Πες μου εσύ τι έκανες...
Παραπονιέσαι για την οχλαγωγία περί ένωσης; Πες μου εσύ τι έκανες. Μήπως δεν γιορτάζεις την 20ή Ιουλίου εδώ και 43 χρόνια;
Εχεις δίκαιο αδελφέ. Οι ανόητοι Ελληνοκύπριοι έκαναν κάτι πολύ βλακώδες. Στα καλά καθούμενα ξέσπασε οχλοβοή για την ένωση. Όμως δεν μπορώ να πω ότι κατέστρεψε ένα τσουβάλι με σύκα, διότι ούτως ή άλλως δεν υπήρχε κανένα τσουβάλι με γλυκά σύκα. Όλα ήταν χαλασμένα, με σκουλήκια. Δεν μπορούσαν να φαγωθούν. Αν τα μισά χαλασμένα σύκα ήταν οι εγγυήσεις, τα άλλα μισά ήταν η εκ περιτροπής προεδρία. Υπήρχαν και μερικά με σκουλήκια των τεσσάρων ελευθεριών και του περιουσιακού. Νομίζω ότι ωφέλησε και τους δύο η φουρτούνα που ξέσπασε τώρα σε αυτό το τραπέζι. Αναζητούσαν μια πρόφαση. Και τώρα τη βρήκαν. Τώρα μπορούν πλέον να απαλλαχτούν από αυτό το φορτίο. Αν κάποιοι ρωτήσουν τον Μουσταφά «γιατί δεν βρήκες λύση;», μπορεί άνετα να πει «μήπως μπορεί να υπάρξει λύση με τους οπαδούς της ένωσης;» Αν ρωτήσουν τον Νίκο, μπορεί να τους πει «δεν είμαι εγώ που έφυγα από το τραπέζι, εκείνοι έφυγαν». Η δικαιολογία είναι εκεί.
Έχεις δίκαιο αδελφέ. Οι ανόητοι Ελληνοκύπριοι έκαναν κάτι πολύ βλακώδες. Δεν γεννιέται ένας νέος έρωτας από έναν έρωτα που έγινε στάχτη. Δεν το κατάφεραν αυτό ακόμα και η Elizabeth Taylor με τον Richard Burton. Ούτε η Angelina Jolie με τον Brad Pitt θα το καταφέρουν. Καθόλου δεν θα το καταφέρουν οι Ελληνοκύπριοι αδελφοί. Η ένωση πέθανε. Μην ψάχνετε τα οστά της, διότι έχει καεί. Αν ρωτήσεις τον ψαρά από τη Σαντορίνη το ξέρει αυτό και δεν το ξέρει ο ψαράς από τη Λεμεσό; Πήγα και κοίταξα στις βουνοκορφές του Μαχαιρά. Στις ψηλές βουνοκορφές. Μίλησα με τους χωρικούς εκεί. Και εκείνοι το ξέρουν. Κάποιος μου είπε: «Αν στο εξής κάποιος ζητήσει ένωση, θα τον πνίξω με τα ίδια μου τα χέρια». Ώρα σου καλή αγαπητέ Λόρδο. Ρώτησε ξανά όποιον χτυπάει την πόρτα σου: «Θες ένωση ρε πούστη;»
Έχεις δίκαιο αγαπητέ αδελφέ. Αλλά μην τυχόν και μου πεις ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν θέλουν λύση. Εσύ θες πολύ λύση; Εσύ θέλησες και εκείνοι δεν θέλησαν; Εξήγησέ μου πώς θέλησες. Μίλησες για διζωνική δικοινοτική. Το δέχτηκαν. Είπες να κάνουμε πολίτες και τα αδέλφια μας από την Τουρκία. Είπαν εντάξει. Είπες έδαφος 29,2%. Σου είπαν εντάξει με διαφορά μίας εκατοστιαίας μονάδας. Μίλησες για ίσο αριθμό στη γερουσία. Άμα σου είπαν εντάξει κακόμαθες. Ψήλωσες τον πήχη. Σάμπως δεν έφταναν οι εγγυήσεις, ζήτησες και τις τέσσερις ελευθερίες για τον πληθυσμό από την Τουρκία. Εσύ το λες λύση αυτό; Αυτά ούτε καν εγώ ως Τουρκοκύπριος τα δέχομαι. Γιατί να τα δεχτεί ο αδελφός μου ο Ελληνοκύπριος;
Παραπονιέσαι για την οχλαγωγία περί ένωσης; Πες μου εσύ τι έκανες. Μήπως δεν γιορτάζεις την 20ή Ιουλίου εδώ και 43 χρόνια; Μήπως δεν γιορτάζεις την ώρα που εκείνοι πενθούν; Αν ένωση σημαίνει προσάρτηση, μήπως 20 Ιουλίου δεν σημαίνει διχοτόμηση; Εσύ γιορτάζεις την κατάκτηση και τη διαίρεση. Κάνεις γιορτές κατά την πιο αιματηρή, την πιο τραγική μέρα της πατρίδας σου. Σου αρέσει να κλαίει από πόνο η άλλη πλευρά. Περνούν στρατιωτικά τζετ πάνω από το κεφάλι σου φωνάζοντας την κατάκτηση. Πετιέσαι έξω για να χαιρετίσεις τα τζετ. Κρατάς σκοπιές της αυγής στις ακτές της Κερύνειας. Και δεν σου είπαν τίποτα. Δεν σηκώθηκαν να φύγουν από το τραπέζι. Δεν σου είπαν δεν συζητάμε αν δεν τα σταματήσεις αυτά. Και τώρα εσύ χαλάς τον κόσμο επειδή βγήκε από το στόμα τους η νεκρή ένωση;
Έχεις δίκαιο αδελφέ. Καήκαμε σε αυτό το νησί από τον μπελά της ένωσης. Αλλά εσύ τι έκανες; Αυτό πες μου. Αν εκείνος ζήτησε ένωση, μήπως εσύ δεν ζήτησες διχοτόμηση; Σφετερίστηκες τα εδάφη, τα σπίτια τους. Ακόμα και στον πληθυσμό που μεταφέρθηκε από το εξωτερικό έδωσες τίτλους ιδιοκτησίας γι’ αυτά τα χώματα. Και πήγες στο τραπέζι ζητώντας νομιμοποίηση για όλα αυτά. Έκλεισες τις πόρτες για 29 χρόνια και δεν επέτρεψες σε κανέναν να δει το άλλο μισό της χώρας του. Κορόιδεψες τα αισθήματα της άλλης πλευράς βάφοντας μια τεράστια σημαία κατάκτησης πάνω στα βουνά τα οποία κατέκτησες με τη βία των όπλων. Για 43 χρόνια αφήνεις το Βαρώσι να το τρώνε τα φίδια, οι σαρανταποδαρούσες. Δολοφόνησες τον Σολομού μπροστά στα μάτια όλων. Λίντσαρες τον Τάσο χτυπώντας τον στο κεφάλι με σίδερα. Και πάλι δεν δυσαρεστήθηκαν μαζί σου. Ήπιαν καφέ και ζιβανία μαζί σου. Καλαμπούρισαν μαζί σου σε ένα τραπέζι με φαγητό. Δεν σε ρώτησαν γιατί παρέμεινες σιωπηλός έναντι των κομπασμών περί προσάρτησης που ακούστηκαν από τη μητέρα πατρίδα σου. Προσπάθησαν να συμφωνήσουν μαζί σου παρά την εδώ παρουσία σαράντα χιλιάδων στρατού. Θα σου έλεγα ντροπή, αλλά μήπως σου έμειναν μούτρα για να ντραπείς;
Του Σενέρ Λεβέντ
16/2/2017
Η κατάσταση είναι πράγματι πολύ σοβαρή, κ. Ακιντζί
Κοίταξε κύριε, που σοβαρολογούν ο Μουσταφά Ακιντζί και οι «δικοί μας», που τον σιγοντάρουν και τον δικαιολογούν. Ο Ακιντζί για σκοπιμότητες στην εφαρμογή της τουρκικής πολιτικής που ολοφάνερα (για να μην πω ξεδιάντροπα) εξυπηρετεί, και οι «δικοί μας», κάποιοι από άγνοια (μερικοί ανιστόρητοι αναφέρονται στο δημοψήφισμα του 1950 και το ταυτίζουν με το πραξικόπημα του 1974, προσβάλλοντας και τους εαυτούς τους και τους παππούδες τους), κάποιοι άλλοι για κομματικές σκοπιμότητες και πολλοί από συνειδητή προσφορά εθελοδουλίας στις επιθυμίες των σουλτάνων (θυσία και της αξιοπρέπειας και της συνείδησης τους).
«Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή», έλεγε χτες ο κ. Ακιντζί, και «ο κ. Αναστασιάδης δεν μπόρεσε να καταλάβει τη βαρύτητα που έχει το θέμα αυτό για την τουρκοκυπριακή κοινότητα». Πράγματι, η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή, τόσο σοβαρή που μας κάνει να αμφιβάλλουμε πολύ πιο δραστικά απ΄ ό,τι προηγουμένως αν μετά από αυτές τις αντιδράσεις έχουμε τη δυνατότητα να κτίσουμε μαζί κοινή πατρίδα και κοινή δημοκρατία. Διότι, αν για ένα τόσο αβλαβές ζήτημα, ο Ακιντζί καταγγέλλει με επιστολή στα Ηνωμένα Έθνη, τον άνθρωπο με τον οποίο ανέπτυξε μια σπουδαία σχέση, πολιτικά αλλά και ανθρώπινα, εδώ και τρία χρόνια, τον Νίκο Αναστασιάδη, αποδεδειγμένα ειλικρινή στην προσπάθεια της λύσης, αποδεδειγμένα συμβιβαστικό στις απαιτήσεις του, το μήνυμα του δεν είναι μήνυμα «κουλτούρας ειρήνης». Είναι μήνυμα για όσα θα ακολουθήσουν μετά τη λύση, αλλά και για το βρόμικο παιχνίδι που στήνει σήμερα σε βάρος του συνομιλητή του. Άρπαξε στις συνομιλίες όσα τον εξυπηρετούσαν και τώρα που ήρθε η ώρα να συζητηθεί η ασφάλεια και το εδαφικό ψάχνει αφορμές για να μη συζητήσει και να επιρρίψει ευθύνες στον Πρόεδρο Αναστασιάδη για τα φανταστικά εμπόδια που ο ίδιος αναδεικνύει. Πόσο έντιμο είναι αυτό; Και πόσο μας δείχνει αν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους με τους οποίους θα συμφωνήσουμε συνεταιρισμό με ειλικρίνεια και τιμιότητα;
Γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Ακιντζί ότι αυτά τα τελευταία χρόνια της μεγάλης προσπάθειας των διαπραγματεύσεων, ο ίδιος προσωπικά, η Άγκυρα και διάφοροι σουλτανολάγνοι στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, έδωσαν δεκάδες αφορμές στον Πρόεδρο Αναστασιάδη να διακόψει τις συνομιλίες και να πει ότι προχωράμε μόνοι μας, και στην Ευρώπη και στο φυσικό αέριο και στις στρατηγικές συμφωνίες με τους γείτονες, κι ας συνεχίσουν οι Τ/κ να είναι τα γιουσουφάκια της Άγκυρας. Δεν το έκανε. Και τώρα ο αγαπητός του συνομιλητής τον πληρώνει με αυτό το νόμισμα. Μπορούμε να φανταστούμε τι θα γίνει μετά τη λύση. Τα είπαμε και χθες. Αυτό που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε είναι το μέγεθος της υποκρισίας. Γιατί, ειδικά μετά την εμφάνιση του Ακιντζί λίγο έλειψε να χτυπήσουν καμπάνες οι ενθουσιασμένοι για τη λύση που θα ερχόταν ώσπου να πουν κρεμμύδι. Ξέχασαν, ως συνήθως, ότι έχουμε να κάνουμε με την Άγκυρα, που δεν την ενδιαφέρει η Κύπρος επειδή υπάρχουν Τουρκοκύπριοι. Δυστυχώς, το ξέχασε και ο Ακιντζί αυτό. Χτες, ενώ μιλούσε για το πόσο ενόχλησε τους Τουρκοκύπριους η απόφαση της Βουλής, έστειλε μήνυμα στον Αναστασιάδη: «Η τ/κ πλευρά περιμένει ένα βήμα από τον Ε/κ ηγέτη όσον αφορά στο θέμα της πολιτικής ισότητας. Περιμένουμε να προετοιμάσει πλέον την κοινότητα στο θέμα της εκ περιτροπής προεδρίας». Τόση ειλικρίνεια! Για να ικανοποιηθούν οι Τ/κ που θύμωσαν πολύ με το ότι στα ε/κ σχολεία θα γίνεται αναφορά στο δημοψήφισμα του 1950, πρέπει να πάρουν την εκ περιτροπής προεδρία. Και θα ηρεμήσουν; Άγνωστο. Διότι, έχουν ακόμα να πάρουν πολλά, όπως είναι οι ευρωπαϊκές ελευθερίες για Τούρκους.
Στα κατεχόμενα «κυβερνούν» οι Γκρίζοι Λύκοι, γίνονται υπουργοί και αρχηγοί κομμάτων καταζητούμενοι για τον φόνο του Ισαάκ και του Σολωμού, απειλούν τους Ελληνοκύπριους με κατάληψη όλης της Κύπρου ή με προσάρτηση στην Τουρκία, αλλά ο κ. Ακιντζί καταγγέλλει τον ΔΗΣΥ, για τη στάση του στη Βουλή, τη νόμιμη Βουλή της Δημοκρατίας, και επειδή, λέει, «τα μέλη του στην Επιτροπή που συζητήθηκε το θέμα έδωσαν την έγκρισή τους». Κι έχεις και τον Άντρο Κυπριανού, να σου λέει σοβαρά-σοβαρά: Ακραίοι υπάρχουν και στις δυο πλευρές… Μπράβο, ανακαλύφθηκε η τασιηνόπιττα. Η δημοκρατία και η εντιμότητα πότε θα ανακαλυφθούν;
Άριστος Μιχαηλίδης
16/2/2017
http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-a-michailidis/85/352063/i-katastasi-einai-pragmati-poly-sovari-k-akintzi
