Καλώς ήρθε το γουάν.
Καλώς ήρθε το γουάν.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
1. Ελλάδα – Κίνα:
Μία ζώνη, ένας δρόμος στρωμένος με εκατομμύρια... γουάν.
2.Επικίνδυνος ο «θερμός εναγκαλισμός» της Κίνας από τον Τσίπρα.
3.Ερμηνεύοντας το «ασιατικό όνειρο» της Κίνας.
Καλώς ήρθε το γουάν
Παράθυρο στρατηγικής επενδυτικής, αλλά και γεωπολιτικής, ευκαιρίας για την Ελλάδα ανοίγει το Μνημόνιο συνεργασίας με την Κίνα – ένα Μνημόνιο που, μαζί μια σειρά από μεγάλα επιχειρηματικά projects, επικυρώθηκε κατά το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στο Πεκίνο.
Κυβερνητικές πηγές κάνουν λόγο για ένα «ταξίδι-σταθμό» στην πιο κρίσιμη ίσως καμπή της προσπάθειας εξόδου της χώρας από το οικονομικό μνημονιακό τέλμα, καθώς το τετραήμερο στο Πεκίνο ανέδειξε τον κομβικό ρόλο που μπορεί να παίξει η Ελλάδα στο σχέδιο της Κίνας για την αναβίωση του Δρόμου του Μεταξιού, το σχέδιο «One Belt, One Road» που προβλέπει επενδύσεις 1 τριες ευρώ σε 28 χώρες.
Βασικός πυλώνας σ’ αυτόν τον ιδιαίτερο ρόλο της Ελλάδας στα κινεζικά σχέδια αναδεικνύεται η επένδυση της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά αλλά και η συμμετοχή κινεζικών συμφερόντων στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, με το Πεκίνο να δείχνει σαφώς ότι επιδιώκει να καταστήσει την Ελλάδα πύλη εισόδου τόσο στην Ευρώπη όσο και στις αγορές της Μέσης Ανατολής.
Στο πλαίσιο αυτό το Μνημόνιο συνεργασίας ανοίγει δρόμους επενδύσεων σε μια σειρά από καίριους τομείς, με πρώτους αυτούς των μεταφορών, των υποδομών, της ενέργειας, του τουρισμού και των τηλεπικοινωνιών.
Ηδη, στο Πεκίνο έκλεισε η συμφωνία για την έναρξη, από το φθινόπωρο απ’ ευθείας πτήσεων με την Αθήνα, ενώ ο κολοσσός της κινεζικής Fosun που ήδη μετέχει στο project του Ελληνικού έχει καταθέσει σχέδια για την αύξηση των κινέζων τουριστών στην Ελλάδα στο 1,5 εκατομμύριο ετησίως από 150.000 που είναι σήμερα.
Συμφωνία ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ έκλεισε στο Πεκίνο και για μεταξύ της Forthnet και της κινεζικής ZTE, σηματοδοτώντας και την νέα ώθηση που επιχειρείται να δοθεί στις επενδύσεις στον κλάδο των οπτικών ινών.
Πέραν τούτων, το Μνημόνιο συνεργασίας προβλέπει τη διερεύνηση και προώθηση σημαντικών επενδύσεων στους εξής τομείς:
Μεταφορές
- Με πυλώνες τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, προωθείοται η ααβάθμιση της σιδηροδρομικής σύνδεσης Θεσσαλονίκης-Βαλκανικής Χερσονήσου-Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης καθώς και της σιδηροδρομικής σύνδεσης Αθήνας-Πάτρας με στόχο τη σύνδεση της Ασίας με την Αδριατική.
- Ο κινεζικός όμιλος Shenzhen Airport Group διατηρεί το ισχυρόι ενδιαφέρον του για το 30% του Διεθνής Αερολιμένα Αθηνών που διαχειρίζεται το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος».
-Διερευνάται η δυνατότητα κινεζικής εμπλοκής και στο αεροδρόμιο στο Καστέλι της Κρήτης καθώς και η κατασκευή εσωτερικών και διεθνών κέντρων εφοδιασμού.
Ενέργεια
-Με αφετηρία την συμμετοχή της της China State Grid Corp στον AΔΜΗΕ, Ελλάδα και Κϊνα διερευνούν τις δυνατότητες συνεργασίας σε ενεργειακά έργα χαμηλών εκπομπών άνθρακα, κατασκευή και αναβάθμιση του δημόσιου δικτύου, καθώς και πρόγραμμα αναβάθμισης παλαιών εγκαταστάσεων λιγνίτη της ΔΕΗ.
- To πρώτο deal που έκλεισε στο Πεκίνο είναι η συμφωνία του ομίλου Κοπελούζου με τη Shenhua Group Corporation, τη μεγαλύτερη παραγωγό άνθρακα στον κόσμο για την υλοποίηση έργων υποδομής του τομέα της πράσινης ενέργειας αλλά και για περιβαλλοντική αναβάθμιση μονάδων παραγωγής στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Η αξία των εν λόγω έργων μπορεί να φτάσει έως και τα 3 δισ. ευρώ.
- Συζητείται, όπως είπε χθες στο Πεκίνο ο Αλέξης Τσίπρας, και η δημιουργία νέων μονοπατιών για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την ανατολική Μεσόγειο, τη Ρωσία και τη Μέση Ανατολή, καθώς και μέσω των εγκαταστάσεών μας για υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) στη Ρεβυθούσα, ή την κατασκευή ενός πλωτού τερματικού σταθμού αερίου στην Αλεξανδρούπολη.
-Στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, η Ελλάδα δίνει επίσης ιδιαίτερη έμφαση στην διασύνδεση με υποθαλάσσιο καλώδιο του Ισραήλ, της Κύπρου, της Κρήτης και της Αττικής, μέσω του EuroAsia Interconnector, δημιουργώντας έτσι μια στερεή σύνδεση μεταξύ των απομονωμένων ενεργειακών αγορών του Ισραήλ και της Κύπρου με την αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σ’ αυτό το έργο εκτιμάται ότι η Κίνα μπορεί να παίξει κομβικό ρόλο.
Ναυπηγοεπισκευαστικός κλάδος
Με την Ελλάδα να έχει κεντρική θέση στον θαλάσσιο Δρόμο του Μεταξιού, δρομολογείται η δημιουργία ενός ναυπηοεπισκευαστικού κόμβου στην ανατολική Μεσόγειο.
Σ’ αυτό το project η Ελλάδα προωθεί την αξιοποίηση των ήδη υφιστάμενων ελληνικών ναυπηγείων του Σκαραμαγκά, της Ελευσίανς και του Νεορίου, ενώ συζητείται και η δυνατότητα δημιορυγίας ενός νέου πλωτού ναυπηγοεπισκευαστικού συστήματος.
Τηλεπικοινωνίες
-Πορωθείται η κατασκευή ευρυζωνικών υποδομών, η προώθηση των συνεργιών στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες ηλεκτρονικές υπηρεσίες, τον ηλεκτρονικό τουρισμό, πλατφόρμες ψηφιακού περιεχομένου και στις πλατφόρμες ηλεκτρονικού εμπορίου.
-Από ελληνικές κυβερνητικές πηγές, δε, επισημαίνεται η σημασία της έναρξης, από την 1η Ιουλίου και στη χώρα μας του συστήματος πληρωμής alipay που χρησιμοποιεί ο κινεζικός κολοσσός του ηλεκτρονικού εμπορίου Alibaba, με τον ιδρυτή του οποίου Τζακ Μα είχε συναντηθεί πέρσι ο Αλέξης Τσίπρας στο Πεκίνο.
Για την υλοποίηση όλων αυτών των έργων Ελλάδα και Κίνα δεσμεύτηκαν, μέσω του επενδυτικού μνημονίου, ότι θα αναζητήσουν πόρους χρηματοδότησης τόσο από χρηματοπιστωτικούς φορείς, όσο και από Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα καθώς και από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων.
16/5/2017
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Η εντυπωσιακή προβολή των επαφών του Έλληνα πρωθυπουργού στα κινεζικά ΜΜΕ, αποτελεί μια ακόμη ένδειξη της σημασίας που αποδίδει το Πεκίνο στο ρόλο της Ελλάδας στο σχέδιο "μία ζώνη, ένας δρόμος". Σε όλα τα μεγάλα δίκτυα της Κίνας υπήρξαν εκτενείς αναφορές για τις επαφές και τις συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν αλλά και για τις συμφωνίες που υπεγράφησαν στον ενεργειακό τομέα, τις τηλεπικοινωνίες και τις υποδομές.
Το πλαίσιο του κινεζικού ενδιαφέροντος για επενδύσεις είναι ευρύτερο και δεν αφορά μόνο τη χώρα μας. Στόχος της Κίνας όπως διαμήνυσε ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping είναι να επενδύσει 124 δισ. δολάρια στις χώρες όπου διέρχεται ο δρόμος του μεταξιού, ποσό στο οποίο περιλαμβάνονται επενδύσεις σε υποδομές, χρηματοδοτήσεις, επιχειρηματικές συνεργασίες και στρατηγικά project.
Και όπως φάνηκε από τις επαφές που έγιναν στο Πεκίνο η Ελλάδα θεωρείται ως ένας κομβικός εταίρος για την είσοδο προς τις ευρωπαϊκές αγορές.
Σύμφωνα με τα όσα ανακοινώθηκαν στο πλαίσιο της τετραήμερης επίσκεψης στην Κίνα υπεγράφησαν διμερείς συμφωνίες για τον ενεργειακό τομέα, τις υποδομές, τις τηλεπικοινωνίες, τον τουρισμό, την παιδεία και τον πολιτισμό.
Ενέργεια
Στον ενεργειακό τομέα βεβαίως είχαμε την εκδήλωση ενδιαφέροντος από την Κίνα, στο πλαίσιο της επένδυσης της State Grid China Corporation στον ΑΔΜΗΕ, να συμμετάσχει σε έργα ηλεκτρικής διασύνδεσης των νησιών αλλά και στο μεγάλο έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ισραήλ, Κύπρου, Ελλάδας (μέσω Κρήτης) στον περίφημο Euroasia Interconnector. Εδώ αναμένονται με ενδιαφέρον οι λεπτομέρειες, με δεδομένο ότι υπάρχουν σημαντικές ελληνικές παραγωγικές μονάδες που μπορούν να συμμετάσχουν στο έργο, το οποίο είναι σαφές ότι με τα κινεζικά κεφάλαια μπορεί να περάσει στη φάση της υλοποίησης.
Ακόμη μια συμφωνία που έγινε γνωστή αφορά στη συμφωνία του ομίλου Κοπελούζου με το Shenhua Group Corporation, το μεγαλύτερο παραγωγό άνθρακα στον κόσμο για την υλοποίηση έργων υποδομής του τομέα της πράσινης ενέργειας αλλά και για περιβαλλοντική αναβάθμιση μονάδων παραγωγής στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Η αξία των εν λόγω έργων μπορεί να φτάσει έως και τα 3 δισ. ευρώ.
Σε ό,τι αφορά τη ΔΕΗ πάντως δεν υπήρξε κάποια συγκεκριμένη εξέλιξη για το περίφημο project Μελίτη που μελετάται από κοινού με την εταιρεία CMEC. Κατά την συνάντηση του προέδρου της ΔΕΗ με τον επικεφαλής της CMEC διαπιστώθηκε ότι θα πρέπει να διευκρινιστούν κάποια ανοιχτά ζητήματα ενώ επίσης συζητήθηκε η προοπτική κατασκευής εργοστασίου παραγωγής έξυπνων μετρητών στην Ελλάδα.
Στις τηλεπικοινωνίες είχαμε τη συμφωνία μεταξύ της Forthnet και της ZTE ύψους 500 εκατ. ευρώ για την ανάπτυξη δικτύων νέας γενιάς (NGAs) υπερυψηλών ταχυτήτων.
Η χρηματοδότηση και τα εμπόδια
Το πιο ενδιαφέρον σκέλος των ελληνοκινεζικών συνεργασιών είναι το γεγονός ότι οι Κινέζοι είναι έτοιμοι να προσφέρουν απλόχερες χρηματοδοτήσεις προκειμένου να προχωρήσει η υλοποίηση των έργων και των συνεργασιών στο πλαίσιο του δρόμου του μεταξιού.
Σημειώνεται ότι ήδη από το 2016 οι ξένες επενδύσεις της Κίνας έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ ξεπερνώντας τα 160 δισ. δολάρια. Οι κινεζικές τράπεζες έχουν ήδη δημιουργήσει τα funds που θα επενδύσουν σε αυτό το δρόμο και δε θα περιοριστούν μόνο σε υποδομές, αλλά θα επεκταθούν και σε αναπτυξιακούς, τεχνολογικούς και άλλους τομείς.
Ειδικά για την Ελλάδα το γεγονός ότι ο δρόμος έχει ήδη ανοίξει στο βασικότερο κομμάτι, αυτό του λιμανιού του Πειραιά, "ξεκλειδώνει" μια σειρά από άλλες προοπτικές και δυνατότητες.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι συναντήσεις που είχε ο έλληνας πρωθυπουργός με κινεζικούς τραπεζικούς οργανισμούς όπως η ICBC, η οποία μεταξύ άλλων έχει επιδείξει ενδιαφέρον για επενδύσεις στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά και με το Central Eastern European Fund που χρηματοδοτεί κινεζικά επενδυτικά project στο πλαίσιο One Belt One Road. Επίσης ενδιαφέρον για την ελληνική αγορά έδειξε και η επενδυτική τράπεζα Asian Investment and Infrastructure Bank (ΑΙΙΒ), στην οποία πλέον η Ελλάδα έχει ενταχθεί ως 77ο μέλος. Η ΑΙΙΒ διαθέτει κεφάλαια σε μια σειρά από τομείς προκειμένου να χρηματοδοτηθούν πιθανές επενδύσεις.
Παρά το θετικό κλίμα αλλά και το ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον πάντως θα πρέπει να τονιστεί ότι αρκετά από τα project για να προχωρήσουν θα χρειαστεί να εναρμονιστούν με το ευρωπαϊκό θεσμικό και ρυθμιστικό πλαίσιο. Στο παρελθόν, αυτή η παράμετρος αποδείχθηκε ένα επίπονο και δύσκολο εγχείρημα, που συχνά αποτέλεσε και την αφορμή για σημαντικές καθυστερήσεις ή ακόμη και ακυρώσεις επενδυτικών πλάνων...
Του Χάρη Φλουδόπουλου
16/5/2017
2.
Επικίνδυνος ο «θερμός εναγκαλισμός» της Κίνας από τον Τσίπρα.
Χρησιμοποιώντας την κινεζική παροιμία που λέει ότι «δεν μπορεί κανείς να σταματήσει να τρώει φοβούμενος ότι θα πνιγεί με την μπουκιά του», διάσημος Κινέζος φίλος μου, ένθερμος θιασώτης της άποψης «να πάνε δυναμικά μπροστά» οι σχέσεις συνεργασίας των χωρών μας, διασκεδάζει τις επιφυλάξεις μου για το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, έπεσε χωρίς κανέναν ενδοιασμό στον «εναγκαλισμό» της Κίνας. Ομως, η όλη υπόθεση έχει προσλάβει διαστάσεις ΣΥΡΙΖΑίκης υστερίας για τις κινεζικές επενδύσεις, καλλιεργώντας μαζικές αυταπάτες στη χρεοκοπημένη χώρα μας. Πάντως, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Πεκίνου «Μια ζώνη ένας δρόμος», αυτό το κόλπο φέρνει την κινεζική παρουσία στη Μεσόγειο, μέσω της χώρας μας. Ξεκινώντας από τις εμπορικές δραστηριότητες και καταλήγοντας κάποια στιγμή στο μέλλον σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις τύπου αμερικανικών, βρετανικών και λοιπών βάσεων ανά την υφήλιο. Κόμβος στους νέους «Δρόμους του μεταξιού» μετά το λιμάνι του Πειραιά αναδεικνύεται και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, και μάλιστα πιθανόν να βρεθούμε ενώπιον εκπλήξεων στο όχι και τόσο απώτερο μέλλον.
Ο πρωθυπουργός ήδη βρίσκεται από χθες στην Κίνα, προκειμένου να συμμετάσχει στη διεθνή συνάντηση κορυφής «Belt and Road Forum for International Cooperation», που διοργανώνει η κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Στο περιθώριο της συνόδου, θα έχει σειρά διμερών συναντήσεων με την ηγεσία της Κίνας, καθώς και με τους προέδρους της Ρωσίας και της Τουρκίας, Πούτιν και Ερντογάν. Να επισημανθεί ότι ενδεικτική του ολοένα αυξανόμενου κινεζικού επενδυτικού ενδιαφέροντος για τη χώρα μας είναι η δυναμική εκθεσιακή συμμετοχή της Κίνας στην 82η ΔΕΘ, που θα αναπτυχθεί σε έξι στρέμματα, καλύπτοντας το περίπτερο 13. Σημειώνεται ότι οι συμμετέχουσες κινεζικές επιχειρήσεις θα παρουσιαστούν στην έκθεση κυρίως -αλλά όχι μόνο- με τεχνολογικά προϊόντα, ενώ οι τρεις επιχειρηματικοί κολοσσοί, η ZTE, η Huawei και η COSCO, θα δώσουν δυναμικό «παρών» σε ξεχωριστούς χώρους προβολής, εκτός του βασικού περιπτέρου της κινεζικής συμμετοχής. Ο αρχικός σχεδιασμός των παράλληλων εκδηλώσεων στο πλαίσιο της ΔΕΘ προβλέπει την πραγματοποίηση ενός μεγάλου ελληνοκινεζικού φόρουμ, αλλά και ειδικών events από τις εταιρείες-κολοσσούς που θα λάβουν μέρος στην έκθεση. Οι επενδύσεις της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά και της State Grid στον ΑΔΜΗΕ αποτελούν τη βάση για την περαιτέρω επιχειρηματική διείσδυση της Κίνας στη χώρα μας, προσθέτοντας ότι η στρατηγική για τον «Δρόμο του μεταξιού» που έχει χαράξει η κινεζική ηγεσία συμπίπτει με τις εμπορικές επιδιώξεις της Ελλάδας.
Αραγε, όμως, η «κινεζοποίηση» είναι εξ ορισμού απειλή; Πράγματι είναι, επειδή η ανυπαρξία τους κράτους δικαίου στη χώρα μας σημαίνει ότι το κινεζικό χρήμα είναι αυτό που θα καθορίζει τους όρους, όλους τους όρους των επενδύσεων. Καμία χώρα στην Ευρώπη, όπως σχεδόν παντού, όπου έχει παρατηρηθεί μια σταδιακή πτώση του αριθμού των θέσεων εργασίας στον τομέα της μεταποίησης, δεν βίωσε ποτέ κάτι ανάλογο του «σοκ της Κίνας», που καταβαράθρωσε την απασχόληση στις ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η Ελλάδα αδυνατεί να προσφέρει το δίχτυ κοινωνικής προστασίας στους εργαζομένους και καμία χώρα δεν βιώνει κοινωνική κατάρρευση ανάλογη με αυτήν που πλήττει τη χώρα μας.
Η νέα μορφή ισχύος της Κίνας είναι πραγματική. Αυτή είναι μια αλήθεια που ουδείς έχει την πολυτέλεια να παραγνωρίσει, προφανώς ούτε εγώ. «Aν ο 20ός αιώνας ήταν αμερικανικός, ο 21ος ενδέχεται να μείνει στην Iστορία ως ο αιώνας της Κίνας». H εκτίμηση αυτή διατυπώθηκε επισήμως τον Iανουάριος 2005 σε πολυσέλιδη μελέτη 1.000 ειδικών της CIA απ’ όλο τον κόσμο με τίτλο: «H χαρτογράφηση του μέλλοντος του πλανήτη: Oι ανερχόμενες δυνάμεις μέχρι το 2020». Πιστοί σύμμαχοι των Hνωμένων Πολιτειών, όπως η Iαπωνία, η Nότια Kορέα και η Aυστραλία, υφίστανται ήδη την ελκτική δύναμη του γεωπολιτικού «μαγνητικού πεδίου» της. Aλλά η αναπνοή του κινεζικού «δράκου» γίνεται αισθητή και σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις. Οι επιχειρηματικοί κολοσσοί της Γερμανίας, της Βρετανίας, της Γαλλίας κ.λπ. την προσκυνούν. Και με φιλόδοξο πρόγραμμα οικονομικής διείσδυσης, το Πεκίνο έχει εισβάλει στην Ευρώπη. H αδιαφορία της σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων προσφέρει στις επιχειρήσεις της ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε διάφορες χώρες, από το Oυζμπεκιστάν μέχρι το Σουδάν και από τη Zιμπάμπουε μέχρι το Iράν.
Πάντως, είναι ασύλληπτη η μεταμόρφωση του γίγαντα από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Μάο Τσετούνγκ στους φουτουριστικούς ουρανοξύστες της Σαγκάης... Η Κίνα είχε πάντα μια πολύ διαφορετική αίσθηση του χρόνου από τη Δύση. Οταν ο Κίσιγκερ ρώτησε τον Τσου Ενλάι τι γνώμη είχε για τη Γαλλική Επανάσταση του 1789, ο τότε πρωθυπουργός της Κίνας απάντησε ότι ήταν πολύ νωρίς για να απαντήσει. Η νέα Κίνα στροβιλίζεται στον ρυθμό μιας ξέφρενης μεταμόρφωσης, που ξεπερνά κατά πολύ τον πυρετό του χρυσού στην αμερικανική Αγρια Δύση και την ιλιγγιώδη οικοδόμηση της Νέας Υόρκης στις αρχές του 20ού αιώνα. Μια αίσθηση ισχύος, που μετατράπηκε σχεδόν σε δέος όταν αντικρίσαμε με τη Μαρίτα από την ιστορική προκυμαία Bund της Σαγκάης, στην απέναντι όχθη του ποταμού, την καινούργια συνοικία Pudong με τους φουτουριστικούς ουρανοξύστες, που υψώνονται μεγαλόπρεπα φωτισμένοι στον νυχτερινό ουρανό, συρρικνώνοντας κατά τι το νεοϋορκέζικο Μανχάταν στη μνήμη μου. Ενα από τα πιο προνομιακά σημεία θέασης των οβιδιακών μεταμορφώσεων που έχει υποστεί μέσα σε πολύ λίγο χρόνο το Πεκίνο είναι η λεγόμενη «Χρηματιστηριακή Οδός», το αντίστοιχο της Wall Street της Νέας Υόρκης. Γύρω από αυτήν εκτείνεται μια ολόκληρη πόλη μέσα στην πόλη, που φτιάχτηκε τα τελευταία 10 χρόνια και συνεχίζει να επεκτείνεται. Πρόκειται για την «Κεντρική Επιχειρηματική Περιοχή» (CBD), όπως τη βάφτισε η κυβέρνηση, που βάλθηκε να συγκεντρώσει σ’ ένα αχανές δάσος από πανύψηλα γυάλινα κτίρια χρηματιστικές επιχειρήσεις, επενδυτικούς ομίλους, εταιρείες νέων τεχνολογιών και MME.
Ωστόσο, το κυνήγι του χρυσού δεν είναι ειδυλλιακή υπόθεση ούτε στην Αγρια Ανατολή της σημερινής Κίνας. Σε πολλές περιπτώσεις, η «αναμόρφωση» των συνοικιών έγινε εντελώς πραξικοπηματικά: φτωχοί άνθρωποι που έμεναν εκεί για χρόνια έμαθαν ξαφνικά ότι ξεριζώνονται με απόφαση των Αρχών, με πολύ μικρή αποζημίωση και με την αγωνία της αναζήτησης νέας δουλειάς και στέγης. Οι εξεγέρσεις εργατών και αγροτών για απαλλοτριώσεις ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Παραδοσιακά εξισωτική κοινωνία, η μεταμαοϊκή Κίνα εξελίσσεται σε χώρα εκρηκτικών αντιθέσεων. Μετά τη θεμελίωση της Λαϊκής Δημοκρατίας από τη νικηφόρο στρατιά του Μάο και μετά την έναρξη των φιλελεύθερων οικονομικών μεταρρυθμίσεων, η Κίνα, ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο, παραμένει ο μεγάλος, ο πάρα πολύ μεγάλος «άγνωστος Χ» στους συσχετισμούς δυνάμεων που θα κρίνουν το μέλλον του κόσμου. Για την ώρα, η μεταμαοϊκή Κίνα αναστατώνει τον κόσμο μας με την αχαλίνωτη ορμή της να τον κατακτήσει. Η ανισομερής ανάπτυξη, ωστόσο, συνιστά ταυτοχρόνως και παράγοντα εκρηκτικής εσωτερικής αστάθειας. Οι ίδιοι οι Κινέζοι λένε ότι το Σιάν συμβολίζει την Κίνα του χθες, το Πεκίνο την Κίνα του σήμερα και η Σαγκάη την Κίνα του αύριο.
Η πραγματικότητα είναι ότι ο «δράκος» είναι γεμάτος από οξυμμένες αντιφάσεις που έχουν επιφέρει οι ταχύτατες κοινωνικές μεταλλαγές. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο εσωτερικών ανατροπών, αλλά είναι αξιοσημείωτο ότι και η αναδυόμενη μεγαλοεπιχειρηματική τάξη αποδέχεται τον ρόλο του κομμουνιστικού κόμματος στη μεταβατική περίοδο. Iσως επειδή σε ένα σημαντικό ποσοστό προέρχεται από την κομματική-κρατική γραφειοκρατία και σήμερα έχει δημιουργηθεί μια νέα ώσμωση. Iσως επειδή φοβάται ότι ο πολυκομματισμός θα λειτουργούσε αποσταθεροποιητικά. Oπως και να έχουν τα πράγματα, το συμπέρασμα είναι ότι οι ισχυροί κοινωνικοί παίκτες στην Κίνα δεν είναι διατεθειμένοι να συγκρουσθούν. Το κλίμα της διάχυτης αισιοδοξίας για το μέλλον φαίνεται να επηρεάζει και τις κατώτερες τάξεις, γεγονός που, κόντρα στις οξυμμένες αντιφάσεις, προσδίδει κάποια ευστάθεια.
ΖΕΖΑ ΖΗΚΟΥ
14/5/2017
http://ependisinews.gr/blog/arthrografia/epikindynos-o-thermos-enagkalismos-tis-kinas-apo-ton-tsipra
Δευτέρα, 15 Μαΐου, έξω από το Πεκίνο. Η «οικογενειακή» φωτογραφία των ηγετών που παραβρέθηκαν στο Belt and Road Forum -ο Αλ. Τσίπρας διακρίνεται στη δεύτερη σειρά πίσω από τον Ερντογάν (REUTERS/Ng Han Guan/Pool)
3.
Ερμηνεύοντας το «ασιατικό όνειρο» της Κίνας.
Το φαραωνικό σχέδιο «Belt and Road Initiative» για δημιουργία μιας σύγχρονης εκδοχής του πανάρχαιου Δρόμου του Μεταξιού, είναι εφαλτήριο για την έναρξη μιας νέας «χρυσής εποχής» της παγκοσμιοποίησης, όπως ονειρεύεται ο Σι Τζινπίνγκ. Ποιες χώρες θα ωφεληθούν και ποιες αντιδρούν έντονα.
Κάποιοι το θεωρούν το πιο φιλόδοξο αναπτυξιακό project στη σύγχρονη κινεζική ιστορία, η πραγματοποίηση του οποίου θα αναδείξει την Κίνα ως μια χώρα που επιδιώκει την παγκόσμια ειρήνη και συνεργασία και επιθυμεί να κατακτήσει και να μεταλλάξει τον κόσμο ολόκληρο – όχι με τα όπλα αλλά με τρένα και πλοία γεμάτα εμπορικούς θησαυρούς. Πρόκειται για μια παγκόσμια εκστρατεία των υποδομών συνολικού κόστους 900 δισ. δολαρίων που έχει ήδη ξεκινήσει από την Ασία και θα φτάσει έως την Αμερική, μέσω της Ευρώπης αλλά και της Αφρικής.
Η αποκαλούμενη από τα Διεθνή Μέσα Belt and Road Ιnitiative αποτελεί «την κινεζική απάντηση στην παγκόσμια οικονομική κατήφεια» σύμφωνα με το επίσημο κινεζικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Xinhua ενώ ο κινέζος υπουργός Εξωτερικών έκανε λόγο για «μια συμφωνία όλων των εμπλεκόμενων πλευρών», αναπτυσσόμενων αλλά και ανεπτυγμένων χωρών -από την Αρμενία και την Πολωνία έως το Νεπάλ και τη Μογγολία, και από το Ιράκ και το Κατάρ έως τη Νέα Ζηλανδία και τις Μαλδίβες- που ευελπιστούν να επωφεληθούν από την κινεζική γενναιοδωρία.
Περί τίνος όμως πρόκειται ακριβώς; Θα μπορούσε να γίνει λόγος για έναν κατασκευαστικό οργασμό με στόχο την τόνωση του εμπορίου και την ανάπτυξη της οικονομίας ανά την Ασία αλλά και πέρα απ’ αυτήν, κατά την επίσημη, τουλάχιστον, εκδοχή, με σχέδια για την κατασκευή αγωγών και ενός λιμανιού στο Πακιστάν, γεφυρών στο Μπαγκλαντές και σιδηροδρόμων στη Ρωσία, μεταξύ πολλών άλλων, έργα τα οποία αποσκοπούν στη δημιουργία μιας σύγχρονης εκδοχής του πανάρχαιου Δρόμου του Μεταξιού – εφαλτήριο, κατά το Πεκίνο για μια την έναρξη μιας νέας «χρυσής εποχής» της παγκοσμιοποίησης.
Εντυπωσιακή λήψη την ώρα της ομιλίας του Σι Τζιπίνγκ προς τις αντιπροσωπείες στο Παγκόσμιο Φόρουμ του Πεκίνου (REUTERS/Damir Sagolj)
Σύμφωνα με την συμβουλευτική εταιρεία McKinsey, το κινεζικό εγχείρημα θα μπορούσε να ξεπεράσει σε μέγεθος, και, μάλιστα, κατά πολύ το Σχέδιο Μάρσαλ για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς προβλέπεται πως θα επηρεάσει το 65% του παγκόσμιου πληθυσμού, θα αφορά το 1/3 του παγκόσμιου ΑΕΠ ενώ θα συμβάλει στη διακίνηση και τη μεταφορά του 25% του συνόλου των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών ανά την υφήλιο. Κάποιοι μιλούν πλέον για την μεγαλύτερη ώθηση με στόχο την παγκόσμια ανάπτυξη στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Μια ζώνη, ένας δρόμος
Οι πυλώνες του έργου ζωής του Σι Τζινπίνγκ είναι δύο: η «Οικονομική Ζώνη του Δρόμου του Μεταξιού» και «Ο θαλάσσιος δρόμος του Μεταξιού του 21ου αιώνα», εξ ου και η «Μια ζώνη, ένας δρόμος» – η ζώνη αναφέρεται σε μια σειρά από χερσαίους «διαδρόμους» που θα συνδέουν την Κίνα με την Ευρώπη, μέσω της Ασίας και της Μέσης Ανατολής, ενώ ο δρόμος -περισσότερο μια θαλάσσια οδός- θα συνδέει τις νότιες ακτές της Κίνας με την ανατολική Αφρική και τα λιμάνια της Μεσογείου.
Περαστικοί απαθανατίζουν την εικαστική εγκατάσταση «Χρυσή γέφυρα στον δρόμο του μεταξιού» που έχει στηθεί με αφορμή το συνέδριο Belt and Road, στο Πεκίνο (REUTERS/Thomas Peter)
Ολα ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν ο κινέζος πρόεδρος κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε πανεπιστήμιο του Καζακστάν μίλησε για πρώτη για τη δημιουργία μιας «Οικονομικής Ζώνης του Δρόμου του Μεταξιού» και από τότε έως σήμερα το Πεκίνο έχει καταφέρει ήδη πολλά.
Ξεχωρίζει ο αποκαλούμενος κινεζικο-πακιστανικός οικονομικός διάδρομος (China-Pakistan Economic Corridor), ένα εκτεταμένο δίκτυο αυτοκινητόδρομων, σταθμών παραγωγής ενέργειας, αιολικών πάρκων και σιδηρόδρομων, που αναμένεται να επιφέρει μια «οικονομική επανάσταση» στο Πακιστάν, δημιουργώντας ταυτόχρονα έως και ένα εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας.
Railway-Network-Pakistan_China
Τον εντυπωσιασμό όλων προκαλεί επίσης ένα σχέδιο για την κατασκευή ενός λιμανιού συνολικού κόστους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων στη Σρι Λάνκα, ένα σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλών ταχυτήτων στην Ινδονησία και ένα βιομηχανικό πάρκο στην Καμπότζη. Ένα σιδηροδρομικό δίκτυο μεταφοράς εμπορευμάτων που συνδέει τις ανατολικές ακτές της Κίνας με το Λονδίνο βρίσκεται ήδη σε λειτουργία. Το μήκος του φτάνει τα 12.000 χιλιόμετρα και διασχίζει εννέα χώρες, μεταφέροντας αγαθά από τη μία στην άλλη άκρη της Ευρασίας μέσα σε μόλις 18 ημέρες.
Παρότι είναι ακόμα πολύ νωρίς για να κριθεί η επιτυχία αυτού του φαραωνικού εγχειρήματος, η σημασία του για τους Κινέζους είναι αδιαμφισβήτητα εξαιρετική. Για λόγους οικονομικούς, σίγουρα, καθώς θα συμβάλει στη δημιουργία νέων αγορών για τα κινεζικά προϊόντα, την τεχνολογία και την τεχνογνωσία και σε μια περίοδο κατά την οποία η οικονομία κινείται με βραδείς ρυθμούς. Η κινεζική ηγεσία αποσκοπεί επίσης στην οικονομική ανάπτυξη των λιγότερων ανεπτυγμένων παραμεθόριων επαρχιών της χώρας μέσω της διασύνδεσής τους με τα γειτονικά κράτη. Αλλά οι περισσότεροι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η πρωτοβουλία του Πεκίνου αποτελεί έναν καλοσχεδιασμένο γεωπολιτικό ελιγμό με στόχο την απόλυτη εδραίωση της επιρροής του στην ευρύτερη περιοχή, ειδικά σήμερα, που ο πρόεδρος Τραμπ εμφανίζεται έτοιμος να περιορίσει την αμερικανική παρουσία στην Ασία.
Ο αυτοκινητόδρομος Καρακοράμ κοντά στο Τζιγκλίτ (Saadzafar91/Wikipedia)
Με λόγια απλά, πρόκειται για μια απόπειρα «να γίνει ξανά η Κίνα η κυρίαρχη χώρα στην περιοχή» προσδιόρισε στον Guardian o Τομ Μίλερ, συγγραφέας ενός βιβλίου για το αποκαλούμενο «Ασιατικό Ονειρο της Κίνας».
Εθνη «οικονομικά υποτελή» ή παγκόσμια συνεργασία;
Τα μεγαλεπήβολα κινεζικά σχέδια έγιναν δεκτά από τις εμπλεκόμενες χώρες έγιναν δεκτά με ενθουσιασμό αλλά και καχυποψία. Τα κράτη της νοτιοανατολικής Ασίας είναι οι πιο θερμοί υποστηρικτές του νέου «Δρόμου του Μεταξιού». «Σε χώρες όπως το Κιργιστάν και το Τατζικιστάν τα φώτα παραμένουν ανοιχτά χάρη στους Κινέζους», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μίλερ, αναφερόμενος στα σημαντικά έργα υποδομών για τη μεταφορά ηλεκτρική ενέργειας στις δύο πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.
Οι ηγέτες άλλων χωρών, ωστόσο, φοβούνται πως η υποχρέωση που θα έχουν στο μέλλον προς χώρα του Δράκου θα καταστήσει τα έθνη τους «οικονομικά υποτελή» στο Πεκίνο, με την Ινδία για παράδειγμα να υποστηρίζει πως η κινεζική ηγεσία επιδιώκει να κερδίσει τον έλεγχο του στρατηγικής σημασίας Ινδικού Ωκεανού και τον εθνικιστή ινδουιστή πρωθυπουργό της χώρας Ναρέντρα Μόντι να κατηγορεί τον Σι ότι προσπαθεί να «υπονομεύσει την εθνική κυριαρχία άλλων κρατών».
Εμποροι περιμένουν στην άκρη του αυτοκινητόδρμου για ταξιδιώτες (See58 /Wikipedia)
«Η δόξα του αρχαίου Δρόμου του Μεταξιού αποδεικνύει ότι η γεωγραφική διασπορά δεν είναι ανυπέρβλητη», επισήμανε από την πλευρά του ενώπιον 29 επικεφαλής κρατών ο κινέζος ηγέτης στην ομιλία του κατά την έναρξη των εργασιών της διημερίδας αφιερωμένης στους δύο νέους Δρόμους του Μεταξιού που έχει ξεκινήσει να χαράσσει. Ακριβώς όπως οι μεγάλοι κινέζοι έμποροι και εξερευνητές του παρελθόντος, όπως ο Ζενγκ Χε, ναύαρχος της δυναστείας των Μινγκ, όργωσαν ειρηνικά τον κόσμο ολόκληρο, έτσι και οι Κινέζοι του σήμερα θα επιδιώξουν την ειρήνη και τη συνεργασία με τις υπόλοιπες χώρες. «Αυτοί οι πρωτοπόροι κέρδισαν τη θέση τους στην ιστορία όχι ως κατακτητές με πολεμικά πλοία, όπλα και σπαθιά αλλά μνημονεύονται ως φιλικοί απεσταλμένοι, επικεφαλής καραβανιών με καμήλες και πλοίων γεμάτων θησαυρούς. Αυτό το κομμάτι της Ιστορίας αποδεικνύει ότι ο πολιτισμός προοδεύει μέσω του ανοίγματος (προς τον κόσμο) και πως τα έθνη ευημερούν χάρη στη συνεργασία», πρόσθεσε.
Protagon Team
http://www.protagon.gr/epikairotita/belt-and-road-initiative-i-kineziki-apantisi-stin-pagkosmia-oikonomiki-katifeia-44341409739
15 ΜΑΪΟΥ 2017
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Η εντυπωσιακή προβολή των επαφών του Έλληνα πρωθυπουργού στα κινεζικά ΜΜΕ, αποτελεί μια ακόμη ένδειξη της σημασίας που αποδίδει το Πεκίνο στο ρόλο της Ελλάδας στο σχέδιο "μία ζώνη, ένας δρόμος". Σε όλα τα μεγάλα δίκτυα της Κίνας υπήρξαν εκτενείς αναφορές για τις επαφές και τις συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν αλλά και για τις συμφωνίες που υπεγράφησαν στον ενεργειακό τομέα, τις τηλεπικοινωνίες και τις υποδομές.
Το πλαίσιο του κινεζικού ενδιαφέροντος για επενδύσεις είναι ευρύτερο και δεν αφορά μόνο τη χώρα μας. Στόχος της Κίνας όπως διαμήνυσε ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping είναι να επενδύσει 124 δισ. δολάρια στις χώρες όπου διέρχεται ο δρόμος του μεταξιού, ποσό στο οποίο περιλαμβάνονται επενδύσεις σε υποδομές, χρηματοδοτήσεις, επιχειρηματικές συνεργασίες και στρατηγικά project.
Και όπως φάνηκε από τις επαφές που έγιναν στο Πεκίνο η Ελλάδα θεωρείται ως ένας κομβικός εταίρος για την είσοδο προς τις ευρωπαϊκές αγορές.
Σύμφωνα με τα όσα ανακοινώθηκαν στο πλαίσιο της τετραήμερης επίσκεψης στην Κίνα υπεγράφησαν διμερείς συμφωνίες για τον ενεργειακό τομέα, τις υποδομές, τις τηλεπικοινωνίες, τον τουρισμό, την παιδεία και τον πολιτισμό.
Ενέργεια
Στον ενεργειακό τομέα βεβαίως είχαμε την εκδήλωση ενδιαφέροντος από την Κίνα, στο πλαίσιο της επένδυσης της State Grid China Corporation στον ΑΔΜΗΕ, να συμμετάσχει σε έργα ηλεκτρικής διασύνδεσης των νησιών αλλά και στο μεγάλο έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ισραήλ, Κύπρου, Ελλάδας (μέσω Κρήτης) στον περίφημο Euroasia Interconnector. Εδώ αναμένονται με ενδιαφέρον οι λεπτομέρειες, με δεδομένο ότι υπάρχουν σημαντικές ελληνικές παραγωγικές μονάδες που μπορούν να συμμετάσχουν στο έργο, το οποίο είναι σαφές ότι με τα κινεζικά κεφάλαια μπορεί να περάσει στη φάση της υλοποίησης.
Ακόμη μια συμφωνία που έγινε γνωστή αφορά στη συμφωνία του ομίλου Κοπελούζου με το Shenhua Group Corporation, το μεγαλύτερο παραγωγό άνθρακα στον κόσμο για την υλοποίηση έργων υποδομής του τομέα της πράσινης ενέργειας αλλά και για περιβαλλοντική αναβάθμιση μονάδων παραγωγής στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Η αξία των εν λόγω έργων μπορεί να φτάσει έως και τα 3 δισ. ευρώ.
Σε ό,τι αφορά τη ΔΕΗ πάντως δεν υπήρξε κάποια συγκεκριμένη εξέλιξη για το περίφημο project Μελίτη που μελετάται από κοινού με την εταιρεία CMEC. Κατά την συνάντηση του προέδρου της ΔΕΗ με τον επικεφαλής της CMEC διαπιστώθηκε ότι θα πρέπει να διευκρινιστούν κάποια ανοιχτά ζητήματα ενώ επίσης συζητήθηκε η προοπτική κατασκευής εργοστασίου παραγωγής έξυπνων μετρητών στην Ελλάδα.
Στις τηλεπικοινωνίες είχαμε τη συμφωνία μεταξύ της Forthnet και της ZTE ύψους 500 εκατ. ευρώ για την ανάπτυξη δικτύων νέας γενιάς (NGAs) υπερυψηλών ταχυτήτων.
Η χρηματοδότηση και τα εμπόδια
Το πιο ενδιαφέρον σκέλος των ελληνοκινεζικών συνεργασιών είναι το γεγονός ότι οι Κινέζοι είναι έτοιμοι να προσφέρουν απλόχερες χρηματοδοτήσεις προκειμένου να προχωρήσει η υλοποίηση των έργων και των συνεργασιών στο πλαίσιο του δρόμου του μεταξιού.
Σημειώνεται ότι ήδη από το 2016 οι ξένες επενδύσεις της Κίνας έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ ξεπερνώντας τα 160 δισ. δολάρια. Οι κινεζικές τράπεζες έχουν ήδη δημιουργήσει τα funds που θα επενδύσουν σε αυτό το δρόμο και δε θα περιοριστούν μόνο σε υποδομές, αλλά θα επεκταθούν και σε αναπτυξιακούς, τεχνολογικούς και άλλους τομείς.
Ειδικά για την Ελλάδα το γεγονός ότι ο δρόμος έχει ήδη ανοίξει στο βασικότερο κομμάτι, αυτό του λιμανιού του Πειραιά, "ξεκλειδώνει" μια σειρά από άλλες προοπτικές και δυνατότητες.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι συναντήσεις που είχε ο έλληνας πρωθυπουργός με κινεζικούς τραπεζικούς οργανισμούς όπως η ICBC, η οποία μεταξύ άλλων έχει επιδείξει ενδιαφέρον για επενδύσεις στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά και με το Central Eastern European Fund που χρηματοδοτεί κινεζικά επενδυτικά project στο πλαίσιο One Belt One Road. Επίσης ενδιαφέρον για την ελληνική αγορά έδειξε και η επενδυτική τράπεζα Asian Investment and Infrastructure Bank (ΑΙΙΒ), στην οποία πλέον η Ελλάδα έχει ενταχθεί ως 77ο μέλος. Η ΑΙΙΒ διαθέτει κεφάλαια σε μια σειρά από τομείς προκειμένου να χρηματοδοτηθούν πιθανές επενδύσεις.
Παρά το θετικό κλίμα αλλά και το ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον πάντως θα πρέπει να τονιστεί ότι αρκετά από τα project για να προχωρήσουν θα χρειαστεί να εναρμονιστούν με το ευρωπαϊκό θεσμικό και ρυθμιστικό πλαίσιο. Στο παρελθόν, αυτή η παράμετρος αποδείχθηκε ένα επίπονο και δύσκολο εγχείρημα, που συχνά αποτέλεσε και την αφορμή για σημαντικές καθυστερήσεις ή ακόμη και ακυρώσεις επενδυτικών πλάνων...
Του Χάρη Φλουδόπουλου
16/5/2017
2.
Επικίνδυνος ο «θερμός εναγκαλισμός» της Κίνας από τον Τσίπρα.
Χρησιμοποιώντας την κινεζική παροιμία που λέει ότι «δεν μπορεί κανείς να σταματήσει να τρώει φοβούμενος ότι θα πνιγεί με την μπουκιά του», διάσημος Κινέζος φίλος μου, ένθερμος θιασώτης της άποψης «να πάνε δυναμικά μπροστά» οι σχέσεις συνεργασίας των χωρών μας, διασκεδάζει τις επιφυλάξεις μου για το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, έπεσε χωρίς κανέναν ενδοιασμό στον «εναγκαλισμό» της Κίνας. Ομως, η όλη υπόθεση έχει προσλάβει διαστάσεις ΣΥΡΙΖΑίκης υστερίας για τις κινεζικές επενδύσεις, καλλιεργώντας μαζικές αυταπάτες στη χρεοκοπημένη χώρα μας. Πάντως, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Πεκίνου «Μια ζώνη ένας δρόμος», αυτό το κόλπο φέρνει την κινεζική παρουσία στη Μεσόγειο, μέσω της χώρας μας. Ξεκινώντας από τις εμπορικές δραστηριότητες και καταλήγοντας κάποια στιγμή στο μέλλον σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις τύπου αμερικανικών, βρετανικών και λοιπών βάσεων ανά την υφήλιο. Κόμβος στους νέους «Δρόμους του μεταξιού» μετά το λιμάνι του Πειραιά αναδεικνύεται και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, και μάλιστα πιθανόν να βρεθούμε ενώπιον εκπλήξεων στο όχι και τόσο απώτερο μέλλον.
Ο πρωθυπουργός ήδη βρίσκεται από χθες στην Κίνα, προκειμένου να συμμετάσχει στη διεθνή συνάντηση κορυφής «Belt and Road Forum for International Cooperation», που διοργανώνει η κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Στο περιθώριο της συνόδου, θα έχει σειρά διμερών συναντήσεων με την ηγεσία της Κίνας, καθώς και με τους προέδρους της Ρωσίας και της Τουρκίας, Πούτιν και Ερντογάν. Να επισημανθεί ότι ενδεικτική του ολοένα αυξανόμενου κινεζικού επενδυτικού ενδιαφέροντος για τη χώρα μας είναι η δυναμική εκθεσιακή συμμετοχή της Κίνας στην 82η ΔΕΘ, που θα αναπτυχθεί σε έξι στρέμματα, καλύπτοντας το περίπτερο 13. Σημειώνεται ότι οι συμμετέχουσες κινεζικές επιχειρήσεις θα παρουσιαστούν στην έκθεση κυρίως -αλλά όχι μόνο- με τεχνολογικά προϊόντα, ενώ οι τρεις επιχειρηματικοί κολοσσοί, η ZTE, η Huawei και η COSCO, θα δώσουν δυναμικό «παρών» σε ξεχωριστούς χώρους προβολής, εκτός του βασικού περιπτέρου της κινεζικής συμμετοχής. Ο αρχικός σχεδιασμός των παράλληλων εκδηλώσεων στο πλαίσιο της ΔΕΘ προβλέπει την πραγματοποίηση ενός μεγάλου ελληνοκινεζικού φόρουμ, αλλά και ειδικών events από τις εταιρείες-κολοσσούς που θα λάβουν μέρος στην έκθεση. Οι επενδύσεις της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά και της State Grid στον ΑΔΜΗΕ αποτελούν τη βάση για την περαιτέρω επιχειρηματική διείσδυση της Κίνας στη χώρα μας, προσθέτοντας ότι η στρατηγική για τον «Δρόμο του μεταξιού» που έχει χαράξει η κινεζική ηγεσία συμπίπτει με τις εμπορικές επιδιώξεις της Ελλάδας.
Αραγε, όμως, η «κινεζοποίηση» είναι εξ ορισμού απειλή; Πράγματι είναι, επειδή η ανυπαρξία τους κράτους δικαίου στη χώρα μας σημαίνει ότι το κινεζικό χρήμα είναι αυτό που θα καθορίζει τους όρους, όλους τους όρους των επενδύσεων. Καμία χώρα στην Ευρώπη, όπως σχεδόν παντού, όπου έχει παρατηρηθεί μια σταδιακή πτώση του αριθμού των θέσεων εργασίας στον τομέα της μεταποίησης, δεν βίωσε ποτέ κάτι ανάλογο του «σοκ της Κίνας», που καταβαράθρωσε την απασχόληση στις ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η Ελλάδα αδυνατεί να προσφέρει το δίχτυ κοινωνικής προστασίας στους εργαζομένους και καμία χώρα δεν βιώνει κοινωνική κατάρρευση ανάλογη με αυτήν που πλήττει τη χώρα μας.
Η νέα μορφή ισχύος της Κίνας είναι πραγματική. Αυτή είναι μια αλήθεια που ουδείς έχει την πολυτέλεια να παραγνωρίσει, προφανώς ούτε εγώ. «Aν ο 20ός αιώνας ήταν αμερικανικός, ο 21ος ενδέχεται να μείνει στην Iστορία ως ο αιώνας της Κίνας». H εκτίμηση αυτή διατυπώθηκε επισήμως τον Iανουάριος 2005 σε πολυσέλιδη μελέτη 1.000 ειδικών της CIA απ’ όλο τον κόσμο με τίτλο: «H χαρτογράφηση του μέλλοντος του πλανήτη: Oι ανερχόμενες δυνάμεις μέχρι το 2020». Πιστοί σύμμαχοι των Hνωμένων Πολιτειών, όπως η Iαπωνία, η Nότια Kορέα και η Aυστραλία, υφίστανται ήδη την ελκτική δύναμη του γεωπολιτικού «μαγνητικού πεδίου» της. Aλλά η αναπνοή του κινεζικού «δράκου» γίνεται αισθητή και σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις. Οι επιχειρηματικοί κολοσσοί της Γερμανίας, της Βρετανίας, της Γαλλίας κ.λπ. την προσκυνούν. Και με φιλόδοξο πρόγραμμα οικονομικής διείσδυσης, το Πεκίνο έχει εισβάλει στην Ευρώπη. H αδιαφορία της σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων προσφέρει στις επιχειρήσεις της ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε διάφορες χώρες, από το Oυζμπεκιστάν μέχρι το Σουδάν και από τη Zιμπάμπουε μέχρι το Iράν.
Πάντως, είναι ασύλληπτη η μεταμόρφωση του γίγαντα από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Μάο Τσετούνγκ στους φουτουριστικούς ουρανοξύστες της Σαγκάης... Η Κίνα είχε πάντα μια πολύ διαφορετική αίσθηση του χρόνου από τη Δύση. Οταν ο Κίσιγκερ ρώτησε τον Τσου Ενλάι τι γνώμη είχε για τη Γαλλική Επανάσταση του 1789, ο τότε πρωθυπουργός της Κίνας απάντησε ότι ήταν πολύ νωρίς για να απαντήσει. Η νέα Κίνα στροβιλίζεται στον ρυθμό μιας ξέφρενης μεταμόρφωσης, που ξεπερνά κατά πολύ τον πυρετό του χρυσού στην αμερικανική Αγρια Δύση και την ιλιγγιώδη οικοδόμηση της Νέας Υόρκης στις αρχές του 20ού αιώνα. Μια αίσθηση ισχύος, που μετατράπηκε σχεδόν σε δέος όταν αντικρίσαμε με τη Μαρίτα από την ιστορική προκυμαία Bund της Σαγκάης, στην απέναντι όχθη του ποταμού, την καινούργια συνοικία Pudong με τους φουτουριστικούς ουρανοξύστες, που υψώνονται μεγαλόπρεπα φωτισμένοι στον νυχτερινό ουρανό, συρρικνώνοντας κατά τι το νεοϋορκέζικο Μανχάταν στη μνήμη μου. Ενα από τα πιο προνομιακά σημεία θέασης των οβιδιακών μεταμορφώσεων που έχει υποστεί μέσα σε πολύ λίγο χρόνο το Πεκίνο είναι η λεγόμενη «Χρηματιστηριακή Οδός», το αντίστοιχο της Wall Street της Νέας Υόρκης. Γύρω από αυτήν εκτείνεται μια ολόκληρη πόλη μέσα στην πόλη, που φτιάχτηκε τα τελευταία 10 χρόνια και συνεχίζει να επεκτείνεται. Πρόκειται για την «Κεντρική Επιχειρηματική Περιοχή» (CBD), όπως τη βάφτισε η κυβέρνηση, που βάλθηκε να συγκεντρώσει σ’ ένα αχανές δάσος από πανύψηλα γυάλινα κτίρια χρηματιστικές επιχειρήσεις, επενδυτικούς ομίλους, εταιρείες νέων τεχνολογιών και MME.
Ωστόσο, το κυνήγι του χρυσού δεν είναι ειδυλλιακή υπόθεση ούτε στην Αγρια Ανατολή της σημερινής Κίνας. Σε πολλές περιπτώσεις, η «αναμόρφωση» των συνοικιών έγινε εντελώς πραξικοπηματικά: φτωχοί άνθρωποι που έμεναν εκεί για χρόνια έμαθαν ξαφνικά ότι ξεριζώνονται με απόφαση των Αρχών, με πολύ μικρή αποζημίωση και με την αγωνία της αναζήτησης νέας δουλειάς και στέγης. Οι εξεγέρσεις εργατών και αγροτών για απαλλοτριώσεις ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Παραδοσιακά εξισωτική κοινωνία, η μεταμαοϊκή Κίνα εξελίσσεται σε χώρα εκρηκτικών αντιθέσεων. Μετά τη θεμελίωση της Λαϊκής Δημοκρατίας από τη νικηφόρο στρατιά του Μάο και μετά την έναρξη των φιλελεύθερων οικονομικών μεταρρυθμίσεων, η Κίνα, ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο, παραμένει ο μεγάλος, ο πάρα πολύ μεγάλος «άγνωστος Χ» στους συσχετισμούς δυνάμεων που θα κρίνουν το μέλλον του κόσμου. Για την ώρα, η μεταμαοϊκή Κίνα αναστατώνει τον κόσμο μας με την αχαλίνωτη ορμή της να τον κατακτήσει. Η ανισομερής ανάπτυξη, ωστόσο, συνιστά ταυτοχρόνως και παράγοντα εκρηκτικής εσωτερικής αστάθειας. Οι ίδιοι οι Κινέζοι λένε ότι το Σιάν συμβολίζει την Κίνα του χθες, το Πεκίνο την Κίνα του σήμερα και η Σαγκάη την Κίνα του αύριο.
Η πραγματικότητα είναι ότι ο «δράκος» είναι γεμάτος από οξυμμένες αντιφάσεις που έχουν επιφέρει οι ταχύτατες κοινωνικές μεταλλαγές. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο εσωτερικών ανατροπών, αλλά είναι αξιοσημείωτο ότι και η αναδυόμενη μεγαλοεπιχειρηματική τάξη αποδέχεται τον ρόλο του κομμουνιστικού κόμματος στη μεταβατική περίοδο. Iσως επειδή σε ένα σημαντικό ποσοστό προέρχεται από την κομματική-κρατική γραφειοκρατία και σήμερα έχει δημιουργηθεί μια νέα ώσμωση. Iσως επειδή φοβάται ότι ο πολυκομματισμός θα λειτουργούσε αποσταθεροποιητικά. Oπως και να έχουν τα πράγματα, το συμπέρασμα είναι ότι οι ισχυροί κοινωνικοί παίκτες στην Κίνα δεν είναι διατεθειμένοι να συγκρουσθούν. Το κλίμα της διάχυτης αισιοδοξίας για το μέλλον φαίνεται να επηρεάζει και τις κατώτερες τάξεις, γεγονός που, κόντρα στις οξυμμένες αντιφάσεις, προσδίδει κάποια ευστάθεια.
ΖΕΖΑ ΖΗΚΟΥ
14/5/2017
http://ependisinews.gr/blog/arthrografia/epikindynos-o-thermos-enagkalismos-tis-kinas-apo-ton-tsipra
3.
Ερμηνεύοντας το «ασιατικό όνειρο» της Κίνας.
Το φαραωνικό σχέδιο «Belt and Road Initiative» για δημιουργία μιας σύγχρονης εκδοχής του πανάρχαιου Δρόμου του Μεταξιού, είναι εφαλτήριο για την έναρξη μιας νέας «χρυσής εποχής» της παγκοσμιοποίησης, όπως ονειρεύεται ο Σι Τζινπίνγκ. Ποιες χώρες θα ωφεληθούν και ποιες αντιδρούν έντονα.
Κάποιοι το θεωρούν το πιο φιλόδοξο αναπτυξιακό project στη σύγχρονη κινεζική ιστορία, η πραγματοποίηση του οποίου θα αναδείξει την Κίνα ως μια χώρα που επιδιώκει την παγκόσμια ειρήνη και συνεργασία και επιθυμεί να κατακτήσει και να μεταλλάξει τον κόσμο ολόκληρο – όχι με τα όπλα αλλά με τρένα και πλοία γεμάτα εμπορικούς θησαυρούς. Πρόκειται για μια παγκόσμια εκστρατεία των υποδομών συνολικού κόστους 900 δισ. δολαρίων που έχει ήδη ξεκινήσει από την Ασία και θα φτάσει έως την Αμερική, μέσω της Ευρώπης αλλά και της Αφρικής.
Η αποκαλούμενη από τα Διεθνή Μέσα Belt and Road Ιnitiative αποτελεί «την κινεζική απάντηση στην παγκόσμια οικονομική κατήφεια» σύμφωνα με το επίσημο κινεζικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Xinhua ενώ ο κινέζος υπουργός Εξωτερικών έκανε λόγο για «μια συμφωνία όλων των εμπλεκόμενων πλευρών», αναπτυσσόμενων αλλά και ανεπτυγμένων χωρών -από την Αρμενία και την Πολωνία έως το Νεπάλ και τη Μογγολία, και από το Ιράκ και το Κατάρ έως τη Νέα Ζηλανδία και τις Μαλδίβες- που ευελπιστούν να επωφεληθούν από την κινεζική γενναιοδωρία.
Περί τίνος όμως πρόκειται ακριβώς; Θα μπορούσε να γίνει λόγος για έναν κατασκευαστικό οργασμό με στόχο την τόνωση του εμπορίου και την ανάπτυξη της οικονομίας ανά την Ασία αλλά και πέρα απ’ αυτήν, κατά την επίσημη, τουλάχιστον, εκδοχή, με σχέδια για την κατασκευή αγωγών και ενός λιμανιού στο Πακιστάν, γεφυρών στο Μπαγκλαντές και σιδηροδρόμων στη Ρωσία, μεταξύ πολλών άλλων, έργα τα οποία αποσκοπούν στη δημιουργία μιας σύγχρονης εκδοχής του πανάρχαιου Δρόμου του Μεταξιού – εφαλτήριο, κατά το Πεκίνο για μια την έναρξη μιας νέας «χρυσής εποχής» της παγκοσμιοποίησης.
Σύμφωνα με την συμβουλευτική εταιρεία McKinsey, το κινεζικό εγχείρημα θα μπορούσε να ξεπεράσει σε μέγεθος, και, μάλιστα, κατά πολύ το Σχέδιο Μάρσαλ για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς προβλέπεται πως θα επηρεάσει το 65% του παγκόσμιου πληθυσμού, θα αφορά το 1/3 του παγκόσμιου ΑΕΠ ενώ θα συμβάλει στη διακίνηση και τη μεταφορά του 25% του συνόλου των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών ανά την υφήλιο. Κάποιοι μιλούν πλέον για την μεγαλύτερη ώθηση με στόχο την παγκόσμια ανάπτυξη στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Μια ζώνη, ένας δρόμος
Οι πυλώνες του έργου ζωής του Σι Τζινπίνγκ είναι δύο: η «Οικονομική Ζώνη του Δρόμου του Μεταξιού» και «Ο θαλάσσιος δρόμος του Μεταξιού του 21ου αιώνα», εξ ου και η «Μια ζώνη, ένας δρόμος» – η ζώνη αναφέρεται σε μια σειρά από χερσαίους «διαδρόμους» που θα συνδέουν την Κίνα με την Ευρώπη, μέσω της Ασίας και της Μέσης Ανατολής, ενώ ο δρόμος -περισσότερο μια θαλάσσια οδός- θα συνδέει τις νότιες ακτές της Κίνας με την ανατολική Αφρική και τα λιμάνια της Μεσογείου.
Ολα ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν ο κινέζος πρόεδρος κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε πανεπιστήμιο του Καζακστάν μίλησε για πρώτη για τη δημιουργία μιας «Οικονομικής Ζώνης του Δρόμου του Μεταξιού» και από τότε έως σήμερα το Πεκίνο έχει καταφέρει ήδη πολλά.
Ξεχωρίζει ο αποκαλούμενος κινεζικο-πακιστανικός οικονομικός διάδρομος (China-Pakistan Economic Corridor), ένα εκτεταμένο δίκτυο αυτοκινητόδρομων, σταθμών παραγωγής ενέργειας, αιολικών πάρκων και σιδηρόδρομων, που αναμένεται να επιφέρει μια «οικονομική επανάσταση» στο Πακιστάν, δημιουργώντας ταυτόχρονα έως και ένα εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας.
Τον εντυπωσιασμό όλων προκαλεί επίσης ένα σχέδιο για την κατασκευή ενός λιμανιού συνολικού κόστους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων στη Σρι Λάνκα, ένα σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλών ταχυτήτων στην Ινδονησία και ένα βιομηχανικό πάρκο στην Καμπότζη. Ένα σιδηροδρομικό δίκτυο μεταφοράς εμπορευμάτων που συνδέει τις ανατολικές ακτές της Κίνας με το Λονδίνο βρίσκεται ήδη σε λειτουργία. Το μήκος του φτάνει τα 12.000 χιλιόμετρα και διασχίζει εννέα χώρες, μεταφέροντας αγαθά από τη μία στην άλλη άκρη της Ευρασίας μέσα σε μόλις 18 ημέρες.
Παρότι είναι ακόμα πολύ νωρίς για να κριθεί η επιτυχία αυτού του φαραωνικού εγχειρήματος, η σημασία του για τους Κινέζους είναι αδιαμφισβήτητα εξαιρετική. Για λόγους οικονομικούς, σίγουρα, καθώς θα συμβάλει στη δημιουργία νέων αγορών για τα κινεζικά προϊόντα, την τεχνολογία και την τεχνογνωσία και σε μια περίοδο κατά την οποία η οικονομία κινείται με βραδείς ρυθμούς. Η κινεζική ηγεσία αποσκοπεί επίσης στην οικονομική ανάπτυξη των λιγότερων ανεπτυγμένων παραμεθόριων επαρχιών της χώρας μέσω της διασύνδεσής τους με τα γειτονικά κράτη. Αλλά οι περισσότεροι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η πρωτοβουλία του Πεκίνου αποτελεί έναν καλοσχεδιασμένο γεωπολιτικό ελιγμό με στόχο την απόλυτη εδραίωση της επιρροής του στην ευρύτερη περιοχή, ειδικά σήμερα, που ο πρόεδρος Τραμπ εμφανίζεται έτοιμος να περιορίσει την αμερικανική παρουσία στην Ασία.
Με λόγια απλά, πρόκειται για μια απόπειρα «να γίνει ξανά η Κίνα η κυρίαρχη χώρα στην περιοχή» προσδιόρισε στον Guardian o Τομ Μίλερ, συγγραφέας ενός βιβλίου για το αποκαλούμενο «Ασιατικό Ονειρο της Κίνας».
Εθνη «οικονομικά υποτελή» ή παγκόσμια συνεργασία;
Τα μεγαλεπήβολα κινεζικά σχέδια έγιναν δεκτά από τις εμπλεκόμενες χώρες έγιναν δεκτά με ενθουσιασμό αλλά και καχυποψία. Τα κράτη της νοτιοανατολικής Ασίας είναι οι πιο θερμοί υποστηρικτές του νέου «Δρόμου του Μεταξιού». «Σε χώρες όπως το Κιργιστάν και το Τατζικιστάν τα φώτα παραμένουν ανοιχτά χάρη στους Κινέζους», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μίλερ, αναφερόμενος στα σημαντικά έργα υποδομών για τη μεταφορά ηλεκτρική ενέργειας στις δύο πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.
Οι ηγέτες άλλων χωρών, ωστόσο, φοβούνται πως η υποχρέωση που θα έχουν στο μέλλον προς χώρα του Δράκου θα καταστήσει τα έθνη τους «οικονομικά υποτελή» στο Πεκίνο, με την Ινδία για παράδειγμα να υποστηρίζει πως η κινεζική ηγεσία επιδιώκει να κερδίσει τον έλεγχο του στρατηγικής σημασίας Ινδικού Ωκεανού και τον εθνικιστή ινδουιστή πρωθυπουργό της χώρας Ναρέντρα Μόντι να κατηγορεί τον Σι ότι προσπαθεί να «υπονομεύσει την εθνική κυριαρχία άλλων κρατών».
«Η δόξα του αρχαίου Δρόμου του Μεταξιού αποδεικνύει ότι η γεωγραφική διασπορά δεν είναι ανυπέρβλητη», επισήμανε από την πλευρά του ενώπιον 29 επικεφαλής κρατών ο κινέζος ηγέτης στην ομιλία του κατά την έναρξη των εργασιών της διημερίδας αφιερωμένης στους δύο νέους Δρόμους του Μεταξιού που έχει ξεκινήσει να χαράσσει. Ακριβώς όπως οι μεγάλοι κινέζοι έμποροι και εξερευνητές του παρελθόντος, όπως ο Ζενγκ Χε, ναύαρχος της δυναστείας των Μινγκ, όργωσαν ειρηνικά τον κόσμο ολόκληρο, έτσι και οι Κινέζοι του σήμερα θα επιδιώξουν την ειρήνη και τη συνεργασία με τις υπόλοιπες χώρες. «Αυτοί οι πρωτοπόροι κέρδισαν τη θέση τους στην ιστορία όχι ως κατακτητές με πολεμικά πλοία, όπλα και σπαθιά αλλά μνημονεύονται ως φιλικοί απεσταλμένοι, επικεφαλής καραβανιών με καμήλες και πλοίων γεμάτων θησαυρούς. Αυτό το κομμάτι της Ιστορίας αποδεικνύει ότι ο πολιτισμός προοδεύει μέσω του ανοίγματος (προς τον κόσμο) και πως τα έθνη ευημερούν χάρη στη συνεργασία», πρόσθεσε.
Protagon Team
http://www.protagon.gr/epikairotita/belt-and-road-initiative-i-kineziki-apantisi-stin-pagkosmia-oikonomiki-katifeia-44341409739
15 ΜΑΪΟΥ 2017