Η νέα εισβολή που ετοιμάζει ο Ερντογάν.
Σκίτσα του Γ. ΙΩΑΝΝΟΥ
Η συγκυρία είναι ευνοϊκή για την Τουρκία. Η κλιμάκωση των ψυχροπολεμικών εντάσεων μεγαλώνει την απόσταση μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ, άρα και την ικανότητα του Ταγίπ Ερντογάν να ελίσσεται ανάμεσά τους αποσπώντας ανταλλάγματα, ιδίως στο πεδίο που κατεξοχήν ενδιαφέρει και τις τρεις πλευρές: την συριακή κρίση. Η δε κατάληψη του κουρδικού θύλακα του Αφρίν από τον τουρκικό στρατό και τους αντάρτες συμμάχους του προσδίδει μεγαλύτερη αξιοπιστία σε ό,τι μέχρι πρότινος θα θεωρούσε κανείς απλώς λεονταρισμούς του Τούρκου ηγέτη. Εξ ού και οι προσπάθειες που καταβάλλονται από αρκετές πλευρές να κατευνασθεί η Άγκυρα μετά τις απειλές που εξαπέλυσε ο Ερντογάν εναντίον του Σιντζάρ.
Η ορεινή περιοχή του Σιντζάρ, που ανήκει στην ιρακινή επαρχία της Νινευή και εφάπτεται των συνόρων με τη Συρία και την Τουρκία, αποτελεί εστία της θρησκευτικής μειονότητας των Γεζίντι και έγινε παγκοσμίως γνωστή το 2014, με την επέλαση των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους.
Τότε ήταν χιλιάδες οι Γεζίντι που σφαγιάσθηκαν, τέθηκαν σε δουλεία ή πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς, ενώ τόσο οι δυνάμεις του ιρακινού στρατού όσο και οι "πεσμεργκά” της αυτόνομης κουρδικής οντότητας του βόρειου Ιράκ υποχώρησαν, αφήνοντας τους αμάχους ανυπεράσπιστους.
Οι κάτοικοι της περιοχής γλίτωσαν τον ολοκληρωτικό αφανισμό όταν από την άλλη μεριά των συνόρων προσέτρεξαν οι Κούρδοι πολιτοφύλακες του PYD (συριακής θυγατρικής του ΡΚΚ), οι οποίοι και οργάνωσαν τους Γεζίντι στις Μονάδες Αντίστασης του Σιντζάρ (YBS). Τα πορτραίτα του Αμπντουλάχ Οτζαλάν και τα λοιπά εμβλήματα του ΡΚΚ είναι πανταχού παρόντα στην περιοχή.
Μάλιστα οι Μονάδες Αντίστασης του Σιντζάρ μισθοδοτούνται από την κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης, δηλαδή αντιμετωπίζονται ως νόμιμη δύναμη άμυνας.
Η δημιουργία ενός προγεφυρώματος του ΡΚΚ σε τόσο κρίσιμο σημείο αποτέλεσε αιτία συναγερμού για την Άγκυρα, η οποία κατά καιρούς έχει πραγματοποιήσει βολές πυροβολικού εναντίον του Σιντζάρ, με θύματα μεταξύ των αμάχων. Οι δε απειλές για εισβολή είναι διαρκείς και επαναλήφθηκαν με τον πιο σαφή τρόπο από τον Ταγίπ Ερντογάν την Κυριακή.
Ήδη δύο ημέρες νωρίτερα, όμως, οι δυνάμεις του ΡΚΚ, που υπολογίζονται σε 3.000 άνδρες, είχαν αρχίσει να αποχωρούν από την περιοχή, παραχωρώντας τη θέση τους στον ιρακινό στρατό, προκειμένου να μην δώσουν στην Τουρκία το πρόσχημα να επέμβει.
Ομοίως, ο μεν στρατός του Ιράκ διαβεβαιώνει δια του αρχηγού του γενικού επιτελείου, αντιστρατήγου Οτμάρ αλ Γάνι ότι ελέγχει πλήρως το Σιντζάρ και τη μεθόριο με την Τουρκία, ο δε ιρακινός πρωθυπουργός Χάιντερ αλ Αμπάντι σε τηλεφωνική επικοινωνία του με τον Τούρκο ομόλογό του Μπιναλί Γιλντιρίμ διαβεβαίωσε ότι θα εμποδίζονται οι Κούρδοι αντάρτες να πραγματοποιούν οποιαδήποτε ενέργεια εναντίον της τουρκικής επικράτειας.
Η ανακοίνωση της αποχώρησης του ΡΚΚ από το Σιντζάρ αποδίδεται σε αμερικανικές παραινέσεις, προκειμένου να αποφευχθεί το άνοιγμα ενός ακόμη μετώπου με την Τουρκία. Άλλωστε, η επικαιρότητα σημαδεύεται και από την διαβεβαίωση του Ντόναλντ Τραμπ, σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Γάλλο ομόλογό του, ότι η Ουάσιγκτον επιθυμεί να ενισχύσει την συνεργασία της με την Άγκυρα ως προς τη συριακή κρίση – την ίδια στιγμή που ο Ερντογάν συνομιλεί τηλεφωνικά με τον Βλαντίμιρ Πούτιν για την προετοιμασία της νέας τριμερούς υσνάντησης κορυφής Ρωσίας-Τουρκίας-Ιράν στις 4 Απριλίου.
Πάντως ο επικεφαλής του Πενταγώνου, Τζέιμς Μάτις αναγνώρισε ότι η Τουρκία αντιμετωπίζει στο Σιντζάρ απειλή από μέρους του ΡΚΚ και αποδέχθηκε την αναγκαιότητα να υπάρξει διάλογος με την σύμμαχο χώρα για ένα θέμα τόσο σημαντικό για αυτήν.
Με άλλα λόγια, το παζάρι σχετικά με το Μάνμπιτζ (την πόλη της Συρίας όπου η Τουρκία απειλεί να επέμβει εάν οι ΗΠΑ δεν εξασφαλίσουν την εγκατάλειψή της από τους μαχητές του PYD) επαναλαμβάνεται σε ιρακινό σκηνικό.
Ασχέτως της παρουσίας ή μη του ΡΚΚ στο Σιντζάρ, η Τουρκία έχει αρκετούς λόγους να επέμβει. Η περιοχή ελέγχει την επικοινωνία ανάμεσα στο συριακό και το ιρακινό Κουρδιστάν, ενώ οι βλέψεις για επέμβαση αφορούν και άλλες περιοχές του βόρειου Ιράκ (π.χ. τα όρη Καντίλ, όπου και η εξόριστη στρατιωτική ηγεσία του ΡΚΚ) και για δημιουργία "ασφαλούς ζώνης” πλάτους 15 χιλιομέτρων.
Επιπλέον, η Άγκυρα διεκδικεί την αποχώρηση από το Σιντζάρ και των σιιτών πολιτοφυλάκων των Μονάδων Λαϊκής Κινητοποίησης (με τις οποίες το Ιράν θα μπορούσε, αν ήθελε, να δυκολέψει πολύ τη ζωή των Τούρκων στρατιωτών), ενώ στη βάση της Μπασίκα στο βόρειο Ιράκ, όπου σταθμεύει τουρκική δύναμη, εκπαιδεύει τις φίλιες σουνιτικές δυνάμεις της Φρουράς της Νινευή, υπό τον πρώην κυβερνήτη της Μοσούλης Ατίλ αλ-Νουτζάιφι.
Οι ίδιοι οι Γεζίντι πάντως δηλώνουν αποφασισμένοι να πολεμήσουν. Στη συνείδησή τους, οι δυνάμεις της Τουρκίας δεν διαφέρουν από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους που, με την εμφανή στήριξή της, επέπεσαν στο Σιντζάρ το 2014. Άλλωστε και στην περιοχή του Αφρίν, όπου υπάρχουν κοινότητες Γεζίντι, αναφέρονται τα τελευταία 24ωρα καταστροφές των ιερών τους και βίαοι προσηλυτισμοί από τους τζιχαντιστές που συμπολεμούν με τον τουρκικό στρατό.
Του Κώστα Ράπτη
28/3/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Σταύρος Λυγερός :
Η επιθετική Τουρκία και το παιχνίδι με την Κύπρο για τα ενεργειακά.
Η Ελλάδα να αντιληφθεί ότι η Τουρκία παίζει σε άλλη πίστα προκλήσεων.
Ο επικεφαλής του slpress.gr Σταύρος Λυγερός μιλώντας στον 98.4 εξήγησε γιατί η Τουρκία με τους δύο έλληνες στρατιωτικούς ενδεχομένως να τερματίσει γρηγορότερα το παζάρι, αλλά κυρίως γιατί θεωρεί ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα της την με κάθε τρόπο παρέμβαση στα ενεργειακά στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στη Κύπρο.
Η πρόκληση στη Κυπριακή ΑΟΖ θα ενταθεί και με έξοδο του τουρκικού πλωτού γεωτρύπανου , αλλά στη Κυπριακή ΑΟΖ παίζεται και το παιχνίδι των μεγάλων δυνάμεων ισχύος και εταιρειών που ενδεχομένως θα προτιμούσαν αντί για προστασία από τις μεγάλες χώρες να τα έβρισκαν οι δύο κοινότητες στη Κύπρο , λέει ο Σταύρος Λυγερός. Αποκαλύπτει μάλιστα ότι ειδικά τώρα πιέζεται πανταχόθεν η Κυπριακή Δημοκρατία για μια λύση τύπου Ανάν, η οποία θα πρέπει να αντιληφθεί ότι αν δεν ενδώσει , τότε το πρόβλημα περνάει στις εταιρίες και φυσικά στον Ερντογάν, ο οποίος ταυτόχρονα δεν μιλάει για γκρίζες ζώνες πλέον στο Αιγαίο αλλά για τουρκική κυριαρχία. Εξήγησε παράλληλα γιατί η Τουρκία με τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς ενδεχομένως να τερματίσει γρηγορότερα το παζάρι, αλλά κυρίως γιατί θεωρεί ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα της την με κάθε τρόπο παρέμβαση στα ενεργειακά στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στη Κύπρο.
28/3/2018
2.
Χρήστος Μηνάγιας : Η Τουρκία βαδίζει με σχέδιο.
Ενεργειακά και Αιγαίο έως Θράκη στο πακέτο διεκδικήσεων.
Την άποψη ότι η Τουρκία θα αφήσει ανοιχτές όλες τις νομικές δυνατότητες της δικαστικής της εξουσίας και με χειρισμούς αμιγώς πολιτικούς θα αξιοποιήσει την υπόθεση των δύο ελλήνων στρατιωτικών , εξέφρασε στον 98.4 ο αναλυτής των ελληνοτουρκικών και ε.α ταξίαρχος Χρήστος Μηνάγιας , σημειώνοντας ότι ακόμη και η απελευθέρωση τους δεν συνιστά κλίμα αποκλιμάκωσης με την Τουρκία αλλά διαρκώς κλιμακούμενης κατάστασης .
Η Τουρκία από το 1950 έχει σε πλήρη εξέλιξη ενός απαρέγκλιτου σχεδιασμού από την Θράκη και το Αιγαίο μέχρι τους ενεργειακούς πόρους και την Κύπρο και βάσει αυτού πορεύεται , λέει ο αναλυτής Χρήστος Μηνάγιας, παραθέτοντας στοιχεία τούρκων εμπειρογνωμόνων που αποδεικνύουν ότι ο Ερντογάν προετοιμάζει διαρκώς την χώρα για την κλιμάκωση των προκλήσεων του , ιδίως με επίκεντρο την Κυπριακή ΑΟΖ. Αίσθηση προκάλεσε και η αποκάλυψη του , ότι στο πλαίσιο αυτής της προετοιμασίας, έχει συνάψει δεκάδες συμβόλαια αγοράς συστημάτων από τη Δύση, που εξηγούν εν πολλοίς γιατί οι Δυτικοί δεν τα σπάνε μαζί του, παρά τις διαπιστώσεις απομάκρυνσης του ίδιου από τις συμμαχίες τους.
Επιπλέον όπως είπε η Τουρκία θα αφήσει ανοιχτές όλες τις νομικές δυνατότητες της δικαστικής της εξουσίας και με χειρισμούς αμιγώς πολιτικούς θα αξιοποιήσει την υπόθεση των δύο ελλήνων στρατιωτικών
28/3/2018
3.
Το απερίσκεπτο ρίσκο του Ερντογάν!
Η Τουρκία σε κίνδυνο σοβαρής οικονομικής κρίσης.
Η Τουρκία είναι μια χώρα, η οποία βρίσκεται με το ένα πόδι στην Ευρώπη και το άλλο στην Ασία. Συνορεύει με χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Ελλάδα και η Βουλγαρία και μοιράζεται τα νότια σύνορά της με τη Συρία που έχει καταστραφεί από τον εμφύλιο πόλεμο, την αυτόνομη κουρδική περιοχή του Ιράκ, το Ιράν, την Αρμενία και τη Γεωργία. Στη Μαύρη Θάλασσα με τη Ρωσία, ένα παραδοσιακό εχθρό και τώρα υπό δοκιμή σύμμαχο. Με πληθυσμό πάνω από ογδόντα εκατομμύρια ανθρώπους και έναν από τους μεγαλύτερους στρατούς της περιοχής, η Τουρκία έχει προβλήματα στη γειτονιά της, αντιμετωπίζοντας και τους γεωπολιτικούς υπολογισμούς των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γερμανίας και της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή. Δυστυχώς, η Τουρκία θα μπορούσε να βρεθεί σε μια μεγάλη οικονομική κρίση.
Η Τουρκία ξεπέρασε τις χαοτικές δεκαετίες του 1970 και του 1980, όταν οι πετρελαϊκές κρίσεις προκάλεσαν προβλήματα στην οικονομία, με υψηλό πληθωρισμό και οι σχέσεις πολιτικών και στρατιωτικών συχνά κατέληξαν κάποιες φορές σε πραξικοπήματα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, επιτεύχθηκε πολιτική σταθερότητα, επιβολή των πολιτικών έναντι της στρατιωτικής εξουσίας, ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, μείωση του πληθωρισμού και βελτίωση του μέσου βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Ο άνθρωπος που συνδέεται περισσότερο με όλα αυτά είναι ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος ήταν πρώτα πρωθυπουργός και στη συνέχεια, μετά την αλλαγή του συντάγματος της Τουρκίας, ανέλαβε ρόλο προέδρου, αλλά με σημαντικά ενισχυμένες εξουσίες από τους προκατόχους του .
Το 2000, το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚ) του Ερντογάν κέρδισε πέντε διαδοχικές εκλογές (2002, 2007, 2011, Ιούνιος 2015 και Νοέμβριος 2015). Παρόλο που ήταν κόμμα με ισλαμικές ρίζες, το ΑΚP κέρδισε τις εκλογές εξαιτίας του ρεαλισμού του σε οικονομικά ζητήματα, της έλλειψης διαφθοράς και της απογοήτευσης του κόσμου από τα “κοσμικά” κόμματα της χώρας.
Ωστόσο, το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016 σηματοδότησε μια καμπή στην τουρκική πολιτική. Ενώ το ΑΚP του Ερντογάν θριάμβευσε παλαοιότερα επί των στρατιωτικών με τη βοήθεια των γκιουλενιστών αυτό άλλαξε, ειδικά μετά από την απόπειρα του πραξικοπήματος.
Μετά το τέλος του πραξικοπήματος, η εξουσία του Ερντογάν έχει γίνει πολύ πιο αυταρχική και οι πολιτικές ελευθερίες της χώρας περιορίστηκαν στο όνομα της εθνικής ασφάλειας. Σύμφωνα με αυτές τις κατευθύνσεις, ο Ερντογάν έσβησε από τη χώρα τις εστίες πιθανών Γκιουλενιστών, κατέστρεψε την κουρδική μειονότητα της χώρας και ξεκίνησε στρατιωτικές ενέργειες εναντίον των Κούρδων της Συρίας.
Αλλά η οικονομία είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Τουρκία. Η τουρκική οικονομία διευρύνθηκε με 7,0% το 2017, που τροφοδοτήθηκε από μια σημαντική αύξηση των πιστώσεων, με γνώμονα τις κρατικές εγγυήσεις δανείων και τη δημοσιονομική στήριξη. Η επέκταση των εξαγωγών, στην οποία βοήθησε και η αδύναμη λίρα, αποτέλεσε επίσης βασικό παράγοντα.
Η πρόκληση είναι τώρα η τουρκική οικονομία να απομακρυνθεί από την “υπερθέρμανση” . Οι πληθωριστικές πιέσεις αυξάνονται και το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών διευρύνεται και είναι πιθανό να παραμείνει γύρω στο 5,0% του ΑΕΠ. Η Τουρκία θα μπορούσε να τελειώσει το 2018 υπό δημοσιονομικό άγχος, να χρηματοδοτήσει τις ανησυχίες για το μεγάλο έλλειμμα της και τον αυξανόμενο πληθωρισμό, θέματα τα οποία θα μπορούσαν να έχουν πολιτικές συνέπειες. Η κυβέρνηση ανησυχεί ότι εάν επιβραδύνει την οικονομία με τη σύσφιγξη της νομισματικής πολιτικής, θα βλάψει το κυβερνών κόμμα AKP στις εκλογές για πρόεδρο και τη μεγάλη εθνική συνέλευση που έχουν προγραμματιστεί για τις 3 Νοεμβρίου 2019.
Τα οικονομικά προβλήματα της Τουρκίας δεν μπορούν να κρυφτούν κάτω από το χαλί. Η υπερθέρμανση της οικονομίας τράβηξε την προσοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο στην τελική του δήλωση για την αποστολή του Άρθρου IV του 2018 προειδοποίησε: “Οι περιοχές κινδύνου θα μπορούσαν να γίνουν πιο εμφανείς αν οι εξωτερικές συνθήκες έχουν αρνητική τροπή. Οι ευάλωτες δυνατότητες περιλαμβάνουν μεγάλες ανάγκες εξωτερικής χρηματοδότησης, περιορισμένα συναλλαγματικά αποθέματα, αυξημένη εξάρτηση από τις βραχυπρόθεσμες εισροές κεφαλαίων και υψηλό εταιρικό άνοιγμα σε συναλλαγματικό κίνδυνο. Υπάρχουν επίσης σημάδια πιθανής υπερπροσφοράς στον τομέα των κατασκευών . Ενώ οι παράγοντες κινδύνου είναι από τη φύση τους δύσκολο να προβάλλονται, θα μπορούσαν να προέλθουν από εγχώριες εξελίξεις ή περιφερειακές γεωπολιτικές εξελίξεις, όπως οι αλλαγές στο επενδυτικό κλίμα προς τις αναδυόμενες αγορές ».
Η κριτική του ΔΝΤ δεν εκτιμήθηκε από την Τουρκία. Τα λόγια ενός από τους ανώτερους οικονομικούς συμβούλους του προέδρου Ερντογάν, του Σεμίλ Ερτέμ,αυτό δείχνουν. Είπε πως οι προτάσεις του ΔΝΤ για να επιβραδύνει η Τουρκία τις δαπάνες και να τιθασεύσει τον πληθωρισμό βασίζονταν σε «αποτυχημένες οικονομικές θεωρίες …Θα κάνουμε ακριβώς το αντίθετο».
Το πρόβλημα για την Τουρκία είναι ότι σχεδιάζει να διατηρήσει την οικονομία της άντλησης κεφαλαίων , καθώς η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σφίγγουν τη νομισματική πολιτική, πράγμα που σημαίνει ότι το κόστος του δανεισμού αυξάνεται. Αυτός ο τύπος πολιτικής μπορεί να επιτύχει ένα ακόμη έτος ισχυρής ανάπτυξης, αλλά θα οδηγήσει σε μια σκληρή προσγείωση. Ταυτόχρονα, τίθενται ολοένα και περισσότερα ερωτήματα σχετικά με την ανεξαρτησία της τουρκικής κεντρικής τράπεζας, την επίγνωση του βάθους του προβλήματος και του κατά πόσο θα μπορέσει να αντιμετωπίσει πληθωριστικές πιέσεις.
Ένας από τους συμβούλους του Ερντογάν και καθηγητής οικονομικών, ο Χατίς Καραχάν , απέρριψε την προοπτική μιας ξαφνικής διακοπής της ροής ξένων κεφαλαίων, σημειώνοντας ότι «ακόμη και στο χειρότερο σενάριο δεν θα περίμενε κανείς να στεργθούμε από τις ροές κεφαλαίων». Λαμβάνοντας υπόψη ότι μερικές από τις οικονομικές κρίσεις του παρελθόντος της Τουρκίας σχετίζονταν με προβλήματα χρηματοδότησης του τρεχούμενου λογαριασμού, η δήλωση του Καραχάν φαίνεται λανθασμένη. Επιπλέον, οι ροές κεφαλαίων μπορούν να σταματήσουν. Ρωτήστε οποιονδήποτε πέρασε τη λατινοαμερικανική κρίση χρέους στη δεκαετία του 1980 και του 1990 ή σε οποιαδήποτε από τις νότιες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία, στην πρόσφατη κρίση του ευρωπαϊκού χρέους.
Το δυναμικό μιας οικονομικής κρίσης στην Τουρκία δεν επισημάνθηκε μόνο από το ΔΝΤ. Τον Μάρτιο του 2018, ο οργανισμός αξιολόγησης Moody’s υποβάθμισε την Τουρκία από Ba1 σε Ba2 με αρνητικές προοπτικές. Όπως ανέφερε ο οργανισμός, «η κυβέρνηση φαίνεται ότι εξακολουθεί να επικεντρώνεται σε βραχυπρόθεσμα μέτρα, εις βάρος της αποτελεσματικής νομισματικής πολιτικής και της θεμελιώδους οικονομικής μεταρρύθμισης». Η Moody’s έκανε επίσης αναφορά στον «αυξημένο κίνδυνο εξωτερικού σοκ, στα μεγάλα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών της χώρας, το υψηλό εξωτερικό χρέος και τους αυξημένους πολιτικούς κινδύνους.
Κοιτάζοντας μπροστά, η Τουρκία κατευθύνεται σε αβαθή οικονομικά ύδατα, οδηγούμενη από την πεποίθηση ότι πρέπει να διατηρηθεί ισχυρή ανάπτυξη ώστε ο Πρόεδρος Ερντογάν και το Κόμμα ΑΚP να κερδίσoyn την επανεκλογή τουw τον Νοέμβριο του 2019. Το ερώτημα είναι: αντέχουν τόσο πολύ; Με την άνοδο των διεθνών επιτοκίων, μια πιθανή επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης που συνδέεται με την αύξηση του προστατευτισμού του εμπορίου και των συνεχιζόμενων δαπανών από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας στη βόρεια Συρία, τα δημόσια οικονομικά της χώρας είναι πιθανό να συρρικνωθούν . Κατά μία έννοια, ο Πρόεδρος Ερντογάν παίζει ένα μεγάλο στοίχημα με τους επενδυτές, να θέτουν τα κεφάλαιά τους σε μια όλο και περισσότερο επικίνδυνη κατάσταση. Λαμβάνοντας υπόψη τις γεωπολιτικές εξελίξεις και τις αυξανόμενες πιθανότητες για μια σημαντική διόρθωση των χρηματοπιστωτικών αγορών σε κάποια στιγμή τους επόμενους μήνες, η Τουρκία φαίνεται να κατευθύνεται προς μια μεγάλη οικονομική κρίση.
Scott B. MacDonald
nationalinterest.org
https://www.militaire.gr/to-aperiskepto-risko-toy-erntogan-i-toyrkia-se-kindyno-sovaris-oikonomikis-krisis/
Από Π. Καρβουνόπουλος - 28/03/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Σταύρος Λυγερός :
Η επιθετική Τουρκία και το παιχνίδι με την Κύπρο για τα ενεργειακά.
Η Ελλάδα να αντιληφθεί ότι η Τουρκία παίζει σε άλλη πίστα προκλήσεων.
Ο επικεφαλής του slpress.gr Σταύρος Λυγερός μιλώντας στον 98.4 εξήγησε γιατί η Τουρκία με τους δύο έλληνες στρατιωτικούς ενδεχομένως να τερματίσει γρηγορότερα το παζάρι, αλλά κυρίως γιατί θεωρεί ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα της την με κάθε τρόπο παρέμβαση στα ενεργειακά στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στη Κύπρο.
Η πρόκληση στη Κυπριακή ΑΟΖ θα ενταθεί και με έξοδο του τουρκικού πλωτού γεωτρύπανου , αλλά στη Κυπριακή ΑΟΖ παίζεται και το παιχνίδι των μεγάλων δυνάμεων ισχύος και εταιρειών που ενδεχομένως θα προτιμούσαν αντί για προστασία από τις μεγάλες χώρες να τα έβρισκαν οι δύο κοινότητες στη Κύπρο , λέει ο Σταύρος Λυγερός. Αποκαλύπτει μάλιστα ότι ειδικά τώρα πιέζεται πανταχόθεν η Κυπριακή Δημοκρατία για μια λύση τύπου Ανάν, η οποία θα πρέπει να αντιληφθεί ότι αν δεν ενδώσει , τότε το πρόβλημα περνάει στις εταιρίες και φυσικά στον Ερντογάν, ο οποίος ταυτόχρονα δεν μιλάει για γκρίζες ζώνες πλέον στο Αιγαίο αλλά για τουρκική κυριαρχία. Εξήγησε παράλληλα γιατί η Τουρκία με τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς ενδεχομένως να τερματίσει γρηγορότερα το παζάρι, αλλά κυρίως γιατί θεωρεί ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα της την με κάθε τρόπο παρέμβαση στα ενεργειακά στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στη Κύπρο.
28/3/2018
2.
Χρήστος Μηνάγιας : Η Τουρκία βαδίζει με σχέδιο.
Ενεργειακά και Αιγαίο έως Θράκη στο πακέτο διεκδικήσεων.
Την άποψη ότι η Τουρκία θα αφήσει ανοιχτές όλες τις νομικές δυνατότητες της δικαστικής της εξουσίας και με χειρισμούς αμιγώς πολιτικούς θα αξιοποιήσει την υπόθεση των δύο ελλήνων στρατιωτικών , εξέφρασε στον 98.4 ο αναλυτής των ελληνοτουρκικών και ε.α ταξίαρχος Χρήστος Μηνάγιας , σημειώνοντας ότι ακόμη και η απελευθέρωση τους δεν συνιστά κλίμα αποκλιμάκωσης με την Τουρκία αλλά διαρκώς κλιμακούμενης κατάστασης .
Η Τουρκία από το 1950 έχει σε πλήρη εξέλιξη ενός απαρέγκλιτου σχεδιασμού από την Θράκη και το Αιγαίο μέχρι τους ενεργειακούς πόρους και την Κύπρο και βάσει αυτού πορεύεται , λέει ο αναλυτής Χρήστος Μηνάγιας, παραθέτοντας στοιχεία τούρκων εμπειρογνωμόνων που αποδεικνύουν ότι ο Ερντογάν προετοιμάζει διαρκώς την χώρα για την κλιμάκωση των προκλήσεων του , ιδίως με επίκεντρο την Κυπριακή ΑΟΖ. Αίσθηση προκάλεσε και η αποκάλυψη του , ότι στο πλαίσιο αυτής της προετοιμασίας, έχει συνάψει δεκάδες συμβόλαια αγοράς συστημάτων από τη Δύση, που εξηγούν εν πολλοίς γιατί οι Δυτικοί δεν τα σπάνε μαζί του, παρά τις διαπιστώσεις απομάκρυνσης του ίδιου από τις συμμαχίες τους.
Επιπλέον όπως είπε η Τουρκία θα αφήσει ανοιχτές όλες τις νομικές δυνατότητες της δικαστικής της εξουσίας και με χειρισμούς αμιγώς πολιτικούς θα αξιοποιήσει την υπόθεση των δύο ελλήνων στρατιωτικών
28/3/2018
3.
Το απερίσκεπτο ρίσκο του Ερντογάν!
Η Τουρκία σε κίνδυνο σοβαρής οικονομικής κρίσης.
Η Τουρκία είναι μια χώρα, η οποία βρίσκεται με το ένα πόδι στην Ευρώπη και το άλλο στην Ασία. Συνορεύει με χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Ελλάδα και η Βουλγαρία και μοιράζεται τα νότια σύνορά της με τη Συρία που έχει καταστραφεί από τον εμφύλιο πόλεμο, την αυτόνομη κουρδική περιοχή του Ιράκ, το Ιράν, την Αρμενία και τη Γεωργία. Στη Μαύρη Θάλασσα με τη Ρωσία, ένα παραδοσιακό εχθρό και τώρα υπό δοκιμή σύμμαχο. Με πληθυσμό πάνω από ογδόντα εκατομμύρια ανθρώπους και έναν από τους μεγαλύτερους στρατούς της περιοχής, η Τουρκία έχει προβλήματα στη γειτονιά της, αντιμετωπίζοντας και τους γεωπολιτικούς υπολογισμούς των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γερμανίας και της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή. Δυστυχώς, η Τουρκία θα μπορούσε να βρεθεί σε μια μεγάλη οικονομική κρίση.
Η Τουρκία ξεπέρασε τις χαοτικές δεκαετίες του 1970 και του 1980, όταν οι πετρελαϊκές κρίσεις προκάλεσαν προβλήματα στην οικονομία, με υψηλό πληθωρισμό και οι σχέσεις πολιτικών και στρατιωτικών συχνά κατέληξαν κάποιες φορές σε πραξικοπήματα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, επιτεύχθηκε πολιτική σταθερότητα, επιβολή των πολιτικών έναντι της στρατιωτικής εξουσίας, ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, μείωση του πληθωρισμού και βελτίωση του μέσου βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Ο άνθρωπος που συνδέεται περισσότερο με όλα αυτά είναι ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος ήταν πρώτα πρωθυπουργός και στη συνέχεια, μετά την αλλαγή του συντάγματος της Τουρκίας, ανέλαβε ρόλο προέδρου, αλλά με σημαντικά ενισχυμένες εξουσίες από τους προκατόχους του .
Το 2000, το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚ) του Ερντογάν κέρδισε πέντε διαδοχικές εκλογές (2002, 2007, 2011, Ιούνιος 2015 και Νοέμβριος 2015). Παρόλο που ήταν κόμμα με ισλαμικές ρίζες, το ΑΚP κέρδισε τις εκλογές εξαιτίας του ρεαλισμού του σε οικονομικά ζητήματα, της έλλειψης διαφθοράς και της απογοήτευσης του κόσμου από τα “κοσμικά” κόμματα της χώρας.
Ωστόσο, το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016 σηματοδότησε μια καμπή στην τουρκική πολιτική. Ενώ το ΑΚP του Ερντογάν θριάμβευσε παλαοιότερα επί των στρατιωτικών με τη βοήθεια των γκιουλενιστών αυτό άλλαξε, ειδικά μετά από την απόπειρα του πραξικοπήματος.
Μετά το τέλος του πραξικοπήματος, η εξουσία του Ερντογάν έχει γίνει πολύ πιο αυταρχική και οι πολιτικές ελευθερίες της χώρας περιορίστηκαν στο όνομα της εθνικής ασφάλειας. Σύμφωνα με αυτές τις κατευθύνσεις, ο Ερντογάν έσβησε από τη χώρα τις εστίες πιθανών Γκιουλενιστών, κατέστρεψε την κουρδική μειονότητα της χώρας και ξεκίνησε στρατιωτικές ενέργειες εναντίον των Κούρδων της Συρίας.
Αλλά η οικονομία είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Τουρκία. Η τουρκική οικονομία διευρύνθηκε με 7,0% το 2017, που τροφοδοτήθηκε από μια σημαντική αύξηση των πιστώσεων, με γνώμονα τις κρατικές εγγυήσεις δανείων και τη δημοσιονομική στήριξη. Η επέκταση των εξαγωγών, στην οποία βοήθησε και η αδύναμη λίρα, αποτέλεσε επίσης βασικό παράγοντα.
Η πρόκληση είναι τώρα η τουρκική οικονομία να απομακρυνθεί από την “υπερθέρμανση” . Οι πληθωριστικές πιέσεις αυξάνονται και το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών διευρύνεται και είναι πιθανό να παραμείνει γύρω στο 5,0% του ΑΕΠ. Η Τουρκία θα μπορούσε να τελειώσει το 2018 υπό δημοσιονομικό άγχος, να χρηματοδοτήσει τις ανησυχίες για το μεγάλο έλλειμμα της και τον αυξανόμενο πληθωρισμό, θέματα τα οποία θα μπορούσαν να έχουν πολιτικές συνέπειες. Η κυβέρνηση ανησυχεί ότι εάν επιβραδύνει την οικονομία με τη σύσφιγξη της νομισματικής πολιτικής, θα βλάψει το κυβερνών κόμμα AKP στις εκλογές για πρόεδρο και τη μεγάλη εθνική συνέλευση που έχουν προγραμματιστεί για τις 3 Νοεμβρίου 2019.
Τα οικονομικά προβλήματα της Τουρκίας δεν μπορούν να κρυφτούν κάτω από το χαλί. Η υπερθέρμανση της οικονομίας τράβηξε την προσοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο στην τελική του δήλωση για την αποστολή του Άρθρου IV του 2018 προειδοποίησε: “Οι περιοχές κινδύνου θα μπορούσαν να γίνουν πιο εμφανείς αν οι εξωτερικές συνθήκες έχουν αρνητική τροπή. Οι ευάλωτες δυνατότητες περιλαμβάνουν μεγάλες ανάγκες εξωτερικής χρηματοδότησης, περιορισμένα συναλλαγματικά αποθέματα, αυξημένη εξάρτηση από τις βραχυπρόθεσμες εισροές κεφαλαίων και υψηλό εταιρικό άνοιγμα σε συναλλαγματικό κίνδυνο. Υπάρχουν επίσης σημάδια πιθανής υπερπροσφοράς στον τομέα των κατασκευών . Ενώ οι παράγοντες κινδύνου είναι από τη φύση τους δύσκολο να προβάλλονται, θα μπορούσαν να προέλθουν από εγχώριες εξελίξεις ή περιφερειακές γεωπολιτικές εξελίξεις, όπως οι αλλαγές στο επενδυτικό κλίμα προς τις αναδυόμενες αγορές ».
Η κριτική του ΔΝΤ δεν εκτιμήθηκε από την Τουρκία. Τα λόγια ενός από τους ανώτερους οικονομικούς συμβούλους του προέδρου Ερντογάν, του Σεμίλ Ερτέμ,αυτό δείχνουν. Είπε πως οι προτάσεις του ΔΝΤ για να επιβραδύνει η Τουρκία τις δαπάνες και να τιθασεύσει τον πληθωρισμό βασίζονταν σε «αποτυχημένες οικονομικές θεωρίες …Θα κάνουμε ακριβώς το αντίθετο».
Το πρόβλημα για την Τουρκία είναι ότι σχεδιάζει να διατηρήσει την οικονομία της άντλησης κεφαλαίων , καθώς η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σφίγγουν τη νομισματική πολιτική, πράγμα που σημαίνει ότι το κόστος του δανεισμού αυξάνεται. Αυτός ο τύπος πολιτικής μπορεί να επιτύχει ένα ακόμη έτος ισχυρής ανάπτυξης, αλλά θα οδηγήσει σε μια σκληρή προσγείωση. Ταυτόχρονα, τίθενται ολοένα και περισσότερα ερωτήματα σχετικά με την ανεξαρτησία της τουρκικής κεντρικής τράπεζας, την επίγνωση του βάθους του προβλήματος και του κατά πόσο θα μπορέσει να αντιμετωπίσει πληθωριστικές πιέσεις.
Ένας από τους συμβούλους του Ερντογάν και καθηγητής οικονομικών, ο Χατίς Καραχάν , απέρριψε την προοπτική μιας ξαφνικής διακοπής της ροής ξένων κεφαλαίων, σημειώνοντας ότι «ακόμη και στο χειρότερο σενάριο δεν θα περίμενε κανείς να στεργθούμε από τις ροές κεφαλαίων». Λαμβάνοντας υπόψη ότι μερικές από τις οικονομικές κρίσεις του παρελθόντος της Τουρκίας σχετίζονταν με προβλήματα χρηματοδότησης του τρεχούμενου λογαριασμού, η δήλωση του Καραχάν φαίνεται λανθασμένη. Επιπλέον, οι ροές κεφαλαίων μπορούν να σταματήσουν. Ρωτήστε οποιονδήποτε πέρασε τη λατινοαμερικανική κρίση χρέους στη δεκαετία του 1980 και του 1990 ή σε οποιαδήποτε από τις νότιες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία, στην πρόσφατη κρίση του ευρωπαϊκού χρέους.
Το δυναμικό μιας οικονομικής κρίσης στην Τουρκία δεν επισημάνθηκε μόνο από το ΔΝΤ. Τον Μάρτιο του 2018, ο οργανισμός αξιολόγησης Moody’s υποβάθμισε την Τουρκία από Ba1 σε Ba2 με αρνητικές προοπτικές. Όπως ανέφερε ο οργανισμός, «η κυβέρνηση φαίνεται ότι εξακολουθεί να επικεντρώνεται σε βραχυπρόθεσμα μέτρα, εις βάρος της αποτελεσματικής νομισματικής πολιτικής και της θεμελιώδους οικονομικής μεταρρύθμισης». Η Moody’s έκανε επίσης αναφορά στον «αυξημένο κίνδυνο εξωτερικού σοκ, στα μεγάλα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών της χώρας, το υψηλό εξωτερικό χρέος και τους αυξημένους πολιτικούς κινδύνους.
Κοιτάζοντας μπροστά, η Τουρκία κατευθύνεται σε αβαθή οικονομικά ύδατα, οδηγούμενη από την πεποίθηση ότι πρέπει να διατηρηθεί ισχυρή ανάπτυξη ώστε ο Πρόεδρος Ερντογάν και το Κόμμα ΑΚP να κερδίσoyn την επανεκλογή τουw τον Νοέμβριο του 2019. Το ερώτημα είναι: αντέχουν τόσο πολύ; Με την άνοδο των διεθνών επιτοκίων, μια πιθανή επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης που συνδέεται με την αύξηση του προστατευτισμού του εμπορίου και των συνεχιζόμενων δαπανών από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας στη βόρεια Συρία, τα δημόσια οικονομικά της χώρας είναι πιθανό να συρρικνωθούν . Κατά μία έννοια, ο Πρόεδρος Ερντογάν παίζει ένα μεγάλο στοίχημα με τους επενδυτές, να θέτουν τα κεφάλαιά τους σε μια όλο και περισσότερο επικίνδυνη κατάσταση. Λαμβάνοντας υπόψη τις γεωπολιτικές εξελίξεις και τις αυξανόμενες πιθανότητες για μια σημαντική διόρθωση των χρηματοπιστωτικών αγορών σε κάποια στιγμή τους επόμενους μήνες, η Τουρκία φαίνεται να κατευθύνεται προς μια μεγάλη οικονομική κρίση.
Scott B. MacDonald
nationalinterest.org
https://www.militaire.gr/to-aperiskepto-risko-toy-erntogan-i-toyrkia-se-kindyno-sovaris-oikonomikis-krisis/
Από Π. Καρβουνόπουλος - 28/03/2018
Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger.
Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.
Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.