Οι Κούρδοι μαχητές «Πεσμεργκά» υποψήφιοι για το Νόμπελ Ειρήνης 2018.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1. Σελίδες αυτοθυσίας «γράφουν» οι Κούρδισσες μαχήτριες στην Αφρίν.
2.YPJ: Women’s Defense Units (VIDEO).
3. Χρειάζεται κουρδικό Μεσολόγγι για να γυρίσει ο ήλιος:
Η θυσία και η εγκατάλειψη ενός λαού.
4. Σε ρόλο κομπάρσου οι Αμερικανοί στη Συρία.
5. Συρία: Σφυροκοπείται η Αφρίν από τουρκικές αεροπορικές επιδρομές
- Σφοδρές μάχες με τους Κούρδους (βίντεο).
6. Ο Ερντογάν δεν “καθάρισε” τους Κούρδους στην Αφρίν:
Η προδοσία του Τραμπ και του Πούτιν…
6. Ο Ερντογάν δεν “καθάρισε” τους Κούρδους στην Αφρίν:
Η προδοσία του Τραμπ και του Πούτιν…
7. Πατριαρχείο: Χαϊδεύει τον Ερντογάν αντί παγκόσμιου σύμβολου αντίστασης.
Νορβηγοί βουλευτές, πρότειναν όπως μετέδωσε το Νορβηγικό Πρακτορείο Ειδήσεων ΝΤΒ, για το Νόμπελ Ειρήνης το πρώην συνεργάτη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών Έντουαρντ Σνόουντεν, τη ρωσική εφημερίδα Novaya Gazeta, Ρώσους ακτιβιστές στον τομέα της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις μονάδες των Κούρδων «Πεσμεργκά» για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης 2018.
Ο βουλευτής του Σοσιαλιστικού Αριστερού Κόμματος της Νορβηγίας Πετέρ Έϊντε δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι πρότεινε για το βραβείο τη δημοσιογράφο της ρωσικής εφημερίδας Novaya Gazeta Ελένα Μιλάσινα, την ιδρυτή του Κέντρου υπεράσπισης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Memorial» Σβετλάνα Γκανούσκινα και την εκπρόσωπο της ρωσικής «Επιτροπής για την αποτροπή των βασανιστηρίων» Όλγκα Σαντόφσκαγια. Τον Νοέμβριο του 2017 στην «Επιτροπή για την αποτροπή των βασανιστηρίων» και στην εφημερίδα Novaya Gazeta είχε απονεμηθεί το βραβείο Αντρέι Σάχαροφ. Το βραβείο απένειμε η Επιτροπή Ελσίνκι της Νορβηγίας στο Όσλο, στην Ελένα Μιλάσινα και την Όλγκα Σαντόφσκαγια. Η Γκανούσκινα που έχει τιμηθεί με το σουηδικό βραβείο «Για μια αξιοπρεπή ζωή» είχε προταθεί επανειλημμένα για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης στο παρελθόν και από τον νυν πρωθυπουργό της Νορβηγίας Έρνα Σούλμπεργκ. Κατά την άποψη του Έϊντε και οι τρεις Ρωσίδες μπορούν να είναι υποψήφιες για το βραβείο.
Ο Νορβηγός βουλευτής πρότεινε επίσης για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης τον πρώην συνεργάτη της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας NSA Έντουαρντ Σνόουντεν ο οποίος ζει σήμερα στην Μόσχα. Οι βουλευτές του Σοσιαλιστικού Αριστερού Κόμματος της Νορβηγίας πρότειναν επίσης για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την Διεύθυνση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.
Επίσης η Νορβηγή βουλευτής του Κόμματος Προόδου που συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό Χιμανσού Γκουλάτι (ινδικής καταγωγής) δήλωσε στην διαδικτυακή εφημερίδα Nettavisen, ότι πρότεινε για το Νόμπελ Ειρήνης τους ένοπλους Κούρδους «Πεσμεργκά» επειδή ήταν σημαντική η συμβολή τους «στον αγώνα με τον κύριο εχθρό της ανθρωπότητας» που είναι το «Ισλαμικό Κράτος», παρότι πολεμούσαν το «Ισλαμικό Κράτος» με τα όπλα.
31/1/2018
YPJ: Women’s Defense Units (Women’s Protection Units) - English/Kurdî
We are an all-female armed force, formed to push forward women’s role in the protection of our people and revolution in Rojava, Northern Syria. We are an autonomous unit of the YPG, the People’s Defense Units, practicing self-organization through a communal lifestyle, based on our ideology of direct democracy, ecology and women’s empowerment and freedom.
YPJ: Women’s Defense Units (Women’s Protection Units) - English/Kurdî
We are an all-female armed force, formed to push forward women’s role in the protection of our people and revolution in Rojava, Northern Syria. We are an autonomous unit of the YPG, the People’s Defense Units, practicing self-organization through a communal lifestyle, based on our ideology of direct democracy, ecology and women’s empowerment and freedom.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Σελίδες αυτοθυσίας «γράφουν» οι Κούρδισσες μαχήτριες στην Αφρίν.
Σελίδες αυτοθυσίας «γράφουν» οι Κούρδισσες μαχήτριες στην Αφρίν.
Δεν υπάρχει απελευθερωτικό κίνημα, ένοπλο ή μη, στο οποίο να μην έχουν αφήσει ανεξίτηλη την σφραγίδα τους οι γυναίκες. Η πάλη του κουρδικού λαού δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.
Όταν τον περασμένο Νοέμβριο οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους άνοιξαν πυρ με όλμους εναντίον μιας ομάδας αποτελούμενης από Κούρδισσες του Ιράν, που πολεμούν στο πλευρό των Πεσμεργκά (Κούρδοι του Ιράκ), οι γυναίκες απάντησαν πρώτα με ένα τραγούδι.
Στη συνέχεια, μένοντας πάντα τη θέση τους, στην έρημο του βόρειου Ιράκ, άνοιξαν πυρ με πολυβόλα.
«Θέλαμε να τους εκνευρίσουμε. Να πούμε στο Ισλανικό Κράτος ότι δεν φοβόμαστε», είπε η Μανί Νασραλαπούρ, 21 ετών, μια από τις περίπου 200 Κούρδισσες που άφησαν τη ζωή τους στο Ιράν για να πολεμήσουν εναντίον των τζιχαντιστών.
Ένας διοικητής υποστήριξε ότι το Ισλαμικό Κράτος σκοπίμως στοχοποίησε τις γυναίκες όταν εκείνες άρχισαν να τραγουδούν.
Το Ισλαμικό Κράτος απαγορεύει το τραγούδι και τη μουσική. Έχει επίσης επιβάλει αυστηρούς περιορισμούς στις γυναίκες, ενώ εκατοντάδες από αυτές στο βόρειο Ιράκ υποβιβάστηκαν σε «σεξουαλικές σκλάβες» όταν οι τζιχαντιστές κήρυξαν την ίδρυση του «χαλιφάτου» τους στις περιοχές του Ιράκ και της Συρίας που είχαν θέσει υπό τον έλεγχό τους, το 2014.
Διαβάστε επίσης:
Εκείνες οι Κούρδισσες ήταν μέλη μιας μεγάλης μονάδας, αποτελούμενης από περίπου 600 μαχητές, που συνδέεται με το Κόμμα Ελευθερίας του Κουρδιστάν (PAK). Η ομάδα αυτή είχε ενωθεί με τις άλλες κουρδικές δυνάμεις που μετείχουν στην επιχείρηση για την ανακατάληψη της Μοσούλης.
«Μαχόμαστε για να προστατεύσουμε τα εδάφη μας, είτε είναι στο Ιράν είτε στο Ιράκ. Δεν έχει σημασία αν είναι το Ισλαμικό Κράτος η κάποια άλλη οργάνωση που κατέχει τα εδάφη μας», είπε η Νασραλαπούρ, κρατώντας σφιχτά το όπλο της, ένα τουφέκι AK-47.
Twitter,SMM Syria,@smmsyria
#YPJ female fighter Avesta Khabur blew herself up to stop Turkish forces assault on Hemmam village in #Afrin region, killing several Turkish soldiers and destroying a battle tank (1:01 μ.μ. - 28 Ιαν 2018, 19 απαντήσεις 46 Retweet 39 "μου αρέσει").
Ακριβώς το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και από την πρώτη στιγμή της έναρξης της τουρκικής εισβολής στην Συρία και την επίθεση του τουρκικού στρατού στον κουρδικό θύλακα της Αφρίν.
Syria: YPJ women militia [Kurds] train to fight Turkey intervention
in Syria's Afrin, 29/01/2018
in Syria's Afrin, 29/01/2018
Η ηρωική αντίσταση των Κούρδων των YPG συνοδεύεται από ασύλληπτες πράξεις αυτοθυσίας των γυναικών μαχητριών. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Zuluh Hemo η οποία ήταν μέλος του γυναικείου τάγματος «Women’s Protection Units». Το πρακτορείο ειδήσεων SMM Syria μετέδωσε πως η Zuluh Hemo (είχε το ψευδώνυμο Avesta Habur) πραγματοποίησε επίθεση αυτοκτονίας εναντίον ενός τουρκικού άρματος μάχης και σκότωσε δύο Τούρκους μαχητές. Για την ακρίβεια ανατινάχθηκε για να ανακόψει την πορεία ενός τανκ προς το χωριό Hemmam στην περιοχή της Αφρίν.
Στο μεταξύ, η τουρκική αεροπορία και το πυροβολικό συνεχίζουν τους βομβαρδισμούς με πολλά θύματα μεταξύ των αμάχων.
30/1/2018
2.
Χρειάζεται κουρδικό Μεσολόγγι για να γυρίσει ο ήλιος:
Η θυσία και η εγκατάλειψη ενός λαού.
Μια νεαρή κοπέλα μαχητής των Κουρδικών δυνάμεων στην Συρία ζώστηκε εκρηκτικά και ανατινάχθηκε ανάμεσα στους Τούρκους εισβολείς, γινόμενη ολοκαύτωμα για την πατρίδα της, το λαό της, όσα πίστευε και αγαπούσε.
Η τουρκική επίθεση στην Συρία συνεχίζεται. Με εμπροσθοφυλακή τους αντάρτες του λεγόμενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού, οι Τούρκοι συνεχίζουν να προχωρούν αν και αρκετά φοβικά, είναι αλήθεια, όπως μέχρι επίσημο ρωσικό προπαγανδιστικό δίκτυο αναγκάστηκε να παραδεχτεί.
Οι αντάρτες είναι για τους Τούρκους «κρέας για τα κανόνια», αυτοί που θα περιορίσουν τις τουρκικές απώλειες. Η συμπεριφορά τους στη μάχη είναι τραγική με την ηγεσία τους να στερείται βασικών γνώσεων τακτικής – όπως η ασφάλεια των πλευρών για παράδειγμα.
Παρόλα αυτά με τη φωτιά και το σίδερο οι Τούρκοι προχωρούν και βάσει των ισχυρισμών τους έχουν σκοτώσει πολλούς Κούρδους. Οι τελευταίοι γνωρίζουν πια πως είναι μόνοι. ΗΠΑ και Ρωσία τους εγκατέλειψαν μεγαλοπρεπώς.
Και η Ρωσία ως σύμμαχος, για την ώρα έστω, της Τουρκίας και κυρίως του Άσαντ δεν ανέμενε ουδείς εχέφρων να αντιδράσει. Η εναλλακτική που προσέφερε στους Κούρδους να παραδώσουν τα εδάφη τους στο συριακό καθεστώς για να μην εισβάλουν οι Τούρκοι δεν αποτελούσε ουσιαστικά εναλλακτική. Άφηνε απλώς στους Κούρδους ανοικτή την επιλογή σε ποιον να παραδώσουν τις περιοχές τους.
Για τις ΗΠΑ η αδυναμία ή η έλλειψη βούλησης ενίσχυσης των Κούρδων πάντως είναι καταστροφική. Οι Κούρδοι πολέμησαν σκληρά στο πλευρό των Αμερικανών τους τζιχαντιστές αναμένοντας απτά ανταλλάγματα. Τώρα βλέπουν αδιαφορία την ώρα που τους σφαγιάζουν οι Τούρκοι. Πρακτικά οι Αμερικανοί ελάχιστα μπορούν να πράξουν, στο στρατιωτικό πεδίο.
Ωστόσο θα μπορούσε να υπάρξει μια δήλωση συμπάθειας. Στην Ουάσινγκτον όμως ορισμένοι τρέμουν μην χάσουν την Τουρκία. Ήδη η λυκοσυμμαχία Πούτιν-Ερντογάν έχει προκαλέσει πανικό στις ΗΠΑ. Τι κι αν αναλυτές προειδοποιούσαν καιρό πριν πως η Τουρκία δεν είναι αξιόπιστος σύμμαχος και έπρεπε να αναζητηθούν εναλλακτικές;
Η κυβέρνηση Τραμπ αντελήφθη το σφάλμα της αντίστοιχης του Ομπάμα η οποία άφησε τη Μέση Ανατολή στην τύχη της και έριξε και πάλι το βάρος της υποστήριξης των ΗΠΑ στο Ισραήλ. Ωστόσο αυτό δε βελτιώνει τη θέση των Κούρδων για τους οποίους είναι μάλλον αργά για να αντιμετωπίσουν την τουρκική πίεση, στρατιωτικά, διότι το Ισραήλ μπορεί να θέλει, αλλά δεν μπορεί, χωρίς να διακινδυνεύσει πάρα πολλά.
Αυτό που μπορούν να κάνουν όμως είναι να καθυστερήσουν την πρόοδο του αντιπάλου, να τον ματώσουν όσο γίνεται, να γίνουν ολοκαύτωμα, αν χρειαστεί για να κερδίσουν και πάλι τη διεθνή συμπάθεια και προσοχή όπως συνέβη με τη μάχη στο Κομπάνι.
Η θυσία της νεαρής κοπέλας που έμεινε στα πατρογονικά της χώματα πολέμησα για αυτά και έπεσε ηρωικά πρέπει απλώς να αποτελέσει παράδειγμα. Χρειάζονται κουρδικές Θερμοπύλες, χρειάζεται κουρδικό Αρκάδι, χρειάζεται το Αφρίν να γίνει το δικό τους Μεσολόγγι για να γυρίσει ο ήλιος, για να εκτεθεί η καιροσκοπική ρωσική στάση, να εκτεθούν οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Ολλανδία και οι λοιποί συγγενείς που στηρίζουν την τουρκική εισβολή.
Στην ανοιχτή του επιστολή προς τον Χίτλερ ο αείμνηστος Γεώργιος Βλάχος είχε γράψει: “Ὁ ὀλίγος ἢ πολὺς στρατὸς τῶν Ἑλλήνων ποὺ εἶναι ἐλεύθερος, ὅπως ἐστάθη εἰς τὴν Ἤπειρον, θὰ σταθῆ, ἂν κληθῆ, εἰς τὴν Θράκην. Καὶ τί νὰ κάμη;… Θὰ πολεμήση. Καὶ ἐκεῖ. Καὶ θὰ ἀγωνισθῆ. Καὶ ἐκεῖ. Καὶ θ᾿ ἀποθάνη. Καὶ ἐκεῖ. Καὶ θ᾿ ἀναμείνη τὴν ἐκ Βερολίνου ἐπιστροφὴν τοῦ δρομέως, ὁ ὁποῖος ἦλθε πρὸ πέντε ἐτῶν καὶ ἔλαβε ἀπὸ τὴν Ὀλυμπίαν τὸ φῶς, διὰ νὰ μεταβάλη εἰς δαυλὸν τὴν λαμπάδα καὶ φέρη τὴν πυρκαϊὰν εἰς τὸν μικρόν, τὴν ἔκτασιν, αλλὰ μέγιστον αὐτὸν τόπον, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἔμαθε τὸν κόσμον ὅλον νὰ ζῆ, πρέπει τώρα νὰ τὸν μάθη καὶ ν᾿ ἀποθνήσκη“.
http://mignatiou.com/2018/01/chriazete-kourdiko-mesolongi-gia-na-girisi-o-ilios-i-thisia-ke-i-egkatalipsi-enos-laou/
30/1/2018
3.
Σε ρόλο κομπάρσου οι Αμερικανοί στη Συρία.
Ποιος είναι ο λόγος που η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε να συγκροτήσει μία συνοριοφυλακή 30.000 μαχητών στην Συρία, στα σύνορα με την Τουρκία; Όπως είναι γνωστό η επίμαχη αυτή απόφαση οδήγησε την Τουρκία να εισβάλει στρατιωτικά στο Αφρίν εναντίον των Κούρδων της Συρίας. Οι επιχειρήσεις αυτές έχουν την έγκριση της Μόσχας και γι’ αυτό οι Κούρδοι μίλησαν πικραμένα για «ρωσική συμπαιγνία».
Η πρόθεση των ΗΠΑ να συμπεριλάβουν στο ένοπλο σώμα χιλιάδες Κούρδους μαχητές της οργάνωσης YPG, προκάλεσε την οργή της Άγκυρας. Το YPG έχει διασυνδέσεις με το PKK, το οποίο η Τουρκία χαρακτηρίζει τρομοκρατική οργάνωση. Ασχέτως αν διαύλους επικοινωνίας με το PKK είχε τα πρώτα χρόνια της εξουσίας του ο ίδιος ο Ερντογάν.
Σύμφωνα με πολλούς αναλυτές οι Κούρδοι θα ήταν ανάχωμα στην επιρροή του Ιράν στην περιοχή. Η Τεχεράνη είναι αλήθεια ότι δεν επιθυμεί την δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Το Ιράν όμως έχει ερείσματα στους κουρδικούς πληθυσμούς της περιοχής και άριστες σχέσεις με σημαντικούς Κούρδους πολιτικούς. Ακόμα και όταν συνέβαλε στην εκδίωξη των πεσμεργκά από το Κιρκούκ, δεν διέρρηξε τις σχέσεις του με την οικογένεια Ταλαμπανί στο Ιράκ.
Πρέπει να σημειωθεί πως η Τεχεράνη κάλεσε την Άγκυρα να τερματίσει γρήγορα τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στο Αφρίν. Το Ιράν έχει εδώ και χρόνια καταπνίξει τα αποσχιστικά κινήματα των Κούρδων στο εσωτερικό του, σε αντίθεση με την Τουρκία. Τα κίνητρα για την απόφαση των ΗΠΑ πρέπει να αναζητηθούν στην πρόσφατη ιστορία του Ιράκ.
Η ρίζα του κακού στο Ιράκ
Οι ΗΠΑ ήθελαν να αποτρέψουν την επάνοδο των τζιχαντιστών στη Συρία. Όπως δήλωσε ο Ρεξ Τίλερσον, «πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι το ISIS δεν θα μπορέσει να επανεμφανιστεί«. Η κυβέρνηση Τραμπ έμοιαζε να επεδίωκε να αποφύγει τα λάθη του Μπαράκ Ομπάμα στο Ιράκ. Ο πρώην πρόεδρος ξεκίνησε την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ το 2010, χωρίς να έχει προετοιμάσει μία διάδοχη κατάσταση.
Δημιουργήθηκε έτσι ένα κενό ασφαλείας το οποίο μελλοντικά κάλυψαν οι τζιχαντιστές. Η οργάνωση που έγινε παγκοσμίως γνωστή ως Ισλαμικό Κράτος έχει τις ρίζες της στις σεχταριστικές συγκρούσεις που άρχισαν στο Ιράκ μετά την ανατροπή του σουνίτη Σαντάμ Χουσεϊν. Οι σουνίτες αποτελούσαν την πλειονότητα στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών του σανταμικού καθεστώτος.
Με την πρώτη ευκαιρία έσπευσαν να οργανωθούν στο ISIS, την πιο ακραία οργάνωση του σουνιτικού Ισλάμ στην ιστορία. Πολλοί σουνίτες είχαν τεθεί στο περιθώριο και είχαν υποστεί αιματηρές διώξεις από σιϊτικές παραστρατιωτικές ομάδες, που συγκρότησε η κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ. Παραδόξως όλα αυτά συνέβησαν με την ανοχή της ίδιας της Ουάσιγκτον, καθώς ο διεφθαρμένος σιίτης πρωθυπουργός Νούρι Μαλίκι υπήξε στην αρχή στενός σύμμαχος του πρώην προέδρου Μπους.
Είναι οι μαχητές του YPG τρομοκράτες;
Στηρίζοντας τους Κούρδους οι ΗΠΑ θα είχαν μία αξιόπιστη εγχώρια στρατιωτική δύναμη για την επόμενη μέρα στην Συρία. Οι Κούρδοι του YPG πολέμησαν με θάρρος εναντίον των τζιχαντιστικών οργανώσεων, μαζί με άλλους Άραβες μαχητές και Αμερικανούς πεζοναύτες. Δεν συμμετείχαν σε φατριαστικές συγκρούσεις, ούτε σε εγκλήματα πολέμου εις βάρος αμάχων. Αντιθέτως στις περιοχές που ελέγχουν υπάρχει σεβασμός στα δικαιώματα όλων των μειονοτήτων ακόμα και των γυναικών.
Η Άγκυρα εξισώνει μονίμως τους Κούρδους μαχητές του YPG με το ISIS. Αυτός είναι ένας προπαγανδιστικός ισχυρισμός που δεν έχει καμία λογική βάση. Πόσο μάλλον όταν προέρχεται από την Τουρκία, η οποία στήριζε μέχρι πρόσφατα τις οργανώσεις των τζιχαντιστών. Μία Τουρκία που περιφρονεί όλο και περισσότερο τις ΗΠΑ, έχοντας συμμαχήσει απροκάλυπτα με την Ρωσία.
Δεν είναι πρώτη φορά που οι ΗΠΑ αδειάζουν τους Κούρδους. Όταν ο ιρακινός στρατός με την βοήθεια της Τεχεράνης διέλυσε τους Κούρδους του φιλοαμερικανού Μπαρζανί στο Κιρκούκ, οι ΗΠΑ δεν ύψωσαν την παραμικρή φωνή διαμαρτυρίας. Η περίπτωση στο Αφρίν όμως παρουσιάζει μία ουσιαστική διαφορα. Το State Department είχε καταδικάσει δημόσια την διενέργεια δημοψηφίσματος από τον ηγέτη των Κούρδων του Ιράκ, με πολλούς Αμερικανούς διπλωμάτες να συστήνουν στον Μπαρζανί την αναβολή του.
Οι Κούρδοι της Συρίας δεν αποφάσισαν μονομερώς να συγκροτήσουν την συνοριοφυλακή στα σύνορα με την Τουρκία. Ήταν απόφαση των ΗΠΑ και ανακοινώθηκε επίσημα από τον υπουργό Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον.
Πρωτοφανής επίθεση εναντίον της Αμερικής
Η Τουρκία πετάει το σχέδιο των ΗΠΑ για την Συρία στον «κάλαθο» των αχρήστων. Βομβαρδίζει τους πιο στενούς συμμάχους των ΗΠΑ στον αγώνα κατά των τζιχαντιστών, με την Ουάσιγκτον να αρκείται μόνο σε ρητορικές αντιδράσεις.
Οι επιθέσεις της Τουρκίας συνοδεύονται από ακραία αντιαμερικανική ρητορεία, συχνά στο όρια της προσβολής.Κύκλοι της τουρκικής κυβέρνησης σχεδόν αποκάλεσαν «ψεύτη» τον ίδιο τον Αμερικανό πρόεδρο. Έφτασαν στο σημείο να ισχυριστούν πως η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου για την πρόσφατη συνομιλία Τραμπ-Ερντογάν «δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα«. Ο Ερντογάν θρασύτατα δηλώνει πως δεν θα αρκεστεί μόνο στο Αφρίν. Είναι έτοιμος να επεκτείνει τις επιχειρήσεις και στην πόλη Μανμπίτζ, όπου σταθμεύουν αμερικανικά στρατεύματα.
Η Συρία είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου
Οι ΗΠΑ παρακολουθούν τις εξελίξεις στην Συρία ως κομπάρσοι. Οι πρωταγωνιστές είναι η Ρωσία και το Ιράν, οι οποίοι πέτυχαν όλους τους στόχους που είχαν θέσει από την αρχή της σύγκρουσης. Νέο ρόλο διεκδικεί επίσης ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν. Όλο και περισσότερο δημοσίως επαναλαμβάνει ότι θα βοηθήσει να επιστρέψουν χιλιάδες Σύροι πρόσφυγες στην πατρίδα τους. Όλοι τους είναι σουνίτες μουσουλμάνοι, αντίπαλοι του καθεστώτος Άσαντ και διαμένουν σε καταυλισμούς στην Τουρκία. Στηρίζοντας τους ο Ερντογάν θέλει να έχει διευρυμένο ρόλο μελλοντικά στην Συρία.
Η αμερικανική στρατηγική έχει αποτύχει πλήρως και δεν αναφερόμαστε μόνο στην Συρία. Στο ζήτημα του Ιράν η Ουάσιγκτον δεν έχει κανέναν σύμμαχο, πέραν της Σαουδικής Αραβίας και του Ισράηλ. Ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν προειδοποίησε ότι με την στάση του ο Ντόναλντ Τραμπ «μας οδηγεί σε πόλεμο με το Ιράν«. Η κατάσταση στο Αφγανιστάν επιδεινώνεται διαρκώς, με τους Ταλιμπάν να προχωρούν σε μία σειρά αιματηρών επιθέσεων ακόμα και στα καλύτερα φυλασσόμενα μέρη της χώρας.
Απειλή σύγκρουσης μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ
Εάν μέσα σε όλα αυτά αποχωρούσαν τα αμερικανικά στρατεύματα από την κουρδική πόλη Μανμπίτζ θα μιλούσαμε δικαίως για ταπείνωση της υπερδύναμης. Ο τουρκικός στρατός εάν ξεκινήσει επιχειρήσεις εναντίον του Μανμπίτζ, θα κινδυνέψει να βρεθεί αντιμέτωπος με Αμερικανούς πεζοναύτες.
Προβλέπουμε ότι ο Ερντογάν δεν θα πραγματοποιήσει τελικώς τις απειλές του. Πολλά μπορούμε να πούμε για τον Ταγίπ Ερντογάν αλλά σίγουρα δεν είναι ανόητος, θα αποφύγει να προκαλέσει ανοιχτά τις ΗΠΑ. Μπορεί να πουλήσει στο εσωτερικό της Τουρκίας την σκληρή του στάση εναντίον των «τρομοκρατών» στο Αφρίν και την αντιπαράθεση του με τις ΗΠΑ.
Έχοντας καλές σχέση με τη Μόσχα και την Τεχεράνη έχει κάθε λόγο να αναμένει ότι θα έχει ρόλο στην Συρία. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποκλείσουμε οριστικά μία επίθεση της Τουρκίας στο Μανμπίτζ, εάν συνεχίσει να έχει το πράσινο φως της Μόσχας. Εάν ειδικά οι ΗΠΑ επιμείνουν να ασκούν «διπλωματία του κατευνασμού» στις προκλήσεις της Άγκυρας, είναι βέβαιο πως ο Ταγίπ Ερντογάν θα το εκλάβει ως αδυναμία. Θα προετοιμαστεί για έναν νέο γύρο στρατιωτικής αντιπαράθεσης εναντίον των Κούρδων, αφού όμως έχει όμως φροντίσει να καλύψει τα νώτα του.
Γιώργος Λυκοκάπης
https://slpress.gr/diethni/se-rolo-komparsou-oi-amerikanoi-sti-syria/
31/1/2018
2.
Χρειάζεται κουρδικό Μεσολόγγι για να γυρίσει ο ήλιος:
Η θυσία και η εγκατάλειψη ενός λαού.
Μια νεαρή κοπέλα μαχητής των Κουρδικών δυνάμεων στην Συρία ζώστηκε εκρηκτικά και ανατινάχθηκε ανάμεσα στους Τούρκους εισβολείς, γινόμενη ολοκαύτωμα για την πατρίδα της, το λαό της, όσα πίστευε και αγαπούσε.
Η τουρκική επίθεση στην Συρία συνεχίζεται. Με εμπροσθοφυλακή τους αντάρτες του λεγόμενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού, οι Τούρκοι συνεχίζουν να προχωρούν αν και αρκετά φοβικά, είναι αλήθεια, όπως μέχρι επίσημο ρωσικό προπαγανδιστικό δίκτυο αναγκάστηκε να παραδεχτεί.
Οι αντάρτες είναι για τους Τούρκους «κρέας για τα κανόνια», αυτοί που θα περιορίσουν τις τουρκικές απώλειες. Η συμπεριφορά τους στη μάχη είναι τραγική με την ηγεσία τους να στερείται βασικών γνώσεων τακτικής – όπως η ασφάλεια των πλευρών για παράδειγμα.
Παρόλα αυτά με τη φωτιά και το σίδερο οι Τούρκοι προχωρούν και βάσει των ισχυρισμών τους έχουν σκοτώσει πολλούς Κούρδους. Οι τελευταίοι γνωρίζουν πια πως είναι μόνοι. ΗΠΑ και Ρωσία τους εγκατέλειψαν μεγαλοπρεπώς.
Και η Ρωσία ως σύμμαχος, για την ώρα έστω, της Τουρκίας και κυρίως του Άσαντ δεν ανέμενε ουδείς εχέφρων να αντιδράσει. Η εναλλακτική που προσέφερε στους Κούρδους να παραδώσουν τα εδάφη τους στο συριακό καθεστώς για να μην εισβάλουν οι Τούρκοι δεν αποτελούσε ουσιαστικά εναλλακτική. Άφηνε απλώς στους Κούρδους ανοικτή την επιλογή σε ποιον να παραδώσουν τις περιοχές τους.
Για τις ΗΠΑ η αδυναμία ή η έλλειψη βούλησης ενίσχυσης των Κούρδων πάντως είναι καταστροφική. Οι Κούρδοι πολέμησαν σκληρά στο πλευρό των Αμερικανών τους τζιχαντιστές αναμένοντας απτά ανταλλάγματα. Τώρα βλέπουν αδιαφορία την ώρα που τους σφαγιάζουν οι Τούρκοι. Πρακτικά οι Αμερικανοί ελάχιστα μπορούν να πράξουν, στο στρατιωτικό πεδίο.
Ωστόσο θα μπορούσε να υπάρξει μια δήλωση συμπάθειας. Στην Ουάσινγκτον όμως ορισμένοι τρέμουν μην χάσουν την Τουρκία. Ήδη η λυκοσυμμαχία Πούτιν-Ερντογάν έχει προκαλέσει πανικό στις ΗΠΑ. Τι κι αν αναλυτές προειδοποιούσαν καιρό πριν πως η Τουρκία δεν είναι αξιόπιστος σύμμαχος και έπρεπε να αναζητηθούν εναλλακτικές;
Η κυβέρνηση Τραμπ αντελήφθη το σφάλμα της αντίστοιχης του Ομπάμα η οποία άφησε τη Μέση Ανατολή στην τύχη της και έριξε και πάλι το βάρος της υποστήριξης των ΗΠΑ στο Ισραήλ. Ωστόσο αυτό δε βελτιώνει τη θέση των Κούρδων για τους οποίους είναι μάλλον αργά για να αντιμετωπίσουν την τουρκική πίεση, στρατιωτικά, διότι το Ισραήλ μπορεί να θέλει, αλλά δεν μπορεί, χωρίς να διακινδυνεύσει πάρα πολλά.
Αυτό που μπορούν να κάνουν όμως είναι να καθυστερήσουν την πρόοδο του αντιπάλου, να τον ματώσουν όσο γίνεται, να γίνουν ολοκαύτωμα, αν χρειαστεί για να κερδίσουν και πάλι τη διεθνή συμπάθεια και προσοχή όπως συνέβη με τη μάχη στο Κομπάνι.
Η θυσία της νεαρής κοπέλας που έμεινε στα πατρογονικά της χώματα πολέμησα για αυτά και έπεσε ηρωικά πρέπει απλώς να αποτελέσει παράδειγμα. Χρειάζονται κουρδικές Θερμοπύλες, χρειάζεται κουρδικό Αρκάδι, χρειάζεται το Αφρίν να γίνει το δικό τους Μεσολόγγι για να γυρίσει ο ήλιος, για να εκτεθεί η καιροσκοπική ρωσική στάση, να εκτεθούν οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Ολλανδία και οι λοιποί συγγενείς που στηρίζουν την τουρκική εισβολή.
Στην ανοιχτή του επιστολή προς τον Χίτλερ ο αείμνηστος Γεώργιος Βλάχος είχε γράψει: “Ὁ ὀλίγος ἢ πολὺς στρατὸς τῶν Ἑλλήνων ποὺ εἶναι ἐλεύθερος, ὅπως ἐστάθη εἰς τὴν Ἤπειρον, θὰ σταθῆ, ἂν κληθῆ, εἰς τὴν Θράκην. Καὶ τί νὰ κάμη;… Θὰ πολεμήση. Καὶ ἐκεῖ. Καὶ θὰ ἀγωνισθῆ. Καὶ ἐκεῖ. Καὶ θ᾿ ἀποθάνη. Καὶ ἐκεῖ. Καὶ θ᾿ ἀναμείνη τὴν ἐκ Βερολίνου ἐπιστροφὴν τοῦ δρομέως, ὁ ὁποῖος ἦλθε πρὸ πέντε ἐτῶν καὶ ἔλαβε ἀπὸ τὴν Ὀλυμπίαν τὸ φῶς, διὰ νὰ μεταβάλη εἰς δαυλὸν τὴν λαμπάδα καὶ φέρη τὴν πυρκαϊὰν εἰς τὸν μικρόν, τὴν ἔκτασιν, αλλὰ μέγιστον αὐτὸν τόπον, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἔμαθε τὸν κόσμον ὅλον νὰ ζῆ, πρέπει τώρα νὰ τὸν μάθη καὶ ν᾿ ἀποθνήσκη“.
- Εγκαταλειμμένοι από όλους οι Κούρδοι μπορούν να ελπίζουν μόνο στο θάρρος και τη δική τους αυταπάρνηση.
Του Παντελή Δ. Καρύκα
http://mignatiou.com/2018/01/chriazete-kourdiko-mesolongi-gia-na-girisi-o-ilios-i-thisia-ke-i-egkatalipsi-enos-laou/
30/1/2018
Σε ρόλο κομπάρσου οι Αμερικανοί στη Συρία.
Ποιος είναι ο λόγος που η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε να συγκροτήσει μία συνοριοφυλακή 30.000 μαχητών στην Συρία, στα σύνορα με την Τουρκία; Όπως είναι γνωστό η επίμαχη αυτή απόφαση οδήγησε την Τουρκία να εισβάλει στρατιωτικά στο Αφρίν εναντίον των Κούρδων της Συρίας. Οι επιχειρήσεις αυτές έχουν την έγκριση της Μόσχας και γι’ αυτό οι Κούρδοι μίλησαν πικραμένα για «ρωσική συμπαιγνία».
Η πρόθεση των ΗΠΑ να συμπεριλάβουν στο ένοπλο σώμα χιλιάδες Κούρδους μαχητές της οργάνωσης YPG, προκάλεσε την οργή της Άγκυρας. Το YPG έχει διασυνδέσεις με το PKK, το οποίο η Τουρκία χαρακτηρίζει τρομοκρατική οργάνωση. Ασχέτως αν διαύλους επικοινωνίας με το PKK είχε τα πρώτα χρόνια της εξουσίας του ο ίδιος ο Ερντογάν.
Σύμφωνα με πολλούς αναλυτές οι Κούρδοι θα ήταν ανάχωμα στην επιρροή του Ιράν στην περιοχή. Η Τεχεράνη είναι αλήθεια ότι δεν επιθυμεί την δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Το Ιράν όμως έχει ερείσματα στους κουρδικούς πληθυσμούς της περιοχής και άριστες σχέσεις με σημαντικούς Κούρδους πολιτικούς. Ακόμα και όταν συνέβαλε στην εκδίωξη των πεσμεργκά από το Κιρκούκ, δεν διέρρηξε τις σχέσεις του με την οικογένεια Ταλαμπανί στο Ιράκ.
Πρέπει να σημειωθεί πως η Τεχεράνη κάλεσε την Άγκυρα να τερματίσει γρήγορα τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στο Αφρίν. Το Ιράν έχει εδώ και χρόνια καταπνίξει τα αποσχιστικά κινήματα των Κούρδων στο εσωτερικό του, σε αντίθεση με την Τουρκία. Τα κίνητρα για την απόφαση των ΗΠΑ πρέπει να αναζητηθούν στην πρόσφατη ιστορία του Ιράκ.
Η ρίζα του κακού στο Ιράκ
Οι ΗΠΑ ήθελαν να αποτρέψουν την επάνοδο των τζιχαντιστών στη Συρία. Όπως δήλωσε ο Ρεξ Τίλερσον, «πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι το ISIS δεν θα μπορέσει να επανεμφανιστεί«. Η κυβέρνηση Τραμπ έμοιαζε να επεδίωκε να αποφύγει τα λάθη του Μπαράκ Ομπάμα στο Ιράκ. Ο πρώην πρόεδρος ξεκίνησε την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ το 2010, χωρίς να έχει προετοιμάσει μία διάδοχη κατάσταση.
Δημιουργήθηκε έτσι ένα κενό ασφαλείας το οποίο μελλοντικά κάλυψαν οι τζιχαντιστές. Η οργάνωση που έγινε παγκοσμίως γνωστή ως Ισλαμικό Κράτος έχει τις ρίζες της στις σεχταριστικές συγκρούσεις που άρχισαν στο Ιράκ μετά την ανατροπή του σουνίτη Σαντάμ Χουσεϊν. Οι σουνίτες αποτελούσαν την πλειονότητα στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών του σανταμικού καθεστώτος.
Με την πρώτη ευκαιρία έσπευσαν να οργανωθούν στο ISIS, την πιο ακραία οργάνωση του σουνιτικού Ισλάμ στην ιστορία. Πολλοί σουνίτες είχαν τεθεί στο περιθώριο και είχαν υποστεί αιματηρές διώξεις από σιϊτικές παραστρατιωτικές ομάδες, που συγκρότησε η κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ. Παραδόξως όλα αυτά συνέβησαν με την ανοχή της ίδιας της Ουάσιγκτον, καθώς ο διεφθαρμένος σιίτης πρωθυπουργός Νούρι Μαλίκι υπήξε στην αρχή στενός σύμμαχος του πρώην προέδρου Μπους.
Είναι οι μαχητές του YPG τρομοκράτες;
Στηρίζοντας τους Κούρδους οι ΗΠΑ θα είχαν μία αξιόπιστη εγχώρια στρατιωτική δύναμη για την επόμενη μέρα στην Συρία. Οι Κούρδοι του YPG πολέμησαν με θάρρος εναντίον των τζιχαντιστικών οργανώσεων, μαζί με άλλους Άραβες μαχητές και Αμερικανούς πεζοναύτες. Δεν συμμετείχαν σε φατριαστικές συγκρούσεις, ούτε σε εγκλήματα πολέμου εις βάρος αμάχων. Αντιθέτως στις περιοχές που ελέγχουν υπάρχει σεβασμός στα δικαιώματα όλων των μειονοτήτων ακόμα και των γυναικών.
Η Άγκυρα εξισώνει μονίμως τους Κούρδους μαχητές του YPG με το ISIS. Αυτός είναι ένας προπαγανδιστικός ισχυρισμός που δεν έχει καμία λογική βάση. Πόσο μάλλον όταν προέρχεται από την Τουρκία, η οποία στήριζε μέχρι πρόσφατα τις οργανώσεις των τζιχαντιστών. Μία Τουρκία που περιφρονεί όλο και περισσότερο τις ΗΠΑ, έχοντας συμμαχήσει απροκάλυπτα με την Ρωσία.
Δεν είναι πρώτη φορά που οι ΗΠΑ αδειάζουν τους Κούρδους. Όταν ο ιρακινός στρατός με την βοήθεια της Τεχεράνης διέλυσε τους Κούρδους του φιλοαμερικανού Μπαρζανί στο Κιρκούκ, οι ΗΠΑ δεν ύψωσαν την παραμικρή φωνή διαμαρτυρίας. Η περίπτωση στο Αφρίν όμως παρουσιάζει μία ουσιαστική διαφορα. Το State Department είχε καταδικάσει δημόσια την διενέργεια δημοψηφίσματος από τον ηγέτη των Κούρδων του Ιράκ, με πολλούς Αμερικανούς διπλωμάτες να συστήνουν στον Μπαρζανί την αναβολή του.
Οι Κούρδοι της Συρίας δεν αποφάσισαν μονομερώς να συγκροτήσουν την συνοριοφυλακή στα σύνορα με την Τουρκία. Ήταν απόφαση των ΗΠΑ και ανακοινώθηκε επίσημα από τον υπουργό Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον.
Πρωτοφανής επίθεση εναντίον της Αμερικής
Η Τουρκία πετάει το σχέδιο των ΗΠΑ για την Συρία στον «κάλαθο» των αχρήστων. Βομβαρδίζει τους πιο στενούς συμμάχους των ΗΠΑ στον αγώνα κατά των τζιχαντιστών, με την Ουάσιγκτον να αρκείται μόνο σε ρητορικές αντιδράσεις.
Οι επιθέσεις της Τουρκίας συνοδεύονται από ακραία αντιαμερικανική ρητορεία, συχνά στο όρια της προσβολής.Κύκλοι της τουρκικής κυβέρνησης σχεδόν αποκάλεσαν «ψεύτη» τον ίδιο τον Αμερικανό πρόεδρο. Έφτασαν στο σημείο να ισχυριστούν πως η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου για την πρόσφατη συνομιλία Τραμπ-Ερντογάν «δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα«. Ο Ερντογάν θρασύτατα δηλώνει πως δεν θα αρκεστεί μόνο στο Αφρίν. Είναι έτοιμος να επεκτείνει τις επιχειρήσεις και στην πόλη Μανμπίτζ, όπου σταθμεύουν αμερικανικά στρατεύματα.
Η Συρία είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου
Οι ΗΠΑ παρακολουθούν τις εξελίξεις στην Συρία ως κομπάρσοι. Οι πρωταγωνιστές είναι η Ρωσία και το Ιράν, οι οποίοι πέτυχαν όλους τους στόχους που είχαν θέσει από την αρχή της σύγκρουσης. Νέο ρόλο διεκδικεί επίσης ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν. Όλο και περισσότερο δημοσίως επαναλαμβάνει ότι θα βοηθήσει να επιστρέψουν χιλιάδες Σύροι πρόσφυγες στην πατρίδα τους. Όλοι τους είναι σουνίτες μουσουλμάνοι, αντίπαλοι του καθεστώτος Άσαντ και διαμένουν σε καταυλισμούς στην Τουρκία. Στηρίζοντας τους ο Ερντογάν θέλει να έχει διευρυμένο ρόλο μελλοντικά στην Συρία.
Η αμερικανική στρατηγική έχει αποτύχει πλήρως και δεν αναφερόμαστε μόνο στην Συρία. Στο ζήτημα του Ιράν η Ουάσιγκτον δεν έχει κανέναν σύμμαχο, πέραν της Σαουδικής Αραβίας και του Ισράηλ. Ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν προειδοποίησε ότι με την στάση του ο Ντόναλντ Τραμπ «μας οδηγεί σε πόλεμο με το Ιράν«. Η κατάσταση στο Αφγανιστάν επιδεινώνεται διαρκώς, με τους Ταλιμπάν να προχωρούν σε μία σειρά αιματηρών επιθέσεων ακόμα και στα καλύτερα φυλασσόμενα μέρη της χώρας.
Απειλή σύγκρουσης μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ
Εάν μέσα σε όλα αυτά αποχωρούσαν τα αμερικανικά στρατεύματα από την κουρδική πόλη Μανμπίτζ θα μιλούσαμε δικαίως για ταπείνωση της υπερδύναμης. Ο τουρκικός στρατός εάν ξεκινήσει επιχειρήσεις εναντίον του Μανμπίτζ, θα κινδυνέψει να βρεθεί αντιμέτωπος με Αμερικανούς πεζοναύτες.
Προβλέπουμε ότι ο Ερντογάν δεν θα πραγματοποιήσει τελικώς τις απειλές του. Πολλά μπορούμε να πούμε για τον Ταγίπ Ερντογάν αλλά σίγουρα δεν είναι ανόητος, θα αποφύγει να προκαλέσει ανοιχτά τις ΗΠΑ. Μπορεί να πουλήσει στο εσωτερικό της Τουρκίας την σκληρή του στάση εναντίον των «τρομοκρατών» στο Αφρίν και την αντιπαράθεση του με τις ΗΠΑ.
Έχοντας καλές σχέση με τη Μόσχα και την Τεχεράνη έχει κάθε λόγο να αναμένει ότι θα έχει ρόλο στην Συρία. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποκλείσουμε οριστικά μία επίθεση της Τουρκίας στο Μανμπίτζ, εάν συνεχίσει να έχει το πράσινο φως της Μόσχας. Εάν ειδικά οι ΗΠΑ επιμείνουν να ασκούν «διπλωματία του κατευνασμού» στις προκλήσεις της Άγκυρας, είναι βέβαιο πως ο Ταγίπ Ερντογάν θα το εκλάβει ως αδυναμία. Θα προετοιμαστεί για έναν νέο γύρο στρατιωτικής αντιπαράθεσης εναντίον των Κούρδων, αφού όμως έχει όμως φροντίσει να καλύψει τα νώτα του.
Γιώργος Λυκοκάπης
https://slpress.gr/diethni/se-rolo-komparsou-oi-amerikanoi-sti-syria/
31/1/2018
4.
Συρία: Σφυροκοπείται η Αφρίν από τουρκικές αεροπορικές επιδρομές
- Σφοδρές μάχες με τους Κούρδους (βίντεο).
Τα χωριά της Αφρίν, που σφυροκοπείται από τις τουρκικές αεροπορικές δυνάμεις, συγκλονίζονται και σήμερα από τις σφοδρές συγκρούσεις ανάμεσα στις τουρκικές δυνάμεις και τους Κούρδους μαχητές. Τραυματίες συνεχίζουν να συρρέουν στα νοσοκομεία σύμφωνα με δημοσιεύματα.
Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα δήλωσε σήμερα στη Μόσχα ότι εκατοντάδες άνθρωποι, ανάμεσα στους οποίους άμαχοι, έχουν χάσει τη ζωή τους κατά την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στο Αφρίν.
Η Άγκυρα δεν έχει πάψει να επαναλαμβάνει την αποφασιστικότητά της να συνεχίσει την επίθεσή της, την οποία εξαπέλυσε στις 20 Ιανουαρίου, παρά τις εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση. Σήμερα ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν την προειδοποίησε εναντίον οποιωνδήποτε βλέψεων για «εισβολή» στη Συρία.
Η Τουρκία εξαπέλυσε τη νέα επιχείρηση με τη βοήθεια μισθοφόρων ανταρτών του FSA για να εκδιώξει από τα σύνορά της την κουρδική πολιτοφυλακή των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG) που χαρακτηρίζεται «τρομοκρατική» από την Άγκυρα, αλλά είναι αναπόφευκτος σύμμαχος της Ουάσινγκτον στη μάχη κατά των τζιχαντιστών.
Τα τουρκικά μαχητικά πετούσαν σήμερα το πρωί πάνω από την πόλη Αφρίν, έκανε γνωστό ανταποκριτής του Γαλλικού Πρακτορείου ενώ διευκρίνισε πως οι βομβαρδισμοί στα περίχωρα της πόλης έχουν γίνει πιο εντατικοί τις τελευταίες ημέρες.
Οι μάχες διεξάγονται στο βόρειο και το δυτικό τμήμα της περιφέρειας. Συνοδεύονται από πυρά πυροβολικού και αεροπορικά πλήγματα από τις τουρκικές δυνάμεις, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.
«Σφοδρές μάχες σημειώνονται στους τομείς του Τζανταϊρίς και του Ράζο», δύο τοποθεσιών στο βορειοδυτικό και το νοτιοδυτικό Αφρίν, σύμφωνα με τον διευθυντή του Παρατηρητηρίου Ράμι Αμπντέλ Ραχμάν.
Στην προσπάθεια τους να διαφύγουν από τις μάχες στο Αφρίν, περίπου 15.000 άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους και βρίσκονται μέσα στα όρια της περιφέρειας ενώ περίπου 1.000 έχουν καταφύγει στη γειτονική επαρχία του Χαλεπιού, σύμφωνα με την Ούρσουλα Μίλερ, αναπληρώτρια γενική γραμματέα του ΟΗΕ αρμόδια για τις ανθρωπιστικές υποθέσεις.
«Επιχείρηση εισβολής»
Η τουρκική επέμβαση στο Αφρίν, για την οποία γινόταν λόγος εδώ και μήνες, επισπεύσθηκε εξαιτίας της ανακοίνωσης της δημιουργίας μιας «μεθοριακής δύναμης» που περιλαμβάνει τη YPG και ανάδοχος της οποίας είναι ο υπό την Ουάσινγκτον διεθνής αντιτζιχαντιστικός συνασπισμός.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν εξέφρασε σήμερα την ανησυχία του με άρθρο του που αναρτήθηκε στον ιστότοπο της Le Figaro.
«Αν αποδειχθεί ότι αυτή η επιχείρηση παίρνει τροπή άλλη από την καταπολέμηση μιας εν δυνάμει τρομοκρατικής απειλής στα τουρκικά σύνορα και γίνει επιχείρηση εισβολής, (τότε) καθίσταται πραγματικό πρόβλημα για μας», δήλωσε ο Μακρόν.
Από τις 20 Ιανουαρίου, έχουν σκοτωθεί 85 Κούρδοι μαχητές όπως και 81 αντάρτες που υποστηρίζουν την Άγκυρα, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Εξάλλου 67 άμαχοι, μεταξύ των οποίων 20 παιδιά, έχασαν τη ζωή τους από τους τουρκικούς βομβαρδισμούς στο Αφρίν, πρόσθεσε η μη κυβερνητική οργάνωση.
Η Άγκυρα έχει εξάλλου ανακοινώσει πως έχει χάσει επτά στρατιώτες στη διάρκεια της επιχείρησής της. Η επίθεση αυτή περιπλέκει περαιτέρω την αναζήτηση μιας λύσης στον πόλεμο της Συρίας, στον οποίο εμπλέκονται πολλοί τοπικοί, περιφερειακοί και διεθνείς παίκτες και ο οποίος από το 2011 έχει στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 340.000 ανθρώπους.
Την επομένη των συνομιλιών στο Σότσι της Ρωσίας, ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν και ο τούρκος ομόλογός του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξέφρασαν «ικανοποίηση» για τη διεξαγωγή τους. Ωστόσο η πρωτοβουλία κατέληξε ουσιαστικά σε δηλώσεις προθέσεων, κυρίως σε μια συμφωνία για τη δημιουργία μιας επιτροπής στην οποία θα ανατεθεί «να συντάξει ένα σχέδιο συνταγματικής μεταρρύθμισης».
Τουρκικός Στρατός με τους ισλαμιστές αντάρτες στην κατάληψη πόλης
στο καντόνι της Αφρίν.
http://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/664411_syria-sfyrokopeitai-i-afrin-apo-toyrkikes-aeroporikes
31/1/2018
A worker gives final touches to the carnival character depicting Turkish President Recep Tayyip Erdogan (R) and Russian President Vladimir Putin (L) during the preparations of the 2018 Nice Carnival, in Nice, France, 30 January 2018. EPA, SEBASTIEN NOGIER FEBRUARY 1, 2018
5.
Ο Ερντογάν δεν “καθάρισε” τους Κούρδους στην Αφρίν:
Η προδοσία του Τραμπ και του Πούτιν…
Μερικά πράγματα δεν είναι όπως τα παρουσιάζει η προπαγάνδα και ειδικά η τουρκική, η οποία αποκαλύπτεται εύκολα διότι εργάζεται και γίνεται με ένα εντελώς ερασιτεχνικό τρόπο.
Η εισβολή στη Συρία για να κτυπηθούν οι Κούρδοι αντάρτες του YPG δεν ήταν ένας περίπατος, όπως διαβεβαίωναν τον Ταγίπ Ερντογάν οι στρατηγοί του. Διότι πέρασαν τόσες μέρες από την άνανδρη τουρκική επίθεση και οι Κούρδοι μαχητές καλά κρατούν και μάλιστα σημειώνουν και νίκες.
Ο, τρόπος του λέγειν, «ανίκητος» τουρκικός στρατός, ακόμα και χθες το βράδυ πολεμούσε χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα η «μεγάλη νίκη», την οποία ονειρευόταν ο Σουλτάνος της Τουρκίας. Προσέξτε: Χρησιμοποίησε το σύνολο της τουρκικής πολεμικής μηχανής για να πολεμήσει μερικές εκατοντάδες γυναίκες και άνδρες της οργάνωσης YPG, που αντιστέκονται με ελαφρύ οπλισμό απέναντι στην αεροπορία, το πυροβολικό και τα άρματα μάχης της Τουρκίας.
Η διαφορά είναι ότι οι αντάρτες μάχονται για την Πατρίδα, ενώ οι στρατιώτες του Ερντογάν σκοτώνονται για ένα καπρίτσιο του. Τεράστια η διαφορά.
Οι Κούρδοι αφέθηκαν για μία ακόμη φορά μόνοι, αν και -για να είμαστε δίκαιοι- η Αμερική δεν σταμάτησε ούτε και τώρα τη χορήγηση οπλισμού προς τους αντάρτες. Όμως, ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έπρεπε να τους προστατεύσει διότι χωρίς τους Κούρδους δεν θα κέρδιζε τον πιο σημαντικό πόλεμο των τελευταίων ετών, εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους. Χωρίς τους Κούρδους η νίκη δεν θα είχε επιτευχθεί ποτέ.
Ο Αμερικανός πλανητάρχης μπορεί να καυχιέται ότι ήταν ο Πρόεδρος που σάρωσε από το Ιράκ και τη Συρία τους αιμοβόρους τρομοκράτες, οι οποίοι είχαν αποκεφαλίσει και Αμερικανούς προσβάλλοντας με τον πιο αισχρό τρόπο την Αμερική.
Η προδοσία εναντίον των Κούρδων έχει πολλούς «νονούς». Η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν άνοιξε δρόμο ουσιαστικά στους Τούρκους, ο Άσαντ άδραξε την ευκαιρία επειδή νόμιζε πως με την τουρκική εισβολή θα εξέλειπε ένας μεγάλος κίνδυνος για την ακεραιότητα της χώρας του, το Ιράκ χειροκροτούσε στις …κερκίδες, οι Ιρανοί βοήθησαν τις δυνάμεις του Ερντογάν.
Όλοι εναντίον των Κούρδων, οι οποίοι είναι ακόμα όρθιοι στην επαρχία του Αφρίν, πολεμώντας για την πατρίδα και τις οικογένειές τους.
Η αλήθεια είναι ότι ο Πρόεδρος Τραμπ τηλεφώνησε στον Ταγίπ Ερντογάν και τον επέπληξε. Η αλήθεια είναι ότι ακούστηκαν βαριές κουβέντες. Αλλά οι Κούρδοι βαρέθηκαν τα λόγια. Ανέμεναν ότι ο Αμερικανός ηγέτης θα μπορούσε να σταματήσει τους Τούρκους.
Η υπόθεση της τουρκικής εισβολής στο Αφρίν είναι πάθημα και μάθημα μαζί: ότι οι μεγάλες δυνάμεις έχουν χάσει και το τελευταίο ίχνος της ευαισθησίας τους και λειτουργούν μόνο στη βάση των στρατηγικών τους συμφερόντων. Μόνο που στην περίπτωση αυτή, ειδικά οι Αμερικανοί, εργάστηκαν εναντίον των δικών τους συμφερόντων.
Γνωρίζω ότι ουδείς εξ ημών πλέον πιστεύει τα λόγια των Αμερικανών, διότι έτσι απλά κυριαρχεί η έλλειψη εμπιστοσύνης. Αλλά ας μην έχουμε καμία αμφιβολία, ότι εάν ο Ταγίπ Ερντογάν συνεχίσει να αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των Ην. Πολιτειών, οι Αμερικανοί θα δράσουν με τον τρόπο που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν: Σκληρά για να πονά…
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
http://mignatiou.com/2018/02/o-erntogan-den-katharise-tous-kourdous-stin-afrin-i-prodosia-tou-trab-ke-tou-poutin/
1/2/2018
Συρία: Σφυροκοπείται η Αφρίν από τουρκικές αεροπορικές επιδρομές
- Σφοδρές μάχες με τους Κούρδους (βίντεο).
Τα χωριά της Αφρίν, που σφυροκοπείται από τις τουρκικές αεροπορικές δυνάμεις, συγκλονίζονται και σήμερα από τις σφοδρές συγκρούσεις ανάμεσα στις τουρκικές δυνάμεις και τους Κούρδους μαχητές. Τραυματίες συνεχίζουν να συρρέουν στα νοσοκομεία σύμφωνα με δημοσιεύματα.
Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα δήλωσε σήμερα στη Μόσχα ότι εκατοντάδες άνθρωποι, ανάμεσα στους οποίους άμαχοι, έχουν χάσει τη ζωή τους κατά την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στο Αφρίν.
Η Άγκυρα δεν έχει πάψει να επαναλαμβάνει την αποφασιστικότητά της να συνεχίσει την επίθεσή της, την οποία εξαπέλυσε στις 20 Ιανουαρίου, παρά τις εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση. Σήμερα ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν την προειδοποίησε εναντίον οποιωνδήποτε βλέψεων για «εισβολή» στη Συρία.
Η Τουρκία εξαπέλυσε τη νέα επιχείρηση με τη βοήθεια μισθοφόρων ανταρτών του FSA για να εκδιώξει από τα σύνορά της την κουρδική πολιτοφυλακή των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG) που χαρακτηρίζεται «τρομοκρατική» από την Άγκυρα, αλλά είναι αναπόφευκτος σύμμαχος της Ουάσινγκτον στη μάχη κατά των τζιχαντιστών.
Τα τουρκικά μαχητικά πετούσαν σήμερα το πρωί πάνω από την πόλη Αφρίν, έκανε γνωστό ανταποκριτής του Γαλλικού Πρακτορείου ενώ διευκρίνισε πως οι βομβαρδισμοί στα περίχωρα της πόλης έχουν γίνει πιο εντατικοί τις τελευταίες ημέρες.
Οι μάχες διεξάγονται στο βόρειο και το δυτικό τμήμα της περιφέρειας. Συνοδεύονται από πυρά πυροβολικού και αεροπορικά πλήγματα από τις τουρκικές δυνάμεις, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.
«Σφοδρές μάχες σημειώνονται στους τομείς του Τζανταϊρίς και του Ράζο», δύο τοποθεσιών στο βορειοδυτικό και το νοτιοδυτικό Αφρίν, σύμφωνα με τον διευθυντή του Παρατηρητηρίου Ράμι Αμπντέλ Ραχμάν.
Στην προσπάθεια τους να διαφύγουν από τις μάχες στο Αφρίν, περίπου 15.000 άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους και βρίσκονται μέσα στα όρια της περιφέρειας ενώ περίπου 1.000 έχουν καταφύγει στη γειτονική επαρχία του Χαλεπιού, σύμφωνα με την Ούρσουλα Μίλερ, αναπληρώτρια γενική γραμματέα του ΟΗΕ αρμόδια για τις ανθρωπιστικές υποθέσεις.
«Επιχείρηση εισβολής»
Η τουρκική επέμβαση στο Αφρίν, για την οποία γινόταν λόγος εδώ και μήνες, επισπεύσθηκε εξαιτίας της ανακοίνωσης της δημιουργίας μιας «μεθοριακής δύναμης» που περιλαμβάνει τη YPG και ανάδοχος της οποίας είναι ο υπό την Ουάσινγκτον διεθνής αντιτζιχαντιστικός συνασπισμός.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν εξέφρασε σήμερα την ανησυχία του με άρθρο του που αναρτήθηκε στον ιστότοπο της Le Figaro.
«Αν αποδειχθεί ότι αυτή η επιχείρηση παίρνει τροπή άλλη από την καταπολέμηση μιας εν δυνάμει τρομοκρατικής απειλής στα τουρκικά σύνορα και γίνει επιχείρηση εισβολής, (τότε) καθίσταται πραγματικό πρόβλημα για μας», δήλωσε ο Μακρόν.
Από τις 20 Ιανουαρίου, έχουν σκοτωθεί 85 Κούρδοι μαχητές όπως και 81 αντάρτες που υποστηρίζουν την Άγκυρα, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Εξάλλου 67 άμαχοι, μεταξύ των οποίων 20 παιδιά, έχασαν τη ζωή τους από τους τουρκικούς βομβαρδισμούς στο Αφρίν, πρόσθεσε η μη κυβερνητική οργάνωση.
Η Άγκυρα έχει εξάλλου ανακοινώσει πως έχει χάσει επτά στρατιώτες στη διάρκεια της επιχείρησής της. Η επίθεση αυτή περιπλέκει περαιτέρω την αναζήτηση μιας λύσης στον πόλεμο της Συρίας, στον οποίο εμπλέκονται πολλοί τοπικοί, περιφερειακοί και διεθνείς παίκτες και ο οποίος από το 2011 έχει στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 340.000 ανθρώπους.
Την επομένη των συνομιλιών στο Σότσι της Ρωσίας, ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν και ο τούρκος ομόλογός του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξέφρασαν «ικανοποίηση» για τη διεξαγωγή τους. Ωστόσο η πρωτοβουλία κατέληξε ουσιαστικά σε δηλώσεις προθέσεων, κυρίως σε μια συμφωνία για τη δημιουργία μιας επιτροπής στην οποία θα ανατεθεί «να συντάξει ένα σχέδιο συνταγματικής μεταρρύθμισης».
Τουρκικός Στρατός με τους ισλαμιστές αντάρτες στην κατάληψη πόλης
στο καντόνι της Αφρίν.
http://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/664411_syria-sfyrokopeitai-i-afrin-apo-toyrkikes-aeroporikes
31/1/2018
5.
Ο Ερντογάν δεν “καθάρισε” τους Κούρδους στην Αφρίν:
Η προδοσία του Τραμπ και του Πούτιν…
Μερικά πράγματα δεν είναι όπως τα παρουσιάζει η προπαγάνδα και ειδικά η τουρκική, η οποία αποκαλύπτεται εύκολα διότι εργάζεται και γίνεται με ένα εντελώς ερασιτεχνικό τρόπο.
Η εισβολή στη Συρία για να κτυπηθούν οι Κούρδοι αντάρτες του YPG δεν ήταν ένας περίπατος, όπως διαβεβαίωναν τον Ταγίπ Ερντογάν οι στρατηγοί του. Διότι πέρασαν τόσες μέρες από την άνανδρη τουρκική επίθεση και οι Κούρδοι μαχητές καλά κρατούν και μάλιστα σημειώνουν και νίκες.
Ο, τρόπος του λέγειν, «ανίκητος» τουρκικός στρατός, ακόμα και χθες το βράδυ πολεμούσε χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα η «μεγάλη νίκη», την οποία ονειρευόταν ο Σουλτάνος της Τουρκίας. Προσέξτε: Χρησιμοποίησε το σύνολο της τουρκικής πολεμικής μηχανής για να πολεμήσει μερικές εκατοντάδες γυναίκες και άνδρες της οργάνωσης YPG, που αντιστέκονται με ελαφρύ οπλισμό απέναντι στην αεροπορία, το πυροβολικό και τα άρματα μάχης της Τουρκίας.
Η διαφορά είναι ότι οι αντάρτες μάχονται για την Πατρίδα, ενώ οι στρατιώτες του Ερντογάν σκοτώνονται για ένα καπρίτσιο του. Τεράστια η διαφορά.
Οι Κούρδοι αφέθηκαν για μία ακόμη φορά μόνοι, αν και -για να είμαστε δίκαιοι- η Αμερική δεν σταμάτησε ούτε και τώρα τη χορήγηση οπλισμού προς τους αντάρτες. Όμως, ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έπρεπε να τους προστατεύσει διότι χωρίς τους Κούρδους δεν θα κέρδιζε τον πιο σημαντικό πόλεμο των τελευταίων ετών, εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους. Χωρίς τους Κούρδους η νίκη δεν θα είχε επιτευχθεί ποτέ.
Ο Αμερικανός πλανητάρχης μπορεί να καυχιέται ότι ήταν ο Πρόεδρος που σάρωσε από το Ιράκ και τη Συρία τους αιμοβόρους τρομοκράτες, οι οποίοι είχαν αποκεφαλίσει και Αμερικανούς προσβάλλοντας με τον πιο αισχρό τρόπο την Αμερική.
- Επί προεδρίας του Μπάρακ Ομπάμα , οι Αμερικανοί δεν κέρδισαν τον πόλεμο με τους τζιχανιστές. Οι Κούρδοι ήταν αυτοί που χάρισαν απλόχερα τη νίκη στην Αμερική και έδωσαν την ευκαιρία στον κ. Τραμπ να κομπάζει ότι επί προεδρίας του εξέλειπε ένα βασικό πρόβλημα για την Αμερική.Σίγουρα αρκετοί τρομοκράτες διασκορπίστηκαν στην Τουρκία και αλλού και περιμένουν την ευκαιρία για να δράσουν. Αλλά ως τρομοκρατικό κίνημα έχασαν κατά κράτος. Χάρις στους Κούρδους.Είχε υποχρέωση ο κ. Τραμπ να τους προστατεύσει. Δεν το έκανε και γι’ αυτό ελέγχεται. Διότι η εμπειρία της Μέσης Ανατολής δείχνει πως οι κακοί επιστρέφουν πάντα στον τόπο του εγκλήματος. Και φοβάμαι πως οι Κούρδοι δεν θα είναι σε θέση να βοηθήσουν ξανά τον κ. Τραμπ.
Η προδοσία εναντίον των Κούρδων έχει πολλούς «νονούς». Η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν άνοιξε δρόμο ουσιαστικά στους Τούρκους, ο Άσαντ άδραξε την ευκαιρία επειδή νόμιζε πως με την τουρκική εισβολή θα εξέλειπε ένας μεγάλος κίνδυνος για την ακεραιότητα της χώρας του, το Ιράκ χειροκροτούσε στις …κερκίδες, οι Ιρανοί βοήθησαν τις δυνάμεις του Ερντογάν.
Όλοι εναντίον των Κούρδων, οι οποίοι είναι ακόμα όρθιοι στην επαρχία του Αφρίν, πολεμώντας για την πατρίδα και τις οικογένειές τους.
Η αλήθεια είναι ότι ο Πρόεδρος Τραμπ τηλεφώνησε στον Ταγίπ Ερντογάν και τον επέπληξε. Η αλήθεια είναι ότι ακούστηκαν βαριές κουβέντες. Αλλά οι Κούρδοι βαρέθηκαν τα λόγια. Ανέμεναν ότι ο Αμερικανός ηγέτης θα μπορούσε να σταματήσει τους Τούρκους.
Η υπόθεση της τουρκικής εισβολής στο Αφρίν είναι πάθημα και μάθημα μαζί: ότι οι μεγάλες δυνάμεις έχουν χάσει και το τελευταίο ίχνος της ευαισθησίας τους και λειτουργούν μόνο στη βάση των στρατηγικών τους συμφερόντων. Μόνο που στην περίπτωση αυτή, ειδικά οι Αμερικανοί, εργάστηκαν εναντίον των δικών τους συμφερόντων.
- Στη διάρκεια της τηλεφωνικής τους συνομιλίας, η οποία περιγράφεται στην ιδιαίτερα σκληρή ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, που αμφισβήτησε η Τουρκία, ο κ. Τραμπ κατηγόρησε τον κ. Ερντογάν ότι προσωπικά ο ίδιος υποθάλπει τον αντιαμερικανισμό στην Τουρκία που έχει φτάσει στο πιο υψηλό επίπεδο.Για όσους δεν έχουν την πραγματική ιδέα τι σημαίνει η κατηγορία για αντιαμερικανισμό, να εξηγήσω ότι όταν ο εκάστοτε Πρόεδρος της Αμερικής ομιλεί με τον σκληρό τρόπο που χρησιμοποίησε ο κ. Τραμπ, ακολουθούν επιπτώσεις.
Γνωρίζω ότι ουδείς εξ ημών πλέον πιστεύει τα λόγια των Αμερικανών, διότι έτσι απλά κυριαρχεί η έλλειψη εμπιστοσύνης. Αλλά ας μην έχουμε καμία αμφιβολία, ότι εάν ο Ταγίπ Ερντογάν συνεχίσει να αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των Ην. Πολιτειών, οι Αμερικανοί θα δράσουν με τον τρόπο που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν: Σκληρά για να πονά…
- Είμαστε μάρτυρες σε μία ενδιαφέρουσα περίοδο για την περιοχή μας. Η Ελλάδα, ενώ δεν πρέπει να ακολουθεί τη ρήση «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου», είναι ανάγκη να ενδιαφερθεί αποκλειστικά για τα συμφέροντά της. Το Ισραήλ, διά του Προέδρου του, στον οποίο η Ελλάδα απέδωσε τιμές, άφησε ορθάνοικτη την πόρτα της συνεργασίας. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αδράξει την ευκαιρία. Να προχωρήσει σε στρατιωτικές και στρατηγικές συμμαχίες, προστατεύοντας έτσι τα συμφέροντα του λαού και της χώρας. Οι επιλογές δεν είναι πια πολλές. Όμως πιστεύω ότι η στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο είναι μονόδρομος για την Ελλάδα και την Κύπρο… Μερικές φορές δεν χρειάζεται κανένας πόλεμος για να επικρατήσει η ειρήνη…
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
http://mignatiou.com/2018/02/o-erntogan-den-katharise-tous-kourdous-stin-afrin-i-prodosia-tou-trab-ke-tou-poutin/
1/2/2018
6.
Πατριαρχείο: Χαϊδεύει τον Ερντογάν
αντί παγκόσμιου σύμβολου αντίστασης.
Πατριαρχείο: Χαϊδεύει τον Ερντογάν
αντί παγκόσμιου σύμβολου αντίστασης.
Στις 25 Ιανουαρίου 2018, ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες υπερπροβάλλεται από το εγχώριο κατεστημένο ως ιεράρχης-πρότυπο πνευματικότητας & ευαισθησίας, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, απέστειλε προσωπική επιστολή στον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δηλώνοντας την υποστήριξή του στην… εισβολή που επιχειρεί αυτήν την στιγμή στα κουρδικά συριακά εδάφη ο Τουρκικός στρατός.
Τα όσα έγραφε εντός της, και πρώτο-δημοσιοποιήθηκαν από την φιλοερντογανική Χουριέτ, σοκάρουν: «Προσευχόμαστε εσείς και οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις να οδηγηθείτε σε επιτυχία και η «Επιχείρηση Κλάδος Ελαίας» να φέρει ειρήνη στην περιοχή όπως το όνομά της υπόσχεται». Την ίδια δε στιγμή με αυτόν τον πρωτοφανή διασυρμό του Πατριάρχη κατέφθαναν και οι πρώτες εικόνες για την πρωτοφανή σφαγή αμάχων που επιχειρεί ο τουρκικός στρατός στο Αφρίν.
Η έκθεση του Πατριαρχείου, και η απώλεια κάθε ηθικού κεφαλαίου που θα έπρεπε να συνοδεύει έναν θεσμό με την ιστορική σημασία που έχει εκείνος του Φαναρίου, προκάλεσε την οργή πολλών στην Ελλάδα: Που ακούστηκε ο πιο διαπρύσιος κήρυκας του οικουμενικού μηνύματος της ορθοδοξίας, να προσφέρει την πολύτιμη στήριξή του σε μια ακόμη έξαρση του βάρβαρου τουρκικού επεκτατισμού, ο οποίος έχει εισβάλει πάνοπλος και μακελεύει έναν λαό που πολεμάει για το πιο αυτονόητο δικαίωμά του;
Αμέσως, ενεργοποιήθηκε το εγχώριο «σύστημα υποστήριξης» του Πατριαρχείου, προς απόκρουση της δικαιολογημένης οργής, χρησιμοποιώντας και την πραγματική αγάπη των Ελλήνων για την Πόλη και: «Ο Πατριάρχης είναι όμηρος, η διπλωματία του αναγκαστικά πλάγια, κινδυνεύει να έχει την μοίρα του Γρηγόριου Ε΄» έγραψε μια ιστοσελίδα.
«Η είδηση είναι ψεύτικη», αποκρίνονταν άλλοι. «Υπάρχει εκβιασμός σχετικά με την χορήγηση της τουρκικής ιθαγένειας στους πατριαρχικούς μητροπολίτες, και έτσι ο Πατριάρχης προβαίνει στις αναγκαίες υποχωρήσεις». Αυτά, ήταν μερικά από τα επιχειρήματα που ακούστηκαν, κάποτε μάλιστα ακόμα και από καλόπιστους και ειλικρινείς ανθρώπους.
Είναι όλα, δυστυχώς, προπαγανδιστικού τύπου: Το Πατριαρχείο είναι μεν σε ομηρία, η ακεραιότητά του ωστόσο προστατεύεται από τις ΗΠΑ, και γιατί ο Βαρθολομαίος αποτελεί αντίπαλο δέος στον Ρώσο Πατριάρχη. Οι συγκρίσεις με τον Γρηγόριο Ε΄ είναι ανιστόρητες, και διακινούνται σκοπίμως για να θυματοποιήσουν τον Πατριάρχη δικαιολογώντας έτσι την σκανδαλώδη πολιτική του:
Ο Γρηγόριος Ε΄ είχε να υπερασπιστεί τον ακμαίο ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, και των άλλων περιοχών που βρίσκονταν στην καρδιά του οθωμανικού κράτους, ενώ ο Βαρθολομαίος, που στο εσωτερικό της Τουρκίας διαθέτει πραγματικό ποίμνιο μερικών εκατοντάδων εναπομείναντων ορθοδόξων, διαχειρίζεται μόνο την ιστορική και συμβολική αξία του θεσμού του και η πνευματική του δικαιοδοσία επεκτείνεται μόνο στους εκτός Τουρκίας Ορθοδόξους. Και όμως αυτήν ακριβώς, καταστρέφει και διασύρει με κινήσεις σαν αυτή, της δικαιολόγησης μιας βάρβαρης εισβολής.
Τέλος, είναι το ζήτημα χορήγησης τουρκικής ιθαγένειας στους Πατριαρχικούς μητροπολίτες. Συμβαίνει το αντίθετο από εκείνο που ισχυρίστηκαν οι φιλο-πατριαρχικοί κύκλοι: Δι’ αυτών, είναι ο Ερντογάν που εκβιάζει τους εκκλησιαστικούς παράγοντες και εντός της Ελλάδας, ώστε να σιωπήσουν για τα εγκλήματα που διαπράττει η τουρκική κυβέρνηση στο εσωτερικό και το εξωτερικό, καθώς και για την επιθετικότητά της έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου, στην τελευταία, το Αιγαίο και την Θράκη.
Επομένως τι; Δυστυχώς, η στάση του Πατριάρχη δεν υπαγορεύτηκε από τον φόβο, αλλά από την πολιτική του. Πράγμα που είναι γνωστό σε όσους παρακολουθούν τον βίο και την πολιτεία μιας μορφής, που φλερτάρει σκανδαλωδώς με τον καισαροπαπισμό. Μια πολιτική στην οποία χρησιμοποιεί ως πρόσχημα, εν τέλει, την αγάπη και τον δεσμό των Ελλήνων ορθόδοξων με το Πατριαρχείο, ώστε να πείσει και ένα μέρος των ελλαδικών ελίτ και του εφοπλισμού να μεταβληθούν σε νεο-φαναριώτες – μεσολαβητές του νέου οθωμανικού imperium.
Η στήριξή του στην εισβολή του Ερντογάν στη Συρία είναι πολύ κρίσιμη, διότι η στάση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και εκείνη του Αρμενίας, δίνει το άλλοθι διαθρησκευτικής και πολυεθνικής συναίνεσης στις πολεμικές επιχειρήσεις του ισλαμοφασισμού, επιτρέποντας έτσι να παρουσιάζεται αυτός κραταιός στο εσωτερικό, εξασφαλίζοντας έτσι και την σιωπή του διεθνούς παράγοντα για τα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας που διαπράττει αυτήν την στιγμή στο Αφρίν.
Με αυτόν τον τρόπο η οικουμενικότητα του Βαρθολομαίου εργαλειοποιείται προς όφελος του ερντογανικού αυτοκρατορικού σχεδίου και εν τέλει φθείρεται και αυτοκαταργείται! Τι ντροπή για το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης να τυγχάνει τέτοιας «πνευματικής» καθοδήγησης, ξοδεύοντας και τα τελευταία ψήγματα ηθικού κεφαλαίου που διαθέτει!
Όσο για τον «αγώνα περί επιβίωσης με κάθε τίμημα», οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας θα πρέπει να απαντήσουν ρεαλιστικά: Θα έχει μείνει μετά τον κυνισμό Βαρθολομαίου κάτι όρθιο από την ιστορική και συμβολική αίγλη του Πατριαρχείου ή μήπως θα έχει καταντήσει κούφιο κι αυτό σαν το ολυμπιακό ιδεώδες, να σηματοδοτεί στην πραγματικότητα το ακριβώς αντίθετο από εκείνο που εκφράζει θεωρητικά;
Δεν θα ήταν λοιπόν προτιμότερη μια στάση διεκδίκησης απελευθέρωσης του Πατριαρχείου από τον ασφυκτικό και ντροπιαστικό έλεγχο της Τουρκίας πάνω του, που το μεταβάλει εξ αντικειμένου σε όχημα τουρκικής διείσδυσης στην Ελλάδα;
Γιατί τι άλλο συνιστά η μεταβολή των ιεραρχών της Κρήτης και της Δωδεκανήσου σε Τούρκους υπηκόους, ώστε να αποκτήσει ποίμνιο το Πατριαρχείο; Δηλαδή να γίνουν Τούρκοι οι Έλληνες για «διασωθεί» δήθεν το Πατριαρχείο; Μήπως έτσι δεν μεταβάλλεται σε όργανο της προτεκτοροποίησης της Ελλάδας την οποία επιδιώκει η νεο-οθωμανική Τουρκία;
Τι άλλο συνιστά η προσπάθεια επέκτασης της δικαιοδοσίας του στο εσωτερικό της Ελλαδικής εκκλησίας και η προσπάθεια διάσπασής της που οδήγησε σε ανοικτή σύγκρουση με τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, αλλά ακόμα και με τον πολύ «ηπιότερο» αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο;
Ή μήπως η μετωπική και συστηματική σύγκρουσή του με το Πατριαρχείο Μόσχας βοηθάει τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα ή την ενότητα της Ορθοδοξίας, την οποία τόσο θα χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε την οπορτουνιστική πολιτική του Πούτιν;
Και για όσους δικαιολογούν τη στάση του με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά διότι πιέζεται από τους Τούρκους, εάν αντίθετα διεκήρυσσε ανοικτά πως το Πατριαρχείο καταδιώκεται από την τουρκική εξουσία, που δεν επιτρέπει την απρόσκοπτη λειτουργία του και εκλογή Πατριάρχη, δεν θα μεταβαλλόταν αυτομάτως σε μορφή παγκοσμίων διαστάσεων, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία που η Δύση συγκρούεται με τον Ερντογάν;
Και τότε θα μπορούσε να συμβεί ένα από τα δύο.
Στην πρώτη περίπτωση η Τουρκία θα υποχωρούσε εν τέλει, πράγμα πιθανό, διότι χρειάζεται την παρουσία του Πατριαρχείου στην Πόλη, για να ενισχύει το διεθνές κύρος της.
Στην δεύτερη εκδοχή που θα επέμενε στην παρούσα στάση της, τότε ο Πατριάρχης, αρνούμενος να παραμένει αιχμάλωτος θα μπορούσε να ανακηρύξει το Οικουμενικό Πατριαρχείο εν διωγμώ και να εγκαθίστατο προσωρινά στο Άγιον Όρος, έως ότου η Τουρκία αλλάξει συμπεριφορά!
Μια τέτοια στάση θα αναβάθμιζε ή όχι τον ρόλο και την θέση του Οικουμενικού Πατριάρχη και του πατριαρχείου; Είναι προφανές πως θα συνέβαινε το πρώτο! Ο Οικουμενικός πατριάρχης θα μεταβαλλόταν σε παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης στον ισλαμικό φονταμενταλισμό και τον τουρκικό ολοκληρωτισμό και θα επαναεπιβεβαίωνε έτσι τη σημασία του Οικουμενικού πατριαρχείου!
Είθε, λοιπόν, αυτή η επονείδιστη τελευταία ενέργεια να αποτελέσει αφετηρία προβληματισμού και κατανόησης του πραγματικού προβλήματος από τον ελληνικό λαό και την ιεραρχία της Ορθόδοξης εκκλησίας.
Των Γιώργου Καραμπελιά και Γιώργου Ρακκά
31/01/2018