Σαόζ Χασάν: Βόμβες ναπάλμ ρίχνει η Τουρκία.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Τουρκία-Συρία (Αφρίν)
Με εποικισμούς θα αλλοιώσει τη δημογραφική σύνθεση .
(2) Κοιτάζοντας το Αφρίν δεν θυμήθηκες την Κερύνεια; Βομβαρδίζονται, δολοφονούνται και ο κόσμος παρακολουθεί.
Γεννημένος στην περιοχή Τζαζίρε της βορειοανατολικής Συρίας –ένα από τα τρία «καντόνια» του συριακού Κουρδιστάν, της «Ροτζάβα» όπως λέγεται–, ο Σαόζ Χασάν είναι από τον περασμένο Οκτώβριο συμπρόεδρος του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD). Πρόκειται για το ισχυρότερο πολιτικό κόμμα των Κούρδων, η ένοπλη δύναμη του οποίου (YPG) είχε καθοριστική συμβολή στον αγώνα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους (ISIS). Εδώ και δύο εβδομάδες, οι Κούρδοι αντιμετωπίζουν έναν άλλο, ισχυρό εχθρό, τις τουρκικές δυνάμεις που εισέβαλαν στο καντόνι του Αφρίν και απειλούν να διαλύσουν την κουρδική οντότητα στη βόρεια Συρία.
Ο Σαόζ Χασάν είναι από τον περασμένο Οκτώβριο συμπρόεδρος του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD), του ισχυρότερου πολιτικού κόμματος των Κούρδων.
– Πώς εξελίσσεται η τουρκική εισβολή και τι είδους αντίσταση συναντά;
– Στο Αφρίν, ο δεύτερος σε μέγεθος στρατός του ΝΑΤΟ και ο τέταρτος στον κόσμο μάς επιτίθεται από ξηρά και αέρα εδώ και δύο εβδομάδες. Χρησιμοποιούν τα πιο σύγχρονα οπλικά συστήματα, αλλά και διεθνώς απαγορευμένα όπλα, όπως οι εμπρηστικές βόμβες Ναπάλμ και οι βόμβες διασποράς (cluster bombs). Ο κουρδικός λαός αντιστέκεται και συσπειρώνεται γύρω μας, πράγμα που αποτελεί την πρώτη ήττα των εισβολέων.
– Εχετε την αίσθηση ότι οι Αμερικανοί σάς εγκατέλειψαν την πιο κρίσιμη στιγμή, παρά το μεγάλο τίμημα που πληρώσατε στον αγώνα εναντίον του ISIS;
– Οι κουρδικές δυνάμεις που δέχονται επίθεση από την Τουρκία στο Αφρίν αποτελούν μέρος των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), οι οποίες ανήκουν στον διεθνή μηχανισμό εναντίον του ISIS και πέτυχαν τις μεγαλύτερες νίκες εναντίον των τζιχαντιστών στο πεδίο της μάχης. Αυτό αναγνωρίζεται από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Τραμπ. Το ερώτημα, επομένως, τίθεται αβίαστα: Για ποιο λόγο οι Αμερικανοί συμπεριφέρονται ωσάν να μην τους αφορά ο πόλεμος της Τουρκίας στο Αφρίν; Αυτός ο πόλεμος θα επηρεάσει άμεσα τη συνεχιζόμενη εκστρατεία κατά του ISIS στο Ντέιρ αλ Ζορ και αλλού. Μπορεί να δώσει στον ISIS μια ανέλπιστη ευκαιρία διάσωσης και αναζωογόνησης. Κατά τη γνώμη μας, ήταν και αυτός ένας από τους στόχους της Αγκυρας. Θέλουν να εκδικηθούν για τη συντριβή του ISIS και να του δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία. Η διεθνής συμμαχία οφείλει να σταματήσει την προσπάθεια της Τουρκίας να κατακτήσει το Αφρίν. Οφείλει να εμποδίσει την επαπειλούμενη γενοκτονία εις βάρος των Κούρδων.
– Πώς θα περιγράφατε τις στρατιωτικές και πολιτικές σχέσεις ανάμεσα στο PYD/YPG και τις ΗΠΑ;
– Εχουμε καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ και συνεργαζόμαστε στον κοινό αγώνα εναντίον του ISIS. Γίνονται συζητήσεις για την αναβάθμιση των στρατιωτικών μας σχέσεων στο πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο, σε ένα σταθερό και ισορροπημένο πλαίσιο.
– Η Αγκυρα απειλεί να επεκτείνει τις επιχειρήσεις της στα ανατολικά, με πρώτο στόχο το Μαντζίμπ. Φοβάστε ότι οι Αμερικανοί μπορεί να φύγουν από την πόλη, θέτοντας σε κίνδυνο ολόκληρη τη Ροτζάβα;
– Η Ροτζάβα θα μείνει όρθια, κανείς δεν είναι σε θέση να την γκρεμίσει. Το δημοκρατικό σχέδιό μας για τη μετατροπή της Συρίας σε ομοσπονδία, με αυτοδιοίκηση των τοπικών κοινοτήτων, υπήρχε και πριν δημιουργηθεί η διεθνής συμμαχία εναντίον του ISIS. Είμαστε περήφανοι για ό,τι πετύχαμε στη Ροτζάβα. Οσο για τις ΗΠΑ, ανώτατοι αξιωματούχοι τους δήλωσαν ότι δεν πρόκειται να φύγουν ούτε από το Μαντζίμπ ούτε από άλλες περιοχές της Συρίας και ότι θα μείνουν μέχρις ότου υπάρξει βιώσιμη πολιτική λύση στο Συριακό.
– Η Αγκυρα ισχυρίστηκε ότι η επιχείρησή της είχε το πράσινο φως της Μόσχας. Το επιβεβαιώνετε;
– Η Μόσχα δεν διέψευσε τον ισχυρισμό της Αγκυρας. Νομίζουμε ότι η Ρωσία οφείλει να διορθώσει το μεγάλο σφάλμα που διέπραξε, να επιτρέψει δηλαδή στην Τουρκία να μας βομβαρδίσει. Με αυτή την επιλογή της έχασε κάτι που επιδίωκε και σε μεγάλο βαθμό είχε κατακτήσει το προηγούμενο διάστημα: τον ρόλο της ως δύναμης που μπορεί να συζητάει με όλες τις πλευρές και να έχει κεντρικό ρόλο στην επίλυση του Συριακού. Πιστεύουμε ότι η Τουρκία, με τη συγκεκριμένη συμπεριφορά της, δεν προσφέρεται για τον ρόλο του εταίρου της Ρωσίας. Ορισμένοι εκτιμούν ότι η Ρωσία θέλησε να παρασύρει την Τουρκία στον βάλτο της Συρίας. Ισως όμως κάθε μια από αυτές τις πλευρές να παρέσυρε την άλλη σ’ αυτόν τον βάλτο.
– Πόσο ρεαλιστική μπορεί να θεωρήσει κανείς την πρότασή σας για μετατροπή της Συρίας σε ομοσπονδία, αφού Μόσχα και Δαμασκός την απορρίπτουν;
– Αν η πρότασή μας για ομοσπονδιακή λύση είχε γίνει δεκτή, ο συριακός λαός θα είχε γλιτώσει αυτή τη φοβερή αιματοχυσία, τη βία και τις καταστροφές, αλλά και η διεθνής κοινότητα θα ήταν περισσότερο ασφαλής απέναντι στην τρομοκρατία. Πιστεύουμε ότι οι συνθήκες έχουν ωριμάσει γι’ αυτή τη λύση. Ο ισχυρισμός του καθεστώτος (Ασαντ) ότι ομοσπονδία σημαίνει διάλυση του κράτους είναι μετέωρος. Ολοι κατανοούν ότι είναι αδύνατον πλέον η Συρία να επιστρέψει στην προ του 2011 κατάσταση. Γι’ αυτό και η ιδέα της ομοσπονδίας βρίσκει ισχυρή απήχηση σε όλες τις εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες.
– Εκτός από τις κουρδικές πόλεις, ελέγχετε και άλλες, όπως η Ράκα και το Μαντζίμπ, που έχουν κατά πλειοψηφία αραβικό πληθυσμό. Δεν υπάρχει κίνδυνος να σας δουν πολλοί όχι ως στρατό απελευθέρωσης, αλλά ως δύναμη κατοχής;
– Οι SDF δεν είναι ούτε κατακτητική δύναμη ούτε στρατός κατοχής. Βλέπουμε να συγκροτείται η ομοσπονδία που προτείνουμε όχι σε εθνοτική αλλά σε γεωγραφική βάση, με τη συμμετοχή όλων των εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων στη δημοκρατική αυτοδιοίκηση κάθε περιοχής. Στο Μανμπίτζ, τη Ράκα και το Ντέιρ αλ Ζορ, υπεύθυνα για την άμυνα, την ασφάλεια και τη διαχείριση των κοινωνικών υποθέσεων είναι τα πολιτικά και στρατιωτικά συμβούλια που έχουν δημιουργηθεί από τον ίδιο τον λαό. Αυτή η δημοκρατική αυτοδιοίκηση είναι και η μεγαλύτερη κατάκτησή μας.
Εκκληση για αλληλεγγύη
Ρωτήσαμε τον συνομιλητή μας τι περιμένουν οι Κούρδοι της Συρίας, που δοκιμάζονται τόσο σκληρά αυτές τις ώρες, από την Ελλάδα και την Ευρώπη.
«Οταν μιλάμε για Ελλάδα», απαντά ο Σαόζ Χασάν, «το μυαλό μας πάει στους φιλόσοφους και στοχαστές της κλασικής εποχής, σε έναν πολιτισμό που αναζήτησε το αγαθό και το ωραίο. Ο λαός σας, όπως και οι άλλοι λαοί της Ευρώπης, πρέπει να γνωρίζουν ότι οι κουρδικές Δυνάμεις Λαϊκής Προστασίας (YPG) και οι Γυναικείες Μονάδες Προστασίας (YPJ) έδωσαν χιλιάδες μάρτυρες, προστατεύοντας και την Ευρώπη από την τρομοκρατία του ISIS.
Ειδικά από τους Ελληνες, που έχουν υποφέρει από την τουρκική κατοχή και πονούν και σήμερα για την ανοιχτή πληγή του Κυπριακού, η οποία δημιουργήθηκε από την τουρκική εισβολή του 1974, περιμένουμε να εκφράσουν με δυναμικό τρόπο την αλληλεγγύη τους».
«Θα θέλαμε να δούμε», συνεχίζει ο ηγέτης των Κούρδων, «σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες να κατεβαίνουν οι πολίτες στους δρόμους πιέζοντας τις κυβερνήσεις τους να πάρουν σαφή θέση και να αναλάβουν διεθνείς πρωτοβουλίες για να σταματήσουν η τουρκική εισβολή και το έγκλημα που διαπράττεται εις βάρος του λαού μας. Οσο για την Ευρωπαϊκή Ενωση, πιστεύουμε ότι η στιγμή είναι κάτι περισσότερο από κατάλληλη για να διακόψει την ενταξιακή διαπραγμάτευση με την Αγκυρα».
ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
5/2/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Με εποικισμούς θα αλλοιώσει τη δημογραφική σύνθεση .
Η στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας κατά των Κούρδων της Συρίας συνοδεύεται, πέραν όλων των άλλων, και από μια σημαντική αλλαγή της πολιτικής της στο προσφυγικό, ένα θέμα που μας αφορά επίσης άμεσα, όπως αφορά και την Ευρωπαϊκή Ενωση, που παρακολουθεί άλαλη και άπραγη τις δραματικές εξελίξεις στην περιοχή.
Μεταξύ των διακηρυγμένων στόχων της επιχείρησης -που δεν περιορίζεται στο Αφρίν, αλλά φιλοδοξεί να φτάσει μέχρι το φυσικό σύνορο του Ευφράτη, ίσως και πέραν αυτού- είναι και η δημιουργία ζώνης ασφαλείας, που, σύμφωνα με την Αγκυρα, θα αποτελέσει φράγμα στην «τρομοκρατία», αλλά και καταφύγιο για τους Σύρους πρόσφυγες.
Στις 24 Ιανουαρίου, σε ομιλία του στο προεδρικό μέγαρο στην Αγκυρα, ο Ταγίπ Ερντογάν εξήγησε ότι η εξάλειψη των «τρομοκρατών» είναι μόλις το πρώτο μέρος της επιχείρησης. «Στη συνέχεια, θα πρέπει να μετατρέψουμε σε κατοικήσιμη την περιοχή». «Κατοικήσιμη για ποιους;», αναρωτήθηκε ρητορικά και συνέχισε: «Κατοικήσιμη για τα 3,5 εκατομμύρια των Σύρων που είναι σήμερα φιλοξενούμενοί μας. Δεν μπορούμε να τους φιλοξενούμε επ’ άπειρον σε σκηνές», κατέληξε.
Είναι σαφές ότι η Τουρκία επιδιώκει, μέσα από μια εκτεταμένη στρατιωτική επιχείρηση κατά των Κούρδων της Συρίας, όχι μόνο να θάψει το όνειρό τους για τη δημιουργία ενός Μεγάλου Συριακού Κουρδιστάν, αλλά και να αλλοιώσει τη σύνθεση του πληθυσμού στις επίμαχες περιοχές, χρησιμοποιώντας τους σουνίτες Σύρους πρόσφυγες.
«Μοντέλο» Τζαραμπλούς
Ηδη, άρχισε να εφαρμόζει αυτή την πολιτική στην περιοχή της Τζαραμπλούς, στη Βόρεια Συρία, στα σύνορα με τον Ευφράτη, την οποία είχαν καταλάβει ο τουρκικός στρατός και οι υπό τουρκικό έλεγχο Σύροι αντάρτες το 2016, με τη στρατιωτική επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη», εκδιώχνοντας τους τρομοκράτες του ισλαμικού κράτους.
Αξιωματούχοι στην Τουρκία κάνουν λόγο για πάνω από 100.000 Σύρους πρόσφυγες, οι οποίοι επέστρεψαν στην Τζαραμπλούς, μια συριακή πόλη που σήμερα διοικείται από την Αγκυρα, όπου ανεμίζουν τουρκικές σημαίες στα δημόσια κτίρια και που πρακτικά αποτελεί τουρκικό προτεκτοράτο.
Αυτό το μοντέλο σκέφτονται τώρα να το επεκτείνουν όχι μόνο στο Αφρίν, αλλά στη συνέχεια και στο Μανμπίτζ, όπως και σε άλλες περιοχές της βόρειας Συρίας που εποφθαλμιά η αγκυρα και που σήμερα βρίσκονται υπό κουρδικό έλεγχο.
Την πολιτική αυτή την υποστηρίζει και η αντιπολίτευση του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, (CHP) που πρώτη -τον περασμένο Ιανουάριο και εν μέσω αντιδράσεων- είχε ζητήσει με ομιλία του ηγέτη του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, στη Βουλή, να συμβάλει η Αγκυρα σε μια πολιτική λύση του Συριακού, ώστε στη συνέχεια να επιστρέψουν οι Σύροι πρόσφυγες στην πατρίδα τους, σε ασφαλείς περιοχές.
Τότε, το κυβερνητικό κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ταγίπ Ερντογάν είχε επιτεθεί στον ηγέτη του CHP, αλλά τώρα φαίνεται πως υιοθετεί τη «λύση» του προσφυγικού, μέσω της δημιουργίας ασφαλών περιοχών στο εσωτερικό της Συρίας, περιοχές που θα βρίσκονται υπό τουρκικό έλεγχο.
Ενδεχομένως ο Ερντογάν να έχει στο μυαλό του και τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, εν όψει και των εκλογών που θα διεξαχθούν σε έναν χρόνο στην Τουρκία, καθώς οι μετρήσεις δείχνουν μια «κόπωση» των Τούρκων που ζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα από το προσφυγικό.
Κόστος και ψήφοι
Το οικονομικό βάρος, επίσης, δεν είναι αμελητέο, με την κυβέρνηση να ισχυρίζεται πως έχει ξοδέψει πάνω από 30 δισ. ευρώ για τους πρόσφυγες, ενώ κανείς δεν γνωρίζει αν μέσα σε αυτόν τον αυθαίρετο λογαριασμό συμπεριλαμβάνεται και το κόστος κατασκευής του τείχους που χωρίζει πλέον την Τουρκία από τη Συρία, σε μήκος πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση, στόχος δεν είναι να εγκαταλείψουν την Τουρκία όλοι οι πρόσφυγες, καθώς αρκετοί έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία και 60.000 Σύροι έχουν ήδη λάβει τουρκική υπηκοότητα (και δικαίωμα ψήφου…)
Ομως, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πληθυσμός στο Αφρίν είναι μόλις 400.000 κάτοικοι και στο Μανμπίζ ακόμη λιγότεροι, αρκεί ένα από τα τριάμισι εκατομμύρια Σύρων προσφύγων που ζουν στην Τουρκία να μετακινηθεί εκεί, για να αλλάξει για πάντα η δημογραφία εις βάρος των Κούρδων.
Νικόλας Ζηργάνος
http://www.efsyn.gr/arthro/me-epoikismoys-tha-alloiosei-ti-dimografiki-synthesi
03.02.2018
Kurdish protesters carry national flags and placards as they shout slogans during a protest against what they call the 'Turkish aggression' in northern Syria, in front of the European Union building in Beirut, Lebanon, 28 January 2018. EPA-EFE/WAEL HAMZEH
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Με εποικισμούς θα αλλοιώσει τη δημογραφική σύνθεση .
Η στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας κατά των Κούρδων της Συρίας συνοδεύεται, πέραν όλων των άλλων, και από μια σημαντική αλλαγή της πολιτικής της στο προσφυγικό, ένα θέμα που μας αφορά επίσης άμεσα, όπως αφορά και την Ευρωπαϊκή Ενωση, που παρακολουθεί άλαλη και άπραγη τις δραματικές εξελίξεις στην περιοχή.
Μεταξύ των διακηρυγμένων στόχων της επιχείρησης -που δεν περιορίζεται στο Αφρίν, αλλά φιλοδοξεί να φτάσει μέχρι το φυσικό σύνορο του Ευφράτη, ίσως και πέραν αυτού- είναι και η δημιουργία ζώνης ασφαλείας, που, σύμφωνα με την Αγκυρα, θα αποτελέσει φράγμα στην «τρομοκρατία», αλλά και καταφύγιο για τους Σύρους πρόσφυγες.
Στις 24 Ιανουαρίου, σε ομιλία του στο προεδρικό μέγαρο στην Αγκυρα, ο Ταγίπ Ερντογάν εξήγησε ότι η εξάλειψη των «τρομοκρατών» είναι μόλις το πρώτο μέρος της επιχείρησης. «Στη συνέχεια, θα πρέπει να μετατρέψουμε σε κατοικήσιμη την περιοχή». «Κατοικήσιμη για ποιους;», αναρωτήθηκε ρητορικά και συνέχισε: «Κατοικήσιμη για τα 3,5 εκατομμύρια των Σύρων που είναι σήμερα φιλοξενούμενοί μας. Δεν μπορούμε να τους φιλοξενούμε επ’ άπειρον σε σκηνές», κατέληξε.
Είναι σαφές ότι η Τουρκία επιδιώκει, μέσα από μια εκτεταμένη στρατιωτική επιχείρηση κατά των Κούρδων της Συρίας, όχι μόνο να θάψει το όνειρό τους για τη δημιουργία ενός Μεγάλου Συριακού Κουρδιστάν, αλλά και να αλλοιώσει τη σύνθεση του πληθυσμού στις επίμαχες περιοχές, χρησιμοποιώντας τους σουνίτες Σύρους πρόσφυγες.
«Μοντέλο» Τζαραμπλούς
Ηδη, άρχισε να εφαρμόζει αυτή την πολιτική στην περιοχή της Τζαραμπλούς, στη Βόρεια Συρία, στα σύνορα με τον Ευφράτη, την οποία είχαν καταλάβει ο τουρκικός στρατός και οι υπό τουρκικό έλεγχο Σύροι αντάρτες το 2016, με τη στρατιωτική επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη», εκδιώχνοντας τους τρομοκράτες του ισλαμικού κράτους.
Αξιωματούχοι στην Τουρκία κάνουν λόγο για πάνω από 100.000 Σύρους πρόσφυγες, οι οποίοι επέστρεψαν στην Τζαραμπλούς, μια συριακή πόλη που σήμερα διοικείται από την Αγκυρα, όπου ανεμίζουν τουρκικές σημαίες στα δημόσια κτίρια και που πρακτικά αποτελεί τουρκικό προτεκτοράτο.
Αυτό το μοντέλο σκέφτονται τώρα να το επεκτείνουν όχι μόνο στο Αφρίν, αλλά στη συνέχεια και στο Μανμπίτζ, όπως και σε άλλες περιοχές της βόρειας Συρίας που εποφθαλμιά η αγκυρα και που σήμερα βρίσκονται υπό κουρδικό έλεγχο.
Την πολιτική αυτή την υποστηρίζει και η αντιπολίτευση του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, (CHP) που πρώτη -τον περασμένο Ιανουάριο και εν μέσω αντιδράσεων- είχε ζητήσει με ομιλία του ηγέτη του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, στη Βουλή, να συμβάλει η Αγκυρα σε μια πολιτική λύση του Συριακού, ώστε στη συνέχεια να επιστρέψουν οι Σύροι πρόσφυγες στην πατρίδα τους, σε ασφαλείς περιοχές.
Τότε, το κυβερνητικό κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ταγίπ Ερντογάν είχε επιτεθεί στον ηγέτη του CHP, αλλά τώρα φαίνεται πως υιοθετεί τη «λύση» του προσφυγικού, μέσω της δημιουργίας ασφαλών περιοχών στο εσωτερικό της Συρίας, περιοχές που θα βρίσκονται υπό τουρκικό έλεγχο.
Ενδεχομένως ο Ερντογάν να έχει στο μυαλό του και τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, εν όψει και των εκλογών που θα διεξαχθούν σε έναν χρόνο στην Τουρκία, καθώς οι μετρήσεις δείχνουν μια «κόπωση» των Τούρκων που ζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα από το προσφυγικό.
Κόστος και ψήφοι
Το οικονομικό βάρος, επίσης, δεν είναι αμελητέο, με την κυβέρνηση να ισχυρίζεται πως έχει ξοδέψει πάνω από 30 δισ. ευρώ για τους πρόσφυγες, ενώ κανείς δεν γνωρίζει αν μέσα σε αυτόν τον αυθαίρετο λογαριασμό συμπεριλαμβάνεται και το κόστος κατασκευής του τείχους που χωρίζει πλέον την Τουρκία από τη Συρία, σε μήκος πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση, στόχος δεν είναι να εγκαταλείψουν την Τουρκία όλοι οι πρόσφυγες, καθώς αρκετοί έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία και 60.000 Σύροι έχουν ήδη λάβει τουρκική υπηκοότητα (και δικαίωμα ψήφου…)
Ομως, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πληθυσμός στο Αφρίν είναι μόλις 400.000 κάτοικοι και στο Μανμπίζ ακόμη λιγότεροι, αρκεί ένα από τα τριάμισι εκατομμύρια Σύρων προσφύγων που ζουν στην Τουρκία να μετακινηθεί εκεί, για να αλλάξει για πάντα η δημογραφία εις βάρος των Κούρδων.
Νικόλας Ζηργάνος
http://www.efsyn.gr/arthro/me-epoikismoys-tha-alloiosei-ti-dimografiki-synthesi
03.02.2018
2.
Κοιτάζοντας το Αφρίν δεν θυμήθηκες την Κερύνεια;
Βομβαρδίζονται, δολοφονούνται και ο κόσμος παρακολουθεί.
Του Σενέρ Λεβέντ
Είμαι στεναχωρημένος. Υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι γι’ αυτό. Σάμπως και γράφω πάνω στο νερό και όχι σε λευκό χαρτί τα άρθρα που γράφω μέσα στο κτήριο της εφημερίδας που έχει μετατραπεί σε φυλάκιο μετά τις πέτρες που ρίχθηκαν εναντίον της. Μια πατημασιά στην άμμο που θα σβηστεί. Θα την καταβροχθίσουν τα κύματα. Πεθαίνουν ο ένας μετά τον άλλον οι βετεράνοι αυτής της πόλης. Οι φίλοι με τους οποίους αρχίσαμε μαζί τη ζωή. Είδαν όσα συνέβησαν μέχρι σήμερα. Δεν θα μπορέσουν να δουν όσα θα συμβούν στο εξής. Ούτε έγνοια για χρήματα τους έχει απομείνει. Ούτε για την Κύπρο. Εσύ Κύπρος, εσύ.
Για ποιο πράγμα μιλήσαμε περισσότερο εκτός από εσένα σε αυτή τη ζωή. Τρύπωσες ακόμα και στις πιο γλυκές μας κουβέντες. Κάποιους τους έκανες βεζίρη. Κάποιους άλλους ρεζίλι. Δικό σου έργο είναι και οι διπλοπρόσωποι και εκείνοι που έχουν χίλια πρόσωπα. Όσοι πεθαίνουν φεύγουν εγκαταλείποντάς σε σαν ένα πληγωμένο περιστέρι. Σμίγουν με τους νεκρούς χιλιάδων χρόνων. Μας μένουν οι αναμνηστικές τους φωτογραφίες στην Πέτρα του Ρωμιού και τα βουνά του Πενταδακτύλου.
Είμαι στεναχωρημένος. Και υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι γι’ αυτό. Είμαι άνθρωπος και ζω σε αυτό τον κόσμο. Όσο κοντά είμαι στους ανθρώπους στην Κύπρο, άλλο τόσο κοντά είμαι στους ανθρώπους στην Τουρκία, στη Συρία, στο Ιράκ, στην Υεμένη, στο Σουδάν και παντού στη Γη. Ενδιαφέρομαι και για τα παιδιά στην Ταϊλάνδη και για τα παιδιά στη Νιγηρία. Και για τις ηλικιωμένες γυναίκες που τώρα νοσταλγούν τα παλιά στη Ρωσία όπου έζησα δεκαπέντε χρόνια, αλλά και για τους νέους που δεν είδαν ποτέ εκείνες τις μέρες. Δεν αναπνέω μόνο μαζί σου Κύπρος. Σπίτι μου είναι και η Γη. Αδελφός μου είναι και ο Ταΐν από το Ανόι. Και ο Βουμπιτσέτ από την Αιθιοπία. Και ο Αγιάκο από το Τόκιο.
Αλλά τώρα είναι Φεβρουάριος. Του έτους 2018. Κάθομαι στο γραφείο και γράφω άρθρο. Τα δε πολεμικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν την πόλη Αφρίν. Ρίχνουν βόμβες σε ένα χωριό, σε μια πόλη. Κτήρια γκρεμίζονται. Όσοι δεν μπορούν να φύγουν πεθαίνουν. Από τις βρύσες τρέχει αίμα, όχι νερό. Κοιτάζω το πληγωμένο, ματωμένο πρόσωπο ενός παιδιού. Είμαι στεναχωρημένος. Όσα και αν γράψω δεν μπορώ να σας περιγράψω τις θύελλες που ξεσπούν μέσα στην ψυχή μου. Σαστίζω με εσάς. Πόσο αδιάφοροι είστε, πόσο βρίσκεστε στον δικό σας κόσμο.
Όμως, αυτά τα πολεμικά τζετ, αυτές οι βόμβες. Αυτή η θάλασσα αίματος. Έπρεπε να είχαν σκαλίσει τη δική σας μνήμη πιο πολύ από καθενός άλλου. Είδατε και εσείς αυτά τα τζετ. Βρισκόσασταν και εσείς κάτω από αυτές τις βόμβες. Αντισταθήκατε για να μην πεθάνετε και να μείνετε ζωντανοί. Πυροβόλησαν και τα δικά σας παιδιά. Βίασαν και τις δικές σας γυναίκες. Γευτήκατε και εσείς αυτό τον πόνο. Κλάψατε και εσείς πολύ όπως εκείνος ο πατέρας από το Αφρίν που κλαίει τώρα με λυγμούς αγκαλιάζοντας το μωρό του, το οποίο άφησε την τελευταία του πνοή στην αγκαλιά του. Γι’ αυτό δυσκολεύομαι να σας καταλάβω.
Γιατί υποστηρίζετε αυτό τον πόλεμο. Μήπως φοβάστε να πείτε ότι αντιτίθεστε σε αυτόν; Όλος ο κόσμος το λέει. Εσείς γιατί φοβάστε; Μήπως αξίζει περισσότερο από την αξιοπρέπεια και την ανθρωπιά σας η σιωπή μπροστά σε μια τέτοια βαρβαρότητα; Κοιτάξτε, ο νέος καπάνταης της βουλής μας χάρισε στον τουρκικό στρατό έναν πύραυλο πάνω στον οποίο έγραψε το όνομά του. Δεν έχετε να πείτε τίποτα ακόμα και γι’ αυτό; Ό,τι και αν κάνει ο τουρκικός στρατός, όποιον και αν βομβαρδίσει, θα στέκεστε πάντα δίπλα του με αυτό τον τρόπο και θα τον χειροκροτείτε;
Δεν ακούγεται καμία απολύτως φωνή που να με κάνει περήφανο μέσα από την κοινότητα στην οποία ζω. Ακόμα δεν άκουσα τίποτα από εσάς και για την 20ή Ιουλίου. Λέτε ότι απελευθερωθήκαμε. Παρά να απελευθερώνομαι με αυτό τον τρόπο, προτιμώ χίλιες φορές να πεθάνω. Και εσύ Ελληνοκύπριε αδελφέ μου. Μου φαίνεται πως και εσύ δεν αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει.
Όμως, αυτά τα τζετ, αυτές οι βόμβες, αυτά τα τανκς έπρεπε να φρεσκάρουν πιο πολύ τις δικές σου αναμνήσεις. Κοιτάζοντας το Αφρίν μήπως δεν θυμήθηκες την Κερύνεια και την Αμμόχωστο; Κοίτα, είναι τόσο ανήμποροι όσο εσύ και οι κάτοικοι του Αφρίν. Βομβαρδίζονται. Δολοφονούνται, και ο κόσμος παρακολουθεί! Όπως όλοι είχαν κλείσει τα αφτιά τους στις δικές σου εκκλήσεις πριν από 44 χρόνια, τα κλείνουν και τώρα στις εκκλήσεις των κατοίκων του Αφρίν. Κανείς δεν κουνάει το δαχτυλάκι του για να σταματήσει αυτό το έγκλημα.
Είμαι στεναχωρημένος. Και υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι γι’ αυτό. Πεθαίνω από θλίψη στις κηδείες φίλων. Δεν θέλω καν να σκέφτομαι ότι δεν θα βρίσκονται πια σε αυτό τον κόσμο. Πεθαίνουν ο ένας μετά τον άλλον οι βετεράνοι αυτής της πόλης. Κάθε θάνατος μυρίζει μοναξιά. Εκείνοι πεθαίνουν, εμείς ζούμε, μεγαλώνει λίγο περισσότερο η μοναξιά μας. Πετάνε και φεύγουν σαν αθόρυβες πεταλούδες από αυτό τον κόσμο που είναι γεμάτος με θηριωδία. Μένουμε μόνοι με τη γροθιά μας σφιγμένη. Και με τούτη την Κύπρο που έχουμε μπελά στο κεφάλι μας…
Πηγή: Από την ''Αφρίκα'' που αναδημοσιεύει ο ''Πολίτης''
https://www.apopseis.com/tha-petaxoun-ke-tha-fygoun-san-athoryves-petaloudes/
Κοιτάζοντας το Αφρίν δεν θυμήθηκες την Κερύνεια;
Βομβαρδίζονται, δολοφονούνται και ο κόσμος παρακολουθεί.
Του Σενέρ Λεβέντ
Είμαι στεναχωρημένος. Υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι γι’ αυτό. Σάμπως και γράφω πάνω στο νερό και όχι σε λευκό χαρτί τα άρθρα που γράφω μέσα στο κτήριο της εφημερίδας που έχει μετατραπεί σε φυλάκιο μετά τις πέτρες που ρίχθηκαν εναντίον της. Μια πατημασιά στην άμμο που θα σβηστεί. Θα την καταβροχθίσουν τα κύματα. Πεθαίνουν ο ένας μετά τον άλλον οι βετεράνοι αυτής της πόλης. Οι φίλοι με τους οποίους αρχίσαμε μαζί τη ζωή. Είδαν όσα συνέβησαν μέχρι σήμερα. Δεν θα μπορέσουν να δουν όσα θα συμβούν στο εξής. Ούτε έγνοια για χρήματα τους έχει απομείνει. Ούτε για την Κύπρο. Εσύ Κύπρος, εσύ.
Για ποιο πράγμα μιλήσαμε περισσότερο εκτός από εσένα σε αυτή τη ζωή. Τρύπωσες ακόμα και στις πιο γλυκές μας κουβέντες. Κάποιους τους έκανες βεζίρη. Κάποιους άλλους ρεζίλι. Δικό σου έργο είναι και οι διπλοπρόσωποι και εκείνοι που έχουν χίλια πρόσωπα. Όσοι πεθαίνουν φεύγουν εγκαταλείποντάς σε σαν ένα πληγωμένο περιστέρι. Σμίγουν με τους νεκρούς χιλιάδων χρόνων. Μας μένουν οι αναμνηστικές τους φωτογραφίες στην Πέτρα του Ρωμιού και τα βουνά του Πενταδακτύλου.
Είμαι στεναχωρημένος. Και υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι γι’ αυτό. Είμαι άνθρωπος και ζω σε αυτό τον κόσμο. Όσο κοντά είμαι στους ανθρώπους στην Κύπρο, άλλο τόσο κοντά είμαι στους ανθρώπους στην Τουρκία, στη Συρία, στο Ιράκ, στην Υεμένη, στο Σουδάν και παντού στη Γη. Ενδιαφέρομαι και για τα παιδιά στην Ταϊλάνδη και για τα παιδιά στη Νιγηρία. Και για τις ηλικιωμένες γυναίκες που τώρα νοσταλγούν τα παλιά στη Ρωσία όπου έζησα δεκαπέντε χρόνια, αλλά και για τους νέους που δεν είδαν ποτέ εκείνες τις μέρες. Δεν αναπνέω μόνο μαζί σου Κύπρος. Σπίτι μου είναι και η Γη. Αδελφός μου είναι και ο Ταΐν από το Ανόι. Και ο Βουμπιτσέτ από την Αιθιοπία. Και ο Αγιάκο από το Τόκιο.
Αλλά τώρα είναι Φεβρουάριος. Του έτους 2018. Κάθομαι στο γραφείο και γράφω άρθρο. Τα δε πολεμικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν την πόλη Αφρίν. Ρίχνουν βόμβες σε ένα χωριό, σε μια πόλη. Κτήρια γκρεμίζονται. Όσοι δεν μπορούν να φύγουν πεθαίνουν. Από τις βρύσες τρέχει αίμα, όχι νερό. Κοιτάζω το πληγωμένο, ματωμένο πρόσωπο ενός παιδιού. Είμαι στεναχωρημένος. Όσα και αν γράψω δεν μπορώ να σας περιγράψω τις θύελλες που ξεσπούν μέσα στην ψυχή μου. Σαστίζω με εσάς. Πόσο αδιάφοροι είστε, πόσο βρίσκεστε στον δικό σας κόσμο.
Όμως, αυτά τα πολεμικά τζετ, αυτές οι βόμβες. Αυτή η θάλασσα αίματος. Έπρεπε να είχαν σκαλίσει τη δική σας μνήμη πιο πολύ από καθενός άλλου. Είδατε και εσείς αυτά τα τζετ. Βρισκόσασταν και εσείς κάτω από αυτές τις βόμβες. Αντισταθήκατε για να μην πεθάνετε και να μείνετε ζωντανοί. Πυροβόλησαν και τα δικά σας παιδιά. Βίασαν και τις δικές σας γυναίκες. Γευτήκατε και εσείς αυτό τον πόνο. Κλάψατε και εσείς πολύ όπως εκείνος ο πατέρας από το Αφρίν που κλαίει τώρα με λυγμούς αγκαλιάζοντας το μωρό του, το οποίο άφησε την τελευταία του πνοή στην αγκαλιά του. Γι’ αυτό δυσκολεύομαι να σας καταλάβω.
Γιατί υποστηρίζετε αυτό τον πόλεμο. Μήπως φοβάστε να πείτε ότι αντιτίθεστε σε αυτόν; Όλος ο κόσμος το λέει. Εσείς γιατί φοβάστε; Μήπως αξίζει περισσότερο από την αξιοπρέπεια και την ανθρωπιά σας η σιωπή μπροστά σε μια τέτοια βαρβαρότητα; Κοιτάξτε, ο νέος καπάνταης της βουλής μας χάρισε στον τουρκικό στρατό έναν πύραυλο πάνω στον οποίο έγραψε το όνομά του. Δεν έχετε να πείτε τίποτα ακόμα και γι’ αυτό; Ό,τι και αν κάνει ο τουρκικός στρατός, όποιον και αν βομβαρδίσει, θα στέκεστε πάντα δίπλα του με αυτό τον τρόπο και θα τον χειροκροτείτε;
Δεν ακούγεται καμία απολύτως φωνή που να με κάνει περήφανο μέσα από την κοινότητα στην οποία ζω. Ακόμα δεν άκουσα τίποτα από εσάς και για την 20ή Ιουλίου. Λέτε ότι απελευθερωθήκαμε. Παρά να απελευθερώνομαι με αυτό τον τρόπο, προτιμώ χίλιες φορές να πεθάνω. Και εσύ Ελληνοκύπριε αδελφέ μου. Μου φαίνεται πως και εσύ δεν αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει.
Όμως, αυτά τα τζετ, αυτές οι βόμβες, αυτά τα τανκς έπρεπε να φρεσκάρουν πιο πολύ τις δικές σου αναμνήσεις. Κοιτάζοντας το Αφρίν μήπως δεν θυμήθηκες την Κερύνεια και την Αμμόχωστο; Κοίτα, είναι τόσο ανήμποροι όσο εσύ και οι κάτοικοι του Αφρίν. Βομβαρδίζονται. Δολοφονούνται, και ο κόσμος παρακολουθεί! Όπως όλοι είχαν κλείσει τα αφτιά τους στις δικές σου εκκλήσεις πριν από 44 χρόνια, τα κλείνουν και τώρα στις εκκλήσεις των κατοίκων του Αφρίν. Κανείς δεν κουνάει το δαχτυλάκι του για να σταματήσει αυτό το έγκλημα.
Είμαι στεναχωρημένος. Και υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι γι’ αυτό. Πεθαίνω από θλίψη στις κηδείες φίλων. Δεν θέλω καν να σκέφτομαι ότι δεν θα βρίσκονται πια σε αυτό τον κόσμο. Πεθαίνουν ο ένας μετά τον άλλον οι βετεράνοι αυτής της πόλης. Κάθε θάνατος μυρίζει μοναξιά. Εκείνοι πεθαίνουν, εμείς ζούμε, μεγαλώνει λίγο περισσότερο η μοναξιά μας. Πετάνε και φεύγουν σαν αθόρυβες πεταλούδες από αυτό τον κόσμο που είναι γεμάτος με θηριωδία. Μένουμε μόνοι με τη γροθιά μας σφιγμένη. Και με τούτη την Κύπρο που έχουμε μπελά στο κεφάλι μας…
Πηγή: Από την ''Αφρίκα'' που αναδημοσιεύει ο ''Πολίτης''
https://www.apopseis.com/tha-petaxoun-ke-tha-fygoun-san-athoryves-petaloudes/