Οι ζυμώσεις στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ για το όνομα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
(1) Τα Σκόπια δεν κατοικούνταν από Μακεδόνες, αλλά από εχθρούς τους.
 (2) «Όχι μόνο δεν είμαστε «μοναδικοί», 
δεν είμαστε καν ‘κληρονόμοι’ του Μεγάλου Αλεξάνδρου».
(3) «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ» Μια διεθνής πλεκτάνη από το 1878.
(4) Η Βαρντάρσκα Μπανόβινα σε σπάνιους Χάρτες, Γραμματόσημα και Διπλώματα της Γιουγκοσλαβίας.
(5) Θεμελιώδες ζήτημα ασταθείας στο Υποσύστημα Ελλάδος-Τουρκίας-Βαλκανίων το 2018: Η ονομασία των Σκοπίων.
 (6) ΕΛΛΑΔΑ-ΠΓΔΜ (ΚΕΙΜΕΝΑ).


Μεταξύ των κυβερνήσεων της πΓΔΜ και της Ελλάδας οικοδομείται εμπιστοσύνη και στόχος είναι το θέμα του ονόματος να λυθεί προς το συμφέρον όλων, δήλωσε στα Σκόπια ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Mile Βosnjakovski στην τακτική ενημέρωση των πολιτικών συντακτών την Παρασκευή, όπως μεταδίδει το πρακτορείο ΜΙΑ. "Οι διαπραγματεύσεις” τόνισε "διεξάγονται υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, με τη διαμεσολάβηση του Matthew Nimetz. Η διαδικασία είναι δημόσια και διαφανής”. Για να προσθέσει χαρακτηριστικά: "Από τη στιγμή που για την ώρα δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, δεν πρόκειται να εισέλθουμε σε δημοπράτηση περί πιθανών ονομάτων”.

Στο Νταβός και ο Zaev

Επίσης, o Mile Βosnjakovski ανακοίνωσε ότι ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ Zoran Zaev θα συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας. Πρόκειται για την πρώτη φορά από το 2003 που η γειτονική χώρα εκπροσωπείται στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Σε ερώτηση αν στο περιθώριο του Φόρουμ ο κ. Zaev θα έχει συνάντηση με τον Έλληνα ομόλογό του, Αλέξη Τσίπρα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της γειτονικής χώρας ανέφερε ότι το πρόγραμμα των διμερών επαφών του πρωθυπουργού στο Νταβός δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί.

ΗΠΑ: "Χρειάζονται θυσίες”

Όπως μεταδίδουν ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης των Σκοπίων, ο αναπληρωτής βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Hoyt Brian Yee, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον τηλεοπτικό σταθμό "Ν1”, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο θέμα του ονόματος της πΓΔΜ.

Απαντώντας σε ερώτηση για την διεύρυνση του ΝΑΤΟ και την προοπτική ένταξης της πΓΔΜ, ο Hoyt Brian Yee ανέφερε: "Όπως ξέρετε, το ΝΑΤΟ έχει πολιτική ανοικτών θυρών. Δεν αναγκάζουμε κανέναν να γίνει μέλος, αλλά εκείνες οι χώρες που πληρούν τους όρους για ένταξη είναι ευπρόσδεκτες. Υπάρχουν χώρες της περιοχής που ελπίζουν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, αλλά δεν είναι εύκολο να εκπληρώσουν όλα τα κριτήρια ένταξης. Αν είναι έτοιμες για θυσίες, αν είναι έτοιμες για δύσκολες αποφάσεις που αφορούν τον τομέα της άμυνας αλλά και την ικανοποίηση των δημοκρατικών προδιαγραφών, του κράτους δικαίου, των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, αυτές οι χώρες έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν και κανείς δεν έχει δικαίωμα βέτο, περιλαμβανομένης της Ρωσίας. Πιστεύω ότι η "Μακεδονία” έχει την ευκαιρία το 2018 να λύσει τελικά τη διαφορά με την Ελλάδα για το όνομα. Νομίζω ότι για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό υπάρχει πολιτική βούληση και στα Σκόπια και στην Αθήνα και η "Μακεδονία” έχει την ευκαιρία να υλοποιήσει αυτόν τον στόχο της”.

Κατηγορίες για αδιαφάνεια από το VMRO-DPMNE

Εν τω μεταξύ, επικριτικός σε ό,τι αφορά την ακολουθούμενη διαδικασία για το ζήτημα της ονομασίας εμφανίσθηκε στην πρώτη τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης την Παρασκευή στην δημόσια τηλεόραση της πΓΔΜ, ο διάδοχος του Nιkola Gruevski στην κομματική ηγεσία του VMRO-DPMNE, Hristijan Mickoski.

Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, ο κ. Mickoski ανάφερε ότι το VMRO-DPMNE δεν αποτελεί μέρος της διαδικασίας "επειδή κανείς δεν το προσκάλεσε να συμμετάσχει”. Σημείωσε ότι το κόμμα του δεν έχει ενημερωθεί "επισήμως ή ανεπισήμως” για την πορεία των συνομιλιών και αντλεί την όποια πληροφόρησή του από δημόσιες δηλώσεις και δημοσιεύματα , τα οποία μπορεί να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα "πλήρως, εν μέρει ή καθόλου”. Κατηγόρησε δε την κυβέρνηση Zaev ότι αυτή επέλεξε τον συγκεκριμένο τρόπο διαπραγμάτευσης "με τον νότιο γείτονα”.

Επίσης, ο νέος πρόεδρος του VMRO-DPMNE ανέφερε ότι το κόμμα του "τάσσεται κατά της αναθεώρησης του Συντάγματος με σκοπό την αλλαγή του συνταγματικού ονόματος "Δημοκρατία της Μακεδονίας””, όπως και κατά της αλλαγής της ταυτότητας και τόνισε ότι αυτή είναι και η προσωπική του θέση. Εξέφρασε, ωστόσο, την ελπίδα ότι το θέμα του ονόματος θα λυθεί το συντομότερο δυνατόν,” ώστε να σταματήσει η χώρα μας να σηκώνει αυτό το τεράστιο φορτίο”, ενώ επανέλαβε την πάγια θέση του VMRO-DPMNE για διεξαγωγή δημοψηφίσματος.

Καμπάνια για διακοπή των διαπραγματεύσεων

Παρέμβαση εκδηλώνεται και από εθνικιστικούς κύκλους της σλαβομακεδονικής διασποράς, καθώς κλιμακώνει την εκστρατεία του με γενικό τίτλο "Το όνομά μας είναι "Μακεδονία”, το αυτοαποκαλούμενο "Macedonian Human Rights Movement International” που εδρεύει στο Τορόντο. Σύμφωνα ανακοίνωσή του, το MHRMI προχωρά στην τοποθέτηση γιγαντοαφισών εντός ειδικών διαφημιστικών πλαισίων σε 14 πόλεις της πΓΔΜ (Σκόπια, Πρίλεπ, Μοναστήρι, Ρέσεν, Αχρίδα, Στρούγκα, Κίτσεβο, Γκόστιβαρ, Τέτοβο, Κουμάνοβο, Στρούμιτσα, Κότσανι, Στίπ, Γευγελή), με τις οποίες ζητά την διακοπή "των ρατσιστικών, αντι-μακεδονικών διαπραγματεύσεων για το όνομα”.

Το κείμενο στις γιγαντοαφίσες μεταξύ άλλων αναφέρει: "Μην ξεγελαστείτε από τους όρους "διεθνές, διμερές, συνταγματικό”: Αν το όνομα αλλάξει μία φορά, θα αλλάξει παντού και για πάντα. Θέλετε να ονομαζόμαστε "Νεομακεδόνες”, "Βορειομακεδόνες”, "Σκοπιανοί”, "Βαρδάριοι” ή μόνο Μακεδόνες; Το όνομά μας είναι Μακεδονία!”.

Η ανακοίνωση καλεί τα μέσα ενημέρωσης, "παρά τις απαγορεύσεις στην ελευθερία της έκφρασης και την ελευθερία του τύπου που έχει επιβάλει το State Department και ο Zoran Zaev”, να καλύψουν "αυτήν την κρίσιμη εξέλιξη για την υπεράσπιση μίας ολόκληρης χώρας και του δικαιώματος του λαού να υπάρχει”.

Του Κώστα Ράπτη


6/1/2018


          ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ             






 1.
Τα Σκόπια δεν κατοικούνταν από Μακεδόνες, αλλά από εχθρούς τους. 

«Πως Έλληνες είναι αυτοί οι απόγονοι του Περδίκκα, όπως λένε κι οι ίδιοι, κι εγώ προσωπικά είμαι σε θέση να το ξέρω, αλλά και στη συνέχεια της ιστορίας μου θα αποδείξω πως είναι Έλληνες· κι επιπλέον και οι οργανωτές των αγώνων των Ελλήνων που γίνονται στην Ολυμπία αυτή την απόφαση έβγαλαν.» (Ηροδότου Ιστορίαι, βιβλίο 5, 22.1)

Ο λόγος για τους Μακεδόνες, αρχαίο ελληνικό φύλο, το οποίο είχε σχέση με τους Δωριείς. Στις αρχές της πρώτης χιλιετίας π.Χ. τους βρίσκουμε στη βόρεια Ελλάδα, βόρεια του Ολύμπου, ανάμεσα στον Αλιάκμονα και στον Αξιό. Αρχικά, σύμφωνα πάντοτε με τον αρχαίο ιστοριογράφο, κατοικούσαν στην Πίνδο. Οι ίδιοι, θεωρούσαν προγόνους τους τους Ηρακλείδες και η βασιλική δυναστεία τους, οι Αργεάδες ή Τημενίδες, απέδιδε την καταγωγή της στον πρώτο Δωριέα βασιλιά του Αργους, τον Τήμενο. Μεταξύ του 8ου και του 7ου π.Χ. αιώνα, οι Μακεδόνες αφού κυριάρχησαν στα γειτονικά φύλα, τους Πελαγόνες, τους Ελιμιώτες, τους Εορδαίους, τους Αλμωπούς, τους Λυγκηστές, τους Ορέστες κλπ. δημιούργησαν το Μακεδονικό Βασίλειο. Από το 504 π.Χ συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς αγώνες όταν ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος Α΄ απέδειξε στους Ελλανοδίκες την ελληνική καταγωγή τους. 

Τα σημερινά όρια της Μακεδονίας, καλύπτουν στον μέγιστο βαθμό και τα όρια του αρχαίου Μακεδονικού βασιλείου. Επομένως, σαφώς πρόκειται για λαθροχειρία, όταν οι κάτοικοι του γειτονικού κρατιδίου των Σκοπίων θέλουν να εμφανίζονται με το όνομα της Μακεδονίας στο όνομα της χώρας τους. Λόγω της αναζωπύρωσης του ζητήματος τις ημέρες αυτές, θα εξετάσουμε το θέμα από ιστορικής και μόνο σκοπιάς, βασιζόμενοι κυρίως σε ανακοινώσεις της Ακαδημίας Αθηνών, ενός ιδρύματος που στον τομέα αυτόν έχει ξεκάθαρη όπως και νηφάλια στάση.

Κατάχρηση

«Τα ονόματα Μακεδόνες και Μακεδονία ανάγονται στην αρχαιότητα» αναφέρει ανακοίνωση της συγκλήτου της Ακαδημίας, ήδη από την 17η Ιανουαρίου 1992, τότε που το σκοπιανό απασχολούσε και πάλι την Ελλάδα. «Έτσι κάθε χρήση τους στην εποχή μας παραπέμπει σε αρχαία δεδομένα, είτε νομίμως είτε καταχρηστικώς. Συντελείται κατάχρηση όταν το όνομα "Μακεδονία" αποδίδεται σε εδάφη που δεν κατοικήθηκαν από Μακεδόνες και δεν αποτέλεσαν τμήματα του μακεδονικού βασιλείου. Υπ' αυτές τις συνθήκες η γνώση των αρχαίων δεδομένων δεν είναι απλή επιστημονική περιέργεια.

Οι αδέσμευτοι ερευνητές συμφωνούν ότι το μέγιστο μέρος της μέχρι τώρα ομόσπονδης δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας που διεκδικεί το γεωγραφικό όνομα "Μακεδονία" και το εθνικό όνομα "Μακεδόνες" εκτείνεται ως επί το πλείστον σε εδάφη όπου κατά την αρχαιότητα κατοικούσαν όχι Μακεδόνες, αλλά Παίονες, Δάρδανοι και άλλοι λαοί. Η σημερινή πόλη των Σκοπίων είναι στην αρχαία Δαρδανία. Οι Δάρδανοι παρέμειναν έως το τέλος οι αμείλικτοι εχθροί των Μακεδόνων, από τους οποίους, όπως παραστατικά γράφει ένας Λατίνος ιστορικός, τους εχώριζε "άσβεστο μίσος" (odium immortale).

Οι Παίονες έμειναν και αυτοί ως επί το πλείστον ανεξάρτητοι. Στα διαστήματα που ήσαν υποτελείς των Μακεδόνων, δεν έπαυαν να έχουν δικούς τους βασιλείς και τα νομίσματά τους να φέρουν το εθνικό ΠΑΙΟΝΩΝ, αντί του εθνικού ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ. Έτσι τα βόρεια σύνορα του μακεδονικού βασιλείου δεν ξεπέρασαν ποτέ την Ηράκλεια (Μοναστήρι-Βιτώλια), τις κορυφογραμμές του όρους Βαρνούς (Nidze), τις Ιδομενές (στο ύψος της Γευγελής) και το όρος Όρβηλος (Μπέλες). Επομένως η σημερινή ομόσπονδη δημοκρατία με το όνομα της Μακεδονίας δεν περιλαμβάνει παρά ελάχιστα τετραγωνικά χιλιόμετρα της ιστορικής Μακεδονίας (μεταξύ των ελληνικών συνόρων και του Μοναστηριού, και περί την Δοϊράνη)».

Κίνητρα

Κατόπιν, η σύγκλητος της Ακαδημίας υπεισέρχεται στα κίνητρα, αναφέροντας:
«Επί πλέον του ότι δεν έχει δικαίωση, η ως άνω χρήση των ονομάτων "Μακεδόνες" και "Μακεδονία", δεν έχει καν αθώα κίνητρα: Η ψευδεπίγραφη "Μακεδονία" διεκδικεί την πραγματική Μακεδονία, που είναι τμήμα της Ελλάδας και κατοικείται από Έλληνες. Ήδη η ομόσπονδη δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας (σ.σ. εκεί υπάγονταν τα Σκόπια το 1992) με το όνομα "Μακεδονία" έχει προπαγανδίσει την ιδέα απελευθερώσεως της "υπόδουλης" Μακεδονίας. Ένα ανεξάρτητο κράτος με το όνομα "Μακεδονία" θα συνεχίσει με μεγαλύτερη έμφαση αυτήν τη εκστρατεία.
Η ομόσπονδη γιουγκοσλαβική δημοκρατία έχει δικαίωμα να γίνει κυρίαρχο κράτος. Δε δικαιούται όμως να αποκτήσει με διεθνή αναγνώριση ένα πλεονέκτημα που δεν έχει κανένα κράτος στον κόσμο: Να χρησιμοποιεί ένα όνομα που και μόνο του προπαγανδίζει εδαφικές επιδιώξεις.»

Το 90% στην Ελλάδα

Αρκετά χρόνια μετά, το 2008, η Ακαδημία επανέρχεται με άλλη ανακοίνωση στην οποία είναι πιο αναλυτική. Όπως λέει, «η Μακεδονία αποτελεί σήμερα γεωγραφική ζώνη, τα όρια της οποίας εκτείνονται σε περισσότερα του ενός κράτη της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Το αρχαίο ελληνικό όνομα “Μακεδονία” φέρει μια συγκεκριμένη περιφέρεια της σύγχρονης Ελλάδος. Υπό το όνομα Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΣΔΜ) λειτούργησε ένα από τα ομόσπονδα κράτη που συναποτελούσαν την πρώην Γιουγκοσλαβία. Το όνομα όμως της Μακεδονίας έφερε, αρχικά, επί μακρούς αιώνες κατά την αρχαιότητα, η περιοχή η οποία ταυτίζεται -κατά περίπου 90%- με τη σημερινή ελληνική επαρχία της Μακεδονίας. Η τυχόν απόδοση του ονόματος αυτού σε ένα ανεξάρτητο κράτος, χωρίς ειδικότερο προσδιορισμό που να αντανακλά σαφώς τις γεωγραφικές και ιστορικές αυτές πραγματικότητες, συνεπάγεται τον κίνδυνο να διεκδικήσει το συγκεκριμένο κράτος και μάλιστα κατ’ αποκλειστικότητα τη χρήση του όρου “Μακεδονία” ή των παραγώγων του στην ιστορία, τον πολιτισμό, τις εκδηλώσεις της καθημερινής πολιτικής και κοινωνικής ζωής κ.λπ.»

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο της Ακαδημίας, «η κλασική Μακεδονία του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου εκτεινόταν προς βορρά στα εδάφη της σημερινής ελληνικής Μακεδονίας, καθώς και σε ολίγα χιλιόμετρα εντός της ΠΓΔΜ και της Βουλγαρίας. Μέσω κάθε μορφής ιστορικών πηγών και αρχαιολογικών ευρημάτων μαρτυρείται ότι οι τότε Μακεδόνες συμπεριελάμβαναν την επικράτειά τους μεταξύ των άλλων ελληνικών χωρών. Τα πρώτα σλαβικά φύλα, τα οποία, αυτονόητα, ουδεμία είχαν σχέση με τους παλαιότερους κατοίκους της περιοχής, κατήλθαν στη Βαλκανική μετά δέκα αιώνες, κατά τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Η παραμονή τους έκτοτε στο νότιο τμήμα της Χερσονήσου συνέβαλε στη βαθμιαία διαμόρφωση των σλαβικών εθνών χωρίς να υπάρξει έως τη σύσταση, κατά τον 19ο αιώνα, και την πρώτη ανάπτυξη των σλαβικών κρατών της περιοχής -της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της Βουλγαρίας- αναφορά σε ιδιαίτερο “Μακεδονικό” έθνος. Χαρακτηριστικά, ακόμη και κατά την επαύριο του Αʼ Παγκοσμίου Πολέμου ούτε οι εκπρόσωποι των βαλκανικών κρατών, αλλά ούτε και οι οικοδόμοι της ειρήνης -προεξάρχων ο Γούντροου Ουίλσον- οραματιστές μιας διεθνούς κοινωνίας συγκείμενης ακριβώς από κράτη-έθνη έκαμαν την παραμικρή νύξη σε έθνος “Μακεδόνων”. Η ύπαρξή του επιδιώχθηκε να τεκμηριωθεί στο πλαίσιο της συγκρότησης από τον στρατάρχη Τίτο της νέας ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας κατά την επαύριο του Βʼ Παγκοσμίου Πολέμου. Η επιτυχία, μάλιστα, του τολμηρού εγχειρήματος της εθνικής μετάλλαξης των σλάβων κατοίκων της συγκεκριμένης γεωγραφικής ζώνης θα ήταν άκρως δυσχερής χωρίς την προπαγάνδα που επί ήμισυ, σχεδόν, αιώνα ασκήθηκε υπό καθεστώς ολοκληρωτικό.»

Στην ίδια ανακοίνωση καταγράφεται πως ο χαρακτηρισμός «των κατοίκων της περιοχής αυτής ως Μακεδόνων δεν προσέλαβε εθνικό περιεχόμενο κατά τους νεώτερους χρόνους έως και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η προβολή, κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα, των σερβικών και βουλγαρικών διεκδικήσεων επί των εδαφών που κατοικούνταν κατά πλειοψηφία από το σλαβικό στοιχείο συνάπτεται οπωσδήποτε με το γεγονός της πληθυσμιακής υπεροχής στη συγκεκριμένη γεωγραφική ζώνη. Είναι όμως αυτονόητη η εφαρμογή της ίδιας αρχής και στα περισσότερο εκτεταμένα εδάφη της νότιας Μακεδονίας που κατοικούνται από Έλληνες.»

Αγγελική Κώττη

http://www.liberal.gr/arthro/184444/epikairotita/2017/ta-skopia-den-katoikountan-apo-makedones-alla-apo-echthrous-tous.html

7/1/2017








 2.
«Όχι μόνο δεν είμαστε «μοναδικοί», 
δεν είμαστε καν ‘κληρονόμοι’ του Μεγάλου Αλεξάνδρου».

«Ο ελληνικός τηλεοπτικός σταθμός Άλφα, ανέφερε ότι ο Ζόραν Ζάεφ απέρριψε τις πρακτικές του προκατόχου του, Νίκολα Γκρούεφσκι και εξήγησε γιατί δεν συμφωνεί με τη θέση του προηγούμενου πρωθυπουργού ότι «τα Σκόπια είναι οι μόνοι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου», γράφει ο αρχισυντάκτης της ηλεκτρονικής πύλης «Plus Info», Μπράνκο Γκερόσκι (Бранко Героски ) και της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» (Σλόμποντεν Πέτσατ).

 Θα σημειώσει:

 «Δεν υπάρχει ανάγκη να ξοδευτεί η σύγχρονη ‘Μακεδονία’ για να οικειοποιηθεί οποιαδήποτε άτομα από την αρχαία Μακεδονία. Με αυτό δεν αποδεικνύεται τίποτε, δεν κερδίζεται τίποτε. Απλά χάνουμε. Πρέπει να πούμε με τόλμη και σαφήνεια τις θέσεις της ταυτότητάς μας. Και εδώ διαφωνώ μερικώς με τον Ζάεφ. Όχι μόνο «τα Σκόπια δεν είναι διάδοχοι του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου (εάν οι Αθηναίοι σωστά κατάλαβαν και μεταβίβασαν τη συνέντευξη του Ζάεφ) αλλά, ούτε καν κληρονόμοι! Αυτή είναι η αλήθεια.Δεν υπάρχουν αντικείμενα, γραπτά αρχεία, ναοί και οτιδήποτε άλλο που να επιβεβαιώνει τα βασικά της ταυτότητάς μας: τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα έθιμα και όλα όσα συντελούν (απαρτίζουν) το αμάλγαμα που ονομάζουμε σήμερα ότι σχετίζονται με την αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου».

 Οι πραγματικές μας ρίζες

 Κατά την τελευταία δεκαετία η αρχαιολογία της χώρας μας έκανε ανασκαφές για να βρει αντικείμενα που να επιβεβαιώνουν ότι η ταυτότητά μας ανάγεται στην αρχαία αυτοκρατορία, αλλά δεν βρήκε τίποτε.

 Πρέπει να καταλάβουμε εγκαίρως εμείς οι (Σλάβο) «Μακεδόνες» δεν χρειάζεται να σκάψουμε.Οι ναοί μας είναι πάνω από τη γη, είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός τον οποίο ο κόσμος θαυμάζει. Είμαστε υπερήφανοι για τη «μακεδονική»(σλαβική) γλώσσα μας. Έχουμε εκκλησίες και μοναστήρια, αγίους και πίνακες ζωγραφικής που κόβουν την αναπνοή, εικόνες στις οποίες ο κόσμος υποκλίνεται. Σε όλον τον κόσμο αναγνωρίζεται η αποστολική συμβολή μας στη σλαβική παιδεία, εμπνευσμένα έργα της αναγέννησης μας , αναγνωρισμένα έργα των σύγχρονων συγγραφέων μας, όλα αυτά είναι ο πολιτιστικός μας κώδικας, αναγνωρίσιμος από όλον τον κόσμο. Όχι χθες, αλλά εδώ και δεκαετίες. Την ιστορία μας την ξέρει όλος ο κόσμος.

 …Δυστυχώς, η πρόβλεψή μου ότι η αυτοκρατορία των Μακεδόνων (του Νίκολα Γκρούεφσκι) θα διαρκούσε λίγο, ήταν λανθασμένη. Διήρκεσε για μια ολόκληρη δεκαετία.

 Δεν πρέπει να επαναληφθεί αυτό!

 Προς το συμφέρον της ταυτότητας μας και τους έθνους μας πρέπει αποφασιστικά να σταματήσει η γελοιότητα με την ιστορία του Αλεξάνδρου και του Φιλίππου ότι τάχα είμαστε απόγονοι και να βρούμε τις πραγματικές μας ρίζες.

 (Στοιχεία από plusinfo.mk)
www.echedoros-a.gr

 ΠΗΓΗ: http://www.anixneuseis.gr/?p=182260

 7/1/18

Χάρτης του Κλαύδου Πτολεμαίου (100 - 160 μ.Χ.) - Ξεχωρίζει η Μακεδονία, από τις δυο περιοχές που απαρτίζουν σήμερα το κράτος των Σκοπίων, τη Δαρδανία και την Άνω Μοισία

 3.
«ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ» Μια διεθνής πλεκτάνη από το 1878.
Όπως όλα δείχνουν, ειδικά μετά το πέρας της σύσκεψης υπό τον Πρωθυπουργό, Α. Τσίπρα στις 4 Ιανουαρίου 2018 και τις δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, το ζήτημα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας , θα βρει τη λύση του μέσα στο 2018.
Άλλωστε, στην επίσημη ιστοσελίδα του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, στα ειδικά θέματα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, κορωνίδα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής αποτελούν, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις (1973), το Κυπριακό (1974) και το ζήτημα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (1991).
Μακριά από ιδεολογικές και πολιτικές προκαταλήψεις, θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε περιληπτικά το θέμα, όπως αυτό, μέσα από μια διεθνή πλεκτάνη, ξεκίνησε πριν από 140 χρόνια και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
***
Μακεδονικός Αγώνας, είναι η ένοπλη αντιπαράθεση την περίοδο 1904 -1908 που διεξήχθη στη Μακεδονία (τότε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) μεταξύ κυρίως Ελλήνων, Βουλγάρων και Τούρκων, και δευτερευόντως Σέρβων από τη στιγμή που έγινε αντιληπτό πως η σημαντική αυτή επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα ήταν η επόμενη εδαφική της απώλεια.
Μακεδονικό Ζήτημα, είναι οι εθνικο-χωροταξικές ανακατατάξεις που έγιναν την περίοδο 1878 – 1918 στη Βαλκανική και ειδικότερα στη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας, μεταξύ Ελλάδας, Βουλγαρίας, Σερβίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ιστορικά, λέγοντας «Μακεδονία», αναφερόμαστε στο Βασίλειο και τον πολιτισμό των αρχαίων Μακεδόνων, που ανήκουν στο ελληνικό έθνος και αποτελούν αδιαμφισβήτητο κομμάτι της ελληνικής ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο κύριος κορμός της ιστορικής Μακεδονίας είναι μέσα στα σημερινά ελληνικά σύνορο και καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα της ελληνικής επικράτειας που διαχρονικά ονομάζεται Μακεδονία.
Γεωγραφικά, λέγοντας «Μακεδονία», αναφερόμαστε σε μια ευρύτερη περιοχή που εκτείνεται στο σημερινό έδαφος διαφόρων βαλκανικών χωρών, με το μεγαλύτερο τμήμα της να βρίσκεται στην Ελλάδα και άλλα μικρότερα τμήματά της στην ΠΓΔΜ, τη Βουλγαρία και την Αλβανία.
Ο Ήλιος της Βεργίνας, είναι ένα σύμβολο πάνω σε χρυσή λάρνακα που βρέθηκε το 1977 στις ανασκαφές της Βεργίνας, σε Βασιλικό τάφο της Μακεδονικής Βασιλικής Δυναστείας του Φιλίππου Β' και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το σύμβολο αυτό, η ΠΓΔΜ το χρησιμοποίησε στην κρατική της σημαία την περίοδο 1992-1995, προκαλώντας εύλογα την Ελληνική αντίδραση. Μετά την «Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995», το αντικατέστησε με σχηματοποιημένο ήλιο.
***
1878: Συνθήκη Αγίου Στεφάνου – Συνθήκη Βερολίνου
Μετά το Ρωσο – τουρκικό πόλεμο (1877 - 8), η Βουλγαρία, με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (Μάρτιος 1878), πέτυχε να ικανοποιήσει τις αξιώσεις της, αλλά η Συνθήκη δεν εφαρμόστηκε λόγω αντίδρασης της Μ. Βρετανίας.
Ακολούθησε, η Συνθήκη του Βερολίνου (Ιούλιος 1878), με την οποία δημιουργήθηκαν τρία ανεξάρτητα κράτη (Ρουμανία, Σερβία, Μαυροβούνιο) καθώς και το «Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας» χωρίς όμως τη Μακεδονία και την Ανατ. Θράκη που παρέμειναν στην Τουρκία.Η Συνθήκη του Βερολίνου είναι η γενέτειρα του Μακεδονικού Ζητήματος

1903: Η Εξέγερση του Ήλιντεν
Το ανεκπλήρωτο όνειρο των Βουλγάρων (να πάρουν τη Μακεδονία) ανέλαβε να το πραγματοποιήσει η «Μακεδονική – Ανδριανοπολίτικη Εσωτερική Επαναστατική Οργάνωση» με ηγέτη τον Γκότσε Ντέλτσεφ, ένα Βούλγαρο επηρεασμένο από τις ιδέες του Μαρξ και του Μπακούνιν.
Μετά το θάνατό του (Μάιος 1903), οργανώθηκε η εξέγερση του Ήλιντεν στη Δυτ. Μακεδονία (Ιούλιος 1903) με πρώτο στόχο την αυτονομία της και στη συνέχεια την ενσωμάτωσή της, στη Βουλγαρία.
Σήμερα, η Βουλγαρία ως μέλος (από 1-1-2007) της Ε.Ε δεν μπορεί να έχει τετοιες βλέψεις και αυτό το επιδιώκουν οι Σκοπιανοί, οι οποίοι προβάλουν τον Γκότσε Ντέλτσεφ ως έναν ψευτο-μακεδόνα ήρωα και την ημέρα εξέγερσης του Ήλιντεν (20-7-1903, 3-8-1903) ως ημέρα εθνικής γιορτής.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ενώ τιμόταν ως εθνικός ήρωας στη Βουλγαρία μέχρι το 1946, με την αλλαγή της πολιτικής της Βουλγαρίας στο Μακεδονικό, το αφιερωμένο σε αυτόν μουσείο έκλεισε και τα περιεχόμενά του μαζί με τα οστά του μεταφέρθηκαν στα Σκόπια.

1904 - 1908: Ο Μακεδονικός αγώνας
Το αντίδοτο στην εξέγερση του Ήλιντεν ήταν ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ (1904-1908), ο οποίος έδωσε τότε στην ελεύθερη Ελλάδα τη δυνατότητα όχι μονάχα να επικαλείται την προαιώνια Ελληνικότητα της Μακεδονίας, ενάντια στην Βουλγαρική  – και κάθε άλλη ξένη – προπαγάνδα, αλλά και να πραγματοποιήσει το μεγάλο όνειρο του Ελληνικού Έθνους για την Απελευθέρωση της Μακεδονίας  – και άλλων υπόδουλων ελληνικών περιοχών – με τους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13, πρώτα κατά της Τουρκίας και έπειτα κατά της Βουλγαρίας.

1906: Αντιπαράθεση Σερβίας - Τουρκίας
Η Μακεδονία, και ειδικά η Θεσσαλονίκη με το λιμάνι της, έγινε το «μήλον της έριδος» αφενός για το κράτος της Σερβίας που είχε πλέον καταστεί περίκλειστο κράτος και επιζητούσε διέξοδο στη θάλασσα, και αφετέρου, για τους Βούλγαρους που ήθελαν να εκπληρώσουν το όνειρό τους, να προσαρτήσουν τη Μακεδονία.
Όταν, το 90% του παγκόσμιου εμπορίου, αναλογικά και του εθνικού, διακινείται μέσω θαλάσσης, γίνεται αντιληπτή η αξία ενός παράκτιου κράτους και αντιθέτως η απαξία ενός περίκλειστου.

1912 - 1913: Βαλκανικοί Πόλεμοι
Η Σερβία, κατ’ ανάγκη, στράφηκε για διέξοδο στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, το οποίο υπόψη ήταν υπό Τουρκική δικαιοδοσία. Η Τουρκία έβαζε συνεχώς εμπόδια για την εξεύρεση μιας λύσης – συμφωνίας, γεγονός που επιδείνωσε τις σχέσεις Σερβίας - Τουρκίας και αποτέλεσε την αφορμή για την έκρηξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου (1912 - 3).

1914: Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης - ΕΖΛΘ
Στις 26 Οκτωβρίου 1912, η Θεσσαλονίκη απελευθερώνονται από τον Ελληνικό Στρατό. Με τη λήξη των Βαλκανικών πολέμων (1913) και τον καθορισμό των συνόρων των Βαλκανικών κρατών, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, το οποίο εξυπηρετούσε μεγάλο μέρος της Βαλκανικής χερσονήσου, περιορίστηκε στην Ελληνική επικράτεια.
Για τη συνέχιση του φυσικού του ρόλου, δηλαδή την εξυπηρέτηση όλης της Βαλκανικής, η Ελληνική Κυβέρνηση το 1914 με το N.390/1914 ίδρυσε την Ελευθέρα Ζώνη Λιμένος Θεσσαλονίκης. Όμως, το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πόλεμου δεν επέτρεψε την υλοποίηση της.

1918: Η Ίδρυση της Γιουγκοσλαβίας
Η Γιουγκοσλαβία (ή Νοτιοσλαβία) ουσιαστικά δημιουργήθηκε την 1-12-1918, όταν ενώθηκαν τα Βασίλεια της Σερβίας και του Μαυροβουνίου με τις πρώην επαρχίες της Αυστροουγγαρίας που είχαν σλάβικο πληθυσμό.
Το κράτος αρχικά ονομάστηκε «Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων» και το Νοέμβριο του 1929 μετονομάστηκε σε Γιουγκοσλαβία.

1924: Ελεύθερη Σερβική Ζώνη Λιμένα Θεσσαλονίκης
Για την εξυπηρέτηση του Γιουγκοσλαβικού διαμετακομιστικού εμπορίου μέσω του λιμένος της Θεσσαλονίκης, το 1923 ξεκίνησαν συζητήσεις μεταξύ των δυο χωρών για τη δημιουργία Γιουγκοσλαβικής Ελευθέρας Ζώνης του λιμένος της Θεσσαλονίκης, η οποία τελικά άρχισε να λειτουργεί από 19-10-1925 και για πενήντα χρόνια (καταργήθηκε το 1975).

1944: Η Γιουγκοσλαβία μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
Στις 2-2-1944, ο δικτάτορας της Γιουγκοσλαβίας Τίτο, διαχώρισε από τη Σερβία την περιοχή που καλείτο μέχρι τότε Vardarska Banovina, και συγκροτεί ένα ομόσπονδο κρατίδιο, στο οποίο δίνει σκόπιμα το ψευδεπίγραφο όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» αρχίζοντας να καλλιεργεί συγχρόνως την ιδέα ενός χωριστού και διακριτού «μακεδονικού έθνους».
Ο Τίτο με αυτό τον τρόπο θεμελίωνε μελλοντικές εδαφικές διεκδικήσεις της Γιουγκοσλαβίας στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας εξασφαλίζοντας διέξοδο στο Αιγαίο.
Τότε, ανήγγειλε δημόσια ότι στόχος του ήταν να ενώσει «όλα τα τμήματα της Μακεδονίας που διασπάστηκαν το 1912 και 1913 από τους βαλκάνιους ιμπεριαλιστές».
Το Σύνταγμα του 1946, το οποίο ίσχυσε μέχρι τη διάσπασή της (1991), χαρακτήριζε τη χώρα σαν «Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία» με έξη ομόσπονδες δημοκρατίες. Τη Σερβία, την Κροατία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Σλοβενία, το Μαυροβούνιο και τη Μακεδονία. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ξέσπασε στην πολύπαθη περιοχή μας το νεώτερο "μακεδονικό" ζήτημα, αυτή τη φορά με την εμπλοκή των Σκοπίων. Τι ακριβώς συνέβη; Μια άλλοτε σερβική επικράτεια (η νότια Σερβία, όπως κάποτε την αποκαλούσαν) με βουλγαρόφωνο πληθυσμό - που μιλούσε, δηλαδή, μια βουλγαρική διάλεκτο - ανακήρυξε την ανεξαρτησία της στις 8 Σεπτεμβρίου του 1991 και απαίτησε να αναγνωριστεί διεθνώς ως "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Εκδηλώθηκε έτσι ο περίφημος "μακεδονισμός", που ελλόχευε ήδη από τη δεκαετία του 1940, όταν ο Γιουγκοσλάβος κομμουνιστής ηγέτης Γιόζιπ Μπροζ-Τίτο αποφάσισε να δημιουργήσει μια καινούργια, εντελώς τεχνητή εθνότητα στην "καρδιά" των Βαλκανίων, με πολύ άδηλους σκοπούς για το μέλλον.

1991: Η γένεση του νεώτερου «Μακεδονικού»
Το Σεπτέμβριο του 1991, μετά από ένα δημοψήφισμα, η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, ανακήρυξε την ανεξαρτησία της υπό την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Η Ελλάδα αντέδρασε έντονα στην υποκλοπή της ιστορικής και πολιτιστικής της κληρονομιάς και στις υφέρπουσες εδαφικές και αλυτρωτικές βλέψεις της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και το θέμα ήλθε στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο με δύο αποφάσεις του [ 817(1993) και 845(1993) ] συνιστά την εξεύρεση ταχείας διευθέτησης για το καλό των ειρηνικών σχέσεων και της καλής γειτονίας στην περιοχή.
Το 1993, κατόπιν της σύστασης του Συμβουλίου Ασφαλείας, η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας έγινε δεκτή, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, στα Ηνωμένα Έθνη με αυτήν την προσωρινή ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» έως ότου εξευρεθεί μια συμφωνημένη λύση.

1995: Η Ενδιάμεση Συμφωνία
Το 1995, η Ελλάδα και η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, συνομολόγησαν μια Ενδιάμεση Συμφωνία, η οποία επέβαλε έναν δεσμευτικό «κώδικα συμπεριφοράς». Τα δύο μέρη άρχισαν διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, οι οποίες συνεχίζονται μέχρι σήμερα …
Η ΠΓΔΜ παραβιάζει συνεχώς αυτή τη Συμφωνία, προβάλλοντας εδαφικές βλέψεις κατά της Ελλάδας, με χάρτες, σχολικά βιβλία, εκδηλώσεις κλπ, χρησιμοποιώντας παράνομα την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ακόμη και σε διεθνείς οργανισμούς καθώς και σύμβολα που ανήκουν στην ελληνική ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά όπως τον Ήλιο της Βεργίνας.

2008: Η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε
Στη Διάσκεψη Κορυφής (Απρίλιος 2008) του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, τα μέλη της Συμμαχίας, μετά από βέτο τη ελληνικής πλευράς, αποφάσισαν ομόφωνα να απευθυνθεί πρόσκληση στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας για ένταξή της εφόσον λυθεί το ζήτημα του ονόματος, κατά τρόπο αμοιβαίως αποδεκτό.
Η ΠΓΔΜ προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά της Ελλάδας την 17η Νοεμβρίου 2008, ισχυριζόμενη ότι η χώρα μας πρόβαλε αντίρρηση στην ένταξη της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ κατά τη Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008.
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στην υπόθεση αυτή δεν υπεισήλθε στην ουσία της ονοματολογικής διαφοράς, σημειώνοντας ότι δεν έχει τη σχετική δικαιοδοσία και ότι η διαφορά πρέπει να επιλυθεί στο πλαίσιο που ορίζουν οι Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, μέσω διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Κάλεσε, επίσης, τα δύο μέρη να εμπλακούν σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα των ΗΕ.
Από πλευράς ΕΕ, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2008, με ομόφωνη απόφασή του, αποφάσισε ότι η λύση του ζητήματος του ονόματος κατά τρόπο αμοιβαίως αποδεκτό αποτελεί θεμελιώδη αναγκαιότητα προκειμένου να γίνουν περαιτέρω βήματα στην ενταξιακή πορεία της ΠΓΔΜ προς την ΕΕ.

2012 – 2014: Νέες πρωτοβουλίες
Τον Οκτώβριο του 2012, ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών έστειλε επιστολή στον ομόλογό του της πρώην ΓΔΜ, με την οποία πρότεινε την υπογραφή μεταξύ των δύο χωρών Μνημονίου Κατανόησης, που θα θέσει το πλαίσιο και τις βασικές παραμέτρους για την οριστική επίλυση του ζητήματος της ονομασίας. 
Η ελληνική πλευρά πρότεινε λύση που πρέπει να περιλαμβάνει συμφωνία επί του γεγονότος ότι οποιαδήποτε πρόταση οφείλει να εμπεριέχει σαφή και οριστικό προσδιορισμό του ονόματος που δεν θα αφήνει περιθώρια αμφιβολιών σχετικά με τη διάκριση μεταξύ του εδάφους της πρώην ΓΔΜ και περιοχών σε γειτονικές χώρες, ειδικότερα, της περιοχής της Μακεδονίας στη βόρεια Ελλάδα και ότι το συμφωνημένο όνομα θα χρησιμοποιείται έναντι όλων  (erga omnes) και για όλους τους σκοπούς.
Στην απάντησή της, η πρώην ΓΔΜ , αν και ευχαρίστησε για την ελληνική πρωτοβουλία, επανέλαβε τις πάγιες θέσεις της και επί της ουσίας αντιπαρήλθε πλήρως την ελληνική πρόταση .
Το Δεκέμβριο 2012, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με συλλογική και ομόφωνη απόφασή του αποφάσισε ότι η έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΕΕ με την πρώην ΓΔΜ εξαρτάται από την εφαρμογή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, την προώθηση και τον σεβασμό των σχέσεων καλής γειτονίας και την επίλυση του ονοματολογικού, στο πλαίσιο των υπό τον ΟΗΕ διαπραγματεύσεων. Το Δεκέμβριο 2013 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, με συλλογική και ομόφωνη απόφασή του, δεν αποδέχθηκε την εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για απόδοση ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Το Συμβούλιο αποφάσισε ότι θα επανεξετάσει την προοπτική αυτή εντός του 2014, στη βάση νέας ενημέρωσης από την Επιτροπή για την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων και την πραγματοποίηση απτών βημάτων, από τα Σκόπια, για την προώθηση των σχέσεων καλής γειτονίας και την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης στο θέμα του ονόματος στο πλαίσιο των, υπό τον ΟΗΕ, διαπραγματεύσεων.

2018 ;
Η επίσημη ιστοσελίδα του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, μεταξύ άλλων, αναφέρει :
…Η Ελλάδα όχι μόνον δεν αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή και ευρω-ατλαντική προοπτική της πρώην ΓΔΜ, αλλά αντιθέτως την υποστηρίζει. Με ελληνική συναίνεση η πρώην ΓΔΜ απέκτησε καθεστώς υποψήφιας χώρας στην ΕΕ και έφθασε στα πρόθυρα της ένταξης στο ΝΑΤΟ. Επίσης με ελληνική συναίνεση καταργήθηκε το καθεστώς των θεωρήσεων για τους πολίτες της γειτονικής χώρας. Βασική αντικειμενική προϋπόθεση, όμως, για τη συνέχιση και ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής και ευρω-ατλαντικής πορείας κάθε υποψήφιου κράτους είναι να ασπάζεται και να σέβεται στην πράξη τις θεμελιώδεις αρχές πάνω στις οποίες στηρίζεται ο οργανισμός στον οποίο επιδιώκει την ένταξή του, και ιδίως την αρχή των σχέσεων καλής γειτονίας που αποτελεί τη βάση μιας εταιρικής ή συμμαχικής σχέσης μεταξύ κρατών.
…Αντί η πρώην ΓΔΜ να αναγνωρίσει και να εκτιμήσει την ελληνική υποστήριξη στην ευρωπαϊκή και ευρω-ατλαντική πορεία της, συνήθως απαντά στις ελληνικές υποστηρικτικές χειρονομίες με νέες προκλήσεις και σκλήρυνση της στάσης της.
…Η Ελλάδα είναι σταθερή στην ειλικρινή επιθυμία της για την επίτευξη μιας βιώσιμης συμφωνίας στο ζήτημα του ονόματος της πρώην.  Η Ελληνική Κυβέρνηση έχει προτείνει ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο πλαίσιο διευθέτησης, το οποίο στοχεύει στην εξεύρεση οριστικής λύσης στο θέμα του ονόματος. Η θέση μας είναι σαφής : σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «Μακεδονία» που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή.
….Η ελληνική Κυβέρνηση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή. H Ελλάδα παραμένει σταθερά προσηλωμένη στη διαπραγματευτική διαδικασία υπό τον Ειδικό Μεσολαβητή του ΟΗΕ, κ. Nimetz.  
***
Συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα των  Παμμακεδονικών Ενώσεων της Υφηλίου  (ΗΠΑ, Αυστραλίας, Καναδά, Ευρώπης, Αφρικής και Ελλάδος) καθώς και της Συντονιστικής Επιτροπής Μακεδονικών Οργανώσεων , επαναλαμβάνοντας ότι,καθήκον της Ελληνικής κυβέρνησης είναι να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα και την ιστορία της πατρίδας μας, αποκλείοντας οποιαδήποτε ονομασία με επιθετικό ή γεωγραφικό προσδιορισμό που θα συμπεριλαμβάνει και τον όρο “Μακεδονία”.

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)
Αλεξανδρούπολη, Ιανουάριος 2018

Πηγή: Τράπεζα ιδεών
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2018/01/1878.html#more




 4.
Η Βαρντάρσκα Μπανόβινα σε σπάνιους Χάρτες, Γραμματόσημα
 και Διπλώματα της Γιουγκοσλαβίας.



 5.

 Θεμελιώδες ζήτημα ασταθείας στο Υποσύστημα Ελλάδος-Τουρκίας-Βαλκανίων το 2018: Η ονομασία των Σκοπίων.


 6.