Tourist? No toilet!
Η χώρα δεν έχει καταστραφεί ολοσχερώς κυρίως χάρη στον τουρισμό. Περίπου 32 εκατομμύρια ξένοι αναμένονται και διαρκώς αυξάνονται. Αλλά, στο μουσείο Ηρακλείου, το πιο εμβληματικό της Κρήτης οι τουαλέτες δεν λειτουργούν μετά τις 10 ή μετά τις 3 το μεσημέρι! Ο τάφος του Νέστορα στην Περιστεριά είναι κλειστός και λογγομένος (!), όπως η ακρόπολη στην Κόκλα και το μεσαιωνικό κάστρο του Μήλα. Έχουμε θέσεις και λεφτά για αμόρφωτους Καρανίκες, αλλά δεν έχουμε για προσωπικό στους θησαυρούς!
Το τραγελαφικό στο μουσείο Ηρακλείου, που λειτουργεί ως τις 8 το βράδυ, είναι ότι υπάρχει μόνο μια καθαρίστρια! Η οποία εργάζεται μέχρι τις 3 το μεσημέρι. Μετά, οι τουαλέτες κλείνουν! Τη μέρα που έχει ρεπό, οι τουαλέτες κλείνουν από τις 10 το πρωί. Υπάρχει λύση; Όχι λέει η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Πολιτισμού! Γιατί; Γιατί, όπως λέει, είναι αναρμόδια!
Εκτός από τις τουαλέτες, στο μουσείο, που είναι ένα από τα 4 σπουδαιότερα της χώρας, οι ξένοι δεν έχουν πρόσβαση σε νερό και στο πωλητήριο. Το πωλητήριο του μεγαλύτερου μουσείου της Κρήτης, και πηγή χρημάτων είναι κλειστό! Δεν θέλουμε τα λεφτά σας τουρίστες. Τα παίρνουμε από τους Έλληνες φορολογούμενους!
Τα 90 στα 100 αρχαία και μεσαιωνικά μνημεία στη χώρα είναι κλειστά, εγκαταλελειμμένα και μη επισκέψιμα. Κυριότερη αιτία: Δεν έχουν προσωπικό φύλαξης και δεν υπάρχουν αρχαιολόγοι και ξεναγοί στους τόπους. Έχουμε όμως χιλιάδες άνεργους σε κάθε περιοχή της χώρας και εκατοντάδες αρχαιολόγους και συντηρητές που ψάχνουν δουλειά!
Το υπουργείο δικιολογείται ότι δεν του δίνει κονδύλια το υπουργείο Οικονομικών για να κάνει προσλήψεις. Το υπουργείο Εσωτερικών, όμως, αναγγέλλει αθρόες προσλήψεις συμβασιούχων στην τοπική αυτοδιοίκηση είτε σύμφωνα με το νόμο είτε όχι. Όποιος περάσει μια βόλτα από τις υπηρεσίες του δήμου της περιοχής του ή οποιασδήποτε άλλης περιοχής θα διαπιστώσει με τα ματάκια του πόσο … σκληρά δουλεύουν στην πλειονότητά τους οι υπάλληλοι!
Δεν υπάρχουν κονδύλια για φύλακες και αρχαιολόγους και συντηρητές των ελληνικών θησαυρών, που φέρνουν λεφτά και προσθέτουν εισόδημα στους πολίτες και στη χώρα, αλλά υπάρχουν κονδύλια για να διοριστούν πάνω από 100.000 συμβασιούχοι στους κομματοκρατούμενους δήμους για ρουσφέτια. Οι περισσότεροι από τους οποίους, στην καθαριότητα!
Ποια καθαριότητα! Όλες αυτές οι προσλήψεις φαίνονται στην πραγματική τους διάσταση από τη βρωμιά και το σκουπιδαριό που επικρατεί σε όλη τη χώρα! Σε χωριά, όπου τα σκουπίδια είναι έξω από αμάζευτους κάδους, στα ποτάμια που είναι γεμάτα απορρίματα, στις πλαγιές των λόφων και των βουνών που είναι χωματερές, στις ακτές που είναι νεκροταφεία πλαστικού και αποφαγιών.
Αλλά, για τη Λάρισα του Άργους, τη Σικιώνα, την αρχαία Μαντίνεια, τα αρχοντικά στα Αμπελάκια, το αρχαίο θέατρο της Καλλίπολης, τη ρημαγμένη αρχαία Μεγαλόπολη, το μοναδικό μουσείο στη Νίσυρο, τα Μενελάεια, ακόμα και για το μουσείο της Σπάρτης που υπολειτουργεί κατασκότεινο, δεν υπάρχει προσωπικό! Υπάρχει για 2.500 κηφήνες μετακλητούς του κάθε πολιτικάντη που διορίζει το σόι του και τους φίλους του με 3 χιλιάρικα το μήνα, χώρια τα έξτρα.
Και δεν είναι μόνο τα λεφτά των εισπράξεων που διαφεύγουν ως έσοδα από τα κρατικά ταμεία. Επειδή κάθε μνημειακή ομορφιά προσελκύει όλο και περισσότερους από εκείνους που ήδη τα επισκέφτηκαν. Και αφήνει λεφτά στίς τοπικές κοινωνίες που ήδη ρημάζουν χωρίς γεωργία. Ενώ έχουν και άλλους θησαυρούς στα εδάφη τους. Και απασχολεί κόσμο στον τόπο τους. Και σε κάθε τόπο που είναι πέρασμα. Είναι και η μόρφωση. Η πολιτιστική υπεραξία αυτών των θησαυρών. Πάνω στους ίδιους του κατοίκους των τόπων.
Αντί γι αυτά οι κυβερνήσεις, όλες οι κυβερνήσεις χωρίς εξαίρεση από το 1963 και μετά, δεν εκπόνησαν κανένα ολοκληρωμένο πανελλαδικό σχέδιο αξιοποίησης και ανάδειξης των θησαυρών που είναι πάνω στην Ελλάδα. Προϊστορικών, κλασικών, ρωμαϊκών, βυζαντινών, φράγκικων και νεώτερων. Ούτε μία. Όλα είναι διάσπαρτα και αυτόνομα. Και σχεδόν όλα κλειστά και εγκαταλελειμμένα. Όχι μόνο αυτό.
Οι εγκληματικές κυβερνήσεις δηλητηρίασαν τους υπάλληλους από παλιά να δουλεύουν για τους εαυτούς τους και όχι για τους πολίτες. Τα ωράρια είναι στη συντριπτική τους πλειονότητα για να βολεύουν το προσωπικό και όχι τους επισκέπτες. Και οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες. ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ συνείδηση προσφοράς. Υπάρχει συνείδηση υπαλληλικής πρωτοκαθεδρίας!
Οι ανέμπνευστες και αμόρφωτες κυβερνήσεις κοιτάζουν τα τοπικά ρουσφέτια, οι δήμοι και οι κοινότητες μήπως αρπάξουν κανένα ξεροκόκαλο για αρδευτικά και μείνει και το κάτι τις στην παρέα, και η χώρα που μπορεί να ζει ζάπλουτη από τους θησαυρούς της σε μνημεία, ιστορία και φύση, αγκομαχάει χρεωκοπημένη για να πληρώνει από παλιά στρατιές ακαμάτηδων και νέους Καρανίκες.
Καθόμαστε πάνω σε χρυσάφι και μας έχουν καταντήσει ζητιάνους. Να ζητάμε χρήματα απ αυτούς που θα μας τα’ διναν από μόνοι τους για να επισκέπτονται τη χώρα! Αν δεν την είχαμε τόσο απαξιώσει. Αυτό κι αν είναι έγκλημα.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
5 Ιουνίου 2018