θέμα προς συζήτηση αναφορικά με το τι μπορούν να κάνουν και σε ποιο επίπεδο επιχειρησιακής ετοιμότητας βρίσκονται μετά το πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου.
Το ξήλωμα της ιεραρχίας και της δομής των τουρκικών Ε.Δ
Η αποτυχία της επίδοξης χούντας ήταν, όπως υπογράμμισε ο Έρντογαν τα ξημερώματα της 16ης Ιουλίου 2016, ένα «θέλημα Θεού» αφού δημιούργησε την απαραίτητη νομιμοποιητική βάση μιας ολοκληρωτικής αλλαγής του τουρκικού στρατού. Το κυβερνητικό διάταγμα 669 του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα του τουρκικού κράτους στις 31 Ιουλίου 2016.
Πρόκειται για το κυβερνητικό διάταγμα που περνά δικαιωματικά στη σύγχρονη ιστορία της χώρας ως το κείμενο εκείνο που άλλαξε ριζικά τη δομή του στρατού της Τουρκίας. Μέσα σε μερικές γραμμές, συμπυκνώθηκε η προσπάθεια πολλών και διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων που για ολόκληρες δεκαετίες «ήθελαν αλλά δεν μπορούσαν» να μεταρρυθμίσουν τις ένοπλες δυνάμεις.
Η κεντρική φιλοσοφία πίσω από τη συνολική αναδιάρθρωση του τουρκικού στρατού είναι η όσο το δυνατό μεγαλύτερη επιτυχία στην αποκέντρωση της στρατιωτικής εξουσίας και αρμοδιότητας. Σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό, το τουρκικο επιτελείο δεν θα πρέπει πλέον να αποτελεί τη «μία και μοναδική» ιεραρχία.
Ο Αρχηγός των ΤΕΔ τίθεται υπό τον πολιτικό έλεγχο του Προέδρου του κράτους, ενώ τα σώματα του στρατού μπαίνουν στην πολιτική εποπτεία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Επομένως η παραδοσιακή «κεμαλική» θέση του ΓΕΕΘΑ ως του μοναδικού κέντρου στρατιωτικής ιεραρχίας αμφισβητείται και μετατρέπεται περισσότερο σε ένα «κέντρο συντονισμού» των ενόπλων δυνάμεων.Όλα τα παραπάνω φυσικά έχουν αποσυντονίσει τις τουρκικές Ε.Δ σε ένα νέο μοντέλο διοίκησης για το οποίο υπάρχουν έυλογα ερωτηματικά για το κατα πόσον είναι αποτελεσματικό σε σχέση με το προηγούμενο.
Στο ίδιο πλαίσιο οι μαζικές συλλήψεις χιλιάδων στελεχών από Στρατό, Αεροπορία και Ναυτικό έχουν πρακτικά αποψιλώσει μονάδες πρώτης γραμμής από έμπειρους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς – ιδίως αυτούς που εκπαιδεύτηκαν με νατοϊκά πρότυπα και με εμπειρία σε διεθνείς ασκήσεις και σχολεία σε ΕΕ και ΗΠΑ.
Σε κατάσταση περιορισμένης ικανότητας η THK
Ο κλάδος που έχει υποστεί το μεγαλύτερο πλήγμα είναι η τουρκική Αεροπορία (THK) η οποία έχει χάσει δραματικά μεγάλο αριθμό χειριστών κυρίως σε μαχητικά αεροσκάφη παράλληλα με στελέχη με τεχνικές ειδικότητες που είναι καθοριστικές για την εύρυθμη διεξαγωγή των αεροπορικών επιχειρήσεων.
Απόδειξη της ζημιάς που έχει συντελεστεί στην μαχητική ισχύ της THK είναι η εξαιρετικά μειωμένη δραστηριότητα που παρατηρείται τους τελευταίους 6-7 μήνες στο Αιγαίο με παραβιάσεις που πραγματοποιούνται από 2-3 μαχητικά σε σχέση με πριν το πραξικόπημα όπου υπήρχαν περιπτώσεις παραβιάσεων από πολλαπλούς σχηματισμούς 12 έως και 16 μαχητικών σε μια δεδομένη ημέρα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η κλιμάκωση των προκλήσεων από την Αεροπορία της Τουρκίας στο Αιγαίο γίνεται πλέον από τον πιο σκληρά αποδεκατισμένο από φυλακίσεις και αποτάξεις κλάδο των Ενόπλων Δυνάμεων – με ότι αυτό συνεπάγεται για το γενικότερο επίπεδο ηθικού και αποφασιστικότητας να πολεμήσει εάν αυτό απαιτηθεί. Σύμφωνα με πηγές από την έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, οι πιλότοι που απέμειναν δεν αρκούν για να επανδρώσουν παρά τμήμα των σύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών της THK.
Η παντελής έλλειψη αεροπορικής υποστήριξης στα τουρκικά στρατεύματα που εισέβαλαν σε συριακό έδαφος αποτελεί μια ακόμη ένδειξη πλήρους αδυναμίας της THK να ανταποκριθεί ακόμη και σε αποστολές εγγύς αεροπορικής υποστήριξης, με συνέπεια την εκδήλωση δραματικών απωλειών αρμάτων μάχης M-60A3/Sabra και Leo2 A4 από τον ISIS με χρήση ρωσικών αντιαρματικών πυραύλων.
Κατά συνέπεια κρίνεται ως κάτω του μέσου όρου η ικανότητα υποστήριξης παρατεταμένων επιχειρήσεων – πόσο μάλλον απέναντι σε έναν καλά εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο αντίπαλο όπως η ΠΑ.
Οι Ειδικές Δυνάμεις του τουρκικού Στρατού
Πολύς ο λόγος και για τις τουρκικές Ειδικές Δυνάμεις αυτές τις μέρες έπειτα από τη σύλληψη δύο στελεχών των Bordo Bereli σε ελληνικό έδαφος. Ουσιαστικά οι εν λόγω μονάδες οι οποίες ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάστηκαν από τη συνήθη άγνοια των ΜΜΕ στην Ελλάδα ως «υπεράνθρωποι» αποτελούν τμήματα Ειδικών Επιχειρήσεων με την ανάλογη εκπαίδευση που προβλέπεται με βάση τα νατοϊκά δεδομένα και με ισχυρές επιρροές από το δόγμα εκπαίδευσης αντίστοιχων μονάδων στις ΗΠΑ.
Η εμπλοκή τους στο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016 ως μονάδα που θα έφερνε εις πέρας την εξουδετέρωση του Ερντογάν στο ξενοδοχείο της Μαρμαρίδας, στάθηκε ως αφορμή να διαπιστωθεί η πλήρης αποτυχία όχι μόνο να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους, αλλά και να αντιμετωπίσουν –ως υποτίθεται επαγγελματίες- την ισχυρή φρουρά του τούρκου Προέδρου η οποία είχε μείνει πίσω προκειμένου να καλύψει τη φυγή του.
Οι εικόνες που παρουσίασαν τουρκικά ΜΜΕ αποκάλυψαν στα μάτια ειδικών , μια χαμηλού επιπέδου εκπαίδευση σε διαδικασίες εμπλοκής και μάχης με υποτονικές κινήσεις και μικρή επιθετική ικανότητα απέναντι σε αντιπάλους με ελαφρύ οπλισμό.
Ακολούθως μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος οι επίλεκτες αυτές ομάδες «ξηλώθηκαν» σε μεγάλο βαθμό ενώ μάλιστα υπήρχαν και εικόνες κυνηγημένων bordo bereli που εντοπίστηκαν από δυνάμεις της.. αστυνομίας αφού διέφευγαν επί 15 και πλέον μέρες τη σύλληψη.
Εκτιμάται ότι αντίστοιχο «τσεκούρι» έχει πέσει και στην Μονάδα Καταδρομών της τουρκικής Αεροπορίας η οποία είχε «επιμεληθεί» τη σύλληψη του τούρκου Α/ΓΕΑ σε ξενοδοχείο όπου ήταν προσκεκλημένος σε γάμο το βράδυ του πραξικοπήματος..
Από εκεί και πέρα όμως διατηρείται σε κάθε περίπτωση μια κρίσιμη μάζα επίλεκτων μονάδων Δυνάμεων Καταδρομών του τουρκικού Στρατού και Πεζοναυτών, οι οποίοι πάντοτε υπήρχαν διαθέσιμοι σε αφθονία,. Αυτοί κρίνεται ότι διατηρούν βελτιωμένο ηθικό και μαχητική ικανότητα από το μέσο όρο ηθικού κληρωτών του τουρκικού Στρατού που εκτιμάται ως μέσος προς χαμηλό.
Οι εκτιμήσεις του ΝΑΤΟ
Μειωμένες ελαφρώς είναι και οι δυνατότητες τεθωρακισμένων Ταξιαρχιών στην Ανατολική Θράκη αλλά όχι σε σημείο που θα πρέπει να υποτιμάται η απειλή της ικανότητας τους να διεξάγουν επιθετικές επιχειρήσεις, χωρίς όμως να υπολογίζουν στην ενεργή υποστήριξη της τουρκικής Αεροπορίας. Πάρα ταύτα οι τακτικές τεθωρακισμένων που εφαρμόστηκαν στη Συρία κρίνονται ως ιδιαίτερα φτωχές, με πλήρη έλλειψη επιθετικής πρωτοβουλίας και χαμηλή ικανότητα αντίδρασης έπειτα από επαφή με τον αντίπαλο – ιδίως έπειτα από την εκδήλωση απωλειών.
Πάντως είναι σαφές ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας μετά τις μαζικές εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν το αποτυχόν πραξικόπημα του Ιουλίου τελούν σε κατάσταση αποδιοργάνωσης. Αυτό ήταν και το μήνυμα των δηλώσεων στις οποίες προέβη στις 7 Δεκεμβρίου 2016 ο Ανώτατος Διοικητής Συμμαχικών Δυνάμεων στην Ευρώπη (Saceur) Αμερικανός Στρατηγός Κέρτις Σκαπαρότι, ο οποίος επισήμανε ότι οι μισοί Τούρκοι αξιωματικοί, (150 στον αριθμό), που υπηρετούσαν σε συμμαχικές δομές έχουν συλληφθεί ή αποταχθεί, «ανησυχώ σοβαρά για το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας», είπε χαρακτηριστικά.
Τέλος οι ναυτικές δυνάμεις της Τουρκίας κρίνονται ως ικανοποιητικά αξιόμαχες χωρίς όμως να κατέχουν καθοριστικό πλεονέκτημα απέναντι στο Πολεμικό Ναυτικό που διαθέτει υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και αυξημένη μαχητική ικανότητα τόσο σε μονάδες επιφανείας (παρά τα γνωστά προβλήματα διαθεσιμοτήτων που αντιμετωπίζονται) όσο κυρίως σε υποβρύχια που προσφέρουν κύριο τακτικό πλεονέκτημα σε θαλάσσια σύγκρουση.
Δεν θα πρέπει όμως να παραβλέπεται η σύγκριση των ναυτικών δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας, αφού προκύπτει τουρκική υπεροχή σε αριθμό φρεγατών 2 φορές, σε τορπιλοπυραυλάκατους 1,14 φορές, σε περιπολικά κάθε τύπου 2,38 φορές, σε σκάφη ναρκοπολέμου 1,87 φορές και σε τόνους πλοίων αμφιβίων επιχειρήσεων 1,16 φορές. Σαφέστατα η τουρκική υπεροχή σε φρεγάτες, αποτελεί απειλή για τις ναυτικές μας δυνάμεις.
Η φωτό απάντηση στους Τούρκους για τα περί “ελληνικής δειλίας” και το “ριμέϊκ” των Ιμίων
2. Τουρκία: Απειλεί ευθέως με στρατιωτική δράση
- Παραπαίουν οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις
Μετά την ανέξοδη και "εκ του ασφαλούς" εκστρατεία παραπληροφόρησης, η Άγκυρα περνάει στο επόμενο επίπεδο απειλώντας ευθέως την Ελλάδα με πολεμική σύγκρουση με τον τούρκο ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου να αναφέρει την εξής φράση: "Οι Έλληνες ξέρουν καλά το τι μπορεί να κάνει ο τουρκικός στρατός, μη μας υποχρεώσει να το δείξουμε. Μη μας ζορίζει περισσότερο τα περιθώριά μας",
Οι δυνατότητες των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων αποτελούν φυσικά μεγάλο θέμα προς συζήτηση αναφορικά με το τι μπορούν να κάνουν και σε ποιο επίπεδο επιχειρησιακής ετοιμότητας βρίσκονται μετά το πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου.
Το ξήλωμα της ιεραρχίας και της δομής των τουρκικών Ε.Δ
Η αποτυχία της επίδοξης χούντας ήταν, όπως υπογράμμισε ο Έρντογαν τα ξημερώματα της 16ης Ιουλίου 2016, ένα «θέλημα Θεού» αφού δημιούργησε την απαραίτητη νομιμοποιητική βάση μιας ολοκληρωτικής αλλαγής του τουρκικού στρατού. Το κυβερνητικό διάταγμα 669 του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα του τουρκικού κράτους στις 31 Ιουλίου 2016.
Πρόκειται για το κυβερνητικό διάταγμα που περνά δικαιωματικά στη σύγχρονη ιστορία της χώρας ως το κείμενο εκείνο που άλλαξε ριζικά τη δομή του στρατού της Τουρκίας. Μέσα σε μερικές γραμμές, συμπυκνώθηκε η προσπάθεια πολλών και διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων που για ολόκληρες δεκαετίες «ήθελαν αλλά δεν μπορούσαν» να μεταρρυθμίσουν τις ένοπλες δυνάμεις.
Η κεντρική φιλοσοφία πίσω από τη συνολική αναδιάρθρωση του τουρκικού στρατού είναι η όσο το δυνατό μεγαλύτερη επιτυχία στην αποκέντρωση της στρατιωτικής εξουσίας και αρμοδιότητας. Σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό, το τουρκικο επιτελείο δεν θα πρέπει πλέον να αποτελεί τη «μία και μοναδική» ιεραρχία.
Ο Αρχηγός των ΤΕΔ τίθεται υπό τον πολιτικό έλεγχο του Προέδρου του κράτους, ενώ τα σώματα του στρατού μπαίνουν στην πολιτική εποπτεία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Επομένως η παραδοσιακή «κεμαλική» θέση του ΓΕΕΘΑ ως του μοναδικού κέντρου στρατιωτικής ιεραρχίας αμφισβητείται και μετατρέπεται περισσότερο σε ένα «κέντρο συντονισμού» των ενόπλων δυνάμεων.Όλα τα παραπάνω φυσικά έχουν αποσυντονίσει τις τουρκικές Ε.Δ σε ένα νέο μοντέλο διοίκησης για το οποίο υπάρχουν έυλογα ερωτηματικά για το κατα πόσον είναι αποτελεσματικό σε σχέση με το προηγούμενο.
Στο ίδιο πλαίσιο οι μαζικές συλλήψεις χιλιάδων στελεχών από Στρατό, Αεροπορία και Ναυτικό έχουν πρακτικά αποψιλώσει μονάδες πρώτης γραμμής από έμπειρους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς – ιδίως αυτούς που εκπαιδεύτηκαν με νατοϊκά πρότυπα και με εμπειρία σε διεθνείς ασκήσεις και σχολεία σε ΕΕ και ΗΠΑ.
Σε κατάσταση περιορισμένης ικανότητας η THK
Ο κλάδος που έχει υποστεί το μεγαλύτερο πλήγμα είναι η τουρκική Αεροπορία (THK) η οποία έχει χάσει δραματικά μεγάλο αριθμό χειριστών κυρίως σε μαχητικά αεροσκάφη παράλληλα με στελέχη με τεχνικές ειδικότητες που είναι καθοριστικές για την εύρυθμη διεξαγωγή των αεροπορικών επιχειρήσεων.
Απόδειξη της ζημιάς που έχει συντελεστεί στην μαχητική ισχύ της THK είναι η εξαιρετικά μειωμένη δραστηριότητα που παρατηρείται τους τελευταίους 6-7 μήνες στο Αιγαίο με παραβιάσεις που πραγματοποιούνται από 2-3 μαχητικά σε σχέση με πριν το πραξικόπημα όπου υπήρχαν περιπτώσεις παραβιάσεων από πολλαπλούς σχηματισμούς 12 έως και 16 μαχητικών σε μια δεδομένη ημέρα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η κλιμάκωση των προκλήσεων από την Αεροπορία της Τουρκίας στο Αιγαίο γίνεται πλέον από τον πιο σκληρά αποδεκατισμένο από φυλακίσεις και αποτάξεις κλάδο των Ενόπλων Δυνάμεων – με ότι αυτό συνεπάγεται για το γενικότερο επίπεδο ηθικού και αποφασιστικότητας να πολεμήσει εάν αυτό απαιτηθεί. Σύμφωνα με πηγές από την έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, οι πιλότοι που απέμειναν δεν αρκούν για να επανδρώσουν παρά τμήμα των σύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών της THK.
Η παντελής έλλειψη αεροπορικής υποστήριξης στα τουρκικά στρατεύματα που εισέβαλαν σε συριακό έδαφος αποτελεί μια ακόμη ένδειξη πλήρους αδυναμίας της THK να ανταποκριθεί ακόμη και σε αποστολές εγγύς αεροπορικής υποστήριξης, με συνέπεια την εκδήλωση δραματικών απωλειών αρμάτων μάχης M-60A3/Sabra και Leo2 A4 από τον ISIS με χρήση ρωσικών αντιαρματικών πυραύλων.
Κατά συνέπεια κρίνεται ως κάτω του μέσου όρου η ικανότητα υποστήριξης παρατεταμένων επιχειρήσεων – πόσο μάλλον απέναντι σε έναν καλά εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο αντίπαλο όπως η ΠΑ.
Οι Ειδικές Δυνάμεις του τουρκικού Στρατού
Πολύς ο λόγος και για τις τουρκικές Ειδικές Δυνάμεις αυτές τις μέρες έπειτα από τη σύλληψη δύο στελεχών των Bordo Bereli σε ελληνικό έδαφος. Ουσιαστικά οι εν λόγω μονάδες οι οποίες ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάστηκαν από τη συνήθη άγνοια των ΜΜΕ στην Ελλάδα ως «υπεράνθρωποι» αποτελούν τμήματα Ειδικών Επιχειρήσεων με την ανάλογη εκπαίδευση που προβλέπεται με βάση τα νατοϊκά δεδομένα και με ισχυρές επιρροές από το δόγμα εκπαίδευσης αντίστοιχων μονάδων στις ΗΠΑ.
Η εμπλοκή τους στο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016 ως μονάδα που θα έφερνε εις πέρας την εξουδετέρωση του Ερντογάν στο ξενοδοχείο της Μαρμαρίδας, στάθηκε ως αφορμή να διαπιστωθεί η πλήρης αποτυχία όχι μόνο να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους, αλλά και να αντιμετωπίσουν –ως υποτίθεται επαγγελματίες- την ισχυρή φρουρά του τούρκου Προέδρου η οποία είχε μείνει πίσω προκειμένου να καλύψει τη φυγή του.
Οι εικόνες που παρουσίασαν τουρκικά ΜΜΕ αποκάλυψαν στα μάτια ειδικών , μια χαμηλού επιπέδου εκπαίδευση σε διαδικασίες εμπλοκής και μάχης με υποτονικές κινήσεις και μικρή επιθετική ικανότητα απέναντι σε αντιπάλους με ελαφρύ οπλισμό.
Ακολούθως μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος οι επίλεκτες αυτές ομάδες «ξηλώθηκαν» σε μεγάλο βαθμό ενώ μάλιστα υπήρχαν και εικόνες κυνηγημένων bordo bereli που εντοπίστηκαν από δυνάμεις της.. αστυνομίας αφού διέφευγαν επί 15 και πλέον μέρες τη σύλληψη.
Εκτιμάται ότι αντίστοιχο «τσεκούρι» έχει πέσει και στην Μονάδα Καταδρομών της τουρκικής Αεροπορίας η οποία είχε «επιμεληθεί» τη σύλληψη του τούρκου Α/ΓΕΑ σε ξενοδοχείο όπου ήταν προσκεκλημένος σε γάμο το βράδυ του πραξικοπήματος..
Από εκεί και πέρα όμως διατηρείται σε κάθε περίπτωση μια κρίσιμη μάζα επίλεκτων μονάδων Δυνάμεων Καταδρομών του τουρκικού Στρατού και Πεζοναυτών, οι οποίοι πάντοτε υπήρχαν διαθέσιμοι σε αφθονία,. Αυτοί κρίνεται ότι διατηρούν βελτιωμένο ηθικό και μαχητική ικανότητα από το μέσο όρο ηθικού κληρωτών του τουρκικού Στρατού που εκτιμάται ως μέσος προς χαμηλό.
Οι εκτιμήσεις του ΝΑΤΟ
Μειωμένες ελαφρώς είναι και οι δυνατότητες τεθωρακισμένων Ταξιαρχιών στην Ανατολική Θράκη αλλά όχι σε σημείο που θα πρέπει να υποτιμάται η απειλή της ικανότητας τους να διεξάγουν επιθετικές επιχειρήσεις, χωρίς όμως να υπολογίζουν στην ενεργή υποστήριξη της τουρκικής Αεροπορίας. Πάρα ταύτα οι τακτικές τεθωρακισμένων που εφαρμόστηκαν στη Συρία κρίνονται ως ιδιαίτερα φτωχές, με πλήρη έλλειψη επιθετικής πρωτοβουλίας και χαμηλή ικανότητα αντίδρασης έπειτα από επαφή με τον αντίπαλο – ιδίως έπειτα από την εκδήλωση απωλειών.
Πάντως είναι σαφές ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας μετά τις μαζικές εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν το αποτυχόν πραξικόπημα του Ιουλίου τελούν σε κατάσταση αποδιοργάνωσης. Αυτό ήταν και το μήνυμα των δηλώσεων στις οποίες προέβη στις 7 Δεκεμβρίου 2016 ο Ανώτατος Διοικητής Συμμαχικών Δυνάμεων στην Ευρώπη (Saceur) Αμερικανός Στρατηγός Κέρτις Σκαπαρότι, ο οποίος επισήμανε ότι οι μισοί Τούρκοι αξιωματικοί, (150 στον αριθμό), που υπηρετούσαν σε συμμαχικές δομές έχουν συλληφθεί ή αποταχθεί, «ανησυχώ σοβαρά για το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας», είπε χαρακτηριστικά.
Τέλος οι ναυτικές δυνάμεις της Τουρκίας κρίνονται ως ικανοποιητικά αξιόμαχες χωρίς όμως να κατέχουν καθοριστικό πλεονέκτημα απέναντι στο Πολεμικό Ναυτικό που διαθέτει υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και αυξημένη μαχητική ικανότητα τόσο σε μονάδες επιφανείας (παρά τα γνωστά προβλήματα διαθεσιμοτήτων που αντιμετωπίζονται) όσο κυρίως σε υποβρύχια που προσφέρουν κύριο τακτικό πλεονέκτημα σε θαλάσσια σύγκρουση.
Δεν θα πρέπει όμως να παραβλέπεται η σύγκριση των ναυτικών δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας, αφού προκύπτει τουρκική υπεροχή σε αριθμό φρεγατών 2 φορές, σε τορπιλοπυραυλάκατους 1,14 φορές, σε περιπολικά κάθε τύπου 2,38 φορές, σε σκάφη ναρκοπολέμου 1,87 φορές και σε τόνους πλοίων αμφιβίων επιχειρήσεων 1,16 φορές. Σαφέστατα η τουρκική υπεροχή σε φρεγάτες, αποτελεί απειλή για τις ναυτικές μας δυνάμεις.
Του Απόλλωνα Λεονταρίτη
26/2/2017
http://www.onalert.gr/stories/tourkia-apeilei-eyueos-me-stratiotiki-drasi-oi-tourkikes-enoples-dynameis-parapaioyn/54747
3. Κόκορας “made in Turkey”, αγαπημένος και ακομπλεξάριστος
Κι εκεί που κάθεσαι και σπαταλάς φαιά ουσία για να σκέφτεσαι αν υπάρχει κάτι που η χώρα σου δεν κάνει σωστά, έρχεται αυτός ο ανεκδιήγητος τύπος με τη μύτη που θυμίζει μπουγατσομάχαιρο Θεσσαλονίκης και τραγουδούσε κάποτε στην Αττάλεια με τους ομολόγους του «we are the world», να κάνει νέες δηλώσεις με τις οποίες σε κάνει να σκέφτεσαι μήπως πράγματι δεν καταλαβαίνει που του καταλογίζει ο Κοτζιάς.
Όταν οι ίδιοι πυροβόλησαν και σκότωσαν τον Ελληνοκύπριο που πήγε να πάρει τη σημαία τους στα κατεχόμενα και σε κάθε ευκαιρία απειλούν Θεούς και δαίμονες θυμίζοντας τη μεγάλη και ένδοξη Τουρκία (καλό είναι αυτό, η ψυχαγωγία είναι ενίοτε χρήσιμη), τι τον κάνει να αμφισβητεί το δικαίωμα, ή μάλλον την υποχρέωση των Ελλήνων, σύμφωνα πάντα με τη δική τους λογική, να μη φύγει ζωντανός όποιος Τούρκος που θα ανέβει σε ελληνικό έδαφος για να παραστήσει ότι ασκεί κυριαρχία;
Ο «κακομαθημένος της κυβέρνησης» Πάνος Καμμένος του φταίει, που του λέει να σε δω πως θα φύγεις άμα ανέβεις, ή το κακό του το κεφάλι; Μετά, ασφαλώς είναι η σειρά τους. Δε διαφωνούμε! Τότε θα έχει έρθει η ώρα να μας δείξει ο πολύς Μεβλούτ «τι μπορεί να κάνει ο τουρκικός στρατός» και δεν δοκιμάζει κανείς την υπομονή του.
Δεν θα του απαντήσουμε «το βλέπουμε», σε ένα άλλο μέτωπο, διότι δεν θέλουμε να τον ξυπνήσουμε από τον λήθαργό του. Δεν μας συμφέρει. Αυτό που είναι βέβαιο όμως, είναι πως είτε είναι βλαξ είτε θέλει φασαρία και στα δυτικά, δεν του φτάνει στα νοτιοανατολικά.
Η δράση έχει αντίδραση και θα έπρεπε να θυμάται ότι μια από τις «ιδέες» που είχαν πέσει στο τραπέζι τότε με τα Ίμια, ήταν η εξαφάνιση των δυο βραχονησίδων από τον χάρτη, μαζί με τους νταήδες πάνω. Μη μας πει ότι δεν καταλαβαίνει πόσο εύκολο είναι αυτό;
Και κάτι τελευταίο: Επειδή βαρεθήκαμε να ακούμε τις βαθυστόχαστες αναλύσεις που συμπεραίνουν ότι η κλιμάκωση δεν έχει καμία σχέση με το εσωτερικό της Τουρκίας και την προεκλογική περίοδο, αλλά πρόκειται για επιδίωξη παγίων στόχων, διότι τα ζητήματα του Αιγαίου δεν παίζουν ψηλά στην ειδησεογραφία στην Τουρκία και πως όποιος τολμήσει να πει κάτι διαφορετικό δεν ξέρει τι λέει, θα τους προτείναμε να το δουν το θέμα λίγο πιο… ολιστικά.
Αρχικά, αφού ηρεμήσουν και πάψουν να κάνουν τους ξερόλες γιατί από τέτοιους πήξαμε, θα πρέπει να κατανοήσουν, επιτέλους, ότι το να προσθέτεις και μια δυνητική εσωτερική διάσταση στην ερμηνεία, δε σημαίνει ότι το κάνεις διότι κατ’ ανάγκη επιθυμείς να απαξιώσεις την άλλη που κάνει λόγο για πάγιες τουρκικές διεκδικήσεις. Ας ξεκολλήσουν αν δεν τους πειράζει, διότι θα έπρεπε να αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν μεν δυο βασικές ερμηνείες, αλλά υπάρχουν πολλά επιμέρους ερμηνευτικά της τουρκικής συμπεριφοράς σενάρια.
Όσο αφορά την εσωτερική διάσταση και τη χαλαρή αντιμετώπιση από τα τουρκικά ΜΜΕ, ας θυμούνται, πως όταν μια ενέργεια θα «έβγαζε μάτι» ότι έχει συγκεκριμένο στόχο, τότε θα μπορούσε να φέρει και τα αντίθετα αποτελέσματα διότι απλά στο τέλος θα κατέληγε να μην έπειθε κανέναν, πολλώ δε μάλλον την ομάδα των Τούρκων εθνικιστών, διότι αυτοί είναι ο στόχος.
Άρα, ακόμα και το ότι κρατιέται τόσο χαμηλό προφίλ στην εσωτερική ειδησεογραφία, απλά να επιδιώκει να περάσει το κατάλληλο μήνυμα στον Τούρκο ψηφοφόρο «χαλαρά», για να είναι αποτελεσματικό και να μην προκληθεί πολιτική κλοτσοπατινάδα. Και μάλιστα ίσως να περάσει εμμέσως και το μήνυμα, ότι οι πλειοδοτούντες της αντιπολίτευσης του CHP είναι «ανεύθυνοι και επικίνδυνοι»… άρα το πρόβλημα λύνεται με τον πεφωτισμένο Ερντογάν που ξέρει πόσο να πιέσει και πότε, χωρίς ανόητες υπερβολές και συνενώνει δυο χαρακτηριστικά της «τουρκικής ψυχής», τη φιλοπατρία (βλ. επεκτατικός εθνικισμός) και το Ισλάμ.
Το επιχείρημα εδώ είναι, ότι το να συμπεραίνεις πως δεν υπάρχει εσωτερική διάσταση στην όξυνση που παρατηρείται στα ελληνοτουρκικά επειδή το θέμα δεν παίζει ψηλά στην ειδησεογραφία, είναι απλώς αυθαίρετο, την εποχή της επιτηδευμένης και στοχευμένης επικοινωνίας.
Στο πίσω μέρος του μυαλού μας θα πρέπει βέβαια να έχουμε και την πιο απλή ερμηνεία, ότι ο Τούρκος είναι απλά ο απροσάρμοστος εαυτός του, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Αλλιώς πώς να του πεις του Μεβλούτ, «βούλωσέ το μωαμεθανέ μου μπας και ηρεμήσουμε»; Σου απαντάνε τα δημοσιεύματα, «σήκωσε το γάντι». Και φταίμε εμείς μετά που τον λέμε «κόκορα»…
26/02/2017
http://www.defence-point.gr/news/?p=172152
26/2/2017
http://www.onalert.gr/stories/tourkia-apeilei-eyueos-me-stratiotiki-drasi-oi-tourkikes-enoples-dynameis-parapaioyn/54747
3. Κόκορας “made in Turkey”, αγαπημένος και ακομπλεξάριστος
Κι εκεί που κάθεσαι και σπαταλάς φαιά ουσία για να σκέφτεσαι αν υπάρχει κάτι που η χώρα σου δεν κάνει σωστά, έρχεται αυτός ο ανεκδιήγητος τύπος με τη μύτη που θυμίζει μπουγατσομάχαιρο Θεσσαλονίκης και τραγουδούσε κάποτε στην Αττάλεια με τους ομολόγους του «we are the world», να κάνει νέες δηλώσεις με τις οποίες σε κάνει να σκέφτεσαι μήπως πράγματι δεν καταλαβαίνει που του καταλογίζει ο Κοτζιάς.
Όταν οι ίδιοι πυροβόλησαν και σκότωσαν τον Ελληνοκύπριο που πήγε να πάρει τη σημαία τους στα κατεχόμενα και σε κάθε ευκαιρία απειλούν Θεούς και δαίμονες θυμίζοντας τη μεγάλη και ένδοξη Τουρκία (καλό είναι αυτό, η ψυχαγωγία είναι ενίοτε χρήσιμη), τι τον κάνει να αμφισβητεί το δικαίωμα, ή μάλλον την υποχρέωση των Ελλήνων, σύμφωνα πάντα με τη δική τους λογική, να μη φύγει ζωντανός όποιος Τούρκος που θα ανέβει σε ελληνικό έδαφος για να παραστήσει ότι ασκεί κυριαρχία;
Ο «κακομαθημένος της κυβέρνησης» Πάνος Καμμένος του φταίει, που του λέει να σε δω πως θα φύγεις άμα ανέβεις, ή το κακό του το κεφάλι; Μετά, ασφαλώς είναι η σειρά τους. Δε διαφωνούμε! Τότε θα έχει έρθει η ώρα να μας δείξει ο πολύς Μεβλούτ «τι μπορεί να κάνει ο τουρκικός στρατός» και δεν δοκιμάζει κανείς την υπομονή του.
Δεν θα του απαντήσουμε «το βλέπουμε», σε ένα άλλο μέτωπο, διότι δεν θέλουμε να τον ξυπνήσουμε από τον λήθαργό του. Δεν μας συμφέρει. Αυτό που είναι βέβαιο όμως, είναι πως είτε είναι βλαξ είτε θέλει φασαρία και στα δυτικά, δεν του φτάνει στα νοτιοανατολικά.
Η δράση έχει αντίδραση και θα έπρεπε να θυμάται ότι μια από τις «ιδέες» που είχαν πέσει στο τραπέζι τότε με τα Ίμια, ήταν η εξαφάνιση των δυο βραχονησίδων από τον χάρτη, μαζί με τους νταήδες πάνω. Μη μας πει ότι δεν καταλαβαίνει πόσο εύκολο είναι αυτό;
Και κάτι τελευταίο: Επειδή βαρεθήκαμε να ακούμε τις βαθυστόχαστες αναλύσεις που συμπεραίνουν ότι η κλιμάκωση δεν έχει καμία σχέση με το εσωτερικό της Τουρκίας και την προεκλογική περίοδο, αλλά πρόκειται για επιδίωξη παγίων στόχων, διότι τα ζητήματα του Αιγαίου δεν παίζουν ψηλά στην ειδησεογραφία στην Τουρκία και πως όποιος τολμήσει να πει κάτι διαφορετικό δεν ξέρει τι λέει, θα τους προτείναμε να το δουν το θέμα λίγο πιο… ολιστικά.
Αρχικά, αφού ηρεμήσουν και πάψουν να κάνουν τους ξερόλες γιατί από τέτοιους πήξαμε, θα πρέπει να κατανοήσουν, επιτέλους, ότι το να προσθέτεις και μια δυνητική εσωτερική διάσταση στην ερμηνεία, δε σημαίνει ότι το κάνεις διότι κατ’ ανάγκη επιθυμείς να απαξιώσεις την άλλη που κάνει λόγο για πάγιες τουρκικές διεκδικήσεις. Ας ξεκολλήσουν αν δεν τους πειράζει, διότι θα έπρεπε να αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν μεν δυο βασικές ερμηνείες, αλλά υπάρχουν πολλά επιμέρους ερμηνευτικά της τουρκικής συμπεριφοράς σενάρια.
Όσο αφορά την εσωτερική διάσταση και τη χαλαρή αντιμετώπιση από τα τουρκικά ΜΜΕ, ας θυμούνται, πως όταν μια ενέργεια θα «έβγαζε μάτι» ότι έχει συγκεκριμένο στόχο, τότε θα μπορούσε να φέρει και τα αντίθετα αποτελέσματα διότι απλά στο τέλος θα κατέληγε να μην έπειθε κανέναν, πολλώ δε μάλλον την ομάδα των Τούρκων εθνικιστών, διότι αυτοί είναι ο στόχος.
Άρα, ακόμα και το ότι κρατιέται τόσο χαμηλό προφίλ στην εσωτερική ειδησεογραφία, απλά να επιδιώκει να περάσει το κατάλληλο μήνυμα στον Τούρκο ψηφοφόρο «χαλαρά», για να είναι αποτελεσματικό και να μην προκληθεί πολιτική κλοτσοπατινάδα. Και μάλιστα ίσως να περάσει εμμέσως και το μήνυμα, ότι οι πλειοδοτούντες της αντιπολίτευσης του CHP είναι «ανεύθυνοι και επικίνδυνοι»… άρα το πρόβλημα λύνεται με τον πεφωτισμένο Ερντογάν που ξέρει πόσο να πιέσει και πότε, χωρίς ανόητες υπερβολές και συνενώνει δυο χαρακτηριστικά της «τουρκικής ψυχής», τη φιλοπατρία (βλ. επεκτατικός εθνικισμός) και το Ισλάμ.
Το επιχείρημα εδώ είναι, ότι το να συμπεραίνεις πως δεν υπάρχει εσωτερική διάσταση στην όξυνση που παρατηρείται στα ελληνοτουρκικά επειδή το θέμα δεν παίζει ψηλά στην ειδησεογραφία, είναι απλώς αυθαίρετο, την εποχή της επιτηδευμένης και στοχευμένης επικοινωνίας.
Στο πίσω μέρος του μυαλού μας θα πρέπει βέβαια να έχουμε και την πιο απλή ερμηνεία, ότι ο Τούρκος είναι απλά ο απροσάρμοστος εαυτός του, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Αλλιώς πώς να του πεις του Μεβλούτ, «βούλωσέ το μωαμεθανέ μου μπας και ηρεμήσουμε»; Σου απαντάνε τα δημοσιεύματα, «σήκωσε το γάντι». Και φταίμε εμείς μετά που τον λέμε «κόκορα»…
26/02/2017
http://www.defence-point.gr/news/?p=172152