Ο Νίτσε και το πορτογαλικό οικονομικό θαύμα στα 485 ευρώ (το μήνα).
Μεταφράζουμε το παρόν μήνυμα από το Yahoo, το οποίο υμνεί το πορτογαλικό θαύμα. Δεν θα κάνουμε πολλά σχόλια, γιατί ξέρουμε τι μας περιμένει στη Γαλλία. Όπως μου έλεγε ένας Γαλλοαλγερινός συνάδελφος το 2006, η παγκοσμιοποίηση θα είναι οι μισθοί της Ινδίας για όλους και οι τιμές του Μονακό για όλους ...
Αρχικά σκέφτηκα ότι αυτό το κείμενο ήταν ειρωνικό (δεν μπορείς να είσαι τόσο μα@@@ας... ακόμα και στο Yahoo ...) αλλά στη συνέχεια θυμήθηκα τα επτά εκατομμύρια mini-jobs στα 450 ευρώ το μήνα στη Γερμανία και αλλού (30 % των μισθών λιγότερο από 500 ευρώ στην επαρχία μου στην Ισπανία). Η Ευρώπη γίνεται στρατόπεδο συγκέντρωσης στο ύπαιθρο όπου είναι καλύτερο να εργάζεσαι ...
«Μακριά από τη κορυφή του ποσοστού ανεργίας στην Πορτογαλία που το 2013 υπέρβαινε το 17% του πληθυσμού. Τα δεδομένα βελτιώνονται για τη γειτονική χώρα, η οποία, το Νοέμβριο , και σύμφωνα με στοιχεία για την ανεργία, το ποσοστό της ανεργίας φέρεται να είναι στο 8,2%. Το χαμηλότερο ποσοστό από το 2004. Αλλά πώς το κατάφεραν;»
Αλήθεια, πώς τα κατάφεραν; Άκουσε, Πρόεδρε!
«Κάποιοι περιγράφουν την ανάκαμψη της Πορτογαλίας ως «το πορτογαλικό θαύμα». Η Πορτογαλία έγινε για πολλούς ένας καθρέφτης στον οποίο πρέπει να κοιτάξουμε και ένα παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουμε στην οικονομική πτυχή του. Η ανάκαμψη είναι ένα σταθερό και γερό γεγονός η οποία, μήνα μετά από μήνα, παρουσιάζει θετικά αποτελέσματα. Τα τελευταία στοιχεία για την ανεργία από το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής εκτιμάται ότι ανήλθε στο 8,4% τον Οκτώβριο και ένα 8,2% αναμένεται το Νοέμβριο».
Το χρέος θα ανέλθει στο 126% του ΑΕΠ. Όλα είναι καλύτερα!
«Και αυτά δεν είναι τα μόνα θετικά στοιχεία για την πορτογαλική οικονομία, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε πρόσφατα ότι το ετήσιο έλλειμμα δεν θα υπερβεί το 1,2%, το χρέος της χώρας προς τα κάτω, από 131% σε 126% του ΑΕΠ και ένα ΑΕΠ που συνεχίζει να αυξάνεται».
Αφού σας εξηγούν χωρίς να γελάσουν το θαύμα:
«Το μεγάλο ερώτημα είναι: πώς τα κατάφεραν; Ορισμένα από τα μέτρα που ελήφθησαν στόχευαν, όπως στην Ισπανία, να προωθηθεί θεωρητικά η δημιουργία θέσεων εργασίας. Με υποτιμημένες τις απολύσεις, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις μειώθηκαν για τρία χρόνια (2011-2014) ο ελάχιστος μισθός έχει παγώσει στα 485 ευρώ το μήνα. Επί του παρόντος, είναι 580 ευρώ και είναι ένα από τους υψηλότερους στην ΕΕ κατά τη διάρκεια της κρίσης».
Με το να μην πληρώνουμε πλέον τους ανθρώπους μπορούμε πράγματι να τους απασχολίσουμε! Και η αγορά των ακίνητων εκρήγνυται προς άνοδο στη Λισαβόνα, όπως και στη Μαδρίτη ή τη Βαρκελώνη ...
«Όλα αυτά τα μέτρα ήταν προς όφελος της δημιουργίας θέσεων εργασίας.
Προσπαθώντας να προωθήσουν και προωθώντας τις προσλήψεις. Με τον ίδιο τρόπο που η αύξηση του κατώτατου μισθού, όπου είναι δυνατόν, συμβάλλει στην ενθάρρυνση της κατανάλωσης. Υπό την κυβέρνηση του σοσιαλιστή António Costa, ο οποίος ήρθε στην εξουσία στα τέλη του 2015, δημιουργήθηκαν περίπου 231.300 θέσεις εργασίας. Τον Νοέμβριο, ο κατάλογος των ανέργων Πορτογάλων περιείχε μόνο 424 000 ονόματα!».
Προφανώς ο τουρισμός (πολλοί από τους έφηβους που γνωρίζω φτάνουν στα 300 ευρώ το μήνα στην επαρχία μου):
«Ο τομέας που έσυρε την εργασία, όπως αναφέρεται στο El País, είναι ο τομέας της εστίασης, που συνδέεται άμεσα με τον τουρισμό. Η Πορτογαλία έχει γίνει ένας από τους αγαπημένους τουριστικούς προορισμούς για το κλίμα, την εγγύτητα, την τουριστική και πολιτιστική προσφορά και τις τιμές».
Για να μην αναφέρουμε τον Γάλλο συνταξιούχο που θέλει να πληρώσει λιγότερους φόρους και ψηφίζει Μακρόν!
Αφού σχετικοποιήσουμε (ο Τύπος MSM -Main Stream Media- αγαπά να το κάνει αυτό, αλλά είναι για να αναπηδήσει καλύτερα):
«Αλλά η αλήθεια είναι ότι για σχεδόν όλα αυτά υπάρχει μια δεύτερη ανάγνωση και μετά από αυτά τα θετικά στοιχεία, υπάρχει η πραγματικότητα για την ποιότητα των θέσεων εργασίας που παράγονται και τους μισθούς που πληρώνονται. Κάτι για το οποίο μιλάμε ξανά και ξανά κάθε φορά στην Ισπανία, η κυβέρνηση παίρνει θάρρος με τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Ναι, περισσότερες θέσεις εργασίας και λιγότεροι άνεργοι, αλλά υπό ποιες συνθήκες;».
Μετά, η αλήθεια: ο μέσος μισθός είναι 646 ευρώ το μήνα.
«Μια μελέτη για τη κρίση του Παρατηρητηρίου και Κέντρου Εναλλακτικών για τις Κοινωνικές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα, στην οποία παραπέμπει ο El Mundo, το 63,3% των συμβάσεων στην Πορτογαλία από το 2013 είναι προσωρινής ή μερικής απασχόλησης. Μόνο μια στις τρεις είναι σταθερή. Περαιτέρω, ο μέσος μισθός ήταν περίπου 646 ευρώ ακαθάριστα το μήνα. Αν και το κόστος ζωής είναι χαμηλότερο στη γειτονική χώρα από ό, τι εδώ, είναι δύσκολο να τα βγάλεις πέρα με αυτό το ποσό».
Ο τουρισμός φέρεται να είναι λιγότερο αμειβόμενος (α ναι;):
«Ένα σημαντικό γεγονός που πρέπει να θυμάστε είναι ότι σύμφωνα με αυτή τη μελέτη, ο τουρισμός είναι ο τομέας με τις χαμηλότερες αμειβόμενες θέσεις εργασίας , με μέσο όρο 547 ευρώ το μήνα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι από τις 140.000 θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν το 2017, 55.700 σχετίζονταν με τον τουρισμό, οι προοπτικές δεν είναι τόσο θετικές όσο εκείνες που παρατηρήθηκαν με τη μείωση του ποσοστού ανεργίας».
Αυτό μας κάνει ένα μέσο μισθό τριών ευρώ την ώρα, θα ήθελα να γράψω ανά ώρα. Σε αυτή την τιμή, ας ξαναγινόμαστε άγριοι άνθρωποι...
Διότι οι νέοι θα παραμείνουν οι αιώνιοι καταδικασμένοι του ελεύθερου κόσμου:
«Οι πιο μειονεκτούντες από την άποψη αυτή είναι οι νέοι , διότι παρά τους βελτιωμένους αριθμούς, η Πορτογαλία είναι η τρίτη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση με το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας μεταξύ των νέων. Μόνο η Ισπανία και η Ιταλία την ξεπερνούν. 25,6% τον Οκτώβριο και 24,3% στα στοιχεία των προβλέψεων του Νοεμβρίου» .
Όσοι δεν έχουν καταλάβει ακόμα σε τι εξυπηρέτησε η κρίση του 2007-2008 αξίζουν μαθήματα οικονομίας με 500 ευρώ την ώρα. Ο Παπανδρέου έλαβε 20.000 δολάρια εβδομαδιαία στο Χάρβαρντ για να εξηγήσει πώς είχε βουλιάξει τη χώρα του με τα φιλαράκια του της Επιτροπής στις Βρυξέλλες και της Goldman Sachs (της οποίας η Επιτροπή είναι απλώς ένα υποκατάστημα).
Πρέπει να το διασκεδάσουν, γιατί ήταν ο Νίτσε που έλεγε κάπου ότι για να κυβερνήσεις καλά τον κοινό λαό, πρέπει να του κόψεις την όρεξή.
Έτσι, στέκεται καλύτερα!
15/1/2018