Βάστα Γερούν.

 Σκίτσο του Β.ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από «ρεαλισμό», ο οποίος προβάλλεται σαν μαγική φόρμουλα που λύνονται όλα τα προβλήματα. Στο όνομα του καταδικάζεται κάθε απόπειρα αντίστασης, ακόμα και διαφορετικότητας.

Στην ουσία πρόκειται για την οπτική που διατυπώνεται με υπεροψία από όσους είχαν επενδύσει στο φαύλο κατεστημένο. Υπό το πρόσχημα της, επιχειρούν να συγκαλύψουν την αναποτελεσματικότητά τους. Αποκρύπτεται η ανεπάρκεια, η ανικανότητα, η έλλειψη ουσιαστικών προτάσεων και λύσεων. Η ανάγκη για δικαιοσύνη, για ηθική, για  αξιοπρέπεια υποσκελίζεται από τον οδοστρωτήρα του δήθεν ρεαλισμού.

Τι γίνεται όμως όταν τα ινδάλματα τους, εκείνοι από τα χείλη των οποίων κρέμονταν για να αναπαράγουν με ενθουσιασμό την «ορθό λόγο», τους αφήνουν έκθετους; Όταν παραδέχονται δημόσια ότι τους κορόιδεψαν ;

Όταν ομολογούν ότι η αλήθεια βρίσκεται σε αυτά που ισχυριζόντουσαν εκείνοι που τους κατηγορούσαν ως ψεκασμένους το 2010;

Όχι το ερώτημα δεν είναι θεωρητικό, ούτε ρητορικό. Γίνεται με την αφορμή της δήλωσης δύο επιφανών αξιωματούχων της ΕΕ : 

Ο επικεφαλής του EuroWorking Group Τόμας Βίζερ, τώρα που τελειώνει η θητεία του και μπορεί να μιλάει πιο ελεύθερα, αναγνώρισε το δικό του προσωπικό λάθος, όπως το χαρακτήρισε: «Αν είχαμε μια αναδιάρθρωση χρέους από το πρώτο πρόγραμμα, τότε πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά».

Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, αυτές τις ημέρες που αποχώρησε από τη θέση του προέδρου του Eurogroup των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, παραδέχτηκε πως τα μέτρα που υποχρεώθηκε να λάβει η Ελλάδα ήταν «ακραία». Επίσης πως: «διασώθηκαν οι τράπεζες σε βάρος των φορολογουμένων. Το λέω αυτό έχοντας το πλεονέκτημα της ύστερης θεώρησης των πραγμάτων».

Τι βλέπουμε δηλαδή;

Πως παραδέχτηκαν κυνικά ότι έπρεπε να γίνει από την αρχή αναδιάρθρωση του χρέους και πως η Τρόικα εκπόνησε το πρόγραμμα διάσωσης, όχι προσανατολισμένο στις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας, αλλά προς την διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών

Σε ότι ακριβώς αντιδρούσαν με μένος οι «ρεαλιστές», θεωρώντας ότι πρόκειται για θεωρίες συνομωσίας των… ψεκασμένων !

Παρόλα αυτά, οι ίδιοι που αυτοαποκαλούνται φορείς της «κοινής λογικής», εξακολουθούν να κουνάνε το δάχτυλο, λες και η ερμηνεία τους εξακολουθεί να ισχύει !

Οι ίδιοι που έπεσαν έξω σε όλες τις εκτιμήσεις τους, αντί σήμερα να κάνουν την αυτοκριτική τους, μιλάνε με ύφος εκατό καρδιναλίων, λες και έχουν δικαιωθεί από τις εξελίξεις. Και σαν να μην έφτανε αυτό, χλευάζουν όποιον έχει διαφορετική άποψη και διεκδικούν το μονοπώλιο της λογικής και της υπευθυνότητας.

Την ίδια συμπεριφορά συναντάμε στα παιδιά του δημοτικού. Πιστεύουν ότι όποιος διαφωνεί μαζί τους είναι μειωμένης αντίληψης. Οι περισσότεροι το ξεπερνούν μεγαλώνοντας. Άλλοι πάλι όχι

Γεμίσαμε «εκπροσώπους της κοινής λογικής» που αλαζονικά αποκαλούν όσους διαφωνούν μαζί τους ηλίθιους, προκειμένου να τους πείσουν να σκέπτονται με βάση το δικό τους «ορθολογικό» σκεπτικό. Και μετά τους ξαναλένε ηλίθιους επειδή δεν τους έπεισαν !

Έλεος κύριοι.

Δεν είναι μεμπτό ότι δεν αντιλαμβάνεστε ορθά τις οικονομικές έννοιες. Δεν είναι κι εύκολο άλλωστε. Ωστόσο σεβαστείτε τουλάχιστον την αριθμητική.

Και σταματήστε επιτέλους να μας κουνάτε το δάχτυλο ! 


 Βασίλης Παζόπουλος ,
οικονομολόγος, χρηματιστηριακός αναλυτής, συγγραφέας του βιβλίου Επενδυτές χωρίς Σύνορα


http://new-economy.gr/2018/01/16/geroun-gera-pazopoulos/


      ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ    



Γερμανοί «σοφοί» κατά λιτότητας και υπέρ της ελάφρυνσης χρέους. 

To γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών (DIW) του Βερολίνου, του οποίου προϊσταται ο άτυπος σύμβουλος της καγκελαρίου Μέρκελ Μάρτσελ Φράτσερ, τάσσεται υπέρ της «χαλάρωσης των μέτρων λιτότητας στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Θα πρέπει να εξεταστεί επίσης συγκεκριμένα και το θέμα της ελάφρυνσης του χρέους, ώστε να μεγαλώσει το περιθώριο κινήσεων των κυβερνήσεων», αναφέρει έγγραφό του, το οποίο περιήλθε στη γνώση της εφημερίδας «Berliner Morgenpost».

Επιπλέον οι ερυνητές του DIW συστήνουν στους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης, οι οποίοι θα συναντηθούν στις Βρυξέλλες την Δευτέρα, τον «περιορισμό της γραφειοκρατίας, φορολογικές μεταρρυθμίσεις και την ενίσχυση των επενδύσεων».

Σύμφωνα με το ΑΠΕ, από την έρευνα που αναφέρει το έγγραφο αποδεικνύεται ότι «η σκληρή πολιτική λιτότητας και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις μπορούν να επιδεινώσουν την οικονομική κατάσταση μιας χώρας, εάν ταυτόχρονα τα επιτόκια είναι πολύ χαμηλά, κάτι δηλαδή που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην ευρωζώνη. Οι ουσιαστικοί στόχοι της πολιτικής της λιτότητας στην περίπτωση αυτή δεν θα επιτύχουν». Ως απόδειξη οι ερευνητές του DIW αναφέρουν μεταξύ άλλων ότι «οι οικονομικές επιδόσεις της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και της Ελλαδας, δέκα χρόνια μετά από την έναρξη της δημοσιονομικής κρίσης, δεν έχουν φτάσει ακόμα στα αρχικά επίπεδα».

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=935561

21/1/2018