Γιατί ο Erdogan απέπεμψε τον κορυφαίο κληρικό της Τουρκίας;
Γιατί ο Erdogan απέπεμψε τον κορυφαίο κληρικό της Τουρκίας;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Τι σημαίνουν οι αποκεφαλισμοί στην ηγεσία του τουρκικού στρατεύματος.
(2) SADAT: Ο ιδιωτικός στρατός του Ερντογάν.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Τι σημαίνουν οι αποκεφαλισμοί στην ηγεσία του τουρκικού στρατεύματος.
(2) SADAT: Ο ιδιωτικός στρατός του Ερντογάν.
Έχει επιταχυνθεί η υλοποίηση του σχεδίου οικοδόμησης μιας "Νέας Τουρκίας” σε ισλαμιστική κατεύθυνση; Αυτό φοβούνται οι υπέρμαχοι του κοσμικού κράτους στη γείτονα χώρα και ένα από τα συμπτώματα που ενισχύουν τους φόβους τους είναι η απομάκρυνση του Mehmet Görmez από τα καθήκοντά του.
Ο Görmez ήταν επικεφαλής της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας ( Diyanet ), δηλ. προϊστατο των τζαμιών της χώρας, που επί διακυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έχουν φθάσει τα 85.000. Κληροδότημα των κεμαλικών μεταρρυθμίσεων, το Diyanet υπάγεται στο γραφείο του πρωθυπουργού ενσαρκώνει τόσο τον έλεγχο της θρησκείας από το κράτος, εφόσον σχεδιάζει κεντρικά ακόμη και το κήρυγμα της Παρασκευής, όσο και την κυριαρχία του σουνιτικού Ισλάμ, εφόσον κανενός άλλου δόγματος οι λειτουργοί δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι.
Η σημασία του Diyanet δεν είναι δυνατόν να υποτιμηθεί. Όχι μόνο διότι διαθέτει μεγαλύτερο προϋπολογισμό και περισσότερο προσωπικό απ' ό,τι λ.χ. τα υπουργεία Εξωτερικών και Υγείας, αλλά και διότι οι ιμάμηδες υπερέχουν κάθε άλλου δημόσιου λειτουργού ως προς την αλληλεπίδραση με το κοινό. Αρκεί και μόνο να αναλογιστούμε ότι καλούν τους πιστούς σε προσευχή πέντε φορές τη μέρα.
Η δύναμη του Diyanet έγινε ολοφάνερη κατά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016, όταν με εντολή του Görmez, οι μιναρέδες όλης της χώρας καλούσαν τον λαό να διαδηλώσει στους δρόμους.
Kαι όμως: φαίνεται ότι ο Görmez δεν ήταν όσο "νομιμόφρων” πρέπει – με τα κριτήρια της "Νέας Τουρκίας”. Εξ ού και παραιτήθηκε στις 30 Ιουλίου, τρία χρόνια πριν από την λήξη της θητείας του.
Το ότι η αποχώρησή του δεν ήταν πραγματικά οικειοθελής, παρά είχε να κάνει με κάποιου είδους σύγκρουση με τον Tayip Erdoğan το επιβεβαίωσε στις 5 Αυγούστου ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος, καταφερόμενος εναντίον του Görmez, ο οποίος, όπως είπε, είχε αφήσει πολλές "μαύρες τρύπες” στο σύστημα, επιτρέποντας σε "άλλους” να διεισδύσουν, ιδίως στα ανατολικά και νοτιοανατολικά της χώρας.
Δεν είναι σαφές αν ο Erdoğan, αναφερόταν σε τζιχαντιστές, γκιουλενιστές, Κούρδους αυτονομιστές ή κάποιον άλλον από τους αντιπάλους του. Γεγονός πάντως είναι ότι ο Görmez στηριζόταν ιδιαιτέρως στις συλλογικές γνωμοδοτήσεις των κληρικών του Diyanet ή, τέλος πάντων, τις επικαλούνταν συχνά προκειμένου να καλύψει την απροθυμία του να ικανοποιήσει άνωθεν επιθυμίες.
Ο ίδιος θα παρηγορηθεί, σύμφωνα με δημοσιεύματα, αναλαμβάνοντας πρώτος πρύτανης του Διεθνούς Ισλαμικού Τεχνολογικού και Επιστημονικού Πανεπιστημίου, το οποίο ιδρύθηκε με νομοθέτημα της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης του 2015. Από τη θέση αυτή θα έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο στην συγκρότηση και στελέχωση των τμημάτων του Πανεπιστημίου. Όσο για το Diyanet, κάποιος αρκούντως "συνεργάσιμος” θα βρεθεί να το διευθύνει.
Τα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου αναφέρουν ως άμεση αιτία της απομάκρυνσης του Görmez τις τριβές με τον πολιτικό του προϊστάμενο Numan Kurtulmus , ο οποίος επίσης υποβαθμίστηκε κατά τον τελευταίο ανασχηματισμό από αντιπρόεδρος της κυβέρνησης σε υπουργό Πολιτισμού. Το κύριο ερώτημα, όμως είναι αν, πέραν των γραφειοκρατικών πολέμων, η αλλαγή στην ηγεσία του Diyanet σηματοδοτεί και ιδεολογικό αναπροσανατολισμό.
Τόσο ο Görmez (υποδιευθυντής του Diyanet από το 2003 και διευθυντής από το 2010) όσο και ο προκάτοχός του Ali Bardakoğlu προέρχονται από τον ακαδημαϊκό χώρο και διέπονται από αντιλήψεις εκσυγχρονιστικές. Η κυβέρνηση Erdoğan στήριζε το προηγούμενα χρόνια τον πολυπράγμονα Görmez, ο οποίος προέστη μιας αναθεώρησης εντός σύγχρονων συμφραζομένων της προφορικής ισλαμικής παράδοσης (Ηadith), καλλιέργησε τις επαφές του στο εξωτερικό, υπήρξε ο πρώτος Τούρκος κληρικός που κήρυξε στο τέμενος Al-Aqsa της Ιερουσαλήμ, αλλά και ο πρώτος που χρησιμοποίησε σε κήρυγμά του την κουρδική γλώσσα.
Φαίνεται, ωστόσο, να μην ήταν αρεστός σε όσους επιθυμούν αφοσίωση στην Ahl al-Sunnah , το "ανόθευτο” σουνιτικό δόγμα που χαρακτηριστικά αποκαλούν με την αραβική του ονομασία,
Σημάδια σκλήρυνσης της "Νέας Τουρκίας” στο θρησκευτικό μέτωπο παρουσιάζονται αρκετά. Ήδη οι θιασώτες του κοσμικού κράτους έχουν αναστατωθεί από την κυβερνητική πρωτοβουλία να δοθεί και στους ιμάμηδες και τα στελέχη του Diyanet το δικαίωμα τέλεσης πολιτικού γάμου, με το σκεπτικό ότι πρόκειται ούτως ή άλλως για δημόσιους λειτουργούς. (Από τον καιρό του Mustafa Kemal Atatürk o πολιτικός γάμος είναι ο μόνος νομικά έγκυρος στην Τουρκία και τελείται από τους δημάρχους).
Ο αριθμός των ιεροσπουδαστηρίων (imam hatip) και των μαθητών τους έχει πολλαπλασιασθεί, ενώ στις 2 Αυγούστου η εφημερίδα Cumhuriyet αποκάλυψε ότι το υπουργείο Παιδείας υπέγραψε προγραμματική σύμβαση που θα επιτρέπει στο Ίδρυμα Ensar να πραγματοποιεί εκπαιδευτικά προγράμματα σε 1.000 σχολεία. Αντίστοιχα, δίδεται κρατική χρηματοδότηση για τη λειτουργία 31 εκπαιδευτικών κέντρων από το ίδρυμα Muradiye, συνδεόμενο με το σουφικό τάγμα των Naqshbandi, στο οποίο φέρεται να ανήκει και ο ίδιος ο Erdoğan.
Όμως τα πολιτικά προβλήματα παραμονεύουν. Με δεδομένο ότι οι εκλογές του 2019 (οι πρώτες με βάση το αναθεωρημένο Σύνταγμα που εγκρίθηκε στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου) είναι, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος, "δύσκολες”, ο Erdoğan χρειάζεται τη στήριξη τόσο του αστερισμού των ισλαμιστικών οργανώσεων, αδελφοτήτων και μικρότερων κομμάτων που θα πιέζουν για περισσότερο "ταυτοτικές” πολιτικές, όσο και των εθνικιστών του "κόμματος των Γκρίζων Λύκων” (MHP), οι οποίοι ήδη καθιστούν σαφές ότι εμμένουν στην κεμαλική αρχή του κοσμικού κράτους.
Κώστας Ράπτης
10/8/2017
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Τι σημαίνουν οι αποκεφαλισμοί στην ηγεσία του τουρκικού στρατεύματος.
Η τουρκική κυβέρνηση ανασχημάτισε τα κορυφαία κλιμάκια του στρατού, ενώ ξεκίνησε η δίκη για περισσότερους από 500 φερόμενους ως συνωμότες του πραξικοπήματος.
Μετά από μήνες φημολογίας, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας, Hulusi Akar, επέζησε από την ανατροπή των κορυφών της Τουρκίας την Τετάρτη, η οποία βρήκε τους αρχηγούς του στρατού, της αεροπορίας και του ναυτικού να αντικαθίστανται. Υπήρχαν αμφιβολίες για τις προοπτικές συνέχισης της ηγεσίας του Akar, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια πραξικοπήματος του Ιουλίου πέρυσι και τις συγκρουόμενες αποδόσεις ευθυνών, για τις πράξεις του εκείνη την ημέρα.
Ο διοικητής των τουρκικών χερσαίων δυνάμεων, Salih Zeki Colak, θα αντικατασταθεί από τον διοικητή της χωροφυλακής Yasar Guler, ο οποίος είχε συλληφθεί και φυλακιστεί από τους κινηματίες αξιωματικούς, κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος. Ο επικεφαλής του ναυτικού Bulent Bostanoglu θα παραχωρήσει τη θέση του στον Adnan Ozbal, αντιναύαρχο, και ο Hasan Kucukakyuz, αρχηγός της τακτικής αεροπορίας, θα αντικαταστήσει τον αρχηγό της πολεμικής αεροπορίας, Abidin Unal.
Η μετατόπιση του Guler στη διοίκηση των δυνάμεων ξηράς, υποδηλώνει ότι ο δρόμος έχει στρωθεί, για να γίνει ο επόμενος επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου, όταν ο Ακάρ, ο οποίος, για πολλούς, χειρίστηκε το πραξικόπημα εν μέσω αντιφάσεων και ανικανότητας, ενδεχομένως αποσυρθεί το επόμενο έτος. Όπως κατέγραψε ο αρθρογράφος του Al-Monitor Metin Gurcan, ο Guler είναι γνωστός για την άγρια αντιπολίτευση του στον Fethullah Gulen, τον σουνίτη κληρικό με έδρα την Πενσυλβανία, τον οποίο η κυβέρνηση κατηγόρησε για την οργάνωση του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου.
Σε ένα πάνελ στην Ουάσινγκτον τον περασμένο μήνα, ο Guler περιέγραψε το αποτυχημένο πραξικόπημα ως «τρομοκρατική πράξη» και αποκάλεσε τον Gulen ηγέτη μιας «ριζοσπαστικής τρομοκρατικής οργάνωσης». Οι υπόλοιποι του πάνελ απέρριψαν την ιδέα ότι Γκιουλεντιστές δράστες είχαν συνενώσει τις δυνάμεις τους με κοσμικούς κεμαλιστές αξιωματικούς κατα το εγχείρημα.
Ο Hakan Yavuz, πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, δήλωσε:
«Το επιχείρημα ότι οι Γκιουλενιστές συμμάχησαν με τους κεμαλιστές αξιωματικούς, δεν είναι βιώσιμο, διότι οι Γκιουλενιστές ούτε καν θα καθόντουσαν ποτέ δίπλα σε Κεμαλικούς αξιωματικούς, γιατί θα έκρυβαν την πραγματική τους ταυτότητα σε κάθε στιγμή". Ο 63χρονος στρατηγός είναι γνωστός ως ένας σφοδρός υποστηρικτής της τουρκικής στρατιωτικής παρέμβασης στη Συρία και της ένοπλης υποστήριξης των Σύριων αντάρτων.
Ο ανασχηματισμός των κορυφαίων στρατιωτικών κλιμακίων συμπίπτει με τη δεύτερη ημέρα της δίκης των περίπου 500 ατόμων, με την κατηγορία της συμμετοχής στο πραξικόπημα. Ο Γκιουλέν, ο κύριος εναγόμενος της υπόθεσης, δικάζεται ερήμην. Στους υπόλοιπους συμπεριλαμβάνονται ένας πρώην αρχηγός της πολεμικής αεροπορίας, ο Akin Ozturk, και άλλοι διοικητές από την αεροπορική βάση Akinci της Άγκυρας, η οποία λέγεται ότι ήταν το κέντρο της αποτυχημένης επιχείρησης. Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Ακάρ και ο βασικός ηγέτης της αντιπολίτευσης, Κέμαλ Κιλιτσντάρογλου του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος, μεταξύ άλλων, ζήτησαν από το δικαστήριο να καταθέσουν κατά την ακροαματική διαδικασία.
Η συζήτηση για το ποιος ηγήθηκε και οργάνωσε το πραξικόπημα δεν έχει μειωθεί, αλλά μερικοί εξέχοντες αρθρογράφοι στα φιλοκοσμικά μέσα ενημέρωσης απηχούν τον ισχυρισμό του Guler, ότι οι κεμαλιστές δεν είχαν καμία σχέση με το πραξικόπημα. Τέτοιες ετικέτες μπορούν, ωστόσο, να είναι παραπλανητικές και η δύναμη συχνά υπερνικά την ιδεολογία στις κάποτε παντοδύναμες ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας. Τα διαπιστευτήρια του κεμαλισμού αποτελούσαν συχνά ένα φύλλο συκής, για όσους ήταν πρόθυμοι να ανέβουν στην ιεραρχία. Στην σημερινή Τουρκία, η απαρέγκλιτη πίστη στον Ερντογάν, ολοκληρωμένη με μία δόση απόλυτης ευσέβειας, φαίνεται να είναι η συνταγή της επιτυχίας.
Μια συναινετική άποψη είναι, ότι πολλοί Γκιουλενιστές αξιωματικοί, οι οποίοι ήξεραν ότι θα εκκαθαριστούν πέρυσι από το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο, ήταν στην πρώτη γραμμή του πραξικοπήματος, αλλά συμμετείχαν και άλλοι που αντιτάχθηκαν στον Ερντογάν. Αυτή η εξήγηση ομοιάζει με το ευρύτερο μοτίβο του Γκιουλέν, που παρατάσσει όλους τους πιστούς του, οι οποίοι τώρα έχουν ως επί το πλείστον εκκαθαριστεί, στις υπηρεσίες ασφαλείας και στη δικαιοσύνη, ώστε να ανατρέψουν τον Ερντογάν. Ένα άλλο σύνηθες αφήγημα, είναι ότι ο Ερντογάν είχε αντιληφθεί το πραξικόπημα, αλλά του επέτρεψε να ξεδιπλωθεί ούτως ή άλλως, ώστε να εξολοθρεύσει τους εχθρούς του.
Σε κάθε περίπτωση, ο Ερντογάν χρησιμοποίησε το πραξικόπημα ως πρόσχημα για να επιβληθεί των μυριάδων αντιπάλων του, πραγματικών και φανταστικών. Χιλιάδες αξιωματικοί, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 149 στρατηγών και ναυάρχων, και εκατοντάδες στρατιωτικοί που είχαν αναπτυχθεί στις εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ σε ολόκληρη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν απολυθεί, προκαλώντας σχόλια ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ, είναι πλέον ανάπηρες. Ένας αξιωματούχος της κυβέρνησης δήλωσε πρόσφατα στο Al-Monitor: «Έχουμε πλέον λίγα άτομα που απομένουν στο τουρκικό στράτευμα, με τους οποίους μπορούμε να μιλήσουμε. Και τα υπόλοιπα είναι πολύ φοβισμένα".
Στα θετικά, η στρατιωτική κηδεμονία, τουλάχιστον στα χαρτιά, δεν αποτελεί πλέον απειλή. Σύμφωνα με τους νέους κανόνες που επέβαλλε η κυβέρνηση τον περασμένο Αύγουστο, ο στρατός, το ναυτικό και η αεροπορία υπόκεινται τώρα στον υπουργό άμυνας, ένα πολιτικό πρόσωπο. Όλες οι στρατιωτικές σχολές και τα στρατιωτικά λύκεια έχουν κλείσει και ο πρόεδρος διορίζει τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Εθνικής Άμυνας, το οποίο ιδρύθηκε στη θέση τους.
Οι απόφοιτοι ισλαμικών σχολείων εκπαίδευσης, που προηγουμένως αποκλεισμένοι από τους στρατιωτικούς, θα μπορούν να εγγραφούν. Έτσι, από τεχνική άποψη, στη νέα Τουρκία, μπορεί κανείς να είναι ταυτόχρονα ιμάμης και στρατηγός, μάλλον όπως οι Οθωμανοί σουλτάνοι, που ήταν και χαλίφηδες και διοικητές. Αλλά και πάλι, ο Ερντογάν μπορεί να θέλει να κρατήσει αυτούς τους τίτλους για τον εαυτό του.
Της Amberin Zaman
Μετάφραση: Στέργιος Σεβαστιάν
( http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2017/08/military-coup-reshuffle-gulenists.html )
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2017/08/blog-post_28.html
3/8/2017
2.
SADAT: Ο ιδιωτικός στρατός του Ερντογάν
Στην ενδελεχή αναφορά ενός εκκαθαρισμένου Τούρκου αξιωματικού του ΝΑΤΟ στην "εταιρεία" SADAT , γίνονται εμφανείς οι διασυνδέσεις του ιδιωτικού αυτού στρατού με τον Ερντογάν, όπως και οι στενές του σχέσεις με οργανώσεις του ριζοσπαστικού Ισλάμ, όπως το Daesh και η Al Nusra. Παραθέτουμε μόνο το συμπέρασμα της εκτενούς μελέτης, ως ικανή περίληψη. Στο link μπορεί κανείς να βρει ολόκληρη την ανάλυση.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το SADAT είναι ένα πολύ επικερδές μέσο για τον Ερντογάν, ώστε να συνεχίσει την κρυφή ατζέντα του και να καταπολεμήσει τους εχθρούς του, στην προσπάθειά του για πλήρη εξουσία. Σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία, δείχνουν το SADAT, ως μία ακηδεμόνευτη, ανεξέλεγκτη οντότητα ειδικών επιχειρήσεων, που παρείχε οπλισμό και αντεπαναστατική εκπαίδευση στο ISIL, την Al Nusra και σε ορισμένες άλλες εξτρεμιστικές ομάδες στην περιοχή.
Η επιστολή της Ρωσίας προς το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, της 1ης Φεβρουαρίου 2016, καταδεικνύει περαιτέρω τους δεσμούς του Erdoğan με το ISIL. Η σύμπτωση των απειλών του Ερντογάν στις ευρωπαϊκές χώρες, με τις εκρήξεις στην Ευρώπη, αυξάνει τις υποψίες για τις σχέσεις μεταξύ Erdoğan και ISIL και άλλων εξτρεμιστικών ομάδων στη Συρία, τη Λιβύη και την Ευρώπη.
Το SADAT διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια και μετά το αυτο-πραξικόπημα του Ερντογάν στις 15 Ιουλίου 2016. Οι φιλοκυβερνητικές πολιτοφυλακές και το SADAT κατηγορούνται ότι κατέσφαξαν πολίτες και δολοφόνησαν βίαια τους παραδοθέντες στρατιώτες και δόκιμους αξιωματικούς, επιδεινώνοντας την κατάσταση και να αυξάνοντας το χάος. Η σκόπιμη πρόληψη των εκκρεμών δικαστικών διαδικασιών από τον Ερντογάν και την κυβέρνησή του, υποδηλώνει ότι πολλά θύματα προκλήθηκαν από ενορχηστρωμένες ενέργειες του SADAT υπό την εποπτεία των αρχηγών του αυτοπραξικοπήματος. Ομοιάζοντας με το Σώμα Επαναστατικών Φρουρών του Ιράν, το SADAT εξελίσσεται για να γίνει η επαναστατική φρουρά του Ερντογάν, για την εγκαθίδρυση ενός νέου καθεστώτος στη χώρα. Ο διορισμός του Tanrıverdi ως κύριου συμβούλου του Erdoğan μετά τις 15 Ιουλίου 2016, άνοιξε το δρόμο για μια ταχεία αναδιοργάνωση του κράτους και του Στρατού. Οι ιδέες του Tanrıverdi για την αναδιάρθρωση του στρατεύματος και των κρατικών θεσμών, υλοποιήθηκαν με τους νόμους έκτακτης ανάγκης και τις τροποποιήσεις του Συντάγματος τον Απρίλιο του 2017. Οι ιθύνοντες του SADAT έχουν τώρα την εξουσιοδότηση να εκτελούν την στρατολόγηση στο τουρκικό στρατό.
Ο Ερντογάν φαίνεται ιδιαίτερα αποφασισμένος να κάνει ό, τι χρειάζεται για να κρατήσει την εξουσία του, σε βάρος της ολίσθησης της Τουρκίας σε ένα αυταρχικό κράτος. Η ρητορική του, οι συμπεριφορές και η απάτη του συνταγματικού δημοψηφίσματος του Απριλίου του 2017, δείχνουν ότι οι πιθανότητες για μια ειρηνική μετάβαση της εξουσίας του, είναι πολύ λίγες. Ο Ερντογάν μετέτρεψε σταδιακά τις παραστρατιωτικές του οργανώσεις, σε μέσα για την καταστολή των αντιφρονούντων, εντός και εκτός της χώρας. Αφότου η αποτελεσματικότητα του SADAT εξακριβώθηκε συγκεκριμένα στις 15 Ιουλίου 2016, ο Ερντογάν δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει αυτό το εργαλείο στο μέλλον όταν το κρίνει απαραίτητο, ώστε να διαμορφώσει την εσωτερική πολιτική, να συντρίψει την αντιπολίτευση και να προκαλέσει πολιτικές αναταραχές.
Το μονοπάτι που πήρε ο Ερντογάν δεν είναι μόνο επικίνδυνο για την Τουρκία, αλλά και για την περιοχή, τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη. Για να επικρατήσει η δημοκρατία στην Τουρκία, ο Ερντογάν πρέπει να σταματηθεί. Ο Ερντογάν σπρώχνει το έθνος, τη χώρα και την περιοχή προς έναν γκρεμό, όπου η πιθανότητα μιας σκληρής πτώσης είναι τεράστια. Ο τουρκικός λαός δεν πρέπει να κλείσει τα μάτια του στην σκληρή πραγματικότητα. Πρέπει να ενεργήσει άμεσα και αποφασιστικά, να σταματήσει τον Ερντογάν και να επαναφέρει τη χώρα στη δημοκρατία. Η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένου του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, πρέπει να συμβάλουν στην ανάσχεση αυτού του δικτάτορα του 21ου αιώνα, που υποβαθμίζει δραστικά τη διεθνή ειρήνη και τη σταθερότητα.
Μετάφραση-Επιμέλεια: Στέργιος Σεβαστιάν
Ολόκληρη η ανάλυση, εδώ: https://purgednato.files.wordpress.com/2017/08/sadat-erdogans-private-army-2017.pdf
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2017/08/sadat.html
7/8/2017
Τι σημαίνουν οι αποκεφαλισμοί στην ηγεσία του τουρκικού στρατεύματος.
Η τουρκική κυβέρνηση ανασχημάτισε τα κορυφαία κλιμάκια του στρατού, ενώ ξεκίνησε η δίκη για περισσότερους από 500 φερόμενους ως συνωμότες του πραξικοπήματος.
Μετά από μήνες φημολογίας, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας, Hulusi Akar, επέζησε από την ανατροπή των κορυφών της Τουρκίας την Τετάρτη, η οποία βρήκε τους αρχηγούς του στρατού, της αεροπορίας και του ναυτικού να αντικαθίστανται. Υπήρχαν αμφιβολίες για τις προοπτικές συνέχισης της ηγεσίας του Akar, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια πραξικοπήματος του Ιουλίου πέρυσι και τις συγκρουόμενες αποδόσεις ευθυνών, για τις πράξεις του εκείνη την ημέρα.
Ο διοικητής των τουρκικών χερσαίων δυνάμεων, Salih Zeki Colak, θα αντικατασταθεί από τον διοικητή της χωροφυλακής Yasar Guler, ο οποίος είχε συλληφθεί και φυλακιστεί από τους κινηματίες αξιωματικούς, κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος. Ο επικεφαλής του ναυτικού Bulent Bostanoglu θα παραχωρήσει τη θέση του στον Adnan Ozbal, αντιναύαρχο, και ο Hasan Kucukakyuz, αρχηγός της τακτικής αεροπορίας, θα αντικαταστήσει τον αρχηγό της πολεμικής αεροπορίας, Abidin Unal.
Η μετατόπιση του Guler στη διοίκηση των δυνάμεων ξηράς, υποδηλώνει ότι ο δρόμος έχει στρωθεί, για να γίνει ο επόμενος επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου, όταν ο Ακάρ, ο οποίος, για πολλούς, χειρίστηκε το πραξικόπημα εν μέσω αντιφάσεων και ανικανότητας, ενδεχομένως αποσυρθεί το επόμενο έτος. Όπως κατέγραψε ο αρθρογράφος του Al-Monitor Metin Gurcan, ο Guler είναι γνωστός για την άγρια αντιπολίτευση του στον Fethullah Gulen, τον σουνίτη κληρικό με έδρα την Πενσυλβανία, τον οποίο η κυβέρνηση κατηγόρησε για την οργάνωση του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου.
Σε ένα πάνελ στην Ουάσινγκτον τον περασμένο μήνα, ο Guler περιέγραψε το αποτυχημένο πραξικόπημα ως «τρομοκρατική πράξη» και αποκάλεσε τον Gulen ηγέτη μιας «ριζοσπαστικής τρομοκρατικής οργάνωσης». Οι υπόλοιποι του πάνελ απέρριψαν την ιδέα ότι Γκιουλεντιστές δράστες είχαν συνενώσει τις δυνάμεις τους με κοσμικούς κεμαλιστές αξιωματικούς κατα το εγχείρημα.
Ο Hakan Yavuz, πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, δήλωσε:
«Το επιχείρημα ότι οι Γκιουλενιστές συμμάχησαν με τους κεμαλιστές αξιωματικούς, δεν είναι βιώσιμο, διότι οι Γκιουλενιστές ούτε καν θα καθόντουσαν ποτέ δίπλα σε Κεμαλικούς αξιωματικούς, γιατί θα έκρυβαν την πραγματική τους ταυτότητα σε κάθε στιγμή". Ο 63χρονος στρατηγός είναι γνωστός ως ένας σφοδρός υποστηρικτής της τουρκικής στρατιωτικής παρέμβασης στη Συρία και της ένοπλης υποστήριξης των Σύριων αντάρτων.
Ο ανασχηματισμός των κορυφαίων στρατιωτικών κλιμακίων συμπίπτει με τη δεύτερη ημέρα της δίκης των περίπου 500 ατόμων, με την κατηγορία της συμμετοχής στο πραξικόπημα. Ο Γκιουλέν, ο κύριος εναγόμενος της υπόθεσης, δικάζεται ερήμην. Στους υπόλοιπους συμπεριλαμβάνονται ένας πρώην αρχηγός της πολεμικής αεροπορίας, ο Akin Ozturk, και άλλοι διοικητές από την αεροπορική βάση Akinci της Άγκυρας, η οποία λέγεται ότι ήταν το κέντρο της αποτυχημένης επιχείρησης. Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Ακάρ και ο βασικός ηγέτης της αντιπολίτευσης, Κέμαλ Κιλιτσντάρογλου του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος, μεταξύ άλλων, ζήτησαν από το δικαστήριο να καταθέσουν κατά την ακροαματική διαδικασία.
Η συζήτηση για το ποιος ηγήθηκε και οργάνωσε το πραξικόπημα δεν έχει μειωθεί, αλλά μερικοί εξέχοντες αρθρογράφοι στα φιλοκοσμικά μέσα ενημέρωσης απηχούν τον ισχυρισμό του Guler, ότι οι κεμαλιστές δεν είχαν καμία σχέση με το πραξικόπημα. Τέτοιες ετικέτες μπορούν, ωστόσο, να είναι παραπλανητικές και η δύναμη συχνά υπερνικά την ιδεολογία στις κάποτε παντοδύναμες ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας. Τα διαπιστευτήρια του κεμαλισμού αποτελούσαν συχνά ένα φύλλο συκής, για όσους ήταν πρόθυμοι να ανέβουν στην ιεραρχία. Στην σημερινή Τουρκία, η απαρέγκλιτη πίστη στον Ερντογάν, ολοκληρωμένη με μία δόση απόλυτης ευσέβειας, φαίνεται να είναι η συνταγή της επιτυχίας.
Μια συναινετική άποψη είναι, ότι πολλοί Γκιουλενιστές αξιωματικοί, οι οποίοι ήξεραν ότι θα εκκαθαριστούν πέρυσι από το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο, ήταν στην πρώτη γραμμή του πραξικοπήματος, αλλά συμμετείχαν και άλλοι που αντιτάχθηκαν στον Ερντογάν. Αυτή η εξήγηση ομοιάζει με το ευρύτερο μοτίβο του Γκιουλέν, που παρατάσσει όλους τους πιστούς του, οι οποίοι τώρα έχουν ως επί το πλείστον εκκαθαριστεί, στις υπηρεσίες ασφαλείας και στη δικαιοσύνη, ώστε να ανατρέψουν τον Ερντογάν. Ένα άλλο σύνηθες αφήγημα, είναι ότι ο Ερντογάν είχε αντιληφθεί το πραξικόπημα, αλλά του επέτρεψε να ξεδιπλωθεί ούτως ή άλλως, ώστε να εξολοθρεύσει τους εχθρούς του.
Σε κάθε περίπτωση, ο Ερντογάν χρησιμοποίησε το πραξικόπημα ως πρόσχημα για να επιβληθεί των μυριάδων αντιπάλων του, πραγματικών και φανταστικών. Χιλιάδες αξιωματικοί, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 149 στρατηγών και ναυάρχων, και εκατοντάδες στρατιωτικοί που είχαν αναπτυχθεί στις εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ σε ολόκληρη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν απολυθεί, προκαλώντας σχόλια ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ, είναι πλέον ανάπηρες. Ένας αξιωματούχος της κυβέρνησης δήλωσε πρόσφατα στο Al-Monitor: «Έχουμε πλέον λίγα άτομα που απομένουν στο τουρκικό στράτευμα, με τους οποίους μπορούμε να μιλήσουμε. Και τα υπόλοιπα είναι πολύ φοβισμένα".
Στα θετικά, η στρατιωτική κηδεμονία, τουλάχιστον στα χαρτιά, δεν αποτελεί πλέον απειλή. Σύμφωνα με τους νέους κανόνες που επέβαλλε η κυβέρνηση τον περασμένο Αύγουστο, ο στρατός, το ναυτικό και η αεροπορία υπόκεινται τώρα στον υπουργό άμυνας, ένα πολιτικό πρόσωπο. Όλες οι στρατιωτικές σχολές και τα στρατιωτικά λύκεια έχουν κλείσει και ο πρόεδρος διορίζει τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Εθνικής Άμυνας, το οποίο ιδρύθηκε στη θέση τους.
Οι απόφοιτοι ισλαμικών σχολείων εκπαίδευσης, που προηγουμένως αποκλεισμένοι από τους στρατιωτικούς, θα μπορούν να εγγραφούν. Έτσι, από τεχνική άποψη, στη νέα Τουρκία, μπορεί κανείς να είναι ταυτόχρονα ιμάμης και στρατηγός, μάλλον όπως οι Οθωμανοί σουλτάνοι, που ήταν και χαλίφηδες και διοικητές. Αλλά και πάλι, ο Ερντογάν μπορεί να θέλει να κρατήσει αυτούς τους τίτλους για τον εαυτό του.
Της Amberin Zaman
Μετάφραση: Στέργιος Σεβαστιάν
( http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2017/08/military-coup-reshuffle-gulenists.html )
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2017/08/blog-post_28.html
3/8/2017
2.
SADAT: Ο ιδιωτικός στρατός του Ερντογάν
Στην ενδελεχή αναφορά ενός εκκαθαρισμένου Τούρκου αξιωματικού του ΝΑΤΟ στην "εταιρεία" SADAT , γίνονται εμφανείς οι διασυνδέσεις του ιδιωτικού αυτού στρατού με τον Ερντογάν, όπως και οι στενές του σχέσεις με οργανώσεις του ριζοσπαστικού Ισλάμ, όπως το Daesh και η Al Nusra. Παραθέτουμε μόνο το συμπέρασμα της εκτενούς μελέτης, ως ικανή περίληψη. Στο link μπορεί κανείς να βρει ολόκληρη την ανάλυση.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το SADAT είναι ένα πολύ επικερδές μέσο για τον Ερντογάν, ώστε να συνεχίσει την κρυφή ατζέντα του και να καταπολεμήσει τους εχθρούς του, στην προσπάθειά του για πλήρη εξουσία. Σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία, δείχνουν το SADAT, ως μία ακηδεμόνευτη, ανεξέλεγκτη οντότητα ειδικών επιχειρήσεων, που παρείχε οπλισμό και αντεπαναστατική εκπαίδευση στο ISIL, την Al Nusra και σε ορισμένες άλλες εξτρεμιστικές ομάδες στην περιοχή.
Η επιστολή της Ρωσίας προς το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, της 1ης Φεβρουαρίου 2016, καταδεικνύει περαιτέρω τους δεσμούς του Erdoğan με το ISIL. Η σύμπτωση των απειλών του Ερντογάν στις ευρωπαϊκές χώρες, με τις εκρήξεις στην Ευρώπη, αυξάνει τις υποψίες για τις σχέσεις μεταξύ Erdoğan και ISIL και άλλων εξτρεμιστικών ομάδων στη Συρία, τη Λιβύη και την Ευρώπη.
Το SADAT διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια και μετά το αυτο-πραξικόπημα του Ερντογάν στις 15 Ιουλίου 2016. Οι φιλοκυβερνητικές πολιτοφυλακές και το SADAT κατηγορούνται ότι κατέσφαξαν πολίτες και δολοφόνησαν βίαια τους παραδοθέντες στρατιώτες και δόκιμους αξιωματικούς, επιδεινώνοντας την κατάσταση και να αυξάνοντας το χάος. Η σκόπιμη πρόληψη των εκκρεμών δικαστικών διαδικασιών από τον Ερντογάν και την κυβέρνησή του, υποδηλώνει ότι πολλά θύματα προκλήθηκαν από ενορχηστρωμένες ενέργειες του SADAT υπό την εποπτεία των αρχηγών του αυτοπραξικοπήματος. Ομοιάζοντας με το Σώμα Επαναστατικών Φρουρών του Ιράν, το SADAT εξελίσσεται για να γίνει η επαναστατική φρουρά του Ερντογάν, για την εγκαθίδρυση ενός νέου καθεστώτος στη χώρα. Ο διορισμός του Tanrıverdi ως κύριου συμβούλου του Erdoğan μετά τις 15 Ιουλίου 2016, άνοιξε το δρόμο για μια ταχεία αναδιοργάνωση του κράτους και του Στρατού. Οι ιδέες του Tanrıverdi για την αναδιάρθρωση του στρατεύματος και των κρατικών θεσμών, υλοποιήθηκαν με τους νόμους έκτακτης ανάγκης και τις τροποποιήσεις του Συντάγματος τον Απρίλιο του 2017. Οι ιθύνοντες του SADAT έχουν τώρα την εξουσιοδότηση να εκτελούν την στρατολόγηση στο τουρκικό στρατό.
Ο Ερντογάν φαίνεται ιδιαίτερα αποφασισμένος να κάνει ό, τι χρειάζεται για να κρατήσει την εξουσία του, σε βάρος της ολίσθησης της Τουρκίας σε ένα αυταρχικό κράτος. Η ρητορική του, οι συμπεριφορές και η απάτη του συνταγματικού δημοψηφίσματος του Απριλίου του 2017, δείχνουν ότι οι πιθανότητες για μια ειρηνική μετάβαση της εξουσίας του, είναι πολύ λίγες. Ο Ερντογάν μετέτρεψε σταδιακά τις παραστρατιωτικές του οργανώσεις, σε μέσα για την καταστολή των αντιφρονούντων, εντός και εκτός της χώρας. Αφότου η αποτελεσματικότητα του SADAT εξακριβώθηκε συγκεκριμένα στις 15 Ιουλίου 2016, ο Ερντογάν δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει αυτό το εργαλείο στο μέλλον όταν το κρίνει απαραίτητο, ώστε να διαμορφώσει την εσωτερική πολιτική, να συντρίψει την αντιπολίτευση και να προκαλέσει πολιτικές αναταραχές.
Το μονοπάτι που πήρε ο Ερντογάν δεν είναι μόνο επικίνδυνο για την Τουρκία, αλλά και για την περιοχή, τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη. Για να επικρατήσει η δημοκρατία στην Τουρκία, ο Ερντογάν πρέπει να σταματηθεί. Ο Ερντογάν σπρώχνει το έθνος, τη χώρα και την περιοχή προς έναν γκρεμό, όπου η πιθανότητα μιας σκληρής πτώσης είναι τεράστια. Ο τουρκικός λαός δεν πρέπει να κλείσει τα μάτια του στην σκληρή πραγματικότητα. Πρέπει να ενεργήσει άμεσα και αποφασιστικά, να σταματήσει τον Ερντογάν και να επαναφέρει τη χώρα στη δημοκρατία. Η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένου του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, πρέπει να συμβάλουν στην ανάσχεση αυτού του δικτάτορα του 21ου αιώνα, που υποβαθμίζει δραστικά τη διεθνή ειρήνη και τη σταθερότητα.
Μετάφραση-Επιμέλεια: Στέργιος Σεβαστιάν
Ολόκληρη η ανάλυση, εδώ: https://purgednato.files.wordpress.com/2017/08/sadat-erdogans-private-army-2017.pdf
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2017/08/sadat.html
7/8/2017
