Το ΚΥΣΕΑ πάει για ψώνια, μόνο που τώρα είναι “πολύ αργά για δάκρυα”.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) ΚΥΣΕΑ: «Ψηφιοποιούνται» οι επιλαρχίες LEO2HEL/A4 του ΕΣ
- Τι αποφασίστηκε για τα βλήματα των Tor-M1 και τις τορπίλες.
(2) Εκσυγχρονισμός F-16:
Αυτή είναι η τελική πρόταση των ΗΠΑ που θα συζητηθεί τη Δευτέρα.
(3) Η Τουρκία αγοράζει Javelin – Θανάσιμος κίνδυνος για τα LEO2HEL.
(4) Ναυπήγηση εξπρές για το επίδοξο αεροπ/φόρο της Τουρκίας
TCG ANADOLU.
(5) ALTAY:Τι πραγματικά συμβαίνει με το τουρκικής "παραγωγής"
άρμα μάχης.
(6) Τα μη επανδρωμένα χερσαία οχήματα των Τούρκων
που θα πρέπει να μας προβληματίσουν.
(7)Η USAF αποσύρει τα MQ-1 Predator στις 9 Μαρτίου
– Θα τα δούμε με ελληνικά εθνόσημα;
(8) Το οπλοστάσιο Ελλάδας και Τουρκίας σε αριθμούς.
Τι στρατιωτικές δυνάμεις και ποια πλεονεκτήματα διαθέτει η κάθε πλευρά.
(9) Θέλει πόλεμο η Τουρκία;
(1) ΚΥΣΕΑ: «Ψηφιοποιούνται» οι επιλαρχίες LEO2HEL/A4 του ΕΣ
- Τι αποφασίστηκε για τα βλήματα των Tor-M1 και τις τορπίλες.
(2) Εκσυγχρονισμός F-16:
Αυτή είναι η τελική πρόταση των ΗΠΑ που θα συζητηθεί τη Δευτέρα.
(3) Η Τουρκία αγοράζει Javelin – Θανάσιμος κίνδυνος για τα LEO2HEL.
(4) Ναυπήγηση εξπρές για το επίδοξο αεροπ/φόρο της Τουρκίας
TCG ANADOLU.
(5) ALTAY:Τι πραγματικά συμβαίνει με το τουρκικής "παραγωγής"
άρμα μάχης.
(6) Τα μη επανδρωμένα χερσαία οχήματα των Τούρκων
που θα πρέπει να μας προβληματίσουν.
(7)Η USAF αποσύρει τα MQ-1 Predator στις 9 Μαρτίου
– Θα τα δούμε με ελληνικά εθνόσημα;
(8) Το οπλοστάσιο Ελλάδας και Τουρκίας σε αριθμούς.
Τι στρατιωτικές δυνάμεις και ποια πλεονεκτήματα διαθέτει η κάθε πλευρά.
(9) Θέλει πόλεμο η Τουρκία;
Α.1.
Το ΚΥΣΕΑ πάει για ψώνια,
μόνο που τώρα είναι “πολύ αργά για δάκρυα”.
«Συνεδριάζει υπό τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) με θέμα την έγκριση υλοποίησης εξοπλιστικών προγραμμάτων που αφορούν αντιαεροπορικά συστήματα, τορπίλες ναυτικού και τακτικό σύστημα μάχης Στρατού Ξηράς».
Αυτή είναι η ανακοίνωση που εξέδωσε πριν από λίγο το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και αφορά στην εν εξελίξει συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ από τις 12 το μεσημέρι. Το πολιτικό σύστημα του τόπου, διότι το παρόν σχόλιο δεν αφορά μόνο τους σημερινούς κυβερνώντες αλλά και προηγούμενους, κατάλαβε ξαφνικά ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι οι κατηγορίες που θα εκτοξευτούν εναντίον του θα είναι βαρύτατες.
Έλαβε προφανώς ενημέρωση για τις ελλείψεις που υπάρχουν στους Κλάδους των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για τις οποίες γράφουν κάποιοι εδώ και πολύ καιρό -μεταξύ των οποίων κι εμείς- ότι έχουν φθάσει σε σημείο συναγερμού και αποφάσισε να κινητοποιηθεί.
Δεν είναι αρνητικό, αφού ισχύει το κάλλιο αργά παρά αργότερα, όμως εάν δεν το έχουν καταλάβει, επαναλαμβάνουν όσα έγιναν την εποχή που προηγήθηκε και ακολούθησε την εποχή της κρίσης των Ιμίων. Ακριβώς αυτό τους είχαμε γράψει κατ’ επανάληψη.
Είναι τόσο ανεπαρκείς που δεν έλαβαν το μάθημα ότι η εξοπλιστική ανυπαρξία των αρχών της δεκαετίας του 1990 οδήγησε στα Ίμια, για να ακολουθήσει η εξοπλιστική φρενίτιδα στη συνέχεια που συνοδεύθηκε από ρεμούλα και διαφθορά, με αποτέλεσμα την αποσπασματική αγορά οπλικών συστημάτων χωρίς ένα συνεκτικό σχέδιο ολοκληρωμένο στο πλαίσιο μιας εθνικής στρατηγικής.
Βρισκόμαστε πάλι στο ίδιο σημείο. Ατελείωτα χρόνια που δεν έκαναν απολύτως τίποτα, με τους σημερινούς κυβερνώντες να επικαλούνται τη διαφθορά για να μηδενίσουν σχεδόν τις εξοπλιστικές δαπάνες, προτιμώντας να ταΐσουν με επιδόματα το εκλογικό τους ακροατήριο, αντί να κάνουν αυτα τα οποία σε σοβαρές χώρες θα ήταν αυτονόητα.
Ως αποτέλεσμα, η κατάσταση έφτασε στο μη περαιτέρω και κινδυνεύει να τους σκάσει στα μούτρα, όπως και του Κώστα Σημίτη με τις απερίγραπτες ηλιθιότητες που έγραφε σε βιβλίο του για τα ελληνοτουρκικά και τους εξοπλισμούς. Η υπόθεση αυτή κατέληξε στο περίφημο «ευχαριστώ τους Αμερικανούς».
Ξαφνικά θυμήθηκαν τα υποβρύχια. Αυτά που… έγερναν και υπουργός Εθνικής Άμυνας επί κυβερνήσεων Κώστα Καραμανλή να χασκογελάει επειδή δεν πλήρωσε τη δόση, ξέχασε όμως να καταγγείλει και τη σύμβαση για να είναι καλυμμένος και μόλις έπεσε η κυβέρνηση, η σύμβαση καταγγέλθηκε από τους Γερμανούς. Η λύση βρέθηκε, αλλά την… τορπιλίσαμε εξουδετερώνοντας τη δυνατότητα εξαγωγών λίγους μήνες μετά.
Ως αποτέλεσμα, ακόμα τρέχουμε και δεν φθάνουμε και παρότι κάποιοι κομπάζουν ότι έφτιαξαν τα υποβρύχια, ετοιμάζουν τροπολογίες όπου ομολογούν ότι τα έφτιαξαν… στο περίπου. Τώρα θυμούνται ότι μας λείπουν τορπίλες. Το επεισόδιο στα Ίμια είναι πρόσφατο και την τουρκική απειλή την κατάλαβαν πλέον ακόμα και οι πλέον άχρηστοι εκ των πολιτικών που έχουμε εκλέξει.
Το πρόβλημα είναι ότι αδυνατούν ακόμα να καταλάβουν ότι οι εξοπλισμοί ΔΕΝ είναι σούπερ μάρκετ. Να παραγγείλουν τώρα και σε μια εβδομάδα να τα έχουν. Ακόμα κι έτσι να γινόταν, πάλι παίρνει χρόνο να εντάξεις κάτι επιχειρησιακά στις Ένοπλες Δυνάμεις, να εκπαιδεύσεις το προσωπικό στη χρήση του, κ.λπ. κ.λπ. Οι τορπίλες είναι ένα μόνο παράδειγμα, η σαπισμένη «μεθοδολογία» μας ισχύει όμως παντού.
Δηλαδή αν εσπευσμένα εγκρίνουν την αναβάθμιση των F-16 ποια θα είναι η διαφορά στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε τώρα; Εάν αποφασίσουν ναυπήγηση τεσσάρων φρεγατών θα αλλάξει μήπως τίποτα; Η απάντηση είναι απλή. Απολύτως τίποτα, διότι αυτά χρειάζονται προγραμματισμό, επιχειρησιακό και οικονομικό.
Όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης τους γράφαμε ότι οι χώρες «δεν σχολάνε» ούτε και αν χρεοκοπήσουν. Τρόποι υπήρχαν. Εδώ τους είχαν προταθεί ναυπηγήσεις και πληρωμή με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, τότε που οι πάντες τα θεωρούσαν σκουπίδια.
Κι ενώ όλοι κερδοσκοπούσαν στη δευτερογενή αγορά των ομολόγων με ασύλληπτες αποδόσεις, ουδείς κατάλαβε εδώ την πρόταση. Ακόμα και στις μέρες μας εξακολουθούν και κάνουν τα «κοκοράκια» π.χ. με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, οι καταδίκες ήρθαν να έρχονται με βαρύτατες επιβαρύνσεις για τον φορολογούμενο, έπονται τα χειρότερα, κι εδώ σφυρίζουμε αδιάφορα, εξακολουθώντας να επιμένουμε ότι φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς.
Τι κι αν τους γράφαμε πολλοί ότι οι αμυντικές δυνατότητες παίρνουν χρόνο για να οικοδομηθούν, ενώ οι προθέσεις αλλάζουν μέσα σε μια νύχτα; Σε παιδί του Δημοτικού να το εξηγούσες, αυτό θα το καταλάβαινε. Αυτοί που μας κυβερνούν στην Ελλάδα, απλώς αδυνατούν και προτιμούν να σε αποκαλούν πολεμοκάπηλο και πατριδοκάπηλο.
Τόσο μυαλό. Ας τους χαιρόμαστε. Η ευθύνη της εκάστοτε στρατιωτικής ηγεσίας είναι τεράστια. Γνωρίζουν, όμως έχουν μετατραπεί σε πολιτικούς χάνοντας τη στρατιωτική τους ιδιότητα. Διότι για να ανέβουν στα τελευταία σκαλιά της ιεραρχίας θα πρέπει να έχουν «μπάρμπα στην Κορώνη».
Θέλουν μήπως να αρχίσουμε το «κουτσομπολιό για τη σημερινή, την προηγούμενη ή την παραπροηγούμενη; Δεν θα το κάνουμε, όχι διότι διστάζουμε, αλλά διότι αυτό θα δημιουργούσε πάλι λανθασμένες εντυπώσεις. Ανεβαίνουν στα ανώτατα «πατώματα» φελλοί, ανεβαίνουν όμως και αξιόλογοι. Πρόσωπα ικανά να φέρουν σε πέρας την αποστολή που τους αναθέτει όχι το κόμμα και η κυβέρνηση, αλλά ο ελληνικός λαός.
Τώρα βέβαια εάν εξετάσουμε κατά περίπτωση πόσοι «φαγώθηκαν» στην πορεία και με ποιον τρόπο, θα ανοίξουμε μεγάλη συζήτηση, η οποία δεν θα είναι επωφελής εάν το ζητούμενο είναι η ασφάλεια της χώρας. Τώρα, στο παρασκήνιο συζητούν εάν ο επόμενος Α/ΓΕΕΘΑ θα αναδειχθεί με κριτήριο τη σχέση του με τον… διεθνή παράγοντα, ή τις στενότατες επαφές με κυβερνητικούς.
Επιστρέφοντας στην αρχική συζήτηση, αν δεν έχουν οι ανώτατοι αξιωματικοί τις κατάλληλες «επαφές», θα πρέπει να δημιουργήσουν τις συνθήκες που θα επιτρέψουν την ανέλιξή τους. Δεν είπε κανείς ότι απαγορεύονται οι «δημόσιες σχέσεις». Αυτό που λέμε είναι ότι για μια ακόμη φορά στην Ελλάδα, σε έναν ακόμα τομέα που τυγχάνει να είναι κρίσιμος για την επιβίωση του τόπου, χάθηκε ξανά το μέτρο. Εδώ και πολύ καιρό.
Δυστυχώς η «κουλτούρα ασφαλείας» στο πολιτικό προσωπικό της χώρας μας είναι τραγική. Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και οι όροι ανέλιξης των στρατιωτικών στους ανώτατους βαθμούς της στρατιωτικής ιεραρχίας, προκαλεί μετάσταση του φαινομένου εν συνεχεία και στα κόμματα, δηλαδή στην πολιτική.
Πόσοι αξιωματικοί εν αποστρατεία εμπλέκονται στα κοινά με ανομολόγητο ή ακόμα και κοινοποιημένο στόχο την εκδίκηση του αντιπάλου στο πλαίσιο ενός επιτελείου, ο οποίος επικράτησε και δεν πήγε σπίτι του; Η ανθρώπινη φύση κάνει κι εδώ το θαύμα της.
Μόνο που το «σύστημα» το οποίο υποτίθεται το φτιάξαμε για να μας προστατεύει, το έχουμε αφήσει απόλυτα ευάλωτο στις παθογένειες της ανθρώπινης φύσης. Αυτό θα το πληρώσουμε ξανά στην ιστορική μας πορεία ως Έλληνες. Για πολλοστή φορά.
Όποιος γνωρίζει στοιχειωδώς και ακούσει τις ηλιθιότητες που λέγονται πομπωδώς από αδαείς, δε χρειάζεται να διαθέτει επιστημονικά διαπιστευτήρια για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η χώρα βαδίσει στον «αυτόματο πιλότο» και επιβιώνει περίπου στην τύχη. Οι «αυταπάτες» δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο Τσίπρα, αυτό να το θυμούνται όλοι.
Διότι μυαλό δε βάζουμε και επιλέγουμε ό,τι βολεύει ιδιοτελώς τον καθένα, στρατιωτικό και πολιτικό, λέγοντας «δε βαριέσαι» και «θα δούμε τι θα κάνουμε» όταν έρθει «η κακιά η ώρα», ενώ είμαστε απόλυτα ικανοί στο να αναλύσουμε την κατάσταση και να προβλέψουμε τις συνέπειες των πράξεων και των παραλείψεών μας. «Σαν σκηνές από ταινία προσεχώς» λοιπόν…
http://www.defence-point.gr/news/to-kysea-pai-gia-psonia-mono-pou-tora-ine-poly-arga-gia-dakrya
24/02/2018
Α.2.
Άνθρακες ο θησαυρός” με το ΚΥΣΕΑ,
ας δούμε ποια θέματα τους απασχόλησαν.
Παρότι δεν αλλάζει ούτε κατά κεραία το εκτεταμένο σχόλιο που γράφτηκε με αφορμή τη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ), παρουσία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, το περιεχόμενο των συζητήσεων αν και δεν ήταν ήσσονος σημασίας, αφορά προγράμματα τα οποία θα έπρεπε να διεκπεραιώνονται με πολύ πιο συνοπτικές διαδικασίες, ενώ επιβεβαιώνεται ότι δε μοιάζει κανείς να συνειδητοποιεί και πολύ το πρόβλημα που περιγράψαμε ήδη στην κεντρική μας ανάρτηση…
Το ένα ζήτημα που απασχόλησε το ΚΥΣΕΑ λοιπόν, ήταν η πρόσθεση ενός εκατομμυρίου ευρώ στο πρόγραμμα της ανανέωσης – εκ νέου πιστοποίησης των βλημάτων των αντιαεροπορικών συστημάτων βραχέως βεληνεκούς (SHORADS: Short Range Air Defence), TOR M1 και OSA-K.
Το ποσό που είχε εγκριθεί δεν είχε από αμέλεια της ελληνικής πλευράς υπολογίσει τις κρατήσεις που γίνονται για ασφαλιστικούς φορείς των Ενόπλων Δυνάμεων. Κατά συνέπεια, ενώ εγκρίθηκαν 25 εκατομμύρια ευρώ, αίφνης προέκυψε ότι το ελληνικό δημόσιο ήθελε για μια «τσέπη» του ένα εκατομμύριο που δεν είχε υπολογιστεί. Και γι’ αυτό το εκατομμύριο συγκλήθηκε το ΚΥΣΕΑ.
Ακόμα μεγαλύτερη απογοήτευση είναι το θέμα των τορπιλών, αφού δεν αφορά τις νέας γενιάς τορπίλες που χρειάζονται τα νέας γενιάς υποβρύχια που αξιοποιούνται επιχειρησιακά από το Πολεμικό Ναυτικό. Το ζήτημα που τέθηκε ήταν η προμήθεια κάποιων απαρτίων που αφορούν τις ήδη υπάρχουσες τορπίλες του ελληνικού στόλου.
Πολύ κακό για το τίποτα; Η λέξη «τίποτα» είναι σαφώς ακατάλληλη, αφού το να δουλεύουν σωστά τα οπλικά συστήματα που ή διαθέτουμε είναι πιο επείγουσα ανάγκη και από την προμήθεια νέων για την κάλυψη των αναγκών. Άρα, παρότι αυτά τα θέματα θα έπρεπε να λήγουν με συνοπτικές διαδικασίες, πιο κατάλληλο είναι το «πάλι καλά».
Κατά τα άλλα, εκτιμάται ότι έγινε μια ενημέρωση για τα ζητήματα των τουρκικών προκλήσεων στο μέτωπο από το Αιγαίο μέχρι την ανατολική Μεσόγειο και την κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Καταληκτικά, θα πρέπει το ΚΥΣΕΑ να αποφασίσει να ζητήσει διαβαθμισμένη ενημέρωση για την πραγματική κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων από τους αρχηγούς. Ενημέρωση χωρίς ωραιοποιήσεις και διακηρυκτικού τύπου αναφορές τις οποίες θυμόμαστε να παραμένουν ίδιες από τότε που αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε σταδιακά τα της ασφάλειας της χώρας.
Ακόμα κι αν δεν μπορούμε ως κράτος να κάνουμε αυτή τη στιγμή όσα πρέπει, είναι εξαιρετικά σημαντικό το ΚΥΣΕΑ να μην τρέφει αυταπάτες για να αντιληφθεί κάποια στιγμή το πρόβλημα, που είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπισή του. Τόσο απλά…
Για το τέλος, εκτιμώντας ότι έχει το μικρότερο ενδιαφέρον, ιδού η ανακοίνωση μετά το πέρας του ΚΥΣΕΑ:
«Το ΚΥΣΕΑ αποτίμησε ως ιδιαίτερα θετικό το αυστηρό μήνυμα των 27 κρατών μελών της ΕΕ για την παραβίαση του διεθνούς δικαίου από την πλευρά της Τουρκίας, καθώς και την πλήρη υποστήριξη των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου.
»Τέλος, το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την ενεργοποίηση 4 υποπρογραμμάτων υλικοτεχνικής ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων.»
http://www.defence-point.gr/news/anthrakes-o-thisavros-me-to-kysea-
dite-pia-themata-tous-apascholisan
24/02/2018 16:22
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
ΚΥΣΕΑ: «Ψηφιοποιούνται» οι επιλαρχίες LEO2HEL/A4 του ΕΣ
- Τι αποφασίστηκε για τα βλήματα των Tor-M1 και τις τορπίλες.
Σε ότι αφορά το πρώτο πρόγραμμα αυτό σημαίνει ότι το σύνολο των αρμάτων μάχης Leopard-2HEL και 2A4 θα έχουν ένα κοινό σύστημα τακτικών δεδομένων μάχης και θα μπορούν να επικοινωνούν τόσο μεταξύ τους όσο και με τις διοικήσεις τους προκειμένου να υπάρχει μια ολοκληρωμένη εικόνα του πεδίου μάχης.
Η αρχή είχε γίνει με τα άρματα μάχης Leopard 2HEL και τα οχήματα υποστήριξής τους που εφοδιάστηκαν με τερματικά του ΣΔΕ "Ηνίοχος".
Τώρα ήρθε η σειρά των Leopard 2 A4 τα οποία θα εφοδιαστούν επίσης με ανάλογο σύστημα (πιθανότερο και σύμφωνα με πληροφορίες το iBMS της Intracom) μέσω του οποίου θα συμπληρωθεί η «αλυσίδα» ψηφιοποίησης στο κύριο αρματικό δυναμικό των ΕΔ.
Χάρη στην υιοθέτηση του τακτικού συστήματος μάχης στο σύνολο των επιλαρχιών του Δ΄ΣΣ θα υπάρχει άμεση διασύνδεση όλων των αρμάτων τόσο μεταξύ τους, όσο και με ανεξάρτητους αισθητήρες πεδίου μάχης, ραντάρ αντιπυροβολικού, UAV Sperwer, συστήματα νυκτερινής παρατήρησης, τα επιθετικά ελικόπτερα Αpache κ.α. τα οποία σε συνδυασμό με τα αντίστοιχα συστήματα των Pzh-2000GR, MLRS και Μ-109 (ΣΤΤΕΠ «ΔΙΑΣ») θα δίνουν τη δυνατότητα στον διοικητή να αναθέτει στόχους αλλά και στα πληρώματα των μέσων μια ολοκληρωμένη εικόνα του πεδίου μάχης με τις θέσεις του εχθρού και των φίλιων τμημάτων.
Αυτό θα επιτρέψει και την εφαρμογή ολοκληρωμένης μεθόδου «αισθητήρα-μέσων πυρός» ("Sensor-to-Shooter") που έχει αναπτύξει ήδη από το 2010 ο Ε.Σ.
Πρόκειται για την διασύνδεση των διαφόρων αισθητήρων με τα διάφορα μέσα εκπομπής πυρών (άρματα μάχης, Α/Κ πυροβόλα PzH-2000, Μ-109 και MLRS) η οποία επιτρέπει την σε πραγματικό χρόνο υλοποίηση της αλυσίδας «εντοπισμός-αναγνώριση-κατάδειξη- προσβολή - επιβεβαίωση καταστροφής» των εχθρικών στόχων.
Τα UAV εντοπίζουν και αναγνωρίζουν τους εχθρικούς στόχους και οι Κινητοί Επικοινωνιακοί Κόμβοι (ΚΕΚ) μεταδίδουν σε πραγματικό χρόνο πληροφορίες και δεδομένα στοχοποίησης στις μονάδες κρούσης/πυρός.
Σε ότι αφορά το θέμα της μελέτης σκοπιμότητας προμήθειας τορπιλών
τα προβλήματα είναι γνωστά.
Σε μια περίοδο που η Τουρκία υστερεί προσωρινά στον υποβρύχιο στόλο, καθώς θα παραλάβει τα δικά της T-214, αρκετά αργότερα (η παραλαβή των πρώτων «χάνεται κάπου στα μέσα της επόμενης δεκαετίας) το ΠΝ είναι αναγκασμένο να επιχειρεί με τις παλιές τορπίλες SUT Mod 0, SST- 4 και Mk37, οι οποίες όχι μόνο δεν αναδεικνύουν την επιχειρησιακή ανωτερότητα των Type 214, αντίθετα θέτουν σε κίνδυνο το ίδιο το υποβρύχιο καθώς πρέπει να πλησιάσει πολύ κοντά στο στόχο για την πραγματοποίηση της βοής.
Σημειώνεται ότι στη δεκαετία ρου ΄80 , το ΠΝ προμηθεύτηκε 109 τορπίλες SUT Mod 0 βαρέως τύπου, της της Atlas Elektronik (τότε AEG ), για τον εξοπλισμό των υποβρυχίων Type 209.
Το ΠΝ χρησιμοποιεί μέχρι σήμερα την γερμανικής κατασκευής SST- 4 κατά στόχων επιφανείας,, την αμερικανικής κατασκευής Mk37 για εμπλοκή εχθρικών υποβρυχίων και την διπλού ρόλου ικανή για χρήση τόσο εναντίον σκαφών επιφανείας όσο και εναντίον υποβρυχίων, γερμανικής κατασκευής SUT
Οι υποψήφιες τορπίλες
Κύρια υποψήφια τορπίλη πρόκειται να είναι η DM2A4 Seehecht της γερμανικής STN Atlas η οποία συνιστά εξέλιξη της πετυχημένης τορπίλης DM2A3 της ίδιας εταιρείας.
Πρόκειται για τορπίλη ενσύρματης καθοδήγησης των 533 χλστ. και είναι διπλού ρόλου δηλαδή μπορεί να προσβάλει σκάφη επιφανείας όσο και υποβρύχια
Η καθοδήγηση της DM2A4 είναι συνδυασμός από ενσύρματη καθοδήγηση (μέσω οπτικής ίνας, κάτι που την κάνει την πρώτη επιχειρησιακή τορπίλη που καθοδηγείται από οπτική ίνα) και ενεργού και παθητικού σόναρ και μαγνητικού πυροσωλήνα.
Η DM2A4 κινείται από ηλεκτροκινητήρα με ενέργεια που παρέχεται από συσσωρευτές. Φέρει κεφαλή 260 χλγρ. υψηλής εκρηκτικότητας PBX (Polymer-bonded explosive) πολυμερούς συνδεδεμένου εκρηκτικού, με ισοδύναμη ισχύ 460 χλγρ. ΤΝΤ, ενώ ανάλογα με την έκδοση είναι ικανή για επίτευξη μέγιστης ταχύτητας της τάξης των 50 κόμβων (92,6 χ.α.ω.) και εμβέλεια έως και 50 χλμ.
Η γαλλική F 21 της DCNS
Η γαλλική τορπίλη F21 που αναπτύσσει και παράγει η DCNS πρόκειται να εξοπλίσει τα νέα γαλλικά και συμβατικά πυρηνοκίνητα επιθετικά υποβρύχια (SSN) των κλάσεων “Rubis”, “Barracuda” και “Le Terrible”.
Η F21 είναι μια από τις υποψηφιότητες για το πρόγραμμα των τορπιλών των Type 214 του ΠΝ. Μέχρι και το 2014 είχαν παραγγελθεί από τη γαλλική διεύθυνση εξοπλισμών (DGA) 45 τορπίλες, ενώ ο συνολικός αριθμός για τις ανάγκες του γαλλικού Ναυτικού ανέρχεται στις 93. Η ταχύτητα της τορπίλης, ανάλογα με το προφίλ επίθεσης και την επιδιωκόμενη απόσταση προσβολής, ποικίλει μεταξύ 25 και 50 κόμβων.
Η αυτονομία της ανέρχεται στη 1 ώρα και η εμβέλειά της υπερβαίνει τα 50 χλμ. Το επιχειρησιακό της βάθος είναι από τα 10 μ. μέχρι και τα 500 μ. κάτι που σημαίνει πως το όπλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο σε επιχειρήσεις σε ρηχά νερά όσο και να εξαπολυθεί εναντίον στόχων που πλέουν σε μεγάλα βάθη.
Η καθοδήγηση της τορπίλης συνίσταται από ενσύρματη καθοδήγηση και συνδυασμό παθητικού και ενεργού σόναρ. Το μήκος της τορπίλης είναι 6 μ. το βάρος της 1.200 χλγρ. και η πολεμική κεφαλή της, τύπου PBX B2211, είναι 250 χλγρ. Όπως αναφέρεται, η τορπίλη είναι πλήρως συμβατή με το σύστημα διαχείρισης μάχης των Type 214 ISUS 90-15.
Black Shark
Η τορπίλη Βlack Shark της ιταλικής Whitehead Sistemi Subacquei είναι η έτερη βασική υποψηφιότητα για το πρόγραμμα απόκτησης νέων τορπιλών των 533 χλστ. για τα υποβρύχια Type 214. Είναι τορπίλη ενσύρματης καθοδήγησης, ενσωματώνοντας προωστικό σύστημα εξαιρετικά χαμηλού θορύβου με τη χρήση ηλεκτρικών συσσωρευτών.
Η Black Shark δεν αντιμετωπίζει προβλήματα μείωσης της απόδοσής της σε μεγάλα βάθη καθώς δεν χρησιμοποιεί προωθητικό σύστημα εσωτερικής καύσης Otto fuel Ι ή II. Σε ότι αφορά τις επιδόσεις του όπλου αυτές εκτιμούνται σε εμβέλεια 50 χλμ. με ταχύτητα 52 κόμβων ενώ παρέχεται και η εκτίμηση των 75-90 χιλιομέτρων με ταχύτητα 12 κόμβων. Φέρει κεφαλή υψηλής εκρηκτικότητας ενώ έχει συνολικό μήκος 6,3 μέτρα.
Mk 48 ADCAPΤ
Ένα ακόμη πιθανά υποψήφιο όπλο για τα υποβρύχια Type 214 είναι και η αμερικανική τορπίλη ΜΚ 48 στην προηγμένη της μορφή, δηλαδή Αυξημένης Ικανότητας (ADCAP) επίσης των 533 χλστ. Η αρχική έκδοση τέθηκε σε υπηρεσία το 1972 με την έκδοση ADCAP να μπαίνει σε υπηρεσία το 1988 και την πλέον εξελιγμένη έκδοση CBASS να παρουσιάζεται το 2008.
Το κύριο σημείο διαφοροποίησης της τορπίλης σε σχέση με άλλες αφορά το προωστικό της σύστημα που βασίζεται σε εμβολοφόρο κινητήρα εσωτερικής καύσης που τροφοδοτείται από καύσιμο Otto II.
Το πλεονέκτημα παρόμοιων συστημάτων πρόωσης είναι η μεγαλύτερη ταχύτητα σε σχέση με τους συσσωρευτές, όμως παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερο επίπεδο θορύβου και κατά συνέπεια μπορούν να εντοπιστούν από τον αντίπαλο, ενώ ταυτόχρονα ενέχει και ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχημάτων. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που το ΠΝ παραδοσιακά προτιμά τις τορπίλες που βασίζονται σε ηλεκτρική πρόωση. Πάντως στην έκδοση Mod6 αναφέρεται πως στην τορπίλη έχουν γίνει επεμβάσεις για τη μείωση του ακουστικού ίχνους του όπλου.
Τέλος το πρόγραμμα που αποφασίστηκε για τα 21 συστήματα SHORAD TOR M1 του Στρατού είναι η επέκταση ζωής των βλημάτων τους 9K330.
Το SA-15 TOR-M1, που χρησιμοποιείται από τις Ελληνικές και Κυπριακές Ένοπλες Δυνάμεις σχεδιάστηκε τη δεκαετία του '80 για την αντικατάσταση του SA-8B και του SA-6. Αποτελεί ένα ολοκληρωτικά ανεξάρτητο, χαμηλού έως μεσαίου ύψους βολής, σύστημα αεράμυνας, ικανό για παρακολούθηση, διοίκηση και έλεγχο, εκτόξευση και καθοδήγηση πυραύλων και λειτουργία πάνω σε ένα και μόνο όχημα. Το σασί βασίζεται στο ερπυστριοφόρο όχημα GM-5955 και το SA-15 είναι το μόνο SHORAD στον κόσμο ικανό εντοπίζει και να καταστρέφει συγχρόνως δύο στόχους σε οποιοδήποτε καιρό και οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.
Το TOR-M1 μπορεί να αντιμετωπίσει πυραύλους cruise, κατευθυνόμενες βόμβες, ελικόπτερα και αεροσκάφη που πετούν σε πολύ χαμηλό ύψος και είναι δύσκολο να εντοπιστούν.
24/2/2018
2.
Εκσυγχρονισμός F-16:
Εκσυγχρονισμός F-16:
Αυτή είναι η τελική πρόταση των ΗΠΑ που θα συζητηθεί τη Δευτέρα.
Τη Δευτέρα και τη Τρίτη “παίζονται” τα πάντα για το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των F-16. Υπάρχει αισιοδοξία και από την ελληνική και από την αμερικανική πλευρά, πως θα βρεθεί η φόρμουλα συμφωνίας, ώστε το πρόγραμμα να υπογραφεί και να προχωρήσει. Που στηρίζεται αυτή αισιοδοξία;
Το Militaire.gr παρουσιάζει το σχέδιο συμφωνίας με βάση το οποίο θα γίνει η διήμερη διαπραγμάτευση μεταξύ Ελλήνων και Αμερικανών.
•Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού θα ΄χει διάρκεια 10 ετών. Η ανάπτυξη της αναβαθμισμένης έκδοσης του F-16 θα ολοκληρωθεί το 2020, με τα πρώτα αεροσκάφη να μπαίνουν στην ΕΑΒ για την τοποθέτηση των συστημάτων στο τέλος του 2020.
•Το σχέδιο διακρατικής συμφωνίας που έγινε γνωστό προέβλεπε κόστος 1,52 δις δολάρια. Απ΄ αυτά το κόστος αναβάθμισης είναι 1,2 δις και τα υπόλοιπα 300 εκατομμύρια αφορούν στην υποστήριξη, διαχείριση του προγράμματος.Το σχέδιο προέβλεπε χρονοδιάγραμμα πληρωμών σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα θα ΄πρεπε να πληρώσει 900 εκατομμύρια μέχρι το 2020. Γιατί τόσα λεφτά μέσα στα 3 πρώτα χρόνια;
-Γιατί όπως λένε από τις ΗΠΑ, “απαιτείται η παραγγελία του συνόλου των συστημάτων-συσκευών της αναβάθμισης, προκειμένου να επιτευχθούν οι καλύτερες δυνατές τιμές από τους υποκατασκευαστές και προμηθευτές τόσο της Lockheed Martin όσο και της Αμερικανικής αεροπορίας.
-Η ανάπτυξη και οι δοκιμαστικές πτήσεις του προγράμματος θα πραγματοποιηθούν εντός των πρώτων δύο ετών , οπότε και απαιτείται η καταβολή του συνόλου του κόστους των συγκεκριμένων εργασιών.
-Το κόστος της προετοιμασίας της ΕΑΒ και το κόστος της πραγματοποίησης της εγκατάστασης των πρωτοτύπων συστημάτων-συσκευών θα γίνει εντός των πρώτων τριών ετών.
Αυτή η πρόταση δεν μπορούσε να “περάσει” κι αυτό έγινε σαφές στην αμερικανική πλευρά.
Ποια είναι λοιπόν η βελτιωμένη κατά τους Αμερικανούς και μάλλον τελική πρόταση που θα πέσει στο τραπέζι τη Δευτέρα:
•Κόστος προγράμματος 1,45 έως 1,48 δις δολάρια.
•Αφαίρεση από τη σύμβαση των λεγόμενων termination liability funds. Τα συγκεκριμένα κονδύλια που είναι περίπου 100 με 120 εκατομμύρια δολάρια ,περιλαμβάνονται σε κάθε LOA της αμερικανικής κυβέρνησης για την περίπτωση που ακυρωθεί η συμφωνία. Οι Αμερικανοί λένε ότι είναι εφικτό να γίνει διαπραγμάτευση με την αεροπορία των ΗΠΑ,ώστε να αφαιρεθεί το συγκεκριμένο ποσό από τη σύμβαση και να υπάρξει υποβολή ανάλογης εγγυητικής επιστολής για το συγκεκριμένο ποσό. Έτσι θα μειωθεί το κόστος του προγράμματος και θα διαμορφωθεί στι 1,37 δις δολάρια, δηλαδή 1,11 δις ευρώ.
•Μ΄ αυτό το τρόπο δεν θα χρειαστεί να πληρωθούν 900 εκατομμύρια τα τρία πρώτα χρόνια, αλλά 750, που σημαίνει 250 εκατομμύρια το χρόνο.
•Σύμφωνα με πληροφορίες στις ΗΠΑ, υπάρχουν αυτή τη στιγμή διαθέσιμα κονδύλια 250 εκατομμυρίων δολαρίων από προηγούμενες συμβάσεις. Συνεπώς τα υπολειπόμενα ποσά για τη πρώτη τριετία είναι περίπου 500 εκατομμύρια, δηλαδή 170 εκατομμύρια κατ΄ έτος.
Από Π. Καρβουνόπουλος - 24/02/2018 | 06:40
https://www.militaire.gr/eksygchronismos-f-16-afti-ine-teliki-protasi-ton-ipa-pou-tha-syzitithi-ti-deftera/
3.
Η Τουρκία αγοράζει Javelin – Θανάσιμος κίνδυνος για τα LEO2HEL.
4.
Ναυπήγηση εξπρές για το επίδοξο αεροπ/φόρο της Τουρκίας
TCG ANADOLU.
Το τουρκικό ελικοπτεροφόρο TCG ANADOLU συνεχίζει να κατασκευάζεται με γρήγορους ρυθμούς. Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τότε που γράψαμε για την έναρξη ναυπήγησης του τουρκικού πλοίου εδώ, και σε φωτογραφίες που ανέβασε στον λογαριασμό του Twitter o Ismail Demir, υφυπουργός της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, φαίνεται πως ναυπήγηση προχωρά με γρήγορους ρυθμούς.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ
http://www.defence-point.gr/news/nafpigisi-expres
-gia-to-epidoxo-aeropforo-tis-tourkias-tcg-anadolu
23/2/2018
Η Τουρκία σχεδιάζει την παραγωγή μη επανδρωμένων αρμάτων μάχης για τον στρατό της, ανέφερε ο πρόεδρος Erdogan: «Θα προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα μετά την παραγωγή εγχώριων μη επανδρωμένων αεροχημάτων. Θα αποκτήσουμε την ικανότητα κατασκευής μη επανδρωμένων αρμάτων μάχης. Θα το πετύχουμε». Πέρα από τις εξωπραγματικές έως κωμικές δηλώσεις, του Τούρκου Προέδρου, είναι ευκαιρία να ρίξουμε μια ουσιαστική ματιά στο πώς κι εάν προχωρά το πρόγραμμα του τουρκικού άρματος.
Επιλογή αναδόχου για τον κινητήρα του άρματος "ALTAY"
Την Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου, η εταιρία BMC Automotive Industry and Trade Inc. ανακοίνωσε ότι της ανατέθηκε σύμβαση για τη σχεδίαση, ανάπτυξη και παραγωγή του συγκροτήματος ισχύος του εγχώριας κατασκευής κύριου άρματος μάχης ALTAY.
Είχε προηγηθεί ανακοίνωση στα τέλη του προηγούμενου έτους, του τουρκικού Υφυπουργείου Αμυντικών Βιομηχανιών (SSM), σύμφωνα με την οποία πέντε τουρκικές εταιρίες είχαν ανταποκριθεί στο σχετικό αίτημα υποβολής προτάσεων, από τις οποίες ο ανάδοχος επρόκειτο να επιλεγεί εντός του τρέχοντος έτους.
Το ύψος της σύμβασης για το συγκρότημα ισχύος, στο οποίο περιλαμβάνονται ο κινητήρας και το κιβώτιο μετάδοσης κίνησης του άρματος, εκτιμάται ότι θα ανέρχεται στο ποσό των 1 δισ. ευρώ και θα αφορά τα άρματα που, μεταξύ άλλων, θα προορίζονται για εξαγωγή σε τρίτα κράτη και θα παραχθούν μετά τα 250 της αρχικής παρτίδας, τα οποία θα διαθέτουν κινητήρα της γερμανικής MTU Friedrichshafen GmbH.
Ο Ethem Sancak, πρόεδρος της BMC ανέφερε ότι 200 επιστήμονες, μεταξύ των οποίων 70 ξένοι πολίτες, απασχολούνται στο πρόγραμμα που στοχεύει στην ανάπτυξη κινητήρα ισχύος μεταξύ 400 και 1.500 hp, η οποία όμως σχεδιάζεται τελικά να ανέλθει στην εξωπραγματική τιμή των 5.000 hp.
Μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες...
Πρόκειται για την τρίτη απόπειρα εφαρμογής προγράμματος ανάπτυξης εγχώριου συγκροτήματος ισχύος, δεδομένου ότι είχε προηγηθεί η απ’ ευθείας ανάθεση σύμβασης ύψους $206,35 εκ. (190 εκ. ευρώ) και διάρκειας 54 μηνών στην εταιρία TÜMOSAN, η οποία με τη σειρά της είχε συνάψει σύμβαση με την αυστριακή εταιρία AVL List GmbH, με αντικείμενο την παροχή τεχνικής υποστήριξης των προαναφερόμενων υπό ανάπτυξη υποσυστημάτων, καθώς και της αντλίας καυσίμου, του συστήματος ψεκασμού και της μονάδας ηλεκτρονικού ελέγχου.
Η ανάθεση της σύμβασης είχε χαιρετιστεί από την τουρκική ηγεσία ως το πρώτο βήμα για την απεξάρτηση της εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας από την ξένη βοήθεια στην ανάπτυξη κινητήρων για στρατιωτικά οχήματα.
Παράλληλα, όμως, είχε προκαλέσει το σκεπτικισμό διεθνών παρατηρητών, δεδομένου ότι η TÜMOSAN έχει ως αντικείμενο την παραγωγή γεωργικών ελκυστήρων και κινητήρων ντίζελ, χωρίς καμία εμπειρία στη σχεδίαση, ανάπτυξη και παραγωγή κινητήρων αρμάτων μάχης ή έστω τεθωρακισμένων οχημάτων.
Τελικά η συνεργασία μεταξύ των δύο εταιριών δεν ευοδώθηκε, μετά την απόφαση του αυστριακού κοινοβουλίου, το Νοέμβριο του 2016, να επιβάλει απαγόρευση εξαγωγής οπλικών συστημάτων στην Τουρκία, με αποτέλεσμα η σύμβαση με το SSM να λυθεί πρόωρα το Μάρτιο του 2017 και η TÜMOSAN να εκδώσει επίσημη ανακοίνωση, στην οποία αναφερόταν σε απόπειρα της αυστριακής κυβέρνησης να αναμιχθεί στις εσωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας.
Ακολούθησε, το Σεπτέμβριο του προηγούμενου έτους, η έναρξη συνομιλιών με το τμήμα Ευρώπης της αμερικανικής εταιρίας Caterpillar, η οποία είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την ανάληψη του προγράμματος, ενώ παράλληλα οι υπεύθυνοι του προγράμματος διέδιδαν ότι υφίστανται περίπου 20 επιλογές διεθνώς για την ανάθεση της συγκεκριμένης σύμβασης. Ενδιαφέρον είχαν, επίσης, εκδηλώσει για τον κινητήρα και το σύστημα μετάδοσης αντίστοιχα οι γερμανικές MTU και Renk, όμως οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ Βερολίνου και Άγκυρας έθεσαν πρόωρο τέλος στην όποια προσπάθεια περαιτέρω διερεύνησης του ενδεχόμενου εμπλοκής τους στο πρόγραμμα.
Ταυτόχρονα όμως, το SSM ανακοίνωσε προς όλους τους υποψήφιους αναδόχους ότι τα προσφερόμενα υποσυστήματά τους θα πρέπει πλέον να μην υπόκεινται σε δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας τρίτων ή άλλους ρυθμιστικούς περιορισμούς.
Κατά συνέπεια, οι υποψήφιες ανάδοχοι τουρκικές εταιρίες θα είναι υπεύθυνες για την ανάπτυξη πλειάδας άλλων υποσυστημάτων του συγκροτήματος ισχύος, στα οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται η μονάδα υδροστατικής διεύθυνσης, ο στροβιλοσυμπιεστής, το σύστημα ψύξης, ο εναλλάκτης και οι αντλίες μετάδοσης.
Στον "αέρα" η κατασκευή του υπόλοιπου άρματος
Εξακολουθεί, επίσης, να εκκρεμεί η επιλογή αναδόχου για την κατασκευή του ίδιου του άρματος, δεδομένης της απόρριψης, τον περασμένο Ιούνιο, της βέλτιστης και τελικής προσφοράς της εταιρίας Otokar Otomotiv ve Savunma Sanayi A.Ş., μέλους του ομίλου συμμετοχών Koç, η οποία έχει αναπτύξει τέσσερα πρωτότυπα, κατόπιν σύμβασης της τάξης των $500 εκατ. που της ανατέθηκε το Μάρτιο του 2007.
Σύμφωνα με αξιωματούχους του SSM, η προσφορά της Otokar ήταν απροσδόκητα υψηλή, για το λόγο αυτό κρίθηκε επιβεβλημένη η λήψη ανταγωνιστικών προσφορών από περισσότερους υποψήφιους αναδόχους, η υποβολή των οποίων αναμένεται σύντομα, με προοπτική την επιλογή του κατασκευαστή έως τα μέσα του έτους. Τον Ιούλιο του 2017 απεστάλησαν αιτήματα προς τις εταιρίες Otokar, FNSS Savunma Sistemleri A.Ş. και BMC, με την τελευταία να θεωρείται πως έχει το προβάδισμα για μία ακόμη φορά, το οποίο εν ολίγοις αποδίδεται στις φιλικές σχέσεις του Ethem Sancak, μέλους πλέον της κεντρικής εκτελεστικής επιτροπής του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, με τον Τούρκο Πρόεδρο Recep Tayyip Erdoğan.
Τάσος Τσιπλάκος - Σύμβουλος Στρατηγικής
3.
Η Τουρκία αγοράζει Javelin – Θανάσιμος κίνδυνος για τα LEO2HEL.
Η Τουρκία είναι ανάμεσα στις χώρες που αγοράζουν αντιαρματικά βλήματα Javelin, με τις παραδόσεις να ολοκληρώνονται μέχρι τις 31/8/2020. Η συγκεκριμένη αγορά, αναβαθμίζει στον ύψιστο βαθμό τις δυνατότητες του Τουρκικού Στρατού, με ένα βλήμα που αποτελεί την αιχμή της τεχνολογίας στο χώρο των αντιαρματικών όπλων.
Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά (δείτε εδώ και εδώ), οι Raytheon/Lockheed Martin, έλαβαν έγκριση για την υλοποίηση συμβολαίου ύψους $94,886,553, για πώληση εκτοξευτών και βλημάτων Javelin σε Γαλλία, Ταϊβάν, Ιορδανία, Κατάρ, Λιθουανία και Τουρκία. Δεν έχει γίνει ακόμη γνωστός ο αριθμός των βλημάτων που θα προμηθευτεί η Τουρκία. Το κόστος για κάθε μονάδα, ανέρχεται στα $246,000.
FGM-148 Javelin Anti-Tank Missiles (HD)
Ο FGM-148 Javelin, είναι ένα βλήμα fire and forget και θεωρείται κορυφαίος στο είδος του, με ότι αυτό συνεπάγεται για την απειλή που θα έχουν να αντιμετωπίσουν στο προσεχές μέλλον τα ελληνικά άρματα μάχης.
24/2/2018
Ναυπήγηση εξπρές για το επίδοξο αεροπ/φόρο της Τουρκίας
TCG ANADOLU.
Το πλοίο θα αποτελέσει πιθανότατα και την ναυαρχίδα του Τουρκικού Ναυτικού, φιλοδοξεί να μετατραπεί σε αεροπλανοφόρο με την αγορά και χρήση αεροσκαφών τύπου F-35B από τις ΗΠΑ.
Ένα τέτοιο πλοίο θα ήταν καθοριστικής σημασίας για την αμφισβήτηση της εκτεταμένης ελληνικής και -ειδικά- κυπριακής ΑΟΖ, ενώ θα εδραίωνε για την Τουρκία της εικόνα της ισχυρής περιφερειακής υπερδύναμης.
Αντί άλλου σχολίου, σας παραπέμπουμε στο πολύ πρόσφατο άρθρο μας για την ΑΟΖ, αλλά σας προτείνουμε να διαβάσετε στο τρέχον τεύχος μας (Π&Δ Νο 381, ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2018) την πολυσέλιδη εμπεριστατωμένη ανάλυση με μια πλήρη ανασκόπηση των τουρκικών προγραμμάτων εκσυγχρονισμού και ναυπηγήσεων.
ΠΗΓΗ: ΠΤΗΣΗ-ΔΙΑΣΤΗΜΑ
http://www.defence-point.gr/news/nafpigisi-expres
-gia-to-epidoxo-aeropforo-tis-tourkias-tcg-anadolu
23/2/2018
5.
Σαν βγεις στον πηγαιμό για το ALTAY...
Σαν βγεις στον πηγαιμό για το ALTAY...
Τι πραγματικά συμβαίνει με το τουρκικής "παραγωγής" άρμα μάχης.
Η Τουρκία σχεδιάζει την παραγωγή μη επανδρωμένων αρμάτων μάχης για τον στρατό της, ανέφερε ο πρόεδρος Erdogan: «Θα προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα μετά την παραγωγή εγχώριων μη επανδρωμένων αεροχημάτων. Θα αποκτήσουμε την ικανότητα κατασκευής μη επανδρωμένων αρμάτων μάχης. Θα το πετύχουμε». Πέρα από τις εξωπραγματικές έως κωμικές δηλώσεις, του Τούρκου Προέδρου, είναι ευκαιρία να ρίξουμε μια ουσιαστική ματιά στο πώς κι εάν προχωρά το πρόγραμμα του τουρκικού άρματος.
Επιλογή αναδόχου για τον κινητήρα του άρματος "ALTAY"
Την Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου, η εταιρία BMC Automotive Industry and Trade Inc. ανακοίνωσε ότι της ανατέθηκε σύμβαση για τη σχεδίαση, ανάπτυξη και παραγωγή του συγκροτήματος ισχύος του εγχώριας κατασκευής κύριου άρματος μάχης ALTAY.
Είχε προηγηθεί ανακοίνωση στα τέλη του προηγούμενου έτους, του τουρκικού Υφυπουργείου Αμυντικών Βιομηχανιών (SSM), σύμφωνα με την οποία πέντε τουρκικές εταιρίες είχαν ανταποκριθεί στο σχετικό αίτημα υποβολής προτάσεων, από τις οποίες ο ανάδοχος επρόκειτο να επιλεγεί εντός του τρέχοντος έτους.
Επρόκειτο για την επιλεγείσα ανάδοχο, καθώς και τις εταιρίες TÜMOSAN Engine and Tractor Industry Inc., Istanbul Marine Shipbuilding Industry and Trade Inc., Figes Physics and Geometry Computer Simulation Trade Inc. και TUSAŞ Motor Sanayii A.Ş (TEI).
Το ύψος της σύμβασης για το συγκρότημα ισχύος, στο οποίο περιλαμβάνονται ο κινητήρας και το κιβώτιο μετάδοσης κίνησης του άρματος, εκτιμάται ότι θα ανέρχεται στο ποσό των 1 δισ. ευρώ και θα αφορά τα άρματα που, μεταξύ άλλων, θα προορίζονται για εξαγωγή σε τρίτα κράτη και θα παραχθούν μετά τα 250 της αρχικής παρτίδας, τα οποία θα διαθέτουν κινητήρα της γερμανικής MTU Friedrichshafen GmbH.
Ο Ethem Sancak, πρόεδρος της BMC ανέφερε ότι 200 επιστήμονες, μεταξύ των οποίων 70 ξένοι πολίτες, απασχολούνται στο πρόγραμμα που στοχεύει στην ανάπτυξη κινητήρα ισχύος μεταξύ 400 και 1.500 hp, η οποία όμως σχεδιάζεται τελικά να ανέλθει στην εξωπραγματική τιμή των 5.000 hp.
Μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες...
Πρόκειται για την τρίτη απόπειρα εφαρμογής προγράμματος ανάπτυξης εγχώριου συγκροτήματος ισχύος, δεδομένου ότι είχε προηγηθεί η απ’ ευθείας ανάθεση σύμβασης ύψους $206,35 εκ. (190 εκ. ευρώ) και διάρκειας 54 μηνών στην εταιρία TÜMOSAN, η οποία με τη σειρά της είχε συνάψει σύμβαση με την αυστριακή εταιρία AVL List GmbH, με αντικείμενο την παροχή τεχνικής υποστήριξης των προαναφερόμενων υπό ανάπτυξη υποσυστημάτων, καθώς και της αντλίας καυσίμου, του συστήματος ψεκασμού και της μονάδας ηλεκτρονικού ελέγχου.
Η ανάθεση της σύμβασης είχε χαιρετιστεί από την τουρκική ηγεσία ως το πρώτο βήμα για την απεξάρτηση της εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας από την ξένη βοήθεια στην ανάπτυξη κινητήρων για στρατιωτικά οχήματα.
Παράλληλα, όμως, είχε προκαλέσει το σκεπτικισμό διεθνών παρατηρητών, δεδομένου ότι η TÜMOSAN έχει ως αντικείμενο την παραγωγή γεωργικών ελκυστήρων και κινητήρων ντίζελ, χωρίς καμία εμπειρία στη σχεδίαση, ανάπτυξη και παραγωγή κινητήρων αρμάτων μάχης ή έστω τεθωρακισμένων οχημάτων.
Τελικά η συνεργασία μεταξύ των δύο εταιριών δεν ευοδώθηκε, μετά την απόφαση του αυστριακού κοινοβουλίου, το Νοέμβριο του 2016, να επιβάλει απαγόρευση εξαγωγής οπλικών συστημάτων στην Τουρκία, με αποτέλεσμα η σύμβαση με το SSM να λυθεί πρόωρα το Μάρτιο του 2017 και η TÜMOSAN να εκδώσει επίσημη ανακοίνωση, στην οποία αναφερόταν σε απόπειρα της αυστριακής κυβέρνησης να αναμιχθεί στις εσωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας.
Ο πετρελαιοκινητήρας MTU MT 883 Ka 501, ισχύος 1.500 ίππων, κατασκευής της γερμανικής εταιρείας MTU, εξοπλίζει τα πρωτότυπα του προγράμματος άρματος μάχης Altay.
Οι προσπάθειες συμπαραγωγής
Ακολούθησε, το Σεπτέμβριο του προηγούμενου έτους, η έναρξη συνομιλιών με το τμήμα Ευρώπης της αμερικανικής εταιρίας Caterpillar, η οποία είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την ανάληψη του προγράμματος, ενώ παράλληλα οι υπεύθυνοι του προγράμματος διέδιδαν ότι υφίστανται περίπου 20 επιλογές διεθνώς για την ανάθεση της συγκεκριμένης σύμβασης. Ενδιαφέρον είχαν, επίσης, εκδηλώσει για τον κινητήρα και το σύστημα μετάδοσης αντίστοιχα οι γερμανικές MTU και Renk, όμως οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ Βερολίνου και Άγκυρας έθεσαν πρόωρο τέλος στην όποια προσπάθεια περαιτέρω διερεύνησης του ενδεχόμενου εμπλοκής τους στο πρόγραμμα.
Μετά τις εξελίξεις αυτές, αξιωματούχοι της TÜMOSAN δήλωναν ότι η εταιρία τους θα έθετε την ισχυρότερη υποψηφιότητα σε τυχόν νέο διαγωνισμό, υπολογίζοντας ότι θα χρειαζόταν χρονικό διάστημα της τάξης των πεντέμισι ετών για την εξ ιδίων πόρων ολοκλήρωση της σχεδίασης και ανάπτυξης του συγκροτήματος ισχύος του νέου άρματος.
Ταυτόχρονα όμως, το SSM ανακοίνωσε προς όλους τους υποψήφιους αναδόχους ότι τα προσφερόμενα υποσυστήματά τους θα πρέπει πλέον να μην υπόκεινται σε δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας τρίτων ή άλλους ρυθμιστικούς περιορισμούς.
Κατά συνέπεια, οι υποψήφιες ανάδοχοι τουρκικές εταιρίες θα είναι υπεύθυνες για την ανάπτυξη πλειάδας άλλων υποσυστημάτων του συγκροτήματος ισχύος, στα οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται η μονάδα υδροστατικής διεύθυνσης, ο στροβιλοσυμπιεστής, το σύστημα ψύξης, ο εναλλάκτης και οι αντλίες μετάδοσης.
Στον "αέρα" η κατασκευή του υπόλοιπου άρματος
Εξακολουθεί, επίσης, να εκκρεμεί η επιλογή αναδόχου για την κατασκευή του ίδιου του άρματος, δεδομένης της απόρριψης, τον περασμένο Ιούνιο, της βέλτιστης και τελικής προσφοράς της εταιρίας Otokar Otomotiv ve Savunma Sanayi A.Ş., μέλους του ομίλου συμμετοχών Koç, η οποία έχει αναπτύξει τέσσερα πρωτότυπα, κατόπιν σύμβασης της τάξης των $500 εκατ. που της ανατέθηκε το Μάρτιο του 2007.
Σύμφωνα με αξιωματούχους του SSM, η προσφορά της Otokar ήταν απροσδόκητα υψηλή, για το λόγο αυτό κρίθηκε επιβεβλημένη η λήψη ανταγωνιστικών προσφορών από περισσότερους υποψήφιους αναδόχους, η υποβολή των οποίων αναμένεται σύντομα, με προοπτική την επιλογή του κατασκευαστή έως τα μέσα του έτους. Τον Ιούλιο του 2017 απεστάλησαν αιτήματα προς τις εταιρίες Otokar, FNSS Savunma Sistemleri A.Ş. και BMC, με την τελευταία να θεωρείται πως έχει το προβάδισμα για μία ακόμη φορά, το οποίο εν ολίγοις αποδίδεται στις φιλικές σχέσεις του Ethem Sancak, μέλους πλέον της κεντρικής εκτελεστικής επιτροπής του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, με τον Τούρκο Πρόεδρο Recep Tayyip Erdoğan.
Τάσος Τσιπλάκος - Σύμβουλος Στρατηγικής
C4I Strategy Consultants
23/2/2018
6.
Τα μη επανδρωμένα χερσαία οχήματα των Τούρκων
που θα πρέπει να μας προβληματίσουν.
Οι Τούρκοι εξοπλίζονται και πλέον προσπαθούν να το κάνουν όλο και πιο συχνά μόνοι τους. Όπως είπε ο Αντιπτέραρχος ε.α Ευάγγελος Γεωργούσης σε ομιλία του “πριν 15 χρόνια η εξάρτηση των εξοπλιστικών αναγκών της Τουρκίας από το εξωτερικό έφτανε στο 80%. Σήμερα είναι στο 40% με στόχο να πέσει στο 20%”.
Μπορεί ο Ερντογάν να λέει και να ανακοινώνει πολλά, ακόμη και για τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος. Δεν είναι αυτά που πρέπει άμεσα να μας ανησυχούν, αλλά αυτά που ήδη έχουν παραχθεί. Τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν είναι κάτι που δεν θα μπορούσαμε κι εμείς να ΄χουμε φτιάξει.
Πριν μερικές μέρες παρουσιάσαμε ένα βίντεο από μη επανδρωμένο όχημα. Δεν είναι το μοναδικό. Όπως γράφει το Anadolu περισσότερα από 20 μη επανδρωμένα οχήματα θα παραδοθούν στις τουρκικές ΕΔ σύντομα. Κάποια απ΄αυτά μάλιστα ,γράφουν θα χρησιμοποιηθούν στην επιχείρηση “Κλάδος Ελαίας”. Που σημαίνει ότι έχουν ήδη παραδοθεί και είναι έτοιμα για επιχειρήσεις.
Ορισμένα απ΄ αυτά ,όπως αυτό της φωτογραφίας είναι οπλισμένα. Πρόκειται για το UKAP που παρουσιάτηκε κατά τη διάρκεια της 13ης Διεθνούς Έκθεσης Αμυντικής Βιομηχανίας στην Κωνσταντινούπολη τον Μάιο του 2017. Το όχημα είναι εξοπλισμένο με το ;12,7 χιλιοστών SARP.
Το όχημα μπορεί να ελέγχεται από απόσταση και μέσω δορυφόρου.
Το όχημα μπορεί να έχει ταχύτητα 25 χιλιομέτρων την ώρα και μπορεί να μεταφέρει τρεις τόνους βάρους.
Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε την Τετάρτη ότι η χώρα του έχει ως στόχο την παραγωγή ακόμη και μη επανδρωμένων αρμάτων μάχης.
Όλα αυτά μας οδηγούν στο γνωστό ερώτημα: εμείς γιατί δεν κάνουμε τίποτα απ΄όλα αυτά;
Από Π. Καρβουνόπουλος - 25/02/2018 | 06:05
https://www.militaire.gr/ta-mi-epandromena-chersea-ochimata-ton-tourkon-pou-tha-prepi-na-mas-provlimatisoun/
7.
Η USAF αποσύρει τα MQ-1 Predator στις 9 Μαρτίου
– Θα τα δούμε με ελληνικά εθνόσημα;
MQ 1 Predator
6.
Τα μη επανδρωμένα χερσαία οχήματα των Τούρκων
που θα πρέπει να μας προβληματίσουν.
Οι Τούρκοι εξοπλίζονται και πλέον προσπαθούν να το κάνουν όλο και πιο συχνά μόνοι τους. Όπως είπε ο Αντιπτέραρχος ε.α Ευάγγελος Γεωργούσης σε ομιλία του “πριν 15 χρόνια η εξάρτηση των εξοπλιστικών αναγκών της Τουρκίας από το εξωτερικό έφτανε στο 80%. Σήμερα είναι στο 40% με στόχο να πέσει στο 20%”.
Μπορεί ο Ερντογάν να λέει και να ανακοινώνει πολλά, ακόμη και για τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος. Δεν είναι αυτά που πρέπει άμεσα να μας ανησυχούν, αλλά αυτά που ήδη έχουν παραχθεί. Τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν είναι κάτι που δεν θα μπορούσαμε κι εμείς να ΄χουμε φτιάξει.
Πριν μερικές μέρες παρουσιάσαμε ένα βίντεο από μη επανδρωμένο όχημα. Δεν είναι το μοναδικό. Όπως γράφει το Anadolu περισσότερα από 20 μη επανδρωμένα οχήματα θα παραδοθούν στις τουρκικές ΕΔ σύντομα. Κάποια απ΄αυτά μάλιστα ,γράφουν θα χρησιμοποιηθούν στην επιχείρηση “Κλάδος Ελαίας”. Που σημαίνει ότι έχουν ήδη παραδοθεί και είναι έτοιμα για επιχειρήσεις.
Ορισμένα απ΄ αυτά ,όπως αυτό της φωτογραφίας είναι οπλισμένα. Πρόκειται για το UKAP που παρουσιάτηκε κατά τη διάρκεια της 13ης Διεθνούς Έκθεσης Αμυντικής Βιομηχανίας στην Κωνσταντινούπολη τον Μάιο του 2017. Το όχημα είναι εξοπλισμένο με το ;12,7 χιλιοστών SARP.
Το όχημα μπορεί να ελέγχεται από απόσταση και μέσω δορυφόρου.
Το όχημα μπορεί να έχει ταχύτητα 25 χιλιομέτρων την ώρα και μπορεί να μεταφέρει τρεις τόνους βάρους.
Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε την Τετάρτη ότι η χώρα του έχει ως στόχο την παραγωγή ακόμη και μη επανδρωμένων αρμάτων μάχης.
Όλα αυτά μας οδηγούν στο γνωστό ερώτημα: εμείς γιατί δεν κάνουμε τίποτα απ΄όλα αυτά;
Από Π. Καρβουνόπουλος - 25/02/2018 | 06:05
https://www.militaire.gr/ta-mi-epandromena-chersea-ochimata-ton-tourkon-pou-tha-prepi-na-mas-provlimatisoun/
7.
Η USAF αποσύρει τα MQ-1 Predator στις 9 Μαρτίου
– Θα τα δούμε με ελληνικά εθνόσημα;
Η Αμερικανική Αεροπορία (USAF) πρόκειται να αποσύρει επίσημα τα ΜΕΑ MQ-1 Predator από την ενεργό δράση στις 9 Μαρτίου 2018 στην Αεροπορική Βάση Creech, στην Νεβάδα.
Η αρχική έκδοση του Predator (RQ-1) εντάχθηκε σε υπηρεσία το 1995 και τα πρώτα RQ-1 στάλθηκαν για επιχειρήσεις το ίδιο έτος στην Αλβανία. Το RQ-1 μετονομάστηκε σε MQ-1 το 2002. Μαζί με την αλλαγή του ονόματος, το MQ-1 Predator απέκτησε ικανότητα μεταφοράς πυραύλων AGM-114 Hellfire. Το MQ-1B μπορεί να φέρει δύο Hellfire και έχει εμβέλεια 770 μίλια. Με την απόσυρσή του η USAF θα πάψει να χρησιμοποιεί μεικτό στόλο ΜΕΑ MQ-1 Predator και MQ-9 Reaper, ολοκληρώνοντας το στάδιο μετάβασης στα τελευταία.Το Αμερικανικό Ναυτικό θα μπορούσε να είναι ένας από τους βασικούς μελλοντικούς υποψηφίους χρήστες των συστημάτων ΜΕΑ MQ-1 Predator που θα αποσύρει στο τέλος του έτους η Αμερικανική Αεροπορία. Ή τουλάχιστον αρκετών από αυτά, αναφέρει το «War Zone».
Η Αμερικανική Αεροπορία διατηρεί σε χρήση τουλάχιστον 100 λειτουργικά drones του τύπου. Ορισμένα από αυτά θα μπορούσαν να καταλήξουν σε άλλες χώρες, εφόσον τηρηθούν οι περιορισμοί εξαγωγής της αμερικανικής νομοθεσίας γι’ αυτά. Τα Predator δεν μπορούν να μεταβιβαστούν σε ιδιώτες ή εταιρίες αν δεν αποστρατιωτικοποιηθούν πρώτα, ενώ πιθανότατα δεν θα διατεθούν διαθέσιμα σε άλλες χώρες υπό καθεστώς EDA. Ωστόσο αυτό μπορεί να αλλάξει αν υπάρξουν οι κατάλληλοι υποψήφιοι.
Τα μη επανδρωμένα drones χρησιμοποιούνταν αρχικά για αναγνωριστικές αποστολές, αλλά οι σύγχρονες απειλές, ανάγκασαν τους επιτελείς να τους αναθέσουν ρόλους αεροπορικής υποστήριξης. Το Predator δεν είχε σχεδιαστεί για αυτό το σκοπό, αλλά στη πορεία εξελίχθηκε για να μεταφέρει οπλισμό βάρους έως 204 κιλά (πχ Hellfire). Το Reaper ωστόσο, μπορεί να μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο 2.000 κιλών, ενώ ήδη χρησιμοποιείται με επιτυχία τα τελευταία 10 χρόνια.
MQ 1 Predator
Με την απόσυρση του Predator, η USAF ευελπιστεί να εξοικονομήσει χρήματα για υλικά και εκπαίδευση που θα αφορούν αποκλειστικά το Reaper. Συνολικά έχουν κατασκευαστεί 360 Predators που υπηρετούν με τις πολεμικές αεροπορίες των ΗΠΑ, της Ιταλίας, του Μαρόκου και της Τουρκίας (6 μονάδες). Άραγε θα ήταν ευκαιρία για τη χώρα μας μια απόκτηση πλεονασματικών μονάδων από τις ΗΠΑ και η χρησιμοποίησή τους σε ρόλο CAS με τη χρήση έως δυο Hellfire που έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν; (είχαμε αναφερθεί στο θέμα ήδη από τις αρχές του έτους).
Tις όποιες ελπίδες (;) μας τρέφει και μια συνάντηση που έγινε μεταξύ ΓΔΑΕΕ και General Atomicsτον περασμένο μήνα και αφορούσε ενημέρωση σχετικά με προϊόντα της εταιρείας. Το πρόβλημα είναι πως μέχρι τώρα δεν έχουμε δει κάποιο επίσημο αίτημα στην DCSA, στα Excess Defense Articles (EDA). Αν και τα αεροσκάφη έχουν αρκετές ώρες πτήσης, εντούτοις παραμένουν ικανά, ενώ οι ΗΠΑ δεν θα είχαν πρόβλημα σε τυχόν αποδέσμευσή τους, καθώς το ίδιο σύστημα έχει αποδεσμευτεί και για την Τουρκία.
Το Predator έχει εμβέλεια έως 1.100 χιλιόμετρα και αυτονομία έως 24 ώρες, γεγονός που ίσως το καθιστά ιδανικό για το περιβάλλον του Αιγαίου, χαρίζοντας πρωτόγνωρες ικανότητες επιτήρησης, ειδικά όταν και εάν η χώρα μας αποφασίσει να οριοθετήσει την ΑΟΖ της. Εναλλακτικά από του 2 Hellfire, μπορεί να εξοπλιστεί είτε με 4 πυραύλους αέρος-αέρος Stinger, ή 6 AGM-176 Griffin για στόχους στο έδαφος.
https://www.ptisidiastima.com/usaf-retires-mq-1-predator/
23/2/2018
8.
Το οπλοστάσιο Ελλάδας και Τουρκίας σε αριθμούς.
Τι στρατιωτικές δυνάμεις και ποια πλεονεκτήματα διαθέτει η κάθε πλευρά.
Πόσο έτοιμη είναι η Ελλάδα α αντιμετωπίσει μία σοβαρή κρίση με την Τουρκία, ακόμα και έναν πόλεμο; Πρόκειται για ένα ερώτημα το οποίο προβληματίζει αρκετούς ειδικά μετά και τα τελευταία επεισόδια που προκάλεσε η γείτονας χώρα τόσο στο Αιγαίο με τα Ίμια, όσο και στην Κύπρο με την ΑΟΖ.
Αν και αυτό όμως δεν είναι το πιο πιθανό σενάριο που θα κληθούν, τουλάχιστον άμεσα, να αντιμετωπίσουν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, η Realnews σε δημοσίευμά της παρουσιάζει με αριθμούς τα δεδομένα των στρατιωτικών δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας όπως και τα πλεονεκτήματα της κάθε χώρας.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα αριθμητικά δεδομένα προέρχονται από τη μελέτη του δρ Αρίστου Αριστοτέλους ο οποίος «προχώρησε σε σύγκριση των ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων με στοιχεία που περιλαμβάνουν και το πρώτο τρίμηνο του 2018» με στοιχεία που προέρχονται από «έγκυρες, ανεξάρτητες και προσβάσιμες πηγές» όπως το ISS, το SIRPI, o OSCE, το ΝΑΤΟ, η CIA και το Κυπριακό Κέντρο Στρατηγικών Μελετών.
Σύμφωνα με τα παραπάνω:
Σε ανθρώπινο δυναμικό η Ελλάδα διαθέτει 141.000 ενεργό προσωπικό, ενώ η Τουρκία 355.000.
Η Ελλάδα διαθέτει 1.341 άρματα μάχης και η Τουρκία 2.492.
Η Ελλάδα διαθέτει 398 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης και η Τουρκία 650.
Η Ελλάδα διαθέτει 11 υποβρύχια και η Τουρκία 13.
Η Ελλάδα διαθέτει 13 φρεγάτες και η Τουρκία 18.
Η Ελλάδα διαθέτει 5 κορβέτες και η Τουρκία 6.
Η Ελλάδα διαθέτει 43 περιπολικά και η Τουρκία 54.
Η Ελλάδα διαθέτει 19 αποβατικά και η Τουρκία 54 (5 πλοία).
Η Ελλάδα δεν διαθέτει κανένα σκάφος υποστήριξης διαφόρων τύπων, αλλά η Τουρκία διαθέτει 79.
Η Ελλάδα δεν διαθέτει ναυτική αεροπορία, ενώ το σύνολο των αεροπορικών δυνάμεων που υπάγονται στον έλεγχο του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας είναι 13.
Η Ελλάδα διαθέτει 270 μαχητικά αεροσκάφη και η Τουρκία 360.
Η Ελλάδα διαθέτει 4 αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης, όπως και η Τουρκία που τώρα διαθέτει και τα B-737 ΑEW.
H Τουρκία διαθέτει 7 αεροσκάφη ιπτάμενου ανεφοδιασμού.
Στην αντιαεροπορική άμυνα η Ελλάδα διαθέτει τους αμερικανικούς Patriot και τους ρωσικούς S-300 PMU-1, ενώ η Τουρκία διαθέτει τους MIM-23 HawkMIM-NikeHercules.
Τι προβληματίζει
Τα στοιχεία που προβληματίζουν από την πλευρά της Τουρκίας είναι μεταξύ άλλων σύμφωνα με το δημοσίευμα της Real:
Ο επαγγελματικός στρατός της πλησιάζει πια το 42% της συνολικής του δύναμης.
Η χρηματοδότηση του εξοπλιστικού προγράμματος είναι μερικώς αποδεσμευμένη από τις εκάστοτε δυνατότητες της εθνικής της οικονομίας.
Αποκτά σταδιακά οπλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς.
Σύντομα θα παραλάβει τα πρώτα αεροσκάφη F-35 με προγραμματισμό το 2022 να έχει την πρώτη μοίρα έτοιμη για επιχειρησιακή δράση, ενώ πολύ πιθανή είναι και η απόκτηση του ρωσικού αντιαεροπορικού-αντιβαλλιστικού συστήματος S-400.
Τουρκιά UAVs, με διάρκεια πτήσης 22-24 ώρες, πετούν ήδη.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η τουρκική αμυντική βιομηχανία ετοιμάζει το ηλεκτρονικό πυροβόλο, όπως και το όπλο laser για τις φρεγάτες TF-2000.
Πριν από 15 χρόνια η εξάρτηση των εξοπλιστικών αναγκών της Τουρκίας από το εξωτερικό έφθανε στο 80%. Σήμερα είναι στο 40%, με στόχο να πέσει στο 20%.
Τι αντιπαρατάσσει η Ελλάδα
Τα υποβρύχια τύπου «Παπανικολής», τα οποία αυτή τη στιγμή θεωρούνται τα καλύτερα συμβατικά υποβρύχια του κόσμου. Με αυτά τα τέσσερα υποβρύχια σε κατάδυση σε διάφορα σημεία, το Αιγαίο «κλειδώνεται» για το τουρκικό ναυτικό οπότε δεν είναι τυχαίο ότι οι Τούρκοι έχουν σπεύσει να παραγγείλουν τα ίδια υποβρύχια από τους Γερμανούς, τα οποία όμως ακόμη ναυπηγούνται.
Η Ελλάδα διαθέτει στο αεροπορικό της οπλοστάσιο όπλα που χαρακτηρίζονται στρατηγικά και -το κυριότερο- είναι δοκιμασμένα σε πεδία μαχών με εκπληκτικά ποσοστά επιτυχίας. Πρόκειται για τον πύραυλο Scalp που εκτοξεύεται από μαχητικά αεροσκάφη Mirage 2000. Εξίσου σημαντική είναι η σημασία των πυραύλων Exocet που προορίζονται να πλήξουν ναυτικούς στόχους. Όπως σημειώνει η Real κανένα από τα δύο όπλα δεν υπάρχει στο οπλοστάσιο των Τούρκων.
Παράλληλα, τονίζει ότι ένα από τα σημαντικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας σύμφωνα με τους επιτελείς του ΓΕΕΘΑ είναι η ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού των ελληνικών Ε.Δ., ειδικά μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, που οδήγησε σε μαζικές διώξεις έμπειρων στρατιωτικών.
Πηγή: Realnews
http://www.huffingtonpost.gr/entry/to-oplostasio-elladas-kai-toerkias-se-arithmoes-ti-stratiotikes-denameis-kai-poia-pleonektemata-diathetei-e-kathe-pleera_gr_5a91ac3ce4b03b55731cb4a0
25/2/2018
23/2/2018
Το οπλοστάσιο Ελλάδας και Τουρκίας σε αριθμούς.
Τι στρατιωτικές δυνάμεις και ποια πλεονεκτήματα διαθέτει η κάθε πλευρά.
Πόσο έτοιμη είναι η Ελλάδα α αντιμετωπίσει μία σοβαρή κρίση με την Τουρκία, ακόμα και έναν πόλεμο; Πρόκειται για ένα ερώτημα το οποίο προβληματίζει αρκετούς ειδικά μετά και τα τελευταία επεισόδια που προκάλεσε η γείτονας χώρα τόσο στο Αιγαίο με τα Ίμια, όσο και στην Κύπρο με την ΑΟΖ.
Αν και αυτό όμως δεν είναι το πιο πιθανό σενάριο που θα κληθούν, τουλάχιστον άμεσα, να αντιμετωπίσουν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, η Realnews σε δημοσίευμά της παρουσιάζει με αριθμούς τα δεδομένα των στρατιωτικών δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας όπως και τα πλεονεκτήματα της κάθε χώρας.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα αριθμητικά δεδομένα προέρχονται από τη μελέτη του δρ Αρίστου Αριστοτέλους ο οποίος «προχώρησε σε σύγκριση των ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων με στοιχεία που περιλαμβάνουν και το πρώτο τρίμηνο του 2018» με στοιχεία που προέρχονται από «έγκυρες, ανεξάρτητες και προσβάσιμες πηγές» όπως το ISS, το SIRPI, o OSCE, το ΝΑΤΟ, η CIA και το Κυπριακό Κέντρο Στρατηγικών Μελετών.
Σύμφωνα με τα παραπάνω:
Σε ανθρώπινο δυναμικό η Ελλάδα διαθέτει 141.000 ενεργό προσωπικό, ενώ η Τουρκία 355.000.
Η Ελλάδα διαθέτει 1.341 άρματα μάχης και η Τουρκία 2.492.
Η Ελλάδα διαθέτει 398 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης και η Τουρκία 650.
Η Ελλάδα διαθέτει 11 υποβρύχια και η Τουρκία 13.
Η Ελλάδα διαθέτει 13 φρεγάτες και η Τουρκία 18.
Η Ελλάδα διαθέτει 5 κορβέτες και η Τουρκία 6.
Η Ελλάδα διαθέτει 43 περιπολικά και η Τουρκία 54.
Η Ελλάδα διαθέτει 19 αποβατικά και η Τουρκία 54 (5 πλοία).
Η Ελλάδα δεν διαθέτει κανένα σκάφος υποστήριξης διαφόρων τύπων, αλλά η Τουρκία διαθέτει 79.
Η Ελλάδα δεν διαθέτει ναυτική αεροπορία, ενώ το σύνολο των αεροπορικών δυνάμεων που υπάγονται στον έλεγχο του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας είναι 13.
Η Ελλάδα διαθέτει 270 μαχητικά αεροσκάφη και η Τουρκία 360.
Η Ελλάδα διαθέτει 4 αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης, όπως και η Τουρκία που τώρα διαθέτει και τα B-737 ΑEW.
H Τουρκία διαθέτει 7 αεροσκάφη ιπτάμενου ανεφοδιασμού.
Στην αντιαεροπορική άμυνα η Ελλάδα διαθέτει τους αμερικανικούς Patriot και τους ρωσικούς S-300 PMU-1, ενώ η Τουρκία διαθέτει τους MIM-23 HawkMIM-NikeHercules.
Τι προβληματίζει
Τα στοιχεία που προβληματίζουν από την πλευρά της Τουρκίας είναι μεταξύ άλλων σύμφωνα με το δημοσίευμα της Real:
Ο επαγγελματικός στρατός της πλησιάζει πια το 42% της συνολικής του δύναμης.
Η χρηματοδότηση του εξοπλιστικού προγράμματος είναι μερικώς αποδεσμευμένη από τις εκάστοτε δυνατότητες της εθνικής της οικονομίας.
Αποκτά σταδιακά οπλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς.
Σύντομα θα παραλάβει τα πρώτα αεροσκάφη F-35 με προγραμματισμό το 2022 να έχει την πρώτη μοίρα έτοιμη για επιχειρησιακή δράση, ενώ πολύ πιθανή είναι και η απόκτηση του ρωσικού αντιαεροπορικού-αντιβαλλιστικού συστήματος S-400.
Τουρκιά UAVs, με διάρκεια πτήσης 22-24 ώρες, πετούν ήδη.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η τουρκική αμυντική βιομηχανία ετοιμάζει το ηλεκτρονικό πυροβόλο, όπως και το όπλο laser για τις φρεγάτες TF-2000.
Πριν από 15 χρόνια η εξάρτηση των εξοπλιστικών αναγκών της Τουρκίας από το εξωτερικό έφθανε στο 80%. Σήμερα είναι στο 40%, με στόχο να πέσει στο 20%.
Τι αντιπαρατάσσει η Ελλάδα
Τα υποβρύχια τύπου «Παπανικολής», τα οποία αυτή τη στιγμή θεωρούνται τα καλύτερα συμβατικά υποβρύχια του κόσμου. Με αυτά τα τέσσερα υποβρύχια σε κατάδυση σε διάφορα σημεία, το Αιγαίο «κλειδώνεται» για το τουρκικό ναυτικό οπότε δεν είναι τυχαίο ότι οι Τούρκοι έχουν σπεύσει να παραγγείλουν τα ίδια υποβρύχια από τους Γερμανούς, τα οποία όμως ακόμη ναυπηγούνται.
Η Ελλάδα διαθέτει στο αεροπορικό της οπλοστάσιο όπλα που χαρακτηρίζονται στρατηγικά και -το κυριότερο- είναι δοκιμασμένα σε πεδία μαχών με εκπληκτικά ποσοστά επιτυχίας. Πρόκειται για τον πύραυλο Scalp που εκτοξεύεται από μαχητικά αεροσκάφη Mirage 2000. Εξίσου σημαντική είναι η σημασία των πυραύλων Exocet που προορίζονται να πλήξουν ναυτικούς στόχους. Όπως σημειώνει η Real κανένα από τα δύο όπλα δεν υπάρχει στο οπλοστάσιο των Τούρκων.
Παράλληλα, τονίζει ότι ένα από τα σημαντικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας σύμφωνα με τους επιτελείς του ΓΕΕΘΑ είναι η ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού των ελληνικών Ε.Δ., ειδικά μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, που οδήγησε σε μαζικές διώξεις έμπειρων στρατιωτικών.
Πηγή: Realnews
http://www.huffingtonpost.gr/entry/to-oplostasio-elladas-kai-toerkias-se-arithmoes-ti-stratiotikes-denameis-kai-poia-pleonektemata-diathetei-e-kathe-pleera_gr_5a91ac3ce4b03b55731cb4a0
25/2/2018
9.
Θέλει πόλεμο η Τουρκία;
Το ερώτημα αν θέλει πόλεμο η Τουρκία απασχολεί την ελληνική κοινωνία εδώ και καιρό, αλλά έγινε πιο άμεσο μετά την τελευταία πρόκληση των Ιμίων.
Υπάρχουν δύο ερμηνείες για την πρόκληση αυτή:
Η μία υποστηρίζει πως η Τουρκία, επειδή βλέπει όλο το χώρο από τη Μέση Ανατολή ως τα Βαλκάνια και την κεντρική Ασία ως ενιαίο γεωπολιτικό σύμπλοκο, όπως θα έλεγε και ο Ι. Μάζης, ανοίγει όλα τα θέματα που την απασχολούν και θα επιδιώξει το μέγιστο δυνατό όφελος. Και το όφελος αυτό περνά μέσα από την κλιμάκωση των προκλήσεων που είναι άγνωστο μέχρι πού θα φτάσουν. Δεν αποκλείεται να οδηγήσουν και σε κάποιας μορφής σύγκρουση.
Στη Μέση Ανατολή η Τουρκία είναι μπλεγμένη βαθιά, και στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο (με την Ελλάδα και την Κύπρο, δηλαδή), όπου έχει γεωπολιτικά και γεωοικονομικά συμφέροντα, θέτει επί τάπητος δύο μείζονα ζητήματα: Τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και τις γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ. Επικαλείται, μάλιστα, τη δυνατότητά της να κάνει πόλεμο και στη Μέση Ανατολή και δυτικά, στη θάλασσα, την οποία δυνατότητα διακήρυξε διά του αρχηγού ΓΕΕΘΑ της.
Είναι, προφανώς, μια προειδοποίηση προς μια χώρα που εξορκίζει τις δυσκολίες. Την Ελλάδα.
Κατά την πρώτη αυτή προσέγγιση, η μόνη επιφύλαξη της Τουρκίας είναι η απασχόληση σημαντικού μέρους των αεροπορικών της δυνάμεων στον πόλεμο της Συρίας.
Πράγματι, η Τουρκία απασχολεί στη Συρία 80 από τα 250 αεροπλάνα που διαθέτει, και το γεγονός αυτό καθιστά προβληματικό το άνοιγμα ενός ακόμη μετώπου στο Αιγαίο με την Ελλάδα, διότι δεν εξασφαλίζεται αεροπορική υπεροχή. Και η Τουρκία πολεμά μόνο όταν είναι σίγουρη ότι θα κερδίσει.
Άρα, με την πρώτη αυτή προσέγγιση η απάντηση στο ερώτημα είναι: ακόμη και αν η Τουρκία θέλει πόλεμο, δεν θα τον επιδιώξει πριν κλείσει το μεσανατολικό μέτωπο, ώστε να απεγκλωβίσει αεροπορικές δυνάμεις από αυτό. Ο πόλεμος όμως στη Μέση Ανατολή όχι μόνο δεν έχει τελειώσει αλλά και δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο στο άμεσο μέλλον.
Συνεπώς, το ζήτημα μιας στρατιωτικής αντιπαράθεσης με την Ελλάδα αναβάλλεται για ευθετότερο χρόνο.
Η δεύτερη προσέγγιση είναι πιο αισιόδοξη και αμφισβητεί ότι η Τουρκία επιδιώκει πολεμική αναμέτρηση με την Ελλάδα.
Θέλει –λέει η προσέγγιση αυτή– να διατηρήσει απλώς σε αμφισβήτηση ό,τι διεκδικεί. Και εκείνο που διεκδικεί, μεταξύ άλλων, είναι οι «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και οι υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο, έστω και αν χρειάζεται να διαμορφώσει ένα δικό της «δίκαιο» για να υποστηρίξει τις θέσεις της.
Η Τουρκία, κατά την προσέγγιση αυτή, νιώθει, πως καθώς είναι απασχολημένη με τον πόλεμο στη Συρία, η Ελλάδα «στρέφει το πιστόλι» εναντίον της και προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα τόσο στα Ίμια, όσο και στην κυπριακή ΑΟΖ. Βεβαίως η θεωρία αυτή δεν δίνει βάση στο γεγονός ότι δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τους χάρτες διαφόρων χωρών, ότι τα Ίμια ανήκουν στην Ελλάδα. Ούτε ότι η κυπριακή ΑΟΖ διευθετήθηκε με όλους τους κανόνες που προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας. Οπότε, και μόνο αυτές οι αμφισβητήσεις της Τουρκίας παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο και αποτελούν επαρκή λόγο να θεωρήσουν Ελλάδα και Κύπρος ότι απειλούνται.
Αλλά αν δει κανείς τα πράγματα από την τουρκική ματιά, η ένταση που δημιούργησε η Άγκυρα δεν αποβλέπει σε πολεμική αναμέτρηση αλλά σε κατοχύρωση ντε φακτο των διεκδικήσεών της.
Αυτή όμως η προσπάθεια της Τουρκίας να κατοχυρώσει ντε φάκτο τις αυθαίρετες διεκδικήσεις της δεν είναι που θέτει την Ελλάδα στο δίλημμα: ή παράδοση ή σύγκρουση;
Είτε κατά τη μία είτε κατά την άλλη προσέγγιση, λοιπόν, η Ελλάδα αργά ή γρήγορα θα έρθει στο μοιραίο δίλημμα: παραχώρηση κυριαρχίας ή σύγκρουση με την Τουρκία. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι: είναι έτοιμη η Ελλάδα να αντεπεξέλθει στην πρόκληση; Η απάντηση του καθηγητή Ι. Μάζη είναι «όχι». Η Τουρκία ακολουθεί τακτική και μεθόδους που οδηγούν την Ελλάδα σε παράδοση χωρίς να πέσει τουφεκιά.
Επομένως;
Το «επομένως» είναι δύσκολο να απαντηθεί. Προφανώς ο μόνος δρόμος για την Ελλάδα είναι και να αποφύγει τον πόλεμο και να μην παραδώσει κυριαρχία. Πως θα το επιτύχει αυτό; Με τη διπλωματία, τις συμμαχίες και την αποτροπή.
Αν και οι διπλωματικές κινήσεις μέχρι σήμερα δεν φάνηκε να αποδίδουν, υπάρχουν περιθώρια κινητοποίησης Ελλάδας και Κύπρου και στις τριμερείς σχέσεις που έχουν συνάψει (με Αίγυπτο και Ισραήλ) και στο πλαίσιο του ΟΗΕ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις διμερείς σχέσεις με τις ΗΠΑ.
Παράλληλα, χρειάζεται να κερδηθεί χρόνος για να αναπτυχθεί η αποτροπή. Χωρίς την αποτροπή, η διπλωματία είναι ανίσχυρη. Δεν μπορεί να πετύχει τίποτε ουσιαστικό.
Ακόμη και αν δεχθούμε πως η Τουρκία απλώς προκαλεί για να διατηρεί τις αμφισβητήσεις της και θα αποφύγει στρατιωτική αναμέτρηση με την Ελλάδα –έστω και περιορισμένης κλίμακας–, διακρίνεται ένα άλλο σημαντικό ζήτημα, το οποίο είναι επίσης πολύ επικίνδυνο. Με την εμπλοκή της στη Συρία, η Άγκυρα εκείνο που ουσιαστικά επιδιώκει είναι να βρίσκεται στο τραπέζι των δυνάμεων που θα μοιράσουν μεν τη Μέση Ανατολή, αλλά, παράλληλα, και τον ευρύτερο γεωπολιτικό χώρο (Ανατολική Μεσόγειο, Βαλκάνια κτλ.).
Αν η Τουρκία τα καταφέρει να καθίσει σ’ αυτό το τραπέζι, θα εγείρει ευρύτερα ζητήματα «ζωτικού χώρου», όπως της αναγνώρισε η κυβέρνηση Σημίτη στη Μαδρίτη, και θα προσπαθήσει να υποστηρίξει βαλκανικά κράτη όπως η Αλβανία, τα Σκόπια, το Κόσοβο και η Βοσνία. Να διαμορφώσει, δηλαδή, δορυφορικές συμμαχίες.
Και η εξέλιξη αυτή είναι το ίδιο επικίνδυνη.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, ας σκεφτούν οι κυβερνώντες τη χώρα αλλά και οι αποδομιστές που έχουν εργαστεί πολύ σε ιδεολογικό επίπεδο κατέχοντας καίριες θέσεις του κρατικού μηχανισμού, σε ποια απαξίωση οδήγησαν τη χώρα. Δυστυχώς συνεχίζουν, ακόμη και σήμερα.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ
http://www.anixneuseis.gr/?p=185100
24/2/2018
Οι απόψεις,που δημοσιεύονται στα εκάστοτε-χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger.
Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.