Ερντογάν, ελέω Αλλάχ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Με «δούρειο ίππο» το πολιτικό Ισλάμ.
(2) Το επικίνδυνο παιχνίδι της «στριμωγμένης» Τουρκίας στη Συρία.
(3) Ξεκίνησε «ντε φάκτο» η χερσαία επιχείρηση της Τουρκίας
στο Αφρίν της Συρίας.
ADEM ALTAN VIA GETTY IMAGES
Ερντογάν, ελέω Αλλάχ.
Για έκτη φορά η υπό τον απόλυτο έλεγχο του Τούρκου προέδρου εθνοσυνέλευση παρέτεινε την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, αν και το τουρκικό Σύνταγμα προβλέπει εξάμηνη διάρκειά της. Ήδη έχουν περάσει 18 μήνες από την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου του 2016.
Ο Ταγίπ Ερντογάν, μέρα με τη μέρα, παγιώνεται ως απόλυτος, ελέω θεού, μονάρχης της γειτονικής χώρας. Ο κοσμικός κεμαλικός χαρακτήρας της Τουρκίας εξαλλάσεται γοργά σε Μεσανατολικού τύπου ισλαμική απολυταρχία με κοινοβουλευτικό περικάλυμα.
Ασφυκτικός έλεγχος των μέσων ενημέρωσης, ποδηγέτηση της Δικαιοσύνης και η γνωστή για τέτοια καθεστώτα χοντροκομμένη προπαγάνδα για εξωτερικούς εχθρούς που συνωμοτούν προκειμένου να διαλύσουν την Τουρκική Δημοκρατία.
Πόσο όμως σταθερό είναι το καθεστώς Ερντογάν και πόση εμπιστοσύνη εμπνέει εντός και εκτός της χώρας; Αρκεί η συμμαχία του με τον ακροδεξιό εθνικιστή Μπαχτσελί και η προσπάθεια προσεταιρισμού του ακόμη και σήμερα κεμαλικού στρατιωτικού κατεστημένου; Επί του παρόντος τους ενώνει ο κοινός «εχθρός», οι Κούρδοι, εντός και εκτός Τουρκίας. Μόνον που αυτοί διαθέτουν και δυναμική κοινοβουλευτική παρουσία, παρά τις ανελέητες διώξεις και ισχυρή στήριξη εντός Συρίας, τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από την όψιμη και περιστασιακή «σύμμαχο» του Ερντογάν Ρωσία.
Στην οικονομία, κάποτε προνομιούχο γήπεδο του Προέδρου, το διψήφιο ποσοστό ανεργίας, το επίσης διψήφιο ποσοστό πληθωρισμού και μια καταρρέουσα τουρκική λίρα δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Και ο μέγας τρόμος για τον Ερντογάν έρχεται από την αντίπερα πλευρά του Ατλαντικού. Από έναν δικαστή του Μανχάτταν και την επερχόμενη απόφαση για την διαβόητη υπόθεση Ζάραμπ. Μια καταδίκη της κρατικής τράπεζας Χαλκ Μπανκ θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου για το τουρκικό τραπεζικό σύστημα αλλά και για το ηθικό status του ίδιου του Προέδρου.
Εξ ου και η επιθετικότητά του προς τις ΗΠΑ.
Εξαιρετικά ικανός ο Τούρκος πρόεδρος στην διαχείριση του εσωτερικού του ακροατηρίου, αποδεικνύεται τραγικά καιροσκόπος στις διεθνείς του σχέσεις. Απέτυχε να παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο στην συριακή κρίση, κόντεψε να έλθει σε ένοπλη σύγκρουση με την Ρωσία και την απέφυγε με μια ταπεινωτική κωλοτούμπα. Βρίσκεται σε διευρυνόμενη κρίση με τους αμερικανικούς θεσμούς, κατηγορώντας απροκάλυπτα τις ΗΠΑ ότι έστησαν το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου και υποθάλπουν τον Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος βρίσκεται πίσω από οτιδήποτε κακό συμβαίνει στην Τουρκία. Κουνάει απειλητικά το δάχτυλο στην Ευρωπαϊκή ´Ενωσηκαι λέει ότι θα ξαμολήσει πάλι τους πρόσφυγες. Όταν γνωρίζει ότι η οικονομική επιβίωση της χώρας του εξαρτάται από την ΕΕ. Εν όψει των προεδρικών εκλογών του 2019 προσπαθεί να χτίσει την εικόνα του άτρωτου. Ο χρόνος που μεσολαβεί ως τότε θα δείξει αν θα δικαιωθεί η αν θα έχει την τύχη κάποιων άλλων της ευρύτερης περιοχής που είχαν παρόμοιες αυταπάτες.
Πάνος Κολιοπάνος
Δημοσιογράφος, εκδότης
20/01/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Με «δούρειο ίππο» το πολιτικό Ισλάμ.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συχνά χαιρετάει τους οπαδούς του με τέσσερα δάχτυλα, διπλώνοντας στο εσωτερικό της παλάμης τον αντίχειρα. Είναι ο χαιρετισμός «ραμπιά», τον οποίο χρησιμοποιούν οι οπαδοί της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Ο Ερντογάν είχε υποστηρίξει ολόθερμα την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Αδελφότητας στην Αίγυπτο, τον Ιούνιο του 2012.
Είχε η προηγηθεί η ανάληψη της εξουσίας στην Τυνησία, την χώρα όπου ξεκίνησε η Αραβική Άνοιξη, από το ισλαμικό κόμμα Ενάχτα. Ταυτοχρόνως η Τουρκία πόνταρε πολλά στην ανατροπή του Μπασάρ αλ Άσαντ στην Συρία, από έναν ετερόκλητο αντιπολιτευτικό συνασπισμό, όπου κυριαρχούσαν οι ισλαμιστές. Το όνειρο του Ερντογάν, η αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γίνονταν πραγματικότητα. Η Τουρκία με μοχλό το πολιτικό Ισλάμ θα άλλαζε τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς, αποκτώντας διευρυμένη επιρροή στην Μέση Ανατολή.
Αραβική Άνοιξη και τουρκική απογοήτευση
Το όνειρο όμως δεν κράτησε πολύ. Ο αιγυπτιακός στρατός ανέτρεψε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους με ένα αιματηρό πραξικόπημα το καλοκαίρι του 2013. Από τότε οι σχέσεις μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας επιδεινώθηκαν και το πολιτικό Ισλάμ στην μεγαλύτερη χώρα του αραβικού κόσμου είναι υπό διωγμό.
Η ισλαμική αντιπολίτευση στην Συρία έδειξε σύντομα το απεχθές, τζιχαντιστικό της πρόσωπο, που σόκαρε την παγκόσμια κοινή γνώμη. Ο Μπασάρ αλ Άσαντ παραμένει στην εξουσία, ενώ οι οργανώσεις που στήριξε η Τουρκία έχουν ηττηθεί στα πεδία των μαχών.
Οι ισλαμιστές έχασαν επίσης τις εκλογές στην Τυνησία από μία συμμαχία κοσμικών πολιτικών και αξιωματούχων του προηγούμενου καθεστώτος. Το Ενάχτα δεν μοιάζει να επωφελείται από το πρόσφατο κύμα οργής που συγκλόνισε την χώρα. Το συμπέρασμα είναι πως η Τουρκία πόνταρε πολλά στο πολιτικό Ισλάμ, οι εξελίξεις όμως έδειξαν ότι υπερεκτίμησε την δυναμική του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η Τουρκία βγήκε εντελώς χαμένη στην περιοχή. Έχει άριστες σχέσεις με το Ιράν, παρόλο που στον εμφύλιο της Συρίας οι δύο χώρες στήριξαν διαφορετικά στρατόπεδα. Διατηρεί την στρατιωτική της βάση στο Κατάρ, στηρίζοντας τον εμίρη στην αντιπαράθεση του με τον Αιγύπτιο στρατάρχη Φατάχ αλ Σίσι και τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας.
Η Τουρκία και το Σουδάν
Η μεγαλύτερη όμως επιτυχία για την Τουρκία ήρθε μετά την ιστορική επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στο Σουδάν, στα τέλη του περασμένου Δεκέμβρη. Η Τουρκία απέκτησε μία νέα στρατιωτική βάση στην νήσο Suakan του Σουδάν. Το Suakan δεν είναι μία νησίδα στην μέση του πουθενά, άνευ γεωστρατηγικής σημασίας, όπως περίπου ισχυρίστηκε η κεμαλική αντιπολίτευση. Την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν η έδρα του οθωμανικού στόλου της Ερυθράς Θάλασσας.
Δεν δόθηκε η δέουσα σημασία στην ιστορική επίσκεψη του Τούρκου προέδρου σε μία χώρα που αποτελεί παραδοσιακά την σύνδεση του αραβικού κόσμου με την Αφρική. Δεν αποτέλεσε έκπληξη πως η πλειονότητα των αραβικών ΜΜΕ αντέδρασαν με οργή στην επίσκεψη Ερντογάν και στο «νεοοθωμανικό» του όραμα.
Είναι γνωστό πως οι Άραβες έχουν τις χειρότερες αναμνήσεις από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο παππούς του σημερινού βασιλιά της Ιορδανίας πολέμησε τα Οθωμανικά στρατεύματα στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, μαζί με τον θρυλικό «Λόρενς της Αραβίας».
Δεν είναι μόνο αυτοί οι λόγοι που η επίσκεψη Ερντογάν προκάλεσε την επιδείνωση των σχέσεων του Σουδάν με την πλειονότητα των αραβικών κρατών. Οι Άραβες θεωρούν πως ο Τούρκος πρόεδρος και ο Σουδανός ομόλογος του, ο στρατηγός Ομάρ Μπασίρ, παίζουν από κοινού επικίνδυνα παιχνίδια με το πολιτικό Ισλάμ.
Ο Ερντογάν περιχαρής επανάλαβε τον χαιρετισμό «ραμπιά», έχοντας στο πλάι του τον Μπασίρ, μία κίνηση υψηλότατου συμβολισμού. Το Σουδάν είναι ιστορικά μία χώρα βαρύνουσας σημασίας για την εξέλιξη του πολιτικού Ισλάμ. Υπό την ηγεσία ενός χαρισματικού θεολόγου, του Μουχάμαντ Μάχντι, ένας στρατός αυτοχθόνων είχε καταφέρει το 1880 να νικήσει τα αποικιοκρατικά στρατεύματα για πρώτη φορά στην ιστορία. Μέχρι το 1889 το Σουδάν αποκαλούνταν το «ισλαμικό κράτος του Μάχντι».
Η ταραγμένη πορεία του Σουδάν
Μετά από ένα πείραμα εκκοσμικευμένου αραβικού σοσιαλισμού, το Σουδάν από την δεκαετία του ’70 άρχισε να στρέφεται απροκάλυπτα όλα και περισσότερο στον ισλαμισμό. Οι Σουδανοί Αδελφοί Μουσουλμάνοι έσπευσαν να καλύψουν το κενό που άφησε στην χώρα η παρακμή των σοσιαλιστικών και των κομμουνιστικών θεωριών.
Ο χαρισματικός επικεφαλής τους ο Χασάν αλ Τουραμπί, ένας αστός διανοούμενος με σπουδές στην Σορβόννη και το Λονδίνο, έγινε ο πνευματικός καθοδηγητής του πραξικοπήματος του στρατηγού Μπασίρ το 1989. Από το 1999 οι σχέσεις μεταξύ των δύο συνοδοιπόρων άρχισαν να γίνονται εχθρικές. Υπήρξε μία ιδεολογική σύγκρουση μεταξύ Μπασίρ και Τουραμπί που θύμισε σε κάποιο βαθμό την αντιπαράθεση μεταξύ του Στάλιν και του Τρότσκι στην ΕΣΣΔ!
Για τον στρατηγό Μπασίρ ο ισλαμισμός έπρεπε πρώτα «να οικοδομηθεί σε μία χώρα», δηλαδή προείχε η βιωσιμότητα του στρατιωτικού καθεστώτος του. Για τον ιδεολόγο Τουραμπί το Σουδάν θα ήταν το κέντρο μίας «παγκόσμιας ισλαμικής επανάστασης» με στόχο την ανατροπή των διεφθαρμένων καθεστώτων των αραβικών χωρών. Ο Μπασίρ για να κατευνάσει τις ανησυχίες των Αράβων αναγκάστηκε να θέσει τον Τουραμπί στο περιθώριο.
Ο Τουραμπί πέθανε τελικώς το 2016 από φυσικά αίτια, με τον Μπασίρ να εκφράζει «τα ειλικρινή του συλλυπητήρια» στην οικογένεια του. Μπορεί η παγκόσμια ισλαμική επανάσταση που οραματίζονταν ο Τουραμπί να μην πραγματοποιήθηκε αλλά ακόμα και σήμερα το στρατιωτικό καθεστώς του Σουδάν ομνύει στο πολιτικό Ισλάμ. Το Σουδάν είναι πρότυπο «πραιτωριανού ισλαμικού κράτους», σύμφωνα με έναν εύστοχο ορισμό του μελετητή του πολιτικού Ισλάμ Hrair Dekmejian.
Ο επικεφαλής του στρατιωτικού καθεστώτος της Αιγύπτου, στρατάρχης Σίσι, γνωρίζει πως το Σουδάν στηρίζει από το 1990 τις οργανώσεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στον αραβικό κόσμο. Πως η χώρα στο παρελθόν έχει φιλοξενήσει τους μεγάλους «αστέρες» της παγκόσμιας τρομοκρατίας, από τον Κάρλος μέχρι τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Τα ελεγχόμενα από το στρατιωτικό καθεστώς μέσα ενημέρωσης της Αιγύπτου προειδοποίησαν πως «η Αίγυπτος δεν θα σιωπήσει όταν μία τουρκική στρατιωτική βάση δημιουργείται 200 χιλιόμετρα από τα σύνορα της».
Η αντίδραση των αραβικών κρατών
Δεν είναι όμως μόνο η Αίγυπτος. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα εξαπέλυσαν τις προηγούμενες μέρες μία σειρά σκληρών ρητορικών επιθέσεων εναντίον της Τουρκίας. Κορυφαία όλων η αναφορά του υπουργού εξωτερικών των Εμιράτων ότι «οι Οθωμανοί στρατιώτες ήταν λήσταρχοι των ιερών τόπων της Μεδίνας». Είναι απίθανο τα Εμιράτα να προχώρησαν σε μία φραστική επίθεση τέτοιας έντασης εναντίον της Τουρκίας, χωρίς να έχουν το πράσινο φως του μεγαλύτερου συμμάχου τους, του βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας.
Όλο και περισσότερο τα αραβικά μέσα ενημέρωσης αναφέρονται σε συγκρότηση ενός «άξονα» μεταξύ Αιγύπτου και Σαουδικής Αραβίας έναντι των βλέψεων της Τουρκίας. Οι δύο αραβικές χώρες υποβάθμισαν εκκωφαντικά την πρόσφατη διπλωματική πρωτοβουλία του Ερντογάν για την αναγνώριση της ανατολικής Ιερουσαλήμ, ως πρωτεύουσας των Παλαιστινίων. Ριάντ και Κάιρο θεωρούν πως ο Ερντογάν χρησιμοποιεί το παλαιστινιακό ζήτημα σαν «σημαία ευκαιρίας» για εμφανιστεί ως ο ηγέτης των μουσουλμάνων όλου του κόσμου.
Για τους επικεφαλής των αραβικών καθεστώτων ο Ερντογάν μοιάζει ίσως πιο επικίνδυνος από τους «άθεους κομμουνιστές» και τους «αποστάτες» του σιιτικού Ιράν. Αυτό γιατί ο Ερντογάν είναι σουνίτης μουσουλμάνος, όπως και η πλειονότητα του αραβικού πληθυσμού. Πιστεύουν πως ο Τούρκος πρόεδρος δεν έχει εγκαταλείψει την φιλοδοξία του να ηγεμονεύσει στην Μέση Ανατολή, χρησιμοποιώντας τις οργανώσεις του πολιτικού Ισλάμ ως «δούρειο ίππο» των νεοοθωμανικών οραμάτων του. Η Χαμάς και η Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι οι πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις οργανώσεων που στηρίζει ο Τούρκος πρόεδρος.
Ο Ερντογάν δεν έχει χρόνο να αντιπαρατεθεί με τους Άραβες την συγκεκριμένη στιγμή. Προτεραιότητά του είναι η ανάσχεση των Κούρδων στο Αφρίν της Συρίας. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, προετοιμάζεται για στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των Κούρδων στο Αφρίν. Θα προχωρήσει σε εισβολή μόνο αν έχει την έγκριση της Μόσχας, κάτι που δεν μοιάζει σίγουρο. Ασχέτως των εξελίξεων στο Αφρίν της Συρίας είναι σίγουρο πως η αντιπαράθεση του Ερντογάν με τα αραβικά κράτη θα έχει συνέχεια.
Γιώργος Λυκοκάπης
https://slpress.gr/diethni/me-doureio-ippo-to-politiko-islam/
20/1/2018
2.
Το επικίνδυνο παιχνίδι της «στριμωγμένης» Τουρκίας στη Συρία.
Αυξάνει η πιθανότητα τουρκικού χτυπήματος κατά των Κούρδων. Η στήριξη του YPG από ΗΠΑ και Ρωσία και οι λεπτές διαπραγματεύσεις για την επόμενη ημέρα. Το λάθος της Αγκυρας, που μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα.
Η ενεργός εμπλοκή των ΗΠΑ και της Ρωσίας στη Συρία τα τελευταία χρόνια έχει παραγκωνίσει τις φιλοδοξίες και τις επιδιώξεις της Τουρκίας στη χώρα, τώρα όμως η υπομονή της Άγκυρας αρχίζει να εξαντλείται.
Ο πρωταρχικός στόχος της Τουρκίας στη Συρία είναι να διασφαλίσει πως τα δύο καντόνια που ελέγχονται από τις Μονάδες Λαϊκής Προστασίας (YPG) των Κούρδων της Συρίας θα παραμείνουν απομονωμένα το ένα από το άλλο. Η Τουρκία είχε σταματήσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις προς τον σκοπό αυτό, προκειμένου να αποφύγει την άμεση σύγκρουση με τις αμερικανικές και ρωσικές δυνάμεις που είναι ενσωματωμένες στο YPG, τώρα όμως πληθαίνουν οι αποδείξεις πως σχεδιάζει μια πλήρη στρατιωτική επίθεση κατά του YPG, κάτι που αναμφίβολα θα έβλαπτε τις σχέσεις της τόσο με τη Ρωσία όσο και με τις ΗΠΑ.
Η Τουρκία ήλπιζε πως θα έκανε υπομονή με την παρουσία των ΗΠΑ στη Συρία και θα έπαιρνε την έγκριση της Ρωσίας για στρατιωτική επίθεση κατά του YPG. Ως αντάλλαγμα, ήταν πρόθυμη να συμβιβάσει την επιθυμία της να διώξει τον Σύριο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ και να συνεργαστεί με τη Ρωσία για μια διπλωματική λύση στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας μέσω ειρηνευτικών συνομιλιών (τη διαδικασία της Αστάνα). Όμως τώρα, μετά από αρκετά χρόνια αναμονής και εν μέσω αναζωπύρωσης στο πεδίο της μάχης που έφερε τις δυνάμεις που στηρίζονται από τη Ρωσία αντιμέτωπες με τους αντάρτες που στηρίζονται από την Τουρκία, η Τουρκία φαίνεται πως εγκαταλείπει το σχέδιο αυτό.
Πόλεμος με τους φίλους
Τώρα που το Ισλαμικό Κράτος έχει υποβαθμιστεί ως μια συμβατική μαχητική δύναμη στη Συρία, το επίκεντρο του πολέμου μεταφέρεται προς τα δυτικά, όπου οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις που στηρίζονται από τη Ρωσία και το Ιράν προσπαθούν να εξαλείψουν και τις τελευταίες ομάδες ανταρτών, τις οποίες εξακολουθεί να στηρίζει η Τουρκία, την ίδια ώρα που συμμετέχει σε διπλωματικές συνομιλίες.
Τους τελευταίους μήνες, οι κυβερνητικές δυνάμεις της Συρίας, με τη στήριξη της Ρωσίας και του Ιράν, έχουν εξαπολύσει σειρά αλληλοσυνδεόμενων επιθέσεων προκειμένου να εκδιώξουν τους αντάρτες από περιοχές-κλειδιά στις βορειοδυτικές επαρχίες του Χαλεπιού, της Χάμα και της Ιντλίμπ. Οι δυνάμεις των ανταρτών, περιλαμβανομένων αρκετών ομάδων βαριά οπλισμένων και υποστηριζόμενων από την Τουρκία, «απάντησαν» στην τελευταία επίθεση, της οποίας ηγείται μονάδα των ειδικών δυνάμεων του στρατού της Συρίας, για την κατάληψη του ανταρτοκρατούμενου αεροδρομίου της Αμπού αλ Ντουρ, με μια άγρια αντεπίθεση.
Η επίθεση και η αντεπίθεση έχουν κλιμακώσει τις εντάσεις στις σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας. Αλλωστε, η Ιντλίμπ υποτίθεται πως θα ήταν μέρος μιας ζώνης αποκλιμάκωσης, σύμφωνα με τις παραμέτρους που είχαν ορίσει η Ρωσία, η Τουρκία και το Ιράν κατά τις συνομιλίες στην Αστάνα του Καζακστάν. Η Τουρκία κατηγορεί συχνά την κυβέρνηση της Συρίας για παραβίαση της συμφωνίας αποκλιμάκωσης και έχει απαιτήσει από τη Ρωσία να κάνει περισσότερα για να αποτρέψει περαιτέρω επιθέσεις από τις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις. Η Ρωσία υποστηρίζει πως οι επιχειρήσεις στην Ιντλίμπ έχουν στόχο τις τρομοκρατικές ομάδες και είναι απαραίτητες, ενώ κατηγόρησε την Τουρκία για επίθεση με drone κατά της αεροπορικής της βάσης στην Λατάκια.
Για να αντιμετωπίσει την επιδείνωση των σχέσεων των δύο χωρών, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μίλησε τηλεφωνικά με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν στις 11 Ιανουαρίου. Μετά την τηλεφωνική επικοινωνία, ο κ. Πούτιν ανακοίνωσε πως η Τουρκία δεν είναι ένοχη για την επίθεση με drone και πως η επίθεση αυτή ήταν «στημένη», προκειμένου να ενοχοποιηθεί η Τουρκία και να υπονομευτεί η σχέση της με τη Ρωσία. Παρά το ότι οι δύο ηγέτες φαίνονται αμετακίνητοι στη θέση τους να βάλουν στην άκρη της διαφορές τους και να συνεργαστούν, ο πόλεμος στη Συρία θα δημιουργήσει προβλήματα στις σχέσεις τους.
Καθώς οι στηριζόμενοι από την Τουρκία αντάρτες εμπλέκονται σε άγριες μάχες με τις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις που στηρίζονται από τη Ρωσία, είναι ξεκάθαρο πως η Ρωσία και η Τουρκία έχουν εμπλακεί σε έναν πλήρη πόλεμο δι’ αντιπροσώπων.
Πόλεμος με τους εχθρούς
Ένας σημαντικός λόγος για τον οποίον η Τουρκία συμφώνησε στη διαδικασία της Αστάνα ήταν προκειμένου να καταλήξει σε συμφωνία με τη Ρωσία για να ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στο YPG, όμως η Ρωσία δεν συμβιβάζεται στο θέμα αυτό. Όχι μόνο δεν επιτρέπει στην Τουρκία να εξαπολύσει στρατιωτική επίθεση κατά του YPG, αλλά διατηρεί δυνάμεις σε θέσεις που μπλοκάρουν την τουρκική πρόσβαση σε κουρδικές θέσεις στην Αφρίν και έχει απαιτήσει το πολιτικό κόμμα που εκπροσωπεί το YPG, δηλαδή το Κόμμα της Δημοκρατικής Ενότητας (PYD), να συμμετέχει στις μελλοντικές ειρηνευτικές συνομιλίες στο Σότσι της Ρωσίας. Το Κρεμλίνο πιστεύει πως το YPG πρέπει να μπει στην όποια ειρηνευτική συμφωνία για τη Συρία, θεωρώντας πως η ομάδα αναδεικνύεται σε βασικό παράγοντα στη σύγκρουση και έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ.
Η Τουρκία, ωστόσο, είναι εξίσου ανυποχώρητη στο θέμα αυτό και χάνει όλο και περισσότερο την υπομονή της με την ενίσχυση του YPG στα σύνορα με τη Συρία. Μάλιστα, έχει χάσει τόσο πολύ την υπομονή της, που μπορεί να κινηθεί κατά του YPG χωρίς τη συγκατάθεση της Ρωσίας.
Τα τουρκικά πυρά κατά των θέσεων του YPG στην Αφρίν αυξήθηκαν το Σαββατοκύριακο, ενώ υπάρχουν αναφορές για ενδείξεις κινήσεων τουρκικών δυνάμεων από άλλα σημεία των συνόρων προς την Αφρίν. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ έχουν ανακοινώσει πως θα βοηθήσουν στην εκπαίδευση και την εδραίωση Συριακής Συνοριακής Δύναμης 30.000 μαχητών, η οποία θα περιλαμβάνει πολλά μέλη του YPG. Η Τουρκία έχει εξοργιστεί με την προοπτική μιας συνεργασίας των ΗΠΑ με το YPG, ακόμα και μετά τη συμβατική ήττα του Ισλαμικού Κράτους, και δεν θα το δεχθεί με «σταυρωμένα χέρια».
Καθώς η Τουρκία προετοιμάζεται για επίθεση, εντείνονται οι ανησυχίες πως ένα λανθασμένο τουρκικό πλήγμα θα μπορούσε να προκαλέσει ρωσικά ή αμερικανικά θύματα και να οδηγήσει σε μια επικίνδυνη κλιμάκωση της σύγκρουσης. Αυτός ο κίνδυνος και η υπόθεση πως η στήριξη των ΗΠΑ προς το YPG ήταν προσωρινή, έχουν αποτρέψει την Τουρκία από το να εξαπολύσει πλήρη πόλεμο κατά του YPG.
Όμως τώρα, καθώς οι ΗΠΑ ενισχύουν τη στήριξή τους προς το YPG και οι σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας συσφίγγονται, η Τουρκία φαίνεται όλο και πιο πρόθυμη να αναλάβει τα ρίσκα μιας επίθεσης.
http://www.euro2day.gr/specials/topics/article/1589395/to-epikindyno-paihnidi-ths-strimogmenhs-toyrkias-s.html
19/1/2018
3.
Ερντογάν: Ξεκίνησε «ντε φάκτο» η χερσαία επιχείρηση της Τουρκίας
στο Αφρίν της Συρίας.
Η χερσαία επιχείρηση της Τουρκίας στην περιοχή Αφρίν της Συρίας έχει ξεκινήσει «ντε φάκτο», ανακοίνωσε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο Ερντογάν είπε ότι «κάποιοι προσπαθούν να μας εξαπατήσουν αλλάζοντας το όνομα των δυνάμεων» που δρουν στη Συρία, αναφερόμενος στην κουρδική πολιτοφυλακή. Η ονομασία αυτής της δύναμης είναι PKΚ”, πρόσθεσε.
Το Αφρίν βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα της Τουρκίας και ελέγχεται από τις συριακές κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG). Η Άγκυρα χαρακτηρίζει ”τρομοκρατική” την οργάνωση αυτή, την οποία θεωρεί ότι είναι παρακλάδι του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν.
″Η επιχείρηση Αφρίν ξεκίνησε ντε φάκτο επί του πεδίου” είπε ο Ερντογάν, σε μια ομιλία του που μεταδόθηκε από την τηλεόραση, χωρίς να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις. ”Θα καταστρέψουμε σταδιακά τον διάδρομο του τρόμου, όπως κάναμε στις επιχειρήσεις της Τζαραμπλούς και της Αλ Μπαμπ, ξεκινώντας από τα δυτικά (...) Μετά, θα ακολουθήσει το Μάνμπιτζ”, πρόσθεσε, αναφερόμενος σε μια άλλη πόλη της Συρίας που βρίσκεται ανατολικότερα και είναι και αυτή υπό τον έλεγχο των Κούρδων.
″Αργότερα, βήμα προς βήμα, θα απαλλάξουμε τη χώρα μας μέχρι τα ιρακινά σύνορα από αυτό το στρώμα του τρόμου που προσπαθεί να μας πολιορκήσει”, συνέχισε
Παρά τις ανησυχίες που έχει εκδηλώσει η Ουάσινγκτον για μια τουρκική επιχείρηση μεγάλης κλίμακας στη Συρία, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προχώρησαν χθες και σήμερα σε βομβαρδισμούς θέσεων των YPG και συγκέντρωσαν εκατοντάδες στρατιώτες και δεκάδες άρματα κατά μήκος των συνόρων.
Οι YPG είναι ένας από τους συμμάχους των ΗΠΑ στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους. Διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην εκδίωξη των τζιχαντιστών απ′ όλα τα προπύργιά τους στη Συρία.
Ανταποκριτές του Γαλλικού Πρακτορείου που βρίσκονταν κοντά στη μεθοριακή πόλη Ρεϊχανλί, στην επαρχία Χατάι της Τουρκίας, είδαν σήμερα πολλά στρατιωτικά οχήματα να κατευθύνονται προς τα σύνορα.
Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Συρίας Φαϊσάλ Μεκντάντ είχε απειλήσει την Πέμπτη ότι η συριακή πολεμική αεροπορία θα καταρρίψει οποιοδήποτε τουρκικό μαχητικό μπει στον εναέριο χώρο της χώρας.
Αναλυτές σημειώνουν ότι καμία σημαντική επιχείρηση δεν μπορεί να γίνει στη Συρία χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Ρωσίας η οποία διατηρεί στρατιωτική παρουσία στην περιοχή και παραλλήλως έχει καλές σχέσεις με τις YPG. Ο αρχηγός του γενικού επιτελείου στρατού της Τουρκίας, στρατηγός Χουλουσί Ακάρ, καθώς και ο επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών Χακάν Φριντάν βρίσκονταν την Πέμπτη στη Μόσχα για συνομιλίες.
″Η Τουρκία δεν θα εξαπολύσει χερσαία και αεροπορική επίθεση χωρίς τις ευλογίες της Μόσχας”, προέβλεψε ο Άντονι Σκίνερ, αναλυτής της βρετανικής εταιρείας εκτιμήσεων κινδύνου Verisk Maplecroft. Σημείωσε ότι μια τουρκική επιχείρηση θα συνιστούσε ”ένα σοβαρό πλήγμα” για τον διεθνή συνασπισμό του οποίου ηγούνται οι ΗΠΑ και ο οποίος εξαρτάται ακόμη σε μεγάλο βαθμό από τις YPG για να σταθεροποιήσει την περιοχή μετά την εκδίωξη του ΙΚ.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει καλέσει την Τουρκία να επικεντρωθεί στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους και χαρακτήρισε αποσταθεροποιητική τη δράση της στο Αφρίν.
Η Μόσχα θα προσφύγει στον ΟΗΕ
Η Ρωσία θα στηρίξει τη Συρία με διπλωματικά μέσα και θα ζητήσει από τα Ηνωμένα Έθνη να σταματήσει η Τουρκία τη στρατιωτική επιχείρησή της στο Αφρίν, δήλωσε ένας ρώσος βουλευτής, μέλος της Επιτροπής Ασφάλειας του ρωσικού κοινοβουλίου, στο πρακτορείο RIA.
″Δεν είναι μόνο η Συρία που θα ζητήσει να σταματήσει αυτή η επιχείρηση. Η Ρωσία θα στηρίξει το αίτημα και θα παράσχει στη Συρία διπλωματική βοήθεια”, είπε ο Φραντς Κλίντσεβιτς.
Παράλληλα έγινε γνωστό ότι οι Ρώσοι στρατιώτες και τα μέλη της στρατιωτικής αστυνομίας που στάθμευαν στο Αφρίν της Συρίας αποχώρησαν από την περιοχή, μετά την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων της Τουρκίας.
Σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, μια μονάδα του ρωσικού Κέντρου για τη συμφιλίωση των αντιμαχόμενων πλευρών στη Συρία μεταφέρθηκε από το Αφρίν στο Ταλ Άτζαρ ώστε να μην υπάρξουν απώλειες ή τραυματισμοί μεταξύ των Ρώσων στρατιωτών.
Το υπουργείο Εξωτερικών, σε μια ανακοίνωση που εξέδωσε, ανέφερε ότι η Ρωσία εμμένει στη σταθερή θέση της για την εξεύρεση μιας λύσης στο πρόβλημα της συριακής κρίσης που θα βασίζεται στη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας.
Ένας εκπρόσωπος των κουρδικών Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG) είπε στο πρακτορείο Reuters ότι τα τουρκικά μαχητικά βομβαρδίζουν την πόλη του Αφρίν και πολλά χωριά γύρω από αυτήν. Υποστήριξε ότι υπάρχουν τραυματίες, αλλά παραμένει αδιευκρίνιστος ο αριθμός τους. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο αυτόν, το Ροτζχάτ Ροτζ, προς το παρόν δεν σημειώνονται συγκρούσεις μεταξύ των τουρκικών δυνάμεων και των YPG παρά ”μόνο αψιμαχίες” στην περιφέρεια της περιοχής του Αφρίν.
(Με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ)
http://www.huffingtonpost.gr/entry/erntoyan-xekinese-nte-fakto-e-chersaia-epicheirese-tes-toerkias-sto-afrin-tes-serias_gr_5a634079e4b0e56300700cfe?utm_hp_ref=gr-homepage
20/1/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Με «δούρειο ίππο» το πολιτικό Ισλάμ.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συχνά χαιρετάει τους οπαδούς του με τέσσερα δάχτυλα, διπλώνοντας στο εσωτερικό της παλάμης τον αντίχειρα. Είναι ο χαιρετισμός «ραμπιά», τον οποίο χρησιμοποιούν οι οπαδοί της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Ο Ερντογάν είχε υποστηρίξει ολόθερμα την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Αδελφότητας στην Αίγυπτο, τον Ιούνιο του 2012.
Είχε η προηγηθεί η ανάληψη της εξουσίας στην Τυνησία, την χώρα όπου ξεκίνησε η Αραβική Άνοιξη, από το ισλαμικό κόμμα Ενάχτα. Ταυτοχρόνως η Τουρκία πόνταρε πολλά στην ανατροπή του Μπασάρ αλ Άσαντ στην Συρία, από έναν ετερόκλητο αντιπολιτευτικό συνασπισμό, όπου κυριαρχούσαν οι ισλαμιστές. Το όνειρο του Ερντογάν, η αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γίνονταν πραγματικότητα. Η Τουρκία με μοχλό το πολιτικό Ισλάμ θα άλλαζε τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς, αποκτώντας διευρυμένη επιρροή στην Μέση Ανατολή.
Αραβική Άνοιξη και τουρκική απογοήτευση
Το όνειρο όμως δεν κράτησε πολύ. Ο αιγυπτιακός στρατός ανέτρεψε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους με ένα αιματηρό πραξικόπημα το καλοκαίρι του 2013. Από τότε οι σχέσεις μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας επιδεινώθηκαν και το πολιτικό Ισλάμ στην μεγαλύτερη χώρα του αραβικού κόσμου είναι υπό διωγμό.
Η ισλαμική αντιπολίτευση στην Συρία έδειξε σύντομα το απεχθές, τζιχαντιστικό της πρόσωπο, που σόκαρε την παγκόσμια κοινή γνώμη. Ο Μπασάρ αλ Άσαντ παραμένει στην εξουσία, ενώ οι οργανώσεις που στήριξε η Τουρκία έχουν ηττηθεί στα πεδία των μαχών.
Οι ισλαμιστές έχασαν επίσης τις εκλογές στην Τυνησία από μία συμμαχία κοσμικών πολιτικών και αξιωματούχων του προηγούμενου καθεστώτος. Το Ενάχτα δεν μοιάζει να επωφελείται από το πρόσφατο κύμα οργής που συγκλόνισε την χώρα. Το συμπέρασμα είναι πως η Τουρκία πόνταρε πολλά στο πολιτικό Ισλάμ, οι εξελίξεις όμως έδειξαν ότι υπερεκτίμησε την δυναμική του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η Τουρκία βγήκε εντελώς χαμένη στην περιοχή. Έχει άριστες σχέσεις με το Ιράν, παρόλο που στον εμφύλιο της Συρίας οι δύο χώρες στήριξαν διαφορετικά στρατόπεδα. Διατηρεί την στρατιωτική της βάση στο Κατάρ, στηρίζοντας τον εμίρη στην αντιπαράθεση του με τον Αιγύπτιο στρατάρχη Φατάχ αλ Σίσι και τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας.
Η Τουρκία και το Σουδάν
Η μεγαλύτερη όμως επιτυχία για την Τουρκία ήρθε μετά την ιστορική επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στο Σουδάν, στα τέλη του περασμένου Δεκέμβρη. Η Τουρκία απέκτησε μία νέα στρατιωτική βάση στην νήσο Suakan του Σουδάν. Το Suakan δεν είναι μία νησίδα στην μέση του πουθενά, άνευ γεωστρατηγικής σημασίας, όπως περίπου ισχυρίστηκε η κεμαλική αντιπολίτευση. Την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν η έδρα του οθωμανικού στόλου της Ερυθράς Θάλασσας.
Δεν δόθηκε η δέουσα σημασία στην ιστορική επίσκεψη του Τούρκου προέδρου σε μία χώρα που αποτελεί παραδοσιακά την σύνδεση του αραβικού κόσμου με την Αφρική. Δεν αποτέλεσε έκπληξη πως η πλειονότητα των αραβικών ΜΜΕ αντέδρασαν με οργή στην επίσκεψη Ερντογάν και στο «νεοοθωμανικό» του όραμα.
Είναι γνωστό πως οι Άραβες έχουν τις χειρότερες αναμνήσεις από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο παππούς του σημερινού βασιλιά της Ιορδανίας πολέμησε τα Οθωμανικά στρατεύματα στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, μαζί με τον θρυλικό «Λόρενς της Αραβίας».
Δεν είναι μόνο αυτοί οι λόγοι που η επίσκεψη Ερντογάν προκάλεσε την επιδείνωση των σχέσεων του Σουδάν με την πλειονότητα των αραβικών κρατών. Οι Άραβες θεωρούν πως ο Τούρκος πρόεδρος και ο Σουδανός ομόλογος του, ο στρατηγός Ομάρ Μπασίρ, παίζουν από κοινού επικίνδυνα παιχνίδια με το πολιτικό Ισλάμ.
Ο Ερντογάν περιχαρής επανάλαβε τον χαιρετισμό «ραμπιά», έχοντας στο πλάι του τον Μπασίρ, μία κίνηση υψηλότατου συμβολισμού. Το Σουδάν είναι ιστορικά μία χώρα βαρύνουσας σημασίας για την εξέλιξη του πολιτικού Ισλάμ. Υπό την ηγεσία ενός χαρισματικού θεολόγου, του Μουχάμαντ Μάχντι, ένας στρατός αυτοχθόνων είχε καταφέρει το 1880 να νικήσει τα αποικιοκρατικά στρατεύματα για πρώτη φορά στην ιστορία. Μέχρι το 1889 το Σουδάν αποκαλούνταν το «ισλαμικό κράτος του Μάχντι».
Η ταραγμένη πορεία του Σουδάν
Μετά από ένα πείραμα εκκοσμικευμένου αραβικού σοσιαλισμού, το Σουδάν από την δεκαετία του ’70 άρχισε να στρέφεται απροκάλυπτα όλα και περισσότερο στον ισλαμισμό. Οι Σουδανοί Αδελφοί Μουσουλμάνοι έσπευσαν να καλύψουν το κενό που άφησε στην χώρα η παρακμή των σοσιαλιστικών και των κομμουνιστικών θεωριών.
Ο χαρισματικός επικεφαλής τους ο Χασάν αλ Τουραμπί, ένας αστός διανοούμενος με σπουδές στην Σορβόννη και το Λονδίνο, έγινε ο πνευματικός καθοδηγητής του πραξικοπήματος του στρατηγού Μπασίρ το 1989. Από το 1999 οι σχέσεις μεταξύ των δύο συνοδοιπόρων άρχισαν να γίνονται εχθρικές. Υπήρξε μία ιδεολογική σύγκρουση μεταξύ Μπασίρ και Τουραμπί που θύμισε σε κάποιο βαθμό την αντιπαράθεση μεταξύ του Στάλιν και του Τρότσκι στην ΕΣΣΔ!
Για τον στρατηγό Μπασίρ ο ισλαμισμός έπρεπε πρώτα «να οικοδομηθεί σε μία χώρα», δηλαδή προείχε η βιωσιμότητα του στρατιωτικού καθεστώτος του. Για τον ιδεολόγο Τουραμπί το Σουδάν θα ήταν το κέντρο μίας «παγκόσμιας ισλαμικής επανάστασης» με στόχο την ανατροπή των διεφθαρμένων καθεστώτων των αραβικών χωρών. Ο Μπασίρ για να κατευνάσει τις ανησυχίες των Αράβων αναγκάστηκε να θέσει τον Τουραμπί στο περιθώριο.
Ο Τουραμπί πέθανε τελικώς το 2016 από φυσικά αίτια, με τον Μπασίρ να εκφράζει «τα ειλικρινή του συλλυπητήρια» στην οικογένεια του. Μπορεί η παγκόσμια ισλαμική επανάσταση που οραματίζονταν ο Τουραμπί να μην πραγματοποιήθηκε αλλά ακόμα και σήμερα το στρατιωτικό καθεστώς του Σουδάν ομνύει στο πολιτικό Ισλάμ. Το Σουδάν είναι πρότυπο «πραιτωριανού ισλαμικού κράτους», σύμφωνα με έναν εύστοχο ορισμό του μελετητή του πολιτικού Ισλάμ Hrair Dekmejian.
Ο επικεφαλής του στρατιωτικού καθεστώτος της Αιγύπτου, στρατάρχης Σίσι, γνωρίζει πως το Σουδάν στηρίζει από το 1990 τις οργανώσεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στον αραβικό κόσμο. Πως η χώρα στο παρελθόν έχει φιλοξενήσει τους μεγάλους «αστέρες» της παγκόσμιας τρομοκρατίας, από τον Κάρλος μέχρι τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Τα ελεγχόμενα από το στρατιωτικό καθεστώς μέσα ενημέρωσης της Αιγύπτου προειδοποίησαν πως «η Αίγυπτος δεν θα σιωπήσει όταν μία τουρκική στρατιωτική βάση δημιουργείται 200 χιλιόμετρα από τα σύνορα της».
Η αντίδραση των αραβικών κρατών
Δεν είναι όμως μόνο η Αίγυπτος. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα εξαπέλυσαν τις προηγούμενες μέρες μία σειρά σκληρών ρητορικών επιθέσεων εναντίον της Τουρκίας. Κορυφαία όλων η αναφορά του υπουργού εξωτερικών των Εμιράτων ότι «οι Οθωμανοί στρατιώτες ήταν λήσταρχοι των ιερών τόπων της Μεδίνας». Είναι απίθανο τα Εμιράτα να προχώρησαν σε μία φραστική επίθεση τέτοιας έντασης εναντίον της Τουρκίας, χωρίς να έχουν το πράσινο φως του μεγαλύτερου συμμάχου τους, του βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας.
Όλο και περισσότερο τα αραβικά μέσα ενημέρωσης αναφέρονται σε συγκρότηση ενός «άξονα» μεταξύ Αιγύπτου και Σαουδικής Αραβίας έναντι των βλέψεων της Τουρκίας. Οι δύο αραβικές χώρες υποβάθμισαν εκκωφαντικά την πρόσφατη διπλωματική πρωτοβουλία του Ερντογάν για την αναγνώριση της ανατολικής Ιερουσαλήμ, ως πρωτεύουσας των Παλαιστινίων. Ριάντ και Κάιρο θεωρούν πως ο Ερντογάν χρησιμοποιεί το παλαιστινιακό ζήτημα σαν «σημαία ευκαιρίας» για εμφανιστεί ως ο ηγέτης των μουσουλμάνων όλου του κόσμου.
Για τους επικεφαλής των αραβικών καθεστώτων ο Ερντογάν μοιάζει ίσως πιο επικίνδυνος από τους «άθεους κομμουνιστές» και τους «αποστάτες» του σιιτικού Ιράν. Αυτό γιατί ο Ερντογάν είναι σουνίτης μουσουλμάνος, όπως και η πλειονότητα του αραβικού πληθυσμού. Πιστεύουν πως ο Τούρκος πρόεδρος δεν έχει εγκαταλείψει την φιλοδοξία του να ηγεμονεύσει στην Μέση Ανατολή, χρησιμοποιώντας τις οργανώσεις του πολιτικού Ισλάμ ως «δούρειο ίππο» των νεοοθωμανικών οραμάτων του. Η Χαμάς και η Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι οι πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις οργανώσεων που στηρίζει ο Τούρκος πρόεδρος.
Ο Ερντογάν δεν έχει χρόνο να αντιπαρατεθεί με τους Άραβες την συγκεκριμένη στιγμή. Προτεραιότητά του είναι η ανάσχεση των Κούρδων στο Αφρίν της Συρίας. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, προετοιμάζεται για στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των Κούρδων στο Αφρίν. Θα προχωρήσει σε εισβολή μόνο αν έχει την έγκριση της Μόσχας, κάτι που δεν μοιάζει σίγουρο. Ασχέτως των εξελίξεων στο Αφρίν της Συρίας είναι σίγουρο πως η αντιπαράθεση του Ερντογάν με τα αραβικά κράτη θα έχει συνέχεια.
Γιώργος Λυκοκάπης
https://slpress.gr/diethni/me-doureio-ippo-to-politiko-islam/
20/1/2018
2.
Το επικίνδυνο παιχνίδι της «στριμωγμένης» Τουρκίας στη Συρία.
Αυξάνει η πιθανότητα τουρκικού χτυπήματος κατά των Κούρδων. Η στήριξη του YPG από ΗΠΑ και Ρωσία και οι λεπτές διαπραγματεύσεις για την επόμενη ημέρα. Το λάθος της Αγκυρας, που μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα.
Η ενεργός εμπλοκή των ΗΠΑ και της Ρωσίας στη Συρία τα τελευταία χρόνια έχει παραγκωνίσει τις φιλοδοξίες και τις επιδιώξεις της Τουρκίας στη χώρα, τώρα όμως η υπομονή της Άγκυρας αρχίζει να εξαντλείται.
Ο πρωταρχικός στόχος της Τουρκίας στη Συρία είναι να διασφαλίσει πως τα δύο καντόνια που ελέγχονται από τις Μονάδες Λαϊκής Προστασίας (YPG) των Κούρδων της Συρίας θα παραμείνουν απομονωμένα το ένα από το άλλο. Η Τουρκία είχε σταματήσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις προς τον σκοπό αυτό, προκειμένου να αποφύγει την άμεση σύγκρουση με τις αμερικανικές και ρωσικές δυνάμεις που είναι ενσωματωμένες στο YPG, τώρα όμως πληθαίνουν οι αποδείξεις πως σχεδιάζει μια πλήρη στρατιωτική επίθεση κατά του YPG, κάτι που αναμφίβολα θα έβλαπτε τις σχέσεις της τόσο με τη Ρωσία όσο και με τις ΗΠΑ.
Η Τουρκία ήλπιζε πως θα έκανε υπομονή με την παρουσία των ΗΠΑ στη Συρία και θα έπαιρνε την έγκριση της Ρωσίας για στρατιωτική επίθεση κατά του YPG. Ως αντάλλαγμα, ήταν πρόθυμη να συμβιβάσει την επιθυμία της να διώξει τον Σύριο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ και να συνεργαστεί με τη Ρωσία για μια διπλωματική λύση στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας μέσω ειρηνευτικών συνομιλιών (τη διαδικασία της Αστάνα). Όμως τώρα, μετά από αρκετά χρόνια αναμονής και εν μέσω αναζωπύρωσης στο πεδίο της μάχης που έφερε τις δυνάμεις που στηρίζονται από τη Ρωσία αντιμέτωπες με τους αντάρτες που στηρίζονται από την Τουρκία, η Τουρκία φαίνεται πως εγκαταλείπει το σχέδιο αυτό.
Πόλεμος με τους φίλους
Τώρα που το Ισλαμικό Κράτος έχει υποβαθμιστεί ως μια συμβατική μαχητική δύναμη στη Συρία, το επίκεντρο του πολέμου μεταφέρεται προς τα δυτικά, όπου οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις που στηρίζονται από τη Ρωσία και το Ιράν προσπαθούν να εξαλείψουν και τις τελευταίες ομάδες ανταρτών, τις οποίες εξακολουθεί να στηρίζει η Τουρκία, την ίδια ώρα που συμμετέχει σε διπλωματικές συνομιλίες.
Τους τελευταίους μήνες, οι κυβερνητικές δυνάμεις της Συρίας, με τη στήριξη της Ρωσίας και του Ιράν, έχουν εξαπολύσει σειρά αλληλοσυνδεόμενων επιθέσεων προκειμένου να εκδιώξουν τους αντάρτες από περιοχές-κλειδιά στις βορειοδυτικές επαρχίες του Χαλεπιού, της Χάμα και της Ιντλίμπ. Οι δυνάμεις των ανταρτών, περιλαμβανομένων αρκετών ομάδων βαριά οπλισμένων και υποστηριζόμενων από την Τουρκία, «απάντησαν» στην τελευταία επίθεση, της οποίας ηγείται μονάδα των ειδικών δυνάμεων του στρατού της Συρίας, για την κατάληψη του ανταρτοκρατούμενου αεροδρομίου της Αμπού αλ Ντουρ, με μια άγρια αντεπίθεση.
Η επίθεση και η αντεπίθεση έχουν κλιμακώσει τις εντάσεις στις σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας. Αλλωστε, η Ιντλίμπ υποτίθεται πως θα ήταν μέρος μιας ζώνης αποκλιμάκωσης, σύμφωνα με τις παραμέτρους που είχαν ορίσει η Ρωσία, η Τουρκία και το Ιράν κατά τις συνομιλίες στην Αστάνα του Καζακστάν. Η Τουρκία κατηγορεί συχνά την κυβέρνηση της Συρίας για παραβίαση της συμφωνίας αποκλιμάκωσης και έχει απαιτήσει από τη Ρωσία να κάνει περισσότερα για να αποτρέψει περαιτέρω επιθέσεις από τις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις. Η Ρωσία υποστηρίζει πως οι επιχειρήσεις στην Ιντλίμπ έχουν στόχο τις τρομοκρατικές ομάδες και είναι απαραίτητες, ενώ κατηγόρησε την Τουρκία για επίθεση με drone κατά της αεροπορικής της βάσης στην Λατάκια.
Για να αντιμετωπίσει την επιδείνωση των σχέσεων των δύο χωρών, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μίλησε τηλεφωνικά με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν στις 11 Ιανουαρίου. Μετά την τηλεφωνική επικοινωνία, ο κ. Πούτιν ανακοίνωσε πως η Τουρκία δεν είναι ένοχη για την επίθεση με drone και πως η επίθεση αυτή ήταν «στημένη», προκειμένου να ενοχοποιηθεί η Τουρκία και να υπονομευτεί η σχέση της με τη Ρωσία. Παρά το ότι οι δύο ηγέτες φαίνονται αμετακίνητοι στη θέση τους να βάλουν στην άκρη της διαφορές τους και να συνεργαστούν, ο πόλεμος στη Συρία θα δημιουργήσει προβλήματα στις σχέσεις τους.
Καθώς οι στηριζόμενοι από την Τουρκία αντάρτες εμπλέκονται σε άγριες μάχες με τις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις που στηρίζονται από τη Ρωσία, είναι ξεκάθαρο πως η Ρωσία και η Τουρκία έχουν εμπλακεί σε έναν πλήρη πόλεμο δι’ αντιπροσώπων.
Πόλεμος με τους εχθρούς
Ένας σημαντικός λόγος για τον οποίον η Τουρκία συμφώνησε στη διαδικασία της Αστάνα ήταν προκειμένου να καταλήξει σε συμφωνία με τη Ρωσία για να ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στο YPG, όμως η Ρωσία δεν συμβιβάζεται στο θέμα αυτό. Όχι μόνο δεν επιτρέπει στην Τουρκία να εξαπολύσει στρατιωτική επίθεση κατά του YPG, αλλά διατηρεί δυνάμεις σε θέσεις που μπλοκάρουν την τουρκική πρόσβαση σε κουρδικές θέσεις στην Αφρίν και έχει απαιτήσει το πολιτικό κόμμα που εκπροσωπεί το YPG, δηλαδή το Κόμμα της Δημοκρατικής Ενότητας (PYD), να συμμετέχει στις μελλοντικές ειρηνευτικές συνομιλίες στο Σότσι της Ρωσίας. Το Κρεμλίνο πιστεύει πως το YPG πρέπει να μπει στην όποια ειρηνευτική συμφωνία για τη Συρία, θεωρώντας πως η ομάδα αναδεικνύεται σε βασικό παράγοντα στη σύγκρουση και έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ.
Η Τουρκία, ωστόσο, είναι εξίσου ανυποχώρητη στο θέμα αυτό και χάνει όλο και περισσότερο την υπομονή της με την ενίσχυση του YPG στα σύνορα με τη Συρία. Μάλιστα, έχει χάσει τόσο πολύ την υπομονή της, που μπορεί να κινηθεί κατά του YPG χωρίς τη συγκατάθεση της Ρωσίας.
Τα τουρκικά πυρά κατά των θέσεων του YPG στην Αφρίν αυξήθηκαν το Σαββατοκύριακο, ενώ υπάρχουν αναφορές για ενδείξεις κινήσεων τουρκικών δυνάμεων από άλλα σημεία των συνόρων προς την Αφρίν. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ έχουν ανακοινώσει πως θα βοηθήσουν στην εκπαίδευση και την εδραίωση Συριακής Συνοριακής Δύναμης 30.000 μαχητών, η οποία θα περιλαμβάνει πολλά μέλη του YPG. Η Τουρκία έχει εξοργιστεί με την προοπτική μιας συνεργασίας των ΗΠΑ με το YPG, ακόμα και μετά τη συμβατική ήττα του Ισλαμικού Κράτους, και δεν θα το δεχθεί με «σταυρωμένα χέρια».
Καθώς η Τουρκία προετοιμάζεται για επίθεση, εντείνονται οι ανησυχίες πως ένα λανθασμένο τουρκικό πλήγμα θα μπορούσε να προκαλέσει ρωσικά ή αμερικανικά θύματα και να οδηγήσει σε μια επικίνδυνη κλιμάκωση της σύγκρουσης. Αυτός ο κίνδυνος και η υπόθεση πως η στήριξη των ΗΠΑ προς το YPG ήταν προσωρινή, έχουν αποτρέψει την Τουρκία από το να εξαπολύσει πλήρη πόλεμο κατά του YPG.
Όμως τώρα, καθώς οι ΗΠΑ ενισχύουν τη στήριξή τους προς το YPG και οι σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας συσφίγγονται, η Τουρκία φαίνεται όλο και πιο πρόθυμη να αναλάβει τα ρίσκα μιας επίθεσης.
http://www.euro2day.gr/specials/topics/article/1589395/to-epikindyno-paihnidi-ths-strimogmenhs-toyrkias-s.html
19/1/2018
3.
Ερντογάν: Ξεκίνησε «ντε φάκτο» η χερσαία επιχείρηση της Τουρκίας
στο Αφρίν της Συρίας.
Η χερσαία επιχείρηση της Τουρκίας στην περιοχή Αφρίν της Συρίας έχει ξεκινήσει «ντε φάκτο», ανακοίνωσε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο Ερντογάν είπε ότι «κάποιοι προσπαθούν να μας εξαπατήσουν αλλάζοντας το όνομα των δυνάμεων» που δρουν στη Συρία, αναφερόμενος στην κουρδική πολιτοφυλακή. Η ονομασία αυτής της δύναμης είναι PKΚ”, πρόσθεσε.
Το Αφρίν βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα της Τουρκίας και ελέγχεται από τις συριακές κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG). Η Άγκυρα χαρακτηρίζει ”τρομοκρατική” την οργάνωση αυτή, την οποία θεωρεί ότι είναι παρακλάδι του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν.
″Η επιχείρηση Αφρίν ξεκίνησε ντε φάκτο επί του πεδίου” είπε ο Ερντογάν, σε μια ομιλία του που μεταδόθηκε από την τηλεόραση, χωρίς να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις. ”Θα καταστρέψουμε σταδιακά τον διάδρομο του τρόμου, όπως κάναμε στις επιχειρήσεις της Τζαραμπλούς και της Αλ Μπαμπ, ξεκινώντας από τα δυτικά (...) Μετά, θα ακολουθήσει το Μάνμπιτζ”, πρόσθεσε, αναφερόμενος σε μια άλλη πόλη της Συρίας που βρίσκεται ανατολικότερα και είναι και αυτή υπό τον έλεγχο των Κούρδων.
″Αργότερα, βήμα προς βήμα, θα απαλλάξουμε τη χώρα μας μέχρι τα ιρακινά σύνορα από αυτό το στρώμα του τρόμου που προσπαθεί να μας πολιορκήσει”, συνέχισε
Παρά τις ανησυχίες που έχει εκδηλώσει η Ουάσινγκτον για μια τουρκική επιχείρηση μεγάλης κλίμακας στη Συρία, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προχώρησαν χθες και σήμερα σε βομβαρδισμούς θέσεων των YPG και συγκέντρωσαν εκατοντάδες στρατιώτες και δεκάδες άρματα κατά μήκος των συνόρων.
Οι YPG είναι ένας από τους συμμάχους των ΗΠΑ στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους. Διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην εκδίωξη των τζιχαντιστών απ′ όλα τα προπύργιά τους στη Συρία.
Ανταποκριτές του Γαλλικού Πρακτορείου που βρίσκονταν κοντά στη μεθοριακή πόλη Ρεϊχανλί, στην επαρχία Χατάι της Τουρκίας, είδαν σήμερα πολλά στρατιωτικά οχήματα να κατευθύνονται προς τα σύνορα.
Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Συρίας Φαϊσάλ Μεκντάντ είχε απειλήσει την Πέμπτη ότι η συριακή πολεμική αεροπορία θα καταρρίψει οποιοδήποτε τουρκικό μαχητικό μπει στον εναέριο χώρο της χώρας.
Αναλυτές σημειώνουν ότι καμία σημαντική επιχείρηση δεν μπορεί να γίνει στη Συρία χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Ρωσίας η οποία διατηρεί στρατιωτική παρουσία στην περιοχή και παραλλήλως έχει καλές σχέσεις με τις YPG. Ο αρχηγός του γενικού επιτελείου στρατού της Τουρκίας, στρατηγός Χουλουσί Ακάρ, καθώς και ο επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών Χακάν Φριντάν βρίσκονταν την Πέμπτη στη Μόσχα για συνομιλίες.
″Η Τουρκία δεν θα εξαπολύσει χερσαία και αεροπορική επίθεση χωρίς τις ευλογίες της Μόσχας”, προέβλεψε ο Άντονι Σκίνερ, αναλυτής της βρετανικής εταιρείας εκτιμήσεων κινδύνου Verisk Maplecroft. Σημείωσε ότι μια τουρκική επιχείρηση θα συνιστούσε ”ένα σοβαρό πλήγμα” για τον διεθνή συνασπισμό του οποίου ηγούνται οι ΗΠΑ και ο οποίος εξαρτάται ακόμη σε μεγάλο βαθμό από τις YPG για να σταθεροποιήσει την περιοχή μετά την εκδίωξη του ΙΚ.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει καλέσει την Τουρκία να επικεντρωθεί στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους και χαρακτήρισε αποσταθεροποιητική τη δράση της στο Αφρίν.
Η Μόσχα θα προσφύγει στον ΟΗΕ
Η Ρωσία θα στηρίξει τη Συρία με διπλωματικά μέσα και θα ζητήσει από τα Ηνωμένα Έθνη να σταματήσει η Τουρκία τη στρατιωτική επιχείρησή της στο Αφρίν, δήλωσε ένας ρώσος βουλευτής, μέλος της Επιτροπής Ασφάλειας του ρωσικού κοινοβουλίου, στο πρακτορείο RIA.
″Δεν είναι μόνο η Συρία που θα ζητήσει να σταματήσει αυτή η επιχείρηση. Η Ρωσία θα στηρίξει το αίτημα και θα παράσχει στη Συρία διπλωματική βοήθεια”, είπε ο Φραντς Κλίντσεβιτς.
Παράλληλα έγινε γνωστό ότι οι Ρώσοι στρατιώτες και τα μέλη της στρατιωτικής αστυνομίας που στάθμευαν στο Αφρίν της Συρίας αποχώρησαν από την περιοχή, μετά την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων της Τουρκίας.
Σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, μια μονάδα του ρωσικού Κέντρου για τη συμφιλίωση των αντιμαχόμενων πλευρών στη Συρία μεταφέρθηκε από το Αφρίν στο Ταλ Άτζαρ ώστε να μην υπάρξουν απώλειες ή τραυματισμοί μεταξύ των Ρώσων στρατιωτών.
Το υπουργείο Εξωτερικών, σε μια ανακοίνωση που εξέδωσε, ανέφερε ότι η Ρωσία εμμένει στη σταθερή θέση της για την εξεύρεση μιας λύσης στο πρόβλημα της συριακής κρίσης που θα βασίζεται στη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας.
Ένας εκπρόσωπος των κουρδικών Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG) είπε στο πρακτορείο Reuters ότι τα τουρκικά μαχητικά βομβαρδίζουν την πόλη του Αφρίν και πολλά χωριά γύρω από αυτήν. Υποστήριξε ότι υπάρχουν τραυματίες, αλλά παραμένει αδιευκρίνιστος ο αριθμός τους. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο αυτόν, το Ροτζχάτ Ροτζ, προς το παρόν δεν σημειώνονται συγκρούσεις μεταξύ των τουρκικών δυνάμεων και των YPG παρά ”μόνο αψιμαχίες” στην περιφέρεια της περιοχής του Αφρίν.
(Με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ)
http://www.huffingtonpost.gr/entry/erntoyan-xekinese-nte-fakto-e-chersaia-epicheirese-tes-toerkias-sto-afrin-tes-serias_gr_5a634079e4b0e56300700cfe?utm_hp_ref=gr-homepage
20/1/2018