Μακάριοι συνταξιούχοι περιμένουν (την σφαγή τους).

  Σκίτσο του Τ. Αναστασίου

Ομολογώ ότι μου προκαλεί μέγιστη εντύπωση η μακαριότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι συνταξιούχοι, παλιοί και νέοι, το επικείμενο άγριο πετσόκομμα των συντάξεων τους από την 1η Γενάρη του 2019. Παρά τον καταιγισμό των πληροφοριών από τηλεοράσεις, εφημερίδες και ιστοσελίδες, οι απόμαχοι της ζωής αγρόν αγοράζουν και ζεύγη βοών πέντε, κατά την βιβλική ρήση. Γι αυτό και νιώθει ελεύθερος ο Πετρόπουλος να τριγυρίζει στην τυλιγμένη από φλόγες Ηλεία (προφανώς μελλοντική του εκλογική περιφέρεια) αντί να σπάει το κεφάλι του στο υπουργικό του γραφείο στην Αθήνα, πως θα γλυτώσει κανένα ευρώ για τα ήδη άδεια πορτοφόλια των περήφανων γηρατειών.

«Και τι να κάνουν δηλαδή;» θα ρωτήσετε. «Πρώτα να ενημερωθούν και μετά να βγουν στον δρόμο» απαντώ ευθαρσώς. Διότι δεν είναι δυνατόν ένα ζευγάρι γερόντων που έχουν αθροιστικά σύνταξη 1800 ευρώ να χάσουν ξαφνικά 400 ευρώ τον μήνα και να μην κάνουν τίποτα. Είναι ντιπ παράλογο, αν μάλιστα σκεφτούμε πως μόλις πριν τρία χρόνια οι πλατείες γέμιζαν για ψύλλου πήδημα. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι ο χαμηλοσυνταξιούχος που το 2012 κατέβαινε κάθε δεύτερη βδομάδα στους δρόμους επειδή μείωναν την σύνταξη του υψηλοσυνταξιούχου συναδέλφου του, σήμερα βλέπει να 'ρχεται η σειρά του και κάθεται απαθής στον καναπέ του.

Ομολογώ βέβαια ότι είναι δύσκολο για τον απλό ανθρωπάκο να βγάλει άκρη μέσα στον κυκεώνα του ασφαλιστικού και να κατατάξει μόνος του τον εαυτό του στην τάδε ή στην δείνα περίπτωση. Είναι εκατοντάδες οι κατηγορίες και οι υποπεριπτώσεις. Σ' αυτό συντελεί και η κυβερνητική προπαγάνδα που αντί να ομολογεί την πραγματικότητα, επιδίδεται σ' ένα όργιο ψευδολογίας και παραπληροφόρησης που ως τώρα φαίνεται να αποδίδει μπερδεύοντας τα μελλοντικά της θύματα. Αν και είναι γενικά πασίγνωστο ότι η «προσωπική διαφορά» θα κοπεί σε όλους τους παλιούς ασφαλισμένους την 1/1/2019, ελάχιστοι είναι εκείνοι που έχουν συνειδητοποιήσει τι πραγματικά είναι η «προσωπική διαφορά» και πόσο τους αφορά.

Θα ήταν απλούστατο να ενημερωθούν οι συνταξιούχοι, αν στα εκκαθαριστικά των συντάξεων τους γραφόταν σε ξεχωριστή στήλη η «προσωπική διαφορά». Τότε θα έβλεπαν το χαρτί και θα καταλάβαιναν αμέσως. Όμως η κυβέρνηση δεν το 'χει κάνει ακόμα, αν και αποτελεί δέσμευση της έναντι των θεσμών. Αντιθέτως, με διάφορα τερτίπια και κυρίως κρύβοντας επιμελώς την πραγματικότητα, αγοράζει χρόνο εξασφαλίζοντας την βραχυχρόνια ησυχία της, αλλά κυρίως αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να κάνει πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο, πριν οι συνταξιούχοι λιποθυμήσουν μπροστά στα ΑΤΜ Χριστουγεννιάτικα.

Κάντε μια απλή δοκιμή: Ρωτήστε πέντε συνταξιούχους που γνωρίζετε πόση είναι η προσωπική διαφορά στην σύνταξη τους. Κανένας δεν ξέρει, οπότε κανένας τους δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι ένα σημαντικό ποσό θα αφαιρεθεί διαπαντός απ' το εισόδημα του με τον περιβόητο νόμο Κατρούγκαλου. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες γέροντες και γερόντισσες που την 1η του Γενάρη θα μεταφερθούν από την κοινωνική ομάδα που περνά υποφερτά, στην ταλαίπωρη ομάδα που δεν θα τα βγάζει πέρα. Απλώς δεν το 'χουν συνειδητοποιήσει ακόμα, μην σας πω ότι αποδιώχνουν εντελώς από την σκέψη τους κάθε τέτοια πιθανότητα. Αυτό όμως που δεν ξέρουν ή αρνούνται να μάθουν οι συνταξιούχοι, το ξέρει πολύ καλά η κυβέρνηση. Έχει βάλει κάτω τα νούμερα, έχει φρίξει και αναρωτιέται τι πρέπει να κάνει πριν ξεσπάσει αυτή η λαίλαπα πάνω στα εκατομμύρια των συνταξιούχων. Διότι αυτή τη φορά μιλάμε για εκατομμύρια.

Μην υποτιμάτε διόλου την επίδραση αυτής της «προσωπικής διαφοράς» στις πολιτικές εξελίξεις. Διότι δίπλα της θα προστεθεί και η κατάργηση του ΕΚΑΣ απ' όσους λίγους το παίρνουν ακόμα. Ξέρετε τι σημαίνουν όλα τούτα; Πως είτε ο Αλέξης θα πάει σε εκλογές πριν την είσοδο του 2019, είτε ότι θα πάει με την πελώρια μάζα των ανήμπορων συνταξιούχων να πνέουν μένεα εναντίον του. Και μάλιστα των χαμηλοσυνταξιούχων, αυτών δηλαδή που υποτίθεται ότι έχει ταχθεί να υπερασπίζεται. Όχι πως αν βγουν σήμερα οι γέροι στους δρόμους είναι εφικτή κάποια αλλαγή όσων υπέγραψε ο Αλέξης, απλώς θα είχε ενδιαφέρον για το «γαμώτο» της υπόθεσης. Έτσι για να τρομοκρατηθούν (πολιτικά) λίγο και να χαμηλώσουν κάπως την μύτη τους όταν μαζεύονται για να αυτοδοξαστούν στα «αναπτυξιακά» τους συνέδρια ή για να πάψουν να χαμογελούν αυτάρεσκα γύρω απ' τα τραπέζια των Υπουργικών τους Συμβουλίων. Για να συνειδητοποιήσουν επιτέλους ότι πλησιάζει η ώρα της ήττας...

Του Δημήτρη Καμπουράκη


17 Απριλίου 2018