Αυτοί που θα «αξιοποιούσαν» τη δημόσια περιουσία…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:

(1) “Η 4η βιομηχανική επανάσταση μονόδρομος για την Ελλάδα”.

(2) Ανάγκη αποτελεσματικότερης σύνδεσης επιχείρησης 
και εκπαίδευσης. 
(3)«Αδιανόητο με τέτοια υποτίμηση να μην υπάρχει
 έκρηξη ανάπτυξης!»
(4) Οι Ξένοι Επενδυτές, οι «Σωτήρες».

 (5) Έκρηξη χρεών 1,9 δισ. ευρώ μέσα σε 90 μέρες.

 Αυτοί που θα «αξιοποιούσαν»
 τη δημόσια περιουσία… 

Αντί να κάνει ανοικτό διαγωνισμό, η κυβέρνηση διαπραγματευόταν απευθείας με αγοραστή και του πούλησε την 20ετή εκμετάλλευση του «Ελ. Βενιζέλος» για μόλις €484 εκατ. Οταν η ΕΕ ανέπεμψε τη συμφωνία, ο αγοραστής δέχτηκε να πληρώσει €1,1 δισ.! Τι είδους διαπραγμάτευση έκαναν; Το παράδειγμα της Fraport και τα ερωτήματα για την Αττική Οδό.

O Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών.  

Η ελληνική κυβέρνηση, αντί να προκηρύξει διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό, αποφάσισε να πουλήσει απευθείας την 20ετή παραχώρηση της εκμετάλλευσης του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών αντί 484 εκατ.€. Επενέβησαν οι Βρυξέλλες, «μάλωσαν» την Αθήνα για την απευθείας πώληση και ανέβασαν το τίμημα κατά 127%. Και  ο αγοραστής συμφώνησε να προσφέρει 1,1 δισ. € (1,3 δισ. € με τον ΦΠΑ). Ο ίδιος αγοραστής, από τον οποίο η κυβέρνησή μας κατάφερε να αποσπάσει 484 εκατ.€ κατόπιν δωδεκάμηνης διαπραγμάτευσης!  

Είμαστε, λοιπόν, κατά 600 εκατ. € πλουσιότεροι ή χρωστάμε 600 εκατ.€ λιγότερα και αυτό είναι ευχάριστο. Είναι, όμως, και αφορμή προβληματισμού: ποιος υπερασπίστηκε το δημόσιο συμφέρον των Ελλήνων, η Αθήνα ή οι Βρυξέλλες; 
 Το ελληνικό Δημόσιο κατέχει το 55% των μετοχών του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών (ΔΑΑ). Έναντι οικονομικού ανταλλάγματος έχει παραχωρήσει στον έτερο μέτοχο (καναδικό fund), τη διαχείριση και τα έσοδα από την εκμετάλλευση του ΔΑΑ μέχρι το 2026. Το επίδικο τώρα είναι η παραχώρηση της εκμετάλλευσης του ΔΑΑ για τα επόμενα 20 χρόνια, μέχρι το 2046. 

Το ΤΑΙΠΕΔ ξεκίνησε διαπραγμάτευση με τους καναδούς μετόχους για το τίμημα της παραχώρησης το φθινόπωρο του 2016. Η διαπραγμάτευση κατέληξε το Σεπτέμβριο του 2017 στο ποσό των 484 εκατ.€ και στις 30/9/2017 υπογράφηκε η σύμβαση από τον υπουργό Οικονομικών εδώ. 

Η συμφωνία στάλθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού (DG COMP) για έγκριση. Η DG COMP θεώρησε το τίμημα πολύ χαμηλό και, τελικά, τον Ιούνιο του 2018 ο υποψήφιος αγοραστής συναίνεσε να καταβάλει υπερδιπλάσιο τίμημα 1,1 δισ.€  (+127%) εδώ. 

Η απόκλιση είναι τόσο μεγάλη, που καθιστά πολύ προβληματική την αρχική συμφωνία. Το τίμημα  ήταν εξόφθαλμα χαμηλό. Το αποδεικνύει το γεγονός ότι ο ίδιος αγοραστής, λίγους μήνες αργότερα, συμφώνησε να καταβάλει υπερδιπλάσιο ποσόν. Αποδεικνύεται όμως και από το γεγονός ότι η πίεση για καλύτερο τίμημα  δεν προήλθε από «κοράκια» των αγορών που κερδοσκοπούν αλλά από γραφειοκράτες, κοινοτικούς υπαλλήλους της DG COMP χωρίς κανένα ίδιο συμφέρον. Δουλειά τους ήταν να ελέγξουν αν η συναλλαγή τηρούσε  τους κανόνες του ανταγωνισμού χωρίς να υπεισέρχεται κάποιου είδους «κρατική βοήθεια» προς κάποια εταιρεία. Τέτοιου είδους πρακτικές μπορεί να συναντήσει κανείς σε περιπτώσεις ΔΕΚΟ, όπως ο ΟΣΕ παλαιότερα, αλλά σίγουρα η Ελληνική Δημοκρατία δεν είχε  λόγο να ευνοήσει ένα καναδικό fund. 

Προσωπικά, απεχθάνομαι την εύκολη ταμπελίτσα «ξεπούλημα». Και παραπέμπω όσους αναζητούν ύποπτες συναλλαγές πίσω από το αρχικό τίμημα, να ανατρέξουν στο αποτέλεσμα του διαγωνισμού για τα Περιφερειακά Αεροδρόμια (11/2014). Το τίμημα του πλειοδότη (Fraport) ήταν μια εξαιρετικά ευχάριστη έκπληξη: 1,23 δισ.€! Οι άλλες δύο κοινοπραξίες πρόσφεραν 960 και 800 εκατ. € αντίστοιχα, ενώ η ελάχιστη αποτίμηση από τους συμβούλους του διαγωνισμού (PWC και  Citibank), ήταν 350 εκατ.€. Αν κάποιος σήμερα στο ΤΑΙΠΕΔ «χτυπάει το κεφάλι του» που αποδέχτηκε πολύ χαμηλό τίμημα για το «Ελ. Βενιζέλος», κάποιος άλλος στην Fraport «κλαίει» 250 εκατ.€. Διότι θα κέρδιζε το διαγωνισμό για τα Περιφερειακά Αεροδρόμια και με 250 εκατ.€ λιγότερα. Αλλά, έτσι είναι οι διεθνείς διαγωνισμοί, ειδικά για περιουσιακά στοιχεία που ως «μοναδικά» δεν έχουν σταθερό μέτρο σύγκρισης και αποτίμησης. 

Στις απευθείας διαπραγματεύσεις βέβαια, τα πράγματα διαφέρουν. Και ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, κ. Ξενόφος¹ δικαιολογεί το πολύ χαμηλό αρχικό τίμημα (σύμφωνα με την «Καθημερινή», που μίλησε μαζί του, εδώ) ως εξής:  η μεταβολή αποδίδεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι τα μεγέθη και οι αριθμοί που βασίστηκε η αρχική συμφωνία, ήταν εκείνα του τέλους του 2015. Η βάση, επομένως, υπολογισμού ήταν δυσμενέστερη και γι’ αυτό συμπεριέλαβε ένα υψηλό προεξοφλητικό επιτόκιο, ανάλογο με τα επίπεδα εκείνης της εποχής. Μάλιστα το φθινόπωρο του 2016, που ξεκίνησε η διαπραγμάτευση ΔΑΑ-ΤΑΙΠΕΔ, το 10ετές ομόλογο του ελληνικού Δημοσίου είχε απόδοση άνω του 8%.

 Τα απολύτως καλόπιστα ερωτήματα, λοιπόν, είναι:  

 - τι άλλαξε στους 8 μήνες που μεσολάβησαν από την υπογραφή της σύμβασης μέχρι τον υπερδιπλασιασμό του τιμήματος από την DG COMP; 

 - γιατί μια συμφωνία που έκλεισε το καλοκαίρι το 2017 βασίστηκε σε νούμερα του 2015;

 Η επιβατική κίνηση: Το φθινόπωρο του 2016 –κατά τον πρόεδρο τότε ξεκίνησε η διαπραγμάτευση ΔΑΑ-ΤΑΙΠΕΔ – γνωρίζαμε ότι η επιβατική κίνηση του ΔΑΑ από 12,5 εκατ. το 2013 είχε εκτιναχθεί σε 18 εκατ. το 2015 και στο 9μηνο του 2016 ήταν αυξημένη κατά 11%, άρα με σιγουριά το 2016 θα έκλεινε στα 20 εκατ. επιβατών. Πριν από την υπογραφή της σύμβασης, καλοκαίρι του 2017, η τάση στο 7μηνο έδειχνε ότι και το 2017 η κίνηση θα αυξανόταν κατά 9% πλησιάζοντας τους 22 εκατ. επιβάτες. Τι ακριβώς δεν γνώριζε το ΤΑΙΠΕΔ σχετικά με τη δυναμική αυξητική τάση της επιβατικής κίνησης του Ελ. Βενιζέλος;  

 Το προεξοφλητικό επιτόκιο είναι πολύ κρίσιμος παράγοντας για την αποτίμηση της αξίας τέτοιων συμβάσεων. Υπολογίζει την παρούσα αξία των μελλοντικών (προσδοκώμενων) χρηματοροών. Το προεξοφλητικό επιτόκιο λειτουργεί όπως οι αποδόσεις των ομολόγων: ένα 20ετές ομόλογο του ελληνικού δημοσίου αξίζει 100€, αν έχει απόδοση 4% αλλά μπορεί να αξίζει μόλις 50€, αν η απόδοση του εκτιναχθεί στο 10%. Δηλαδή, η παρούσα αξία του ομολόγου περιορίζεται στο μισό, αν προεξοφλήσουμε τις μελλοντικές χρηματοροές ζητώντας απόδοση 10% αντί για 4%.

 Είναι απολύτως θεμιτό να ανατρέχει κανείς στις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων, αναζητώντας ένα προεξοφλητικό επιτόκιο αναφοράς. Ποια απόδοση όμως; Το 15% του καλοκαιριού του 2015, το 8% του καλοκαιριού του 2016, το 7% του φθινοπώρου του 2016 ή το 5,5% του Ιουνίου του 2017;  

Τίποτα απ’ όλα αυτά, μας λέει η περίπτωση της Fraport. Διότι όχι μόνον έδωσε μια εντυπωσιακά ελκυστική προσφορά το Δεκέμβριο 2014, τετραπλάσια από το ελάχιστο τίμημα που υπολόγιζαν οι σύμβουλοι του διαγωνισμού, αλλά -κι αυτό ήταν το πιο ενδιαφέρον- δεν δείλιασε  ούτε στις πιο σκοτεινές στιγμές μας, το καλοκαίρι του 2015, όταν το ρίσκο της χώρας και οι αποδόσεις των ομολόγων είχαν απογειωθεί. Κι ενώ η νεοεκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση δήλωνε προς πάσα κατεύθυνση πως δεν θα τηρούσε τη συμφωνία παραχώρησης των Περιφερειακών Αεροδρομίων, άρα η Fraport είχε την ευκαιρία να αποσυρθεί, εκείνη δεν αποσύρθηκε. Γιατί επένδυε στο τουριστικό προϊόν της χώρας. Αυτό που αγόραζε δεν συνδεόταν με το ρίσκο του ελληνικού Δημοσίου ούτε καν με το νόμισμα της χώρας. Γι’ αυτό στους υπολογισμούς της δεν χρησιμοποιούσε τα υψηλά προεξοφλητικά επιτόκια που σχετίζονταν με το κόστος δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου. 

Παρόμοια είναι και η περίπτωση του «Ελ. Βενιζέλος». Τα μελλοντικά έσοδα από την εκμετάλλευση του αεροδρομίου Αθηνών εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το τουριστικό προϊόν της χώρας. Και μόνο από έναν ανοικτό διεθνή διαγωνισμό θα μπορούσαμε να μάθουμε το κατάλληλο προεξοφλητικό επιτόκιο, πόσο αποτιμά, δηλαδή, η αγορά την αξία της σύμβασης παραχώρησης. Αλλά ανοικτός διεθνής διαγωνισμός δεν έγινε. Αυτή ήταν άλλωστε και η βασική ένσταση της DG COMP προς την ελληνική κυβέρνηση που επέλεξε την οδό της απευθείας διαπραγμάτευσης με το καναδικό fund! Διαπραγμάτευση που, εκ του αποτελέσματος, κρίνεται τουλάχιστον ατυχής, αφού  απολύτως λανθασμένα αποτίμησε την ελληνική περιουσία σε ευτελιστική τιμή. Αυτό, προφανώς, ο αγοραστής το γνώριζε, γι΄αυτό και  μετά την παρέμβαση της DG COMP συναίνεσε σε υπερδιπλάσιο τίμημα.

 ΔΑΑ & Περιφερειακά Αεροδρόμια είναι δύο περιπτώσεις αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας από διαφορετικές κυβερνήσεις αλλά με κοινά χαρακτηριστικά. Και στις δυο περιπτώσεις πρόκειται για  παραχωρήσεις εκμετάλλευσης αεροδρομίων της χώρας. Γι’ αυτό επιτρέπονται συγκρίσεις.  

Το πρώτο δυσάρεστο εύρημα της σύγκρισης είναι ότι οι πολιτικοί σχηματισμοί που έστηναν αγώνες εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων και «του ξεπουλήματος», όπως έλεγαν, της δημόσιας περιουσίας, ως διαχειριστές και πωλητές υπολείπονται πολύ –πάρα πολύ!- σε όρους τιμήματος και σε όρους διαδικασιών.

 Η Αττική Οδός 

Πώς θα κρίνατε μια κυβέρνηση που, θέλοντας να ανανεώσει το στόλο των κρατικών αυτοκινήτων, αναθέτει τη μελέτη για τις τεχνικές προδιαγραφές των οχημάτων στην αυτοκινητοβιομηχανία ΧΧΧ;

 Άστοχο, αν όχι ύποπτο! Διότι υπάρχει κίνδυνος η εταιρεία, μέσω της μελέτης, να διαμορφώσει το διαγωνισμό με τρόπο, ώστε η ίδια να αποκτήσει προβάδισμα στην προμήθεια των οχημάτων.  

Κι όμως, αυτό ακριβώς κάνει η κυβέρνησή μας με την επέκταση της Αττικής Οδού. Τα σχέδια για την κατασκευή ελεύθερης λεωφόρου Ελευσίνας-Σταυρού-Αεροδροµίου Σπάτων και ∆υτικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια. Και η κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται την Αττική Οδό, ευλόγως, εδώ και χρόνια, επιδιώκει να αναλάβει το έργο της επέκτασης. 

Γι’ αυτόν, ακριβώς, το λόγο είναι άστοχο να αναθέτει το Δημόσιο στην κοινοπραξία της Αττικής Οδού τη σύνταξη της μελέτης, πάνω στην οποία θα στηριχθεί ο σχετικός μειοδοτικός διαγωνισμός το 2019 εδώ και εδώ. Διότι θα φέρει την κοινοπραξία σε δεσπόζουσα θέση, όπως στο παράδειγμα με την αυτοκινητοβιομηχανία. Σημειώστε, ακόμη, την πιθανότητα να μη διενεργηθεί καν μειοδοτικός διαγωνισμός. Διότι το υπουργείο εξετάζει, λέει (εδώ), την παράταση των συμβάσεων παραχώρησης των οδικών αξόνων, συμπεριλαμβανομένης της Αττικής Οδού, με αντάλλαγμα την κατασκευή των επεκτάσεων χωρίς επιβάρυνση του Δημοσίου. Απευθείας ανάθεση, δηλαδή, η οποία θα βασιστεί σε μελέτη που θα έχει συντάξει η ίδια η  κοινοπραξία της Αττικής Οδού! Και το μόνο πιθανό εμπόδιο σε μια τέτοια εξέλιξη, ενδεχομένως, είναι η DG COMP. 

Στην εν λόγω κοινοπραξία συγκεντρώνεται η κατασκευαστική ελίτ της χώρας και είναι αρκετά  πιθανό «να πάρει τη δουλειά» πανάξια,  όπως πήραν και οι Καναδοί  την επέκταση της παραχώρησης  του ΔΑΑ. Αλλά, όπως και στην περίπτωση του ΔΑΑ, η βελτιστοποίηση των συμφερόντων του Δημοσίου συναρτάται με κρίσιμο τρόπο από τη διαδικασία δημοπράτησης. Και στην περίπτωση των επεκτάσεων της Αττικής Οδού δεν ξεκινήσαμε καλά. 

Τέλος, ένα σχόλιο για την αμοιβή του μελετητή. Η κοινοπραξία αντί μετρητών θα λάβει διετή παράταση (2025-2026) εκμετάλλευσης της Αττικής Οδού. Με όρους 2016 η διετής παραχώρηση της Αττικής Οδού αντιστοιχεί σε προ φόρων κέρδη 128 εκατ.€ και μετά φόρων κέρδη 88 εκατ.€. Με την υποσημείωση ότι, κατά πάσα πιθανότητα, λόγω αυξημένης κίνησης τα κέρδη των ετών 2025 & 2026 θα είναι αρκετά υψηλότερα, η διετής παραχώρηση αντιστοιχεί σε 128 εκατ.€! Δηλαδή η αμοιβή για τη μελέτη είναι 128 εκατ.€ προ φόρων. Το ποσό αυτό, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, είναι πολύ υψηλότερο του εύλογου κόστους  παρόμοιων μελετών. 

Ετσι, εκείνοι που, όντας στην αντιπολίτευση, θα έληγαν πρόωρα τη σύμβαση παραχώρησης της Αττικής Οδού, τώρα, όντας κυβέρνηση, προχωρούν σε διετή παράταση της εκμετάλλευσης με απευθείας ανάθεση! Η αναντιστοιχία λόγων και πράξεων είναι πια γραφική, αλλά ας μείνουμε στο δημόσιο συμφέρον, όπου η μάχη είναι μία. Η συνεχής προσπάθεια για μεγαλύτερη θεσμική θωράκιση & διαφάνεια. Μια μάχη που δεν μπορεί να κερδηθεί από εκείνους που συστηματικά υπονομεύουν τους θεσμούς και τις ανεξάρτητες αρχές. 

Αυτά σκέφτηκα, ακούγοντας τον Πρωθυπουργό στο Ζάππειο να λέει: «Πάνο, έχουμε να δώσουμε ακόμη πολλές μάχες για να καθαρίσουμε τη χώρα από την διαφθορά»! 

¹ Ο κ. Ξενόφος ανέλαβε πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ στις 6/11/17 (2 μήνες μετά την υπογραφή της σχετικής σύμβασης) 

 Γιώργος Στρατόπουλος 

ΠΗΓΗ:http://www.protagon.gr/apopseis/editorial/
aftoi-pou-tha-aksiopoiousan-ti-dimosia-periousia-44341648296

29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018 

                   ΣΧΕΤΙΚΑ    ΚΕΙΜΕΝΑ                  

1.
“Η 4η βιομηχανική επανάσταση μονόδρομος για την Ελλάδα”.

«Δεν είναι εύκολο να εκτυπώνεις ένα κύτταρο και να το ενσωματώνεις μαζί με ένα άλλο βιοϋλικό, σε ένα βιοσύστημα, προσπαθώντας να δημιουργήσεις νέα όργανα, για παράδειγμα να αποκαταστήσεις ένα κατεστραμμένο τμήμα του σώματός μας… Ήμασταν σε θέση να προχωρήσουμε -και προχώρησε βέβαια και η επιστήμη στη βιοεκτύπωση- πέρα από την τρισδιάστατη εκτύπωση λειτουργικών διαδικασιών». Ο καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Στέργιος Λογοθετίδης εξηγεί πώς το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ έκανε το βήμα μπροστά, το βήμα προς το μέλλον, προς την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, ένα βήμα που ο ίδιος εκτιμά ότι είναι αναγκαίο και για την Ελλάδα, σε όλους τους τομείς, αν θέλει η χώρα να βγει από την κρίση.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Λογοθετίδης γνωστοποιεί πως βρίσκεται στα τελευταία στάδια η σχεδιαζόμενη -με χρηματοδότηση από την ΕΤΕπ- ίδρυση του Εθνικού Κέντρου Νανοτεχνολογίας, Νανοϊατρικής και Οργανικών Ηλεκτρονικών (ΕΚΝΟΗ), μέσα στο οποίο το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σχεδιάζει τη λειτουργία Ινστιτούτου Αγρο-νανοτεχνολογίας. Μιλά ακόμη για τη συμμετοχή του Εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας σε πρόγραμμα για την καλλιέργεια φαρμακευτικής κάνναβης, μέσα από τη σύνδεσή της με τη νανοϊατρική για την παραγωγή πρωτοποριακών προϊόντων βασισμένων στις αρχές αυτής, αλλά και για τη συνεργασία με το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής και Τηλεπικοινωνιών για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της βιομηχανίας, της οικονομίας και της κοινωνίας.
«Δεν αναδεικνύουμε μόνο τη δική μας αριστεία, καινοτομία, τεχνολογία, αλλά φέρνουμε και την ξένη διεθνή καινοτομία -τεχνολογία, αλλά και επιχειρηματικότητα», λέει, καθώς ετοιμάζεται να υποδεχθεί περισσότερους από 1.000 επιστήμονες, ερευνητές και εκπροσώπους της βιομηχανίας, οι οποίοι έρχονται στη Θεσσαλονίκη από 65 χώρες, για να συμμετάσχουν στο πολυσυνέδριο Nanotexnology, που για 15η συνεχή χρονιά διοργανώνει το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας LTFN (Lab for Thin Films- Nanobiomaterials- Nanosystems & Nanometrology).

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του καθ. Στέργιου Λογοθετίδη στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και στη Σμαρώ Αβραμίδου:

Ερώτηση: Σας ακούσαμε πρόσφατα να αναπτύσσετε την ιδέα ότι η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση αφορά την Ελλάδα, αλλά και ότι η έξυπνη κοινωνία είναι η πέμπτη επανάσταση. Τι αλλάζει και πώς;

Απάντηση: Η βιομηχανική επανάσταση είναι μονόδρομος για την Ελλάδα, διότι δεν υπάρχει καμιά άλλη ελπίδα για κανένα πολιτισμένο κράτος από το να ακολουθήσει αυτό τον ρου των εξελίξεων της τεχνολογίας, της καινοτομίας και του πολιτισμού. Και η δική μας κοινωνία θα πρέπει να ακολουθήσει αυτές τις δύο ροές των εξελίξεων, που αφορούν τη 4η βιομηχανική επανάσταση και την 5η έξυπνη κοινωνία και τρέχουν αυτήν τη χρονική περίοδο!
Τέταρτη βιομηχανική επανάσταση σημαίνει ότι έχουμε μπει πλέον σε μια διαδικασία, όπου όλη η βιομηχανία μας θα πρέπει να μεταβεί σε έναν τρόπο λειτουργίας, ο οποίος να εισάγει όλα τα εργαλεία, που αναπτύχθηκαν τα τελευταία 30 χρόνια και βεβαίως συνδέονται με την τρίτη βιομηχανική επανάσταση, η οποία ήταν η επανάσταση της μικροηλεκτρονικής, της πληροφορικής, της νανοτεχνολογίας και της βιοτεχνολογίας. Αυτά τα εργαλεία, τα οποία φαίνονταν μεταξύ τους κάπως αλληλένδετα, ενώνονται τώρα και πρέπει να μπουν στην πράξη, μέσα στο εργοστάσιο και την παραγωγή. Γι’ αυτό βλέπουμε ότι υπάρχει ένα άγχος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να προλάβει τις τεχνολογικές εξελίξεις και τα οφέλη από αυτές. Έτσι παίρνει μέτρα με εξεταστική ταχύτητα για να προωθήσει αυτές τις τεχνολογικές εξελίξεις στην Ευρώπη και δίνει κίνητρα, δίνει προτάσεις και αναδιατάσσει τα κονδύλια που διαθέτει, πιέζει τις κυβερνήσεις να υιοθετήσουν μέτρα για τον ψηφιακό μετασχηματισμό όλης της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, που αυτό θα επιφέρει τον μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας.

Ερ.: Στην Ελλάδα της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης ο ψηφιακός μετασχηματισμός της βιομηχανίας μπορεί να ακολουθήσει τους ευρωπαϊκούς ρυθμούς;

Απ.: Αν θέλουμε να έχουμε ανάπτυξη και να βγούμε από την κρίση -οικονομική, πολιτική, κοινωνική ή οποιασδήποτε άλλης μορφής είναι αυτή- πρέπει να ακολουθήσουμε αυτό τον ρου των τεχνολογικών και καινοτομικών διεργασιών, διότι αν δεν τον ακολουθήσουμε η κρίση μας θα είναι ολοκληρωτική, τόσο στην παραγωγή, όσο και στη βιομηχανία, στην οικονομία και την κοινωνία. Είναι ο μόνος τρόπος και ο μόνος μοχλός για να γίνει ένα άλμα, για να πάει η χώρα μπροστά, ακόμη πιο γρήγορα. Ιδίως τώρα που πέρασε μια βαθιά κρίση η Ελλάδα και προσπαθεί να βγει από αυτήν, θα πρέπει να το κάνει γρήγορα, αλλά και οργανωμένα, πρέπει να το κάνει η κυβέρνηση, η πολιτεία, η περιφέρεια, ο δήμος, τα πανεπιστήμια, κάθε εταιρεία και φορέας και κάθε άνθρωπος. Η 4η βιομηχανική επανάσταση μας δίνει αυτή την ευκαιρία, η χώρα μας εξακολουθεί τεχνολογικά να είναι σε πολύ ικανοποιητικό σημείο και πρέπει να αξιοποιήσει όλα τα δυνατά της στοιχεία και δεδομένα, ώστε να ακολουθήσει αυτόν τον ψηφιακό μετασχηματισμό προς όφελος της βιομηχανίας, της βιώσιμης οικονομίας και της προόδου της κοινωνίας.

Ερ.: Πώς μπορεί η τεχνολογία να οδηγήσει τη χώρα σε έναν δρόμο αειφόρου ανάπτυξης αν τουλάχιστον δεν ανασχεθεί το κύμα φυγής νέων επιστημόνων στο εξωτερικό;

Απ: Αυτό πρεσβεύουμε εμείς και αυτό λέμε, όταν μένουμε στη Θεσσαλονίκη και όταν επί 15 χρόνια τώρα με πείσμα διοργανώνουμε κάθε χρόνο το Nanotexnology, αυτό το μεγάλο πολυγεγονός της νανοτεχνολογίας των οργανικών ηλεκτρονικών και της νανοϊατρικής. Επιμένουμε όχι απλώς ελληνικά, όχι απλώς τοπικά, αλλά με τη συμμετοχή εκατοντάδων εξειδικευμένων επιστημόνων, διακεκριμένων στον τομέα τους, που έρχονται από 60-65 χώρες, θέλοντας να δουν και την ελληνική αριστεία και πρωτοπορία σε αυτές τις θεματικές περιοχές που αναφέραμε. Έτσι, δεν αναδεικνύουμε μόνο τη δική μας αριστεία και καινοτομία, τεχνολογία, αλλά φέρνουμε και την ξένη διεθνή καινοτομία-τεχνολογία αλλά και επιχειρηματικότητα. Η προσπάθειά μας και στο ΑΠΘ είναι, όχι απλά να σταματήσουμε το brain drain, αλλά να δημιουργήσουμε συνθήκες για τους νέους ανθρώπους μας, για τους νέους που έχουν οράματα και φιλοδοξίες, να μείνουν εδώ να εκπαιδευτούν και εξειδικευτούν σε αυτά τα πρωτοποριακά θέματα, αλλά επιπλέον να γίνουν το πανεπιστήμιο και η Θεσσαλονίκη πόλος έλξης των Ελλήνων που έφυγαν στο εξωτερικό, ώστε να επιστρέψουν. Και λέμε να επιστρέψουν, διότι υπάρχει εδώ ένα τεχνολογικό δεδομένο, υπάρχει ένα οικοσύστημα από ελπιδοφόρες δράσεις και υπάρχουν οι δυνατότητες για τους νέους μας να βρουν κατάλληλες δουλειές, να εκπαιδευτούν και να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους εδώ, στον τόπο τους.

Ερ.: Στην προσπάθεια αυτή εντάσσεται η σχεδιαζόμενη ίδρυση του Εθνικού Κέντρου Νανοτεχνολογίας, Νανοϊατρικής και Οργανικών Ηλεκτρονικών (ΕΚΝΟΗ); Τι γίνεται με τη χρηματοδότηση από την ΕΤΕπ και ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα, για να λειτουργήσει το Κέντρο;

Απ.: Με δύο διαφάνειες, πριν από περίπου δύο χρόνια, παρουσιάστηκε το σχέδιο για το Κέντρο ΕΚΝΟΗ στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία εξέφρασε άμεσα το ενδιαφέρον, διότι το έκρινε οραματικό, ότι δίνει λύσεις, ότι έχει μέσα την πρόοδο, ότι έχει μέσα του την ελπίδα για ανάπτυξη. Προχωρήσαμε και είμαστε σήμερα στα τελευταία στάδια για αυτή την επένδυση, η οποία είναι πολύ σημαντική -είναι περίπου 50 εκατ. ευρώ μαζί με την εθνική συμμετοχή- καθώς θα θέσει πάνω στον υφιστάμενο εξοπλισμό και τις δυνατότητες που έχει το εργαστήριο νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ τις νέες υποδομές, για να γίνει ένα κέντρο εθνικό, με μεγαλύτερες δράσεις και δυνατότητες, ώστε να μπορέσει να επηρεάσει όλο το οικοσύστημα της τεχνολογίας, καινοτομίας και επιχειρηματικότητας.

Ερ.: Τι οφέλη προσδοκάτε ότι θα έχει για το ΑΠΘ και την πόλη 
η ίδρυση του Κέντρου;

Απ.: Το κέντρο σε πέντε χρόνια από σήμερα θα είναι ένα κέντρο των 500 ερευνητών γύρω από αυτές τις τεχνολογίες Νανοτεχνολογίας, Νανοϊατρικής και Οργανικών Ηλεκτρονικών. Γύρω από αυτό θα αξιοποιηθούν όλα τα δίκτυα, που έχει αναπτύξει το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας διεθνώς, όπως για παράδειγμα το Nanonet ή ο Σύνδεσμος Ελληνικών Εταιρειών στα οργανικά ηλεκτρονικά, ή αυτός πάνω στην νανοϊατρική. Όλα αυτά φέρνουν μαζί γύρω στους 1000-1500 φορείς και εταιρείες από την Ελλάδα, την Ευρώπη και όλον τον κόσμο. Υπάρχει ένα δίκτυο, το οποίο δεν έχει μόνο δράσεις τοπικά, αλλά εύκολα μπορεί να μεταφέρει ό,τι γίνεται εδώ σε όλον τον κόσμο, να μεταφέρει την τεχνολογία, την καινοτομία, τα αγαθά που μπορούν να παραχθούν εδώ σε όλη την υδρόγειο. Αυτό θέλει να ενισχύσει με την προσπάθειά της η ΕΤΕπ και το ελληνικό κράτος, το οποίο συμμετέχει σε αυτή τη χρηματοδότηση -επιδότηση για την ίδρυση του Κέντρου ΕΚΝΟΗ.

Ερ.: Τι γίνεται με χωροθέτηση του «Έξυπνου Εργοστάσιου» στη Θέρμη και τις δικαστικές αντιπαραθέσεις; Υπάρχει σήμερα σκέψη μεταφοράς του εργοστασίου σε άλλο χώρο;

Απ: Δεν έχουν επιλυθεί πλήρως, είναι μια δικαστική διαμάχη σε εξέλιξη. Εμείς ελπίζουμε ότι θα λυθεί γρήγορα και βεβαίως πριν από την έγκριση του Κέντρου ΕΚΝΟΗ, γιατί το κέντρο αυτό έχει να μεταφερθεί σε δικό του χώρο. Τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθούν από επίσημα κυβερνητικά χείλη πρωτοβουλίες σχετικά με την εγκατάσταση του Κέντρου στον δικό του χώρο, σε συνάρτηση με άλλους καινοτομικούς φορείς και οργανισμούς της Θεσσαλονίκης, που αυτό από μόνο του θα δώσει μια μεγάλη δυναμική ανάπτυξης στην περιοχή μας.

Ερ.: Από το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής και Τηλεπικοινωνιών, αλλά και το Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έχουν προαναγγελθεί συνεργασίες με το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας για την υλοποίηση προγραμμάτων καινοτόμων εφαρμογών. Σε τι ακριβώς αφορούν και πώς προχωρούν σήμερα;

Απ.: Και τα δύο υπουργεία και οι υπουργοί, ο κ. Παππάς και ο κ. Αποστόλου, έχουν δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, επισκέφθηκαν τις εγκαταστάσεις. Ο κ. Αποστόλου τις επόμενες μέρες θα κάνει σχετικές ανακοινώσεις. Στο κέντρο ΕΚΝΟΗ έγιναν συζητήσεις με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, για να αναπτυχθεί ένα νέο Ινστιτούτο ειδικό για τη Nανοτεχνολογια στην αγροτική παραγωγή και προϊόντα. Αφορά πολλές πλευρές η συνεργασία, όχι μόνο τις τηλεπικοινωνίες στον ψηφιακό μετασχηματισμό που είναι από την πλευρά του κ. Παππά. Στην εναρκτήρια εκδήλωση του Nanotexnology, το απόγευμα της Τρίτης, εκπροσωπώντας τον πρωθυπουργό, ο αναπληρωτής υπουργός Έρευνας και Καινοτομίας Κ. Φωτάκης, πιθανώς θα κάνει και κάποιες ανακοινώσεις για το Κέντρο ΕΚΝΟΗ και όλες αυτές τις δράσεις.

Ερ.: Υπάρχει μία συνεργασία με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που αφορά την καλλιέργεια φαρμακευτικής κάνναβης;

Απ.: Η φαρμακευτική κάνναβη είναι ένα πολύ ειδικό θέμα και πολύ σημαντικό θέμα. Το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας συμμετέχει σε δράσεις αυτού του θέματος, με τη νανοϊατρική και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, φέρνοντας την πρωτοποριακή τεχνολογία που έχει, όχι μόνο για εθνικά, αλλά για διεθνή θέματα και συνεργασίες. Θα ανακοινωθεί στη συνέχεια αλλά και μέσα στο συνέδριο θα δούμε τις επόμενες μέρες, τα πρώτα αποτελέσματα του εργαστηρίου γι’ αυτό το θέμα.

Ερ.: Ποιες είναι τελευταίες εξελίξεις στον χώρο της τρισδιάστατης εκτύπωσης και βιοεκτύπωσης;

Απ.: Το εργαστήριο νανοτεχνολογίας είναι πολλά χρόνια τώρα ένα από τα κύρια εργαστήρια σε όλη την υδρόγειο, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, που αναπτύσσουν δισδιάστατες και τρισδιάστατες εκτυπώσεις. Εκεί που προχωρήσαμε παραπάνω είναι στις τρισδιάστατες εκτυπώσεις -τριών διαστάσεων, αλλά επιπλέον κάναμε και ένα ακόμη βήμα αναπτύξαμε, όπως γνωρίζετε, στην περιοχή μας τη νανοϊατρική, τη βιοηλεκτρονική, την εκτυπώσιμη βιοηλεκτρονική μαζί με τις άλλες δραστηριότητες. Έτσι, ήμασταν σε θέση να προχωρήσουμε -και προχώρησε βέβαια και η επιστήμη στην βιοεκτύπωση- πέρα από την τρισδιάστατη εκτύπωση λειτουργικών διαδικασιών. Μιλάμε για υψηλή τεχνολογία, αλλά επιπλέον δεν μιλάμε για να χτίσουμε, για παράδειγμα ένα κύπελλο από ένα πολυμερικό υλικό, αλλά για να ενσωματώσουμε υψηλές λειτουργικότητες μέσα σε κάθε τρισδιάστατο κατασκεύασμα, που θα φτιάξουμε. Προχωρήσαμε και στη βιοεκτύπωση, που σημαίνει ότι έχουμε και βιοϋλικά αλλά και κύτταρα και προσπαθούμε με αυτή την προσθετική και ψηφιακή κατασκευαστική να φτιάξουμε τρισδιάστατες λειτουργικές βιολογικές και βιοϊατρικές δομές.

Έχουμε στη Nanotexnology 2018 ένα καινούριο συνέδριο, όπου θα γίνουν γύρω στις 50- 60 πρωτοποριακές παρουσιάσεις για ό,τι “τρέχει” διεθνώς. Βεβαίως πολλά από αυτά τα θέματα, τα οποία ανοίγει μία καινούρια περιοχή, έχουν να εξετασθούν με λεπτομέρεια και να λυθούν. Φανταστείτε ότι μιλάμε μέχρι και να εκτυπώσουμε βιοϋλικά μαζί με κύτταρα και δεν είναι εύκολο να εκτυπώνεις ένα κύτταρο και να το ενσωματώνεις μαζί με ένα άλλο βιοϋλικό, σε ένα βιοσύστημα, προσπαθώντας να δημιουργήσεις νέα όργανα, για παράδειγμα να αποκαταστήσεις ένα κατεστραμμένο τμήμα του σώματός μας. Τα κύτταρα δεν είναι υλικό να το πετάς και να συμπεριφέρονται όπως εμείς θέλουμε, πρέπει να γίνει η εκτύπωσή τους με πολύ προσεκτικό και ευγενικό τρόπο. Άρα, η επιστήμη και η έρευνα έχει πολλά να κάνει τα επόμενα χρόνια προς αυτή την κατεύθυνση, έτσι ώστε όλα αυτά τα θέματα τρισδιάστατης εκτύπωσης και βιοεκτύπωσης να μας δώσουν γρήγορα αποτελέσματα θετικά και να λύσουν πολλά προβλήματα, ή να καλυτερέψουν την ποιότητα της ζωή μας.

Ερ.: Τελικός στόχος του προγράμματος «Smartonics» ήταν η ενσωμάτωση εκτυπωμένων εύκαμπτων οργανικών φωτοβολταϊκών συστημάτων τέταρτης γενιάς στην οροφή ενός αυτοκινήτου της FIAT. Παρουσιάστηκε κάτι ανταγωνιστικό, που θα μπορούσε να βγει σε μαζική παραγωγή; Προτίθεται η FIAT να αξιοποιήσει την καινοτόμα εφαρμογή;

Απ.: Το έργο Smartonics ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ερευνητικά έργα που “έτρεξαν” στην ΕΕ, διήρκεσε 4 χρόνια, τα αποτελέσματα ήταν πολύ πολυποίκιλα, έκανε τα υλικά, τις τεχνολογίες, τα εργαλεία, έκανε τις μηχανές και τις πιλοτικές παραγωγικές γραμμές, για την παραγωγή της νέας γενιάς φωτοβολταϊκών. Το θετικό για εμάς σαν χώρα είναι ότι εγκαταστάθηκαν εδώ στη Θεσσαλονίκη, αλλά και συμμετείχαν σε αυτό έξι ελληνικοί φορείς -τρία πανεπιστήμια και τρεις εταιρείες- και αυτοί οι φορείς καρπώθηκαν τα οφέλη από αυτό το έργο.

Ερ. Εκτός από τα εύκαμπτα φωτοβολταϊκά ενσωματώνει το αυτοκίνητο και άλλες τεχνολογίες, π.χ. 3d scanner για streetview;

Απ.: Οι τεχνολογίες ουσιαστικά στο σύνολό τους ήταν εκτυπώσεις δισδιάστατες μέχρι και τρισδιάστατες, επομένως το Smartonics βοήθησε και σε αυτή την κατεύθυνση για τις τρισδιάστατες εκτυπώσεις. Το έργο αυτό βραβεύτηκε ως το καλύτερο έργο στην Ευρώπη τα τελευταία 5-6 χρόνια, αλλά και ταυτόχρονα επιβραβεύτηκε το Εργαστήριο, με το να συνεχίζει σήμερα με δύο νέα ευρωπαϊκά έργα, που είναι το ένα για το Factory of the Future, το Smartline, για να φτιάξει τις μηχανές και το εργοστάσιο του μέλλοντος. Το έργο αυτό “τρέχει” τώρα, όπως επίσης και ένα άλλο έργο, το Cornet, επίσης ευρωπαϊκό, το οποίο προσπαθεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον ανοιχτής καινοτομίας γύρω από αυτές τις τεχνολογίες.

Το Smartline είναι η συνέχεια του Smartonics, το οποίο έφερε σαν μια κύρια εφαρμογή το να κάνει πρώτα από όλα τις γραμμές παραγωγής εύκαμπτων φωτοβολταϊκών και να τα εισάγει στα αυτοκίνητα της Fiat. Η Fiat θα είναι πάλι εδώ τις επόμενες μέρες, για να παρουσιάσει στο συνέδριο τις τρισδιάστατες εκτυπώσεις και πώς θα μπούνε αυτές οι τεχνολογίες και για την ενέργεια, τόσο στα συμβατικά αυτοκίνητα, όσο και στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Θα έχουμε επίσης και μια άλλη αυτοκινητοβιομηχανία, την Jaguar και Land Rover, που θα παρουσιάσει πώς η νανοτεχνολογία, το 3d printing και τα οργανικά ηλεκτρονικά μπαίνουν στο αυτοκίνητο και ολοκληρώνονται από κάθε άποψη, όχι μόνο ενεργειακή, αλλά και από την πλευρά των αισθητήρων και από την πλευρά του πώς γίνεται το χτίσιμο και μπορεί να δομηθεί και να φτιαχτεί το σασί του αυτοκινήτου και πολλά ή όλα τα τμήματα του αυτοκινήτου. Αυτές είναι οι προεκτάσεις του έργου Smartonics.

Ερ.:Τι θα ξεχωρίζατε στη φετινή Nanotexnology;

Απ.: H Nanotechnology που ξεκινάει με το διεθνές σχολείο προσφέρει κάτι πολύ σημαντικό στον τόπο μας, δίνοντας κάθε χρόνο 60 υποτροφίες σε νέους αποφοίτους, μεταπτυχιακούς, υποψήφιους διδάκτορες και νέους ερευνητές, ώστε να παρακολουθήσουν δωρεάν αυτό το σχολείο και τα συνέδρια. Με αυτό τον τρόπο τους φέρνει κοντά με όλους αυτούς τους μεγάλους επιστήμονες, ερευνητές, καθηγητές, που έρχονται από όλη την υδρόγειο. Από τη μια απομυθοποιεί αυτήν τη διαδικασία, ενώ από την άλλη κτίζει τις γέφυρες και τις γνωριμίες για την επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη τους.

Το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας LTFN (Lab for Thin Films – Nanobiomaterials- Nanosystems & Nanometrology) του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ διοργανώνει για 15η συνεχή χρονιά το «NANOTEXNOLOGY 2018», από το Σάββατο 30 Ιουνίου έως το Σάββατο 7 Ιουλίου 2018, στο ξενοδοχείο «Porto Palace Conference Center», στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για ένα πολυ-γεγονός, με διεθνείς επιστημονικές, τεχνολογικές και επιχειρηματικές εκδηλώσεις στις Νανοτεχνολογίες, τα Οργανικά Ηλεκτρονικά και τη Νανοϊατρική, το οποίο υποστηρίζεται από το Δίκτυο Έρευνας και Καινοτομίας ΝΑΝΟΝΕΤ, που αριθμεί 570 μέλη-οργανισμούς από όλο τον κόσμο, τον Ελληνικό Σύνδεσμο Εταιρειών HOPE-A, την Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας (ΑΖΚ) και άλλους διεθνείς τεχνολογικούς φορείς και Πανεπιστήμια.

Στο πλαίσιο του «NANOTEXNOLOGY 2018», θα πραγματοποιηθούν συνέδρια, θερινά σχολεία και η Διεθνής Έκθεση «NANOTEXNOLOGY EXPO 2018», ενώ θα παρουσιαστεί ο πρώτος 3D Bioprinter ο οποίος θα εγκατασταθεί στο Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ.

https://www.militaire.gr/quot-i-4i-viomichaniki-epanastasi
-monodromos-gia-tin-ellada-quot/

30/6/2018

2.
Ανάγκη αποτελεσματικότερης σύνδεσης επιχείρησης και εκπαίδευσης. 

Η ​​ανεργία –ιδιαίτερα η ανεργία των νέων και η μακροχρόνια ανεργία– παραμένει, παρά την άνοδο της απασχόλησης που παρατηρείται τελευταία, το οξύτερο οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα της χώρας: φτωχοποιεί, περιορίζει φορολογικά και ασφαλιστικά έσοδα, διευρύνει τη φυγή επιστημονικού προσωπικού στο εξωτερικό, ενισχύει αντικοινωνικές συμπεριφορές, καθιστά απαγορευτικούς ορθολογικούς προγραμματισμούς (οικογενειακούς και επαγγελματικούς) και αδρανοποιεί μια ολόκληρη (νέα) γενιά που, παντού, αποτελεί μοχλό ανανέωσης, καινοτομίας και εκσυγχρονισμού.

Ενας από τους βασικούς λόγους του υψηλού ποσοστού ανεργίας είναι η αναποτελεσματική σύνδεση της αγοράς εργασίας με το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, της επιχείρησης με το θρανίο.

Είναι ενδεικτικές οι κάτωθι δύο εκφάνσεις της αναποτελεσματικότητας αυτής:

Η τριτοβάθμια εκπαίδευση προετοιμάζει στελέχη, ο αριθμός και το επίπεδο τεχνολογικής εξειδίκευσης των οποίων υπερτερεί εμφανώς εκείνων που η αγορά, με τη σημερινή δομή του παραγωγικού δυναμικού, έχει ανάγκη, με συνέπεια τη φυγή «εγκεφάλων» στο εξωτερικό και τη σπατάλη, λόγω ετεροαπασχόλησης ανθρώπινων πόρων.

Ταυτόχρονα, η δευτεροβάθμια τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση προσφέρει στην αγορά εργασίας άτομα με γνώσεις και δεξιότητες, οι οποίες δεν ανταποκρίνονται, περισσότερο ή λιγότερο, στις ανάγκες των επιχειρήσεων, γεγονός που δυσχεραίνει την κατάλληλη στελέχωση ενός σημαντικού ποσοστού τους.

Και στις δύο περιπτώσεις (έλλειμμα δεξιοτήτων και υπερπροσφορά εξειδικευμένων στελεχών) το σχετικό κόστος το πληρώνει η εθνική οικονομία με τη μορφή είτε δαπανών εκπαίδευσης που δεν πρόκειται να αποσβεσθούν στον τόπο μας, καθώς οι χώρες υποδοχής θα αξιοποιήσουν, ανέξοδα, το ελληνικό επιστημονικό προσωπικό που μεταναστεύει, είτε με τη μορφή απώλειας παραγωγής ή (και) αδυναμίας βελτίωσης παραγωγικότητας, λόγω ανεπαρκούς εξειδίκευσης στελεχών των επιχειρήσεων.

Είναι προφανές πως η υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής αντιμετώπισης της σημερινής αναντιστοιχίας ανάμεσα στο εκπαιδευτικό και στο παραγωγικό μας σύστημα είναι επιτακτική.

Σε δύο τομείς πιστεύω ότι θα πρέπει να επικεντρωθούν οι σχετικές προσπάθειες:

Α) Το σημερινό και διαχρονικό στρεβλό και ξεπερασμένο, κατά γενικήν αναγνώριση, παραγωγικό μας πρότυπο θα πρέπει να εκσυγχρονισθεί, προσαρμοζόμενο στις διεθνείς εξελίξεις και στις ανάγκες της χώρας.

Ο βασικός κορμός του παραγωγικού μας συστήματος αποτελείται από μονάδες, χαμηλής, λόγω και του υπερβολικά μικρού μεγέθους, παραγωγικότητας, που δραστηριοποιούνται, κατά βάση, σε τομείς μη διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων και υπηρεσιών, χαμηλής, επίσης, προστιθέμενης, εγχωρίως, αξίας και απασχολούν κυρίως άτομα χαμηλής ειδίκευσης και αμοιβής. Η ελληνική παραγωγή ελάχιστα σύνθετα προϊόντα ή υπηρεσίες έντασης γνώσης περιλαμβάνει, ενώ τα περισσότερα είδη της δεν απαιτούν προσωπικό υψηλής ειδίκευσης.

Αμεση προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στη δημιουργία σύγχρονων, εξωστρεφών και καινοτόμων μονάδων, ικανοποιητικού μεγέθους, στελεχωμένων με το κατάλληλα εξειδικευμένο προσωπικό (σταθερές θέσεις πλήρους απασχόλησης, ικανοποιητικές αποδοχές, ευοίωνες προοπτικές).

Β) Σημαντική ώθηση στην ορθολογικότερη λειτουργία του εθνικού συστήματος επαγγελματικής εκπαίδευσης θα δώσει και η ενεργότερη εμπλοκή του επιχειρηματικού κόσμου στη διαδικασία της διά βίου μάθησης (συνεχιζόμενη επαγγελματική εκπαίδευση και επανειδίκευση) με την ίδρυση, εκ μέρους του, σχολών επαγγελματικής κατάρτισης και την οργάνωση κλαδικών προγραμμάτων για την κάλυψη των ειδικότερων αναγκών εξειδίκευσης που δημιουργούν οι νέες τεχνολογικές εξελίξεις και η διαφοροποίηση του αναπτυξιακού προτύπου της χώρας.

Προνομιακή θέση στην αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού κατέχουν τα Επιμελητήρια, καθώς η μεν νομική τους μορφή και οργάνωση αποτελούν εγγύηση παροχής ποιοτικών υπηρεσιών, η δε άμεση και στενή επαφή τους με τις επιχειρήσεις–μέλη τους παρέχει τη δυνατότητα ταχείας επισήμανσης των σχετικών ελλείψεων και αναγκών.

Ο διευρυμένος ρόλος των γαλλικών και γερμανικών επιμελητηρίων στον χώρο της επαγγελματικής εκπαίδευσης (θεωρούνται στη χώρα τους δεύτερα υπουργεία Παιδείας) είναι ενδεικτικός των δυνατοτήτων που ο θεσμός αυτός έχει και στη χώρα μας στη βελτίωση της λειτουργίας της αγοράς εργασίας, μέσω της οργάνωσης, με το μικρότερο δυνατό κόστος, ευέλικτων εκπαιδευτικών συστημάτων.

Η μετατροπή της ελληνικής οικονομίας από μια εσωστρεφή, χαμηλής εξειδίκευσης και ανταγωνιστικότητας παραγωγική μηχανή, σε μια οικονομία της γνώσης, διεθνούς εμβέλειας, αποτελεί μονόδρομο για την οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση, τον περιορισμό της ανεργίας και την εξάλειψη της σύγχρονης «πολιτιστικής γενοκτονίας» (braindrain) που δυναμιτίζει τις προοπτικές της.

 Παύλος Θωμόγλου,
επιχειρηματίας, μέλος Δ.Σ. ΕΒΕ.

http://www.kathimerini.gr/971260/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/anagkh-apotelesmatikoterhs-syndeshs-epixeirhshs-kai-ekpaideyshs


25/6/2018

  
3.
«Αδιανόητο με τέτοια υποτίμηση
 να μην υπάρχει έκρηξη ανάπτυξης!»'

«Δεν έχω ξαναδεί οικονομία που να έχει υποστεί τέτοια υποτίμηση, και παρ’ όλα αυτά οι εξαγωγές της να μην εκτινάσσονται. Σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που πέρασαν από μνημόνια, είδαμε μια έκρηξη ανάπτυξης με κινητήριο δύναμη τις εξαγωγές. Συνέβη παντού, πλην της Ελλάδας !».

Τα λόγια είναι του διεθνούς φήμης γερμανού οικονομολόγου Daniel Gros, και δείχνουν πόσο ειδική περίπτωση χώρας συνεχίζει να αποτελεί η Ελλάδα.

Daniel Gros

Κατά ένα περίεργο τρόπο, όπως λέει στο Liberal, ο διευθυντής ενός από τα πιο γνωστά think tanks διεθνώς, του Κέντρου Ευρωπαϊκών Πολιτικών Μελετών (CEPS), με έδρα τις Βρυξέλλες, η Ελλάδα, ακόμη και σήμερα δεν υπακούει στο βασικό οικονομικό κανόνα που θέλει τα χαμηλά κόστη εργασίας και τα υποτιμημένα περιουσιακά στοιχεία, να απογειώνουν την ανάπτυξη. «Οσο αυτό δεν συμβαίνει, όσο αδυνατείτε να παράγετε περισσότερο, δεν βλέπω πως θα εξέλθετε στο ξέφωτο», τονίζει ο κ. Gros.

Εκφράζει την εκτίμηση ότι παρ' ότι ψηφίζουμε τα πάντα, στην ουσία ελάχιστα έχουν αλλάξει, ότι τα μεγάλα διαρθρωτικά ζητήματα δεν έχουν επιλυθεί, ότι το πραγματικό κλειδί για την ανάπτυξη είναι να επενδύσουν τα εγχώρια κεφάλαια, και όχι οι ξένοι, ενώ εξηγεί ότι η απόφαση του Eurogroup συνιστά στην ουσία ένα νέο πρόγραμμα, ακριβώς επειδή κανείς δεν εμπιστεύεται την Ελλάδα.

«Απαλλαγείτε από τις κάθε είδους τρόικες. Οι Ελληνες πρέπει να καταλάβουν ότι είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι για τη μοίρα τους. Εσείς θα εκλέξτε τη κυβέρνηση που θα φέρει την ανάπτυξη, όχι η τρόικα», αναφέρει με νόημα.

Συνέντευξη στο Γιώργο Φιντικάκη

– Αν και το πακέτο του Eurogroup ασφαλώς βοηθά, εντούτοις αρκετοί εκτιμούν ότι δεν θα είναι αρκετό για να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Τι λέτε;

Ο μοναδικός τρόπος για να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, είναι η ανάπτυξη. Αν η ελληνική οικονομία δεν αναπτυχθεί, θα πηγαίνετε από τη μια αναδιάρθρωση χρέους στην επόμενη. Εγινε λοιπόν ό,τι ήταν δυνατόν από τους πιστωτές, και τώρα η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει μια κανονική οικονομία. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

– Αρα, για να αποκτήσει μια κανονική οικονομία η Ελλάδα, πρέπει να παράγει και να εξάγει, αυτό λέτε…

Ακριβώς. Να παράγετε περισσότερο, να εξάγετε περισσότερο και να καταναλώνετε περισσότερο. Αν δεν αναπτύσσεται η χώρα, η κυβέρνηση θα μπορεί να δαπανήσει μόνο από τα λίγα έσοδα που έχει καθώς η χώρα θα παραμένει φτωχή. Αρα η χώρα χρειάζεται νέα κεφάλαια. Δεδομένου όμως ότι ήδη η Ελλάδα έχει τόσο μεγάλο χρέος, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του κεφαλαίου θα πρέπει να δημιουργηθεί εσωτερικά. Ασφαλώς και οι ξένες επενδύσεις είναι χρήσιμες, καθώς αποκτάς πρόσβαση σε επιπλέον τεχνολογία. Το κλειδί όμως είναι να επενδύσουν τα εγχώρια κεφάλαια, και αυτό νομίζω είναι το λάθος που γίνεται στη συγκεκριμένη συζήτηση.

– Βέβαια για να επιτευχθούν όλα αυτά, χρειάζεται και να εφαρμοστούν όλες αυτές οι χιλιάδες σελίδες νόμων και παρεμβάσεων που έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια, κάτω υπό την πίεση της τρόικας. Αρκετές ψηφίζονται, ουδέποτε όμως εφαρμόζονται αποφασιστικά…

Αυτή είναι και η δική μου εντύπωση. Τα μεγάλα διαρθρωτικά ζητήματα της Ελλάδας δεν έχουν επιλυθεί. Η χώρα συνεχίζει να ψηφίζει όλους τους νόμους και κανονισμούς που απαιτούνται από τους δανειστές της, αλλά στην ουσία, ελάχιστα έχουν αλλάξει.

Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που πρέπει να απαλλαγείτε από τις κάθε είδους τρόικες, και οι Ελληνες να καταλάβουν ότι είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι για τη μοίρα τους. Οι ίδιοι θα πρέπει να διαλέξουν την κυβέρνηση που θα τα καταφέρει όλα αυτά, που θα καταφέρει να ενισχύσει και να βελτιώσει τους θεσμούς, όπως για παράδειγμα την παιδεία. Είναι οι Ελληνες που θα το αποφασίσουν αυτό, όχι η τρόικα.

– Σε κάθε περίπτωση, δεν νομίζετε ότι η συμφωνία του Eurogroup αποτελεί ένα είδος μετα-μνημονίου για την Ελλάδα, με μια καμουφλαρισμένη προληπτική γραμμή πίστωσης, δηλαδή τη δόση των 15 δισ. ευρώ;

Ασφαλώς έτσι είναι. Η αιτία είναι ότι οι πιστωτές δεν εμπιστεύονται την Ελλάδα. Σκέφτονται ότι αν τους δώσουμε την ελάφρυνση χρέους, τότε εκείνοι θα αρχίσουν να ξοδεύουν, και τα χρήματα θα χαθούν. Εχει απομείνει ελάχιστη εμπιστοσύνη, και γι αυτό και οι πιστωτές θέλουν να υπάρχουν κάποιας μορφής όροι μετά την έξοδο της Ελλάδας.

– Το βασικό πάντως σημείο συζήτησης στην Ελλάδα είναι κατά πόσο μπορεί η χώρα να σηκώσει χρήματα από τις αγορές. Μπορούμε να πούμε ότι η Ελλάδα βαδίζει σε ένα διατηρήσιμο μονοπάτι, και ότι θα καταφέρει να πουλήσει ένα ομόλογο στους διεθνείς επενδυτές;

Η Ελλάδα μπορεί να πουλήσει ομόλογο στους επενδυτές γιατί βασικά οι επίσημοι πιστωτές, της είπαν "μπορούμε να περιμένουμε να αποπληρωθούμε ως το 2032". Επομένως ο ιδιωτικός τομέας θεωρεί ότι μπορεί να δανείσει την Ελλάδα για 4, 5 ή 10 χρόνια, με τη προοπτική ότι θα πάρει πίσω τα χρήματά του, πριν από τους επίσημους πιστωτές.

Υπό αυτή την έννοια, η Ελλάδα μπορεί να σηκώσει χρήματα από τις αγορές, τα οποία όμως δεν θα έπρεπε να χρειάζεται. Στην ουσία θα έπρεπε η κυβέρνηση να έχει εξοικονομήσει περισσότερους πόρους για τη χρηματοδότηση των αναγκών της. Το ερώτημα επομένως δεν είναι αν η κυβέρνηση μπορεί να σηκώσει χρήματα από τις αγορές. Το θέμα είναι ότι αν πρέπει να το κάνει, αφού η οικονομία παράγει τέτοια τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα.

– Επειτα, το επιτόκιο του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου παραμένει ακόμη στο 4%…

Ακριβώς, παραμένει ακόμη υψηλά. Κοιτάξτε, στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, θα ήταν εφικτό η οικονομία να αναπτύσσεται με 4%, αλλά βέβαια αυτό θα προυπέθετε να είχαν γίνει, όλα εκείνα που δεν έχουν συμβεί, τα δέκα τελευταία χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να έχει ανάγκη από ξένα κεφάλαια, παρά θα έπρεπε να παράγει αρκετά η ίδια για να καλύπτει τις ανάγκες της.

Είναι πάντως πολύ περίεργο γιατί δεν μιλά κανείς για το σενάριο να πουλήσει η ελληνική κυβέρνηση ένα ομόλογο με επιτόκιο 4% στους Ελληνες, και όχι στους ξένους. Αν υπάρχει ένα ομόλογο που προσφέρει απόδοση 4%, αυτό είναι πολύ περισσότερο απ’ όσο αποδίδουν στους Ελληνες οι τραπεζικές τους καταθέσεις. Για ποιό λόγο να μη το αγοράσουν; Για ποιό λόγο η ελληνική κυβέρνηση να μην τους το πουλήσει;

– Σε κάθε περίπτωση, τα ερωτήματα είναι πολλά. Τι θα συμβεί για παράδειγμα αν η νευρικότητα στις αγορές επανέλθει; Αν τα επόμενα χρόνια η ανάπτυξη επιβραδυνθεί λόγω των στόχων για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα;

Καταρχήν, σε μακροπρόθεσμη βάση, η ανάπτυξη θα πάψει να εξαρτάται από τις δημόσιες δαπάνες. Είναι πιθανή μια αύξηση των δημοσίων δαπανών για 1-2 χρόνια αλλά όχι μακροπρόθεσμα.

Επειτα, σε παγκόσμιο επίπεδο, τα επιτόκια σταδιακά αυξάνονται, οπότε το 4% μοιάζει πολύ ελκυστικό στην Ευρωζώνη, ωστόσο αυτό δεν ισχύει για το ευρύτερο διεθνές επίπεδο, όταν η Fed έχει πάρει απόφαση να αυξήσει το δικό της επιτόκιο, στο 3%. Το γεγονός επομένως ότι δεν έχουν εξοικονομηθεί αρκετοί εγχώριοι πόροι, θα εξελίσσεται όλο και περισσότερο σε μειονέκτημα για την Ελλάδα, καθώς τα παγκόσμια επιτόκια θα αυξάνονται.

– Λάβετε πάντως υπόψιν την εκτίμηση της Κομισιόν για τη μακροχρόνια ανάπτυξη της Ελλάδας, την οποία τοποθετεί στο 1% για μετά το 2022…

Αυτό είναι πράγματι απίστευτο. Σε μια στιγμή που η Ελλάδα εξέρχεται των μνημονίων, με τόσο χαμηλούς μισθούς, οι εξαγωγές της θα έπρεπε να εκτινάσσονται, και η ανάπτυξη να είναι πολύ ισχυρή. Δεν έχω ξαναδεί μια οικονομία που μετά από τόσο βαθιά ύφεση, που να έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ, και παρ’ όλα αυτά να μην μπορεί να γεννήσει μια πολύ μεγάλη εξαγωγική ανάπτυξη. Δηλαδή μια ανάπτυξη που έχει σαν κινητήριο μοχλό την τεράστια αύξηση των εξαγωγών.

– Αποδίδετε αυτή τη κατάσταση στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα για πολύ υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα;

Οχι δεν ισχύει αυτό. Αν έχεις χάσει το 25% του ΑΕΠ, τότε οι εξαγωγές σου θα έπρεπε να τρέχουν με πολύ μεγάλο αυξητικό ρυθμό. Σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που πέρασαν από μνημόνια, και που επίσης είχαν αναλάβει δεσμεύσεις για πρωτογενή πλεονάσματα, είδαμε μια έκρηξη ανάπτυξης με κινητήριο δύναμη τις εξαγωγές. Συνέβη παντού, πλην της Ελλάδας.

– Που αποδίδετε λοιπόν αυτή την ιδιαιτερότητα της Ελλάδας;

Κατά ένα πολύ περίεργο τρόπο, η ελληνική οικονομία, ακόμη και σήμερα, δεν υπακούει στο βασικό οικονομικό κανόνα που θέλει τα αρκετά χαμηλότερα κόστη εργασίας και τα υποτιμημένα περιουσιακά στοιχεία, να απογειώνουν την ανάπτυξη. Οσο αυτό δεν συμβαίνει, όσο αδυνατείτε να παράγετε περισσότερο, δεν βλέπω πως θα εξέλθετε στο ξέφωτο.

– Τελευταία ερώτηση. Θεωρείτε ότι είναι πιθανό μια ελληνική κυβέρνηση να αποφασίσει ενόψει και των επικείμενων εκλογών, να επανακτήσει την αυτονομία της, ακολουθώντας τη δική της πολιτική, έξω από το πρόγραμμα μεταμνημονιακής παρακολούθησης;

Κοιτάξτε, όλοι αυτοί οι όροι που επέβαλαν οι δανειστές της Ελλάδας δεν θα είχαν καμία αξία να τους συζητάμε τώρα, εφόσον η ελληνική κυβέρνηση κάνει αυτά που χρειάζονται για να έρθει η ανάπτυξη. Αν η Ελλάδα αναπτύσσονταν σήμερα με ρυθμούς 3% και 4%, κανείς δεν θα συζητούσε για τους επιβληθέντες όρους τήρησης των συμφωνηθέντων.

– Αρκετοί πάντως ασκούν κριτική στην ελληνική κυβέρνηση ότι δεν κάνει αυτά που χρειάζονται…

Ισχύει επομένως αυτό που σας έλεγα νωρίτερα. Είναι στα χέρια του ελληνικού λαού να εκλέξει μια τέτοια κυβέρνηση, όχι στα χέρια της τρόικα...

* Ο κ. Daniel Gros είναι γερμανός οικονομολόγος, διευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Πολιτικών Μελετών (CEPS) με έδρα τις Βρυξέλλες.

Who is who

Ο Daniel Gros γεννήθηκε το 1955 στη Γερμανία και σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, ενώ κατέχει διδακτορικό στα Οικονομικά από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Από το 1990 μέχρι σήμερα εργάζεται σταθερά στο CEPS που θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα think tank στην Ευρώπη. Από το 2000 είναι διευθυντής του Κέντρου. Πριν το CEPS, ο κ. Gros εργάστηκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ( 1983-1986), ενώ τη διετία 1988-1990 διετέλεσε σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έχει διδάξει σε πολλά πανεπιστήμια της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων το Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, το Bocconi University, το Catholic University of Leuven και το Central European University της Πράγας.

https://www.liberal.gr/arthro/210811/apopsi/sunenteuxeis/Daniel-Gros-isonadianoito-me-tetoia-upotimisi-kai-na-min-uparchei-ekrixi-anaptuxissin.html


30/6/2018

 4.
Οι Ξένοι Επενδυτές, οι «Σωτήρες».

Σε τακτά χρονικά διαστήματα, παρουσιάζονται και μεγαλοποιούνται ‘ η εμφάνιση’ η συνάντηση ξένων «Επενδυτών» - Ολιγαρχών εγώ θα έλεγα- που συζητούν με τον πρωθυπουργό’ τους υπουργούς’ τους περιφερειάρχες και τους δημάρχους μας.

Στα εννιά χρόνια της μεγαλύτερης εν καιρώ ειρήνης οικονομικής κρίσης, που φτωχοποίησε το 80% του πληθυσμού της χώρας, έχουν παρελάσει ουκ ολίγοι εν δυνάμει «Επενδυτές», αλλά αποτέλεσμα, ουσία Μηδέν! Δεν βρήκαν τις ευκαιρίες που περίμεναν ή θα περιμένουν  λίγο ακόμα μέχρι την πλήρη εξαθλίωση της χώρας, για να αναλάβουν δράση, για να έχουν μεγαλύτερα κέρδη ή να τα πάρουν «τζάμπα» ( μπίτ παρά), ότι θα έχει απομείνει από την δημόσια περιουσία!

Πριν από μερικές μέρες εμφανίστηκαν και στα Γιάννενα Κινέζοι’ είχαν συζήτηση με τον περιφερειάρχη, τον δήμαρχο και λοιπούς φορείς, για διάφορα θέματα όπως τουρισμός, βότανα και λοιπά τοπικά προϊόντα.

Πολλοί λένε ότι έχουμε ανάγκη από ξένες «Επενδύσεις» για να αυξήσουμε την  απασχόληση, «να έχουμε δουλειές», να μειωθεί η ανεργία.

Δεν μας είπε όμως κανείς, κανένα κόμμα, καμία κυβέρνηση ή φορέας,  δεν τόλμησε να φτιάξει ένα πραγματικό (ρεαλιστικό) πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας μας! Αλλά πώς να το πουν; Αφού δεν έχουν κάνει το στοιχειώδες!

Δηλαδή, οι δήμοι και οι περιφέρειες πρώτα, μετά η κεντρική εξουσία, θα έπρεπε να κάνουν μια πλήρη απογραφή (τώρα που υπάρχει και τεχνολογία-computers), σε κάθε χωριό, πόλη και περιφέρεια, του τι παραγωγή υπήρχε, τι προϊόντα παρήγαμε, τι ποικιλίες προϊόντων υπήρχαν και μετά οι άριστοι οικονομολόγοι μας, επί το έργον, να συντάξουν την μελέτη και το δεκαετές πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης, αλλά και επιβίωσης, σωτηρίας της πτωχευμένης χώρας μας!

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση, ξέχασαν πολύ γρήγορα το περίφημο «πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης», αρκέστηκαν στις πολυδιαφημιζόμενες «φιέστες» ή τα επονομαζόμενα «αναπτυξιακά περιφερειακά συνέδρια», που διοργάνωσαν και ακολούθησαν την πεπατημένη, δηλαδή την διατήρηση και συνέχιση διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης και όχι την ανατροπή της που ήταν το ζητούμενο!

Τα πράγματα είναι απλά! Η χώρα μπορεί να ζήσει’ να επιβιώσει και μάλιστα με τέτοιες άριστες κλιματολογικές συνθήκες που έχει’ ήλιο και θάλασσα’,  με τον οργάνωση και ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα παραγωγής, με τον τουρισμό και την καινοτομία! 

Αυτά είναι όλα!

Άποψή μου και πιστεύω μου είναι ότι δεν υπάρχουν Σωτήρες!

Εάν δεν μπορούμε εμείς, μόνοι μας και πρώτα από όλα, τοπικά να σωθούμε, δεν θα μας σώσει κανείς, ούτε οι Κινέζοι, ούτε οι Αμερικάνοι, ούτε οι Ρώσοι, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια από όλους μας, για να αναγκάσουμε την κάθε «βολεμένη εξουσία» τοπική και κεντρική, να αλλάξει πορεία μαζί με το λαό, να το καταλάβει ότι έχει υποχρέωση, ότι είναι επείγον πείσουμε τους άνεργους νέους μας  να ασχοληθούν με τον πρωτογενή τομέα, με την παραγωγή στον τόπο τους, όχι βέβαια με τους σημερινούς ληστρικούς, αντιπαραγωγικούς φόρους και νόμους, που επιτάσσει πολλές φορές η Ε.Ε. και σαν καλός μαθητής υπακούει η κυβέρνησή μας, ενώ βλέπει ότι έχει καταστραφεί η παραγωγική δυναμικότητα της χώρας μας.

Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο η κατάσταση αυτή, είναι ηλίου φαεινότερο, το βλέπουν όλοι και δεν κάνουν τίποτα, δυστυχώς και έτσι μοιραία θα έλθει η πλήρης εξαθλίωση του λαού! Εάν δεν μπορούν οι από τα πάνω, η εξουσία, η μόνη λύση που απομένει είναι εμείς οι από τα κάτω να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας και συλλογικά, δημοκρατικά, να δημιουργήσουμε νέες κοινότητες, συλλογικότητες και να αυτό-οργανωθούμε για εξασφαλίσουμε, να σώσουμε το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας, αλλά και ημών όσο ζούμε!

Άγγελος Κολέμπας

https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/oi-ksenoi-ependytes-oi-sotires

30/6/2018

4.
 Έκρηξη χρεών 1,9 δισ. ευρώ μέσα σε 90 μέρες.

Την αδυναμία του επιχειρηματικού κόσμου να αντεπεξέλθει στα ασφαλιστικά "χαράτσια" δείχνουν τα νέα στοιχεία για την πορεία των χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Μόνο μέσα σε 90 ημέρες, δηλαδή μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου, αυξήθηκαν κατά 1,9 δισ. ευρώ ή κατά 5,6%.

Και τούτο, όταν το πρώτο τρίμηνο του έτους η αύξηση των οφειλών ήταν μόνο 600 εκατ. ευρώ. Η πολύ μεγάλη αυτή επιτάχυνση στον ρυθμό αύξησης των χρεών προς τα Ταμεία χτυπά το "καμπανάκι" για την εισπραξιμότητα των εισφορών, στην οποία βασίζονται σε έναν βαθμό οι φετινοί δημοσιονομικοί στόχοι της κυβέρνησης, καθώς μαζί με τις άγριες περικοπές των δαπανών για τις συντάξεις στηρίζουν το προβλεπόμενο υπερπλεόνασμα στον ασφαλιστικό, αλλά και κρατικό, Προϋπολογισμό. 

Τα νέα "χαράτσια" έφεραν νέες οφειλές

Αναλυτικά, οι ασφαλιστικές οφειλές των ελεύθερων επαγγελματιών, των εργοδοτών και των αγροτών έως τα μέσα του Ιουνίου ξεπέρασαν τα 33,7 δισ. ευρώ.

Τα στοιχεία προέρχονται από το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ), στο οποίο εντάσσονται οι οφειλές προς τα Tαμεία. Τρεις μήνες μόλις πριν, οι οφειλές αυτές είχαν ανέλθει σε 31,8 δισ. ευρώ και στις αρχές του έτους ήταν 31,2 δισ. ευρώ.

Βασικός παράγοντας εκτίναξης των ασφαλιστικών οφειλών φαίνεται να είναι η εκκαθάριση των ασφαλιστικών "χαρατσιών" του 2017. Με άλλα λόγια, η αύξηση των οφειλών επιταχύνεται διαρκώς. Συνολικά το α' εξάμηνο οι οφειλές στα Ταμεία έχουν αυξηθεί κατά 2,5 δισ. ευρώ.

Πρόκειται για εισφορές επί της μισθωτής απασχόλησης ή αυτασφαλισμένων (αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες) οι οποίες δεν πληρώθηκαν στην ώρα τους και, έτσι, μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ).

Αυτό, με τη σειρά του, θα στείλει, από το επόμενο κιόλας εξάμηνο, ατομικές ειδοποιήσεις στους οφειλέτες αυτούς, καλώντας τους να εξοφλήσουν εφάπαξ ή τμηματικά (π.χ., μέσω της ένταξης σε κάποια ρύθμιση) τα χρέη τους, υπό την απειλή της λήψης μέτρων αναγκαστικής είσπραξης. Τα μέτρα αυτά προβλέπουν κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών ή ακόμα και ακινήτων, στις περιπτώσεις των εργοδοτών-οφειλετών. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι μόλις ένας στους δέκα οφειλέτες "συμμορφώνεται" με τις προειδοποιήσεις του ΚΕΑΟ. 

Χρέη vs Υπερπλεόνασμα 

Αξίζει να σημειωθεί πως η εκτίναξη των χρεών προς τα Ταμεία το α' εξάμηνο του 2018 (2,5 δισ. ευρώ) είναι κατά 40% μεγαλύτερη σε σχέση με την πρόβλεψη για το υπερπλεόνασμα των Ταμείων φέτος. 

Υπενθυμίζεται πως στον ΕΦΚΑ και στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ) φέτος προβλέπεται, βάσει του νέου Μεσοπρόθεσμου, πλεόνασμα 950 περίπου εκατ. ευρώ, έναντι ελλείμματος 600 εκατ. ευρώ (όπως προβλεπόταν στο περσινό Μεσοπρόθεσμο). Με άλλα λόγια, αναμένεται θετική απόκλιση πάνω από 1,45 δισ. ευρώ σε σχέση με τις περσινές προβλέψεις.

Πολύ μεγαλύτερη είναι η δυσαναλογία μεταξύ νέων χρεών και αυξημένων εσόδων από εισφορές. Συγκεκριμένα, οι προβλέψεις για τα έσοδα από τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές αναθεωρήθηκαν προς τα πάνω μόλις κατά 400 εκατ. ευρώ σε σχέση με τις προηγούμενες εκτιμήσεις.

Παράλληλα, κατά 300 εκατ. ευρώ βελτιώθηκαν οι προβλέψεις για έσοδα από ρυθμίσεις οφειλών. Συγκεκριμένα, στο νέο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Πολιτικής προβλέπεται τα έσοδα από τρέχουσες εισφορές να ανέλθουν το 2018 σε 13,1 δισ. ευρώ (έναντι προηγούμενης πρόβλεψης για 12,7 δισ. ευρώ), ενώ από ρυθμίσεις για παλιότερες εισφορές σε κοντά 1,1 δισ. ευρώ (έναντι αρχικής πρόβλεψης για περίπου 800 εκατ. ευρώ).

Με άλλα λόγια, ενώ τα χρέη προς τα Ταμεία αυξήθηκαν κατά 2,5 δισ. ευρώ μόνο στο α' εξάμηνο του τρέχοντος έτους, οι προβλέψεις για περισσότερα έσοδα αναθεωρήθηκαν μόλις κατά 700 εκατ. ευρώ (400 εκατ. ευρώ από τρέχουσες και 300 εκατ. ευρώ από παλιότερες εισφορές). Αυτό σημαίνει πως η αύξηση των ασφαλιστικών χρεών είναι υπερτριπλάσια σε σχέση με την προβλεπόμενη αύξηση των ασφαλιστικών εσόδων από τρέχουσες και ληξιπρόθεσμες οφειλές.

του Δημήτρη Κατσαγάνη

http://www.capital.gr/oikonomia/3302219/
ekrixi-xreon-1-9-dis-euro-mesa-se-90-meres


29/6/2018


 Οι απόψεις,που δημοσιεύονται στα εκάστοτε-χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν.  Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger.

 Στο αρχικό  πρωτότυπο κείμενο  παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.