Ελλάδα-Τουρκία:Ισχύς, ισορροπία ισχύος, εξοπλισμοί. (26/10/2017)
(2) Το προγεφύρωμα του Κάραγατς, το ισοδύναμο τετελεσμένο, και η βασική αρχή άμυνας στην ποτάμια γραμμή του Έβρου…
(3)Στρατιωτική Θητεία: «Ο ασθενής νοσεί σοβαρά».
(4) Πόσο καιρό ακόμη τα αεροσκάφη Μ-2000 θα βρίσκονται παροπλισμένα στο έδαφος κ. υπουργέ;
1.
Πώς μπορεί να συντριβεί ο τουρκικός Στρατός στην Θράκη.
Βάσει του Σχεδίου «BALYOZ» (Βαριοπούλα) του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, προβλεπόταν η κατάληψη σε σύντομο χρονικό διάστημα του τμήματος του βόρειου Εβρου από Ερυθροπόταμο και βορειότερα. Το τουρκικό σχέδιο όπως ήταν εύλογο προκάλεσε προβληματισμό, ανησυχία και επανεξέταση των υπαρχόντων σχεδίων της Ελλάδας στον Εβρο από τους αρμόδιους. Γιατί και με ποια κριτήρια επέλεξαν οι Τούρκοι την συγκεκριμένη τοποθεσία διάσπασης της αμυντικής μας διάταξης στον Έβρο ποταμό, ποιο φαίνεται ότι θα ήταν το τελικό αποτέλεσμα της υλοποίησης του εν λόγω σχεδίου και τέλος καταδεικνύονται ή όχι κάποια αδύνατα σημεία των Τούρκων τα οποία μπορούμε να τα εκμεταλλευτούμε;
Σύμφωνα με σχέδιο «Βαριοπούλα», προβλεπόταν αρχικά μια σειρά από προβοκατόρικες τουρκικές ενέργειες, οι οποίες θα οδηγούσαν σε ραγδαία όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων .Μεταξύ αυτών των ενεργειών, ήταν κτυπήματα σε μουσουλμανικά τεμένη προκειμένου να θιγεί το θρησκευτικό συναίσθημα του τουρκικού λαού, να βρεθούν εξιλαστήρια θύματα στο χώρο των μειονοτήτων τα οποία να κατηγορηθούν γι αυτές τις ενέργειες, μετατρέποντας έτσι τον τουρκικό λαό σε έναν εύκολα καθοδηγούμενο όχλο, ο οποίος θα ζητούσε εκδίκηση υποκινούμενος φυσικά από το βαθύ τουρκικό κράτος και μέρος των τουρκικών μέσων ενημέρωσης.
Είναι πραγματικά εύλογο να αναρωτιέται κανείς , πόσο αναλλοίωτα στο χρόνο παραμένουν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των τουρκικών ενεργειών προκειμένου να φανούν οι «καλοί Τούρκοι» θύματα των «κακών μειονοτήτων τους» και των ακόμη «χειρότερων γειτόνων τους».
Τα ίδια δεν είχαν κάνει με την βόμβα που Τούρκοι πράκτορες πριν από μισό αιώνα είχαν τοποθετήσει στην οικία του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη κατηγορώντας τους Έλληνες γι αυτό ,δημιουργώντας έτσι το κατάλληλο κλίμα για τα πρωτοφανή γεγονότα που ακολούθησαν σε βάρος της Ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης;
Το ίδιο δεν έκανε πριν από λίγα χρόνια το βαθύ τουρκικό κράτος με τον υπαξιωματικό των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων Ali Kaya, ο οποίος είχε βάλει βόμβα σε βιβλιοπωλείο του Semdinli με σκοπό να κατηγορηθεί το PKK και να αποκοπεί από τον κουρδικό λαό ο οποίος αποτελεί τον πνεύμονά του; Ευτυχώς που συνελήφθη επ΄ αυτοφόρω από διερχόμενους Τούρκους πολίτες και έτσι αποκαλύφθηκε η δράση του.
Μία άλλη εικονική εχθρική ενέργεια σε βάρος των «καλών τούρκων» ήταν αυτή της κατάρριψης τουρκικού μαχητικού αεροσκάφους από τους «κακούς Ελληνες αεροπόρους» στο Αιγαίο. Στην πραγματικότητα οι ίδιοι οι τούρκοι είχαν σχεδιάσει να εκτελέσουν την κατάρριψη του δικού τους μαχητικού αεροσκάφους προκαλώντας έτσι την «δίκαιη αντίδρασή τους», που θα ήταν η κατάληψη του μισού Ν.Έβρου
Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι η δημιουργία προβοκατόρικων ενεργειών είναι συνήθης τουρκική πρακτική και πως αποτελούν τον προάγγελο σοβαρών δυσάρεστων εξελίξεων.
Ωστόσο χρήζει περαιτέρω ανάλυσης το σκεπτικό του σχεδίου, σύμφωνα με το οποίο οι ΤΕΔ θα πραγματοποιήσουν διπλή επιθετική ενέργεια κατά των δυνάμεών μας στην περιοχή του «τριγώνου Έβρου» μέσω προγεφυρώματος (Π/Γ) Κάραγατς σε εύρος 12 χιλιομέτρων περίπου και στην περιοχή του Έβρου μεταξύ Ερυθροποτάμου και Ποτιστικού ρέματος σε εύρος 16 χιλιομέτρων περίπου. Το προγεφύρωμα του Κάραγατς ανήκει στην Τουρκία , εκτείνεται εντεύθεν του ποταμού Έβρου οποίος δεν αποτελεί στη συγκεκριμένη περιοχή το φυσικό σύνορο των δύο χωρών.
Η χρηστικότητά του εν λόγω Π/Γ είναι ουσιαστικά να παρέχει «κάλυψη» ουσιαστικά στην πόλη της Αδριανούπολης, η οποία είναι χτισμένη στις όχθες του Έβρου.
Αυτό «προνοήθηκε» ως επί μέρους όρος στη Συνθήκη της Λωζάνης μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, αναφορικά με τα χερσαία σύνορα των δύο χωρών. Παράλληλα στο νότιο Έβρο το 2ο Σώμα Στρατού των τούρκων, θα ενεργούσε κατά των έναντί του φιλίων δυνάμεων μας , με σκοπό την αγκίστρωση τους , ούτως ώστε να μην σπεύσουν προς ενίσχυση των δυνάμεών μας που θα δεχόταν το βάρος της τουρκικής επίθεσης στις δύο προαναφερθείσες τοποθεσίες(τριγώνου Έβρου και μεταξύ Ερυθροποτάμου και Ποτιστικού ρέματος).
Σε δεύτερο χρόνο το σχέδιο προέβλεπε την πλήρη διάσπαση της αμυντικής μας τοποθεσίας στο ύψος του Ποτιστικού ρέματος ,ούτως ώστε οι Τούρκοι να αχθούν μέχρι τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Ετσι θα διαχωριζόταν οι φίλιες δυνάμεις στα δύο, δηλαδή σε εκείνες που θα ευρίσκοντο βορείως του Ποτιστικού ρέματος και σε εκείνες που θα ευρίσκοντο νοτίως του Ποτιστικού ρέματος.
Μετά τον κατακερματισμό των δυνάμεών μας, θα ακολουθούσε αρχικά η καταστροφή αυτών των ευρισκόμενων βορείως του ποτιστικού ρέματος και στη συνέχεια θα ακολουθούσε η αμυντικά εγκατάσταση των τουρκικών δυνάμεων σε είδος «πετάλου», ακολουθώντας την όδευση ελληνοβουλγαρικά σύνορα-αμυντική τοποθεσία ποτιστικού ρέματος-Εβρος ποταμός-Θρακικό πέλαγος.
Αξιολογώντας το Σχέδιο «BALYOZ» θα λέγαμε ότι παρουσιάζει πολλά θετικά χαρακτηριστικά από στρατηγικής και τακτικής άποψης για τους τούρκους ,μερικά από τα οποία είναι ταυτόχρονα θετικά και για εμάς ,αν και εφόσον τύχουν ανάλογης σχεδίασης και εκμετάλλευσης .
Ως απλή διαπίστωση θα λέγαμε ότι Επιθετικό Πνεύμα, αυτή η βασική αρχή του πολέμου ,εκφράζεται πλήρως μέσα από το Σχέδιο «BALYOZ» . Σε περίπτωση ευόδωσης τού εν λόγω σχεδίου, θα έχουμε ως αποτελέσματα την πλήρη καταστροφή μεγάλου όγκου των δυνάμεων του Δ ΣΣ, την κατάληψη του μισού Ν .Έβρου, ενώ παράλληλα θα αλλάξει και η κατεύθυνση του μετώπου μεταξύ μας.
Πλέον οι δυνάμεις μας νοτίως Ποτιστικού ρέματος θα έχουν δύο μέτωπα, ένα με κατεύθυνση από Βορρά προς Νότο και ένα με κατεύθυνση από Ανατολικά προς τα Δυτικά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν οι προϋποθέσεις εκείνες για την πλήρη συντριβή μας.
Η σύνθεση, δύναμη και οργάνωση της 1ης Τουρκικής Στρατιάς με μεγάλο αριθμό Μ/ΚΤΑΞ και ΤΘΤ Ταξιαρχιών, με πoλύ ισχυρό Πυροβολικό, Ε/Π, Μηχανικό και με δυνατότητα ενισχύσεων με δυνάμεις καταδρομών, πυραυλικών συστημάτων καταδεικνύει έναν πολύ ισχυρό αντίπαλο με άκρως επιθετικό πνεύμα. Αυτό το επιθετικό πνεύμα όμως είναι η βάση της νίκης ή της ήττας, γιατί αν καταφέρουμε να το κάμψουμε, τότε εμείς θα είμαστε οι τελικοί νικητές.
Η φιλοσοφία των Τούρκων στον πόλεμο βασίζεται πρωτίστως στην ανάληψη της πρωτοβουλίας των κινήσεων, εξαπατώντας τον εχθρό αναφορικά με τις πραγματικές προθέσεις τους για τον τόπο και χρόνο εκδήλωσης της κυρίας προσπαθείας τους και στη συνέχεια ,με εκμετάλλευση του όγκου τους τον οποίο διοχετεύουν στο αδύνατο σημείο της εχθρικής διάταξης στον κατάλληλο χρόνο επιδιώκουν την καταστροφή του εχθρού. Δεν πρυτανεύει στη σκέψη τους απλά η κατάληψη εδαφών τακτικής σημασίας ,αλλά εάν είναι δυνατόν η ολοκληρωτική καταστροφή του αντιπάλου, γεγονός που αποδεικνύεται και από το Σχέδιο «BALYOZ».
Ας πάψουμε λοιπόν να έχουμε στην κυριολεξία οχυρωθεί πίσω από ένα παθητικό δόγμα άμυνας στην παρέμβρια περιοχή, χωρίς ιδέα υποχώρησης και ας δώσουμε στον αντίπαλο αυτό που πραγματικά θέλει.ΕΔΑΦΟΣ. Το έδαφος όμως που θα «παραχωρήσουμε» θα το επιλέξουμε σε τόπο και χρόνο εμείς και όχι ο εχθρός και θα αποσκοπεί στον εγκλωβισμό και την πλήρη καταστροφή του.
Αρχικά θα πρέπει να τον αποδυναμώσουμε ,με μεγάλο όγκο εύκαμπτων πυρών κατά τη φάση της συγκέντρωσης του, αποδιοργανώνοντάς τον. Προς τούτο θα πρέπει να μπορούμε να πετύχουμε μεγίστη συγκέντρωση πυρών χωρίς όμως αυτό να συνεπάγεται και συγκέντρωση δυνάμεων.
Άλλωστε η ύπαρξη δορυφόρων και UAV μειώνει τα περιθώρια αιφνίδιας συγκέντρωσης δυνάμεων στο ελάχιστο και για τις δύο πλευρές. Τα οπλικά συστήματα που δύναται να παρέχουν τέτοιου είδους πυρά, είναι τα μαχητικά αεροσκάφη, τα επιθετικά ελικόπτερα( ΕΕ/Π )και τα επίγεια πυραυλικά συστήματα-πυροβολικό μεγάλου βεληνεκούς.
Η κατεύθυνση δε προσβολής να μην είναι για όποια από τα παραπάνω δύναται, η αναμενόμενη, δηλαδή από τα Δυτικά προς τα Ανατολικά. Σε σημεία της παρέμβριας περιοχής που θα διαπιστώνουμε κατά τη φάση της προπαρασκευής , ότι ο εχθρός δεν έχει λάβει τους τελικούς σχηματισμούς επιθέσεως και δεν μπορεί εντός 30 λεπτών να επέμβει επ΄ ωφελεία του άλλη σημαντική εχθρική δύναμη, δεν θα πρέπει να το σκεφτούμε καθόλου, αλλά να τον κτυπήσουμε άμεσα και αποφασιστικά με πολλά πυρά και με εφεδρικές δυνάμεις μας που θα είναι κατάλληλα προσανατολισμένες οι οποίες θα περάσουν τον Έβρο ποταμό ,θα επιτεθούν ,θα καταστρέψουν την εχθρική δύναμη και θα επιστρέψουν πίσω με ασφάλεια (αντεπίθεση εκτός τοποθεσίας).
Σε όλα αυτά πρέπει οπωσδήποτε να ενυπάρχει ένα σοβαρό σχέδιο παραπλανήσεως , με εκτεταμένη χρήση εικονικών δικτύων επικοινωνιών τα οποία να «εκτοξεύουν» τεράστιο όγκο ψευδών πληροφοριών, ρίψη ψεύτικων αλεξιπτωτιστών στο εσωτερικό της Α.Θράκης, αλλαγή όλων των πινακίδων κυκλοφορίας ,τοπωνυμίων και λοιπών στοιχείων στην παρέμβριο περιοχή, αλλά και στην Α.Θράκη ούτως ώστε να επικρατεί κλίμα σύγχυσης στους Τούρκους. Παράλληλα θα πρέπει να προβούμε σε «φύτεμα» έξυπνων λύσεων» στην Α. Θράκη για άμεση πληροφόρηση των κινήσεων των Τούρκων.
Αφού λοιπόν εξαντλήσουμε όλα τα παραπάνω, να τον «ρυμουλκύσουμε» εμείς να επιτεθεί εκεί που θέλουμε και όχι εκεί που είχε σχεδιάσει. Τρόποι προς τούτο υπάρχουν και δεν κρίνεται σκόπιμο να επεκταθούμε περαιτέρω. Άλλωστε αυτό θα είναι σχετικά εύκολο να επιτευχθεί, αφού τίποτε δεν θα οδεύει για τον αντίπαλο σύμφωνα με τον αρχικό του σχεδιασμό. Μόνο που εκεί που τελικά θα τον οδηγήσουμε να επιτεθεί ,θα έχουμε προσχεδιάσει την πλήρη παγίδευση, ακινητοποίηση και καταστροφή του. Για να τον ακινητοποιήσουμε θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε και τα υπάρχοντα φυσικά κωλύματα, να τα ενισχύσουμε με τεχνητά αφήνοντας στενούς διαύλους που θα μας επιτρέψουν την εκδήλωση αντεπίθεσης μας στη βάση και τα πλευρά του δημιουργηθέντος Π/Γ από τους Τούρκους.
Έτσι θα αποκόψουμε τελείως την οπισθοχώρηση ή ενίσχυσή τους. Η καταστροφή θα είναι σίγουρη για όσους κάνουν το τραγικό για αυτούς λάθος να περάσουν τον Έβρο ποταμό. Αυτοί όμως δεν θα είναι παρά ένα μέρος της 1ης Στρατιάς και δεν θα πρέπει να αρκεστούμε στην καταστροφή μόνον αυτών, αλλά να επιδιώξουμε την καταστροφή του συνόλου της εάν είναι δυνατόν. Θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία γιατί ο αντίπαλος θα είναι σαστισμένος και ταυτόχρονα εκνευρισμένος. Είναι βέβαιο ότι θα επιδιώξει άμεσα αλλά βεβιασμένα, χωρίς προγενέστερη επαρκή σχεδίαση να ανταποδώσει το κτύπημα, γι αυτό και είναι εύκολο να του δημιουργήσουμε εμείς τις προυποθέσεις και τον στόχο , αφού πρώτα όμως τον κουράσουμε στη συνέχεια τον κατακερματίσουμε, τελικά θα τον οδηγήσουμε στην πλήρη καταστροφή του.
Η Α.Θράκη παρουσιάζει εδαφικά και πληθυσμιακά μερικά πολύ ωφέλιμα χαρακτηριστικά προς τούτο. Για παράδειγμα οι γέφυρες της Κωνσταντινουπόλεως, τα Υψώματα της Τσατάλτζας, η Αίνος, η Αδριανούπολη, ο Τούντζας, ο Άρδας, το Π/Γ Κάραγατς ο Εργίνης, είναι μερικά από τα παραπάνω «χαρακτηριστικά» που θα πρέπει να μελετηθούν ενδελεχώς για το ποια σημαντικότατα πλεονεκτήματα μας παρέχουν προκειμένου όχι απλά να νικήσουμε τον εχθρό αλλά να τον καταστρέψουμε ολοκληρωτικά . Όταν λέμε να κουράσουμε τον εχθρό εννοούμε να εκτρέψουμε την προσοχή , τις δυνάμεις του σε αποστολές που εμείς θα επιλέξουμε να εκτελέσει . Για ευνόητους λόγους δεν θα επεκταθούμε περισσότερο σε αυτόν τον τομέα.
Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η τουρκική Αχίλλειος Πτέρνα στην Αν Θράκη είναι σε στρατηγικό επίπεδο το επιθετικό πνεύμα που χαρακτηρίζει τους Σχηματισμούς της 1ης Τουρκικής Στρατιάς, η βεβαιότητα ότι αυτοί θα έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων και όλες οι στρατιωτικές επιχειρήσεις αφενός θα διεξαχθούν σε ελληνικό έδαφος, αφετέρου οι έλληνες θα είναι αμυνόμενοι και οι ίδιοι επιτιθέμενοι.
Η εκπαίδευσή τους άλλωστε είναι προσανατολισμένη καθαρά για διεξαγωγή επιθετικών επιχειρήσεων και σχεδόν καθόλου για διεξαγωγή αμυντικών επιχειρήσεων. Αν λοιπόν εμείς πετύχουμε την αντιστροφή των ρόλων ,τότε οι τούρκοι θα αποπροσανατολιστούν , θα χάσουν την πρωτοβουλία των κινήσεων και θα οδηγηθούν βάσει ενδελεχούς σχεδιασμού μας στην ολοκληρωτική καταστροφή τους.
Σε τακτικό επίπεδο η εδαφική μορφολογία και η πληθυσμιακή κατατομή της Α. Θράκης μας παρέχει σημαντικά τακτικά πλεονεκτήματα για επίτευξη κόπωσης, κατακερματισμού και καταστροφής του εχθρού , αρχικά στην περιοχή και στη συνέχεια στο εσωτερικό της Α. Θράκης. Αυτή η αποστολή είναι εντός των δυνατοτήτων του Δ' ΣΣ .
26/10/2017
Αυτοκινούμενο πυροβόλο Μ-109. Η αύξηση του βεληνεκούς και της ευκινησίας του πυροβολικού θα επηρεάσει τις επιχειρήσεις από πλευράς βάθους.
Φωτογραφία Αρχείου Δ.Ι. Μανακανάτα
2.
Το προγεφύρωμα του Κάραγατς, το ισοδύναμο τετελεσμένο, και η βασική αρχή άμυνας στην ποτάμια γραμμή του Έβρου…
Η πρόσφατη ολοκλήρωση της αντιαρματικής τάφρου πλάτους 50 μέτρων στην εξέχουσα του Κάραγατς στον Έβρο από το τουρκικό μηχανικό, είναι ένα ακόμη στοιχείο της σπουδαιότητας του σημείου στην περιοχή.
Εκτός από τα προφανή οφέλη για την τουρκική πλευρά όπως προσομοίωση υδάτινου κωλύματος και «παίγνια» με τα συστήματα γεφυρώσεως τύπου Samur και τα γεφυροφόρα Leguan , είναι μάλλον αυτονόητο ότι συνδέεται και με το Δόγμα του Ισοδύναμου Τετελεσμένου.
Το επίκαιρο «Ισοδύναμο Τετελεσμένο»…
Θυμίζουμε ότι το ισοδύναμο τετελεσμένο προβλέπει, ότι η απάντηση στην οποιαδήποτε εχθρική ενέργεια εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, θα είναι ισοδύναμη ενέργεια των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
Σε γενικές γραμμές μια κίνηση τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο θα οδηγούσε στην ανταπόδοσης της εχθρικής ενέργειας σε άλλη περιοχή (π.χ Κάραγατς, Ίμβρο) αποφεύγοντας την περαιτέρω κλιμάκωση στο σημείο της εχθρικής ενέργειας και οδηγώντας την όλη κατάσταση σε πλαίσιο, θεωρητικά, ελεγχόμενης σύγκρουσης.
Βάσει του ισοδύναμου τετελεσμένου, η περίπτωση κατάληψης βραχονησίδας από τους Τούρκους θα οδηγήσει σε ανάλογη ενέργεια, καταλαμβάνοντας εχθρική βραχονησίδα και μεταφέροντας την ενέργειας της κλιμάκωσης στον αντίπαλο. Σε μεγαλύτερης εχθρικής ενέργειας ανάλογη θα ήταν και η ελληνική απάντηση και στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνεται και αντεπιθετική κίνηση στο μέτωπο του Έβρου (π.χ στο προγεφύρωμα του Καραγάτς).
Σκοπός της κίνησης αυτής είναι η κινητοποίηση του διεθνούς παράγοντα με απώτερο στόχο την επίτευξη αμοιβαίας απαγκίστρωσης από εδάφη των δύο εμπλεκομένων.
Με την κίνηση της λοιπόν της Τουρκίας να βαφτίσει αρδευτικό έργο, μια αντιαρματική τάφρο (σε κάθε περίπτωση μπορεί να γεφυρωθεί από τον Ε.Σ) προσπαθεί να περιορίσει τις επιλογές της ελληνικής πλευράς σε μια δική της ενέργεια.
Ωστόσο η τουρκική τάφρος μπορεί θεωρητικά να αποτελεί εμπόδιο για την κατάληψη του συνόλου της εξέχουσας του Κάραγατς, από την άλλη όμως αποτελεί και σημείο οχύρωσης του επιτιθέμενου σε εκείνο το σημείο. Διότι πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις. Σε ότι αφορά το ισοδύναμο τετελεσμένο από όσο γνωρίζουμε είναι εν ισχύ και δεν υπάρχει κάποιο θεσμικό κείμενου που να υποστηρίζει το αντίθετο.
Ρεαλιστική αντιμετώπιση…
Εάν παρακολουθήσει και ο πλέον αδαής τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες των ελληνικών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου, θα διαπιστώσει ότι οι σχηματισμοί που επιχειρούν στην περιοχή της Θράκης, μέσω ρεαλιστικής εκπαίδευσης σφυρηλατούν μια νέα νοοτροπία η οποία επικεντρώνεται στο ότι είναι προτιμότερο να γνωρίζουν πώς θα αντιμετωπίσουν τον αντίπαλο παρά να ξορκίζουν το κακό.
Σε περίπτωση που οι εξ Ανατολών «σύμμαχοι» θελήσουν να ταράξουν τα νερά στον Έβρο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προωθήσουν τις τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες ταξιαρχίες στις περιοχές συγκέντρωσης κοντά στο ποτάμι. Σε περίπτωση που καταφέρουν να δημιουργήσουν προγεφύρωμα, δηλαδή να καταλάβουν ένα μικρό έστω τμήμα ελληνικού εδάφους, θα προσπαθήσουν να διοχετεύσουν ισχυρότερες δυνάμεις για να μεγαλώσει το προγεφύρωμα ώστε να επιχειρηθεί η κατάληψη των αντικειμενικών σκοπών βαθύτερα στο ελληνικό έδαφος.
Η πραγματικότητα είναι ότι σε μεγάλο ποσοστό έχει «φραχτεί» το μέτωπο του Έβρου με τα νέα αποκτήματα του αρματικού δυναμικού του Ελληνικού Στρατού (Leo 2HEL και Leo 2A4), αλλά σε κάθε περίπτωση η αντιμετώπιση μιας τέτοιου είδους απειλής επιτυγχάνεται με τη συνεργασία αρμάτων και μηχανοκίνητου πεζικού. Τα δεδομένα αυτά σε συνδυασμό με τα μέσα που αξιοποιεί ο αντίπαλος και τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που διαθέτουν οδηγούν στη διαφοροποίηση της αναλογίας της μαχητικής ισχύος.
Είναι γνωστό, ότι το άρμα είναι κάτι οικείο στις δυνάμεις του πεζικού, ενώ η συνεργασία αρμάτων μάχης με μηχανοκίνητο πεζικό έχει ανέλθει σε υψηλά επίπεδα και λειτουργούν ως ενιαίο σύνολο. Ωστόσο, η έλλειψη σύγχρονων ΤΟΜΑ (Τεθωρακισμένο Όχημα Μάχης) με πυροβόλο που να μπορεί να προσβάλει και καταστρέψει τουλάχιστον τα εχθρικά ΤΟΜΑ αποτελεί μειονέκτημα κατά τις επιχειρήσεις, όπως επίσης και η έλλειψη επαρκούς θωράκισής τους που ουσιαστικά αναγκάζει το πεζικό να ακολουθεί από απόσταση τα άρματα, για να μην καταστεί εύκολη λεία στα όπλα του αντιπάλου. Επιπλέον και η χρήση των ΤΟΜΠ Μ113 ενέχει περιορισμούς από τη στιγμή που δεν μπορούν να ενεργήσουν αυτόνομα σε ξεχωριστή κατεύθυνση από τα άρματα μάχης, διότι δεν διαθέτουν ικανή θωράκιση και ισχύ πυρός και φυσικά δυνατότητα νυκτερινής παρατήρησης πέραν του τομέα της οδήγησης.
Ωστόσο, η αύξηση του βεληνεκούς και της ευκινησίας του πυροβολικού θα επηρέαζε την εκλογή του ΑΝΣΚ (Αντικειμενικού Σκοπού) από πλευράς βάθους, ενώ η εισαγωγή της χρήσης ΜΕΑ (Μη επανδρωμένων Αεροχημάτων) τα οποία αναλαμβάνουν αποστολές ευρέως φάσματος (επιτήρηση – παρατήρηση με μετάδοση δεδομένων σε πραγματικό χρόνο) δίδει το τακτικό πλεονέκτημα σε εκείνον που θα τις αξιοποιήσει πρώτος.
Σε κάθε όμως περίπτωση, τα λόγια του Ναπολέοντα ότι «ο ποταμός είναι ένα εμπόδιο που μπορεί να καθυστερήσει τον εχθρό, και εάν αποφασίσεις να αμυνθείς επ’ αυτού η μόνη λύση είναι να διατηρήσεις τις δυνάμεις σου σαν μια μάζα και να επιπέσεις επ’ αυτού πριν συμπληρώσει τη διάβασή του» αποτελούν τη βασική αρχή της άμυνας στην ποτάμια γραμμή του Έβρου…
Του Δημήτρη Ι. Μανακανάτα
http://mignatiou.com/2017/11/to-progefiroma-tou-karagats-to-isodinamo-tetelesmeno-ke-i-vasiki-archi-aminas-stin-potamia-grammi-tou-evrou/
5/11/2017
3.
Στρατιωτική Θητεία:
«Ο ασθενής νοσεί σοβαρά»
Ένας από τους βασικούς συντελεστές της Μαχητικής Ισχύος ενός στρατεύματος είναι το προσωπικό του και το επίπεδο εκπαιδεύσεως αυτού. Να υπενθυμίσουμε ότι εκτός από τον αριθμό των διαθέσιμων-χρηστικών (και όχι απλά των υπαρχόντων) οπλικών συστημάτων και τις επιχειρησιακές δυνατότητες αυτών (τεχνολογία), άλλοι συντελεστές είναι το δόγμα, το φρόνημα-ηθικό, η πειθαρχία, η εμπειρία καθώς και οι τακτικές που εφαρμόζονται στο πεδίο!
Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν δει το φως τις δημοσιότητας αρκετές αναφορές περί νέας μείωσης της θητείας, δηλαδή από τους εννιά στους έξι μήνες. Πρόκειται για άλλη μια λαϊκίστικη ενέργεια που είναι ξεκάθαρα σε βάρος της Εθνικής Άμυνας αφού αποδυναμώνει περαιτέρω τις οροφές προσωπικού ιδιαίτερα των Σχηματισμών του Ελληνικού Στρατού! Δυστυχώς οι οροφές προσωπικού του Ελληνικού Στρατού βρίσκονται σε εξαιρετικά οριακό επίπεδο από πλευράς επάνδρωσης και στελέχωσης κάτι που επιδρά αρνητικά στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των Μονάδων του Έβρου (Δ’ΣΣ) και Νήσων (ΑΣΔΕΝ).
Πρώτα απ’ όλα οφείλουμε να τονίσουμε πως θητεία των εννιά μηνών συνεπάγεται πρακτικά θητεία των περίπου 7 μηνών εάν αφαιρέσουμε τη χρονική περίοδο που ο στρατεύσιμος βρίσκεται στο Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων καθώς και το διάστημα που θα λάβει τις απαραίτητες άδειες. Συνεπώς, ο στρατεύσιμος σε 6-7 μήνες δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει καν ένα βασικό κύκλο εκπαίδευσεως που χωρίζεται σε δύο εκπαιδευτικά εξάμηνα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δίνεται το κύριο βάρος στο επαγγελματικό προσωπικό (ΕΜΘ-ΕΠΟΠ) και οι στρατεύσιμοι οπλίτες οι οποί οι μετά την απόλυση τους θα αποτελέσουν τον κορμό της Εφεδρείας να καλύπτουν πρωτίστως λειτουργικές ανάγκες Μονάδων, που σε κάποιο βαθμό φαίνεται… «πάρεργο» και να μην κάνουν ουσιαστική και εντατική εκπαίδευση που θα οδηγήσει και σε εκπαιδευμένη εφεδρεία. Αν λάβουμε υπόψη ότι αυτό που λείπει σήμερα από την εκπαίδευση είναι η ένταση και ο ρεαλισμός το πρόβλημα μεγαλώνει.
Η διάρκεια της στρατιωτικής θητείας δεν είναι δυνατόν να μειωθεί και άλλο δεδομένης της απειλής από την Τουρκία και της συνεχιζόμενης αναθεωρητικής της πολιτικής! Η επάνδρωση των Μονάδων του ΕΣ αλλά και των λοιπών Κλάδων των ΕΔ ποτέ δεν «συνήλθε» μετά την χωρίς καμία σχετική μελέτη τον Αύγουστο 2009 με Υπουργό τον κ. Μειμαράκη. Φαίνεται δυστυχώς ότι οι εκάστοτε στρατιωτικές ηγεσίες συνηγορούν στις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας περί μειώσεων της θητείας ενώ γνωρίζουν ποια είναι η πραγματική κατάσταση. Η γνωστή κλισέ έκφραση των Γενικών Επιτελείων έπειτα από κάθε μείωση θητείας πως «δεν επηρεάζεται το αξιόμαχο» προφανώς και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Έχουμε πολλά στοιχεία για να αποδείξουμε αυτό αλλά δεν μπορούν να δημοσιευτούν. Το αξιόμαχο προφανώς και επηρεάζεται αλλά επειδή πραγματικές επιχειρήσεις δεν γίνονται αυτό δεν μπορεί να αποδειχθεί πως είναι λάθος. Βέβαια, όλες οι αδυναμίες κάποια στιγμή βγαίνουν στην επιφάνεια όσο και εάν προσπαθούμε να τις κρύψουμε. Εκτός και εάν είσαι τόσο σίγουροι οι πολιτικοί ταγοί και ιθύνοντας ευελπιστώντας πως μια «σημειακή κρίση» σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο δεν μπορεί να επεκταθεί σε ευρύτερη σύρραξη υψηλής έντασης και ειδικά σήμερα σε συνθήκες περιφερειακής και διεθνούς αστάθειας.
Η Νέα Δομή Δυνάμεων που τόσο ευαγγελίζονται ορισμένοι προκειμένου να εξοικονομηθεί προσωπικό και πόροι προς τους κύριους σχηματισμούς του Ε.Σ όπως αυτοί που αναφέραμε λίγο έχει αλλάξει τα πράγματα. Ελάχιστα στρατόπεδα έχουν κλείσει ενώ εξακολουθούν να υφίστανται Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων σε περιοχές της Πελοποννήσου ή της Δυτικής Μακεδονίας αντί οι στρατεύσιμοι να παρουσιάζονται κατευθείαν στον σχηματισμό που θα υπηρετήσουν και αμέσως μετά να τοποθετούνται ανάλογα με το Όπλο και Σώμα σε Μονάδα Εκστρατείας.
Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους που καλλιεργήθηκε τα προηγούμενα έτη είναι πως οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να στηριχθούν σε έναν αμιγώς επαγγελματικό Στρατό. Μύθος που βασίστηκε σε μοντέλα Στρατών κρατών της Κεντρικής Ευρώπης που δεν αντιμετωπίζουν συμβατικής φύσεως απειλή λόγω πτώσης του Συμφώνου της Βαρσοβίας αλλά καλούνται να επιχειρήσουν σε αποστολές ειρηνευτικής δύναμης του ΝΑΤΟ ή ακόμα και σε αστυνομικά καθήκοντα.
Επομένως, φθάνοντας στο 2017 βλέπουμε έναν «γερασμένο» Στρατό όπου ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 40+ χρόνια. Έναν στρατό που «τίναξε στον αέρα» τους προϋπολογισμούς του ΥΕΘΑ με τόσους επαγγελματίες οπλίτες τους οποίους μάλιστα ενώ τους είχε ως συμβασιούχους πενταετούς υποχρέωσης, τους μονιμοποίησε για ψηφοθηρικούς λόγους. Ένας πλήρως επαγγελματικός στρατός δεν μπορεί να υλοποιηθεί κυρίως για δύο λόγους, αφενός επειδή είναι πολύ δαπανηρός και αφετέρου διότι ούτε και αποδοτικό από επιχειρησιακής απόψεως είναι. Με εξαίρεση πολύ τεχνικά αντικείμενα στα σύγχρονα οπλικά συστήματα που απαιτούν μεγάλο βαθμό εξειδίκευση είναι απαράδεκτο να συναντάμε επαγγελματίες οπλίτες ως καμαρότους σε πλοία του Στόλου ή σε μονάδες Πεζικού όντας απλοί τυφεκιοφόροι. Και για να τεκμηριώσουμε την παραπάνω άποψη μας περί μη αποδοτικότητας όταν ένας επαγγελματίας οπλίτης μονιμοποιείται και ηλικιακά μεγαλώνει μαθηματικά φθίνει και η απόδοση του ως «μαχητή». Έχει τις ίδιες φυσικές αντοχές ένας επαγγελματίας οπλίτης των 35 ή 40 ετών και τις ίδιες ένας εικοσάχρονος;
Ανακεφαλαιώνοντας, άποψη μας είναι πως η θητεία δεν μπορεί να μειωθεί περαιτέρω, εφόσον λόγω της τουρκικής απειλής δεν μπορεί και να …. Αυξηθεί! Δεν αποτελούν λύση οι μεγάλες ιδέες περί «αξιοποίησης» της Εθνοφυλακής ενώ και ο θεσμός των Οπλιτών Βραχείας Ανακατάταξης (ΟΒΑ) παρά την ενεργεία δεν αποδίδει. Εδώ θα λέγαμε ότι θα μπορούσαν να δίνονται ουσιαστικά ίνητρα όπως μια αμοιβή και μοριοδότηση για θέσεις στα Σώματα Ασφαλείας. Ομοίως, μια από τις μεγαλύτερες παθογένειες του Ε.Σ είναι η έλλειψη ηγητόρων μικρών κλιμακίων. Η λύση είναι η επέκταση του θεσμού των Δόκιμων Εφέδρων Αξιωματικών και των εφέδρων λοχιών με μεγαλύτερη διάρκεια τουλάχιστον 18 μηνών καθώς και η ποιοτικότερη παρεχόμενη εκπαίδευση.
Κρίνεται σκόπιμο τέλος με την ευκαιρία της δημοσίευσης αυτού του άρθρου είναι η αξιοποίηση της εφεδρείας στην οποία βασίζεται ο ΕΣ. Δυστυχώς, οι στρατεύσιμοι μετά την απόλυση τους «χάνουν τις δεξιότητες» τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ασκήσεις ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ στις οποίες η κλήση εφέδρων δεν ξεπερνά τις μερικές εκατοντάδες άτομα. Εκτιμάται ότι το σύστημα επιστράτευσης χρήζει αναθεώρησης, ενώ η εκπαίδευση της εφεδρείας φαντάζει ως κάτι το ιδιαίτερο ενώ είναι κάτι το απολύτως αυτονόητο και αναγκαίο. Ο Ε.Σ όπως προ ειπώθηκε είναι ένας Στρατός που βασίζεται στην επιστράτευση του. Πρακτικά αυτό συνεπάγεται πως οι σχηματισμοί του (Μεραρχίες, Ταξιαρχίες) συμπληρώσουν την πολεμική τους σύνθεση μέσω της επιστράτευσης.
Φυσικά όλα ξεκινούν από το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας και του πολιτικού κόσμου γενικότερα που αντιμετωπίζουν με έλλειψη υπευθυνότητας τα θέματα Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας. Εξάλλου όπως είχε πει κατά το πρόσφατο παρελθόν κυβερνητικός αξιωματούχος σε ανώτατο επιτελικό αξιωματικό του Π.Ν: «Τι ανησυχείτε κύριε Ναύαρχε; Μήπως θα γίνει πόλεμος;»
Γιάννης Νικήτας,
διαπιστευμένος στρατιωτικός συντάκτης του ΥΠΕΘΑ και ιδιοκτήτης της νεοσύστατης ιστοσελίδας για θέματα άμυνας και ασφάλειας www.defencereview.gr
http://www.liberal.gr/arthro/175109/amyna--diplomatia/2017/stratiotiki-thiteia--isono-asthenis-nosei-sobarasin.html
5 Νοεμβρίου 2017
Πολεμικό αεροσκάφος Mirage 2000-5 της Πολεμικής Αεροπορίας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ
4.
Πόσο καιρό ακόμη τα αεροσκάφη Μ-2000 θα βρίσκονται παροπλισμένα στο έδαφος κ. υπουργέ;
Με αφορμή τον θόρυβο που έχει ξεσπάσει για την αναβάθμιση των F-16 -αδικαιολόγητα βέβαια, αφού η υλοποίηση του όλου προγράμματος έχει ήδη καθυστερήσει ενώ θα έπρεπε, έστω και μερικώς, να είχε ολοκληρωθεί, προκειμένου να αξιοποιηθεί και εκσυγχρονιστεί το αεροσκάφος ως φυσική συνέχεια, λόγω της παλαιότητάς του-, ήθελα να αναδείξω ένα άλλο θέμα εξίσου σοβαρό, που απαιτεί άμεση απόφαση για τη λύση του.
Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας συνειδητά αποφεύγει να βγάλει στην επιφάνεια το πρόβλημα με τα αεροσκάφη M-2000 πολλά από τα οποία είναι παροπλισμένα από ανταλλακτικά και βρίσκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα στο έδαφος. Τι θα γίνει, λοιπόν; Θα τα αφήσουμε να σαπίσουν; Ας μην ξεχνάμε ότι το κόστος επαναφοράς τους σε ετοιμοπόλεμη κατάσταση είναι συνάρτηση και του χρόνου παραμονής τους στο έδαφος.
Ο εκσυγχρονισμός, δε, των Μ-2000 θα έδινε μία νέα δυναμική στην Πολεμική Αεροπορία να αντιμετωπίσει με αποτελεσματικότητα την εχθρική απειλή των F-16 της Τουρκίας και όχι μόνο, για πολλούς λόγους που οι επιτελείς της Πολεμικής Αεροπορίας γνωρίζουν. Εκτιμώ ότι, εφόσον βρεθεί η κατάλληλη οικονομική φόρμουλα να εκσυγχρονισθούν αυτοί οι δύο τύποι αεροσκαφών F-16 και M-2000 σε συνδυασμό με ενέργειες διαθεσιμότητας εκπαιδευτικών αεροσκαφών για την εκπαίδευση των νέων ανθυποσμηναγών, η σειρά αυτή των αναγκαίων παρεμβάσεων θα προσδώσει μία νέα δυναμική στην Πολεμική Αεροπορία και θα προσφέρει πολλά στην αμυντική θωράκιση της χώρας. Εφόσον, δε, αυτός ο εκσυγχρονισμός συνδεθεί με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, θα προσφέρει τεχνογνωσία, αμυντική αυτάρκεια σε ικανοποιητικό βαθμό, επιστημονική γνώση εφόσον συνδεθεί και με την πανεπιστημιακή κοινότητα, ευκαιρίες σε νέους επιστήμονες για εργασία και μεγάλο οικονομικό όφελος για τη χώρα μακροπρόθεσμα, αρκεί να είμαστε ικανοί να επωφεληθούμε από αυτό με σχεδιασμένο παραγωγικό οικονομικό μοντέλο. Ας μην ξεχνάμε επίσης τα χρήματα και τις μίζες που έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός για την προμήθειά τους, χωρίς να αποκτήσουμε την ανάλογη τεχνογνωσία της συντήρησής τους σε εργοστασιακό επίπεδο αλλά και την ανάλογη υποστήριξή τους σε ανταλλακτικά.
Αξιοποιώντας το ήδη υπάρχον υλικό που έχουμε πληρώσει αδρά, αυτή είναι η πλέον συμφέρουσα οικονομική λύση που σε συνδυασμό με την κατάλληλη διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ, απαιτώντας με λογικά επιχειρήματα ανταλλάγματα σε αμυντικό υλικό για την νέα -από το 2018- συμφωνία της βάσης της Σούδας, λόγω των γεωπολιτικών συγκυριών, θα μπορούσαμε να θωρακίσουμε την χώρα μας αμυντικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Αυτό όμως που θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας, είναι ότι ο χρόνος μας πιέζει ασφυκτικά. Τις αποφάσεις οφείλουμε να τις πάρουμε τώρα -για να μην πω χθες- καθώς ο κλοιός σφίγγει σχεδόν καθημερινά. Επίσης καλό θα μας κάνει να ξανασκεφτούμε την πρόταση του Ποταμιού για Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας.
Με λυπεί η στάση της ΝΔ, που δεν ήταν η ενδεδειγμένη, με την μη προσέλευσή της στην επίκαιρη ερώτηση του Σταύρου Θεοδωράκη για την αναβάθμιση των αεροσκαφών F-16, παρότι έχει μερίδιο ευθύνης για τη μη υλοποίηση του προγράμματος. Με λύπη, όμως, διαπιστώνω ότι, ακόμη και τώρα που απειλούμεθα στο Αιγαίο, δεν έχουμε καταλάβει ότι η εθνική ασφάλεια δεν έχει κομματικά σύνορα. Θέλω να πιστεύω ότι θα το καταλάβουμε πριν να είναι πολύ αργά χρονικά για κάθε είδους αντίδραση.
Γιώργος Τσιτσιλιάνος,
υπεύθυνος του τομέα Άμυνας του Ποταμιού
http://mignatiou.com/2017/11/poso-kero-akomi-ta-m-2000-tha-vriskonte-paroplismena-sto-edafos/
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ -ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Άσκηση βολών Ateş Serbest-2017 του Τουρκικού Στρατού:
http://e-amyna.com/%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CF%8E%CE%BD-ates-serbest-2017-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF/
26 Οκτωβρίου 2017
Φωτογραφία Αρχείου Δ.Ι. Μανακανάτα
Το προγεφύρωμα του Κάραγατς, το ισοδύναμο τετελεσμένο, και η βασική αρχή άμυνας στην ποτάμια γραμμή του Έβρου…
Η πρόσφατη ολοκλήρωση της αντιαρματικής τάφρου πλάτους 50 μέτρων στην εξέχουσα του Κάραγατς στον Έβρο από το τουρκικό μηχανικό, είναι ένα ακόμη στοιχείο της σπουδαιότητας του σημείου στην περιοχή.
Εκτός από τα προφανή οφέλη για την τουρκική πλευρά όπως προσομοίωση υδάτινου κωλύματος και «παίγνια» με τα συστήματα γεφυρώσεως τύπου Samur και τα γεφυροφόρα Leguan , είναι μάλλον αυτονόητο ότι συνδέεται και με το Δόγμα του Ισοδύναμου Τετελεσμένου.
Το επίκαιρο «Ισοδύναμο Τετελεσμένο»…
Θυμίζουμε ότι το ισοδύναμο τετελεσμένο προβλέπει, ότι η απάντηση στην οποιαδήποτε εχθρική ενέργεια εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, θα είναι ισοδύναμη ενέργεια των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
Σε γενικές γραμμές μια κίνηση τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο θα οδηγούσε στην ανταπόδοσης της εχθρικής ενέργειας σε άλλη περιοχή (π.χ Κάραγατς, Ίμβρο) αποφεύγοντας την περαιτέρω κλιμάκωση στο σημείο της εχθρικής ενέργειας και οδηγώντας την όλη κατάσταση σε πλαίσιο, θεωρητικά, ελεγχόμενης σύγκρουσης.
Βάσει του ισοδύναμου τετελεσμένου, η περίπτωση κατάληψης βραχονησίδας από τους Τούρκους θα οδηγήσει σε ανάλογη ενέργεια, καταλαμβάνοντας εχθρική βραχονησίδα και μεταφέροντας την ενέργειας της κλιμάκωσης στον αντίπαλο. Σε μεγαλύτερης εχθρικής ενέργειας ανάλογη θα ήταν και η ελληνική απάντηση και στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνεται και αντεπιθετική κίνηση στο μέτωπο του Έβρου (π.χ στο προγεφύρωμα του Καραγάτς).
Σκοπός της κίνησης αυτής είναι η κινητοποίηση του διεθνούς παράγοντα με απώτερο στόχο την επίτευξη αμοιβαίας απαγκίστρωσης από εδάφη των δύο εμπλεκομένων.
Με την κίνηση της λοιπόν της Τουρκίας να βαφτίσει αρδευτικό έργο, μια αντιαρματική τάφρο (σε κάθε περίπτωση μπορεί να γεφυρωθεί από τον Ε.Σ) προσπαθεί να περιορίσει τις επιλογές της ελληνικής πλευράς σε μια δική της ενέργεια.
Ωστόσο η τουρκική τάφρος μπορεί θεωρητικά να αποτελεί εμπόδιο για την κατάληψη του συνόλου της εξέχουσας του Κάραγατς, από την άλλη όμως αποτελεί και σημείο οχύρωσης του επιτιθέμενου σε εκείνο το σημείο. Διότι πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις. Σε ότι αφορά το ισοδύναμο τετελεσμένο από όσο γνωρίζουμε είναι εν ισχύ και δεν υπάρχει κάποιο θεσμικό κείμενου που να υποστηρίζει το αντίθετο.
Ρεαλιστική αντιμετώπιση…
Εάν παρακολουθήσει και ο πλέον αδαής τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες των ελληνικών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου, θα διαπιστώσει ότι οι σχηματισμοί που επιχειρούν στην περιοχή της Θράκης, μέσω ρεαλιστικής εκπαίδευσης σφυρηλατούν μια νέα νοοτροπία η οποία επικεντρώνεται στο ότι είναι προτιμότερο να γνωρίζουν πώς θα αντιμετωπίσουν τον αντίπαλο παρά να ξορκίζουν το κακό.
Σε περίπτωση που οι εξ Ανατολών «σύμμαχοι» θελήσουν να ταράξουν τα νερά στον Έβρο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προωθήσουν τις τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες ταξιαρχίες στις περιοχές συγκέντρωσης κοντά στο ποτάμι. Σε περίπτωση που καταφέρουν να δημιουργήσουν προγεφύρωμα, δηλαδή να καταλάβουν ένα μικρό έστω τμήμα ελληνικού εδάφους, θα προσπαθήσουν να διοχετεύσουν ισχυρότερες δυνάμεις για να μεγαλώσει το προγεφύρωμα ώστε να επιχειρηθεί η κατάληψη των αντικειμενικών σκοπών βαθύτερα στο ελληνικό έδαφος.
Η πραγματικότητα είναι ότι σε μεγάλο ποσοστό έχει «φραχτεί» το μέτωπο του Έβρου με τα νέα αποκτήματα του αρματικού δυναμικού του Ελληνικού Στρατού (Leo 2HEL και Leo 2A4), αλλά σε κάθε περίπτωση η αντιμετώπιση μιας τέτοιου είδους απειλής επιτυγχάνεται με τη συνεργασία αρμάτων και μηχανοκίνητου πεζικού. Τα δεδομένα αυτά σε συνδυασμό με τα μέσα που αξιοποιεί ο αντίπαλος και τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που διαθέτουν οδηγούν στη διαφοροποίηση της αναλογίας της μαχητικής ισχύος.
Είναι γνωστό, ότι το άρμα είναι κάτι οικείο στις δυνάμεις του πεζικού, ενώ η συνεργασία αρμάτων μάχης με μηχανοκίνητο πεζικό έχει ανέλθει σε υψηλά επίπεδα και λειτουργούν ως ενιαίο σύνολο. Ωστόσο, η έλλειψη σύγχρονων ΤΟΜΑ (Τεθωρακισμένο Όχημα Μάχης) με πυροβόλο που να μπορεί να προσβάλει και καταστρέψει τουλάχιστον τα εχθρικά ΤΟΜΑ αποτελεί μειονέκτημα κατά τις επιχειρήσεις, όπως επίσης και η έλλειψη επαρκούς θωράκισής τους που ουσιαστικά αναγκάζει το πεζικό να ακολουθεί από απόσταση τα άρματα, για να μην καταστεί εύκολη λεία στα όπλα του αντιπάλου. Επιπλέον και η χρήση των ΤΟΜΠ Μ113 ενέχει περιορισμούς από τη στιγμή που δεν μπορούν να ενεργήσουν αυτόνομα σε ξεχωριστή κατεύθυνση από τα άρματα μάχης, διότι δεν διαθέτουν ικανή θωράκιση και ισχύ πυρός και φυσικά δυνατότητα νυκτερινής παρατήρησης πέραν του τομέα της οδήγησης.
Ωστόσο, η αύξηση του βεληνεκούς και της ευκινησίας του πυροβολικού θα επηρέαζε την εκλογή του ΑΝΣΚ (Αντικειμενικού Σκοπού) από πλευράς βάθους, ενώ η εισαγωγή της χρήσης ΜΕΑ (Μη επανδρωμένων Αεροχημάτων) τα οποία αναλαμβάνουν αποστολές ευρέως φάσματος (επιτήρηση – παρατήρηση με μετάδοση δεδομένων σε πραγματικό χρόνο) δίδει το τακτικό πλεονέκτημα σε εκείνον που θα τις αξιοποιήσει πρώτος.
Σε κάθε όμως περίπτωση, τα λόγια του Ναπολέοντα ότι «ο ποταμός είναι ένα εμπόδιο που μπορεί να καθυστερήσει τον εχθρό, και εάν αποφασίσεις να αμυνθείς επ’ αυτού η μόνη λύση είναι να διατηρήσεις τις δυνάμεις σου σαν μια μάζα και να επιπέσεις επ’ αυτού πριν συμπληρώσει τη διάβασή του» αποτελούν τη βασική αρχή της άμυνας στην ποτάμια γραμμή του Έβρου…
Του Δημήτρη Ι. Μανακανάτα
http://mignatiou.com/2017/11/to-progefiroma-tou-karagats-to-isodinamo-tetelesmeno-ke-i-vasiki-archi-aminas-stin-potamia-grammi-tou-evrou/
5/11/2017
3.
Στρατιωτική Θητεία:
«Ο ασθενής νοσεί σοβαρά»
Ένας από τους βασικούς συντελεστές της Μαχητικής Ισχύος ενός στρατεύματος είναι το προσωπικό του και το επίπεδο εκπαιδεύσεως αυτού. Να υπενθυμίσουμε ότι εκτός από τον αριθμό των διαθέσιμων-χρηστικών (και όχι απλά των υπαρχόντων) οπλικών συστημάτων και τις επιχειρησιακές δυνατότητες αυτών (τεχνολογία), άλλοι συντελεστές είναι το δόγμα, το φρόνημα-ηθικό, η πειθαρχία, η εμπειρία καθώς και οι τακτικές που εφαρμόζονται στο πεδίο!
Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν δει το φως τις δημοσιότητας αρκετές αναφορές περί νέας μείωσης της θητείας, δηλαδή από τους εννιά στους έξι μήνες. Πρόκειται για άλλη μια λαϊκίστικη ενέργεια που είναι ξεκάθαρα σε βάρος της Εθνικής Άμυνας αφού αποδυναμώνει περαιτέρω τις οροφές προσωπικού ιδιαίτερα των Σχηματισμών του Ελληνικού Στρατού! Δυστυχώς οι οροφές προσωπικού του Ελληνικού Στρατού βρίσκονται σε εξαιρετικά οριακό επίπεδο από πλευράς επάνδρωσης και στελέχωσης κάτι που επιδρά αρνητικά στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των Μονάδων του Έβρου (Δ’ΣΣ) και Νήσων (ΑΣΔΕΝ).
Πρώτα απ’ όλα οφείλουμε να τονίσουμε πως θητεία των εννιά μηνών συνεπάγεται πρακτικά θητεία των περίπου 7 μηνών εάν αφαιρέσουμε τη χρονική περίοδο που ο στρατεύσιμος βρίσκεται στο Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων καθώς και το διάστημα που θα λάβει τις απαραίτητες άδειες. Συνεπώς, ο στρατεύσιμος σε 6-7 μήνες δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει καν ένα βασικό κύκλο εκπαίδευσεως που χωρίζεται σε δύο εκπαιδευτικά εξάμηνα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δίνεται το κύριο βάρος στο επαγγελματικό προσωπικό (ΕΜΘ-ΕΠΟΠ) και οι στρατεύσιμοι οπλίτες οι οποί οι μετά την απόλυση τους θα αποτελέσουν τον κορμό της Εφεδρείας να καλύπτουν πρωτίστως λειτουργικές ανάγκες Μονάδων, που σε κάποιο βαθμό φαίνεται… «πάρεργο» και να μην κάνουν ουσιαστική και εντατική εκπαίδευση που θα οδηγήσει και σε εκπαιδευμένη εφεδρεία. Αν λάβουμε υπόψη ότι αυτό που λείπει σήμερα από την εκπαίδευση είναι η ένταση και ο ρεαλισμός το πρόβλημα μεγαλώνει.
Η διάρκεια της στρατιωτικής θητείας δεν είναι δυνατόν να μειωθεί και άλλο δεδομένης της απειλής από την Τουρκία και της συνεχιζόμενης αναθεωρητικής της πολιτικής! Η επάνδρωση των Μονάδων του ΕΣ αλλά και των λοιπών Κλάδων των ΕΔ ποτέ δεν «συνήλθε» μετά την χωρίς καμία σχετική μελέτη τον Αύγουστο 2009 με Υπουργό τον κ. Μειμαράκη. Φαίνεται δυστυχώς ότι οι εκάστοτε στρατιωτικές ηγεσίες συνηγορούν στις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας περί μειώσεων της θητείας ενώ γνωρίζουν ποια είναι η πραγματική κατάσταση. Η γνωστή κλισέ έκφραση των Γενικών Επιτελείων έπειτα από κάθε μείωση θητείας πως «δεν επηρεάζεται το αξιόμαχο» προφανώς και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Έχουμε πολλά στοιχεία για να αποδείξουμε αυτό αλλά δεν μπορούν να δημοσιευτούν. Το αξιόμαχο προφανώς και επηρεάζεται αλλά επειδή πραγματικές επιχειρήσεις δεν γίνονται αυτό δεν μπορεί να αποδειχθεί πως είναι λάθος. Βέβαια, όλες οι αδυναμίες κάποια στιγμή βγαίνουν στην επιφάνεια όσο και εάν προσπαθούμε να τις κρύψουμε. Εκτός και εάν είσαι τόσο σίγουροι οι πολιτικοί ταγοί και ιθύνοντας ευελπιστώντας πως μια «σημειακή κρίση» σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο δεν μπορεί να επεκταθεί σε ευρύτερη σύρραξη υψηλής έντασης και ειδικά σήμερα σε συνθήκες περιφερειακής και διεθνούς αστάθειας.
Η Νέα Δομή Δυνάμεων που τόσο ευαγγελίζονται ορισμένοι προκειμένου να εξοικονομηθεί προσωπικό και πόροι προς τους κύριους σχηματισμούς του Ε.Σ όπως αυτοί που αναφέραμε λίγο έχει αλλάξει τα πράγματα. Ελάχιστα στρατόπεδα έχουν κλείσει ενώ εξακολουθούν να υφίστανται Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων σε περιοχές της Πελοποννήσου ή της Δυτικής Μακεδονίας αντί οι στρατεύσιμοι να παρουσιάζονται κατευθείαν στον σχηματισμό που θα υπηρετήσουν και αμέσως μετά να τοποθετούνται ανάλογα με το Όπλο και Σώμα σε Μονάδα Εκστρατείας.
Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους που καλλιεργήθηκε τα προηγούμενα έτη είναι πως οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να στηριχθούν σε έναν αμιγώς επαγγελματικό Στρατό. Μύθος που βασίστηκε σε μοντέλα Στρατών κρατών της Κεντρικής Ευρώπης που δεν αντιμετωπίζουν συμβατικής φύσεως απειλή λόγω πτώσης του Συμφώνου της Βαρσοβίας αλλά καλούνται να επιχειρήσουν σε αποστολές ειρηνευτικής δύναμης του ΝΑΤΟ ή ακόμα και σε αστυνομικά καθήκοντα.
Επομένως, φθάνοντας στο 2017 βλέπουμε έναν «γερασμένο» Στρατό όπου ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 40+ χρόνια. Έναν στρατό που «τίναξε στον αέρα» τους προϋπολογισμούς του ΥΕΘΑ με τόσους επαγγελματίες οπλίτες τους οποίους μάλιστα ενώ τους είχε ως συμβασιούχους πενταετούς υποχρέωσης, τους μονιμοποίησε για ψηφοθηρικούς λόγους. Ένας πλήρως επαγγελματικός στρατός δεν μπορεί να υλοποιηθεί κυρίως για δύο λόγους, αφενός επειδή είναι πολύ δαπανηρός και αφετέρου διότι ούτε και αποδοτικό από επιχειρησιακής απόψεως είναι. Με εξαίρεση πολύ τεχνικά αντικείμενα στα σύγχρονα οπλικά συστήματα που απαιτούν μεγάλο βαθμό εξειδίκευση είναι απαράδεκτο να συναντάμε επαγγελματίες οπλίτες ως καμαρότους σε πλοία του Στόλου ή σε μονάδες Πεζικού όντας απλοί τυφεκιοφόροι. Και για να τεκμηριώσουμε την παραπάνω άποψη μας περί μη αποδοτικότητας όταν ένας επαγγελματίας οπλίτης μονιμοποιείται και ηλικιακά μεγαλώνει μαθηματικά φθίνει και η απόδοση του ως «μαχητή». Έχει τις ίδιες φυσικές αντοχές ένας επαγγελματίας οπλίτης των 35 ή 40 ετών και τις ίδιες ένας εικοσάχρονος;
Ανακεφαλαιώνοντας, άποψη μας είναι πως η θητεία δεν μπορεί να μειωθεί περαιτέρω, εφόσον λόγω της τουρκικής απειλής δεν μπορεί και να …. Αυξηθεί! Δεν αποτελούν λύση οι μεγάλες ιδέες περί «αξιοποίησης» της Εθνοφυλακής ενώ και ο θεσμός των Οπλιτών Βραχείας Ανακατάταξης (ΟΒΑ) παρά την ενεργεία δεν αποδίδει. Εδώ θα λέγαμε ότι θα μπορούσαν να δίνονται ουσιαστικά ίνητρα όπως μια αμοιβή και μοριοδότηση για θέσεις στα Σώματα Ασφαλείας. Ομοίως, μια από τις μεγαλύτερες παθογένειες του Ε.Σ είναι η έλλειψη ηγητόρων μικρών κλιμακίων. Η λύση είναι η επέκταση του θεσμού των Δόκιμων Εφέδρων Αξιωματικών και των εφέδρων λοχιών με μεγαλύτερη διάρκεια τουλάχιστον 18 μηνών καθώς και η ποιοτικότερη παρεχόμενη εκπαίδευση.
Κρίνεται σκόπιμο τέλος με την ευκαιρία της δημοσίευσης αυτού του άρθρου είναι η αξιοποίηση της εφεδρείας στην οποία βασίζεται ο ΕΣ. Δυστυχώς, οι στρατεύσιμοι μετά την απόλυση τους «χάνουν τις δεξιότητες» τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ασκήσεις ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ στις οποίες η κλήση εφέδρων δεν ξεπερνά τις μερικές εκατοντάδες άτομα. Εκτιμάται ότι το σύστημα επιστράτευσης χρήζει αναθεώρησης, ενώ η εκπαίδευση της εφεδρείας φαντάζει ως κάτι το ιδιαίτερο ενώ είναι κάτι το απολύτως αυτονόητο και αναγκαίο. Ο Ε.Σ όπως προ ειπώθηκε είναι ένας Στρατός που βασίζεται στην επιστράτευση του. Πρακτικά αυτό συνεπάγεται πως οι σχηματισμοί του (Μεραρχίες, Ταξιαρχίες) συμπληρώσουν την πολεμική τους σύνθεση μέσω της επιστράτευσης.
Φυσικά όλα ξεκινούν από το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας και του πολιτικού κόσμου γενικότερα που αντιμετωπίζουν με έλλειψη υπευθυνότητας τα θέματα Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας. Εξάλλου όπως είχε πει κατά το πρόσφατο παρελθόν κυβερνητικός αξιωματούχος σε ανώτατο επιτελικό αξιωματικό του Π.Ν: «Τι ανησυχείτε κύριε Ναύαρχε; Μήπως θα γίνει πόλεμος;»
Γιάννης Νικήτας,
διαπιστευμένος στρατιωτικός συντάκτης του ΥΠΕΘΑ και ιδιοκτήτης της νεοσύστατης ιστοσελίδας για θέματα άμυνας και ασφάλειας www.defencereview.gr
http://www.liberal.gr/arthro/175109/amyna--diplomatia/2017/stratiotiki-thiteia--isono-asthenis-nosei-sobarasin.html
5 Νοεμβρίου 2017
ΑΠΕ-ΜΠΕ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ
4.
Πόσο καιρό ακόμη τα αεροσκάφη Μ-2000 θα βρίσκονται παροπλισμένα στο έδαφος κ. υπουργέ;
Με αφορμή τον θόρυβο που έχει ξεσπάσει για την αναβάθμιση των F-16 -αδικαιολόγητα βέβαια, αφού η υλοποίηση του όλου προγράμματος έχει ήδη καθυστερήσει ενώ θα έπρεπε, έστω και μερικώς, να είχε ολοκληρωθεί, προκειμένου να αξιοποιηθεί και εκσυγχρονιστεί το αεροσκάφος ως φυσική συνέχεια, λόγω της παλαιότητάς του-, ήθελα να αναδείξω ένα άλλο θέμα εξίσου σοβαρό, που απαιτεί άμεση απόφαση για τη λύση του.
Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας συνειδητά αποφεύγει να βγάλει στην επιφάνεια το πρόβλημα με τα αεροσκάφη M-2000 πολλά από τα οποία είναι παροπλισμένα από ανταλλακτικά και βρίσκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα στο έδαφος. Τι θα γίνει, λοιπόν; Θα τα αφήσουμε να σαπίσουν; Ας μην ξεχνάμε ότι το κόστος επαναφοράς τους σε ετοιμοπόλεμη κατάσταση είναι συνάρτηση και του χρόνου παραμονής τους στο έδαφος.
Ο εκσυγχρονισμός, δε, των Μ-2000 θα έδινε μία νέα δυναμική στην Πολεμική Αεροπορία να αντιμετωπίσει με αποτελεσματικότητα την εχθρική απειλή των F-16 της Τουρκίας και όχι μόνο, για πολλούς λόγους που οι επιτελείς της Πολεμικής Αεροπορίας γνωρίζουν. Εκτιμώ ότι, εφόσον βρεθεί η κατάλληλη οικονομική φόρμουλα να εκσυγχρονισθούν αυτοί οι δύο τύποι αεροσκαφών F-16 και M-2000 σε συνδυασμό με ενέργειες διαθεσιμότητας εκπαιδευτικών αεροσκαφών για την εκπαίδευση των νέων ανθυποσμηναγών, η σειρά αυτή των αναγκαίων παρεμβάσεων θα προσδώσει μία νέα δυναμική στην Πολεμική Αεροπορία και θα προσφέρει πολλά στην αμυντική θωράκιση της χώρας. Εφόσον, δε, αυτός ο εκσυγχρονισμός συνδεθεί με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, θα προσφέρει τεχνογνωσία, αμυντική αυτάρκεια σε ικανοποιητικό βαθμό, επιστημονική γνώση εφόσον συνδεθεί και με την πανεπιστημιακή κοινότητα, ευκαιρίες σε νέους επιστήμονες για εργασία και μεγάλο οικονομικό όφελος για τη χώρα μακροπρόθεσμα, αρκεί να είμαστε ικανοί να επωφεληθούμε από αυτό με σχεδιασμένο παραγωγικό οικονομικό μοντέλο. Ας μην ξεχνάμε επίσης τα χρήματα και τις μίζες που έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός για την προμήθειά τους, χωρίς να αποκτήσουμε την ανάλογη τεχνογνωσία της συντήρησής τους σε εργοστασιακό επίπεδο αλλά και την ανάλογη υποστήριξή τους σε ανταλλακτικά.
Αξιοποιώντας το ήδη υπάρχον υλικό που έχουμε πληρώσει αδρά, αυτή είναι η πλέον συμφέρουσα οικονομική λύση που σε συνδυασμό με την κατάλληλη διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ, απαιτώντας με λογικά επιχειρήματα ανταλλάγματα σε αμυντικό υλικό για την νέα -από το 2018- συμφωνία της βάσης της Σούδας, λόγω των γεωπολιτικών συγκυριών, θα μπορούσαμε να θωρακίσουμε την χώρα μας αμυντικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Αυτό όμως που θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας, είναι ότι ο χρόνος μας πιέζει ασφυκτικά. Τις αποφάσεις οφείλουμε να τις πάρουμε τώρα -για να μην πω χθες- καθώς ο κλοιός σφίγγει σχεδόν καθημερινά. Επίσης καλό θα μας κάνει να ξανασκεφτούμε την πρόταση του Ποταμιού για Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας.
Με λυπεί η στάση της ΝΔ, που δεν ήταν η ενδεδειγμένη, με την μη προσέλευσή της στην επίκαιρη ερώτηση του Σταύρου Θεοδωράκη για την αναβάθμιση των αεροσκαφών F-16, παρότι έχει μερίδιο ευθύνης για τη μη υλοποίηση του προγράμματος. Με λύπη, όμως, διαπιστώνω ότι, ακόμη και τώρα που απειλούμεθα στο Αιγαίο, δεν έχουμε καταλάβει ότι η εθνική ασφάλεια δεν έχει κομματικά σύνορα. Θέλω να πιστεύω ότι θα το καταλάβουμε πριν να είναι πολύ αργά χρονικά για κάθε είδους αντίδραση.
Γιώργος Τσιτσιλιάνος,
υπεύθυνος του τομέα Άμυνας του Ποταμιού
http://mignatiou.com/2017/11/poso-kero-akomi-ta-m-2000-tha-vriskonte-paroplismena-sto-edafos/
7/11/2017
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ -ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Άσκηση βολών Ateş Serbest-2017 του Τουρκικού Στρατού:
http://e-amyna.com/%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CF%8E%CE%BD-ates-serbest-2017-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF/
26 Οκτωβρίου 2017