Το καταλανικό αδιέξοδο εκθέτει την Ευρώπη.
Το καταλανικό αδιέξοδο εκθέτει την Ευρώπη.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Η Καταλονία και «ο φόβος της Δεύτερης Ρεπούμπλικα».
(2) Οργή στην Καταλωνία [Βίντεο].
(3) Τι συμβαίνει στην Καταλονία, πόσο κινδυνεύει η Ευρώπη.
(4) Οι 17 νύφες της Ισπανίας.
Η εισβολή δυνάμεων της ισπανικής Εθνοφυλακής σε κτήρια της περιφερειακής κυβέρνησης της Καταλονίας, η σύλληψη 13 τοπικών αξιωματούχων και προηγουμένως η αναστολή της καταλανικής δημοσιονομικής αυτονομίας, το κλείσιμο σχετικών ιστοσελίδων, οι έρευνες σε γραφεία εφημερίδων, οι απειλές προς 700 δημάρχους ότι θα διωχθούν, κ.ο.κ., προκειμένου να παρεμποδισθεί το προγραμματιζόμενο για την 1η Οκτωβρίου δημοψήφισμα με το ερώτημα της ανεξαρτητοποίησης, αποτελεί μια κίνηση συνεπή προς τη γραμμή που έχει χαράξει η κυβέρνηση της Μαδρίτης σχετικά με την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της νομιμότητας, όπως την αντιλαμβάνεται.
Πρόκειται, ωστόσο, για μία κίνηση, η οποία κατεξοχήν τροφοδοτεί το πρόβλημα που υποτίθεται ότι θέλει να αντιμετωπίσει και δημιουργεί μια κρίση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην καρδιά της δυτικής Ευρώπης.
Η ιδέα της απόσχισης από την Ισπανία δεν είναι διόλου βέβαιο ότι πλειοψηφεί μεταξύ των Καταλανών, ενώ και οι πραγματικές διαθέσεις των πολιτικών δυνάμεων που φέρονται να τη στηρίζουν δεν ήταν μέχρι πρότινος ξεκαθαρισμένο ότι αφορούσαν κάτι περισσότερο από μια σκληρή διαπραγμάτευση για την ανάκτηση και διεύρυνση της υφιστάμενης καταλανικής αυτονομίας. Εξ ού και το δημοψήφισμα προκηρύχθηκε διότι οι αποσχιστικές πολιτικές δυνάμεις δεν συγκέντρωσαν στις τελευταίες καταλανικές βουλευτικές εκλογές ποσοστό μεγαλύτερο του 50% αθροιστικά, ώστε να αισθάνονται νομιμοποιημένες να προχωρήσουν, όπως προανήγγειλαν, σε μία "Διακήρυξη Ανεξαρτησίας" δια της κοινοβουλευτικής οδού.
Όμως, μετά από όσα έχουν μεσολαβήσει, η πόλωση δεν είναι δυνατόν να ελεγχθεί και το πρόβλημα του αυτονομισμού μετατρέπεται σε πρόβλημα δημοκρατίας. Η Ισπανία, η οποία λ.χ. πρωτοστατεί στην καταγγελία της κυβέρνησης της Βενεζουέλας, βιώνει σκηνές κρατικής καταστολής, οι οποίες εκθέτουν συνολικά την Ε.Ε..
Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό το πάθημα του Jean Claude Juncker, τον οποίο επικαλούνται όλες οι πλευρές της καταλανικής διαμάχης, καθώς σε πρόσφατη συνέντευξή υποστήριξε ταυτοχρόνως ότι οι Βρυξέλλες δεν εμπλέκονται στις εσωτερικές υποθέσεις της Ισπανίας, ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα πρέπει να γίνει σεβαστό και ότι μια ανεξάρτητη Καταλονία θα πρέπει να θέσει εξαρχής αίτηση ένταξής της στην Ε.Ε. (Η σκέψη, βέβαια, ότι θα ορθωθούν σύνορα στο γεωγραφικό σημείο όπου βρίσκεται η Καταλονία θα πρέπει να απασχολήσει πολλούς και όχι μόνο τους Καταλανούς...).
Στην πραγματικότητα, προκύπτει χαώδες νομικό κενό, λόγω διαφορετικών ερμηνειών που δίδονται στο δικαίωμα αυτοδιάθεσης. Αρκεί να υπενθυμίσει κανείς ότι μόλις το 2014 αντίστοιχο δημοψήφισμα διεξήχθη (ομαλά και με τη συναίνεση της κεντρικής εξουσίας) για την ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας. Ή ότι επτά από τα τωρινά κράτη-μέλη της Ε.Ε. (Κροατία, Σλοβενία, Τσεχία, Σλοβακία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία) δεν υπήρχαν το 1991: Προέκυψαν από απόσχιση, η οποία συχνά νομιμοποιήθηκε από δημοψηφίσματα και ενίοτε (βλ. πρώην Γιουγκοσλαβία) δεν ήταν ειρηνική.
Την ώρα που η Ε.Ε. επιβάλλει κυρώσεις στην Ρωσία για ό,τι η ρωσική πλευρά θεωρεί απλώς άσκηση (μέσω δημοψηφίσματος) του δικαιώματος της Κριμαίας στην αυτοδιάθεση, η μονομερής ανεξαρτητοποίηση το 2008 του κατεχόμενου από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ Κοσόβου νομιμοποιείται με "απόφαση-άπαξ" του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, που θεωρείται ότι δεν δημιουργεί προηγούμενο. Ωστόσο, η ανεξαρτησία του Κοσόβου δεν αναγνωρίζεται από την Ελλάδα, την Κύπρο (ένεκα ψευδοκράτους), την Ισπανία για τους προφανείς λόγους, καθώς και την Ρουμανία και τη Σλοβακία, για τον φόβο του ουγγρικού μεγαλοϊδεατισμού.
Αν πάντως χρειάζεται να υπογραμμισθεί κάτι, αυτό είναι ότι η ενίσχυση των αποσχιστικών τάσεων στην Καταλονία. Αποτελεί πρόσφατο φαινόμενο, που συμπίπτει με την οικονομική κρίση και τροφοδοτείται από την αδιαλλαξία της Μαδρίτης.
Η συνταγματική τάξη των "δύο κλειδιών" προέβλεπε ότι τα περί αυτόνομων περιοχών εγκρίνονται νομοθετικά από το ισπανικό κοινοβούλιο, όπου εκπροσωπείται όλο το έθνος, αλλά και με δημοψήφισμα της εν λόγω περιφέρειας σε περίπτωση διαφωνίας. Αυτή η ισορροπία ανατράπηκε με την παρεμβολή ενός τρίτου παράγοντα, όταν το Συνταγματικό Δικαστήριο κατήργησε τον καταστατικό χάρτη της καταλανικής περιφέρειας του 2006, μολονότι αυτός περιλαμβάνει λιγότερες παραχωρήσεις απ' ό,τι ο ισχύων στην Χώρα των Βάσκων.
Είναι η επιθυμία κεντρικού δημοσιονομικού ελέγχου των περιφερειών σε συνθήκες λιτότητας και όχι τα πολιτιστικά δικαιώματα των μειονοτήτων αυτά που πυροδότησαν τη σύγκρουση, με ορόσημο την πρώτη διαδήλωση ενός εκατομμυρίου ανθρώπων στην καταλανική εθνική εορτή της 11ης Σεπτεμβρίου το 2012. Για κάποια κράτη-μέλη, η κρίση του ευρώ έφερε και κρίση εθνικής συνοχής.
Του Κώστα Ράπτη
20/9/2017
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Η Καταλονία και «ο φόβος της Δεύτερης Ρεπούμπλικα».
Δεν γνωρίζω, αν η ένταση στην Καταλονία, είναι όπως ένα σουφλέ, που θα ξεφουσκώσει, αν ανοίξει ο φούρνος. Ούτε τι μπορεί να συμβεί ως την 1η Οκτωβρίου. Ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι το βράδυ της Τετάρτης σε διάγγελμά του, κάλεσε την κυβέρνηση της Καταλονίας να κάνει πίσω, να επιστρέψει στη δημοκρατία, να υπακούσει στους νόμους γιατί «το δημοψήφισμα είναι μια χίμαιρα».
Η αλήθεια είναι ότι η θέση του, αυτή τη στιγμή, πρέπει να είναι ακριβώς η συγκεκριμένη. Κι ως γιος συνταξιούχου δικαστικού, το γνωρίζει καλά. Διότι, αν υποχωρήσει , αύριο κιόλας οποιαδήποτε αυτονομία μπορεί να διακηρύξει την ανεξαρτησία της με συνοπτικές διαδικασίες και παραβιάζοντας το Σύνταγμα και τους νόμους. Όπως ακριβώς έκανε το καταλανικό κοινοβούλιο με τους δύο αντισυνταγματικούς νόμους, που ψήφισε.
Άρα ο M. Ραχόι, δικαίως επιμένει στην τήρηση των νόμων και του Συντάγματος. Ανεξάρτητα αν φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση, που οδηγήθηκε ως εδώ. Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι στη Δημοκρατία υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προβληθεί ένα πολιτικό θέμα.
Ο ίδιος, όπως είπε, κάλεσε πολλές φορές τον Καταλανό κυβερνήτη Πουιτζντεμόντ να θέσει ενώπιον του κοινοβουλίου, το ζήτημα της περιοχής του. Εκείνος αρνήθηκε. Ενώ τον παρακολουθούσα την ίδια στιγμή έβλεπα τι γίνεται στην Βαρκελώνη. Πλήθος κόσμου, κυρίως νεαρόκοσμου, να έχει κατακλύσει τη Γκραν Βία της πόλης. Ο πρωινός θυμός, τα σπρωξίματα, οι διαμαρτυρίες, την ώρα που οι αστυνομικοί προχωρούσαν σε συλλήψεις, είχε υποχωρήσει και το μήνυμα για ειρηνική διαμαρτυρία είχε κυριαρχήσει.
Ανεξάρτητα αν οι αστυνομικοί ενήργησαν με εντολή της Εισαγγελίας της Καταλονίας που υπακούει στο ανώτατο Δικαστικό Σώμα, που εδρεύει στη Μαδρίτη. Ειδικά όταν τις συλλήψεις τις έκαναν οι Μόσσος, η καταλανική αστυνομία δηλαδή, δεν ήταν λίγες οι φορές που ακουγόταν το σύνθημα «προδότες».
Στην Ισπανία υπάρχουν δύο σώματα ασφαλείας και μόνο δύο περιοχές η Καταλονία και η Χώρα των Βάσκων που διαθέτουν και το δικό τους αποκλειστικά: Οι Μόσσος ντ Εσκουάδρα για την Καταλονία και η Ερτσάιντσα για τη Χώρα των Βάσκων. Για τις ημέρες αυτές μάλιστα επιστρατεύτηκαν και 5000 αστυνομικοί από την υπόλοιπη χώρα οι οποίοι θα διαμένουν σε κρουαζιερόπλοια που ναύλωσε το υπουργείο Εσωτερικών στο λιμάνι της Βαρκελώνης.
Οι συγκεντρωμένοι στη Βαρκελώνη, κουβαλούσαν προμήθειες, νερά και ξηρή τροφή γιατί σκόπευαν να μείνουν ώρες εκεί. Υπολογίζεται ότι σε τουλάχιστον 40 δήμους και κοινότητες, κυρίως της Καταλονίας, έγιναν μικρότερες ή μεγαλύτερες συγκεντρώσεις. Η απαίτηση αυτή τη φορά ήταν η απελευθέρωση των συλληφθέντων καθώς θεωρήθηκε αντιδημοκρατική πράξη.
Ο εθνικιστής Πουιτζντεμόντ μίλησε για «καθεστώς έκτακτης ανάγκης» στη χώρα του και μαζί με το επιτελείο του και φορώντας μαύρα σακάκια και γραβάτες έκανε διάγγελμα για την αντιδημοκρατική Μαδρίτη που κάνει εφόδους και συλλαμβάνει. Η αλήθεια όμως είναι ότι σήμερα από το πρωί δεν ήταν η κεντρική κυβέρνηση, εκείνη που έδειξε την υπεροχή της. Ήταν η δικαστική εξουσία, η οποία μέσα σε λίγες ώρες διέλυσε σχεδόν όλο τον πυρήνα που προετοίμαζε το δημοψήφισμα. Κατασχέθηκαν πάνω από 9 εκατομμύρια ψηφοδέλτια, απαγορεύτηκε η αποστολή των κλήσεων προς τις εφορευτικές επιτροπές, συνελήφθησαν στελέχη της τοπικής κυβέρνησης που ήταν οι άνθρωποι κλειδιά για το
οργανωτικό κομμάτι. Με πολλές και διαφορετικές κατηγορίες.
Εκεί, που παρενέβη καθοριστικά η κεντρική κυβέρνηση ήταν από την περασμένη Παρασκευή στο κλείσιμο της οικονομικής στρόφιγγας. Αντί λοιπόν ο υπουργός Οικονομίας Μοντόρο να αποστείλει όπως γινόταν πάντα σε εβδομαδιαία βάση τη χρηματοδότηση προς την Καταλονία, αποφασίστηκε οι μισθοί και οι συντάξεις των Καταλανών να πληρώνονται απευθείας από τη Μαδρίτη και για κάθε επιπλέον δαπάνη, η Καταλονία υποχρεούται να στέλνει τα πλήρη δικαιολογητικά. Προστατεύεται από το Σύνταγμα γι αυτή του την κίνηση. Ο Μοντόρο αιτιολόγησε την κίνηση αυτή καθώς υπήρχε η υποψία ότι η χρηματοδότηση αυτή την οποία δικαιούται η Καταλονία, όπως και οι υπόλοιπες 16 Αυτονομίες, θα χρησιμοποιούνταν για την εκστρατεία υπέρ του δημοψηφίσματος.
Παρότι λοιπόν διαπιστώνουμε ότι η δυνατότητα που έχει το ισπανικό κράτος με τους μηχανισμούς που διαθέτει να καταστείλει κάθε μορφή παραβατικότητας, εντούτοις οι άνθρωποι που έχουν κατέβει στον δρόμο, έχουν κάτι να δηλώσουν. Και κάτι να διεκδικήσουν και να αντιδράσουν. Η ένταση έχει μεταφερθεί στον δρόμο. Κι ας μην βρίσκονται όλοι οι Καταλανοί σ αυτόν.
Ένα κατεξοχήν πολιτικό θέμα, έχει πλέον κατέβει στους απλούς πολίτες. Απομένουν δέκα ημέρες ως τη διενέργεια (;) του δημοψηφίσματος. Και κανείς δεν είναι σε θέση να διαβεβαιώσει, πρακτικά πλέον, ότι αυτό μπορεί να γίνει.
Οι Εθνικιστές αυτοπαγιδεύτηκαν στην επίμονη ρητορική τους, η καταλανική αριστερά ERC ανέβηκε στο άρμα της απόσχισης από εντελώς διαφορετική οπτική γωνία από αυτή των εθνικιστών και η CUP (κόμμα αντικαπιταλιστών) στηρίζει τους εθνικιστές συγκυβερνώντας μαζί τους.
Δεν είναι το καλύτερο σκηνικό για τα ποσοστά των πολιτικών κομμάτων στο καταλανικό κοινοβούλιο. Σοσιαλιστές και Θιουδαδάνος (πάντα στο τοπικό κοινοβούλιο) αντιδρούν με κάθε τρόπο στο δημοψήφισμα , στάση την οποία δεν τηρούν οι υποστηρικτές των Ποδέμος που λένε ναι μεν στη διενέργεια συμφωνημένου δημοψηφίσματος αλλά όχι στην απόσχιση της Καταλονίας.
Έτσι έχουν τα πράγματα, στην Καταλονία. Είδαμε το κράτος Δικαίου, να λειτουργεί. Δεν είδαμε όμως πώς εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που διαμαρτύρονται πότε, πώς και με ποιόν τρόπο θα μπορέσουν να εκφραστούν μέσα σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο για το οποίο τόσο πολύ πάσχισε η Ισπανία μετά από τη σαραντάχρονη δικτατορία του Φράνκο.
Οι Καταλανοί δικαιούνται να εκφραστούν. Και στη Δημοκρατία πάντα υπάρχουν τρόποι. Είτε αυτοί λέγονται ξεσκόνισμα του πεπαλαιωμένου Συντάγματος και αναθεώρησής του, είτε άλλες διαδικασίες πιο σύντομες διαδικαστικά. Διαφορετικά και όταν ο «δρόμος», δεν εκτονώνεται, τότε η ιστορία της χώρας μπορεί απλώς να επαναλαμβάνεται . Λέγε με Δεύτερη Ρεπούμπλικα ( ή Δεύτερη δημοκρατική κυβέρνηση 1931-1939) με έναν ενδιάμεσο Εμφύλιο 1936-1939 ως την επικράτηση του Φράνκο.
Όταν οι κοινωνίες αντιδρούν, οι δημοκρατίες οφείλουν να προσαρμόζονται.
Της Δώρας Μακρή ανταποκρίτριας της ΕΡΤ στην Ισπανία
http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/i-katalonia-kai-o-fobos-tis-deyteris-repoymplika
2.
Οργή στην Καταλωνία [Βίντεο]
Χιλιάδες Καταλανοί βγήκαν στους δρόμους την Τετάρτη, μετά την σύλληψη τουλάχιστον 13 μελών της κυβέρνησης της περιφέρειας της Καταλονίας, η οποία σχεδιάζει να προχωρήσει στη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία, την 1η Οκτωβρίου, παρά την απαγόρευση της ισπανικής δικαιοσύνης.
Λίγο νωρίτερα, ο πρωθυπουργός της τοπικής κυβέρνησης της Καταλονίας Κάρλες Πουτζεμόντ κατηγόρησε την κυβέρνηση της Ισπανίας ότι «κατάργησε ντε φάκτο» την αυτονομία της βορειοανατολικής επαρχίας και ότι «έχει επιβάλει ντε φάκτο ένα κράτος εξαίρεσης».
Απηύθυνε μάλιστα κάλεσμα στους Καταλανούς να απαντήσουν με «σθένος και ηρεμία» προσερχόμενοι να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία την 1η Οκτωβρίου, το οποίο όμως, σύμφωνα με το συνταγματικό δικαστήριο της Ισπανίας, είναι παράνομο.
Αρκετές χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της Βαρκελώνης για να διαμαρτυρηθούν για τις συλλήψεις. Σύμφωνα με διεθνή μέσα, προστά από το κτίριο που στεγάζει το συμβούλιο εξωτερικών υποθέσεων, διαδηλωτές περικύκλωσαν ένα όχημα της εθνοφυλακής, ενώ σημειώθηκε και ένταση μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών.
«Έξω οι δυνάμεις κατοχής!» φώναζαν ορισμένοι από τους συγκεντρωμένους. «Θα ψηφίσουμε για να είμαστε ελεύθεροι» είχαν γράψει στα πλακάτ που κρατούσαν.
Εκπρόσωπος των αστυνομικών αρχών επιβεβαίωσε ότι έχουν συλληφθεί 13 υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης της Καταλονίας και ότι έγιναν 22 έρευνες για να εμποδιστεί η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.
Η κυβέρνηση «κατήργησε ντε φάκτο την αυτονομία της Καταλονίας και εφαρμόζει ντε φάκτο κατάσταση έκτακτης ανάγκης» δήλωσε ο Πουτζεμόντ μετά τις συλλήψεις, κατηγορώντας την κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι για «ολοκληρωτισμό» και για παραβίαση των «θεμελιωδών δικαιωμάτων».
«Όλοι μας έχουμε την υποχρέωση να τηρούμε τον νόμο» είχε δηλώσει νωρίτερα ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια μιας θυελλώδους συνεδρίασης στο κοινοβούλιο, με μια ομάδα Καταλανών βουλευτών να αποχωρεί από το ημικύκλιο σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Η καταλανική κυβέρνηση επιβεβαίωσε ότι μεταξύ των συλληφθέντων είναι και ο Τζουζέπ Μαρία Τζοβέ Λιαδό, στενός συνεργάτης του αντιπροέδρου Οριόλ Τζουνκέρας.
Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας είχε προειδοποιήσει με μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου τα ηγετικά στελέχη και τους δημοσίους υπαλλήλους της Καταλονίας ότι δεν επιτρέπεται να συνεργαστούν στην οργάνωση της «παράνομης ψηφοφορίας» της 1ης Οκτωβρίου. Όμως οι αυτονομιστές αγνόησαν την προειδοποίηση.
«Να αντισταθούμε ειρηνικά. Να βγούμε έξω για να υπερασπιστούμε τους θεσμούς μας με μη βίαια μέσα» ήταν το μήνυμα που έστειλε στο Twitter ο Τζόρντι Σάντσες, ο πρόεδρος ενός από τα μεγαλύτερα αυτονομιστικά κινήματος, της Καταλανικής Εθνοσυνέλευσης (ANC). «Διέπραξαν ένα τεράστιο λάθος. Θέλαμε να ψηφίσουμε και κήρυξαν τον πόλεμο», πρόσθεσε.
Κατασχέθηκαν εκατομμύρια ψηφοδέλτια
Η Εθνοφυλακή κατέσχεσε πολλά εκατομμύρια ψηφοδέλτια που επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας. «Αυτή τη στιγμή τα μετρούν, μπορεί να είναι 9 εκατομμύρια ψηφοδέλτια», είπε πηγή προσκείμενη στις έρευνες, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο. Διευκρίνισε επίσης ότι η κατάσχεση έγινε στην κοινότητα Μπίγκες που απέχει 45 χιλιόμετρα βόρεια της Βαρκελώνης.
Νωρίτερα έγιναν πολλές έρευνες σε κτήρια που στεγάζουν διοικητικές υπηρεσίες της Καταλωνίας, όπως στην προεδρία της περιφερειακής κυβέρνησης, στο συμβούλιο εξωτερικών υποθέσεων και στο συμβούλιο οικονομικών υποθέσεων.
http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/orgi-stin-katalonia-binteo
20/9/2017
3.
Τι συμβαίνει στην Καταλονία, πόσο κινδυνεύει η Ευρώπη.
Ο Mariano Rajoy παίζει με τη φωτιά, η επιλογή του Ισπανού πρωθυπουργού να συλλάβει εκλεγμένα μέλη της τοπικής κυβέρνησης δεν έχει προηγούμενο σε ευρωπαϊκή χώρα και μπορεί να του γυρίσει μπούμερανγκ, υποστηρίζει, μιλώντας στο Liberal.gr, ο Κώστας Υφαντής, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο, ο οποίος που θεωρεί ότι η ισπανική πολιτική μπαίνει πλέον σε αχαρτογράφητα νερά.
Εκτιμά ότι ο Πρωθυπουργός απαγόρευσε το δημοψήφισμα επειδή φοβήθηκε ότι η διεξαγωγή του θα δημιουργούσε ένα "προηγούμενο", θα άνοιγε μια πόρτα, παρακινώντας και τους Βάσκους να κάνουν το ίδιο, θεωρεί ωστόσο λανθασμένη τη κίνηση να συλλάβει κυβερνητικούς αξιωματούχους. Πιστεύει ότι δεν θα ξεχαστεί εύκολα, αντίθετα, θα παραμείνει στη συλλογική μνήμη των Καταλανών, και μπορεί να προκαλέσει το αντίθετο αποτέλεσμα. Δηλαδή να ριζοσπαστικοποιήσει ακόμη και τους πιο αποστασιοποιημένους ή ακόμη και κάποιους που ήταν εναντίον της καταλανικής ανεξαρτησίας.
Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, προβλέπει ότι θα αρχίσει και πάλι να πλανάται μια ατμόσφαιρα εσωστρέφειας, και ενώ είχε ξεκινήσει η κουβέντα για την επόμενη ημέρα της Ευρώπης. Στο χειρότερο σενάριο, και εφόσον η κατάσταση επιδεινωθεί πολιτικά, η Ισπανία, θα δυσκολευτεί να συμμετάσχει στη συζήτηση για το μέλλον και την αρχιτεκτονική της Ευρώπης.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Ανεβαίνει επικίνδυνα το θερμόμετρο στην Ισπανία, μετά την απόφαση της κυβέρνησης να δώσει εντολή στην εθνοφυλακή να συλλάβει κορυφαία μέλη της καταλανικής ηγεσίας. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το «φάντασμα» της διάσπασης πλανάται πάνω από τη χώρα ή είναι υπερβολή;
Είναι σοβαρό το θέμα. Το δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου δεν μοιάζει με το αντίστοιχο του 2014 όταν το 80% είχε ψηφίσει υπέρ της ανεξαρτησίας όμως η συμμετοχή ήταν μικρή και το αποτέλεσμα μη δεσμευτικό. Τούτη τη φορά, οι Καταλανοί είχαν διαμηνύσει ότι εφόσον επικρατήσει το «Ναι», θα κηρύξουν ανεξαρτησία σε 48 ώρες. Το ένα λοιπόν σκέλος της υπόθεσης είναι ότι πρώτα απ’ όλα, η ίδια η καταλανική κυβέρνηση, όξυνε εδώ και ημέρες τα πνεύματα.
Το δεύτερο σκέλος αφορά την κυβέρνηση Rajoy, που έπειτα από μια μακρά περίοδο δοκιμασίας για τον ίδιο και το κόμμα του, και παρ’ ότι κατάφερε να βγάλει την Ισπανία από την οικονομική κρίση, βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα δημοψήφισμα. Η κεντροδεξιά είχε θεωρήσει ότι ακόμη και η διεξαγωγή του θα τίναζε τη κυβερνητική σταθερότητα στον αέρα, εκτιμήσεις που αρκετοί είχαν χαρακτηρίσει ως υπερβολικές. Και ο Rajoy είχε τα χέρια του δεμένα καθώς το Συνταγματικό Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι το δημοψήφισμα δεν είναι νόμιμο. Όφειλε επομένως ο Ισπανός Πρωθυπουργός κάτι να κάνει. Επεδίωξε λοιπόν να συγκρουσθεί με τους Καταλανούς, θέλοντας να δείξει ότι είναι ισχυρός Πρωθυπουργός, παίρνοντας ένα μεγάλο ρίσκο.
- Ποιο ήταν το ρίσκο αυτής της απόφασης;
Το ρίσκο είναι ότι θα πολώσει πολύ περισσότερο το κλίμα, τόσο στην κεντρική πολιτική σκηνή της Ισπανίας, όσο και στη τοπική, της Καταλονίας, και άρα μιλάμε για κίνδυνο πολιτικού διχασμού. Σκεφτείτε ότι φωνές στο διαδίκτυο παρομοίαζαν χθες την επέμβαση της εθνοφυλακής και τη σύλληψη μελών της καταλανικής κυβέρνησης με την εποχή της δικτατορίας του Φράνκο. Είναι ένδειξη πόλωσης αυτό, σύμπτωμα που ενδεχομένως την οξύνει, το ζήσαμε και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, με αναβίωση της ρητορικής του εμφυλίου πολέμου και της χούντας...
- Τι φοβήθηκε ωστόσο ο Rajoy και απαγόρευσε το δημοψήφισμα; Το ρωτώ γιατί οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Καταλανών δεν επιθυμεί τη διάσπαση, ωστόσο, είναι υπέρ του δικαιώματος να ψηφίσουν την 1η Οκτωβρίου…
Φοβήθηκε τη δημιουργία ενός "προηγούμενου". Παρ’ όλο που το δημοψήφισμα έχει κηρυχθεί παράνομο, εφόσον ο Rajoy επέτρεπε να γίνει, πιθανώς αυτό να δημιουργούσε ένα προηγούμενο στο μυαλό πολλών, και μια τέτοια συζήτηση θα μπορούσε να κατατρέχει την ισπανική πολιτική σκηνή για χρόνια. Ακόμη και αν νικητής στο δημοψήφισμα ανακηρυχθεί το "Όχι", ο Ισπανός Πρωθυπουργός φοβήθηκε ότι η διεξαγωγή του θα άνοιγε μια πόρτα που θα κρατούσε ζωντανή επί χρόνια τη συζήτηση για την απόσχιση της Καταλονίας, και ενδεχομένως να παρακινούσε και τους Βάσκους να επιχειρήσουν κάτι παρόμοιο. Δηλαδή να θέσουν και αυτοί με ένα βίαιο τρόπο στη κεντρική πολιτική σκηνή το ζήτημα της ανεξαρτησίας τους.
- Η καταλανική ηγεσία ωστόσο εμμένει στην απόφασή της, και καλεί τα 7,5 εκατ. των πολιτών στις κάλπες. Μήπως λοιπόν η επιλογή Rajoy να δώσει εντολή στις δυνάμεις ασφαλείας να συλλάβουν μέλη της τοπικής κυβέρνησης, λειτουργήσει σαν μπούμερανγκ και φέρει αντίστροφο αποτέλεσμα;
Όταν συλλαμβάνεις εκλεγμένα μέλη μιας κυβέρνησης, προσκαλείς σχεδόν αυτόματα τη κλιμάκωση της πόλωσης. Η σύλληψη των 14 αξιωματούχων δεν θα ξεχαστεί εύκολα, θα παραμείνει στη συλλογική μνήμη των Καταλανών, ακόμη και όσων είναι εναντίον στην ανεξαρτησία. Είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επεδίωκε ο Ισπανός Πρωθυπουργός. Υπό αυτή την έννοια, η επέμβαση των δυνάμεων ασφαλείας θα μπορούσε να ριζοσπαστικοποιήσει ακόμη και τους πιο αποστασιοποιημένους ή ακόμη και κάποιους που ήταν εναντίον της ανεξαρτησίας της Καταλονίας. Διότι για πολλούς πολίτες της χώρας, το ζήτημα δεν ήταν αυτή καθ’ εαυτή η ανεξαρτησία, παρά το δικαίωμα να αποφασίσουν.
- Πιστεύετε ότι η ισπανική πολιτική εισέρχεται σε αχαρτογράφητα νερά;
Ναι, θεωρώ ότι η από εδώ και πέρα περίοδος θα είναι πολύ ταραγμένη, θα έλεγα ότι ο Rajoy έπαιξε χθες με τη φωτιά. Δεν μπορώ να φανταστώ άλλη ευρωπαϊκή χώρα όπου θα συνέβαινε κάτι παρόμοιο, να συλληφθούν εκλεγμένα μέλη μιας κυβέρνησης. Το ρίσκο της κίνησης Rajoy ίσως να ήταν μεγαλύτερο από εκείνο που επέλεξε να μην πάρει, αφήνοντας δηλαδή να διεξαχθεί το δημοψήφισμα.
- Σε δεύτερο χρόνο, ποιες ευρωπαϊκές προεκτάσεις έχουν οι εξελίξεις στην Ισπανία; Το ρωτώ γιατί αποσχιστικά κινήματα έχουμε επίσης σε Σκωτία, Ιταλία, και αλλού…
Το ζήτημα της Σκωτίας είναι άλλης τάξεως, γιατί εκεί έχει ήδη υπάρξει δημοψήφισμα, η συζήτηση για το επόμενο συνδέεται με το Brexit, άρα η χώρα δεν συγκρίνεται με τη περίπτωση της Ισπανίας. Όσον αφορά την Ιταλία, όπου είχε βρει έδαφος το αποσχιστικό αίτημα της Λίγκας του Βορρά, το κίνημα δεν είναι πλέον τόσο ισχυρό. Αν ψάξουμε να βρούμε ποιος μπορεί να εμπνεύσει στην Ευρώπη η περίπτωση της Καταλονίας, θα έβλεπα μόνο την Κορσική. Δεν έχουμε αυτή τη στιγμή μεγάλα "ενεργά ηφαίστεια" στη Δυτική Ευρώπη.
- Είδαμε τον Juncker, όπως ακριβώς είχε κάνει και με τη Σκωτία, να προειδοποιεί τους Καταλανούς ότι αν φύγουν από την Ισπανία, θα φύγουν και από την Ε.Ένωση. Επομένως, οι σημερινές εξελίξεις τι κινδύνους πιστεύετε ότι μπορεί να κρύβουν για την ενότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Τι να περιμένουμε;
Αυτό που εγώ θα περίμενα σε κοινοτικό επίπεδο είναι να αρχίσει και πάλι να πλανάται μια ατμόσφαιρα εσωστρέφειας εντός Ε. Ένωσης, και ενώ είχε ήδη ξεκινήσει η κουβέντα για την επόμενη ημέρα της Ευρώπης. Είναι τραβηγμένο να μιλήσει κανείς για τριγμούς στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, παρά μόνο αν η Καταλονία βυθιστεί σταδιακά σε κατάσταση χάους, οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις με την αστυνομία γίνουν καθημερινές, κ.ο.κ. Προφανώς δεν είμαστε εκεί.
Σκεφτείτε πάντως ότι η Ισπανική οικονομία, που ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ στη διάρκεια της κρίσης και τώρα αρχίζει να ανακάμπτει, μετά και την αποχώρηση της Βρετανίας, θα είναι η 4η μεγαλύτερη της Ευρώπης. Στο χειρότερο λοιπόν σενάριο, και εφόσον η κατάσταση επιδεινωθεί πολιτικά, η Ισπανία, θα δυσκολευτεί να συμμετάσχει στη συζήτηση για το μέλλον και την αρχιτεκτονική της Ευρώπης.
http://www.liberal.gr/arthro/167231/apopsi/sunenteuxeis/kostas-yfantisti-sumbainei-sti-katalonia-poso-kinduneuei-i-europi.html
21/9/2017
4.
Οι 17 νύφες της Ισπανίας.
Το 1978 ήταν μια καλή χρονιά για την Ισπανία. Ο Φράνκο είχε πεθάνει λίγα χρόνια πριν και η μετάβαση στη Δημοκρατία γινόταν με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς και "χωρίς να χυθεί ούτε μια σταγόνα αίμα". Που θα μπορούσε. Οι στρατιωτικοί βρίσκονταν παρακαρισμένοι στη γωνία, γεγονός που τους οδήγησε τον Φλεβάρη του 81 και σε μία ακόμα αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος. Έκτοτε δεν ασχολήθηκε κανείς ξανά μαζί τους. Σήμερα δεν ζει πλέον κανείς από τους τότε πρωταγωνιστές για να νοσταλγήσει τον Φράνκο. Κι αν κάποιοι από τους απογόνους τους έχουν τέτοιες ιδέες βρίσκουν παρηγοριά στην αγκαλιά του Λαϊκού Κόμματος. Μόνο που δεν τολμούν ποτέ να εκφραστούν υπέρ του χενεραλίσιμο, ούτε και ως ανέκδοτο. Τόσο ιδιωτικά, όσο και δημόσια.
Ήταν καλή χρονιά γιατί η χώρα διαιρέθηκε διοικητικά σε 17 Αυτόνομες Κοινότητες , τις 17 Αυτονομίες, όπως αποκαλούνται. Το ισπανικό κοινοβούλιο κάθε χρόνο ψήφιζε και ψηφίζει δύο προϋπολογισμούς: Τον γενικό προϋπολογισμό του κράτους και τον Προϋπολογισμό των Αυτονομιών. Στον δεύτερο κατανέμονται τα κονδύλια που έχουν ως προορισμό την κάθε Αυτονομία με ανταποδοτικό χαρακτήρα. Η κάθε Αυτονομία διαθέτει τη δική της τοπική κυβέρνηση, την τοπική της Βουλή και σε δύο περιπτώσεις ( Χώρα των Βάσκων και Καταλονία) και το δικό της σώμα ασφαλείας. Με τον τροπο αυτό οι Αυτονομίες διαθέτουν όπως θέλουν τον προϋπολογισμό τους για την Υγεία, την Παιδεία, τη γλώσσα, τα Δημόσια έργα κλπ αφήνοντας στη Μαδρίτη την εξωτερική πολιτική, την άμυνα και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Μάλιστα έχουν δικαίωμα να νομοθετούν κιόλας για τοπικές υποθέσεις με βασικό όρο τον σεβασμό του Συντάγματος.
Ήταν καλή χρονιά διότι το σύστημα αυτό της αποκέντρωσης δημιούργησε οικονομική ανάπτυξη και η κάθε Αυτονομία αποφάσιζε για τις ανάγκες της χωρίς την παρέμβαση της Μαδρίτης. Μάλιστα δημιούργησε γι αυτό και ένα δεύτερο Σώμα, την Γερουσία, εκτός της Βουλής, η οποία θα φρόντιζε για τις ανάγκες των Αυτονομιών και θα τις συντόνιζε έτσι ώστε να περιορίζεται οποιαδήποτε ένταση μεταξύ τους λόγω και του ανταγωνιστικού τους χαρακτήρα. Τι κι αν το Σύνταγμα επιμένει ότι η βάση για την δημιουργία των Αυτονομιών είναι η αλληλεγγύη. Εντούτοις πάντοτε υπήρχε μια υποβόσκουσα ένταση την οποία η Γερουσία δεν κατάφερε ποτέ να κατευνάσει. Και όχι μόνο. Σήμερα η Γερουσία θεωρείται ένα περίφημο "νεκροταφείο ελεφάντων" και με ρόλο απολύτως διακοσμητικό. Που απλώς επικυρώνει ή απορρίπτει τους νόμους, που η Βουλή ψηφίζει.
Με το πέρασμα των χρόνων το κάθε "κορίτσι" ( Αυτονομία), λάμβανε από τη Μαδρίτη και πολλά κίνητρα-προίκα για την οικονομική του ανάπτυξη. Να, για παράδειγμα στην Καταλονία μετέφεραν την έδρα τους πολλές μεγάλες εταιρίες, βιομηχανίες , τράπεζες. Είναι και μεγάλο λιμάνι διαθέτει και περίφημη γεωγραφική θέση. Η τοπική ανάπτυξη λοιπόν δημιούργησε και ένα αίσθημα υπεροχής έναντι των υπολοίπων κοριτσιών. Μάλιστα κατά σύμπτωση στις τρεις ιστορικές Αυτονομίες, την Καταλονία, τη Χώρα των Βάσκων και τη Γαλικία, κυβέρνησαν πάνω από είκοσι χρόνια δεξιοί εθνικιστές. Η ιδέα αυτή της " υπεροχής" τους, κυριάρχησε ακόμα περισσότερο ενισχυμένη και από ιδέες περί " ενδόξου έθνους, με ιδιαίτερη γλώσσα και ιστορία".
Η νύφη η πολύφερνη, η Καταλονία δηλαδή, είδε το 2010 να της κόβουν μεγάλο μερίδιο της προίκας της. Κι άρχισε τη γκρίνια. Η κρίση σάρωσε τους προϋπολογισμούς των Αυτονομιών. Περικοπές, περικοπές, περικοπές. Τόσες που δεν μαζεύονταν με τίποτα η δυσαρέσκεια. Αρχικά τις περικοπές έκανε η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Θαπατέρο και στη συνέχεια ο συντηρητική κυβέρνηση Ραχόι. Διότι και οι δύο έβλεπαν το χρέος της χώρας να αυξάνει. Και σήμερα να έχει ξεπεράσει το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Μάλιστα στο "κουτί" που φυλάγεται το χρέος αυτών των κοριτσιών, αυτό της πολύφερνης Καταλονίας ξεπερνά το 80% του χώρου. Μετά τη φτώχεια και τη γκρίνια ήρθαν και οι έλεγχοι. Κάθε κορίτσι έπρεπε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Πού και πώς ξόδεψε το κάθε ευρώ που της χάριζε η Μαδρίτη για να το διαχειριστεί για την περιοχή του. Κι εκεί τα είδαμε όλα! Σκάνδαλα, υπεξαιρέσεις, ξέπλυμα δημοσίου χρήματος, λογαριασμοί σε φορολογικούς παραδείσους. Ο εθνικιστής κυβερνήτης Πουγιόλ της Καταλονίας χάριζε στα παιδιά του εκατομμύρια ευρώ. Τα έκαναν μαζί μπουγάδα που την άπλωναν στην γειτονική Ανδόρα. Με ένα μισθό κυβερνήτη δεν τα κάνεις αυτά. Η φυλακή ήτο μία ωραία λύσις. Παραδίπλα η άλλη νύφη της Μεσογείου η Βαλένθια έκανε πάρτυ επίσης, επί σειρά ετών . Δήμαρχοι, κυβερνήτες και λοιπά μαστόρια στο ξέπλυμα είναι στη φυλακή. Καθημερινά γι αυτούς τους άσσους μιλάμε. Της μπουγάδας.
Ακούς κάθε μέρα στη Βαρκελώνη " η Μαδρίτη, μας κλέβει τα λεφτά μας!". Κι άμα τους θυμίζεις την οικογένεια Πουγιόλ και πολλά ακόμα παλικάρια και παλικαροπούλες άσσους στη μπουγάδα θα σου πουν " κοίτα τι ωραία η Μπαρθελονέτα μας!". Η θα σου πουν " Ναι, αλλά οι Βάσκοι παίρνουν 7 δις ευρώ τον χρόνο και δεν παράγουν τίποτα!". Εκεί είναι το ζήτημα. Ποιός παίρνει το μεγαλύτερο χαρτζιλίκι απ´ την Αγία Οικογένεια. Όταν μιλούν για μεγαλύτερη αυτονομία, Βάσκοι και Καταλανοί εννοούν " δώστε μας εσείς περισσότερα φράγκα και ξεχάστε τους ελέγχους". Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού. Σε ένα σύστημα νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού λέτε οι ιδέες περί έθνους να είναι οι κυρίαρχες; Η απλώς τα φράγκα;
Στην Ισπανία, οι 17 νύφες είναι πλέον με κουτσουρεμένες προίκες. Διότι η κρίση άγγιξε βαθιά τον γίγαντα των 47 εκατομμυρίων πληθυσμού. Και τον ταρακούνησε. Και τώρα μαζεύει όπως όπως τα σκορπίσματα. Και τη γκρίνια. Και γύρω από το οικογενειακό τραπέζι όλοι είναι μουτρωμένοι και τα κορίτσια μαλλιοτραβιούνται.
Οι 17 νύφες της Ισπανίας, δύσκολα θα παντρευτούν πια.
https://www.facebook.com/dora.makri/posts/10155157702778246
22/9/2017
Οι απόψεις,που δημοσιεύονται στα εκάστοτε-χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα,ή κάθε είδους κείμενα,του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger.
Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.
Η Καταλονία και «ο φόβος της Δεύτερης Ρεπούμπλικα».
Δεν γνωρίζω, αν η ένταση στην Καταλονία, είναι όπως ένα σουφλέ, που θα ξεφουσκώσει, αν ανοίξει ο φούρνος. Ούτε τι μπορεί να συμβεί ως την 1η Οκτωβρίου. Ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι το βράδυ της Τετάρτης σε διάγγελμά του, κάλεσε την κυβέρνηση της Καταλονίας να κάνει πίσω, να επιστρέψει στη δημοκρατία, να υπακούσει στους νόμους γιατί «το δημοψήφισμα είναι μια χίμαιρα».
Η αλήθεια είναι ότι η θέση του, αυτή τη στιγμή, πρέπει να είναι ακριβώς η συγκεκριμένη. Κι ως γιος συνταξιούχου δικαστικού, το γνωρίζει καλά. Διότι, αν υποχωρήσει , αύριο κιόλας οποιαδήποτε αυτονομία μπορεί να διακηρύξει την ανεξαρτησία της με συνοπτικές διαδικασίες και παραβιάζοντας το Σύνταγμα και τους νόμους. Όπως ακριβώς έκανε το καταλανικό κοινοβούλιο με τους δύο αντισυνταγματικούς νόμους, που ψήφισε.
Άρα ο M. Ραχόι, δικαίως επιμένει στην τήρηση των νόμων και του Συντάγματος. Ανεξάρτητα αν φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση, που οδηγήθηκε ως εδώ. Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι στη Δημοκρατία υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προβληθεί ένα πολιτικό θέμα.
Ο ίδιος, όπως είπε, κάλεσε πολλές φορές τον Καταλανό κυβερνήτη Πουιτζντεμόντ να θέσει ενώπιον του κοινοβουλίου, το ζήτημα της περιοχής του. Εκείνος αρνήθηκε. Ενώ τον παρακολουθούσα την ίδια στιγμή έβλεπα τι γίνεται στην Βαρκελώνη. Πλήθος κόσμου, κυρίως νεαρόκοσμου, να έχει κατακλύσει τη Γκραν Βία της πόλης. Ο πρωινός θυμός, τα σπρωξίματα, οι διαμαρτυρίες, την ώρα που οι αστυνομικοί προχωρούσαν σε συλλήψεις, είχε υποχωρήσει και το μήνυμα για ειρηνική διαμαρτυρία είχε κυριαρχήσει.
Ανεξάρτητα αν οι αστυνομικοί ενήργησαν με εντολή της Εισαγγελίας της Καταλονίας που υπακούει στο ανώτατο Δικαστικό Σώμα, που εδρεύει στη Μαδρίτη. Ειδικά όταν τις συλλήψεις τις έκαναν οι Μόσσος, η καταλανική αστυνομία δηλαδή, δεν ήταν λίγες οι φορές που ακουγόταν το σύνθημα «προδότες».
Στην Ισπανία υπάρχουν δύο σώματα ασφαλείας και μόνο δύο περιοχές η Καταλονία και η Χώρα των Βάσκων που διαθέτουν και το δικό τους αποκλειστικά: Οι Μόσσος ντ Εσκουάδρα για την Καταλονία και η Ερτσάιντσα για τη Χώρα των Βάσκων. Για τις ημέρες αυτές μάλιστα επιστρατεύτηκαν και 5000 αστυνομικοί από την υπόλοιπη χώρα οι οποίοι θα διαμένουν σε κρουαζιερόπλοια που ναύλωσε το υπουργείο Εσωτερικών στο λιμάνι της Βαρκελώνης.
Οι συγκεντρωμένοι στη Βαρκελώνη, κουβαλούσαν προμήθειες, νερά και ξηρή τροφή γιατί σκόπευαν να μείνουν ώρες εκεί. Υπολογίζεται ότι σε τουλάχιστον 40 δήμους και κοινότητες, κυρίως της Καταλονίας, έγιναν μικρότερες ή μεγαλύτερες συγκεντρώσεις. Η απαίτηση αυτή τη φορά ήταν η απελευθέρωση των συλληφθέντων καθώς θεωρήθηκε αντιδημοκρατική πράξη.
Ο εθνικιστής Πουιτζντεμόντ μίλησε για «καθεστώς έκτακτης ανάγκης» στη χώρα του και μαζί με το επιτελείο του και φορώντας μαύρα σακάκια και γραβάτες έκανε διάγγελμα για την αντιδημοκρατική Μαδρίτη που κάνει εφόδους και συλλαμβάνει. Η αλήθεια όμως είναι ότι σήμερα από το πρωί δεν ήταν η κεντρική κυβέρνηση, εκείνη που έδειξε την υπεροχή της. Ήταν η δικαστική εξουσία, η οποία μέσα σε λίγες ώρες διέλυσε σχεδόν όλο τον πυρήνα που προετοίμαζε το δημοψήφισμα. Κατασχέθηκαν πάνω από 9 εκατομμύρια ψηφοδέλτια, απαγορεύτηκε η αποστολή των κλήσεων προς τις εφορευτικές επιτροπές, συνελήφθησαν στελέχη της τοπικής κυβέρνησης που ήταν οι άνθρωποι κλειδιά για το
οργανωτικό κομμάτι. Με πολλές και διαφορετικές κατηγορίες.
Εκεί, που παρενέβη καθοριστικά η κεντρική κυβέρνηση ήταν από την περασμένη Παρασκευή στο κλείσιμο της οικονομικής στρόφιγγας. Αντί λοιπόν ο υπουργός Οικονομίας Μοντόρο να αποστείλει όπως γινόταν πάντα σε εβδομαδιαία βάση τη χρηματοδότηση προς την Καταλονία, αποφασίστηκε οι μισθοί και οι συντάξεις των Καταλανών να πληρώνονται απευθείας από τη Μαδρίτη και για κάθε επιπλέον δαπάνη, η Καταλονία υποχρεούται να στέλνει τα πλήρη δικαιολογητικά. Προστατεύεται από το Σύνταγμα γι αυτή του την κίνηση. Ο Μοντόρο αιτιολόγησε την κίνηση αυτή καθώς υπήρχε η υποψία ότι η χρηματοδότηση αυτή την οποία δικαιούται η Καταλονία, όπως και οι υπόλοιπες 16 Αυτονομίες, θα χρησιμοποιούνταν για την εκστρατεία υπέρ του δημοψηφίσματος.
Παρότι λοιπόν διαπιστώνουμε ότι η δυνατότητα που έχει το ισπανικό κράτος με τους μηχανισμούς που διαθέτει να καταστείλει κάθε μορφή παραβατικότητας, εντούτοις οι άνθρωποι που έχουν κατέβει στον δρόμο, έχουν κάτι να δηλώσουν. Και κάτι να διεκδικήσουν και να αντιδράσουν. Η ένταση έχει μεταφερθεί στον δρόμο. Κι ας μην βρίσκονται όλοι οι Καταλανοί σ αυτόν.
Ένα κατεξοχήν πολιτικό θέμα, έχει πλέον κατέβει στους απλούς πολίτες. Απομένουν δέκα ημέρες ως τη διενέργεια (;) του δημοψηφίσματος. Και κανείς δεν είναι σε θέση να διαβεβαιώσει, πρακτικά πλέον, ότι αυτό μπορεί να γίνει.
Οι Εθνικιστές αυτοπαγιδεύτηκαν στην επίμονη ρητορική τους, η καταλανική αριστερά ERC ανέβηκε στο άρμα της απόσχισης από εντελώς διαφορετική οπτική γωνία από αυτή των εθνικιστών και η CUP (κόμμα αντικαπιταλιστών) στηρίζει τους εθνικιστές συγκυβερνώντας μαζί τους.
Δεν είναι το καλύτερο σκηνικό για τα ποσοστά των πολιτικών κομμάτων στο καταλανικό κοινοβούλιο. Σοσιαλιστές και Θιουδαδάνος (πάντα στο τοπικό κοινοβούλιο) αντιδρούν με κάθε τρόπο στο δημοψήφισμα , στάση την οποία δεν τηρούν οι υποστηρικτές των Ποδέμος που λένε ναι μεν στη διενέργεια συμφωνημένου δημοψηφίσματος αλλά όχι στην απόσχιση της Καταλονίας.
Έτσι έχουν τα πράγματα, στην Καταλονία. Είδαμε το κράτος Δικαίου, να λειτουργεί. Δεν είδαμε όμως πώς εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που διαμαρτύρονται πότε, πώς και με ποιόν τρόπο θα μπορέσουν να εκφραστούν μέσα σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο για το οποίο τόσο πολύ πάσχισε η Ισπανία μετά από τη σαραντάχρονη δικτατορία του Φράνκο.
Οι Καταλανοί δικαιούνται να εκφραστούν. Και στη Δημοκρατία πάντα υπάρχουν τρόποι. Είτε αυτοί λέγονται ξεσκόνισμα του πεπαλαιωμένου Συντάγματος και αναθεώρησής του, είτε άλλες διαδικασίες πιο σύντομες διαδικαστικά. Διαφορετικά και όταν ο «δρόμος», δεν εκτονώνεται, τότε η ιστορία της χώρας μπορεί απλώς να επαναλαμβάνεται . Λέγε με Δεύτερη Ρεπούμπλικα ( ή Δεύτερη δημοκρατική κυβέρνηση 1931-1939) με έναν ενδιάμεσο Εμφύλιο 1936-1939 ως την επικράτηση του Φράνκο.
Όταν οι κοινωνίες αντιδρούν, οι δημοκρατίες οφείλουν να προσαρμόζονται.
Της Δώρας Μακρή ανταποκρίτριας της ΕΡΤ στην Ισπανία
http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/i-katalonia-kai-o-fobos-tis-deyteris-repoymplika
21/9/2017
2.
Οργή στην Καταλωνία [Βίντεο]
Χιλιάδες Καταλανοί βγήκαν στους δρόμους την Τετάρτη, μετά την σύλληψη τουλάχιστον 13 μελών της κυβέρνησης της περιφέρειας της Καταλονίας, η οποία σχεδιάζει να προχωρήσει στη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία, την 1η Οκτωβρίου, παρά την απαγόρευση της ισπανικής δικαιοσύνης.
Λίγο νωρίτερα, ο πρωθυπουργός της τοπικής κυβέρνησης της Καταλονίας Κάρλες Πουτζεμόντ κατηγόρησε την κυβέρνηση της Ισπανίας ότι «κατάργησε ντε φάκτο» την αυτονομία της βορειοανατολικής επαρχίας και ότι «έχει επιβάλει ντε φάκτο ένα κράτος εξαίρεσης».
Απηύθυνε μάλιστα κάλεσμα στους Καταλανούς να απαντήσουν με «σθένος και ηρεμία» προσερχόμενοι να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία την 1η Οκτωβρίου, το οποίο όμως, σύμφωνα με το συνταγματικό δικαστήριο της Ισπανίας, είναι παράνομο.
Αρκετές χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της Βαρκελώνης για να διαμαρτυρηθούν για τις συλλήψεις. Σύμφωνα με διεθνή μέσα, προστά από το κτίριο που στεγάζει το συμβούλιο εξωτερικών υποθέσεων, διαδηλωτές περικύκλωσαν ένα όχημα της εθνοφυλακής, ενώ σημειώθηκε και ένταση μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών.
«Έξω οι δυνάμεις κατοχής!» φώναζαν ορισμένοι από τους συγκεντρωμένους. «Θα ψηφίσουμε για να είμαστε ελεύθεροι» είχαν γράψει στα πλακάτ που κρατούσαν.
Εκπρόσωπος των αστυνομικών αρχών επιβεβαίωσε ότι έχουν συλληφθεί 13 υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης της Καταλονίας και ότι έγιναν 22 έρευνες για να εμποδιστεί η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.
Η κυβέρνηση «κατήργησε ντε φάκτο την αυτονομία της Καταλονίας και εφαρμόζει ντε φάκτο κατάσταση έκτακτης ανάγκης» δήλωσε ο Πουτζεμόντ μετά τις συλλήψεις, κατηγορώντας την κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι για «ολοκληρωτισμό» και για παραβίαση των «θεμελιωδών δικαιωμάτων».
«Όλοι μας έχουμε την υποχρέωση να τηρούμε τον νόμο» είχε δηλώσει νωρίτερα ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια μιας θυελλώδους συνεδρίασης στο κοινοβούλιο, με μια ομάδα Καταλανών βουλευτών να αποχωρεί από το ημικύκλιο σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Η καταλανική κυβέρνηση επιβεβαίωσε ότι μεταξύ των συλληφθέντων είναι και ο Τζουζέπ Μαρία Τζοβέ Λιαδό, στενός συνεργάτης του αντιπροέδρου Οριόλ Τζουνκέρας.
Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας είχε προειδοποιήσει με μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου τα ηγετικά στελέχη και τους δημοσίους υπαλλήλους της Καταλονίας ότι δεν επιτρέπεται να συνεργαστούν στην οργάνωση της «παράνομης ψηφοφορίας» της 1ης Οκτωβρίου. Όμως οι αυτονομιστές αγνόησαν την προειδοποίηση.
«Να αντισταθούμε ειρηνικά. Να βγούμε έξω για να υπερασπιστούμε τους θεσμούς μας με μη βίαια μέσα» ήταν το μήνυμα που έστειλε στο Twitter ο Τζόρντι Σάντσες, ο πρόεδρος ενός από τα μεγαλύτερα αυτονομιστικά κινήματος, της Καταλανικής Εθνοσυνέλευσης (ANC). «Διέπραξαν ένα τεράστιο λάθος. Θέλαμε να ψηφίσουμε και κήρυξαν τον πόλεμο», πρόσθεσε.
Κατασχέθηκαν εκατομμύρια ψηφοδέλτια
Η Εθνοφυλακή κατέσχεσε πολλά εκατομμύρια ψηφοδέλτια που επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας. «Αυτή τη στιγμή τα μετρούν, μπορεί να είναι 9 εκατομμύρια ψηφοδέλτια», είπε πηγή προσκείμενη στις έρευνες, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο. Διευκρίνισε επίσης ότι η κατάσχεση έγινε στην κοινότητα Μπίγκες που απέχει 45 χιλιόμετρα βόρεια της Βαρκελώνης.
Νωρίτερα έγιναν πολλές έρευνες σε κτήρια που στεγάζουν διοικητικές υπηρεσίες της Καταλωνίας, όπως στην προεδρία της περιφερειακής κυβέρνησης, στο συμβούλιο εξωτερικών υποθέσεων και στο συμβούλιο οικονομικών υποθέσεων.
http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/orgi-stin-katalonia-binteo
20/9/2017
3.
Τι συμβαίνει στην Καταλονία, πόσο κινδυνεύει η Ευρώπη.
Ο Mariano Rajoy παίζει με τη φωτιά, η επιλογή του Ισπανού πρωθυπουργού να συλλάβει εκλεγμένα μέλη της τοπικής κυβέρνησης δεν έχει προηγούμενο σε ευρωπαϊκή χώρα και μπορεί να του γυρίσει μπούμερανγκ, υποστηρίζει, μιλώντας στο Liberal.gr, ο Κώστας Υφαντής, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο, ο οποίος που θεωρεί ότι η ισπανική πολιτική μπαίνει πλέον σε αχαρτογράφητα νερά.
Εκτιμά ότι ο Πρωθυπουργός απαγόρευσε το δημοψήφισμα επειδή φοβήθηκε ότι η διεξαγωγή του θα δημιουργούσε ένα "προηγούμενο", θα άνοιγε μια πόρτα, παρακινώντας και τους Βάσκους να κάνουν το ίδιο, θεωρεί ωστόσο λανθασμένη τη κίνηση να συλλάβει κυβερνητικούς αξιωματούχους. Πιστεύει ότι δεν θα ξεχαστεί εύκολα, αντίθετα, θα παραμείνει στη συλλογική μνήμη των Καταλανών, και μπορεί να προκαλέσει το αντίθετο αποτέλεσμα. Δηλαδή να ριζοσπαστικοποιήσει ακόμη και τους πιο αποστασιοποιημένους ή ακόμη και κάποιους που ήταν εναντίον της καταλανικής ανεξαρτησίας.
Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, προβλέπει ότι θα αρχίσει και πάλι να πλανάται μια ατμόσφαιρα εσωστρέφειας, και ενώ είχε ξεκινήσει η κουβέντα για την επόμενη ημέρα της Ευρώπης. Στο χειρότερο σενάριο, και εφόσον η κατάσταση επιδεινωθεί πολιτικά, η Ισπανία, θα δυσκολευτεί να συμμετάσχει στη συζήτηση για το μέλλον και την αρχιτεκτονική της Ευρώπης.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Ανεβαίνει επικίνδυνα το θερμόμετρο στην Ισπανία, μετά την απόφαση της κυβέρνησης να δώσει εντολή στην εθνοφυλακή να συλλάβει κορυφαία μέλη της καταλανικής ηγεσίας. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το «φάντασμα» της διάσπασης πλανάται πάνω από τη χώρα ή είναι υπερβολή;
Είναι σοβαρό το θέμα. Το δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου δεν μοιάζει με το αντίστοιχο του 2014 όταν το 80% είχε ψηφίσει υπέρ της ανεξαρτησίας όμως η συμμετοχή ήταν μικρή και το αποτέλεσμα μη δεσμευτικό. Τούτη τη φορά, οι Καταλανοί είχαν διαμηνύσει ότι εφόσον επικρατήσει το «Ναι», θα κηρύξουν ανεξαρτησία σε 48 ώρες. Το ένα λοιπόν σκέλος της υπόθεσης είναι ότι πρώτα απ’ όλα, η ίδια η καταλανική κυβέρνηση, όξυνε εδώ και ημέρες τα πνεύματα.
Το δεύτερο σκέλος αφορά την κυβέρνηση Rajoy, που έπειτα από μια μακρά περίοδο δοκιμασίας για τον ίδιο και το κόμμα του, και παρ’ ότι κατάφερε να βγάλει την Ισπανία από την οικονομική κρίση, βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα δημοψήφισμα. Η κεντροδεξιά είχε θεωρήσει ότι ακόμη και η διεξαγωγή του θα τίναζε τη κυβερνητική σταθερότητα στον αέρα, εκτιμήσεις που αρκετοί είχαν χαρακτηρίσει ως υπερβολικές. Και ο Rajoy είχε τα χέρια του δεμένα καθώς το Συνταγματικό Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι το δημοψήφισμα δεν είναι νόμιμο. Όφειλε επομένως ο Ισπανός Πρωθυπουργός κάτι να κάνει. Επεδίωξε λοιπόν να συγκρουσθεί με τους Καταλανούς, θέλοντας να δείξει ότι είναι ισχυρός Πρωθυπουργός, παίρνοντας ένα μεγάλο ρίσκο.
- Ποιο ήταν το ρίσκο αυτής της απόφασης;
Το ρίσκο είναι ότι θα πολώσει πολύ περισσότερο το κλίμα, τόσο στην κεντρική πολιτική σκηνή της Ισπανίας, όσο και στη τοπική, της Καταλονίας, και άρα μιλάμε για κίνδυνο πολιτικού διχασμού. Σκεφτείτε ότι φωνές στο διαδίκτυο παρομοίαζαν χθες την επέμβαση της εθνοφυλακής και τη σύλληψη μελών της καταλανικής κυβέρνησης με την εποχή της δικτατορίας του Φράνκο. Είναι ένδειξη πόλωσης αυτό, σύμπτωμα που ενδεχομένως την οξύνει, το ζήσαμε και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, με αναβίωση της ρητορικής του εμφυλίου πολέμου και της χούντας...
- Τι φοβήθηκε ωστόσο ο Rajoy και απαγόρευσε το δημοψήφισμα; Το ρωτώ γιατί οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Καταλανών δεν επιθυμεί τη διάσπαση, ωστόσο, είναι υπέρ του δικαιώματος να ψηφίσουν την 1η Οκτωβρίου…
Φοβήθηκε τη δημιουργία ενός "προηγούμενου". Παρ’ όλο που το δημοψήφισμα έχει κηρυχθεί παράνομο, εφόσον ο Rajoy επέτρεπε να γίνει, πιθανώς αυτό να δημιουργούσε ένα προηγούμενο στο μυαλό πολλών, και μια τέτοια συζήτηση θα μπορούσε να κατατρέχει την ισπανική πολιτική σκηνή για χρόνια. Ακόμη και αν νικητής στο δημοψήφισμα ανακηρυχθεί το "Όχι", ο Ισπανός Πρωθυπουργός φοβήθηκε ότι η διεξαγωγή του θα άνοιγε μια πόρτα που θα κρατούσε ζωντανή επί χρόνια τη συζήτηση για την απόσχιση της Καταλονίας, και ενδεχομένως να παρακινούσε και τους Βάσκους να επιχειρήσουν κάτι παρόμοιο. Δηλαδή να θέσουν και αυτοί με ένα βίαιο τρόπο στη κεντρική πολιτική σκηνή το ζήτημα της ανεξαρτησίας τους.
- Η καταλανική ηγεσία ωστόσο εμμένει στην απόφασή της, και καλεί τα 7,5 εκατ. των πολιτών στις κάλπες. Μήπως λοιπόν η επιλογή Rajoy να δώσει εντολή στις δυνάμεις ασφαλείας να συλλάβουν μέλη της τοπικής κυβέρνησης, λειτουργήσει σαν μπούμερανγκ και φέρει αντίστροφο αποτέλεσμα;
Όταν συλλαμβάνεις εκλεγμένα μέλη μιας κυβέρνησης, προσκαλείς σχεδόν αυτόματα τη κλιμάκωση της πόλωσης. Η σύλληψη των 14 αξιωματούχων δεν θα ξεχαστεί εύκολα, θα παραμείνει στη συλλογική μνήμη των Καταλανών, ακόμη και όσων είναι εναντίον στην ανεξαρτησία. Είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επεδίωκε ο Ισπανός Πρωθυπουργός. Υπό αυτή την έννοια, η επέμβαση των δυνάμεων ασφαλείας θα μπορούσε να ριζοσπαστικοποιήσει ακόμη και τους πιο αποστασιοποιημένους ή ακόμη και κάποιους που ήταν εναντίον της ανεξαρτησίας της Καταλονίας. Διότι για πολλούς πολίτες της χώρας, το ζήτημα δεν ήταν αυτή καθ’ εαυτή η ανεξαρτησία, παρά το δικαίωμα να αποφασίσουν.
- Πιστεύετε ότι η ισπανική πολιτική εισέρχεται σε αχαρτογράφητα νερά;
Ναι, θεωρώ ότι η από εδώ και πέρα περίοδος θα είναι πολύ ταραγμένη, θα έλεγα ότι ο Rajoy έπαιξε χθες με τη φωτιά. Δεν μπορώ να φανταστώ άλλη ευρωπαϊκή χώρα όπου θα συνέβαινε κάτι παρόμοιο, να συλληφθούν εκλεγμένα μέλη μιας κυβέρνησης. Το ρίσκο της κίνησης Rajoy ίσως να ήταν μεγαλύτερο από εκείνο που επέλεξε να μην πάρει, αφήνοντας δηλαδή να διεξαχθεί το δημοψήφισμα.
- Σε δεύτερο χρόνο, ποιες ευρωπαϊκές προεκτάσεις έχουν οι εξελίξεις στην Ισπανία; Το ρωτώ γιατί αποσχιστικά κινήματα έχουμε επίσης σε Σκωτία, Ιταλία, και αλλού…
Το ζήτημα της Σκωτίας είναι άλλης τάξεως, γιατί εκεί έχει ήδη υπάρξει δημοψήφισμα, η συζήτηση για το επόμενο συνδέεται με το Brexit, άρα η χώρα δεν συγκρίνεται με τη περίπτωση της Ισπανίας. Όσον αφορά την Ιταλία, όπου είχε βρει έδαφος το αποσχιστικό αίτημα της Λίγκας του Βορρά, το κίνημα δεν είναι πλέον τόσο ισχυρό. Αν ψάξουμε να βρούμε ποιος μπορεί να εμπνεύσει στην Ευρώπη η περίπτωση της Καταλονίας, θα έβλεπα μόνο την Κορσική. Δεν έχουμε αυτή τη στιγμή μεγάλα "ενεργά ηφαίστεια" στη Δυτική Ευρώπη.
- Είδαμε τον Juncker, όπως ακριβώς είχε κάνει και με τη Σκωτία, να προειδοποιεί τους Καταλανούς ότι αν φύγουν από την Ισπανία, θα φύγουν και από την Ε.Ένωση. Επομένως, οι σημερινές εξελίξεις τι κινδύνους πιστεύετε ότι μπορεί να κρύβουν για την ενότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Τι να περιμένουμε;
Αυτό που εγώ θα περίμενα σε κοινοτικό επίπεδο είναι να αρχίσει και πάλι να πλανάται μια ατμόσφαιρα εσωστρέφειας εντός Ε. Ένωσης, και ενώ είχε ήδη ξεκινήσει η κουβέντα για την επόμενη ημέρα της Ευρώπης. Είναι τραβηγμένο να μιλήσει κανείς για τριγμούς στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, παρά μόνο αν η Καταλονία βυθιστεί σταδιακά σε κατάσταση χάους, οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις με την αστυνομία γίνουν καθημερινές, κ.ο.κ. Προφανώς δεν είμαστε εκεί.
Σκεφτείτε πάντως ότι η Ισπανική οικονομία, που ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ στη διάρκεια της κρίσης και τώρα αρχίζει να ανακάμπτει, μετά και την αποχώρηση της Βρετανίας, θα είναι η 4η μεγαλύτερη της Ευρώπης. Στο χειρότερο λοιπόν σενάριο, και εφόσον η κατάσταση επιδεινωθεί πολιτικά, η Ισπανία, θα δυσκολευτεί να συμμετάσχει στη συζήτηση για το μέλλον και την αρχιτεκτονική της Ευρώπης.
http://www.liberal.gr/arthro/167231/apopsi/sunenteuxeis/kostas-yfantisti-sumbainei-sti-katalonia-poso-kinduneuei-i-europi.html
21/9/2017
4.
Οι 17 νύφες της Ισπανίας.
Το 1978 ήταν μια καλή χρονιά για την Ισπανία. Ο Φράνκο είχε πεθάνει λίγα χρόνια πριν και η μετάβαση στη Δημοκρατία γινόταν με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς και "χωρίς να χυθεί ούτε μια σταγόνα αίμα". Που θα μπορούσε. Οι στρατιωτικοί βρίσκονταν παρακαρισμένοι στη γωνία, γεγονός που τους οδήγησε τον Φλεβάρη του 81 και σε μία ακόμα αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος. Έκτοτε δεν ασχολήθηκε κανείς ξανά μαζί τους. Σήμερα δεν ζει πλέον κανείς από τους τότε πρωταγωνιστές για να νοσταλγήσει τον Φράνκο. Κι αν κάποιοι από τους απογόνους τους έχουν τέτοιες ιδέες βρίσκουν παρηγοριά στην αγκαλιά του Λαϊκού Κόμματος. Μόνο που δεν τολμούν ποτέ να εκφραστούν υπέρ του χενεραλίσιμο, ούτε και ως ανέκδοτο. Τόσο ιδιωτικά, όσο και δημόσια.
Ήταν καλή χρονιά γιατί η χώρα διαιρέθηκε διοικητικά σε 17 Αυτόνομες Κοινότητες , τις 17 Αυτονομίες, όπως αποκαλούνται. Το ισπανικό κοινοβούλιο κάθε χρόνο ψήφιζε και ψηφίζει δύο προϋπολογισμούς: Τον γενικό προϋπολογισμό του κράτους και τον Προϋπολογισμό των Αυτονομιών. Στον δεύτερο κατανέμονται τα κονδύλια που έχουν ως προορισμό την κάθε Αυτονομία με ανταποδοτικό χαρακτήρα. Η κάθε Αυτονομία διαθέτει τη δική της τοπική κυβέρνηση, την τοπική της Βουλή και σε δύο περιπτώσεις ( Χώρα των Βάσκων και Καταλονία) και το δικό της σώμα ασφαλείας. Με τον τροπο αυτό οι Αυτονομίες διαθέτουν όπως θέλουν τον προϋπολογισμό τους για την Υγεία, την Παιδεία, τη γλώσσα, τα Δημόσια έργα κλπ αφήνοντας στη Μαδρίτη την εξωτερική πολιτική, την άμυνα και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Μάλιστα έχουν δικαίωμα να νομοθετούν κιόλας για τοπικές υποθέσεις με βασικό όρο τον σεβασμό του Συντάγματος.
Ήταν καλή χρονιά διότι το σύστημα αυτό της αποκέντρωσης δημιούργησε οικονομική ανάπτυξη και η κάθε Αυτονομία αποφάσιζε για τις ανάγκες της χωρίς την παρέμβαση της Μαδρίτης. Μάλιστα δημιούργησε γι αυτό και ένα δεύτερο Σώμα, την Γερουσία, εκτός της Βουλής, η οποία θα φρόντιζε για τις ανάγκες των Αυτονομιών και θα τις συντόνιζε έτσι ώστε να περιορίζεται οποιαδήποτε ένταση μεταξύ τους λόγω και του ανταγωνιστικού τους χαρακτήρα. Τι κι αν το Σύνταγμα επιμένει ότι η βάση για την δημιουργία των Αυτονομιών είναι η αλληλεγγύη. Εντούτοις πάντοτε υπήρχε μια υποβόσκουσα ένταση την οποία η Γερουσία δεν κατάφερε ποτέ να κατευνάσει. Και όχι μόνο. Σήμερα η Γερουσία θεωρείται ένα περίφημο "νεκροταφείο ελεφάντων" και με ρόλο απολύτως διακοσμητικό. Που απλώς επικυρώνει ή απορρίπτει τους νόμους, που η Βουλή ψηφίζει.
Με το πέρασμα των χρόνων το κάθε "κορίτσι" ( Αυτονομία), λάμβανε από τη Μαδρίτη και πολλά κίνητρα-προίκα για την οικονομική του ανάπτυξη. Να, για παράδειγμα στην Καταλονία μετέφεραν την έδρα τους πολλές μεγάλες εταιρίες, βιομηχανίες , τράπεζες. Είναι και μεγάλο λιμάνι διαθέτει και περίφημη γεωγραφική θέση. Η τοπική ανάπτυξη λοιπόν δημιούργησε και ένα αίσθημα υπεροχής έναντι των υπολοίπων κοριτσιών. Μάλιστα κατά σύμπτωση στις τρεις ιστορικές Αυτονομίες, την Καταλονία, τη Χώρα των Βάσκων και τη Γαλικία, κυβέρνησαν πάνω από είκοσι χρόνια δεξιοί εθνικιστές. Η ιδέα αυτή της " υπεροχής" τους, κυριάρχησε ακόμα περισσότερο ενισχυμένη και από ιδέες περί " ενδόξου έθνους, με ιδιαίτερη γλώσσα και ιστορία".
Η νύφη η πολύφερνη, η Καταλονία δηλαδή, είδε το 2010 να της κόβουν μεγάλο μερίδιο της προίκας της. Κι άρχισε τη γκρίνια. Η κρίση σάρωσε τους προϋπολογισμούς των Αυτονομιών. Περικοπές, περικοπές, περικοπές. Τόσες που δεν μαζεύονταν με τίποτα η δυσαρέσκεια. Αρχικά τις περικοπές έκανε η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Θαπατέρο και στη συνέχεια ο συντηρητική κυβέρνηση Ραχόι. Διότι και οι δύο έβλεπαν το χρέος της χώρας να αυξάνει. Και σήμερα να έχει ξεπεράσει το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Μάλιστα στο "κουτί" που φυλάγεται το χρέος αυτών των κοριτσιών, αυτό της πολύφερνης Καταλονίας ξεπερνά το 80% του χώρου. Μετά τη φτώχεια και τη γκρίνια ήρθαν και οι έλεγχοι. Κάθε κορίτσι έπρεπε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Πού και πώς ξόδεψε το κάθε ευρώ που της χάριζε η Μαδρίτη για να το διαχειριστεί για την περιοχή του. Κι εκεί τα είδαμε όλα! Σκάνδαλα, υπεξαιρέσεις, ξέπλυμα δημοσίου χρήματος, λογαριασμοί σε φορολογικούς παραδείσους. Ο εθνικιστής κυβερνήτης Πουγιόλ της Καταλονίας χάριζε στα παιδιά του εκατομμύρια ευρώ. Τα έκαναν μαζί μπουγάδα που την άπλωναν στην γειτονική Ανδόρα. Με ένα μισθό κυβερνήτη δεν τα κάνεις αυτά. Η φυλακή ήτο μία ωραία λύσις. Παραδίπλα η άλλη νύφη της Μεσογείου η Βαλένθια έκανε πάρτυ επίσης, επί σειρά ετών . Δήμαρχοι, κυβερνήτες και λοιπά μαστόρια στο ξέπλυμα είναι στη φυλακή. Καθημερινά γι αυτούς τους άσσους μιλάμε. Της μπουγάδας.
Ακούς κάθε μέρα στη Βαρκελώνη " η Μαδρίτη, μας κλέβει τα λεφτά μας!". Κι άμα τους θυμίζεις την οικογένεια Πουγιόλ και πολλά ακόμα παλικάρια και παλικαροπούλες άσσους στη μπουγάδα θα σου πουν " κοίτα τι ωραία η Μπαρθελονέτα μας!". Η θα σου πουν " Ναι, αλλά οι Βάσκοι παίρνουν 7 δις ευρώ τον χρόνο και δεν παράγουν τίποτα!". Εκεί είναι το ζήτημα. Ποιός παίρνει το μεγαλύτερο χαρτζιλίκι απ´ την Αγία Οικογένεια. Όταν μιλούν για μεγαλύτερη αυτονομία, Βάσκοι και Καταλανοί εννοούν " δώστε μας εσείς περισσότερα φράγκα και ξεχάστε τους ελέγχους". Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού. Σε ένα σύστημα νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού λέτε οι ιδέες περί έθνους να είναι οι κυρίαρχες; Η απλώς τα φράγκα;
Στην Ισπανία, οι 17 νύφες είναι πλέον με κουτσουρεμένες προίκες. Διότι η κρίση άγγιξε βαθιά τον γίγαντα των 47 εκατομμυρίων πληθυσμού. Και τον ταρακούνησε. Και τώρα μαζεύει όπως όπως τα σκορπίσματα. Και τη γκρίνια. Και γύρω από το οικογενειακό τραπέζι όλοι είναι μουτρωμένοι και τα κορίτσια μαλλιοτραβιούνται.
Οι 17 νύφες της Ισπανίας, δύσκολα θα παντρευτούν πια.
Dora Makri
https://www.facebook.com/dora.makri/posts/10155157702778246
22/9/2017
Οι απόψεις,που δημοσιεύονται στα εκάστοτε-χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα,ή κάθε είδους κείμενα,του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger.
Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.