Ο Ιστορικός Σαράντος Ι. Καργάκος για το Σκοπιανό: «Ἀμυκλαῖοι σιγῆ ἀπώλοντο».
Ἐάν τό Σκοπιανό ζήτημα εἶχε ἀντιμετωπισθεῖ ἀπό τή διεθνῆ κοινωνία μέ τούς κανόνες τῆς ὀρθῆς λογικῆς, ἡ λύση τοῦ ὀνόματος θά εἶχε βρεθεῖ ἀμέσως μετά τήν κατάρρευση τῶν τιτοϊκῶν κατασκευῶν. Στό μάθημα τῆς Λογικῆς, πού διδαχθήκαμε οἱ παλαιότεροι, μάθαμε ὅτι ὑπάρχουν ἔννοιες ΟΛΟΥ καί ΜΕΡΟΥΣ. Ἡ Ἑλλάς, ὡς κράτος, εἶναι ἔννοια ὅλου πού ἐμπεριέχει καί τήν Μακεδονία ἀλλά ὡς ἔννοια μέρους.
Ἐπί Γιουγκοσλαβίας, τό νῦν κράτος τῶν Σκοπίων ἦταν ἔννοια μέρους πού δέν τό νιώθαμε –καί πολύ κακῶς– σάν κάτι ἔντονα ἐνοχλητικό. Μετά τή διάλυση τῆς Γιουγκοσλαβίας, ἡ σκοπιανή κατασκευή, ὡς ἀνεξάρτητο κράτος, ἔκανε τό ὄνομα Μακεδονία ἔννοια ὅλου ἀλλά γιά τόν ἑαυτό της.
Ἔτσι, μονοπώλησε τό ὄνομα Μακεδονία, κάτι πού κάνει τή δική μας Μακεδονία στά μάτια τῆς διεθνοῦς γνώμης νά φαίνεται σάν μιά ἑλληνική κατάκτηση καί ὄχι ὡς ἑλληνικό ἔδαφος. Διότι, ἐφόσον τά Σκόπια θά ἔχουν τό μονοπώλιο τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας, ἠθικά θά φαίνονται σάν κληρονόμοι ὅλης τῆς Μακεδονίας, δηλαδή ὅλης σχεδόν τῆς Βορείου Ἑλλάδος. Τό ὄνομα ἀπό μόνο του ἐγκρύπτει τόν ἀλυτρωτισμό.
Συνεπῶς, ἄς ἀφήσουμε τίς ἀερολογίες, ὅτι θά δεσμευθοῦν πώς δέν θά ἔχουν ἀλυτρωτικές τάσεις. Ἀλλά ἄς ποῦμε ὅτι ἔχουν. Αὐτό μᾶς φοβίζει; Εἶναι ἐντροπή γιά τή χώρα μας νά μᾶς τρομάζει μιά τέτοια ἀπειλή ἀπό ἕνα ἑτοιμόρροπο μόρφωμα 2,5 ἑκατομμυρίων κατοίκων. Ἄν οἱ Σκοπιανοί ἐκδηλώσουν ἀλυτρωτικές τάσεις, τότε μπορεῖ νά ἐκδηλώσουμε κι ἐμεῖς. Τό Μοναστήρι ἦταν μέχρι τό 1912 τό ἑλληνικό Παρίσι τῆς Βαλκανικῆς. Κάποιοι δικοί μας μέ βολική συνείδηση διατυπώνουν τή θεωρία περί «καινούργιου ἔθνους».
Καί ἀπορῶ: γιατί αὐτή ἡ θεωρία δέν προεκτείνεται μέχρι τή δημιουργία ἑνός καινούργιου ὀνόματος; Γιατί αὐτοί οἱ τάχα νεοφανεῖς γείτονες θέλουν νά μονοπωλοῦν τό πανάρχαιο ὄνομα τῆς Μακεδονίας, πού πάντα θά τούς φέρνει σέ ἀντιπαράθεση –πιθανῶς καί σέ σύγκρουση– μέ τούς Ἕλληνες καί αὔριο μέ τούς Βουλγάρους; Μέ τούς Ἀλβανούς βρίσκονται ἤδη σέ ρήξη. Καί μιά ἀκόμη ἀπορία: ἀφοῦ ἡ ἀλβανική γλῶσσα ἀναγνωρίστηκε πρόσφατα σάν ἰσότιμη τῆς σλαβικῆς, πού βαφτίστηκε ἀπό αὐτούς σάν μακεδονική, μήπως καί οἱ Ἀλβανοί τοῦ κρατιδίου θά συγκαταλεχθοῦν στούς Μακεδόνες; Καί μιά ἐπιπρόσθετη ἀπορία: ὅταν οἱ Σκοπιανοί μιλοῦν μέ τούς Σέρβους καί τούς λοιπούς Σλάβους, μιλοῦν μακεδονικά; Ἄν ναί, τότε ὅλοι οἱ Σλάβοι –ἄρα καί ὁ Πούτιν– εἶναι… Μακεδόνες;
Ὅλα αὐτά τά παράλογα, τά παρά τήν ἱστορία, τήν πληθυσμιακή σύνθεση καί τή νεώτερη γεωγραφική δομή, χάρη στήν εὐφυῆ ὄντως σκοπιανή προπαγάνδα καί τήν ὑπναλέα δική μας πολιτική, θεωρήθηκαν ἀπό τή διεθνῆ κοινότητα λογικά. Καί ἔτσι, οἱ Σκοπιανοί ἰδιοποιήθηκαν de facto καί de jure τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας, μέ ἐκείνη τήν ἐνδιάμεση συμφωνία μέ τήν δῆθεν προσωρινή ὀνομασία. Δέν μπορῶ νά εἶμαι ἱκανοποιημένος ἀπό τή δική μας διπλωματία. Θυμᾶμαι τό «κάζο» μιᾶς ἐρίτιμης κυρίας πού ἦταν πρόξενος ἤ πρέσβυς στά Σκόπια, πού, γιά νά γίνει πιό φιλική, ἔγινε σκοπιανικώτερη τῶν Σκοπιανῶν. Δέν λείπουν ἀκόμη κάποιες ἄτσαλες ἐνέργειες. Ἄν ὄντως ὁ κ. ὑπουργός τῶν ἐξωτερικῶν ἐκφράστηκε μέ ἕνα τόσο βαρύ τρόπο κατά τοῦ ἀρχιεπισκόπου, μποροῦμε νά καταλάβουμε τό γιατί τά κάναμε μούσκεμα στόν διπλωματικό μας τομέα. Ἄν ὁ ἐπί κεφαλῆς τῆς ἑλληνικῆς διπλωματίας ἐκφράζεται ὅπως ἐκφράστηκε κατά τοῦ Ἱερωνύμου, τότε «κλαύσατε πικρῶς, διότι ἔρχεται ὁ νεκρός», ὅπως ἔλεγε καί ὁ Μπόστ.
Καί ἔρχομαι στόν εὐφυέστατο κυβερνητικό ἐκπρόσωπο πού, ἔχοντας σπουδάσει τήν τεχνική τῆς ταμπέλλας, ἔσπευσε νά δώσει στό συλλαλητήριο τῆς Θεσσαλονίκης ἀκροδεξιά ἀπόχρωση. Ὥστε, λοιπόν, εἶναι ἀκροδεξιοί οἱ χιλιάδες πολῖτες πού, ὑπό δυσμενεῖς συνθῆκες (κακοκαιρία καί προβοκάτσιες), συμμετεῖχαν στό ἐκπληκτικό σέ ὄγκο συλλαλητήριο; Καί εἶναι δημοκρατικοί οἱ οὐδέποτε συλλαμβανόμενοι λιθοβολιστές, βομβιστές καί σημαιοκάφτες; Ἄν ὑπῆρχε ἐθνικό φιλότιμο, ἔπρεπε ὅλοι σύσσσωμοι νά ἀπαιτήσουμε τήν ἐκδίωξη τοῦ ἀνεκδιήγητου σκοπιανόφρονα Νίμιτς πού, πέρα ἀπό τά τωρινά ἀτοπήματά του, εἶχε πρό ἐτῶν ὀνομάσει τόν Ἀλέξανδρο σφαγέα τῶν λαῶν, λές καί ὁ Ἀλέξανδρος ἦταν συμπατριώτης του!
Αὐτή ἡ δική μας παθητικότητα φέρνει στή μνήμη μου τό ἐπιφώνημα ἀπογοητεύσεως τοῦ μεγάλου τοῦ Γένους δασκάλου Βενιαμίν τοῦ Λεσβίου: «Ὤ, πόσο νήπιοι καί ψοφοδεεῖς εἴμεθα.» Καί κάτι τελευταῖο γιά τόν κυβερνητικό ἐκπρόσωπο: τόν ἀκροδεξιό δέν τόν γεννᾶ ἡ μάνα του, τόν γεννᾶ ἡ ἀναπηρία ἤ ὁ σαλτιμπαγκισμός τῶν δῆθεν δημοκρατικῶν κυβερνήσεων. Ἄν δέν τοῦ ἀρέσει ὁ λαός, τότε ἄς ἀλλάξει τόν λαό, κατά τήν εἰρωνική σύσταση τοῦ Μπρέχτ.
Ὅσο γιά τόν ἀρχιεπίσκοπο, πού τόσο συχνά χαμηλώνει τά φτερά γιά νά μή δυσαρεστήσει τόν πρωθυπουργό, ἄς θυμηθεῖ πόσες φορές μέ εἶχε καλέσει ὡς μητροπολίτης νά μιλήσω γιά τό Σκοπιανό στή Θήβα καί στή Λειβαδιά ἀλλά καί τίς πιέσεις πού δέχθηκε καί στίς ὁποῖες ὑπέκυψε γιά νά μήν εἶμαι ὁμιλητής σέ μιά ἀνοιχτή συγκέντρωση στή Λειβαδιά. Βέβαια, ὅπως ἔλεγε ὁ στρατηγός Ντέ Γκώλ, τά γηρατειά εἶναι ναυάγιο. Γιά μένα, πάντως, ὄχι. Ταῦτα ἔλεγα καί πρίν, ταῦτα λαλῶ καί νῦν.
Τό ὅτι χρειάζεται προσοχή στίς λαοσυνάξεις, εἶναι ἀναμφισβήτητο. Μπορεῖ ἀπό αὐτές νά προκύψει ἕνας δημεγέρτης πού νά ὁδηγήσει τή χώρα στήν καταστροφή. Ἀλλά ὁ κ. Τσίπρας ἀπό ποῦ βγῆκε; Δέν εἶναι γέννημα λαοσυνάξεων; Καί ἐκεῖνο τό «φωνή λαοῦ» θά πεταχτεῖ στά σκουπίδια;
Πρό ἐτῶν στήν «Ἑστία» εἶχα γράψει τήν ἀρχαία φράση: «Ἀμυκλαῖοι σιγῆ ἀπώλοντο». Εἶχα ὑποσχεθεῖ νά τήν ἐξηγήσω. Κατά μία παράδοση, οἱ κάτοικοι τῶν Ἀμυκλῶν εἶχαν λάβει ὅλα τά ἀναγκαῖα μέτρα γιά τήν προάσπιση τῆς πόλης τους, ὅταν οἱ Δωριεῖς κατέλαβαν τήν Σπάρτη καί τήν Λακωνία. Νύκτα καί ἡμέρα ἦσαν ὑπό τά ὅπλα. Οἱ Δωριεῖς τῆς Σπάρτης τούς ἄφησαν ἐπί πολύ ἀνενόχλητους. Ἔτσι, οἱ Ἀμυκλαῖοι χαλάρωσαν σταδιακά καί, ἀκολούθως, ὁλικά τήν ἀμυντική τους ἐπαγρύπνηση. Καί κάποιο βράδυ, οἱ Δωριεῖς τῆς γειτονικῆς Σπάρτης μπῆκαν στήν πόλη τους ἀμαχητί καί τούς κατέσφαξαν. Τό πάθημα τῶν Ἀμυκλαίων ἔγινε παροιμιακό. Μήπως κάποιοι τέτοιο πάθημα μᾶς ἑτοιμάζουν καί στόν παρόντα καιρό;
Σαράντης Ι. Καργάκος
Ἑστία, 26/1/18
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Χαμός στη βουλή των Σκοπίων!
Χαμός στη βουλή των Σκοπίων!
Έλουσαν με νερό τον πρόεδρο!
Φωνές, βρισιές και τσαμπουκάδες!
Άκρως επεισοδιακή ήταν η συνεδρίαση στη βουλή των Σκοπίων για την ψήφιση του νομοσχεδίου, που προβλέπει τη διεύρυνση της χρήσης της αλβανικής γλώσσας στην ΠΓΔΜ.
Λίγο πριν από την ψηφοφορία, η κατάσταση ξέφυγε όταν ο πρώην πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι πέταξε ένα ποτήρι νερό στο έδρανο του προέδρου της βουλής, Ταλάτ Τζαφέρι, και του έκλεισε το μικρόφωνο. Ακολούθησαν φωνές και τσαμπουκάδες, με τους δύο άνδρες να πιάνονται στα χέρια και να χρειάζεται η παρέμβαση της ασφάλειας της βουλής για να… ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Αρχικά, το νομοσχέδιο που προβλέπει τη διεύρυνση της χρήσης της αλβανικής γλώσσας ψηφίστηκε από τη Βουλή τον περασμένο Ιανουάριο, όμως ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ (ο οποίος προέρχεται από το VMRO-DPMNE) το ανέπεμψε στη Βουλή, κρίνοντας το «αντισυνταγματικό και επικίνδυνο για την ακεραιότητα της χώρας».
Ακολούθως, το VMRO-DPMNE του Χρίστιαν Μίτσκοσκι κατέθεσε περίπου 35.000 τροπολογίες επί του νομοσχεδίου, μπλοκάροντας, με τον τρόπο αυτό, την όλη διαδικασία για την ψήφισή του για δεύτερη φορά από την Βουλή. Ωστόσο, μετά από πολυήμερες αντεγκλήσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, ο πρόεδρος της Βουλής απέρριψε σήμερα, με συνοποτικές διαδικασίες, τις τροπολογίες του VMRO-DPMNE, κάτι που προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των βουλευτών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του Νίκολα Γκρούεφσκι, ο οποίος προκάλεσε και το επεισόδιο με τον Ταλάτ Τζαφέρι.
Ο Ιβάνοφ υποχρεούται να υπογράψει
Μετά το επεισόδιο, ο πρόεδρος της Βουλής έθεσε το νομοσχέδιο σε ψηφοφορία, από την οποία αποχώρησαν οι βουλευτές της αντιπολίτευσης. Με την ψηφοφορία, για δεύτερη φορά, από την Βουλή, του νομοσχεδίου, ο Γκιόργκι Ιβάνοφ υποχρεούται να υπογράψει το προεδρικό διάταγμα.
Υπέρ του νομοσχεδίου ψήφισαν 64 βουλευτές, οι οποίοι προέρχονται από το κυβερνών κόμμα «Σοσιαλδημοκρατική Ένωση» (SDSM) του Ζόραν Ζάεφ και από τα αλβανικά κόμματα της ΠΓΔΜ, ενώ οι βουλευτές του αντιπολιτευόμενου VMRO-DPMNE, το οποίο είχε ταχθεί κατά του νομοσχεδίου, απείχαν από την ψηφοφορία.
Τι προβλέπει το νομοσχέδιο
Το νομοσχέδιο προβλέπει την επέκταση της χρήσης της αλβανικής, ως γλώσσας που ομιλείται από άνω του 20% του πληθυσμού, σε επίπεδο επικρατείας και τοπικής αυτοδιοίκησης στην ΠΓΔΜ.
Οι Αλβανοί αποτελούν το 25% του πληθυσμού της ΠΓΔΜ. Η ενέργεια του Γκιόργκι Ιβάνοφ να αναπέμψει στη Βουλή της ΠΓΔΜ το νομοσχέδιο για τη διεύρυνση της χρήσης της αλβανικής γλώσσας στη χώρα, όταν αυτό είχε ψηφιστεί τον περασμένο Ιανουάριο, είχε επικριθεί έντονα από τις κυβερνήσεις της Αλβανίας και του Κοσόβου.
www.unban.gr
16/3/18
2.
Αλβανικό «βραχυκύκλωμα» και πολιτική κρίση στην πΓΔΜ.
Σε σοβαρή πολιτική και συνταγματική κρίση οδηγεί την πΓΔΜ το ζήτημα της καθιέρωσης της αλβανικής γλώσσας ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του κράτους, διαμορφώνοντας μια ιδιαίτερα αρνητική συγκυρία για την προώθηση στην γειτονική χώρα των θαρραλέων αποφάσεων που απαιτούνται ώστε να επιλυθεί η διαφορά για την ονομασία.
Η κρίση στα Σκόπια ξεσπά λίγες ημέρες πριν τη μετάβαση του Νίκου Κοτζιά (22-23 Μαρτίου) για επαφές με την πολιτική ηγεσία της χώρας, στην οποία και θα παρουσιάσει την ελληνική πρόταση για το πλαίσιο συμφωνίας επί όλων των εκκρεμών ζητημάτων και φυσικά του ζητήματος της ονομασίας, με πολλά ζητήματα να είναι ανοικτά και πρωτίστως εκείνο της αναθεώρησης του Συντάγματος.
Η κρίση στα Σκόπια και η αδυναμία στην οποία περιέρχεται στην παρούσα φάση η κυβέρνηση Zaev θα οδηγήσει πάντως σε χαλάρωση των όποιων πιέσεων προς την Αθήνα σε περίπτωση έλλειψης προόδου καθώς η ευθύνη δεν θα ανήκει στην Ελληνική πλευρά.
Η δέσμευση για αναγνώριση της Αλβανικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας, αποτελεί το βασικό αντάλλαγμα που είχαν ζητήσει τα αλβανικά κόμματα (βάσει της Πλατφόρμας των Τιράνων, που επεξεργάσθηκαν τα αλβανόφωνα κόμματα με τον Αλβανό πρωθυπουργό E. Rama) προκειμένου να στηρίξουν τον σχηματισμό της κυβέρνησης Zaev.
Η αντιπολίτευση είχε από τότε κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι οδηγεί στην αλλαγή της φυσιογνωμίας της χώρας ως δικοινοτική ομοσπονδία, ενώ και η Μόσχα είχε παρέμβει κατηγορώντας και τον Zaev ότι συμπράττει στην ενίσχυση του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού.
Ο νόμος για την αλβανική γλώσσα εγκρίθηκε από τη Σκοπιανή Βουλή, αλλά αναπέμφθηκε από τον πρόεδρο G. Ivanov και στη δεύτερη εισαγωγή του στο Κοινοβούλιο αντιμετώπισε ένα κύμα... 35.000 τροπολογιών από το εθνικιστικό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης VMRO-DPMNE. Ο αλβανόφωνος πρόεδρος της Βουλής κ. Xhaferi σε μια θυελλώδη συνεδρίαση που πρωτεύοντα ρόλο στις διαμαρτυρίες διαδραμάτισε ο πρώην πρωθυπουργός N. Gruevski, αποφάσισε να απορρίψει τις τροπολογίες και έτσι ο νόμος να εγκριθεί με τις ψήφους μόνο της συμπολίτευσης.
Η αντιπολίτευση κατηγόρησε την κυβέρνηση για παραβίαση του Συντάγματος και η χαριστική βολή δόθηκε χθες το βράδυ από τον πρόεδρο της χώρας G. Ivanov που σε διάγγελμα του δήλωσε ότι δεν θα επιτρέψει να συμβεί κάτι τέτοιο. «Δεν θα υπογράψω τον νόμο που εγκρίθηκε με αυτό τον τρόπο. Ένας νόμος που παραβιάζει το ευρωπαϊκό πλαίσιο, νόμος για τον οποίο δεν προηγήθηκε η συζήτηση των τροπολογιών που έγιναν μετά τις συστάσεις που ο ίδιος έδωσα, ένας νόμος που είναι αντισυνταγματικός και παραβιάζει όλες τις εγγυήσεις οι οποίες είχαν δοθεί. Το Σύνταγμα και η συνείδησή μου δεν επιτρέπουν να υπογράψω τον νομό» είπε ο κ. Ivanov.
Η υπόθεση της αλβανικής γλώσσας και ο τρόπος με τον οποίο εγκρίθηκε διαλύει κάθε πνεύμα συναίνεσης που είναι αναγκαίο στην γειτονική χώρα προκειμένου να «περάσει» μια συμφωνία και για το όνομα, ενώ τροφοδοτεί το εθνικιστικό κλίμα στην γειτονική χώρα, όπου πλέον η αντιπολίτευση θα κατηγορεί την κυβέρνηση για εξυπηρέτηση των αλβανικών επιδιώξεων με ταυτόχρονες παραχωρήσεις προς την Ελλάδα που τελικά πλήττουν τη «μακεδονική» ταυτότητα και οντότητα.
Βεβαίως η υιοθέτηση της αλβανικής ως επίσημης γλώσσας διευκολύνει την Αθήνα και ενισχύει το επιχείρημα ότι η αναφορά της γλώσσας δεν μπορεί πλέον να είναι «μακεδονική» και συνεπώς η αναγραφή της δεύτερης επίσημης γλώσσας πέραν της αλβανικής θα πρέπει να έχει συγκεκριμένο προσδιορισμό, ώστε να μην ταυτίζεται με εθνική ταυτότητα η οποία δεν αποτυπώνει την πραγματική κατάσταση και στην σύνθεση του πληθυσμού. Εξάλλου εάν υπάρξει αναγραφή δυο γλωσσών με την μορφή «αλβανική- μακεδονική» τότε ουσιαστικά αποδέχονται ότι μόνο ένα μέρος του πληθυσμού ομιλεί την «μακεδονική» και συνεπώς δεν μπορεί και το κράτος αλλά και όλοι οι επιθετικοί προσδιορισμοί να αναφέρονται μόνο στο «Μακεδονία-ικος», αλλά θα πρέπει να αντανακλά την νέα ονομασία.
Του Νίκου Μελέτη
http://www.liberal.gr/arthro/195043/
amyna--diplomatia/2018/albaniko-isonbrachukuklomasin-kai-politiki-krisi-stin-pgdm.html
15/3/2018
2.
Αλβανικό «βραχυκύκλωμα» και πολιτική κρίση στην πΓΔΜ.
Σε σοβαρή πολιτική και συνταγματική κρίση οδηγεί την πΓΔΜ το ζήτημα της καθιέρωσης της αλβανικής γλώσσας ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του κράτους, διαμορφώνοντας μια ιδιαίτερα αρνητική συγκυρία για την προώθηση στην γειτονική χώρα των θαρραλέων αποφάσεων που απαιτούνται ώστε να επιλυθεί η διαφορά για την ονομασία.
Η κρίση στα Σκόπια ξεσπά λίγες ημέρες πριν τη μετάβαση του Νίκου Κοτζιά (22-23 Μαρτίου) για επαφές με την πολιτική ηγεσία της χώρας, στην οποία και θα παρουσιάσει την ελληνική πρόταση για το πλαίσιο συμφωνίας επί όλων των εκκρεμών ζητημάτων και φυσικά του ζητήματος της ονομασίας, με πολλά ζητήματα να είναι ανοικτά και πρωτίστως εκείνο της αναθεώρησης του Συντάγματος.
Η κρίση στα Σκόπια και η αδυναμία στην οποία περιέρχεται στην παρούσα φάση η κυβέρνηση Zaev θα οδηγήσει πάντως σε χαλάρωση των όποιων πιέσεων προς την Αθήνα σε περίπτωση έλλειψης προόδου καθώς η ευθύνη δεν θα ανήκει στην Ελληνική πλευρά.
Η δέσμευση για αναγνώριση της Αλβανικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας, αποτελεί το βασικό αντάλλαγμα που είχαν ζητήσει τα αλβανικά κόμματα (βάσει της Πλατφόρμας των Τιράνων, που επεξεργάσθηκαν τα αλβανόφωνα κόμματα με τον Αλβανό πρωθυπουργό E. Rama) προκειμένου να στηρίξουν τον σχηματισμό της κυβέρνησης Zaev.
Η αντιπολίτευση είχε από τότε κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι οδηγεί στην αλλαγή της φυσιογνωμίας της χώρας ως δικοινοτική ομοσπονδία, ενώ και η Μόσχα είχε παρέμβει κατηγορώντας και τον Zaev ότι συμπράττει στην ενίσχυση του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού.
Ο νόμος για την αλβανική γλώσσα εγκρίθηκε από τη Σκοπιανή Βουλή, αλλά αναπέμφθηκε από τον πρόεδρο G. Ivanov και στη δεύτερη εισαγωγή του στο Κοινοβούλιο αντιμετώπισε ένα κύμα... 35.000 τροπολογιών από το εθνικιστικό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης VMRO-DPMNE. Ο αλβανόφωνος πρόεδρος της Βουλής κ. Xhaferi σε μια θυελλώδη συνεδρίαση που πρωτεύοντα ρόλο στις διαμαρτυρίες διαδραμάτισε ο πρώην πρωθυπουργός N. Gruevski, αποφάσισε να απορρίψει τις τροπολογίες και έτσι ο νόμος να εγκριθεί με τις ψήφους μόνο της συμπολίτευσης.
Η αντιπολίτευση κατηγόρησε την κυβέρνηση για παραβίαση του Συντάγματος και η χαριστική βολή δόθηκε χθες το βράδυ από τον πρόεδρο της χώρας G. Ivanov που σε διάγγελμα του δήλωσε ότι δεν θα επιτρέψει να συμβεί κάτι τέτοιο. «Δεν θα υπογράψω τον νόμο που εγκρίθηκε με αυτό τον τρόπο. Ένας νόμος που παραβιάζει το ευρωπαϊκό πλαίσιο, νόμος για τον οποίο δεν προηγήθηκε η συζήτηση των τροπολογιών που έγιναν μετά τις συστάσεις που ο ίδιος έδωσα, ένας νόμος που είναι αντισυνταγματικός και παραβιάζει όλες τις εγγυήσεις οι οποίες είχαν δοθεί. Το Σύνταγμα και η συνείδησή μου δεν επιτρέπουν να υπογράψω τον νομό» είπε ο κ. Ivanov.
Η υπόθεση της αλβανικής γλώσσας και ο τρόπος με τον οποίο εγκρίθηκε διαλύει κάθε πνεύμα συναίνεσης που είναι αναγκαίο στην γειτονική χώρα προκειμένου να «περάσει» μια συμφωνία και για το όνομα, ενώ τροφοδοτεί το εθνικιστικό κλίμα στην γειτονική χώρα, όπου πλέον η αντιπολίτευση θα κατηγορεί την κυβέρνηση για εξυπηρέτηση των αλβανικών επιδιώξεων με ταυτόχρονες παραχωρήσεις προς την Ελλάδα που τελικά πλήττουν τη «μακεδονική» ταυτότητα και οντότητα.
Βεβαίως η υιοθέτηση της αλβανικής ως επίσημης γλώσσας διευκολύνει την Αθήνα και ενισχύει το επιχείρημα ότι η αναφορά της γλώσσας δεν μπορεί πλέον να είναι «μακεδονική» και συνεπώς η αναγραφή της δεύτερης επίσημης γλώσσας πέραν της αλβανικής θα πρέπει να έχει συγκεκριμένο προσδιορισμό, ώστε να μην ταυτίζεται με εθνική ταυτότητα η οποία δεν αποτυπώνει την πραγματική κατάσταση και στην σύνθεση του πληθυσμού. Εξάλλου εάν υπάρξει αναγραφή δυο γλωσσών με την μορφή «αλβανική- μακεδονική» τότε ουσιαστικά αποδέχονται ότι μόνο ένα μέρος του πληθυσμού ομιλεί την «μακεδονική» και συνεπώς δεν μπορεί και το κράτος αλλά και όλοι οι επιθετικοί προσδιορισμοί να αναφέρονται μόνο στο «Μακεδονία-ικος», αλλά θα πρέπει να αντανακλά την νέα ονομασία.
Του Νίκου Μελέτη
http://www.liberal.gr/arthro/195043/
amyna--diplomatia/2018/albaniko-isonbrachukuklomasin-kai-politiki-krisi-stin-pgdm.html
15/3/2018