Ελλάδα-Τουρκία:Ισχύς, ισορροπία ισχύος, εξοπλισμοί.
ΩΡΕΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Η 4η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ , ΜΗΠΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΕΡΑΜΥΝΑ ;
(2) ΑΣΔΕΝ: Ο ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΟΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ.
(3) ΤΟ ΠΥΡΑΥΛΙΚΟ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ.
(4) ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ U214: Η ΑΟΡΑΤΗ ΑΠΕΙΛΗ.
(5) Ο ΟΛΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΕΖΙΚΟ (VIDEO).
(6) 340Μ: Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ "ΕΙΔΙΚΩΝ" ΣΤΗ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΚΡΟΥΣΗ ΜΕ F-16C/D BLOCK 52+ (IMAGES & VIDEOS).
(7) ΠΑ: ΠΩΣ ΠΕΤΑΝΕ ΟΙ ΠΙΛΟΤΟΙ ΤΩΝ F-16 ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΜΕ ΔΙΟΠΤΡΕΣ NVG (VIDEO & PHOTOS).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Η 4η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ , ΜΗΠΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΕΡΑΜΥΝΑ ;
(2) ΑΣΔΕΝ: Ο ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΟΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ.
(3) ΤΟ ΠΥΡΑΥΛΙΚΟ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ.
(4) ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ U214: Η ΑΟΡΑΤΗ ΑΠΕΙΛΗ.
(5) Ο ΟΛΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΕΖΙΚΟ (VIDEO).
(6) 340Μ: Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ "ΕΙΔΙΚΩΝ" ΣΤΗ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΚΡΟΥΣΗ ΜΕ F-16C/D BLOCK 52+ (IMAGES & VIDEOS).
(7) ΠΑ: ΠΩΣ ΠΕΤΑΝΕ ΟΙ ΠΙΛΟΤΟΙ ΤΩΝ F-16 ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΜΕ ΔΙΟΠΤΡΕΣ NVG (VIDEO & PHOTOS).
ΩΡΕΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ.
Με αφορμή τη δημοσιοποίηση των ποσοστών διαθεσιμότητας των αεροσκαφών της Γαλλικής Αεροπορίας στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, η e-Amyna έγραφε (βλ. Διαθεσιμότητες αεροπορικών μέσων σε ειρηνική περίοδο: Η περίπτωση της Γαλλικής Αεροπορίας) πως τα «τα χαμηλά ποσοστά διαθεσιμότητας σε περίοδο ειρήνης μπορεί υπό προϋποθέσεις να είναι αποδεκτά εφόσον είναι προϊόν εσκεμμένης διαχείρισης ανθρώπινων και υλικών πόρων, ορθολογικότερης κατανομής κονδυλίων και προγραμματισμού προμηθειών ή εκσυγχρονισμών».
Στην Ελλάδα, το ζήτημα της διαθεσιμότητας των αεροπορικών μέσων έρχεται στην επικαιρότητα και απασχολεί την κοινή γνώμη μόνο όταν η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και σε σημείο όπου πλέον απειλούνται ανθρώπινες ζωές, όπως π.χ. όταν εκφράζεται αδυναμία για την εκτέλεση μιας αποστολής αεροπυρόσβεσης ή αεροδιακομιδής. Ταυτόχρονα απουσιάζει οποιοδήποτε ενδιαφέρον για τις διαθεσιμότητες των κύριων οπλικών συστημάτων και τα κενά των Ενόπλων Δυνάμεων, τα οποία δεν φαίνονται εύκολα σε καιρό ειρήνης, επειδή οι πολίτες κρατούνται επίτηδες σε άγνοια λόγω του (βολικού, για τους κυβερνώντες) απορρήτου για θέματα Άμυνας. Αναμφίβολα όμως τα κενά εκδηλώνονται και αφήνουν ανεξίτηλο αποτύπωμα σε περιόδους έντασης, κρίσης και πολέμου.
Στις 29 και 30 Αυγούστου, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος επέλεξε να απαντήσει σε τρείς ερωτήσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου κατ΄αυτόν τον τρόπο:
- Σε ερώτηση με θέμα «Σε οριακή κατάσταση ο στόλος των φρεγατών ΜΕΚΟ 200ΗΝ», ο ΥΕΘΑ απάντησε πως «στοιχεία για τη διαθεσιμότητα των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού δεν είναι δυνατόν να αποδεσμευθούν μέσω της παρούσης διαδικασίας καθόσον φέρουν την διαβάθμιση του «Απορρήτου»«.
- Σε ερώτηση με θέμα «Σχετικά με την μειωμένη διαθεσιμότητα αεροσκαφών C-130», ο ΥΕΘΑ απάντησε πως «τόσο στοιχεία για τη διαθεσιμότητα των ιπταμένων μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων, εν προκειμένω δε της Π.Α, όσο και στοιχεία των εργασιών που εκτελούνται από την ΕΑΒ στα αεροσκάφη C-130 δεν είναι δυνατόν να αποδεσμευθούν μέσω της παρούσης διαδικασίας καθόσον φέρουν την διαβάθμιση του «Απορρήτου» και άπτονται του επιχειρησιακού σχεδιασμού».
- Σε ερώτηση με θέμα «Επιχειρησιακή υποβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) και των Σωμάτων Ασφαλείας (ΣΑ) λόγω μη απόδοσης έργου από την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ)», ο ΥΕΘΑ απάντησε ότι «αναλυτικά στοιχεία δεν είναι δυνατόν να παρασχεθούν μέσω της παρούσης διαδικασίας, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του Άρθρου 133 του Κανονισμού της Βουλής των Ελλήνων, καθώς δύνανται να οδηγήσουν σε εξαγωγή συμπερασμάτων για τη διαθεσιμότητα των ιπταμένων μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων και για τις δυνατότητες απόδοσης έργου της ΕΑΒ ΑΕ σε σχέση με τις Ένοπλες Δυνάμεις».
Μία ημέρα μετά, ο ΥΕΘΑ δημοσιοποιεί σε άλλη απάντησή του τους αναλυτικούς πίνακες διαθεσιμότητας των τριών τύπων αεροσκαφών πυρόσβεσης της ΠΑ για τους μήνες Ιούλιο-Αύγουστο 2017.
Αναλυτικοί πίνακες διαθεσιμότητας πυροσβεστικών αεροσκαφών της ΠΑ που δημοσιοποιήθηκαν από τον ΥΕΘΑ στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου προ ημερών. Παρ΄ότι «αδιαβάθμητο», η e-Amyna δεν τα δημοσιεύει για λόγους αρχής.
Ασφαλώς αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πάνος Καμμένος ακολουθεί δύο μέτρα και δύο σταθμά. Σε ομιλία του στις 10 Δεκεμβρίου 2016 κατά τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό στη Βουλή, ο ΥΕΘΑ θα αποκαλύψει για μικροπολιτικές σκοπιμότητες τα ποσοστά των διαθεσιμοτήτων στα άρματα μάχης, στο σύνολο των ελικόπτερων της Αεροπορίας Στρατού, στα πυροβόλα (αυτοκινούμενα και μη), στα αντιαεροπορικά πυροβόλα, στα μηχανήματα του Μηχανικού, στα Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα του Ε.Σ. καθώς το ποσοστό στελέχωσης των Μονάδων του Ε.Σ. Την ίδια τακτική είχε ακολουθήσει εξάλλου και στο περιβόητο θέμα των ελικοπτέρων NH-90 ένα χρόνο νωρίτερα, ισχυριζόμενος ότι «πετά μόνο το ένα» για να διαψευστεί άμεσα από τον τότε υφιστάμενό του ότι τελικά «πετούν επτά» από τα 11 τότε ελικόπτερα της Αεροπορίας Στρατού.
Η ουσία όμως δεν βρίσκεται μόνο στα όσα κατά καιρούς λέει ο ΥΕΘΑ αλλά σε όσα (δεν) πράττει. Με δεδομένο το ύφος εξουσίας και την απόδοση του Υπουργού, το βάρος πέφτει στη φυσική (στρατιωτική) ηγεσία να ενημερώσει υπεύθυνα τους Έλληνες πολίτες για την πραγματική κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων, και συγκεκριμένα για τις ανάγκες σε προσωπικό και μέσα, διεκδικώντας παράλληλα τους απαιτούμενους πόρους. Είναι η ώρα της δικής της ευθύνης να επισημάνουν τις συνέπειες στο αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων σε ενδεχόμενη ψηφοθηρικού χαρακτήρα μείωση της στρατιωτικής θητείας, που σύμφωνα με πληροφορίες που διακινούνται το τελευταίο διάστημα, ετοιμάζεται να εξαγγείλει ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Ειρήσθω εν παρόδω, ο Αρχηγός των Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγός Pierre de Villiers υπέβαλε την παραίτησή του στις 19 Ιουλίου 2017 και αποχώρησε καταχειροκροτούμενος από το προσωπικό του, μετά τη διαφωνία του με τον πρόεδρο Emmanuel Macron για νέες περικοπές αμυντικών δαπανών ύψους 850 εκατ. ευρώ εντός του 2017, τις οποία επέκρινε δημόσια, με ανάρτηση στο Facebook, και στην κεκλεισμένων των θυρών θυελλώδη συνεδρίαση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής όπου σύμφωνα με ηχογραφημένη συνομιλία που διέρρευσε στην Le Monde, ακούστηκε να λέει: «Δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να με γ… κατ΄αυτόν τον τρόπο».
http://e-amyna.com/%CF%8E%CF%81%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CF%85%CE%B8%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%AC%CE%BC%CF%85%CE%BD%CE%B1/
6 Σεπτεμβρίου 2017
1.
Η 4η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ , ΜΗΠΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΕΡΑΜΥΝΑ ;
Το 2016 ο βασικός σύμβουλος για θέματα τεχνολογικών καινοτομιών του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ επί θητείας της Χίλαρι Κλίντον, Άλεκ Ρος, κυκλοφόρησε το βιβλίο «Οι βιομηχανίες του μέλλοντος», το οποίο πριν από λίγο καιρό βγήκε και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ίκαρος. Οι τεχνολογίες που εξετάζει ο Άλεκ Ρος στο βιβλίο του αναμένεται να έχουν σημαντικό «αποτύπωμα» και στη στρατιωτική ισχύ των επόμενων δεκαετιών.
Μεταξύ άλλων, οι τεχνολογίες αξιοποίησης μεγάλων όγκων δεδομένων (big data) και η δικτύωση επιμέρους πλατφορμών μάχης μέσω τεχνολογιών «νέφους» (cloud) αναμένεται να φέρουν μεγάλες αλλαγές και στην αεροπορική μάχη. Επίσης, οι τεχνολογίες αυτές προβλέπεται να συνδυαστούν και με άλλα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη λεγόμενη Δ’ Βιομηχανική Επανάσταση, όπως είναι η τρισδιάστατη εκτύπωση και η καταβαράθρωση του κόστους των πάσης φύσεως αισθητήρων, ανάμεσά τους και κάμερες που «βλέπουν» το περίγραμμα των αεροσκαφών από το θερμικό τους ίχνος.
Ακόμη, οι τεχνολογίες αξιοποίησης «μεγάλων δεδομένων» θα επιτρέψουν τη δημιουργία σύνθεσης πληροφοριών από πλήθος διασπαρμένων μέσων συλλογής πληροφοριών, με αποτέλεσμα ακόμη και περιορισμένων δυνατοτήτων αισθητήρες να συνεισφέρουν στη διαμόρφωση μιας ενιαίας εικόνας εκτεταμένων χώρων μάχης, η οποία θα είναι διαθέσιμη στους πάντες διαμέσου τεχνολογιών νέφους.
Οι δε «νεφελώδεις» δομές αναμένεται να είναι πιο ανθεκτικές στις όποιες προσπάθειες καταστολής και καταστροφής τους, είτε διαμέσου άμεσης επίθεσης είτε με συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου. Κατά συνέπεια, παρόμοιες «νεφελώδεις» αρχιτεκτονικές αεράμυνας θα είναι δύσκολο να καταστραφούν και θα δημιουργήσουν μεγάλες προκλήσεις για τα αεροσκάφη καταστολής και καταστροφής αεράμυνας (SEAD και DEAD αντιστοίχως) των επιτιθέμενων αεροπορικών δυνάμεων.
Τα πράγματα καθίστανται ακόμη πιο δύσκολα για τους επιτιθέμενους, αν στην αρχιτεκτονική των αισθητήρων περιλαμβάνονται σε μεγάλο ποσοστό συστήματα ανίχνευσης που δεν θα προδίδουν την ύπαρξή τους στα μέσα αυτοάμυνας των αεροσκαφών, όπως θερμικές κάμερες και παθητικά ραντάρ, τα οποία θα τροφοδοτούν με δεδομένα στοχοποίησης βλήματα μεγάλου βεληνεκούς, που επίσης θα καθοδηγούνται από παθητικούς αισθητήρες, όπως θερμικοί απεικονιστές (thermal imagers).
Στην εξέλιξη παρόμοιων συστημάτων μπορεί να συμβάλει σημαντικά η πρόοδος στην ανάπτυξη πυραυλοκινητήρων ολοένα και μεγαλύτερης απόδοσης, που επιτρέπουν την ανάπτυξη πυραύλων εδάφους – αέρος όλο και μεγαλύτερου βεληνεκούς. Και, φυσικά, οι τεχνολογίες αυτές χρειάζονται την αποδοχή των επιτευγμάτων μιας άλλης επανάστασης που βρίσκεται υπό εξέλιξη, της ρομποτικής.
Έφτιαξαν «πρωταθλητές»
Είναι δεδομένο ότι σε αυτές τις αρχιτεκτονικές φθηνών όπλων και αισθητήρων, δικτυωμένων μεταξύ τους, η απάντηση δεν μπορεί να είναι οι ακριβές υπερπλατφόρμες, όπως είναι το πολυσυζητημένο μαχητικό αεροσκάφος Stealth F-35 Lightning II. Για να κατανοήσουμε τις πραγματικές δυνατότητες του F-35 θα πρέπει να εξετάσουμε τις τεχνολογικές και πολιτισμικές συνθήκες που ίσχυαν στην εποχή που άρχισε να σχεδιάζεται, όχι ως τεχνούργημα, αλλά ως «πακέτο ικανοτήτων».
Τα μαχητικά Stealth, λοιπόν, ξεκίνησαν να αναπτύσσονται ως ιδέα τις τελευταίες δεκαετίες του Ψυχρού Πολέμου. Εκείνη την εποχή οι προηγμένες τεχνολογίες πληροφορικής και ο δικτυωμένος κόσμος και πολιτισμός μας, που στηρίχθηκε πάνω σε αυτές, σπάνιζαν ακόμη και στα βιβλία επιστημονικής φαντασίας, ενώ μόνο κάποιοι προικισμένοι οραματιστές έκαναν τέτοιες αναφορές, όπως ο Άλβιν Τόφλερ στα ιστορικά έργα του Το σοκ του μέλλοντος και Τρίτο κύμα.
Η αεροδιαστημική βιομηχανία λοιπόν, αποσκοπούσε στη δημιουργία «πρωταθλητών», δηλαδή εναέριων πλατφορμών μάχης που θα έπρεπε να επιβιώνουν σε ένα περιβάλλον ολοένα και πιο αντίξοο, με διαρκώς βελτιωμένα συστήματα αεράμυνας, συγκεντρώνοντας πάνω τους όλο και πιο σύνθετες ικανότητες αυτοπροστασίας, ελέγχου του χώρου και προβολής ισχύος.
Αντιθέτως, η πιθανότητα δημιουργίας συνεργατικών «πολυσυστημάτων» (systems of systems), δηλαδή ομάδων «ατελών» εναέριων πλατφορμών που θα διασυνδέονταν μεταξύ τους δημιουργώντας ένα «ρευστό» υπερσύστημα, ήταν εκτός πραγματικότητας, αφενός γιατί οι σχετικές τεχνολογίες δεν είχαν ωριμάσει, αφετέρου επειδή δεν είχε αναπτυχθεί η σχετική κουλτούρα.
Επιπροσθέτως, η «φυσιολογική» τάση στην εξέλιξη των οπλικών συστημάτων, όπως είχε καυτηριάσει και ο Άλβιν Τόφλερ, είναι η διαρκής βελτίωση των ήδη υπαρχόντων όπλων και όχι η εγκατάλειψή τους προς όφελος άλλων, νέας φιλοσοφίας, κάτι που συνεπάγεται αλλαγή κουλτούρας, μείωση του γοήτρου ομάδων υψηλής επιρροής στο στράτευμα κ.λπ. Κατά συνέπεια, αν δεν προκύψει κάποια μεγάλη πρόκληση, συνήθως οι ριζικές αλλαγές δεν γίνονται εύκολα αποδεκτές.
Το φαινόμενο και η συνέχεια
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, λοιπόν, προχώρησαν στη δημιουργία του F-35, το οποίο, όσο υψηλές τεχνολογίες κι αν ενσωματώνει και όσα συστήματα δικτύωσης και διαχείρισης μεγάλων δεδομένων κι αν διαθέτει, δεν παύει να είναι ένας μοναχικός πρωταθλητής, τη στιγμή που οι τεχνολογίες νέφους και μεγάλων δεδομένων, των πιο φθηνών αισθητήρων και των ολοένα και πιο εξελιγμένων ρομποτικών συστημάτων, ευνοούν την ανάπτυξη διασπαρμένων πολυπλατφορμικών «οντοτήτων» μάχης.
Επομένως και οι αεροπορίες του μέλλοντος θα πρέπει να προσανατολιστούν, αργά ή γρήγορα στη δημιουργία υπερδικτύων, αποτελούμενων από πολλές και ατελείς πλατφόρμες χαμηλού κόστους, αξιοποιώντας τα επιτεύγματα της Δ’ Βιομηχανικής Επανάστασης.
Με άλλα λόγια, η «απάντηση» στις πυκνές δικτυακές αρχιτεκτονικές αεράμυνας αναμένεται να είναι παρόμοιες δικτυακές αρχιτεκτονικές αεροπορικών συστημάτων, αποτελούμενες από σμήνη επανδρωμένων αεροσκαφών, μη επανδρωμένων αεροχημάτων (UAV) και βλημάτων, τα οποία θα διεισδύουν ανάμεσα από τις «ρωγμές» των εχθρικών αρχιτεκτονικών αεράμυνας, αξιοποιώντας όχι τόσο την ισχύ όσο τη ρευστή τους δομή.
Οι σχετικές προσπάθειες ήδη έχουν αρχίσει. Για παράδειγμα, το 2016 τρία αμερικανικά μαχητικά F/A-18 συνδυάστηκαν με 103 μικρά αεροχήματα Perdix, ενώ στις 11 Ιουνίου 2017 η κινεζική εταιρεία China Electronics Technology Group Corporation (CETC) κατέγραψε νέο ρεκόρ, τοποθετώντας 119 μη επανδρωμένα αεροχήματα σε ένα σμήνος (swarm).
Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα σμήνος δεν είναι απλώς μια ομάδα αεροχημάτων, αλλά μια πολυπλατφορμική ρομποτική ενότητα. Τα αεροχήματα επικοινωνούν διαρκώς μεταξύ τους και οι αποφάσεις αναφορικά με τη θέση και τη λειτουργία του καθενός ρυθμίζονται από λογισμικό που χρησιμοποιεί τεχνητή νοημοσύνη.
Αυτή η αντιιεραρχική ενοποίηση προσφέρει μεγάλες ανοχές σε απώλειες, μια και δεν υπάρχουν κεντρικά ή αναντικατάστατα στοιχεία. Σημειωτέον ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία, η Κίνα και το Ισραήλ έχουν προγράμματα αναφορικά με τη χρήση σμηνών από μη επανδρωμένα αεροχήματα σε σύγχρονα πεδία μάχης.
Κωνσταντίνος Γρίβας ,
αναπληρωτής καθηγητής Γεωπολιτικής στη Σχολή Ευελπίδων. Διδάσκει επίσης Γεωγραφία της Ασφάλειας και των Αφοπλισμών στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
ΠΗΓΗ: Περιοδικό «Επίκαιρα», 25 Αυγούστου 2017, αρ. τ. 380, σελ. 76-77
01/09/2017
2.
ΑΣΔΕΝ: Ο ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΟΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ.
Η αεράμυνα της ΑΣΔΕΝ αποτελεί κρίσιμο παράγοντα απέναντι στη δυνητική απειλή. Ένα από τα συστήματα που ξεχωρίζουν σε κάθε εθνική άσκηση όπως στον φετινό ΗΝΙΟΧΟ είναι το ASRAD HELLAS . Το ASRAD HELLAS είναι φονικό πρωτίστως γιατί δεν εκπέμπει ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, λειτουργώντας ως σύστημα πλήρως παθητικά. Είναι πρακτικά αδύνατο να εξουδετερωθεί από αποστολές SEAD/ DEAD. Αποτελεί την απόλυτη απειλή για τα ελικόπτερα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και δευτερευόντως για τα αεροσκάφη.
Τα σημαντικότερα επιχειρησιακά χαρακτηριστικά των ΑSRΑD Hellas είναι τα εξής: Υψηλή κινητικότητα, ταχεία ανάπτυξη και αντίδραση (έτοιμο για βολή σε λιγότερο από 10′, ακόμη και εν κινήσει), ικανότητα πολλαπλής εμπλοκής στόχων, αυτοματοποιημένο επιχειρησιακό σύστημα για τον εκμηδενισμό της πιθανότητας να διαπραχθεί ανθρώπινο λάθος, εύκολο στη χρήση, την εκπαίδευση και τη συντήρηση και ικανότητα χρήσης ημέρα και νύχτα και κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Η είσοδος του ΑSRΑD-Ηellas σε χρήση αναβάθμισε κατακόρυφα την εγγύς αντιαεροπορική προστασία των σχηματισμών και των μονάδων του Στρατού Ξηράς, αφού με αυτά καθίσταται δυνατή η αξιόπιστη αντιαεροπορική βολή ημέρα και νύχτα. Οι φορητοί εκτοξευτές Stinger που διαθέτει σε ικανοποιητικούς αριθμούς ο Ε.Σ. δεν μπορούν να εκτελέσουν βολή τη νύχτα, και φυσικά δεν παρέχουν την ευκολία σκόπευσης ενός συστήματος όπως το ΑSRΑD-Ηellas.
Το ASRAD HELLAS και είναι ιδιαίτερα φονικό απέναντι σε όλη την γκάμα των εναέριων στόχων. Το βασικό πλεονέκτημα του είναι η μη εκπομπή σημάτων ραντάρ γεγονός που το καθιστά στην κυριολεξία αόρατο από τις εχθρικές απειλές. Το σύστημα ASRAD Hellas (Atlas Shοrt Range Air-Defence System) είναι μία τροποποιημένη έκδοση του ASRAD ειδικά σχεδιασμένη για τον ελληνικό στρατό, η οποία βασίζεται στην εξαγώγιμη έκδοση του συστήματος LeFIaSys. Με την σειρά του, το LeFIaSys αναπτύχθηκε για τον Γερμανικό Στρατό από την SΤΝ Atlas Εlektrοnik GmbH (σήμερα Rheinmetall DeΤec) και παρέχει προστασία σε ζωτικής σημασίας εγκαταστάσεις, όπως Κέντρα Διοίκησης, Ελέγχου και αεροδρόμια ή σε στρατεύματα τα οποία βρίσκονται εν κινήσει.
Τον Ιανουάριο του 2001, ενεργοποιήθηκε η σύμβαση ύψους 134.000.000 ευρώ (που είχε υπογραφτεί στις 3 Αυγούστου 2000) για την προμήθεια 54 εποχούμενων αντιαεροπορικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς ΑSRΑD-Ηellas. Το σύστημα ανήκει στην κατηγορία των V-SΗΟRΑD (Very Shοrt Range: ιδιαίτερα μικρού βεληνεκούς) και έχει βεληνεκές 5,5 χλμ. Το κάθε σύστημα διαθέτει τετραπλό εκτοξευτή και φέρεται επί οχήματος Μ998 Ηummer.
Τα βλήματα τα οποία επελέγnσαν για να εξοπλίσουν τα ΑSRΑD Hellas είναι τα FΙΜ-92 Stinger, ίδια με αυτά που εκτοξεύουν οι αντίστοιχοι φορητοί εκτοξευτές. Για τον σκοπό αυτό, το 2002, υπεγράφn σύμβαση αξίας 47.500.000 δολαρίων για την προμήθεια 432 βλημάτων της έκδοσης FIM-92C Stinger RMP (54 συστήματα x 8 βλήματα = 432 βλήματα). Τα ΑSRΑD Hellas υπηρετούνται από δύο άτομα, τον οδηγό και τον χειριστή, και φέρουν τετραπλό εκτοξευτή με 4 βλήματα έτοιμα προς βολή και 4 σε εφεδρικά κάνιστρα. Τα συστήματα μπορούν να μεταφερθούν από ελικόπτερα CH-47DG/SD Chinοοk ως εξωτερικό φορτίο, ενώ είναι τηλεχειριζόμενα από απόσταση έως 100 μέτρων. Οι δύο διπλοί εκτοξευτές έχουν δυνατότητα περιστροφής σε όλο το τόξο των 360 μοιρών και δυνατότητα ανύψωσης από -10 έως +70 μοίρες.
Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός των ΑSRΑD Hellas περιλαμβάνει δύο αισθητήριες επιτήρησης, παθητικό και ενεργητικό (ενώ μπορεί να διασυνδεθεί και με εξωτερικό ραντάρ 2-D ή 3-D), σύστημα FLIR το οποίο ενσωματώνει θερμική κάμερα 2ης γενιάς τύπου “Opheliοs”, ασπρόμαυρη τηλεοπτική κάμερα, αποστασιόμετρο laser τύπου “ΜΟLΕΜ” με βεληνεκές 40km και ακρίβεια πέντε μέτρων, κάμερα Αυτόματης Ιχνήλασης (ΑVΤ = Αutοmatic Videο Τracker), αδρανειακό σύστημα Πλοήγησης, GΡS, σύστημα Οπτικής Κατάδειξης Στόχων, σύστημα Διάγνωσης και Εντοπισμού Βλαβών, κεντρικό ηλεκτρονικό υπολογιστή και σύστημα Επικοινωνιών.
Ο κεντρικός υπολογιστής ο οποίος βρίσκεται ενός του οχήματος είναι ανοιχτής αρχιτεκτονικής εμπορικού τύπου, στο οποίο εκτός των λειτουργικών προγραμμάτων έχει ενσωματωθεί σύστημα προσαρμογής για το πρωτόκολλο των επικοινωνιών για την ξεύξη δεδομένων Link 11B. Πρακτικά σημαίνει πως το σύστημα είναι διασυνδεδεμένο με το υπόλοιπο δίκτυο αεράμυνας καθιστώντας το ικανό να έχει εικόνα πολύ μεγαλύτερη των 5,5 χλμ.
Hellenic Army ASRAD SHORAD on HMMWV in a public demonstration.
Γιάννης Νικήτας
https://www.thinknews.gr/defence/asden-o-pio-krisimos-pollaplasiastis-ischyos/
9/8/2017
3.
ΤΟ ΠΥΡΑΥΛΙΚΟ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ.
ΑΣΔΕΝ: Ο ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΟΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ.
Η αεράμυνα της ΑΣΔΕΝ αποτελεί κρίσιμο παράγοντα απέναντι στη δυνητική απειλή. Ένα από τα συστήματα που ξεχωρίζουν σε κάθε εθνική άσκηση όπως στον φετινό ΗΝΙΟΧΟ είναι το ASRAD HELLAS . Το ASRAD HELLAS είναι φονικό πρωτίστως γιατί δεν εκπέμπει ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, λειτουργώντας ως σύστημα πλήρως παθητικά. Είναι πρακτικά αδύνατο να εξουδετερωθεί από αποστολές SEAD/ DEAD. Αποτελεί την απόλυτη απειλή για τα ελικόπτερα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και δευτερευόντως για τα αεροσκάφη.
Τα σημαντικότερα επιχειρησιακά χαρακτηριστικά των ΑSRΑD Hellas είναι τα εξής: Υψηλή κινητικότητα, ταχεία ανάπτυξη και αντίδραση (έτοιμο για βολή σε λιγότερο από 10′, ακόμη και εν κινήσει), ικανότητα πολλαπλής εμπλοκής στόχων, αυτοματοποιημένο επιχειρησιακό σύστημα για τον εκμηδενισμό της πιθανότητας να διαπραχθεί ανθρώπινο λάθος, εύκολο στη χρήση, την εκπαίδευση και τη συντήρηση και ικανότητα χρήσης ημέρα και νύχτα και κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Η είσοδος του ΑSRΑD-Ηellas σε χρήση αναβάθμισε κατακόρυφα την εγγύς αντιαεροπορική προστασία των σχηματισμών και των μονάδων του Στρατού Ξηράς, αφού με αυτά καθίσταται δυνατή η αξιόπιστη αντιαεροπορική βολή ημέρα και νύχτα. Οι φορητοί εκτοξευτές Stinger που διαθέτει σε ικανοποιητικούς αριθμούς ο Ε.Σ. δεν μπορούν να εκτελέσουν βολή τη νύχτα, και φυσικά δεν παρέχουν την ευκολία σκόπευσης ενός συστήματος όπως το ΑSRΑD-Ηellas.
Το ASRAD HELLAS και είναι ιδιαίτερα φονικό απέναντι σε όλη την γκάμα των εναέριων στόχων. Το βασικό πλεονέκτημα του είναι η μη εκπομπή σημάτων ραντάρ γεγονός που το καθιστά στην κυριολεξία αόρατο από τις εχθρικές απειλές. Το σύστημα ASRAD Hellas (Atlas Shοrt Range Air-Defence System) είναι μία τροποποιημένη έκδοση του ASRAD ειδικά σχεδιασμένη για τον ελληνικό στρατό, η οποία βασίζεται στην εξαγώγιμη έκδοση του συστήματος LeFIaSys. Με την σειρά του, το LeFIaSys αναπτύχθηκε για τον Γερμανικό Στρατό από την SΤΝ Atlas Εlektrοnik GmbH (σήμερα Rheinmetall DeΤec) και παρέχει προστασία σε ζωτικής σημασίας εγκαταστάσεις, όπως Κέντρα Διοίκησης, Ελέγχου και αεροδρόμια ή σε στρατεύματα τα οποία βρίσκονται εν κινήσει.
Τον Ιανουάριο του 2001, ενεργοποιήθηκε η σύμβαση ύψους 134.000.000 ευρώ (που είχε υπογραφτεί στις 3 Αυγούστου 2000) για την προμήθεια 54 εποχούμενων αντιαεροπορικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς ΑSRΑD-Ηellas. Το σύστημα ανήκει στην κατηγορία των V-SΗΟRΑD (Very Shοrt Range: ιδιαίτερα μικρού βεληνεκούς) και έχει βεληνεκές 5,5 χλμ. Το κάθε σύστημα διαθέτει τετραπλό εκτοξευτή και φέρεται επί οχήματος Μ998 Ηummer.
Τα βλήματα τα οποία επελέγnσαν για να εξοπλίσουν τα ΑSRΑD Hellas είναι τα FΙΜ-92 Stinger, ίδια με αυτά που εκτοξεύουν οι αντίστοιχοι φορητοί εκτοξευτές. Για τον σκοπό αυτό, το 2002, υπεγράφn σύμβαση αξίας 47.500.000 δολαρίων για την προμήθεια 432 βλημάτων της έκδοσης FIM-92C Stinger RMP (54 συστήματα x 8 βλήματα = 432 βλήματα). Τα ΑSRΑD Hellas υπηρετούνται από δύο άτομα, τον οδηγό και τον χειριστή, και φέρουν τετραπλό εκτοξευτή με 4 βλήματα έτοιμα προς βολή και 4 σε εφεδρικά κάνιστρα. Τα συστήματα μπορούν να μεταφερθούν από ελικόπτερα CH-47DG/SD Chinοοk ως εξωτερικό φορτίο, ενώ είναι τηλεχειριζόμενα από απόσταση έως 100 μέτρων. Οι δύο διπλοί εκτοξευτές έχουν δυνατότητα περιστροφής σε όλο το τόξο των 360 μοιρών και δυνατότητα ανύψωσης από -10 έως +70 μοίρες.
Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός των ΑSRΑD Hellas περιλαμβάνει δύο αισθητήριες επιτήρησης, παθητικό και ενεργητικό (ενώ μπορεί να διασυνδεθεί και με εξωτερικό ραντάρ 2-D ή 3-D), σύστημα FLIR το οποίο ενσωματώνει θερμική κάμερα 2ης γενιάς τύπου “Opheliοs”, ασπρόμαυρη τηλεοπτική κάμερα, αποστασιόμετρο laser τύπου “ΜΟLΕΜ” με βεληνεκές 40km και ακρίβεια πέντε μέτρων, κάμερα Αυτόματης Ιχνήλασης (ΑVΤ = Αutοmatic Videο Τracker), αδρανειακό σύστημα Πλοήγησης, GΡS, σύστημα Οπτικής Κατάδειξης Στόχων, σύστημα Διάγνωσης και Εντοπισμού Βλαβών, κεντρικό ηλεκτρονικό υπολογιστή και σύστημα Επικοινωνιών.
Ο κεντρικός υπολογιστής ο οποίος βρίσκεται ενός του οχήματος είναι ανοιχτής αρχιτεκτονικής εμπορικού τύπου, στο οποίο εκτός των λειτουργικών προγραμμάτων έχει ενσωματωθεί σύστημα προσαρμογής για το πρωτόκολλο των επικοινωνιών για την ξεύξη δεδομένων Link 11B. Πρακτικά σημαίνει πως το σύστημα είναι διασυνδεδεμένο με το υπόλοιπο δίκτυο αεράμυνας καθιστώντας το ικανό να έχει εικόνα πολύ μεγαλύτερη των 5,5 χλμ.
Hellenic Army ASRAD SHORAD on HMMWV in a public demonstration.
Γιάννης Νικήτας
https://www.thinknews.gr/defence/asden-o-pio-krisimos-pollaplasiastis-ischyos/
9/8/2017
3.
ΤΟ ΠΥΡΑΥΛΙΚΟ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ.
Ο συνδυασμός των ΤΠΚ τύπου Super Vita με το Exocet Block 3 είναι κυριολεκτικά η αιχμή του δόρατος του ΠΝ απέναντι στον τουρκικό στόλο, διότι επί της ουσίας, το σύστημα σκάφος – βλήμα είναι ότι πιο σύγχρονο διαθέτει το ΠΝ σε μονάδες επιφανείας.
24/7/2017
https://www.thinknews.gr/videos/pyravliko-oplostasio-tou-polemikou-naftikou/
4.
ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ U214: Η ΑΟΡΑΤΗ ΑΠΕΙΛΗ.
https://www.thinknews.gr/videos/ypovrychio-u214-aorati-apili/
5.
Ο ΟΛΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΕΖΙΚΟ (VIDEO)
Στο παρακάτω βίντεο παρουσιάζεται ο αυτοκινούμενος όλμος της Ισραηλινής εταιρείας Elbit με την ονομασία SPEAR. Πρόκειται για όλμο των 120 χλστ που έχει τη δυνατότητα να βάλει σύγχρονα κατευθυνόμενα πυρομαχικά. Σημειώνεται ότι οι όλμοι αποτελούν βασικό στοιχείο υποστήριξης των μηχανοκίνητων και μηχανοποιημένων ταγμάτων πεζικού των Σχηματισμών του ΕΣ.
Elbit Systems / SPEAR,Elbit Systems
https://www.facebook.com/militaryleak/videos/1807099859580887/
Γιάννης Νικήτας
https://www.thinknews.gr/defence/o-olmos-pou-tha-eprepe-na-diatheti-elliniko-peziko-video/
6/9/2017
6.
340Μ: Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ "ΕΙΔΙΚΩΝ" ΣΤΗ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΚΡΟΥΣΗ ΜΕ F-16C/D BLOCK 52+ (IMAGES & VIDEOS)
Η 340 Μοίρα “ΑΛΕΠΟΥ” είναι η Μοίρα με τις περισσότερες ειδικές εκπαιδεύσεις στην Πολεμική Αεροπορία.
Οι χειριστές αυτοί εκπαιδεύονται συνεχώς και φέρνουν εις πέρας ένα τεράστιο πτητικό έργο. Και αυτό διότι πρέπει να είναι σε θέση να εκτελέσουν όλους τους ρόλους όπως αναχαίτιση, κρούση μέρα και νύχτα, εγγύς αεροπορική υποστήριξη και επιθετική αναγνώριση.
Οι αποστολές που πετάνε περιλαμβάνει τα πάντα.. Πτήση χαμηλού ύψους στα 500ft, προσβολή με βλήματα AGM-65G Maverick, προσβολή με συμβατικά όπλα αλλά και κατευθυνόμενες βόμβες λέιζερ GBU σε συνδυασμό με χρήση ατρακτιδίων σκόπευσης και νυχτερινής ναυτιλίας LANTIRN, αναχαιτίσεις και πτήσεις με Διόπτρες Νυχτερινής Όρασης NVG.
Αυτή είναι μια πλήρης εικόνα της εκπαίδευσης που εκτελείται στη Μοίρα – καθημερινά σχεδόν – με τους χειριστές της 340Μ να είναι σε θέση να την αξιοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο αν απαιτηθεί.
Κάτι που διαπίστωσε και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ μετά την πτήση με διθέσιο μαχητικό της 340Μ που πραγματοποίησε στο Ν.Α Αιγαίο.
ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΣΕ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ LANTIRN
Η απόλυτη εξειδίκευση της Μοίρας βρίσκεται φυσικά στην νυχτερινή κρούση, όπου χάρις το σύστημα LANTIRN αλλά και τις διόπτρες NVG’s, είναι εφικτή η προσβολή στόχων υψηλής αξίας του αντιπάλου σε συνδυασμό με κατευθυνόμενες βόμβες με λέιζερ GBU-10/24 αλλά και βλήματα Maverick.
Επιπλέον η χρήση σύμμορφων δεξαμενών CFT, πρόσφερε την απαιτούμενη επέκταση εμβέλειας, δίνοντας την ικανότητα πρόσβασης των μαχητικών της 340Μ σε στόχους που βρίσκονται σε μεγάλες αποστάσεις, χωρίς την απαίτηση εναέριου ανεφοδιασμού που δυστυχώς αποτέλεσε «άπιαστο όνειρο» για την ΠΑ.
Hellenic Air Force F-16 Block52+ Night Strike
Δεν θα πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι η 340Μ μαζί με την 347Μ ήταν μέχρι πρόσφατα οι μοναδικές από τις 7 Μοίρες μαχητικών, εξοπλισμένες με F-16 στην Πολεμική Αεροπορία, οι οποίες εξειδικεύονται σε νυχτερινή κρούση χαμηλού ύψους.
Μια απόλυτα απαιτητική αποστολή με υψηλά ρίσκα καθώς αυτοί που πετάνε σε μάχη, σε χαμηλό ύψος πάνω και ανάμεσα από τις κορυφές των βουνών, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι με ταχύτητες που πλησιάζουν ή ξεπερνάνε τα 800χλμ/ώρα, τα περιθώρια λάθους που έχουν είναι στην κυριολεξία μηδαμινά.
Κάθε μια πτήση είναι μια πρόκληση (ιδιαίτερα οι νυχτερινές) ενώ παράγοντας που επηρεάζει καθοριστικά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της 340Μ στο σύστημα LANTIRN είναι και ο περιορισμένος αριθμός των Pod. τα οποία σήμερα έχουν αποδοθεί σε άλλες 2 Μοίρες μαχητικών F-16 εκτός της 347Μ(αυτές είναι οι 335Μ και 336Μ) και ως εκ τούτου οι σχετικές ικανότητες έχουν περιοριστεί προσωρινά.
Η απόδοση σε υπηρεσία επιπλέον συστημάτων είναι κύρια επιχειρησιακή απαίτηση που έχει καταγραφεί και ελπίζεται ότι θα καλυφθεί εν μέρει από τα αποθέματα LANTIRN (20 συστήματα) που παρέλαβε πρόσφατα η ΠΑ από τις ΗΠΑ.
ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Όσον αφορά την 340 Μοίρα οι απαιτήσεις για τους ιπτάμενους είναι μεγάλες καθώς για να είναι σε θέση να κριθούν ικανοί να πετάξουν σε αποστολές νυχτερινής κρούσης θα πρέπει προηγουμένως – εκτός από άριστοι μαχητές και γνώστες του F-16 – να είναι πιστοποιημένοι σε μια σειρά από επιμέρους συστήματα και όπλα.
Σε αυτά περιλαμβάνονται το σύστημα νυχτερινής ναυτιλίας και σκόπευσης LANTIRN και στη συνέχεια η χρήση βλημάτων αέρος – εδάφους AGM-65G MAVERICK και βομβών κατευθυνόμενων με λέιζερ τύπου GBU-10/24 Paveway II, προτού τελικά καταλήξουν στην εκπαίδευση για χρήση των συστημάτων NVG που επεκτείνουν την ανθρώπινη όραση στο σκοτάδι.
Σε αποστολές αναχαίτισης η 340Μ έχει πλήρεις ικανότητες με βλήματα AIM-120C5 AMRAAM, AIM-9L Sidewinder και ΑΙΜ-2000 IRIS-T ενώ οι χειριστές της χρησιμοποιούν κάσκες JHMCS που προσφέρουν αυξημένη αντίληψη τακτικής κατάστασης και ικανότητα εγκλωβισμού στόχων σε μεγάλη γωνιακή απόκλιση σε αερομαχίες.
340 M
ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ
Οι επιχειρησιακές ικανότητες της Μοίρας πρόσφεραν επί μια 15ετία ποιοτική υπεροχή στο Αιγαίο απέναντι στην τουρκική Αεροπορία. Πλέον αυτές αναμένεται να επεκταθούν δραματικά εκ νέου, με την αναμενόμενη έναρξη του προγράμματος εκσυγχρονισμού των Block 52+ σε επίπεδο Viper.
Οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι η αναβάθμιση θα προσφέρει πρωτόγνωρες ικανότητες ιδίως με την ενσωμάτωση ραντάρ AESA, τόσο σε ρόλο αναχαίτισης όσο και κρούσης ενώ ζητούμενο είναι η συμπλήρωση αποθεμάτων σε ατρακτήδια σκόπευσης και βλήματα κρούσης μακράς ακτίνας που θα συμπληρώσουν τον εκσυγχρονισμό για την αντιμετώπιση των νέων απειλών που αναδύονται στην περιοχή.
Απόλλων Λεονταρίτης
https://www.thinknews.gr/defence/340m-mira-ton-%C2%A8idikon-sti-nychterini-krousi-f-16cd-block-52-images-videos/
1/9/2017
7.
ΠΑ: ΠΩΣ ΠΕΤΑΝΕ ΟΙ ΠΙΛΟΤΟΙ ΤΩΝ F-16 ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΜΕ ΔΙΟΠΤΡΕΣ NVG (VIDEO & PHOTOS)
Είναι η “αθέατη” πτυχή των αεροπορικών επιχειρήσεων σε μοίρες μαχητικών F-16. Νυχτερινές πτήσεις με διόπτρες νυχτερινής όρασης.
Πρόκειται για μια δυνατότητα που εισήχθη στην ΠΑ μετά την άφιξη των F-16C/D Block 52+ το 2003 και σταδιακά υιοθετήθηκε μετά το 2005 από όλες τις πολεμικές Μοίρες που επιχειρούν με τον τύπο.
Η πτήση τη νύχτα σε μαχητικό έχει τεράστια διαφορά από την ημέρα. Είναι πιο δύσκολη και επικίνδυνη αλλά χάρις τα συστήματα που είναι διαθέσιμα και στην εκπαίδευση που έχουν οι χειριστές της ΠΑ είναι σε θέση να πετάνε με απόλυτη ασφάλεια.
Οι διόπτρες NVG (Night Vision Goggles) τύπου AN/AVS-9 (V) που προσαρμόζονται επί ειδικής υποδοχής στη κάσκα των ιπταμένων έχουν αποκλειστικό σκοπό να επεκτείνουν την ανθρώπινη όραση στο σκοτάδι.
Αποτελούν ουσιαστικά ένα οπτικό βοήθημα παρατήρησης που λειτουργεί με ενίσχυση του υπάρχοντος αστρικού φωτός, παράγοντας μια φωτοενισχυμένη οπτική εικόνα μετατοπισμένη ελαφρά προς το εγγύς υπέρυθρο οπτικό φάσμα.
Τα συστήματα αυτά αξιοποιούνται αποκλειστικά από τα πληρώματα των F-16C/D Block 52+, καθώς σε σχέση με τα παλαιότερης κατασκευής Block 30/50, είναι τα μόνα που διαθέτουν συμβατό φωτισμό στο πιλοτήριο.
Χάρις τα NVG, ο πιλότος ενός Block 52+ απολαμβάνει αυξημένη επίγνωση τακτικής κατάστασης καθώς δεν περιορίζεται πλέον από το περιορισμένο εύρος όρασης που παρέχει μονάχα στο πρόσθιο τόξο θέασης, η υπέρυθρη εικόνα του ατρακτηδίου ναυτιλίας του LANTIRN επί του HUD.
Με τον τρόπο αυτό κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής πτήσης με NVG, η όραση επεκτείνεται και έξω από το παράθυρο όρασης που παρείχε το HUD (με την υπέρυθρη εικόνα του FLIR από το LANTRN), με ευρεία όραση προς κάθε κατεύθυνση που κοιτάει ο χειριστής που τα φοράει.
Η χρήση τους επιτρέπει την υψηλής ποιότητα όραση τη νύχτα ιδιαίτερα σε περιοχές με έντονο εδαφικό ανάγλυφο προσφέροντας προφανή πλεονεκτήματα στην αντίληψη θέσης κατά τη διάρκεια της πτήσης στο σκοτάδι μέσα σε βουνά.
ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΕ ΡΟΥΤΙΝΑ
Οι συγκρίσεις στην εποχή “προ NVG” στη ΠΑ είναι καταλυτικές. Για τους χειριστές η είσοδος σε υπηρεσία των συστημάτων αυτών αποτέλεσε μια νέα εμπειρία, κάνοντας τη ζωή τους ευκολότερη όταν είναι υποχρεωμένοι να πετάξουν σε νυχτερινές αποστολές.
Μέχρι το 2005, οι πιλότοι που πετούσαν βράδυ, αντιμετώπιζαν το πλήρες σκοτάδι βασιζόμενοι σε συγκεκριμένα όργανα για να μπορέσουν να εκτελέσουν ναυτιλία. Με την έλευση και πλήρη αξιοποίηση των F-16C/D Block 52+, η ύπαρξη NVG συνδυαστικά και με το ατρακτήδιο νυχτερινής ναυτιλίας και σκόπευσης LANTIRN προσέφεραν πολύ περισσότερες δυνατότητες.
Υπάρχει όμως τεράστια διαφορά στις τακτικές που χρησιμοποιούνται την ημέρα σε σχέση με τη νύχτα. Ειδικά οι νέοι χειριστές σε μια Μοίρα είναι υποχρεωμένοι να αποκτήσουν πολλές γνώσεις και να κάνουν εξάσκηση αυτών των γνώσεων.
Στην αρχή η εμπειρία πτήσης στο σκοτάδι με μαχητικό –ιδίως σε χαμηλό ύψος – μπορεί να είναι δυσάρεστή έως και τρομακτική..Σταδιακά όμως με την εμπειρία όλα θα αρχίζουν να φαίνονται πιο απλά τη νύχτα.
Το ζητούμενο είναι – όπως σε όλα τα ειδικά αντικείμενα – οι νέοι αεροπόροι να εκπαιδευτούν και να εξοικειωθούν πλήρως με τις διαδικασίες. Όσο όμως και αν φαντάζει δύσκολο, με αρκετή προσπάθεια όλα θα φαίνονται από ένα σημείο και μετά πιο απλά και πιο εύκολα.
Η ΑΠΟΨΗ ΕΝΟΣ ΧΕΙΡΙΣΤΗ
Σημειώνεται ότι αν και αυτόνομα, τα NVG δεν αποτελούν σκοπευτικά συστήματα αλλά επιτρέπουν την εκτέλεση τακτικών βομβαρδισμού εξ όψεως κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής πτήσης με μη κατευθυνόμενα όπλα, όπως επίσης και την διατήρηση κλειστού σχηματισμού μέσα στο απόλυτο σκοτάδι που ήταν πρακτικώς αδύνατο να υλοποιηθεί στο παρελθόν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες.
Αναφερόμενος στις διόπτρες νυχτερινής όρασης σε σχέση με την αίσθηση που δημιουργούν στον αέρα, χειριστής της ΠΑ με μεγάλη εμπειρία στα F-16 μας ανέφερε τα εξής:
«Ο συνδυασμός LANTIRN και NVG δίνει μοναδικές δυνατότητες για την πτήση τη νύχτα. Το LANTIRN και το TFR ( πολύ πτήση με παρακολούθηση αναγλύφου) σε προστατεύουν όταν πετάς χαμηλά, το FLIR σου δίνει την εικόνα 20 μοίρες μπροστά, και τα NVG τη συμπληρώνουν 360 μοίρες γύρω. Ανάλογα με τις συνθήκες υγρασίας και τη νύχτα μπορείς να χρησιμοποιήσεις είτε το ένα είτε το άλλο ή και τα δύο.
Πιστεύω ότι είναι μοναδικό αυτό που κάνουμε σήμερα στην ΠΑ.. Η μοναδική άλλη Μοίρα πλήν της 340Μ που πετάει σε αυτές τις αποστολές με το σύστημα LANTIRN είναι η 347Μ χωρίς όμως τα NVG Προσφάτως ορισμένα συστήματα LANTIRN διατέθηκαν και στην 335Μ και 336Μ με Block 52+ Advanced, οι οποιες φυσικά ήδη διαθέτουν NVG. Επίσης και η 337Μ με Block 52+ χρησιμοποιεί τα NVG κυρίως σε νυχτερινές αποστολές αναχαίτισης). Στις ΗΠΑ η USAF έχει σταματήσει τη χρήση χαμηλών πτήσεων TFR, εκτός από τις Μοίρες των μαχητικών κρούσης F-15E Strike Eagle.
Από τις λοιπές χώρες – χρήστες του F-16 μόνο οι ισραηλινοί πετάνε TFR. Τα πλεονεκτήματα που σου δίνει το LANTIRN μαζί με τα NVG σε μια νυχτερινή αποστολή κρούσης είναι ότι είσαι protected από TFR σε πετάει με ασφάλεια στα 500ft και ταυτόχρονα μπορείς να δείς το εξωτερικό περιβάλλον και να εκτελέσεις εξαπολύσεις Air to Ground βλημάτων εναντίον στόχων στο έδαφος.
Επιπλέον με τα NVG;s μπορείς να εντοπίσεις οπτικά εκτοξεύσεις βλημάτων SAM από το έδαφος και να πετάξεις σε κλειστό σχηματισμό στο σκοτάδι.
Ιδιαίτερα στην τελευταία περίπτωση ο σχηματισμός μιας τετράδας με ναυτιλία χαμηλού ύψους μόνο με το TFR του LANTIRN χωρίς NVG, μπορεί να έφτανε σε μήκος τα 15 μίλια. Όμως τώρα χάρις τα NVG ο σχηματισμός μπορεί να περιοριστεί στο μισό γιατί οι χειριστές μπορούν να πετάξουν τακτικό σχηματισμό με άλλα αεροσκάφη.
Για αποστολές Air to Air ανάλογα με τις συνθήκες της νύχτας αν είναι High Illumination η Low Illumination μπορείς να αντιδράσεις ανεβαίνοντας στα 1000 ft υπερβαίνοντας τα limits του TFR όταν η στροφή σου είναι περιορισμένη».
Όσον αφορά τις Μοίρες με ρόλο νυχτερινής κρούσης (πρόκειται για τις 340Μ,347Μ και προσφάτως οι 335Μ και 336Μ),οι απαιτήσεις για τους ιπτάμενους είναι ακόμη μεγαλύτερες σε σχέση με τις υπολοιπες, καθώς για να κριθούν ικανοί να πετάξουν σε χαμηλό ύψος στο σκοτάδι, θα πρέπει προηγουμένως – εκτός από άριστοι μαχητές και γνώστες του F-16 – να είναι πιστοποιημένοι σε μια σειρά από επιμέρους συστήματα και όπλα.
Αυτά αφορούν καταρχήν το σύστημα νυχτερινής ναυτιλίας και σκόπευσης LANTIRN και στη συνέχεια το χειρισμό βλημάτων αέρος – εδάφους AGM-65G MAVERICK και βομβών κατευθυνόμενων με λέιζερ τύπου GBU-10/24 Paveway II, και JDAM.
Ο επικείμενος εκσυγχρονισμός των F-16 της ΠΑ σε επίπεδο Viper, θα καταστήσει επιτέλους μετά από χρόνια αναμονής και παλαιότερες εκδόσεις όπως τα Block 50 και πιθανώς τα Block 30, συμβατά με διόπτρες NVG, προσφέροντας επιτέλους πλήρη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που αυτές παρέχουν μαζί με συστήματα τεχνολογίας αιχμής όπως κάσκες JHMCS, Link 16, προηγμένα όπλα αέρος αέρος και κατευθυνόμενα πυρομαχικά αέρος εδάφους.
Απόλλων Λεονταρίτης
https://www.thinknews.gr/defence/pa-pos-petane-i-piloti-ton-f-16-sto-apolyto-skotadi-me-dioptres-nvg-video-photos/
18/9/2017
4.
ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ U214: Η ΑΟΡΑΤΗ ΑΠΕΙΛΗ.
https://www.thinknews.gr/videos/ypovrychio-u214-aorati-apili/
5.
Ο ΟΛΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΕΖΙΚΟ (VIDEO)
Στο παρακάτω βίντεο παρουσιάζεται ο αυτοκινούμενος όλμος της Ισραηλινής εταιρείας Elbit με την ονομασία SPEAR. Πρόκειται για όλμο των 120 χλστ που έχει τη δυνατότητα να βάλει σύγχρονα κατευθυνόμενα πυρομαχικά. Σημειώνεται ότι οι όλμοι αποτελούν βασικό στοιχείο υποστήριξης των μηχανοκίνητων και μηχανοποιημένων ταγμάτων πεζικού των Σχηματισμών του ΕΣ.
Elbit Systems / SPEAR,Elbit Systems
https://www.facebook.com/militaryleak/videos/1807099859580887/
Γιάννης Νικήτας
https://www.thinknews.gr/defence/o-olmos-pou-tha-eprepe-na-diatheti-elliniko-peziko-video/
6/9/2017
6.
340Μ: Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ "ΕΙΔΙΚΩΝ" ΣΤΗ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΚΡΟΥΣΗ ΜΕ F-16C/D BLOCK 52+ (IMAGES & VIDEOS)
Η 340 Μοίρα “ΑΛΕΠΟΥ” είναι η Μοίρα με τις περισσότερες ειδικές εκπαιδεύσεις στην Πολεμική Αεροπορία.
Οι χειριστές αυτοί εκπαιδεύονται συνεχώς και φέρνουν εις πέρας ένα τεράστιο πτητικό έργο. Και αυτό διότι πρέπει να είναι σε θέση να εκτελέσουν όλους τους ρόλους όπως αναχαίτιση, κρούση μέρα και νύχτα, εγγύς αεροπορική υποστήριξη και επιθετική αναγνώριση.
Οι αποστολές που πετάνε περιλαμβάνει τα πάντα.. Πτήση χαμηλού ύψους στα 500ft, προσβολή με βλήματα AGM-65G Maverick, προσβολή με συμβατικά όπλα αλλά και κατευθυνόμενες βόμβες λέιζερ GBU σε συνδυασμό με χρήση ατρακτιδίων σκόπευσης και νυχτερινής ναυτιλίας LANTIRN, αναχαιτίσεις και πτήσεις με Διόπτρες Νυχτερινής Όρασης NVG.
Αυτή είναι μια πλήρης εικόνα της εκπαίδευσης που εκτελείται στη Μοίρα – καθημερινά σχεδόν – με τους χειριστές της 340Μ να είναι σε θέση να την αξιοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο αν απαιτηθεί.
Κάτι που διαπίστωσε και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ μετά την πτήση με διθέσιο μαχητικό της 340Μ που πραγματοποίησε στο Ν.Α Αιγαίο.
ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΣΕ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ LANTIRN
Η απόλυτη εξειδίκευση της Μοίρας βρίσκεται φυσικά στην νυχτερινή κρούση, όπου χάρις το σύστημα LANTIRN αλλά και τις διόπτρες NVG’s, είναι εφικτή η προσβολή στόχων υψηλής αξίας του αντιπάλου σε συνδυασμό με κατευθυνόμενες βόμβες με λέιζερ GBU-10/24 αλλά και βλήματα Maverick.
Επιπλέον η χρήση σύμμορφων δεξαμενών CFT, πρόσφερε την απαιτούμενη επέκταση εμβέλειας, δίνοντας την ικανότητα πρόσβασης των μαχητικών της 340Μ σε στόχους που βρίσκονται σε μεγάλες αποστάσεις, χωρίς την απαίτηση εναέριου ανεφοδιασμού που δυστυχώς αποτέλεσε «άπιαστο όνειρο» για την ΠΑ.
Hellenic Air Force F-16 Block52+ Night Strike
Δεν θα πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι η 340Μ μαζί με την 347Μ ήταν μέχρι πρόσφατα οι μοναδικές από τις 7 Μοίρες μαχητικών, εξοπλισμένες με F-16 στην Πολεμική Αεροπορία, οι οποίες εξειδικεύονται σε νυχτερινή κρούση χαμηλού ύψους.
Μια απόλυτα απαιτητική αποστολή με υψηλά ρίσκα καθώς αυτοί που πετάνε σε μάχη, σε χαμηλό ύψος πάνω και ανάμεσα από τις κορυφές των βουνών, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι με ταχύτητες που πλησιάζουν ή ξεπερνάνε τα 800χλμ/ώρα, τα περιθώρια λάθους που έχουν είναι στην κυριολεξία μηδαμινά.
Κάθε μια πτήση είναι μια πρόκληση (ιδιαίτερα οι νυχτερινές) ενώ παράγοντας που επηρεάζει καθοριστικά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της 340Μ στο σύστημα LANTIRN είναι και ο περιορισμένος αριθμός των Pod. τα οποία σήμερα έχουν αποδοθεί σε άλλες 2 Μοίρες μαχητικών F-16 εκτός της 347Μ(αυτές είναι οι 335Μ και 336Μ) και ως εκ τούτου οι σχετικές ικανότητες έχουν περιοριστεί προσωρινά.
Η απόδοση σε υπηρεσία επιπλέον συστημάτων είναι κύρια επιχειρησιακή απαίτηση που έχει καταγραφεί και ελπίζεται ότι θα καλυφθεί εν μέρει από τα αποθέματα LANTIRN (20 συστήματα) που παρέλαβε πρόσφατα η ΠΑ από τις ΗΠΑ.
ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Όσον αφορά την 340 Μοίρα οι απαιτήσεις για τους ιπτάμενους είναι μεγάλες καθώς για να είναι σε θέση να κριθούν ικανοί να πετάξουν σε αποστολές νυχτερινής κρούσης θα πρέπει προηγουμένως – εκτός από άριστοι μαχητές και γνώστες του F-16 – να είναι πιστοποιημένοι σε μια σειρά από επιμέρους συστήματα και όπλα.
Σε αυτά περιλαμβάνονται το σύστημα νυχτερινής ναυτιλίας και σκόπευσης LANTIRN και στη συνέχεια η χρήση βλημάτων αέρος – εδάφους AGM-65G MAVERICK και βομβών κατευθυνόμενων με λέιζερ τύπου GBU-10/24 Paveway II, προτού τελικά καταλήξουν στην εκπαίδευση για χρήση των συστημάτων NVG που επεκτείνουν την ανθρώπινη όραση στο σκοτάδι.
Σε αποστολές αναχαίτισης η 340Μ έχει πλήρεις ικανότητες με βλήματα AIM-120C5 AMRAAM, AIM-9L Sidewinder και ΑΙΜ-2000 IRIS-T ενώ οι χειριστές της χρησιμοποιούν κάσκες JHMCS που προσφέρουν αυξημένη αντίληψη τακτικής κατάστασης και ικανότητα εγκλωβισμού στόχων σε μεγάλη γωνιακή απόκλιση σε αερομαχίες.
340 M
ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ
Οι επιχειρησιακές ικανότητες της Μοίρας πρόσφεραν επί μια 15ετία ποιοτική υπεροχή στο Αιγαίο απέναντι στην τουρκική Αεροπορία. Πλέον αυτές αναμένεται να επεκταθούν δραματικά εκ νέου, με την αναμενόμενη έναρξη του προγράμματος εκσυγχρονισμού των Block 52+ σε επίπεδο Viper.
Οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι η αναβάθμιση θα προσφέρει πρωτόγνωρες ικανότητες ιδίως με την ενσωμάτωση ραντάρ AESA, τόσο σε ρόλο αναχαίτισης όσο και κρούσης ενώ ζητούμενο είναι η συμπλήρωση αποθεμάτων σε ατρακτήδια σκόπευσης και βλήματα κρούσης μακράς ακτίνας που θα συμπληρώσουν τον εκσυγχρονισμό για την αντιμετώπιση των νέων απειλών που αναδύονται στην περιοχή.
Απόλλων Λεονταρίτης
https://www.thinknews.gr/defence/340m-mira-ton-%C2%A8idikon-sti-nychterini-krousi-f-16cd-block-52-images-videos/
1/9/2017
7.
ΠΑ: ΠΩΣ ΠΕΤΑΝΕ ΟΙ ΠΙΛΟΤΟΙ ΤΩΝ F-16 ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΜΕ ΔΙΟΠΤΡΕΣ NVG (VIDEO & PHOTOS)
Είναι η “αθέατη” πτυχή των αεροπορικών επιχειρήσεων σε μοίρες μαχητικών F-16. Νυχτερινές πτήσεις με διόπτρες νυχτερινής όρασης.
Πρόκειται για μια δυνατότητα που εισήχθη στην ΠΑ μετά την άφιξη των F-16C/D Block 52+ το 2003 και σταδιακά υιοθετήθηκε μετά το 2005 από όλες τις πολεμικές Μοίρες που επιχειρούν με τον τύπο.
Η πτήση τη νύχτα σε μαχητικό έχει τεράστια διαφορά από την ημέρα. Είναι πιο δύσκολη και επικίνδυνη αλλά χάρις τα συστήματα που είναι διαθέσιμα και στην εκπαίδευση που έχουν οι χειριστές της ΠΑ είναι σε θέση να πετάνε με απόλυτη ασφάλεια.
Οι διόπτρες NVG (Night Vision Goggles) τύπου AN/AVS-9 (V) που προσαρμόζονται επί ειδικής υποδοχής στη κάσκα των ιπταμένων έχουν αποκλειστικό σκοπό να επεκτείνουν την ανθρώπινη όραση στο σκοτάδι.
Αποτελούν ουσιαστικά ένα οπτικό βοήθημα παρατήρησης που λειτουργεί με ενίσχυση του υπάρχοντος αστρικού φωτός, παράγοντας μια φωτοενισχυμένη οπτική εικόνα μετατοπισμένη ελαφρά προς το εγγύς υπέρυθρο οπτικό φάσμα.
Τα συστήματα αυτά αξιοποιούνται αποκλειστικά από τα πληρώματα των F-16C/D Block 52+, καθώς σε σχέση με τα παλαιότερης κατασκευής Block 30/50, είναι τα μόνα που διαθέτουν συμβατό φωτισμό στο πιλοτήριο.
Χάρις τα NVG, ο πιλότος ενός Block 52+ απολαμβάνει αυξημένη επίγνωση τακτικής κατάστασης καθώς δεν περιορίζεται πλέον από το περιορισμένο εύρος όρασης που παρέχει μονάχα στο πρόσθιο τόξο θέασης, η υπέρυθρη εικόνα του ατρακτηδίου ναυτιλίας του LANTIRN επί του HUD.
Με τον τρόπο αυτό κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής πτήσης με NVG, η όραση επεκτείνεται και έξω από το παράθυρο όρασης που παρείχε το HUD (με την υπέρυθρη εικόνα του FLIR από το LANTRN), με ευρεία όραση προς κάθε κατεύθυνση που κοιτάει ο χειριστής που τα φοράει.
Η χρήση τους επιτρέπει την υψηλής ποιότητα όραση τη νύχτα ιδιαίτερα σε περιοχές με έντονο εδαφικό ανάγλυφο προσφέροντας προφανή πλεονεκτήματα στην αντίληψη θέσης κατά τη διάρκεια της πτήσης στο σκοτάδι μέσα σε βουνά.
ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΕ ΡΟΥΤΙΝΑ
Οι συγκρίσεις στην εποχή “προ NVG” στη ΠΑ είναι καταλυτικές. Για τους χειριστές η είσοδος σε υπηρεσία των συστημάτων αυτών αποτέλεσε μια νέα εμπειρία, κάνοντας τη ζωή τους ευκολότερη όταν είναι υποχρεωμένοι να πετάξουν σε νυχτερινές αποστολές.
Μέχρι το 2005, οι πιλότοι που πετούσαν βράδυ, αντιμετώπιζαν το πλήρες σκοτάδι βασιζόμενοι σε συγκεκριμένα όργανα για να μπορέσουν να εκτελέσουν ναυτιλία. Με την έλευση και πλήρη αξιοποίηση των F-16C/D Block 52+, η ύπαρξη NVG συνδυαστικά και με το ατρακτήδιο νυχτερινής ναυτιλίας και σκόπευσης LANTIRN προσέφεραν πολύ περισσότερες δυνατότητες.
Υπάρχει όμως τεράστια διαφορά στις τακτικές που χρησιμοποιούνται την ημέρα σε σχέση με τη νύχτα. Ειδικά οι νέοι χειριστές σε μια Μοίρα είναι υποχρεωμένοι να αποκτήσουν πολλές γνώσεις και να κάνουν εξάσκηση αυτών των γνώσεων.
Στην αρχή η εμπειρία πτήσης στο σκοτάδι με μαχητικό –ιδίως σε χαμηλό ύψος – μπορεί να είναι δυσάρεστή έως και τρομακτική..Σταδιακά όμως με την εμπειρία όλα θα αρχίζουν να φαίνονται πιο απλά τη νύχτα.
Το ζητούμενο είναι – όπως σε όλα τα ειδικά αντικείμενα – οι νέοι αεροπόροι να εκπαιδευτούν και να εξοικειωθούν πλήρως με τις διαδικασίες. Όσο όμως και αν φαντάζει δύσκολο, με αρκετή προσπάθεια όλα θα φαίνονται από ένα σημείο και μετά πιο απλά και πιο εύκολα.
Η ΑΠΟΨΗ ΕΝΟΣ ΧΕΙΡΙΣΤΗ
Σημειώνεται ότι αν και αυτόνομα, τα NVG δεν αποτελούν σκοπευτικά συστήματα αλλά επιτρέπουν την εκτέλεση τακτικών βομβαρδισμού εξ όψεως κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής πτήσης με μη κατευθυνόμενα όπλα, όπως επίσης και την διατήρηση κλειστού σχηματισμού μέσα στο απόλυτο σκοτάδι που ήταν πρακτικώς αδύνατο να υλοποιηθεί στο παρελθόν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες.
Αναφερόμενος στις διόπτρες νυχτερινής όρασης σε σχέση με την αίσθηση που δημιουργούν στον αέρα, χειριστής της ΠΑ με μεγάλη εμπειρία στα F-16 μας ανέφερε τα εξής:
«Ο συνδυασμός LANTIRN και NVG δίνει μοναδικές δυνατότητες για την πτήση τη νύχτα. Το LANTIRN και το TFR ( πολύ πτήση με παρακολούθηση αναγλύφου) σε προστατεύουν όταν πετάς χαμηλά, το FLIR σου δίνει την εικόνα 20 μοίρες μπροστά, και τα NVG τη συμπληρώνουν 360 μοίρες γύρω. Ανάλογα με τις συνθήκες υγρασίας και τη νύχτα μπορείς να χρησιμοποιήσεις είτε το ένα είτε το άλλο ή και τα δύο.
Πιστεύω ότι είναι μοναδικό αυτό που κάνουμε σήμερα στην ΠΑ.. Η μοναδική άλλη Μοίρα πλήν της 340Μ που πετάει σε αυτές τις αποστολές με το σύστημα LANTIRN είναι η 347Μ χωρίς όμως τα NVG Προσφάτως ορισμένα συστήματα LANTIRN διατέθηκαν και στην 335Μ και 336Μ με Block 52+ Advanced, οι οποιες φυσικά ήδη διαθέτουν NVG. Επίσης και η 337Μ με Block 52+ χρησιμοποιεί τα NVG κυρίως σε νυχτερινές αποστολές αναχαίτισης). Στις ΗΠΑ η USAF έχει σταματήσει τη χρήση χαμηλών πτήσεων TFR, εκτός από τις Μοίρες των μαχητικών κρούσης F-15E Strike Eagle.
Από τις λοιπές χώρες – χρήστες του F-16 μόνο οι ισραηλινοί πετάνε TFR. Τα πλεονεκτήματα που σου δίνει το LANTIRN μαζί με τα NVG σε μια νυχτερινή αποστολή κρούσης είναι ότι είσαι protected από TFR σε πετάει με ασφάλεια στα 500ft και ταυτόχρονα μπορείς να δείς το εξωτερικό περιβάλλον και να εκτελέσεις εξαπολύσεις Air to Ground βλημάτων εναντίον στόχων στο έδαφος.
Επιπλέον με τα NVG;s μπορείς να εντοπίσεις οπτικά εκτοξεύσεις βλημάτων SAM από το έδαφος και να πετάξεις σε κλειστό σχηματισμό στο σκοτάδι.
Ιδιαίτερα στην τελευταία περίπτωση ο σχηματισμός μιας τετράδας με ναυτιλία χαμηλού ύψους μόνο με το TFR του LANTIRN χωρίς NVG, μπορεί να έφτανε σε μήκος τα 15 μίλια. Όμως τώρα χάρις τα NVG ο σχηματισμός μπορεί να περιοριστεί στο μισό γιατί οι χειριστές μπορούν να πετάξουν τακτικό σχηματισμό με άλλα αεροσκάφη.
Για αποστολές Air to Air ανάλογα με τις συνθήκες της νύχτας αν είναι High Illumination η Low Illumination μπορείς να αντιδράσεις ανεβαίνοντας στα 1000 ft υπερβαίνοντας τα limits του TFR όταν η στροφή σου είναι περιορισμένη».
Όσον αφορά τις Μοίρες με ρόλο νυχτερινής κρούσης (πρόκειται για τις 340Μ,347Μ και προσφάτως οι 335Μ και 336Μ),οι απαιτήσεις για τους ιπτάμενους είναι ακόμη μεγαλύτερες σε σχέση με τις υπολοιπες, καθώς για να κριθούν ικανοί να πετάξουν σε χαμηλό ύψος στο σκοτάδι, θα πρέπει προηγουμένως – εκτός από άριστοι μαχητές και γνώστες του F-16 – να είναι πιστοποιημένοι σε μια σειρά από επιμέρους συστήματα και όπλα.
Αυτά αφορούν καταρχήν το σύστημα νυχτερινής ναυτιλίας και σκόπευσης LANTIRN και στη συνέχεια το χειρισμό βλημάτων αέρος – εδάφους AGM-65G MAVERICK και βομβών κατευθυνόμενων με λέιζερ τύπου GBU-10/24 Paveway II, και JDAM.
Ο επικείμενος εκσυγχρονισμός των F-16 της ΠΑ σε επίπεδο Viper, θα καταστήσει επιτέλους μετά από χρόνια αναμονής και παλαιότερες εκδόσεις όπως τα Block 50 και πιθανώς τα Block 30, συμβατά με διόπτρες NVG, προσφέροντας επιτέλους πλήρη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που αυτές παρέχουν μαζί με συστήματα τεχνολογίας αιχμής όπως κάσκες JHMCS, Link 16, προηγμένα όπλα αέρος αέρος και κατευθυνόμενα πυρομαχικά αέρος εδάφους.
Απόλλων Λεονταρίτης
https://www.thinknews.gr/defence/pa-pos-petane-i-piloti-ton-f-16-sto-apolyto-skotadi-me-dioptres-nvg-video-photos/
18/9/2017