Πόσο έτοιμη επιχειρησιακά είναι η Τουρκική Αεροπορία σήμερα;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Νέο αμυντικό δόγμα και Ταμείο Εθνικής Άμυνας. 
Μια ανατρεπτική πρόταση.
(2) Αν δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα, 
η Τουρκία έχει κηρύξει υβριδικό πόλεμο στην Ελλάδα…
 (3) Θανάσιμη απειλή για την Ελλάδα 
εάν η Μέρκελ δώσει APS στους Τούρκους.
(4) Ψυχροπολεμικό δίλλημα ασφαλείας για τις Ένοπλες Δυνάμεις, 
λόγω Γερμανών και ADS / Rheinmetall (vid.)

Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, κατά το πρώτο 24ωρο της Επιχείρησης ''ΚΛΑΔΟΣ ΕΛΑΙΑΣ'' πραγματοποιήθηκε ρίψη 100 τόνων βομβών καθοδήγησης GPS.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: 
Πόσο έτοιμη επιχειρησιακά είναι η Τουρκική Αεροπορία σήμερα;

Στις 11 Μαρτίου 2015, ο τότε Αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας και Αεράμυνας της Τουρκικής Αεροπορίας (Türk Hava Kuvvetleri: ΤΗΚ) Πτεράρχος Abidin Ünal προχώρησε σε εφ΄όλης της ύλης ενημέρωση για την κατάσταση στον Κλάδο, ανακοινώνοντας τον τερματισμό των πτήσεων και τον οριστικό παροπλισμό των εναπομεινάντων 8 αναγνωριστικών αεροσκαφών RF-4E την επομένη. Είχε προηγηθεί η απώλεια 6 Ιπταμένων με την συντριβή ζεύγους αεροσκαφών RF-4E της 173 Moίρας στις 24 Φεβρουαρίου 2015 και την συντριβή αεροσκάφους F-4Ε/2020 της 112 Μοίρας στις 5 Μαρτίου 2015. Σύμφωνα με τον υφιστάμενο προγραμματισμό, η ΤΗΚ αναμένεται να παροπλίσει 7 αεροσκάφη F-4E εντός του 2019 και τα τελευταία 20 το 2020 ενώ η παράδοση του πρώτου αεροσκάφους F-35A έχει προγραμματιστεί για το τρέχον έτος. Επομένως η ονομαστική δύναμη μαχητικών αεροσκαφών της ΤΗΚ ανέρχεται σήμερα σε 233 F-16 (29 Block 50+ Adv, 169 Block40/50, 35 Block 30) και 27 F-4E/2020.

Το χρονοδιάγραμμα παροπλισμού των αεροσκαφών F-4E/2020 της ΤΗΚ.

Με βάση τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν τότε, συνολικά 567 Ιπτάμενοι εγκατέλειψαν τις τάξεις της ΤΗΚ την περίοδο μεταξύ Ιανουαρίου 2010 και Μαρτίου 2015, εκ των οποίων 193 αποστρατεύτηκαν, 306 παραιτήθηκαν και 68 μεταπήδησαν στις Τουρκικές Αερογραμμές (Türk Hava Yolları: THY) επί συνόλου 1.280 Ιπταμένων. Υπενθυμίζεται ότι το μόνιμο προσωπικό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων έχει δικαίωμα υποβολής αίτησης αποστρατείας μόνο κατά τους δύο πρώτους μήνες (Ιανουάριο-Φεβρουάριο) έκαστου έτους ενώ με σχετική νομοθετική ρύθμιση του Ιουνίου 2012, ο υποχρεωτικός χρόνος παραμονής προ υποβολής παραίτησης μειώθηκε στα 10 έτη υπηρεσίας.

Αποχωρήσεις Ιπταμένων της ΤΗΚ την περίοδο 2010-2015.

Ο Πτέραρχος Ünal εμφανίστηκε αισιόδοξος τότε ότι ο συνολικός αριθμός Ιπταμένων θα ανέλθει σε 1.300 τα επόμενα έτη. Ο ίδιος επεσήμανε πως κάθε Ιπτάμενος υποχρεούται να συμπληρώσει κατ΄ελάχιστο ετήσιο αριθμό 180 ωρών πτήσης ή να πραγματοποιήσει 144 εξόδους, ήτοι 15 ώρες πτήσεις ή 12 εξόδους κάθε μήνα, κατά τα πρότυπα του ΝΑΤΟ [1].

Ακολούθως οι Επιτελείς της ΤΗΚ παρουσίασαν στοιχεία κόστους του κύκλου εκπαίδευσης των Ιπταμένων στους 3 τύπους αεροσκαφών που υπήρχαν τότε σε υπηρεσία (από νεοτοποθετημένους έως αρχηγούς ζεύγους/400 ώρες πτήσης, αρχηγούς τετράδας/600 ώρες πτήσεις και εκπαιδευτές/750 ώρες πτήσης).

Στοιχεία κόστους εκπαίδευσης Ιπταμένων της ΤΗΚ σε τουρκικές λίρες (TL), ισοτιμία 2015.

Η κατάσταση στην ΤΗΚ μετά το πραξικόπημα

Η Τουρκική Αεροπορία ήταν ο Κλάδος που επλήγη περισσότερο από τις αθρόες αποτάξεις στελεχών μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016. Με βάση τις νομοθετικές πράξεις που εκδόθηκαν μεταξύ Ιουλίου 2016-Αυγούστου 2017 αποτάχθηκαν 672 Ιπτάμενοι με αποτέλεσμα η αναλογία χειριστών ανά μαχητικό αεροσκάφος από 1,5/1 να μειωθεί σε 0,8 προς 1. Ειδικά για τα F-16 που αποτελεί το βασικό κορμό της ΤΗΚ, η αναλογία έπεσε σε 0,4/1. Σημειώνεται ότι το ΝΑΤΟϊκό πρότυπο προβλέπει ως ιδανική την αναλογία 2,5:1 και αποδεκτή όχι χαμηλότερη του 1,25:1.

O Αντισμήναρχος Mustafa Ertürk, Δντης Επιχειρήσεων της 3ης Κύριας Αεροπορικής Βάσης στο Ικόνιο, επικεφαλής της τουρκικής αποστολής στην Άσκηση RED FLAG 2016-2, πριν και μετά το πραξικόπημα.

Η τουρκική κυβέρνηση διπλασίασε τις αποδοχές του ιπτάμενου προσωπικού και ξεκίνησε διαφημιστική εκστρατεία για την επαναπρόσληψη παραιτηθέντων χειριστών με πενιχρά αποτελέσματα καθώς μόλις 36 Ιπτάμενοι εγκατέλειψαν τις θέσεις τους στην πολιτική αεροπορία και επανεντάχθηκαν στην ΤΗΚ (12 στις 9 Νοεμβρίου 2016 και 24 στις 18 Μαΐου 2017). Η αποτυχία εθελοντικής πρόσκλησης οδήγησε στην έκδοση του Διατάγματος 694 της 25ης Αυγούστου 2017, βάσει του οποίου ανακαλούνται υποχρεωτικά στην ενεργό υπηρεσία οι απόστρατοι που δεν είχαν συμπληρώσει χρονικό διάστημα 18 ετών κατά το χρόνο αποστρατείας τους, για περίοδο 4 ετών, διαφορετικά αναστέλλονται οι συμβάσεις εργασίας τους και θα πρέπει να αναζητήσουν εργασία στο εξωτερικό. Οι απόστρατοι κλήθηκαν εντός 15 ημερών από την κοινοποίηση της πρόσκλησης να υποβληθούν σε υγειονομικές εξετάσεις από κρατικά νοσοκομεία -μετά και τη μεταβίβαση των στρατιωτικών νοσοκομείων στο υπουργείο Υγείας- και ακολούθως να μεταβούν στο Κέντρο Αεροπορικής Ιατρικής και Φυσιολογίας Πτήσεων (USAEM) στο Δορύλαιο (Eskişehir). 

Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, το Διάταγμα 694 απέδωσε την επαναφορά 193 Ιπταμένων στις 20 Οκτωβρίου 2017, από τον στόχο των 220 που είχε τεθεί αρχικά, εκ των οποίων 78 από τις Τουρκικές Αερογραμμές και 95 από την Pegasus Airlines. Στους τελευταίους περιλαμβανόταν και ο 37χρονος Σμηναγός Yunus Bal, ο οποίος σκοτώθηκε κατά τη συντριβή εκπαιδευτικού αεροσκάφους SF-260D της 123 Μοίρας στις 16 Φεβρουαρίου 2018 σε απόσταση 3 χιλιομέτρων βορείως της Αεροπορικής Βάσης Çiğli στη Σμύρνη.

Ο 37χρονος Σμηναγός Yunul Bal υποχρεώθηκε να επανέλθει σε υπηρεσία με το Διάταγμα 694 και σκοτώθηκε λίγους μήνες αργότερα κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής πτήσης με τον 29χρονο Υποσμηναγό Resul Ekrem Gökdoğan.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί η Άγκυρα είχε απευθύνει αίτημα στις ΗΠΑ για την αποστολή 6 Αμερικανών εκπαιδευτών F-16 στην Τουρκία, το οποίο απερρίφθη λόγω και της μεγάλης έλλειψης Ιπταμένων που παρατηρείται στην USAF την τελευταίο περίοδο. Αντίστοιχο αίτημα προς το Πακιστάν ήταν μεν θετικό, χωρίς όμως να λάβει την απαραίτητη έγκριση από πλευράς ΗΠΑ, δεδομένων των περιορισμών που διέπουν τις διμερείς συμφωνίες αμυντικού υλικού.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, ήταν αναμενόμενο πως η ΤΗΚ θα προχωρούσε σε επίδειξη επιχειρησιακών δυνατοτήτων κατά την πρώτη ημέρα της Επιχείρησης ΚΛΑΔΟΣ ΕΛΑΙΑΣ. Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, κατά την ημέρα έναρξης της δεύτερης τουρκικής εισβολής στην Συρία προσβλήθηκαν επιτυχώς 108 από τους 113 ειδικούς στόχους σε επτά τομείς της Αφρίν. Η δύναμη αποτελούνταν από 72 μαχητικά F-16 και F-4E/2020, εναέριου ανεφοδιασμού KC-135R και ΑΣΕΠΕ E-7T με τα τελευταία να παραμένουν στον αέρα για 10 ώρες. Όσον αφορά τις Πολεμικές Μοίρες, συμμετείχαν F-16 από την 132 Μοίρα (Αεροπορική Βάση Ικονίου/Konya), την 161 Μοίρα (Αεροπορική Βάση Πανόρμου/Bandirma), τις 181 και 182 Μοίρες (Αεροπορική Βάση Άμιδας/Diyarbakir), την 192 Μοίρα (Αεροπορική Βάση Παλαιοκάστρου/Balıkesir) και F-4E/2020 από την 171 Μοίρα (Αεροπορική Βάση Μελιτηνής/Malatya). [2] Μέχρι σήμερα, αντίστοιχη καταγεγραμμένη δραστηριότητα της ΤΗΚ ήταν η ταυτόχρονη παραμονή 54 αεροσκαφών στον αέρα στις 16 Δεκεμβρίου 2007, τα οποία προσέβαλαν τότε 22 στόχους στο βόρειο Ιράκ. Σε κάθε περίπτωση, οι αριθμοί αυτοί υπολείπονται σημαντικά των αντίστοιχων που επέδειξε η Ισραηλινή Αεροπορία το 2006 στο Λίβανο, προσβάλλοντας 7.000 στόχους σε διάστημα 34 ημερών (κατά μέσο όρο 205 στόχους ανά ημέρα) με 352 εξόδους σε ημερήσια βάση. [3]

Σύμφωνα με επίσημες ανακοινώσεις του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, ο ρυθμός αεροπορικών επιχειρήσεων (tempo) κατά τις πρώτες ημέρες έχει ως ακολούθως:

ΗΜ/ΝΙΑ
Α/ΦΗ
ΣΤΟΧΟΙ
ΙΑΝ 20
72
108
ΙΑΝ 21
32
45
ΙΑΝ 24
27
47
ΙΑΝ 25
14
25
ΙΑΝ 26
13
23
ΙΑΝ 28
13
20
ΙΑΝ 29
25
44
 Διαρροές της ΤΗΚ στον τουρκικό Τύπο αναφέρουν ότι πραγματοποιήθηκε ρίψη 100 τόνων βομβών καθοδήγησης GPS το πρώτο 24ωρο. Η μαζική χρήση κατευθυνόμενων όπλων στην Συρία και το Ιράκ κατά την τελευταία τριετία φέρεται πως έχει οδηγήσει σε σημαντική μείωση του αποθέματος, παρά τις παραγγελίες εγχώριων συλλογών καθοδήγησης και πυρήνων για βόμβες, συμπεριλαμβανομένων και των διατρητικών ΝΕΒ που πλέον βρίσκονται σε σειριακή παραγωγή.

Το patch Τούρκου χειριστή για την Επιχείρηση ΚΛΑΔΟΣ ΕΛΑΙΑΣ (Zeytin Dali Harekati) με το ποσοστό επιτυχούς προσβολής στόχων (95%) στις 20 Ιανουαρίου 2018. 

Πότε αναμένεται η πλήρωση των κενών που άφησε στην ΤΗΚ το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016; Έμπειροι παρατηρητές υποστηρίζουν πως η επαναφορά διεξαγωγής των Ασκήσεων ANADOLU KARTALI στο μέλλον, θα αποτελούσε μία από τις σοβαρότερες ενδείξεις αποκατάστασης της πλήρους επιχειρησιακής ετοιμότητας της ΤΗΚ.

Σημειώσεις:

[1] Σύμφωνα με μελέτη του RAND για το Αμερικανικό Ναυτικό, οι 150 από τις 180 ετήσιες ώρες του ΝΑΤΟϊκού προτύπου θεωρούνται απαραίτητες για τη διατήρηση των βασικών ικανοτήτων πτήσης, διαδικασιών έκτακτης ανάγκης κλπ. και οι υπόλοιπες 30 για την τακτική/επιχειρησιακή εκπαίδευση. https://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/monograph_reports/2002/MR1441.pdf

[2] O αριθμός του πακέτου των 72 αεροσκαφών αποδίδεται στον επίσημο αριθμό απωλειών των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά την Επιχείρηση ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΕΥΦΡΑΤΗ, συνέχεια της οποίας αποτελεί η Επιχείρηση ΚΛΑΔΟΣ ΕΛΑΙΑΣ.


Απαγορεύεται σε οποιονδήποτε η ολική ή τμηματική αναδημοσίευση κειμένων και φωτογραφιών από το ιστότοπο της e-Amyna χωρίς αναφορά πηγής με ενεργό σύνδεσμο.

ΠΗΓΗ: 

15/3/2018  



   1.
Νέο αμυντικό δόγμα και Ταμείο Εθνικής Άμυνας. 
Μια ανατρεπτική πρόταση.

Η διένεξη με την Τουρκία, τους τελευταίους μήνες, έχει αναβαθμισθεί σε πρωτόγνωρο επίπεδο. Η ποιοτική και ποσοτική όξυνση της απειλής που λέγεται Τουρκία, έχει αρχίσει και προκαλεί σοβαρό προβληματισμό, τόσο σε επίπεδο ηγεσίας, όσο και στο επίπεδο των επιστημόνων αλλά και των πολιτών. Η αδιάλειπτη Τουρκική προκλητικότητα και ιδίως έπειτα από τις τελευταίες εξελίξεις (σύλληψη Ελλήνων στρατιωτικών, προσπάθεια εμβολισμού «Γαύδος», ειδοποίηση Ερντογάν για επιστράτευση το καλοκαίρι), οφείλει να μας επαγρυπνήσει, καθώς αυτό που δεν ήθελε να πραγματοποιηθεί κανείς, φαντάζει τόσο κοντά. 

Αποτελεί ζωτικής σημασίας ζήτημα, η Εθνική Άμυνα και δη η ισχυρή, αποτρεπτική Αμυντική πολιτική. Για να αντιμετωπίσουμε την άκρατη Τουρκική προκλητικότητα και την συνοδευτική αυτής, επιθετικότητα, θα πρέπει να προβούμε σε ενέργειες σκληρής διπλωματικής, πολιτικής και στρατιωτικής αποτροπής. Έχω γράψει πολλάκις για την διπλωματική και πολιτική αποτροπή που θα πρέπει να ακολουθήσουμε, προκειμένου να δημιουργήσουμε στρατηγικά μειονεκτήματα στην Τουρκία. Παρακάτω θα αναλύσω μερικές ενέργειες αποτρεπτικής ισχύος στο πεδίο των Ενόπλων Δυνάμεων.

Εθνική Θητεία (καθολική)

Η συζήτηση για την θητεία στον Ελληνικό Στρατό αποτελεί διαχρονική συνθήκη. Οι αλλαγές δε που έχουν επέλθει την τελευταία δεκαετία, κρίνονται πλεονασματικές έως και περιττές. Η πλήρη αναθεώρηση του στρατεύσιμου πλαισίου αποτελεί πλέον αδήριτη ανάγκη. Αν επιθυμούμε να δημιουργήσουμε μία σημαντική εφεδρική δύναμη στο Ελληνικό στράτευμα θα πρέπει να προβούμε σε ριζικές ενέργειες-αλλαγές. Μία από αυτές τις αλλαγές είναι η διάνοιξη της καθολικής Εθνικής Υπηρεσίας-Θητείας. Εν ολίγοις, η διεύρυνση της στρατεύσιμης-εφεδρικής βάσης. Η Εθνική Υπηρεσία θα πρέπει να επικεντρώνεται στην ποιοτική αναβάθμιση του Ελληνικού Στρατού και όχι τόσο στην ποσοτική. Σήμερα υπηρετούν περίπου 100.000 ανά έτος στον Ελληνικό Στρατό με θητεία 9 μηνών. Η διεύρυνση της βάσης Υπηρεσίας και στον γυναικείο πληθυσμό θα επιφέρει διπλασιασμό της εφεδρικής δύναμης.

Οι γυναίκες είναι ικανές, όπως έχει αποδειχθεί πολλάκις, όχι μόνον να φέρουν όπλα αλλά και να ανταπεξέλθουν σε δυσμενείς συνθήκες όπως είναι αυτές σε ένα Στράτευμα. Ωστόσο, για να αποφευχθεί η «ανώμαλη» ή άκαμπτη μετάβαση, θα πρέπει να οριστεί ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο θα υπηρετούν σε διοικητικές θέσεις και θέσεις logistics. Δηλαδή, να δοθεί η ευχέρεια επιλογής για στρατεύσιμη θητεία 6 μηνών, είτε σε θέσεις logistics είτε στις «μάχιμες θέσεις». Η ανωτέρω ενέργεια θα επιφέρει αποφόρτιση και απελευθέρωση των διοικητικών εργασιών-θέσεων για τους Αξιωματικούς, οι οποίοι θα καλύψουν τις αυξημένες επιχειρησιακές ανάγκες των ΕΔ. Παράλληλα, η θητεία για τους άνδρες μπορεί δυνητικά να υποστεί μείωση 2 μηνών, δηλαδή να φθάσει τους 7 μήνες, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ θητείας με συμμετοχή σε 2 κατ’ ελάχιστον ασκήσεις. Στο ίδιο πνεύμα, η στρατιωτική εκπαίδευση θα πρέπει να υποστεί κατακόρυφη ποιοτική αναβάθμιση. Το καθεστώς υπηρεσίας, βάσει βύσματος, θα πρέπει να εξοβελισθεί. Η υπηρεσία θα πρέπει να προκρίνεται με ηλεκτρονική κληρωτίδα. Το δυναμικό θα πρέπει να υπηρετεί κατά 80-90% στην Ελληνική παραμεθόριο. Δεν χρειαζόμαστε στρατιωτικούς στα αστικά κέντρα. Είμαστε υποχρεωμένοι να αυξήσουμε, με ηχηρό τρόπο, την Ελληνική παρουσία στα σύνορα και στα νησιά. Κανένα στρατόπεδο στα αστικά κέντρα, παρά μόνον επαρκώς αιτιολογημένες ειδικές μονάδες. Καμία καθολική απαλλαγή λόγω Ι5 παρά μόνον σε εξαιρετικά ιδιαίτερες περιπτώσεις (πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας). Όσοι δεν κρίνονται «μάχιμοι» θα στελεχώνουν υπηρεσίες του Ελληνικού Στρατού σε ακριτικές και παραμεθόριες μονάδες.

-Τα ανωτέρω, σε συγκερασμό, θα οδηγήσουν σε σημαντική ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων, σε επίπεδο δυναμικού.

Εξοπλισμοί

Η υπόθεση «Αμυντικοί εξοπλισμοί» αποτελεί ένα ακανθώδες ζήτημα, ιδίως την τελευταία δεκαετία. Σε σημείο μάλιστα, που οι Αμυντικοί εξοπλισμοί να θεωρούνται απαγορευτικοί. Δυστυχώς, βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικά τοξικό και δυσμενές γεωπολιτικό περιβάλλον και θα πρέπει να θωρακίσουμε την Εθνική Άμυνα και στο επίπεδο των Εξοπλισμών. Δεδομένης της χείριστης οικονομικής μας κατάστασης και των εξωγενών υποχρεώσεων της χώρας, οφείλουμε να συζητήσουμε επί ρεαλιστικής βάσεως. Στο σημείο αυτό, θα πρέπει επέλθει μία καταιγιστικού τύπου αναθεώρηση του Εξοπλιστικού Δόγματος της χώρας μας. Αποτελεί βέβαιη συνθήκη, ότι η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να ακολουθήσει τις εξωφρενικές, σε αριθμό και ρυθμό, εξοπλιστικές κινήσεις της Τουρκίας. Άλλωστε, δεν έχουμε ούτε τις ίδιες ανάγκες, ούτε το ίδιο ΑΕΠ αλλά ούτε και την ίδια πληθυσμιακή κατάσταση.

Το σύγχρονο εξοπλιστικό περιβάλλον, απαιτεί στρατηγική ευφυία και λιγότερη αριθμητική υπεροχή. Αυτό που θα πρέπει να πράξει η Ελλάδα, είναι η αλλαγή της φιλοσοφίας στους εξοπλισμούς. Θα πρέπει να στραφούμε στον δυναμισμό των στρατηγικών όπλων. Εν προκειμένω, εφόσον δεν μπορούμε να διαθέσουμε δις σε εξοπλισμούς και σε δεκάδες ή και εκατοντάδες οπλικά συστήματα (π.χ. υπόθεση f-35), πρέπει να επενδύουμε τακτικά στην προμήθεια στρατηγικών όπλων. Η Τουρκική απειλή που θα δεσπόζει από το 2022 και έπειτα, που φέρει το όνομα F-35, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με έναν παράγοντα αποτροπής-φοβήτρου: την προμήθεια και άλλων Αντιαεροπορικών και αντιπυραυλικών συστημάτων. Αν αναβαθμιστούν τα υπάρχοντα αεροσκάφη (πώληση ορισμένων, προμήθεια λίγων νέων, αναβάθμιση F-16) τότε μπορούμε να ισορροπήσουμε την κατάσταση, δημιουργώντας μία εξαιρετικά σημαντική Αντιαεροπορική Ομπρέλα πάνω από την Ελληνική Επικράτεια. -Το νέο Δόγμα; Δημιουργία στρατηγικής ανασφάλειας στην άλλη πλευρά.

Αμυντικά Ταμεία

Παρά την σημαντική ενίσχυση των Αμυντικών Ταμείων σε επίπεδο ΑΕΠ (περίπου 2,5%), η συντριπτική πλειοψηφία της χρηματοδότησης (άνω του 80%) απευθύνεται σε μισθούς του Στρατιωτικού προσωπικού και σε παλαιότερες οφειλές.

Η δημιουργία ενός Εθνικού Ταμείου για την Άμυνα, ίσως, μπορεί να διασώσει την κατάσταση. Η χρηματοδότηση του Ταμείου, θα αποτελεί σαφής συνεισφορά κάθε πολίτη ή ατόμου που διαμένει εντός της Ελληνικής Επικράτειας. Το ποσό μπορεί να ορισθεί στα 50 ευρώ ανά έτος και μπορεί να επιφέρει (ανά έτος) περίπου από 300 έως 450 εκατομμύρια ευρώ. Τα χρήματα θα απευθύνονται αποκλειστικά και ΜΟΝΟΝ σε στρατηγικές επενδύσεις, είτε με την μορφή καινοτόμων εξοπλισμών είτε για την ανάπτυξη ειδικών ή και απόρρητων Αμυντικών προγραμμάτων, που θα κρίνει το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, μαζί με την φυσική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.

Το Ταμείο θα «επιχορηγείται» απευθείας από όλους τους πολίτες (και μη) και η χρηματοδότηση δεν θα περνά μέσα από οιοδήποτε Υπουργείο ή από τα δημόσια ταμεία αλλά θα κατατίθενται απευθείας στο Ειδικό Ταμείο. Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν θα αποτελεί εξουσιοδοτημένο πρόσωπο για την διαχείριση του Ταμείου αλλά μόνον το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας και η Επιτροπή της Βουλής. Τυχόν δωρεές στο Ταμείο θα επιφέρουν μείωση φόρων από 1% έως 3% στο φορολογικό έτος του εκάστοτε δωρητή-προσώπου (βάζοντας όριο για τις καταχρηστικές περιπτώσεις).

Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας

Τα υπάρχοντα σχήματα, σε επίπεδο λήψεως αποφάσεων, έχουν αποδειχθεί ακραιφνώς αδύναμα. Κύρια προβληματική του ΚΥΣΕΑ αποτελεί το μονοπρόσωπο-προσωποπαγές στοιχείο. Οι αποφάσεις για τα ζωτικά ζητήματα, δεν δύναται να λαμβάνονται από ένα πρόσωπο. Δεν είναι λογικό ούτε και λειτουργικό. Οι αποφάσεις για την Άμυνα του Έθνους θα πρέπει να λαμβάνονται από το σύνολο της Εθνικής Αντιπροσωπείας. Την πολιτική ηγεσία του τόπου, επί ίσοις όροις.
Το ΕΣΑ θα αποτελείται από τον Πρωθυπουργό, τον ΥΠΕΘΑ, τον ΥΠΕΞ, τους αρχηγούς των κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου και σε συμβουλευτικό-επικουρικό ρόλο την φυσική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων (ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ, ΓΕΑ, ΓΕΝ), με παρουσία του ανώτατου Πολιτειακού παράγοντα. Όποτε το κρίνει η πλειοψηφία καλούνται και άλλοι Υπουργοί ή και αξιωματούχοι.

Οι αποφάσεις λαμβάνονται με απόλυτη πλειοψηφία. Οι αρνητικές ψήφοι καθώς και η γνωμοδότηση της φυσικής ηγεσίας καταγράφεται σε απόρρητα πρακτικά που αποχαρακτηρίζονται, εί
τε έπειτα από την περάτωση 20 ετών είτε με απόφαση του ΥΠΕΘΑ-ΥΠΕΞ.

Το ΕΣΑ συγκαλείται τακτικά ανά 3 μήνες και εκτάκτως όποτε το κρίνει είτε ο Πρωθυπουργός είτε η πλειοψηφία των αρχηγών κομμάτων.

Αρμοδιότητες ΕΣΑ: Καθ’ ύλην αποφάσεις (αποφάσεις για Εξοπλισμούς, αποφάσεις σε περιπτώσεις κρίσεων, σχεδιασμός Άμυνας με ορίζοντα τα επόμενα 5 έτη).

Ψυχολογικές επιχειρήσεις-Μηνύματα ισχύος

Παρακολουθώντας συστηματικά την υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, κατανόησα πλήρως το πόσο επιρρεπείς τιθέμεθα υπό ψυχολογικές ή αιφνιδιαστικές επιχειρήσεις.

Αναφέρομαι, στο απίστευτο γεγονός της παρουσίασης όλης της Τουρκικής προπαγάνδας ως ρεαλιστικές παράμετροι.

Η Ελληνική πολιτεία θα πρέπει να ενισχύσει το ηθικό τόσο των στελεχών των ΕΔ όσο και των Ελλήνων πολιτών. Η ενίσχυση αυτή θα συντελεστεί με επιχειρήσεις και ασκήσεις, οι οποίες αφενός θα τονώσουν το ηθικό των ΕΔ και αφετέρου θα ενδυναμώσει την εμπιστοσύνη των πολιτών στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Θα πρέπει να στηθεί ένας μηχανισμός «προπαγάνδας» των Ελληνικών θέσεων, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στους απανταχού «καλοθελητές» καθώς στην διεθνή κοινωνία.

Οι τακτικές στρατιωτικές ασκήσεις και επιχειρήσεις θα πρέπει να αποτελούν μία ανταπάντηση σε όλους εκείνους που αμφισβητούν τον δυναμισμό αλλά και την ετοιμότητα των ΕΔ. Η επίδειξη των Στρατηγικών όπλων που φοβάται η Τουρκία, θα πρέπει να γίνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα (υποβρύχια, αντιπυραυλικά συστήματα-s300 κλπ).

Στο ανωτέρω πλαίσιο θα πρέπει να υπάρξει ενδυνάμωση των διεθνικών στρατιωτικών ασκήσεων με συμμάχους που απεχθάνονται οι απέναντι (είτε στα Βόρεια είτε στα Ανατολικά) όπως είναι η Αίγυπτος, το Ισραήλ αλλά στρατούς κύρους όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Το μήνυμα θα πρέπει να είναι ένα: 
Ετοιμότητα και επαγρύπνηση σε κάθε επίπεδο.

  Ελσάερ Μοχάμεντ,
Τελειόφοιτος Πολιτικής Επιστήμης
 & ασκούμενος στο Υπουργείο Εξωτερικών


Από Π. Καρβουνόπουλος - 18/03/2018  


File Photo: Migrants disembark a boat after they were rescued by Libyan coastguard in the Mediterranean off the Libyan coast, in Tripoli, Libya. EPA, STRINGER

2.
Αν δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα, 
η Τουρκία έχει κηρύξει υβριδικό πόλεμο στην Ελλάδα…

Θα μπορούσε να είναι σενάριο ταινίας τρόμου! Μία χώρα «ζόμπι» που τρέφεται κλέβοντας ζωή – οικονομική, εμπορική, γεωπολιτική, πολιτισμική – από τους γείτονές της και πέρα από αυτούς. Δεν χορταίνει ποτέ. Όσο τρώει από την πίτα των άλλων, τόσο γιγαντώνεται και ζητάει κι άλλο…

Σαν να μην έφτανε αυτό, στο τιμόνι της χώρας-ζόμπι βρίσκεται ένας παλιός μικρός εμποράκος, που για να επιβιώσει πούλαγε ως έφηβος λεμονάδες σε κακόφημα σοκάκια. Με τρόπο μαγικό, ο μικρός «εμποράκος» εξελίχθηκε σε πρωθυπουργό και συνταγματικό σουλτάνο.

Δυστυχώς, η παραπάνω ιστορία δεν είναι σενάριο ταινίας, αλλά η πραγματικότητα με την Τουρκία. Πραγματικότητα που ζει η Ελλάδα και η Κύπρος καθημερινά με τη γείτονα.

Ωστόσο, επειδή ο σημερινός συνταγματικός σουλτάνος της Τουρκίας έχει ταπεινή καταγωγή, δεν διαθέτει την «Ιπποσύνη» των Οθωμανών προκατόχων του. Στην πράξη υποβιβάζει το σουλτανάτο του σε πειρατική γαλέρα, με εκείνον σε ρόλο μικρού Μπαρμπαρόσα.

Μπορεί η περιγραφή να ακούγεται υποτιμητική για την Τουρκία και την ηγεσία της. Όμως ως απειλή είναι θανάσιμα επικίνδυνη για όποιον μπει, από τύχη ή πρόθεση, στη ρότα της “πειρατικής γαλέρας” της.

Το μεγάλο πλεονέκτημα των πειρατών της εποχής του Μπαρμπαρόσα ήταν η δυνατότητά τους να δρουν ασύμμετρα με ότι αυτό σημαίνει ή συνεπάγεται.

Το να στέλνει η Τουρκία μαζικά δεκάδες χιλιάδες μεταναστών στην ΕΕ και να αποσυντονίζει τη συμμετρική πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της Ευρώπης, δεν διαφέρει από τις πειρατικές τακτικές των σύγχρονων του Μπαρμπαρόσα.

Το να στέλνει η Τουρκία, πάνω σε ξύλινες σχεδίες μεσοπέλαγα στα νερά του γείτονά της, ψυχές ανθρώπων να πνιγούν, και αυτόματα να εγείρει ζητήματα δικαιοδοσίας σε έρευνα και διάσωση, δείχνει ότι υπάρχει σχέδιο και ότι μάλλον ο πόλεμος έχει ήδη αρχίσει και είναι ασύμμετρος και υβριδικός!

Δεν είναι μόνο το χθεσινό, τραγικό, γεγονός. Δεν είναι οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί που κρατούνται στις φυλακές της Αδριανούπολης. Δεν είναι ο εμβολισμός του σκάφους του Λιμενικού πριν εβδομάδες. Δεν είναι οι συνεχείς παραβιάσεις του εναέριου χώρου και των θαλασσών μας. Δεν είναι οι μεταναστευτικές ροές…

Είναι ότι η πειρατική γαλέρα πλέει με ορμή εναντίον μας και εμείς, εκτός από την παραδοσιακή διπλωματία και το διεθνές δίκαιο, δεν έχουμε να πούμε ή να κάνουμε τίποτε άλλο.

Δεν έχουμε καταλάβει ότι ο πειρατής δεν νοιάζεται για το διεθνές δίκαιο;

Αναλωνόμαστε με το να επικαιροποιούμε σχέδια και τακτικές της εποχής του Βιετνάμ, την ώρα που έχουμε απέναντί μας έναν ικανό πειρατή με δορυφόρους, βαλλιστικά όπλα και σύντομα αεροσκάφη τεχνολογίας στελθ και ένα στρατό παρανόμων που έχρισε πραιτοριανούς και εκπαίδευσε για ρεσάλτα στη διεθνή νομιμότητα και τάξη.

Αν έχουμε να διδαχθούμε κάτι από την ιστορία για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τους σύγχρονους πειρατές είναι τα παραδείγματα των Ισπανών και των Άγγλων του 16ου και 17ου αιώνα.

Οι πειρατές λυμαίνονταν τις θάλασσες και τους θαλάσσιους δρόμους του εμπορίου δρώντας αντισυμβατικά και ασύμμετρα. Οι Ισπανοί προσπαθούσαν να τους αντιμετωπίσουν πολεμώντας τους όπως πολεμούσαν και τα οργανωμένα ναυτικά των αντιπάλων τους. Το αποτέλεσμα ήταν συνεχώς να αποτυγχάνουν μέχρι που εξαφανίστηκαν ως ναυτική δύναμη.

Αντίθετα, οι Άγγλοι πολέμησαν τους πειρατές, ως πειρατές. Έκαναν την πειρατεία μέρος της στρατηγικής τους στο αχανές και ευέλικτο περιβάλλον των Ωκεανών, ενώ σε τακτικό επίπεδο λειτούργησαν ομοίως ασύμμετρα, καλύτερα ίσως και από τους ασύμμετρους πειρατές-αντιπάλους τους.

Το ζητούμενο για εμάς σήμερα είναι να κατανοήσουμε πως έχουμε απέναντί μας όχι ένα κράτος με στρατηγική και ανταγωνιστικά συμφέροντα που θα λειτουργήσει πολιτικά, αλλά μία πειρατική γαλέρα με καπετάνιο και πλήρωμα που διψά για λάφυρα.

Ο πειρατής δεν κηρύσσει πολέμους! Τον βλέπεις ξαφνικά στις ακτές σου, εισβάλει ξαφνικά στο σπίτι σου, μπαίνει ξαφνικά στο χωριό με τα γυναικόπαιδα εκτεθειμένα όταν οι άντρες και οι φρουροί βρίσκονται μακριά ή στα χωράφια τους. Ενδεχομένως να κάψει τη σοδειά σου ή να σε απειλεί διαρκώς να του πληρώνεις λύτρα που με αυτά θα σε κατασπαράξει αύριο, όταν δεν θα έχεις πια να του δώσεις κάτι…

Κανένας θεσμός και καμία συμβατική προσέγγιση δεν είναι ικανή να τιθασεύσει τον πειρατή, παρά μόνο η ικανότητά μας να γίνουμε καλύτεροι πειρατές από εκείνον στο σύγχρονο περιβάλλον.

Αν δεν το έχουμε καταλάβει, η «πειρατική γαλέρα» της Ανατολής μας έχει κηρύξει τον πόλεμο και εμείς οφείλουμε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα και να αντιμετωπίσουμε τον πειρατή, ως πειρατές. Ειδάλλως, θα έχουμε την τύχη των Ισπανών…


  Βασίλης Κοψαχείλης,
 διεθνολόγος

http://hellasjournal.com/2018/03/an-den-to-echoume-katalavi-akoma-i-tourkia-echi-kiryxi-yvridiko-polemo-stin-ellada/

18/3/2018



 3.
Θανάσιμη απειλή για την Ελλάδα 
εάν η Μέρκελ δώσει APS στους Τούρκους.

Μια αποτελεσματική απάντηση στις επιθέσεις μπαζούκα (σ.σ. DP: αντιαρματικών πυραύλων) εναντίον τεθωρακισμένων παρουσίασε πρόσφατα σε ένα διεθνές κοινό ενδιαφερομένων η ADS, θυγατρική της γερμανικής εξοπλιστικής εταιρίας Rheinmetall (σ.σ. αμυντικής βιομηχανίας).

Πρόκειται για ένα νέο σύστημα προστασίας (σ.σ. DP: APS – Active Protection System / Σύστημα Ενεργητικής Προστασίας), το οποίο εντοπίζει με αισθητήρες βλήματα φορητών εκτοξευτήρων και στη συνέχεια τα εξουδετερώνει με ακτινοβολία από ενέργεια και πίεση. Αυτό που προσκρούει τελικά στο μόλις που αλλάζει τον χρωματισμό εξωτερικής επιφάνειας του οχήματος.

Το γερμανικό σύστημα προστασίας είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, μετά την απώλεια τουλάχιστον δέκα τεθωρακισμένων τύπου Λέοπαρντ από επιθέσεις με μπαζούκα στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία κατά Κούρδων παραστρατιωτικών.

Σύμφωνα με την Rheinmetall η Άγκυρα ενδιαφέρεται για τον εκσυγχρονισμό περίπου 100 αρμάτων μάχης με συνολικό κόστος που υπολογίζεται περίπου στα 50 εκατομ. ευρώ. Λόγω ωστόσο των τεταμένων σχέσεων μεταξύ Άγκυρας και Βερολίνου δεν είναι σίγουρο ότι οι γερμανικές αρχές θα δώσουν τελικά πράσινο φως στην ADS για την πώληση του συστήματος στην Τουρκία.

Η μεγάλη ζήτηση θεωρείται δεδομένη

Ακόμα όμως κι αν το αρμόδιο γερμανικό υπουργείο πει τελικά όχι, η διεθνής ζήτηση για το νέο σύστημα προστασίας θεωρείται δεδομένη, αρχής γενομένης από τον γερμανικό στρατό. Τα Λέοπαρντ, που από πολλούς θεωρούνται τα καλύτερα τανκς στον κόσμο, δείχνουν πια την ηλικία τους από τεχνολογικής άποψης.

Όσο όμως βελτιώνεται ο εξοπλισμός τους, τόσο αυξάνεται το βάρος του (σ.σ. DP: αναφέρεται κατά πάσα πιθανότητα στη θωράκιση), που φθάνει πλέον τους 70 τόνους. Για το λόγο αυτό η Bundeswehr ενδιαφέρεται για το νέο σύστημα, το οποίο εκτός από αποτελεσματικό είναι και σχετικά ελαφρύ.

Το αμυντικό σύστημα της Rheinmetall καλείται να σπάσει τον φαύλο κύκλο των ολοένα και αποτελεσματικότερων βλημάτων και της συνεχούς αύξησης βάρους των τανκς λόγω της βελτιωμένης θωράκισης. Και δείχνει να το πετυχαίνει εξουδετερώνοντας επιτυχώς τα βλήματα.

Προϋπόθεση για αυτό είναι οι γρήγοροι επεξεργαστές και οι αποδοτικοί αισθητήρες. Έχουμε και τα δύο, δηλώνει ο επικεφαλής μηχανολόγος της ADS. Υπάρχει ωστόσο ήδη ένα αμυντικό σύστημα στην αγορά με παρόμοια αποτελέσματα.

Πρόκειται για το Trophy ισραηλινής κατασκευής. Βασίζεται ωστόσο σε εξουδετέρωση μέσω εκτόξευσης μικρών βλημάτων και όχι σε ακτινοβολία (σ.σ. DP: δέσμη λέιζερ), όπως το γερμανικό σύστημα.


Είναι όμως το σύστημα το οποίο δείχνει να προκρίνει το αμερικανικό Πεντάγωνο για βαριά τεθωρακισμένα. Στο μέλλον ωστόσο δεν αποκλείεται οι Αμερικανοί να ενδιαφερθούν και για την εναλλακτική γερμανική πρόταση για ελαφρότερα τεθωρακισμένα.

 Στέφανος Γεωργακόπουλος (dpa)
 DEUTSCHE WELLE (ελληνική υπηρεσία)

http://www.defence-point.gr/news/thanasimi-apili-gia-tin-ellada-ean-i-merkel-dosi-aps-stous-tourkous

18/03/2018  



4.
 Ψυχροπολεμικό δίλλημα ασφαλείας για τις Ένοπλες Δυνάμεις, 
λόγω Γερμανών και ADS / Rheinmetall (vid.)

Το ενδεχόμενο η Γερμανία να έδινε στους Τούρκους το νέο σύστημα ενεργητικής προστασίας της θυγατρικής της Rheinmetall, ADS Gesellschaft für aktive Schutzsysteme mbH, θα ισοδυναμούσε με ενέργεια η οποία θα στρεφόταν ευθέως εναντίον της ελληνικής εθνικής ασφάλειας, καθώς θα έδινε ένα σημαντικό πλεονέκτημα στις τουρκικές χερσαίες δυνάμεις στην περιοχή του Έβρου.

Το σύστημα εξαπολύει δέσμη λέιζερ εναντίον του επερχόμενου βλήματος για να το καταστρέψει, μια ικανότητα η οποία αν βρεθεί σε τουρκικά χερια στον Έβρο, θα είχε πολύ συγκεκριμένες επιπτώσεις. Τέτοια ενέργεια θα «πριμοδοτούσε» μια αναθεωρητική δύναμη, τυπικά και μόνο σύμμαχο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, προκαλώντας μεγάλη ζημιά στη δύναμη status quo της περιοχής, δηλαδή την Ελλάδα.

Η όλη στρατηγική λογική θυμίζει σε… «σμίκρυνση», αυτή του ρόλου των αντιβαλλιστικών συστημάτων την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, τα οποία είχαν κάποιον λόγο που αρχικά τα απαγόρευσαν με συνθήκες που συνομολόγησαν οι υπερδυνάμεις, ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση.

Εάν μια από τις δυο πλευρές έβρισκε τον τρόπο να εξουδετερώσει τους βαλλιστικούς πυραύλους εξοπλισμένους με πυρηνικές κεφαλές, τότε η πλευρά που θα τα διέθετε, θα μπορούσε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μπορεί να πολεμήσει και να νικήσει σε έναν πυρηνικό πόλεμο.

Αυτό καθιστούσε αυτά τα -κατά τα άλλα αμυντικά- συστήματα εντελώς αποσταθεροποιητικά με τις υπερδυνάμεις να θεωρούν ότι θα έφερναν τον πόλεμο πιο κοντά. Οπότε συνειδητά, αποφάσισαν να το απαγορεύσουν, καθώς κανείς δεν γνώριζε εάν θα μπορούσε να προηγηθεί στην κούρσα κατασκευής τους, ώστε να πάρει το πλεονέκτημα.

Βραχυπρόθεσμα έστω, θεωρητικά πάντα μιλώντας, ώστε να μπει στη διαδικασία να σκεφτεί το ενδεχόμενο να εξαπολύσει επίθεση, με σκοπό να προλάβει την ανάπτυξη τέτοιων συστημάτων από τον αντίπαλο, που θα εξουδετέρωναν το πλεονέκτημα.

Μεταφέροντας τη λογική αυτή στο μέτωπο του Έβρου, η ηγέτιδα υποτίθεται της Ευρώπης Γερμανία, στο βωμό του κέρδους, δεν θα δίσταζε να θυσιάσει την αμυντική αξιοπιστία των χερσαίων δυνάμεων της Ελλάδας, μιας χώρας συμμαχικής, η οποία μάλιστα λόγω της οικονομικής κρίσης, έχει περιορισμένα μέσα για να αντιδράσει στην απειλή.

Με απλούστερα λόγια, μπας και ξυπνήσει κανέναν από τους… αρίστους του έθνους που στεγάζει το σημερινό Κοινοβούλιο, τέτοια γερμανική πώληση θα καθιστούσε τον πόλεμο στον Έβρο πολύ πιο λογική επιλογή για τους Τούρκους, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς τον έχουν στην ατζέντα τους, όντας αναθεωρητική δύναμη (revisionist power) με την κλασική έννοια του όρου.

Και όποιος διαφωνεί, δε χρειάζεται να κάνει τίποτε άλλο από το να παρακολουθήσει διαχρονικά τις προσπάθειες της Άγκυρας στη Θράκη με αιχμή τη μουσουλμανική μειονότητα. Μια μειονότητα την οποία «βαφτίζει» συλλήβδην τουρκική, αδιαφορώντας για Πομάκους και Ρομά, ενώ τα σχέδιά της έχουν τεκμηριωθεί πολλαπλώς…

Λύση για την Ελλάδα θα ήταν να ξυπνήσει η πολιτική ηγεσία και να αντιληφθεί την ανάγκη άμεσης προώθησης της αναβάθμισης του αρματικού δυναμικού της χώρας, καθώς παρότι κάποτε προμηθευθήκαμε το κορυφαίο ενδεχομένως στον κόσμο τεθωρακισμένο άρμα μάχης, πρώτα το αφήσαμε χωρίς πυρομαχικά και στη συνέχεια επιτρέπουμε να απαξιωθεί, καθώς σταδιακά ξεπερνιέται από τον χρόνο και την τεχνολογική πρόοδο.



Κι αν απορεί κανείς πως είναι δυνατόν να αγοράζουν κορυφαία άρματα μάχης χωρίς πυρομαχικά και κορυφαία υποβρύχια χωρίς σύγχρονες τορπίλες, η απάντηση είναι διότι μια ξεχωριστή σύμβαση σήμαινε ξεχωριστή μίζα και πάρτι της ελληνικής «κλεφτουριάς»… Όποιος νομίζει ότι δεν υπάρχουν και σήμερα πρόσωπα άπληστα, απατεώνες… από τα γεννοφάσκια τους, κάνει απλά λάθος.

Αυτό αφενός απαιτεί θεσμική σοβαρότητα ώστε η χώρα να θωρακίσει τον εαυτό της από τέτοια πρόσωπα που δε διστάζουν μπροστά στο κίνητρο του οικονομικού κέρδους. Αφετέρου όμως, δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι η ύπαρξη απατεώνων και κλεφτών αποτελεί δικαιολογία για να μείνει η χώρα απροστάτευτη. Κι ελπίζουμε να το κατανοούν όλοι αυτό. Έστω και θεωρητικά. Κάτι θα ήταν για αρχή…

Το φλέγον αυτό θέμα δεν έχει αξιολογηθεί επαρκώς, καθότι το ΚΥΣΕΑ ασχολείται συνήθως με προγράμματα που αλλού υπογράφονται σε επίπεδο πολύ χαμηλότερο ακόμα και από αυτό του υπουργού… Εκτός κι αν ήταν το πρώτο ψέμα που μας είπαν, καθότι την τελευταία φορά που συγκλήθηκε, μόλις την προηγούμενη ημέρα είχε σημειωθεί η εξαφάνιση των Ελλήνων στρατιωτών.

Έστω, δεχόμαστε ότι το έκαναν για να μην κλιμακώσουν. Έστω ότι ορθώς έπραξαν. Ακόμα κι έτσι βέβαια, από διαχείριση κρίσης, crisis management για να το καταλάβουν καλύτερα οι μορφωμένοι κοινοβουλευτικοί, η χώρα πάλι «έσκισε»…

Καταληκτικά και επιστρέφοντας στο βασικό πρόβλημα, η χώρα χρειάζεται να βάλει σε υψηλή προτεραιότητα την αναβάθμιση του κυρίου τουλάχιστον όγκου του αρματικού δυναμικού στον Έβρο και να ξεκινήσει τις επαφές με τους Ισραηλινούς για τον εξοπλισμό των αρμάτων μάχης του ελληνικού Στρατού με συστήματα ενεργητικής προστασίας Trophy.



Για να τα έχουν επιλέξει οι Αμερικανοί μετά από έλεγχο όλων των διαθέσιμων στην αγορά επιλογών, κάτι θα ξέρουν. Όπως επίσης, πολύ καλά τη δουλειά τους ξέρουν και αυτοί που βρίσκονται για να φυλάνε Θερμοπύλες στον Έβρο. Αυτό τυγχάνει να το γνωρίζουμε εμείς πάρα πολύ καλά. Και σας το μεταφέρουμε.

Το ζητούμενο είναι εάν τους ακούει κανείς, ή αν η επικρατούσα εικόνα διαμορφώνεται μέσα από τα στερεότυπα του καθένα από την εποχή της θητείας του. Το λιγότερο που οφείλουν να κάνουν, είναι να μην αφήσουν τον ελληνικό Στρατό σε αυτό το σοβαρό θέμα στην τύχη του, αλλά να επιχειρήσουν να το διαχειριστούν και πολιτικά. Ό,τι κι αν αυτό θα μπορούσε να σημαίνει.




http://www.defence-point.gr/news/psychropolemiko-dillima-asfalias
-gia-tis-ed-logo-germanon-ke-adsrheinmetall

18/03/2018