Στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα. Γη και ύδωρ ως εγγύηση στους δανειστές.


 Γη και ύδωρ ως εγγύηση στους δανειστές.

Αφού πρώτα ενεχυρίασε τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια, τώρα η κυβέρνηση βάζει ως εγγυητή στο δάνειο των 86 δισ ευρώ που έλαβε η Ελλάδα το 2015, το υπερ-Ταμείο, δείχνοντας πόσο σφιχτά έχει δέσει τη χώρα στη μετά μνημόνιο εποχή.


Σε μια δρακόντια ρύθμιση το υπερ-Ταμείο, μπαίνει ως αντισυμβαλλόμενος στη δανειακή σύμβαση του 2015, και θα καλείται να αποζημιώνει εκείνο τους δανειστές κάθε φορά που αδυνατεί το Δημόσιο, διάταξη που έρχεται να προστεθεί στο ψαλίδι σε συντάξεις-αφορολόγητο, όπως και στα υπερ-πλεονάσματα, τα οποία οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καλούνται να ψηφίσουν για δεύτερη φορά στη Βουλή.

Σε ένα κείμενο-συνώνυμο της μεταμνημονιακής λιτότητας που πρόκειται να ζήσει η χώρα, οι βουλευτές της συγκυβέρνησης καλούνται να ξαναψηφίσουν τις σημαντικές περικοπές στις συντάξεις από τον επόμενο χρόνο, αλλά και το «μαχαίρι» στο αφορολόγητο, δηλαδή τα βασικά σημεία του μεσοπρόθεσμου προγράμματος 2019-2022 που κατατέθηκε χθες μαζί με το πολυνομοσχέδιο.

Σε μια στιγμή που το μέλλον στις αγορές προδιαγράφεται αβέβαιο, με υποτονικές επενδύσεις, και ασθενική ανάπτυξη, οι βουλευτές της συγκυβέρνησης καλούνται να ψηφίσουν πάλι «ψαλίδι» 2,1 δισ. ευρώ στις συντάξεις, και 1,9 δισ. ευρώ στο αφορολόγητο. Δηλαδή να εξασφαλίσουν με την ψήφο τους τα απαγορευτικά για την ανάπτυξη, υψηλά υπερπλεονάσματα, μέσων των οποίων η κυβέρνηση υπόσχεται φοροελαφρύνσεις, «κλείνοντας» το μάτι σε προεκλογικές παροχές.

Στους πίνακες του μεσοπρόθεσμου επιβεβαιώνεται ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα φτάσει το 3,56% του ΑΕΠ το 2018, το 3,96% το 2019, το 4,15% το 2020, το 4,53% το 2021 και το 5,19% του ΑΕΠ το 2022, πολύ πάνω από τον στόχο για 3,5% του ΑΕΠ, όπως έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές. Δημοσιονομική υπεραπόδοση, όπως την αποκαλεί το μεσοπρόθεσμο, που ξεκινά από 107 εκατ. ευρώ φέτος και φτάνει τα 3,5 δισ. ευρώ το 2022.

Τέτοια πλεονάσματα που το μόνο που εξυπηρετούν είναι να καλλιεργούν προσδοκίες ότι εν’οψει των εκλογών θα δοθούν πρόσθετες προεκλογικές παροχές, πέρα και από αυτές που προβλέπονται με τα αντίμετρα. Τυχαία μάλιστα δεν είναι η αναφορά στο κείμενο ότι η κυβέρνηση, σκοπεύει να εκμεταλλευτεί τον διαμορφούμενο δημοσιονομικό «χώρο», εξαγγέλλοντας ότι το 2019 θα διατεθούν 700 εκατ. ευρώ αποκλειστικά για μειώσεις φόρων. Οσο για το 2020, το υπερπλεόνασμα θα δοθεί κατά 75% σε φοροελαφρύνσεις και 25% σε κοινωνικές δαπάνες.

Ενώ τα παραπάνω ήταν λίγο πολύ γνωστά, δεν συμβαίνει το ίδιο με τον ρόλο που αποκτά το υπερ-Ταμείο. Στο εξής κάθε φορά, έως και το 2047 οπότε λήγει η διάρκεια του δανείου, που το Δημόσιο θα αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και να καταβάλει κάποια δόση προς τον ESM, θα έρχεται το υπερ-Ταμείο και θα λειτουργεί σαν να είναι εκείνος ο βασικός οφειλέτης. Και θα δεσμεύει, θα πουλάει, θα παραχωρεί κρατική περιουσία, ισόποσης αξίας με την οφειλόμενη δόση, προκειμένου να καλύψει την χρηματοδοτική αδυναμία του Δημοσίου.

Αν και πολλοί θέλουν να το λησμονούν, είναι κάτι που ο ESM είχε απαιτήσει το 2015, και η κυβέρνηση το είχε αποδεχθεί, δηλαδή να μπει το Ταμείο στο δάνειο ως αντισυμβαλλόμενος. Αν για κάποιο λόγο δεν είχε μέχρι σήμερα μπει η υπογραφή του, είναι επειδή απλώς το υπερ-Ταμείο είχε καθυστερήσει να συσταθεί, άρα δεν ήταν πλήρως λειτουργικό.

Τώρα όμως έγινε. Δύο χρόνια και εννέα μήνες από τις 19 Αυγούστου του 2015, όταν και η Ελλάδα συνομολόγησε με τον Ευρωπαικό Μηχανισμό Σταθερότητας το τρίτο δάνειο, το Ταμείο αλλάζει ρόλο.

Από εδώ και πέρα λοιπόν, θα λειτουργεί σαν να χρωστά εκείνο τα 86 δισ. ευρώ. Και όποτε το Δημόσιο δηλώνει αδυναμία αποπληρωμής, θα ενεργοποιείται αυτόματα μια ρήτρα, βάσει της οποίας θα καλείται το υερ-Ταμείο να τους αποζημιώσει, εκποιώντας και παραχωρώντας περιουσιακά στοιχεία. Το ταβάνι μάλιστα της ρήτρας μπαίνει αρκετά ψηλά, δείγμα της έλλειψης εμπιστοσύνης των πιστωτών απέναντι στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα η υποχρέωση θα ενεργοποιείται εφόσον το Δημόσιο αδυνατεί να εξοφλήσει χρέη ύψους, έως και 25 δισ. ευρώ.

Αποκαλυπτικό των πραγματικών δεσμεύσεων που ανέλαβε η κυβέρνηση πριν από τρία χρόνια, είναι το παρακάτω σημείο στο πολυνομοσχέδιο. «Το υπερ Ταμείο αμετάκλητα και άνευ όρων, θα υπόσχεται στον ESM πως κάθε φορά που το δικαιούχο κράτος μέλος δεν καταβάλλει ποσό οφειλόμενο βάσει ή σε σχέση με τη Σύμβαση, τότε η Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας, μετά από αίτημα θα φέρει την ευθύνη καταβολής αυτού του ποσού σαν να ήταν ο κύριος οφειλέτης, εφόσον τα συνολικά καταβλητέα ποσά βάσει αυτής της εγγύησης δεν θα υπερβαίνουν συνολικά τα 25 δισ. ευρώ».

Στο αμέσως μάλιστα σημείο, γίνονται ακόμη πιο σαφείς οι αυστηροί όροι που θα συνοδεύουν το ρόλο του στη μεταμνημονιακή εποχή. «Το υπερ Ταμείο, αμετάκλητα και άνευ όρων, θα συμφωνεί με τον ESM ότι εάν οποιαδήποτε εγγύηση που εγγυάται, είναι ή καθίσταται μη εκτελεστή, άκυρη ή παράνομη, ανεξάρτητα ως αρχική υποχρέωση, (εκείνο θα) αποζημιώνει τον ESM αμέσως μετά από αίτημά του έναντι οποιουδήποτε κόστους, απώλειας ή υποχρέωσης ευθύνης που προκύπτει από το γεγονός ότι το δικαιούχο κράτος μέλος δεν καταβάλλει κανένα ποσό το οποίο θα καταβαλλόταν στο πλαίσιο της σύμβασης, αλλά λόγω μη εκτελεστότητας, ακυρότητας ή παρανομίας δεν καταβάλλεται την ημερομηνία κατά την οποία θα έπρεπε να καταβληθεί…».

Στην ίδια λογική, επισημαίνεται ότι το ποσό που θα καταβάλλει η Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας βάσει αυτής της αποζημίωσης δεν θα υπερβαίνει το ποσό που θα έπρεπε να καταβάλει σύμφωνα με την εν λόγω ρήτρα, εάν το ζητούμενο ποσό ήταν ανακτήσιμο βάσει εγγύησης.

Συνεχή αναφορά στον ESM

Αν και ήταν γνωστή η συνεχής εποπτεία των θεσμών πάνω στο υπερ-Ταμείο, εντούτοις η τροποποιητική δανειακή σύμβαση την κάνει ακόμη πιο σαφή και αυστηρή. Δείγμα ότι οι δανειστές φοβούνται παρατράγουδα και πολιτικές παρεμβάσεις στη λειτουργία του.

Διότι διαβάζοντας το κείμενο δίνεται η εντύπωση ότι το υπερ-Ταμείο εδρεύει στον ESM, και όχι στην Αθήνα. Ετσι, ο ESM θα πρέπει να γνωρίζει από κάθε στρατηγική καθοδήγηση που δίνει ο εκάστοτε υπ. Οικονομικών στο υπερ-Ταμείο, έως κάθε στρατηγικό σχέδιο του τελευταίου και εξαμηνιαία ή ετήσια οικονομική του κατάσταση. Και από οποιαδήποτε πρόταση του διοικητικού του συμβουλίου προς τη γενική του συνέλευση σχετικά με διανομή μερίσματος, έως οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με οποιοδήποτε γεγονός που εύλογα θα μπορούσε να οδηγήσει σε αθέτηση της οποιασδήποτε δέσμευσης…

Του Γιώργου Φιντικάκη

https://www.liberal.gr/arthro/207801/oikonomia/2018/egguisi-stous-daneistes-i-dimosia-periousia-eos-to-2047-.html

 9 Ιουνίου 2018 

               ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ                




1.
Τι προβλέπει το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα. 

Κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών: «Διατάξεις για την ολοκλήρωση της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων –Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022», το οποίο εμπεριέχει τα προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της τέταρτης αξιολόγησης.

Το πρώτο τμήμα του νομοσχεδίου περιλαμβάνει τις διατάξεις με τις οποίες ιδρύεται ο «Φορέας Διαχείρισης Κοινοχρήστων εντός του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού - Αγίου Κοσμά». 

Το δεύτερο τμήμα του νομοσχεδίου περιλαμβάνει διατάξεις του υπουργείου Εργασίας για τη μεσολάβηση και διαιτησία συλλογικών εργατικών διαφορών, για τις τις προνοιακές παροχές, για την επικουρική ασφάλιση των ασφαλισμένων του ΕΔΟΕΑΠ, για την αποζημίωση συμβεβλημένων φορέων που παρέχουν υπηρεσίες προνοιακού χαρακτήρα, αλλά και για το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης.

Το τρίτο τμήμα του νομοσχεδίου εμπεριέχει διατάξεις του υπουργείου Δικαιοσύνης που επιφέρουν αλλαγές στο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας σχετικές με τους πλειστηριασμούς και αλλαγές στον Πτωχευτικό Κώδικα. 

Το τέταρτο τμήμα του νομοσχεδίου εμπεριέχει διατάξεις του υπουργείου Υγείας σχετικές με αλλαγές στις ρυθμίσεις για το μηχανισμό αυτόματης επιστροφής (clawback), για τα γενόσημα φάρμακα, για τον ΕΟΠΥΥ και για την Εθνική Κεντρική Αρχή Προμηθειών Υγείας, για την ηλεκτρονικό φάκελο δαπάνης ασφάλισης υγείας δικαιούχου.

Στο πέμπτο τμήμα του νομοσχεδίου περιλαμβάνονται διατάξεις του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού σχετικά με την ενιαία τιμή βιβλίου.

Στο έκτο τμήμα του νομοσχεδίου περιλαμβάνονται διατάξεις του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας σχετικές με τη ρύθμιση θεμάτων Ειδικού Λογαριασμού Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. και την αναπροσαρμογή των ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας προς δημοπράτηση μέσω δημοπρασιών πώλησης προθεσμιακών προϊόντων ηλεκτρικής ενέργειας με φυσική παράδοση.

Στο έβδομο τμήμα του νομοσχεδίου και συγκεκριμένα στις διατάξεις του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής προβλέπεται η κατάργηση του ελαχίστου ορίου διάρκειας της σύμβασης ναύλωσης από 1-11-2018.

Στο όγδοο τμήμα του σχεδίου νόμου εμπεριέχονται διατάξεις του υπουργείου Τουρισμού για την κατάρτιση και εκτέλεση προγραμμάτων εκδρομών και περιηγήσεων που διοργανώνονται αποκλειστικά από τουριστικά γραφεία εντός ή εκτός χώρας με ιδιόκτητα ή μισθωμένα θαλάσσια, χερσαία ή αεροπορικά μεταφορικά μέσα.

Το ένατο τμήμα του νομοσχεδίου εμπεριέχει διατάξεις του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης σχετικές με τις αλλαγές στους νόμους Κατσέλη και Σταθάκη που αφορούν στην Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.), στη ρύθμιση οφειλών ομόρρυθμων εταίρων, αλλά και διατάξεις σχετικές με τη μετεγκατάσταση δραστηριοτήτων λόγω αλλαγών χρήσεων γης, την απλούστευση λειτουργίας μεταποιητικών και συναφών δραστηριοτήτων, τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, την εγκατάσταση και λειτουργία Συστημάτων Περιβαλλοντικών Υποδομών, κ.α..

Το δέκατο τμήμα του νομοσχεδίου εμπεριέχει διατάξεις του υπουργείου Οικονομικών σχετικές με την τροποποίηση της δανειακής σύμβασης της Ελλάδος με τον ESM, με τον Ενιαίο Λογαριασμό Θησαυροφυλακίου, τα ταμειακά διαθέσιμα των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης, την παρακολούθηση των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού της Κεντρικής Διοίκησης, τον Οργανισμό Διαχείριση Δημοσίου Χρέους, τη σύσταση Διεύθυνσης Λογαριασμών και Ταμειακού Προγραμματισμού, αλλά και την παροχή της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου για τη χορήγηση δανείων και πιστώσεων.

Με τις φορολογικές διατάξεις μπαίνει οριστικό τέλος στον φόρο υπεραξίας ακινήτων, παρέχεται η δυνατότητα σε επαγγελματίες να εξασφαλίσουν απαλλαγή ΦΠΑ , παρέχεται έκπτωση εργοδοτικών εισφορών από τα ακαθάριστα έσοδα όταν δημιουργείται νέα θέση εργασίας και επέρχονται αλλαγές στη δωρεάν παραχώρηση κατοικίας και στις πωλήσεις μετοχών και ακινήτων.

Στο ίδιο τμήμα του νομοσχεδίου εμπεριέχονται οι διατάξεις για το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019−2022. Στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019 – 2022 διατυπώνεται η εκτίμηση πως το πρωτογενές πλεόνασμα εφέτος θα διαμορφωθεί στο 3,56% του ΑΕΠ , το 2019 στο 3,96%, το 2020 θα ανέβει στο 4,15% , το 2021 στο 4,53% και θα σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ το 2022 κλείνοντας στο 5,19% του ΑΕΠ. 

Τέλος, στο εντέκατο και τελευταίο τμήμα του νομοσχεδίου εμπεριέχομαι διατάξεις του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης για το Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας, για την ολοκλήρωση μετατάξεων ή αποσπάσεων μεταξύ φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, για την κάλυψη των δαπανών μισθοδοσίας, αλλά και ρυθμίσεις για την αξιολόγηση.

Θανάσης Κουκάκης , CNN Greece

http://www.cnn.gr/news/politiki/story/133531/
ti-provlepei-to-polynomosxedio-me-ta-proapaitoymena

 8 Ιουνίου 2018   


2.
Στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα.

τη Βουλή κατατίθεται σήμερα το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης ενόψει του Eurogroup της 21ης Ιουνίου και τη Δευτέρα 11 Ιουνίου θα ξεκινήσει -με τη διαδικασία του επείγοντος- η συζήτησή του στις συναρμόδιες επιτροπές της Βουλής. Το πρωί της Τρίτης, 12 Ιουνίου, θα κληθούν να καταθέσουν τις απόψεις τους κοινωνικοί και συνδικαλιστικοί φορείς και το βράδυ της ίδιας ημέρας θα ολοκληρωθεί η επεξεργασία του στις επιτροπές. Την Τετάρτη, 13 Ιουνίου, θα αρχίσει η συζήτησή του στην Ολομέλεια, η οποία θα διαρκέσει μέχρι αργά το βράδυ και θα ολοκληρωθεί την επομένη ημέρα, Πέμπτη 14 Ιουνίου, μέχρι τις 15:00, με την ψήφισή του.

Το πολυνομοσχέδιο προβλέπει την ενεχυρίαση του Υπερταμείου Αποκρατικοποιήσεων στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) για περισσότερα από 30 χρόνια και ενσωματώνει το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής, το οποίο για την περίοδο 2018 -2022 προβλέπει συνολικό δημοσιονομικό χώρο 7,9 δισ. ευρώ.

Το υπερπλεόνασμα το 2019 θα διατεθεί κατά 100% σε φοροελαφρύνσεις, το 2020 θα μοιραστεί και το 75% αυτού θα διατεθεί επίσης σε φοροελαφρύνσεις με το 25% να πηγαίνει σε κοινωνικές παροχές ενώ από το 2021 και μετά θα μοιράζεται κατά 50-50 στις δύο κατηγορίες παρέμβασης.

Στο δημοσιονομικό σκέλος του πολυνομοσχεδίου ξεχωρίζουν το «κούρεμα» των συντάξεων από την αρχή του επομένου έτους και η μείωση του αφορολογήτου από τις αρχές του 2020. Πέραν όμως των εν λόγω παρεμβάσεων που θα οδηγήσουν κατ’ ελάχιστον σε εξοικονόμηση 3,6 δισ. ευρώ ετησίως, η κυβέρνηση θα θέσει και ανώτατα όρια στο μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο και στο επίπεδο δημόσιας απασχόλησης.

Για τα φορολογικά το νομοσχέδιο θα προβλέπει την κατάργηση της έκπτωσης του ΦΠΑ στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου μέχρι τα τέλη Ιουνίου 2018, αλλαγές στον κώδικα τελών χαρτοσήμου και στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, αλλά και αλλαγές στο Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων ώστε να διευκολύνονται οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί για οφειλές προς τους Δήμους.

Για τα εργασιακά το πολυνομοσχέδιο θα προβλέπει περιορισμούς στη δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία και ενίσχυση της μεσολάβησης. Αλλαγές θα επέλθουν και στο νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, αλλά και στο εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης επιχειρηματικών οφειλών. Στη βάση αυτή θα προβλέπεται η άρση του τραπεζικού απορρήτου για όσους αιτούνται υπαγωγή στις ευεργετικές διατάξεις τους νόμου.

Όπως προαναφέρθηκε στο πολυνομοσχέδιο θα περιλαμβάνονται και διατάξεις με τις οποίες θα τροποποιείται η δανειακή σύμβαση της Ελλάδος με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), στη βάση της οποίας η χώρα μας έλαβε το 2015 το δάνειο των 86 δισ. ευρώ, διάρκειας 32,5 ετών. Η τροποποίηση θα προβλέπει ότι η Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας θα καταστεί συμβαλλόμενο μέρος της δανειακής συμφωνίας και θα αναλάβει διάφορες υποχρεώσεις στο πλαίσιο αυτής.

Ενδεικτικά στο κείμενο της δανειακής σύμβασης του 2015 που πλέον θα επικυρωθεί εκ νέου από την Βουλή, τονίζεται πως μπορεί να παρασχεθεί στον ESM εγγύηση για την υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου να εξοφλήσει τη χρηματοδοτική συνδρομή «από οποιαδήποτε μέρος του Υπερταμείου Αποκρατικοποιήσεων ενδέχεται να απαιτήσει ο ESM κατά τη διακριτική του ευχέρεια».

Θανάσης Κουκάκης , CNN Greece

http://www.cnn.gr/oikonomia/story/133090/
ti-provlepei-to-polynomosxedio-me-ta-proapaitoymena

8 Ιουνίου 2018


            Tο πολυνομοσχέδιο:       


3a44fd11df394de8b3419a62cdd5d0b7 by Economy 365 on Scribd

3.
Κρατική περιουσία έως €25 δισ. θα μπορούν
 να ρευστοποιούν οι δανειστές.

Εάν το ελληνικό Δημόσιο δεν καταφέρει να αποπληρώσει κάποια δόση του δανείου ύψους 86 δισ. ευρώ που εισέπραξε με το τρίτο μνημόνιο, τότε οι δανειστές θα μπορούν να προχωρήσουν σε ρευστοποίηση των ακίνητων και κινητών περιουσιακών στοιχείων που έχουν περάσει στο "υπερταμείο", ήτοι στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας του Δημοσίου (ΕΕΣΥΠ).

Αυτό προβλέπει το άρθρο 109 του πολυνομοσχεδίου.

Με το συγκεκριμένο άρθρο ουσιαστικά τροποποιείται η δανειακή σύμβαση του 2015 με τον ESM και δίδονται οι αναγκαίες εξουσιοδοτήσεις προς τους αρμόδιους παράγοντες.

Η τροποποίηση αυτή ουσιαστικά αποφασίστηκε κατά την τρίτη αξιολόγηση και πλέον τίθεται σε εφαρμογή, αφού το "υπερταμείο" πλέον ενεργοποιήθηκε.

Αναλυτικά:

Η ΕΕΣΥΠ αμετάκλητα και άνευ όρων:

- εγγυάται στον ΕΜΣ την έγκαιρη εκπλήρωση από το δικαιούχο κράτος-μέλος των υποχρεώσεων του δικαιούχου-κράτους μέλους βάσει της σύμβασης.

- υπόσχεται στον ΕΜΣ ότι κάθε φορά που το δικαιούχο κράτος-μέλος δεν καταβάλλει ποσό οφειλόμενο βάσει ή σε σχέση με τη Σύμβαση, η ΕΕΣΥΠ μετά από αίτημα θα φέρει την ευθύνη καταβολής αυτού του ποσού σαν να ήταν ο κύριος οφειλέτης, εφόσον τα συνολικά καταβλητέα ποσά βάσει αυτής της εγγύησης δεν θα υπερβαίνουν συνολικά τα 25.000.000.000 ευρώ και

- συμφωνεί με τον ΕΜΣ ότι εάν οποιαδήποτε εγγύηση που εγγυάται είναι ή καθίσταται μη εκτελεστή, άκυρη ή παράνομη, ανεξάρτητα ως αρχική υποχρέωση, αποζημιώνει τον ΕΜΣ αμέσως μετά από αίτημά του έναντι οποιουδήποτε κόστους, απώλειας ή υποχρέωσης ευθύνης που προκύπτει από το γεγονός ότι το δικαιούχο κράτος μέλος δεν καταβάλλει κανένα ποσό το οποίο θα καταβαλλόταν στο πλαίσιο της σύμβασης, αλλά λόγω μη εκτελεστότητας, ακυρότητας ή παρανομίας δεν καταβάλλεται την ημερομηνία κατά την οποία θα έπρεπε να καταβληθεί. Το ποσό που καταβάλλει η ΕΕΣΥΠ βάσει αυτής της αποζημίωσης δεν θα υπερβαίνει το ποσό που θα έπρεπε να καταβάλει σύμφωνα με την εν λόγω ρήτρα 14 εάν το ζητούμενο ποσό ήταν ανακτήσιμο βάσει εγγύησης.

Αυτό σημαίνει ότι βάσει της συμφωνίας του Ελληνικού Δημοσίου με τον ESM, ακόμη και για εγγυήσεις που καθίστανται άκυρες, θα πρέπει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης να αποζημιώνεται.


8/6/2018



4.
Με μπλοκαρισμένους τραπεζικούς λογαριασμούς 
το 65% των οφειλετών.

Η κυβέρνηση και η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων ακόμη υπόσχονται ότι θα λάβουν μέτρα για να περιοριστεί η… μάστιγα με τις αυτόματες δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών. Όμως οι υποσχέσεις παραμένουν στα χαρτιά και οι υπηρεσίες της ΑΑΔΕ εξακολουθούν και κάνουν τη... δουλειά τους: στο τέλος Απριλίου, το 65% των οφειλετών του δημοσίου με χρέη άνω των 500 ευρώ βρέθηκε με αναγκαστικά μέτρα στην πλάτη με το σχετικό ποσοστό να είναι ήδη υψηλότερο ακόμη και από αυτό που ζητούν οι δανειστές. Το 65% μεταφράζεται σε 1.117.530 άτομα περίπου 7559 περισσότερα σε σχέση με τον Μάρτιο (που ήταν 1.109.971). Από τις αρχές Ιουνίου, οι φορολογούμενοι υπό αναγκαστικά μέτρα έχουν αυξηθεί κατά 67.453 άτομα.

Ο συνολικός αριθμός των φορολογούμενων με χρέη άνω των 500 ευρώ, διαμορφώθηκε στα 1.717.563 άτομα από 1.720.690 άτομα που ήταν στο τέλος Μαρτίου. Όσον αφορά στον συνολικό αριθμό των οφειλετών, παρουσίασε μείωση τον Απρίλιο κατά 541.965 άτομα με αποτέλεσμα να περιοριστεί στα 3.865.882 άτομα.

Οι «παλαιές» ληξιπρόθεσμες οφειλές, δηλαδή αυτές που είχαν συσσωρευτεί μέχρι και το τέλος του 2017, μειώθηκαν ελαφρά τον Απρίλιο στα 101,584 δισ. ευρώ από 101,641 δισ. ευρώ τον Μάρτιο. Αντίθετα, οι νέες οφειλές, δηλαδή αυτές που έχουν μαζευτεί από τις αρχές του χρόνου μέχρι και το τέλος Απριλίου, ανήλθαν στα 4,154 δισ. ευρώ έναντι 3,555 δισ. ευρώ τον Μάρτιο και ενώ ακόμη δεν έχουν αρχίσει να βεβαιώνονται οι βασικές φορολογικές υποχρεώσεις της χρονιάς όπως είναι ο ΕΝΦΙΑ και ο φόρος εισοδήματος. Συνολικά, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου, ανήλθαν στα 105,738 δισ. ευρώ από 105,196 δισ. ευρώ στο τέλος Μαρτίου.

https://www.liberal.gr/arthro/207700/oikonomia/2018/me-mplokarismenous-trapezikous-logariasmous-to-65-ton-ofeileton.html

 8 Ιουνίου 2018 


5.
Παραμύθι της Χαλιμάς η «ανάπτυξη» του Τσίπρα. 

Το ΑΕΠ κατέγραψε το 2017 μια αύξηση 1,7%, ενώ το πρώτο τρίμηνο του 2018 η αύξηση ήταν 2,3%. Επανήλθαμε άραγε στην ανάπτυξη; Η απάντηση είναι ένα ηχηρό, βροντώδες ΟΧΙ. Σε αντίθεση με όλα όσα ισχυρίζονται τόσο οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές όσο και οι δανειστές, στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να κρύψουν την αποτυχία του τρίτου μνημονίου  από τα αντίστοιχα εκλογικά σώματα.

Γιατί συμβαίνει αυτό όταν το ΑΕΠ - έστω και ισχνά- ανεβαίνει; Την απάντηση την μαθαίνουν οι φοιτητές των οικονομικών πολύ νωρίς όταν μελετούν τις έννοιες της οικονομικής μεγέθυνσης και της οικονομικής ανάπτυξης. Εκεί συνειδητοποιούν ότι για να υπάρχει ανάπτυξη δεν αρκεί να αυξάνεται το πραγματικό ΑΕΠ. Απαιτείται ταυτόχρονα να αυξάνεται η δυνατότητα της οικονομίας να δημιουργεί ΑΕΠ. Να παράγει δηλαδή αγαθά και υπηρεσίες. Κι αν δεν αυξάνεται τουλάχιστον να μην μειώνεται.

Στην Ελλάδα του Τσίπρα -με τεράστια ευθύνη και των δανειστών- συμβαίνει ένα μοναδικό σχεδόν ιστορικό παράδοξο. Το ΑΕΠ ανεβαίνει την ίδια ώρα που η δυνατότητα της οικονομίας να παράγει πλούτο περιορίζεται. Όχι απλώς δεν υπάρχει ανάπτυξη, αλλά αντίθετα η οικονομία συρρικνώνεται σε ό,τι αφορά τις παραγωγικές της δυνατότητες.

Η διαπίστωση αυτή -που τη νιώθουν ενστικτωδώς οι πολίτες- προκύπτει αβίαστα από τα σκληρά οικονομικά στοιχεία. Η δυνατότητα παραγωγής ΑΕΠ τεχνικά περιγράφεται με την -ονομαζόμενη από τους οικονομολόγους-  καμπύλη παραγωγικών δυνατοτήτων (production possibility frontier). Η καμπύλη παραγωγικών δυνατοτήτων είναι συνάρτηση του επενδεδυμένου κεφαλαίου, των ανθρώπινων πόρων και του επιπέδου της τεχνολογίας και αποτελεί το σύνολο των προϊόντων που θα παρήγαγε η συγκεκριμένη οικονομία αν αξιοποιούσε αποτελεσματικά όλους αυτούς τους διαθέσιμους πόρους.

Τι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα; Το επενδεδυμένο κεφάλαιο συρρικνώνεται, οι ανθρώπινοι πόροι απαξιώνονται και η καμπύλη παραγωγικών δυνατοτήτων οπισθοχωρεί. Συγκεκριμένα οι συνολικές επενδύσεις, που στα τελευταία χρόνια είναι της τάξεως των 20-22 δις ευρώ ετησίως, είναι πολύ κάτω από τις αποσβέσεις παγίου κεφαλαίου, που η ΕΛΣΤΑΤ υπολογίζει σε ετήσια βάση περίπου στα 30 δις ευρώ. Στα τρία χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν το επενδεδυμένο κεφάλαιο στη χώρα μειώθηκε κατά 30 δις ευρώ και συνεχίζει να μειώνεται -και μάλιστα με ακόμα πιο γρήγορο ρυθμό-, αφού οι επενδύσεις αντί να αυξηθούν μειώθηκαν το πρώτο τρίμηνο του 2018.

Σε ό,τι αφορά τον πληθυσμό στο ίδιο διάστημα είχαμε επίσης συρρίκνωση με αποτέλεσμα στο τέλος του 2017 να είναι κατά 105 χιλιάδες μικρότερος από το τέλος του 2014, ενώ και το διαθέσιμο εργατικό δυναμικό ήταν μικρότερο κατά 38 χιλιάδες ανθρώπους. Ο κύριος λόγος είναι ότι συνεχίζεται η αναχώρηση των -πλέον ανταγωνιστικών διεθνώς- νέων ανθρώπων για το εξωτερικό. Την ίδια στιγμή οι μακροχρόνια άνεργοι, που αποτελούν το 72% του συνόλου των ανέργων και το 15% του συνόλου του εργατικού δυναμικού, νούμερα πραγματικά εφιαλτικά, βίωσαν τρία ακόμα χρόνια απραξίας και αντίστοιχης απαξίωσης των εργασιακών τους δεξιοτήτων. Ενώ και πολλοί από τους απασχολούμενους, λόγω των τεράστιων ποσοστών υποαπασχόλησης ή ψευτοαπασχόλησης (η ανωφελέστατη «κοινωφελής» εργασία σε δήμους και ΔΕΚΟ), στην πραγματικότητα απώλεσαν μάλλον παρά προσέθεσαν δεξιότητες από τις συγκεκριμένες εργασιακές εμπειρίες.  

Στις διαπιστώσεις αυτές πρέπει να προστεθεί και η συγκριτική συρρίκνωση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας την ίδια περίοδο. Γιατί η απαξίωση και μη αντικατάσταση/βελτίωση του επενδεδυμένου κεφαλαίου -υλικού και ανθρώπινου- δεν συμβαίνει σε μια εποχή διεθνούς στασιμότητας. Συμβαίνει σε εποχή ταχύτατης διεθνούς τεχνολογικής και ανθρώπινης ανάπτυξης. Συνεπώς η απόσταση από τους ανταγωνιστές αυξάνεται δυσανάλογα και αντίστοιχα περιορίζεται η δυνατότητα της χώρας να διεκδικήσει νέες εξωτερικές αγορές. Το ίδιο βέβαια και η δυνατότητά της να αποπληρώσει το χρέος της, κάτι που εξηγεί και την αντίσταση του ΔΝΤ στην επιμονή των Ευρωπαίων να βάλει τη βούλα του στα φληναφήματα περί «βιώσιμου χρέους» και «καθαρής εξόδου. Διότι αν στοιχειωδώς είσαι ρεαλιστής γνωρίζεις ότι μια οικονομία που έχει μικρότερο επενδεδυμένο κεφάλαιο και λιγότερο και πιο απαξιωμένο ανθρώπινο δυναμικό, δεν έχει την αντικειμενική δυνατότητα να πληρώσει ένα υπέρογκο και αυξανόμενο χρέος, ότι «αφήγημα» κι αν προσπαθούν να πουλήσουν οι ευρωπαίοι Επίτροποι ή οι Γερμανοί πολιτικοί στα εκλογικά σώματα ή/και στις αγορές. 

Τι προκαλεί την παραγωγική αυτή καταστροφή; Η απάντηση είναι απλή.

Στη χώρα με τις μικρότερες επενδύσεις και τη μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρώπη έχουμε την πιο ακραία φορολογία (άμεση, έμμεση και πλάγια μέσω ασφαλιστικών εισφορών), όσων θέλουν να επενδύσουν περισσότερο και να εργαστούν περισσότερο.

Όσο για την φιλολογία περί μεταρρυθμίσεων, προαπαιτουμένων κλπ, αυτή αποτελεί τον φερετζέ με τον οποίο αποκρύπτεται το γεγονός ότι στην Ελλάδα βρίσκεται στην πραγματικότητα σε εξέλιξη μια βαθιά αντιμεταρρύθμιση σε σχέση με το διακηρυγμένο στόχο όλων. Την στροφή της ελληνικής οικονομίας προς την εξωστρεφή ανάπτυξη.

Αντί να μειώνεται το κράτος (το πιο εσωστρεφές τμήμα της οικονομίας) το οποίο και χρεοκόπησε, στραγγαλίζεται η δυνατότητα του ιδιωτικού τομέα να παράγει και η δυνατότητα της χώρας να δημιουργεί πλούτο και να εξάγει. 

Όλα τα άλλα περί ανάπτυξης, «καθαρής εξόδου» κ.λπ., είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Όσο συνεχίζεται η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ το μόνο φώς που θα βλέπει η οικονομία -όπως λέει και ο Αρκάς-, δεν θα είναι το φως στο τέλος του τούνελ, αλλά το φως που βλέπει όποιος έχει παγιδευτεί στο βάθος  του πηγαδιού. 

 Θόδωρος Σκυλακάκης ,
πρόεδρος της Δράσης


8 Ιουνίου 2018 




6.
Βασίλης Βιλιάρδος :
 Οικονομικές και Γεωπολιτικές προεκτάσεις για την Ελλάδα. 


Η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει στάση αναμονής με το τέλος του τρίτου μνημονίου, καθώς  το δημόσιο χρέος της δεν μειώθηκε, την ώρα που οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη με Ιταλία και Ισπανία σε πρώτο φόντο, κλιμακώνονται ενώ και παγκόσμια σε Νότιο Αμερική και Νοτιοανατολική Ασία , έχουμε νέα περιδίνηση οικονομικών κρίσεων, λέει ο οικονομολόγος-αναλυτής και επικεφαλής του analyst.gr Βασίλης Βιλιάρδος, στον 98.4.  Οι γεωπολιτικές εξελίξεις σε Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειο, δεν είναι ασύνδετες με τον οικονομικό έλεγχο που ασκείται στην Ελλάδα, ιδίως όταν η Γερμανία επείγεται για έξοδο μέσω του Δούναβη στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης  και ενώ και οι δρόμοι των αγωγών είναι στο προσκήνιο, λέει ο οικονομολόγος Β.Βιλιάρδος,  συνδέοντας τις εξελίξεις στην οικονομία ακόμη και με την συμφωνία με την ΠΓΔΜ.