Η σημασία της νέας προβοκατόρικης παρέμβασης του Ερντογάν στο Μακεδονικό…
Παραλήρημα Τούρκου Προέδρου:
Η Τουρκία βρίσκεται στην πλευρά της «Μακεδονίας», η Ελλάδα είναι λάθος ...
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1α) Η σημασία της συνάντησης Πάπα - Erdogan.
(1β) ΝΑΤΟ και Δύση, αυτοί είναι οι Τούρκοι σύμμαχοί σου!
Βίντεο από την Αφρίν και κείμενο κόλαφος από Ιταλία!
(2) Η εκκωφαντική σιωπή Τσίπρα - Κοτζιά στις απειλές Cavusoglu!
(3) Η Στρατηγική Της Τουρκίας Και Τα Επόμενα Βήματα Της.
(4) Που το πάει η Τουρκία - Μαρτυρία απο τη νύχτα των Ιμίων.
(3) Η Στρατηγική Της Τουρκίας Και Τα Επόμενα Βήματα Της.
(4) Που το πάει η Τουρκία - Μαρτυρία απο τη νύχτα των Ιμίων.
Με μια νέα προκλητική ομιλία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πήρε θέση στο θέμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων, όχι μόνο εκφράζοντας την πλήρη υποστήριξή του στην ΠΓΔΜ αλλά ταυτόχρονα κατηγόρησε και τη χώρα μας ότι έχει άδικο σε αυτή τη διαμάχη για το ζήτημα του ονόματος.
Όπως αναφέρει σε σχετικό θέμα το http://mignatiou.com/, ο Ερντογάν είπε «η “Μακεδονία” παραμείνει για εμάς πάντα “Μακεδονία”. Η Τουρκία θα είναι πάντοτε στο πλευρό της, επειδή η Ελλάδα έχει άδικο» (NOVA TV / Σκόπια). Αυτά ειπώθηκαν σε συνέδριο που διοργάνωσαν «σύλλογοι μεταναστών από την περιοχή των Βαλκανίων», με τον Ερντογάν να προσθέτει ότι « Τούρκοι και “Μακεδόνες” είναι αδέλφια» και τους αδελφούς της η Άγκυρα δεν τους εγκαταλείπει…
Εάν κανείς επιχειρήσει να αποκωδικοποιήσει την παρέμβαση Ερντογάν και αυτό θα πρέπει να γίνει με μέγιστη προσοχή από την ελληνική πλευρά, ιδίως αυτή του υπουργείου Εξωτερικών, διακρίνει εύκολα μια προσπάθεια προβοκάτσιας από τουρκικής πλευράς, η οποία θεωρεί ως εθνικό της συμφέρον να τορπιλίσει κάθε προοπτική συμφωνίας ανάμεσα στην Αθήνα και τα Σκόπια.
Οι Τούρκοι, ως συνήθως, τάζουν στους Σκοπιανούς «λαγούς με πετραχήλια». Λέγοντας στους Σκοπιανούς ότι «έχουν δίκιο», στην ουσία του καλεί να τηρήσουν σκληρή στάση στο πλέον κομβικό ζήτημα, αυτό της «μακεδονικής ταυτότητας» και να μην υποχωρήσουν, γνωρίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα τινάξει στον αέρα την προοπτική επίλυσης μιας διένεξης και θα συνεχίσει να διαθέτει προγεφύρωμα στα Βαλκάνια -και- με ανθελληνικά χαρακτηριστικά.
Η ελληνική διπλωματία οφείλει να κινητοποιηθεί διότι το θέμα είναι πολύ σοβαρότερο από όσο εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Είναι πολύ σοβαρό διότι με την ενέργειά του ο Ερντογάν, για μια ακόμη φορά στρέφεται κατά της πολιτικής της Δύσης και παρεμβαίνει τη στιγμή που επιχειρείται προσέγγιση εκατέρωθεν για να επιτευχθεί επίλυση, που θα ανοίξει την πόρτα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην ΠΓΔΜ.
Κατά συνέπεια, ο ρόλος του Ερντογάν δεν είναι μόνο «εθνικά ιδιοτελής», αλλά πουλάει εξυπηρέτηση και στους Ρώσους, οι οποίοι το τελευταίο πράγμα που θα επιθυμούσαν αυτή τη στιγμή, είναι η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και ο εξοβελισμός τους από αυτή την κρίσιμη βαλκανική περιοχή. Αυτός ήταν εξάλλου και ο βασικός λόγος που υπαγόρευε ως συμφέρον την αναγνώριση της «συνταγματικής ονομασίας» της ΠΓΔΜ.
Η ελληνική πλευρά πρέπει να ξεπεράσει την προδιάθεση κατευνασμού της Τουρκίας και να μη διστάσει να καταγγείλει την τουρκική παρέμβαση στο θέμα, την πιο κρίσιμη στιγμή.
Ενώ οι Σκοπιανοί έχουν καταλάβει ότι το ιδεολόγημα του «μακεδονισμού» και η πλαστή ταυτότητα που έχουν δημιουργήσει θα αποτελούν εμπόδιο στην ενσωμάτωσή τους στους δυτικούς θεσμούς συνεργασίας και ασφάλειας, υπονομεύοντας τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα, ακόμα και την επιβίωση της χώρας, έρχεται ο Ερντογάν να τους προσφέρει δήθεν εναλλακτική, λέγοντάς τους «εγώ και η Τουρκία είμαστε εδώ».
Η Τουρκία πουλάει προστασία στην ΠΓΔΜ, βάζοντας άλλη μια τρικλοποδιά στο ΝΑΤΟ και στην πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή. Το περίεργο είναι ότι η Ουάσιγκτον εμφανίζει για παρατεταμένο χρονικό διάστημα πολύ αργά αντανακλαστικά.
Η ελληνική διπλωματία ξέρει ποιος είναι ο έντιμος συμβιβασμός με τα Σκόπια, ο οποίος εδράζεται στην εξουδετέρωση του σφετερισμού της Ιστορίας και των συνεπαγομένων αλυτρωτισμών που θα τροφοδοτηθούν. Οφείλει λοιπόν να κινητοποιηθεί στις ΗΠΑ (Συμβούλιο Ασφαλείας, Πεντάγωνο, State Department, Κογκρέσο) και στην Ευρώπη για να χτυπήσει το καμπανάκι για μια ακόμη φορά.
Η επίλυση του ζητήματος για το δυτικό κόσμο δεν μπορεί να γίνει σε βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων και αμφότερες οι πλευρές του Ατλαντικού θα πρέπει κάποια στιγμή να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αντιμετωπίσουν τον Δούρειο Ίππο, το ψυχροπολεμικό «mole» που ενώ έχει εντοπιστεί, συνεχίζει ακάθεκτο τη δράση του και όλοι το «χαϊδεύουν».
Εν κατακλείδι, η ελληνική πλευρά θα πρέπει να εγκαταλείψει άμεσα την αυτοκαταστροφική τακτική δαιμονοποίησης των συλλαλητηρίων σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, να χρησιμοποιήσει τη διαπραγματευτική ισχύ που της χάρισαν οι Έλληνες πολίτες.
Επιτέλους η κυβέρνηση πρέπει να δει ότι η στρατηγική επιλογή κλεισίματος των μετώπων Αλβανίας και ΠΓΔΜ για να επικεντρωθεί στην τουρκική απειλή, έχει όρια, παρότι – καταρχήν – είναι ορθή. Τα όρια αλλά και η ορθότητα αποδεικνύονται από την προσπάθεια της Τουρκίας να ακυρώσει αυτή τη στρατηγική.
Εάν θέλει να συνεχίσει στην ίδια πορεία, δεν θα πρέπει να γίνει με «εκπτώσεις» στα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, αλλά με αντεπίθεση διπλωματική που θα αποκαλύπτει τον βρόμικο ρόλο που παίζει η τουρκική διπλωματία σε βάρος των συμφερόντων του δυτικού κόσμου.
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
http://www.defence-point.gr/news/i-simasia-tis-neas-provokatorikis-paremvasi-erntogan-sto-makedoniko
5/2/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.α.
Η σημασία της συνάντησης Πάπα - Erdogan
Η σημερινή συνάντηση του Tayyip Erdoğan με τον Πάπα Φραγκίσκο στη βιβλιοθήκη του Αποστολικού Ανακτόρου στην Πόλη του Βατικανού αποτελεί κρίσιμη καμπή στο ξεδίπλωμα των φιλοδοξιών του ισχυρού άνδρα της Άγκυρας. Και αυτό γιατί ο Τούρκος πρόεδρος επιδιώκει να "επιστρατεύσει" τον ποντίφικα στην υπεράσπιση πολιτικών του επιλογών, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει η υπόθεση της Ιερουσαλήμ.
Είναι η πρώτη φορά που γίνεται δεκτός Τούρκος πρόεδρος στο Βατικανό από το 1959 οπότε ο Celal Bayar επισκέφθηκε τον τότε Πάπα Ιωάννη ΚΓ' (Angelo Roncalli), άλλοτε νούντσιο στην Τουρκία και την Ελλάδα. Είναι επίσης η σημερινή επίσκεψη η πρώτη με την οποία ανταποδίδεται παπική επίσκεψη στην τουρκική επικράτεια, μολονότι μέχρι τώρα έχουν υπάρξει τέσσερις (το 1967 από τον Παύλο Στ', το 1979 από τον Ιωάννη-Παύλο Β', το 2006 από τον Βενέδικτο Ιστ' και το 2014 από τον πάπα Φραγκίσκο), με κύριο προορισμό το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Οι διμερείς σχέσεις δεν βρίσκονται και στην καλύτερη κατάσταση – ιδίως αφότου ο κατά κόσμον Jorge Μario Bergoglio έγινε το 2015 ο πρώτος πάπας στα χρονικά που αποκάλεσε "γενοκτονία" τη Σφαγή των Αρμενίων το 1915 (δήλωση που επαναλήφθηκε και το 2016). Προερχόμενος από την Αργεντινή με τη μεγάλη αρμενική κοινότητα ο τωρινός ποντίφικας έχει ιδιαίτερη εξοικείωση και ευαισθησία επί του θέματος.
Με αυτή την έννοια, η συνάντηση Πάπα- Erdoğan αποτελεί άσκηση ακροβασίας για την βατικάνεια διπλωματία. Πόσω μάλλον, που ο Τούρκος πρόεδρος εμφανώς επιχειρεί να οικειοποιηθεί κάτι από μεγάλο κύρος του Φραγκίσκου στο διεθνές, και δη το ευρωπαϊκό, ακροατήριο, που τη στιγμή αυτή τείνει να αντιμετωπίζει τον ίδιο ως οιονεί δικτάτορα που καταστέλλει κάθε διαφορετική φωνή στην Τουρκία, ως τον επικεφαλής ενός δικτύου διαφθοράς που έφθασε να απασχολεί την αμερικανική δικαιοσύνη (βλ. "υπόθεση Zarrab”) και ως τον εγκέφαλο μιας αμφιλεγόμενης στρατιωτικής επιχείρησης εναντίον του κουρδικού "καντονιού” του Αφρίν στη βόρεια Συρία.
Ακόμη και στο επίπεδο του ύφους οι διαφορές είναι τεράστιες ανάμεσα στον Πάπα Φραγκίσκο που απαρνήθηκε τη διαμονή στο Αποστολικό Ανάκτορο, και τον Erdoğan που οικοδόμησε στην Άγκυρα ένα προεδρικό μέγαρο τριάντα φορές μεγαλύτερο από τον Λευκό Οίκο.
Ωστόσο, ο Τούρκος πρόεδρος επιμένει να επενδύει πολιτικά στα σημεία επαφής των δύο πλευρών.
"Αντιμετωπίζω την επίσκεψη αυτή ως μία σημαντική ευκαιρία για να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε κοινές ανθρώπινες αξίες και σε μηνύματα φιλίας και ειρήνης. Θα συζητήσουμε για την Παλαιστίνη, την Ιερουσλαήμ, τη Συρία, το Ιράκ, την μάχη κατά της τρομοκρατίας, τα προβλήματα των προσφύγων, την ανθρωπιστική βοήθεια και την καταπολέμηση της ανερχόμενης Ισλαμοφοβίας και του πολιτισμικού ρατσισμού στην Δύση” δήλωσε χαρακτηριστικά ο Erdoğan προς τους δημοσιογράφους πριν ξεκινήσει την πτήση του προς τη Ρώμη.
Ειδικότερα για την Ιερουσαλήμ ο Τούρκος πρόεδρος υπενθύμισε ότι είχε επανειλημμένες τηλεφωνικές επικοινωνίες μετά την 6η Δεκεμβρίου, οπότε ο Donald Trump ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν πλέον την ιερή πόλη ως την πρωτεύουσα του Ισραήλ. Με δεδομένη την αντίδραση της Αγίας Έδρας σε κάθε τι που υπονομεύει το status quo στην Ιερουσαλήμ, αλλά και την προοπτική επίτευξης μιας "λύσης δύο κρατών” στο Μεσανατολικό, ο Erdoğan εξήρε τον ρόλο του Πάπα, με τον οποίο, ως ηγέτη του χριστιανικού κόσμου, μπορούμε, όπως είπε, να κάνουμε πολλά.
Η Άγκυρα επίσης εκτιμά το γεγονός ότι, αν και ο Πάπας δέχτηκε τον Δεκέμβριο τον πρωθυπουργό του αυτόνομου Ιρακινού Κουρδιστάν, η βατικάνεια διπλωματία δεν έχει τοποθετηθεί στο ζήτημα των Κούρδων της Συρίας και δη της τουρκικής επέμβασης στο Αφρίν. Πάντως οι αναφορές Erdoğan στο προσφυγικό ζήτημα έρχονται σε μία συγκυρία αλλαγής της τουρκικής στάσης, καθώς η παρουσία 3,5 εκατομμυρίων Σύρων στην Τουρκία προκαλεί όλο και μεγαλύτερη δυσφορία, ενώ συζητούνται ανοικτά τα σχέδια μετεγκατάστασής τους σε μιαν "ασφαλή ζώνη” νοτίως των συνόρων, με πραγματικό στόχο την αλλαγή των δημογραφικών συσχετισμών εις βάρος των Κούρδων.
Κατά τα λοιπά, ο "πολιτισμικός ρατσισμός” αποτελεί όρο τον οποίο ο Τούρκος ηγέτης δανείζεται από το λεξιλόγιο του Πάπα και αφορά την καταγγελία της παγκόσμιας εξαγωγής των δυτικών ηθών σε θέματα φύλου και σεξουαλικότητας, ενώ η ισλαμοφοβία, όπως την αντιλαμβάνεται ο Erdoğan ως επίδοξος πολιτικός καθοδηγητής όλου του μουσουλμανικού στοιχείου της Ευρώπης, αποτέλεσε αντικείμενο ηχηρών κηρυγμάτων και κατά την επίσκεψη Bergoglio στην Άγκυρα το 2014.
Η παρουσία του Tayyip Erdoğan στη Ρώμη θα δώσει την ευκαιρία στον Τούρκο πρόεδρο να συναντηθεί και με τους Ιταλούς ιθύνοντες, τον πρόεδρο Sergio Mattarella και τον πρωθυπουργό Paolo Gentiloni. Όπως ανέφερε ο Τούρκος ηγέτης πριν από την αναχώρησή του, στόχος είναι η αναβάθμιση των οικονομικών σχέσεων με την Ιταλία (ήδη τρίτο μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Τουρκίας) και η αύξηση του όγκου του διμερούς εμπορίου από τα 20 δισ. δολάρια πέρσι στα 30 δισ. δολάρια το 2020.
Του Κώστα Ράπτη
http://www.capital.gr/diethni/3271201/i-simasia-tis-sunantisis-papa-erdogan
4/2/2018
1.β.
ΝΑΤΟ και Δύση, αυτοί είναι οι Τούρκοι σύμμαχοί σου!
Βίντεο από την Αφρίν και κείμενο κόλαφος από Ιταλία!
Στο βίντεο άνδρες του τουρκικού στρατού, της συμμάχου χώρας του ΝΑΤΟ που απαιτεί να εισέλθει και στην “μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια”, τρομοκρατούν χωρικό της περιοχής του Αφρίν! Δεν είναι μόνο τα άγρια χτυπήματα που δέχεται από το “παλικαράκι” που φοράει στολή. Στο τέλος του βίντεο η πόρτα του οχήματος ανοίγει και φαίνονται οι “σύμμαχοι” του “ένδοξου” τουρκικού στρατού που είναι έτοιμοι να “παραλάβουν” τον χωρικό. Φανατικοί ισλαμιστές. Η τύχη του χωρικού άγνωστη…
VIDEO ΕΔΩ:
What disgrace @NATO #Turkish soldiers are beating a villager savagely in #Afrin in order to get information.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια στιγμή που η Δύση προκλητικά σιωπά και στηρίζει τις αγριότητες της Τουρκίας. Ο Ερντογάν έγινε δεκτός μάλιστα από τον… Πάπα, ο οποίος ζήτησε να τον δει λέει για το ζήτημα της Ιερουσαλήμ!
Στην Ιταλία 25 ακαδημαϊκοί υπέγραψαν ένα κείμενο καταδίκης αυτής της συνάντησης, κατά την οποία μάλιστα ο Πάπας δώρισε στον Ερντογάν το μετάλλιο του “Αγγέλου της Ειρήνης”!
Στο κείμενό τους οι Ιταλοί ακαδημαϊκοί γράφουν:
Μαθαίνουμε με μεγάλη ανησυχία την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις 5 Φεβρουαρίου στο Βατικανό.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Πάπας Φράνσις κάλεσε τον Ερντογάν για να συζητήσει μαζί του την κρίση στην Ιερουσαλήμ, καθώς ο Τούρκος Πρόεδρος ήταν από τους σημαντικότερους επικριτές της απόφασης του προέδρου των ΗΠΑ να μετακινήσει την αμερικανική πρεσβεία από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ.
Ο Τούρκος Πρόεδρος είναι ιδιαίτερα δραστήριος για την τύχη της πόλης των Ιεροσολύμων και των Παλαιστινίων, αλλά είναι και ηγέτης μιας χώρας που γίνεται ολοένα πιο αυταρχική και δικτατορική σε αυτό και είναι υπεύθυνος μιας ασυνείδητης διεθνούς πολιτικής, η οποία ενθάρρυνε την ριζοσπαστικοποίηση των ισλαμιστών στη Μέση Ανατολή.
Σήμερα, μετά την ήττα του Daesh στο Ιράκ και τη Συρία από τις κουρδικές δυνάμεις, η Τουρκία ξεκίνησε έναν νέο πόλεμο – με την επίθεση που ξεκίνησε στις 19 Ιανουαρίου 2018 – ακριβώς εναντίον εκείνων των Κούρδων που νίκησαν τo Daesh.
Η πρόσφατη τουρκική εισβολή στη βόρεια Συρία μπορεί να είναι μόνο η αρχή μιας νέας αιματηρής σύγκρουσης που σίγουρα θα σύρει την περιοχή σε μια νέα καταστροφή, η οποία αναπόφευκτα θα φέρει μαζί της την πείνα, το θάνατο παιδιών και τους εκτοπισμούς πληθυσμών.
Στην κουρδική περιοχή Αφρίν και στα πρόσφατα απελευθερωμένα εδάφη της Συρίας, υπάρχουν όχι μόνο οι Κούρδοι, αλλά και Χριστιανοί, Άραβες, Τούρκοι, οι Γαζίδες και άλλες εθνοτικές ομάδες που προσπαθούν να ζήσουν μαζί ειρηνικά . Η επιθετικότητα της Τουρκίας εναντίον αυτών των λαών είναι μια καταφανής παραβίαση του διεθνούς δικαίου…
Εμείς, οι υπογράφοντες, που υποστηρίζουμε την ειρήνη στην Ιταλία και σε ολόκληρο τον κόσμο, θεωρούμε βαθιά λυπηρό ότι συμβαίνει για άλλη μια φορά σε αυτή την περιοχή που βασανίστηκε από τον πόλεμο και προσευχόμαστε στην Αγιότητά του Πάπα να μεταφέρει εκδηλωθεί στον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Τον Ερντογάν την αγανάκτηση μας για τα γεγονότα που συμβαίνουν στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια και πάνω απ ‘όλα βαθιά ανησυχία μας για τον νέο πόλεμο στη Συρία.
Οι υπογραφές:
Adele Tulli, director
Alberto Girlando, Departemnt of Chemistry, Life Sciences and Environmental Sustainability, Parma
Alessandro Metz, Cooperator and Social Worker – National Vice President Lega Coop Sociali
Alessandro Torcini, Laboratoire de Physique Théorique Université de Cergy-Pontoise France
Alice Franchina, University of Palermo (PhD student)
Alisa Del Re, Senior Scholar University of Padua
Andrea De Carlo, Professor of the University of Naples “L’Orientale”
Andrea Scella, Professor of Criminal Procedural Law at the University of Udine
Angelo Bavaro, Scapoli’s bagpipe club (IS)
Anna Romani, PhD University of Pisa and Florence
Annamaria Deagostino, Professor of the University of Turin
Antonietta Caccia, President of the Scapoli Campus (IS)
Antonio Ruggieri, Journalist, director of the magazine, the Common Good
Arturo Scotto, Deputy of Free and Equal MdP
Carlo Balestri, Vice President of the Italian Union of Sport for All, Emilia Romagna
Carlo Freccero – Member of the RAI Board of Directors
Detjon Begaj, Councilor for Civic Coalition, Quartiere Santo Stefano (Bologna)
Devi Sacchetto, Professor of the University of Padua
Eleonora Forenza, European Parliamentarian, Gue / Ngl
Emily Clancy, Councilor Coalizione Civica, Municipality of Bologna
Ennio Carbone, Full Professor in Pathology, University of Catanzaro
Erasmo Palazzotto, Member of the Italian Parliament – Italian Left / Liberi and Equuali – Vice-President of the Foreign Affairs Committee
Fabrizio Saccomanno, Man of Theater, Lecce
Fausto Tomei, Councilor for Civic Coalition, District of Porto Saragozza (Bologna)
Francesca Koch, President of the International Women’s House of Rome
Frida Valsecchi, Dr. Radiologa
Federico Montanari, Professor of Modena-Reggio Emilia University
Federica Giardini, Roma Tre University
Federico Martelloni, Councilor Coalizione Civica, Municipality of Bologna
Francesco Biagi, Research fellow at the Italian Institute for Philosophical Studies in Naples
Francesco Miazzi, Spokesperson Committee Let us breathe – Monselice / Padua
Francesco Sticchi, Oxford Brookes University researcher
Franco Novelli, teacher
Fulvio Vassallo Paleologo, President of the Rights and Borders Association (ADIF)
Gabriella Antonelli, Society for the Cultural Heritage of Molise
Giancarlo Ambrogio Vitali, Co-President of the Bologna Civic Coalition Assembly
Giancarlo Ranalli, Professor of the University of Molise
Gianfranco Bettin, Sociologist and writer – President of the Municipality of Marghera – Venice
Giovanni Paglia, Member of the Italian Parliament – Italian Left / Free and Equal
Gianluigi Gherzi, a man of the theater
Gino de Paolis, Lazio Regional Councilor
Giorgio Barbarini, Head of the San Matteo Polyclinic Unit, University of Pavia
Giovanni Marco De Pieri, Co-President of the Bologna Civic Coalition
Giso Amendola, Professor of the University of Salerno
Giulio Garuti, former Professor of the University of Bologna
Giorgio Gallo, University of Pisa
Giuseppe Mosconi, Professor of the University of Padua
Giuseppe Tadolini, Doctor
Giustina Selvelli, Post-doc researcher (Erasmus Mundus)
Irene Soldati, Co-President of the Bologna Civic Coalition Assembly
Isabella Astorri, President of the Molise Cultural Heritage Society
Laura Corradi, Researcher Gender Studies and Intersectional Methodology University of Calabria
Leonardo De Franceschi, PhD, Assistant Professor Roma Tre University
Leonardo Tancredi, Editorial Director Piazza Grande, newspaper of homeless people (Bologna)
Lia Migale, writer and economist
Livio Sera, Collective Alter.POLIS – Polytechnic University of Turin
Luca Bernardini, Associate Professor, University of Milan
Marco Trotta, Councilor for Civic Coalition, District San Donato (Bologna)
Marina D’Altri, Co-President of the Bologna Civic Coalition
Marco Brazzoduro, Former Professor Sapienza, Rome; president of Citizenship and minorities
Luca Casarini, Regional Secretary of the Italian Left – Sicily
Marco Cossutta, University of Trieste
Marcella Delle Donne, university teacher Sapienza
Maria Caterina Federici, Full Professor of General Sociology Faculty of Educational Sciences, University of Perugia
Marina Marini, Associate Professor of Applied Biology Department of Experimental, Diagnostic and Specialty Medicine- University of Bologna,
Marina Vitale, Anglista, retired professor ex University of Naples “L’Orientale”
Marta Bonafoni, Lazio Regional Councilor
Martina Caironi, Paralympic Champion
Massimiliano Rinaldi, University Researcher
Massimo De Vita, Man of Theater, human rights activist
Maurizio Acerbo, National Secretary Prc SE
Mauro Parodi, Full Professor-Polytechnic School of the University of Genoa
Moni Ovadia, a man of theater and human rights activist
Nicola De Luigi, Professor of the University of Bologna
Nicola Fratoianni, National Secretary of the Italian Left – Member of Parliament – Free and Equal
Paolo Barrucci, Professor of Sociology, University of Florence
Paola D’Alconzo, Associate Professor of Museology and Restoration University of Naples Federico II
Prof. Hans Spinnler, former professor of Neurology at the University of Milan
Renzo Ulivieri, National President of the Italian Association of Trainers
Roberto Michele Suozzi, Doctor and Clinical Pharmacologist and specialist in Sports Medicine
Sandro Chignola, Professor of the University of Padua
Sandro Mezzadra, Professor of the University of Bologna – Professor New School of Social Research New York
Simona Taliani, Researcher University of Turin
Stefano Galieni, Journalist
Stefano Visentin, Professor of the University of Urbino
Simona Taliani, PhD Anthropologist Assistant Professor Dep. of Cultures, Politics and Society, Turin
Valentina Pazé, Professor, University of Turin
Vittorio Agnoletto, Professor at the University of Milan
Vittorio Dini, University Professor
Από Π. Καρβουνόπουλος - 06/02/2018
https://www.militaire.gr/nato-dysi-afti-ine-tourki-symmachi-sou-vinteo-apo-tin-afrin-ke-kimeno-kolafos-apo-italia/
2.
Η εκκωφαντική σιωπή Τσίπρα - Κοτζιά στις απειλές Cavusoglu!
Η προσοχή της ελληνικής κοινής γνώμης και των ΜΜΕ ήταν επικεντρωμένη στο προχθεσινό μεγαλειώδες συλλαλητήριο και τους τυχοδιωκτικούς χειρισμούς της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που είχαν προηγηθεί τις προηγούμενες εβδομάδες στο «Μακεδονικό». Έτσι δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή στα όσα είπε με περίσσια σαφήνεια ο Τούρκος ΥΠΕΞ κ. Mevlut Cavusoglu σε συνέντευξή του στον Βασίλη Νέδο στην Καθημερινή της Κυριακής.
Η συνέντευξη του κ. Cavusoglu ήταν μία κλασική «πράξη» Δημόσιας Διπλωματίας» (Public Diplomacy) απευθυνόμενος με ιδιαίτερα επιδέξιο τρόπο στο εσωτερικό της Ελλάδας (λαό, θεσμούς, πολιτικό κόσμο και Κυβέρνηση). Δεν επαναδιατύπωσε μόνον με έναν σχεδόν μανιφεστικό τρόπο τις πάγιες θέσεις της χώρας του σε όλο το φάσμα των λεγομένων Ελληνοτουρκικών «προβλημάτων» και στο Κυπριακό αλλά έδωσε στα λεγόμενα του έντονο απειλητικό χαρακτήρα.
Ο Τούρκος ΥΠΕΞ κάλεσε την Ελλάδα με δασκαλίστικο ύφος να εστιαστεί στην εξεύρεση λύσεων στο Αιγαίο που θα είναι …κατανοητές, δίκαιες και με χρονική διάρκεια, αντί να προσθέτει προβλήματα στον κατάλογο των ήδη υπαρχόντων.
Παράλληλα ενημερωθήκαμε από τον ίδιο ότι έχουν γίνει τρεις γύροι πολιτικών διαβουλεύσεων μεταξύ των δύο ΥΠΕΞ σε έναν χρόνο με τον τελευταίο στην Άγκυρα στις 12 Ιανουαρίου με διευρυμένη ατζέντα (!) σε διάφορα πεδία, συζητήθηκαν. Άραγε τι συζητάμε ακριβώς, γιατί τόση μυστικότητα κ. Κοτζιά;
Δεν έχασε βέβαια την ευκαιρία να επαναλάβει την γνωστή Τουρκική θέση ότι στην Ανατολική Μεσόγειο δεν συνορεύουν οι θαλάσσιες ζώνες Ελλάδος και Κύπρου εξαλείφοντας οποιαδήποτε επήρεια του συμπλέγματος του Καστελόριζου, πλην αυτής των ΕΧΥ των 6 ΝΜ. Και όλοι γνωρίζουμε ότι το Καστελόριζο είναι το «αγκάθι στο μάτι της Άγκυρας» σε ότι αφορά την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και φυσικά το κρίσιμο σημείο σε οποιουδήποτε είδους διακανονισμό οριοθέτησης (Διεθνές Δικαστήριο ή Διαιτησία). Κατέστησε μάλιστα σαφές (όχι βέβαια ότι δεν το γνωρίζαμε) ότι «δεν αναγνωρίζει την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Αιγύπτου και Κυπριακής Δημοκρατίας» η οποία αποτέλεσε και την βάση της χάραξης των σημαντικών οικοπέδων της Κυπριακής ΑΟΖ λόγω των ισχυρών ενδείξεων ύπαρξης τεράστιων εκμεταλλεύσιμων ποσοτήτων υδρογονανθράκων. Σε αυτό το τμήμα της συνέντευξης του ο κ. Cavusoglu δήλωσε εμφατικά και με έντονο απειλητικό ύφος ότι «δεν θα επιτρέψουμε ποτέ τις αυθαίρετες δραστηριότητες έρευνας και εκμετάλλευσης στην υφαλοκρηπίδα… «μας» και όλοι πρέπει να καταλάβουν πως είμαστε προετοιμασμένοι να λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα για τον σκοπό αυτό και την στήριξη των Τουρκοκυπρίων».
Τέλος διευκρίνισε ότι το πλωτό γεωτρύπανο που πρόσφατα αποκτήθηκε θα κινηθεί με βάση την συμφωνία που έχει κάνει η Τουρκία με την λεγόμενη «ΤΔΒΚ» δηλαδή το… ψευδοκράτος. Έχει κατανοηθεί από Αθήνα και Λευκωσία τι σημαίνει αυτό το σημαντικό «όπλο» και έχει καθοριστεί η Στρατηγική μας αντιμετώπισης δημιουργίας νέων τετελεσμένων;
Για το Κυπριακό πρόβλημα και πάλι δεν άφησε καμία αμφιβολία σχετικά με την προοπτική επίλυσης του, υπογραμμίζοντας ότι «οι Ελληνοκύπριοι κάνουν λάθος αν νομίζουν ότι οι Τουρκοκύπριοι μπορεί να περιοριστούν στο καθεστώς μιας απλής μειονότητας. Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Οι Τουρκοκύπριοι δεν θα συμφωνήσουν ποτέ και η Τουρκία, ως εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο, δεν θα το επιτρέψει ποτέ» ρίχνοντας τις ευθύνες της αποτυχίας των περσινών συνομιλιών στην Ελληνική πλευρά.
Άξια προσοχής ήταν και η αναφορά στο θέμα της έκδοσης των «8». Αφού επέκρινε την σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου για απόρριψη της έκδοσης των τους δηλώνει εμφατικά ότι «Με τη βοήθεια των Ελλήνων φίλων μας, θα συνεχίσουμε να αναζητούμε τρόπους ώστε να φέρουμε αυτούς τους ανθρώπους ενώπιον της Δικαιοσύνης στην Τουρκία.» Ποιοι είναι άραγε αυτοί οι…’Έλληνες φίλοι του κ. Cavusoglu που … «αναζητούν τρόπους» για να οδηγηθούν οι «8» στην «Ερντογανική Δικαιοσύνη» που κάθε άλλο παρά Δικαιοσύνη είναι.
Κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι η συνέντευξη αυτή ήλθε μετά από ένα 10ημερο έντονης τουρκικής ναυτικής παρουσίας στην περιοχή των Ιμίων (άσχετα αν χαρακτηρίσθηκαν …συνήθης δραστηριότητα από κύκλους του ΥΕΘΑ) και μπαράζ παραβιάσεων του Εθνικού Εναερίου Χώρου μετά και από τις τελευταίες επιπολαιότητες του κ. Καμμένου.
Φαίνεται όμως ότι και ο καθ’ ύλην αρμόδιος Υπουργός κ. Νίκος Κοτζιάς αλλά και το πρωθυπουργικό Γραφείο είχαν κύριο μέλημα να μειώσουν την σημασία του κυριακάτικου συλλαλητηρίου «τουιτάροντας» εξυπνακισμούς και έτσι δεν είχαν χρόνο να δώσουν καίριες απαντήσεις στις αιτιάσεις και απειλές του Τούρκου ΥΠΕΞ.
Η εκκωφαντική σιωπή του κατά τα άλλα υπερφίαλου κ. Κοτζιά και η παραλυτική αμηχανία της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι βέβαιο ότι εκλαμβάνεται από την Άγκυρα ως αδυναμία! Εκτός και αν συμβαίνει κάτι άλλο που μόνον ο κ. Κοτζιάς και ο Πρωθυπουργός του γνωρίζουν.
Μία λιτή δήλωση ότι τα «προβλήματα» τα οποία υπάρχουν στο Αιγαίο προκαλούνται από τις μονομερείς απαιτήσεις και ενέργειες που απορρέουν από τον Τουρκικό Αναθεωρητισμό και η ότι Ελλάδα με κάθε μέσο είναι σε θέση να διασφαλίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο θα ήταν υπεραρκετή. Θα πρέπει όμως και όλοι οι Έλληνες να αντιληφθούμε με την σειρά μας ότι καμία συνθήκη ή διεθνής νόμος δεν μπορεί να μας προστατεύσει, αν δεν είμαστε εμείς οι ίδιοι σε θέση να αποτρέψουμε την Τουρκική επιθετικότητα με ότι αυτό σημαίνει σχετικά με την αυτοβοήθεια και την αποτρεπτική μας ικανότητα.
ΥΓ. Παρεμπιπτόντως αν πραγματικά ο Πρέσβης των ΗΠΑ κ. Geoffrey R. Pyatt φοβάται «ατύχημα» στο Αιγαίο μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας δεν έχει παρά να πείσει την Κυβέρνηση του να … «απευθυνθεί» στην άλλη πλευρά !
Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου
http://www.liberal.gr/arthro/189189/amyna--diplomatia/2018/i-ekkofantiki-siopi-tsipra----kotzia-stis-apeiles-Cavusoglu.html
6/2/2018
Turkish army tanks roll past a portrait of Mustafa Kemal Ataturk, founder of modern Turkey, during a military parade on the 86th anniversary of Victory Day in Ankara, August 30, 2008. Tensions between Turkey’s government and its powerful generals will continue clouding the future of the European Union-applicant country, after the new military commander warned against the rising profile of Islam. REUTERS/Fatih Saribas (TURKEY)
3.
Η Στρατηγική Της Τουρκίας Και Τα Επόμενα Βήματα Της.
O Ερντογάν ζητάει στο μέλλον μια ευκαιρία να ανεβάσει την Τουρκία στις 10 πιο προηγμένες χώρες του κόσμου ( πρόσφατες δηλώσεις του) ενώ την ίδια στιγμή ο Τσαβούσογλου αναφέρει τον ρόλο που παίζει η Τουρκία στην περιοχή, θέτοντας όρους σε ΗΠΑ και Ρωσία αντίστοιχα για το ότι η χώρα του δεν θα ανεχθεί να γίνει ακόλουθος διαταγών τρίτων.
Η παραπάνω εικόνα, προφανώς, και δεν αποτελεί έκπληξη καθώς η Τουρκία από την εποχή της Τσιλέρ και μετά, διένυσε μια περίοδο διαμόρφωσης στρατηγικής 20ετίας με το γνωστό black book που έχουν αρκετά think tank της, όπως και με την ανάπτυξη μιας πολεμική βιομηχανίας που σήμερα θεωρείται κρίσιμης σημασίας για αρκετές χώρες της Ευρώπης (βλ. ΗΒ που θα αναπτύξει και αεροσκάφος εκεί) και για τις ΗΠΑ ( κατασκευή αεροσκαφών και ανταλλακτικών για το F16). Η ίδια βιομηχανία πλέον παράγει και δικό της εξοπλισμό .
Εκείνο, όμως, που έχει σημασία είναι οι βλέψεις της Τουρκίας προς το να γίνει ναυτική δύναμη. Όλες οι αυτοκρατορίες είχαν την δυνατότητα να επιχειρούν με σκάφη μεταφέροντας στρατό και δύναμη σε όλο τον κόσμο. Ήδη, άλλωστε, η παρουσία της Τουρκίας στην Αφρική είναι μεγάλη και απαιτείται υποστήριξη. Τα πλοία μεταφοράς αεροσκαφών κάθετης απογείωσης και τα νεοποκτηθέντα F35 δεν είναι αποτέλεσμα μιας στρατηγικής εστιασμένης στη χώρα μας (εμάς μας θεωρούν απλά εμπόδιο, όχι στόχο) αλλά αποτελούν εστίαση στην διαμόρφωση της Τουρκίας ως χώρας στρατηγικού επιπέδου σε ανώτατο επίπεδο διπλωματίας και ισχύος.
Μια Τουρκία, δηλαδή, με αεροπλανοφόρα, δορυφόρους, δική της αμυντική βιομηχανία, στρατό με ανεπτυγμένα συστήματα και μια στρατηγική επέκτασης με χρήση ήπιας ή και ωμής ισχύς αν χρειαστεί.
Σε όλα αυτά τώρα υπάρχει ένα αγκάθι και μάλιστα τεράστιο. Η Τουρκία υποφέρει από πλήρη εξάρτηση σε θέματα ενέργειας. Η επίλυση σε αυτό το κομμάτι είναι στρατηγικός στόχος και για αυτό σύντομα θα δείξει πολύ επιθετική τάση απέναντι στην χώρα μας και στην Κύπρο. Θέλει να έχει ιδία (έστω και σε μικρό επίπεδο) αυτονομία σε ενεργειακό και να μην εξαρτάται από ΗΠΑ ή Ρωσία και αντίστοιχα Ιράν-Ιράκ.
Το παραπάνω για την Άγκυρα θεωρείται ζωτικής σημασίας, καθώς ήδη είναι -20% σε επάρκεια ενέργειας για τα σχέδια που αναζητεί να εφαρμόσει. Κάποια σχέδια για τα πυρηνικά εργοστάσια μπορεί να είναι μια εναλλακτική, όμως αυτό δεν μπορεί να λύσει θέματα τροφοδοσίας στρατού σε καύσιμα. Είναι αναπόφευκτο, λοιπόν, να αναζητήσει διόδους στο να έχει δικά της κοιτάσματα ή να ελέγχει πλήρως τις ροές από άλλες πηγές.
Η Ελλάδα σύντομα θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς η τουρκική στρατηγική είναι εμφανέστατη και σε βραχύ χρονικό διάστημα θα εκδηλωθεί με φόντο το Αιγαίο και ειδικά την ΝΑ πλευρά συνόρων της χώρας μας και φυσικά την Κύπρο.
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
http://geopolitics.iisca.eu/?p=1481
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.α.
Η σημασία της συνάντησης Πάπα - Erdogan
Η σημερινή συνάντηση του Tayyip Erdoğan με τον Πάπα Φραγκίσκο στη βιβλιοθήκη του Αποστολικού Ανακτόρου στην Πόλη του Βατικανού αποτελεί κρίσιμη καμπή στο ξεδίπλωμα των φιλοδοξιών του ισχυρού άνδρα της Άγκυρας. Και αυτό γιατί ο Τούρκος πρόεδρος επιδιώκει να "επιστρατεύσει" τον ποντίφικα στην υπεράσπιση πολιτικών του επιλογών, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει η υπόθεση της Ιερουσαλήμ.
Είναι η πρώτη φορά που γίνεται δεκτός Τούρκος πρόεδρος στο Βατικανό από το 1959 οπότε ο Celal Bayar επισκέφθηκε τον τότε Πάπα Ιωάννη ΚΓ' (Angelo Roncalli), άλλοτε νούντσιο στην Τουρκία και την Ελλάδα. Είναι επίσης η σημερινή επίσκεψη η πρώτη με την οποία ανταποδίδεται παπική επίσκεψη στην τουρκική επικράτεια, μολονότι μέχρι τώρα έχουν υπάρξει τέσσερις (το 1967 από τον Παύλο Στ', το 1979 από τον Ιωάννη-Παύλο Β', το 2006 από τον Βενέδικτο Ιστ' και το 2014 από τον πάπα Φραγκίσκο), με κύριο προορισμό το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Οι διμερείς σχέσεις δεν βρίσκονται και στην καλύτερη κατάσταση – ιδίως αφότου ο κατά κόσμον Jorge Μario Bergoglio έγινε το 2015 ο πρώτος πάπας στα χρονικά που αποκάλεσε "γενοκτονία" τη Σφαγή των Αρμενίων το 1915 (δήλωση που επαναλήφθηκε και το 2016). Προερχόμενος από την Αργεντινή με τη μεγάλη αρμενική κοινότητα ο τωρινός ποντίφικας έχει ιδιαίτερη εξοικείωση και ευαισθησία επί του θέματος.
Με αυτή την έννοια, η συνάντηση Πάπα- Erdoğan αποτελεί άσκηση ακροβασίας για την βατικάνεια διπλωματία. Πόσω μάλλον, που ο Τούρκος πρόεδρος εμφανώς επιχειρεί να οικειοποιηθεί κάτι από μεγάλο κύρος του Φραγκίσκου στο διεθνές, και δη το ευρωπαϊκό, ακροατήριο, που τη στιγμή αυτή τείνει να αντιμετωπίζει τον ίδιο ως οιονεί δικτάτορα που καταστέλλει κάθε διαφορετική φωνή στην Τουρκία, ως τον επικεφαλής ενός δικτύου διαφθοράς που έφθασε να απασχολεί την αμερικανική δικαιοσύνη (βλ. "υπόθεση Zarrab”) και ως τον εγκέφαλο μιας αμφιλεγόμενης στρατιωτικής επιχείρησης εναντίον του κουρδικού "καντονιού” του Αφρίν στη βόρεια Συρία.
Ακόμη και στο επίπεδο του ύφους οι διαφορές είναι τεράστιες ανάμεσα στον Πάπα Φραγκίσκο που απαρνήθηκε τη διαμονή στο Αποστολικό Ανάκτορο, και τον Erdoğan που οικοδόμησε στην Άγκυρα ένα προεδρικό μέγαρο τριάντα φορές μεγαλύτερο από τον Λευκό Οίκο.
Ωστόσο, ο Τούρκος πρόεδρος επιμένει να επενδύει πολιτικά στα σημεία επαφής των δύο πλευρών.
"Αντιμετωπίζω την επίσκεψη αυτή ως μία σημαντική ευκαιρία για να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε κοινές ανθρώπινες αξίες και σε μηνύματα φιλίας και ειρήνης. Θα συζητήσουμε για την Παλαιστίνη, την Ιερουσλαήμ, τη Συρία, το Ιράκ, την μάχη κατά της τρομοκρατίας, τα προβλήματα των προσφύγων, την ανθρωπιστική βοήθεια και την καταπολέμηση της ανερχόμενης Ισλαμοφοβίας και του πολιτισμικού ρατσισμού στην Δύση” δήλωσε χαρακτηριστικά ο Erdoğan προς τους δημοσιογράφους πριν ξεκινήσει την πτήση του προς τη Ρώμη.
Ειδικότερα για την Ιερουσαλήμ ο Τούρκος πρόεδρος υπενθύμισε ότι είχε επανειλημμένες τηλεφωνικές επικοινωνίες μετά την 6η Δεκεμβρίου, οπότε ο Donald Trump ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν πλέον την ιερή πόλη ως την πρωτεύουσα του Ισραήλ. Με δεδομένη την αντίδραση της Αγίας Έδρας σε κάθε τι που υπονομεύει το status quo στην Ιερουσαλήμ, αλλά και την προοπτική επίτευξης μιας "λύσης δύο κρατών” στο Μεσανατολικό, ο Erdoğan εξήρε τον ρόλο του Πάπα, με τον οποίο, ως ηγέτη του χριστιανικού κόσμου, μπορούμε, όπως είπε, να κάνουμε πολλά.
Η Άγκυρα επίσης εκτιμά το γεγονός ότι, αν και ο Πάπας δέχτηκε τον Δεκέμβριο τον πρωθυπουργό του αυτόνομου Ιρακινού Κουρδιστάν, η βατικάνεια διπλωματία δεν έχει τοποθετηθεί στο ζήτημα των Κούρδων της Συρίας και δη της τουρκικής επέμβασης στο Αφρίν. Πάντως οι αναφορές Erdoğan στο προσφυγικό ζήτημα έρχονται σε μία συγκυρία αλλαγής της τουρκικής στάσης, καθώς η παρουσία 3,5 εκατομμυρίων Σύρων στην Τουρκία προκαλεί όλο και μεγαλύτερη δυσφορία, ενώ συζητούνται ανοικτά τα σχέδια μετεγκατάστασής τους σε μιαν "ασφαλή ζώνη” νοτίως των συνόρων, με πραγματικό στόχο την αλλαγή των δημογραφικών συσχετισμών εις βάρος των Κούρδων.
Κατά τα λοιπά, ο "πολιτισμικός ρατσισμός” αποτελεί όρο τον οποίο ο Τούρκος ηγέτης δανείζεται από το λεξιλόγιο του Πάπα και αφορά την καταγγελία της παγκόσμιας εξαγωγής των δυτικών ηθών σε θέματα φύλου και σεξουαλικότητας, ενώ η ισλαμοφοβία, όπως την αντιλαμβάνεται ο Erdoğan ως επίδοξος πολιτικός καθοδηγητής όλου του μουσουλμανικού στοιχείου της Ευρώπης, αποτέλεσε αντικείμενο ηχηρών κηρυγμάτων και κατά την επίσκεψη Bergoglio στην Άγκυρα το 2014.
Η παρουσία του Tayyip Erdoğan στη Ρώμη θα δώσει την ευκαιρία στον Τούρκο πρόεδρο να συναντηθεί και με τους Ιταλούς ιθύνοντες, τον πρόεδρο Sergio Mattarella και τον πρωθυπουργό Paolo Gentiloni. Όπως ανέφερε ο Τούρκος ηγέτης πριν από την αναχώρησή του, στόχος είναι η αναβάθμιση των οικονομικών σχέσεων με την Ιταλία (ήδη τρίτο μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Τουρκίας) και η αύξηση του όγκου του διμερούς εμπορίου από τα 20 δισ. δολάρια πέρσι στα 30 δισ. δολάρια το 2020.
Του Κώστα Ράπτη
http://www.capital.gr/diethni/3271201/i-simasia-tis-sunantisis-papa-erdogan
4/2/2018
1.β.
ΝΑΤΟ και Δύση, αυτοί είναι οι Τούρκοι σύμμαχοί σου!
Βίντεο από την Αφρίν και κείμενο κόλαφος από Ιταλία!
Στο βίντεο άνδρες του τουρκικού στρατού, της συμμάχου χώρας του ΝΑΤΟ που απαιτεί να εισέλθει και στην “μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια”, τρομοκρατούν χωρικό της περιοχής του Αφρίν! Δεν είναι μόνο τα άγρια χτυπήματα που δέχεται από το “παλικαράκι” που φοράει στολή. Στο τέλος του βίντεο η πόρτα του οχήματος ανοίγει και φαίνονται οι “σύμμαχοι” του “ένδοξου” τουρκικού στρατού που είναι έτοιμοι να “παραλάβουν” τον χωρικό. Φανατικοί ισλαμιστές. Η τύχη του χωρικού άγνωστη…
VIDEO ΕΔΩ:
What disgrace @NATO #Turkish soldiers are beating a villager savagely in #Afrin in order to get information.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια στιγμή που η Δύση προκλητικά σιωπά και στηρίζει τις αγριότητες της Τουρκίας. Ο Ερντογάν έγινε δεκτός μάλιστα από τον… Πάπα, ο οποίος ζήτησε να τον δει λέει για το ζήτημα της Ιερουσαλήμ!
Στην Ιταλία 25 ακαδημαϊκοί υπέγραψαν ένα κείμενο καταδίκης αυτής της συνάντησης, κατά την οποία μάλιστα ο Πάπας δώρισε στον Ερντογάν το μετάλλιο του “Αγγέλου της Ειρήνης”!
Στο κείμενό τους οι Ιταλοί ακαδημαϊκοί γράφουν:
Μαθαίνουμε με μεγάλη ανησυχία την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις 5 Φεβρουαρίου στο Βατικανό.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Πάπας Φράνσις κάλεσε τον Ερντογάν για να συζητήσει μαζί του την κρίση στην Ιερουσαλήμ, καθώς ο Τούρκος Πρόεδρος ήταν από τους σημαντικότερους επικριτές της απόφασης του προέδρου των ΗΠΑ να μετακινήσει την αμερικανική πρεσβεία από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ.
Ο Τούρκος Πρόεδρος είναι ιδιαίτερα δραστήριος για την τύχη της πόλης των Ιεροσολύμων και των Παλαιστινίων, αλλά είναι και ηγέτης μιας χώρας που γίνεται ολοένα πιο αυταρχική και δικτατορική σε αυτό και είναι υπεύθυνος μιας ασυνείδητης διεθνούς πολιτικής, η οποία ενθάρρυνε την ριζοσπαστικοποίηση των ισλαμιστών στη Μέση Ανατολή.
Σήμερα, μετά την ήττα του Daesh στο Ιράκ και τη Συρία από τις κουρδικές δυνάμεις, η Τουρκία ξεκίνησε έναν νέο πόλεμο – με την επίθεση που ξεκίνησε στις 19 Ιανουαρίου 2018 – ακριβώς εναντίον εκείνων των Κούρδων που νίκησαν τo Daesh.
Η πρόσφατη τουρκική εισβολή στη βόρεια Συρία μπορεί να είναι μόνο η αρχή μιας νέας αιματηρής σύγκρουσης που σίγουρα θα σύρει την περιοχή σε μια νέα καταστροφή, η οποία αναπόφευκτα θα φέρει μαζί της την πείνα, το θάνατο παιδιών και τους εκτοπισμούς πληθυσμών.
Στην κουρδική περιοχή Αφρίν και στα πρόσφατα απελευθερωμένα εδάφη της Συρίας, υπάρχουν όχι μόνο οι Κούρδοι, αλλά και Χριστιανοί, Άραβες, Τούρκοι, οι Γαζίδες και άλλες εθνοτικές ομάδες που προσπαθούν να ζήσουν μαζί ειρηνικά . Η επιθετικότητα της Τουρκίας εναντίον αυτών των λαών είναι μια καταφανής παραβίαση του διεθνούς δικαίου…
Εμείς, οι υπογράφοντες, που υποστηρίζουμε την ειρήνη στην Ιταλία και σε ολόκληρο τον κόσμο, θεωρούμε βαθιά λυπηρό ότι συμβαίνει για άλλη μια φορά σε αυτή την περιοχή που βασανίστηκε από τον πόλεμο και προσευχόμαστε στην Αγιότητά του Πάπα να μεταφέρει εκδηλωθεί στον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Τον Ερντογάν την αγανάκτηση μας για τα γεγονότα που συμβαίνουν στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια και πάνω απ ‘όλα βαθιά ανησυχία μας για τον νέο πόλεμο στη Συρία.
Οι υπογραφές:
Adele Tulli, director
Alberto Girlando, Departemnt of Chemistry, Life Sciences and Environmental Sustainability, Parma
Alessandro Metz, Cooperator and Social Worker – National Vice President Lega Coop Sociali
Alessandro Torcini, Laboratoire de Physique Théorique Université de Cergy-Pontoise France
Alice Franchina, University of Palermo (PhD student)
Alisa Del Re, Senior Scholar University of Padua
Andrea De Carlo, Professor of the University of Naples “L’Orientale”
Andrea Scella, Professor of Criminal Procedural Law at the University of Udine
Angelo Bavaro, Scapoli’s bagpipe club (IS)
Anna Romani, PhD University of Pisa and Florence
Annamaria Deagostino, Professor of the University of Turin
Antonietta Caccia, President of the Scapoli Campus (IS)
Antonio Ruggieri, Journalist, director of the magazine, the Common Good
Arturo Scotto, Deputy of Free and Equal MdP
Carlo Balestri, Vice President of the Italian Union of Sport for All, Emilia Romagna
Carlo Freccero – Member of the RAI Board of Directors
Detjon Begaj, Councilor for Civic Coalition, Quartiere Santo Stefano (Bologna)
Devi Sacchetto, Professor of the University of Padua
Eleonora Forenza, European Parliamentarian, Gue / Ngl
Emily Clancy, Councilor Coalizione Civica, Municipality of Bologna
Ennio Carbone, Full Professor in Pathology, University of Catanzaro
Erasmo Palazzotto, Member of the Italian Parliament – Italian Left / Liberi and Equuali – Vice-President of the Foreign Affairs Committee
Fabrizio Saccomanno, Man of Theater, Lecce
Fausto Tomei, Councilor for Civic Coalition, District of Porto Saragozza (Bologna)
Francesca Koch, President of the International Women’s House of Rome
Frida Valsecchi, Dr. Radiologa
Federico Montanari, Professor of Modena-Reggio Emilia University
Federica Giardini, Roma Tre University
Federico Martelloni, Councilor Coalizione Civica, Municipality of Bologna
Francesco Biagi, Research fellow at the Italian Institute for Philosophical Studies in Naples
Francesco Miazzi, Spokesperson Committee Let us breathe – Monselice / Padua
Francesco Sticchi, Oxford Brookes University researcher
Franco Novelli, teacher
Fulvio Vassallo Paleologo, President of the Rights and Borders Association (ADIF)
Gabriella Antonelli, Society for the Cultural Heritage of Molise
Giancarlo Ambrogio Vitali, Co-President of the Bologna Civic Coalition Assembly
Giancarlo Ranalli, Professor of the University of Molise
Gianfranco Bettin, Sociologist and writer – President of the Municipality of Marghera – Venice
Giovanni Paglia, Member of the Italian Parliament – Italian Left / Free and Equal
Gianluigi Gherzi, a man of the theater
Gino de Paolis, Lazio Regional Councilor
Giorgio Barbarini, Head of the San Matteo Polyclinic Unit, University of Pavia
Giovanni Marco De Pieri, Co-President of the Bologna Civic Coalition
Giso Amendola, Professor of the University of Salerno
Giulio Garuti, former Professor of the University of Bologna
Giorgio Gallo, University of Pisa
Giuseppe Mosconi, Professor of the University of Padua
Giuseppe Tadolini, Doctor
Giustina Selvelli, Post-doc researcher (Erasmus Mundus)
Irene Soldati, Co-President of the Bologna Civic Coalition Assembly
Isabella Astorri, President of the Molise Cultural Heritage Society
Laura Corradi, Researcher Gender Studies and Intersectional Methodology University of Calabria
Leonardo De Franceschi, PhD, Assistant Professor Roma Tre University
Leonardo Tancredi, Editorial Director Piazza Grande, newspaper of homeless people (Bologna)
Lia Migale, writer and economist
Livio Sera, Collective Alter.POLIS – Polytechnic University of Turin
Luca Bernardini, Associate Professor, University of Milan
Marco Trotta, Councilor for Civic Coalition, District San Donato (Bologna)
Marina D’Altri, Co-President of the Bologna Civic Coalition
Marco Brazzoduro, Former Professor Sapienza, Rome; president of Citizenship and minorities
Luca Casarini, Regional Secretary of the Italian Left – Sicily
Marco Cossutta, University of Trieste
Marcella Delle Donne, university teacher Sapienza
Maria Caterina Federici, Full Professor of General Sociology Faculty of Educational Sciences, University of Perugia
Marina Marini, Associate Professor of Applied Biology Department of Experimental, Diagnostic and Specialty Medicine- University of Bologna,
Marina Vitale, Anglista, retired professor ex University of Naples “L’Orientale”
Marta Bonafoni, Lazio Regional Councilor
Martina Caironi, Paralympic Champion
Massimiliano Rinaldi, University Researcher
Massimo De Vita, Man of Theater, human rights activist
Maurizio Acerbo, National Secretary Prc SE
Mauro Parodi, Full Professor-Polytechnic School of the University of Genoa
Moni Ovadia, a man of theater and human rights activist
Nicola De Luigi, Professor of the University of Bologna
Nicola Fratoianni, National Secretary of the Italian Left – Member of Parliament – Free and Equal
Paolo Barrucci, Professor of Sociology, University of Florence
Paola D’Alconzo, Associate Professor of Museology and Restoration University of Naples Federico II
Prof. Hans Spinnler, former professor of Neurology at the University of Milan
Renzo Ulivieri, National President of the Italian Association of Trainers
Roberto Michele Suozzi, Doctor and Clinical Pharmacologist and specialist in Sports Medicine
Sandro Chignola, Professor of the University of Padua
Sandro Mezzadra, Professor of the University of Bologna – Professor New School of Social Research New York
Simona Taliani, Researcher University of Turin
Stefano Galieni, Journalist
Stefano Visentin, Professor of the University of Urbino
Simona Taliani, PhD Anthropologist Assistant Professor Dep. of Cultures, Politics and Society, Turin
Valentina Pazé, Professor, University of Turin
Vittorio Agnoletto, Professor at the University of Milan
Vittorio Dini, University Professor
Από Π. Καρβουνόπουλος - 06/02/2018
https://www.militaire.gr/nato-dysi-afti-ine-tourki-symmachi-sou-vinteo-apo-tin-afrin-ke-kimeno-kolafos-apo-italia/
2.
Η εκκωφαντική σιωπή Τσίπρα - Κοτζιά στις απειλές Cavusoglu!
Η προσοχή της ελληνικής κοινής γνώμης και των ΜΜΕ ήταν επικεντρωμένη στο προχθεσινό μεγαλειώδες συλλαλητήριο και τους τυχοδιωκτικούς χειρισμούς της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που είχαν προηγηθεί τις προηγούμενες εβδομάδες στο «Μακεδονικό». Έτσι δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή στα όσα είπε με περίσσια σαφήνεια ο Τούρκος ΥΠΕΞ κ. Mevlut Cavusoglu σε συνέντευξή του στον Βασίλη Νέδο στην Καθημερινή της Κυριακής.
Η συνέντευξη του κ. Cavusoglu ήταν μία κλασική «πράξη» Δημόσιας Διπλωματίας» (Public Diplomacy) απευθυνόμενος με ιδιαίτερα επιδέξιο τρόπο στο εσωτερικό της Ελλάδας (λαό, θεσμούς, πολιτικό κόσμο και Κυβέρνηση). Δεν επαναδιατύπωσε μόνον με έναν σχεδόν μανιφεστικό τρόπο τις πάγιες θέσεις της χώρας του σε όλο το φάσμα των λεγομένων Ελληνοτουρκικών «προβλημάτων» και στο Κυπριακό αλλά έδωσε στα λεγόμενα του έντονο απειλητικό χαρακτήρα.
Ο Τούρκος ΥΠΕΞ κάλεσε την Ελλάδα με δασκαλίστικο ύφος να εστιαστεί στην εξεύρεση λύσεων στο Αιγαίο που θα είναι …κατανοητές, δίκαιες και με χρονική διάρκεια, αντί να προσθέτει προβλήματα στον κατάλογο των ήδη υπαρχόντων.
Παράλληλα ενημερωθήκαμε από τον ίδιο ότι έχουν γίνει τρεις γύροι πολιτικών διαβουλεύσεων μεταξύ των δύο ΥΠΕΞ σε έναν χρόνο με τον τελευταίο στην Άγκυρα στις 12 Ιανουαρίου με διευρυμένη ατζέντα (!) σε διάφορα πεδία, συζητήθηκαν. Άραγε τι συζητάμε ακριβώς, γιατί τόση μυστικότητα κ. Κοτζιά;
Δεν έχασε βέβαια την ευκαιρία να επαναλάβει την γνωστή Τουρκική θέση ότι στην Ανατολική Μεσόγειο δεν συνορεύουν οι θαλάσσιες ζώνες Ελλάδος και Κύπρου εξαλείφοντας οποιαδήποτε επήρεια του συμπλέγματος του Καστελόριζου, πλην αυτής των ΕΧΥ των 6 ΝΜ. Και όλοι γνωρίζουμε ότι το Καστελόριζο είναι το «αγκάθι στο μάτι της Άγκυρας» σε ότι αφορά την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και φυσικά το κρίσιμο σημείο σε οποιουδήποτε είδους διακανονισμό οριοθέτησης (Διεθνές Δικαστήριο ή Διαιτησία). Κατέστησε μάλιστα σαφές (όχι βέβαια ότι δεν το γνωρίζαμε) ότι «δεν αναγνωρίζει την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Αιγύπτου και Κυπριακής Δημοκρατίας» η οποία αποτέλεσε και την βάση της χάραξης των σημαντικών οικοπέδων της Κυπριακής ΑΟΖ λόγω των ισχυρών ενδείξεων ύπαρξης τεράστιων εκμεταλλεύσιμων ποσοτήτων υδρογονανθράκων. Σε αυτό το τμήμα της συνέντευξης του ο κ. Cavusoglu δήλωσε εμφατικά και με έντονο απειλητικό ύφος ότι «δεν θα επιτρέψουμε ποτέ τις αυθαίρετες δραστηριότητες έρευνας και εκμετάλλευσης στην υφαλοκρηπίδα… «μας» και όλοι πρέπει να καταλάβουν πως είμαστε προετοιμασμένοι να λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα για τον σκοπό αυτό και την στήριξη των Τουρκοκυπρίων».
Τέλος διευκρίνισε ότι το πλωτό γεωτρύπανο που πρόσφατα αποκτήθηκε θα κινηθεί με βάση την συμφωνία που έχει κάνει η Τουρκία με την λεγόμενη «ΤΔΒΚ» δηλαδή το… ψευδοκράτος. Έχει κατανοηθεί από Αθήνα και Λευκωσία τι σημαίνει αυτό το σημαντικό «όπλο» και έχει καθοριστεί η Στρατηγική μας αντιμετώπισης δημιουργίας νέων τετελεσμένων;
Για το Κυπριακό πρόβλημα και πάλι δεν άφησε καμία αμφιβολία σχετικά με την προοπτική επίλυσης του, υπογραμμίζοντας ότι «οι Ελληνοκύπριοι κάνουν λάθος αν νομίζουν ότι οι Τουρκοκύπριοι μπορεί να περιοριστούν στο καθεστώς μιας απλής μειονότητας. Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Οι Τουρκοκύπριοι δεν θα συμφωνήσουν ποτέ και η Τουρκία, ως εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο, δεν θα το επιτρέψει ποτέ» ρίχνοντας τις ευθύνες της αποτυχίας των περσινών συνομιλιών στην Ελληνική πλευρά.
Άξια προσοχής ήταν και η αναφορά στο θέμα της έκδοσης των «8». Αφού επέκρινε την σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου για απόρριψη της έκδοσης των τους δηλώνει εμφατικά ότι «Με τη βοήθεια των Ελλήνων φίλων μας, θα συνεχίσουμε να αναζητούμε τρόπους ώστε να φέρουμε αυτούς τους ανθρώπους ενώπιον της Δικαιοσύνης στην Τουρκία.» Ποιοι είναι άραγε αυτοί οι…’Έλληνες φίλοι του κ. Cavusoglu που … «αναζητούν τρόπους» για να οδηγηθούν οι «8» στην «Ερντογανική Δικαιοσύνη» που κάθε άλλο παρά Δικαιοσύνη είναι.
Κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι η συνέντευξη αυτή ήλθε μετά από ένα 10ημερο έντονης τουρκικής ναυτικής παρουσίας στην περιοχή των Ιμίων (άσχετα αν χαρακτηρίσθηκαν …συνήθης δραστηριότητα από κύκλους του ΥΕΘΑ) και μπαράζ παραβιάσεων του Εθνικού Εναερίου Χώρου μετά και από τις τελευταίες επιπολαιότητες του κ. Καμμένου.
Φαίνεται όμως ότι και ο καθ’ ύλην αρμόδιος Υπουργός κ. Νίκος Κοτζιάς αλλά και το πρωθυπουργικό Γραφείο είχαν κύριο μέλημα να μειώσουν την σημασία του κυριακάτικου συλλαλητηρίου «τουιτάροντας» εξυπνακισμούς και έτσι δεν είχαν χρόνο να δώσουν καίριες απαντήσεις στις αιτιάσεις και απειλές του Τούρκου ΥΠΕΞ.
Η εκκωφαντική σιωπή του κατά τα άλλα υπερφίαλου κ. Κοτζιά και η παραλυτική αμηχανία της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι βέβαιο ότι εκλαμβάνεται από την Άγκυρα ως αδυναμία! Εκτός και αν συμβαίνει κάτι άλλο που μόνον ο κ. Κοτζιάς και ο Πρωθυπουργός του γνωρίζουν.
Μία λιτή δήλωση ότι τα «προβλήματα» τα οποία υπάρχουν στο Αιγαίο προκαλούνται από τις μονομερείς απαιτήσεις και ενέργειες που απορρέουν από τον Τουρκικό Αναθεωρητισμό και η ότι Ελλάδα με κάθε μέσο είναι σε θέση να διασφαλίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο θα ήταν υπεραρκετή. Θα πρέπει όμως και όλοι οι Έλληνες να αντιληφθούμε με την σειρά μας ότι καμία συνθήκη ή διεθνής νόμος δεν μπορεί να μας προστατεύσει, αν δεν είμαστε εμείς οι ίδιοι σε θέση να αποτρέψουμε την Τουρκική επιθετικότητα με ότι αυτό σημαίνει σχετικά με την αυτοβοήθεια και την αποτρεπτική μας ικανότητα.
ΥΓ. Παρεμπιπτόντως αν πραγματικά ο Πρέσβης των ΗΠΑ κ. Geoffrey R. Pyatt φοβάται «ατύχημα» στο Αιγαίο μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας δεν έχει παρά να πείσει την Κυβέρνηση του να … «απευθυνθεί» στην άλλη πλευρά !
Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου
http://www.liberal.gr/arthro/189189/amyna--diplomatia/2018/i-ekkofantiki-siopi-tsipra----kotzia-stis-apeiles-Cavusoglu.html
6/2/2018
3.
Η Στρατηγική Της Τουρκίας Και Τα Επόμενα Βήματα Της.
O Ερντογάν ζητάει στο μέλλον μια ευκαιρία να ανεβάσει την Τουρκία στις 10 πιο προηγμένες χώρες του κόσμου ( πρόσφατες δηλώσεις του) ενώ την ίδια στιγμή ο Τσαβούσογλου αναφέρει τον ρόλο που παίζει η Τουρκία στην περιοχή, θέτοντας όρους σε ΗΠΑ και Ρωσία αντίστοιχα για το ότι η χώρα του δεν θα ανεχθεί να γίνει ακόλουθος διαταγών τρίτων.
Η παραπάνω εικόνα, προφανώς, και δεν αποτελεί έκπληξη καθώς η Τουρκία από την εποχή της Τσιλέρ και μετά, διένυσε μια περίοδο διαμόρφωσης στρατηγικής 20ετίας με το γνωστό black book που έχουν αρκετά think tank της, όπως και με την ανάπτυξη μιας πολεμική βιομηχανίας που σήμερα θεωρείται κρίσιμης σημασίας για αρκετές χώρες της Ευρώπης (βλ. ΗΒ που θα αναπτύξει και αεροσκάφος εκεί) και για τις ΗΠΑ ( κατασκευή αεροσκαφών και ανταλλακτικών για το F16). Η ίδια βιομηχανία πλέον παράγει και δικό της εξοπλισμό .
Εκείνο, όμως, που έχει σημασία είναι οι βλέψεις της Τουρκίας προς το να γίνει ναυτική δύναμη. Όλες οι αυτοκρατορίες είχαν την δυνατότητα να επιχειρούν με σκάφη μεταφέροντας στρατό και δύναμη σε όλο τον κόσμο. Ήδη, άλλωστε, η παρουσία της Τουρκίας στην Αφρική είναι μεγάλη και απαιτείται υποστήριξη. Τα πλοία μεταφοράς αεροσκαφών κάθετης απογείωσης και τα νεοποκτηθέντα F35 δεν είναι αποτέλεσμα μιας στρατηγικής εστιασμένης στη χώρα μας (εμάς μας θεωρούν απλά εμπόδιο, όχι στόχο) αλλά αποτελούν εστίαση στην διαμόρφωση της Τουρκίας ως χώρας στρατηγικού επιπέδου σε ανώτατο επίπεδο διπλωματίας και ισχύος.
Μια Τουρκία, δηλαδή, με αεροπλανοφόρα, δορυφόρους, δική της αμυντική βιομηχανία, στρατό με ανεπτυγμένα συστήματα και μια στρατηγική επέκτασης με χρήση ήπιας ή και ωμής ισχύς αν χρειαστεί.
Σε όλα αυτά τώρα υπάρχει ένα αγκάθι και μάλιστα τεράστιο. Η Τουρκία υποφέρει από πλήρη εξάρτηση σε θέματα ενέργειας. Η επίλυση σε αυτό το κομμάτι είναι στρατηγικός στόχος και για αυτό σύντομα θα δείξει πολύ επιθετική τάση απέναντι στην χώρα μας και στην Κύπρο. Θέλει να έχει ιδία (έστω και σε μικρό επίπεδο) αυτονομία σε ενεργειακό και να μην εξαρτάται από ΗΠΑ ή Ρωσία και αντίστοιχα Ιράν-Ιράκ.
Το παραπάνω για την Άγκυρα θεωρείται ζωτικής σημασίας, καθώς ήδη είναι -20% σε επάρκεια ενέργειας για τα σχέδια που αναζητεί να εφαρμόσει. Κάποια σχέδια για τα πυρηνικά εργοστάσια μπορεί να είναι μια εναλλακτική, όμως αυτό δεν μπορεί να λύσει θέματα τροφοδοσίας στρατού σε καύσιμα. Είναι αναπόφευκτο, λοιπόν, να αναζητήσει διόδους στο να έχει δικά της κοιτάσματα ή να ελέγχει πλήρως τις ροές από άλλες πηγές.
Η Ελλάδα σύντομα θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς η τουρκική στρατηγική είναι εμφανέστατη και σε βραχύ χρονικό διάστημα θα εκδηλωθεί με φόντο το Αιγαίο και ειδικά την ΝΑ πλευρά συνόρων της χώρας μας και φυσικά την Κύπρο.
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
http://geopolitics.iisca.eu/?p=1481
5/2/2018
4.
Που το πάει η Τουρκία.
- Μαρτυρία απο τη νύχτα των Ιμίων.
“Που το πάει η Τουρκία”; και “Μαρτυρία απο τη νύχτα των Ιμίων” ήταν τα θέματα της εκπομπής “Τομές στην Επικαιρότητα” της Δημοτικής Τηλεόρασης Θεσσαλονίκης TV-100, την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου.
Την εκπομπή παρουσιάζει ο δημοσιογράφος Παντελής Σαββίδης.
Η εκπομπή μεταδίδεται από τις 9μμ-10μμ κάθε Πέμπτη και επαναλαμβάνεται το Σάββατο απο τις 5μμ-6μμ.
ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ:
–Χρήστος Μηνάγιας Γεωστρατηγικός Αναλυτής
–Κοκόνογλου Γεώργιος ταξίαρχος ε.α.
–Σπύρος Κονιδάρης, αντιναύαρχος ε.α.
http://www.anixneuseis.gr/?p=183928
2/2/18
Που το πάει η Τουρκία.
- Μαρτυρία απο τη νύχτα των Ιμίων.
“Που το πάει η Τουρκία”; και “Μαρτυρία απο τη νύχτα των Ιμίων” ήταν τα θέματα της εκπομπής “Τομές στην Επικαιρότητα” της Δημοτικής Τηλεόρασης Θεσσαλονίκης TV-100, την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου.
Την εκπομπή παρουσιάζει ο δημοσιογράφος Παντελής Σαββίδης.
Η εκπομπή μεταδίδεται από τις 9μμ-10μμ κάθε Πέμπτη και επαναλαμβάνεται το Σάββατο απο τις 5μμ-6μμ.
ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ:
–Χρήστος Μηνάγιας Γεωστρατηγικός Αναλυτής
–Κοκόνογλου Γεώργιος ταξίαρχος ε.α.
–Σπύρος Κονιδάρης, αντιναύαρχος ε.α.
http://www.anixneuseis.gr/?p=183928
2/2/18