Eurogroup 22/6/2018:Η επόμενη μέρα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Eurogroup statement on Greece of 22 June 2018.
(2) Ε.Βαρβιτσιώτη: Eurogroup-Περίοδος χάριτος
 και επιμήκυνση 10 ετών.
(3)  Κ. Γκράβας: Σε δημοσιονομική… γυάλα.
(4) Δ. Καδδά: Συμφωνία για αυστηρή εποπτεία, 
μικρό καλάθι  διαθεσίμων και  απώλεια 25 δισ. δόσεων.
 (5) Κ. Μελάς: «Ο Γολγοθάς» των Ελλήνων συνεχίζεται.
 Καλή η Επιμήκυνση, αλλά ΑΕΠ και Χρέος οι παγίδες. 
(6) Α. Μητρόπουλος: Μεταμνημονιακή Κόλαση.
6 σημεία παγίδες της Συμφωνίας.
(7)  Θ. Τζήμας: «Καλώς ήρθες» 4ο μνημόνιο- χωρίς δανειακή σύμβαση.
(8) Π. Πετράκης: Η αβεβαιότητα για την Ελλάδα θα διατηρηθεί
 και μετά τη συμφωνία. 
(9) Τι σημαίνει η συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους.
(10) Δ. Καδδά: "Κλείδωσε" η πολυετής λιτότητα
και εποπτεία στην Ελλάδα. 

(11) Ε. Χρυσολωρά: Τα μνημόνια τελειώνουν, 
η υπερφορολόγηση παραμένει.
(12)  Π. Χατζηνικολάου: Η επόμενη μέρα για τους συνταξιούχους 
και τους φορολογούμενους.
(13) Goldman Sachs: Θετική η συμφωνία για την Ελλάδα,
 ερωτηματικά για τη βιωσιμότητα του χρέους μεσοπρόθεσμα.  
(14) Ο διεθνής τύπος σχολιάζει τη συμφωνία για την Ελλάδα. 
(15) Reuters: Η Ελλάδα ανταλλάσσει την κόλαση της διάσωσης 
με το αιώνιο καθαρτήριο. 
(16) Zsolt Darvas: «Δεν έχει μηδενιστεί η πιθανότητα νέου Μνημονίου 
- Μη βιώσιμο το χρέος»
(17) Κ. Κόλμερ: Το κόστος της επιμήκυνσης του χρέους.
(18)  Πανηγυρίζοντας, με αυταπάτες, τη συμφωνία του Eurogroup.
(19) Α.Τσίπρας: Επιμήκυνση, ένα μακρύτερο σχοινί για να κρεμαστούμε.
(20) Στα 15 δισ. ευρώ και την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους εστιάζει ο  γερμανικός τύπος.

Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ

 1.

Eurogroup statement on Greece of 22 June 2018.

Completion of the fourth and final review and growth strategy

The Eurogroup commends the Greek authorities for the completion of all the agreed prior actions of the final review of the ESM programme. We congratulate the Greek authorities and Greek people for the successful conclusion of the ESM programme. The Eurogroup acknowledges the significant efforts made by the Greek citizens over the last years. Greece is leaving the financial assistance programme with a stronger economy building on the fiscal and structural reforms implemented. It is important to continue these reforms, which provide the basis for a sustainable growth path with higher employment and job creation, which in turn is Greece's best guarantee for a prosperous future. 

The Eurogroup welcomes the commitment of the Greek authorities to continue and complete all key reforms adopted under the ESM programme and to ensure that the objectives of the important reforms adopted are safeguarded. We also welcome the finalization of a comprehensive growth strategy by the Greek authorities. This strategy, which aims at enhancing Greece's long-term growth potential and improving the investment climate, underlines the Greek ownership of the reform process following the ESM programme. The Eurogroup further welcomes the signature of a 'Cooperation and Support Plan' between the Greek authorities and the European Commission's Structural Reform Support Services, which provides the continued provision of technical assistance to support reform implementation in the coming years.

DSA and primary surplus

The Eurogroup returned to the sustainability of Greek debt on the basis of an updated debt sustainability analysis provided by the European institutions. The implementation of an ambitious growth strategy and of prudent fiscal policies will be the key ingredients for debt sustainability. In this context the Eurogroup welcomes the commitment of Greece to maintain a primary surplus of 3.5% of GDP until 2022 and, thereafter to continue to ensure that its fiscal commitments are in line with the EU fiscal framework. Analysis of the European Commission suggests that this will imply a primary surplus of 2.2% of GDP on average in the period from 2023 to 2060.

The Eurogroup recalled the assessment of debt sustainability with reference to the agreed benchmarks for gross financing needs: GFN should remain below 15% of GDP in the medium term and below 20% of GDP thereafter while ensuring that debt remains on a sustained downward path.

The Eurogroup stressed the importance of basing its assessment on realistic and cautious assumptions, taking into account compliance with the EU fiscal framework and the impact of growth enhancing reforms and investment initiatives.

The Eurogroup agreed to implement, in addition to the short-term debt measures already in place, the following medium-and long-term debt measures in order to ensure that the agreed GFN objectives are respected also under cautious assumptions.

For the medium term, this includes the following upfront measures:

• The abolition of the step-up interest rate margin related to the debt buy-back tranche of the 2nd Greek programme as of 2018.
• The use of 2014 SMP profits from the ESM segregated account and the restoration of the transfer of ANFA and SMP income equivalent amounts to Greece (as of budget year 2017). The available income equivalent amounts will be transferred to Greece in equal amounts on a semi-annual basis in December and June, starting in 2018 until June 2022, via the ESM segregated account and will be used to reduce gross financing needs or to finance other agreed investments.

The two measures mentioned above are subject to compliance with policy commitments and monitoring, as outlined below.

• A further deferral of EFSF interest and amortization by 10 years and an extension of the maximum weighted average maturity (WAM) by 10 years, respecting the programme authorized amount.

We agreed that based on a debt sustainability analysis to be provided by the European institutions, the Eurogroup will review at the end of the EFSF grace period in 2032, whether additional debt measures are needed to ensure the respect of the agreed GFN targets, provided that the EU fiscal framework is respected, and take appropriate actions, if needed. The Eurogroup will take into account a positive assessment in the post programme surveillance, particularly in the fiscal area and economic reform policies.

In this context, for the long term, the Eurogroup also recalled the May 2016 agreement on a contingency mechanism on debt which could be activated in the case of an unexpectedly more adverse scenario. If activated by the Eurogroup, it could entail measures such as a further re-profiling and capping and deferral of interest payments of the EFSF to the extent needed to meet the GFN benchmarks defined above.

Post programme surveillance framework

The Eurogroup stressed that debt relief measures should include incentives to ensure a strong and continuous implementation by Greece of the reform measures agreed in the programme. To ensure the market credibility of the package of debt measures, we agreed that policy commitments related to the programme will be linked to the return of SMP-ANFA income equivalent amounts as well as to the abolition of the step-up interest rate margin up to 2022. In this context, the Greek authorities have made specific policy commitments, as set out in the annex, to complete key structural reforms initiated under the ESM programme (including commitments to complete actions whose implementation is not fully in the hands of government) against agreed deadlines and made a general commitment to continue the implementation of all key reforms adopted under the ESM programme. 

The Eurogroup welcomes the intention of the European Commission to activate the Enhanced Surveillance procedure in the coming weeks and also the support for this approach by the Greek authorities. The quarterly reports under Enhanced Surveillance will enable closer monitoring of the economic, fiscal and financial situation and the post programme policy commitments and will serve as a basis for the Eurogroup to agree on the return of SMP-ANFA income equivalent amounts and the cancellation of the step-up interest margin on EFSF.

ELSTAT /COEX

We recalled that the ongoing legal proceedings against the members of the Committee of Experts (CoEx) of TAIPED are a matter of very serious concern and we reaffirm our full confidence in the work of the experts, which was also confirmed by the Hellenic Court of Auditors. Preoccupations also concern the proceedings against the former President and senior staff of ELSTAT, notably as regards the alleged falsification of fiscal data. The Eurogroup continues to have full confidence that the data validated by Eurostat and delivered by ELSTAT since 2010, including the 2009 general government balance outturn, is in compliance with the rules that are applied in all Member States. The Eurogroup mandates the institutions to continue monitoring the developments in those cases and the supporting actions taken by the Greek authorities, including legislative actions if needed, for instance strengthening the independence of ELSTAT, in full respect of the independence of the judiciary, and report back to the Eurogroup in the context of the post programme surveillance. 

Disbursement and cash buffer

Subject to the completion of national procedures, the ESM governing bodies are expected to approve the disbursement of the fifth and last tranche of the ESM programme amounting to EUR 15 bn. Out of this total amount, EUR 5.5 bn will be disbursed to the segregated account, to be used for debt servicing and EUR 9.5 bn will be disbursed to a dedicated account set up to build up cash buffers, to be used for debt service in case of needs. Such an account will be subject to appropriate safeguards and any possible future utilization of its funds for an efficient debt management will be agreed by the Greek authorities with the ESM/European institutions. Overall, Greece will be leaving the programme with a sizeable cash buffer of EUR 24.1 bn covering the sovereign financial needs for around 22 months following the end of the programme in August 2018, which represents a significant backstop against any risks.

IMF Participation

The IMF management welcomed the successful implementation of the ESM programme and the further specification of the debt measures given today by Member States. Although the Fund's own Stand-By Arrangement (SBA) can no longer be activated, the IMF confirmed its continued involvement in Greece in the post-programme surveillance framework alongside the European Institutions.

Finally, we also reaffirmed our commitment to continue to support Greece in its reform efforts to return to sustainable growth.

 Luis Rego,

εκπρόσωπος τύπου του Προέδρου της Ευρωομάδας

http://www.consilium.europa.eu/el/press/press-releases/2018/06/22/eurogroup-statement-on-greece-22-june-2018/

22/06/2018 

2.

Eurogroup: Περίοδος χάριτος και επιμήκυνση 10 ετών.

ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ - ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Υστερα από πολύωρες διαπραγματεύσεις οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης κατέληξαν, μιάμιση ώρα μετά τα μεσάνυχτα, σε συμφωνία για τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Η Ελλάδα θα λάβει δόση ύψους 15 δισ., εκ των οποίων 3,3 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για αποπληρωμή μέρους του χρέους προς ΔΝΤ και ΕΚΤ και τη δημιουργία «μαξιλαριού» ρευστότητας ύψους 24,1 δισ., που θα εξασφαλίζει τη χώρα έναντι των αγορών για 22 μήνες. Συγχρόνως, η Ελλάδα θα έχει μία περαιτέρω παράταση της περιόδου χάριτος για τα δάνεια του EFSF (κοντά στα 100 δισ.) στα 10 χρόνια και μία επιμήκυνση της μέσης διάρκειας λήξης, επίσης κατά 10 χρόνια.

Στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι προσπάθησαν να δώσουν πανηγυρικό τόνο. «Η ελληνική κρίση τελείωσε σήμερα», είπε ο επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί. Ο επικεφαλής του Eurogroup Mάριο Σεντένο υποστήριξε πως με τα μέτρα που ελήφθησαν διασφαλίζεται η βιωσιμότητα του χρέους μεσοπρόθεσμα. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι σε ανακοίνωσή του σημείωσε πως «η υιοθέτηση των μέτρων που συμφωνήθηκαν στο Eurogroup θα βελτιώσει τη βιωσιμότητα του χρέους μεσοπρόθεσμα». H επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ καλωσόρισε τα μέτρα ελάφρυνσης και είπε πως θα αμβλύνουν τους κινδύνους για την εξυπηρέτηση του χρέους μεσοπρόθεσμα.

Το χθεσινό Eurogroup εξελίχθηκε σε θρίλερ που θύμιζε ημέρες του 2015, καθώς τα δύο βασικά θέματα της επέκτασης των ωριμάνσεων των δανείων του EFSF και το τελικό ποσό της δόσης έφεραν Γαλλία και Γερμανία κυρίως αντιμέτωπες.

Η συζήτηση ξεκίνησε με όλους τους υπουργούς Οικονομικών στην αίθουσα να εκφράζονται με πολύ θετικά σχόλια για την Ελλάδα και τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο. Του έδωσαν συγχαρητήρια για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και των 88 προαπαιτουμένων μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, αλλά και του τριετούς προγράμματος.

Πρώτη τοποθέτηση μετά τα θετικά λόγια έκανε ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Μπρινό Λε Μερ, που είπε ότι πρέπει να δοθεί στην Ελλάδα επέκταση των ωριμάνσεων για τα δάνεια του EFSF για 10 χρόνια, μία περαιτέρω παράταση της περιόδου χάριτος για 10 χρόνια και μία περαιτέρω δόση ύψους 5 δισ. ευρώ έπειτα από αυτήν που θα καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες για τους επόμενους 18 μήνες (ύψους 11,7 δισ.), η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για αποπληρωμή μέρους του χρέους προς το ΔΝΤ ή την ΕΚΤ. Η πρόταση αυτή, όμως, ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξη, καθώς δεν άργησε να έρθει η απάντηση του Ολαφ Σολτς ότι ακόμη και μία δόση 10 δισ. είναι μεγάλη και ότι «θα χρειαστεί να συζητήσουμε παραπάνω».

ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ

http://www.kathimerini.gr/970857/gallery/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/eurogroup-periodos-xaritos-kai-epimhkynsh-10-etwn

22/6/2018

   Olaf Scholz - Federal Minister of Finance

3.
Άμεση Ανάλυση: Σε δημοσιονομική… γυάλα.

Όσο μεγάλη κυριολεκτικά ήταν η χθεσινή ημέρα, λόγω του θερινού ηλιοστασίου, άλλο τόσο μεγάλη ήταν και η νύχτα. Μεγάλη σε διάρκεια καθώς μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις η Ευρωομάδα των υπουργών Οικονομικών της Ζώνης του Ευρώ κατέληξε σε συμφωνία για τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού δημοσίου χρέους. Αλλά και μεγάλη συμβολικά για την Ευρωζώνη και τη θεσμική αρχιτεκτονική του κοινού νομίσματος. Με την ολοκλήρωση του τρίτου διαδοχικού προγράμματος διάσωσης για τη χώρα μας, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) κλείνει το κεφάλαιο των κλασικών μνημονίων που περιλάμβανε μαζί με την Ελλάδα χώρες όπως η Ιρλανδία, η Κύπρος, ηΠορτογαλία και η Ισπανία.

Στον βαθμό που η οικονομική ένωση των χωρών που μοιράζονται το ευρώ ήταν ατελής καθώς η Ευρωζώνη δεν διέθετε θεσμούς και μηχανισμούς κατάλληλους για την αντιμετώπιση της μεγάλης κρίσης, δεν είναι υπερβολή να θεωρηθεί ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας αποτελεί μια "ιστορία επιτυχίας" στη σύγχρονη οικονομική ιστορία. 

Ωστόσο η συμφωνία του Eurogroup της 21ης Ιουνίου σε ότι αφορά τη χώρα μας δεν επιτρέπει πανηγυρισμούς. Βεβαίως πρόκειται για θετική εξέλιξη το γεγονός και μόνον ότι απεφεύχθη ένα αδιέξοδο που θα μετέθετε τη συζήτηση για το χρέος στην επόμενη προγραμματισμένη συνάντηση του Ιουλίου. Η πρόσφατη ιστορία άλλωστε έχει διδάξει ότι κάθε καθυστέρηση κοστίζει στη χώρα μας και επιβαρύνει τη μετέπειτα συμφωνία. Στην προκειμένη περίπτωση το δημοσιονομικό βάρος για την ελληνική οικονομία ήταν ρητά προσδιορισμένο από την απόφαση του Eurogroup (Ιούνιος 2017), όταν η καθυστερημένη ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης συνοδεύθηκε από δεσμεύσεις που εν συνεχεία νομοθετήθηκαν και αφορούν σε παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και το φορολογικό προγραμματισμένες για τη διετία 2019-20.  

Απολύτως εντός των ευρωπαϊκών γραμμών, όπως αυτές είχαν διατυπωθεί στην απόφαση του Eurogroup (Μάιος 2016), κινήθηκε και η χθεσινοβραδινή συμφωνία για τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης συμφώνησαν να εφαρμοσθούν, σε συνέχεια των χαρακτηριζόμενων ως "βραχυπρόθεσμων" μέτρων που βρίσκονται ήδη σε εφαρμογή, τα λεγόμενα "μεσοπρόθεσμα" και "μακροπρόθεσμα" μέτρα. Το ανακοινωθέν παραθέτει αναλυτικά τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού δημοσίου χρέους. Ξεχωρίζουν, πρώτον, η σταδιακή επιστροφή των κερδών των κεντρικών τραπεζών του Ευρωσυστήματος από τα ελληνικά ομόλογα του 2014, και δεύτερον, η δεκαετής παράταση της περιόδου χάριτος και η δεκαετής επιμήκυνση της μέσης διάρκειας λήξεως για τα δάνεια του EFSF. 

Επομένως η ρύθμιση του χρέους, πρώτον, εκπληρώνει την επί της αρχής δέσμευση των ευρωπαίων εταίρων, ήδη από τον Νοέμβριο του 2012, για περαιτέρω παρεμβάσεις στον επίσημο τομέα μετά την αναδιάρθρωση του χρέους που κατείχε ο ιδιωτικός τομέας, δεύτερον, επαναφέρει στο τραπέζι την επιστροφή των κερδών των κεντρικών τραπεζών που χάθηκε το πρώτο εξάμηνο του 2015 εξαιτίας εκτροχιασμού του προγράμματος με το αχρείαστο δημοψήφισμα, και τρίτον, διευθετεί τη σχετική βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μόνον μέχρι το 2032.

Πρόκειται αναμφίβολα για μεσοβέζικη λύση, γεγονός που πιστοποιείται από την αμετάκλητη απόφαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να μην ενεργοποιήσει το εν αναμονή χρηματοδοτικό πρόγραμμα για τη χώρα μας. Με βάση τη χθεσινή απόφαση ‘βελτιώνεται η    βιωσιμότητα του χρέους μεσοπρόθεσμα’, όπως επεσήμανε ο επικεφαλής της ΕΚΤ, καθώς ‘αμβλύνονται οι κίνδυνοι για την εξυπηρέτηση του χρέους μεσοπρόθεσμα’, όπως ανέφερε η επικεφαλής του ΔΝΤ. Τόσο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα όσο και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο διατυπώνουν στο ίδιο μήκος κύματος ότι η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους δεν είναι εξασφαλισμένη. Το Eurogroup δεσμεύθηκε αορίστως για περαιτέρω reprofiling εάν κριθεί απαραίτητο για μετά το 2032. 

Όμως ‘μακροπρόθεσμα, είμαστε όλοι νεκροί’, όπως είπε ο Κέυνς. Αυτό που καθορίσθηκε ρητά και κατηγορηματικά είναι το πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018. Πρώτον, η Ελλάδα παραμένει με το στίγμα της "ειδικής περίπτωσης" σε σχέση με τις άλλες χώρες που ήταν σε πρόγραμμα και συνεπώς η μεταμνημονιακή παρακολούθηση ουσιαστικά διαφέρει ελάχιστα από εκείνη της περιόδου των μνημονίων. Δεύτερον, η χώρα μας δεσμεύεται να διατηρήσει υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα της τάξεως του 3,5% του ΑΕΠ μέχρι και το 2022 και επομένως παραμένει εγκλωβισμένη σε παγίδα χαμηλής ανάπτυξης∙ η μακροχρόνια δέσμευση για πρωτογενές πλεόνασμα 2,2% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο στην περίοδο 2023-60 είναι πέραν κάθε οικονομικής λογικής και πραγματικότητας. Τρίτον, το "μαξιλάρι" ρευστότητας θεωρείται ότι εξασφαλίζει τη χώρα έναντι των διεθνών αγορών μέχρι περίπου την άνοιξη του 2020∙ δεν είναι τυχαίο ότι ο πολιτικός χάρτης στην Ελλάδα περιλαμβάνει βουλευτικές εκλογές μέχρι το φθινόπωρο του 2019 και προεδρική εκλογή στις αρχές του 2020, με τον ψηφισμένο νόμο για απλή αναλογική να ναρκοθετεί το εκλογικό σκηνικό. 

Το δια ταύτα: η χώρα μας μπαίνει σε "δημοσιονομική γυάλα". Οι αγορές θα κρίνουν αν βλέπουν καθαρά ή θολά την πορεία της οικονομίας σε βάθος χρόνου ώστε να εμπιστευθούν το "χαρτί" (ομόλογα) της Ελληνικής Δημοκρατίας. Πέραν τούτου, ουδέν...    
         
 Κωνσταντίνος Γκράβας,
οικονομολόγος - αναλυτής διεθνών αγορών, 
επισκέπτης καθηγητής στη Σχολή Διοικήσεως και Επιτελών (ΣΔΙΕΠ/ΠΑ) 
της Πολεμικής Αεροπορίας.

http://www.capital.gr/arthra/3300602/
amesi-analusi-se-dimosionomiki-guala
22/6/2018

  
 4.
Συμφωνία για αυστηρή εποπτεία, μικρό καλάθι  διαθεσίμων 
και  απώλεια 25 δισ. δόσεων.

Ένα εμπροσθοβαρές πακέτο χρέους που επιμηκύνει το 2ο δάνειο (σ.σ. αυτό του EFSF) κατά 10 έτη παρέχοντας άμεση "ανάσα" στα κρατικά ταμεία, αλλά με ακριβό "αντάλλαγμα" μία "κουρεμένη" τελική δόση ήταν το αποτέλεσμα της συμφωνίας του Λουξεμβούργου που επιτεύχθηκε λίγο μετά την 1πμ. Η δόση κλείδωσε τελικά στα 15 δισ. ευρώ (σ.σ. έναντι 21,7 δις ευρώ αντιπρότασης). Με αυτή θα πρέπει η Αθήνα να καλύψει τις υποχρεώσεις της αλλά και να κρίνει αν θα προχωρήσει (ή όχι) σε εξαγορά μέρους του δανείου του ΔΝΤ

Με τα 15 δισ. ευρώ της τελικής δόσης το συνολικό ποσό που θα λάβει η Ελλάδα από το 3o δάνειο του ESM φτάνει στα 61,9 δισ. ευρώ (επί συνόλου 86 δισ. ευρώ). Δηλαδή περίπου 25 δισ. ευρώ μένουν στο "ράφι", επιβεβαιώνοντας την ύπαρξη της γερμανικής πρότασης για σύνδεση της επιμήκυνσης του χρέους με το ποσό του δανείου που δεν θα διατεθεί.

Σημειώνεται ότι από τα 15 δισ. ευρώ της δόσης, μόνο ένα μέρος πάει για "μαξιλάρι διαθεσίμων": τα 9,6 δισ. ευρώ σύμφωνα με τον κ. Ρέγκλινγκ.

Σε αυτό το ποσό των 9,6 δισ. ευρώ προστίθενται υπόλοιπα προηγούμενων δόσεων, αλλά και το ποσό που έχει ήδη συλλέξει η Ελλάδα από εκδόσεις ομολόγων, repos, διαθέσιμα φορέων και πλεονάσματα διαμορφώνοντας ένα "μαξιλάρι διαθεσίμων" 24,1 δισ. ευρώ που φτάνει (όπως ειπώθηκε) για τουλάχιστο 22 μήνες χωρίς πρόσβαση στις αγορές (σ.σ. το ΥΠΟΙΚ προγραμματίζει 4- 5 εξόδους την προσεχή 2ετία.

Η εκκρεμότητα του ΔΝΤ και οι παρεμβάσεις που "ξεχάστηκαν"   

Το θέμα της αποπληρωμής του ΔΝΤ που ήταν ένα από τα βασικά πεδία παρεμβάσεων (γίνονταν λόγος για μερική έστω αποπληρωμή καθώς έχει υψηλά επιτόκια), θα πρέπει να αποφασισθεί  αργότερα. Αυτό εξήγησε ο ΥΠΟΙΚ Ευκλείδης Τσακαλώτος (σ.σ. καμία αναφορά δεν έγινε για το θέμα από τους θεσμούς ούτε υπάρχει σχετική ρήση στο κοινό ανακοινωθέν).

"Ξεχάστηκαν" όμως και άλλα δύο πεδία: ο γαλλικός μηχανισμός, ο οποίος τελικά έπεσε σε… αχρηστία, αλλά και το σενάριο προεξόφλησης μέρους των διμερών δανείων (GLF) που κανονικά αρχίζουν να πληρώνονται το 2020 (περί τα 700 εκ. ευρώ και 2 δισ. ευρώ το 2021) και εξοφλούνται το 2040.

Η κυβέρνηση έλαβε μία δέσμευση για νέες παρεμβάσεις στο χρέος "αν είναι αναγκαίες" και αν η Ελλάδα τηρεί τα συμφωνηθέντα το… 2023. Επίσης, αποσαφηνίστηκε ο ρόλος του ΔΝΤ (την επόμενη εβδομάδα θα εξετάσει την Ελλάδα στη βάση του Άρθρου 4, δηλαδή χωρίς χρηματοδοτική συνδρομή αφού το ΔΝΤ διατηρεί τις επιφυλάξεις του για την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους).

Παράλληλα, κλείδωσαν οι 6 άξονες παρεμβάσεων της Ενισχυμένης Εποπτείας (σε λίγες εβδομάδες η Επιτροπή θα εκδώσει και την τελική Απόφαση). Σύμφωνα με το κείμενο που ανακοινώθηκε περιλαμβάνουν αναλυτικά ορόσημα και στόχους για τα επόμενα χρόνια από το δημοσιονομικό πεδίο έως τις ιδιωτικοποιήσεις και το κοινωνικό κράτος.

Οι αποφάσεις για το χρέος

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Eurogroup 
τα μέτρα για το χρέος περιλαμβάνουν:

·  Επιμήκυνση της μέσης ωρίμανσης των δανείων του EFSF (2ο δάνειο 96,6 δισ. ευρώ) κατά 10 χρόνια και την παράταση της περιόδου χάριτος κατά 10 χρόνια.

·  Κατάργηση του step up επιτοκίου (δηλαδή την προβλεπόμενη αύξηση επιτοκίου του δανείου του EFSF) και τημ επιστροφή των κερδών από τα ομόλογα που έχουν οι κεντρικές τράπεζες (SMPs και ANFAs), αρχής γενομένης από το 2018 έως τον Ιούνιο του 2022 (σε εξαμηνιαία βάση). Και οι δύο αυτές παρεμβάσεις συνδέονται με τα προαπαιτούμενα της ενισχυμένης εποπτείας.  
  
Ο ΥΠΟΙΚ Ευκλείδης Τσακαλώτος σε συνέντευξη τύπου που παρέθεσε μαζί με τον αναπληρωτή ΥΠΟΙΚ Γ Χουλιαράκη μετά το τέλος του Eurogroup ανέφερε ότι "τα μέτρα είναι εξαιρετικά σημαντικά και νομίζω ότι μπορούμε να κοιτάξουμε την περίοδο μετά την 21η Αυγούστου με αισιοδοξία. Το ανακοινωθέν για τον μακροπρόθεσμο ορίζοντα αναφέρει ότι θα συνεχίσουν να παρακολουθούν την εξέλιξη και να λάβουν μέτρα αν χρειαστούν".  Για τα πρωτογενή πλεονάσματα στο 2,2% του ΑΕΠ μεσοσταθμικά που πρέπει να διατηρούν μετά το 2022 ανέφερε ότι "είναι ένα σκληρό προαπαιτούμενο, αλλά πρέπει να δούμε το πακέτο στο σύνολό του". Μίλησε για τον δημοσιομικό χώρο αλλά και για ανάγκη για αλλαγή στο πολιτικό σύστημα

Ο κ. Ρέγκλινγκ επισήμανε ότι "επικροτώ και χαιρετίζω την Ενισχυμένη Εποπτεία". Ανέφερε ότι "έχει τεθεί στις σωστές βάσεις λόγω του τεράστιου ποσού που έχει δοθεί στην Ελλάδα. θα συνεργασθούμε με την Κομισιόν στην εποπτεία αυτή που θα είναι πολύ σημαντική για το μέλλον".

Η Κριστίν Λαγκάρντ τόνισε, "εκεί που έχουμε επιφυλάξεις, είναι μακροπρόθεσμα”, μέτρα για το χρέος, ενώ πρόσθεσε πως το ΔΝΤ θα παραμείνει να στηρίζει την Ελλάδα στην επίτευξη των στόχων της. Δήλωσε ότι "πρέπει να σκεφτούμε τη βιωσιμότητα μακροπρόθεσμα, και εκεί έχουμε επιφυλάξεις. Αλλά λαμβάνουμε υπόψη τις δεσμεύσεις των εταίρων μας ότι θα ληφθούν περαιτέρω μέτρα εάν χρειαστεί”.

Ο Μάριο Ντράγκι σε δήλωσή του ανέφερε ότι "χαιρετίζουμε την ετοιμότητα του Eurogroup να εξετάσει περαιτέρω μέτρα για το χρέος σε μακροπρόθεσμο επίπεδο σε περίπτωση αρνητικών οικονομικών εξελίξεων". Επισήμανε επίσης ότι "εκτιμούμε ότι η υιοθέτηση του πακέτου των μέτρων για το χρέος που συμφωνήθηκε από το Eurogroup θα βελτιώσει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μεσοπρόθεσμα".

Δήμητρα  Καδδά

http://www.capital.gr/oikonomia/3300579/sumfonia-gia-austiri-epopteia-mikro-kalathi-diathesimon-kai-apoleia-25-dis-doseon
22/6/2018



 5.
Κώστας Μελάς : «Ο Γολγοθάς» των Ελλήνων συνεχίζεται.
 Καλή η Επιμήκυνση, αλλά ΑΕΠ και Χρέος οι παγίδες. 

Η μεταμνημονιακή Συμφωνία με τριμηνιαία αυστηρή επιτήρηση και θηριώδη πλεονάσματα μέχρι το 2062, μπορεί με την επιμήκυνση αποπληρωμής των δανείων και δεκαετή περίοδο χάριτος, να ανακουφίζει το ταλαιπωρημένο κράτος εδώ και 8 χρόνια, όμως για τους πολίτες σημαίνει ότι ο «Γολγοθάς» συνεχίζεται και ακόμη και για το περίφημο «μαξιλάρι ασφαλείας»  οι εταίροι χορηγούν νέο δάνειο , χαρακτηρίζοντας κωμικοτραγικό οι υπουργοί του Eurogroup  να εκδίδουν με ρετσέτα, απόφαση ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο, αντί να προχωρήσουν σε γενναίο κούρεμα του. Αυτό σημείωσε μιλώντας στον 98.4 ο καθηγητής χρηματοοικονομικών στο Πάντειο  Κώστας Μελάς.Η Ελλάδα στη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται, ότι κι αν της δίνουν θα το πάρει για να ανακουφίσει το ταλαιπωρημένο κράτος της, αλλά αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα την καθημερινότητα των πολιτών , λέει ο πανεπιστημιακός Κώστας Μελάς, σημειώνοντας ότι το «μαξιλάρι ασφαλείας» από μόνο του δείχνει ότι 8 χρόνια και 3 μνημόνια, δεν άλλαξαν τίποτα από όσα οι «φωστήρες» του ευρω-ιερατείου υποστήριζαν ότι θα πήγαιναν με τα προγράμματα καλύτερα.

https://www.youtube.com/watch?v=bKs_FLZOYHY
22/6/2018



6.
Αλέξης Μητρόπουλος: Μεταμνημονιακή Κόλαση.
6 σημεία παγίδες της Συμφωνίας.


 Καμία διάθεση πανηγυρισμών δεν θα έπρεπε να έχει η κυβέρνηση , δεσμεύοντας την χώρα σε μια επιτροπεία μέχρι το 2062, λέει ο εργατολόγος  Αλέξης Μητρόπουλος στον 98.4.Ο επικεφαλής της ΕΝΥΠΕΚ  Αλέξης Μητρόπουλος, αναλύοντας την μετά το τρίτο μνημόνιο οικονομική συμφωνία Θεσμών και Ελλάδας, υποστηρίζει ότι 6 βασικά σημεία της , δένουν την Ελλάδα χειροπόδαρα και οριστικά την βυθίζουν στην απόλυτη εξάρτηση και εκποίηση σε ότι έχει απομείνει για να διασφαλίσουν τα δάνεια τους οι δανειστές και μόνο.

https://www.youtube.com/watch?v=cJtKaaoH-Do
22/6/2018

7.
«Καλώς ήρθες» 4ο μνημόνιο- χωρίς δανειακή σύμβαση.

Παραμονές των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015, ο «αντί- λαϊκιστής» πια, κος Δραγασάκης ήταν ο βασικός υπερασπιστής της τότε θέσης του ΣΥΡΙΖΑ, ότι με επαναδιαπραγμάτευση θα κρατούσε την – τότε - δανειακή σύμβαση αλλά θα καταργούσε – ή θα έσκιζε - το μνημόνιο. 3,5 χρόνια μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρά σε μια αναμενόμενη αντιστροφή: φέρνει το 4ο μνημόνιο, που είναι το πρώτο, χωρίς δανειακή σύμβαση. Η κατά ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ «έξοδος από την κρίση», όπως ήδη γνωρίζαμε και επιβεβαιώνεται με τις αποφάσεις του τελευταίου Eurogroup έγκειται στη διαιώνιση του μνημονικού πλαισίου, χωρίς νέες, άμεσες, χρηματοδοτικές δεσμεύσεις από πλευράς των πιστωτών.

Αν τα μνημόνια δεχτούμε ότι ήταν - όπως και πράγματι αποτέλεσαν - συμβάσεις μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της επιβολής δομικών μετασχηματισμών σε όλους τους τομείς του ελληνικού κράτους και της ελληνικής οικονομίας, με αντάλλαγμα την παροχή δανείων,η απόφαση του Eurogroup διατηρεί πλήρως το πρώτο σκέλος, χωρίς όμως το δεύτερο.

Πρώτον,η Ελλάδα θα βρίσκεται υπό διαρκή παρακολούθηση για το σύνολο των πολιτικών που πρόκειται να εφαρμόσει, σε όλο το εύρος της θεσμικής και οικονομικής δραστηριότητάς της, πρακτικά εις το διηνεκές- σε πρώτη φάση μέχρι το 2032 και κατόπιν μέχρι το 2060.

Ακόμα και η χρήση του λεγόμενου «μαξιλαριού ασφαλείας» δε θα αποτελεί αντικείμενο απόφασης της ελληνικής κυβέρνησης αποκλειστικά αλλά μόνο σε συμφωνία με τον ESM. Δηλαδή, η απόφαση για το πότε η χώρα θα αντιμετωπίζει τυχόν μια έκτακτη κατάσταση και πώς, δε θα λαμβάνεται από τις ελληνικές αρχές μόνο αλλά και από τους πιστωτές- όπως θα περίμενε κανείς άλλωστε να συμβαίνει σε οποιαδήποτε αποικία.

Δεύτερον, προϋπόθεση των όποιων μέτρων διευκόλυνσης της αποπληρωμής του χρέους είναι η εξακολούθηση της ίδιας δημοσιονομικής πολιτικής με τη σημερινή, χωρίς μάλιστα σε καμία περίπτωση να λαμβάνονται υπόψη οι μεταβολές στην πραγματική οικονομία. Δηλαδή, η Ελλάδα όχι μόνο δέχτηκε να δεσμευτεί σε διαρκή, θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα -3,5% ως το 2022 και 2,2% ως το 2060!- αλλά επιπλέον δεσμεύτηκε σε αυτά χωρίς την παραμικρή πρόβλεψη για την πορεία του ΑΕΠ. Είτε βρεθεί σε ύφεση ή έστω σε ακόμα πιο ασθενική μεγέθυνση από τη σημερινή, μέσα στα επόμενα 42(!) χρόνια, είτε όχι, θα πρέπει να τηρεί τον ίδιο δημοσιονομικό στόχο- ζουρλομανδύα.

Περιττεύει να σχολιάσει κανείς δε, την ανυπαρξία δημοκρατικής νομιμοποίησης μιας κυβέρνησης η οποία συνυπογράφει κείμενο δεσμευτικό για το ελληνικό κράτος, το οποίο εκτείνεται σε τέτοιο χρονικό βάθος.

Τρίτον, είναι ενδεικτικό της συνεχιζόμενης κατάστασης, νεοαποικιακής εξάρτησης της χώρας ότι στο ανακοινωθέν που δέχτηκε η ελληνική κυβέρνηση εμπεριέχεται σαφής παρέμβαση στην ελληνική δικαιοσύνη, κατά παράβαση των θεμελιωδών κανόνων του κράτους δικαίου σε σχέση με τις υποθέσεις ΕΛΣΤΑΤ και ΤΑΙΠΕΔ. Αναφέρονται συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων τα εξής: «We recalled that the ongoing legal proceedings against the members of the Committee of Experts (CoEx) of TAIPED are a matter of very serious concern and we reaffirm our full confidence in the work of the experts, which was also confirmed by the Hellenic Court of Auditors.»

Τέταρτον, το μαξιλάρι ασφαλείας το οποίο αποτελεί ένα από τα θετικά επί της αρχής της συμφωνίας δεν είναι παρά μια καμουφλαρισμένη και περιορισμένη εκδοχή της προληπτικής, πιστωτικής γραμμής. Η κυβέρνηση δέχτηκε αυτό ακριβώς που έλεγε ότι θα απέρριπτε- την προληπτική, πιστωτική γραμμή στήριξης- με το ίδιο συνοδευτικό πλαίσιο εξαιτίας του οποίου διεκήρυττε ότι θα απέρριπτε τη γραμμή στήριξης- την ασφυκτική παρακολούθηση. Μόνο που αυτό που δέχτηκε τελικά είναι ποσοτικά μικρότερο από μια επίσημη πιστωτική γραμμή στήριξης.

Επιπλέον, το μαξιλάρι ασφαλείας είναι σχεδιασμένο ώστε να αποτρέψει μεν βραχυπρόθεσμα μια «ακριβή» έξοδο στις αγορές, που παρεμπιπτόντως θα ήταν και επιζήμια για το προεκλογικό αφήγημα της κυβέρνησης, ωστόσο δε, η τυχόν χρήση του εν λόγω μηχανισμού θα στείλει αντικειμενικά το μήνυμα της αδυναμίας εξόδου στις αγορές, αποκαλύπτοντας τη δεύτερη, κεκαλυμμένη εποπτεία μιας αδύναμης οικονομίας που αυτό- εγκλωβίζεται στην αδυναμία της: την εποπτεία από τις αγορές.

Πέμπτον, ο αναπρογραμματισμός αποπληρωμής μέρους του χρέους θα μπορούσε να θεωρηθεί ως πραγματικά και ουσιαστικά θετικό αποτέλεσμα, εάν συνοδευόταν από τη δυνατότητα άσκησης άλλης οικονομικής πολιτικής, με έμφαση στην αναδιανομή εισοδήματος, στις ισχυρές δημόσιες επενδύσεις, στις πραγματικές ιδιωτικές επενδύσεις και στην αποκατάσταση της κυριαρχίας της χώρας. Τότε πράγματι, η Ελλάδα θα μπορούσε να επανακάμψει, έχοντας υπερβεί την κρίση, έπειτα από ένα διάστημα «προστασίας» της ως προς την αποπληρωμή του χρέους της. Όταν αντιθέτως, αυτός ο επαναπρογραμματισμός συνοδεύεται από εμμονή στην πολιτική της κρίσης, τότε απλά θα παραδώσει τη χώρα σε λίγα χρόνια, ακόμα πιο αποδυναμωμένη στις αγορές.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ πράγματι κλείνει τον – πρώτο - κύκλο των μνημονίων. Τον κύκλο κατά τον οποίο τα μνημόνια έμοιαζαν προσωρινά. Είναι η πρώτη κυβέρνηση που τολμά να μας εισάγει – και επισήμω ς- στο δεύτερο μνημονικό κύκλο: αυτόν κατά τον οποίο το μνημόνιο καθίσταται το κέντρο της πολιτειακής και οικονομικής συγκρότησης τη χώρας, ως παρασυνταγματικό και δεσπόζον οικονομικώς εργαλείο, εις το διηνεκές.

 Θέμης Τζήμας 
Δικηγόρος, Μεταδιδακτορικός ερευνητής

https://www.huffingtonpost.gr/entry/kalos-erthes-4o-mnemonio-choris-daneiake-semvase_gr_5b2cb4b5e4b0321a01cfd76b?utm_hp_ref=gr-homepage
22/06/2018

 8.
Η αβεβαιότητα για την Ελλάδα θα διατηρηθεί και μετά τη συμφωνία. 
  
Την πεποίθηση του ότι η αβεβαιότητα για την Ελλάδα θα διατηρηθεί στις αγορές ακόμη και μετά την όποια συμφωνία για το χρέος, και πως το κόστος χρήματος δεν θα αλλάξει δραματικά σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα, εκφράζει στο Liberal, ο Παναγιώτης Πετράκης, καθηγητής Οικονομικών Επιστημών στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Και εξηγεί πόσο αντιφατικό θα είναι το σενάριο, η Ελλάδα να μην καταφέρει τελικά να βγει στις αγορές, όταν όλη αυτή η ενισχυμένη μεταμνημονιακή εποπτεία της χώρας, σχεδιάστηκε ακριβώς γι' αυτό το σκοπό, να μπορέσει κάποια στιγμή η χώρα να χρηματοδοτεί τις ανάγκες μόνη της.«Σε μια τέτοια περίπτωση, το όλο το σκηνικό θα μοιάζει ολοένα και περισσότερο με Μνημόνιο. Αυτό ακριβώς δεν συνέβαινε τόσα χρόνια; Η Ελλάδα βρισκόταν αποκλεισμένη από τις αγορές και εξυπηρετούσε τις ανάγκες με τα δάνεια των Μνημονίων. Αλλάζει εντελώς λοιπόν ο χαρακτήρας της συμφωνίας αν δεν καταφέρουμε να βγούμε στις αγορές, και όλο το σχήμα μετατρέπεται σε μια μνημονιακού τύπου συμφωνία», τονίζει ο κ. Πετράκης.

Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη

- Το μόνο που έχουμε είναι μόνο σενάρια. Για παράδειγμα ότι αν πάρουμε μαξιλάρι 20 δισ. θα έχουμε π.χ. 5 χρόνια επιμήκυνση των δανείων. Αν πάλι πάρουμε 10 δισ, θα έχουμε πχ 10 χρόνια επιμήκυνση. Τελικά, είτε στο ένα, είτε στο άλλο σενάριο, θα έχουμε μακροπρόθεσμη λύση για το χρέος, και θα μπορούν να πεισθούν οι αγορές ότι ξεπερνιέται το πρόβλημα;

Δεν θα είναι μόνο αυτές οι παράμετροι που θα παίξουν ρόλο, δηλαδή η σχέση του μεγέθους του μαξιλαριού με τη διάρκεια επιμήκυνσης των δανείων. Ρόλο θα παίξει το ποιός θα καταβάλει τα κεφάλαια του μαξιλαριού, ποιοί θα είναι οι όροι χρήσης τους, και πότε θα μπορεί να τα χρησιμοποιήσει. Εννοώ ότι αν για παράδειγμα έχει μειωθεί το πρωτογενές πλεόνασμα κάτω του 3,5%, ανεξάρτητα από τις μεταρρυθμίσεις που κάναμε, δεν αποκλείεται να μην επιτρέπεται η χρήση αυτών των κεφαλαίων. Είναι θέματα δύσκολα, που δεν έχουν ξαναεφαρμοσθεί σε άλλη χώρα.

Σε κάθε περίπτωση διαφαίνεται ότι θα έχουμε μια λύση διάρκειας 7 με 8 χρόνια. Αν τηρηθούν οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% ως το 2022, και 2,2% από εκεί έως το 2060, τότε η παρούσα λύση, φαίνεται ότι θα έχει ζωή περίπου μια 10ετία. Επειτα θα ξανατεθούν τα ζητήματα, είναι σύνθηες αυτό σε μεγάλες αναδιαρθρώσεις χρεών.

- Σε κάθε περίπτωση, όλες αυτές οι αιρεσιμότητες που θα συνοδεύουν τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους - όπως ότι θα πρέπει η Ελλάδα να πετύχει πρωτογενή πλεονάσματα υψηλά και να εφαρμόζει μεταρρυθμίσεις- γιατί να μην κάνουν τις αγορές να σκεφτούν ότι «μπορεί η Ελλάδα να μην τα καταφέρει, και άρα να χάσει το πλεονέκτημα που της δίνουν οι Ευρωπαίοι»;

Έτσι ακριβώς είναι. Τα πάντα θα εξαρτώνται από την εσωτερική οικονομική πολιτική. Η αβεβαιότητα θα διατηρηθεί για την Ελλάδα, και μπορούμε να προβλέψουμε ότι το κόστος χρήματος- αν λάβουμε υπόψιν και την άνοδο επιτοκίων, την αβεβαιότητα λόγω Ιταλίας, την έξοδο κεφαλαίων από την Ευρώπη- σημαίνει ότι μετά από μια μικρή κάμψη λόγω της απόφασης για το χρέος, το κόστος χρήματος θα διατηρηθεί για την Ελλάδα στα σημερινά επίπεδα. Αυτή θα είναι η νέα κανονικότητα.

Τώρα πως τα νέα αυτά επίπεδα θα εξυπηρετήσουν την αναχρηματοδότηση του χρέους, είναι ένα θέμα. Ας μην ξεχνάτε ότι το επιτόκιο των δανείων του ΔΝΤ είναι στο 3,5%, έναντι 4,3% του ελληνικού 10ετούς ομολόγου. Σημειωτέον ότι τώρα οι αγορές προκρίνουν τα θέματα χρέους σε όλον τον κόσμο με πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία από ότι πριν την κρίση του 2008.

- Σύμφωνα με το προσχέδιο της απόφασης του Eurogroup, η Ελλάδα θα βγει από το πρόγραμμα με ένα μαξιλάρι ύψους έως και 30 δισ που θα καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες για διάστημα ίσως και 28 μηνών μετά το τέλος του προγράμματος. Μας κλείνουν τη πόρτα των αγορών για πάνω από 2 χρόνια;

Στην ουσία, αυτό ακριβώς φωτογραφίζει. Αντιμετωπίζει σοβαρά το ενδεχόμενο η Ευρώπη ότι η Ελλάδα δεν θα μπορεί για δύο χρόνια να βγει στις αγορές. Δείτε τι συμβαίνει. Εχουμε συμφωνήσει σε ένα μεταμνημονιακό πλαίσιο με συχνότερες επιτηρήσεις ακόμη και από το 3ο Μνημόνιο. Αν μάλιστα υπάρχουν αποκλίσεις θα μπορεί, συμφώνως με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 270/2013 να συνέλθει το συμβούλιο υπουργών Οικονομίας και χωρίς την Ελλάδα να επιβάλει διαρθρωτικές ενέργειες.

Σκεφτείτε μόνο ότι αυτό το αυστηρό μεταμνημονιακό πλαίσιο στο οποίο καλείται να δεσμευτεί η Ελλάδα, έγινε, με σκοπό να μπορεί κάποια στιγμή η χώρα να βγει στις αγορές.

Σκεφτείτε λοιπόν, αυτή η ενισχυμένη εποπτεία, να συνοδευτεί και από το χαρακτηριστικό της αδυναμίας εξόδου της Ελλάδας στις αγορές. Σε μια τέτοια περίπτωση, το όλο το σκηνικό θα μοιάζει ολοένα και περισσότερο με Μνημόνιο.

Αυτό ακριβώς δεν συνέβαινε τόσο χρόνια; Η Ελλάδα βρισκόταν αποκλεισμένη από τις αγορές και εξυπηρετούσε τις ανάγκες με τα δάνεια των Μνημονίων. Αλλάζει εντελώς λοιπόν ο χαρακτήρας της συμφωνίας αν δεν βγούμε στις αγορές, και όλο το σχήμα μετατρέπεται σε μια μνημονιακού τύπου συμφωνία.

- Ξένα δημοσιεύματα όπως του Bloomberg γράφουν ότι οι δανειστές ετοιμάζουν «ζουρλομανδύα» για την Ελλάδα. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτού του «ζουρλομανδύα»;

Καταρχήν φανταστείτε το αντιφατικό, να έχει γίνει όλη αυτή η συμφωνία για να έχουμε έξοδο στις αγορές, και τελικά να μην έχουμε. Επειτα, ετοιμαζόμαστε να βγούμε στις αγορές με ένα αρκετό υψηλό επιτόκιο, χρειάζεται να συνεχιστεί το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής για τουλάχιστον πέντε χρόνια, δεδομένα που συνιστούν ένα πολύ διαφορετικό πλαίσιο εξόδου, από εκείνο της Πορτογαλίας. Ανάλογα με τις λεπτομέρειες, μπορεί να κινηθεί από ένα πλαίσιο που θα προσομοιάζει σε Μνημόνιο έως μια πιο χαλαρή γραμμή πίστωσης.

- Σε κάθε περίπτωση όλο αυτό δεν μοιάζει σε τίποτα με μια «καθαρή έξοδο», σωστά;

Συγνώμη, αλλά εγώ δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ αυτή την έκφραση. Είναι πολύ δύσκολο το διεθνές περιβάλλον για να μιλά κανείς για “καθαρή έξοδο”.

- Έστω ότι πήραμε αυτή τη συμφωνία για το χρέος. Είναι κάτι που θα μπορεί να καταλάβει η κοινωνία, μετρά στους πολίτες που από του χρόνου θα βρεθούν αντιμέτωποι με περικοπές στις συντάξεις και από το 2019 στο αφορολόγητο;

Αν δεν πάρουμε τη συμφωνία, τα πράγματα θα δυσκόλευαν έτι περαιτέρω. Αν την πάρουμε, τότε θα έχουμε μια εξέλιξη που θα προσομοιάζει περισσότερο την κανονικότητα, την οποία όμως ο πολίτης θα αντιληφθεί μετά από κάποιο καιρό, όχι άμεσα.

- Στην έκθεση συμμόρφωσης, οι θεσμοί αναφέρουν πως υποσχέσεις για παροχές θα πρέπει πρώτα να συμφωνούνται μαζί τους, και πως η κυβέρνηση θα πρέπει να είναι συγκρατημένη στη διανομή υπερπλεονασμάτων. Τι μήνυμα στέλνουν, και μήπως αυτό βάζει φρένο στα σχέδια της κυβέρνησης για τα περίφημα αντίμετρα;

Στα πλαίσια του μεσοπρόθεσμου προβλέπεται μία σειρά από αντίμετρα που στόχο έχουν τη μείωση των φορολογικών βαρών και την ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας. Εμείς πάντως στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, προβλέπουμε ότι η τήρηση των υποχρεώσεων του 3,5% για την περίοδο 2019 – 2022 θα είναι οριακή. Με άλλα λόγια πολύ δύσκολα θα δούμε σοβαρά υπερπλεονάσματα παρόλο που από καιρό σε καιρό θα βλέπουμε «επιδοματικές κινήσεις» λόγω κάποιας αύξησης των βαθμών δημοσιονομικής ελευθερίας.

https://www.liberal.gr/arthro/209669/oikonomia/2018/panagiotis-petrakis-i-abebaiotita-gia-tin-ellada-tha-diatirithei-kai-meta-ti-sumfonia.html
22/6/2018

9.
Τι σημαίνει η συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους.

Κατά τους Financial Times πρόκειται για την «ιστορική συμφωνία» ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Κατά τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είναι η αφετηρία για το τέλος του Μνημονίου κι «ενός νέου κεφαλαίου για την Ελλάδα». Και, κατά την, κυνική, ανάγνωση των αριθμών είναι μάλλον η πιο έντιμη, με ρεαλιστικούς όρους, συμφωνία στην οποία θα μπορούσε να προσβλέπει η Αθήνα για τη ρύθμιση του χρέους.

O βασικός κορμός της χθεσινοβραδυνής απόφασης του Eurogroup προβλέπει 10ετή επιμήκυνση των παλαιών δανείων του EFSF τα οποία υπολογίζονται κοντά στα 100 δις, 10ετή παράταση της περιόδου χάριτος και τελευταία δόση ύψους 15 δις ευρώ. Από αυτό το ποσό τα 3,3 δις ευρώ μπορούν να διατεθούν για την επαναγορά χρέους – δηλαδή, την αποπληρωμή μέρους του δανείου του ΔΝΤ – και τα υπόλοιπα θα χρησιμοποιηθούν  στο «μαξιλάρι» ρευστότητας το οποίο θα φθάσει συνολικά στα 18 με 20 δις ευρώ.

Στην πράξη, οι αριθμοί αυτοί σημαίνουν ότι η αποπληρωμή μεγάλου μέρους του χρέους μετατίθεται μετά το 2032, γεγονός που δίνει την δυνατότητα και στο ΔΝΤ να εκδώσει «πιστοποιητικό» μεσοπρόθεσμης βιωσιμότητας, ενώ με το cash buffer (το «μαξιλάρι» ρευστότητας) των 20 δις η Ελλάδα μπορεί να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες για τουλάχιστον 18 μήνες χωρίς να χρειαστεί να βγει στις αγορές.

Η συμφωνία του Εurogroup προβλέπει επίσης τη σταδιακή επιστροφή των κερδών – συγκεκριμένα σε τέσσερις δόσεις – από τα ελληνικά ομόλογα που διακρατούν η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης. Οι επιστροφές θα αρχίσουν  το 2019, θα ολοκληρωθούν το 2022 και θα είναι της τάξης των 1,2 δις τον χρόνο.

Συνυπολογίζοντας τις επιμηκύνσεις, την περίοδο χάριτος και τα χαμηλότερα επιτόκια, η Ελλάδα επωφελείται κατά 4 δις το χρόνο έως το 2022 και κατά 2,8 δις τον χρόνο από το 2022 έως το 2032. Ειδικά κατά την τετραετία 2019 -2022 γλυτώνει  ετησίως 2,3 δις από την αναβολή πληρωμών, 0,5 δις από την μη πληρωμή τόκων και 1,2 δις από την επιστροφή των κερδών των ομολόγων.

Η δεκαετής επιμήκυνση στις ωριμάνσεις των δανείων του EFSF (το 2032 αντί του 2022) είναι το πιο σημαντικό στοιχείο του πακέτου ελάφρυνσης του χρέους, ενώ η δομή της έχει καθαρά εμπροσθοβαρή χαρακτήρα – κάτι για το οποίο πίεζε έντονα τόσο η Αθήνα, όσο και η Κομισιόν και το Παρίσι. Ο χρόνο ς της επιμήκυνσης επίσης κινήθηκε στην ανώτερη κλίμακα των σεναρίων που συζητούντο τις τελευταίες ημέρες.

Η απόφαση του περσινού Eurogroup προέβλεπε – κατόπιν «της γνωστής «ντρίπλας» Σόιμπλε – επιμήκυνση «από 0 έως 15 έτη». Στις συζητήσεις των τελευταίων εβδομάδων το ΔΝΤ ζητούσε επιμήκυνση 14 ετών, η Γερμανία εμφανιζόταν εξαιρετικά συντηρητική και περιόριζε την παράταση των ωριμάνσεων στα 3 έως το πολύ 5 έτη, και η πρόταση της Κομισιόν και της Γαλλίας ήταν τα 10 έτη. Η πρόταση αυτή, η οποία περιλαμβανόταν και στο προσχέδιο του EuroWorkingGroup ήταν τελικώς και εκείνη που πέρασε με υποχώρηση της γερμανικής πλευράς.

Ηταν μια υποχώρηση, βεβαίως, που δεν έγινε χωρίς ανταλλάγματα καθώς το Βερολίνο απέσπασε αφ΄ενός τη σύνδεση της επιστροφής των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα με την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και αφ΄ετέρου την σχετικά περιορισμένη επαναγορά μέρους του ακριβού δανείου του ΔΝΤ.  Η επαναγορά, με βάση την χθεσινή απόφαση, τοποθετείται στα 3,3 δις ευρώ, την στιγμή που το τρέχον υπόλοιπο του χρέους της Ελλάδας προς το Ταμείο είναι περίπου 10 δις.

Ο λόγος για τον οποίο επελέγη η σχετικά περιορισμένη επαναγορά, όπως επεσήμαναν πηγές από τις Βρυξέλλες, είναι η επιμονή του Βερολίνου να διατηρήσει το ΔΝΤ ρόλο ενεργού πιστωτή, παρ’ ότι δεν θα χρηματοδοτήσει το τρίτο πρόγραμμα και θα παραμείνει στην μεταμνημονιακή εποπτεία μόνον από θέση συμβούλου.

https://tvxs.gr/news/ellada/
-simainei-i-symfonia-gia-tin-elafrynsi-toy-xreoys
22/6/2018

10.
"Κλείδωσε" η πολυετής λιτότητα και εποπτεία στην Ελλάδα

 – Σήμερα κληρώνει για χρέος & διαθέσιμα.  

Το πλαίσιο της "μακροχρόνιας" μεταμνημονιακής εποπτείας της Ελλάδος ξεδιπλώθηκε χθες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την ανακοίνωση της Έκθεσης Συμμόρφωσης για την 4η αξιολόγηση η οποία όμως δεν σταματά σε όσα θα γίνουν έως τον Αύγουστο του 2018. Καταγράφει αναλυτικά και την... επόμενη μέρα για την οποία αναφέρει ρητά ότι η κυβέρνηση δεσμεύθηκε ήδη.

Κάνει σαφές ότι θα γίνει νέα δημοσιονομική διαπραγμάτευση το φθινόπωρο (ενόψει του Προϋπολογισμού του 2019), αμφισβητεί τα υπερπλεονάσματα που ψήφισε η κυβέρνηση μέσω του Μεσοπρόθεσμου (και έτσι γειώνει τις προσδοκίες για επιπλέον παροχές τις οποίες μάλιστα κάνει σαφές ότι προς το παρόν δεν εντάσσει καν στις προβλέψεις της), αλλά και θέτει μία σειρά από ορόσημα για τα επόμενα χρόνια έως το 2023 που δεν περιλαμβάνουν μόνο διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αλλά και δημοσιονομικά μέτρα μέσα από δύο αυξήσεις σε αντικειμενικές αξίες (το 2019 και το 2020), πιθανά ισοδύναμα για αποφάσεις του ΣτΕ και για άλλους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν.

Η μάχη του Eurogroup

Το θετικό σκέλος της Έκθεσης Συμμόρφωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι η πιστοποίηση επίτευξης των 88 προαπαιτούμενων, μέσω της οποίας εισέρχονται οι εκπρόσωποι των Θεσμών και οι υπουργοί Οικονομικών σήμερα στο "τερέν” των διαπραγματεύσεων για τη μεγάλη συμφωνία για το χρέος και για το καλάθι διαθεσίμων.

Στο Λουξεμβούργο συνεδριάζει σήμερα το πρωί το Euroworking Group και εν συνέχεια το Eurogroup με κοινό στόχο να βρεθεί λύση, αλλά ξεκινώντας από τελείως διαφορετικές "αφετηρίες”.

H γερμανική πλευρά επιθυμεί λελογισμένες παρεμβάσεις στο χρέος, καθώς βρίσκεται αντιμέτωπη με τα εσωτερικά της προβλήματα, το ΔΝΤ φαίνεται ότι παραμένει ως επόπτης μέσω της μερικής εξόφλησης του δανείου του, ενώ από το τελικό μείγμα της συμφωνίας και από τις ρήτρες οι οποίες θα εισαχθούν θα φανεί και το πόσο αυστηρή θα είναι η ενισχυμένη εποπτεία που ήδη διαμορφώνεται.

Η πολυετής ενισχυμένη εποπτεία

Η εποπτεία αναμένεται να οριστικοποιηθεί σήμερα και θα καταγραφεί σε ολιγοσέλιδο κείμενο δεσμεύσεων. Επί τάπητος θα τεθούν και δύο εκθέσεις βιωσιμότητας χρέους, αυτή που γράφουν οι θεσμοί της Ε.Ε. και η ξεχωριστή έκθεση του ΔΝΤ το οποίο αργότερα θα πρέπει να την ανακοινώσει μαζί με μία έκθεση για την Ελλάδα (βάσει του άρθρου 4).

Όσον αφορά τη μεταμνημονιακή εποπτεία της Ελλάδος, το κείμενο δεσμεύσεων θα περιλαμβάνει τη μη αναστροφή των συμφωνηθέντων, τη διατήρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων (στο 3,5% έως και το 2022 και σε επίπεδα λίγο πάνω από το 2% του ΑΕΠ στη συνέχεια) αλλά και σειρά δεσμεύσεων που περιλαμβάνουν από λελογισμένη αύξηση μισθών τα επόμενα χρόνια,  έως σειρά παρεμβάσεων/στόχων στις τράπεζες. Θα ανακοινωθεί και αυτό, όπως και το κείμενο Απόφασης της Κομισιόν για την Ενισχυμένη Εποπτεία, το οποίο θα εγκριθεί και θα τεθεί σε εφαρμογή μετά την 20η Αυγούστου.

Η έκθεση και οι "μακροπρόθεσμες" δεσμεύσεις 

Η Κομισιόν στο κείμενο της "Έκθεσης Συμμόρφωσης" που έδωσε στη δημοσιότητα χθες καταγράφει τα επιτεύγματα και τις προοπτικές της οικονομίας αλλά και μια σειρά από κινδύνους που συνεχίζουν να υφίστανται. Επισημαίνει επίσης ότι η Ελλάδα πρέπει να διασφαλίσει και να ολοκληρώσει όσα έχουν γίνει μέσω μιας "Ενισχυμένης Εποπτείας".

Εξηγεί ότι η Εποπτεία θα δημιουργήσει ένα ισχυρό πλαίσιο που θα διασφαλίσει την ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων σε όλα τα πεδία πολιτικής, που περιείχε το πρόγραμμα του ESM. Καταγράφεται η πλήρης δέσμευση των ελληνικών αρχών να συνεχίσουν να εφαρμόζουν με αποφασιστικότητα την οικονομική και δημοσιονομική πολιτική σε "μακροπρόθεσμο" ορίζοντα, οικοδομώντας πάνω στις μεταρρυθμίσεις του τρίτου Μνημονίου.

Στο δημοσιονομικό πεδίο δεν δέχεται τα πλεονάσματα που ξεπερνούν και το 5% το 2022 τα οποία ψήφισε η κυβέρνηση. Έτσι, δεν δέχεται και το "δημοσιονομικό χώρο", δηλαδή τις παροχές πέραν των αντίμετρων. Η Επιτροπή κάνει σαφές ότι δεν τον έχει προσμετρήσει στις προβλέψεις της, θεωρώντας ότι αυτά τα μέτρα δεν έχουν διευκρινιστεί επαρκώς. Αναφέρει ότι τα μέτρα αυτά θα πρέπει να συμφωνηθούν ως μέρος του προϋπολογισμού του 2019. Και με την επισήμανση αυτή γίνεται επίσης σαφές ότι η διαπραγμάτευση για τα δημοσιονομικά μέτρα και αντίμετρα  που θα λαμβάνει η κυβέρνηση θα συνεχιστεί και μετά το τέλος του μνημονίου....

Η Επιτροπή κάνει επίσης λόγο για αστάθμητο παράγοντα που συνδέεται με τις δικαστικές αποφάσεις.  Εκτιμά ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει δημιουργήσει με τις αποφάσεις του δημοσιονομικές ανάγκες της τάξης του 0,4% του ΑΕΠ ή 1 δισ. ευρώ περίπου οι οποίες θα πρέπει να εφαρμοστούν στο "κοντινό μέλλον". Επισημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί μέσω του Μεσοπρόθεσμου να αντιμετωπίσει αυτούς τους δημοσιονομικούς κινδύνους εντός του 2018.

Στην έκθεση γίνεται ξεκάθαρο ότι το πακέτο πρόσθετων μέτρων της περιόδου 2019-2020 (που περιλαμβάνει περικοπή συντάξεων αξίας 1% του ΑΕΠ και αντίστοιχης αξίας περικοπές στο αφορολόγητο το 2020) θα εφαρμοστεί. Για τα αντίμετρα, επισημαίνει ότι αναλόγως με την επίτευξη του δημοσιονομικού στόχου θα τεθούν και αυτά σε εφαρμογή. Αναφέρει μάλιστα ότι οι ελληνικές αρχές παρουσίασαν ως προαπαιτούμενο για την 4η αξιολόγηση ένα χρονοδιάγραμμα εφαρμογής της δευτερογενούς νομοθεσίας, η οποία συνδέεται με τα μέτρα του 2019, δηλαδή με τη μείωση των συντάξεων.

Η μάχη για το χρέος

Στις σημερινές διαπραγματεύσεις για το χρέος αναμένεται να ξεδιπλωθεί η πρόθεση των δανειστών να παράσχουν (ή όχι) στην Αθήνα ένα μεγάλο μέρος από τα 40 δισ. ευρώ του υπολοίπου του "χαμηλότοκου" δανείου του ESM, τα οποία προς το παρόν δεν έχουν διατεθεί.  Επίσης θα φανεί αν ο γερμανικός άξονας θα υποχωρήσει από την ιδιαίτερα φειδωλή στάση των τελευταίων ημερών.

Πληροφορίες έκαναν λόγο τις προηγούμενες ημέρες για πρόταση επιμήκυνσης του δανείου του EFSF (2o δάνειο) το πολύ κατά 3 έτη, έναντι πρότασης των Θεσμών για επιμήκυνση έως 15 έτη (και συμβιβαστικής θέσης για 7- 8 έτη). Ζητούμενο είναι επίσης ο τρόπος συμμετοχής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το τελικό μείγμα των παρεμβάσεων στο χρέος, αλλά και οι ρήτρες με τις οποίες θα συνδεθούν οι παρεμβάσεις αυτές.

Το κείμενο με τις δεσμεύσεις υπάρχει ήδη σε μορφή "σχεδίου" που θα αναπροσαρμοσθεί σήμερα, αλλά και "καθρεφτίζεται" στην έκθεση συμμόρφωσης. Περιλαμβάνει έλεγχο ανά τρίμηνο και σύνδεση των επιδόσεων με την επιστροφή των κερδών των κεντρικών τραπεζών (έως 1,2 δισ. ευρώ ανά έτος, 4,5 δισ. ευρώ συνολικά) αλλά και με την κατάργηση της προβλεπόμενης αύξησης επιτοκίου του δανείου του EFSF.

Η δόση της 4ης αξιολόγησης έχει ορισθεί από τον προηγούμενο Μάρτιο στα 11,7 δισ. ευρώ (Compliance Report 3ης αξιολόγησης) και τις προηγούμενες ημέρες οι θεσμοί έκαναν λόγο για ένα ποσό ανάμεσα στα 11 και στα 12 δισ. ευρώ. Σε αυτό προτείνεται να προστεθούν επιπλέον λεφτά από το αδιάθετο μέρος του δανείου. Ένα σενάριο έκανε λόγο για ακόμη 10 δισ. ευρώ (εκ των οποίων τα 7-8 δισ. ευρώ θα δίδονταν εν συνεχεία από την Ελλάδα για να πληρώσει το πιο "ακριβό" μέρος του δανείου του ΔΝΤ). Μένει να φανεί πως θα διαμορφωθεί η πρόταση αυτή μέσα στην ημέρα, καθώς αν δεν υπάρξει κάποια αλλαγή θα οδηγήσει σε ένα ποσό περί τα 14-16 δισ. ευρώ για το "μαξιλάρι" διαθεσίμων αλλά και  σε περίπου 17 δισ. ευρώ του δανείου που δεν θα μείνουν στο "ράφι". Στις επιπλέον  προτάσεις περιλαμβάνεται η προεξόφληση μέρους των διμερών δανείων (GLF) που κανονικά αρχίζουν να πληρώνονται το 2020 (περί τα 700 εκ. ευρώ και 2 δισ. ευρώ το 2021) και εξοφλούνται το 2040.

Μένει επίσης να φανεί τι θα γίνει με τον μηχανισμό σύνδεσης του χρέους με το ΑΕΠ, αλλά και με την φημολογούμενη πρόταση  σύνδεσης του ποσού του δανείου που θα μείνει αδιάθετο με την επιπλέον επιμήκυνση του δανείου του EFSF.

 Δήμητρα  Καδδά

http://www.capital.gr/oikonomia/3300261/-kleidose-i-poluetis-litotita-kai-epopteia-stin-ellada-simera-klironei-gia-xreos-diathesima

21/6/2018

Ολοι οι ομιλητές στην εκδήλωση του ΙΟΒΕ συμφώνησαν, λίγο-πολύ, ότι το μείγμα πολιτικής δεν ήταν ιδανικό. Οπως είπε ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, Φραγκίσκος Κουτεντάκης, από τις 14 ποσοστιαίες μονάδες προσαρμογής στο έλλειμμα, οι 10 προήλθαν από τα έσοδα, δηλαδή από φόρους και μόνο οι 4 από τις δαπάνες.

11.
Τα μνημόνια τελειώνουν, η υπερφορολόγηση παραμένει.

Ανάμεικτα συμπεράσματα διατύπωσαν χθες σε εκδήλωση του ΙΟΒΕ Ευρωπαίοι και Ελληνες ομιλητές, κάνοντας τον απολογισμό των μνημονίων, ενώ συγκρατημένη αισιοδοξία με πολλά ερωτήματα εξέφρασαν για την επόμενη μέρα.

Ολοι συμφώνησαν, ωστόσο, λίγο-πολύ ότι το μείγμα πολιτικής δεν ήταν ιδανικό, αφού –όπως είπε χαρακτηριστικά ο Φραγκίσκος Κουτεντάκης– από τις 14 ποσοστιαίες μονάδες προσαρμογής στο έλλειμμα, οι 10 προήλθαν από τα έσοδα, δηλαδή από φόρους και μόνο οι 4 από τις δαπάνες.

Την ώρα που το Eurogroup συζητούσε την έξοδο της Ελλάδας από το μνημόνιο, ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα των μνημονίων δήλωνε ο Κρις Αλεν, στέλεχος της Κομισιόν (DG ECFIN) στην Ελλάδα, επικεφαλής του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής.

Ωστόσο, ο ίδιος είχε και τις επιφυλάξεις του. Είπε ότι οι δημόσιες δαπάνες παραμένουν υψηλές, ότι το Δημόσιο έχει ακόμη προβλήματα, πως υπάρχει έλλειψη συντονισμού πολιτικών και είναι ανάγκη να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις.

Αντίθετη άποψη είχε ο Γερμανός δημοσιογράφος της Frankfurter Allgemeine Zeitung Τομπίας Πίλερ, αρμόδιος για τις οικονομίες της Ελλάδας και της Ιταλίας. Είπε ότι τα μνημόνια δεν πέτυχαν στον τομέα της ανάπτυξης, ότι επέβαλαν μη αναγκαία λιτότητα –κάτι που θα συνεχιστεί αδικαιολόγητα και τα επόμενα δύο χρόνια, με τις περικοπές σε συντάξεις και αφορολόγητο– ενώ αντίθετα έκαναν λίγα για τις μεταρρυθμίσεις. Χαρακτηριστικά ανέφερε πως αντί να προσληφθούν στο Δημόσιο 10.000 νέα πρόσωπα με προσόντα, η κυβέρνηση Τσίπρα προσέλαβε την εκλογική της πελατεία (καθαρίστριες, επιστάτες σχολείων). Ακόμη, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι υπερφορολογεί για να έχει μέρισμα να μοιράσει, ασκώντας στην πραγματικότητα έτσι πολιτική αναδιανομής. Είπε τέλος πως στο παρελθόν η ανάπτυξη ήταν εν μέρει φούσκα (εστιατόρια, μαγαζιά και ακίνητα) και ότι τώρα πρέπει να στραφεί η χώρα σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, με έμφαση στην επιχειρηματικότητα.

Μια αντιπαράθεση μεταξύ των πρώην υπουργών Φίλιππου Σαχινίδη και Χρήστου Σταϊκούρα έδειξε ότι έπειτα από 8 χρόνια μνημονίων παραμένουν ανοιχτές πολιτικές εκκρεμότητες. Ο κ. Σταϊκούρας συγκεκριμένα άφησε να εννοηθεί πως για το υπερβολικό έλλειμμα του 2009 έχει ευθύνες η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που ανέλαβε τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, ενώ επίσης υποστήριξε πως το δεύτερο μνημόνιο έδωσε μεγαλύτερη έμφαση στην περικοπή δαπανών και λιγότερη στους φόρους. Ο κ. Σαχινίδης αντέδρασε («το πρόβλημα ήταν οι δύο μήνες;» διερωτήθηκε) και παρουσίασε στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία διαχρονικά στα μνημονιακά χρόνια η ισορροπία δαπανών-εσόδων διατηρήθηκε περίπου ίδια.

Ο κ. Σταϊκούρας τόνισε εξάλλου ότι «τελειώνει το αφήγημα περί δήθεν καθαρής εξόδου», αφού η χώρα έχει δεσμευθεί για πρόσθετα μέτρα λιτότητας και υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα ώς το 2060, καθώς και εποπτεία ανά τρίμηνο. Ο κ. Σαχινίδης είπε ότι το ερώτημα είναι αν μπορούμε να μπούμε σε τροχιά σύγκλισης με την Ε.Ε. και να στηριχθούν όσοι έχουν ανάγκη. Ο κ. Φραγκίσκος Κουτεντάκης, επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή υποστήριξε για το μέλλον ότι «οπωσδήποτε μπορούμε να ανακάμψουμε, αλλά θα πάρει χρόνο» και τόνισε πως πρέπει να υπάρξει συναίνεση και να ακολουθηθούν συνεπείς πολιτικές. Ληξιπρόθεσμες οφειλές, χρέος και μη εξυπηρετούμενα δάνεια αποτελούν προκλήσεις που πρέπει να παρακολουθούνται, είπε.

Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ Νίκος Βέττας.

Ειρήνη Χρυσολωρά

http://www.kathimerini.gr/970906/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/ta-mnhmonia-teleiwnoyn-h-yperforologhsh-paramenei?platform=hootsuite
22/6/2018

12.
Η επόμενη μέρα για τους συνταξιούχους 
και τους φορολογούμενους.

Μπορεί το κλίμα στο Λουξεμβούργο να ήταν πανηγυρικό για την ολοκλήρωση της 4ης αξιολόγησης ωστόσο, ένα σκληρό πρόγραμμα ξεκινάει από το νέο έτος και η σημερινή κυβέρνηση έχει φροντίσει ήδη να δεσμεύσει ως προς την εφαρμογή τους και τις επόμενες.

Όπως όλα δείχνουν η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έδωσαν… και το προσφυγικό για να επιτύχουν μία ενδεχομένως καλύτερη συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους.

Από το νέο έτος λοιπόν η νέα συμφωνία της Αθήνας με τους δανειστές περιλαμβάνει μείωση συντάξεων, μείωση αφορολόγητου ορίου, σκληρή εποπτεία ανά τρίμηνο με σκληρές ρήτρες, φρένο στην αλόγιστη διανομή των υπερπλεονασμάτων και για να διασφαλιστεί η αξιοπιστία των μέτρων έναντι των αγορών θα συνδεθούν με την επιστροφή των SMPS ANFAs. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση έβαλε ενέχυρο την ακίνητη περιουσία του υπερταμείου στην περίπτωση που δεν πληρώνονται τα δάνεια και άλλες υποχρεώσεις που έχουν αναληφθεί.

Την ίδια στιγμή θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ευρωζώνη έκανε και το απαραίτητο service στον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα. Δηλαδή δέχθηκαν τις πλασματικές αντικειμενικές αξίες που ανακοινώθηκαν την περασμένη εβδομάδα αλλά και τη μετάθεση των χρονοδιαγραμμάτων για σειρά ιδιωτικοποιήσεων. 

Η καθαρή έξοδος φέρνει απώλειες τουλάχιστον ένα μέσο μισθό και έως τρεις συντάξεις μέσα σε 2 χρόνια, από το 2019 έως το 2020, για εκατομμύρια μισθωτούς και συνταξιούχους.

Για να οδηγηθεί η χώρα… απρόσκοπτα στην «πανηγυρική», όπως η κυβέρνηση επιδιώκει, έξοδο από το τρίτο μνημόνιο, χωρίς να διαταραχθεί η ομαλή πορεία προς το τέλος του προγράμματος, το οικονομικό επιτελείο δεν έθεσε ποτέ θέμα μη εφαρμογής των μειώσεων στις συντάξεις, ενώ, όπως έχει συμφωνηθεί, το 2020 θα εφαρμοστεί και το νέο μειωμένο αφορολόγητο όριο.

Η επίσημη παραδοχή της υλοποίησης του προγράμματος αλλά και τηn έκθεση συμμόρφωση της Κομισιόν αλλά και του ESM, βάζει τέλος στα σενάρια ανάσχεσης της επικείμενης περικοπής των συντάξεων, παρότι όλο το προηγούμενο διάστημα δεν ήταν λίγα τα κυβερνητικά στελέχη που έκλειναν το μάτι στο εσωτερικό τους ακροατήριο, υποστηρίζοντας ότι οι μειώσεις δεν είναι αναγκαίες. Την ίδια ώρα, βέβαια, αυξάνεται το πολιτικό κόστος ενός λογαριασμού που καλούνται να πληρώσουν εκατομμύρια χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι. Μάλιστα οι επανυπολογισμοί έχουν ολοκληρωθεί. Το αποτέλεσμα, προφανώς, , οι ενδιαφερόμενοι θα το μάθουν στην τράπεζα, όταν δουν τον λογαριασμό τους μειωμένο, καθώς αποτελεί βασική επιδίωξη της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας να μην εμφανίσει στα εκκαθαριστικά του καλοκαιριού το ύψος της προσωπικής διαφοράς, που θα φωτογράφιζε και το μέγεθος των περικοπών.

Αλλά και στην περίπτωση της μείωσης του αφορολόγητου ορίου, η επικοινωνιακή τακτική να παρουσιαστεί ως υπαναχώρηση του ΔΝΤ όχι μόνο δεν αναβάλλει την κοινωνική δυσαρέσκεια αλλά την πολλαπλασιάζει, καθώς το 2020, για πρώτη φορά, περίπου 1 εκατ. φορολογούμενοι τα εισοδήματα των οποίων βρίσκονται σήμερα υπό την ομπρέλα του αφορολόγητου ορίου θα πληρώσουν φόρο της τάξης των 650 ευρώ, ενώ συνταξιούχοι με μηνιαία εισοδήματα 500-600 ευρώ θα χάσουν μία σύνταξη μόνο από τα σκληρά μέτρα της φορολογίας.

Στις συντάξεις λοιπόν οι παρεμβάσεις θα είναι σαρωτικές από το 2019 έως και το 2022,ενώ καταργούνται και τα οικογενειακά επιδόματα. Τη μερίδα του λέοντος καλούνται να πληρώσουν περίπου 1,1 εκατ. συνταξιούχοι, που θα δουν την κύρια σύνταξή τους να κόβεται, από τον Δεκέμβριο κιόλας του τρέχοντος έτους (καταβάλλονται οι συντάξεις Ιανουαρίου του 2019), έως και κατά 18% μέσω της μερικής ή πλήρους κατάργησης της προσωπικής διαφοράς. Συνολικά, στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, το 2019, η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης από το συγκεκριμένο μέτρο θα ξεπεράσει τα 2,13 δισ. ευρώ.

 Προκόπης Χατζηνικολάου

https://www.liberal.gr/arthro/209660/oikonomia/2018/i-epomeni-mera-gia-tous-suntaxiouchous-kai-tous-forologoumenous.html
21/6/2018

13.
Goldman Sachs: Θετική η συμφωνία για την Ελλάδα,
 ερωτηματικά για τη βιωσιμότητα του χρέους μεσοπρόθεσμα.  
  
Το Eurogroup ανακοίνωσε την ολοκλήρωση του προγράμματος του ESM με την συμφωνία για (α) μερικές ακόμη εκταμιεύσεις κεφαλαίων για την παροχή ενός σημαντικού cash buffer, (β) κάποια μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους και (iii) ένα πλαίσιο για να διασφαλιστεί ότι η όποια μελλοντική ελληνική κυβέρνηση θα διατηρήσει την δημοσιονομική πειθαρχία και θα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις, σημειώνει η Goldman Sachs σε νέα έκθεσή της.

Κατά την άποψη της αμερικανικής τράπεζας, η συμφωνία που επιτεύχθηκε χθες το βράδυ είναι θετική και πηγαίνει προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι τρεις παραπάνω συνθήκες είναι εκείνες που υποστήριζε άλλωστε και η ίδια ότι είναι απαραίτητες για την βιώσιμη επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές και το re-rating των ελληνικών assets προς τα επίπεδα εκείνων της ευρωπεριφέρειας.

Βραχυπρόθεσμα, χάρη στη δημιουργία ενός αποθέματος μετρητών ύψους περίπου 24 δισ. ευρώ, τις θετικές προοπτικές ανάπτυξης στην Ελλάδα και την ευρωζώνη, και την ακόμα διευκολυντική στάση της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ, η Ελλάδα θα πρέπει να είναι σε θέση να πραγματοποιήσει μία επιτυχημένη επιστροφή στις αγορές, παρόλο που τα ελληνικά ομόλογα θα συνεχίζουν να επηρεάζονται από τις εξελίξεις στην Ιταλία. Οι αξιωματούχοι του Eurogroup δήλωσαν ότι το cash buffer θα καλύψει τις δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας για 22 μήνες.

Μεσοπρόθεσμα, η ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους που πραγματοποίησε η Goldman Sachs δείχνει ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι που έχουν τεθεί για την Ελλάδα είναι απαιτητικοί (3,5% πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2022, και ένα μέσο πρωτογενές πλεόνασμα 2,2% στη συνέχεια), και πως οι ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης θα αυξάνονταν πάνω από το 15% με 20% εάν οι υποθέσεις για το πλεόνασμα και την ανάπτυξη ήταν πιο ρεαλιστικές. Έτσι, η δέσμευση του Eurogroup να επανεξετάσει το περαιτέρω reprofiling του δανείου του EFSF στο τέλος της περιόδου χάριτος το 2032 τονίζει ότι de facto το δάνειο του επίσημου τομέα, θεωρείται junior από το δάνειο του ιδιωτικού τομέα. Η περαιτέρω επέκταση της ωρίμανσης  αυτού του δανείου είναι το βασικό σενάριο για την Goldman Sachs, υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα διατηρήσει δημοσιονομικά υπεύθυνες οικονομικές πολιτικές, αν και σε αυτό το χρονικό διάστημα υπάρχει υψηλός βαθμός αβεβαιότητας.

Στο σημείο αυτό, οι δυνητικοί κίνδυνοι είναι οι πολιτικοί κίνδυνοι που συνδέονται με τον εκλογικό κύκλο. Κάθε μελλοντική κυβέρνηση που δεν θα διατηρήσει τις μεταρρυθμίσεις και θα αποφασίσει να ακολουθήσει επεκτατικές δημοσιονομικές πολιτικές θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την συμφωνία. Έτσι, τουλάχιστον προς το παρόν, φαίνεται απίθανο ότι τώρα που η ελληνική οικονομία ανακάμπτει και η πλήρης πρόσβαση στην αγορά βρίσκεται στο προσκήνιο, τα πολιτικά κόμματα θα έθεταν σε κίνδυνο κάτι τέτοιο. Σε αυτό το στάδιο, μπορεί να υπάρξουν εξωτερικοί κίνδυνοι στο ελληνικό πρόγραμμα από τις πολιτικές εξελίξεις στην Γερμανία και περισσότερο στην Ιταλία, καταλήγει η αμερικάνικη τράπεζα.

Ελευθερία Κούρταλη

http://www.capital.gr/oikonomia/3300627/goldman-sachs-thetiki-i-sumfonia-gia-tin-ellada-erotimatika-gia-ti-biosimotita-tou-xreous-mesoprothesma
22/6/2018

 From left to right: Ms Christine LAGARDE, Managing Director of the IMF; Mr Pierre MOSCOVICI, European Commissioner for Economic and Financial Affairs, Taxation and Customs; Mr Mario CENTENO, President of the Eurogroup; Mr Klaus REGLING, European Stability Mechanism Managing Director. Copyright: European Union 

14.
“Ήρθε η ώρα ο Τσίπρας να φορέσει γραβάτα”: 
Ο διεθνής τύπος σχολιάζει τη συμφωνία για την Ελλάδα.  

Οι υπουργοί Οικονομικών των κρατών μελών της ευρωζώνης ανακοίνωσαν τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα Παρασκευή την επίτευξη μιας συμφωνίας για να τερματιστούν οκτώ χρόνια οικονομικής κρίσης, σκληρών πολιτικών λιτότητας και προγραμμάτων στήριξης της οικονομίας της Ελλάδας. Η Ελλάδα απαλλάσσεται από το καθεστώς οικονομικής βοήθειας είναι το χαρακτηριστικό δημοσίευμα των New York Times 

Με έμφαση, αναφέρονται τα ιταλικά ΜΜΕ στη συμφωνία, που επισημοποιεί την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Η εφημερίδα “La Repubblica” προβάλλει την είδηση ως κύριο θέμα στον ιστότοπό της με τίτλο: «Ελλάδα, ύστερα από οκτώ χρόνια τελειώνει η εποχή της τρόικας. Το Eurogroup προβιβάζει την Αθήνα, ελάφρυνση του χρέους». «Μια μακρά διαπραγμάτευση επισημοποιεί τη λήξη της επιτροπείας και την επιστροφή στη χρηματοοικονομική κυριαρχία» προσθέτει η εφημερίδα της Ρώμης και συνεχίζει: «Οι σημερινές αποφάσεις αποτελούν επιτυχία για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος θα πρέπει να φορέσει (ίσως για πρώτη φορά στην ζωή του) γραβάτα, όπως είχε υποσχεθεί ότι θα έκανε σε περίπτωση μείωσης του χρέους».

 «Η Αθήνα προβιβάζεται από το Eurogroup. Ύστερα από οκτώ χρόνια τελειώνει η επιτροπεία» είναι ο τίτλος στη διαδικτυακή έκδοση της εφημερίδας “Corriere della Sera“. «Ύστερα από οκτώ χρόνια και μια μακρά διαπραγμάτευση, για την Ελλάδα τελειώνει η εποχή της τρόϊκας» δημοσιεύει και η εφημερίδα του Μιλάνου, η οποία προσθέτει ότι η χώρα βγαίνει από το πρόγραμμα στήριξης και θα μπορέσει να αναβάλει κατά δέκα χρόνια την αποπληρωμή δανείων ύψους 110 δισεκατομμυρίων ευρώ».  Η εφημερίδα προβάλλει και τη δήλωση του επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, Πιέρ Μοσκοβισί, ότι «πρόκειται για ιστορική και εξαιρετική στιγμή», αφού «η ελληνική κρίση τελείωσε χθες βράδυ στο Λουξεμβούργο».

 «Στις 20 Αυγούστου, όταν το πρόγραμμα στήριξης θα τελειώσει, η Ελλάδα θα μπορέσει να ξαναρχίσει να περπατά βασιζόμενη στις δυνάμεις της και να επιστρέψει στις αγορές, έστω και με μια επιτήρηση» γράφει η εφημερίδα “La Stampa“. 

H εφημερίδα “Il Fatto Quotidiano“, τέλος, αναφέρει ότι «σύμφωνα με πληροφορίες, οι συνομιλίες παρατάθηκαν διότι το Βερολίνο είχε ενστάσεις μέχρι την τελευταία στιγμή, ως προς τη μείωση του χρέους. Ένα μέτρο, όμως, το οποίο κρίθηκε αναγκαίο από τους δανειστές, για να μπορέσει να επιτευχθεί η σταθερότητα στις αγορές». 

Η συμφωνία, η οποία συμπεριλαμβάνει μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, κλείστηκε περί τα μεσάνυχτα τοπική ώρα (01:00 ώρα Ελλάδας), έπειτα από έξι και πλέον ώρες διαπραγματεύσεων στο Λουξεμβούργο. 

Το Γαλλικό Πρακτορείο τονίζει ότι η συμφωνία θα «επιτρέψει στην Αθήνα να βγει, όπως προβλεπόταν, από την εποπτεία των πιστωτών της, της ευρωζώνης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), την 20ή Αυγούστου και να αρχίσει να χρηματοδοτείται μόνη από τις αγορές, έπειτα από πολλά χρόνια βαθιάς ύφεσης και τρία προγράμματα στήριξης», ενώ υπογραμμίζει τη δήλωση του Πιερ Μοσκοβισί πως «η ελληνική κρίση τελειώνει εδώ, απόψε» και το σχόλιο του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι «ικανοποιημένη» για τη συμφωνία. Στην ηλεκτρονική έκδοση της Le Monde, η συμφωνία ήταν πριν από λίγο τρίτη είδηση, με την εφημερίδα να κάνει λόγο για «το τέλος δέκα χρόνων κηδεμονίας» της ελληνικής οικονομίας. 

Στην ηλεκτρονική έκδοση της Le Figaro το θέμα καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση, υπό τον τίτλο «Η ευρωζώνη συμφωνεί στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους», δύο μήνες πριν από την τυπική ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος στήριξης. Η συμφωνία βρίσκεται επίσης στο πρωτοσέλιδο της ηλεκτρονικής έκδοσης της οικονομικής εφημερίδας The Wall Street Journal, με τον τίτλο «Η Ευρωζώνη συμφωνεί στις τελευταίες λεπτομέρειες του σχεδίου για να τερματιστεί το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας».

 Η ηλεκτρονική έκδοση του πρακτορείου ειδήσεων Bloomberg τοποθετούσε προ ολίγου την είδηση στην τέταρτη θέση του πρωτοσέλιδού της, κάνοντας λόγο για μια «συμφωνία-ορόσημο» καθώς «τελειώνουν τα έπη» των προγραμμάτων στήριξης, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά. 

Σημαντικό σημείο καμπής για την ευρωζώνη” και “ιστορική” χαρακτηρίζει ο βρετανικός Τύπος την συμφωνία στο Eurogroup για την Ελλάδα.
 “Ένα σημαντικό σημείο καμπής για την ευρωζώνη” χαρακτηρίζει σήμερα η Daily Telegraph στην ηλεκτρονική της έκδοση την συμφωνία που επετεύχθη νωρίς σήμερα το πρωί στο Eurogroup για την Ελλάδα. “Έπειτα από οκτώ χρόνια κηρύχθηκε το τέλος της ελληνικής κρίσης καθώς η ευρωζώνη συμφώνησε για την ελάφρυνση του χρέους”, τιτλοφορείται το σχετικό άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση της βρετανικής εφημερίδας. “Οι υπουργοί της ευρωζώνης κήρυξαν το τέλος της ελληνικής κρίσης χρέους νωρίς σήμερα το πρωί αφού συμφώνησαν για την ελάφρυνση του χρέους και την καταβολή ενός μεγάλου ποσού για την Ελλάδα, στο πλαίσιο μιας ευρείας συμφωνίας για την έξοδο από τα μνημόνια”, σημειώνει. “Η ελληνική κρίση τελειώνει εδώ απόψε”, δήλωσε ο Επίτροπος που είναι αρμόδιος για τις Οικονομικές Υποθέσεις Πιερ Μοσκοβισί, μετά τις μαραθώνιες συνομιλίες στο Λουξεμβούργο, προσθέτει η βρετανική εφημερίδα.
 “Επιτέλους φτάσαμε στο τέλος αυτού του μονοπατιού που ήταν τόσο μακρύ και δύσκολο, είναι μια ιστορική στιγμή”, πρόσθεσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, σύμφωνα με την Daily Telegraph. 

“Η ευρωζώνη έκλεισε μια συμφωνία για να βγει η Ελλάδα από την οικονομική κρίση”, υπογράμμισε παράλληλα ο Guardian στον ιστότοπό του. “Οι υπουργοί Οικονομικών των 19 χωρών οριστικοποίησαν το σχέδιο για να ανακτήσει η χώρα πρόσβαση στις αγορές τον Αύγουστο, μετά το τελευταίο πρόγραμμα στήριξης”, επισήμανε. “Η Ελλάδα έκανε πράγματι τη δουλειά –εκπλήρωσαν τις δεσμεύσεις τους”, επισήμανε ο Μπρουνό Λεμέρ, ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα. “Επιτέλους έπειτα από οκτώ χρόνια δύσκολων μεταρρυθμίσεων, σκληρών προσαρμογών στα προγράμματά μας, η Ελλάδα θα μπορέσει να σταθεί στα δυο της πόδια”, δήλωσε ο Επίτροπος Μοσκοβισί, σύμφωνα με τον Guardian. “Βάσει της συμφωνίας η Ελλάδα θα μπορεί να καθυστερήσει την αποπληρωμή δανείων ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ κατά 10 χρόνια, γεγονός που της δίνει μια οικονομική ανάσα ενώ πιο αυστηρές προθεσμίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν περαιτέρω ασφυξία στην οικονομία την επόμενη δεκαετία. Επίσης πήρε άλλη μια ένεση ρευστότητας 15 δισεκατομμυρίων ευρώ”, υπογράμμισε επίσης ο πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο, όπως πρόσθεσε η βρετανική εφημερίδα.

 “Οι πιστωτές της ευρωζώνης κατέληξαν σε μια ‘ιστορική’ συμφωνία για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους”, τόνισαν παράλληλα στην ηλεκτρονική τους έκδοση οι Financial Times. “Επιμηκύνεται κατά 10 χρόνια ο χρόνος αποπληρωμής δανείων ύψους περίπου 100 δισεκατομμυρίων ευρώ”, επισήμαναν.

 Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ  


 https://hellasjournal.com/2018/06/quot-irthe-i-ora-o-tsipras-na-foresei-gravata-quot-o-diethnis-typos-scholiazei-ti-symfonia-gia-tin-ellada/
22/6/2018

  Σκίτσο του Τ.Αναστασίου

15.

Reuters: Η Ελλάδα ανταλλάσσει την κόλαση της διάσωσης 

με το αιώνιο καθαρτήριο.  

Το τέλος της αρχής, είναι ο τίτλος ανάλυσης που δημοσιεύει το BreakingView του Reuters αναφορικά με τις αποφάσεις που ελήφθησαν για την Ελλάδα στο χθεσινό 

Ο αρθρογράφος Neil Unmack επισημαίνει χαρακτηριστικά ότι "η Ελλάδα αντάλλαξε την κόλαση της διάσωσης για το αιώνιο καθαρτήριο". Όπως τονίζει, οκτώ χρόνια μετά από την πρώτη οικονομική βοήθεια που έλαβε, η Αθήνα μπορεί επιτέλους να υποστηρίξει τον εαυτό της, με τη βοήθεια επιπλέον κεφαλαίων από την ευρωζώνη και της ελάφρυνσης χρέους. Αλλά θα πρέπει να έχει έναν σφιχτό προϋπολογισμό για δεκαετίες, ενώ θα παραμένουν οι αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα του χρέους της.

Σύμφωνα με το άρθρο, η συμφωνία ταιριάζει τόσο στους Ευρωπαίους πιστωτές όσο και στον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Καθώς το γ΄ πρόγραμμα διάσωσης της χώρας φθάνει στο τέλος του τον Αύγουστο, και οι δύο πλευρές ήθελαν μια καθαρή έξοδο, χωρίς μηχανισμό στήριξης. Οι χώρες της ευρωζώνης αντιτάχθηκαν στην ιδέα χορήγησης μεγαλύτερης πίστωσης στην Ελλάδα, ενώ ο Τσίπρας θέλει να ισχυριστεί ότι η χώρα έχει απελευθερωθεί από τη λιτότητα.

Και η Ιρλανδία και η Πορτογαλία ολοκλήρωσαν τη διάσωσή τους με αυτόν τον τρόπο. Αλλά η Ελλάδα ακόμη χρωστάει περί το 180% του ΑΕΠ της, επειδή οι επίσημοι πιστωτές της αρνήθηκαν να διαγράψουν το χρέος. Είναι αλήθεια ότι η ευρωζώνη έχει επεκτείνει τις αποπληρωμές για πολλές δεκαετίες. Και πάλι, η απροθυμία του ΔΝΤ να χαρακτηρίσει το χρέος ως βιώσιμο, καθιστά μια ομαλή έξοδο λιγότερο βέβαιη.

Εξ ου και η ελάφρυνση του χρέους. Οι δανειστές έχουν δώσει στην Ελλάδα τα τελευταία 15 δισ. ευρώ του προγράμματος διάσωσης για να χτίσει ένα κεφαλαιακό "μαξιλάρι". Έχουν επίσης επεκτείνει τα δάνειά τους κατά 10 χρόνια, που σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν έχει μεγάλες αποπληρωμές μέχρι το 2030. Οι πιστωτές θα μειώσουν επίσης τα επιτόκια και θα μεταβιβάσουν μέρος των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα που αγόρασαν από την ΕΚΤ, όσο η χώρα συμμορφώνεται με τους μεταρρυθμιστικούς στόχους.

Η συμφωνία θα επιτρέψει στην Ελλάδα να επιβιώσει χωρίς περαιτέρω οικονομική βοήθεια, τουλάχιστον για μια δεκαετία. Αλλά η junk πιστοληπτική αξιολόγηση της χώρας και η απουσία μιας στήριξης, σημαίνει ότι τα κρατικά ομόλογα δεν θα είναι επιλέξιμα ως collateral για τα δάνεια της ΕΚΤ. αυτό θα υποχρεώσει τις τράπεζες να βρουν άλλες, πιο ακριβές πηγές χρηματοδότησης.

Το άλλο ερώτημα είναι εάν το ελληνικό χρέος μπορεί να είναι βιώσιμο χωρίς περαιτέρω απομειώσεις. Εάν η κυβέρνηση φέρει εις πέρας την υπόσχεσή της να διατηρήσει ένα πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα άνω του 3,5% του ΑΕΠ –τρεις φορές το μέσο όρο της ευρωζώνης- μέχρι το 2022, και 2,2% μετά από αυτό, το χρέος σταδιακά θα υποχωρήσει.

Ωστόσο η ανεργία της Ελλάδας στο 20% είναι υπερδιπλάσια από ό,τι είναι στην υπόλοιπη ευρωζώνη. Και οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης θα επισκέπτονται τη χώρα κάθε τρίμηνο. Η χώρα έχει ξεφύγει από την κόλαση της διάσωσης, αλλά μετά βίας είναι ελεύθερη.

http://www.capital.gr/oikonomia/3300672/reuters

i-ellada-antallassei-tin-kolasi-tis-diasosis-me-to-aionio-kathartirio

22/6/2018

16.
«Δεν έχει μηδενιστεί η πιθανότητα νέου Μνημονίου 
- Μη βιώσιμο το χρέος»

Δεν τελείωσαν τα προβλήματα της Ελλάδας, και ο κίνδυνος για ένα νέο «κανονικό» Μνημόνιο, είναι υπαρκτός, αφού το πακέτο του Eurogroup δεν είναι αρκετό για να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Τα λόγια ανήκουν στον Zsolt Darvas, senior fellow και οικονομικό αναλυτή στο think tank ''Bruegel'' με έδρα τις Βρυξέλλες, που αποτιμά στο Liberal τη χθεσινή συμφωνία. Και εξηγεί ότι επειδή η Ελλάδα έχει μπροστά της μεγάλες χρηματοδοτικές ανάγκες, αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί να βγει για να δανειστεί στις αγορές, όπου τα επιτόκια είναι σήμερα υψηλά, και δεν δείχνουν να αποκλιμακώνονται θεαματικά. «Ταυτόχρονα μια σειρά από παράγοντες κινδύνου διεθνώς μπορεί να οδηγήσουν σε ένα βάθος 3-4 ετών σε επιβράδυνση ή και ύφεση τη παγκόσμια οικονομία, όπως και την Ελλάδα, η οποία σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα μπορεί να ικανοποιήσει τους στόχους για τα συμφωνημένα υπερ-πλεονάσματα. Τότε λοιπόν οι επενδυτές μπορεί να γίνουν ξανά νευρικοί, να απαιτήσουν πολύ υψηλά επιτόκια, και αυτό να σπρώξει την Ελλάδα σε ένα νέο πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας», σημειώνει ο αναλυτής του Bruegel.

Ενας άλλος κατά τον ίδιο κίνδυνος είναι ότι επειδή είναι λιγοστά τα κεφάλαια, των οποίων η διάθεση στην Ελλάδα θα συνοδεύεται από προϋποθέσεις (κυρίως τα ANFA's, SNP's), δεν αποκλείει μια κυβέρνηση να κρίνει ότι τη συμφέρει πολιτικά να τα χάσει, παρά να συνεχίσει να εφαρμόζει όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις, όπως ιδιωτικοποιήσεις, αλλαγές στο Δημόσιο, στην αγορά εργασίας, κοκ.

Συνέντευξη στο Γιώργο Φιντικάκη

- Κάντε μας μια πρώτη αποτίμηση της συμφωνίας του Eurogroup…

Αν και το πακέτο του Eurogroup ασφαλώς βοηθά, εντούτοις φοβάμαι ότι δεν θα είναι αρκετό για να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Και μπορεί να επιμηκύνονται για μια 10ετία οι αποπληρωμές των δανείων του EFSF, αλλά η Ελλάδα θα χρειαστεί σε κάθε περίπτωση να δανειστεί αρκετά χρήματα τα επόμενα χρόνια για να ξεπληρώσει τα δάνεια του 1ου προγράμματος, δηλαδή αυτά του ΔΝΤ, της ΕΚΤ, και όσα ωριμάζουν από τον ιδιωτικό τομέα.

Στην πράξη η Ελλάδα έχει μπροστά της μεγάλες χρηματοδοτικές ανάγκες, ενώ το Eurogroup έχει κάνει τους δικούς του υπολογισμούς με βάση και τις εκτιμήσεις του για τους ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας, νούμερα τα οποία δεν με βρίσκουν σύμφωνο.

Αρα λέω ότι αργά ή γρήγορα, η Ελλάδα θα χρειαστεί να βγει για να δανειστεί στις αγορές, όπου τα επιτόκια είναι σήμερα υψηλά, και δεν δείχνουν να αποκλιμακώνονται θεαματικά. Ταυτόχρονα μια σειρά από παράγοντες κινδύνου διεθνώς μπορεί να οδηγήσουν σε ένα βάθος 3-4 ετών σε επιβράδυνση ή και ύφεση τη παγκόσμια οικονομία, όπως και την Ελλάδα. Το γεγονός θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στο ισοζύγιο, τα έσοδα θα μειωθούν και η ανεργία θα αυξηθεί ασκώντας πιέσεις.

Σε μια τέτοια περίπτωση, προφανώς και η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να ικανοποιήσει τους στόχους για πρωτογενή πλεονάσματα. Τότε λοιπόν οι επενδυτές μπορεί να γίνουν ξανά νευρικοί, να απαιτήσουν πολύ υψηλά επιτόκια, και αυτό να σπρώξει την Ελλάδα σε ένα νέο πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας.

- Πόσο πιθανό είναι όμως το σενάριο να επανέλθουμε σε ύφεση;

Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί στην Ευρωζώνη, ποιες θα είναι οι εξελίξεις στη Γερμανία, στις ΗΠΑ, και στην Κίνα, τι επιπτώσεις θα έχει ο εμπορικός πόλεμος στην Ευρώπη, άρα και στην Ελλάδα. Υπάρχουν δηλαδή μια σειρά από παράγοντες κινδύνου που μπορούν να οδηγήσουν ξανά την οικονομία σε ύφεση. Δεν λέω ότι αυτό θα συμβεί άμεσα, αλλά είναι ένα σενάριο. Σε μια τέτοια περίπτωση λοιπόν, οι αγορές θα θεωρήσουν ότι η Ελλάδα χρειάζεται νέο πρόγραμμα. Και σκεφτείτε ότι η Ελλάδα θα πρέπει το 2020 και 2021 να αναχρηματοδοτήσει τα δάνεια του 1ου προγράμματος, και μέσα στα επόμενα χρόνια εκείνα του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.

Το μαξιλάρι ασφαλώς και είναι σημαντικό, αλλά καλύπτει μόνο τις χρηματοδοτικές ανάγκες για την επόμενη 2ετία, και φυσικά δεν πρέπει η Ελλάδα να το αναλώσει. Βλέπω επομένως μια σειρά από παράγοντες κινδύνου, όχι μέσα στην επόμενη 2ετία, αλλά σε ένα βάθος 4-5 ετών από σήμερα.

- Επομένως εκφράζετε σοβαρές επιφυλάξεις κατά πόσο θα μπορεί η χώρα να βγει στις αγορές.…

Αν οι ρυθμοί ανάπτυξης στη χώρα δεν είναι τα επόμενα χρόνια πολύ ισχυροί, και αρχίσουν να υποχωρούν, τότε οι αγορές θα γίνουν νευρικές απέναντι στην Ελλάδα. Και δεν αποκλείεται να θεωρήσουν ότι η χώρα έχει ανάγκη από ένα νέο πρόγραμμα βοήθειας.

- Ποιό είναι το σχόλιό σας για το πλαίσιο ενισχυμένης εποπτείας που εφαρμόζετε για πρώτη φορά στη χώρα μας;

Κοιτάξτε, κάτι που αρκετοί δεν έχουν εντοπίσει στην απόφαση του Eurogroup, είναι ότι τα μόνα χρήματα που συνδέονται με τις προϋποθέσεις της ενισχυμένης εποπτείας είναι μόνο η επιστροφή των κερδών των κεντρικών τραπεζών στην Ελλάδα και η κατάργηση της κλιμακωτής αύξησης επιτοκίου (stepup) των δανείων του EFSF.

Αν και τα χρήματα αυτά δεν είναι φυσικά αμελητέα, εντούτοις δεν είναι πολλά. Και δεν θα απέκλεια μια ελληνική κυβέρνηση να αποφασίσει να τα θυσιάσει, προκειμένου να επανακτήσει την αυτονομία της, ακολουθώντας τη δική της πολιτική, έξω από το πρόγραμμα μεταμνημονιακής παρακολούθησης.

Με άλλα λόγια τα προς διάθεση κεφάλαια στην Ελλάδα, τα οποία συνδέονται με όρους, είναι λιγοστά. Αρα θα μπορούσε μια κυβέρνηση να σκεφτεί ότι αφού η “τιμωρία” δεν θα αφορά πολλά χρήματα, τότε πολιτικά ίσως να είναι προτιμότερο να τα χάσω, παρά να συνεχίσω να εφαρμόζω όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Από τις ιδιωτικοποιήσεις, και τις αλλαγές στο Δημόσιο, έως τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, και όλα τα σημεία τα οποία περιλαμβάνει το πλαίσιο ενισχυμένης εποπτείας της Ελλάδας.

 Zsolt Darvas,
 senior fellow και οικονομικός αναλυτής στο think tank Bruegel.

 Φωτογραφία: Intimenews

https://www.liberal.gr/arthro/209835/apopsi/sunenteuxeis/zsolt-Darvas-Bruegel-isonden-echei-midenistei-i-pithanotita-neou-kanonikou-mnimoniou---mi-biosimo-to-chreossin.html
 23 Ιουνίου 2018 

17. 
 Το κόστος της επιμήκυνσης του χρέους.

Θα περίμενε κανείς ότι η πολλά υπεσχημένη ελάφρυνση του εξωτερικού χρέους θα επέτρεπε στην ελληνική οικονομία να ανακάμψει από τα τάρταρα που την έρριψαν εννέα χρόνια αντιπαραγωγικής πολιτικής. Αντί ελαφρύνσεως του δυσβάστακτου χρέους, το κατά τα άλλα παράνομον Eurogroup της 21ης Ιουνίου έδωσε αναβολήν εξοφλήσεώς του.

Ο καθείς, εφ’ όσον έχει κάποια σχέση με τα οικονομικά, γνωρίζει ότι η επιμήκυνση της εξοφλήσεως του χρέους για δέκα έτη θα αυξήσει το εξωτερικό χρέος και θα επιβαρύνει την οικονομία με παράτασιν τόκων. Η εμπειρία των τελευταίων εννέα ετών το αποδεικνύει: από 301 δισ. ευρώ το χρέος το 2009, ανήλθε στα 315 δισ. ευρώ το 2016. Η αναλογία του από 123% του ΑΕΠ αυξήθη στο 180%.

Μάλιστα, μετά την επομένη διετία 2017-18, το χρέος διευρύνθη ακόμη περισσότερο και η εξυπηρέτηση του με 6-7 δισ. ευρώ ετησίως εστέρησε την οικονομία από πολυτίμους πόρους που θα μπορούσαν να είχαν επενδυθή στην παραγωγική οικονομία για την μείωση της τεραστίας ανεργίας – ιδίως των νέων και εξειδικευμένων στελεχών.

Σε πρόσφατο συνέδριο του Economist στην Αθήνα, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ κ. Γκέρσον βεβαίωσε ότι το Ταμείον θεωρεί το χρέος αδιατήρητο (μη βιώσιμο), δεδομένης της οικονομικής αναπτύξεως που είναι αναιμική, των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες (ανακεφαλαιώσεως) και της μειώσεως και γηράνσεως του πληθυσμού.

Την ανεπάρκεια της αναβολής ή παρατάσεως δια την αντιμετώπιση του αδιατηρήτου εξωτερικού χρέους, ομολόγησε ακόμη κι αυτός ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ντομπρόβσκις, υποστηρίζοντας την «εμπροσθοβαρή ελάφρυνση» , δηλαδή την διαγραφή μέρους του χρέους.

Το «success story» της κυβέρνησης Τσίπρα

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζουσα την εγκαινιασθείσα υπό της ξυνωρίδος Σαμαρά-Στουρνάρα success story πανηγυρίζει δια την «παράτα» και την «μαξιλάρα» των 20 δισ. ευρώ, που βεβαίως θα υπολογισθή στο χρέος από τους ξένους. Εν τούτοις, ο Τσίπρας οφείλει να ξέρει ότι η βιωσιμότητα του χρέους εξαρτάται από την οικονομική ανάπτυξη και τις ανύπαρκτες προοπτικές.

Η παραγωγική ανασυγκρότηση της ιδιωτικής οικονομίας βραδύνει απαισίως και η δημοσία αυξάνει το μέγεθος της σιωπηρώς και αποφασιστικώς δια τον έλεγχο του κράτους υπό του κυβερνώντος κόμματος (πχ. η πολυβασανισμένη ιστορία των γενικών γραμματέων των υπουργείων).

Επί πλέον, η καθιέρωση πρωτογενών πλεονασμάτων (προ τόκων αφού τα χρεωλύσια αναβάλλονται) στο 3,5%-2,5% του ΑΕΠ την προσεχή πενταετία, περιορίζουν τις δυνατότητες ελαφρύνσεως του φορολογικού βάρους και των δημοσίων επενδύσεων (μεγάλων έργων και συντηρήσεως της υποδομής που λείπει παντελώς). Η φορολογική αφαίμαξη περικόπτει την ενεργό ζήτηση και η μείωση των δημοσίων επενδύσεων την απορρόφηση των ανέργων ιδίως στην επαρχία.

Υπό τις εκτιμήσεις αυτές, η ανάκτηση της οπωσδήποτε περιορισμένης «εθνικής κυριαρχίας» αναβάλλεται για 10 έως 40 χρόνια. Έτσι όμως, οι εθνικές απώλειες δεν μένουν στο όνομα της Μακεδονίας, αλλά διευρύνονται στην ΑΟΖ της Αλβανίας και στην αναγνώριση των Τσάμηδων. Στο Αιγαίον, όπου η προοπτική αποκτήσεως «υπεροπλίας αέρος» υπό της Τουρκίας (με τα αμερικανικά μαχητικά F-35 ή με τους ρωσικούς S-400) προδιαγράφει δραστικό περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας στον αέρα, θάλασσα και ξηρά, μέχρις ότου ο εγχώριος πληθυσμός θα μειωθή κάτω των επτά εκατομμυρίων και οι επήλυδες μουσουλμάνοι αυξηθούν άνω των τριών εκατομμυρίων. Τούτο θα σημάνει το οριστικό τέλος του Ελληνισμού. Θα είναι το τίμημα της επιμηκύνσεως του χρέους.

Κωνσταντίνος Κόλμερ

 Ο Κωνσταντίνος Κόλμερ εγεννήθη στην Αθήνα, όπου σπούδασε νομικά και οικονομικά. Ειργάσθη ως δημοσιογράφος σε αθηναϊκές εφημερίδες και ανταποκριτής ξένου Τύπου επί 45ετία. Σήμερα είναι οικονομικός αναλυτής και συγγράφει ένα επίκαιρο βιβλίο πολιτικοοικονομικού περιεχομένου κάθε χρόνο. Το επόμενο θα είναι αφιερωμένο στον γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδος στην περιοχή της νοτιανατολικής Μεσογείου.

https://slpress.gr/oikonomia/to-kostos-tis-epimikynsis-tou-chreous/
 23 Ιουνίου 2018 

18.
Πανηγυρίζοντας, με αυταπάτες, τη συμφωνία του Eurogroup.

Την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να διαφημίσει την έξοδο από τα μνημόνια με τη «φιέστα» στο Ζάππειο, η συμφωνία του Eurogroup δεν είναι και η καλύτερη δυνατή για τα λαϊκά στρώματα.  

Είναι βέβαιο ότι στις 21 Αυγούστου ο Αλέξης Τσίπρας θα προσπαθήσει να μας πείσει ότι είναι ημέρα πανηγυρισμού μιας και οκτώ χρόνια μετά η χώρα «θα βγαίνει από τα μνημόνια». Μόνο που η χώρα δεν θα βγαίνει ούτε από την επιτροπεία, ούτε από τη λιτότητα, ούτε βέβαια από τη «διακεκαυμένη ζώνη» της υπερχρέωσης.

Αυτό που θα υπάρξει θα είναι ένα συμβολικό «τέλος του ελληνικού προγράμματος», καθώς η Ελλάδα δεν θα συνάψει επιπλέον νέο δάνειο με τους θεσμούς. Αυτό το τυπικό «τέλος του προγράμματος», ο Αλέξης Τσίπρας θα το παρουσιάσει ως έξοδο από τα Μνημόνια και η Άνγκελα Μέρκελ και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι ηγέτες ως «απεμπλοκή» από το «ελληνικό πρόβλημα», καθώς πλέον δεν θα χρειάζεται να απαντούν σε όσους τους κατηγορούσαν ότι δίνουν τα χρήματα του «γερμανού φορολογούμενου» στους «τεμπέληδες Έλληνες» (μικρή σημασία έχει ότι στην πραγματικότητα δεν ήταν ακριβώς τα λεφτά του φορολογουμένου και ότι θα τα πάρουν πίσω με αρκετό τόκο).

Επιτροπεία

Τα μνημόνια τελειώνουν, η μνημονιακή επιτήρηση συνεχίζεται…

Όμως, πίσω από αυτούς τους συμβολισμούς υπάρχει η πραγματικότητα αυτής της συμφωνίας και οι όροι της.

Καταρχάς, ως προς την εποπτεία και την επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας, αυτή θα συνεχιστεί στον ίδιο βαθμό. Η κυβέρνηση αναλαμβάνει τη δέσμευση για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα (που σημαίνουν συνεχιζόμενες πολιτικές λιτότητας) για ένα εντυπωσιακό βάθος χρόνου και τα οποία θα καθιστούν διαρκώς ενδεχόμενη τη λήψη και επιπλέον μέτρων. Πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% έως το 2022 και 2,2% από το 2023 έως το 2060 δεν σημαίνουν τίποτα άλλο παρά διαρκείς πολιτικές λιτότητας και αδυναμία να ληφθούν μέτρα που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη θέση των περισσότερο πληττόμενων στρωμάτων.

Την ίδια στιγμή η απόφαση του Eurogroup επαναλαμβάνει μια σειρά από μέτρα, που επεκτείνονται χρονικά και πολύ πέρα από τις 21 Αυγούστου και τα οποία μόνο φιλολαϊκά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.

Πέραν της επικυρωμένης δέσμευσης για τη μείωση των συντάξεων από 1-1-2019 και της μείωσης του αφορολόγητου που κατεξοχήν θα πλήξει τους χαμηλόμισθους, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για πλήρη εξίσωση μέχρι το 2020 των αντικειμενικών και των εμπορικών τιμών για τα ακίνητα, που θα σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη επιβάρυνση αρκετών κατόχων ακινήτων καθώς και για παραπέρα αλλαγές στα αναπηρικά επιδόματα.

Αυξήσεις μισθών;

Οι εξαγγελίες για αυξήσεις στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα μάλλον θα μείνουν ανεφάρμοστες, εφόσον η απόφαση κάνει σαφές ότι οι αλλαγές που έγιναν στον τρόπο υπολογισμού του κατώτατου μισθού με βάση την ανταγωνιστικότητα και όχι κοινωνικά κριτήρια θα παραμείνουν σε ισχύ.

Οι ιδιωτικοποιήσεις συνεχίζονται (ΔΕΣΦΑ, σύμβαση για το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», ΕΛΠΕ, Εγνατία Οδός, Μαρίνα Αλίμου, ΔΕΠΑ Εμπορίου, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, περιφερειακά λιμάνια Αλεξανδρούπολης και Καβάλας), ενώ είναι σαφές ότι μέσα από τη δέσμευση που υπήρξε για αλλαγές στους όρους επιδότησης των αστικών συγκοινωνιών είναι πιθανόν να δούμε ιδιωτικοποιήσεις και εκεί. Συνεχίζεται, επίσης, η μεταφορά περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου όπως το ΟΑΚΑ στο Υπερταμείο.

Σε πείσμα της ρητορείας του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ των δημόσιων ή κοινωνικών αγαθών είναι αυτή η κυβέρνηση που δρομολόγησε την εμπορευματοποίηση του μεγαλύτερου μέρους τους, οδηγώντας σε μια υποχώρηση του δημοσίου από το χώρο της οικονομίας που θα τη ζήλευαν ακόμη και οι πιο ακραιφνείς νεοφιλελεύθεροι.

Όμως, πέραν των μέτρων που έχουν ήδη θεσπιστεί και αναμένεται η υλοποίησή τους και των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνηση, ο μηχανισμός της αυξημένης επιτήρησης και της επιτροπείας παραμένει στη θέση του.

Μπορεί τώρα να μην υπάρχει η διαδικασία των «αξιολογήσεων» για τις δανειακές δόσεις, που γύρω της κάθε φορά ψηφιζόταν και ένα μίνι μνημόνιο, αλλά θα υπάρχει η διαρκής παρακολούθηση για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.

Μάλιστα, η συμφωνία προβλέπει την επιστροφή των κερδών από ελληνικά ομόλογα (περίπου 4,5 δισ. ευρώ) σε δύο ισόποσες δόσεις κάθε χρόνο (Ιούνιο και Δεκέμβριο), από φέτος έως τον Ιούνιο του 2022. Όμως, η εκταμίευση αυτών των χρημάτων, που θα δίνονται για μείωση των χρηματοδοτικών αναγκών, θα εξαρτάται και αυτή από την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων. Αυτό σημαίνει ότι εκβιασμοί για τη λήψη μέτρων έναντι της χορήγησης έστω και μικρότερων ποσών θα συνεχίσουν να γίνονται.

Σε αυτό προσθέστε και μία παράμετρο ακόμη: ακόμη και όταν η χώρα καταφέρει να «βγει στις αγορές», για να καλύπτει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες, οποιαδήποτε αρνητική κρίση από τη μεριά των «θεσμών» θα αρκεί για να οδηγεί τα επιτόκια στα ύψη και τη χώρα στα όρια της χρηματοδοτικής ασφυξίας.

Διαπραγμάτευση

Αυτό σημαίνει ότι για ένα μεγάλο διάστημα οι αποφάσεις για την οικονομική και κοινωνική πολιτική θα συνεχίσουν να αποτελούν αντικείμενο σκληρής διαπραγμάτευσης με τους «θεσμούς» και κατά συνέπεια δύσκολα μπορούμε να μιλάμε για ένα διαφορετικό μίγμα πολιτικής.

Όμως, όχι μόνο δεν έχουμε καθαρή έξοδο από τα μνημόνια, αλλά ούτε καν πήραμε το πλήρες χρηματοδοτικό «μαξιλάρι» το οποίο θα μπορούσαμε να πάρουμε. Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση διαρκώς έλεγε ότι δεν ήθελε «προληπτική γραμμή στήριξη» μια που αυτό της χαλούσε την εικόνα της «καθαρής εξόδου». Όμως, την ίδια στιγμή η κυβέρνηση, όπως και οι «θεσμοί», γνώριζαν πολύ καλά ότι η Ελλάδα δεν μπορεί τόσο εύκολα να «βγει στις αγορές» σε μια περίοδο που όπως φάνηκε με τις ιταλικές πολιτικές εξελίξεις οι ισορροπίες στην Ευρωζώνη είναι λεπτές και ο κίνδυνος να είναι ξανά πολύ ακριβό το κόστος του ελληνικού δανεισμού υπαρκτός. Κατά συνέπεια βρέθηκε η λύση του «μαξιλαριού», με το να πάρει η Ελλάδα μια μεγαλύτερη δανειακή δόση, καθώς μέχρι τώρα επειδή δεν απορροφήσαμε το σύνολο του ποσού για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών υπάρχουν, υπήρχε ένα σημαντικό υπόλοιπο.

Όμως, ούτε αυτό το παίρνουμε ολόκληρο, κύρια επειδή η γερμανική κυβέρνηση δεν ήθελε, εξαιτίας των εσωτερικών της προβλημάτων, να δώσει την εικόνα ότι «πάλι δίνουν μεγάλα ποσά στους Έλληνες» και ουσιαστικά ζήτησε για να δεχτεί την επιμήκυνση των δανείων μικρότερη τελική δόση.

Το αποτέλεσμα είναι η Ελλάδα να πάρει ένα ποσό που δεν της επιτρέπει π.χ. να εξαγοράσει τα δάνεια του ΔΝΤ (που έχουν ακριβότερο επιτόκιο) και άρα να έχει καλύτερους συνολικούς όρους στο χρέος της. Ούτε είναι βέβαιο ότι το συγκεκριμένο «μαξιλάρι» θα της επιτρέψει να καλύψει όλες τις χρηματοδοτικές ανάγκες του δημοσίου, ιδίως εάν η «έξοδος στις αγορές» αποδειχτεί πιο δύσκολη.

Πόσο βιώσιμο είναι το χρέος;

Την ίδια στιγμή ως προς το ζήτημα του χρέους η Ελλάδα δεν κατάφερε να πάρει τίποτα παραπάνω από την δεκαετή επιμήκυνση των δανείων του EFSF ύψους 130 δισεκατομμυρίων ευρώ, τη δεκαετή παράταση της περιόδου χάριτος των ίδιων δανείων, όπως και την κατάργηση της προβλεπόμενης αύξησης του επιτοκίου των δανείων αυτών. Μόνο που αυτές τις ευνοϊκές ρυθμίσεις η κυβέρνηση τις είχε πάρει από το… 2016, όταν διαβεβαίωνε ότι στο τέλος του πράγματος θα πάρουμε οριστική και προφανώς καλύτερη λύση για το χρέος.

Τα μέτρα για το χρέος απλώς απομακρύνουν τον κίνδυνο η χώρα να βρεθεί σε καθεστώς στάσης πληρωμών μετά το 2022. Δεν μειώνουν το συνολικό όγκο του χρέους ούτε τον κίνδυνο σε βάθος χρόνου πάλι να βρεθούμε σε οριακό σημείο. Η κυβέρνηση δεν μπόρεσε καν να πάρει τη Γαλλική πρόταση που συνδέοντας τους ρυθμούς ανάπτυξης με τους όρους αποπληρωμής του χρέους θα μπορούσε να έδινε μεγαλύτερα περιθώρια.

Όσο για τους πανηγυρισμούς περί «βιώσιμου χρέους» εδώ έχουμε να κάνουμε πάλι με ένα κυβερνητικό παιχνίδι με τις λέξεις. Καταρχάς, η ίδια η διαπίστωση είναι «δίκοπο μαχαίρι». Εάν το χρέος είναι βιώσιμο, ναι μεν η χώρα βγαίνει στις αγορές, αλλά ταυτόχρονα χάνει και κάθε επιχείρημα να διεκδικήσει ριζική αναδιάρθρωσή του. Επιπλέον, ακόμη και εάν το χρέος θεωρηθεί ότι είναι βιώσιμο από την άποψη των τυπικών χρηματοδοτικών ροών και δυνατοτήτων, κοινωνικά βιώσιμο δεν μπορεί να θεωρηθεί, καθώς ο συνδυασμός ανάμεσα στα μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα και τη διαρκή εποπτεία θα σημαίνει ότι τόσο τα λαϊκά στρώματα όσο και η μεσαία τάξη θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν συνθήκη λιτότητας, μειωμένης αγοραστικής δύναμης, αναπτυξιακής αναιμίας και υπερφορολόγησης.

Ο βαθύτερος κυβερνητικός κυνισμός

Η κυβέρνηση Τσίπρα εξαρχής είχε θέσει ως πολιτικό στόχο να εξασφαλίσει το συμβολισμό ότι «έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια». Μικρή σημασία είχε ως προς αυτό το σχεδιασμό ότι στη διαδρομή όχι μόνο θα θέσπιζε και θα εφάρμοζε μέτρα εξίσου κοινωνικά ανάλγητα με αυτά των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων αλλά και θα δέσμευσε ουσιαστικά για δεκαετίες τη χώρα σε έναν ιδιότυπο νεοφιλελεύθερο «αυτόματο πιλότο» και σε μια διαρκή «μνημονιακή κανονικότητα». Το μόνο που μετρούσε ήταν να μπορεί στις 21 Αυγούστου του 2018 ο Αλέξης Τσίπρας να διακηρύξει το «τέλος των μνημονίων».

Για να το πετύχει αυτό ο Αλέξης Τσίπρας δεν επένδυσε ούτε στην αλλαγή πολιτικής, ούτε στην ανάπτυξη, ούτε καν σε μια προσπάθεια για πιο «φιλολαϊκή» πολιτική. Επένδυσε στην ήττα και την αποκαρδίωση των λαϊκών τάξεων από την παρατεταμένη λιτότητα, στην αξιοποίηση, με περισσό κυνισμό, του δόγματος «δεν υπάρχει εναλλακτική», στην επίγνωση ότι τα κοινωνικά κινήματα μετά την διάψευση του 2015 ήταν σε βαθιά κρίση και άρα αυτός δεν θα αντιμετώπιζε τα κύματα δυσαρέσκειας που έριξαν από την εξουσία τους προκατόχους του.

Με αυτό τον τρόπο δεν θα μείνει μόνο στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός «που έβγαλε τη χώρα από τη μνημόνια» αλλά και ως ο πρωθυπουργός που δέσμευσε τη χώρα, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο και σε μεγαλύτερο χρονικό βάθος, σε μια πολιτική εναντίον της οποίας κάποτε υποτίθεται ότι εξεγειρόταν.

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=994209

22/06/2018 



19.
Αλέξης Τσίπρας Η επιμήκυνση ένα μακρύτερο σχοινί για να κρεμαστούμε.

Αυστηρή εποπτεία, λιτότητα μέχρι το 2060 και επιμήκυνση του χρέους για μια δεκαετία. Αυτή είναι η συμφωνία που πέτυχε ο Αλέξης Τσίπρας και για την οποία πανηγυρίζει σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Το όχι και τόσο μακρινό όμως 2012, σε ομιλία του στη Βουλή, ο Αλέξης Τσίπρας, έλεγε ότι η επιμήκυνση είναι ένα μακρύτερο σχοινί για να κρεμαστούμε.
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους μιλώντας στο «Θερινό Πανεπιστήμιο του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς» στην Πορταριά του Βόλου, είχε χρησιμοποιήσει ακριβώς την ίδια έκφραση λέγοντας αυτή τη φορά ότι η επιμήκυνση του προγράμματος προσαρμογής είναι «ένα μακρύτερο σχοινί για να κρεμαστούμε». 
Δηλαδή, αν αντιλαμβανόμαστε σωστά, η συμφωνία της 21ης Ιουνίου 2018 κατάφερε να μακρύνει «το σκοινί που θα κρεμαστούμε» για 10 χρόνια; 

https://www.youtube.com/watch?v=cibNrjORQls
22/6/2018

20.
Στα 15 δισ. ευρώ και την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους
 εστιάζει ο γερμανικός Τύπος.

 Αναφορές στα αποτελέσματα του Eurogroup και την έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια «φιλοξενούνται» στο σύνολο των μέσων του γερμανικού Τύπου. Οι πρώτες αντιδράσεις έχουν ως εξής:

Dpa (γερμανικό πρακτορείο) Tέλος στην επιχείρηση διάσωσης της Ελλάδας – το τελευταίο πακέτο συμφωνήθηκε Η επιχείρηση διάσωσης της Ελλάδας τερματίζεται ύστερα από οκτώ χρόνια. Η υπερχρεωμένη χώρα παίρνει και πάλι φρέσκα δισεκατομμύρια σε δάνεια και ελάφρυνση του χρέους και μπορεί έτσι από τον Αύγουστο να σταθεί οικονομικά και πάλι στα πόδια της. Αυτό συμφωνήθηκε από τη Γερμανία και τις άλλες χώρες του ευρώ με την ελληνική κυβέρνηση, κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι συμμετέχοντες γιόρτασαν αυτή την τελευταία μεγάλη προσπάθεια ως ιστορική επιτυχία. 

Deutschlandfunk (δημόσιο γερμανικό ραδιόφωνο): 15 δισ. ευρώ και ελάφρυνση του χρέους Το Eurogroup συμφώνησε για το τέλος του προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας. Οι υπουργοί οικονομικών καθόρισαν τις λεπτομέρειες στο Λουξεμβούργο. Η Ελλάδα λαμβάνει μια τελευταία πληρωμή ύψους 15 δισ. ευρώ. Επιπλέον, παίρνει δέκα χρόνια περισσότερο χρόνο από ό,τι προβλεπόταν για την αποπληρωμή παλαιών δανείων και τόκων.

 Handelsblatt: Οι χώρες του ευρώ συμφωνούν για το τελευταίο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα Η χώρα που έπληξε η κρίση ξαναστέκεται μετά την απόφαση των ευρω-εταίρων στα πόδια της. Η ανακούφιση είναι μεγάλη. 

Spiegel: Οι χώρες του ευρώ συμφωνούν για το τέλος του προγράμματος βοήθειας Η επιχείρηση διάσωσης της Ελλάδας τερματίζεται ύστερα από οκτώ χρόνια. Η Αθήνα παίρνει άλλα 15 δισεκατομμύρια ευρώ – και δέκα χρόνια περισσότερο χρόνο για ν΄ αποπληρώσει τα χρέη της 

FAZ: Η Ελλάδα παίρνει και άλλα δισεκατομμύρια στο τέλος του προγράμματος βοήθειας Οι υπουργοί Οικονομικών του ευρώ συμφώνησαν σχετικά με τους όρους για τη λήξη του ελληνικού προγράμματος βοήθειας. Η κυβέρνηση στην Αθήνα παίρνει και πάλι πολλά χρήματα και πρέπει να εξοφλήσει τα δάνεια αργότερα από ό,τι είχε 

Die Zeit: Η Ελλάδα λαμβάνει την τελευταία οικονομική ενίσχυση Οι υπουργοί Οικονομικών του ευρώ συμφώνησαν για τη λήξη της βοήθειας στην Ελλάδα. Η χώρα παίρνει τελικά ένα δάνειο ύψους 15 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η διάσωση της Ελλάδας τερματίζεται ύστερα από οκτώ χρόνια. Η χώρα θα λάβει ακόμα μερικά δισεκατομμύρια και ελάφρυνση του χρέους, όπως συμφώνησαν οι χώρες του ευρώ. Από τον Αύγουστο, θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί και πάλι μέσω της κεφαλαιαγοράς.

 Deutsche Welle: Η Ελλάδα στέκεται και πάλι στα πόδια της Όπως είχε προγραμματιστεί, η Ελλάδα θα μπορέσει να βγει από τα προγράμματα διάσωσης της ευρωζώνης στις 20 Αυγούστου.

 Η ελβετική NZZ έχει τίτλο: Συμφωνήθηκε το πακέτο για την Ελλάδα Οι χώρες του ευρώ συμφώνησαν για τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Η χώρα λαμβάνει μια τελευταία δόση δανείου ύψους 15 δισ. ευρώ πριν λήξει το πρόγραμμα βοήθειας τον Αύγουστο.

ΑΠΕ-ΜΠΕ Αθήνα, Ελλάδα

  https://hellasjournal.com/2018/06/sta-15-dis-eyro-kai-tin-elafrynsi-toy-ellinikoy-chreoys-estiazei-o-germanikos-typos/
 22/06/2018