Οι αλήθειες για τον θεσμό της εθνοφυλακής και οι προθέσεις του ΥΕΘΑ.
Η απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας και του Γενικού Επιτελείου Στρατού για ανακήρυξη του 2017 ως έτος Εθνοφυλάκων και Εφέδρων, αναμφίβολα κρίνεται ως μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη η οποία ήταν καλοδεχούμενη σε μια περίοδο που η χώρα αντιμετωπίζει ολοένα και μεγαλύτερες απειλές, ιδίως στην ευαίσθητη περιοχή του Ανατολικού Αιγαίο.
Το ζήτημα απασχολεί ιδιαίτερα την ηγεσία του ΓΕΣ κάτι που επιβεβαιώνεται δια του ενδιαφέροντος που έχει επιδείξει προσωπικά ο Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής με τις διαδοχικές επισκέψεις που έχει πραγματοποιήσει σε ακρτικούς σχηματισμούς, προκειμένου να παρακολουθήσει τις εκπαιδεύσεις των Εθνοφυλάκων, αλλά και να επισκεφθεί φυλάκια.
ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΣ
Πλέον πρόσφατο παράδειγμα η μετάβαση στην Περιοχή Ευθύνης της 79ης ΑΔΤΕ «Μυκάλη» στη Σάμο, όπου ο Α/ΓΕΣ επισκέφθηκε το διοικητήριο και επιτηρητικά φυλάκια του σχηματισμού.
Ακολούθως ο αρχηγός, συνοδευόμενος από τον διοικητή του Σχηματισμού Ταξίαρχο Χούπη, παρακολούθησε άσκηση και βολή μάχης των Εθνοφυλάκων του Τάγματος Εθνοφυλακής (ΤΕΘ) Σάμου. Όπως έχει δημοσίως τονίσει σε δηλώσεις του ο Α/ΓΕΣ– πιστεύει ακραδάντως ότι «Ενεργός Στρατός και Εθνοφυλακή, με συνεχή προσπάθεια, εξασφαλίζουν την εδαφική μας ακεραιότητα».
Όμως παρά την κινητικότητα που έχει επιδείξει το ΓΕΣ και το ΥΕΘΑ συνολικά προς την ανάδειξη του θεσμού τίθεται σοβαρός προβληματισμός για το ποια θα είναι η ενίσχυση του με δεδομένο ότι η Εθνοφυλακή αλλά και ο θεσμός των Εφέδρων σχεδιάστηκαν με συγκεκριμένες προϋποθέσεις σε παλαιότερες δεκαετίες και με δεδομένα που σήμερα έχουν αλλάξει δραματικά.
ΜΕ ΠΟΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ;
Το πρόβλημα κατ αρχήν ξεκινάει από τις ίδιες τις ΕΔ, οι οποίες βασιζόμενες στους κληρωτούς και στην προοπτική σταδιακής μετάπτωσης σε ημι-επαγγελματικό μοντέλο με προσλήψεις ΕΠΟΠ, παραμέρισε τη σημασία ενεργού συνεκπαίδευσης των μονάδων Εθνοφυλακής και επανάκλησης εφέδρων. Τελικά η συμμετοχή τους περιορίστηκε με τα χρόνια στην επανάκληση μικρού αριθμού αυτών σε ελάχιστες ΤΑΜΣ (κυρίως τη διακλαδική άσκηση ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ).
Στο μεταξύ όμως μεσολάβησαν πολλές δυσάρεστες αλλαγές. Πρώτη και κυριότερη η μειωμένη απόδοση των κλάσεων στρατεύσιμων που σε συνδυασμό με την καταστροφή απόφαση για δραστική μείωση της θητείας επί υπουργίας Μεημαράκη αποστέρησε πολύτιμο προσωπικό που έφτασε να μην επαρκεί ούτε για τα στοιχειώδη. Πρακτικά οι στρατιώτες μετατράπηκαν σε «είδος εν ανεπάρκεια» στον ΕΣ.. Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο.
Ακολούθως η επιδείνωση του δημοσιονομικού αποστέρησε την ικανότητα στις ΕΔ να προχωρήσουν στις απαραίτητες προσλήψεις προσωπικού με αποτέλεσμα ο θεσμός των ΕΠΟΠ να μην προσφέρει την πολυπόθητη λύση που «ευαγγελίζονταν» οι εμπνευστές της μείωσης της στρατιωτικής θητείας. Η δε εθελούσια αποχώρηση μεγάλου ποσοστού εξ αυτών με το πέρας του προβλεπόμενου χρόνου υπηρεσίας θα έπρεπε να προκαλέσει διαδικασία αυτοκριτικής και αλλαγών σε ότι αφορά τα κίνητρα (οικονομικά και βαθμολογικά) από το ίδιο το ΓΕΣ. Κάτι που ουδέποτε συνέβη. Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο..
ΤΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
Τέλος η αποκοίμιση της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας που μέσα στην μακρά και με ημερομηνία λήξης (όπως αποδείχτηκε)καλοπέραση πίστεψε τη βολική αλήθεια ότι «εφόσον είμαστε στην ΕΕ ουδείς μπορεί να μας απειλήσει στρατιωτικά» αποτέλεσε την ταφόπλακα σε ότι αφορά την συμμετοχή μεγάλης μερίδας του ενεργού πληθυσμού στο θεσμό της Εφεδρείας.
Ελάχιστοι έμειναν πιστοί στις επάλξεις και τα ιδεώδη του πολίτη – οπλίτη για να δίνουν το παρόν σε κάθε ευκαιρία κόντρα σε όλες τις δυσκολίες και την αδιαφορία των ίδιων των ΕΔ να τους αξιοποιήσουν ουσιαστικά καθώς για έναν ανεξήγητο λόγο υπάρχει η πεποίθηση ότι το διαθέσιμο προσωπικό επαρκεί με παγιωμένο το σενάριο αγώνα 24-48 ωρών σε έναν υποθετικό πόλεμο με την Τουρκία..
Δυστυχώς τα παθήματα και οι διαδοχικές καταστροφές που υπέστη το Έθνος μας με πιο πρόσφατο το παράδειγμα της Κύπρου το 1974 ξεχάστηκαν. Η απουσία ρεαλιστικής αντίληψης της απειλής που είμαστε ως χώρα αντιμέτωποι σε Αιγαίο, Μακεδονία,Θράκη, Κύπρο από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι ασυγχώρητη και άκρως επικίνδυνη. Η απουσία ενδιαφέροντος επί 40 χρόνια, δυστυχώς έθεσε τα θεμέλια για ελάχιστη προσέλευση ικανών ανδρών για εκπαίδευση. Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο..
Δυσάρεστη μεν αλλά ρεαλιστική είναι η διαπίστωση ότι η αποτελεσματικότητα της Εθνοφυλακής να εκτελέσει με επιτυχία την αποστολή της δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη. Καλές οι «ασκήσεις επί χάρτου» με εικονική εξάλειψη εχθρικών προγεφυρωμάτων, αλλά δυστυχώς αλλιώς διαμορφώνεται η πραγματικότητα στο πεδίο της μάχης απέναντι σε έναν καλά εξοπλισμένο και υπέρτερα αριθμητικά αντίπαλο.
Βεβαίως θα ήμασταν άδικοι αν δεν τονίζαμε στο σημείο αυτό ότι η ειδοποιός διαφορά των Εθνοφυλάκων και εφέδρων βρίσκεται στον πατριωτισμό και την σφοδρή επιθυμία υπεράσπισης εστιών, γεγονός που προσφέρει και το απαραίτητο υπόβαθρο για στρατιωτικά τμήματα που μπορούν να ενισχύσουν ενεργές μονάδες.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ
Απαιτείται όμως σειρά λήψης μέτρων ενίσχυσης. Κύριο και κυριότερο είναι η θέσπιση κινήτρων προσέλευσης προκειμένου να ενισχυθεί ο θεσμός αριθμητικά. Τα κίνητρα αυτά δεν δύναται βεβαίως να είναι οικονομικά αλλά επιβάλλεται να είναι ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΑ προκειμένου να αναγνωρίζεται ο χρόνος υπηρεσίας ενώ παράλληλα να εξυπηρετείται με όποιον τρόπο δυνατόν και η και η ανταπόκριση τους στις οικογενειακές και επαγγελματικές απαιτήσεις.
Κατά συνέπεια θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα σε Εθνοφύλακες και Εφέδρους για:
– φοροαπαλλαγές, πριμοδότηση μορίων των τέκνων και νομική πρόνοια ώστε να καθίσταται υποχρεωτικό από τους εργοδότες να παρέχουν άδεια (μετ΄ αποδοχών) για υπηρεσιακούς λόγους όπως η συμμετοχή σε ασκήσεις.
– Eνίσχυση των Ταγμάτων Εθνοφυλακής σε ακριτικές περιοχές του οπλισμού τον οποίο προβλέπεται να έχουν προκειμένου να επιτευχθεί αύξηση του όγκου πυρός που δύναται να παραθέσουν απέναντι σε έναν ισχυρότερο αριθμητικά αντίπαλο
– Εντατικοποίηση των προγραμματισμένων ΤΑΜΣ με μεγαλύτερη συμμετοχή σε κοινές επιχειρήσεις με τμήματα του Ενεργού Στρατού
– Παροχή απαραίτητων ατομικών υλικών προς ανακούφιση του προσωπικού που επενδύει από την τσέπη του προκειμένου να είναι σε θέση να έχει μια αξιοπρεπή εμφάνιση που θα του επιστρέψει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αγώνα.
Η ύπαρξη ενός αξιέπαινου ανθρώπινου δυναμικού που έχει εκπαιδευτεί στην στρατιωτική του θητεία και προπάντων ΕΠΙΘΥΜΕΙ να ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ στην Άμυνα της χώρας είναι μια πολυτέλεια που δεν υπάρχει πλέον περιθώριο να την αγνοήσουμε άλλο. Στο χέρι του ΓΕΣ και του ΥΕΘΑ είναι όλα τα παραπάνω να μετουσιωθούν σε πράξεις και όχι ανούσιες κινήσεις εντυπωσιασμού βραχείας διάρκειας. Οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι και βρίσκονται ήδη στο κατώφλι μας.
ΒΙΝΤΕΟ