Στα άδυτα της Goldman Sachs!


Εχουν πει ότι το να κάνεις δουλειές μαζί τους είναι σαν να κολυμπάς δίπλα σε καρχαρίες. Τα μυστικά, οι ξέφρενοι ρυθμοί και οι θεωρίες συνωμοσίας. Τα παιχνίδια της Goldman Sachs με το ελληνικό χρέος και την είσοδο στην ευρωζώνη.

Οι θεωρίες συνωμοσίας είναι η αγαπημένη ενασχόληση για πολλούς. Στα σχέδια των «σκοτεινών» κύκλων που επιβουλεύονται τη διεθνή κυριαρχία, ένα όνομα που σταθερά εμφανίζεται είναι της επενδυτικής τράπεζας Goldman Sachs (GS).

Λάδι στη φωτιά των σεναρίων είναι η τάση των στελεχών της να αναρριχώνται εύκολα σε ανώτατες θέσεις εξουσίας. Μεταξύ άλλων, ο Henry Paulson, από πρόεδρός της, έγινε υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ. Ο Πρόντι έφτασε μέχρι πρωθυπουργός της Ιταλίας. Ο Ντράγκι, σημερινός πρόεδρος της ΕΚΤ, ήταν για χρόνια αντιπρόεδρος της GS International για την Ευρώπη.

Το σίγουρο είναι πάντως -και αυτό δεν είναι κάποιο ευφάνταστο σενάριο- πως καμία κυβέρνηση, καμία μεγάλη επιχείρηση, κανένας επενδυτής δεν μπορεί να αγνοήσει τη δύναμή της.

Μύθος ή πραγματικότητα

Απαντώντας στις κριτικές, ο Μπλανκφέιν, ο πρόεδρος της GS, ισχυρίστηκε ότι η ανάμιξη των στελεχών της με την πολιτική αποτελεί χρέος απέναντι στην κοινωνία. Είναι λάθος να νομίζουν ότι πάνε με σκοπό να τους βοηθήσουν. Το αντίθετο συμβαίνει.

Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο Trump κατηγόρησε τη Hillary Clinton ότι είχε γίνει υποχείριο της Goldman. Αυτό βέβαια δεν τον εμπόδισε να τοποθετήσει στελέχη της σε θέσεις-κλειδιά της κυβέρνησής του. Έπρεπε να πείσει τις αγορές ότι είναι σοβαρός και ο καλύτερος τρόπος ήταν να προσλάβει ανθρώπους της.

Παρά το τεράστιο μέγεθος των κεφαλαίων που εποπτεύει η Golby, όπως την αποκαλούν στη χρηματιστηριακή αργκό, η πραγματική δύναμη είναι η άυλη περιουσία της. Η τεχνογνωσία των υπαλλήλων, η φήμη, το δίκτυο επαφών.

Οι ανταγωνιστές της δεν αμφισβητούν πως τα στελέχη της είναι από τα καλύτερα προετοιμασμένα και τα εξυπνότερα της αγοράς. Συμπληρώνουν όμως ότι το να κάνεις δουλειές μαζί τους είναι σαν να κολυμπάς δίπλα σε καρχαρίες.

Πράγματι, η προσοχή τους είναι συνέχεια στραμμένη στην απόδοση. Τη δική τους. Όχι αναγκαστικά και του πελάτη τους, όπως αποκαλύφτηκε στη δίκη για τη συμβολή τους στη μεγάλη χρηματοοικονομική κρίση του 2008. Στα μεταξύ τους e-mails, POS δεν σήμαινε positive (θετικό), αλλά ήταν τα αρχικά της φράσης Piece Of Shit.

Η εταιρική κουλτούρα*

Πίσω από τους παίκτες-αστέρια βρίσκεται υψηλού επιπέδου ομάδα από προπονητές, γυμναστές, φροντιστές. Η γνώση είναι δύναμη και κυρίως η κατάλληλη γνώση. Η εταιρία αφιερώνει πολύ χρόνο και χρήμα στην συνεχή επιμόρφωση και την υγεία των στελεχών. Διαιτητικό φαγητό με μεταλλικό νερό σερβίρεται μόνιμα στο εστιατόριο των γραφείων.

Απλώνει τα δίχτυα της στα καλύτερα πανεπιστήμια. Στους πιο ικανούς και φιλόδοξους, που βιάζονται να πιάσουν την καλή. Ο πρόεδρος και ο γενικός διευθυντής έχουν δικαίωμα βέτο στους διορισμούς, αλλά σπάνια το ασκούν.

Πληρώνει τους καλύτερους μισθούς, με τίμημα την εξαντλητική προσπάθεια, στα όρια. Στο τέλος κάθε έτους αντικαθίσταται το 10% του δυναμικού της με τη χαμηλότερη επίδοση.

Θα βρείτε τα απαραιτήτως ξυρισμένα στελέχη της να φοράνε ακριβά σκούρα κοστούμια, λευκά πουκάμισα, γκρι κάλτσες ή στο χρώμα του παντελονιού, μαύρα παπούτσια που τρίζουν σε κάθε βήμα, κοντοκουρεμένα μαλλιά. Η μόνη χρωματική παρέμβαση που επιτρέπεται, είναι η γραβάτα και το μαντιλάκι στην τσέπη.

Η κοινωνική ζωή και τα ειδύλλια δεν έχουν θέση στον ξέφρενο ρυθμό των υψηλών επιδόσεων. Όποιος έχει εξωσυζυγικές σχέσεις δεν μπορεί να κατέχει υψηλή θέση. Το βασικό κριτήριο βέβαια είναι η απόδοση. Για να γίνουν εταίροι πρέπει να βρίσκονται σταθερά στο ανώτερο 25%. Οι εκλεγμένοι θα μοιραστούν μπόνους σε μετοχές, τις οποίες απαγορεύεται να πουλήσουν όσο κατέχουν τη θέση.

Οι πιο ικανοί αποχωρούν στα 50 τους, όταν έχουν ήδη κερδίσει πάρα πολλά χρήματα, για να ασχοληθούν με τη φιλανθρωπία ή υπηρετούν τη Δημόσια Διοίκηση.

Ο ρόλος της GS στο ελληνικό χρέος

Δεν υπήρξε, όπως νομίζουν αρκετοί, κάποια μυστική συνωμοσία για να ενταχθεί η Ελλάδα στην ευρωζώνη με πλαστά στοιχεία, προκειμένου να την καθυποτάξουν. Η αλήθεια είναι πολύ πιο πεζή, για αυτό δεν ακούγεται τόσο ενδιαφέρουσα. Το «μαγείρεμα» των ελληνικών στοιχείων έγινε για τα μπόνους!

Ο δημοσιογράφος Νικ Ντάνμπαρ αποκάλυψε το σκάνδαλο το 2003. Η GS έλαβε ως αμοιβή εκατοντάδες εκατομμύρια για να εξαπατήσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της ΕΕ, αποκρύβοντας μέρος του ελληνικού χρέους.

Το σχέδιο επεξεργάστηκε η Αντιγόνη Λουδιάρη για λογαριασμό της θυγατρικής του Λονδίνου. Η ελληνική πλευρά συμφώνησε σε πολύ υψηλότερο επιτόκιο από εκείνο που ίσχυε στην αγορά. Υπήρξε μάλιστα και επίσημη καταγγελία από τον βουλευτή του Βρετανικού Συντηρητικού Κόμματος Jaber George Jabbour, πρώην στέλεχος της GS.

Τα πανάκριβα Synthetic Currency Swap Derivative, με την ονομασία «TITLOS», ανέλαβε η Εθνική Τράπεζα ΕΤΕ -2,59%. Αργότερα, το 2009, τα μετέτρεψε σε νέους τίτλους. Με αυτούς τους τίτλους ως ενέχυρο, έλαβε 5 δισ. από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Λίγο αργότερα η ΕΚΤ τα έκρινε μη αποδεκτά, επειδή βασίζονταν σε συμβάσεις που είχαν συναφθεί εκτός αγοράς (off market swaps).

Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν τα είχε δηλώσει στη Eurostat, αλλά όταν είχε ερωτηθεί σχετικά, απάντησε ότι δεν υπήρχαν. Ήταν η πρώτη φορά που μια τράπεζα εξαπάτησε την ΕΚΤ με μη αποδεκτά ενέχυρα.

Για το σκάνδαλο έγιναν δύο εσωτερικές μελέτες. Αν και το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg έφθασε ως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ζητώντας την αποκάλυψή τους, παραμένουν μέχρι σήμερα απόρρητες. «Για να μη διαταραχθεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα», όπως επικαλέστηκε ο Τρισέ, τότε πρόεδρος της ΕΚΤ.

Ένα αναπάντητο ερώτημα

Τον Δεκέμβριο του 2010 έγινε μια συνάντηση στη ΝΥ, μεταξύ του τότε πρέσβη της Ελλάδας στις ΗΠΑ Βασίλη Κασκαρέλη, με τον δικηγόρο Jay Eisenhofer (του οποίου η Δικηγορική Εταιρεία έχει κερδίσει άνω των 28 δισ. αποζημιώσεις από Ασφαλιστικά Ταμεία) και τον γνωστό δικηγόρο Ιωάννη Κυριακόπουλο.

Ο Eisenhofer προσφέρθηκε να αναλάβει δωρεάν τη διερεύνηση, κατά πόσο η GS και άλλες επενδυτικές Τράπεζες είχαν παραβιάσει την Αμερικανική Χρηματιστηριακή Νομοθεσία. Το ζητούμενο ήταν εάν κάνοντας χρήση της «εσωτερικής πληροφόρησης», «σπεκουλάριζαν» σε βάρος του πελάτη τους, του Ελληνικού Δημοσίου.

Μετά τη συζήτηση αυτή έστειλε επιστολή υποβάλλοντας επισήμως την πρότασή του προς την ελληνική κυβέρνηση. Ακόμα απάντηση δεν έχει λάβει...  

* Πηγή: Η Τράπεζα, του Marc Roche

 Βασίλης Παζόπουλος,
οικονομολόγος, χρηματιστηριακός αναλυτής, συγγραφέας του βιβλίου Επενδυτές χωρίς Σύνορα (www.ependytes.com).


  27 Οκτωβρίου 2017