Η “Επανάσταση” του Τράμπ στην εξωτερική πολιτική και το μήνυμα του στην Ευρώπη...
Θυμάστε όταν ο Donald Trump ήταν υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ και δήλωσε πως το ΝΑΤΟ ήταν παρωχημένο; Θυμάστε πώς υπονόμευσε την Ευρωπαϊκή Ένωση όταν ρώτησε ποιο άλλο μέλος της ΕΕ θα ακολουθήσει τη Βρετανία εγκαταλείποντας την Ένωση; Θυμάστε πως επαινούσε τον πρόεδρο Vladimir Putin και αμφισβήτησε την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία;
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, ιδιαίτερα αυτοί στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη, πίστεψαν ότι η διατλαντική σχέση ήταν σε κάμψη. Φοβήθηκαν ακόμη ότι η εγγύηση ασφάλειας της Αμερικής -που κατοχυρώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον και θεωρείται λόγος ύπαρξης του ΝΑΤΟ- δεν ήταν πλέον δεδομένο. Η ανάγνωση της πρώτης Εθνικής Στρατηγικής Ασφάλειας (NSS) του Trump απαντά σε όλες αυτές τις σχεδόν υπαρξιακές ανησυχίες από κάποιους εκ των συμμάχων της Αμερικής.
Η NSS αναγνωρίζει ότι "μια ισχυρή και ελεύθερη Ευρώπη είναι ζωτικής σημασίας για τις ΗΠΑ”. ΟΙ επικριτές μπορεί να θεωρούν ότι αυτό ήταν μια απλή χειρονομία. Ωστόσο η NSS αναφέρει πώς οι ΗΠΑ ανοικοδόμησαν τη Δυτική Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (και συνέβαλε αποφασιστικά στην δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Είχε μόνο επαίνους για μια Ευρώπη που είναι "μία από τις πιο ευημερούσες περιοχές στον κόσμο και ο πιο σημαντικός εμπορικός μας εταίρος”.
Η NSS αναγνώρισε ότι η Ευρώπη απειλείται. Συγκεκριμένα, κατηγόρησε τη Ρωσία ότι χρησιμοποιεί ανατρεπτικά μέτρα για "την αποδυνάμωση της αξιοπιστίας της αμερικανικής δέσμευσης προς την Ευρώπη, την υπονόμευση της διατλαντικής ενότητας και την αποδυνάμωση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και κυβερνήσεων”. Με τις εισβολές στη Γεωργία και στην Ουκρανία, η Ρωσία "απέδειξε την προθυμία της να παραβιάσει την ακεραιότητα κρατών στην περιοχή”. Και όπως υποστηρίζει η NSS, η Μόσχα "συνεχίζει να εκφοβίζει τους γείτονές της με απειλητική συμπεριφορά, όπως οι δηλώσεις για τα πυρηνικά και η ανάπτυξη επιθετικών ικανοτήτων”. ΟΙ ανατολικοί σύμμαχοι του ΝΑΤΟ σαφέστατα έχουν υποστηρικτές στο Πεντάγωνο.
Δεδομένων αυτών των απειλών, η NSS επέμεινε ότι οι ΗΠΑ παραμένουν δεσμευμένες στους Ευρωπαίους συμμάχους τους και εταίρους, και στο Άρθρο 5.
Η NSS θα μπορούσε να είχε εκμεταλλευτεί αυτή τη δέσμευση για να ασκήσει κριτική στο ΝΑΤΟ για το ότι δαπανά τόσα λίγα για την άμυνά του, όπως έχει δηλώσει συχνά στο παρελθόν ο trump. Αλλά αυτή τη φορά, η NSS δεν έκανε κάποια παρατήρηση ή παράπονα. Απλώς ανέφερε ότι το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να γίνει πιο ισχυρό όταν όλα τα μέλη του "αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη και πληρώσουν το μερίδιο που τους αντιστοιχεί για να προστατεύσουν τα αμοιβαία μας συμφέροντα, την κυριαρχία και τις αξίες μας”. Αυτό σημαίνει την αύξηση των αμυντικών δαπανών στο "2% του ΑΕΠ μέχρι το 2024, με το 20% αυτού να αφιερώνεται στην αύξηση των στρατιωτικών ικανοτήτων”.
Την ίδια στιγμή, η NSS δεσμεύθηκε να ενισχύσει την αποτροπή και άμυνα στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ. Θα πρέπει να αυξηθούν οι ενοποιημένες αεροπορικές ικανότητες και ικανότητες πυραυλικής άμυνας για την αντιμετώπιση των απειλών από πυραύλους cruise, "ιδιαίτερα από το Ιράν”. Τα Ανατολικά μέλη του ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα τα κράτη της Βαλτικής, δεν μπορούν παρά να διαβεβαιωθούν από αυτή τη στρατηγική ασφάλειας.
Η ενεργειακή ασφάλεια -μία ακόμη ανησυχία διαφόρων χωρών της ΕΕ, ιδιαίτερα εκείνων που αντιτίθενται ανοιχτά στον αγωγό Nord Stream 2 που κατασκευάζεται από τη Ρωσία, μαζί με τη Γερμανία και άλλες δύο μεγάλες δυτικοευρωπαϊκές ενεργειακές εταιρείες -αναφέρεται επίσης. Η NSS επισημαίνει ότι οι ΗΠΑ θα "συνεργαστούν με εταίρους και συμμάχους για να διαφοροποιήσουν τις πηγές της ευρωπαϊκής ενέργειας και να διασφαλίσουν την ενεργειακή ασφάλεια των ευρωπαϊκών χωρών”. Καμία αναφορά δεν έγινε στην εξάρτηση της Γερμανίας από τη ρωσική ενέργεια ή στο πώς οι ΗΠΑ θα προσπαθήσουν να αυξήσουν τις ενεργειακές εξαγωγές στην Ευρώπη. Αφέθηκε να εννοηθεί.
Από την NSS δεν απουσιάζει επίσης η κριτική για τον ρόλο της Κίνας στην Ευρώπη. Αναφέρει ότι η Κίνα "έχει κερδίσει στρατηγική θέση στην Ευρώπη επεκτείνοντας τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές της και επενδύοντας σε βασικούς κλάδους, σε ευαίσθητες τεχνολογίες και σε υποδομές”.
Τέτοιες ανησυχίες αποτυπώνουν παρόμοιες απόψεις που έχει η Γερμανία, η οποία θέλει να προστατεύσει κάποιους από τους στρατηγικούς της κλάδους -συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας και της εξειδικευμένης μεταποίησης- από τις κινεζικές επενδύσεις ή εξαγορές. Ο Trump κάλεσε τους Ευρωπαίους να "συναγωνιστούν τις αθέμιτες εμπορικές και οικονομικές πρακτικές της Κίνας και να περιορίσουν τις εξαγορές ευαίσθητων τεχνολογιών”. Εν ολίγοις, ο trump θέλει μια πιο αυστηρή προσέγγιση για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, κάτι που θα υποστήριζαν οι Γερμανοί επιχειρηματίες.
Από τον περασμένο Ιανουάριο που ανέλαβε την εξουσία, οι Ευρωπαίοι είχαν μια περισσότερο από λανθασμένη άποψη για τον trump, ασκώντας του κριτική που αποχώρησε από την Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, για τις αμφιλεγόμενες σχέσεις του με τον Putin, για τις περικοπές στο υπουργείο Εξωτερικών και για την αποχώρηση από την ΤΡΡ. Τον επέκριναν επίσης για το ότι έδινε πολύ λίγη σημασία στη δημοκρατία και στις αξίες -λες και οι Ευρωπαίοι δεν βάζουν συχνά το συμφέρον πάνω από τις αξίες.
Ωστόσο, πέραν της άποψης της NSS για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, αυτοί που έγραψαν την στρατηγική οδηγήθηκαν σε πολλές κατευθύνσεις. Έπρεπε να συμβιβάσουν το δόγμα "η Αμερική πρώτα” του trump με τον ταχύτατα μεταβαλλόμενο ρυθμό της παγκοσμιοποίησης, και ιδιαίτερα με τις επιδράσεις που έχουν η κυβερνοασφάλεια και η ψηφιοποίηση σε θεσμούς και διακυβέρνηση. Με αυτές τις εντάσεις κατά νου, η NSS επιχείρησε να καθορίσει τη θέση των ΗΠΑ στον κόσμο.
Η NSS δηλώνει ότι δεν θα υπάρξει "επιβολή των αξιών μας σε άλλους… αναπτύσσουμε πολιτικές που μας δίνουν το δικαίωμα να πετύχουμε το στόχο μας ενώ οι εταίροι μας πετυχαίνουν το δικό τους”. Οι υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι ακτιβιστές των αστικών κινημάτων ίσως απογοητεύτηκαν από αυτές τις δηλώσεις, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι αξίες βρίσκονται υπό πολιορκία από ψευδείς ειδήσεις, παραπληροφόρηση και αυταρχικές χώρες.
Οι ευρωπαίοι ωστόσο μπορούν να παρηγορηθούν από το ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ έχουν ακόμη σημασία για τις ΗΠΑ -παρά το ότι λεγόταν πριν από ένα χρόνο. Αλλά δεν θα πρέπει να κάνουν λάθος για την εγγενή καχυποψία του trump στους πολυμερείς οργανισμούς. Το συμπέρασμα της NSS ήταν πως ο πρόεδρος θέλει value for money.
της Judy Dempsey
28/1/2017
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/75063?lang=en
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Η “Επανάσταση” του Τράμπ στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ:
Αλλάζει τα θεμέλια!
Το Νομοσχέδιο της Φορολογικής Μεταρρύθμισης που πέρασε στο αμερικανικό Κογκρέσο ήταν μια βαρύνουσας σημασίας και ουσίας νίκη για τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τράμπ, με δεδομένο ότι βάζει σε εντελώς νέα βάση και προοπτική την εθνική οικονομική στρατηγική της Αμερικής. Πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωτική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος από την εποχή της προεδρίας του αείμνηστου Ρόναλντ Ρέηγκαν.
Το γεγονός αυτό κυριάρχησε στο κλείσιμο της πρώτης χρονιάς του Προέδρου Τράμπ, σκεπάζοντας τη δημοσιοποίηση της Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας που ο Πρόεδρος είχε δώσει στη δημοσιότητα λίγα εικοσιτετράωρα πριν.
Πρόκειται για ένα κείμενο ορόσημο που στην κυριολεξία ξεκαρφώνει τα θεμέλια της στρατηγικής εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, όπως τη γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Τα μυαλά πίσω από αυτή τη ριζοσπαστική για τα δεδομένα στρατηγική είναι ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Στρατηγός ΜακΜάστερ, η Αναπληρωτής Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, Ντίνα Πάουελ, και η Βοηθός του Προέδρου, Νάντια Σάιντλοου.
Το κείμενο αποτελεί μια ακόμη υλοποίηση της δέσμευσης του Προέδρου Τράμπ πριν από τις εκλογές, βάση της οποίας θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο οι ΗΠΑ σχετίζονται με τον υπόλοιπο κόσμο.
Από την αρχή της δεκαετίας του 1990, οι ελίτ εξωτερικής πολιτικής στην Ουάσιγκτον, είχαν καταλήξει σε μια συναίνεση που την έζησα τόσο στους κυβερνητικούς διαδρόμους του Λευκού Οίκου, του Στέητ Ντιπάρτμεντ, και του Κογκρέσου, αλλά και ως φοιτητής Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο. Αυτή η συναίνεση είχε να κάνει με τη δημιουργία μιας Νέας Τάξης Πραγμάτων. Αυτή η Νέα Τάξη Πραγμάτων επρόκειτο να προκύψει από διπλωμάτες, δικηγόρους, που συμμετείχαν συνεχώς σε πολυμερή συνέδρια, διαμορφώνοντας συμφωνίες που στην κατάληξή τους περιόριζαν την εθνική κυριαρχία των ΗΠΑ και των άλλων κρατών, προς όφελος πολυεθνικών οργανισμών που κινούνταν από διεθνείς γραφειοκρατίες. Ο κόσμος αυτός για χρόνια ολόκληρα αποτέλεσε και συνεχίζει ακόμη να αποτελεί το ιδανικό όνειρο για τις ακαδημαϊκές ελίτ, και τους γνωρίζοντες, κατά την άποψή τους, τα πάντα διεθνείς γραφειοκράτες, που έχουν αφιερώσει την καριέρα τους, στον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας στην ηθική διάταξη της παγκοσμιοποίησης.
Ο Ντόναλντ Τράμπ κέρδισε το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και στη συνέχεια τις εκλογές απέναντι στη Χίλαρι Κλίντον, έχοντας ως βασικά επιχειρήματα ότι η παγκοσμιοποίηση παραχωρεί την κυριαρχία των ΗΠΑ σε διεθνείς γραφειοκρατίες, ότι οι πολυεθνικές εμπορικές συμφωνίες πλήττουν τις ΗΠΑ, και ότι άλλες χώρες χρησιμοποιούν αμερικανικά κεφάλαια και αμερικανικές ζωές για να επιτύχουν τους δικούς τους στόχους.
Οι εγχώριες, Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών, ελίτ στο χώρο της εξωτερικής πολιτικής και της εθνικής ασφάλειας, έντρομοι και έχοντας βγει από τα ρούχα τους, επαναστάτησαν με το γεγονός ότι ένας δισεκατομμυριούχος εκκεντρικός επιχειρηματίας, είχε το θράσος να αμφισβητήσει τη συναίνεση δεκαετιών. Ο τρόμος τους μεγάλωσε και εξελίχθηκε σε μίσος όταν είδαν να υλοποιεί τις εξαγγελίες του αυτές όντας στον Οβάλ Γραφείο, επαναπροσδιορίζοντας την εξωτερική πολιτική και εθνική ασφάλεια γύρω από τα αμερικανικά συμφέροντα.
Ποιος πίστευε ότι ένα χρόνο μετά την Προεδρία του πεφωτισμένου της Παγκοσμιοποίησης, Μπαράκ Ομπάμα, θα βρισκόμασταν στα πρώτα ουσιαστικά βήματα μιας επανάστασης στο χώρο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, που κάποιοι, κυρίως οι ελίτ, πίστευαν ότι δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Και όμως αποτελεί την πραγματικότητα.
Ας δούμε τον πρώτο χρόνο του Προέδρου Τράμπ. Με το καλημέρα στο Λευκό Οίκο, απέσυρε τις ΗΠΑ από την Trans-Pacific Partnership (TPP). Την ώρα που παραχωρούσε δείπνο στον Πρόεδρο της Κίνας, Σί, ζήτησε συγγνώμη και βγήκε να ανακοινώσει την αεροπορική επιδρομή εναντίον βάσης στη Συρία, σε απάντηση της χρήσης χημικών όπλων από το καθεστώς Άσαντ, εφαρμόζοντας την κόκκινη γραμμή που ο άνευρος Ομπάμα είχε θέσει και είχε ξεφτιλιστεί διεθνώς μη υπερασπιζόμενος τη δική του εξαγγελία. Απέσυρε τις ΗΠΑ από την ανούσια και οικονομικά επιζήμια, αφού αυτή πλήρωνε και δεσμεύονταν και άλλες χώρες κέρδιζαν και εξαιρούνταν, Συμφωνία για την Κλιματική Αλλαγή των Παρισίων. Αρνήθηκε να επικυρώσει τη Συμφωνία για το Πυρηνικό Πρόγραμμα του Ιράν, υποστηρίζοντας, σωστά, ότι η Τεχεράνη την παραβιάζει. Σε αντίθεση με τους δυο προκατόχους του που είχαν ταχθεί υπέρ της αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ προεκλογικά και αθέτησαν την υπόσχεσή τους αυτός το έκανε, ανακοινώνοντας και την έναρξη της διαδικασίας μεταφοράς της πρεσβείας από το Τελ Αβίβ. Έχει ανεβάσει δραματικά την πίεση προς το καθεστώς της Βόρειας Κορέας και προετοιμάζει ουσιαστική στρατιωτική αντίδραση εάν χρειαστεί. Έδωσε εντολή στον Υπουργό Άμυνας, Στρατηγό Μάτις, και τον Υπουργό Εσωτερικών, να διαμορφώσουν μια στρατηγική για να αποτρέψουν τις προσπάθειες της Κίνας και της Ρωσίας, να θέσουν υπό τον έλεγχό τους σπάνια ορυκτά που απαιτούνται για τις μοντέρνες τεχνολογίες.
Και κάτι που δεν θα ακούσει κανείς από τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης διεθνώς και τις αναλύσεις των διεθνών ελίτ είναι ότι, οι αποφάσεις αυτές έχουν αρχίσει να αποδίδουν καρπούς.
Το Πεκίνο έχει αυξήσει δραματικά την πίεση προς τη Βόρεια Κορέα. Ηγέτες 50 Αραβικών Κρατών πήγαν στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, όταν βρίσκονταν εκεί ο Πρόεδρος Τράμπ, για συνάντηση κορυφής όπου δημιούργησαν Κέντρο Αντιμετώπισης της Τρομοκρατίας. Ο Διάδοχός του Θρόνου στη Σαουδική Αραβία, λόγω της αναθέρμανσης των σχέσεων εμπιστοσύνης με την Ουάσιγκτον λόγω του Προέδρου Τράμπ, έχει προχωρήσει σε εντυπωσιακά για τα δεδομένα μέτρα εκμοντερνισμού στο Βασίλειο. Η εμπιστοσύνη που δείχνει ο Πρόεδρος στις ένοπλες Δυνάμεις και τον Υπουργό Άμυνας, Στρατηγό Μάτις, έχουν οδηγήσει στην καταστροφή του Ισλαμικού Κράτους, και μάλιστα με χαμηλό κόστος για τις ΗΠΑ. Παρά τη γκρίνια και την φασαρία γύρω από την έντονη κριτική που άσκησε έναντι των συμμάχων στο ΝΑΤΟ, ήδη άρχισαν να συνεισφέρουν οικονομικά πολύ περισσότερο στη συμμαχία, κάτι που οι προκάτοχοί του δεν είχαν επιτύχει. Ακόμη και με την έντονη φασαρία με την απόφαση για την Ιερουσαλήμ και τους λεονταρισμούς του ΟΗΕ, με πρωτοστάτη τον δικτάτορα Ερντογάν, δεν γύρισε και ο κόσμος ανάποδα στη Μέση Ανατολή και δειλά, δειλά κάποιες χώρες ακολουθούν την Ουάσιγκτον. Και όσο αφορά τον ΟΗΕ, πήρε το πρώτο μήνυμα με τη μείωση κατά 285 εκ. δολάρια της συνεισφοράς των ΗΠΑ στον προϋπολογισμό του.
Ακόμη πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η νέα Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου Τράμπ, καθιστά την οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη βασικό πυλώνα της εθνικής ασφάλειας. Βασικός πυλώνας είναι και η ανάπτυξη στο μέγιστο δυνατό των ενεργειακών πόρων των ΗΠΑ. Το άνοιγμα των πηγών πετρελαίου της Αλάσκα, μέσα από το φορολογικό νομοσχέδιο, που μπλοκάριζε ο Ομπάμα, και είχαν αποτύχει όλοι οι πρώην Ρεπουμπλικάνοι Πρόεδροι να πετύχουν αποτελεί κομβικό γεγονός σε αυτή την προσπάθεια.
Ο Πρόεδρος Τράμπ, έδωσε νέα ώθηση στην ηγετική πορεία των ΗΠΑ στο χώρο του διαστήματος.
Κλείνοντας το πρώτο χρόνο της Προεδρίας του, ο Ντόναλντ Τράμπ, έχει κάνει ουσιαστικά βήματα στο χώρο της εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, για να στρέψει τις ΗΠΑ, μακριά από το άρμα της στρεβλής παγκοσμιοποίησης, επανασυνδέοντας την εθνική στρατηγική της Ουάσιγκτον, στο αμερικανικό συμφέρον. Αν διαβάσει κανείς με προσοχή τις ομιλίες του στη Βαρσοβία και την ομιλία του στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών θα το διαπιστώσει, όπως θα διαπιστώσει επίσης, ότι καλεί όλα τα έθνη κράτη του κόσμου να κάνουν το ίδιο και να συνεργαστούν για ένα νέο διεθνές σύστημα όπου το συμφέρον των εθνών κρατών και των λαών τους θα έχουν τον πρώτο ρόλο, κόντρα στις διεφθαρμένες γραφειοκρατίες της στρεβλής παγκοσμιοποίησης.
Και όλα τα παραπάνω έχοντας απέναντι του τη συντριπτική πλειοψηφία των διεθνών ελίτ, των μέσων μαζικής ενημέρωσης, των ελίτ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων στην Ουάσιγκτον, και την έρευνα για το δήθεν σκάνδαλο της συνεργασίας του επιτελείου του με τη Ρωσία πριν τις εκλογές.
Όχι και άσχημα για τον πρώτο χρόνο μιας ριζοσπαστικής επανάστασης για την δημιουργία ενός εντελώς νέου διεθνούς συστήματος.
Μόλις άρχισε…
Δημήτρης Γ. Απόκης,
Διεθνολόγος – Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, και μέλος τουThe International Institute of Strategic Studies.
http://mignatiou.com/2017/12/i-epanastasi-tou-trab-stin-exoteriki-politiki-ton-ipa-allazi-ta-themelia/
27/12/2017
2.
2.1. Read a summary of the President’s National Security Strategy here.
2.2. DECEMBER 2017: National Security Strategy of the United States of America.
Οι απόψεις,που δημοσιεύονται στα εκάστοτε-χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν.
Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger.
Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.