Η «ζώνη του πολέμου» αγγίζει την Ελλάδα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Τουρκία και Ελλάδα: στρατηγικά μεγέθη. 
(2) Τουρκία, χειρότερα και από την Ελλάδα... 
(3) Ηνίοχος 2018: Άρχισε η μεγάλη πολυεθνική αεροπορική άσκηση.
 (4) Έβρος. Aντιαρματική τάφρο κατασκευάζει  η Τουρκία. 
(5) Περικλής Νεάρχου:Ψάχνουν τετελεσμένα στα Ενεργειακά οι Τούρκοι. 
Ανοιχτό ένα μετωπικό επεισόδιο στο Αιγαίο.


Στην Ελλάδα υπήρξε μία υστέρηση κατανόησης ότι έχουμε εισέλθει σε νέα φάση, ότι η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας είναι στρατηγικού κι όχι τακτικού χαρακτήρα, ότι -δια της Τουρκίας- η «ζώνη του πολέμου» μας αγγίζει. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο στο κυβερνητικό επίπεδο, αλλά και στο επίπεδο των υπηρεσιακών παραγόντων όλων των αρμοδίων κρατικών μηχανισμών, οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν εδώ και καιρό σημάνει συναγερμό.

Είναι ανθρώπινη η τάση να διαβάζουμε το σήμερα με τα εργαλεία του χθες, αλλά τα σημάδια ήταν αρκετά και κυρίως ηχηρά για να τα παραβλέψει κανείς. Κατά συνέπεια, είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού μία διανοητική αδράνεια όσον αφορά την προσαρμογή και στο πολιτικό και στο επιχειρησιακό επίπεδο.

Είναι αληθές ότι ο Κοτζιάς μιλούσε για «νευρική Τουρκία», αλλά αυτός είναι ένας περιγραφικός όρος κι όχι μία ανάγνωση του νέου τρόπου που εδώ και καιρό ενεργεί ο Ερντογάν. Εξ ου και οι αλλεπάλληλοι αιφνιδιασμοί. Τώρα –σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες– η Αθήνα έχει ζητήσει από τις ΗΠΑ να παρέμβουν πυροσβεστικά.

Για την ακρίβεια, συζητείται το ενδεχόμενο να πραγματοποιηθεί το αμέσως επόμενο διάστημα μία τριμερής συνάντηση Κοτζιά-Τίλλερσον-Τσαβούσογλου στην Ουάσιγκτον με σκοπό να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο συμπεριφοράς των δύο πλευρών, προκειμένου να πέσει η θερμοκρασία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και να αποτραπούν επεισόδια, όπως εκείνο στα Ίμια, αλλά και το αντίστοιχο στον Έβρο.

Αμερικανική μεσολάβηση

Η αμερικανική διπλωματία ανταποκρίθηκε. Η συνάντηση δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί. Αν πραγματοποιηθεί, στο τραπέζι θα τεθεί και η τύχη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών. Ο Τσαβούσογλου, πιστός στην οθωμανική παράδοση, θεωρείται δεδομένο πως θα επιδιώξει να αποσπάσει τα μέγιστα πολιτικά ανταλλάγματα από την ιδιότυπη ομηρία.

Η πρωτοβουλία της Αθήνας να καταφύγει στη μεσολάβηση του αμερικανικού παράγοντα είναι ενδεικτική και της αμηχανίας και του αδιεξόδου, στο οποίο έχει περιέλθει. Ουσιαστικά, δυσκολεύεται να βρει πρακτικές απαντήσεις στα κρίσιμα ερωτήματα που γεννά η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας. Μέχρι τώρα οι Έλληνες ιθύνοντες προσέγγιζαν τα γεγονότα με όρους παρελθόντος.

Έτσι, θεωρούσαν ότι στα Ίμια οι Τούρκοι θα έλεγαν στα ελληνικά σκάφη ότι βρίσκονται σε τουρκικά χωρικά ύδατα, οι Έλληνες θα έλεγαν στα τουρκικά σκάφη ότι βρίσκονται σε ελληνικά και κάπου εκεί θα έληγε η παράσταση. Άντε να συνέβαινε και κάποιο τζαρτζάρισμα με επικίνδυνους ελιγμούς. Το ενδεχόμενο εμβολισμού ήταν εκτός ορίζοντα, παρότι είχε προηγηθεί το επεισόδιο με την κανονιοφόρο “Νικηφόρος”.

Απειρία και αμηχανία

Κάτι ανάλογο συνέβη και στον Έβρο. Στην υπόθεση της σύλληψης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών υπάρχουν ακόμα πολλά σκοτεινά σημεία. Είναι σημαντικό, ωστόσο, ότι η εξελισσόμενη τουρκική άσκηση στην άλλη πλευρά των συνόρων δεν κρίθηκε ικανός λόγος για να δοθούν εντολές στις περιπόλους να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικές με το γνωστό αποτέλεσμα.

Όταν έγινε γνωστή η σύλληψη, η ελληνική πλευρά την αντιμετώπισε κι αυτή με όρους παρελθόντος. Θεωρούσε πως το πρόβλημα θα λυνόταν σε επίπεδο τοπικών στρατιωτικών διοικητών, όπως συνήθως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια. Γι’ αυτό και απέκρυψε το περιστατικό, προκειμένου να διευκολύνει την επιστροφή των δύο. Ως ένα βαθμό η πρώτη αυτή αντίδραση ήταν δικαιολογημένη.

Το αδικαιολόγητο και αποκαλυπτικό της διανοητικής-πολιτικής αδράνειας είναι ότι η διάψευση της ελπίδας για άμεση επίλυση δεν λειτούργησε αφυπνιστικά. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, απηχώντας το κλίμα που επικρατούσε στο Μαξίμου, συνέχισε να διαβεβαιώνει πως πρόκειται για υπόθεση ρουτίνας που θα λήξει σύντομα. Κι αυτό, παρότι η Άγκυρα είχε ήδη δείξει την πρόθεσή της να εκμεταλλευθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το περιστατικό.

Προφανώς, στο Μαξίμου δεν είχαν ούτε πρωτογενή πληροφόρηση, ούτε σχετική πείρα στη διαχείριση τέτοιων καταστάσεων. Ως εκ τούτου –όπως μας λέει συνεργάτης του πρωθυπουργού– τα όσα δήλωνε ο Τζανακόπουλος απηχούσαν αυτά που τους έλεγαν από το υπουργείο Εξωτερικών, το υπουργείο Άμυνας και την ΕΥΠ. Κι ακριβώς γι’ αυτό στη συνέχεια ακούστηκαν πολλές γκρίνιες. Ακόμα κι αν είναι έτσι, ήταν στοιχειώδες η κυβέρνηση να τηρήσει στάση αναμονής για μία υπόθεση, την εξέλιξη της οποίας έλεγχαν οι Τούρκοι κι όχι η ίδια.

Η εύκολη εξήγηση

Είναι αξιοσημείωτο, όμως, πως ακόμα και μετά, αντί να λάβουν το μήνυμα και να αναστοχαστούν, και εντός της κυβέρνησης και ευρύτερα στους κόλπους του πολιτικού συστήματος πολλοί κατέφυγαν στην εύκολη λύση να αποδίδουν τις τουρκικές επιθετικές ενέργειες σε εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες του Ερντογάν. Πρόκειται, άλλωστε, για συνήθη αντίδραση της Αθήνας, όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με έμπρακτες προκλήσεις που την αιφνιδιάζουν.

Προφανώς, όπως πάντα και παντού, έτσι και τώρα στην Τουρκία υπάρχουν τέτοιες σκοπιμότητες. Η σκοπιμότητα, μάλιστα, εντείνεται, λόγω των δυσκολιών που ο τουρκικός στρατός συναντάει στο Αφρίν, παρά την συντριπτική αριθμητικά υπεροχή του και την ακόμα πιο συντριπτική υπεροπλία του σε όλα τα επίπεδα. Πράγματι, ο Ερντογάν έχει ανάγκη μία εύκολη επικοινωνιακή νίκη. Και θεωρεί ότι μπορεί να την έχει στο μέτωπο με την Ελλάδα.

Εάν, ωστόσο, η Αθήνα βολευθεί αποκλειστικά και μόνο με αυτή την εξήγηση, θα έχει δει το δένδρο και θα έχει χάσει το δάσος. Και το δάσος είναι ότι η Άγκυρα έχει αλλάξει “πίστα”. Με άλλα λόγια, η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας είναι στρατηγικού κι όχι τακτικού χαρακτήρα. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως η γκάμα των επιθετικών κινήσεών της απέναντι στην Ελλάδα έχει διευρυνθεί επικίνδυνα.

Από τη ρητορική στην πράξη

Αυτό που μέχρι πρότινος οι ίδιοι οι Τούρκοι θεωρούσαν απαγορευτικό, έχει μπει ως ενδεχόμενη επιλογή στο τραπέζι. Τα επεισόδια και στα Ίμια και στον Έβρο το αποδεικνύουν. Το γεγονός ότι παραλλήλως η εμπρηστική ρητορική παραγόντων από όλο το πολιτικό φάσμα της Τουρκίας έχει υπερβεί κάθε όριο είναι ενδεικτικό του κλίματος που διαμορφώνεται στα ηγετικά κλιμάκια της γείτονος. Και για να μην υπάρξει η παραμικρή αμφιβολία, στη χορεία όσων χρσηιμοποιούν εμπρηστική ρητορική προσετέθη και ο ίδιος ο Ερντογάν.

Σταδιακά, η Άγκυρα έχει διολισθήσει από τη στρατηγική των “γκρίζων ζωνών” στη στρατηγική της τουρκοποίησης των ελληνικών νησίδων που έχει βάλει στο στόχαστρό της. Μπορεί από το 1996 Τούρκοι πολιτικοί να δήλωναν πως οι νησίδες είναι τουρκικές, αλλά αυτό ήταν ρητορική. Στην πραγματικότητα, επιδίωκαν να σύρουν την Αθήνα σε μία διαπραγμάτευση, προσδοκώντας πως από αυτή θα εξασφάλιζαν τον έλεγχο κάποιων νησίδων.

Η διολίσθηση από τις “γκρίζες ζώνες” στην τουρκοποίηση άρχισε όταν η ρητορική ενσωματώθηκε στον επιχειρησιακό σχεδιασμό της Άγκυρας. Αρχικά απαγόρευσαν και απέκλεισαν τους Έλληνες αλιείς από το να ψαρεύουν στα νερά των Ιμίων. Στη συνέχεια, οι τουρκικές ακταιωροί προσπαθούσαν με ελιγμούς να εκδιώξουν από την περιοχή τις ελληνικές. Ο εμβολισμός του “Γαύδος” είναι η κορύφωση αυτής της προσπάθειας και το έμπρακτο μήνυμα πως εάν υπάρξει ελληνική ναυτική παρουσία στην περιοχή θα κινδυνεύει να υποστεί την ίδια τύχη.

Εάν οι Τούρκοι καταφέρουν να συρρικνώσουν και στη συνέχεια εξαφανίσουν την ελληνική ναυτική παρουσία, το επόμενο βήμα τους θα είναι να εγκαταστήσουν στα Ίμια ένα κοπάδι ζώα με έναν κτηνοτρόφο να πηγαίνει εκεί υπό την προστασία του τουρκικού ναυτικού. Με άλλα λόγια, θα έχουν δημιουργήσει τετελεσμένο ευρύτερης εμβέλειας, δεδομένου πως τα Ίμια είναι συμβολική και ταυτοχρόνως πιλοτική περίπτωση.

 Σταύρος Λυγερός 

Ο Σταύρος Λυγερός έχει εργασθεί σε εφημερίδες (για 23 χρόνια στην Καθημερινή), ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Σήμερα αρθρογραφεί στο Πρώτο Θέμα. Συγγραφέας 13 βιβλίων. Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973.

https://slpress.gr/ethnika/i-zoni-tou-polemou-aggizei-tin-ellada/

 12 Μαρτίου 2018  


           ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ          



 1.
Τουρκία και Ελλάδα: στρατηγικά μεγέθη. 

Η Τουρκία κλιμακώνει συστηματικά τις προκλήσεις της κατά της Ελλάδος.

Κατέχει εξαιρετική γεωπολιτική θέση μεταξύ Δύσης-Ανατολής, διαθέτει ισχυρή ακόμη οικονομία, νεαρό και ραγδαίως αυξανόμενο μουσουλμανικό πληθυσμό 75 εκατομμυρίων, μεγάλης ισχύος Ένοπλες Δυνάμεις και ένα αδίστακτο ολοκληρωτικό καθεστώς υπό τον απρόβλεπτο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Παραμένει η μακράν ισχυρότερη Περιφερειακή Δύναμη στην φλεγομένη Εγγύς Ανατολή.

Ο Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας κατηγορείται από το 2016 ολοένα εντονότερα και πυκνότερα σε διεθνή κλίμακα για αυταρχισμό, μεγαλομανία, στραγγαλισμό της ελευθεροτυπίας, διώξεις των αντιπάλων του κ.α. Ωστόσο, είναι αναμφίβολα ικανός και δεν πρέπει να υποτιμάται. Όταν εξελέγη πρώτη φορά Πρωθυπουργός τον Σεπτέμβριο 2001, οι Τράπεζες ήσαν χρεοκοπημένες και πολλές, η Τουρκία ζεμένη στο 18ο κατά σειράν αυστηρότατο πρόγραμμα του ΔΝΤ, ο πληθωρισμός 75% και η τουρκική λίρα σε διαρκή υποτίμηση. Με σημαία του το ήπιο Ισλάμ απελευθέρωσε και διοχέτευσε στην παραγωγή της, έως τότε απόβλητες αλλά γιγαντιαίες μάζες των πιστών Μουσουλμάνων στην Ανατολία και με υπουργό των Οικονομικών τον διεθνούς κύρους οικονομολόγο Κεμάλ Ντερβίς προχώρησε με τέτοια συνέπεια και ταχύτητα σε βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε στη δεύτερη θητεία του διέκοψε το 19ο πρόγραμμα του ΔΝΤ. Σε οκτώ χρόνια οι 79 Τράπεζες περιορίσθηκαν σε 49 και αύξησαν την κεφαλαιακή τους επάρκεια στο ζηλευτό 19%, η Τουρκία κατέκτησε την 15η θέση στην Ομάδα G20 των 20 ισχυροτέρων οικονομιών του Κόσμου και το ΑΕΠ της αυξήθηκε κατά 70%. Μεταξύ 2010-1017 το ΑΕΠ της Ελλάδος μειώθηκε κατά 25%. Από το 2015 η τουρκική οικονομία δέχθηκε αύξηση πληθωρισμού και μείωση επενδύσεων αλλά μένει ισχυρή.

Ο πληθυσμός της Τουρκίας υπερέβη τα 75 εκατομμύρια και αυξάνεται ταχύτατα με υψηλό δείκτη γεννητικότητας και μέσο όρο ηλικίας τα 29 έτη που στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι τα 40. Ορμητικοί δείκτες αυξάνουν τους Μουσουλμάνους και μειώνουν τους Χριστιανούς στην βαλκανική ενδοχώρα μας όπου η Άγκυρα υπό τον Ερντογάν ασκεί εις μέγα βάθος την στρατηγική του Νεο-Οθωμανισμού και έχει καταλάβει κεντρικές θέσεις ισχύος. Αντίθετα στην Ελλάδα μεταξύ 1961-2001 τα παιδιά έως 14 ετών μειώθηκαν κατά 601.772 ενώ οι γέροι άνω των 65 ετών τριπλασιάσθηκαν σχεδόν από 687.227 σε 1.861.417. Ο δείκτης γηράνσεως του ελληνικού πληθυσμού ανήλθε στο 18,5% -τον υψηλότερο στην Ευρώπη μετά τη Γερμανία.

Αντιμέτωπη με την τουρκική απειλή κατά τα τελευταία εξήντα χρόνια η Ελλάδα αυξάνει τις αμυντικές δαπάνες της. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Έρευνας Διεθνούς Ειρήνης με έδρα τη Στοκχόλμη, το 2010 η Ελλάδα κατατάσσεται πρώτη από όλες τις χώρες της Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας σε εισαγωγές συμβατικών όπλων με 17,1% έναντι 10,8% της Τουρκίας και πέμπτη παγκοσμίως με 4% έναντι 3% της Τουρκίας. Το 2004 οι εξοπλιστικές παραγγελίες της ανήλθαν σε 5,2 δις δολάρια. Το 74% των αμυντικών δαπανών, ωστόσο, καλύπτει τις λειτουργικές δαπάνες. Είναι η υψηλότερη αναλογία στις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ όπου ταυτόχρονα η Ελλάδα κατατάσσεται τελευταία σε δαπάνες για υποδομές. Οι Ένοπλες Δυνάμεις, λόγω της αποστολής τους, παραμένουν εύλογα εκτός κριτικής. Ωστόσο έως το 2012 ο Ελληνικός Στρατός Ξηράς είχε 55 Διοικήσεις, όσες περίπου ο Στρατός των Η.Π.Α. Τον Φεβρουάριο 2010 κατείχε 874 στρατόπεδα: στη Β. Ελλάδα 542, στα νησιά 127, στη Θράκη 54, στη Κεντρική και Νότιο Ελλάδα 151. Ταυτόχρονα στα Δικαστήρια αποδείχθηκε ότι επιφανείς του Πολιτικού Συστήματος λεηλάτησαν τεράστιες αμυντικές δαπάνες και εκτίουν βαριές ποινές. Εφέτος η Αξιωματική Αντιπολίτευση καταγγέλλει ονομαστικά τον Υπουργό Αμύνης για μίζες σε πωλήσεις όπλων. Οι πολιτικοί ηγέτες δεν συζητούν κατ’ ιδίαν την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής.

Παρά την προφανή υπεροχή της, όμως, η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με εκρηκτικά προβλήματα τόσο στο εσωτερικό της όσο και στα ανατολικά της σύνορα. Πριν δυο μόλις χρόνια διακεκριμένος Τούρκος αναλυτής Χαλίλ Καρβελί σημείωσε:[1]

«Η Ανατολία καλύπτει το 97% αλλά πάντα ήταν δύσκολο να ενωθεί. Χρειάσθηκαν χίλια σχεδόν χρόνια, από την Μάχη του Μαντζικέρτ το 1071, ώστε η ελληνιστική πλειοψηφία της να μετατραπεί σε τουρκική από άποψη γλώσσας και θρησκείας όταν οι αυτόχθονες Χριστιανοί προσηλυτίσθηκαν στο Ισλάμ σταδιακά, αλλά σε μεγάλο βαθμό επιφανειακά. Η διαμάχη μεταξύ Ανατολίας και Κωνσταντινούπολης, όμως, δεν τελείωσε ποτέ. Στις αρχές του 20ού αιώνα το ένα πέμπτο του πληθυσμού της Ανατολίας, Αρμένιοι, Έλληνες και Ασσύριοι υπέστησαν γενοκτονία και αναγκαστική προσφυγιά, αλλά οι Κούρδοι και οι Αλεβίτες έχουν αντισταθεί στην αφομοίωση. Το Τουρκικό Κράτος προσπάθησε να καταστείλει τους Κούρδους είτε εκτοπίζοντάς τους στο εσωτερικό είτε σφαγιάζοντάς τους το 1931 στην επαρχία Αγκρί και το 1937 και το 1938 στην επαρχία Ντερσίμ. Αν και πιστός στο κοσμικό Κράτος του Κεμάλ, ο Στρατός μετά το πραξικόπημα του 1980 έκανε υποχρεωτική την θρησκευτική εκπαίδευση και σε κάθε χωριό έκτισε τζαμί αλλά ο συνδυασμός εθνικισμού και εξισλαμισμού δεν κατόρθωσε να ελέγξει την άνοδο του κοσμικού εθνικισμού των Κούρδων. Έχει έλθει ο καιρός οι ηγέτες της Τουρκίας να τερματίσουν την βίαιη καταστολή των Κούρδων. Αν η Τουρκία κοιτάξει το παρελθόν της, θα συνειδητοποιήσει ότι επιμένοντας να επιβάλει την ομοιογένεια θα συνεχίσει να διαιρεί τη χώρα και, στη διαδικασία, θα την διαλύσει».

Τα δυο επόμενα άρθρα θα εκθέσουν συνοπτικά την δράση των Κούρδων και των Αλεβιτών στο εσωτερικό και στην ανατολική περίμετρο της Τουρκίας. 

Ν. Ι. Μέρτζος


[1] Halil Karveli, Η διολίσθηση της Τουρκίας, Foreign Affairs, the Hellenic Edition, 7/3/2016

http://www.anixneuseis.gr/?p=186178

12/3/2018


2.
Τουρκία, χειρότερα και από την Ελλάδα... 

Ο "σουλτάνος” ​Ερντογάν την εβδομάδα που πέρασε τα έβαλε με τον οίκο αξιολόγησης της Moody’s γιατί υποβάθμισε τις τουρκικές τράπεζες. Στην ίδια ομιλία αναφέρθηκε στην τελευταία αναβάθμιση της Ελλάδας.

"Πείτε μας με ποια λογική και με ποια κριτήρια μας υποβαθμίσατε. Οι γείτονές μας έχουν βυθιστεί, είναι εξαντλημένοι. Ωστόσο την αναβαθμίσατε. Σας ξέρουμε καλά" είπε ο Ερντογάν.

Η εφημερίδα Daily Sabbah, σχολιάζοντας την υποβάθμιση της Τουρκίας από τη Moody’s απέδωσε την ενέργεια σε σκοτεινή συνωμοσία "η έκθεση της Moody’s γράφτηκε πιθανότατα στο σπίτι του Φετουλάχ Γκιουλέν"...

Ο Γκιουλέν για την τουρκική κυβέρνηση μοιάζει να έχει μια θέση ανάλογη με αυτήν που έχει ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδας κ. Στουρνάρας. Η συμπάθεια και η "αγάπη” προς το πρόσωπό του δεν κρύβονται.

Η Τουρκία μετά από 15ετία περίπου δυναμικής οικονομικής ανάπτυξης φαίνεται να εισέρχεται σε μια περίοδο οικονομικής αποσταθεροποίησης. Η άνοδος του λαϊκιστή Ερντογάν ενισχύθηκε από την καλή πορεία της οικονομίας μετά την κρίση των αρχών της περασμένης δεκαετίας.

Η αποσταθεροποίηση της οικονομίας όμως μπορεί να βάλει τέλος στο πολιτικό τους άστρο.

Ο Τουρισμός

Το μεγαλύτερο πλήγμα τα τελευταία χρόνια η Τουρκία το έχει δεχτεί από την πτώση των εσόδων από τον τουρισμό. Το 2015 είχαν επισκεφτεί την Τουρκία περί τα 40 εκατ. τουρίστες, σχεδόν διπλάσιοι από αυτούς που επισκέφθηκαν την Ελλάδα. Τα 40 εκατ. εκτιμάται πως συνεισέφεραν στην τουρκική οικονομία περί τα 30 δισ. δολάρια, συμβάλλοντας κατά 12% στο ΑΕΠ της γείτονος που το 2015 έφτασε τα 850 δισ. δολάρια έναντι 950 δισ. δολάρια το 2013.

Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2016 οι εισπράξεις από τον τουρισμό παρουσίαζαν βουτιά της τάξης του 36%. Από το πλήγμα αυτό στην Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής λόγω γεωπολιτικής έντασης επωφελήθηκε η Ελλάδα και οι άλλες ευρωπαϊκές μεσογειακές χώρες.

Από το 2003 μέχρι το 2008 οι εξαγωγές προς την ΕΕ παρουσίασαν αύξηση κατά 300%. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν αυξηθεί μόνο κατά 7%.

Παρά το πλήγμα στον τουρισμό το 2017 η οικονομία της Τουρκίας συνέχιζε να "πετάει” καθώς στο τρίτο τρίμηνο η ανάπτυξη σε ετήσια βάση έτρεχε με 11,1%. Εκτός από το φθηνό πετρέλαιο και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ που τόνωσε τη ζήτηση η εκτίναξη αυτή αποδίδεται και σε εσωτερικές εξελίξεις στη γείτονα.

Το καλοκαίρι του 2016 έγινε το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία και η οικονομία στο τρίτο τρίμηνο παρουσίασε ύφεση. Η Κεντρική Τράπεζα έριξε στην αγορά μεγάλες ποσότητες ρευστότητας προκειμένου επιχειρήσεις και νοικοκυριά να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα μείωσης των τουριστικών εσόδων και της γενικότερης οικονομικής δυσπραγίας. Υπολογίζεται πως έχουν δοθεί περί τα 220 δισ. τουρκικές λίρες σε δάνεια προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Παρ’ όλα αυτά στο τρίτο τρίμηνο 2017 το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών έχει αυξηθεί στα 41,9 δισ. δολ. (4,7% του ΑΕΠ) από 33,7 δισ. δολ. στα τέλη του 2016.

Η διανομή δωρεάν χρήματος όμως όταν δεν είσαι το χρηματιστηριακό κέντρο του κόσμου και δεν διαθέτεις κάποιο ισχυρό αποθεματικό νόμισμα πολύ γρήγορα εξελίσσεται σε πρόβλημα.

Η καλύτερη εικόνα της οικονομίας μιας χώρας που έχει εθνικό νόμισμα είναι η πορεία της ισοτιμίας του. Το 2009 1 ευρώ ισοδυναμούσε με 2 τουρκικές λίρες, σήμερα ισοδυναμεί με 4,5 λίρες.

Στην Ελλάδα, μεταξύ 2010 και σήμερα έχουμε χάσει περίπου το 25% του ΑΕΠ με ό,τι αυτό σημαίνει για την αγοραστική δύναμη. Στην Τουρκία τα νοικοκυριά έχουν χάσει πάνω από το 60% της αγοραστικής τους δύναμης και της αξίας των αποταμιεύσεων...

Στην Ελλάδα αν οι "παλαβοί” είχαν καταλάβει το Νομισματοκοπείο και είχαμε επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα, με υποτίμηση 60% θα είχαμε επαναστάσεις και πραξικοπήματα.

Η θηλιά του χρέους...

Η Τουρκία δεν έχει μεγάλο δημόσιο χρέος, έχει όμως μεγάλο εξωτερικό χρέος. Η υποτίμηση της τουρκικής λίρας δυσκολεύει το κράτος αλλά και τις λιγότερο εξαγωγικές επιχειρήσεις για να πληρώσουν το χρέος αυτό. Η αύξηση των αμερικάνικων επιτοκίων, το διαφαινόμενο τέλος του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και μια πιθανή επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας, θα προκαλούσε στην Τουρκία μεγαλύτερη ασφυξία από τη δύσκολη κατάσταση την οποία ήδη βιώνει.

Το εξωτερικό χρέος της Τουρκίας ανέρχεται σε περίπου 450 δισ. δολάρια από τα οποία τα 276 δισ. δολάρια είναι σκληρά νομίσματα όπως δολάρια και ευρώ. Τα υπόλοιπα 174 δισ. δολάρια είναι σε λίρες Τουρκίας. Αμφότερα αντιμετωπίζουν προβλήματα. Τα επιτόκια της λίρας έχουν διπλασιαστεί τα τελευταία πέντε χρόνια από 6 σε 12%.

Η ένταση των σχέσεων της Τουρκίας με τη Δύση επιδεινώνει την κατάσταση. Η Τουρκία τα τελευταία 20 χρόνια προσπάθησε με επιτυχία να εξελιχθεί στο εργοστάσιο της Δύσης στη γειτονιά της, υποκαθιστώντας ένα μικρό μέρος των εισαγωγών από την Κίνα και τις ασιατικές χώρες.

Οι τελευταίες εξελίξεις έχουν ανατρέψει αυτήν την εικόνα του ελκυστικού προορισμού παραγωγικών επενδύσεων, κυρίως σε τομείς μηχανολογικού εξοπλισμού και κλωστοϋφαντουργίας.

Η γοητεία της Ρωσίας

Το 68% των Τούρκων πολιτών πιστεύει ότι η σχέση της Τουρκίας με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ καταρρέει. Το 71,5% των Τούρκων πιστεύει πως η Τουρκία πρέπει να συνάψει μια οικονομική, πολιτική και αμυντική συμμαχία με τη Ρωσία.

Η Ρωσία δεν φημίζεται πως εξασφαλίζει ευημερία σε όσους εξαρτώνται από αυτήν. Η Συρία που ήταν η μοναδική χώρα μακριά από τα σύνορά της που εξαρτιόταν από τη Ρωσία, σπαράσσεται από εμφύλιες διαμάχες και έχει σχεδόν καταρρεύσει εξάγοντας εκατομμύρια πρόσφυγες. Η Ουκρανία βρίσκεται σε εμφύλιο επίσης.

Οι αντιπαραθέσεις της Τουρκίας με όλους σχεδόν τους γείτονες τους οποίους θέλει να εντάξει σε κάποιο νεοθωμανικό σχέδιο ισχύος δεν φαίνεται πως θα έχει θετικό αποτέλεσμα για την ίδια.

Οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ δεν βρίσκονται στην καλύτερη φάση τους. Για την ακρίβεια κρέμονται από μιαν κλωστή. Αν η Τουρκία συνεχίσει να προσεγγίζει τη Ρωσία και το Ιράν παρακάμπτοντας το δυτικό εμπάργκο δεν αποκλείεται και η ίδια να υποστεί κυρώσεις. Η Τουρκία όμως είναι μέλος του ΝΑΤΟ και μια από τις σημαντικές περιφερειακές δυνάμεις του.

Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ και Αίγυπτος έχουν συνάψει κάποιου είδους συμμαχία ή οποία σαν στόχο έχει τον περιορισμό της τουρκικής ισχύος στη ΝΑ Μεσόγειο. Οι ΗΠΑ στηρίζουν τους Κούρδους οι οποίοι συνέβαλαν στη διάλυση του Ισλαμικού Κράτους αλλά σχεδιάζουν αυτόνομη κρατική οντότητα απειλώντας την προσάρτηση των κουρδικών επαρχιών της Τουρκίας.

Η αποσταθεροποίηση της Τουρκίας δεν θα είναι εύκολη υπόθεση ούτε για τους γείτονες ούτε για την Ευρώπη. Η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα 75 εκατ. Αν αποσταθεροποιηθεί οι προσφυγικές πιέσεις θα είναι ανεξέλεγκτες...

Η επιθετικότητα της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας εκτός της προσπάθειας επικοινωνιακής διαχείρισης της κουρδικής "σφήνας” και τους εκβιασμούς συμμετοχής στο ενεργειακό πάρτι της Ν.Α. Μεσογείου μπορεί να αποδοθεί και στην προσπάθεια διαχείρισης του οικονομικού προβλήματος που αναδύεται...

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΥΠΑΣ 

http://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3278777/tourkia-xeirotera-kai-apo-tin-ellada


13/3/2018








3.
Ηνίοχος 2018: 
Άρχισε η μεγάλη πολυεθνική αεροπορική άσκηση.

Στη άσκηση συμμετέχει μεγάλος αριθμός αεροπορικών δυνάμεων από την Ελλάδα, τις ΗΠΑ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία και την Κύπρο και θα διεξαχθεί σε όλο το εύρος του FIR Αθηνών

Ξεκίνησε σήμερα 12 Μαρτίου, η Πολυεθνική Αεροπορική Άσκηση Μεσαίας Κλίμακας «Ηνίοχος 2018», η οποία θα έχει ως βάση το αεροδρόμιο της Ανδραβίδας και θα λάβει χώρα σε όλο το εύρος του ελληνικού εναέριου χώρου. Αντικειμενικός σκοπός της Άσκησης είναι να παρέχει ρεαλιστική επιχειρησιακή εκπαίδευση σε συνθήκες που προσομοιάζουν ένα σύνθετο, πολλαπλών απειλών περιβάλλον μάχης, ώστε να μεγιστοποιήσουν την επιχειρησιακή ετοιμότητα της Πολεμικής Αεροπορίας.



Τα σενάρια της άσκησης:

- Καταστολή του συστήματος Αεράμυνας – Interdiction of Air Defense Systems (IADS).
- Προσβολή Αεροδρομίου.
- Προσβολή Ειδικών Στόχων /Αεροπορική Απομόνωση (Γέφυρες, υποδομές, μέσα και προσωπικό).
- Προσβολής Στόχων επιφανείας.
- Προστασία Αεροσκαφών Υποστήριξης (Slow Mover).
- Αποστολές Έρευνας και Διάσωσης Μάχης (Combat Search and Rescue ).



Στον Ηνίοχο 2018 συμμετέχουν οι παρακάτω χώρες:

Ελλάδα: F-16 BLOCK 30/50/52+/M, F-4, M-2000, EMB-145H AEW&C
ΗΠΑ: F-15
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα: MIRAGE 2000-9
Ηνωμένο Βασίλειο:Eurofighter Typhoon FGR4
Ιταλία: TORNADO
Κύπρος: AW-139

"Δεδομένου του υψηλού επιπέδου του προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας  και της ικανότητάς μας να διεξάγουμε ασκήσεις που συμπεριλαμβάνουν πληθώρα οπλικών συστημάτων στο πλαίσιο μιας από της μεγαλύτερης περιοχής ασκήσεων στην Ευρώπη, η άσκηση «ΗΝΙΟΧΟΣ» φιλοδοξεί να γίνει η πιο ανταγωνιστική άσκηση στην Ευρώπη και στον Μεσογειακό χώρο, και παρέχει στους συμμετέχοντες ένα υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης καθώς επίσης και μια ξεχωριστή εμπειρία συμμετοχής." σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Πολεμική Αεροπορία.

 https://www.haf.gr/structure/ata/keat/iniohos/archeio/iniochos-2018/

12/3/2018




4.
 Έβρος. Aντιαρματική τάφρο κατασκευάζει  η Τουρκία.  

Η Τουρκία κατασκευάζει αντιαρματική τάφρο απέναντι από τις Καστανιές, 4,5 χιλιόμετρα από το σημείο που συνελήφθησαν οι δυο Έλληνες στρατιωτικοί, σύμφωνα με το ρεπορτάζ που δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα “ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ”. Ο απεσταλμένος της έβγαλε φωτογραφίες από τα έργα των Τούρκων, τα οποία έχουν βέβαια ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό και προχωρούν με γρήγορους ρυθμούς, σχεδόν έχουν ολοκληρωθεί.



Πρόκειται για κατασκευή αντιαρματικής τάφρου πλάτους 50 (πενήντα) μέτρων. Είναι το βασικό οχυρωματικό έργο των τουρκικών δυνάμεων που σκοπεύει στην αναχαίτιση της πλημμυρίδας των ελληνικών αρμάτων μάχης και μηχανοκίνητων δυνάμεων, σύμφωνα με πληροφορίες που περιήλθαν στα χέρια των ελληνικών υπηρεσιών πληροφοριών.

Το έργο υποτίθεται ότι είναι «αντιπλημμυρικό», αλλά η σχεδίαση και το σημείο που εκτελείται, είναι εντελώς άσχετο με έργο πολιτικής προστασίας και πρόκειται για μία στρατιωτική κατασκευή, η οποία εκτελείται από το Μηχανικό του τουρκικού Στρατού και όχι από τη νομαρχία της Ανδριανούπολης όπως θα συνέβαινε αν ήταν πολιτικό έργο.

Παρόμοια τάφρο έχει κατασκευάσει και η Ελλάδα

Όπως αναφέρει το evros-news.gr και η Ελλάδα κατασκευάζει παρόμοια τάφρο και μάλιστα μήκους περίπου 130 χιλιομέτρων, για τον ίδιο ακριβώς λόγο και επικαλούμενη επίσης αντιπλημμυρικά έργα. Μέχρι σήμερα από περίπου 130 χιλιόμετρα που θα είναι το συνολικό μήκος έχουν υλοποιηθεί πολύ μεγάλο ποσοστό ενώ έχουν εκσκαφεί κυριολεκτικά εκατ. κ.μ. εδάφους, τα οποία επανατοποθετήθηκαν στις αγροτικές εκτάσεις της περιοχής, καθ’ υπόδειξη των αγροτών κατοίκων. Μάλιστα το έργο υλοποιείται από μονάδες Μηχανικού των Ενόπλων Δυνάμεων και όχι από ιδιωτικές κατασκευαστικές εταιρείες, αφού θα κόστιζε περίπου 170 εκατ. ευρώ.




 Habertürk Kanal Edirne'yi havadan görüntüledi


Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι κατασκευής του καναλιού:

-Ο πρώτος είναι κάλυψη-απόκρυψη προπαρασκευαστικών ενεργειών βίαιης διέλευσης του Έβρου: Ο τουρκικός Στρατός δημιουργεί έναν τεχνητό πεδίο ασκήσεων που προσομοιάζει 100% στον Έβρο μακριά από τα αδιάκριτα ελληνικά βλέμματα.

Τώρα όλες οι τουρκικές ασκήσεις διάβασης υδάτινου κωλύματος, εντοπίζονται, παρακολουθούνται και καταγράφονται από την ελληνική πλευρά, μαζί με όλες τις τακτικές που ακολουθούν. Όταν ολοκληρωθεί το έργο, το τουρκικό Μηχανικό θα μπορεί να δρα αθέατο.

-Μπορούν να συγκεντρώνονται δυνάμεις ζεύξης υδάτινου κωλύματος για αιφνιδιαστική επίθεση, μακριά από τα ελληνικά μέσα ηλεκτρονικής και φυσικής παρατήρησης

-Δημιουργούν ένα μείζον εμπόδιο στις ελληνικές μηχανοκίνητες δυνάμεις, κατ’αρχήν για να καταλάβουν ολόκληρη την εξέχουσα του Κάραγατς και να την χρησιμοποιήσουν ως διαπραγματευτικό όπλο σε περίπτωση π.χ. κατάληψης ενός ελληνικού νησιού και κατά δεύτερον για να επιτεθούν και να ζεύξουν αυτές προς Ανατολάς τον Έβρο και να εξορμήσουν στην ένα πρώτο σημαντικό εμπόδιο σε μια προσπάθεια διέλευσης στην ανατολική όχθη και από εκεί και πέρα στην Ανδριανούπολη των ελληνικών μηχανοκίνητων δυνάμεων.

ΤΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ «ΙΣΟΔΥΝΑΜΟ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟ»

Θυμίζουμε ότι το ισοδύναμο τετελεσμένο προβλέπει, ότι η απάντηση στην οποιαδήποτε εχθρική ενέργεια εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, θα είναι ισοδύναμη ενέργεια των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.

Οπως αναφέρει το thinknews.gr, σε γενικές γραμμές μια κίνηση τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο θα οδηγούσε στην ανταπόδοσης της εχθρικής ενέργειας σε άλλη περιοχή (π.χ Κάραγατς, Ίμβρο) αποφεύγοντας την περαιτέρω κλιμάκωση στο σημείο της εχθρικής ενέργειας και οδηγώντας την όλη κατάσταση σε πλαίσιο, θεωρητικά, ελεγχόμενης σύγκρουσης.

Βάσει του ισοδύναμου τετελεσμένου, η περίπτωση κατάληψης βραχονησίδας από τους Τούρκους θα οδηγήσει σε ανάλογη ενέργεια, καταλαμβάνοντας εχθρική βραχονησίδα και μεταφέροντας την ενέργειας της κλιμάκωσης στον αντίπαλο. Σε μεγαλύτερης εχθρικής ενέργειας ανάλογη θα ήταν και η ελληνική απάντηση και στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνεται και αντεπιθετική κίνηση στο μέτωπο του Έβρου (π.χ στο προγεφύρωμα του Καραγάτς).

Σκοπός της κίνησης αυτής είναι η κινητοποίηση του διεθνούς παράγοντα με απώτερο στόχο την επίτευξη αμοιβαίας απαγκίστρωσης από εδάφη των δύο εμπλεκομένων.

Με την κίνηση της λοιπόν της Τουρκίας να βαφτίσει αρδευτικό έργο, μια αντιαρματική τάφρο (σε κάθε περίπτωση μπορεί να γεφυρωθεί από τον Ε.Σ) προσπαθεί να περιορίσει τις επιλογές της ελληνικής πλευράς σε μια δική της ενέργεια.

Ωστόσο η τουρκική τάφρος μπορεί θεωρητικά να αποτελεί εμπόδιο για την κατάληψη του συνόλου της εξέχουσας του Κάραγατς, από την άλλη όμως αποτελεί και σημείο οχύρωσης του επιτιθέμενου σε εκείνο το σημείο. Διότι πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις. Σε ότι αφορά το ισοδύναμο τετελεσμένο από όσο γνωρίζουμε είναι εν ισχύ και δεν υπάρχει κάποιο θεσμικό κείμενου που να υποστηρίζει το αντίθετο.

ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ…

Εάν παρακολουθήσει και ο πλέον αδαής τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες των ελληνικών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου, θα διαπιστώσει ότι οι σχηματισμοί που επιχειρούν στην περιοχή της Θράκης, μέσω ρεαλιστικής σεναρίων εκπαίδευσης που σφυρηλατούν μια νέα νοοτροπία η οποία επικεντρώνεται στο ότι είναι προτιμότερο να γνωρίζουν πώς θα αντιμετωπίσουν τον αντίπαλο παρά να ξορκίζουν το κακό.

Σε περίπτωση που οι εξ Ανατολών «σύμμαχοι» θελήσουν να ταράξουν τα νερά στον Έβρο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προωθήσουν τις τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες ταξιαρχίες στις περιοχές συγκέντρωσης κοντά στο ποτάμι. Σε περίπτωση που καταφέρουν να δημιουργήσουν προγεφύρωμα, δηλαδή να καταλάβουν ένα μικρό έστω τμήμα ελληνικού εδάφους, θα προσπαθήσουν να διοχετεύσουν ισχυρότερες δυνάμεις για να μεγαλώσει το προγεφύρωμα ώστε να επιχειρηθεί η κατάληψη των αντικειμενικών σκοπών βαθύτερα στο ελληνικό έδαφος.

Η πραγματικότητα είναι ότι σε μεγάλο ποσοστό έχει «φραχτεί» το μέτωπο του Έβρου με τα νέα αποκτήματα του αρματικού δυναμικού του Ελληνικού Στρατού (Leo 2HEL και Leo 2A4), αλλά σε κάθε περίπτωση η αντιμετώπιση μιας τέτοιου είδους απειλής επιτυγχάνεται με τη συνεργασία αρμάτων και μηχανοκίνητου πεζικού. Τα δεδομένα αυτά σε συνδυασμό με τα μέσα που αξιοποιεί ο αντίπαλος και τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που διαθέτουν οδηγούν στη διαφοροποίηση της αναλογίας της μαχητικής ισχύος.

Είναι γνωστό, ότι το άρμα είναι κάτι οικείο στις δυνάμεις του πεζικού, ενώ η συνεργασία αρμάτων μάχης με μηχανοκίνητο πεζικό έχει ανέλθει σε υψηλά επίπεδα και λειτουργούν ως ενιαίο σύνολο. Ωστόσο, η έλλειψη σύγχρονων ΤΟΜΑ (Τεθωρακισμένο Όχημα Μάχης) με πυροβόλο που να μπορεί να προσβάλει και καταστρέψει τουλάχιστον τα εχθρικά ΤΟΜΑ αποτελεί μειονέκτημα κατά τις επιχειρήσεις, όπως επίσης και η έλλειψη επαρκούς θωράκισής τους που ουσιαστικά αναγκάζει το πεζικό να ακολουθεί από απόσταση τα άρματα, για να μην καταστεί εύκολη λεία στα όπλα του αντιπάλου.

Επιπλέον και η χρήση των ΤΟΜΠ Μ113 ενέχει περιορισμούς από τη στιγμή που δεν μπορούν να ενεργήσουν αυτόνομα σε ξεχωριστή κατεύθυνση από τα άρματα μάχης, διότι δεν διαθέτουν ικανή θωράκιση και ισχύ πυρός και φυσικά δυνατότητα νυκτερινής παρατήρησης πέραν του τομέα της οδήγησης.

Ωστόσο, η αύξηση του βεληνεκούς και της ευκινησίας του πυροβολικού θα επηρέαζε την εκλογή του ΑΝΣΚ από πλευράς βάθους, ενώ η εισαγωγή της χρήσης ΜΕΑ (Μη επανδρωμένων Αεροχημάτων) τα οποία αναλαμβάνουν αποστολές ευρέως φάσματος (επιτήρηση – παρατήρηση με μετάδοση δεδομένων σε πραγματικό χρόνο) δίδει το τακτικό πλεονέκτημα σε εκείνον που θα τις αξιοποιήσει πρώτος.


Σε κάθε όμως περίπτωση, τα λόγια του Ναπολέοντα ότι «ο ποταμός είναι ένα εμπόδιο που μπορεί να καθυστερήσει τον εχθρό, και εάν αποφασίσεις να αμυνθείς επ’ αυτού η μόνη λύση είναι να διατηρήσεις τις δυνάμεις σου σαν μια μάζα και να επιπέσεις επ’ αυτού πριν συμπληρώσει τη διάβασή του» αποτελούν τη βασική αρχή της άμυνας στην ποτάμια γραμμή του Έβρου…

https://viralpage.gr/tremoyn-tis-ellinikes-erpystries-kataskeyazei-antiarmatiki-tafro-i-toyrkia-o-erntogan-skavei-gia-polemo-armaton-ston-evro

12/3/2018



5.
Περικλής Νεάρχου:Ψάχνουν τετελεσμένα στα Ενεργειακά οι Τούρκοι. 
Ανοιχτό ένα μετωπικό επεισόδιο στο Αιγαίο.

Οι Τούρκοι , ειδικά αυτοί την περίοδο, ψάχνουν για ένα τετελεσμένο στην Κυπριακή ΑΟΖ για τα ενεργειακά, ώστε να μπουν σε ένα παιχνίδι μοιρασιάς, που για χρόνια είναι εκτός, λέει ο πρέσβης επί τιμή Περικλής Νεάρχου ,στον  98.4  radio.

 Το ενδεχόμενο για ένα σοβαρότερο επεισόδιο στο Αιγαίο , είναι ανοιχτό , είπε ο πρέσβης επί τιμή Περικλής Νεάρχου, σημειώνοντας ότι τα ενεργειακά πίσω από την ΑΟΖ, είναι το κρίσιμο θέμα κλειδί για την Τουρκία, αφού ειδικά αυτή την περίοδο οι Τούρκοι, ψάχνουν για ένα τετελεσμένο στην Κυπριακή ΑΟΖ για τα ενεργειακά, ώστε να μπουν στην μοιρασιά , την ώρα που ΗΠΑ και Ρωσία κάνουν τις διευθετήσεις των συμφερόντων τους στην περιοχή.

12/3/2018