Δημόσιοι υπάλληλοι -. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ.

(1) Μαζική άρνηση στην αξιολόγηση.
(2) Το ανεξάρτητο κράτος των δημοσίων υπαλλήλων.
(3) Αλήθειες και ψέματα για την αξιολόγηση δημόσιων υπαλλήλων.
   (4) Μόνο 23 έλεγχοι ''πόθεν έσχες'' δημοσίων υπαλλήλων από 3.210 καταγγελίες διαφθοράς. 


Επτά στους δέκα δημόσιοι υπάλληλοι πειθάρχησαν στα συνδικαλιστικά τους όργανα και έστειλαν τα έντυπα αξιολόγησης στα σωματεία τους | EUROKINISSI/ ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

         1. Μαζική άρνηση στην αξιολόγηση           

Με... ισχνή ανταπόκριση από πλευράς υπαλλήλων εκπνέει σήμερα η τρίτη και τελευταία προθεσμία για την αποστολή στοιχείων αξιολόγησης στο Δημόσιο. Ολα δείχνουν ότι η απεργία-αποχή που κήρυξε η ΑΔΕΔΥ απέναντι στην πρώτη εφαρμογή του νέου συστήματος θα είναι πετυχημένη.

Το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης δεν είχε μέχρι χθες στα χέρια του ικανοποιητικά ποσοστά από τη συγκέντρωση φύλλων αξιολόγησης, το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο εκτίμησε προσφάτως ότι η συμμετοχή στην απεργία «στις περισσότερες των περιπτώσεων κινείται σε ποσοστά από 90 έως 100%», ενώ πληροφορίες της «Εφ.Συν.» θέλουν συνολικά στο Δημόσιο το ποσοστό αποχής να κυμαίνεται μεταξύ 70%-80%.

Σε επίπεδα που ξεπερνούν τα όρια του δημόσιου τομέα, η εξέλιξη αυτή σημαίνει ότι για ένα από τα προαπαιτούμενα (που μάλιστα έπρεπε να είχε εκπληρωθεί τον Ιούνιο) η κυβέρνηση πρέπει να βρει τρόπο να ξεπεράσει ένα εμπόδιο που μοιάζει ανυπέρβλητο.

Η γενική εικόνα είναι ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι, στη συντριπτική πλειονότητά τους, πειθάρχησαν στα συνδικαλιστικά τους όργανα και έστειλαν τα έντυπα αξιολόγησης στα σωματεία τους.

Τρεις παράγοντες «μέτρησαν» για αυτήν την επιλογή των υπαλλήλων, σύμφωνα με όσα περιέγραψε στην «Εφ.Συν.» ψύχραιμη συνδικαλιστική πηγή:

«Πρώτον, η πλημμελής εφαρμογή του πλαισίου. Απουσιάζουν καίρια κομμάτια για την αξιολόγηση και την περαιτέρω λειτουργία των τμημάτων, δηλαδή το να φτιάξεις οργανογράμματα, να μοιράσεις τη στοχοθεσία, να συγκροτηθούν οι ολομέλειες κ.ά. Αντ’ αυτού ζητήθηκε μόνο να συμπληρωθούν τα φύλλα αξιολόγησης. Δεύτερον, οι υπάλληλοι στην πλειονότητά τους δεν δέχτηκαν την κρίση του αξιολογητή-προϊσταμένου με ανάθεση».

Υπενθυμίζεται ότι τοποθετήσεις προϊσταμένων με απευθείας ανάθεση καθηκόντων, δηλαδή με υπουργικές αποφάσεις, προέβλεπαν οι μεταβατικές (αλλά... μόνιμες, όπως αποδείχτηκε) διατάξεις του πλαισίου επιλογής προϊσταμένων που θεσπίστηκε επί υπουργικής θητείας Κυρ. Μητσοτάκη.

«Αυτά, σε συνδυασμό με την έτσι και αλλιώς πολύ κακή γνώμη των υπαλλήλων για την έννοια της αξιολόγησης, που συκοφαντήθηκε μετά την προσπάθεια Μητσοτάκη για αξιολόγηση με ποσοστώσεις, και τον φόβο επαναφοράς απολύσεων στο Δημόσιο από την τρόικα ή άλλη κυβέρνηση στο μέλλον, οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Να μην υπάρχει εμπιστοσύνη σε αντίστοιχες διαδικασίες» εξηγεί η ίδια πηγή.

Παράλληλα πληροφορίες από άλλες πηγές αναφέρουν πως ούτε οι προϊστάμενοι, ανά περιπτώσεις, έδειξαν ενδιαφέρον στην πρώτη εφαρμογή του συστήματος αξιολόγησης. Υπενθυμίζεται ότι στο πλαίσιο της αμφίδρομης αξιολόγησης προβλέπεται και η κρίση τους από τους υφισταμένους τους.

Το αρμόδιο για την Δημόσια Διοίκηση υπουργείο δεν προτίθεται να δώσει νέα παράταση. Σύμφωνα με στελέχη του, η υπουργός Ολγα Γεροβασίλη θα τηρήσει τη δέσμευσή της και δεν θα προχωρήσει σε μέτρα καταναγκασμού και επιβολής κυρώσεων.

Από την άλλη, διαβλέποντας σε μια θετική αλλαγή στη στάση των υπαλλήλων, το υπουργείο εξετάζει τη θέσπιση κινήτρων για συμμετοχή στην αξιολόγηση.

Μία από τις σκέψεις, σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», είναι η προσμέτρηση της αξιολόγησης στην επιλογή προϊσταμένων. Εχει αφαιρεθεί από τα σχετικά κριτήρια για την πρώτη εφαρμογή των κρίσεων, όμως, σύμφωνα με πηγές που έχουν γνώση των διατάξεων που διέπουν το Δημόσιο, για να υλοποιηθεί αυτή η σκέψη πρέπει να υπάρξει τροποποίηση της νομοθεσίας. Οπως και να ’χει, το υπουργείο θα λάβει τις τελικές αποφάσεις του μετά τον Δεκαπενταύγουστο.

Δημόσιο και αποκρατικοποιήσεις, σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», αναμένεται να αποτελέσουν τα δύο κρίσιμα πεδία στον νέο γύρο διαπραγματεύσεων κυβέρνησης και δανειστών το φθινόπωρο. Το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης επισημαίνει ότι η καθυστέρηση στην εφαρμογή της αξιολόγησης των υπαλλήλων δεν απειλεί την υλοποίηση άλλων πρωτοβουλιών, όπως η κινητικότητα ή η επιλογή γενικών διευθυντών (επίσης προαπαιτούμενα).

Με δεδομένες όμως τις εμμονές των δανειστών -ειδικά για το Δημόσιο- ποιος μπορεί να αποκλείσει νέες σκληρές απαιτήσεις από πλευράς τους;

Ηδη έχουν καταγραφεί φόβοι ότι εφόσον στις επικείμενες διαπραγματεύσεις δοθεί βαρύτητα στα της Δημόσιας Διοίκησης, μπορεί να ανοίξει η... όρεξη του ΔΝΤ για σύνδεση μισθών-παραγωγικότητας με κατεύθυνση τη συρρίκνωση του μισθολογικού κόστους ή για περιορισμό του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων.

Συμβασιούχοι

Στο δεύτερο σενάριο πιθανό είναι το «εύκολο θύμα» να αποτελέσουν οι συμβασιούχοι του Δημοσίου. Η υπόθεση της συγκεκριμένης κατηγορίας υπαλλήλων, σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.,», έχει επανέλθει ψηλά στην κυβερνητική ατζέντα.

Συνεχίζεται η «χαρτογράφηση» των συμβασιούχων με στόχο να:

• καταγραφεί η κατανομή τους ανά κλάδο,

• υπολογιστεί ανά περίπτωση ο χρόνος απασχόλησής τους με συμβάσεις,

• εντοπιστούν όσοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Κυβερνητική κατεύθυνση αποτελεί το δίπτυχο πάγιες θέσεις-μόνιμο προσωπικό. Στόχος, όπως το έχει διατυπώσει ο υπουργός Εσωτερικών Π. Σκουρλέτης, είναι η εργασιακή αποκατάσταση των συμβασιούχων που απασχολούνται για χρόνια με ανανεούμενες συμβάσεις στις ίδιες θέσεις και καλύπτουν υπηρεσιακές ανάγκες όμοιες με αυτές των μόνιμων συναδέλφων τους, χωρίς όμως να απολαμβάνουν ωφελήματα όπως η μονιμότητα.

Στέργιος Ζιαμπάκας


08.08.2017  



       2. Το ανεξάρτητο κράτος των δημοσίων υπαλλήλων      

Αν η κυβέρνηση δεν έκλεινε την 1η ή την 2η αξιολόγηση του μνημονίου το κράτος θα είχε χρεοκοπήσει και δεν θα υπήρχαν σήμερα χρήματα για να πληρωθούν οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων. Οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι αρνούνται συστηματικά να αξιολογηθούν για τις υπηρεσίες που προσφέρουν, καλυπτόμενοι πίσω από την αποχή που έχουν επιβάλει οι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ και της ΠΟΕ - ΟΤΑ.

Πιστεύουμε πράγματι ακόμη ότι υπάρχει έστω και η παραμικρή ελπίδα να ανακάμψει αυτή η χώρα όταν ο ιδιωτικός τομέας έχει διαλυθεί και ο δημόσιος που είναι τόσο απαραίτητος σε όλους μας, λειτουργεί ως ανεξάρτητο κράτος μέσα στο κράτος σε βαθμό που να αφήνεται να παραβιάζει συστηματικά τους νόμους και να λειτουργεί ανεξέλεγκτα;

Η 8η Αυγούστου ήταν η τρίτη προθεσμία που πέρασε άπρακτη από το 2016 που ψηφίστηκε ο νέος νόμος του ΣΥΡΙΖΑ για την αξιολόγηση στο Δημόσιο. Ο προηγούμενος νόμος Μητσοτάκη, είχε σαμποταριστεί από τη σημερινή κυβέρνηση και τους συνδικαλιστές με πρόσχημα ότι αποτελούσε κερκόπορτα για την αρνητική αξιολόγηση που θα οδηγούσε σε απομάκρυνση του 15% των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτός ο νόμος που αποτελεί επινόηση των «φιλεργατικών Αριστερών», γιατί οδηγείται σε παταγώδη αποτυχία;

Ποσοστά αποχής 70%-80% όπως αυτά που καταγράφηκαν στην αξιολόγηση του Δημοσίου μπορεί κανείς να συναντήσει μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ο συνδικαλιστικός ολοκληρωτισμός που επικρατεί στο ελληνικό δημόσιο είναι μια ηχηρή απόδειξη του βαθμού αποτυχίας της χώρας μας να επιβληθεί στο τέρας που δημιούργησε εδώ και δεκαετίες. 

Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία έθρεψαν αριθμητικά το Δημόσιο και έδωσαν πνοή στη νοοτροπία ότι οι κρατικοί υπάλληλοι είναι κάτι διαφορετικό από όλους τους υπόλοιπους και έχουν κληρονομικό δικαίωμα να λειτουργούν ως imperium in imperio. Ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα κάνει ό,τι μπορεί να διατηρήσει αναλλοίωτη την κληρονομιά που παρέλαβε, προτιμώντας να βάλει το κεφάλι στην άμμο για να μην βλέπει το πρόβλημα μπροστά τα μικροκομματικά οφέλη που μπορεί να αποκομίσει.

Όσο κοινωνικά και οικονομικά άδικο είναι να συμβάλλεις  στη διαιώνιση μιας ξεχωριστής, προνομιακής κάστας εργαζόμενων, άλλο τόσο πολιτικά επικίνδυνο για τις δημοκρατικές λειτουργίες είναι να συναρτάς την πολιτική επιβίωσή σου με τις 600.000 ψήφους που μπορεί να σου προσφέρει η θωπεία της.

Παραβιάζονται τα όρια της λογικής όταν κάθε φορά προσπαθεί κανείς να αποδείξει ότι είναι αναγκαία η διαδικασία αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων. Παραβιάζεται όμως και η αξιοπρέπεια των ίδιων των κρατικών λειτουργών κάθε φορά που αποδέχονται, στηρίζουν ή υποκύπτουν στον πειρασμό να αντιδράσουν στην αυτονόητη αξιολόγησή τους.

Να θυμηθούμε ποια είναι τα βασικά επιχειρήματα απόρριψης της αξιολόγησης σύμφωνα με την ΑΔΕΔΥ ;

Ότι «οι δημόσιοι υπάλληλοι θα είναι υπόλογοι απέναντι στη διοίκηση και την κοινωνία του δημόσιου τομέα». Ότι «θα πρέπει να κυνηγούν αντιλαϊκούς στόχους των μνημονίων και να πιάνουν καλές βαθμολογίες στην αξιολόγηση και τη στοχοθεσία». Ότι «ανοίγουν την πόρτα «στη στενή στενής παρακολούθησης της αποδοτικότητάς τους, του εκβιασμού και του ανταγωνισμού, της κατηγοριοποίησής και της διαρκούς χειροτέρευσης της θέσης και της ζωής τους». Ότι «δεν έχουν κανέναν λόγο να αποδεχτούν τη λογική ενός κράτους που θα λειτουργεί με όρους πολυεθνικής επιχείρησης, γιατί θέλουν ένα κράτος στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών και όχι των καπιταλιστικών συμφερόντων».

Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι πολύ μεγάλες για την αποτυχία του θεσμού της αξιοκρατίας στο Δημόσιο.  Δεν είναι μόνο ότι από τη θέση της Αντιπολίτευσης πολέμησε με σφοδρότητα τον θεσμικό εκσυγχρονισμό του κράτους. Το χειρότερο είναι πως από τη μέρα που πήρε τα ηνία της διακυβέρνησης κάνει ό,τι μπορεί για να χαϊδέψει τα αυτιά των συνδικαλιστών και κλείνει διαρκώς το μάτι στην διατήρηση και την διεύρυνση των προνομίων μεταξύ των δημόσιων υπαλλήλων. Δεν τους αντιμετωπίζει ως εργάτες του κοινωνικού συνόλου που πρέπει να βελτιώσουν την απόδοση τους προς όφελος της κοινωνίας, αλλά ως δεξαμενή ψηφοφόρων από την οποία θα αντλήσει η ίδια κομματικά οφέλη.

Υπάρχουν υπουργοί «ειδικών αποστολών» στην κυβέρνηση που προσφέρουν υπηρεσίες προστασίας στο Δημόσιο. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν συζητά καν το δικαίωμά της να επιβάλει κυρώσεις σε όσους δεν εφαρμόζουν το νόμο είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι χρησιμοποιούν το θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης ως μέσο για να περάσουν ατζέντα διεύρυνσης των προνομίων. Αυτό καθ’ αυτό το βήμα της συμμετοχής στην αξιολόγηση, δηλαδή της συμπλήρωσης και της παράδοσης των ερωτηματολογίων,  είναι υποχρέωση. Δεν μπορεί να είναι συνδεδεμένο με κίνητρα όπως σκέφτεται τώρα να θεσπίσει το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης για να δελεάσει τους δημόσιους υπαλλήλους να ανταποκριθούν.

Κίνητρα όπως η επαγγελματική ανέλιξη και η καλύτερη μισθολογική αντιμετώπιση, μπορεί και πρέπει να περιλαμβάνει το επόμενο βήμα της αξιολόγησης. Αυτό είναι άλλωστε και το νόημά της, να ξεχωρίσουν οι καλύτεροι και οι πιο αποτελεσματικοί για να αναλάβουν θέσεις ευθύνης.

Τις συνέπειες αυτής της πολιτικής θα τις βρούμε μπροστά μας σε πολύ λίγο καιρό. Όταν η κατάσταση θα έχει φτάσει στο απροχώρητο και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι αποφάσεις που θα δρομολογηθούν θα οδηγήσουν πιθανόν σε πολύ πιο βίαιες λύσεις.

Του Βασίλη Γεώργα


 11 Αυγούστου 2017 



      3. Αλήθειες και ψέματα για την αξιολόγηση δημόσιων υπαλλήλων.  
Η κατάθεση νομοθετικής ρύθμισης με τη μορφή τροπολογίας, μετά το άνοιγμα της Βουλής, αποτελεί προς το παρόν την πιθανότερη επιλογή του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης, με στόχο να κινητοποιήσει τους δημόσιους υπαλλήλους να συμμετάσχουν στην πρώτη εφαρμογή του νέου συστήματος αξιολόγησης. Στο τραπέζι βρίσκεται πλήθος σεναρίων και σκέψεων για τη θέσπιση κινήτρων ή αντικινήτρων που αποβλέπουν στο να κάμψουν τη διάθεση αποχής στις τάξεις των εργαζομένων.
Οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Το μόνο που διαβεβαιώνουν (και μάλιστα στον απόλυτο βαθμό) αρμόδια στελέχη, είναι ότι θα τηρηθεί η δέσμευση της υπουργού Ολγας Γεροβασίλη, να μην αντιμετωπιστεί με τιμωρητικές λογικές η άρνηση των υπαλλήλων να στείλουν στις υπηρεσίες συμπληρωμένα τα έντυπα αξιολόγησης. Ενδεχόμενες κυρώσεις είναι σαφές ότι θα αλλοίωναν το όλο πνεύμα του υφιστάμενου συστήματος, που αναμφίβολα χαρακτηρίζεται από ηπιότητα.
Το ερώτημα είναι τι περιθώρια επιλογών έχει το υπουργείο, καθώς με το υφιστάμενο πλαίσιο και τις τελευταίες χρονικά νομοθετικές πρωτοβουλίες, η αξιολόγηση έχει ήδη συνδεθεί με όλες τις κρίσιμες αλλαγές στο Δημόσιο: την κινητικότητα, την επιλογή προϊσταμένων, αλλά και το μισθολόγιο.
Αυτό σημαίνει ότι όποια κίνητρα έχουν θεσπιστεί, έχουν ήδη παρακαμφθεί από τους αξιολογούμενους υπαλλήλους, ενώ η σύνδεση μισθών–απόδοσης, που έχει μεν νομοθετηθεί αλλά προβλέπεται να εφαρμοστεί στην πράξη από το νέο έτος, το πιθανότερο είναι να διευρύνει αντιδράσεις και επιφυλάξεις απέναντι στην αξιολόγηση. Ειδικότερα:

❶ Βαθμολογική ανέλιξη

Δύο συνεχόμενοι καλοί βαθμοί στην αξιολόγηση (με βαθμό μεγαλύτερο ή ίσο του 90 στα 100) προσφέρουν ταχύτερη προαγωγή κατά ένα έτος. Από την άλλη, στους «χαμηλά βαθμολογούμενους» θα παρέχεται η δυνατότητα επιμόρφωσης, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, δηλαδή κίνητρα και όχι κυρώσεις.

➋ Θέσεις ευθύνης

Πρόκειται για το βασικότερο κίνητρο που έχει επιχειρήσει να προσφέρει ο υφιστάμενος νόμος για τη συμμετοχή των υπαλλήλων στην αξιολόγηση, συνδέοντας την απόδοσή τους με το νέο «σύστημα καριέρας» στο Δημόσιο. Πλην των πρώτων κρίσεων -από τις οποίες έχει αφαιρεθεί η θέση ευθύνης από τα κριτήρια-, η αξιολόγηση «μετρά» στην επιλογή προϊσταμένων, δηλαδή τμηματαρχών, διευθυντών και γενικών διευθυντών.
Ενα από τα κίνητρα που εξετάζει να θεσπίσει το προσεχές διάστημα το υπουργείο είναι η σύνδεση της αξιολόγησης και με την πρώτη εφαρμογή της διαδικασίας επιλογής προϊσταμένων, η οποία για μια ομάδα γενικών διευθυντών έχει ξεκινήσει ήδη. Απαιτείται τροποποίηση στον νόμο.
Να σημειωθεί ότι ένα βασικό αντεπιχείρημα των υπαλλήλων απέναντι στην αξιολόγηση είναι ότι θα κληθούν να αξιολογηθούν από τους υφιστάμενους προϊσταμένους-αξιολογητές που έχουν τοποθετηθεί «με ανάθεση», δηλαδή με υπουργικές αποφάσεις, μέσω των «μεταβατικών» διατάξεων του νόμου Μητσοτάκη (4275/2014).

❸ Κινητικότητα

Οι εκθέσεις αξιολόγησης είναι ένα από τα κριτήρια που θα «μετρήσει» μια υπηρεσία ως φορέας υποδοχής ενός υποψήφιου προς μετάταξη υπαλλήλου.
Για να «ξεμπλοκάρει» την αξιολόγηση, το υπουργείο εξετάζει το ενδεχόμενο αποκλεισμού από το νέο σύστημα μετατάξεων όσων δεν έχουν συμμετάσχει στην αξιολόγηση.
Είναι ένα ερώτημα εάν το συγκεκριμένο αντικίνητρο ευνοήσει την εφαρμογή της αξιολόγησης, αποδυναμώνοντας ταυτόχρονα το σύστημα κινητικότητας που τίθεται σε εφαρμογή από τον Σεπτέμβριο. Σημειώνεται ότι αξιολόγηση υπαλλήλων και κινητικότητα αποτελούν δύο από τα προαπαιτούμενα που καλείται να εκπληρώσει η κυβέρνηση.

❹ Μισθολόγιο

Μολονότι το νέο σύστημα αμοιβών στο Δημόσιο αποσυνδέθηκε από το βαθμολόγιο, συνδέθηκε με την αξιολόγηση (άρθρο 12, Ν. 4354/2015). Από 1/1/2018 όσοι υπάλληλοι βαθμολογούνται με άριστα σε τρεις συνεχόμενες αξιολογήσεις, θα έχουν τη δυνατότητα να εξελίσσονται ταχύτερα μισθολογικά, ανεβαίνοντας ένα επιπλέον μισθολογικό κλιμάκιο.
Λεπτομέρειες προβλέπεται να καθοριστούν με κοινή υπουργική απόφαση, η οποία ταυτόχρονα θα ορίζει ένα ποσοστό μεταξύ 5%-15% του συνολικού αριθμού υπαλλήλων, «λαμβανομένης υπόψη της εκάστοτε δημοσιονομικής συγκυρίας», στους οποίους θα χορηγούνται τα οφέλη της μισθολογικής εξέλιξης.
Αυτό θα γίνεται το συχνότερο ανά τρία έτη. Για τους «ανεπαρκείς», «σε όλως εξαιρετικές περιπτώσεις» ύστερα από τρεις ετήσιες συνεχόμενες αξιολογήσεις, δύναται να αναστέλλεται η αυτόματη μισθολογική εξέλιξη, το μέγιστο για ένα έτος.

Ελλειμμα εμπιστοσύνης

«Οι προαγωγές των εργαζομένων και η εξέλιξή τους εξαρτώνται άμεσα από τις εκθέσεις αξιολόγησης. Οι χαρακτηρισμοί των βαθμολογημένων υπαλλήλων σε “επαρκείς”, “μέτριους”, “ανεπαρκείς” και “ακατάλληλους” θα συνοδεύουν τον φάκελο κάθε εργαζόμενου», έχει αντιτείνει αντιδρώντας στην αξιολόγηση η ΑΔΕΔΥ, υποστηρίζοντας ακόμη ότι δημιουργείται «μια “δεξαμενή προβληματικών” και δυνητικά “διαθέσιμων” υπαλλήλων, βλέποντας κοντά τους την πόρτα της εξόδου».
Το ισχύον πλαίσιο βασίζεται στο μοντέλο της «αμφίδρομης αξιολόγησης» (δηλαδή αξιολόγησης και του προϊσταμένου από τον υφιστάμενο, με βάση ανώνυμα ερωτηματολόγια), που θεωρητικά αποτελεί ένα από τα καλύτερα μοντέλα. Με βάση τις ισχύουσες διατάξεις, περισσότερο συγκλίνει στην αξιολόγηση δομών και προσφερόμενου έργου και λιγότερο στην αξιολόγηση υπαλλήλων.
Ωστόσο, στην κριτική που έχει δεχτεί, έχει γίνει λόγος και για «πλημμελή εφαρμογή» του, με τη σύνταξη νέων οργανογραμμάτων, τη διανομή στοχοθεσίας και τη συγκρότηση ολομελειών να έχουν υποβαθμιστεί και να έχει ζητηθεί μόνο η συμπλήρωση των φύλλων αξιολόγησης («Εφ.Συν.» 08/08/2017).
Οπως και να έχει, οι εκτιμήσεις για ποσοστά αποχής ύψους 70%-80% (με συνδικαλιστές να κάνουν λόγο ακόμη και για 90%) δείχνουν ότι το ισχύον σύστημα δεν έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των υπαλλήλων, έπειτα από μια περίοδο καρατομήσεων και απολύσεων επί κυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ και τη χώρα να παραμένει σε επιτροπεία.

Πεδίο σφοδρής αντιπαράθεσης με τον... αποτυχημένο Μητσοτάκη

Πεδίο σκληρής πολιτικής αντιπαράθεσης αναμένεται να αποτελέσει η αξιολόγηση των δημόσιων υπαλλήλων, με τον πρόεδρο της Ν.Δ. -και πρώην υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης- Κυρ. Μητσοτάκη να προχωρά χθες σε σχετική ανάρτηση-παρέμβαση, επιχειρώντας να επαναφέρει ένα προφίλ «τολμηρού μεταρρυθμιστή», αφήνοντας όμως στην άκρη τις μαζικές αντιδράσεις που είχαν ξεσηκώσει οι πρωτοβουλίες του.
Οχι μόνο το «προκρούστειας λογικής» σύστημα αξιολόγησης με ποσοστώσεις που προσπάθησε να εφαρμόσει, διαμορφώνοντας ουσιαστικά μια «δεξαμενή» προς απόλυση υπαλλήλων (15% του συνόλου) που αναγκαστικά έπρεπε να πάρουν «κάτω από τη βάση», αλλά και το δεύτερο σύστημα που έθεσε σε διαβούλευση δέχτηκε κριτική -ακόμη και από τεχνοκράτες-, ότι είχε στόχο την εξυπηρέτηση μνημονιακών επιταγών και την ανταμοιβή «ημετέρων», θυσιάζοντας τη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης («Εφ.Συν.» 17/12/2014).
Οπως παραδέχτηκε εμμέσως ο ίδιος, το «πάγιο σύστημά του» κατατέθηκε προεκλογικά σε διαβούλευση (Ιανουάριος 2015), έχοντας εξαρχής μηδαμινές πιθανότητες να φτάσει στη Βουλή. Τα περί «επιβράβευσης των καλύτερων με ταχύτερη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή», για τα οποία μίλησε χθες ο κ. Μητσοτάκης, είχε απαντηθεί τότε ότι αφορούσαν «υπαλλήλους υψηλής συμφωνίας με τα κυβερνητικά κελεύσματα», όπως αναφερόταν σε ανάλυση του προέδρου του Διοικητικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Κ. Παπαδημητρίου («Εφ.Συν.» 18/7/2014), ο οποίος παράλληλα είχε αποδομήσει τη θεωρία του κ. Μητσοτάκη ότι στο παρελθόν «όλοι οι υπάλληλοι έπαιρναν άριστα».

Ευθύνες στην κυβέρνηση

Η «αλλαγή του κράτους» όπως και οι ιδιωτικοποιήσεις παραμένουν στον σκληρό πυρήνα της πολιτικής της Ν.Δ., με τον πρόεδρό της να στέλνει χθες μήνυμα ότι η «αξιολόγηση θα εφαρμοστεί». Απέδωσε δε στην κυβέρνηση την ευθύνη για τη σημερινή μαζική αποχή από την αξιολόγηση, ως «προϊόν του απόλυτου λαϊκισμού με τον οποίο πολιτεύθηκε, χωρίς ευθύνη και χωρίς ντροπή, ο ΣΥΡΙΖΑ το 2014», κάνοντας λόγο για μια «προβλεπόμενη αντίδραση», «όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτω από το βάρος των μνημονιακών του δεσμεύσεων, κλήθηκε να εφαρμόσει τη δική του αξιολόγηση».
«Δυστυχώς για τον κ. Μητσοτάκη, τα έργα και οι ημέρες του στη Δημόσια Διοίκηση είναι νωπά», απάντησε το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης, χαρακτηρίζοντας τον πρόεδρο της Ν.Δ. ως τον «πλέον αποτυχημένο υπουργό Διοικητικής Ανασυγκρότησης, με μοναδικό “μεταρρυθμιστικό” επίτευγμα τις απολύσεις καθαριστριών, σχολικών φυλάκων και εκπαιδευτικών», δηλαδή από κλάδους που σχετίζονται με το κοινωνικό κράτος.
Ως προς το ζήτημα της αξιολόγησης, το υπουργείο διεμήνυσε ότι θα «γίνει πράξη», λέγοντας ότι δεν αποσκοπεί σε απολύσεις αλλά στη βελτίωση και αναβάθμιση του Δημοσίου και των υπαλλήλων του.
Στέργιος Ζιαμπάκας


11/8/2017


  4. Μόνο 23 έλεγχοι ''πόθεν έσχες'' δημοσίων υπαλλήλων  

    από 3.210 καταγγελίες διαφθοράς.  

 Από τις 3.210 καταγγελίες που υποβλήθηκαν το 2016 κατά δημοσίων υπαλλήλων για υποθέσεις διαφθοράς, διενεργήθηκαν έλεγχοι σε 418 περιπτώσεις. Εξ αυτών μόλις 23 κατέληξαν σε προανάκριση και σε έλεγχο του πόθεν έσχες των κατηγορούμενων. Και εξ αυτών των 23 περιπτώσεων, μία μόνο κατέληξε σε Ένορκη Διοικητική Εξέταση!

 Στην μεγάλη "πληγή" της απονομής δικαιοσύνης από το Δημόσιο για τις υποθέσεις διαφθοράς του ίδιου του Δημοσίου, αναφέρεται ειδική έκθεση του ΣΕΒ με τίτλο "Καταπολέμηση της Διαφθοράς", η οποία και βασίζεται σε επεξεργασία των ετησίων εκθέσεων του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης.

 Το πιο εντυπωσιακό ωστόσο εύρημα της μελέτης των αναλυτών του ΣΕΒ αφορά στην σύγκριση των ελέγχων του πόθεν έσχες των δημοσίων υπαλλήλων με τους ελέγχους κάθε είδους που διεξήγαγε το 2016 η Εφορία:

 Ενώ λοιπόν πέρυσι έγιναν συνολικά 24.000 έλεγχοι προς όλους τους φορολογούμενους για κάθε είδους παράβαση (ψευδή στοιχεία φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ, κλπ), οι αντίστοιχοι έλεγχοι σε δημοσίους υπαλληλους δεν ξεπέρασαν τους 23.
Στατιστικά αυτό σημαίνει ότι ενώ το 2016 ελέγχθηκε συνολικά το 0,3% των φορολογούμενων (24.000 σε σύνολο 8 εκατομμυρίων), στην περίπτωση των δημοσίων υπαλλήλων, ο έλεγχος αφορούσε μόνο το 0,005% (23 σε σύνολο 500.000).

Με άλλα λόγια, και για κάποιον ανεξήγητο λόγο, οι έλεγχοι πόθεν έσχες στο Δημόσιο δεν ακολουθούν τον αριθμό ελέγχων της Εφορίας προς τους υπόλοιπους φορολογούμενους.

 Για να συμβεί αυτό, θα έπρεπε ο αριθμός των ελέγχων του πόθεν έσχες των δημοσίων λειτουργών να ήταν… 65 φορές μεγαλύτερος. Δηλαδή να έφτανε τους 1.500 αντί για τους 23, προκειμένου η αναλογία να είναι παρόμοια με αυτή των ελέγχων στους υπόλοιπους φορολογούμενους. 

 Η ειρωνεία είναι ότι στα χρόνια των μνημονίων έχουν υλοποιηθεί περισσότερες από 28 δεσμεύσεις της χώρας για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Εντούτοις παρ’ ότι έχουν ψηφισθεί, δεν εφαρμόζονται. Και κάπως έτσι η ετήσια έκθεση του οργανισμού "Διεθνής Διαφάνεια" για το 2016 κατέταξε την Ελλάδα στην 69η θέση ανάμεσα σε 176 χώρες., επίδοση που σημαίνει ότι υποχωρήσαμε στην λίστα κατά 11 θέσεις συγκριτικά με το 2015. 

Οσο για τους επίορκους υπαλλήλους, προσφεύγουν συνήθως στην (αργή) δικαιοσύνη, με αποτέλεσμα είτε να συνταξιοδοτούνται πριν την εκδίκαση της υπόθεσής τους, είτε να ενεργοποιούνται προθεσμίες παραγραφής ή αυτόματης αποκατάστασής τους. 

Φωτογραφία: SOOC

 Γιώργος Φιντικάκης

 http://www.liberal.gr/arthro/155229/oikonomia/2017/mono-23-elegchoi-pothen-esches-dimosion-upallilon-apo-3210-kataggelies-diafthoras.html

   26 Ιουλίου 2017