Λιβύη: ''We came, we saw, he died'' ...
1.Λιβύη: Βυθισμένη στη λήθη.
2.Λιβύη: Οι αντιπαλότητες του Βορρά επεκτείνονται στον Νότο.
3. Εξήντα λιβυκές φυλές είπαν «ναι» στην ειρήνευση
με εγγυητή την Ιταλία.
4.Τι πραγματικά συμβαίνει στη Λιβύη
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Υπεύθυνες για την τραγωδία των μεταναστών Ευρώπη και ΗΠΑ.
Τι πήγε στραβά στη Λιβύη;
Στο χάος βυθίζεται η Λιβύη.
Λιβυκό ΧΑΟΣ...
Αμερικανόφιλα στίφη «κατσαπλιάδων» λεηλατούν τη Λιβύη.
Πώς βοήθησα να γεννηθεί το ISIS.
Τι πραγματικά συμβαίνει σήμερα στη Λιβύη. Η αναρχία, η ισχυρή παρουσία του Iσλαμικού Κράτους και οι νέοι κίνδυνοι.
''Camp Bucca'': Εδώ γεννήθηκε το Ισλαμικό Κράτος.
Ο Βρώμικος Ρόλος Δύσης και Τουρκίας στην Συρία.
Η Λιβύη μετά το ISIS:Ανάλυση, αμερικανικών συμφερόντων, για την εμφύλια σύγκρουση στη Λιβύη.
Στην κοντινή μας Λιβύη.
ΕΕ σε πανικό! “Έρχονται 500.000 πρόσφυγες από τη Λιβύη” προειδοποιεί η Μογκερίνι.
Η «Σομαλία της Μεσογείου» τρομάζει την Ευρώπη!
Tο Ισλαμικό Κράτος στη Λιβύη και η «αιχμαλωσία» της Αιγύπτου.
Είκοσι πρόθυμα... κοράκια στο «κουφάρι» της Λιβύης.
Τι επιδιώκει η Τουρκία στη Λιβύη;
Η Λιβύη κινδυνεύει να γίνει η Σομαλία της Μεσογείου.
Hillary Clinton on Gaddafi: We came, we saw, he died...
1.
Λιβύη: Βυθισμένη στη λήθη.
Ο εμφύλιος της Συρίας, είναι το γεγονός που μονοπωλεί τα εγχώρια Μ.Μ.Ε και έχει καταστεί συνώνυμο της αναταραχής που προκάλεσε η Αραβική Άνοιξη και του προσφυγικού ζητήματος. Ως ένα βαθμό η επιμονή στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι δικαιολογημένη, καθώς επηρεάζει άμεσα τη χώρα μας. Ωστόσο λίγο πιο μακριά συντελείται ένα ακόμα χειρότερο δράμα: αυτό της Λιβύης.
Το 2011 ήταν η χρονιά των μεγάλων λαϊκών εξεγέρσεων των αραβικών λαών ενάντια στα απολυταρχικά καθεστώτα που τους καταδυνάστευαν. Σε άλλες χώρες οι δυνάστες ανατράπηκαν με γενικευμένες και αρκετά βίαιες κινητοποιήσεις (βλέπε Αίγυπτο), ενώ σε άλλες χρειάστηκε η διεξαγωγή ενός ανοικτού εμφυλίου πολέμου. Μία τέτοια περίπτωση αποτελεί η Λιβύη. Η χώρα αυτή της Βόρειας Αφρικής κυβερνιόνταν επί 4 δεκαετίες από τον συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι. Παρά τη φαινομενική ευημερία της χώρας, λόγω των κοιτασμάτων πετρελαίου που διαθέτει, κοινωνικά, οι πολίτες έβραζαν. Παραδοσιακά η κοινωνία της Λιβύης διαχωριζόταν με το φυλετικό σύστημα. Στη χώρα βρίσκονται αυτή τη στιγμή πάνω από 60 φυλές. Το καθεστώς Καντάφι με τον σκληρό και απολυταρχικό του χαρακτήρα κατέπνιγε τις ατομικές ελευθερίες και δεν άφηνε χώρο σε διεκδικήσεις με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής. Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που ο ισχυρός άνδρας της χώρας προωθούσε και προστάτευε τα συμφέροντα ορισμένων μόνο φυλών εναντίον των υπολοίπων.
Αυτή η περίπλοκη κατάσταση σπάνια προβάλλονταν προς τον έξω κόσμο. Το αφήγημα της οικονομικής ανάπτυξης, μέσω του πετρελαίου είχε δημιουργήσει ένα σύννεφο σκόνης πάνω από το τι πραγματικά συνέβαινε στη χώρα. Στο απόγειο δε της ισχύος του ο Μουαμάρ Καντάφι προβάλλονταν ως ηγέτης-πρότυπο, ο οποίος ήταν ικανός να ενώσει την αφρικανική ήπειρο κάτω από τη σκέπη του. Η ειρωνεία (βλέποντάς το από μία εύλογη χρονική απόσταση), ήταν πως σύσσωμος ο δυτικός κόσμος τον χαρακτήριζε ως αξιόπιστο εταίρο. Με τον τρόπο αυτό γινόταν ακόμα ισχυρότερος και απομακρυνόταν από την πραγματικότητα που ο ίδιος είχε δημιουργήσει. Πλάι στην αντίληψη του άτρωτου που είχε πλάσει για τον εαυτό, ο υπερβολικά πολυτελής βίος που διήγαγε προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερη οργή στους πολίτες του. Αξίζει να σημειωθεί πως είχε επιτυχώς (για τον ίδιο) καταστείλει διάφορα κινήματα που αποσκοπούσαν στην ανατροπή του, όπως συνέβη το 1976.
Παρόλα αυτά η εξέγερση του 2011 θα αποτελούσε το κύκνειο άσμα του. Αν και ξεκίνησε με τη μορφή ειρηνικών διαδηλώσεων που στόχευαν στην παραχώρηση ατομικών και πολιτικών ελευθεριών, η βίαιη αντιμετώπισή τους από το καθεστώς οδήγησε τη λαϊκή αυτή κινητοποίηση να εξελιχθεί σε έναν ανοιχτό και ανηλεή εμφύλιο πόλεμο. Πλέον ο λιβυκός λαός δεν ζητούσε απλώς την απόκτηση δικαιωμάτων, αλλά απαιτούσε την αποτίναξη ενός ζυγού που τον οδηγούσε συστηματικά στην εξαθλίωση. Φυσικά για τον Καντάφι το κίνημα αυτό δεν διέφερε από όλα τα προηγούμενα. Πίστεψε ότι με την υπεροπλία που διέθετε και με την κάλυψη από τους ισχυρούς εξωτερικούς του συμμάχους θα επιβίωνε. Κάτι τέτοιο δε συνέβη. Οι μέχρι πρότινος σύμμαχοί του στράφηκαν εναντίον του και η αυλαία έπεσε με τη θανάτωσή του από το οργισμένο πλήθος. Στο σημείο αυτό ξεκινά το κατοπινό δράμα της Λιβύης.
Ρίχνοντας μια ματιά στη μετά-Καντάφι Λιβύη, μπορεί εύκολα να παρατηρηθεί η κατάσταση χάους που επικρατεί σε ολόκληρη την επικράτεια. Σχηματικά αυτό θα μπορούσε να αποδοθεί με ένα τρίγωνο. Στην πρωτεύουσα Τρίπολη έχει σχηματιστεί με τη στήριξη των Η.Π.Α, της Ε.Ε και του Ο.Η.Ε, η Κυβέρνηση Εθνικής Συνεργασίας (GNA). Στα ανατολικά και συγκεκριμένα στη Βεγγάζη, έχει εδραιωθεί ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός(LNA),με επικεφαλής τον στρατηγό Khalifa Hifter, ο οποίος υποστηρίζεται από την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Ρωσία. Μεταξύ των δύο αυτών αντιμαχόμενων παρατάξεων βρίσκεται και το παρακλάδι του Isis στη Λιβύη.
Ακόμα και αν δεχτούμε ότι οι θύλακες του Isis στη χώρα έχουν εξοντωθεί, η κατάσταση για τους δύο εναπομείναντες μνηστήρες της εξουσίας παραμένει ρευστή. To GNA δεν έχει καταφέρει να φανεί αξιόπιστο, ούτε στην επίλυση των άμεσων προβλημάτων των Λίβυων, ούτε στην καταπολέμηση των άλλων δύο αντιπάλων του. Εδραιώνεται κυρίως στα δυτικά και νότια τμήματα, αλλά η ισχύς του φθίνει όσο ο χρόνος περνά. Ο LNA σε μεγάλο βαθμό κατανίκησε τον Isis στα ανατολικά και συσπείρωσε τους εκεί πληθυσμούς γύρω του. Ωστόσο υποφέρει από ζητήματα οργάνωσης, καθώς δεν αποτελεί τακτικό στρατό και τα ερείσματά του στη δυτική και νότια Λιβύη είναι αναιμικά. Κοντά σε αυτά έρχεται να προστεθεί και η έλλειψη οράματος για την ένωση της χώρας.
Όσο οι μάχες μεταξύ τους μαίνονται με αμείωτο ρυθμό, τόσο αναζητούν διευρυμένη εξωτερική στήριξη. Ωστόσο μέσα σε αυτή την κατάσταση του χάους και της αποσύνθεσης καμία μεγάλη δύναμη δεν ξεκαθαρίζει τη θέση της απέναντι στις αντιμαχόμενες παρατάξεις. Με την αβεβαιότητα να κυριαρχεί και το δυτικό κόσμο να παρακολουθεί αδιάφορος, ο λιβυκός λαός συνεχίζει να υποφέρει. Ο αριθμός των νεκρών αυξάνεται, η πείνα και η εξαθλίωση μαστίζουν τον πληθυσμό, προσφυγικές ροές κατευθύνονται προς την Ιταλία. Το όνειρο της δημοκρατίας και της ελευθερίας αργεί να γίνει πράξη για τη Λιβύη, η οποία μετά τον Καντάφι πρέπει να αντιμετωπίσει νέους εγχώριους και εξωτερικούς δυνάστες.
Γρηγόρης Αγγελίδης
Απόφοιτος Τμήματος Διεθνών Ευρωπαϊκών Σπουδών Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Αρθρογράφος
13/4/2017
13/4/2017
http://www.huffingtonpost.gr/grigoris-aggelidis/-_11133_b_15984706.html?utm_hp_ref=greece
2.
Λιβύη: Οι αντιπαλότητες του Βορρά επεκτείνονται στον Νότο.
Σταυροδρόμι κάθε είδους λαθρεμπορίου και εδώ και καιρό περιθωριοποιημένη η νότια Λιβύη κινδυνεύει να μετατραπεί σε πεδίο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ των πολιτικών αντιπάλων του βορρά που προσπαθούν να επεκτείνουν την επιρροή τους, εκτιμούν οι ειδικοί.
Διχασμένη εξαιτίας των συγκρούσεων για την εξουσία και βυθισμένη σε χρόνια ανασφάλεια μετά την πτώση του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι το 2011, η Λιβύη κυβερνάται από δύο αντίπαλες αρχές.
Στην Τρίπολη η κυβέρνηση εθνικής ενότητας (GNA), που υποστηρίζεται από τη διεθνή κοινότητα, είναι αντιμέτωπη με μια παράλληλη κυβέρνηση που έχει εγκατασταθεί στα ανατολικά. Μεγάλο μέρος του ανατολικού τμήματος της χώρας ελέγχεται από τον Εθνικό Λιβυκό Στρατό (ANL) του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, ο οποίος δεν αναγνωρίζει την κυβέρνηση.
Εδώ και μία εβδομάδα, συγκρούσεις μαίνονται μεταξύ των δυνάμεων του ANL και ομάδων που πρόσκεινται στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας γύρω από την αεροπορική βάση Τάμενχαντ, κοντά στην πόλη Σέμπχα, περισσότερα από 600 χιλιόμετρα νότια της Τρίπολης.
Η αεροπορική αυτή βάση των 15 τετραγωνικών χιλιομέτρων βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο και είναι η πιο σημαντική στη νότια Λιβύη. Ελέγχεται από την πολιτοφυλακή "3η Δύναμη" της Μιζουράτας, μια πόλη όπου βρίσκονται οι πιο ισχυρές και οι πιο πολλές ένοπλες οργανώσεις στη Λιβύη.
Η βάση βομβαρδίστηκε από τις αεροπορικές δυνάμεις του ANL, ο οποίος ανακοίνωσε ότι ξεκινά και χερσαίες επιχειρήσεις για την κατάληψή της.
"Ο ANL επιθυμεί μια νίκη στην περιοχή Φεζάν (ιστορικό όνομα της περιοχής) για να ενισχύσει τις θέσεις του, και η GNA κινητοποιείται για να το αποτρέψει", εξηγεί ο Λίβυος αναλυτής Μοχαμάντ Ελζάρ.
Καταγγέλλοντας την επίθεση η κυβέρνηση εθνικής ενότητας διευκρινίζει ότι οι δυνάμεις που βρίσκονται στην Τάμενχαντ "της ανήκουν" και ανακοίνωσε ότι ξεκινά αντεπίθεση για να εκδιώξει τον ANL από τη νότια Λιβύη. Με αυτό τον τρόπο επιβεβαιώνει για πρώτη φορά ότι συγκρούεται άμεσα με τις δυνάμεις του Χάφταρ.
Ο Ματία Τοάλντο, ειδικός του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων, δήλωσε ότι φοβάται πως οι ένοπλες δυνάμεις και οι φυλές του νότου "θα βρεθούν μεταξύ διασταυρούμενων πυρών", προειδοποιώντας για μια κατάσταση που ενδέχεται να "βγει από τον έλεγχο".
Την Τρίτη οι πρεσβευτές των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Κίνας, της Βρετανίας και της Γαλλίας στη Λιβύη εξέφρασαν επίσης την ανησυχία τους, τονίζοντας "τη διαφορά" μεταξύ της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και "των ενεργειών που ενδέχεται να οδηγήσουν σε επιδείνωση της κατάστασης", μια ξεκάθαρη αναφορά στην επιχείρηση του Χάφταρ, ο οποίος διατείνεται ότι στόχος του είναι η μάχη κατά της τρομοκρατίας.
Αναλυτές εκτιμούν ότι ο στρατάρχης δεν διαθέτει τις απαραίτητες δυνάμεις στον νότο για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του.
Αν και έχει κερδίσει σε δημοτικότητα μεταξύ των διάφορών οργανώσεων στον νότο προσφέροντάς τους οχήματα, "οι δυνάμεις του ANL παραμένουν στρατιωτικά αδύναμες μπροστά στην 3η Δύναμη", τονίζει η Κλαούντια Γκατσίνι του International Crisis Group.
Επιπλέον οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ της νότιας Λιβύης και της Μιζουράτας είναι "στενές", με τους Λίβυους στον νότο να φοβούνται "το πάγωμα των εμπορικών σχέσεων με τον βορρά", σύμφωνα με την ίδια.
Περιθωριοποιημένος, ο νότος της Λιβύης, όπου το κράτος είναι σχεδόν ανύπαρκτο, ζει κυρίως από το λαθρεμπόριο προϊόντων, ναρκωτικών, όπλων και τη διακίνηση ανθρώπων.
Συγκρούσεις σημειώνονται τακτικά μεταξύ αντίπαλων φυλών στην περιοχή για τον έλεγχο κάθε είδους λαθρεμπορίου που γίνεται στα σύνορα με το Τσαντ, τον Νίγηρα και το Σουδάν.
Για να περιορίσει την άφιξη προσφύγων και μεταναστών από την υποσαχάρια Αφρική, που περνούν από τη Λιβύη για να φτάσουν στην Ευρώπη, η Ιταλία υπέγραψε στις αρχές Απριλίου "μια ειρηνευτική συμφωνία" με τις φυλές του Φεζάν, η οποία προβλέπει τον έλεγχο από τις φυλές των συνόρων του νότου, μήκους 5.000 χιλιομέτρων, την περιοχή όπου δρουν κυρίως οι διακινητές.
Όμως οι αναλυτές εμφανίζονται επιφυλακτικοί για την επιτυχία της συμφωνίας.
Οι πρόσφυγες αποφέρουν πολλά χρήματα στους διακινητές. "Ο μόνος τρόπος να σταματήσει αυτή η διακίνηση ανθρώπων είναι να δημιουργηθούν εναλλακτικές πηγές εσόδων", τονίζει η Γκατσίνι.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
15/4/2017
http://www.capital.gr/diethni/3205057/libui-oi-antipalotites-tou-borra-epekteinontai-ston-noto
Λιβύη AP PHOTO / HUSSEIN MALLA
3.
Εξήντα λιβυκές φυλές είπαν «ναι» στην ειρήνευση
με εγγυητή την Ιταλία.
Η ιταλική κυβέρνηση ελπίζει η συμφωνία αυτή να μπορέσει να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα. Εξήντα φυλές της νότιας Λιβύης, με τη διαμεσολάβηση της κυβέρνησης του Ιταλού πρωθυπουργού Τζεντιλόνι, υπέγραψαν στην Αιώνια Πόλη ειρηνευτική συμφωνία που θα πρέπει να θέσει τέρμα σε κάθε είδος συγκρούσεων.
Παράλληλος στόχος είναι ο έλεγχος των νότιων συνόρων της χώρας -με τον περιορισμό της διέλευσης των μεταναστών-, αλλά και η καταπολέμηση της ισλαμικής τρομοκρατίας και του φονταμενταλισμού.
2.
Λιβύη: Οι αντιπαλότητες του Βορρά επεκτείνονται στον Νότο.
Σταυροδρόμι κάθε είδους λαθρεμπορίου και εδώ και καιρό περιθωριοποιημένη η νότια Λιβύη κινδυνεύει να μετατραπεί σε πεδίο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ των πολιτικών αντιπάλων του βορρά που προσπαθούν να επεκτείνουν την επιρροή τους, εκτιμούν οι ειδικοί.
Διχασμένη εξαιτίας των συγκρούσεων για την εξουσία και βυθισμένη σε χρόνια ανασφάλεια μετά την πτώση του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι το 2011, η Λιβύη κυβερνάται από δύο αντίπαλες αρχές.
Στην Τρίπολη η κυβέρνηση εθνικής ενότητας (GNA), που υποστηρίζεται από τη διεθνή κοινότητα, είναι αντιμέτωπη με μια παράλληλη κυβέρνηση που έχει εγκατασταθεί στα ανατολικά. Μεγάλο μέρος του ανατολικού τμήματος της χώρας ελέγχεται από τον Εθνικό Λιβυκό Στρατό (ANL) του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, ο οποίος δεν αναγνωρίζει την κυβέρνηση.
Εδώ και μία εβδομάδα, συγκρούσεις μαίνονται μεταξύ των δυνάμεων του ANL και ομάδων που πρόσκεινται στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας γύρω από την αεροπορική βάση Τάμενχαντ, κοντά στην πόλη Σέμπχα, περισσότερα από 600 χιλιόμετρα νότια της Τρίπολης.
Η αεροπορική αυτή βάση των 15 τετραγωνικών χιλιομέτρων βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο και είναι η πιο σημαντική στη νότια Λιβύη. Ελέγχεται από την πολιτοφυλακή "3η Δύναμη" της Μιζουράτας, μια πόλη όπου βρίσκονται οι πιο ισχυρές και οι πιο πολλές ένοπλες οργανώσεις στη Λιβύη.
Η βάση βομβαρδίστηκε από τις αεροπορικές δυνάμεις του ANL, ο οποίος ανακοίνωσε ότι ξεκινά και χερσαίες επιχειρήσεις για την κατάληψή της.
"Ο ANL επιθυμεί μια νίκη στην περιοχή Φεζάν (ιστορικό όνομα της περιοχής) για να ενισχύσει τις θέσεις του, και η GNA κινητοποιείται για να το αποτρέψει", εξηγεί ο Λίβυος αναλυτής Μοχαμάντ Ελζάρ.
Καταγγέλλοντας την επίθεση η κυβέρνηση εθνικής ενότητας διευκρινίζει ότι οι δυνάμεις που βρίσκονται στην Τάμενχαντ "της ανήκουν" και ανακοίνωσε ότι ξεκινά αντεπίθεση για να εκδιώξει τον ANL από τη νότια Λιβύη. Με αυτό τον τρόπο επιβεβαιώνει για πρώτη φορά ότι συγκρούεται άμεσα με τις δυνάμεις του Χάφταρ.
Ο Ματία Τοάλντο, ειδικός του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων, δήλωσε ότι φοβάται πως οι ένοπλες δυνάμεις και οι φυλές του νότου "θα βρεθούν μεταξύ διασταυρούμενων πυρών", προειδοποιώντας για μια κατάσταση που ενδέχεται να "βγει από τον έλεγχο".
Την Τρίτη οι πρεσβευτές των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Κίνας, της Βρετανίας και της Γαλλίας στη Λιβύη εξέφρασαν επίσης την ανησυχία τους, τονίζοντας "τη διαφορά" μεταξύ της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και "των ενεργειών που ενδέχεται να οδηγήσουν σε επιδείνωση της κατάστασης", μια ξεκάθαρη αναφορά στην επιχείρηση του Χάφταρ, ο οποίος διατείνεται ότι στόχος του είναι η μάχη κατά της τρομοκρατίας.
Αναλυτές εκτιμούν ότι ο στρατάρχης δεν διαθέτει τις απαραίτητες δυνάμεις στον νότο για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του.
Αν και έχει κερδίσει σε δημοτικότητα μεταξύ των διάφορών οργανώσεων στον νότο προσφέροντάς τους οχήματα, "οι δυνάμεις του ANL παραμένουν στρατιωτικά αδύναμες μπροστά στην 3η Δύναμη", τονίζει η Κλαούντια Γκατσίνι του International Crisis Group.
Επιπλέον οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ της νότιας Λιβύης και της Μιζουράτας είναι "στενές", με τους Λίβυους στον νότο να φοβούνται "το πάγωμα των εμπορικών σχέσεων με τον βορρά", σύμφωνα με την ίδια.
Περιθωριοποιημένος, ο νότος της Λιβύης, όπου το κράτος είναι σχεδόν ανύπαρκτο, ζει κυρίως από το λαθρεμπόριο προϊόντων, ναρκωτικών, όπλων και τη διακίνηση ανθρώπων.
Συγκρούσεις σημειώνονται τακτικά μεταξύ αντίπαλων φυλών στην περιοχή για τον έλεγχο κάθε είδους λαθρεμπορίου που γίνεται στα σύνορα με το Τσαντ, τον Νίγηρα και το Σουδάν.
Για να περιορίσει την άφιξη προσφύγων και μεταναστών από την υποσαχάρια Αφρική, που περνούν από τη Λιβύη για να φτάσουν στην Ευρώπη, η Ιταλία υπέγραψε στις αρχές Απριλίου "μια ειρηνευτική συμφωνία" με τις φυλές του Φεζάν, η οποία προβλέπει τον έλεγχο από τις φυλές των συνόρων του νότου, μήκους 5.000 χιλιομέτρων, την περιοχή όπου δρουν κυρίως οι διακινητές.
Όμως οι αναλυτές εμφανίζονται επιφυλακτικοί για την επιτυχία της συμφωνίας.
Οι πρόσφυγες αποφέρουν πολλά χρήματα στους διακινητές. "Ο μόνος τρόπος να σταματήσει αυτή η διακίνηση ανθρώπων είναι να δημιουργηθούν εναλλακτικές πηγές εσόδων", τονίζει η Γκατσίνι.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
15/4/2017
http://www.capital.gr/diethni/3205057/libui-oi-antipalotites-tou-borra-epekteinontai-ston-noto
3.
Εξήντα λιβυκές φυλές είπαν «ναι» στην ειρήνευση
με εγγυητή την Ιταλία.
Η ιταλική κυβέρνηση ελπίζει η συμφωνία αυτή να μπορέσει να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα. Εξήντα φυλές της νότιας Λιβύης, με τη διαμεσολάβηση της κυβέρνησης του Ιταλού πρωθυπουργού Τζεντιλόνι, υπέγραψαν στην Αιώνια Πόλη ειρηνευτική συμφωνία που θα πρέπει να θέσει τέρμα σε κάθε είδος συγκρούσεων.
Παράλληλος στόχος είναι ο έλεγχος των νότιων συνόρων της χώρας -με τον περιορισμό της διέλευσης των μεταναστών-, αλλά και η καταπολέμηση της ισλαμικής τρομοκρατίας και του φονταμενταλισμού.
Η όλη πρωτοβουλία ανήκει στον Ιταλό υπουργό Εσωτερικών Μάρκο Μινίτι, ο οποίος οργάνωσε τις μαραθώνιες μυστικές συνομιλίες στο μέγαρο Βιμινάλε, όπου εδρεύει το υπουργείο του, στο κέντρο της Ρώμης. Στην Ιταλία κάνουν λόγο για «διπλωματία της ερήμου» και θεωρούν ότι η σταθεροποίηση της νότιας Λιβύης θα συμβάλει ουσιαστικά στον περιορισμό της λεγόμενης παράτυπης μετανάστευσης.
Η ιταλική κεντροαριστερή κυβέρνηση εγγυήθηκε το αδιάβλητο της συμφωνίας, για να διευκολυνθεί, κατά συνέπεια, και η εφαρμογή των όσων υπεγράφησαν τον περασμένο Φεβρουάριο με την κυβέρνηση της Τρίπολης του πρωθυπουργού Αλ Σεράτζι, πάντα με στόχο τον έλεγχο των μεταναστευτικών ρευμάτων προς τη Σικελία, την Απουλία και την Καλαβρία.
Η εν λόγω συμφωνία αφορά μια τεράστια περιοχή επτακοσίων χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων, από την οποία περνούν οι διακινητές μεταναστών που ξεκινούν από τον Νίγηρα και το Τσαντ, με προορισμό τις μεσογειακές ακτές της Λιβύης και στη συνέχεια τη νότια Ευρώπη.
Οι κύριες φυλές που υπέγραψαν την ειρήνη είναι εκείνες των Τέμπου και Αουλάντ Σουλεϊμάν, μαζί με τους Τουαρέγκ. Αμέσως μετά την πτώση του καθεστώτος του συνταγματάρχη Καντάφι άρχισαν τις συγκρούσεις με ολέθριες συνέπειες και για την οικονομική κατάσταση της περιοχής.
Η κυβέρνηση Τζεντιλόνι, από τη μεριά της, δεσμεύτηκε να προχωρήσει σε ουσιαστικές επενδύσεις για τη στήριξη της ανάπτυξης της νότιας Λιβύης και την αποδυνάμωση της μεταφοράς μεταναστών, η οποία, ως γνωστόν, αποφέρει μεγάλα οφέλη στους διακινητές.
«Για μας οι συμφωνίες είναι μια υπόθεση που έχει να κάνει με την τιμή και το αίμα μας, πρόκειται να τηρήσουμε όσα υπογράψαμε», είπαν οι αρχηγοί των λιβυκών φυλών στον Ιταλό υπουργό Εσωτερικών Μ. Μινίτι, ο οποίος τους απάντησε ότι καταλαβαίνει τι εννοούν διότι κατάγεται από την Καλαβρία της Κάτω Ιταλίας, όπου επίσης όλα αυτά έχουν μεγάλη σημασία.
Την ίδια ώρα ολοκληρώνεται η εκπαίδευση, από μέρους της Ιταλίας, πάνω από εκατό ανδρών της ακτοφυλακής της Τρίπολης. Από την προσπάθεια αυτή ελέγχου και περιορισμού της παράτυπης μετανάστευσης δεν λείπει βέβαια μια σειρά επιφυλάξεων και ερωτημάτων.
Κανείς δεν ξέρει αν θα γίνουν σεβαστά επιτέλους τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών που βρίσκονται έγκλειστοι σε μεσαιωνικά κέντρα κράτησης της Λιβύης.
Το εφετείο της Τρίπολης, παράλληλα, έχει «παγώσει» τη συμφωνία με την Ιταλία, ενώ δεν έχει υπογραφεί κανενός είδους συμφωνία με το κοινοβούλιο του Τομπρούκ, το οποίο δεν αναγνωρίζει την κυβέρνηση του Αλ Σεράτζι.
Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελλάκης
05.04.2017
https://www.efsyn.gr/arthro/exinta-livykes-fyles-eipan-nai-stin-eirineysi-me-eggyiti-tin-italia
4.
Τι πραγματικά συμβαίνει στη Λιβύη.
Πρόσφυγες στα ανοιχτά της Λιβύης Πρόσφυγες, στοιβαγμένοι σε φουσκωτό σκάφος, προσπαθούν να φτάσουν στην Ιταλία | AP Photo/Emilio Morenatti
Η άτυπη σύνοδος της Μάλτας με αντικείμενο την προσφυγική και μεταναστευτική κρίση οδήγησε στην απόφαση, σε συνέχεια της συμφωνίας Ιταλίας-Λιβύης, να συνεργαστεί με την αφρικανική χώρα ώστε να περιοριστούν οι προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη. Ωστόσο, η Λιβύη είναι μια χώρα στην οποία μαίνονται συγκρούσεις μεταξύ των φυλών, ενώ οι οργανώσεις αρωγής περιγράφουν την εκεί κατάσταση ως «ζωντανή κόλαση» για παιδιά και αμάχους.
Στο κείμενο συμπερασμάτων της συνόδου, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έθεσαν δέκα προτεραιότητες όσον αφορά τις μεταναστευτικές ροές από τη Λιβύη, απ' όπου αναχωρούν 9 στους 10 Αφρικανούς μετανάστες που προσπαθούν να φτάσουν στην Ιταλία.
Μεταξύ αυτών, όπως σημειώνεται είναι «να σπάσουν το οικονομικό μοντέλο» των διακινητών, να ασφαλίσουν τα σύνορα της χώρας και να εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στους μετανάστες που έχουν αποκλειστεί εκεί, με τη δημιουργία καταυλισμών προσφύγων και μεταναστών, με τη συνεργασία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης.
Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό της Μάλτας, Τζόζεφ Μούσκατ, υπάρχει «άμεση επαφή με τις φυλές της νότιας Λιβύης που μέχρι σήμερα συνεργάζονταν με τους διακινητές και κέρδιζαν 5-6 εκατομμύρια ευρώ την εβδομάδα χάρη σ' αυτό. Όλα αυτά συνιστούν μια εξαιρετικά θετική ένδειξη. Το αν θα είναι αρκετή, θα το δείξει ο χρόνος».
Ωστόσο δεν έδωσε διευκρινίσεις για τις «υποχρεώσεις» που έχουν αναλάβει οι Ευρωπαίοι απέναντι στις νομαδικές φυλές.
Όπως εκτιμούν οι αναλυτές, είναι αδύνατον να περιοριστούν οι ροές των μεταναστών που μπαίνουν στη Λιβύη από τις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής χωρίς τη συμβολή αυτών των φυλών που ελέγχουν μεγάλο μέρος των οδών πρόσβασης.
«Να σώσουμε ζωές»
Με επιχείρημα τους 4,5 χιλιάδες θανάτους στα νερά της Μεσογείου, μόνο τον τελευταίο χρόνο η ηγεσία της Ε.Ε. συμφώνησε να υιοθετήσει μεταξύ άλλων και τη συμφωνία της Ιταλίας με τη Λιβύη για εκπαίδευση της ακτοφυλακής της αφρικανικής χώρας και προσφορά ιατροφαρμακευτικής βοήθειας για τους καταυλισμούς.
Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Φεντερίκα Μογκερίνι είπε ότι τα σχέδια της Ε.Ε. στοχεύουν να μειώσουν «τις απώλειες ζωών στη θάλασσα και στην έρημο», ενώ η Άνγκελα Μέρκελ σημείωσε ότι «πάιρνει σχήμα» το ευρωπαϊκό σχέδιο για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Η κατάσταση στη Λιβύη
Ωστόσο, το ευρωπαϊκό σχέδιο ανησυχεί πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις που φοβούνται ότι οι μετανάστες θα πέφτουν θύματα κακομεταχείρισης στη Λιβύη, παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ διαβεβαίωσε ότι το σχέδιο αυτό θα εφαρμοστεί «με πλήρη σεβασμό» στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το σχέδιο προβλέπει μεταξύ άλλων επεμβάσεις στα πλοία των διακινητών, αλλά και «εθελοντικούς επαναπατρισμούς» για όσους πρόσφυγες και μετανάστες αποασίσουν να επιστρέψουν στις χώρες τους.
«Ζωντανή κόλαση»
Η βρετανική οργάνωση Save the Children (Σώστε τα Παιδιά) υποστηρίζει ότι το να στείλεις πίσω στη Λιβύη αιτούντες άσυλο και πολύ περισσότερο μικρά παιδιά, όχι απλώς δεν είναι λύση, αλλά είναι σαν να τους ρίχνεις σε «μια ζωντανή κόλαση».
Η γαλλική οργάνωση SOS Mediterranee (SOS Μεσόγειος) αναφέρει ότι έφηβοι πρόσφυγες έχουν περιγράψει σκαιότατη συμπεριφορά εναντίον τους από τους Λίβυους. «Μας πυροβολούσαν σαν να ήμασταν σκυλιά», υποστήριξε ένα 17χρονος από τη Γουινέα.
Στη Λιβύη, χώρα διαιρεμένη από παραστρατιωτικές οργανώσεις και φυλές, και με μια κυβέρνηση που έχει μεν τη στήριξη του ΟΗΕ, αλλά δεν μπρεί να ελέγξει παρά μόνο τα παράλια της χώρας, τα πράγματα είναι πραγματικά δύσκολα για την εφαρμογή οποιουδήποτε σχεδίου που να προσομοιάζει έστω με τη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας.
Η οργάνωση Human Rights Watch κατηγορεί την Ευρωπαϊκή Ένωση τουλάχιστον «ανεύθυνη», ότων προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα έξω από τα εδάφη της.
«Οι αποφάσεις που ελήφθησαν στη σύνοδο κυριολεκτικά θα μπορούσαν να ορίσουν τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο για χιλιάδες παιδιά που βρίσκονται ή χρησιμοποιούν τη Λιβύη ως πέρασμα», σύμφωνα με τον Τζάστιν Φόρσαϊθ, υποδιευθυντή της UNICEF.
Ενώ ο γενικός διευθυντής των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» Αρτζάν Έχενκαμπ, ανέφερε ότι τα στρατόπεδα κράτησης προσφύγων και μεταναστών στη Λιβύη είναι «επικίνδυνα πολυπληθή».
Επίσης, ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ζαΐντ Ράντ Αλ Χουσεΐν, θύμισε ότι είναι «θεμέλιος λίθος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του δικαίου για τους πρόσφυγες» να μην στέλνεις ανθρώπους πίσω σε χώρες όπου κινδυνεύουν να υποστούν βασανιστήρια, διώξεις ή απειλές κατά της ζωής τους.
03.02.2017
https://www.efsyn.gr/arthro/ti-pragmatika-symvainei-sti-livyi
4.
Τι πραγματικά συμβαίνει στη Λιβύη.
Πρόσφυγες στα ανοιχτά της Λιβύης Πρόσφυγες, στοιβαγμένοι σε φουσκωτό σκάφος, προσπαθούν να φτάσουν στην Ιταλία | AP Photo/Emilio Morenatti
Η άτυπη σύνοδος της Μάλτας με αντικείμενο την προσφυγική και μεταναστευτική κρίση οδήγησε στην απόφαση, σε συνέχεια της συμφωνίας Ιταλίας-Λιβύης, να συνεργαστεί με την αφρικανική χώρα ώστε να περιοριστούν οι προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη. Ωστόσο, η Λιβύη είναι μια χώρα στην οποία μαίνονται συγκρούσεις μεταξύ των φυλών, ενώ οι οργανώσεις αρωγής περιγράφουν την εκεί κατάσταση ως «ζωντανή κόλαση» για παιδιά και αμάχους.
Στο κείμενο συμπερασμάτων της συνόδου, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έθεσαν δέκα προτεραιότητες όσον αφορά τις μεταναστευτικές ροές από τη Λιβύη, απ' όπου αναχωρούν 9 στους 10 Αφρικανούς μετανάστες που προσπαθούν να φτάσουν στην Ιταλία.
Μεταξύ αυτών, όπως σημειώνεται είναι «να σπάσουν το οικονομικό μοντέλο» των διακινητών, να ασφαλίσουν τα σύνορα της χώρας και να εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στους μετανάστες που έχουν αποκλειστεί εκεί, με τη δημιουργία καταυλισμών προσφύγων και μεταναστών, με τη συνεργασία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης.
Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό της Μάλτας, Τζόζεφ Μούσκατ, υπάρχει «άμεση επαφή με τις φυλές της νότιας Λιβύης που μέχρι σήμερα συνεργάζονταν με τους διακινητές και κέρδιζαν 5-6 εκατομμύρια ευρώ την εβδομάδα χάρη σ' αυτό. Όλα αυτά συνιστούν μια εξαιρετικά θετική ένδειξη. Το αν θα είναι αρκετή, θα το δείξει ο χρόνος».
Ωστόσο δεν έδωσε διευκρινίσεις για τις «υποχρεώσεις» που έχουν αναλάβει οι Ευρωπαίοι απέναντι στις νομαδικές φυλές.
Όπως εκτιμούν οι αναλυτές, είναι αδύνατον να περιοριστούν οι ροές των μεταναστών που μπαίνουν στη Λιβύη από τις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής χωρίς τη συμβολή αυτών των φυλών που ελέγχουν μεγάλο μέρος των οδών πρόσβασης.
«Να σώσουμε ζωές»
Με επιχείρημα τους 4,5 χιλιάδες θανάτους στα νερά της Μεσογείου, μόνο τον τελευταίο χρόνο η ηγεσία της Ε.Ε. συμφώνησε να υιοθετήσει μεταξύ άλλων και τη συμφωνία της Ιταλίας με τη Λιβύη για εκπαίδευση της ακτοφυλακής της αφρικανικής χώρας και προσφορά ιατροφαρμακευτικής βοήθειας για τους καταυλισμούς.
Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Φεντερίκα Μογκερίνι είπε ότι τα σχέδια της Ε.Ε. στοχεύουν να μειώσουν «τις απώλειες ζωών στη θάλασσα και στην έρημο», ενώ η Άνγκελα Μέρκελ σημείωσε ότι «πάιρνει σχήμα» το ευρωπαϊκό σχέδιο για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Η κατάσταση στη Λιβύη
Ωστόσο, το ευρωπαϊκό σχέδιο ανησυχεί πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις που φοβούνται ότι οι μετανάστες θα πέφτουν θύματα κακομεταχείρισης στη Λιβύη, παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ διαβεβαίωσε ότι το σχέδιο αυτό θα εφαρμοστεί «με πλήρη σεβασμό» στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το σχέδιο προβλέπει μεταξύ άλλων επεμβάσεις στα πλοία των διακινητών, αλλά και «εθελοντικούς επαναπατρισμούς» για όσους πρόσφυγες και μετανάστες αποασίσουν να επιστρέψουν στις χώρες τους.
«Ζωντανή κόλαση»
Η βρετανική οργάνωση Save the Children (Σώστε τα Παιδιά) υποστηρίζει ότι το να στείλεις πίσω στη Λιβύη αιτούντες άσυλο και πολύ περισσότερο μικρά παιδιά, όχι απλώς δεν είναι λύση, αλλά είναι σαν να τους ρίχνεις σε «μια ζωντανή κόλαση».
Η γαλλική οργάνωση SOS Mediterranee (SOS Μεσόγειος) αναφέρει ότι έφηβοι πρόσφυγες έχουν περιγράψει σκαιότατη συμπεριφορά εναντίον τους από τους Λίβυους. «Μας πυροβολούσαν σαν να ήμασταν σκυλιά», υποστήριξε ένα 17χρονος από τη Γουινέα.
Στη Λιβύη, χώρα διαιρεμένη από παραστρατιωτικές οργανώσεις και φυλές, και με μια κυβέρνηση που έχει μεν τη στήριξη του ΟΗΕ, αλλά δεν μπρεί να ελέγξει παρά μόνο τα παράλια της χώρας, τα πράγματα είναι πραγματικά δύσκολα για την εφαρμογή οποιουδήποτε σχεδίου που να προσομοιάζει έστω με τη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας.
Η οργάνωση Human Rights Watch κατηγορεί την Ευρωπαϊκή Ένωση τουλάχιστον «ανεύθυνη», ότων προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα έξω από τα εδάφη της.
«Οι αποφάσεις που ελήφθησαν στη σύνοδο κυριολεκτικά θα μπορούσαν να ορίσουν τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο για χιλιάδες παιδιά που βρίσκονται ή χρησιμοποιούν τη Λιβύη ως πέρασμα», σύμφωνα με τον Τζάστιν Φόρσαϊθ, υποδιευθυντή της UNICEF.
Ενώ ο γενικός διευθυντής των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» Αρτζάν Έχενκαμπ, ανέφερε ότι τα στρατόπεδα κράτησης προσφύγων και μεταναστών στη Λιβύη είναι «επικίνδυνα πολυπληθή».
Επίσης, ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ζαΐντ Ράντ Αλ Χουσεΐν, θύμισε ότι είναι «θεμέλιος λίθος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του δικαίου για τους πρόσφυγες» να μην στέλνεις ανθρώπους πίσω σε χώρες όπου κινδυνεύουν να υποστούν βασανιστήρια, διώξεις ή απειλές κατά της ζωής τους.
03.02.2017
https://www.efsyn.gr/arthro/ti-pragmatika-symvainei-sti-livyi
Σ Χ Ε Τ Ι Κ Α
Η Λιβύη μετά το ISIS:
Ανάλυση, αμερικανικών συμφερόντων, για την εμφύλια σύγκρουση στη Λιβύη:
3/4/2015
Θ.Βερέμης-Στην κοντινή μας Λιβύη:
23/3/2016
ΕΕ σε πανικό! “Έρχονται 500 χιλιάδες πρόσφυγες από τη Λιβύη” προειδοποιεί η Μογκερίνι
http://ivan-2-google.blogspot.gr/2016/03/500.html?q=WAR+CRIMES:IRAQ-SYRIA-LIBYA
17/3/2016
Η «Σομαλία της Μεσογείου» τρομάζει την Ευρώπη!
http://ivan-2-google.blogspot.gr/2016/03/blog-post_315.html
18/4/2016
Tο Ισλαμικό Κράτος στη Λιβύη και η «αιχμαλωσία» της Αιγύπτου:
http://ivan-2-google.blogspot.gr/2016/04/t.html
17/3/2016
Η «Σομαλία της Μεσογείου» τρομάζει την Ευρώπη!
http://ivan-2-google.blogspot.gr/2016/03/blog-post_315.html
18/4/2016
Tο Ισλαμικό Κράτος στη Λιβύη και η «αιχμαλωσία» της Αιγύπτου:
http://ivan-2-google.blogspot.gr/2016/04/t.html
17/5/2016
Είκοσι πρόθυμα... κοράκια στο «κουφάρι» της Λιβύης:
http://ivan-2-google.blogspot.gr/2016/05/blog-post_822.html?q=WAR+CRIMES:IRAQ-SYRIA-LIBYA
1/7/2016
Τι επιδιώκει η Τουρκία στη Λιβύη;
http://ivan-2-google.blogspot.gr/2016/07/blog-post_2.html
17/9/2016
Η Λιβύη κινδυνεύει να γίνει η Σομαλία της Μεσογείου:
1/7/2016
Τι επιδιώκει η Τουρκία στη Λιβύη;
http://ivan-2-google.blogspot.gr/2016/07/blog-post_2.html
17/9/2016
Η Λιβύη κινδυνεύει να γίνει η Σομαλία της Μεσογείου:
Τι πραγματικά συμβαίνει σήμερα στη Λιβύη. Η αναρχία, η ισχυρή παρουσία του Iσλαμικού Κράτους και οι νέοι κίνδυνοι
''Camp Bucca'': Εδώ γεννήθηκε το Ισλαμικό Κράτος
Ο Βρώμικος Ρόλος Δύσης και Τουρκίας στην Συρία
Οι απόψεις,που δημοσιεύονται στα εκάστοτε-χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα,ή κάθε είδους κείμενα,του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν. Οι ενδεχόμενες ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger. Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.