Μας δουλεύουν κανονικά και οι δύο!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Κρίσιμα θέματα εθνικότητα – γλώσσα.
(2) Πίεση ‘’βίαιης λύσης’’ από τις ΗΠΑ.
(3) Τα συν και πλην της διαπραγμάτευσης.
(4) Από τις μεγάλες προσδοκίες, προσγείωση στο blame game.
(5) Το όνομα του αλυτρωτισμού.
(1) Κρίσιμα θέματα εθνικότητα – γλώσσα.
(2) Πίεση ‘’βίαιης λύσης’’ από τις ΗΠΑ.
(3) Τα συν και πλην της διαπραγμάτευσης.
(4) Από τις μεγάλες προσδοκίες, προσγείωση στο blame game.
(5) Το όνομα του αλυτρωτισμού.
Μας δουλεύουν κανονικά και οι δύο!
Οι χτεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού στο Νταβός, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της FYROM Ζάεφ δείχνει περίτρανα ότι κοροϊδευόμαστε! Συγκολλώντας το παζλ των δηλώσεων και των κινήσεων της κυβέρνησης στο θέμα, μπορεί κανείς να οδηγηθεί σε ένα ασφαλές συμπέρασμα: Ότι το Μακεδονικό ζήτημα δεν πάει για κάποια λύση, αλλά ότι χρησιμοποιείται για να πρωταγωνιστεί στις ειδήσεις αντί για τα μέτρα νέας λιτότητας που έρχονται!
Οι χτεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού στο Νταβός, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της FYROM Ζάεφ δείχνει περίτρανα ότι κοροϊδευόμαστε! Συγκολλώντας το παζλ των δηλώσεων και των κινήσεων της κυβέρνησης στο θέμα, μπορεί κανείς να οδηγηθεί σε ένα ασφαλές συμπέρασμα: Ότι το Μακεδονικό ζήτημα δεν πάει για κάποια λύση, αλλά ότι χρησιμοποιείται για να πρωταγωνιστεί στις ειδήσεις αντί για τα μέτρα νέας λιτότητας που έρχονται!
Τι ακριβώς είπε ο κ Τσίπρας χτες στο Νταβός, μετά από …2ωρο προπαγανδιστικό ποδαρόδρομο στο χιόνι; Παρουσία του κ Ζάεφ διευκρύνισε ότι πρώτα θα λυθούν τα προβλήματα αλυτρωτισμού που θέτουν τα Σκόπια και μετά το όνομα!
Τι απάντησε ο κ Ζάεφ; Ότι θα αλλάξει το όνομα του αεροδρομίου σε «Κίρο Γκλιγκόροφ» και της εθνικής οδού σε «Φιλίας των λαών»! Καλώς. Για το Σύνταγμα και τα σχολικά βιβλία, κουβέντα! Δεν είναι εκεί το θέμα.
Κανονικά, η δήλωση του κ. Τσίπρα θα έπρεπε να ανησυχεί τον Ζάεφ. Και τον ανησυχεί! Αλλά, είναι πολύ καλός ηθοποιός. Τι σημαίνει αυτό που είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός;Ότι πρέπει πρώτα να συμφωνηθούν αλλαγές στο σκοπιανό Σύνταγμα και μετά να συζητηθεί η αλλαγή στο όνομα! Ζήσε Μάη να φας τριφύλλι! Γιατί;
Ο κ Ζάεφ είναι μειοψηφία στη Βουλή με 49 έδρες. Πρώτο κόμμα είναι το εθνικιστικό VMERO με 51 έδρες επί 120 του κοινοβουλίου. Ο κ Ζάεφ έχει κυβέρνηση μειοψηφίας σε συνεργασία με δύο αλβανικά κόμματα, που του δίνουν μια αναιμική πλειοψηφία. Το εθνικιστικό κόμμα δεν θέλει καμιά συμφωνία για αλλαγή ονόματος, όπως και δύο ακόμα από τα μικρά εθνικιστικά κόμματα της χώρας. Ο πρόεδρος της Βουλής, επίσης, προέρχεται από το VMERO. Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Ότι ο κ Ζάεφ, όπως ακριβώς και ο κ Τσίπρας, για να επιζήσει κυβερνητικά, οικονομικά και πολιτικά χρειάζεται τη στήριξη των «απ έξω». Κυρίως των Αμερικάνων και των Γερμανών που θέλουν τη χώρα του στο ΝΑΤΟ. Επομένως, είναι πρόθυμος να παριστάνει ότι κάνει υποχωρήσεις μεγαλύτερες από τους εθνικιστές για να εδραιώσει τη θέση του. Ήδη, οι εθνικιστές της πλειοψηφίας τον κατηγορούν ότι είναι έτοιμος να πουλήσει το όνομα και τις διεκδικήσεις «των Μακεδόνων» και να δεχτεί μια σλαβοαλβανική εθνότητα!
Στην πραγματικότητα, όμως, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Για να αλλάξει το Σύνταγμα με τις αλυτρωτικές διατάξεις χρειάζεται πλειοψηφία δύο τρίτων. Πράγμα αδύνατο με τη σημερινή σύνθεση της Βουλής. Επομένως, κάθε τι που λέγεται για απαλοιφή του αλυτρωτισμού από τους χάρτες της γείτονος είναι αερολογίες.
Όλα αυτά τα ξέρει πολύ καλά και η ελληνική πλευρά. Η οποία, όπως και η σκοπιανή, είναι κόμμα μειοψηφίας, που έχει σχηματίσει κυβέρνηση χάρι στη σύμπραξη με ένα ακροδεξιό κόμμα. Και, όπως και η σκοπιανή πλευρά, έχει ανάγκη τους «απ έξω» για να υπάρχει στην εξουσία!
Η Αθήνα, υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα τα χαλάσει με τις ΗΠΑ που θέλουν ένταξη της FYROM μέχρι τον Ιούνιο που είναι η σύνοδος του ΝΑΤΟ. Και θα παριστάνει την πρόθυμη μέχρι που να αποδειχτεί ότι οι απρόθυμοι είναι οι απέναντι! Πρόκειται για ένα κλασικό διεθνές διπλωματικό παιχνίδι, όπου κανείς δεν θέλει να χρεωθεί την άρνηση, που θα έχει επιπτώσεις δυσαρέσκειας και εκδικητικότητας από τους «μεγάλους». Καλή ώρα σαν την αναγνώριση ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» από τις ΗΠΑ πριν από περίπου 20 χρόνια.
Το τραγικό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πως υποχρεώνεται σ αυτό το παιχνίδι ενώ η θέση σχεδόν όλων των μελών και στελεχών του είναι υπέρ της αναγνώρισης της FYROM ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας»! Έχουν διαδηλώσει κι όλας γι αυτό!
Επειδή, όμως, θέλουν την εξουσία πάση θυσία, και η εξουσία δίνεται από το λαό με ψήφους, και ο λαός στην πλειονότητά του δεν θέλει τα Σκόπια ως Μακεδονία, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενη, έχει πάρει τη γραμμή Καραμανλή του 2008 και πάνω σ αυτήν βαδίζει! Για την ακρίβεια, τη γραμμή Μολυβιάτη.
Τι έλεγε η γραμμή Καραμανλή; Σύνθετη ονομασία με σαφή προσδιορισμό για χρήση έναντι όλων και απάλειψη των αλυτρωτικών στοιχείων από το Σύνταγμα και τους χάρτες! Ό,τι δηλαδή και ο κ Τσίπρας!
Το καταπληκτικό είναι ότι η κυβέρνηση, μ αυτή την τακτική έχει παγιδέψει τη ΝΔ, προκαλώντας την να δείξει τη θέση της στο θέμα, ξέροντας ότι η ΝΔ δεν μπορεί να απαρνηθεί τη δική της στάση του 2008! Χωρίς, όμως, να ενημερώνει επίσημα γι αυτή τη θέση την αξιωματική αντιπολίτευση! Ίσως ακριβώς γι αυτό! Για να την λοιδορεί αντιπολιτευτικά, σε ένα πολιτικάντικο παιχνίδι, που είναι έξω από τα όρια του κοινοβουλευτισμού και που αδυνατίζει την ελληνική θέση.
Τι να την κάνει, όμως, τη δύναμη η κυβέρνηση, όταν έχει ποντάρει στο πιο σίγουρο άλογο, που λέγεται σκοπιανό κοινοβούλιο; Το οποίο δεν πρόκειται να αλλάξει το Σύνταγμα; Αυτός είναι και ένας σοβαρός λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει τον Καμένο να κάνει τις τσαρλατανιές του με το όνομα. Παριστάνει τον πατριώτη στους ψηφοφόρους του για να διασωθεί, όντας σχεδόν σίγουρος ότι δεν θα του χρειαστεί να ψηφίσει! Θα μείνει, όμως ο …αταλάντευτος πατριωτισμός του!
Αντίθετα, η κυβέρνηση τη θέλει τη διατήρηση του Μακεδονικού ζητήματος σε πρώτο πλάνο στην Ελλάδα. Για να συζητάνε και να διαδηλώνουν οι Έλληνες για το Μακεδονικό και όχι για το Οικονομικό. Από το οποίο έχουν χάσει το μισό τους βιός και θα χάσουν ακόμα ένα μεγάλο κομμάτι. Με τα μέτρα που υπέγραψε και θα υπογράψει το επόμενο δίμηνο. Αυτά που λέει ότι δεν θα έρθουν!
Το Νταβός έχει μείνει στη μνήμη μας από τη συγνώμη του Ανδρέα με το Mea Culpa για το Κυπριακό. Ο Τσίπρας δεν ξέρει τι θα πει συγνώμη. Ξέρει τι θα πει Mea Colpa όμως. Και τα εφαρμόζει και με το Σκοπιανό ζήτημα.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
25/1/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1.
Α.Συρίγος: Κρίσιμα θέματα εθνικότητα – γλώσσα.
Α.Συρίγος: Κρίσιμα θέματα εθνικότητα – γλώσσα.
Ο καθηγητής στο Πάντειο Άγγελος Συρίγος μιλώντας στο ράδιο 98,4 εκτίμησε ότι η δεύτερη φάση του διαλόγου Αθήνας-Σκοπίων ξεκίνησε επισήμως με τον Έλληνα Πρωθυπουργό να βαδίζει στον άξονα της κόκκινης εθνικής γραμμής του 2018, σημείωσε ωστόσο ότι πριν φθάσουμε στην ονομασία που θα περιέχει κατά τη γνώμη του τη λέξη ή παράγωγο ‘’Μακεδονία’’ το κρίσιμο θα είναι η γλώσσα και το πώς θα αποκαλούνται οι κάτοικοι των Σκοπίων.
2.
Κων/νος Γρίβας: Πίεση ‘’βίαιης λύσης’’ από τις ΗΠΑ.
Ο διάλογος της Ελλάδας με τα Σκόπια είναι το αποτέλεσμα της ‘’βίαιης λύσης’’ για είσοδο της ΦΥΡΟΜ στο ΝΑΤΟ από τις ΗΠΑ.Αυτό είπε ο καθηγητής γεωπολιτικής Κωνσταντίνος Γρίβας, μιλώντας στο ράδιο 98,4 σημειώνοντας ότι το όνομα των Σκοπίων είναι κατά 90% θέμα αλυτρωτισμού.
Παρατήρησε επίσης ότι είναι ανεξήγητη η στάση της ελληνικής πολιτικής σκηνής να συμφωνεί σε μία πορεία λύσης που σε τίποτα δεν μας ωφελεί γεωπολιτικά.
3.
Στ.Χριστακόπουλος: Τα συν και πλην της διαπραγμάτευσης.
Κινήσεις καλής θέλησης ήσσονος σημασίας χαρακτήρισε τις συνομιλίες Τσίπρα-Ζάεφ ο Διευθυντής σύνταξης στο Ποντίκι Σταύρος Χριστακόπουλος.
Τόνισε ωστόσο ότι είμαστε στην έναρξη των διαπραγματεύσεων με εσωτερικά δύσκολα εμπόδια για την κυβέρνηση των Σκοπίων και εσωτερική μικροπολιτική σκοπιμότητα για την Ελλάδα.
4.
Από τις μεγάλες προσδοκίες, προσγείωση στο blame game.
Η διαπραγμάτευση μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων ξεκίνησε σε θετικό κλίμα, με την έννοια ότι και οι δύο πλευρές εξ αρχής προσήλθαν με δεδηλωμένη βούληση να καταλήξουν σε συμφωνία και κατά αυτόν τον τρόπο να επιλύσουν τη χρόνια εκκρεμότητα σχετικώς με το όνομα. Το ενδιαφέρον της Δύσεως για την επίτευξη μίας λύσεως δεν αφορά αυτή καθ’ αυτή τη διαφορά.
Ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε οι ευρωπαϊκές χώρες ενδιαφέρονται για το ποιος έχει δίκαιο και ποιος άδικο. Ενδιαφέρονται να προκύψει συμφωνία και κατά αυτό τον τρόπο να ενταχθεί η FYROM στο ΝΑΤΟ και να εισέλθει σε πορεία ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το εθνικό συμφέρον της Ελλάδας αφορά δύο πτυχές: Η πρώτη αφορά την οριστική ακύρωση της προσπάθειας των Σκοπίων να σφετεριστούν την αρχαία μακεδονική κληρονομιά. Η δεύτερη αφορά το σήμερα, τη γεωπολιτική διάσταση. Είναι γνωστό ότι ιδρυτικός μύθος του γειτονικού κράτους είναι τα περί «διαμελισμένου μακεδονικού έθνους». Αυτός ο μύθος είναι το υπόβαθρο του φαντασιακού αλυτρωτισμού.
Είναι προφανές πως μία συμφωνία πρέπει να ακυρώνει με τρόπο κατηγορηματικό αυτή την επιχείρηση σφετερισμού της ιστορικής κληρονομιάς των αρχαίων Μακεδόνων από Σλάβους, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή 1000 χρόνια αργότερα. Ταυτοχρόνως, πρέπει να ακυρώνει την προσπάθεια μονοπώλησης και φόρτισης του όρου Μακεδονία με εθνικό περιεχόμενο. Η ελληνική διπλωματία καλείται να καταδείξει διεθνώς ότι ορισμένες ονομασίες, τις οποίες χρησιμοποιούν τα Σκόπια ή προτείνονται σαν συμβιβασμός, προκαλούν προβλήματα αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή.
Υπενθυμίζουμε ότι το 1995, με την Ενδιάμεση Συμφωνία, οι ρητές αλυτρωτικές αναφορές στο Σύνταγμα της FYROM είχαν απαλειφθεί. Παρέμειναν, βεβαίως, αναφορές περί “Μακεδονίας” και “Μακεδόνων”, όπως επίσης και η αναφορά ότι η “Δημοκρατία της Μακεδονίας” έχει υποχρέωση να ενδιαφέρεται και να προασπίζει τους απανταχού “Μακεδόνες”. Θα πρέπει, ωστόσο, να υπογραμμισθεί ότι ακόμα και εάν απαλειφθεί η τελευταία αυτή αναφορά το πρόβλημα δεν θα επιλυθεί. Η πηγή και το όχημα του φαντασιακού αλυτρωτισμού των γειτόνων είναι το όνομα του κράτους, το όνομα της εθνότητας και της γλώσσας.
O παράγοντας κοινή γνώμη
Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα και στην Ελλάδα και στη FYROM οι πιθανότητες να προκύψει συμφωνία συρρικνώνονται. Όπως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός δήλωσε, ελληνικός όρος είναι η αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας. Για να συμβεί αυτό, όμως, απαιτείται προηγουμένως να έχει επιτευχθεί συμφωνία σε επίπεδο κυβερνήσεων.
Βεβαίως, στη συνέχεια η συμφωνία αυτή να εγκριθεί ή μέσω δημοψηφίσματος ή μέσω υπερψήφισης από ενισχυμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Σύμφωνα με τις θέσεις των κομμάτων της FYROM τέτοια κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν υφίσταται. Επίσης, με το κλίμα που επικρατεί στο σλαβικό στοιχείο είναι εξαιρετικά αμφίβολο μία έγκριση μέσω δημοψηφίσματος.
Πιθανότατα, λοιπόν, η προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος να καταλήξει σε blame game, δηλαδή στο ποια πλευρά θα φορτωθεί την ευθύνη του ναυαγίου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η ελληνική πλευρά οφείλει να κινηθεί κατά τρόπο που θα δείξει στη διεθνή κοινότητα πως ήταν εποικοδομητική και έχει ως γνώμονα την εδραίωση της σταθερότητας στην περιοχή.
Αναμφιβόλως, το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης επικαθορίζει το κλίμα στην Ελλάδα. Ήδη σημειώνεται μία μετατόπιση της στάση των πολιτικών δυνάμεων. Η ευαισθησία των πολιτών γι’ αυτό το ζήτημα έχει αποδειχθεί επανειλημμένως και γι’ αυτό ήταν αναμενόμενη η μεγάλη συμμετοχή, παρά την αποτρεπτική στάση της Εκκλησίας. Η λαϊκή συμμετοχή είναι ένα μήνυμα και διεθνώς ότι όσοι πιέζουν για κλείσιμο-εξπρές οφείλουν να κατανοήσουν ότι λύση δεν μπορεί να προκύψει, εάν δεν ανταποκρίνεται στις θεμιτές ανησυχίες της ελληνικής κοινής γνώμης.
Άγγελος Συρίγος
https://slpress.gr/ethnika/apo-tis-megales-prosdokies-prosgeisis-sto-blame-game/
25/1/2018
5.
Το όνομα του αλυτρωτισμού.
Η κυβέρνηση Συριζα-ΑΝΕΛ επιταχύνει τις διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια, χωρίς καμία απολύτως προφανή δέσμευση για τις επεκτατικές βλέψεις των σκοπιανών, χωρίς να σχολιάζει καν τις φιλοσκοπιανές θέσεις του Νίμιτς για το όνομα και φυσικά χωρίς να ξεκαθαρίζει ποια ακριβώς είναι η στρατηγική της.
Οι δηλώσεις Τσίπρα για σύνθετη ονομασία ergaomnes είναι εντελώς ξεπερασμένη πλέον από τα γεγονότα, καθώς δεν απαντάει σε δύο βασικά ζητήματα: τις επεκτατικές βλέψεις των σκοπιανών έναντι της Βόρειας Ελλάδας συνολικά και το ζήτημα του ονόματος που τις εκφράζει και τις επισημοποιεί. Η αναφορά επίσης του πρωθυπουργού πως θα προταχθεί το ζήτημα του αλυτρωτισμού είναι επίσης ασαφής, καθώς δεν προσδιορίζεται πώς θα διασφαλιστεί κάτι τέτοιο. Με αλλαγή των ονομάτων λεωφόρων των Σκοπίων;
Η κυβέρνηση- αλλά και όσοι ετοιμάζονται να στηρίξουν μια λύση- θα πρέπει να γνωρίζουν τα εξής:
1) Το ζήτημα του ονόματος δεν είναι ζήτημα εθνικιστικής ρομαντικής εμμονής. Είναι η καρδιά του αλυτρωτισμού των σκοπιανών, καθώς μόνο διά του ονόματος είναι σε θέση να θεμελιώσουν στο μέλλον εδαφικές διεκδικήσεις. Διότι δεν υπάρχει ούτε σλαβικός πληθυσμός στη Μακεδονία, ώστε να τον διεκδικήσουν ως μειονότητα, ούτε είναι ιστορικά συνδεδεμένοι οι σλάβοι με την Μακεδονία, ώστε να θεμελιώνεται η ιδέα του «μακεδονικού έθνους». Το έθνος προσδιορίζεται εν προκειμένω- εφόσον δεν υπάρχει ως υπαρκτή ιστορική κοινότητα- μόνον με την ονομασία. Επομένως, μόνον εάν κατοχυρώσουν μια ονομασία που θα εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία, θα είναι σε θέση να θεμελιώσουν τόσο την ιδέα «μακεδονικό έθνος», όσο και τις αλυτρωτικές τους βλέψεις, που είναι εξάλλου επίσημες και διακηρυγμένες.
2) Οι αλυτρωτικές αναφορές στο σύνταγμά τους είναι δευτερεύον ζήτημα. Ο αλυτρωτισμός δεν είναι συνταγματική πρόβλεψη, είναι πολιτική στρατηγική και ιδεολογία. Η Ελλάδα, όταν στον 19ο αιώνα είχε αλυτρωτικούς σχεδιασμούς για την απελευθέρωση των ελληνικών πληθυσμών της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Κρήτης, δεν τους έκανε άρθρα στο σύνταγμα. Και αυτό δεν την εμπόδισε καθόλου να υλοποιήσει τη Μεγάλη Ιδέα, η οποία δεν ήταν βεβαίως σύνταγμα, αλλά ιδέα. Τα συντάγματα αλλάζουν, τα βιβλία αλλάζουν. Το όνομά όμως δεν αλλάζει. Είναι η εθνική τους ταυτότητα. Ακόμη και αν αλλάξουν κάποιες συνταγματικές τους αναφορές οι σκοπιανοί, εάν πάρουν την ονομασία που προτείνει ο Νίμιτς θα είναι απολύτως ευχαριστημένοι. Και η Ελλάδα θα έχει κάνει τη μέγιστη και επικίνδυνη υποχώρηση, χωρίς κανένα προφανή λόγο. Ακόμη και αν οι σκοπιανοί αλλάξουν σήμερα άρθρα, αύριο θα τα επαναφέρουν. Κανένας δεν θα μπορεί να τους εμποδίσει. Το πώς όμως θα ονομάζονται από τη διεθνή κοινότητα και την Ελλάδα, αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να το επιβάλουν.
3) Η Ελλάδα, αυτή τη στιγμή, υφίσταται συνολικές διεκδικήσεις εθνικών της εδαφών σε όλο το μήκος των βορείων και ανατολικών συνόρων της, ενώ έχει ήδη χάσει και τη μισή Κύπρο. Η Τουρκία αμφισβητεί επισήμως τα σύνορά μας στο Αιγαίο, έχει ήδη θέσει ζήτημα τουρκικής μειονότητας στη Θράκη, με αποτέλεσμα να τίθεται σε αμφισβήτηση η ελληνική κυριαρχία στην περιοχή, η Αλβανία αμφισβητεί όλο και πιο έντονα τα σύνορά μας στην Ήπειρο, εκφράζοντας επεκτατικές βλέψεις με όχημα το ζήτημα των «τσάμηδων», ενώ πιέζει τον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου που είναι εντελώς απροστάτευτος, ενώ τα νησιά μας δέχονται όλο και μεγαλύτερα κύματα μουσουλμανικών πληθυσμών, μέσω Τουρκίας, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες αποσταθεροποίησης.
Μέσα σ’ αυτό το ασταθές κλίμα, που συνεχώς επιδεινώνεται, η Ελλάδα θα παραχωρήσει στα Σκόπια και την δυνατότητα να αποκαλούνται Μακεδονία και μακεδονικό έθνος; Δηλαδή, δεν μας έφτανε η αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Ήπειρο, θα προσθέσουμε σ’ αυτά, χαρούμενοι και την Μακεδονία; Κάτι δεν πάει καλά στο βασίλειο της Ελλάδας!
Όσοι ενδοτικοί, δήθεν ρεαλιστές, πολιτικοί σπεύδουν σήμερα να δηλώσουν πως θέλουν να υπογράψουν όπως-όπως μια συμφωνία - λες και οι συμφωνίες υπογράφονται με κριτήριο το χρόνο, λες δηλαδή και είναι ρέγκες που αν δεν τις φας γρήγορα θα χαλάσουν-αυτοί οι δήθεν ρεαλιστές λοιπόν, δεν είναι τίποτε άλλο από κυνικοί και αδιάφοροι πολιτικοί, οι οποίοι μέσα στην αφέλειά τους εκλαμβάνουν την λαϊκή αντίδραση ως εθνικιστική γραφικότητα, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για την συνειδητοποίηση ενός σοβαρού εθνικού κινδύνου.
Ένας ρεαλιστής θα έλεγε πως η Ελλάδα δεν έχει κανένα απολύτως λόγο να εμπλακεί με τους σκοπιανούς σε συζήτηση περί ονόματος. Δεν έχει κανένα λόγο η Ελλάδα να στήσει στα πόδια του και να διασώσει από τη διάλυση ένα κράτος που έχει επεκτατικές βλέψεις εναντίον της Μακεδονίας. Το ελληνικό συμφέρον επιβάλει την απόλυτη άρνηση στο ζήτημα της χρήσης του ονόματος της Μακεδονίας από τους σκοπιανούς και τον οριστικό τους αποκλεισμό από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Έως ότου δημιουργηθούν οι συνθήκες της πλήρους υποχώρησής τους στο ζήτημα του ονόματος, μια υποχώρηση που με βεβαιότητα θα έρθει, καθώς τόσο οι αλβανοί όσο και οι βούλγαροι δεν θα επιτρέψουν την μακροημέρευση του σκοπιανού εθνικισμού.
Σε κάθε περίπτωση, η θέση μας θα πρέπει να είναι απλή και σαφής, έναντι όλων: η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να αναγνωρίσει κράτος στα βόρεια σύνορά της, με το όνομα Μακεδονία.
Απόστολος Διαμαντής
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/onoma-toy-alytrotismoy
25/1/2018
2.
Κων/νος Γρίβας: Πίεση ‘’βίαιης λύσης’’ από τις ΗΠΑ.
Ο διάλογος της Ελλάδας με τα Σκόπια είναι το αποτέλεσμα της ‘’βίαιης λύσης’’ για είσοδο της ΦΥΡΟΜ στο ΝΑΤΟ από τις ΗΠΑ.Αυτό είπε ο καθηγητής γεωπολιτικής Κωνσταντίνος Γρίβας, μιλώντας στο ράδιο 98,4 σημειώνοντας ότι το όνομα των Σκοπίων είναι κατά 90% θέμα αλυτρωτισμού.
Παρατήρησε επίσης ότι είναι ανεξήγητη η στάση της ελληνικής πολιτικής σκηνής να συμφωνεί σε μία πορεία λύσης που σε τίποτα δεν μας ωφελεί γεωπολιτικά.
3.
Στ.Χριστακόπουλος: Τα συν και πλην της διαπραγμάτευσης.
Κινήσεις καλής θέλησης ήσσονος σημασίας χαρακτήρισε τις συνομιλίες Τσίπρα-Ζάεφ ο Διευθυντής σύνταξης στο Ποντίκι Σταύρος Χριστακόπουλος.
Τόνισε ωστόσο ότι είμαστε στην έναρξη των διαπραγματεύσεων με εσωτερικά δύσκολα εμπόδια για την κυβέρνηση των Σκοπίων και εσωτερική μικροπολιτική σκοπιμότητα για την Ελλάδα.
4.
Από τις μεγάλες προσδοκίες, προσγείωση στο blame game.
Η διαπραγμάτευση μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων ξεκίνησε σε θετικό κλίμα, με την έννοια ότι και οι δύο πλευρές εξ αρχής προσήλθαν με δεδηλωμένη βούληση να καταλήξουν σε συμφωνία και κατά αυτόν τον τρόπο να επιλύσουν τη χρόνια εκκρεμότητα σχετικώς με το όνομα. Το ενδιαφέρον της Δύσεως για την επίτευξη μίας λύσεως δεν αφορά αυτή καθ’ αυτή τη διαφορά.
Ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε οι ευρωπαϊκές χώρες ενδιαφέρονται για το ποιος έχει δίκαιο και ποιος άδικο. Ενδιαφέρονται να προκύψει συμφωνία και κατά αυτό τον τρόπο να ενταχθεί η FYROM στο ΝΑΤΟ και να εισέλθει σε πορεία ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το εθνικό συμφέρον της Ελλάδας αφορά δύο πτυχές: Η πρώτη αφορά την οριστική ακύρωση της προσπάθειας των Σκοπίων να σφετεριστούν την αρχαία μακεδονική κληρονομιά. Η δεύτερη αφορά το σήμερα, τη γεωπολιτική διάσταση. Είναι γνωστό ότι ιδρυτικός μύθος του γειτονικού κράτους είναι τα περί «διαμελισμένου μακεδονικού έθνους». Αυτός ο μύθος είναι το υπόβαθρο του φαντασιακού αλυτρωτισμού.
Είναι προφανές πως μία συμφωνία πρέπει να ακυρώνει με τρόπο κατηγορηματικό αυτή την επιχείρηση σφετερισμού της ιστορικής κληρονομιάς των αρχαίων Μακεδόνων από Σλάβους, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή 1000 χρόνια αργότερα. Ταυτοχρόνως, πρέπει να ακυρώνει την προσπάθεια μονοπώλησης και φόρτισης του όρου Μακεδονία με εθνικό περιεχόμενο. Η ελληνική διπλωματία καλείται να καταδείξει διεθνώς ότι ορισμένες ονομασίες, τις οποίες χρησιμοποιούν τα Σκόπια ή προτείνονται σαν συμβιβασμός, προκαλούν προβλήματα αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή.
Υπενθυμίζουμε ότι το 1995, με την Ενδιάμεση Συμφωνία, οι ρητές αλυτρωτικές αναφορές στο Σύνταγμα της FYROM είχαν απαλειφθεί. Παρέμειναν, βεβαίως, αναφορές περί “Μακεδονίας” και “Μακεδόνων”, όπως επίσης και η αναφορά ότι η “Δημοκρατία της Μακεδονίας” έχει υποχρέωση να ενδιαφέρεται και να προασπίζει τους απανταχού “Μακεδόνες”. Θα πρέπει, ωστόσο, να υπογραμμισθεί ότι ακόμα και εάν απαλειφθεί η τελευταία αυτή αναφορά το πρόβλημα δεν θα επιλυθεί. Η πηγή και το όχημα του φαντασιακού αλυτρωτισμού των γειτόνων είναι το όνομα του κράτους, το όνομα της εθνότητας και της γλώσσας.
O παράγοντας κοινή γνώμη
Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα και στην Ελλάδα και στη FYROM οι πιθανότητες να προκύψει συμφωνία συρρικνώνονται. Όπως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός δήλωσε, ελληνικός όρος είναι η αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας. Για να συμβεί αυτό, όμως, απαιτείται προηγουμένως να έχει επιτευχθεί συμφωνία σε επίπεδο κυβερνήσεων.
Βεβαίως, στη συνέχεια η συμφωνία αυτή να εγκριθεί ή μέσω δημοψηφίσματος ή μέσω υπερψήφισης από ενισχυμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Σύμφωνα με τις θέσεις των κομμάτων της FYROM τέτοια κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν υφίσταται. Επίσης, με το κλίμα που επικρατεί στο σλαβικό στοιχείο είναι εξαιρετικά αμφίβολο μία έγκριση μέσω δημοψηφίσματος.
Πιθανότατα, λοιπόν, η προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος να καταλήξει σε blame game, δηλαδή στο ποια πλευρά θα φορτωθεί την ευθύνη του ναυαγίου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η ελληνική πλευρά οφείλει να κινηθεί κατά τρόπο που θα δείξει στη διεθνή κοινότητα πως ήταν εποικοδομητική και έχει ως γνώμονα την εδραίωση της σταθερότητας στην περιοχή.
Αναμφιβόλως, το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης επικαθορίζει το κλίμα στην Ελλάδα. Ήδη σημειώνεται μία μετατόπιση της στάση των πολιτικών δυνάμεων. Η ευαισθησία των πολιτών γι’ αυτό το ζήτημα έχει αποδειχθεί επανειλημμένως και γι’ αυτό ήταν αναμενόμενη η μεγάλη συμμετοχή, παρά την αποτρεπτική στάση της Εκκλησίας. Η λαϊκή συμμετοχή είναι ένα μήνυμα και διεθνώς ότι όσοι πιέζουν για κλείσιμο-εξπρές οφείλουν να κατανοήσουν ότι λύση δεν μπορεί να προκύψει, εάν δεν ανταποκρίνεται στις θεμιτές ανησυχίες της ελληνικής κοινής γνώμης.
Άγγελος Συρίγος
https://slpress.gr/ethnika/apo-tis-megales-prosdokies-prosgeisis-sto-blame-game/
25/1/2018
5.
Το όνομα του αλυτρωτισμού.
Η κυβέρνηση Συριζα-ΑΝΕΛ επιταχύνει τις διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια, χωρίς καμία απολύτως προφανή δέσμευση για τις επεκτατικές βλέψεις των σκοπιανών, χωρίς να σχολιάζει καν τις φιλοσκοπιανές θέσεις του Νίμιτς για το όνομα και φυσικά χωρίς να ξεκαθαρίζει ποια ακριβώς είναι η στρατηγική της.
Οι δηλώσεις Τσίπρα για σύνθετη ονομασία ergaomnes είναι εντελώς ξεπερασμένη πλέον από τα γεγονότα, καθώς δεν απαντάει σε δύο βασικά ζητήματα: τις επεκτατικές βλέψεις των σκοπιανών έναντι της Βόρειας Ελλάδας συνολικά και το ζήτημα του ονόματος που τις εκφράζει και τις επισημοποιεί. Η αναφορά επίσης του πρωθυπουργού πως θα προταχθεί το ζήτημα του αλυτρωτισμού είναι επίσης ασαφής, καθώς δεν προσδιορίζεται πώς θα διασφαλιστεί κάτι τέτοιο. Με αλλαγή των ονομάτων λεωφόρων των Σκοπίων;
Η κυβέρνηση- αλλά και όσοι ετοιμάζονται να στηρίξουν μια λύση- θα πρέπει να γνωρίζουν τα εξής:
1) Το ζήτημα του ονόματος δεν είναι ζήτημα εθνικιστικής ρομαντικής εμμονής. Είναι η καρδιά του αλυτρωτισμού των σκοπιανών, καθώς μόνο διά του ονόματος είναι σε θέση να θεμελιώσουν στο μέλλον εδαφικές διεκδικήσεις. Διότι δεν υπάρχει ούτε σλαβικός πληθυσμός στη Μακεδονία, ώστε να τον διεκδικήσουν ως μειονότητα, ούτε είναι ιστορικά συνδεδεμένοι οι σλάβοι με την Μακεδονία, ώστε να θεμελιώνεται η ιδέα του «μακεδονικού έθνους». Το έθνος προσδιορίζεται εν προκειμένω- εφόσον δεν υπάρχει ως υπαρκτή ιστορική κοινότητα- μόνον με την ονομασία. Επομένως, μόνον εάν κατοχυρώσουν μια ονομασία που θα εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία, θα είναι σε θέση να θεμελιώσουν τόσο την ιδέα «μακεδονικό έθνος», όσο και τις αλυτρωτικές τους βλέψεις, που είναι εξάλλου επίσημες και διακηρυγμένες.
2) Οι αλυτρωτικές αναφορές στο σύνταγμά τους είναι δευτερεύον ζήτημα. Ο αλυτρωτισμός δεν είναι συνταγματική πρόβλεψη, είναι πολιτική στρατηγική και ιδεολογία. Η Ελλάδα, όταν στον 19ο αιώνα είχε αλυτρωτικούς σχεδιασμούς για την απελευθέρωση των ελληνικών πληθυσμών της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Κρήτης, δεν τους έκανε άρθρα στο σύνταγμα. Και αυτό δεν την εμπόδισε καθόλου να υλοποιήσει τη Μεγάλη Ιδέα, η οποία δεν ήταν βεβαίως σύνταγμα, αλλά ιδέα. Τα συντάγματα αλλάζουν, τα βιβλία αλλάζουν. Το όνομά όμως δεν αλλάζει. Είναι η εθνική τους ταυτότητα. Ακόμη και αν αλλάξουν κάποιες συνταγματικές τους αναφορές οι σκοπιανοί, εάν πάρουν την ονομασία που προτείνει ο Νίμιτς θα είναι απολύτως ευχαριστημένοι. Και η Ελλάδα θα έχει κάνει τη μέγιστη και επικίνδυνη υποχώρηση, χωρίς κανένα προφανή λόγο. Ακόμη και αν οι σκοπιανοί αλλάξουν σήμερα άρθρα, αύριο θα τα επαναφέρουν. Κανένας δεν θα μπορεί να τους εμποδίσει. Το πώς όμως θα ονομάζονται από τη διεθνή κοινότητα και την Ελλάδα, αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να το επιβάλουν.
3) Η Ελλάδα, αυτή τη στιγμή, υφίσταται συνολικές διεκδικήσεις εθνικών της εδαφών σε όλο το μήκος των βορείων και ανατολικών συνόρων της, ενώ έχει ήδη χάσει και τη μισή Κύπρο. Η Τουρκία αμφισβητεί επισήμως τα σύνορά μας στο Αιγαίο, έχει ήδη θέσει ζήτημα τουρκικής μειονότητας στη Θράκη, με αποτέλεσμα να τίθεται σε αμφισβήτηση η ελληνική κυριαρχία στην περιοχή, η Αλβανία αμφισβητεί όλο και πιο έντονα τα σύνορά μας στην Ήπειρο, εκφράζοντας επεκτατικές βλέψεις με όχημα το ζήτημα των «τσάμηδων», ενώ πιέζει τον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου που είναι εντελώς απροστάτευτος, ενώ τα νησιά μας δέχονται όλο και μεγαλύτερα κύματα μουσουλμανικών πληθυσμών, μέσω Τουρκίας, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες αποσταθεροποίησης.
Μέσα σ’ αυτό το ασταθές κλίμα, που συνεχώς επιδεινώνεται, η Ελλάδα θα παραχωρήσει στα Σκόπια και την δυνατότητα να αποκαλούνται Μακεδονία και μακεδονικό έθνος; Δηλαδή, δεν μας έφτανε η αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Ήπειρο, θα προσθέσουμε σ’ αυτά, χαρούμενοι και την Μακεδονία; Κάτι δεν πάει καλά στο βασίλειο της Ελλάδας!
Όσοι ενδοτικοί, δήθεν ρεαλιστές, πολιτικοί σπεύδουν σήμερα να δηλώσουν πως θέλουν να υπογράψουν όπως-όπως μια συμφωνία - λες και οι συμφωνίες υπογράφονται με κριτήριο το χρόνο, λες δηλαδή και είναι ρέγκες που αν δεν τις φας γρήγορα θα χαλάσουν-αυτοί οι δήθεν ρεαλιστές λοιπόν, δεν είναι τίποτε άλλο από κυνικοί και αδιάφοροι πολιτικοί, οι οποίοι μέσα στην αφέλειά τους εκλαμβάνουν την λαϊκή αντίδραση ως εθνικιστική γραφικότητα, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για την συνειδητοποίηση ενός σοβαρού εθνικού κινδύνου.
Ένας ρεαλιστής θα έλεγε πως η Ελλάδα δεν έχει κανένα απολύτως λόγο να εμπλακεί με τους σκοπιανούς σε συζήτηση περί ονόματος. Δεν έχει κανένα λόγο η Ελλάδα να στήσει στα πόδια του και να διασώσει από τη διάλυση ένα κράτος που έχει επεκτατικές βλέψεις εναντίον της Μακεδονίας. Το ελληνικό συμφέρον επιβάλει την απόλυτη άρνηση στο ζήτημα της χρήσης του ονόματος της Μακεδονίας από τους σκοπιανούς και τον οριστικό τους αποκλεισμό από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Έως ότου δημιουργηθούν οι συνθήκες της πλήρους υποχώρησής τους στο ζήτημα του ονόματος, μια υποχώρηση που με βεβαιότητα θα έρθει, καθώς τόσο οι αλβανοί όσο και οι βούλγαροι δεν θα επιτρέψουν την μακροημέρευση του σκοπιανού εθνικισμού.
Σε κάθε περίπτωση, η θέση μας θα πρέπει να είναι απλή και σαφής, έναντι όλων: η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να αναγνωρίσει κράτος στα βόρεια σύνορά της, με το όνομα Μακεδονία.
Απόστολος Διαμαντής
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/onoma-toy-alytrotismoy
25/1/2018