Οι κρυφές αδυναμίες της βρετανικής οικονομίας.

Οι κρυφές αδυναμίες της βρετανικής οικονομίας.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:

1.Αυτά είναι τα τελικά αποτελέσματα των βρετανικών εκλογών.

2. Πώς ο επίμονος Κόρμπιν ταπείνωσε την υπεροπτική Μέι.

3.Κυβέρνηση Μέι με ιρλανδικό «δεκανίκι». 

Η Τερέζα Μέι υπό το βλέμμα του συζύγου της ανακοινώνει την πρόθεσή της να ζητήσει από τη βασίλισσα Ελισάβετ εντολή σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας.

 Οι κρυφές αδυναμίες της βρετανικής οικονομίας.

 Πολιτική αβεβαιότητα και Brexit ενισχύουν τις ήδη ανησυχητικές ενδείξεις.

Η αφύπνιση των βρετανών ψηφοφόρων συντελέστηκε μεν, αλλά συντελέστηκε αργά. Ο εκλογικός τυχοδιωκτισμός της Τερέζα Μέι προστέθηκε στον δημοψηφισματικό του Ντέιβιντ Κάμερον για να διαμορφωθεί μια μειοψηφία μεν πολιτών, αλλά με ισχυρή παρεμβατικότητα, που συνειδητοποιεί πρώτον ότι το Brexit συνιστά πισωγύρισμα για τη χώρα και δεύτερον ότι το σκληρό Brexit συνιστά μια οιονεί καταστροφή. Η δεύτερη προοπτική, που με εθνικιστική υπεροψία προωθούσε η Μέι, μοιάζει να απομακρύνεται. Το Brexit όμως δύσκολα θα αποτραπεί - δύσκολα το Βερολίνο θα αφήσει ατιμώρητα τα καμώματα του Λονδίνου.

Το χειρότερο για την επόμενη κυβέρνηση της Βρετανίας είναι ότι οι διαπραγματεύσεις για την έξοδο από την ΕΕ δεν θα βρουν την οικονομία της χώρας στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Η συμπεριφορά των βασικών δεικτών της βρετανικής οικονομίας το πρώτο εξάμηνο μετά το δημοψήφισμα του περασμένου Ιουνίου για το Brexit ήταν όντως εντυπωσιακή. Αλλά εφέτος οι ενδείξεις μιας επερχόμενης αναπτυξιακής επιβράδυνσης πληθαίνουν.

Αμφίβολη ανάπτυξη

Το πρώτο τρίμηνο του 2017 ο ρυθμός αύξησης του βρετανικού ΑΕΠ φρέναρε στο 0,2% από 0,7% που ήταν το τέταρτο τρίμηνο του 2016, σύμφωνα με την επίσημη Στατιστική Υπηρεσία της χώρας. Με τον ρυθμό αυτόν η βρετανική οικονομία κατατάσσεται τελευταία σε ανάπτυξη από τις άλλες χώρες του G7 τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Οι στατιστικολόγοι αποδίδουν την επιβράδυνση στις μεγάλες αυξήσεις των τιμών. Ο χρηματοοικονομικός κλάδος και οι υπηρεσίες στις επιχειρήσεις είναι οι μοναδικοί κλάδοι που στηρίζουν τη βρετανική ανάπτυξη.
Ο ΟΟΣΑ, άλλωστε, προβλέπει ανάπτυξη 1,6% εφέτος για τη Βρετανία, ενώ για το 2018 προβλέπει επιβράδυνση του ρυθμού στο 1%. Το ΔΝΤ, αντίθετα, τον περασμένο Απρίλιο αναθεώρησε επί το αισιοδοξότερο τη βρετανική ανάπτυξη για τη χρονιά που διανύουμε, στο 2%. Προβλέπει, δηλαδή, διατήρηση του περυσινού ρυθμού, που ήταν από τους υψηλότερους μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών της Δύσης.

Ασθενέστερη στερλίνα

Από τις 23 Ιουνίου 2016, που οι Βρετανοί ψήφισαν Brexit, η στερλίνα έχει χάσει το 14% της αξίας της έναντι του ευρώ. Το πρώτο εξάμηνο (έως τα τέλη του Ιανουαρίου 2017) έναντι του δολαρίου είχε χάσει το 20% της αξίας της. Το αποτέλεσμα της απότομης αυτής διολίσθησης ήταν να αυξηθούν οι τιμές των εισαγομένων προϊόντων στις ΗΠΑ και αυτό να φανεί στην αγορά με την εκτίναξη των τιμών των καταναλωτικών αγαθών.

Ο πληθωρισμός έχει ξεφύγει από το ανώτατο επιθυμητό όριο 2% που έχουν θέσει οι Κεντρικές Τράπεζες των ανεπτυγμένων οικονομιών (της Τράπεζας της Αγγλίας συμπεριλαμβανομένης ασφαλώς) και έφθασε στο 2,7% τον Απρίλιο από 2,3% που ήταν τον Μάρτιο. Η αύξηση στο επίπεδο των τιμών έπληξε την αγοραστική δύναμη των Βρετανών και ως εκ τούτου την κατανάλωση και σε δεύτερο χρόνο τους ρυθμούς ανάπτυξης.

Τουριστικά διλήμματα

Ο πληθωρισμός και η υποτίμηση της στερλίνας πλήττουν τους βρετανούς πολίτες, αλλά καθιστούν ελκυστικότερη τη Βρετανία για τους ξένους τουρίστες. Το 2016 η χώρα υποδέχθηκε 37,6 εκατ. τουρίστες - πρόκειται για αριθμό-ρεκόρ. Επιπλέον, σε αντίθεση με ό,τι παρατηρείται στην Ελλάδα όπου οι αφίξεις αυξάνονται αλλά τα τουριστικά έσοδα μειώνονται, οι δαπάνες των τουριστών στη Βρετανία έφθασαν πέρυσι στα 26 δισ. ευρώ. Και όλα αυτά παρά το φόβητρο της τρομοκρατίας! Διότι το Λονδίνο έγινε πέρυσι τρεις φορές στόχος των τρομοκρατών.

Να έμαθαν άραγε οι ξένοι τουρίστες που επισκέπτονται τη Βρετανία να ζουν με την τρομοκρατία, όπως αναρωτιούνται τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης και υποστηρίζουν ορισμένοι αισιόδοξοι αναλυτές; Δεν είναι μακάβριο το ερώτημα, είναι μάλλον ανεδαφικό. Διότι κάποιος που ζει σε σεισμόπληκτη περιοχή μαθαίνει να ζει με τους σεισμούς διότι εκεί είναι το σπίτι του, η πατρίδα του. Ακόμη περισσότερο, κάποιος που μαθαίνει να ζει με τον καρκίνο το κάνει διότι δεν έχει άλλη επιλογή - ούτε καν να αλλάξει τόπο, όπως ο σεισμόπληκτος. Αντίθετα, ένας τουριστικός επισκέπτης έχει να επιλέξει μεταξύ αμέτρητων εναλλακτικών προορισμών, όσο ανελαστικό τουριστικό προϊόν και να είναι η Οξφορντ Στριτ.


Επιχειρήσεις και πλήρης απασχόληση

Μελέτη του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, καταγράφει μείωση 15% των εξαγορών και συγχωνεύσεων στη Βρετανία μετά το δημοψήφισμα για την έξοδο από την ΕΕ. Μιλάμε για 60 συγχωνεύσεις λιγότερες κάθε μήνα. «Είναι μια πολύ κακή είδηση» εξηγεί στη γαλλική «Le Figaro» ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πίτερ Ορμόζι, που διηύθυνε την έρευνα.

«Οι περισσότερες εξαγορές και οι συγχωνεύσεις έχουν μεν αρνητικές συνέπειες στον ανταγωνισμό, μπορούν όμως να συμβάλουν και στην κοινωνική ευημερία μειώνοντας, για παράδειγμα, το κόστος των συναλλαγών ή βελτιώνοντας την αποδοτικότητα των επιχειρήσεων που ενοποιούνται» εξηγεί ο καθηγητής Ορμόζι.

Οι λιγότερες εξαγορές και συγχωνεύσεις έχουν και ένα πρόσθετο θετικό κοινωνικό αντίκτυπο, στο μέτρο που δεν πραγματοποιούνται οι οικονομίες κλίμακος από τις ενοποιούμενες επιχειρήσεις, στο μέτρο δηλαδή που αποφεύγονται οι απολύσεις εργαζομένων. Και στον τομέα της απασχόλησης είναι αλήθεια ότι η Βρετανία τα πηγαίνει περίφημα - όχι βέβαια εξαιτίας της επιβράδυνσης της διαδικασίας εταιρικής ενοποίησης.

Τον Μάρτιο που μας πέρασε το ποσοστό ανεργίας υποχώρησε στο 4,6% στη Βρετανία, σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας. Πρόκειται για το χαμηλότερο ποσοστό που καταγράφεται από το μακρινό 1975! Σημειωτέον ότι σε αγορές εργασίας με ποσοστά ανεργίας κάτω του 5% θεωρείται ότι επικρατούν συνθήκες πλήρους απασχόλησης.

Οι στατιστικολόγοι διευκρινίζουν, πάντως, ότι η θεαματική βελτίωση της βρετανικής αγοράς εργασίας εσχάτως οφείλεται εν μέρει και στην αύξηση του αριθμού των αυτοαπασχολουμένων στα 4,78 εκατομμύρια, στα τέλη του περασμένου Μαρτίου, από τα 4,69 εκατ. που ήταν τον αντίστοιχο μήνα του 2016. Ο αριθμός των ανέργων υπολογίζεται μεταξύ των εργαζομένων με σχέση εξαρτημένης εργασίας, σημειώνουν οι ειδικοί. Και αποδίδουν στην αύξηση του αριθμού των αυτοαπασχολουμένων την απουσία επιπτώσεων από το Brexit στη βρετανική αγορά εργασίας.

ΚΑΨΥΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ


10/6/2017



         ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ      


1.
Αυτά είναι τα τελικά αποτελέσματα των βρετανικών εκλογών.

Στο 68,7% η συμμετοχή, κατά 2,6 ποσοστιαίες μονάδες μεγαλύτερη από τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές.  
Στο 68,7% – ποσοστό μεγαλύτερο κατά 2,6 ποσοστιαίες μονάδες από τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές του 2015 – ανήλθε η συμμετοχή στις βρετανικές εκλογές της 8ης Ιουνίου. 

Με βάση τα τελικά αποτελέσματα, κανένα από τα κόμματα δεν εξασφάλισε την πλειοψηφία των 325 εδρών στη Βουλή των Κοινοτήτων, σε σύνολο 650.

Ακολουθεί πίνακας με τα τελικά αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών στη Βρετανία και οι διαφορές εδρών σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές του 2015.

Συντηρητικό κόμμα: 318 έδρες – Εχασε 12 έδρες 
Εργατικοί: 262 έδρες – Κέρδισε 30 έδρες 
Σκωτικό Εθνικό Κόμμα (SNP): 35 έδρες – Εχασε 21 έδρες
Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα: 12 έδρες – Κέρδισε 4 έδρες 
Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα (DUP): 10 έδρες – Κέρδισε 2 έδρες 
Sinn Fein: (Βόρεια Ιρλανδία): 7 έδρες – Κέρδισε 3 έδρες 
Plaid Cymru (Κόμμα της Ουαλίας): 4 έδρες – Κέρδισε 1 έδρα 
Πράσινο Κόμμα: 1 έδρα – Καμία διαφορά 
SDLP: 0 έδρες : Εχασε 3 έδρες 
Ενωτικό Κόμμα του Ολστερ (UUP): 0 έδρες – Εχασε 2 έδρες 
UKIP: 0 έδρες – Εχασε 1 έδρα
Ανεξάρτητοι: 1 έδρα – Καμία διαφορά


10/6/2017


Jeremy Corbyn , Theresa May

2.
 Πώς ο επίμονος Κόρμπιν ταπείνωσε την υπεροπτική Μέι.
Ο αντισυμβατικός 68χρονος πολιτικός που η «ξινή» βρετανή πρωθυπουργός πίστεψε ότι μπορεί να κάνει «μια χαψιά», διέψευσε όλα τα προγνωστικά και κατάφερε να αναδειχτεί στο μυστικό όπλο των Εργατικών. Και τώρα μπορεί να ελπίζει ακόμα και να γίνει πρωθυπουργός.
Οταν στις 18 Απριλίου η Τερέζα Μέι ανακοίνωνε την πρόθεσή της να προκηρύξει πρόωρες εκλογές για να λάβει νέα καθαρή εντολή ώστε να διαπραγματευτεί το Brexit, ο Τζέρεμι Κόρμπιν και το Εργατικό Κόμμα ήταν πίσω στις δημοσκοπήσεις 20 με 25 μονάδες. Τα προγνωστικά μιλούσαν για συντριπτική νίκη των Συντηρητικών και ιστορική ήττα των Εργατικών. Οσες διαφωνίες αν έχει κανείς με τον 68χρονο ηγέτη των Εργατικών δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει την επιμονή του και την προσήλωση στον στόχο του. Το είχε ήδη αποδείξει όταν αντιμετώπισε επιτυχώς τον πόλεμο των βαρόνων του κόμματός του και ένα εσωκομματικό πραξικόπημα. Αλλά λίγοι ανάμεναν ότι θα καταφέρει να βγει από τη μάχη των πολιτικών εκλογών ενισχυμένος.
«Σας ευχαριστώ που ψηφίσατε για την ελπίδα. Η Τερέζα Μέι προκήρυξε εκλογές γιατί ήθελε μία νέα εντολή. Και έχασε σε ψήφους, έχασε σε αποδοχή, έχασε σε ασφάλεια. Νομίζω ότι αυτά αρκούν για να φύγει. Είναι ώρα για μία κυβέρνηση που θα αντιπροσωπεύει στα αλήθεια τη χώρα. Η πολιτική άλλαξε και δεν πρόκειται να επιστρέψει εκεί που ήταν πριν. Ο κόσμος με την ψήφο του είπε ότι δεν αντέχει άλλο τη λιτότητα και τις μειώσεις των δημόσιων δαπανών στην Υγεία, στην εκπαίδευση, δεν δέχεται το ότι οι νέοι δεν έχουν τις ευκαιρίες που αξίζουν. Είμαι πολύ υπερήφανος για την προεκλογική εκστρατείας που κάναμε, για το πολιτικό μας πρόγραμμα για το σύνθημά μας «Για τους πολλούς, όχι για τους λίγους». Είμαι υπερήφανος για τα αποτελέσματα που καταφθάνουν από όλη τη χώρα για το γεγονός ότι οι πολίτες ψήφισαν για ένα μέλλον με ελπίδα» δήλωσε αργά το βράδυ της Πέμπτης ο Κόρμπιν. Την επομένη του εκλογικού σεισμού που συντάραξε τη Βρετανία, ο ηγέτης των Εργατικών κάλεσε την πρωθυπουργό Τερέζα Μέι να παραιτηθεί και ανακοίνωσε την πρόθεσή του να σχηματίσει ο ίδιος κυβέρνηση μειοψηφίας.
Ο Κόρμπιν τις τελευταίες εβδομάδες της προεκλογικής εκστρατείας είχε ρίξει το βάρος του στη μείωση της αποχής, ειδικά των νέων και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Μείωσε τη διαφορά των είκοσι μονάδων. Ως την Τετάρτη ακόμα η επιτυχία δεν ήταν πολύ πιθανή. Οι βρετανικές εφημερίδες επισημαίνουν πια το ότι o Κόρμπιν βαδίζει σε αντισυμβατικές ράγες, που μόλις τώρα αρχίζουν να γίνονταν αντιληπτές.
Την Πέμπτη των εκλογών ο συντηρητικός Τύπος έκανε ό,τι μπορούσε για να στηρίξει την εκλεκτή του, την Τερέζα Μέι. «Μην πετάτε τη Βρετανία στο σκουπιδοτενεκέ» (Don’t chuck Britain in the Cor-bin) ήταν το χυδαίο λογοπαίγνιο της Sun. «Φίλος των τρομοκρατών, ακραίος μαρξιστής, μαριονέτα στα χέρια των συνδικάτων, άχρηστος για το Brexit» συνέχιζε σε ένα πρωτοσέλιδο, μνημείο κιτρινισμού, το βρετανικό ταμπλόιντ. «Ψηφίστε Μέι» έγραφε η Express, «οι Tories είναι μπροστά» καθησύχαζαν το συντηρητικό κοινό τους οι Times. Ακόμα και οι εφημερίδες που πρόσκεινται στο Εργατικό Κόμμα απέφυγαν σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας να «ποντάρουν» στο πρόσωπο του Κόρμπιν. Την Πέπμτη η Mirror προτίμησε να επιτεθεί στη Μέι κατηγορώντας την για τις υποσχέσεις που δεν τήρησε, ενώ ο Guardian τήρησε μια πιο ισορροπημένη στάση.
Αλλά την Παρασκευή είναι μία άλλη ημέρα. Οι Εργατικοί έχασαν, αλλά ο Κόρμπιν νίκησε! Ο ηγέτης των Εργατικών, κόκκινο πανί όχι μόνον για τους βρετανούς συντηρητικούς αλλά και για την πλειονότητα των βουλευτών του κόμματός του, ο «άβολος αριστερός» που προς κατάπληξη του βρετανικού κατεστημένου νίκησε όχι μία, αλλά δύο φορές, στις εσωκομματικές εκλογές, ο αντισυμβατικός τύπος που η ξινή Τερέζα Μέι πίστεψε ότι μπορεί να κάνει «μια χαψιά», διέψευσε όλα τα προγνωστικά και πέτυχε όχι μόνον να μειώσει τη διαφορά από τους Συντηρητικούς αλλά και για πρώτη φορά εδώ και είκοσι σχεδόν χρόνια να αυξήσει τις έδρες του Εργατικού Κόμματος. Αυτός ήταν το μυστικό όπλο των Εργατικών παρότι ελάχιστοι το πίστευαν.
Αλλά αν άκουγε κανείς τις φωνές των νέων, ειδικά στα πανεπιστήμια της χώρας, θα καταλάβαινε καλύτερα την αποδοχή που είχε ο λόγος του 68χρονου πολιτικού που κατάφερε να τους ακούσει καλύτερα από την Μέι. Οπως και το γεγονός ότι αυτός ο «ακραίος μαρξιστής» κατάφερε να ενώσει εργάτες και διανοούμενους και τελικά ενώ δεν το περίμενε σχεδόν κανένας, να αυξήσει τις έδρες του στο βρετανικό Κοινοβούλιο.
Την Πέμπτη οι ατελείωτες ουρές των νέων έξω από τα εκλογικά κέντρα στην Οξφόρδη και τα πανό στις εργατικές συνοικίες του Λονδίνου «εδώ ψηφίζουμε Κόρμπιν» προμήνυαν τον πολιτικό σεισμό που ολοκληρώθηκε αργά το βράδυ.
«Κατάλαβε πώς να επικοινωνεί με τους πολίτες» ανέφερε ένας πολιτικός αναλυτής στην Corriere della Sera: «Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι η διαφορετικότητα». Καμία σχέση με στημένους πολιτικούς που δίνουν σημασία στην εικόνα και στο ύφος, όπως ο Τόνι Μπλερ και ο Ντέιβιντ Κάμερον. Ο Κόρμπιν ανακάλυψε μία πολιτική γλώσσα απαλλαγμένη από τη συνήθη ρητορεία των βρετανών πολιτικών: μίλησε στους πολίτες απλά και με ευθύτητα και εκείνοι τελικά τον επιβράβευσαν.
Ακόμα και πολλά στελέχη του κόμματός του που όχι μόνον δεν τον στήριξαν αλλά τον υπονόμευσαν, άλλαξαν στάση τις τελευταίες εβδομάδες. «Η προεκλογική εκστρατεία απέδειξε ότι το μήνυμα του Κόρμπιν και ο προσωπικός του τρόπος να αντιμετωπίζει την πολιτική έχουν σημαντική αποδοχή. Είναι εντυπωσιακό το πώς κατάφερε να κινητοποιήσει τους νέους και πώς χρησιμοποίησε τα social media για να περάσει τα μηνύματά του» δήλωσε η Ιβάνα Μπαρτολέτι στέλεχος των Εργατικών.
Το βέβαιο είναι ότι το αποτέλεσμα σηματοδοτεί μία σημαντική πολιτική αλλαγή για το Εργατικό Κόμμα, ίσως μία νέα εποχή όπως εκείνη του Νιλ Κίνοκ που άνοιξε τον δρόμο για τον Τόνι Μπλερ. Η πολιτική σύγκρουση δεν αφορά πλέον την αντίθεση εργατικής και μεσαίας τάξης, αλλά εκείνη μεταξύ των αστικών κέντρων και της περιφέρειας, μεταξύ των νέων και των ηλικιωμένων.
Για ένα σημαντικό τμήμα της βρετανικής κοινής γνώμης, κυρίως φοιτητές και νέους επαγγελματίες, ο Κόρμπιν είναι ένας πολιτικός με σταθερές αρχές, ένας αρχηγός ηθικά ακέραιος που δεν φοβάται να εκφράσει τις αμφιβολίες του όταν δεν είναι βέβαιος ή να παραδεχτεί ότι άλλαξε άποψη.  Ο Τζον Νίβεν, ένας συγγραφέας από τη Σκωτία, έγραψε: «Αναψε ξανά τη σπίθα του βρετανικού πνεύματος και έβαλε φωτιά στα ταμπλόιντ».
Ο Κόρμπιν την Πέμπτη αφού ψήφισε, υπενθύμισε στους συμπολίτες του ότι η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι «ένας τρόπος για να τιμήσουμε τα θύματα της τρομοκρατίας. Η δημοκρατία δεν θα ηττηθεί από τον φόβο». Μπορεί να είναι ικανοποιημένος γιατί έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, ίσως και κάτι παραπάνω.
9 / 6 / 2017

3.
Κυβέρνηση Μέι με ιρλανδικό «δεκανίκι». 

Το γραφείο της Βρετανίδας πρωθυπουργού ανακοίνωσε πως το Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα (DUP) της Βόρειας Ιρλανδίας συμφώνησε να υποστηρίξει την κυβέρνηση μειοψηφίας, της οποίας θα ηγηθεί, σε ανεπίσημη βάση στο Κοινοβούλι.

Όπως μετέδωσε το πρακτορείο Press Association, το DUP συμφώνησε να υποστηρίξει την κυβέρνηση στη βάση της «εμπιστοσύνης και της προσφοράς», που περιλαμβάνει την υποστήριξη της κυβέρνησης μειοψηφίας των Συντηρητικών σε σημαντικές ψηφοφορίες στο Κοινοβούλιο αλλά όχι τον σχηματισμό επίσημου εταιρικού συνασπισμού.

Η Μέι απέτυχε να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία στο βρετανικό Κοινοβούλιο στις εκλογές που διεξήχθησαν προχθές Πέμπτη.

Μια συμφωνία με το DUP και τους δέκα βουλευτές του θα της έδινε την πλειοψηφία που χρειάζεται για να σχηματίσει κυβέρνηση.

Από την πλευρά του, το DUP επιδιώκει μεγαλύτερη χρηματοδότηση για την περιοχή και παραχωρήσεις για τους Βρετανούς πρώην στρατιώτες σε αντάλλαγμα για την υποστήριξή του στη Μέι, όπως δήλωσε στο Reuters πηγή που πρόσκειται στο κόμμα.

Η ίδια πηγή σημείωσε πως το DUP είναι πιθανό να επιδιώξει να έχει ρόλο στις διαπραγματεύσεις για το Βrexit, αλλά μάλλον θα αποφύγει κοινωνικά θέματα όπως η άμβλωση και τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, όπου διαφωνεί με τις θέσεις του Συντηρητικού Κόμματος.

Είναι επίσης πιθανό να επιδιώξει να συμπεριληφθεί η Βόρεια Ιρλανδία στο «Στρατιωτικό Συμβόλαιο» που διασφαλίζει ότι οι βετεράνοι των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων λαμβάνουν ιατρική θεραπεία κατά προτεραιότητα στο υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο.

Μια τέτοια κίνηση θα προκαλούσε την έντονη αντίδραση των Ιρλανδών εθνικιστών του Σιν Φέιν με τους οποίους μοιράζεται την εξουσία στο Μπέλφαστ βάσει της ειρηνευτικής συμφωνίας του 1998 που έθεσε τέρμα σε τρεις δεκαετίες βίας ανάμεσα σε εθνικιστές και φιλοβρετανούς πιστούς στο Στέμμα.

Μπορεί επίσης να ζητήσει να υιοθετηθούν μέτρα για την προστασία των βρετανών στρατιωτών οι οποίοι κατηγορούνται για εγκλήματα που συνδέονται με τη σύγκρουση, κατά την οποία 3.600 άνθρωποι σκοτώθηκαν.

Παραχωρήσεις σε τέτοια θέματα θα μπορούσαν να πλήξουν σοβαρά τις προσπάθειες του DUP να εξασφαλίσει μια συμφωνία με το Σιν Φέιν για την αποκατάσταση της τοπικής κυβέρνησης της Βόρειας Ιρλανδίας, που κατέρρευσε τον Ιανουάριο.

Μια αποτυχία των συνομιλιών θα μπορούσε να οδηγήσει στην επιστροφή στην απευθείας διακυβέρνηση από το Λονδίνο για πρώτη φορά τα τελευταία δέκα χρόνια και να πυροδοτήσει εντάσεις που έχουν οδηγήσει τα πρόσφατα χρόνια σε βία στους δρόμους και επιθέσεις από διαφωνούντες εθνικιστές.

Το Σιν Φέιν υποστηρίζει πως οι εθνικιστές πρώην αντάρτες πρέπει να έχουν ίση μεταχείριση με τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων και κατηγόρησε το DUP ότι επιχειρεί να δώσει ασυλία σε βρετανούς πρώην στρατιώτες που κατηγορούνται για βασανιστήρια.

Τα αιτήματα του DUP αναμένεται να είναι παρόμοια με εκείνα που περιλαμβάνονται σε έναν κατάλογο τον οποίο δημοσιοποίησε πριν από τις βουλευτικές εκλογές του 2015, όπου οι Συντηρητικοί εξασφάλισαν τελικά την απόλυτη πλειοψηφία και δεν χρειάστηκαν την υποστήριξη του DUP.

Ο κατάλογος εκείνος περιλάμβανε ένα αίτημα για τη μείωση του φόρου των επιχειρήσεων στη Βόρεια Ιρλανδία ως μέσο προσέλκυσης ξένων επενδύσεων.

Καλούσε επίσης για «συνταγματική σταθερότητα στη Βόρεια Ιρλανδία», προφανώς μια αναφορά στις προσπάθειες ιρλανδών εθνικιστών να επιδιώξουν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την απόσχιση από το Ηνωμένο Βασίλειο και την ένωση με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.

10/6/2017