Η αρχαιοαστρονομική ερμηνεία για τον χρυσό δίσκο του Μούρντορφ, από τον Έλληνα ερευνητή Μ. Τσικριτσή.
Σε πρόσφατη μελέτη ο ερευνητής αιγαιακών γραφών Δρ. Μηνάς Τσικριτσής απέδειξε την αυθεντικότητα του δίσκου λόγω της αρχαιοαστρονομικής πληροφορίας που φέρει.
Ο χρυσός δίσκος του Μούρντοφ (Moordorf), θεωρείτο μέχρι τώρα ως ηλιακός, πιθανότατα χρονολογείται από την περίοδο ΙΙ της σκανδιναβικής εποχής του Χαλκού (1500-1300 π.Χ.).
Ανακαλύφθηκε το 1910 και από το 1926, ο δίσκος ανήκει στον κατάλογο του κρατικού μουσείου της Κάτω Σαξονίας στο Ανόβερο. Στις αρχές του 2016, οι αμφιβολίες για την αυθεντικότητα του χρυσού δίσκου εμφανίστηκαν λόγω της μεγάλης καθαρότητας του σε χρυσό.
Σε πρόσφατη μελέτη ο ερευνητής αιγαιακών γραφών δρ. Μηνάς Τσικριτσής απέδειξε την αυθεντικότητα του δίσκου λόγω της αρχαιοαστρονομικής πληροφορίας που φέρει, η οποία προϋπάρχει στα αιγαιακά τηγανόσχημα και τα άλλα ευρήματα του Κρητομυκηναϊκού πολιτισμού που έχουν παρόμοια αστρονομική πληροφορία.
Μάλιστα ο ερευνητής παρουσίασε το εύρημα με τις αστρονομικές παρατηρήσεις στα Κυκλαδικά Τηγανόσχημα (Ημερολόγια της 3ης χιλιετίας), στο διεθνές συνέδριο που διοργάνωσε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων με τον γενικό τίτλο «Περὶ τῶν Κυκλάδων νήσων: Το Αρχαιολογικό Έργο στις Κυκλάδες».
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Τσικριτσής για την έρευνα του είπε ότι πριν από λίγες ημέρες έμαθε ότι το άρθρο του για τον χρυσό δίσκο του Μούρντορφ έγινε δεκτό, μετά από αξιολόγηση και πρόκειται να δημοσιευτεί στο επόμενο τεύχος του αρχαιολογικού περιοδικού της Κάτω Σαξονίας «Zeitschrift für niedersächsische Archäologie – Die Kunde» τομ. 67/2016.
«Λόγω των δημοσιεύσεων μας με τον αστροφυσικό Ξενοφώντα Μουσά για την Αρχαιοαστρονομική πληροφορία που έχουμε αναδείξει στον Αιγαιακό πολιτισμό από την 4η χιλ., στις αρχές του 2017 ήλθαν σε επαφή μαζί μου αρκετοί αρχαιολόγοι από την Κεντρική Ευρώπη που ασχολούνται με χρυσούς δίσκους που φέρουν παράξενα χαράγματα και εμπίεστα σημεία στην επιφάνεια τους. Τον Μάιο που πέρασε ήλθαν περίπου 35 αρχαιολόγοι που ασχολούνται με ευρήματα της 2ης χιλ. π.Χ και με κάλεσαν στην συνάντηση τους για να τους παρουσιάσω τα τηγανόσχημα ως τα πρώτα ημερολόγια και την λειτουργία του Μινωικού υπολογιστή του Παλαικάστρου (1800 π.Χ). Έτσι προέκυψε η συνεργασία με τον διευθυντή του Μουσείου του Ανόβερου, στου οποίου την έκθεση βρίσκεται ο χρυσός δίσκος του Μούρντορφ. Ο Αρχαιολόγος ερευνητής Dr. St.Veil με φακό μέτρησε όλες τις χαράξεις που παρατηρούμε στις ομόκεντρες ζώνες του χρυσού δίσκου και μου απέστειλε το υλικό για μελέτη».
«Το αποτέλεσμα ήταν ότι παρατήρησα πως στο κέντρο ο κύκλος έχει 9 μικρούς εμπίεστους κύκλους που αν αντιστοιχούν σε σεληνιακούς μήνες τότε εφόσον προστεθούν και οι 100 χαράξεις της επομένης κυκλικής ζώνης μας δίνει άθροισμα 365 μέρες, δηλαδή το Ηλιακό ημερολόγιο», είπε.
Όπως εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Τσικριτσής «οι επόμενες δύο ζώνες αντιστοιχούν σε 584 χαράξεις που ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί στη συνοδική κίνηση του πλανήτη Αφροδίτη, ενώ οι επόμενες ζώνες με τις χαράξεις δίνουν ακριβώς τον αριθμό 399 ημερών, που αντιστοιχούν στη συνοδική κίνηση του Πλανήτη Δία».
Αναφορικά με τα ονόματα των πλανητών που εμφανίζονται στον δίσκο ο κ. Τσικριτσής είπε ότι «τα ονόματα των πλανητών πριν 3500 χρόνια δεν τα γνωρίζουμε αλλά η εμφάνιση σε ευρήματα των συνοδικών τους ημερών δίνει την ταυτότητά τους. Έτσι όταν βλέπουμε σε ένα αρχαίο εύρημα να έχει 584 η 399 χαράξεις και αυτό επαναλαμβάνεται και σε άλλα τότε μπορούμε να πούμε ότι αυτές δεν είναι τυχαίες και οι κατασκευαστές ήθελαν να απεικονίσουν το ημερολόγιο των πλανητών, Αφροδίτης (584) και Δία (399). Δεν μπορεί να έχουμε στο δίσκο του Μούρντορφ τρεις συμπτώσεις ημερολογίων, όπως τις ημέρες 365 το Ηλιακό ημερολόγιο, 584 της Αφροδίτης και 399 του Διός. Συμπερασματικά αναφέρουμε όπως έχουμε μελετήσει με τον με τον κ. Μουσά, στα Κυκλαδικά τηγανόσχημα της 3η χιλ, π.Χ όπου στην επιφάνεια τους, οι πλανήτες εμφανίζονται έχοντας ως ταυτότητα της ημέρες της συνοδικής τους κίνησης».
«Το ίδιο φαινόμενο εμφανίζεται και στον χρυσό δίσκο του Μούρντορφ όπου στο εσωτερικό αποτυπώνεται το ηλιακό ημερολόγιο με 365 μέρες. Έτσι ο δημιουργός του δίσκου έβαλε στο κέντρο τον Ήλιο που είναι η πηγή του φωτός και το πιο φωτεινό ουράνιο αντικείμενο (φωτεινότητα –26.7)», λέει και προσθέτει: «Στις επόμενες τρεις ζώνες ο κατασκευαστής έβαλε τη συνοδική κίνηση του Πλανήτη Αφροδίτη δηλώνοντας το δεύτερο σε φωτεινότητα(-4,4) πλανήτη, και στις 2 τελευταίες ζώνες έβαλε τη συνοδική κίνηση του πλανήτη Δίας που είναι ο επόμενος σε φωτεινότητα(−2.3)».
«Θεωρούμε λοιπόν ότι στον χρυσό δίσκο του Μούρντορφ συνυπάρχουν οι ταυτότητες των τριών πιο φωτεινών ουρανίων σωμάτων Ήλιος, Αφροδίτη και Δίας σε σειρά λαμπρότητας. Τα ουράνια αυτά αντικείμενα της εποχής του Χαλκού εθεωρούντο Θεοί, όπως μας γνωρίζει ο Πλάτωνας στο έργο του Κρατύλος. Έτσι ο δίσκος θα λειτουργούσε ως φυλαχτό αφού απεικονίζονται στην επιφάνεια του οι τρεις βασικοί πλανήτες, όπου ο κάτοχός του μπορούσε να τους επικαλεσθεί για προστασία. Αν συσχετισθούν τα ονόματα των πλανητών με τις μετέπειτα διαχρονικές ιδιότητες τους, γνωρίζουμε ότι όταν ο Ήλιος απεικονίζεται στον καθαρό χρυσό με κύκλο, σχετίζεται με μια κοσμική δύναμη της ύπαρξης. Ενώ η Αφροδίτη σχετίζεται από την αγάπη τον έρωτα και την αναπαραγωγή του ανθρώπου, και τέλος ο Δίας ήταν η αρσενική δύναμη που ρύθμιζε τις σχέσεις στις κοινωνίες», επισημαίνει ο κ. Τσικριτσής.
Και καταλήγει λέγοντας: «Συμπερασματικά αποδείξαμε ότι ο δίσκος του Μούρντορφ είναι ένα αυθεντικό ταλισματικό εύρημα με πολλά αστρονομικά στοιχεία μεγάλης ακρίβειας αποτυπωμένα στην επιφάνεια του που εμφανίζονται μόνο σε ευρήματα της 3η και 2η χιλιετίας π.Χ στον Αιγαιακό πολιτισμό».
25 Δεκεμβρίου 2017