FREMM frigate:Στα σκαριά η απόκτηση δύο φρεγατών από τη Γαλλία.

 Ελλάδα-Τουρκία:
Ισχύς, ισορροπία ισχύος, εξοπλισμοί.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
(1) EKTAKTO – Κατεπείγον αίτημα στη Γαλλία για προμήθεια 4 φρεγατών FREMM και Gowind!  
(2) Σημαντική ελληνική κίνηση προς τη Γαλλία για φρεγάτες και κορβέτες!
(3) Φρεγάτες FREMM για την Ελλάδα;  
(4) Τα 10 δεδομένα για τον εκσυγχρονισμό των F-16 και το συμπέρασμα: “Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο”.
(5) Η στολή εκστρατείας και η στρατηγική «επιβίωσης και κυριαρχίας».

French Navy FREMM Frigate Provence

Εγγραφο αίτημα για έναρξη συζητήσεων με σκοπό την απόκτηση δύο φρεγατών τύπου FREMM αναμένεται να στείλει η ελληνική κυβέρνηση στο Παρίσι εντός του επόμενου μήνα. Οι επαφές ανάμεσα σε Ελλάδα και Γαλλία θα γίνουν αρχικά σε στρατιωτικό επίπεδο, ξεκινώντας από τον Φεβρουάριο, όταν αναμένεται να έχει φθάσει στο Παρίσι και το σχετικό έγγραφο από την ελληνική κυβέρνηση. Καλά πληροφορημένες πηγές ανέφεραν ότι η συγκεκριμένη κίνηση έρχεται σε συνέχεια σχετικής προφορικής συμφωνίας ανάμεσα στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμανουέλ Μακρόν, κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Αρχικός στόχος της Αθήνας είναι η επίτευξη συμφωνίας για δύο φρεγάτες πολλαπλών ρόλων τύπου FREMM και οι πλέον αισιόδοξοι θεωρούν ότι πιθανότατα θα μπορούσε να επεκταθεί κατά δύο ακόμη πλοία (δηλαδή, συνολικά τέσσερις). Ωστόσο, λόγω του αρκετά υψηλού κόστους ανά μονάδα (500-600 εκατ. ευρώ ανά φρεγάτα), οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι η Αθήνα είναι προετοιμασμένη να συζητήσει για την εναλλακτική προμήθεια γαλλικών κορβετών τύπου Gowind.

Οι συγκεκριμένες κορβέτες συνιστούν αρκετά πιο οικονομική λύση. Σε κάθε περίπτωση στις προδιαγραφές του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.) προκρίνονται οι FREMM, ως φρεγάτες με ενισχυμένες αντιαεροπορικές δυνατότητες και, κυρίως, προβολή παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο, η οποία αποκτά αυξανόμενη σημασία για την Ελλάδα, αλλά και τον χώρο συνεργασίας με Κυπριακή Δημοκρατία και Ισραήλ. Σημειώνεται ότι η προμήθεια σύγχρονων φρεγατών κρίνεται από το ΓΕΕΘΑ αλλά και το ΓΕΝ ως απόλυτης προτεραιότητας, αφενός λόγω της γήρανσης του υφιστάμενου στόλου, αφετέρου λόγω της διαφαινόμενης αύξησης της ανάγκης παρουσίας της Ελλάδας στην ανοιχτή θάλασσα.

Προμήθεια λέμβων

Τον Φεβρουάριο πιθανότατα θα προχωρήσει και η προμήθεια λέμβων υψηλής ταχύτητας  τύπου  Mark-V (μήκους 25 μέτρων), η αποδέσμευση των οποίων έχει ήδη εγκριθεί από το αμερικανικό Κογκρέσο, ενώ εστάλη και η σχετική επιστολή αποδοχής (Letter of Acceptance).

Στις ΗΠΑ θα μεταβεί τον Φεβρουάριο αντιπροσωπεία Ελλήνων αξιωματικών, οι οποίοι θα επιθεωρήσουν τις συγκεκριμένες λέμβους, που θα χρησιμοποιηθούν για τη μεταφορά των βατραχανθρώπων του Π.Ν. Η συγκεκριμένη προμήθεια ακολουθεί την πρόσφατη συμφωνία με τις ΗΠΑ για την απόκτηση 70 ελικοπτέρων ΟΗ-58D Kiowa Warrior, η οποία εγκρίθηκε και οριστικά από το ΚΥΣΕΑ και εκτιμάται ότι θα αποτελέσει σοβαρή αναβάθμιση του οπλοστασίου της Αεροπορίας Στρατού.

Οι πρώτες αφίξεις των ελικοπτέρων θα αρχίσουν εντός του 2018 και η αρχική επιχειρησιακή ικανότητά τους αναμένεται να έχει επιτευχθεί έως το 2019. Στόχος του αρχηγού ΓΕΣ Αλκ. Στεφανή είναι η κατά το δυνατόν ταχύτερη ένταξή τους στις δομές της Αεροπορίας Στρατού με διασπορά τους στα νησιά του Αιγαίου. Από τα 70 ελικόπτερα, τα 36 θα φθάσουν στην Ελλάδα με τον πλήρη εξοπλισμό τους. Τα υπόλοιπα θα χρησιμοποιηθούν για εκπαίδευση και ανταλλακτικά.


12/1/2018
       ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ      


1.
FREMM FRIGATE.
EKTAKTO – Κατεπείγον αίτημα στη Γαλλία για προμήθεια 4 φρεγατών FREMM και Gowind! – «ΝΑΙ» είπε ο Ε.Μακρόν

Αιφνιαστική εξέλιξη που ισοδυναμεί με βόμβα ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ είχαμε μόλις, καθώς η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας βλέποντας την γιγάντωση του εξ ανατολών κινδύνου και την Τουρκία εκτός ελέγχου στέλνει κατεπείγον έγγραφο αίτημα για έναρξη συζητήσεων με το Παρίσι με σκοπό την απόκτηση δύο συν δύο φρεγατών τύπου FREMM και Gowind! (Αγορά ή ενοικίαση;)

 Οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν πως οι επαφές ανάμεσα σε Ελλάδα και Γαλλία θα γίνουν αρχικά σε στρατιωτικό επίπεδο, ξεκινώντας από τον Φεβρουάριο, όταν αναμένεται να έχει φθάσει στο Παρίσι και το σχετικό έγγραφο από την ελληνική κυβέρνηση.

 Καλά πληροφορημένες πηγές ανέφεραν ότι η υπήρξε προφορική συμφωνία μεταξύ Α.Τσίπρα και Ε.Μακρόν κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα τον περασμένο Σεπτέμβριο και τονίζουν πως η συμφωνία θα κλείσει!

 Οπως αναφέρει η «Καθημερινή«, αρχικός στόχος της Αθήνας είναι η επίτευξη συμφωνίας για δύο συν δύο φρεγάτες πολλαπλών ρόλων τύπου FREMM.

 Ωστόσο, λόγω του αρκετά υψηλού κόστους ανά μονάδα (500-600 εκατ. ευρώ ανά φρεγάτα), οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι η Αθήνα είναι προετοιμασμένη να συζητήσει για την εναλλακτική προμήθεια γαλλικών κορβετών τύπου Gowind ή ένα συνδυασμό και των δύο.

 Σε κάθε περίπτωση στις προδιαγραφές του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.) προκρίνονται οι FREMM, ως φρεγάτες με ενισχυμένες αντιαεροπορικές δυνατότητες και, κυρίως, προβολή παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο, η οποία αποκτά αυξανόμενη σημασία για την Ελλάδα, αλλά και τον χώρο συνεργασίας με Κυπριακή Δημοκρατία και Ισραήλ.

 Σημειώνεται ότι η προμήθεια σύγχρονων φρεγατών κρίνεται από το ΓΕΕΘΑ αλλά και το ΓΕΝ ως απόλυτης προτεραιότητας, αφενός λόγω της γήρανσης του υφιστάμενου στόλου, αφετέρου λόγω της διαφαινόμενης αύξησης της ανάγκης παρουσίας της Ελλάδας στην ανοιχτή θάλασσα.

Η (ευρωπαϊκή) φρεγάτα πολλαπλών ρόλων FREMM (στα γαλλικά, Frégate Multi-Mission και στα ιταλικά, Fregata Europea Multi-Missione) αποτελεί κοινή σχεδίαση δύο κορυφαίων ευρωπαϊκών ναυπηγικών οίκων, της γαλλικής DCNS και της ιταλικής Fincantieri, που μπορεί να αναλάβει την εκτέλεση επιχειρήσεων αντιαεροπορικού, ανθυποβρυχιακού, και αντιεπιφανειακού πολέμου, καθώς επίσης και την προσβολή στόχων ξηράς.

 Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τον αντιαεροπορικό πόλεμο, η φρεγάτα στη βελτιστοποιημένη γι’ αυτή την αποστολή παραλλαγή της διαθέτει πολύ σημαντικές δυνατότητες αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής.

 Γενικά, η FREMM έχει σχεδιαστεί για να επιχειρεί σε κορεσμένα επιχειρησιακά περιβάλλοντα πλησίον των ακτογραμμών («παράκτια»-«littorals» με βάση την ορολογία του Ναυτικού των ΗΠΑ), με δυνατότητα ταυτόχρονης εμπλοκής πολλαπλών στόχων αέρος και επιφανείας.

 Επίσης, διαθέτει όλες εκείνες τις αναγκαίες επικοινωνιακές και λοιπές δυνατότητες για τη διεξαγωγή επιχειρήσεων μαζί με άλλες ναυτικές δυνάμεις στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή άλλου συνασπισμού.

 Τέλος, η φρεγάτα θα μπορεί να υποστηρίξει επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων, και να επιχειρεί οργανικά μη επανδρωμένα αεροχήματα (UAV: Unmanned Air Vehicles) και μη επανδρωμένα (ναυτικά) οχήματα επιφανείας (USV: Unmanned Surface Vehicles). Μάλιστα, είναι η πρώτη ευρωπαϊκή σχεδίαση που διαθέτει αυτή τη δυνατότητα.

 Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση των βασικών σχεδιαστικών χαρακτηριστικών των φρεγατών, θα πρέπει επίσης να τονίσουμε τη σπονδυλωτή σχεδίασή τους (ιδιότητα που επιτρέπει την εύκολη προσαρμογή στις επιχειρησιακές απαιτήσεις του συγκεκριμένου χρήστη) καθώς και το πολύ υψηλό επίπεδο αυτοματοποίησης της καθημερινής λειτουργίας και παρακολούθησης, εντοπισμού και επισκευής τυχόν βλαβών του ίδιου του πλοίου αλλά και των συστημάτων του, που έχει ως διττό αποτέλεσμα την πολύ μεγάλη επιχειρησιακή διαθεσιμότητα και τις πολύ περιορισμένες απαιτήσεις επάνδρωσης.

 Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την επιχειρησιακή διαθεσιμότητα, αξίζει να αναφερθεί ότι οι FREMM έχουν σχεδιαστεί για τουλάχιστον 3.500 ώρες εν πλω σε ετήσια βάση.

 Το πλήρωμα της γαλλικής φρεγάτας FREMM, λόγω της υψηλής αυτοματοποίησης και της αυξημένης εργονομίας, ανέρχεται σε μόλις 108 άτομα (22 αξιωματικοί, 16 υπαξιωματικοί και 70 ναυτοδίοποι).

 Βέβαια, τα πλοία διαθέτουν ενδιαιτήσεις για συνολικά 145 άτομα, γεγονός που επιτρέπει την επιβίβαση (με παροχή των αναγκαίων διευκολύνσεων διοίκησης και ελέγχου) διευθύνοντος επιτελείου, ομάδων ειδικών δυνάμεων ή ακόμη και επισήμων προσώπων.

 Το μειωμένο, σε σχέση με άλλους τύπους πλοίων ακόμη και μικρότερου εκτοπίσματος, πλήρωμα οφείλεται στην υιοθέτηση των τεχνολογιών «smart-ship» (σε ελεύθερη μετάφραση, «έξυπνο» πλοίο), όπως η πλήρως ολοκληρωμένη γέφυρα (σχεδιαστική σύλληψη που αναπτύχθηκε και υλοποιήθηκε για το πρόγραμμα των φρεγατών τύπου Delta του Ναυτικού της Σιγκαπούρης), η ύπαρξη τοπικού δικτύου περιοχής και η ευρεία δικτύωση αισθητήρων παρακολούθησης της κατάστασης και λειτουργίας του πλοίου (π.χ. αισθητήρες πυρανίχνευσης, εντοπισμού εισροής ύδατος, κ.λ.π.), η βελτιωμένη διεπαφή χειριστή-συστημάτων στο Κέντρο Πληροφοριών Μάχης (ΚΠΜ), κ.λ.π. Αντίθετα, οι ιταλικές FREMM θα έχουν λίγο μεγαλύτερο πλήρωμα (123 άτομα) και ενδιαιτήσεις για συνολικά 165 άτομα.

 Στον οπλισμό τους, για το γαλλικό Ναυτικό, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνεται ο εκτοξευτής κάθετης εκτόξευσης Sylver Α50 (ο τυπικός εκτοξευτής του οπλικού συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής PAAMS-Principal Anti Air Missile System, με το οποίο είναι εξοπλισμένες οι φρεγάτες του επίσης γαλλοϊταλικού προγράμματος Horizon/Orrizonte), για εκτόξευση των κατευθυνόμενων βλημάτων επιφανείας-αέρος (αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής) Aster 30, και των κατευθυνόμενων βλημάτων επιφανείας- αέρος (αντιαεροπορικής άμυνας σημείου) Aster 15.

 Ο πύραυλος κλάσης SCALP Naval ή MdCN (Missile de Croisière Naval) βάλλεται από εκτοξευτή Sylver A70 είναι κατασκευής της MBDA, έχει βάρος εκτόξευσης 1.400κιλά,βάρος κεφαλής 300κιλών, μήκος 5,5μ. και μέγιστη εμβέλεια στα 1.400χλμ.

 Σε οποιαδήποτε περίπτωση τα πλοία και οι δυνατότητές τους είναι εντυπωσιακές. Μπορούν να καταρρίψουν οτιδήποτε πετάει σε ακτίνα χλμ. Δηλαδή θωρακίζουν το Καστελόριζο ενώ μπορούν να καταρρίψουν οτιδήποτε πετά πάνω από το νησί…

 Πάντως ένα από τα βασικότερα χαρκτηριστικά της κλάσης Gowind είναι η ράμπα που επιτρέπει την ταχεία επιχειρησιακή αξιοποίηση ταχυπλόων, ιδανικό χαρακτηριστικό για αποστολές προστασίας εξεδρών άντλησης πετρελαίου/φυσικού αερίου..

 Πρόκειται για μια δυναμική σχεδίαση που μπορεί να φτάσει εκτόπισμα μέχρι 2.400 τόνους και διαθέτει βλήματα επιφανίας-επιφανείας ΜΜ-40 Βlock 2 Exocet, βλήματα επιφανείας-αέρος ASTER 15, πυροβόλο των 76 χλστ., ανθυποβρυχιακό εξοπλισμό, ταχύπλοα για βατραχανθρώπους, επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Το μήκος του σκάφους είναι 87 μέτρα και το πλάτος του 13 μέτρα και μπορεί να έχει αυτονομία 8.000 ναυτικών μιλίων (περίπου τρεις εβδομάδες), ενώ έχει μέγιστη ταχύτητα 21 κόμβων.

 Του Βασίλη Καπούλα

 https://www.pentapostagma.gr/2018/01/ektakto-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%AF%CE%B3%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%AF%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CF%81.html



2.
Σημαντική ελληνική κίνηση προς τη Γαλλία για φρεγάτες και κορβέτες!

Το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας, δια της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Επενδύσεων και Εξοπλισμών (ΓΔΑΕΕ) κινείται πλέον «ζωηρά» προς τη γαλλική πλευρά, μεταδίδει η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», με στόχο να επιλύσει τα προβλήματα του Πολεμικού Ναυτικού, ζητώντας να αποκτήσει φρεγάτες και κορβέτες, μια κίνηση πραγματικά σωστή, καθώς οι ναύαρχοι έχουν κρούσει αρμοδίως τον κώδωνα του κινδύνου, ότι η κατάσταση οδεύει ταχέως προ το «μη περαιτέρω»…

 Σύμφωνα με την αξιόπιστη πηγή, σε ρεπορτάζ που υπογράφει ο καλός συνάδελφος Βασίλης Νέδος, η ελληνική πλευρά αναμένεται να υποβάλει «έγγραφο αίτημα για έναρξη συζητήσεων με σκοπό την απόκτηση δύο φρεγατών τύπου FREMM» προς το Παρίσι εντός του επόμενου μήνα.

 Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «οι επαφές ανάμεσα σε Ελλάδα και Γαλλία θα γίνουν αρχικά σε στρατιωτικό επίπεδο, ξεκινώντας από τον Φεβρουάριο, όταν αναμένεται να έχει φθάσει στο Παρίσι και το σχετικό έγγραφο από την ελληνική κυβέρνηση».

 Καλά πληροφορημένες πηγές που επικαλείται η «Καθημερινή», ανέφεραν ότι «η συγκεκριμένη κίνηση έρχεται σε συνέχεια σχετικής προφορικής συμφωνίας ανάμεσα στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμανουέλ Μακρόν, κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα τον περασμένο Σεπτέμβριο».

 Όπως αναφέρει, «αρχικός στόχος της Αθήνας είναι η επίτευξη συμφωνίας για δύο φρεγάτες πολλαπλών ρόλων τύπου FREMM και οι πλέον αισιόδοξοι θεωρούν ότι πιθανότατα θα μπορούσε να επεκταθεί κατά δύο ακόμη πλοία (δηλαδή, συνολικά τέσσερις).

 »Ωστόσο, λόγω του αρκετά υψηλού κόστους ανά μονάδα (500-600 εκατ. ευρώ ανά φρεγάτα), οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι η Αθήνα είναι προετοιμασμένη να συζητήσει για την εναλλακτική προμήθεια γαλλικών κορβετών τύπου Gowind», καθώς οι συγκεκριμένες κορβέτες συνιστούν αρκετά πιο οικονομική λύση (σ.σ. τις έχουν αποκτήσει οι Αιγύπτιοι, ενώ η εταιρία συνεχίζει «στενό μαρκάρισμα» στην Κυπριακή Δημοκρατία»).

 Το Πολεμικό Ναυτικό φέρεται να προτιμά τις φρεγάτες FREMM, καθώς διαθέτουν ενισχυμένες αντιαεροπορικές δυνατότητες και, κυρίως, προβολή παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο, μια περιοχή η οποία σταδιακά αυξάνει κατακόρυφα τη σημασία της για την Ελλάδα, στο πλαίσιο των «τριμερών σχέσεων» που έχει αναπτύξει η Ελλάδα με χώρες της περιοχής (Κύπρος, Ισραήλ, Αίγυπτος).

 Αυτά είναι όλα σωστά και είναι ενθαρρυντική η δραστηριοποίηση της ελληνικής πλευράς, αν και δεν έχει διευκρινιστεί που θα βρεθούν τα χρήματα. Το «DP» είναι σε θέση να γνωρίζει ότι και κατά την πρόσφατη μετάβαση του επικεφαλής της ΓΔΑΕΕ, αντιναυάρχου εν αποστρατεία, Κυριάκου Κυριακίδη στη Γαλλία, είχαν πραγματοποιηθεί συναντήσεις με την κρατική εταιρία Naval Group (πρώην DCNS) με αντικείμενο τη διμερή συνεργασία.

 ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΑΥΠΗΓΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ

 Η μοναδική απορία που γεννάται, είναι για ποιον λόγο η ελληνική πλευρά δεν επιδιώκει να συνδέσει την ανάγκη προμήθειας νέων πλοίων από μια ισχυρή χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την προσπάθεια απελευθέρωσης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά από τα δεσμά τους, ώστε η συνεργασία, συν τω χρόνω, να αποκτήσει και ναυπηγικό ενδιαφέρον, ώστε να μην απολεσθούν οι θέσεις εργασίας εκατοντάδων εργαζομένων, οι οποίοι πλέον κινδυνεύουν άμεσα.

 Εξαιτίας της διαχρονικής άθλιας διαχείρισης στα χέρια του ελληνικού Δημοσίου, κάτι που δε χωρά αμφισβήτηση, το πολιτικό τμήμα του Σκαραμαγκά είχε λάβει παράνομες κρατικές ενισχύσεις – χρηματοδοτήσεις από τη δεκαετία του 1990. Η Ευρωπαϊκή Ένωση τις κήρυξε παράνομες και ζήτησε την ανάκτησή τους. Όμως, χωρίς να έχει την παραμικρή εμπλοκή, το στρατιωτικό τμήμα των ναυπηγείων παραμένει εξουδετερωμένο!

 Είναι καταδικασμένο για 15 χρόνια να μην κάνει τίποτε άλλο πριν της υποστήριξης του Πολεμικού Ναυτικού, επειδή η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, με υπουργό Οικονομικών τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, δέχθηκε – και μάλιστα παρανόμως – ότι η απαγόρευση εξαγωγικής δραστηριότητας θα ισχύσει και για το στρατιωτικό τμήμα!

 Κι όλα αυτά, λίγους μόνο μήνες μετά την ανάληψη της ευθύνης του ναυπηγείου από έναν όμιλο, την Privinvest Holdings του Γάλλου με λιβανέζικη καταγωγή, Ισκάνταρ Σάφα, η οποία έχει ισχυρότατη παρουσία στη Γαλλία (ναυπηγεία CMN στο Χερβούργο της Νορμανδίας), στις εξαγωγικές επιτυχίες της οποίας, στις επίσημες τελετές για τις συμφωνίες, έχουν δώσει το παρόν Γάλλοι πρόεδροι!

 Το ελληνικό κράτος ενέκρινε το επιχειρηματικό σχέδιο του ομίλου, το οποίο βασιζόταν στην εξαγωγική δραστηριότητα (τα έξι ναυπηγεία έχουν περισσότερη δουλειά από αυτή που μπορούν να φέρουν σε πέρας «overcapacity» το λένε!), απέκλεισε αυτοκαταστροφικά τον Σκαραμαγκά από τη δραστηριότητα που θα τον διάσωζε.

 Αυτό που είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς, είναι για ποιον λόγο η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει στα λανθασμένα βήματα των προκατόχων και δεν επιχειρεί να διευθετήσει το πρόβλημα και μάλιστα τώρα που κάνει το αυτονόητο που δεν έκαναν οι προηγούμενοι!

 Η κρίση δεν σημαίνει ότι θα σταματήσει η Ελλάδα να προασπίζει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, αλλά και να υπηρετεί την άμυνα του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τη στιγμή που έχεις αυτή την ανάγκη, το λογικό είναι να προσπαθείς να την καλύψεις με τρόπο που θα αποφέρει κέρδος και ανάπτυξη στην ελληνική οικονομία.

 Αυτό θα διασφαλιζόταν μέσω επενδύσεων στον ναυπηγικό και ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο. Αντί γι’ αυτό, ο πολιτικός κόσμος της χώρας με την πολιτική που ασκεί τείνει να διαλύσει την εν λόγω βιομηχανία.

 Η υποστήριξη του Εμανουέλ Μακρόν θα ήταν κομβικής σημασίας στην προσπάθεια αποκατάστασης της τεράστιας αδικίας που έχει γίνει σε βάρος του Σκαραμαγκά και των εργαζομένων του.

 Αντί γι’ αυτό, η Ελλάδα σύρεται και διασύρεται σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα, καταδικάζεται σε βαρύτατα πρόστιμα, κάτι το οποίο υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να μας έχει κινητοποιήσει.

 ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΙΣ FREMM ΚΑΙ GOWIND

 Παρότι όλοι γνωρίζουν ποια θα είναι η κατάληξη, εκτός από αυτόν που θα πληρώσει τον τελικό λογαριασμό, τον Έλληνα φορολογούμενο, συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο, πετώντας ο ένας την «καυτή πατάτα» στον άλλον. Πέραν αυτού όμως, η πρόθεση για προμήθεια FREMM και Gowind έχει και άλλα προβλήματα.

 Υπάρχει άλλη Gowind στο γαλλικό οπλοστάσιο πέραν της L’ Adroit; Διότι οι Αιγύπτιοι παρήγγειλλαν τέσσερις και τις δυο τελευταίες θα τις ναυπηγήσουν στην Αίγυπτο. Οι Μαλαισιανοί θα ναυπηγήσουν έξι φρεγάτες με βάση το σχέδιο της Gowing. Πέραν αυτών ουδέν. Από πού θα τις πάρουμε εμείς; Ποιος θα τις ναυπηγήσει;

 Πρώτα έταζαν «λαγούς με πετραχήλια» για πρόγραμμα ναυπηγήσεων και αναβαθμίσεις (σ.σ. παρουσιάστηκαν τέτοια ντοκουμέντα στο διαιτητικό δικαστήριο;) σε μια προσπάθεια να ξεφορτωθούν τον Σκαραμαγκά και στη συνέχεια «τον σκοτώνουν», αναμένοντας να τη γλιτώσουμε χωρίς συνέπειες;

 Πάμε στις FREMM. Λογικά, οι διαθέσιμες με τη μορφή παραχώρησης – δανεισμού ορισμένου χρόνου, με πιθανή πρόβλεψη για κάποιο τίμημα αγοράς μετά τη λήξη, αφορά τις δυο πρώτες (Aquitaine σε υπηρεσία από το 2012 και Provence σε υπηρεσία από το 2015) που παρουσίασαν κάποια ζητήματα με το ραντάρ τους.

 Ενδεχομένως, ακόμα και αυτές να είναι σημαντικά καλύτερες από όσα έχουμε στο οπλοστάσιο, στον στόλο μας σήμερα το οποίο είναι ασφαλώς σημαντικό. Δεν μπορεί όμως να κοστίζουν μεταχειρισμένες φρεγάτες 500-600 εκατομμύρια και μάλιστα όταν δεν έχουν σχέση με τις καινούργιες!

 Οι Γάλλοι θα τις παραχωρήσουν, προφανώς για να προχωρήσουν σε ναυπήγηση των καινούργιας γενιάς. Άρα, πάλι δουλειά δεν θα δούμε στα ναυπηγεία. Εκτός κι αν έχουμε κάποια πράγματα στο μυαλό μας ως χώρα, να «σκοτώσουμε» τον Σκαραμαγκά και να αναστήσουμε κάτι άλλο. Απλούς λογικούς συνειρμούς παραθέτουμε, δεν είναι ανάγκη να ισχύουν.

 Καταληκτικά, η ανανέωση των μέσων για την ισχυροποίηση του Πολεμικού Ναυτικού σε εποχές δύσκολες έχει καθυστερήσει τραγικά παρότι είναι προτεραιότητα ύψιστης εθνικής σημασίας και αξίζουν μπράβο στην ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και το ΓΕΕΘΑ που κινείται στην κατεύθυνση της επίλυσης του προβλήματος.

 Ωστόσο, είναι κρίμα αυτή η ευκαιρία να μην συνδυαστεί με την πραγματοποίηση μιας προσπάθειας που να αναγεννήσει την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία, με μια μακροπρόθεσμη συμφωνία, η οποία σε βάθος χρόνου θα βγάλει και τις δυο πλευρές κερδισμένες σε πολλαπλά επίπεδα.

 Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα θα πρέπει να κινηθεί επιτέλους ορθολογικά, με στόχο να απαλλαγεί από τα «βαρίδια» του παρελθόντος, από τραγικές καταστάσεις στις οποίες οδήγησε η δική μας συμπεριφορά και μόνο.
Ας σταματήσουμε να αναζητούμε αποδιοπομπαίους τράγους για τις δικές μας αθλιότητες, ενώ είναι εντελώς ακατανόητο για ποιον λόγο η σημερινή κυβέρνηση δεν αποσυνδέει τον εαυτό της από αυτές.

 Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

 http://www.defence-point.gr/news/simantiki-elliniki-kinisi-pros-ti-gallia-gia-fregates-ke-korvetes

 12/1/2018

 3.
Φρεγάτες FREMM για την Ελλάδα;

Όπως μεταδίδουν ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης (το δημοσίευμα της Καθημερινής εδώ), η ελληνική κυβέρνηση διά στόματος του πρωθυπουργού Αλέξης Τσίπρα ζήτησε από τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, την αγορά 2+2 φρεγατών τύπου FREMM για την ενίσχυση του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.

 Στο δημοσίευμα, αναφέρεται πως παραμένει ανοιχτό το θέμα αντί των FREMM να επιλέξουμε κορβέτες τύπου Gowind (πιθανότατα πάλι 2+2). Καθώς δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι περισσότερο από όσα θα διαβάσετε στο δημοσίευμα, θα κάνουμε μερικές παρατηρήσεις.

 Καταρχάς, η ελληνική πολιτική ηγεσία πιθανότατα να προσπαθεί να προσφέρει ένα αντιστάθμισμα στην Γαλλία (και την Ευρώπη), στο συμβόλαιο εκσυγχρονισμού των ελληνικών F-16 (και στις υπόλοιπες αγορές από τις ΗΠΑ). Καθώς το Πολεμικό Ναυτικό απαιτεί άμεσα ενίσχυση (οι φρεγάτες κλάσης S ήδη πολύ λίγα μπορούν να προσφέρουν σε ένα σύγχρονο πεδίο της μάχης), η αγορά πλοίων από την Γαλλία είναι μια εύλογη επιλογή. Τώρα αν αυτό είναι και επιθυμία του ΠΝ δεν το γνωρίζουμε (και δεν το νομίζουμε…). Πάντως θεωρούμε δεδομένο πως δεν ζητήθηκαν απλά πλοία, που οι Γάλλοι θα πουλούσαν απλόχερα ούτως ή άλλως, αλλά και τρόπος χρηματοδότησης, που στην κατάστασή μας είναι το σημαντικότερο.

 Κατά δεύτερον, καλό θα ήταν η όποια προμήθεια να συνδεθεί με τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ200ΗΝ. Η Thales με το εύρος των προϊόντων της θα ήταν ιδανικός ανάδοχος, ελπίζουμε η όλη ιστορία, αν είναι αληθινή, και τελικά προχωρήσει, να συνδεθεί με τις ΜΕΚΟ.

 Κατά τρίτον, προκαλεί εντύπωση το γεγονός, καθώς οι δυο κορυφαίες προτεραιότητες του ΠΝ είναι η αγορά τορπιλών για τα νέα υποβρύχια, και ο άμεσος εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ200ΗΝ. Υπάρχει και μια μεγάλη ανάγκη για νέα βλήματα επιφανείας (NSM;), αν και μετά από αυτή την εξέλιξη, κι αν φυσικά επιβεβαιωθεί, ο Exocet MM40 είναι η πιο προφανής επιλογή. Τώρα, πότε «κλείσαμε» τις δυο παραπάνω προτεραιότητες, αγοράσαμε κρίσιμα ανταλλακτικά που λείπουν από όλα τα πλοία του ΠΝ, και πάμε για νέες φρεγάτες, είναι μια «κάποια» απόσταση, που θα πρέπει να δούμε με κάποιον τρόπο πως καλύφθηκε.
Τέλος, θα πρέπει να παρατηρήσουμε πως επιτέλους υπάρχει μια κινητικότητα στην συμπλήρωση των αναγκών των ενόπλων δυνάμεων. Δεν έχουμε σωθεί, ούτε μπορούμε να πούμε πως κλείνουμε την ψαλίδα, αλλά η προμήθεια των Chinook, των OH-58D Kiowa Warrior, ο εκσυγχρονισμός των F-16 (ελπίζουμε να κλείσει), η αίτηση για φρεγάτες τύπου FREMM, δείχνουν πως επιτέλους έχουμε αρχίσει να παίρνουμε στα σοβαρά το εξ ανατολών κίνδυνο, και την τουρκική εξοπλιστική φρενίτιδα.

 Από ptisidiastima 

 https://www.ptisidiastima.com/fremm-frigates-for-greece/

 Ιανουάριος 12, 2018  

SOUDA BAY 

4.
Τα 10 δεδομένα για τον εκσυγχρονισμό των F-16 και το συμπέρασμα: 
“Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο”.

Δεδομένο πρώτο: 
τα F-16 της ΠΑ πρέπει να εκσυγχρονιστούν. Μακάρι να γινόταν αυτό για τα 123 που είχε αρχικά προγραμματιστεί. Ας εκσυγχρονιστούν έστω τα 85. Είναι απαραίτητο ,όχι για να αντιμετωπίσουμε τα τουρκικά F-35, αλλά για να διατηρήσουμε μια κάποια ισορροπία έναντι του μεγάλου αριθμού των τουρκικών F-16 που θα συνεχίσουν να πετούν στο Αιγαίο…

 Δεδομένο δεύτερο:
 δεν έχουμε λεφτά! Αυτό είναι γνωστό σ΄ όλους. Και στους Αμερικανούς που θα αναλάβουν τον εκυγχρονισμό.

 Δεδομένο τρίτο: 
οι Έλληνες φορολογούμενοι παρά το γεγονός ότι έχουν “ματώσει” στα χρόνια της κρίσης είναι έτοιμοι και με το παραπάνω να δεχτούν να δοθούν κάποια χρήματα για την ενδυνάμωση των ΕΔ και φυσικά της ΠΑ…Κάποια χρήματα,όχι ότι έχει απομείνει στον “κουμπαρά”.

 Δεδομένο τέταρτο:
 η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε την υπόθεση του εκσυγχρονισμού γνωρίζοντας ότι το 1,1 δις ευρώ που είχε προϋπολογίσει θα πληρωνόταν σε βάθος δεκαετίας. Δηλαδή περίπου 100 εκατομμύρια το χρόνο. Το 1 δις μέχρι το 2020 -που έγινε 800 εκατομμύρια μαθαίνουμε από τους Αμερικανούς- δεν μπορεί να το δώσει. Όχι μόνο γιατί δεν το ΄χει αλλά και γιατί δεν μπορεί να το αντέξει “πολιτικά”. Όταν έχεις κατηγορήσει ορθώς όλες τις αγορές που έγιναν επί Σημίτη, με προκαταβολές 70 και 80% δεν μπορεί να πληρώσεις τώρα 1 δις ευρώ μέχρι το 2020 ,χωρίς να έχεις παραλάβει ούτε ένα αεροπλάνο.

 Δεδομένο πέμπτο: 
οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις βρίσκονται στο καλύτερο δυνατό επίπεδο. Και ελπίζουμε να μείνουν έτσι. Όμως μέχρι στιγμής χειροπιαστά κέρδη έχουν μόνο οι ΗΠΑ! Έχουμε και λέμε:
•Πήραν το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του P-3 Orion. Η κυβέρνηση παρά την σκληρή κριτική που δέχτηκε τελείωσε το πρόγραμμα.
“Ξεφορτώθηκαν” τα παροπλισμένα ελικόπτερα Kiowa και κέρδισαν και 47 εκατομμύρια δολάρια.
Έχουν πάρει ότι έχουν ζητήσει και θα πάρουν ότι ακόμη ζητήσουν σ΄ ότι έχει να κάνει με στρατιωτικές διευκολύνσεις. Πέραν της δεδομένης Σούδας.

 Δεδομένο έκτο:
 η Ελλάδα είναι από τους καλύτερους πελάτες -αν όχι ο καλύτερος- των αμερικανικών αμυντικών βιομηχανιών από τον Εμφύλιο και μετά. Ποτέ δεν έχασαν.

 Δεδομένο έβδομο:
 η Αθήνα ακόμη περιμένει την αμυντική βοήθεια των ΗΠΑ. Εκτός αν βοήθεια εννοούν τα Kiowa και τα τέσσερα σκάφη για τις Ειδικές Δυνάμεις που θα πάρουμε έναντι 8 εκατομμυρίων δολαρίων.

 Δεδομένο όγδοο:
 οι Αμερικανοί θα πρέπει να καταλάβουν ότι όσο καθυστερεί να “κλείσει” το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των F-16 της Ελλάδας, χάνουν “πελάτες” στη “γειτονιά”. Ήδη Βαλκανικές χώρες που ήθελαν να πάρουν μεταχειρισμένα F-16  τα οποία και θα εκσυγχρόνιζαν ,στράφηκαν σε άλλες λύσεις ,όπως αυτή του Gripen.

 Δεδομένο ένατο:
 η Ελλάδα θέλει πολύ να εκσυγχρονίσει τα F-16 ,αλλά έχει και εναλλκτικές λύσεις. Όχι δεν εννοούμε τους Ρώσους κι άλλα φαντασιόπληκτα. Δεν μιλάμε καν για νέες αγορές. Αναφερόμαστε σ΄ ένα ουσιαστικό “συμμάζεμα” της αεροπορικής της δύναμης που θα επικεντρωθεί στην αύξηση των διαθεσιμοτήτων και στην ανανέωση και ενίσχυση των όπλων της. Γιατί τα αεροπλάνα είναι χρήσιμα όχι επειδή απλά πετούν ,αλλά επειδή μπορούν να μεταφέρουν όπλα. Και κάθε αεροσκάφος πρέπει να κρίνεται από τα όπλα που μπορεί να “ρίξει”.

 Δεδομένο δέκατο:
 ο πελάτης έχει πάντα δίκιο! Αυτό είναι καλό να το έχουν πάντα στο μυαλό τους οι “δικοί” μας και να μην το ξεχνούν οι Αμερικανοί.

 Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ

 militaire.gr

 12/1/2018

5.
Η στολή εκστρατείας και η στρατηγική «επιβίωσης και κυριαρχίας».

 Πριν λίγες μέρες ο Αρχηγός των Χερσαίων Δυνάμεων του Ισραήλ,  επισκέφθηκε το ΓΕΣ και το ΓΕΕΘΑ και είναι από τις ελάχιστες φορές ή ενδεχομένως και μοναδική που παρατηρούμε ξένο ανώτατο αξιωματικό να φέρει κατά την επίσκεψη στα Γενικά Επιτελεία, στολή εκστρατείας. Οι αξιωματικοί του Ισραήλ προβλέπεται να έχουν μόνο δύο στολές (επίσημη – εκστρατείας) και αυτή που χρησιμοποιούν συνήθως είναι η δεύτερη. Να αναφέρουμε κατ΄ αντιστοιχία ότι στη χώρα μας οι προβλεπόμενες στολές στο Στρατό Ξηράς ανέρχονται σε είκοσι έξι (θερινές – χειμερινές) και διακλαδικά ανέρχονται σε πενήντα επτά. Η επιλογή των αξιωματικών του Ισραήλ να φέρουν συνήθως τη στολή εκστρατείας οφείλεται στη γενικότερη αντίληψη περί επιχειρησιακής ετοιμότητας και πολεμικής προετοιμασίας του κρατικού μηχανισμού και των Ενόπλων Δυνάμεων. Το Ισραήλ είναι ένα μικρό κράτος με περίπου οχτώ εκατομμύρια κατοίκους, που κατόρθωσε να συγκροτηθεί και να επιβιώσει μέχρι σήμερα, κυριολεκτικά δια «πυρός και σιδήρου».  Επί σειρά ετών αντιμετώπισε ισχυρότερους στρατιωτικά αντιπάλους, με δεδομένη βούληση να το καταστρέψουν. Παρ΄ όλα αυτά στις συγκρούσεις που ενεπλάκη κατόρθωσε να εξέλθει πάντα νικητής.

 Το 1967, μετά τον νικηφόρο Πόλεμο των «έξι ημερών», ο Γιτζάκ Ράμπιν εκφώνησε μία ομιλία,  που έμεινε γνωστή στην ιστορία, ως «Η ορθή οδός». Σύμφωνα με αυτή, οι θυσίες και η αδελφοσύνη των Ισραηλινών στρατιωτών δεν ήταν το αποτέλεσμα της μαχητικότητάς τους, αλλά προέκυψαν από την επίγνωση του γεγονότος ότι ο αγώνας τους ήταν δίκαιος και από τη συνειδητοποίηση του ρόλου τους και του καθήκοντός τους, που ήταν η  «διασφάλιση της ύπαρξης του Ισραηλινού έθνους στην πατρίδα του, στο πατρογονικό Yeretz Israel». Ήταν όμως μόνο η επίγνωση για το «δίκαιο του αγώνα και η αίσθηση του καθήκοντος» ή υπήρξαν και άλλοι παράγοντες που συνετέλεσαν σ΄ αυτό ; Ο αγώνας φυσικής επιβίωσης που πάντα διεξήγαγε με αποτέλεσμα την επίτευξη της εσωτερικής νομιμοποίησης, η πολιτική των συμμαχιών, η διατήρηση της αυτονομίας κυρίως στους τομείς της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, η απόκτηση πυρηνικού οπλοστασίου, η στρατιωτική και οικονομική βοήθεια καθώς επίσης η πολιτική στήριξη και η εγγύηση ασφάλειας που παρείχαν οι ΗΠΑ στο Ισραήλ, ήταν κάποιοι από τους παράγοντες αυτούς. Σημαντικό ρόλο επίσης στην «επιβίωση και κυριαρχία» του Ισραήλ  διαδραμάτισε και η στρατιωτική στρατηγική που υιοθέτησε, για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο αναβαθμισμένος ρόλος των Ενόπλων Δυνάμεων στο εσωτερικό του, επέτρεψε τον καθορισμό της κατάλληλης στρατιωτικής στρατηγικής, δηλ. του τρόπου χρησιμοποίησης του συνόλου της αμυντικής ισχύος για την προώθηση των πολιτικών του στόχων. Το Ισραήλ υιοθέτησε την επιθετική στρατιωτική στρατηγική και την επιλογή του «πρώτου κτυπήματος». Εκτίμησε την πολεμική πρωτοβουλία σαν την υπέρτατη πολλαπλασιαστική δύναμη για εξισορρόπηση της αντίπαλης αριθμητικής υπεροχής. Η επιθετική τακτική επέτρεπε στο Ισραήλ να συγκεντρώνει δυνάμεις σε ένα συγκεκριμένο σημείο και έτσι να ελαττώνει το αποτέλεσμα της ολικής αριθμητικής υπεροχής του αντιπάλου. Με την επιλογή του πρώτου κτυπήματος όχι μόνο επιτύγχανε την αύξηση της δύναμης του αλλά επίσης ελάττωνε τις σχετικές δυνατότητες του αντιπάλου. Κτυπώντας πρώτο αποκτούσε τη δυνατότητα διάσπασης του δικτύου διοίκησης και ελέγχου των εχθρικών δυνάμεων, της καταστροφής αεροδρομίων και αεροσκαφών, του βομβαρδισμού εχθρικών συγκεντρώσεων στρατευμάτων, κλπ.

 Ένας αποφασιστικός παράγοντας στο στρατιωτικό σχεδιασμό του Ισραήλ αποτέλεσε ο χρόνος. Επειδή ένα μικρό κράτος, δεν είχε τη δυνατότητα να αντέξει έναν μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς με μια ποσοτικά υπέρτερη πλευρά, σε όλες τις αναμετρήσεις μια στρατηγική βραχυχρόνιου πολέμου κρίθηκε επιτακτική. Αυτή με τη σειρά της απαιτούσε μια επιθετική στρατηγική που θα μπορούσε να τερματίσει έναν πόλεμο σύντομα. Ένα πρόβλημα ακόμα που είχε να αντιμετωπίσει το Ισραήλ ήταν το φάσμα ενός πολέμου δύο ή ακόμη και τριών μετώπων (πχ εναντίον της Αιγύπτου, Συρίας και Ιορδανίας). Η υιοθέτηση μιας επιθετικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής ήταν επιτακτική, ώστε να επιτυγχάνεται νίκη γρήγορα σε κάθε μέτωπο. Το μικρό του μέγεθος και οι βραχείς εσωτερικές γραμμές επικοινωνίας επέτρεπαν την ταχεία κίνηση των δυνάμεων του από το ένα μέτωπο στο άλλο και την επίτευξη τοπικής υπεροχής, προτού οι αντίπαλες δυνάμεις ενισχυθούν. Το αντίκτυπο του πολυμέτωπου πολέμου μειώθηκε με την υιοθέτηση μιας επιθετικής στρατηγικής που επέτρεψε στο Ισραήλ να νικήσει γρήγορα και αποφασιστικά τους αντιπάλους του. Μια τέτοια στρατηγική μετέτρεψε το μικρό μέγεθος της χώρας από παθητικό στοιχείο σε ενεργητικό. Η έλλειψη στρατηγικού βάθους λόγω του μικρού μεγέθους, σήμαινε ότι ζωτικά στρατιωτικά, πολιτικά και οικονομικά κέντρα του Ισραήλ μπορούσαν εύκολα να προσβληθούν, έτσι ώστε ένα πρώτο κτύπημα ή ένας επιθετικός πόλεμος μέσα στο έδαφος του θα οδηγούσε σε μια καταστροφή. Το συμπέρασμα ήταν ότι η μεταφορά του πολέμου στο έδαφος του εχθρού ήταν επιτακτική ανάγκη, με σκοπό να αποφευχθούν ανεπιθύμητες ζημιές σε πολιτικές, βιομηχανικές και στρατιωτικές περιοχές ενδιαφέροντος στο έδαφος του Ισραήλ.

 Η ανάγκη διατήρησης συνεχούς ετοιμότητας λόγω των πολλαπλών απειλών, σε συνδυασμό με την επιλογή του ξαφνικού πρώτου κτυπήματος, της μεταφοράς του πολέμου στο έδαφος του αντιπάλου και της αποφασιστικής εκμηδένισης των εχθρικών δυνάμεων, παρά της περιορισμένης πρόκλησης ζημιάς σ΄ αυτές, ήταν καθοριστικοί παράγοντες  για την ανατροπή του αριθμητικού μειονεκτήματος και της επιβίωσης του κράτους του Ισραήλ. Από την εφαρμοζόμενη στρατιωτική στρατηγική που επιγραμματικά προαναφέρθηκε, μπορούν να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα, για τον τρόπο επιβίωσης ενός μικρού κράτους όπως η χώρα μας, που περιβάλλεται από απειλές σε όλη τη γειτονιά της. 

 ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΖΟΥΜΗΣ,
Αντιστράτηγος ε.α

 http://www.militaire.gr/%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CE%B5%CE%BA%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE/

   12/01/2018  


   ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ  

   Πολεμικό Ναυτικό: οι FREMM που γίνονται FREDA και το Εθνικό Πλοίο Κρούσεως Επιφανείας