Ήρθε η ώρα για ισχυροποίηση του γερασμένου Στόλου.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1)Πως η τεχνολογία κερδίζει τον μαχητή, 
μήπως να σταματήσουμε με τις εθνικές μας αυταπάτες; 
(2) Τουρκία: Τα ίδια Παντελάκη μου.
(3) Γκολ αυτοί; Σέντρα εμείς.



Χαρακτηριστική η φράση που αποδίδεται στο Περικλή: «Μέγα το της Θαλάσσης Κράτος» που διαβάζουμε στον Θουκυδίδη, και χαρακτηρίζει την ερμηνεία, ότι η «θαλάσσια ισχύς» στηρίζεται σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όπως η γεωγραφία, το ανάπτυγμα της ακτογραμμής και το χαρακτήρα του λαού. Από την εποχή των Αρχαίων Ελλήνων και των Περσών που συγκρούσθηκαν, η θαλάσσια ισχύς έχει καθοριστεί ως παγκόσμια δύναμη.

«Έχουμε γη και πατρίδα όσο έχουμε πλοία στη θάλασσα» ήταν το απόσπασμα του μηνύματος που ειπώθηκε για πρώτη φορά το 480 π.Χ. από τον Θεμιστοκλή και αποδείχτηκε προφητικό σε όλους τους αγώνες του έθνους. Η γεωγραφία των θαλασσών έχει διαμορφώσει τη μοίρα των εθνών, και η ναυτική ισχύς έχει μια πραγματική αίσθηση που χάραξε τον κόσμο στον οποίο ζούμε σήμερα και θα διαμορφώσουν τον κόσμο στον οποίο θα ζούμε αύριο. Βασιζόμενη σε αυτή την αρχή η Ελλάδα είναι ανάγκη να διαθέτει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα για την απόκτηση της θαλάσσιας ισχύος. Επιπλέον, ευνοείται από τις πρόσφατες γεωπολιτικές τάσεις και εξελίξεις.

Το πλεονέκτημα του Ελληνισμού, είναι ότι πρέπει να δούμε το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο με μια στρατηγική αίσθηση αναπτύσσοντας την ουσία της ναυτικής ισχύος ως συνδετική δύναμη της ενότητας των θαλασσών στα παγκόσμια κοινά, καθώς υπάρχουν ιστορικές, πολιτιστικές, πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές αιτίες  για να σκεφτούμε  για το καθένα ξεχωριστά αλλά και για όλα μαζί με στρατηγική άποψη στην περιοχή μας.

Ο ελληνισμός βρίσκεται σε όλο και πιο περίπλοκο περιβάλλον ασφαλείας που περιγράφεται από την επίμονη διαταραχή, στο λειτουργικό περιβάλλον της Ανατολικής Μεσογείου όπου βρίσκονται η Κύπρος και η Κρήτη, τα δύο “αβύθιστα αεροπλανοφόρα του Ελληνισμού” με τεράστια γεωστρατηγική σημασία. Οπότε καλούμαστε να αναπτύξουμε μια στρατηγική για τη διατήρηση του γεωπολιτικού ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος σε σχέση με τον Τούρκο αμφισβητία, αφού οι Τούρκοι δεν στέκονται πλέον στην αδράνεια, όταν πρόκειται για θαλάσσια ισχύ, καθώς έχουν αυξήσει τις επενδύσεις τους στις αεροναυτικές δυνατότητές τους σε σημείο που αρχίζει να αμφισβητείται.  Οπότε είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η ενίσχυση του Πολεμικού στόλου μας, καθώς και η διατήρηση μιας σταθερής αεροναυτικής παρουσίας στη Μεσόγειο, πρέπει να ξεχωρίζουν ως οι πιο κρίσιμες προτεραιότητες για τη μελλοντική ανάπτυξη του Πολεμικού Ναυτικού.

Η αποτροπή πρέπει να προβληθεί όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο αλλά και σε περιφερειακό και μάλιστα με όρους συμβατικών και αντισυμβατικών μέσων (ανορθόδοξου πολέμου). Στο θέατρο επιχειρήσεων απαιτείται αποτελεσματική συνεργασία για την ασφάλεια, εφόσον οι δραστηριότητες που θα αναληφθούν θα είναι μια μορφή εκτεταμένης αποτροπής, δημιουργώντας ασφάλεια και στέρηση συνθηκών σύγκρουσης από το δυνητικό αντίπαλο. Αυτό απαιτεί μια αξιόπιστη αντιαεροπορική άμυνα ώστε να ενισχυθεί η αποτροπή, παρέχοντας μια ομπρέλα προστασίας “προς τα εμπρός” κατά την ανάπτυξη φίλιων και συμμαχικών δυνάμεων, συμβάλλοντας παράλληλα στην αρχιτεκτονική υπεράσπισης της στρατηγικής της Ελλάδος. Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσουμε προκεχωρημένες εθνικές και συμμαχικές βάσεις, καθώς και κάθε τεχνολογικό μέσο ώστε να επιτύχουμε διαρκή πληροφόρηση, βασισμένη στη θαλάσσια στρατηγική αποτροπής.

Η ικανότητα μας να διατηρούμε ελεύθερη τη θάλασσα επιχειρήσεων και τις θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας είναι μια από τις σημαντικότερες επιχειρήσεις, καταλύτης για τις διακλαδικές επιχειρήσεις και τον θαλάσσιο έλεγχο που απαιτεί δυνατότητες σε τακτικό και σε επιχειρησιακό επίπεδο ελέγχου του γεωγραφικού χώρου και του κυβερνοχώρου. Υπάρχουν πολλές προκλήσεις όσον αφορά την ικανότητά μας να ασκήσουμε θαλάσσιο έλεγχο, όμως εκτιμάται ότι για την ώρα η όλη προσπάθειά μας  οφείλεται στη λειτουργία των υποβρυχίων τύπου 214 “Παπανικολής”, αφού ο στόλος πλέον είναι γερασμένος καθώς η μέση ηλικία των πλοίων μας αγγίζει τα τριάντα χρόνια.

Πρέπει λοιπόν να μπορούμε να εξασκούμε επιχειρήσεις για να εξουδετερώσουμε τη κάθε λογής απειλή. Οφείλουμε να μην επιτρέψουμε συνθήκες υπό τις οποίες οι ναυτικές δυνάμεις μας θα εμποδιστούν από την ελευθερία ελιγμών και πρόσβασης, ούτε να επιτρέπουμε στον αντίπαλο να διαταράξει την εθνική εφοδιαστική αλυσίδα, εμποδίζοντας ζωτικής σημασίας θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας και ηλεκτρονικού εμπορίου. Ασκώντας δόγμα ενιαίου χώρου του Ελληνισμού (Ελλάδα-Κύπρος)πρέπει να είμαστε σε θέση να επιβάλλουμε τοπικό θαλάσσιο έλεγχο όπου κρίνεται αναγκαίο, συνεργαζόμενοι με τις φίλιες δυνάμεις και συμμάχους, αλλά και μόνοι μας εάν απαιτηθεί. Αυτό απαιτεί ικανότητά να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις και να αποκτήσουμε ισχυρή αξιοπιστία με απόκτηση νέων μονάδων.

Συμπερασματικά, για αιώνες τα σκάφη που πλέουν στη θάλασσα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ζωής του Ελληνισμού στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Όταν η εμβέλεια της Ελλάδας ιστορικά, είτε μέσω των ναυτικών δυνάμεων, των ακτοφυλάκων και του εμπορικού στόλου της, επιδιώκει την οικοδόμηση επιρροής και ισχύος, μέσω της συνεργασίας, της πειθούς και του εξαναγκασμού, η θαλάσσια ισχύς αποτελεί πλεονέκτημα και κρίσιμη επένδυση για τον Ελληνισμό. Η διατήρηση της περιφερειακής ισορροπίας του Ελληνισμού με τη διαχείριση της θαλάσσιας ισχύος καθίσταται αναγκαία για την αντιμετώπιση μιας κατάστασης που αυξάνει τον ανταγωνισμό ακόμη και των μεγάλων δυνάμεων εκτός των κακότροπων γειτόνων μας.

Συμπεράσματα

Η δημιουργία και διατήρηση της ασφάλειας στη θάλασσα είναι απαραίτητη για να μπορούμε να μετριάζουμε όχι μόνο την απειλή ενός κεραυνοβόλου πολέμου, αλλά της πειρατείας, της τρομοκρατίας, του λαθρεμπορίου όπλων, ναρκωτικών και άλλων παράνομων δραστηριοτήτων.

Πηγαίνοντας προς τα εμπρός, είναι ανάγκη να αξιολογήσουμε τις νέες τεχνολογίες, πως μπορούν να επηρεάσουν τις αποστολές στο Ναυτικό και τις προοπτικές τους για την επιτυχία των επιχειρήσεων, οπότε είναι απαραίτητος ο εκσυγχρονισμός των πεπαλαιωμένων μονάδων. Στα νικηφόρα σενάρια που αφορούν ιδιαίτερα την Τουρκία πρέπει να ληφθούν υπόψη οι λειτουργικές αλληλεπιδράσεις σε πολλαπλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένου του χώρου και του κυβερνοχώρου, βοηθώντας οι προβλέψεις μας να καταδείξουν πώς μια διένεξη ενδέχεται να ξετυλιχθεί μέσα από τις διάφορες φάσεις και πώς η Ελλάδα και οι σύμμαχοι μας μπορούν να τερματίσουν τις μάχες με ευνοϊκούς όρους πολιτικής.

Για την επίτευξη των στόχων, το Πολεμικό Ναυτικό χρειάζεται να οικοδομήσει μια ισορροπημένη δύναμη με απόκτηση νέων μονάδων, τόσο για τη διατήρηση της ισορροπίας δυνάμεων όσο και για την εκπλήρωση της αποστολής αποτροπής. Για την εκτέλεση αυτής της αποστολής, παράλληλα με την ετοιμότητα των μονάδων το Πολεμικό Ναυτικό χρειάζεται να προμηθευτεί με ένα πλήρες φάσμα ναυτικού εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων των πολλαπλής χρήσεως πολεμικών πλοίων επιφανείας και ναυτικής αεροπορίας.

Ήρθε η ώρα για ισχυροποίηση του γερασμένου Στόλου

Χαρακτηριστική η φράση που αποδίδεται στο Περικλή: «Μέγα το της Θαλάσσης Κράτος» που διαβάζουμε στον Θουκυδίδη, και χαρακτηρίζει την ερμηνεία, ότι η «θαλάσσια ισχύς» στηρίζεται σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όπως η γεωγραφία, το ανάπτυγμα της ακτογραμμής και το χαρακτήρα του λαού. Από την εποχή των Αρχαίων Ελλήνων και των Περσών που συγκρούσθηκαν, η θαλάσσια ισχύς έχει … Συνεχίστε να διαβάζετε το Ήρθε η ώρα για ισχυροποίηση του γερασμένου Στόλου.

  Τσαϊλάς Δημήτριος ,
Υποναύαρχος ε.α 


13 Φεβρουαρίου 2018


      ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ     

 1.
Πως η τεχνολογία κερδίζει τον μαχητή, 
μήπως να σταματήσουμε με τις εθνικές μας αυταπάτες;  


Kanal 5,YPG PKK EVLERİN ARASINDAN TÜRKİYE'YE SALDIRIYOR 

Το παραπάνω βίντεο είναι περισσότερο προπαγανδιστικό των δυνατοτήτων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, και τον τρόπο που πολεμούν τους «τρομοκράτες» στο Αφρίν. Στο βίντεο φαίνεται μια ομάδα Κούρδων του YPG που προσπαθεί να πλήξει τουρκικούς στόχους με ένα ΠΑΟ επί οχήματος 4Χ4. Οι Κούρδοι πολεμούν έξυπνα, με μαχητικότητα. Βάλλουν ένα μόνο βλήμα, και αλλάζουν άμεσα θέση. Έτσι αποφεύγουν να εντοπιστούν, αν και οι ζημιές που μπορεί να προκαλέσει ένα βλήμα των 106 mm, ριγμένο σχεδόν στην τύχη, είναι περιορισμένες.

Όμως, οι προσπάθειές τους, από την πρώτη ως την τελευταία τους στιγμή παρακολουθείται από ενάερια μέσα. Οι Τούρκοι ξέρουν μέχρι και τι χρώμα είναι ο προφυλακτήρας του οχήματός τους, ξέρουν πόσες βολίδες έπεσαν, και φυσικά ξέρουν την αποθήκη και που πάνε να κρυφτούν. Η αποθήκη δευτερόλεπτα μετά διαλύεται από απευθείας χτύπημα έξυπνου όπλου (συνδυασμός Bayraktar TB2 και UMTAS πιθανότατα, ή κάποιο άλλο κατευθυνόμενο όπλο).

Οι Κούρδοι δεν ήξεραν ότι τα εναέρια μέσα τους παρακολουθούσαν. Σίγουρα πολεμούσαν γενναία, με πάθος, είχαν σχέδιο, εκπαίδευση, και έκαναν ότι μπορούσαν με το απαρχαιωμένο όπλο τους. Το αποτέλεσμα φαίνεται στο τέλος. Χάθηκαν, χωρίς να καταλάβουν ίσως πως το τέλος τους έρχεται. Πέθαναν μαχόμενοι σαν ήρωες, αλλά δεν νίκησαν.

Το βίντεο είναι περισσότερο για εσωτερική κατανάλωση στην Τουρκία. «Τρομοκράτες» που εξαϋλώνονται από την τεχνολογικά ανώτερη τουρκική πολεμική μηχανή. Αυτοί που πολεμούν σαν «λιοντάρια» χάθηκαν χωρίς να καταφέρουν ούτε γρατζουνιά στον αντίπαλο. Ξέρουμε ότι θα κατηγορηθούμε πάλι για τουρκική «προπαγάνδα», αλλά νομίζουμε ότι είναι καιρός να «ξυπνήσουμε». Ας σταματήσουμε να βαυκαλιζόμαστε με την εθνική «ανωτερότητά» μας  και τους «μπουνταλάδες» Τούρκους. Δεν μπορούμε να κερδίσουμε έναν πόλεμο με ανώτερο DNA, μόνο με ανώτερα όπλα!

Πριν αρχίσουμε να κοροϊδεύουμε τους Τούρκους, μιλάμε για τα χαμένα Leopard 2 και τα καταρριφθέντα ελικόπτερά τους, ας δούμε τι όπλα έχουν, και πόσο αποτελεσματικά τα δοκιμάζουν. Ας δούμε αν έχουμε εμείς σαν χώρα αντίστοιχα μέσα, ή μέσα αντιμετώπισής τους. Ας δεν τα έχουμε, ας τα αποκτήσουμε πριν να είναι αργά. Και ας αφήσουμε επιτέλους τις ουτοπικές μας εθνικές αυταπάτες.


https://www.ptisidiastima.com/ucav-kills-kurds-in-afrin/

Φεβρουάριος 14, 2018 


2.
Τουρκία: Τα ίδια Παντελάκη μου.

Στις αρχές του έτους υπήρχαν πληροφορίες, με προέλευση τις ΗΠΑ, για τρία πράγματα: Εκλογές πριν από τον Σεπτέμβριο. Μέγα σκάνδαλο και εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Θερμό επεισόδιο με την Τουρκία περί την Κύπρο, ή με αφορμή το Κυπριακό, χωρίς να προσδιορίζεται η έκταση και η σοβαρότητα του επεισοδίου. Η πηγή μπορούσε να θεωρηθεί αρκετά αξιόπιστη επειδή είχε προβλέψει με ακρίβεια, έξη μήνες πριν από τις εκλογές του 2012, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπαιρνε 16%. Όπερ και εγένετο. Ο Τσίπρας είχε γνώση εκείνης της πρόβλεψης αν και δεν την πίστεψε. Στην πραγματικότητα οι πληροφορίες, σε πολλές περιπτώσεις, προαναγγέλλουν την εφαρμογή σχεδίων. Και γι’ αυτό συχνά επαληθεύονται.

      Στην Ελλάδα είναι εύκολο να επαληθευθούν οι προβλέψεις επειδή δεν υπάρχει από κανέναν, κυβέρνηση ή κόμμα, αντίδραση στις επιταγές του ξένου παράγοντα. Το πρόβλημα της Αθήνας, και κάθε κυβέρνησης προτεκτοράτου, είναι ότι δεν ξέρει και δεν τολμάει να ρωτήσει τον επικυρίαρχο για τις προθέσεις του. Στην ειδική περίπτωση της Τουρκίας η Αθήνα είναι εντελώς ανέτοιμη για οτιδήποτε επειδή η Τουρκία εδώ και κάποιο καιρό δεν είναι υπάκουο παιδί. Κινείται στα πλαίσια της Δυτικής Συμμαχίας, παρά τα όσα λένε ορισμένοι περί του αντιθέτου, αλλά κατ’ επιλογή και κατά περίπτωση. Η Τουρκία δεν θέλει να πέσει στα χέρια των Ρώσων για να ξεφύγει από την αγκαλιά των Αμερικανών. Δεν θέλει να αλλάξει στραγγαλιστή. Με τον Ερντογάν θέλει την σχετική ανεξαρτησία της και  στέλνει συνεχή μηνύματα ότι θα πέσει μαχόμενη προκειμένου να υπερασπίσει την εδαφική της ακεραιότητα. Ο Ερντογάν, βήμα-βήμα, απαλλάχτηκε όχι μόνο από τους αντιπάλους αλλά κυρίως από συνεργάτες που ήταν διατεθειμένοι να υποχωρήσουν σε απαιτήσεις παραχώρησης εδάφους ή ανεξαρτησίας. Για την Αθήνα αυτό είναι το απολύτως κακό παράδειγμα, είναι αδιανόητο και απαράδεκτο.

 Όποιος νομίζει ότι κάνω λάθος ας δει πως μετά από θύελλα κατηγοριών, γελοιοποιήσεων και απειλών σταμάτησαν ξαφνικά οι επιθέσεις κατά του Βορειοκορεάτη Κιμ Γιονγκ Ουν  χωρίς αυτός να κάνει μισό βήμα πίσω. Αντιθέτως ο Πούτιν και οι Κινέζοι επαίνεσαν τον (υποτίθεται τρελό) Γιονγκ Ουν ως ευφυές, φρόνιμο και νουνεχές άτομο. Ο Κορεάτης έχει από πάνω του (κυριολεκτικά) την Κίνα που δεν είναι αντιμετωπίσημη με συνήθη μέσα και αυτό ασφαλώς τον κάνει να πλεονεκτεί έναντι του Ερντογάν. Ο Τούρκος ηγέτης είναι στην πρώτη καυτή γραμμή σύγκρουσης (ΗΠΑ εναντίον Ρωσίας) και η χώρα του είναι απολύτως κρίσιμη για τη στιγμή της αναμέτρησης ή των παρατεταμένων πιέσεων. Αυτός είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος που είναι συνεχής η διακωμώδηση του Ερντογάν. Στην Ελλάδα, συνηθισμένοι να αφήνουμε στους άλλους, δηλαδή στις ΗΠΑ, τη σωτηρία της πατρίδας μας, όλα αυτά μας αρέσουν, γελάμε, περνάμε καλά. Ο Φίλης και η παλιοπαρέα ρίχνουν μερικά εθνομηδενιστικά ξόρκια και πάμε γι’ άλλα. Κανέναν δεν απασχολεί γιατί ξαφνικά ο Υ/Άμυνας Π. Καμένος, συνήθως λαλίστατος και με στολή παραλλαγής, ενώ μετέχει σε συσκέψεις με τους συναδέλφους του Υ/Άμυνας του ΝΑΤΟ, δεν έβγαλε άχνα για το επεισόδιο στα Ίμια. Ούτε καν μια τυπική ανακοίνωση ότι ενημέρωσε τους συναδέλφους του υπουργούς για τα δρώμενα. Περίεργη σιωπή, εκτός αν του έχει πάρει τη μπουκιά από το στόμα ο Κοτζιάς. Ο Τζανακόπουλος δήλωσε επί της ουσίας ότι με πολύ αποφασιστικότητα αλλά με ακόμα περισσότερη περίσκεψη προτιμάμε τη διπλωματική γλώσσα από κάθε άλλη. Ο κατευνασμός του θηρίου είναι η πάγια πολιτική της Αθήνας, με κάθε κυβέρνηση, το σιωπητήριο είναι γενικό. Και ο Ερντογάν το καταγράφει: λένε, λένε, αλλά όταν φτάσει ο στρατός και τα αεροπλάνα μας, όλοι σωπαίνουν, είπε. Ε! όχι και όλοι. Μόνο οι εδώ πέρα, οι εν Αθήναις.

Απέναντι, στη Μ. Ανατολή με τους Κούρδους, ζορίζεται ο Τούρκος πρόεδρος. Μια μεγάλη χώρα με ένα τεράστιο Στρατό και δεν μπορεί να καταβάλλει στο άψε-σβησε μια χούφτα Κούρδους σε μάχη εκ του συστάδην, στην Αφρίν. Εδώ θα γίνει ο τάφος σου, ένα νέο Βιετνάμ, του διαμηνύουν οι Κούρδοι. Το πρόβλημα του Τούρκου Προέδρου δεν είναι οι έξω. Ίσως μάλιστα αυτοί να είναι το μικρότερο πρόβλημά του. Μέσα δεν πάει και τόσο καλά ο Πρόεδρος. Αμερικάνοι και Ρώσοι δεν θέλουν χάος στην Τουρκία, ο καθένας για τους λόγους του. Ο Ερντογάν δεν είναι απρόβλεπτος, όπως τον κατηγορούν (τα ίδια έλεγαν και για τον Γιονγκ Ουν) αλλά, αντιθέτως, και μικρά παιδιά μπορούν να προβλέψουν τις κινήσεις του, διάφανες πλέον: Τρία πράγματα κινούν την τουρκική πολιτική. Πρώτον η ακεραιότητα της Τουρκίας. Δεύτερον και παρεπόμενο του πρώτου, η συντριβή των Κούρδων. Τρίτον η επικυριαρχία της Τουρκίας στη γειτονιά της, από τα Βαλκάνια ως τη Μέση Ανατολή. Με αυτά τα κριτήρια καταλαβαίνουν οι πάντες που το πάει με κάθε του κίνηση.

Οι Ρώσοι τον θέλουν γιατί αδρανοποιεί τους Αμερικάνους και στη γειτονιά τους και στη Μ. Ανατολή. Αυτός συμπλέει μαζί τους για να έχει αντίβαρο. Συμπλέει, δεν προσχωρεί στο αντιδυτικό στρατόπεδο. Αν οι ΗΠΑ τον φτάσουν στα άκρα θα δούμε. Αλλά δεν έχουν λόγους να το κάνουν. Η επίσκεψη στις 16 του μηνός του Τίλερσον θα επιβεβαιώσει τους ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας, πιστεύω. Αν όχι θα ζήσουμε μεγάλες φουρτούνες στην περιοχή μας.


Παρά τα όσα έχουν ειπωθεί η προβλεφθεί  ο Ερντογάν φάνηκε μάλλον ικανοποιημένος με την έκβαση όσων έγιναν στα Ίμια και όχι διατεθειμένος να δώσει συνέχεια. Αντίθετα ότι συμβαίνει στην Κύπρο με το αέριο/πετρέλαιο είναι άλλης τάξεως ζήτημα. Ίδωμεν

Απόστολος Αποστολόπουλος

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2018/02/blog-post_61.html

14/2/2018



3.
Γκολ αυτοί; Σέντρα εμείς.

Αυτό είναι το σύστημα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, που εφαρμόζει διαρκώς ηττηφόρα η κυβέρνηση, βγαλμένο από τα συρτάρια του δασκάλου της και συμμάχου της στα Ίμια και στο Μακεδονικό Κ Σημίτη. Εξ ου και η χώρα έχει γίνει εντελώς του κλώτσου και του μπάτσου του κάθε «συμμάχου και εταίρου» και του κάθε γείτονα που έχει βρει τη χρυσή ευκαιρία να πάρει τώρα όσα δεν μπόρεσε εδώ και 73 χρόνια. Σε θάλασσα, ξηρά, αέρα.

Εδώ καμιά κυβέρνηση από το 1989, εκτός από του Κ Καραμανλή, δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι η Ελλάδα συνορεύει με τον μεγαλύτερο πολιτικό αλήτη της περιφέρειας. Την Τουρκία. Ένα κράτος διαχρονικά φασιστικό, ιμπεριαλιστικό, ρεβανσιστικό, με μια πάγια πολιτική να ξαναστήσει σε βάθος χρόνου την οθωμανική αυτοκρατορία. Και δεν το κρύβει.

Μέχρι το 2010 αυτή ήταν και η μόνη πραγματική μεγάλη απειλή που είχε η χώρα. Από την εποχή του Γ Παπανδρέου και δώθε, και με αφορμή την οικονομική δυσπραγία της χώρας, σε συνδυασμό με την εχθρόπατρι νοοτροπία του «αμερικανού» πρωθυπουργού, η χώρα άρχισε να γίνεται κλωτσοσκούφι. Με αποκορύφωμα την ανίδεη, μπόσικη σε κάθε πίεση σημερινή κυβέρνηση.

Η Αλβανία άρχισε να θέτει επιτακτικά θέμα Τσαμουριάς και αποζημιώσεων, αλλά και διεκδικήσεων στα χωρικά ύδατα και την ΑΟΖ με την Ελλάδα. Ήδη χτες, σύμφωνα με πληροφορίες από τα αλβανικά κανάλια (!) που δεν είχαν διαψευστεί, η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε στις αλβανικές απαιτήσεις για τα θαλάσσια σύνορα και ακύρωσε το πλαίσιο συμφωνίας που είχαν συνομολογήσει Καραμανλής και Μπερίσα το 2009. Έτσι, δύο θαλάσσια οικόπεδα περνάνε από την ελληνική στην αλβανική κυριαρχία.

Ευτυχώς που υπάρχουν τα ξένα ΜΜΕ και μαθαίνουμε τι αποφασίζει και συμφωνεί το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών και η κυβέρνηση. Και στο Αλβανικό, και στο Μακεδονικό, και χτες το επεισόδιο με τους Τούρκους στα Ίμια. Όλα από τα ξένα ΜΜΕ τα μάθαμε. Όπως επί χούντας. Θα αρχίσουμε να ξανακούμε Ντόιτσε Βέλε και BBC. Μήπως αρχίσουμε να το κάνουμε και στα κρυφά;

Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ το είπαν καθαρά: «Δεν ξέρουμε ποιος θα είναι κυβέρνηση σε δυο χρόνια, τώρα είναι η ευκαιρία να λυθούν τα προβλήματα». Και απαίτησαν από την κυβέρνηση των πρόθυμων να λύσει το Μακεδονικό κατά τα γούστα τους και κατά τα γούστα των σλαβομακεδόνων. Φυσικά, «αι Αθήναι συνένευσαν». Όπως έκαναν και επί Παπάγου.

Μέθοδος τετελεσμένα Βόρειας Κύπρου

Χτες, η Τουρκία διέταξε πολεμικό της να επιτεθεί στο ελληνικό πολεμικό πλοίο «Γαύδος» στα Ίμια! Το ελληνικό, με ρήγμα στο κήτος του, ανέκρουσε πρύμναν και πήγε στη Λέρο για επισκευή! Ευτυχώς που δε ζήτησε και συγνώμη!

Εδώ και καιρό, όπως φαίνεται και από τα στίγματα στα ραντάρ, τα τουρκικά πολεμικά έχουν καταλάβει από τη θάλασσα τα Ίμια, με έναν κλοιό στα παράλια των νησιών, έτσι ώστε να μην πλησιάζει κανείς και να υποθέτει οποιοσδήποτε ότι υπερασπίζονται δικό τους έδαφος!

Για όποιον δεν κατάλαβε: Η Τουρκία συμπεριφέρεται de facto σαν κυρίαρχη και υπερασπίστρια των Ιμίων, δημιουργώντας τετελεσμένα. Με την Ελλάδα με την ουρά στα σκέλια! Έχει δει τα ευνοϊκά αποτελέσματα στη Β Κύπρο, που δεν την υπερασπίστηκε κανείς και επαναλαμβάνει τη συνταγή.

Για όποιον δεν κατάλαβε: Στη διεθνή πολιτική σου αναγνωρίζεται πως έχεις μόνο ό,τι υπερασπίζεσαι. Ό,τι δεν υπερασπίζεσαι το χάνεις. Τρανό παράδειγμα η Βόρεια Κύπρος, τα δικαιώματα της Ίμβρου και της Τενέδου, το όνομα της Μακεδονίας, τα δικαιώματα της μειονότητας στη Β Ήπειρο, η περιουσία στα Ιεροσόλυμα, η ελληνική παρουσία στην Κωνσταντινούπολη με τις περιουσίες της, τα Ίμια. Για να περιοριστώ μόνο στα μετά το 1950.

Για όποιον δεν κατάλαβε: Το τι πιστεύει η κάθε ελληνική κυβέρνηση για τα δικαιώματα της χώρας δεν παίζουν κανένα ρόλο στο παγκόσμιο παιχνίδι. Και κανέναν ρόλο δεν παίζουν οι Συνθήκες. Οι Συνθήκες υπάρχουν για να καταστρατηγούνται. Το μαθαίνεις στο πρώτο έτος της διπλωματίας. Όπου μαθαίνεις ότι οι Συνθήκες έχουν αξία μόνο αν μπορείς να τις υπερασπιστείς. Εσύ. Όχι άλλοι, βοηθοί, για σένα. Γιατί, κι αυτό το μαθαίνεις: βοηθοί τζάμπα δεν υπάρχουν. Αμείβονται. Όταν δεν αμείβονται και από τον εχθρό σου. Και όταν δεν σε πουλάνε γιατί συμφέρεις λιγότερο. Το έργο έχει χιλιοπαιχτεί.

Όποιος δεν μπορεί να υπερασπιστεί τη χώρα του την έχασε. Όπως τη χάσαμε οικονομικά εδώ και 8 χρόνια και για τα επόμενα 44 χρόνια. Τόσο εύκολα και τόσο απλά και απίστευτα.


Ο Αντρέας το ’87 κι ο Καραμανλής το 2007

Για όποιον δεν κατάλαβε: Η Τουρκία δεν έχει καταλάβει στρατιωτικά τα Ίμια τυχαία. Έχει δει ποιους έχει απέναντί της. Δεν έχει ούτε τον Αντρέα, που έβγαλε όλο το στόλο στο Αιγαίο το ’87 με το Σισμίκ, που τους ανάγκασε να τα μαζέψουν γιατί φαινόταν αποφασισμένος. Ούτε τον Καραμανλή του 2007, που έκλεισε το Αιγαίο σε μυστική συμφωνία με τον Πούτιν για άλλο ένα αγκυροβόλιο της Ρωσίας, σε κομβικό σημείο, που αποδυνάμωνε την τουρκική παρουσία στο αρχιπέλαγος. Αυτά, from the horses mouth που λένε.

Η Τουρκία και ο κάθε τραμπούκος οπουδήποτε στον κόσμο, είτε είναι χώρα είτε άνθρωπος, καταλαβαίνουν από ένα πράγμα μόνο: Τη γλώσσα τους. Δηλαδή τη βία. Κι αυτήν φοβούνται. Γιατί οι τραμπούκοι είναι σχεδόν πάντα θρασύδειλοι. Η Τουρκία το έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές και όχι μόνο με την Ελλάδα. Ένα μήνα τώρα προσπαθεί να νικήσει τους ολιγάριθμους Κούρδους στη Συρία, με ένα σκασμό νέα όπλα! Και δε μπορεί!

Για όποιον δεν κατάλαβε: Το μεγάλο όπλο της Τουρκίας δεν είναι η πολεμική της μηχανή. Είναι η δειλία και η ασημαντότητα των πολιτικών που κυβερνάνε την Ελλάδα. Αυτή είναι και η πληγή της Ελλάδας.


Αλλά, δεν χρειάζεται να ανοίξεις πόλεμο με την Τουρκία. Ο μεγάλος εχθρός της είναι η αποφασιστικότητα του αντιπάλου της. Η Τουρκία μπορεί να επιδιώκει δέκα κανονιές στα Ίμια και ένα θερμό επεισόδιο για να υποχρεώσει την Ελλάδα να κάτσει σε τραπέζι διαπραγμάτευσης «κατ απαίτηση των Μεγάλων», αλλά…


… αλλά η παντελής έλλειψη αποφασιστικότητας από μέρους της ελληνικής κυβέρνησης θα δημιουργήσει στα Ίμια τα στρατιωτικά τετελεσμένα που βλέπουμε σήμερα: Τα τουρκικά πολεμικά στα ελληνικά νησιά, στα ελληνικά χωρικά ύδατα, να είναι αφέντες. Κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο:


Οι «ξένοι» δεν έχουν καμιά νοοτροπία ραγιά όπως οι κυβερνήτες μας. Και παίρνουν το λάθος μήνυμα. Γι αυτούς, η άρνηση υπεράσπισης της εδαφικής κυριαρχίας σημαίνει είτε παραίτηση είτε αμφισβήτηση.


Και δεν είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει τα μέσα. Οι μελέτες που γίνονται περιοδικά στα αμερικανικά επιτελεία είναι σαφείς: «Η Ελλάδα έχει το πάνω χέρι στη θάλασσα και στον αέρα σε μια σύγκρουση στο Αιγαίο». Κι αυτό το ξέρει η Τουρκία.


Για όποιον δεν κατάλαβε: Δεν χρειάζεται να πολεμήσεις. Χρειάζεται να δείξεις αποφασιστικά ότι δεν φοβάσαι να πολεμήσεις μέχρι τέλους. Ακόμα και με σύρραξη. Αυτό χρειάζεται. Αλλά, χρειάζεται αν είσαι αποφασισμένος να υπερασπιστείς τον τόπο σου. Αν θέλεις να είναι τόπος σου. Αντ αυτού, εδώ μας κυβερνάνε κατά καιρούς άνθρωποι μικροί, άνθρωποι φοβικοί, άνθρωποι άσχετοι με την πολιτική, ανέμπνευστοι και απάτριδες. Δειλοί. Κοσμοπολίτες του γλυκού νερού.


Και με τη διαρκή ανοχή τους, έχουν δώσει το σκοινί για να μας κρεμάσουν. Επειδή ακριβώς, στην παγκόσμια κουλτούρα εκείνο που αναγνωρίζεται και γίνεται σεβαστό είναι η ισχύς. Και μόνο. Οι κλάψες και τα παράπονα και τα «μου πήρανε το δίκιο» αντέχουν μέχρι τα φουστάνια της μάνας. Αν δεν είναι Μανιάτισσα. Παραέξω σε χλευάζουν. Σ έχουν του κλώτσου και του μπάτσου. Δεν σε σέβονται. Όπως την Ελλάδα αυτών των κυβερνήσεων.


Διάβημα χωρίς λέξη για κυριαρχία!

Ένα τουρκικό πολεμικό εμβόλισε ένα ελληνικό, σε ελληνικά χωρικά, δίπλα σε ελληνικά νησιά. Αν είναι έτσι γιατί δεν τα υπερασπίζεσαι; Αν δεν τα υπερασπίζεσαι γιατί δεν είναι έτσι, τότε πώς είναι; Τα έχεις αναγνωρίσει ως γκρίζες ζώνες; Κρυφά από το λαό; Του λες ψέματα ότι είναι ελληνικά;

Μετά την πολεμική αυτή επίθεση που δέχτηκε η χώρα, η κυβέρνηση άφησε …15 ώρες μέχρι να κάνει διάβημα! Στο διάβημα δεν υπάρχει ούτε λέξη για παραβίαση της ελληνικής κυριαρχίας! Εξαντλείται σε κλάψα ότι μπήκαν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές (που δεν έχουν εθνικότητα και στρατιωτική ιδιότητα ούτε αποστολή!) και σε… κάλεσμα να τερματίσει τις παραβιάσεις του …διεθνούς δικαίου η Τουρκία «όπως οφείλει»! (ελληνικά σύνορα και ύδατα δεν υπάρχουν στο διάβημα!)

Προφανώς, η ελληνική κυβέρνηση πήγε στη μαμά Ευρώπη να διαμαρτυρηθεί, λες και θα’ ρθει η Ευρώπη να υπερασπιστεί την Ελλάδα από τα τουρκικά κανόνια, που δεν τολμάει να βάλει χέρι στην Τουρκία για τους πρόσφυγες που στέλνει στη χώρα! Και ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, σε αντίθεση με την ελληνική κυβέρνηση, κάλεσε την Τουρκία να «σέβεται την κυριαρχία των κρατών μελών στα χωρικά τους ύδατα και στον εναέριο χώρο τους. (για τον χερσαίο- τα νησιά- ούτε λέξη φυσικά). Πάλι καλά. Η Κομισιόν αποδείχτηκε πιο θαρραλέα φραστικά από την ελληνική κυβέρνηση!

Αλλά, για όποιον δεν κατάλαβε, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, αποκάλυψε και το τόσο θερμό ενδιαφέρον της ΕΕ: Το πλοίο χρηματοδοτήθηκε από Ευρωπαϊκά κονδύλια. Επομένως, «ο ευρωπαίος φορολογούμενος έχει συμβάλει στην προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ». Και δεν κάνει να του πυροβολάνε τα ευρώ! Πατριώτης μόνο για τα λεφτά και ο Ευρωπαίος…

Μετά και τις ακραία επιθετικές δηλώσεις του Έρντοαν χτες, που απειλούσε την Ελλάδα να μην κάνει «οπορτουνιστικές κινήσεις στις βραχονησίδες του Αιγαίου» και την ταυτόχρονη δήλωση του Τούρκου αρχηγού ΓΕΕΘΑ ότι «η Τουρκία μπορεί να ελέγχει στρατιωτικά το Αιγαίο», η ελληνική κυβέρνηση αντέδρασε… ψύχραιμα! Αφού είχε εμβολιστεί το ελληνικό πολεμικό ο κ Τζανακόπουλος διαβεβαίωσε ότι «δε χρειάζεται να ρίχνουμε περισσότερο λάδι στη φωτιά. Αυτή τη στιγμή χρειάζεται ψυχραιμία και νηφαλιότητα». Και πήγε για γιόγκα!

Φυσικά, ο θρασύδειλος Έρντοαν, χτες που τον πήρε τηλέφωνο ο Τσίπρας να του πεί «γιατί ρε γείτονα τα κάνεις αυτά;», απάντησε με την πάγια τούρκικη γενναιότητα «ότι δεν έκανε τίποτε κι ότι μια σύγκρουση έγινε από αμέλεια»! Ό, τι σου λέει και ο τραμπούκος της γειτονιάς όταν σου ξεφουσκώνει τα λάστιχα για επίδειξη δύναμης, και στα μούτρα σου λέει ότι δεν ξέρει τίποτα. Γιατί ξέρει πού τα λέει. Δεν θα τολμούσε να τα πει ούτε στον παππού Καραμανλή ούτε στον Αντρέα. Τα λέει στον Τσίπρα και στον Καμμένο.

Σε ανθρώπους μικρούς, μοιραίους κι άβουλους αντάμα που το μόνο που τους νοιάζει είναι η καρεκλίτσα τους, με τον μικρότερο δυνατό κίνδυνο. Για αυτό και παίζουν το ανάλογο ποδοσφαιρικό σύστημα: «Γκολ αυτοί; Σέντρα εμείς»!

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
  ''Στήλη Άλατος'' 

https://www.facebook.com/Tetradis/posts/10155510446368370



 14/2/2018