Ελλάδα-Τουρκία:Ισχύς, ισορροπία ισχύος, εξοπλισμοί.(10/7/2018)

   (1) Περί «κούρσας εξοπλισμών», πρασίνων αλόγων 
και τριχών κατσαρών το ανάγνωσμα πρόσχωμεν. 
 (2) Ενώ οι δικοί μας τσακώνονται για τα “προνόμιά” τους,
 οι Τούρκοι εξάγουν αμυντικό υλικό!
(3)  Οι πυρηνικές φιλοδοξίες του Ερντογάν
 με τα έργα στο Άκουγιου να “τρέχουν”.
(4)  Οι πυρηνικές φιλοδοξίες της Τουρκίας:
 Η Κύπρος απέναντι στα γεωστρατηγικά σχέδια της Άγκυρας. 
 (5) Bora: Το "τουρκικό" πυραυλικό σύστημα από την Κίνα - ΒΙΝΤΕΟ. 
 (6) Η τουρκική βαλλιστική απειλή «σκεπάζει» την Ελλάδα.
 (7)  Η Τουρκία παρέλαβε 30 MRAP Kirpi II.
(8) Η έννοια της «ευέλικτης συγκέντρωσης ισχύος» στο Αιγαίο,
 ως παράγοντας αποτροπής.
(9) Οι Ένοπλες Δυνάμεις πριν και μετά την κρίση:
Πως κρατήθηκαν αλλά και πως θα εξοπλιστούν.
(10) “Οδύσσεια” για την πυραυλάκατο “Καραθανάσης”: 
Γιατί δεν έχει παραληφθεί από το Ναυτικό.
(11) Belh@rra στο Αιγαίο. Θα φτάσουν έγκαιρα;
(12)  Belharra: Οι νέες stealth φρεγάτες 
που προβάρουν την γαλανόλευκη- ΒΙΝΤΕΟ, ΦΩΤΟ. 
(13)  Σκεπτικισμός και αρνητική διάθεση στο Ναυτικό
 για τα γαλλικά Cassard. 
(14) Νέα αποβατικά σκάφη χρειάζονται οι Έλληνες Πεζοναύτες: 
Τι άλλο ζητάμε από τις ΗΠΑ;
 (15)  O Ελληνικός Στρατός προμηθεύεται 25 UAV 
και τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό σταθμών βάσης.
(16)  Leopard 2HEL: Αυτό είναι το άρμα μάχης
 του ελληνικού στρατού - ΒΙΝΤΕΟ.  

  ΣΧΕΤΙΚΑ  ΚΕΙΜΕΝΑ: 
Ελλάδα-Τουρκία:Ισχύς, ισορροπία ισχύος, εξοπλισμοί




 1.
ΘΕΜΑ: Περί «κούρσας εξοπλισμών», πρασίνων αλόγων 
και τριχών κατσαρών το ανάγνωσμα πρόσχωμεν. 

Το περιοδικό μας ασχολείται με τις εξελίξεις στην αεροναυτική, αεροναυπηγική και αεροδιαστημική τεχνολογία. Ασχολείται με όλα τα κατασκευάσματα του ανθρώπου που πετούν, την επιστήμη και την τεχνολογία. Αλλά ασχολείται και με την Άμυνα, όντας το πρώτο αμυντικό περιοδικό στην Ελλάδα. Ο ιδρυτής μας αυτό ήθελε, και γιαυτό δημιούργησε ένα περιοδικό άμυνας με πολύ υψηλές προδιαγραφές, που ουδέποτε ξεπεράστηκαν από κανέναν. Ένα περιοδικό που όμως «ανδρώθηκε» μέσα σε μια «αντιμιλιταριστική» υστερία της δεκαετίας του ’80, όπου κάθε «αμυντικό» ήταν και «κακό». Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις καμπάνιες περί «ένα F-16 ίσον 10 νοσοκομεία», ούτε τις καμπάνιες στα σχολεία, όπου τα παιδάκια έπρεπε να φέρουν τα πολεμοχαρή παιχνίδια προς καταστροφή (δεν θυμόμαστε περί ανταλλαγής).

Γενικά μια ολόκληρη γενιά ανδρώθηκε θεωρώντας πως οτιδήποτε έχει να κάνει με όπλα είναι λάθος. Έτσι όποιο εργαστήριο σε οποιοδήποτε Πολυτεχνείο ασχολήθηκε με την Άμυνα απλά «έχασε», όπως έχασε και η Ισορροπία Δυνάμεων πάνω από το Αιγαίο, όταν η απάντηση στην αγορά 160 τουρκικών F-16 ήταν 40+40 ελληνικά μαχητικά. Αυτά όμως είναι «αρχαία» ιστορία, και κανείς πλέον δεν τα σκέφτεται ή τα θυμάται. Άλλωστε, όποιος ασχολήθηκε με την Άμυνα, πολιτικά πάντα, έχασε. Ο Α. Παπανδρέου κατηγορήθηκε από την τότε αντιπολίτευση για την αγορά των ΜΕΚΟ 200ΗΝ, ο Κ. Μητσοτάκης για την αγορά των 40 F-16C/D Block 50, και πάει λέγοντας. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως ο «πολύς» και προσφάτως αποφυλακισθείς Α. Τσοχατζόπουλος, που είδε την ανάγκη εκσυγχρονισμού των ΕΔ σαν ευκαιρία προσωπικού (υπερ)πλουτισμού.

Και φτάνουμε στο σήμερα. Τον καιρό των Μνημονίων, η αλήθεια είναι πως οι Ένοπλες Δυνάμεις ήταν η εύκολη περικοπή. Όταν πετσοκόφτηκαν μισθοί και συντάξεις, ελάχιστοι έκλαψαν όταν οι ΕΔ εγκαταλήφθηκαν στην τύχη τους. Το 2015, με την επερχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (τελικά ήταν ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) προ των πυλών, μια μεγάλη ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι στις ΕΔ την είχαμε όλοι οι ασχολούμενοι με την Άμυνα αυτής της ταλαίπωρης χώρας. Οι γνωστές και μη εξαιρετέες δηλώσεις Μπαλάφα περί «ανάληψης ρίσκου», σε ότι αφορά τις μεγάλες αμυντικές μειώσεις δεν έχουν ξεχαστεί.

ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ ΥΛΙΚΟ ΑΚΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ…

Μετά το 2015 όλα άλλαξαν, μάλλον. Το ΥΠΕΘΑ το ανέλαβε ο Πάνος Καμμένος, μάλλον με τις δικές του ιδέες περί ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων. Μετά από μερικές «ιδέες» που αφορούσαν F-15 (!!!), πώλησης σύγχρονου εξοπλισμού για αγορά μεταχειρισμένου κοκ, επικράτησε η λογική. Επιτέλους υπεγράφη η συμφωνία για τον εκσυγχρονισμό των F-16, έγινε μια εξαιρετική διαπραγμάτευση για 70 OH-58D Kiowa Warrior, αγοράστηκαν επιπλέον CH-47D Chinnok, συμφωνήθηκαν FOS για κύρια οπλικά συστήματα, γίνεται ο -δύσκολος- εκσυγχρονισμός των Ρ-3Β, ενώ κάποια στιγμή θα ξεκινήσει και ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ 200ΗΝ, μαζί την αγορά για τορπίλες για το Ναυτικό. Φυσικά η ελληνική πλευρά «άρπαξε από τα μαλιά» την ευκαιρία για την χρηματοδότηση αγοράς φρεγατών Belh@rra από την Γαλλία, αλλά μια αχαρακτήριστη κίνηση με τις  FREMM την κάναμε (το κλείνουμε εδώ το θέμα με τις FREMM).

ΒΙΤΣΑΣ: ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ F-16 ΣΕ F-16V,
 ΘΑ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ ΠΝ ΚΑΙ ΣΞ

Μαζί με τον κ. Καμμένο ανέλαβε δίπλα του και ο εξαιρετικός Δ. Βίτσας, που ανέλαβε να είναι η φωνή της λογικής σε ένα δύσκολο υπουργείο. Θυμόμαστε πως ήταν αυτός που «μετέφρασε» τις δηλώσεις Καμμένου για τον εκσυγχρονισμό των F-16, βάζοντας τα πάντα σε μια τάξη. Ότι είπε ο ΑΝΥΕΘΑ Δ. Βίτσας έγινε, απλά έγινε και κάτι άλλο. Οι υπηρεσίες του χρειάστηκαν σε ένα νέο πολύ πιο δύσκολο υπουργείο, αυτό της Μεταναστευτικής Πολιτικής. Έτσι ήρθε στην θέση του ο καθόλα συμπαθής Φ. Κουβέλης, που μάλιστα προξένησε έκπληξη καθώς στο παρελθόν είχε λάβει υψηλότερες θέσεις από αυτή του Αναπληρωτή Υπουργού.

LA TRIBUNE: ΣΥΓΧΥΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΓΑΛΛΙΑΣ 
ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΝΟΙΚΙΑΣΗΣ ΤΩΝ ΦΡΕΓΑΤΩΝ FREMM

Οι συνεντεύξεις του ξεκίνησαν με ενδιαφέρον. Όλοι θυμόμαστε εκείνη την Παρασκευή, που η Ελλάδα για λίγες ώρες ήταν ιδιοκτήτρια 2 φρεγατών τύπου FREMM. Εκείνη την μέρα πραγματικά είχαμε αγαλλιάσει, ραντάρ PESA Herakles,Aster (έστω και 15), SCALP Naval στο Αιγαίο, ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα μέσα στην κρίση. Η χαρά μας κράτησε μέχρι και το βράδυ, όταν μάθαμε πω η υπουργός άμυνας της Γαλλίας, πάνω από το κατάστρωμα μιας εκ των φρεγατών που θα «παραλάμβανε» η χώρα μας, δήλωσε απλά «Έλληνες, ξεχάστε το».

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΜΕ ΤΙΣ FREMM; Η ΓΑΛΛΙΔΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΜΥΝΑΣ 
ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ, ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ, ΔΕΝ ΕΙΔΕ!

Από εκεί και πέρα, οι δηλώσεις του ΑΝΥΕΘΑ επισκιάστηκαν από αυτές του ΥΠΕΘΑ. Όντας όμως σημαντικός κρίκος στην Άμυνα της χώρας, εμείς, όπως και πολλοί άλλοι παγκοσμίως, παρακολουθούσαν τις δηλώσεις του. Οι οποίες δηλώσεις του συνεχώς επαναλαμβάνουν μια φράση «κλισέ»: Δεν θα ακολουθήσουμε την κούρσα εξοπλισμών της Τουρκίας.

Εντάξει, το είπαμε μια φορά, το είπαμε δυο φορές, να το πούμε και μια τρίτη, μήπως όμως δεν είναι σοβαρή «ατάκα» για πολιτικό προϊστάμενο του ΥΕΘΑ; Καλό είναι για κομματικές εκδηλώσεις, αλλά όχι για επίσημο προϊστάμενο του ΥΕΘΑ. Έχουμε μερικά ερωτήματα, και μιας και «δεν θέλουμε κούρσα εξοπλισμών» ας τα θέσουμε δημοσίως.
  1. Για ποια κούρσα εξοπλισμών μιλάμε. Η Τουρκία ανανεώνει το υλικό που ήδη έχει, εκτελεί ένα σχέδιο ανανέωσης των Ενόπλων Δυνάμεών της που ξέραμε ότι θα το κάνει πριν 10 χρόνια, και ξέρουμε τι θα κάνει μετά από 10 χρόνια. Επειδή εμείς πετάμε χαρταετό, κοιτώντας να μεγαλώσουμε το Δημόσιο και να δώσουμε συντάξεις σε 45χρονους, δεν σημαίνει πως η Τουρκία κάνει κούρσα εξοπλισμών. Κοιτάει την Άμυνά της.
  2. Κάνουμε εμείς κούρσα εξοπλισμών; ή μήπως κάναμε ποτέ; Αν ναι, ας μας πει ο κος Υπουργός σε ποιον κλάδο των ΕΔ αυξήσαμε νούμερα και διαθεσιμότητες από το 1980.
  3. Η διατήρηση, έστω στοιχειώδης, της αποτρεπτικής ικανότητας των ΕΔ να προστατεύουν την πατρίδα μας από εξωτερική επιβουλή, θεωρείται κούρσα εξοπλισμών;
  4. Η λίστα με τις ανάγκες που έχουν καταρτίσει τα Επιτελεία, τα βλέπουμε σαν κούρσα εξοπλισμών; Γιατί αν βγαίνουμε από Μνημόνια με μόνο στόχο να δώσουμε επιδόματα από τα Υπερπλεονάσματα της Υπερφορολόγησης, τότε ας το ξεχάσουμε καλύτερα.
Η Ελλάδα ποτέ δεν έκανε κούρσα εξοπλισμών. Φρόντισε απλά να καλύψει πιεστικές ανάγκες που ανάλογα με την εποχικότητα γιγαντώνονται. Ακόμη και τα ΕΜΠΑΕ, ήταν μια απάντηση στην βίαιη αποκάλυψη των τρομακτικών κενών που υπήρχαν στην άμυνά μας.

Απέναντί μας έχουμε έναν εχθρό (ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας), που θέλει να μας αποσπάσει βίαια νησιά, κατοικημένα ή και ακατοίκητα του Ανατολικού Αιγαίου. Η Τουρκία είναι αναθεωρητική, και ουσιαστικά εφαρμόζει την θεωρεία της ναζιστικής Γερμανίας περί Lebensraum . Αυτή την στιγμή, έχοντας περάσει πριν 20 χρόνια την κρίση που περάσαμε εμείς, και έχοντας βγει εύκολα και γρήγορα από αυτή, έχει αποφασίσει να εξοπλιστεί και να μας αποσπάσει όσα θέλει με την δύναμη των όπλων. Τι σημαίνει λοιπόν πως εμείς «δεν παρασυρόμαστε σε μια κούρσα εξοπλισμών»; μπορεί να μας το εξηγήσει κάποιος, γιατί εμείς απλά το βλέπουμε σαν την περίφημη ρήση Μπαλάφα, προ εκλογών;

ΕΛΛΑΔΑ – ΤΟΥΡΚΙΑ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
 ΕΩΣ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ

Θα μπορούσαμε να πούμε, αν θέλαμε, «με τα λίγα χρήματα που έχουμε διαθέσιμα, θα κάνουμε το καλύτερο«. Αυτό το περί «κούρσας εξοπλισμών» θυμίζει πολύ την δεκαετία του ’70 και του ’80 στην Δυτική Ευρώπη, όταν όλα τα κόμματα της Αριστεράς μιλούσαν για «κούρσες εξοπλισμών» που έπρεπε να σταματήσουν, αγνοώντας φυσικά τις Ένοπλες Δυνάμεις του Συμφώνου της Βαρσοβίας που συσσώρευαν οπλικά συστήματα σε απίστευτους αριθμούς από την άλλη πλευρά του Σιδηρούν Παραπετάσματος. Εμείς δεν χρειαζόμαστε κάτι τόσο «αποπροσανατολιστικό». Ειδικά όταν έχουμε Ευρωπαίους εταίρους, που μας έχουν δανείσει εκατοντάδες δις ευρώ, κι εμείς κάθε τόσο τους λέμε «πρέπει να εκσυγχρονίσουμε τα F-16». Για τους Ευρωπαίους αυτό είναι βούτυρο στο ψωμί τους, δεν μπορούν να κατανοήσουν το ελληνικό πρόβλημα με την ανάγκη ισχυρών Ένοπλων Δυνάμεων.

Οι Ευρωπαίοι βλέπουν και τις δηλώσεις Τραμπ, περί δαπάνης της Ελλάδας ύψους 2,36% του ΑΕΠ για την Άμυνα, και «τρελαίνονται» καθώς θέλουν τα λεφτά τους πίσω το συντομότερο. Τώρα, 2,36% για την Άμυνα, με ΑΕΠ 177,7 δις ευρώ το 2017, λογικά θα έπρεπε να ξοδεύουμε πάνω από 4 δις ετησίως για την Άμυνα. Δουλευόμαστε, έτσι; Αν δίναμε 4 δις για εξοπλισμούς τον χρόνο, αυτή την στιγμή οι πιλότοι μας θα έβγαζαν σέλφι πάνω από την Άγκυρα, λίγο πριν επιστρέψουν και προσνηωθούν στο 2ο αεροπλανοφόρο μας.

ΑΠΟΨΗ: ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΘΑ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΤΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Λοιπόν, δηλώσεις περί «κούρσας εξοπλισμών» μόνο κακό μπορούν να κάνουν στην ελληνική αμυντική προσπάθεια. Καθώς θα παραμείνουμε υπό στενή εποπτεία και μετά τον Αύγουστο του 2018, όταν η παρούσα ή άλλη μελλοντική κυβέρνηση θα «πηγαίνει» στους εταίρους προκειμένου να δικαιολογήσει μια νέα αμυντική προμήθεια, αυτοί θα μας λένε, και δικαίως, «τι έγινε ρε παλληκάρια, παρασυρθήκατε τελικά σε κούρσα εξοπλισμών«

Από Flight and Space - Ιούλιος 8, 2018 

ΠΗΓΗ:https://www.ptisidiastima.com/there-is-no-arms-race-in-aegean/


File Photo: Chairman of the European Union Military Committee (EUMC) Gen. Michail Kostarakos (C-R) talks to Minister of Defence of Estonia Juri Luik (C-L) during the plenary session of the Informal meeting of defence ministers at the National Palace of Culture in Sofia, Bulgaria. EPA, Borislav Troshev

2.
Ενώ οι δικοί μας τσακώνονται για τα “προνόμιά” τους,
 οι Τούρκοι εξάγουν αμυντικό υλικό!

 Στοιχεία για την μεγαλη άνοδο των εξαγωγών αμυντικού υλικού από την Τουρκία εδωσε το  κρατικό πρακτορείο Ανατολού την ιδια στιγμη που τα πρωτοσέλιδα του τουρκικού Τύπου έδειχναν τον τούρκο ΑΓΕΕΘΑ  να περιοδεύει στα μέτωπα στην Συρία και το Ιράκ και να επιθεωρεί τουρκικές μοναδες.


Η τουρκική αεροπορική και αμυντική βιομηχανία  ειδε μια εκρηκτική άνοδο στις εξαγωγές της που έφθασε  το 14%  το πρωτο εξάμηνο του 2018, ενώ για τους τελευταίους 12 μηνες οι εξαγωγές έφθασαν το 1,85 δις δολάρια.

Οι εξαγωγές της αμυντικής βιομηχανίας  κατευθύνθηκαν κυρίως στις ΗΠΑ (λόγω των προγραμμάτων συμπαραγωγής)  φθάνοντας τα 324,9 εκατομμύρια δολάρια και κατόπιν στην Γερμανία με 116,9 εκατομμύρια δολάρια.


Οι κρατικές  και ιδιωτικές εταιριες αεροπορικού και αμυντικού υλικού παράγουν μια σειρά εξελιγμένων προϊόντων από UAV’s, όπλα, τεθωρακισμένα, θωρακισμένα οχήματα και συστήματα διοίκησης και επικοινωνιών.


Τις ίδιες ημέρες που στην Τουρκία ανακοινώνονταν αυτά τα στοιχεία, στην Αθήνα η συζήτηση στον κύκλο των στρατιωτικών επικεντρώνονταν στην διαμαρτυρία του πρωην Αρχηγου ΓΕΕΘΑ στρατηγού Κωσταρακου, ο οποίος τωρα υπηρετεί ως επικεφαλής της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ε.Ε.

Ο περιορισμός του προσωπικού, που με απόσπαση και αμοιβή για υπηρεσία Αλλοδαπής βρίσκονταν μαζι του στις Βρυξελλες για να στελεχώσουν το γραφείο του αλλα και για την ασφάλεια του ίδιου και της οικογένειας του, αποδόθηκε από τον ιδιο σε  προσπαθεια να πληγεί προσωπικά ο ίδιος και σε κινήσεις αντεκδίκησης από την νυν πολιτικη και στρατιωτική ηγεσία της χώρας. Απάντησαν στους ισχυρισμούς αυτούς του κ. Κωσταρακου αρκετοί πρωην ανώτατοι αξιωματικοί επικρίνοντας αυτή την στάση του πρώην Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, που δεν αφορούσε συνολικά το επιπεδο διαβίωσης των Ελλήνων στρατιωτικών όπως ανέφερε, αλλά απλώς  την διατήρηση των προνομίων των στρατιωτικών οι οποίοι αποτελούσαν την δική του συνοδεία στις Βρυξέλλες.

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί μαλιστα το γεγονός ότι ο κ. Κωσταράκος, που απαιτεί ειδική ομάδα ασφάλειας με απόσπαση από την Αθηνα για την προστασία της οικογένειας του(!) με ανάρτηση του στο Facebook υπολογίζει πόσοι μισθοί ακολούθων του, από αυτούς που κόβονται, αντιστοιχούν σε μια πτήση του πρωθυπουργικού ή του υπουργικού  αεροσκάφους…

Λογαριασμοί που δεν ταιριάζουν και μαλλον προσβάλλουν έναν πρωην ανώτατο αξιωματικό…  Λιγο αργότερα η συζητηση εμπλουτίσθηκε με τις πληροφορίες για το επίδομα παραμεθορίου, τι αλλάζει, ποιος το δικαιούται ποιος συνεχίζει να το παίρνει και φυσικά υπηρχε και η ρύθμιση ότι οι εκπαιδευτικοί σύζυγοι των αξιωματικών θα υπηρετούν κοντα στις μοναδες που τοποθετούνται οι σύζυγοι τους. Θεματα προφανως σημαντικά για την καθημερινότητα του κ. Κωσταρακου, αλλά και πολλών στελεχών των Ενόπλων Δυναμεων, αλλα που ταιριάζουν περισσοτερο σε συνδικαλιστική συζητηση δημοσίων υπαλληλων… Και η σύγκριση με την Τουρκία, οπου η συζήτηση εχει περάσει σε αλλα επίπεδα, είναι δυστυχώς τραγική. Και κυρίως ειναι προσβλητική για τους χιλιάδες άνδρες και γυναίκες των τριών όπλων, που προσπαθούν να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους σε ένα χρεωκοπημένο και καθημαγμένο σύστημα, προκειμένου να διασώσουν ότι μπορει να διασωθεί

Νίκος Μελέτης


https://www.apopseis.com/eno-i-diki-mas-tsakononte
-gia-ta-pronomia-tous-i-tourki-exagoun-amyntiko-yliko/
6/7/2018



3.
Οι πυρηνικές φιλοδοξίες του Ερντογάν
 με τα έργα στο Άκουγιου να “τρέχουν”.

Οι πυρηνικές φιλοδοξίες του Ερντογάν προβληματίζουν εδώ και χρόνια χώρες όπως το Ισραήλ, αλλά και τις ΗΠΑ. Η επιμονή του Ερντογάν να εντάξει την Τουρκία στο κλαμπ των χωρών που χρησιμοποιούν την πυρηνική ενέργεια προκαλεί λογικές υποψίες ότι τελικά θέλει να αποκτήσει και πυρηνικά όπλα.
Προς το παρόν ο Ερντογάν σε συνεργασία με τον Πούτιν “τρέχουν” το πρόγραμμα κατασκευής πυρηνικών σταθμών ενέργειας. Μέχρι στιγμής έχουν ανακοινωθεί τρεις πυρηνικοί σταθμοί με στόχο ένας απ΄ αυτούς τουλάχιστον να είναι έτοιμος το 2023, στα 100 χρόνια από την ίδρυση της τουρκικής δημοκρατίας. Η κατασκευή των πυρηνικών σταθμών είναι μέρος του “οράματος Ερντογάν” για την Τουρκία του 2023.

Το σχέδιο έχει τεθεί σε εφαρμογή από το 2007 με τον νόμο “για την κατασκευή και τη λειτουργία πυρηνικών σταθμών και την πώληση ενέργειας”. Η ρωσική κρατική εταιρεία πυρηνικής ενέργειας Rosatom ανέλαβε την κατασκευή του πρώτου εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας της Τουρκίας στο Άκουγιου. Τα εγκαίνια των έργων έγιναν τον περασμένο Απρίλιο παρουσία του Ερντογάν και του Πούτιν.

Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε δηλώσει πως “το 2023 θα τεθεί σε λειτουργία η πρώτη μονάδα και έτσι η Τουρκία θα ενταχθεί στις χώρες που χρησιμοποιούν την πυρηνική ενέργεια … Την επέτειο της δημοκρατίας μας, θα έχουμε ολοκληρώσουμε επιτυχώς αυτό το έργο”.

Ο πυρηνικός σταθμός του Άκουγιου θα διαθέτει τέσσερις αντιδραστήρες, ο καθένας με χωρητικότητα 1.200 μεγαβάτ. Το εργοστάσιο θα καλύψει το 10% των ενεργειακών αναγκών της Τουρκίας.

Ο Γενικός Διευθυντής της Rosatom, Alexey Likhachov, δήλωσε πριν μερικές ημέρες ότι ''η Rosatom κατασκευάζει στην Τουρκία ένα πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δοκιμασμένο (Generation III +), με τέσσερις μονάδες ισχύος βασισμένες στα ρωσικά πρότυπα ασφαλείας.” Πρόσθεσε ότι “το εργοστάσιο που χτίζουμε στο Άκουγιου κατασκευάζεται όπως κι αυτά που υπάρχουν ήδη στη Ρωσία”.

Όπως γράφει το israeldefense “η απόφαση της Τουρκίας να προωθήσει τις δικές της πολιτικές ενεργειακής ασφάλειας υπήρξε μακροπρόθεσμος στρατηγικός στόχος, γιατί η χώρα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ξένες εισαγωγές ενέργειας.

Η Ρωσία χρησιμοποιεί τη χρήση πυρηνικής τεχνολογίας ως μέσο για την αύξηση των διμερών σχέσεων και για να αποκτήσει περιφερειακή επιρροή παρά τις δυτικές κυρώσεις.

Δεδομένου του ονείρου του Ερντογάν για αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του οράματός του να κάνει την Τουρκία περιφερειακή δύναμη στη Μέση Ανατολή, η χώρα πρέπει να ενταχθεί στην πυρηνική ενέργεια. Διαφορετικά, η Τουρκία θα παραμείνει δεύτερης κατηγορίας χώρα, μια θέση την οποία ο Ερντογάν δεν μπορεί να δεχτεί”.

Το ερώτημα είναι αν ο Ερντογάν θα παραμείνει στην ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Υπάρχει όπως προαναφέραμε πολύ μεγάλη καχυποψία.


https://www.militaire.gr/oi-pyrinikes-filodoxies-toy-erntogan
-me-ta-erga-sto-akoygioy-na-quot-trechoyn-quot/
   6/7/2018 


  Russian Foreign Minister Sergei Lavrov (front L), Russian President Vladimir Putin (front 2-L) and Turkish President Recep Tayyip Erdogan (front 2-R) attend a symbolic ground-breaking ceremony for Akkuyu Nuclear Power Plant via videolink, at the Presidential Palace in Ankara, Turkey. EPA, MICHAEL KLIMENTYEV 

4.
Οι πυρηνικές φιλοδοξίες της Τουρκίας:
 Η Κύπρος απέναντι στα γεωστρατηγικά σχέδια της Άγκυρας. 

 Το πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας αποτελεί μία απόφαση που εντάσσεται στην υψηλή στρατηγική της χώρας. Αν και οι προσπάθειες της Τουρκίας για απόκτηση πυρηνικής δυνατότητας πάνε πίσω στη δεκαετία του 1950, οι πυρηνικές της φιλοδοξίες έρχονται να προστεθούν στο γενικότερο ζήτημα της γεωπολιτικής των πυρηνικών σε μία περιοχή εξαιρετικά επιρρεπή σε συγκρούσεις, το οποίο παραμένει επί μακρόν στην ατζέντα της διεθνούς επικαιρότητας λόγω των αντιδράσεων στο υπό εξέλιξη πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. 

Για τα γεωπολιτικά δεδομένα της Κύπρου, έχει αρχίσει να σχηματίζεται σταδιακά ένας πυρηνικός κλοιός γύρω από το νησί. Πέραν της ρωσοτουρκικής συμφωνίας,  η Βουλγαρία διαθέτει πυρηνικό αντιδραστήρα από το 1974 (Κοζλοντούι). Το Ιράν προχωρεί σταθερά το πρόγραμμά του, ενώ σχέδια για νέες μονάδες παραγωγής πυρηνικής ενέργειας έχουν και τρία άλλα κράτη της ευρύτερης περιοχής, τα οποία ήδη διαθέτουν πυρηνικούς σταθμούς, δηλαδή η Ιταλία, το Ισραήλ και η Ρουμανία. Παράλληλα, προθέσεις για υλοποίηση πυρηνικών προγραμμάτων εξέφρασαν, η Ελλάδα, η Αίγυπτος, η Αλβανία και η ΠΓΔΜ. 
  • Επομένως, μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες, και εφόσον υλοποιηθούν τα σχετικά προγράμματα των χωρών αυτών, αναμένεται να εγκατασταθούν πυρηνικοί αντιδραστήρες που, σύμφωνα με τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), θα ξεπερνά η συνολική τους ισχύς τα 12.500 MW στο γεωπολιτικό τοπίο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Εγγύς Ανατολής. 
Ένας βασικός λόγος που κινούνται τα κράτη προς την πυρηνική επιλογή είναι η μεγάλη αύξηση στις τιμές των ορυκτών καυσίμων, με αποτέλεσμα να καταστεί η πυρηνική ενέργεια ελκυστική οικονομικοπολιτική επιλογή για πολλές κυβερνήσεις που δεν είχαν τέτοιες προθέσεις και φιλοδοξίες στο παρελθόν.

 Στην Κύπρο, κατά το πρόσφατο παρελθόν προκλήθηκε, για πρώτη φορά στην ιστορία του κράτους, δημόσιος διάλογος μεταξύ αυτών που φλερτάρουν με την πυρηνική επιλογή και αυτών που αντιτίθενται. Κάθε κράτος της περιοχής που θέλει να υλοποιήσει πυρηνική πολιτική έχει να αντιμετωπίσει τρία σημαντικά ζητήματα, τα οποία προκαλούν σοβαρούς προβληματισμούς.


 Πρώτον, κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει εκ των προτέρων τον αποκλεισμό ενός ενδεχομένου ατυχήματος, είτε λόγω τεχνικού προβλήματος είτε λόγω ανθρωπίνου λάθους. 
Δεύτερον, σχετικά με το πρόβλημα της διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων, για τα οποία δεν έχει βρεθεί κάποια απόλυτα ασφαλής μέθοδος αδρανοποίησης. 
Τέλος, η εξασφάλιση των πυρηνικών εγκαταστάσεων από πιθανές τρομοκρατικές ενέργειες εξελίσσεται σε μείζονος σημασίας ζήτημα λόγω της ρευστότητας και αστάθειας που χαρακτηρίζει το γεωπολιτικό τοπίο της περιοχής. 

Η πυρηνική ενέργεια σίγουρα δεν περιβάλλεται από αθωότητα (χωρίς να προτίθεμαι να τη δαιμονοποιήσω) και η κατοχή της προσφέρει, αναμφίβολα, περαιτέρω ισχύ και μια ψευδαίσθηση ανεξαρτησίας. Επίσης, δεν είναι οικολογική και ούτε καν αποτελεί φθηνή επιλογή και λύση. Όταν συνυπολογίσει κανείς το υψηλό κόστος κατασκευής, τα αυξημένα μέτρα προστασίας λόγω σεισμικότητας και η αυξανόμενη τιμή του ουρανίου, τότε αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί μιαν από τις πλέον ακριβές λύσεις για το ενεργειακό έλλειμμα ενός μικρού κράτους όπως η Κύπρος. Ευλόγως δημιουργείται τότε το ερώτημα: γιατί οι γειτονικές χώρες επιμένουν τόσο πολύ στη δημιουργία πυρηνικών υποδομών;

 Επομένως, υπάρχουν και άλλοι λόγοι τους οποίους πρέπει να αναλύσουμε για να ερμηνεύσουμε τις εξελίξεις γύρω από την εμμονή σε πυρηνικά προγράμματα στην ευρύτερη περιοχή. Τα κράτη που αποκτούν πρόσβαση σε πυρηνική τεχνολογία υφίστανται, εκ των πραγμάτων, μια γεωπολιτική αναβάθμιση. 
  •  Αποκτούν σε τελική ανάλυση ένα συγκριτικό πλεονέκτημα ισχύος σε σχέση με γειτονικά κράτη (όπως π.χ. το Ισραήλ έναντι των αραβικών κρατών). Επιπλέον, οι ενεργειακές τους υποδομές αναπτύσσονται και νέες θέσεις εργασίας δημιουργούνται. 
Μπροστά σ’ αυτό το εξελισσόμενο γεωστρατηγικά τοπίο τι πρέπει να κάνουμε ως κράτος απέναντι στον κλοιό που δημιουργείται γύρω μας αργά και σταθερά; Σίγουρα δεν μπορούμε να υπαγορεύσουμε ούτε να παραγάγουμε πολιτική στην περιοχή, ειδικά σε τέτοιο επίπεδο υψηλής στρατηγικής. Προς το παρόν οι κινήσεις της χώρας μας περιορίζονται στην εκ του μακρόθεν παθητική παρακολούθηση του θέματος.

  • Σημειώνεται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, βάσει διεθνών συνθηκών, έχει δικαίωμα λόγου και ενημέρωσης για τις πυρηνικές δραστηριότητες των γειτονικών της χωρών. Ένα δικαίωμα, το οποίο καμία κυπριακή κυβέρνηση δεν έχει εξασκήσει ακόμα.

 Μετά την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, μέρος της εξωτερικής της πολιτική χαρακτηρίζεται από σταθερά αυξανόμενη αλληλεξάρτηση σε μία γκάμα θεμάτων που απαιτούν κοινές λύσεις σε κοινά προβλήματα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να μεταφέρει το θέμα αυτό εντός της ΕΕ και σε επαφή με τις χώρες της Ένωσης που διαφοροποιούνται στη χρήση πυρηνικής ενέργειας να προωθήσει τη διαμόρφωση μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής στο ζήτημα αυτό.

 Σε στρατηγικό επίπεδο δεν υπάρχει καμία διαφορά ως προς το επίπεδο ασφαλείας μας, από το αν ένα πυρηνικό εργοστάσιο λειτουργεί στην Τουρκία ή στο Ισραήλ, πλησίον του κυπριακού κράτους ή το ίδιο αυτό εργοστάσιο είναι κυπριακό, εντός του νησιού. Οι κίνδυνοι από τη γεωπολιτική των πυρηνικών ξεπερνά τα σύνορα, άρα το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τις επιδιωκόμενες λύσεις. 

 ΧΡΗΣΤΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ

 https://hellasjournal.com/2018/07/oi-pyrinikes-filodoxies-tis-toyrkias-i-kypros-apenanti-sta-geostratigika-schedia-tis-agkyras/
10/7/2018



 5.
Bora: Το "τουρκικό" πυραυλικό σύστημα από την Κίνα - ΒΙΝΤΕΟ. 
  
Το Bora είναι ένας τακτικός βαλλιστικός πύραυλος που αναπτύχθηκε από την τουρκική εταιρεία ROKETSAN για να εξυπηρετήσει της ανάγκες του τουρκικού στρατού. Δοκιμάστηκε επιτυχώς και τέθηκε σε λειτουργία το Μάιο του 2017. Η έκδοση Bora-2 η οποία θα διαθέτει αρκετά μεγαλύτερο δραστικό βεληνεκές βρίσκεται σε εξελικτικό στάδιο. Η εξαγωγική έκδοση του συστήματος ονομάζεται Khan.

Εντυπωσιακές εικόνες από το σύστημα:



Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία έκανε αρκετές προσπάθειες να αγοράσει βαλλιστικούς πυραύλους μικρής εμβέλειας από χώρες του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, το ΝΑΤΟ καταδίκασε αυτές τις κινήσεις, αναγκάζοντας την Άγκυρα να αναζητήσει συστήματα από χώρες που δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ ή να προχωρήσει στην παραγωγή των δικών της πυραύλων.

Παρόλο που το Bora είναι ένα τουρκικό σύστημα, τα κύρια στοιχεία του προέρχονται από άλλες χώρες. Το πυραυλικό σύστημα αναπτύχθηκε στην Κίνα και το τροχοφόρο όχημα υψηλής κινητικότητας/αντοχής προέρχεται από τη Λευκορωσία. Το Bora είναι ουσιαστικά μια τουρκική έκδοση των κινεζικών βλημάτων BP-12A τα οποία κατασκευάζονται κατόπιν ανάλογης άδειας από την Roketsan. 

Το όχημα εκτόξευσης Bora μεταφέρει 2 κιβώτια με βαλλιστικούς πυραύλους μικρής εμβέλειας. Τα βλήματα εκτοξεύονται κάθετα και έχουν βεληνεκές 280 km. Το βλήμα φέρει πολεμική κεφαλή βάρους 470-kg υψηλής εκρηκτικότητας ή διασποράς. Για την πλοήγησή του προς το στόχο, χρησιμοποιεί GPS και σύστημα αδρανειακής καθοδήγησης (INS). Ο πύραυλος μπορεί να επαναπροσανατολιστεί κατά τη διάρκεια της πτήσης. Αυτή η δυνατότητα επιτρέπει την κρούση κινούμενων στόχων. Η ακρίβεια του συστήματος κυμαίνεται στα 30-50m CEP. Όσον αφορά τις επιδόσεις και τις δυνατότητες, θεωρείται ισοδύναμο με το ρωσικό σύστημα Iskander-E.

Ο βασικός ρόλος του συστήματος είναι να πλήξει συγκεντρώσεις στρατευμάτων και τεθωρακισμένων οχημάτων, καθώς και άλλοι σημαντικοί στόχοι, όπως αεροδρόμια, θέσεις διοίκησης, συστήματα αεροπορικής άμυνας και εγκαταστάσεις υποστήριξης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτός ο βαλλιστικός πύραυλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική λύση στους βομβαρδισμούς ακριβείας. 

Το Bora βασίζεται σε ένα καινούργιο σασί υψηλής κινητικότητας MZKT-7909 της Λευκορωσίας με διαμόρφωση 8x8. Αυτό το όχημα διαθέτει υπερτροφοδοτούμενο πετρελαιοκινητήρα TMZ-84631.10, με ισχύ 525 ίππους. Ο κινητήρας συνδυάζεται με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Μπορεί να κινηθεί σε κάθε είδους δρόμους και εκτός δρόμου. 

Το Bora λειτουργεί με πλήρωμα τεσσάρων ατόμων. Το όχημα είναι εξοπλισμένο με θωρακισμένη καμπίνα, η οποία παρέχει προστασία στο πλήρωμα εναντίον πυροβόλων όπλων.

Πριν από μερικά χρόνια η τουρκική εταιρεία BMC ανέπτυξε ένα τροχοφόρο 8x8, το BMC 525-44 που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς ρόλους και να φέρει πυραύλους. Μέχρι στιγμής όμως αυτό το όχημα δεν έχει φτάσει στην γραμμή παραγωγής. Αντ 'αυτού, το Bora βασίζεται σε ένα ξένο όχημα. 

Ο εκτοξευτής υποστηρίζεται από ένα όχημα επαναφορτώσεως. Βασίζεται στο ίδιο σασί 8x8 MZKT και είναι εφοδιασμένο με γερανό. 

Ένα πλήρες σύστημα αποτελείται από δύο οχήματα εκτόξευσης (ενδεχομένως 3) με βαλλιστικούς πυραύλους, συναφή οχήματα επαναφόρτωσης, οχήματα διοίκησης και ελέγχου πυρός και ενδεχομένως μερικά άλλα οχήματα υποστήριξης. 

http://www.onalert.gr/stories/bora-to-tourkiko-purauliko-susthma
-apo-thn-kina/67864
8/7/2018


6.
Η τουρκική βαλλιστική απειλή «σκεπάζει» την Ελλάδα. 

Η προκλητικότητα της Τουρκίας βαίνει ολοένα και μεγαλύτερη με τους ιθύνοντες στην Αθήνα να παρακολουθούν στενά μεν κάθε κίνηση της Άγκυρας, πλην όμως χωρίς δυνατότητα απάντησης.

Η βαλλιστική απειλή της Άγκυρας είναι μια από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις, όπου η τουρκική υπεροπλία «φτάνει» μέχρι την Αθήνα, επενδύοντας στα πυραυλικά συστηματα Bora των 280 χλμ. και Yildirim  που στις διάφορες εκδόσεις του μπορεί να φτάσει έως και τα 900 χλμ. Με τοποθετημένα τα συστήματα στην ανατολική Θράκη η ακτίνα δράσης τους μπορεί να πλήξει το σύνολο της ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης, όλα τα νησιά του Βορείου Αιγαίου ενώ ακόμα και εάν τοποθετηθεί σε βάθος 50 χλμ. από τα τουρκικά παράλια μπορεί να πλήξει όλα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων, τις Σποράδες (Σκύρος, Σκόπελο, κτλ.) και περιοχές της ανατολικής Κρήτης και την Αθήνα.

Όπως γίνεται αντιληπτό πρόκειται ουσιαστικά για την μισή Ελλάδα.​

Μετά την ένταξη του BORA ήδη οι Τούρκοι κινούνται για το BORA-2 με μεγαλύτερη ακτίνα δράσης που μπορεί να φτάνει έως και τα 2.500 χλμ. κάτι που θα το κατατάσσει στην κατηγορία των  MRBM.

«Από τη Σμύρνη στην Αθήνα η απόσταση είναι περίπου 230 χιλιόμετρα και η εμβέλεια του πυραύλου BORA-1 (KAAN-1) είναι 280 χιλιόμετρα» λένε οι Τούρκοι και πλέον απειλούν ανοιχτά. Για την Θεσσαλονίκη η απόσταση αυτή είναι 270 χλμ.. Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Κανίκλι αναφερόμενος στις δυνατότητες του Bora λέει: «Η Τουρκία είναι  βαλλιστική δύναμη. Εκτός από τον Bora, ο οποίος καθοδηγείται προς τον στόχο του με αδρανειακό σύστημα πλοήγησης υποβοηθούμενο από δορυφορικό παγκόσμιο σύστημα προσδιορισμού θέσης (GPS / INS), με αποτέλεσμα να επιτυγχάνει μεγάλη ακρίβεια πλήγματος, υπάρχει και ο Yıldırım-1 με βεληνεκές 150 χλμ, ενώ οι τεχνολογικές εξελίξεις αυτού που παρουσιάστηκαν λίγο αργότερα έχουν βεληνεκές 300 χλμ (Yıldırım-2) και 900 χλμ (Yıldırım-3) αντίστοιχα»

Είναι πλέον θέμα χρόνου να ωριμάσουν και τα υπόλοιπα εξοπλιστικά προγράμματα τους και να έχουν το πάνω χέρι σε περίπτωση που επιλέξουν μια αιφνιδιαστική επίθεση η οποία μπορεί να ξεκινήσει στοχοποιώντας κρίσιμες στρατιωτικές εγκαταστάσεις με το πρώτο κύμα. Όλα δείχνουν ότι μετά τον BORA ακολουθούν και τα υπόλοιπα βαλλιστικά συστήματα. Σύμφωνα με τον υπουργό Άμυνας της Τουρκίας, η ROKETSAN ξεκίνησε την ανάπτυξη μιας έκδοσης… με μεγαλύτερη φονική εμβέλεια. Πρόκειται για το οπλικό σύστημα το οποίο φτάνει στην Αθήνα απειλώντας την χώρα μας ξεκάθαρα εφόσον συστοιχίες αυτού του συστήματος τοποθετηθούν στα μικρασιατικά παράλια. Και τι κάναμε ως χώρα; Τίποτα απολύτως.

Η Άγκυρα έχει όντως πλέον την πυραυλική δύναμη να χτυπήσει την ελληνική πρωτεύουσα αλλάζοντας όλα τα γεωστρατηγική δεδομένα στην περιοχή, την ώρα που η Αθήνα ομφαλοσκοπεί «κρυπτόμενη» πίσω από «ευρωπαϊκά σύνορα».

Οι τουρκικοί πύραυλοι θα μπορούν να χτυπήσουν στρατηγικές θέσεις των ΕΔ χωρίς αφενός να μπορεί να υπάρξει άμυνα απέναντί τους  και φυσικά ανταπάντηση.

 Αναστάσιος Β. Γκουριώτης,
διευθυντής του pronews.gr και του περιοδικού «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ».

http://www.pronews.gr/opinion-makers/697563
_i-toyrkiki-vallistiki-apeili-skepazei-tin-ellada
5/7/2018



 7.
Η Τουρκία παρέλαβε 30 MRAP Kirpi II.

Η Τουρκία έχει παραλάβει 30 MRAP Kirpi II, 
ανακοίνωσε στο Twitter η SSM.

Τα οχήματα αποτελούν τμήμα της σύμβασης προμήθειας 529 οχημάτων του τύπου που υπογράφθηκε στις 8 Αυγούστου 2017. Τα Kirpi II κατασκευάζονται από την τουρκο-καταριανών συμφερόντων BMC. Η ίδια εταιρεία πρόκειται να κατασκευάσει τα μελλοντικά άρματα μάχης Altay του Τουρκικού Στρατού. Τα 10 τελευταία από τα 529 Kirpi II θα φέρουν εγχώριο κινητήρα. Τα MRAP Kirpi και Kirpi II χρησιμοποιούνται σε αποστολές μεταφοράς στρατιωτών στη ΝΑ Τουρκία και παρέχουν βελτιωμένη προστασία σε σύγκριση με άλλα στρατιωτικά οχήματα εναντίον IEDS τοποθετημένων από Κούρδους μαχητές.

 https://www.ptisidiastima.com/30-kirpi-ii-for-turkey/
5/7/2018


8.
Η έννοια της «ευέλικτης συγκέντρωσης ισχύος» στο Αιγαίο,
 ως παράγοντας αποτροπής.

«Οι αρχές της στρατηγικής είναι να ξέρεις το πεδίο μάχης, να ξέρεις τις δυνάμεις του αντιπάλου σου και να κάνεις κάτι που ο αντίπαλος σου δεν περιμένει».
                                                      ΣΟΥΝ ΤΖΟΥ

Μετά τη νίκη του Ερντογάν στις πρόσφατες εκλογές στην Τουρκία, τίποτε δεν αναμένεται να αλλάξει ουσιαστικά όσον αφορά στην αναθεωρητική στρατηγική της γείτονος χώρας στο Αιγαίο καθώς και την αναμενόμενη ανάληψη προκλητικών ενεργειών κατά της Κύπρου.

Παράλληλα, η Τουρκία συνεχίζει με αμείωτο ρυθμό την κούρσα εξοπλισμών σε συνδυασμό με την προσπάθεια αυτονόμησης από τους παραδοσιακούς προμηθευτές αμυντικού υλικού, όπως οι ΗΠΑ και η Ευρώπη.Αντίθετα, εξαιτίας κυρίως της κρίσης που μαστίζει το ελληνικό κράτος και την κοινωνία εδώ και περίπου μια δεκαετία, δεν έχει καταστεί δυνατή η υλοποίηση νέων σοβαρών εξοπλιστικών προγραμμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων.

Στο Π.Ν. ειδικότερα, δεν έχουν υλοποιηθεί σημαντικά προγράμματα όπως η έναρξη αντικατάστασης των παλαιών φρεγατών τύπου «Standard»με νέες αυξημένων δυνατοτήτων και ο εκμοντερνισμός των φρεγατών «ΜΕΚΟ 200». Η υλοποίηση τέτοιας κλίμακας προγραμμάτων (ειδικότερα η πρόσκτηση νέων φρεγατών) απαιτεί έναν χρονικό ορίζοντα έως και 5 ετών, ενώ μέχρι σήμερα δεν υπάρχει σαφές σχετικό χρονοδιάγραμμα και ανάλογη χρηματοδότηση.

Από την άλλη πλευρά η κρίση των Ιμίων το 1996 και ο αναμενόμενος τρόπος δράσης των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο ακόμη και σήμερα, καταδεικνύει και την ανάγκη απόκτησης κατάλληλων και ικανών σε αριθμό μέσων από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις τα οποία διαθέτοντας αυξημένη επιβιωσιμότητα, θα μπορούν να αναπτύσσονται σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα στην περιοχή έντασης/επιχειρήσεων και να προσβάλουν αποτελεσματικά τις δυνάμεις του αντιπάλου.

Οι παραπάνω δυνατότητες μπορούμε να πούμε πως προσδίδουν«ευέλικτη συγκέντρωση ισχύος». Επίσης, η τελευταία αποκτά και ποιοτική υπεροχή όταν τα μέσα που την εξασφαλίζουν διαθέτουν χαρακτηριστικά όπως: χαμηλή «ενεργειακή υπογραφή»και υψηλή πιθανότητα προσβολής των εχθρικών μονάδων. Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά αυτά τα χαρακτηριστικά:

Χαμηλή «ενεργειακή υπογραφή». Επιτυγχάνεται όταν τα διάφορα μέσα συνδυάζουν μικρό σχετικά μέγεθος και χαρακτηριστικά« stealth ». Πχ ένα μικρό ταχύπλοο περιπολικό σκάφος και ένα μη-επανδρωμένο εναέριο όχημα (UAV) παρουσιάζουν μικρότερη «ενεργειακή υπογραφή» στους κύριους αισθητήρες (ραντάρ – ηλεκτροοπτικά) από μια φρεγάτα και ένα ελικόπτερο αντίστοιχα, λόγω μικρότερου μεγέθους.

Αυτό σημαίνει ότι εντοπίζονται/εγκλωβίζονται σε μικρότερες αποστάσεις με ότι αυτό συνεπάγεται στην ικανότητα αιφνιδιασμού και την επιβιωσιμότητά τους. Εάν δε οι μικρές αυτές πλατφόρμες διαθέτουν και χαρακτηριστικά « stealth », τότε η πιθανότητα εντοπισμού/εγκλωβισμού τους μειώνεται δραματικά.

Υψηλή πιθανότητα προσβολής στόχων. Επιτυγχάνεται με την χρήση κατάλληλων αισθητήρων και οπλικών συστημάτων.Πχ όταν ένας στόχος προσεγγίζει την ξηρά, η πιθανότητα προσβολής του από κατευθυνόμενα βλήματα με ανιχνευτή ραντάρ (πχ Harpoon, Exocet) μειώνεται. Στην περίπτωση αυτή ενδείκνυται κυρίως η χρήση μικρότερων κατευθυνομένων βλημάτων τεχνολογίας SemiactiveLaser (πχ Hellfire) ή imaginginfrared (πχ SPIKE).

Σήμερα, χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία (που μετά τη λήξη του «ψυχρού πολέμου» εστιάστηκε και σε λύσεις προσαρμοσμένες σε παράκτιες επιχειρήσεις / «coastalwarfare”) έχουν αναπτυχθεί αρκετά μέσα και συστήματα τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την απόκτηση «ευέλικτης συγκέντρωσης ισχύος» στο Αιγαίο.

Ενδεικτικά αναφέρονται τα σύχρονα ταχύπλοα σκάφη (με ταχύτητες που μπορεί να υπερβαίνουν και τους 60 κόμβους), τα μη- επανδρωμένα εναέρια και θαλάσσια οχήματα (UAV/SUV) καθώς και οι μικρές παράκτιες μονάδες εκτόξευσης κατευθυνομένων βλημάτων. Σε κάθε περίπτωση βέβαια, η σύγχρονη τεχνολογία θα πρέπει να συνδυάζεται με κατάλληλες τακτικές και "έξυπνη" διάταξη των μονάδων στο Αιγαίο, ανάλογα με το που εστιάζεται το κέντρο βάρους του αντιπάλου.

Πρακτικά, για να μπορέσουν τα παραπάνω μέσα να επιφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα σε μια τοπική σύγκρουση στο Αιγαίο, θα πρέπει να διαθέτουν όπλα αυξημένης αποτελεσματικότητας. Με βάση το μικρό σχετικά μέγεθος των μέσων αυτών αλλά και το ιδιαίτερο γεωγραφικό περιβάλλον του Αρχιπελάγους, μία αξιόλογη λύση κρίνεται ότι είναι τα κατευθυνόμενα βλήματα τεχνολογίας Semi-activeLaser (πχ Hellfire τα οποία ήδη διαθέτουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις) με βεληνεκές 5-10 χλμ.

Τα βλήματα αυτά διαθέτουν ιδιαίτερα υψηλή ακρίβεια και είναι δυνατόν να καταστρέψουν ολοσχερώς ένα μικρό σκάφος ή/και να προξενήσουν σοβαρές ζημιές σε ένα μεγαλύτερο (πχ φρεγάτα), με μεγάλη πιθανότητα να το θέσουν και εκτός μάχης. Μιά επίσης ενδιαφέρουσα τεχνολογικά πρόταση αποτελεί η οικογένεια των βλημάτων SPIKE, με κατεύθυνση μέσω υπέρυθρου ανιχνευτή (IIR) και συνεχή καθοδήγηση στον στόχο (manintheloop).

Θα πρέπει στο σημείο αυτό να αναφερθούν και δύο ακόμη παράγοντες οι οποίοι κατά την άποψή μου συνηγορούν περαιτέρω στην υιοθέτηση τέτοιων (κατά μία έννοια πρωτοποριακών) λύσεων για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Ο πρώτος είναι το σημαντικά χαμηλότερο κόστος των μέσων αυτών συγκριτικά πχ με τις μεγάλες ναυτικές μονάδες, τα αεροσκάφη και τα ελικόπτερα. Ο δεύτερος είναι η δυνατότητα σημαντικής συνεισφοράς της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων της χώρας.

Νίκος Μαλαχίας

 [Ο Νίκος Μαλαχίας αποφοίτησε από την Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1986 και είναι Πλοίαρχος Π.Ν. (ε.α.). Επίσης είναι πτυχιούχος του Naval Postgraduate School των ΗΠΑ (MScinElectricalEngineering), του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (Ηλεκτρολόγος μηχανικός και μηχανικός Η/Υ) και της Ναυτικής Σχολής Πολέμου του Π.Ν. Είναι ακόμη συγγραφέας τριών βιβλίων σχετικών με την τεχνολογία ραντάρ, ηλεκτροοπτικών συστημάτων, και υποβρύχιας ακουστικής. Σήμερα δραστηριοποιείται στον ακαδημαϊκό τομέα, ενώ κατά το παρελθόν έχει διατελέσει και στέλεχος ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.]

https://www.liberal.gr/arthro/211636/apopsi/arthra/i-ennoia-tis-isoneueliktis-sugkentrosis-ischuossin-sto-aigaio-os-paragontas-apotropis.html
 6 Ιουλίου 2018 


(ΤΑΜΣ) «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ», 2018 

9.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις πριν και μετά την κρίση: 
Πως κρατήθηκαν αλλά και πως θα εξοπλιστούν.

Την ώρα που η χώρα προετοιμάζει την έξοδό της από τη μνημονιακή Ελλάδα των τελευταίων ετών, στις Ένοπλες Δυνάμεις μετρούν τις πληγές οι οποίες πολλές φορές, τις έφεραν σε οριακό σημείο, όμως είχαν τον τρόπο να τα καταφέρουν.   Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως τα χρόνια της κρίσης οι Ένοπλες Δυνάμεις έμειναν αλώβητες καθώς ο προϋπολογισμός Στρατού Ξηράς, Πολεμικής Αεροπορίας & Πολεμικού Ναυτικού έπεσε ακόμη και κάτω από τα 300.000.000 το χρόνο για κάθε κλάδο και μ’ αυτά τα χρήματα έπρεπε και πρέπει ακόμη και σήμερα να πορευτούν με ιδιαίτερη σύνεση.   

Χρήματα που έχουν να κάνουν με τις μετακινήσεις, τη διαχείριση υλικών, πυρομαχικών, τα λεγόμενα λειτουργικά έξοδα. Μπορεί στα επιτελεία να δηλώνουν πολλές φορές προς τα έξω πως «είμαστε σε πολύ καλό επίπεδο» ωστόσο υπάρχουν οι φωνές που όλα αυτά τα χρόνια τονίζουν πως μειώθηκαν οι ασκήσεις, οι μετακινήσεις, τα πυρομαχικά και είναι οι άνθρωποι που καθημερινά βιώνουν στις μονάδες στους σχηματισμούς της παραμεθορίου τη δική τους πραγματικότητα. 

Σ’ αυτό το σημείο να σημειώσουμε πως την τελευταία διετία έχει καταγραφεί άνοδος στις ασκήσεις κυρίως στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και φυσικά όλη αυτή η εγρήγορση έχει να κάνει με τις προκλητικές ενέργειες της Άγκυρας, αλλά και μια σχετική βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας.

 Αν μιλήσουμε για μισθούς και επιδόματα στρατιωτικών (συμπεριλαμβάνονται μέσα στους προϋπολογισμούς των επιτελείων) εκεί το θέμα χωρά τεράστια συζήτηση, αφού τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων «έβαλαν πλάτη» από την αρχή της κρίσης. 

Ωστόσο το οικονομικό επιτελείο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας σε συνεργασία με τους αρμόδιους αξιωματικούς των επιτελείων και των σχηματισμών, φρόντισαν με κύριο όπλο τα χρήματα των παλαιότερων προϋπολογισμών του 2010, να διατηρήσουν σε ικανοποιητικό επίπεδο όλα εκείνα τα υλικά που είναι απαραίτητα για την εύρυθμη λειτουργία των μονάδων. Ουσιαστικά αυτό ήταν η σωτηρία για τα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι και σήμερα ώστε να είναι ικανές οι Ένοπλες Δυνάμεις ν’ ανταποκριθούν στις όποιες απαιτήσεις έπρεπε να δώσουν το παρόν και ήταν πολλές αυτές οι στιγμές.

 Φυσικά έμειναν και πράγματα αρκετά πίσω σε όλους τους τομείς, μια από τις πιο χαρακτηριστικές είναι η υποστήριξη με ανταλλακτικά των αεροσκαφών Mirage 2000, υποπρόγραμμα που έχει καθυστερήσει πάρα πολύ, δεν είναι το μοναδικό και σε αυτό δεν υπάρχει μόνο ευθύνη της Ελλάδας. 

Παρόμοια θέματα υπάρχουν και στο Πολεμικό Ναυτικό και στον Στρατό Ξηράς που όλα περιμένουν να πάρουν σειρά προτεραιότητας. Φυσικά τα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα ανήκουν στα ενιαία μεσοπρόθεσμα προγράμματα ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού που το ΕΜΠΑΕ 2006-2015 ουσιαστικά δεν υλοποιήθηκε ελέω της οικονομικής δυσπραγίας. Ορισμένα προγράμματα τρέχουν έστω και με καθυστερήσεις, άλλα ακυρώθηκαν ή κάποια στιγμή θα γίνουν.

 Ήδη υποπρογράμματα όπως η υποστήριξη με ανταλλακτικά των μεταγωγικών αεροσκαφών C-27 ανακοινώθηκαν κατά τις τελευταίες συνεδριάσεις του κυβερνητικού συμβουλίου εξωτερικών και άμυνας πριν την τελική συμφωνία για την αναβάθμιση των μαχητικών F-16 στο επίπεδο Viper. Επίσης σύμφωνα με τους αξιωματούχους του υπουργείου εθνικής άμυνας αλλά και από πηγές του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού μπαίνει σε θετική ρότα και το υποπρόγραμμα αναβάθμισης των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ.

 Εν μέσω κρίσης η χώρα μας έκανε τρεις βασικές μεγάλες συμφωνίες, η πρώτη ήταν με την αναβάθμιση των αεροσκαφών Ναυτικής Συνεργασίας P-3 B Orion που στοιχίζει 600.000.000 ευρώ, η δεύτερη είναι η αναβάθμιση των αεροσκαφών F-16 με κόστος κοντά στα 1,2 δισ και τέλος τα ελικόπτερα επιθετικής αναγνώρισης Κiowa για την Αεροπορία Στρατού και την παραλαβή των ελικοπτέρων Chinook που έδωσαν ουσιαστική ανάσα στις μεταφορές του Στρατού Ξηράς. Άρα η χώρα μας τον καιρό της κρίσης και με τα χρήματα που υπάρχουν στα ταμεία των επιτελείων κατάφερε κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει πολλά χρόνια πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση. 

Στη μεταμνημονιακή εποχή η Ελλάδα δεν πρόκειται μ’ ένα μαγικό ραβδί να επιστρέψει αμέσως σε οικονομικές καταστάσεις προγενέστερων ετών ευημερίας κακά τα ψέματα, το ίδιο φυσικά και οι Ένοπλες Δυνάμεις. 

Παρ όλα αυτά σ’ εκείνο που επικεντρώνεται η μεγάλη προσπάθεια είναι να ξεκλειδώσουν νέα προγράμματα που σκοπό έχουν να είναι ισοσταθμισμένη η αναλογία δυνάμεων στο Αιγαίο. Από τους πρώτους στόχους, όπως όλα δείχνουν είναι η απόκτηση νέου τύπου φρεγατών, πιθανότατα οι Γαλλικές Belhara. Επιπλέον σύμφωνα με πληροφορίες σε καλό δρόμο βρίσκονται οι συζητήσεις για την προμήθεια από το ΠΝ νέου τύπου τορπιλών που θα προστεθούν στο πολύτιμο οπλοστάσιο των υπερσύγχρονων υποβρυχίων τύπου 214. 

Στον μακρύ κατάλογο των αναγκών στις Ένοπλες Δυνάμεις συμπεριλαμβάνονται επίσης τα πυρομαχικά για τα τελευταίας γενιάς άρματα μάχης τύπου Leopard 2 Hell, η αναβάθμιση- υποστήριξη των επιθετικών ελικοπτέρων Apache που μαθαίνουμε πως κι αυτή έχει πάρει έναν καλό δρόμο, ο εκσυγχρονισμός των MLRS και άλλων αντιαεροπορικών συστημάτων του Στρατού Ξηράς. 

Άγνωστο παραμένει τι θα γίνει με την τύχη της πολύπαθης υποστήριξης των μεταγωγικών C-130 που μεγάλος τους αριθμός βρίσκεται στην ΕΑΒ αρκετά χρόνια, όπως επίσης αεροσκάφη Canadair, ελικόπτερα Super Puma, αεροπλάνα Empraer, κινητήρες μαχητικών F-16. Ανάμεσα σ’ όλα εκείνα που είναι απαραίτητα και υπό διερεύνηση προς το παρόν είναι το πως η χώρα μας θα καταφέρει να μπει κι εκείνη σε πρόγραμμα μαχητικού 5ης γενιάς (σ.σ. F35) κάτι που με τα έως τώρα δεδομένα φαντάζει ιδιαίτερα μακροπρόθεσμο.

https://hellasjournal.com/2018/06/oi-enoples-dynameis-prin-kai-meta-tin-krisi-pos-kratithikan-alla-kai-pos-tha-exoplistoyn/
 30/6/2018



Πυραυλάκατος P67 Ρουσσέν


10.
“Οδύσσεια” για την πυραυλάκατο “Καραθανάσης”: 
Γιατί δεν έχει παραληφθεί από το Ναυτικό.

 Η πυραυλάκατος «Καραθανάσης» (σ.σ. ένας εκ των Αξιωματικών ηρώων των Ιμίων) βρίσκεται ήδη στο νερό, μετά από αρκετό χρονικό διάστημα και πολλές καθυστερήσεις. Όμως όπως λένε πηγές από το Πολεμικό Ναυτικό ο «Γολγοθάς» για μια από τις πλέον σύγχρονες μονάδες του στόλου, φαίνεται πως συνεχίζεται, άγνωστο για πόσο χρονικό διάστημα. 

Σύμφωνα με αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού, όλα τα συστήματα που χρειάζονται για να είναι αξιόμαχες οι πυραυλάκατοι 6 και 7 (Καραθανάσης & Βλαχάκος) έχουν αγορασθεί και παραληφθεί από το ΠΝ, μένει μονάχα να γίνει η εγκατάσταση τους στο Ναυπηγείο που έχει αναλάβει την τοποθέτηση. Οι ίδιες πηγές σημειώνουν με νόημα πως οι εργασίες αυτές ήδη έχουν πληρωθεί, από την αρχή και μάλιστα το ΠΝ έδωσε και επιπλέον χρήματα.

 Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές από το ΠΝ, η εταιρία που ναυπήγησε το σύγχρονο πλοίο του στόλου θέλει να προχωρήσει σε παράδοση του σκάφους στο Πολεμικό Ναυτικό το οποίο ωστόσο δεν δέχεται σε καμία των περιπτώσεων να παραλάβει ένα πλοίο χωρίς να έχει τοποθετηθεί το «σύστημα μάχης», κόστους 5,5 εκ. ευρώ το οποίο έχει αγοραστεί από το ΠΝ και περιμένει απλώς την τοποθέτησή του.

 Όλο αυτό το ντόμινο-μας εξηγούν άνθρωποι από το Πολεμικό Ναυτικό- παραπέμπει σε δεδομένα που μεταφράζονται πως για να προχωρήσει αυτή η λιμνάζουσα κατάσταση είτε θα πρέπει να βάλει το Πολεμικό Ναυτικό εκ νέου το χέρι στην τσέπη για να πληρώσει ξανά τα ήδη πληρωμένα δεδουλευμένα, είτε να παραλάβει το πλοίο και να τοποθετήσει ότι λείπει με ίδια μέσα – πράγμα που σε καμία περίπτωση δεν θέλουν στο ναυτικό – είτε να προχωρήσουν σε μια δικαστική οδό με άγνωστη ημερομηνία για την τυχόν δικαίωση.

 Το θέμα αυτό ήδη έχει απασχολήσει και το Ελληνικό κοινοβούλιο με ερώτηση από τον βουλευτή του Ποταμιού Σπύρο Δανέλλη, ο οποίος στην ερώτησή του αναφέρεται και στην τροπολογία που έγινε (163/17/29-01-2018) για επιπλέον χρηματική ενίσχυση των ναυπηγείων, ύψους 40 εκατομμυρίων, ώστε να προχωρήσουν οι εργασίες για την αποπεράτωση των πυραυλακάτων. 

Στη Διοίκηση Ταχέων Σκαφών του Πολεμικού Ναυτικού θέλουν να τελειώνει αυτή η κατάσταση η οποία κρατά εδώ και πολλά χρόνια καθώς αυτά τα πλοία θεωρούνται οι σύγχρονες «μικρές φρεγάτες» του Ελληνικού πολεμικού στόλου με κορυφαίο οπλισμό όπως οι πύραυλοι επιφανείας, κατά ναυτικού στόχου Exocet Block 3, αλλά και το αντιαεροπορικό σύστημα GLMS RAM το οποίο με εικοσιένα βλήματα μπορεί να καταφέρει τη μεγαλύτερη προστασία στο πλοίο από αεροπορική επίθεση ενώ ταυτόχρονα μια αεροπορία, γνωρίζοντας την ύπαρξη ενός τέτοιου πλοίου με αυτές τις δυνατότητες θα φροντίσει να πετά πολλά πόδια από την επιφάνεια της θάλασσας για τον φόβο εγκλωβισμού από τ’ αντιαεροπορικά βλήματα. 

Όμως και στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού επιθυμούν την απεμπλοκή του θέματος καθώς το ίδιο το επιτελείο από την αρχή είχε αναλάβει τα ημερομίσθια και τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων και όλων των υλικών που είναι απαραίτητες για το πλοίο. Μάλιστα τονίζουν πως πρέπει να ολοκληρωθεί αυτή η κατάσταση διότι θέλουν ν’ ακολουθήσουν όλες οι στατικές δοκιμές αλλά και εν πλω μιας και οι πυραυλάκατοι είναι από τις μονάδες των ταχέων σκαφών που αποτελούν τμήμα της ραχοκοκαλιάς του στόλου ειδικά αυτή την περίοδο που το Πολεμικό Ναυτικό ήδη έχει αναλάβει πολλές και σύνθετες αποστολές ώστε ν’ αντιμετωπίσει στο μέλλον οτιδήποτε χρειαστεί.


Πηγή: https://hellasjournal.com/2018/07/quot-odysseia-quot-gia-tin-pyraylakato-quot-karathanasis-quot-giati-den-echei-paralifthei-apo-to-naytiko/
6/7/2018





11.
Belh@rra στο Αιγαίο. Θα φτάσουν έγκαιρα;

Η είδηση της συζήτησης για την συζήτηση αγοράς φρεγατών κλάσης Belh@rra από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό είναι μάλλον «κοινό μυστικό» εδώ και αρκετό καιρό. Η είδηση είχε μεταδοθεί στις αρχές του χρόνου, και είχε ένα πολύ ενδιαφέρον χαρακτηριστικό. Συνοδευόταν και από την απάντηση στο ερώτημα «που θα βρεθούν τα λεφτά βρε παιδιά», γιατί ως γνωστόν οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν «έχουν μαντήλι να κλάψουν», όχι να αγοράσουν υπερσύγχρονες ψηφιακές φρεγάτες.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ NAVAL GROUP, ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΡΙΑΣ ΤΩΝ BELH@ARRA, ΜΕ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΜΥΝΤΙΚΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΩΝ

Για του λόγου το αληθές, οι κορυφαίες φρεγάτες του Στόλου, οι τέσσερις MEKO200HN, θα προικοδοτηθούν με μόλις 100 (ως 120) εκ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό τους! Μα 100 εκ ευρώ απαιτεί το κάθε πλοίο, όχι και τα τέσσερα μαζί! Πως λοιπόν θα πληρωθούν, οι κορυφαίες φρεγάτες στον κόσμο αυτή την στιγμή, που μπορεί να κοστίσουν ανάμεσα στα 500 εκ και 1 δις ευρώ έκαστη;

ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
 VLS SYLVER A70 ΣΤΙΣ FTI

Το έχουμε γράψει αρκετές φορές, θα γίνει με μια «ιδέα», πιθανότατα της Γαλλικής πλευράς, με τις επιστροφές των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα που έχουν αγοράσει οι ευρωπαϊκές τράπεζες (στην περίπτωση των Belh@rra η γαλλική κεντρική τράπεζα). Μιλάμε για ένα ποσό μεταξύ 1,5 με 2 δις ευρώ σε βάθος χρόνου.


SCALP Naval/MdCN

Φυσικά οι Belh@rra δεν είναι το πιο φθηνό πλοίο του κόσμου, καθώς θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως αντίθετο, είναι το πιο ικανό πλοίο του κόσμου στην κατηγορία του. Απόλυτα ψηφιακό, με εξαιρετικά μειωμένες ανάγκες για πλήρωμα, θα φέρει τα πάνω κάτω στο Αιγαίο, καθώς κανένα τουρκικό πλοίο, σε υπηρεσία, κατασκευή ή σχεδίαση δεν μπορεί να φτάσει τις δυνατότητες της Belh@rra. Και εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε κάτι.

Όταν το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό αγοράζει πλοία, αγοράζει ότι καλύτερο και πιο καλά εξοπλισμένο υπάρχει παγκοσμίως. Αυτό μπορούμε να το δούμε με τις ΜΕΚΟ20ΗΝ (όταν αγοράστηκαν ήταν οι καλύτερες φρεγάτες πολλαπλού ρόλου), με τις Super Vita (που σήμερα τις χρησιμοποιούμε και σε αποστολές που χρειάζονται … φρεγάτες), και τα υποβρύχια 214ΗΝ (τα πλέον προηγμένα σε υπηρεσία παγκοσμίως, μέχρι την είσοδο σε υπηρεσία των 214TN).



Belh@rra σε ρόλο game changer λοιπόν, με Aster 30, SCALP Naval, και προηγμένα συστήματα ESM/ECM. Και φυσικά ένα ραντάρ AESA Sea Fire 500. Για το τελευταίο έχουμε γράψει τα εξής:

«η πραγματική τεχνολογική «επανάσταση» στο Αιγαίο μπορεί να έλθει μόνο με την έλευση του SF-500 (Sea Fire 500) ζώνης συχνοτήτων «S» (2-4 GHz). Υπενθυμίζεται ότι το σύστημα αυτό προτάθηκε για πρώτη φορά το 2012 στο πλαίσιο του προγράμματος φρεγατών FREMM-ER, αλλά τελικά επιλέχθηκε από το Γαλλικό Ναυτικό η έκδοση FREDA ως πιο συμβατική και χαμηλού κόστους λύση με το ενισχυμένο ραντάρ Herakles. Η γαλλική πλευρά εμμένει στη χρήση της ζώνης συχνοτήτων «S» (2-4 GHz), που χρησιμοποιείται και στο Herakles (αλλά και από το SPY-1D στα πλοία AEGIS του Αμερικανικού Ναυτικού), ως έναν καλό συμβιβασμό για την κάλυψη των απαιτήσεων εμβέλειας αποκάλυψης και ακρίβειας από ραντάρ MFR.




To US Navy χρησιμοποιεί και τη ζώνη «X» για καθοδήγηση βλημάτων SM-2, που δεν είναι ωστόσο απαραίτητη στο ASTER. Συγκρίνοντας με τη ζώνη «X» (8-12 GHz) των APAR και SPY-3, η Thales θεωρεί ότι η ζώνη «S» παρέχει ικανοποιητικές επιδόσεις εμβέλειας αποκάλυψης στόχων (κάτι όμως που πρέπει να εξεταστεί πλέον υπό το πρίσμα του γεγονότος ότι μπαίνουν στην εικόνα και τα ίχνη stealth, για τα οποία η ζώνη «X» επιτυγχάνει υψηλές επιδόσεις αποκάλυψης). Είναι όμως ικανοποιητική και σε παράκτιο περιβάλλον (littoral) ή κατά χαμηλά ιπτάμενων στόχων σε κατάσταση θάλασσας με μέτριο έως ισχυρό κυματισμό, ενώ αντίθετα η ζώνη «Χ» παρέχει καλύτερες επιδόσεις σε χαμηλό κυματισμό και καλές καιρικές συνθήκες. Σύμφωνα με την Thales, λόγω της χρήσης της ζώνης «S», δεν απαιτείται η παρουσία ραντάρ VSR (L band) κατά τα πρότυπα των πλοίων AEGIS.

ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΡΑΝΤΑΡ SEA FIRE ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΟΠΛΙΣΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ BELH@RRA (ΒΙΝΤΕΟ-FACTSHEET)

Το SF-500 είναι ένα πλήρως ψηφιακό 3D ραντάρ AESA που χρησιμοποιεί τέσσερις σταθερές διατάξεις κεραιών με στοιχεία Tx/Rx κατασκευασμένα από Νιτρίδιο του Γαλλίου (GaN), τα οποία παρέχουν μια σειρά από πλεονεκτήματα σε σχέση με την «παραδοσιακή» χρήση στοιχείων Αρσενιούχου Γαλλίου (GaAs). Συγκεκριμένα, προσφέρουν μεγαλύτερη ισχύ εξόδου στο ραντάρ με αποτέλεσμα την αύξηση της εμβέλειας εντοπισμού και ιχνηλάτησης που επιτυγχάνεται με μικρότερο μέγεθος ολοκληρωμένου κυκλώματος. Το SF-500 καλύπτει εναέριο χώρο μεγαλύτερο των 500+ km για στόχους TBM ή 400+ km για αεροδυναμικούς στόχους σε τόξο 360 μοιρών (με συνεχή κάλυψη σε αζιμούθιο, αφού σε σύγκριση με τα Herakles και Kronos δεν απαιτείται μηχανική περιστροφή της κεραίας) και 90 μοίρες σε ανύψωση. Για στόχους επιφανείας η εμβέλεια φθάνει τα 80+ km, ενώ μπορεί να επεξεργάζεται περισσότερα από 800 ίχνη. Κάθε πλαίσιο στοιχειοκεραίας αποτελείται από 12 module με 8 υπομονάδες έκαστο (96 συνολικά) και σχηματίζει περισσότερες από 100 δέσμες εξασφαλίζοντας υψηλό ρυθμό ανανέωσης στοιχείων και πολύ υψηλές δυνατότητες ιχνηλάτησης.


Aster 15 & 30

Το ραντάρ έχει τρεις διαμορφώσεις: έρευνα όγκου, έρευνα ορίζοντα, ιχνηλάτηση, και παρέχει μεγάλο εύρος ζώνης λειτουργίας, υψηλές επιδόσεις σε παράκτιο περιβάλλον, αντιμετωπίζει UAV, ίχνη χαμηλής ή υπερηχητικής ταχύτητας καθώς και στόχους μικρού RCS. Παρέχει επίσης πλήρη υποστήριξη βολής βλημάτων ASTER 30 και ASTER 30B1NT, προσθέτοντας στις επιδόσεις τού πλοίου-φορέα και ATBM (χωρίς εξωτερική υπόδειξη στόχου-cueing). H σχεδίαση είναι σπονδυλωτή και επεκτάσιμη και έτσι καθιστά εύκολη την αποκατάσταση αστοχιών, τις αναγκαίες αναβαθμίσεις και την παροχή διαφορετικών διαμορφώσεων διάταξης για διάφορα μεγέθη πλοίων: κορβέτες, φρεγάτες ή αντιτορπιλικά. Το πρωτότυπο ραντάρ θα είναι προς παράδοση για δοκιμές το 2018 και έτοιμο να ενσωματωθεί στη νέα κλάση το 2020. »

ASTER 15/30, GAME CHANGER ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ (VIDEO)

H ύπαρξη πλοίων με ραντάρ επιπέδου SF-500 στο Αιγαίο θα φέρει δραματικές ανακατατάξεις στην Ισορροπία Δυνάμεων, ειδικά αν θα συνδυαστεί με πυραύλους Aster 30B1NT. Στα όπλα της FTI αλλά και της νέας ιταλικής Φ/Γ PPA (Pattugliatore Polivalente d’Altura) θα προστεθεί και ο υπό ανάπτυξη ASTER 30B1NT, ο οποίος θα είναι έτοιμος το 2023, συμπίπτοντας με την παράδοση της FTI. Το νέο βλήμα θα προσδώσει ευρύτερες δυνατότητες ATBM συγκριτικά με τον ASTER 30B1 διατηρώντας το μέγεθος, τον όγκο και τον κινητήρα αρχικής προώθησης του τελευταίου. H ουσιαστική αλλαγή είναι η χρήση νέου υπολογιστή ελέγχου του βλήματος και νέου ερευνητή υψηλότερης γωνιακής ανάλυσης και ζώνης συχνοτήτων Ka (26,5-40 GHz), που παρέχει μεγαλύτερη εμβέλεια πρόσκτησης στόχου, αναβαθμίζει την ανθεκτικότητα στα ECM και αυξάνει την πιθανότητα απευθείας πλήγματος στον στόχο (hit-to-kill).


Aster 30

O ASTER 30B1, που χρησιμοποιείται στο χερσαίο σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας SAMP/T, παρείχε τη δυνατότητα αντιμετώπισης βλημάτων TBM κατηγορίας Scud (βεληνεκούς 600 km), ενώ το νέο βλήμα προσθέτει δυνατότητα αντιμετώπισης βλημάτων SRBM και MRBM (βεληνεκούς 1.500 km) ή TBM με κεφαλή RV (Re-entry Vehicle). Είναι προφανές ότι η έκδοση ASTER 30B1NT δεν μπορεί να αξιοποιηθεί πλήρως χωρίς υπόδειξη στόχου (Cueing), κάτι που δεν κάνει το ραντάρ Herakles στις FREMM και FREDA αλλά ούτε και το ραντάρ Kronos στις ιταλικές FREMM. Συνεπώς θα μπορούσε να αποκτηθεί από το ΠΝ ως αντίμετρο στην έντονη δραστηριότητα της Τουρκίας στον τομέα των TBM μόνο στην περίπτωση απόκτησης της FTI. Με λίγα λόγια, οι Belh@rra στο Αιγαίο θα μπορούν να αντιμετωπίζουν και επιθέσεις από τους Yildirim/BORA, ειδικά σε συνεργασία με το σύστημα αεράμυνας και τις πυροβολαρχίες Patriot.

«Βάπτισμα Πυρός» για τον SCALP-Naval (MdCN), video

Φυσικά οι Belh@rra θα μπορούν να εξοπλιστούν και με πυραύλους SCALP Naval, ενώ θα φέρουν και τους προηγμένους MM40 Exocet BlockIII. Ουσιαστικά θα μιλάμε για ένα πλοίο με εξαιρετικές δυνατότητες, αντάξιο του Πολεμικού μας Ναυτικού, που θα υπηρετήσει για πολλές δεκαετίες, επαναφέροντας την ποιοτική υπεροχή στην χώρα μας.



Καλά όλα αυτά, αλλά σε πολλούς, όχι άδικα, ακούγονται σαν ευχολόγιο. Καταρχάς θα πρέπει να δούμε ΑΝ θα προχωρήσει αυτή η προμήθεια. Οι Γερμανοί, που μας έχουν δανείσει λίγα περισσότερα χρήματα από τους Γάλλους, προφανώς θα αντιδράσουν στην προοπτική της χρήσης των κερδών των ομολόγων από την Ελλάδα για αγορά γαλλικών πλοίων. Ελπίζουμε πως η γαλλική κυβέρνηση θα καταφέρει να ξεπεράσει τον «γερμανικό» σκόπελο, και να μην μιλάμε για γερμανική «τορπίλη».

DP: Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΖΗΤΑ ΓΙΑ ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΦΡΕΓΑΤΕΣ BELH@RRA®,
 ΟΧΙ FREMM!

Κατά δεύτερον, ελπίζουμε τα χρήματα των επιστροφών να μην αποφασιστεί τελευταία στιγμή να γίνουν «παροχές», γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το πολύ μέχρι το 2019 θα έχουμε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις. Φυσικά οι Γάλλοι δεν θα δώσουν τα χρήματα των ομολόγων για προσλήψεις στο Δημόσιο, αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις κατάφερναν να είναι πολύ πειστικές τα τελευταία 9 χρόνια.

Κατά τρίτον, τα χρήματα επαρκούν μόλις για 2 φρεγάτες, και χρειαζόμαστε τουλάχιστον άλλες 4. Οι πληροφορίες μιλούν για 2+2, που θεωρούσαμε μέχρι το «φιάσκο FREMM» πως ήταν 2 FREMM άμεσα, και 2 Belh@rra στο μέλλον. Μάλλον πια μιλάμε για 2 Belh@rra +2 στο μέλλον, καθώς το 6 είναι πολύ «μαγικός» αριθμός για να πιαστεί με τα σημερινά δεδομένα. Κάθε Belh@arra δεν θα ξεπεράσει τα 500-600 εκ ευρώ, αλλά αν προσθέσουμε προηγμένα όπλα σε ικανό αριθμό το ποσό θα φτάσει τα 700 ή 800 εκ., αν όχι 1 δις ευρώ.

Το 2030 θα ολοκληρωθεί το πρόγραμμα κατασκευής
 των γαλλικών φρεγατών FTI

Αφού λυθούν όλα αυτά, το θέμα είναι το ΠΟΤΕ; Οι 3 μη εκσυγχρονισμένες Kortenaer πλέουν με «δανεικό» χρόνο, και η χρησιμότητά τους σε μια μελλοντική σύγκρουση είναι περιορισμένη. Μόνο τα πληρώματά τους γνωρίζουν την υπεράνθρωπη προσπάθεια που καταβάλλεται για να μείνουν τα πλοία ετοιμοπόλεμα, με συστήματα που λειτουργούν χωρίς εκσυγχρονισμό για 40 χρόνια. Συνεπώς, τα πλοία αυτά, που έπρεπε ήδη να έχουν παροπλιστεί, θα πρέπει να μείνουν σε υπηρεσία για άλλα 6 ή 7 χρόνια, καθώς η πρώτη Belh@rra θα μπει σε υπηρεσία το 2023 (παράδοση, αν υπογράψουμε άμεσα ίσως να είναι το 2022, κι αυτό με την προϋπόθεση να πάρουμε το πρώτο πλοίο της κλάσης).

Ακόμη όμως κι έτσι να γίνει, το 2023 το πρόγραμμα MILGEM θα είναι σε πλήρη «απόδοση», και θα μπαίνουν σε υπηρεσία οι 8 φρεγάτες «Ι» (Instambul , TF-100) και θα ετοιμάζονται να μπουν οι 4 φρεγάτες αεράμυνας TF-2000. Συνεπώς το ΠΝ δεν θα πρέπει να έχει να αντιπαρατάξει τις εκσυγχρονισμένες S, και τις -ελπίζουμε σύντομα- εκσυγχρονισμένες ΜΕΚΟ200ΗΝ-UPG. Την ίδια στιγμή θα συνεχίζουν να επιχειρούν οι εκσυγχρονισμένες MEKO200TN και O.H.Perry.

ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝ ΜΕ ΦΡΕΓΑΤΕΣ LA FAYETTE ΠΡΟΣ ΑΜΕΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ Ή/ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΗ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΕΝΩΝ KORTENAER;

Υπάρχει ένα κενό ισχύος, που πρέπει να καλυφθεί. Θεωρητικά, το κενό αυτό θα το κάλυπταν οι FREMM, που βάσει των πληροφοριών θα τις παραλαμβάναμε οσονούπω. Τελικά ελληνική FREMM μέσα στο καλοκαίρι του 2018 ήταν ένα όνειρο θερινής νυχτός. Έχουμε γράψει τόσα πολλά για το θέμα, που δεν πρέπει να σας κουράσουμε (και στεναχωρήσουμε) άλλο. Μια λύση όμως θα ήταν η παραλαβή άμεσα, δυο φρεγατών κλάσης LaFayette. Οι τελευταίες, όντας πολύ πιο σύγχρονες από τις 3 μη εκσυγχρονισμένες S, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν άμεσα σαν εισαγωγή του ΠΝ σε γαλλικά πλοία, και την επόμενη δεκαετία, όταν θα έμπαιναν σε υπηρεσία οι Belh@rra να εκσυγχρονιστούν λαμβάνοντας κοινά οπλικά συστήματα και άλλους αισθητήρες.

Flight and Space

https://www.ptisidiastima.com/belhrra-in-aegean-will-arrive-on-time/
5/7/2018



 12.
Belharra: Οι νέες stealth φρεγάτες 
που προβάρουν την γαλανόλευκη- ΒΙΝΤΕΟ, ΦΩΤΟ. 

Στην έκθεση Euronaval 2016 στο Παρίσι-Le Bourget, η DCNS προχώρησε στα αποκαλυπτήρια της BELHARRA ή BELH@RRA όπως είναι το "βαφτιστικό", της νέας ψηφιακής φρεγάτας, με εκτόπισμα 4.000 τόνων. Η συγκεκριμένη κλάση φρεγατών βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του ΓΕΝ για την επόμενη γενιά φρεγατών του ΠΝ. Ας δούμε λοιπόν τις δυνατότητες της νέας γαλλικής φρεγάτας.

Η νέα φρεγάτα που κατασκευάστηκε για τη διεθνή αγορά. Με τη φρεγάτα BELH@RRA, η DCNS προτίθεται να συνεχίσει την επιτυχία που απολαμβάνουν στην ναυτική αγορά οι φρεγάτες της κλάσης La Fayette, με πάνω από είκοσι μονάδες που έχουν πωληθεί σε τέσσερις ναυτικές δυνάμεις. 

Η DCNS ολοκληρώνει τη γκάμα πολεμικών πλοίων που προσφέρει τοποθετώντας ένα σκάφος τελευταίας γενιάς μεταξύ της φρεγάτας πολλαπλών αποστολών κλάσης FREMM με εκτόπισμα 6000 τόνων και εκείνου των κορβετών κλάσης GOWIND των 2.500 έως 3.000 τόνων. Με τη φρεγάτα BELHARRA, η DCNS ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των ναυτικών δυνάμεων που αναζητούν μια συμπαγή φρεγάτα, ικανή να εξασφαλίζει αποστολές μεγάλης εμβέλειας, που μπορούν να επιχειρήσουν αυτόνομα ή ενσωματωμένες σε ναυτική δύναμη, στην ανοικτή θάλασσα ή στο πλαίσιο αποστολών επιτήρησης των ακτών σε ένα πυκνό και εχθρικό περιβάλλον. 

Η νέα φρεγάτα BELHARRA προσφέρει ασύγκριτη επίγνωση της τακτικής κατάστασης η οποία είναι δίχως αντίπαλο στην διεθνή ναυτική αγορά και απλοποιημένη επιχειρησιακή αξιοποίηση, τα οποία είναι όλα καρπός των τεχνολογικών εξελίξεων των τελευταίων ετών. Δέκα χρόνια μετά τις πρώτες σχεδιαστικές μελέτες για τη φρεγάτα FREMM, η τελευταία φρεγάτα της DCNS αξιοποιεί επίσης την εμπειρία του Γαλλικού Ναυτικού με αυτό το σκάφος σε μεγάλο αριθμό θεάτρων επιχειρήσεων. 

Χάρη στην αρχιτεκτονική και την ευελιξία του συστήματος διαχείρισης μάχης SETIS της DCNS, που αποδεικνύει την επιχειρησιακή του αξία στις φρεγάτες FREMM και στις κορβέτες GOWIND, η φρεγάτα BELHARRA θα ανταποκρίνεται στις συγκεκριμένες ανάγκες των ναυτικών πελατών σε όλους τους τομείς του σύγχρονου ναυτικού πολέμου. 

Η νέα φρεγάτα θα προσφέρει κορυφαίες επιδόσεις στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο, μια άνευ προηγουμένου ικανότητα ανίχνευσης αεροσκαφών και ενισχυμένη ικανότητα πολέμου επιφάνειας-αέρος. Αποτελεί δηλαδή μία πλατφόρμα πολλαπλών αποστολών, στην οποία θα προστεθούν επίσης ικανότητες που ανταποκρίνονται σε νέες απειλές όπως ασύμμετρος πόλεμος ή υπεράσπιση στον κυβερνοχώρο. 

Η φρεγάτα BELHARRA επωφελείται από τις ψηφιακές τεχνολογίες. Αυτά τα χαρακτηριστικά της προσδίδουν μεγαλύτερη απόδοση στην επεξεργασία δεδομένων και ανίχνευση απειλών, ενώ παράλληλα επιτρέπουν στο πλήρωμα να επικεντρωθεί σε εργασίες με μεγαλύτερη αξία. Η ανάπτυξη ψηφιακών τεχνολογιών εγγυάται την δυνατότητα αναβάθμισης του σκάφους καθ 'όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής του. Για σχεδόν σαράντα χρόνια, ο εξοπλισμός και τα συστήματα θα μπορούν να εκσυγχρονιστούν προοδευτικά για να προσαρμοστούν στις εξελίξεις στο επιχειρησιακό πλαίσιο, τις μελλοντικές απειλές και την άφιξη νέων τεχνολογιών. 

Για την έκδοση του Γαλλικού Ναυτικού, η φρεγάτα BELHARRA έχει σχεδιαστεί για να ικανοποιεί τις ανάγκες της Γαλλίας όπως ορίζονται από το γαλλικό Υπουργείο Άμυνας: μια φρεγάτα πρώτης γραμμής κατάλληλη για ανθυποβρυχιακό πόλεμο με εκτόπισμα 4.000 τόνους εφοδιασμένη με αυξημένη ικανότητα αυτοάμυνας και ικανότητας προβολής ισχύος. 

Τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο, το σκάφος ενσωματώνει το τετραπλό ραντάρ επίπεδης κεραίας Thales Sea Fire και είναι εξοπλισμένο με βλήματα ASTER 30 από την MBDA. Η DCNS έχει ονομάσει τη νέα φρεγάτα BELH@RRA από το μοναδικό γιγαντιαίο κύμα της Ευρώπης: το Belharra. Το πρώτο "α" που μετασχηματίζεται σε ένα @ αναφέρεται στην εξαιρετικά ψηφιακή φύση της φρεγάτας που προτείνεται από την DCNS.

Δείτε παρακάτω στα βίντεο που ακολουθούν εντυπωσιακές εικόνες και ενδιαφέρουσες πληροφορίες από την γαλλική φρεγάτα:





http://www.onalert.gr/stories/belharra
-oi-nees-stealth-fregates-pou-provaroun-tin-galanoleyki/67788
6/7/2018


  Jean Bart (D 615)


 Cassard-class


BELH@RRA

13.
Σκεπτικισμός και αρνητική διάθεση στο Ναυτικό
 για τα γαλλικά Cassard.

Με σκεπτικισμό υποδέχτηκε την πρόταση της Γαλλίας το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό για την παραχώρηση δύο αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων πυραύλων κλάσης Cassard και πιο συγκεκριμένα του πλοίου Cassard (D 614) και Jean Bart (D 615) τύπου F70 AA ως μια ενδιάμεση λύση μέχρις ότου παραδοθούν οι δύο φρεγάτες τύπου Belh@rra εάν και εφόσον το ναυπηγικό αυτό πρόγραμμα μπορέσει κάποια στιγμή στο μέλλον να υλοποιηθεί.

Πιο αναλυτικά με ένα -καταρχήν- εντυπωσιακό τρόπο οι Γάλλοι προσπάθησαν σύμφωνα με το περιοδικό «Ελληνική Άμυνα & Τεχνολογία» να επιλύσουν το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το Πολεμικό Ναυτικό την τελευταία δεκαετία.

Δηλαδή, την αντικατάσταση των τριών παλαιών φρεγατών κλάσης «Έλλη» που δεν έχουν εκσυγχρονιστεί, αλλά και γενικότερα την αντικατάσταση του στόλου των έξι εκσυγχρονισμένων και των τριών που δεν εκσυγχρονίστηκαν φρεγατών κλάσης «Έλλη», οι οποίες το 2021 θα κλείνουν κατά μέσο όρο 40 χρόνια σε υπηρεσία, όταν το μέγιστο όριο επιχειρησιακής ζωής που οι περισσότερες ναυτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ αποδέχονται είναι 30-35 χρόνια.

Για την Ιστορία η ηλικία των 13 φρεγατών κλάσης «Έλλη» σήμερα είναι:


• (F-460) Αιγαίον 38 ετών
• (F-459) Αδρίας 39 ετών
• (F-450) Έλλη 37 ετών
• (F-464) Κανάρης 35 ετών
• (F-462) Κουντουριώτης 40 ετών
• (F-451) Λήμνος 36 ετών
• (F-461) Ναυαρίνον 38 ετών
• (F-466) Νικηφόρος Φωκάς 36 ετών
• (F-465) Θεμιστοκλής 36 ετών

Όπως φαίνεται από την γαλλική πρόταση, το Παρίσι προσπάθησε με τις δύο φρεγάτες κατευθυνόμενων πυραύλων κλάσης Cassard να καλύψει τις επείγουσες ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού,  έως ότου η Ελλάδα προχωρήσει στην παραγγελία και εν τέλει την παραλαβή των δύο Belh@rra και παραλάβει το πρώτο πλοίο την περίοδο 2026-2027.

Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, η ναυπήγηση του πρώτου πλοίου τύπου Belh@rra για το Γαλλικό Ναυτικό πρόκειται να ξεκινήσει εκτός απροόπτου στα τέλη του 2020-2021 και να παραδοθεί σε υπηρεσία το 2025, με καθέλκυση το 2023.

Πληροφορίες βέβαια αναφέρουν ότι το πλοίο δεν έχει καν ολοκληρώσει τη φάση της αρχικής σχεδίασης και αφού αυτό συμβεί θα περάσει στη σχεδίαση ναυπήγησης από το σχεδιαστικό γραφείο του ναυπηγείου που θα το κατασκευάσει, δηλαδή στη Lorient.

Όπως γίνεται αντιληπτό, ακόμη κι αν τα γαλλικά ναυπηγεία ξεκινούσαν τη ναυπήγηση της ελληνικής Belh@rra το 2021-2022 (σύμφωνα με νεώτερες πληροφορίες, η ναυπήγηση της πρώτης Belh@rra για το Γαλλικό Ναυτικό θα ξεκινήσει το 2020-2021), το συγκεκριμένο πλοίο θα παραδινόταν στο Πολεμικό Ναυτικό χωρίς απρόοπτα το 2028-2029 δηλαδή σε 10-11 περίπου χρόνια από σήμερα, χωρίς να υπολογίσει κανείς τις καθυστερήσεις και τα προβλήματα που συνήθως ανακύπτουν σε νέες σχεδιάσεις.

Εξαιτίας αυτού του τεράστιου χρονικού κενού και με δεδομένο ότι μέχρι το 2021 ο ετήσιος ελληνικός προϋπολογισμός θα κυμαίνεται στα 600 εκατ. ευρώ το χρόνο, η μόνη πιθανότητα ανανέωσης του Στόλου, εάν δεν προκύψουν άλλες λύσεις, είναι η αξιοποίηση των κερδών των ελληνικών ομολόγων των προγραμμάτων SMP και ANFA που διαθέτει η Γαλλία (περίπου 1,5-2 δις ευρώ, από συνολικά 4,8 δις ευρώ σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση του Έλληνα πρωθυπουργού).

Φυσικά σημαντικά κέρδη κατέχει από τα ελληνικά ομόλογα και η Γερμανία και η Ιταλία και η Ολλανδία, όμως ήταν το Παρίσι που είχε την ιδέα να προωθήσει το συγκεκριμένο μοντέλο αξιοποίησης αυτών των χρημάτων κατά αυτό τον τρόπο.

Έτσι στο πλαίσιο της προσπάθειας των Γάλλων να προωθήσουν την Belh@rra στο Πολεμικό Ναυτικό ήρθε στο προσκήνιο η συγκεκριμένη πρόταση, η οποία όμως όπως αναφέρθηκε παραπάνω δεν είχε όπως ανέμεναν οι Γάλλοι την ευνοϊκή αντιμετώπιση του Πολεμικού Ναυτικού. Οι λόγοι για τους οποίους το Ναυτικό δεν φαίνεται να δέχεται την γαλλική πρόταση είναι βασικά τρεις.

Πρώτον, τα πλοία Cassard (D 614) και Jean Bart (D 615) είναι ήδη 30 και 27 ετών αντίστοιχα και οδεύουν προς απόσυρση σύντομα. Ακόμη και εάν το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσιζε να τα αποκτήσει, θα χρειαζόταν τουλάχιστον ένα έτος ίσως και δύο για την αποδοχή τους και ένταξη τους στο δυναμικό του.

Κι αυτό διότι θα πρέπει πρώτα να περάσουν από ναυπηγικό έλεγχο, να ελεγχθούν τα υποσυστήματά του και η διαλειτουργικότητα τους, να εκπαιδευτεί το πλήρωμα του πλοίου που φτάνει τα 250 άτομα, να εκπαιδευτούν οι μηχανικοί του Πολεμικού Ναυτικού να δημιουργηθεί η αναγκαία υποδομή υποστήριξης του πλοίου (αποθήκες ανταλλακτικών, συντήρηση υποσυστημάτων κλπ).

Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν το Πολεμικό Ναυτικό αγόρασε τις μεταχειρισμένες φρεγάτες κλάσης Kortenaer από το Ολλανδικό Ναυτικό, τα πλοία τότε είχαν ηλικία από 13-20 ετών.

Ειδικότερα στο ζήτημα του ελέγχου για το κατά πόσο αξιόπλοα είναι οι δύο φρεγάτες κλάσης Cassard αξίζει να επισημανθεί ότι σύμφωνα με την ιστοσελίδα Navy Recognition το 2002 εφαρμόστηκε στα δύο πλοία πρόγραμμα βελτίωσης του σκάφους με διαμήκη ενίσχυση των δύο πλευρών του με χάλυβα βάρους 120 τόνων, λόγω ρωγμών που εντοπίστηκαν, καθώς και με την αύξηση του έρματος κατά 210 τόνους.

Δεύτερον, τα πλοία είναι εξοπλισμένα με ένα μονό εκτοξευτή Μk 13 mod 5 αμερικανικής κατασκευής, ο οποίος χρησιμοποιεί τον πύραυλο Standard SM-1ΜR του οποίου η παραγωγή όμως σταμάτησε πριν από πολλές δεκαετίες και είχε ως αποτέλεσμα την περικοπή του ναυπηγικού προγράμματος των φρεγατών κλάσης Cassard από τέσσερα  σε δύο πλοία.

Ο πύραυλος Standard SM-1ΜR επιτυγχάνει μέγιστη ταχύτητα Mach 2, μέγιστη εμβέλεια 45 χλμ τη στιγμή που ο RIM-162 ESSM που εξοπλίζει τις τέσσερις MEKO 200HN Mod3 επιτυγχάνει μέγιστη ταχύτητα Mach 4+ και μέγιστη εμβέλεια 50+χλμ.

Είναι πύραυλος που το Πολεμικό Ναυτικό διέθετε στα αντιτορπιλικά Charles F. Adams που είχαν παραχωρηθεί από από τις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’80 και όταν αποσύρθηκαν είχαν καταβληθεί μεγάλα ποσά για την απενεργοποίησή τους.

Στην πραγματικότητα ο πύραυλος Standard SM-1ΜR δεν προσφέρει κάτι περισσότερο από αυτό που ήδη διαθέτει το Πολεμικό Ναυτικό, ενώ δεν θα πρέπει να αγνοηθεί το γεγονός ότι η πλέον σύγχρονη έκδοση του η SM-1 Medium Range Blocks VI/VIA/VIB, RIM-66E αποσύρθηκε από το Αμερικανικό Ναυτικό το 2003 πριν δηλαδή από 15 χρόνια και αναμένεται να αποσυρθεί από τις Ναυτικές δυνάμεις που το χρησιμοποιούν ακόμα το 2020 δηλαδή σε λιγότερο από δύο χρόνια από σήμερα…

Τρίτον και το πλέον σημαντικό είναι το κόστος της αποδοχής και ένταξης σε υπηρεσία αυτών των δύο πλοίων για μόλις 8-10 χρόνια (κατασκευασμένα στα τέλη της δεκαετίας του ’80) με μικρό σχετικά επιχειρησιακό όφελος. Μια τέτοια επένδυση θα απορροφούσε σημαντικά και πολύτιμα κεφάλαια του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο πασχίσει να διατηρήσει τις υπάρχουσες μονάδες του σε επιχειρησιακή ετοιμότητα 365 ημέρες το χρόνο με περιορισμένους πόρους.

Με λίγα λόγια, τα δύο αυτά πλοία ήρθα πολύ αργά για το Πολεμικό Ναυτικό και δεν μπορούν να προσφέρουν κάτι περισσότερο από αυτό που διαθέτει σήμερα. Εάν επιθυμούμε να αγοράσουμε τις Belh@rra για επιχειρησιακούς αλλά και για γεωπολιτικούς λόγους έχειν καλώς. Όμως θα πρέπει να θυμόμαστε κάτι πολύ σημαντικό.

Το Πολεμικό Ναυτικό θα πρέπει μέσα στα επόμενα 10 χρόνια να αντικαταστήσει 9 πλοία και από όσα είναι γνωστά, τα χρήματα που οι Γάλλοι μπορούν να μας δώσουν φτάνουν για την ναυπήγηση δύο μόνο Belh@rra, αφού με βάση το συμβόλαιο που απέσπασε το 2017 η Naval Group από το Γαλλικό Ναυτικό για την ναυπήγηση πέντε πλοίων, η κάθε μονάδα θα κοστίσει 760 εκατ. ευρώ κατ’ ελάχιστο.

Θα είναι εξοπλισμένη με δύο κάθετους οκταπλούς εκτοξευτές Sylver A50 που φέρουν συνολικά 16 πυραύλους Aster 30 και δύο κάθετους οκταπλούς εκτοξευτές Sylver A35 (με πρόβλεψη να τοποθετηθούν σε αυτούς αργότερα 16 πύραυλοι MICA VL).

Σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού για τις FREMM HN, τα πλοία θα έπρεπε να είναι εξοπλισμένα με έξι τετραπλούς κάθετους εκτοξευτές Sylver A35 με συνολικά 24 κάθετα εκτοξευόμενα βλήματα MICA VL, τρεις οκταπλούς κάθετους εκτοξευτές τύπου Sylver A50 για 24 πυραύλους Aster-30 Block 0, και ένα κάθετο οκταπλό εκτοξευτή τύπου Sylver A70 για οκτώ πυραύλους Scalp Naval.

Εάν τελικώς το ελληνικό κράτος  αγοράσεις τις φρεγάτες Belh@rra και υιοθετηθούν και οι παραπάνω απαιτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού, τότε σίγουρα το κόστος του πλοίου ανά μονάδα θα αυξηθεί πάνω από τα 760 εκατ. ευρώ, γεγονός που σημαίνει ότι η ναυπήγηση των δύο πλοίων θα απορροφήσει το σύνολο των κερδών των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν οι Γάλλοι.

Και μπορεί η επιλογή του πλοίου ως οπλικό σύστημα να είναι εξαιρετική σύμφωνα με τα παραπάνω δεδομένα και υπό την προϋπόθεση ότι το αποτέλεσμα θα δικαιώσει τις φιλοδοξίες, το μεγάλο ερώτημα που ανακύπτει, είναι τι θα κάνει το Πολεμικό Ναυτικό με το ζήτημα της αντικατάστασης των υπολοίπων επτά φρεγατών κλάσης Kortenaer, οι οποίες έχουν το μέγιστο 10 χρόνια ακόμη επιχειρησιακής ζωής.

Με απλά λόγια, μήπως το Πολεμικό Ναυτικό θα έπρεπε να σχεδιάσει το μέλλον του βασιζόμενο σε δύο προγράμματα, πρώτον στην ναυπήγηση των δύο Belh@rra που μαζί με τις εκσυγχρονισμένες MEKO 200HN Mod3 θα μπορούσαν να συγκροτήσουν το Στόλο της Αν. Μεσογείου και δεύτερον στην διαχρονική ναυπήγηση 4+4 σαφώς χαμηλότερου κόστος φρεγατών για το Αιγαίο, εξοπλισμένες με δοκιμασμένα και ήδη υπάρχοντα στο οπλοστάσιο του Πολεμικού Ναυτικού συστήματα.

Η μελλοντική ενδεχόμενη απόκτηση των δύο Belh@rra από το Πολεμικό Ναυτικό θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα για τη ναυτική ισχύ της χώρας, αφού το Πολεμικό Ναυτικό θα αποκτήσει ίσως ένα από τα καλύτερα πολεμικά πλοία που η ευρωπαϊκή ναυπηγική και πολεμική βιομηχανία θα διαθέτει.

Το ζήτημα όμως είναι ότι τα δύο πλοία είναι δραματικά πολύ λίγα για να αποδώσουν σε υπολογίσιμα αποτελέσματα την τεράστια επένδυση του ελληνικού κράτους, δεδομένης της σταδιακής απόσυρσης μέχρι το 2030 των εννέα φρεγατών κλάσης Kortenaer που θα οδηγήσει το Πολεμικό Ναυτικό σε ένα Στόλο μόλις 6 φρεγατών (4 MEKO 200HN Mod3 και 2 Belh@rra) για ολόκληρο το Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο.

Επομένως, μήπως θα έπρεπε να εξεταστεί η σχεδίαση ενός δεύτερου προγράμματος για την ναυπήγηση περισσότερων πλοίων μικρότερων δυνατοτήτων(;) και χαμηλότερου κόστους με χρηματοδότηση από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης.

Μήπως θα έπρεπε να μελετήσουμε το πρότυπο της διαμόρφωσης του ναυπηγικού προγράμματος του Βασιλικού Ναυτικού που επέλεξε δύο τύπους πλοίων για τον μελλοντικό του Στόλο, την ακριβή φρεγάτα Type 26 και την χαμηλότερου κόστους Type 31e διασώζοντας έτσι την επιθυμητή επιχειρησιακή οροφή του Στόλου, εντός των οικονομικών πλαισίων που η Βρετανική κυβέρνηση είχε ορίσει;

Του Γιώργου Τσιμπούκη

https://www.defence-point.gr/news/
skeptikismos-ke-arnitiki-diathesi-sto-naftiko-gia-ta-gallika-cassard
9/7/2018



14.
Νέα αποβατικά σκάφη χρειάζονται οι Έλληνες Πεζοναύτες: 
Τι άλλο ζητάμε από τις ΗΠΑ;

Από τα αποβατικά σκάφη της Νορμανδίας, η Ελλάδα επιχειρεί να περάσει εν έτη 2018 στη νέα εποχή μιας και τα παρωχημένα αποβατικά πλοιάρια (ΑΒΑΚ) αισίως έχουν ξεπεράσει τα 60 και πλέον χρόνια ζωής. 

Σύμφωνα με πηγές από το Ελληνικό Πεντάγωνο σε ερωτηματικό έγγραφο (LOR) προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, ανάμεσα σε μια σειρά υλικών που ζητά η χώρα μας από τους Αμερικανούς, από τα αποθέματα που υπάρχουν, αναζητά νέου τύπου μεταχειρισμένο αποβατικό σκάφος για τους Έλληνες Πεζοναύτες της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών. 

Το ποτήρι που ξεχείλισε φαίνεται πως ήταν ορισμένες από τις τελευταίες αποβατικές ασκήσεις κατά τις οποίες διαπιστώθηκαν γι’ ακόμη μια φορά προβλήματα στη λειτουργία των υπέργηρων αποβατικών πλοιαρίων που χρησιμοποιούν για αποβατικές ενέργειες τα τμήματα των Πεζοναυτών, τα οποία όση συντήρηση και να προσπαθούν να κάνουν τα έμπειρα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού, δεν παύουν να είναι σκάφη μιας κάποιας… σεβαστής ηλικίας. 

Παρά το γεγονός πως το Πολεμικό Ναυτικό έκανε πριν χρόνια την προσπάθειά του να δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες για τα ΑΒΑΚ με την αλλαγή μηχανών, αυτό δεν αρκεί. 

Άλλωστε εδώ και πάρα πολλά χρόνια είχε τεθεί το ίδιο ακριβώς θέμα κάτω από πολλές διοικήσεις που είχαν περάσει όχι μόνο από τις Ειδικές Δυνάμεις αλλά και από Αρχηγούς τόσο του ΓΕΣ όσο και του ΓΕΕΘΑ, ωστόσο τίποτα δεν είχε αλλάξει και κανείς δεν είχε πάρει την απόφαση για να προχωρήσει αυτό το τόσο σημαντικό αίτημα που θ’ αναβάθμιζε αμέσως τις κινήσεις των Πεζοναυτών.

 Η αποβατική ενέργεια από τμήματα Πεζοναυτών, θεωρείται πλέον μια υψηλού ρίσκου επιχείρηση για τις Ένοπλες Δυνάμεις κι αυτό δεν είναι συμπέρασμα των τελευταίων ετών, είναι διαχρονικό μετά από αιματηρές αποβάσεις κατά τη μακραίωνη ιστορία. Αυτός ο λόγος σε συνδυασμό με τα υπέργηρα πλοιάρια για τις αποβάσεις, φέρνει όλο και πιο κοντά την απαίτηση για πλήρη αλλαγή σ’ αυτό τον τομέα.

 Στο Ελληνικό Πεντάγωνο αναμένουν την απάντηση και γι’ αυτό το όπλο καθώς το θεωρούν άκρως σημαντικό καθώς η Ελληνική ακτογραμμή στο ανατολικό Αιγαίο είναι πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων. 

Ο μακρύς κατάλογος που έφτασε στην Αμερική

 Εκτός των αποβατικών σκαφών που συγκαταλέγονται στο ερωτηματικό έγγραφο προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ίδιες πηγές σημείωναν πως σ’ αυτόν συμπεριλαμβάνονται πάρα πολλά ανταλλακτικά που αφορούν σχεδόν τα πάντα με ό,τι έχει στο οπλοστάσιό της η χώρα μας.

 Έτσι επειδή ακριβώς οι ΗΠΑ αποσύρουν πολλά οπλικά συστήματα, όχι γιατί δεν είναι αξιόπιστα ή ότι είναι πλέον παρωχημένα, αλλά επειδή μπορεί να τα αντικαθιστά με νέο υλικό, η χώρα μας προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις όποιες καλές σχέσεις έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια και με αυτό το γνώμονα, θέλει τις Ηνωμένες Πολιτείες αρωγό στην προσπάθεια αναβάθμισης των Ενόπλων Δυνάμεων. 

Στο έγγραφο μαθαίνουμε πως υπάρχουν ερωτήσεις για ανταλλακτικά που αφορούν ελικόπτερα της Αεροπορίας Στρατού, για μεταγωγικά αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας αλλά και ερωτήσεις για πλοία για τα οποία τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων δεν ήθελαν να πουν περισσότερες λεπτομέρειες. 

Πάντως μια προσέγγιση που έγινε για παραχώρηση ελικοπτέρων τύπου Black Hawk, ένα από τα κορυφαία ελικόπτερα σε παγκόσμιο επίπεδο, οι Έλληνες επιθεωρητές που είδαν αυτό το υλικό το έχουν απορρίψει καθώς πρόκειται για πτητικά μέσα που έχουν χρησιμοποιηθεί πάρα πολλές ώρες από τις ειδικές δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών και η όποια συντήρησή τους θεωρήθηκε άκρως απαγορευτική.

  Ρεπορτάζ: Hellas Journal 

  https://hellasjournal.com/2018/07/nea-apovatika-skafi
-chreiazontai-oi-ellines-pezonaytes-ti-allo-zitame-apo-tis-ipa/
7/7/2018



  15.
O Ελληνικός Στρατός προμηθεύεται 25 UAV 
και τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό σταθμών βάσης.

Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, στο πλαίσιο Πρόσκλησης που αναμένεται να εκδοθεί από την Ειδική Υπηρεσία Συντονισμού και Διαχείρισης Προγραμμάτων Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης και Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας και άλλων πόρων (Ε.Υ.ΣΥ.Δ. Τ.Α.Μ.Ε.Τ.Ε.Α.Π.), του Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, στην οποία το ΥΠΕΘΑ θα είναι δικαιούχος, επιδιώκεται η βελτίωση του επιπέδου της ασφάλειας και της καταπολέμησης της λαθρομετανάστευσης, καθώς και η ενίσχυση των ελέγχων και της επιτήρησης των εξωτερικών συνόρων.

Τα συστήματα θα προμηθευθούν στα πλαίσια έργου συγχρηματοδοτούμενου από κεφάλαια της Ε.Ε. Το αντικείμενο του εν λόγω έργου, αφορά στην προμήθεια συστημάτων μη επανδρωμένου αεροσκάφους, τύπου Drone όπως αναφέρεται, καθώς και στην προμήθεια κατάλληλου εξοπλισμού για τη διασφάλιση της επικοινωνίας μεταξύ αυτών και των επίγειων τηλεπικοινωνιακών συστημάτων και περιλαμβάνει:

•Την προμήθεια είκοσι πέντε (25) συστημάτων μη επανδρωμένου αεροσκάφους, τύπου Drone, για το ΓΕΣ, τα οποία θα εκτελούν αποστολές επιτήρησης και ελέγχου των εξωτερικών συνόρων, στην περιοχή του Ανατολικού Αιγαίου, με σκοπό τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης.

•Προμήθεια κατάλληλου εξοπλισμού (π.χ. τηλεπικοινωνιακού), προκειμένου να διασφαλιστεί η μεταφορά δεδομένων και η επικοινωνία των drones με τους επίγειους σταθμούς βάσης.

Η συγκεκριμένη προμήθεια θα συμβάλλει σημαντικά στην αύξηση της ασφάλειας των εξωτερικών συνόρων και στην μείωση της λαθρομετανάστευσης, αφού με χαμηλό λειτουργικό κόστος θα δύναται να λαμβάνει χώρα, σε πραγματικό χρόνο και σε 24ωρη βάση, επιτήρηση των θαλάσσιων συνόρων στο Ανατολικό Αιγαίο.

Ο στόχος του έργου είναι η βελτίωση του επιπέδου της ασφάλειας ναυσιπλοΐας και η αύξηση της αποτελεσματικότητας έρευνας και διάσωσης στη θάλασσα.

Ο συνολικός προϋπολογισμός (Χωρίς ΦΠΑ) φτάνει τα 1.180.000,00 €, με την χρηματοδότηση να προέρχεται εξ ολοκλήρου από το Εθνικό Πρόγραμμα ΤΑΜΕ.

Η διαβούλευση ξεκινάει την 28/06/2018 και αναμένεται να ολοκληρωθεί σε ένα μήνα, στις 27/07/2018. Το δε διάστημα μέχρι την παράδοση των συστημάτων (Διάρκεια Έργου) αναμένεται να φτάσει τους 12 μήνες.

 Nikodimos Pavlidis 

https://www.ptisidiastima.com/25-drones-for-greek-army/
27/6/2018



16.
Leopard 2HEL: Αυτό είναι το άρμα μάχης
 του ελληνικού στρατού - ΒΙΝΤΕΟ.  

Το Leopard 2 HEL είναι γερμανικό κύριο άρμα μάχης το οποίο κατασκευάζεται από την εταιρεία Krauss-Maffei. Τα Leopard 2 A6 αντιπροσωπεύουν την πιο ώριμη τεχνολογικά εκδοχή του Leopard 2. Η ελληνική έκδοση του άρματος που βρίσκεται εδώ και αρκετά χρόνια σε υπηρεσία με τον ΕΣ, είναι το περίφημο Leopard 2HEL.

 Βίντεο  με εντυπωσιακές εικόνες από το άρμα:



Ο Ελληνικός Στρατός έχει στην κατοχή του 170 Leopard 2A6 HEL. Συνολικά 353 Leopard 2 (183 2A4 και 170 Leopard 2A6 HEL).

Το άρμα διαθέτει ψηφιακά συστήματα ελέγχου πυρός με αποστασιόμετρα λέιζερ και προηγμένες λειτουργίες νυχτερινής όρασης και σκοπεύσεως και συστημάτων θερμικής απεικόνισης. Το άρμα καθώς κινείται έχει την δυνατότητα να βάλει εναντίον κινούμενων στόχων χωρίς να επηρεάζεται από την μορφολογία του εδάφους.

Τα βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά του Leopard 2 Α6 είναι: βάρος 62,3 τόνοι, συνολικό μήκος με την κάννη 9,97 μέτρα, χωρίς την κάννη μήκος 7,7 μέτρα, πλάτος 3,74 μέτρα, συνολικό ύψος 3 μέτρα, ενώ το πλήρωμά του αποτελείται από 4 μέλη. Η αυτονομία του φτάνει τα 500-550 χλμ. 

Ο οπλισμός του αποτελείται από το βασικό πυροβόλο των 120 χλστ./L55 λείας κάννης της εταιρείας Rheimetall AG. Το συγκεκριμένο πυροβόλο επιτρέπει στο Leopard 2HEL να βάλει βλήματα με μεγαλύτερη ταχύτητα. Τα βλήματα που μπορεί να βάλει είναι το DM 63, το APFSDS DM53, το παλαιό DM 43A1 KE, το DM 33 KE, και το DM 12 HEAT. Το άρμα δε διαθέτει αυτόματο σύστημα τροφοδοσίας του πυροβόλου και η διαδικασία εκτελείται από τον γεμιστή. Το άρμα διαθέτει 42 βλήματα για το κύριο πυροβόλο, εκ των οποίων τα 15 είναι έτοιμα για χρήση και τα υπόλοιπα αποθηκευμένα σε προστατευόμενο από εκρήξεις χώρο, που βρίσκεται στο εμπρόσθιο μέρος του σασί αριστερά από τη θέση του οδηγού. 

Το συζυγές πολυβόλο MG-3 του άρματος, είναι διαμετρήματος 7,62 χλστ., όπως και το πολυβόλο, το οποίο το χειρίζεται ο αρχηγός του πληρώματος στην οροφή. Τέλος, εκατέρωθεν του πύργου είναι τοποθετημένοι 16 συνολικά εκτοξευτές καπνογόνων.

Η θωράκιση του άρματος έχει αυξηθεί με την προσθήκη πλακών συνθετικής θωράκισης τρίτης γενιάς που σχηματίζουν τοξοειδή διαμόρφωση στο εμπρόσθιο μέρος του άρματος. Τα τμήματα αυτά της θωράκισης μπορούν να αφαιρεθούν σε περίπτωση που το άρμα χτυπηθεί. Επιπρόσθετα διαθέτει πλήρη θωράκιση οροφής. Αυτό σημαίνει ότι το άρμα προστατεύεται από πλήγματα υποπυρομαχικών, βομβιδίων, και πυραύλων εδάφους-εδάφους. Ανάλογη επαύξηση της θωράκισης με την τοποθέτηση αντίστοιχων πλακών έχει υιοθετηθεί και από τις δύο πλευρές του πύργου του άρματος καθώς και στο σασί, ενώ στο εσωτερικό του άρματος έχει εφαρμοστεί αντιθραυσματική επένδυση που περιορίζει τις απώλειες από τα θραύσματα που προκαλούνται μετά από προσβολή του άρματος.

http://www.onalert.gr/stories/leopard-2hel-ayto-einai-to-arma-maxhs-tou-ellhnikoy-stratou/67865
8/7/2018



   ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣXETIKA KEIMENA