Brexit ...
(1) Ποιο είναι το κόστος του Brexit μέχρι στιγμής.
(2) Οι επικίνδυνες ακροβασίες της Τερέζα Μέι ενόψει του Brexit.
(3)Tο κρίσιμο λάθος της May για το Brexit και πώς θα το διορθώσει.
(4) Σε δεινή κρίση Μέι και Brexit.
(5) Επιχειρηματικοί κολοσσοί ζητούν από τη Μέι να τα βρει με την Ε.Ε..
(5) Επιχειρηματικοί κολοσσοί ζητούν από τη Μέι να τα βρει με την Ε.Ε..
(6) Όλο και πιο πιθανό το να μην πραγματοποιηθεί ποτέ το Brexit.
1.
Ποιο είναι το κόστος του Brexit μέχρι στιγμής.
Κάθε λογικός παρατηρητής θα αναγνωρίσει ότι η απόφαση για το Brexit έχει περιορίσει την οικονομική ανάπτυξη. Ενώ η οικονομία υπεραπέδωσε των προσδοκιών μετά από το δημοψήφισμα, έκτοτε, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει γίνει η οικονομία με τη βραδύτερη ανάπτυξη στη G7, πίσω και από την Ιταλία. Στο α΄ τρίμηνο του 2018, η οικονομία αναπτύχθηκε μόλις κατά 0,1%. Παρά την επιτάχυνση του ρυθμού της ανάπτυξης παγκοσμίως από την έναρξη του 2017, η οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου έχει μείνει στάσιμη.
Αλλά πόσο έχει κοστίσει στην οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου απόφαση εξόδου από την ΕΕ μέχρι τώρα; Το CER έχει διεξάγει μια απλή άσκηση για την παραγωγή μιας εκτίμησης, την οποία θα επικαιροποιούμε σε τριμηνιαία βάση από τώρα και στο εξής. Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, η βρετανική οικονομία ήταν 2,1% μικρότερη στο α΄ τρίμηνο του 2018 από ό,τι θα ήταν εάν το δημοψήφισμα είχε άλλο αποτέλεσμα.
Πώς φτάσαμε σε αυτό το αποτέλεσμα; Έχουμε χρησιμοποιήσει την ίδια μέθοδο με μια ομάδα οικονομολόγων, υπό τον Benjamin Born του Πανεπιστημίου της Βόννης, ο οποίος υπολόγισε το κόστος στο 1,3% του ΑΕΠ στο γ΄ τρίμηνο του 2017. Ουσιαστικά, εμείς και η ομάδα του Born έχουμε χρησιμοποιήσει ένα πρόγραμμα υπολογιστών που επιτρέπει στους ερευνητές να δημιουργούν έναν "έλεγχο" παρά το γεγονός ότι δεν μπορούμε να διεξάγουμε πειράματα στην οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι επιστήμονες στηρίζονται στις ομάδες ελέγχου για να δουν εάν ένα φάρμακο έχει αποτέλεσμα. Δίνεται το φάρμακο σε μια ομάδα και σε μια άλλη ένα placebo, και στη συνέχεια οι επιστήμονες καταγράφουν τη διαφορά μεταξύ τους. προφανώς, αυτή η μέθοδος δεν είναι διαθέσιμη σε εμάς: δεν μπορούμε να κάνουμε μια Βρετανία να ψηφίσει υπέρ της εξόδου και μια άλλη Βρετανία να ψηφίσει υπέρ της παραμονής στην ΕΕ και στη συνέχεια να καταγράψουμε τη διαφορά.
Αλλά μπορούμε να κατασκευάσουμε ένα "συνθετικό" Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο ενεργεί σαν μια ομάδα ελέγχου. Για να το κάνουμε αυτό, έχουμε λάβει τα τριμηνιαία στοιχεία για το πραγματικό ΑΕΠ, την κατανάλωση και τις επενδύσεις, για 36 χώρες του ΟΟΣΑ, ξεκινώντας από το α΄ τρίμηνο του 1995. Από το σύνολο των χωρών, το πρόγραμμα υπολογιστή επιλέγει εκείνες των οποίων η οικονομική ανάπτυξη ταιριάζει περισσότερο με εκείνη του Ηνωμένου Βασιλείου μεταξύ του 1995 και του γ΄ τριμήνου του 2016, όταν έλαβε χώρα το δημοψήφισμα. Οι χώρες τις οποίες έχει επιλέξει το πρόγραμμα είναι ο Καναδάς (του οποίου ο ρυθμός ανάπτυξης αντιστοιχεί στο 16% του συνθετικού Ηνωμένου Βασιλείου), η Ιαπωνία (20%), η Ουγγαρία (23%), και οι ΗΠΑ (24%), με λίγες ακόμη, κυρίως ευρωπαϊκές χώρες, να συμπληρώνουν το υπόλοιπο. Αυτή η ομάδα χωρών γίνεται ο έλεγχος, και το πρόγραμμα συνεχίζει να καταγράφει πώς τα πήγε το συνθετικό Ηνωμένο Βασίλειο μετά το δημοψήφισμα –και να συγκρίνει τις επιδόσεις του με τα πραγματικά στοιχεία του Ηνωμένου Βασιλείου. Το διάγραμμα 1 δείχνει ότι το συνθετικό Ηνωμένο Βασίλειο ταιριάζει απόλυτα με την οικονομική ανάπτυξη της Βρετανίας μέχρι το δημοψήφισμα, και στη συνέχεια οι δύο σειρές αποκλίνουν.
Το Διάγραμμα 2 επικεντρώνεται στην περίοδο μετά το δημοψήφισμα, από το γ΄ τρίμηνο του 2016. Η επίδραση του Brexit μέχρι στιγμής είναι η διαφορά μεταξύ της ανάπτυξης του συνθετικού Ηνωμένου Βασιλείου και αυτή του πραγματικού Ηνωμένου Βασιλείου. Ως εκ τούτου η εκτίμησή μας είναι πως η οικονομία είναι τώρα 2,1% μικρότερη από ό,τι θα ήταν εάν το αποτέλεσμα ήταν υπέρ της παραμονής.
Υπάρχουν και κάποιες επιφυλάξεις. Πρώτον, είναι μια εκτίμηση. Κατά μέσο όρο, το συνθετικό μας Ηνωμένο Βασίλειο αποκλίνει από το πραγματικό ΗΒ κατά 0,5% σε κάθε δεδομένο έτος (αυτή είναι η λεγόμενη τυπική απόκλιση". Επομένως, ενώ είναι σχεδόν βέβαιο ότι το πραγματικό Ηνωμένο Βασίλειο έχει χειρότερες επιδόσεις από το συνθετικό, το 2,1% είναι απλώς μια κεντρική εκτίμηση με περιθώριο λάθους γύρω από αυτό.
Δεύτερον, η ομάδα ελέγχου ταιριάζει με το Ηνωμένο Βασίλειο απόλυτα μέχρι το δημοψήφισμα, αλλά δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ένα θετικό "σοκ" σε κάποιες χώρες που περιλαμβάνονται –όπως μια άνοδο της ζήτησης παγκοσμίως για τις εξαγωγές της- το οποίο το ΗΒ δεν θα είχε βιώσει εάν είχε ψηφίσει υπέρ της παραμονής. Έτσι, είναι δύσκολο να πούμε τι ποσοστό ανάπτυξης θα είχε χάσει το ΗΒ, δεδομένης της ευρείας ανοδικής πορείας παγκοσμίως το 2017. Οι χώρες που συνθέτουν το μεγαλύτερο μέρος του συνθετικού ΗΒ, είναι όλες εκτός ευρωζώνης, όπως είναι και το ΗΒ. Αλλά η Ουγγαρία, μία φτωχότερη χώρα, μπορεί να προκαλέσει κάποια απορία. Ωστόσο, έχει το δικό της νόμισμα το οποίο έχει ελεύθερη διακύμανση έναντι του ευρώ από το 2008, και είναι στενά ενσωματωμένο στην οικονομία της ΕΕ, όπως η Βρετανία.
Ποια είναι η επίδραση αυτής της χαμένης ανάπτυξης, στα δημοσιονομικά του ΗΒ; Την ώρα που γραφόταν αυτό, η κυβέρνηση είχε μόλις υποσχεθεί ότι τα δημοσιονομικά οφέλη της εξόδου από την ΕΕ –το μέρισμα Brexit- θα χρησιμοποιούνταν για να χρηματοδοτήσει μια μεγάλη αύξηση των δαπανών της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας. Ο υπουργός Εξωτερικών, Boris Johnson, πιέζει για να τηρήσει την υπόσχεση των 350 εκατ. στερλίνων της εξόδου από την ΕΕ. Αυτό έχει –δικαίως- εξαγριώσει πολλούς ανθρώπους, καθώς ο δημοσιονομικός ελεγκτής της κυβέρνησης, το Γραφείο Ευθύνης για τον Προϋπολογισμό (OBR), έχει προβλέψει ότι το Brexit θα οδηγήσει σε αύξηση του χρέους και του ελλείμματος, ως εκ τούτου απαιτώντας αυξήσεις των φόρων, μειώσεις δαπανών ή έναν συνδυασμό των δύο. Το OBR, όπως οι περισσότεροι οικονομολόγοι, το πιστεύουν αυτό επειδή υπάρχουν στοιχεία πως η οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου θα είναι πιο κλειστή στο εμπόριο, στις επενδύσεις και στη μετανάστευση μόλις αποχωρήσει από την ΕΕ, μειώνοντας τα φορολογικά έσοδα. Υπάρχει επίσης ένας λογαριασμός 40 δισ. στερλίνων του Brexit, που πρέπει να πληρωθεί στην ΕΕ στα επόμενα χρόνια.
Χρησιμοποιώντας το ποσοστό του 2,1%, είναι δυνατό να υπολογίσουμε πόσο επιπλέον δανεισμό υποδηλώνει η χαμένη ανάπτυξη του ΗΒ. Η ανάλυση της ίδιας της κυβέρνησης για το κόστος των διάφορων επιλογών του Brexit, η οποία διέρρευσε τον Ιανουάριο, εκτιμούσε πώς η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Περιοχή, μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου ή εξάρτηση από τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου για τις συναλλαγές με την ΕΕ, θα πλήξουν την οικονομία και τα δημοσιονομικά. Αυτό βασιζόταν σε μια λεπτομερή ανάλυση των φόρων που αντλήθηκαν από διαφορετικούς κλάδους της οικονομίας, και πώς αυτές οι επιλογές του Brexit θα τις κατέστρεφαν. Η ανάλυση διαπίστωσε ότι το 1% της χαμένης ανάπτυξης του κατέληξε σε επιπλέον δανεισμό 11 δισ. στερλίνων. Εφόσον διαπιστώσαμε ότι το κόστος μέχρι στιγμής ανέρχεται στο 2,1%, αυτό προσθέτει μέχρι και 23 δισ. στερλίνες σε επιπλέον δανεισμό μέχρι στιγμής (σε ετήσια βάση). Η εκτίμησή μας δείχνει πως δεν υπάρχει μέρισμα brexit. Η απόφαση υπέρ της εξόδου τώρα κοστίζει στο υπουργείο 440 εκατ. στερλίνες κάθε εβδομάδα.
Στο μέλλον, μπορεί να προκύψει ότι το "project fear" υπερεκτίμησε όντως το κόστος του Brexit, και οποιαδήποτε σχέση κατορθώσει να διαπραγματευτεί το ΗΒ είναι καλύτερη από τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις των οικονομολόγων. Θα επικαιροποιήσουμε το μοντέλο μας καθώς θα βγαίνουν τα τριμηνιαία στοιχεία για το ΑΕΠ. Και ως αποτέλεσμα, θα έχουμε μία αξιοπρεπή βάση για να τεστάρουμε τους ισχυρισμούς των υπέρμαχων της εξόδου και της παραμονής. Μέχρι στιγμής, η ανάλυσή μας δείχνει πως η εκστρατεία υπέρ της παραμονής –και η συντριπτική πλειοψηφία των επαγγελματιών οικονομολόγων- ήταν πιο κοντά στην αλήθεια.
Του John Springford
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:
http://www.cer.eu/insights/whats-cost-brexit-so-far
http://www.capital.gr/cer-org-uk/3303955/
poio-einai-to-kostos-tou-brexit-mexri-stigmis
9/7/2018
2.
Οι επικίνδυνες ακροβασίες της Τερέζα Μέι ενόψει του Brexit.
Οι επικίνδυνες ακροβασίες της Τερέζα Μέι ενόψει του Brexit.
Τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, δεν είναι σαφές εάν η Μ. Βρετανία θα οδηγηθεί και πάλι σε εκλογές, τρίτη φορά μέσα στα τελευταία 3 έτη. Υπάρχουν όμως ομοιότητες αλλά και διαφορές μεταξύ του βρετανικού και του ελληνικού πολιτικού σκηνικού. Ο μεν Αλέξης Τσίπρας, θεωρώντας ότι το 62% που ψήφισε «Οχι» στο ελληνικό δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015 είναι αριθμητικά μικρότερο από το 38% που ψήφισε «Ναι», οδήγησε τη χώρα σε νέες εκλογές (τον Σεπτέμβριο του 2015) έτσι ώστε να απαλλαγεί από τους αντιμνημονιακούς Βαρουφάκη, Κωνσταντοπούλου κ.λπ.
Από την άλλη πλευρά, η Τερέζα Μέι, χωρίς να έχει το θάρρος (ή καλύτερα το θράσος) του κ. Τσίπρα να «γυρίσει» το αποτέλεσμα του Brexit σε ένα unconditional «Ναι» υπέρ του single market, οδήγησε, και πάλι, τη χώρα σε εκλογές (το καλοκαίρι του 2017), οι οποίες από τη μία πλευρά «ψαλίδισαν» την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία και από την άλλη δεν της έδωσαν τη δυνατότητα να απαλλαγεί από τους σκληροπυρηνικούς του Brexit Μπόρις Τζόνσον (υπουργός Εξωτερικών) και David Davis (υπουργός Brexit).
Διά της πλαγίας οδού, λοιπόν, η κ. Μέι αποφάσισε να «μαντρώσει» το υπουργικό συμβούλιο την περασμένη Παρασκευή στη θερινή της κατοικία (και θερινή κατοικία του εκάστοτε Βρετανού πρωθυπουργού από το... 1921) στο Chequers, μήπως και τα βρουν μεταξύ τους έτσι ώστε να προτείνουν στους Ευρωπαίους συνομιλητές τους ένα «λειτουργικό» Brexit.
Εκεί λοιπόν, η Mέι επέβαλε, με συνοπτικές διαδικασίες, ένα σίγουρα μη λειτουργικό Brexit. Αυτό υποτίθεται ότι εξασφαλίζει το single market μόνο για τα αγαθά και τα αγροτικά προϊόντα, αφήνοντας, όμως, «εκτός νυμφώνος» τις υπηρεσίες, παρά το γεγονός ότι αυτές καλύπτουν μέχρι και το 80% του ΑΕΠ της Μ. Βρετανίας! Ο παραλογισμός της Mέι είναι ακόμα μεγαλύτερος εάν σκεφθεί κανείς ότι, σύμφωνα με το λειτουργικό σχέδιο Brexit, η Μ. Βρετανία θα επενδύσει σε νέες τεχνολογίες προκειμένου να εισπράττει, για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.), τους δασμούς στα εισαγόμενα προϊόντα! Αντί λοιπόν να προτείνει ένα καθαρό Brexit, η Mέι προτείνει τώρα να γίνουμε φορολογικοί... εισπράκτορες της Ε.Ε. Τέτοιος ανεφάρμοστος παραλογισμός τον οποίον δεν άντεξε ούτε (και) ο αθυρόστομος και γραφικός Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος με βαριά καρδιά παραιτήθηκε.
Και όλα αυτά, ανεξάρτητα από το εάν οδηγήσουν σε νέες εκλογές ή νέο δημοψήφισμα, σίγουρα θα επηρεάσουν αρνητικά την οικονομία. Πράγματι, η αυξανόμενη οικονομική και πολιτική αστάθεια στη Μ. Βρετανία θα οδηγήσει σε μεγάλη αστάθεια το βρετανικό νόμισμα και μεγάλη μείωση της αγοραστικής του δύναμης. Αυτό σημαίνει αύξηση του πληθωρισμού και οικονομική συρρίκνωση, καθώς η όποια βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της βρετανικής οικονομίας από το χαμηλότερο νόμισμα θα εξανεμισθεί πάραυτα από την αυξανόμενη αστάθεια της στερλίνας.
Και όλα αυτά τα εξόχως γραφικά επειδή ο πρώην πρωθυπουργός Ντέιβιν Κάμερον έκανε το αχρείαστο δημοψήφισμα του Brexit και αμέσως μετά εξαφανίσθηκε οικειοθελώς από τη βρετανική πολιτική σκηνή. Σε αντίθεση, βέβαια, με τον κ. Τσίπρα, ο οποίος, ενώ άλλαξε, κυνικά και αυθαίρετα, το αποτέλεσμα του ελληνικού δημοψηφίσματος, αποφάσισε ότι δεν συντρέχει ουδείς λόγος παραίτησής του από την ελληνική πολιτική σκηνή. Δεν ξέρω ποιον από τους κ. Κάμερον και Τσίπρα ο ιστορικός του μέλλοντος θα κρίνει με περισσότερο κολακευτικά λόγια...
Κώστας Μήλας ,
καθηγητής και πρόεδρος του Ερευνητικού Τομέα στο Τμήμα Οικονομικών,
Χρηματοοικονομικών και Λογιστικής, University of Liverpool.
10/7/2018
3.
Το κρίσιμο λάθος της May για το Brexit και πώς θα το διορθώσει.
Το υπουργικό συμβούλιο της Theresa May έχει διχαστεί εδώ και κάποιους μήνες σχετικά με το τι μελλοντικούς δεσμούς θέλει με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εάν βγει λευκός καπνός την Παρασκευή μετά από τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στην οικία της πρωθυπουργού στο Chequers, σημαίνει ότι τελείωσαν οι διχασμοί. Για τώρα.
Δεν είναι καθόλου σοφό το να μην την υπολογίζει κανείς. Αλλά ακόμη και εάν φέρει συμφωνία –με τη μορφή του πολυαναμενόμενου λευκού χαρτιού που καθορίζει τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου στις μελλοντικές σχέσεις με την ΕΕ- αυτό είναι ένα μόνο εμπόδιο από τα πολλά που πρέπει να υπερβληθούν προτού τελειώσει ο χρόνος και η Βρετανία αποχωρήσει από την Ευρώπη χωρίς καθόλου συμφωνία.
Ό,τι και να συμβεί την Παρασκευή, δεν υπάρχει τίποτα πιο ρεαλιστικό από το γεγονός ότι το ένα πράγμα που χρειάζεται σίγουρα η Βρετανία –και η Ευρώπη επίσης εάν θέλει να αποφύγει μια βρετανική έξοδο χωρίς συμφωνία- είναι περισσότερος χρόνος.
Η Theresa May έχει κάνει ένα μοιραίο λάθος στο πώς έχει παίξει το χαρτί της μέχρι σήμερα. Έβαλε το ρολόι του Brexit της διετίας πολύ νωρίς ενεργοποιώντας τη Άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισσαβόνας της ΕΕ, προτού η κυβέρνησή της αποκτήσει την παραμικρή ιδέα για το τι ήθελε να κερδίσει από τις διαπραγματεύσεις. Το μεγαλύτερο μέρος της σύγχυσης και του χάους που ακολούθησε, είναι αποτέλεσμα αυτής της βιαστικής απόφασης.
Η επιστολή της ίδιας της κυβέρνησης για το Άρθρο 50 –έξι μπερδεμένες σελίδες με δηλώσεις και θέσεις- υποδήλωνε την μπερδεμένη σκέψη. (Πίστευαν στα αλήθεια ότι η αδέξια απειλή της μειωμένης συνεργασίας στην αντί-τρομοκρατία θα οδηγούσε την ΕΕ σε μια συμφωνία;).
Όταν συντάχθηκε το Άρθρο 50, δεν υπήρξε και μεγάλη σκέψη σχετικά με το πόσο θα μπορούσε να διαρκέσουν οι διαπραγματεύσεις για έξοδο από το ευρώ. Τα δύο χρόνια ίσως να ήταν αρκετά εάν η χώρα που αποχωρούσε ήξερε τι ήθελε. Η Βρετανία δεν ξέρει. Η επίτευξη συναίνεσης στο υπουργικό συμβούλιο –βαθιά διχασμένο για το τι είδους τελωνειακή συμφωνία επιθυμεί, μεταξύ άλλων- είναι δύσκολη. Το να οδηγηθεί σε μια συμφωνία με την ΕΕ είναι ένα ακόμη άλμα. Το να βρεθεί στο σημείο αυτό μέχρι τον Οκτώβριο, που είναι η προθεσμία της ΕΕ, ή ακόμη και το Δεκέμβριο (η τελευταία ευκαιρία), δεν ανταποκρίνεται στη σοβαρότητα.
Ακόμη και με βάση ένα άκρως αισιόδοξο σενάριο –όπου σταματούν οι διαιρέσεις στο υπουργικό συμβούλιο για το Brexit και επιτυγχάνεται συμφωνία μέχρι τον Οκτώβριο- η βουλή θα είχε πολύ λίγο χρόνο να ελέγξει τη συμφωνία. υπάρχει μετά και το ερώτημα της έγκρισης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από την ειδική πλειοψηφία των κρατών-μελών (τουλάχιστον 20) στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Αλλά τι θα γινόταν εάν θα μπορούσε να "παραταθεί" κάπως το χρονοδιάγραμμα; Το Άρθρο 50 δίνει ρητά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την εξουσία για την απόφαση παράταση της διετούς διαδικασίας. Η υπόθεση που θα έκαναν όλοι είναι πως το κράτος-μέλος θα έπρεπε πρώτα να ρωτήσει. Και πάλι, δεν υπάρχει λόγος η ΕΕ να προσφέρει μια παράταση στη May.
Και οι δύο πλευρές θα έβγαζαν κάτι από αυτό. Η ΕΕ θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι τα συμφέροντά της πλήττονται επίσης από την προοπτική εξόδου της Βρετανίας χωρίς μια συμφωνία να καλύπτει το εμπόριο, την αλιεία, τα δικαιώματα των πολιτών, τα σύνορα της Ιρλανδίας και άλλα θέματα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Βρετανία θα επωμιστεί με το μεγαλύτερο φορτίο, αλλά το διακύβευμα είναι υψηλό για τους κατασκευαστές, για τους καταναλωτές και τους παράγοντες του χρηματοπιστωτικού κλάδου στην Ευρώπη επίσης. Μια παράταση θα έδινε στη Βρετανία περισσότερο χρόνο να επεξεργαστεί τις θέσεις της. Η ΕΕ θα μπορούσε επίσης να θεωρήσει ότι μία μεγαλύτερη διαδικασία του Άρθρου 50, τόσο προφανές επώδυνη για το Ηνωμένο Βασίλειο, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά, θα ήταν αποτρεπτικός παράγοντας για άλλα μέλη της ΕΕ που έχουν παρόμοιες σκέψεις.
Ασφαλώς, οι υποστηρικτές του Brexit θα ανησυχούσαν ότι αυτός είναι ένας ύπουλος τρόπος ώστε να μην συμβεί καθόλου το Brexit. Υπάρχει ήδη αρκετή συζήτηση, ακόμη και στο κοινοβούλιο, για την επέκταση της μεταβατικής περιόδου, κάτι στο οποίο αντιδρούν οι υπέρμαχοι του Brexit. Αλλά η May μπορεί να υποστηρίξει ότι ακόμη και αν διαρκούσε λίγο περισσότερο, πιθανώς θα σήμαινε μια καλύτερη συμφωνία και μια πιο σύντομη μεταβατική περίοδο. Και ενώ το προηγούμενο σύνθημά της ήταν "καμία συμφωνία είναι καλύτερη από μια κακή συμφωνία", τώρα έχει λόγους να προειδοποιεί ότι "καμία συμφωνία" θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το ίδιο το Brexit, δεν είναι σαφές πώς θα απαντήσει η βουλή εάν δεν υπάρχει συμφωνία ή μία συμφωνία που δεν μπορεί να εγκρίνει. Αλλά όλα τα στοιχήματα δεν έχουν σημασία εάν συμβεί αυτό.
Τυχόν αίτημα θα πρέπει να εγκριθεί και από τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ. Ίσως να έχουν κουραστεί από το Ηνωμένο Βασίλειο και τη διαδικασία εξόδου από την ΕΕ και να θέλουν να κρατήσουν υπό πίεση το Ηνωμένο Βασίλειο. Και κάποιοι θα αντιδράσουν στην ιδέα ότι η Βρετανία θα παραμείνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από τις εκλογές του Μαΐου 2019. Αλλά η ιδέα έχει κερδίσει έδαφος: η άρνηση μας παράτασης θα ήταν επικίνδυνη, και θα έπληττε τους μελλοντικούς δεσμούς.
Μια επέκταση ίσως να μην είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να σταματήσει το ρολόι του Άρθρο 50. Το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου θα μπορούσε να απορρίψει μια συμφωνία αποχώρησης, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση ή μια διαπραγμάτευση για το τι συμβαίνει μετά. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει την ΕΕ να σταματήσει το ρολόι μέχρι η βουλή να αποφασίσει εάν θα αποδεχθεί τη μη συμφωνία ή μέχρι η κυβέρνηση να συμφωνήσει να ξεκινήσει εκ νέου της διαπραγματεύσεις. Εάν το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κληθεί να αποφασίσει για τη νέα συμφωνία αποχώρησης, το ρολόι του Άρθρο 50 θα μπορούσε επίσης να σταματήσει. Αλλά κανένα από αυτά τα αποτελέσματα θα ήταν ελκυστικό για τους υποστηρικτές του Brexit που απλώς θέλουν να διασφαλίσουν ότι θα πραγματοποιηθεί η έξοδος.
Η May έχει επιβιώσει τόσο πολύ κυρίως διότι κατόρθωσε να "γλυκάνει" τα ζητήματα που χωρίζουν το κόμμα της. Εάν το να κερδίσει συναίνεση τώρα είναι πολύ δύσκολο, μπορεί τουλάχιστον να προσπαθήσει να κερδίσει περισσότερο χρόνο.
Της Theresa Raphael
http://www.capital.gr/bloomberg-view/3303362/
to-krisimo-lathos-tis-may-gia-to-brexit-kai-pos-tha-to-diorthosei
6/7/2018
«Brexit: Αξίζει τον κόπο;» γράφουν τα πλακάτ του Στιβ Μπρέι,
ακτιβιστή υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε.
4.
Σε δεινή κρίση Μέι και Brexit.
Οξύτατη κυβερνητική κρίση προκάλεσαν στη Βρετανία οι παραιτήσεις δύο κορυφαίων υπουργών, οπαδών του «σκληρού Brexit», οι οποίοι απορρίπτουν το σχέδιο της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι για διατήρηση στενών εμπορικών δεσμών με την Ε.Ε.
Μετά το πρώτο πλήγμα, που ήρθε με την παραίτηση του αρμόδιου υπουργού για την αποχώρηση από την Ε.Ε., Ντέιβιντ Ντέιβις, αργά το βράδυ της Κυριακής, η θέση της Μέι κλονίστηκε ακόμη περισσότερο χθες το απόγευμα όταν ο υπουργός Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον παραιτήθηκε και αυτός από το αξίωμά του. Νέος επικεφαλής της βρετανικής διπλωματίας ορίστηκε ο μέχρι χθες υπουργός Υγείας Τζέρεμι Χαντ, ενώ το αξίωμα του Ντέιβις ανέλαβε ο μέχρι χθες υπουργός Στέγασης Ντομινίκ Ράαμπ, οπαδός του «καθαρού» διαζυγίου με την Ε.Ε.
Στήριξη και κατηγορίες
Την Παρασκευή το βράδυ, ύστερα από δωδεκάωρη κυβερνητική σύσκεψη στην εξοχική κατοικία της πρωθυπουργού, στο Τσέκερς, η Τερέζα Μέι εξασφάλισε την υποστήριξη του υπουργικού συμβουλίου στο αναλυτικό σχέδιό της για το Brexit, που προβλέπει ελεύθερο εμπόριο Ε.Ε. - Ηνωμένου Βασιλείου στα αγροτικά και βιομηχανικά προϊόντα (όχι όμως και στις υπηρεσίες), βάσει «κοινών κανόνων». Δύο μέρες αργότερα, όμως, ο Ντέιβις δήλωσε ότι δεν μπορεί να υπερασπιστεί αυτή τη διαπραγματευτική γραμμή, καταλογίζοντας στην πρωθυπουργό ότι «έδωσε πάρα πολλά, πάρα πολύ εύκολα». Οσο για τον Τζόνσον, κατηγόρησε την πρωθυπουργό ότι οδηγεί τη χώρα σε «ένα ημι-Brexit» που θα αφήσει τη Βρετανία σε «καθεστώς αποικίας της Ε.Ε.» και ότι η διαπραγματευτική της τακτική ισοδυναμεί με το «να στέλνει κανείς στη μάχη την εμπροσθοφυλακή του με υψωμένες λευκές σημαίες». Νωρίτερα, ρεπορτάζ τον εμφάνιζαν να δηλώνει σκωπτικά ότι το να προσπαθήσει κανείς να «πουλήσει» στην κοινή γνώμη το σχέδιο Μέι, είναι σαν να προσπαθεί «να γυαλίσει τη σβουνιά».
Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι αν η ανταρσία των δύο κορυφαίων υπουργών θα βρει συνέχεια. Αν συγκεντρωθούν υπογραφές 48 υπουργών, που να θέτουν ζήτημα εμπιστοσύνης κατά της Τερέζα Μέι, η θέση της στην ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος και την πρωθυπουργία θα τεθεί υπό αμφισβήτηση. Κάτι τέτοιο δεν εκδηλώθηκε, πάντως, στη χθεσινή ομιλία της Μέι ενώπιον της κοινοβουλευτικής ομάδας των Τόρις. Από την πλευρά του, ο ηγέτης των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν αναρωτήθηκε πώς μπορεί η πρωθυπουργός να πετύχει συμφωνία με τους Ευρωπαίους, αφού δεν μπορεί να πείσει την ίδια την κυβέρνησή της.
Στις Βρυξέλλες, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ έθεσε ζήτημα ακύρωσης του ίδιου του Brexit. «Μπορώ μόνο να εκφράσω τη λύπη μου που η ίδια η ιδέα του Brexit δεν έφυγε μαζί με τον Ντέιβις και τον Τζόνσον, αλλά... ποιος ξέρει;» έγραψε στο Twitter. Σημειωτέον ότι ο ίδιος ο Τζόνσον, στην επιστολή παραίτησης, διαπίστωνε ότι «το όνειρο (του Brexit) πεθαίνει, ασφυκτιώντας από αχρείαστη αμφισβήτηση».
REUTERS, A.P.
http://www.kathimerini.gr/974028/article/
epikairothta/kosmos/se-deinh-krish-mei-kai-brexit
10/7/2018
Κάποιες από τις μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως, από την Bombardier μέχρι τη Nissan και τη Facebook, προειδοποιούν για αποχώρηση ή περιορισμό της παρουσίας τους στη Βρετανία.
5.
Επιχειρηματικοί κολοσσοί ζητούν από τη Μέι να τα βρει με την Ε.Ε..
Με απώλειες φορολογικών εσόδων και μείωση θέσεων εργασίας είναι αντιμέτωπη η Βρετανία, λόγω Brexit. Το κόστος από την εξασθένιση της ανάπτυξης υπολογίζεται σε περισσότερα από 20 δισ. στερλίνες σε δύο χρόνια. Στους κύκλους των πολυεθνικών επιχειρήσεων επικρατεί ανησυχία για το μέλλον της βρετανικής οικονομίας, αν δεν υπάρξει συμφωνία Λονδίνου και Ε.Ε. για το καθεστώς της μετά το Brexit περιόδου. Κάποιες από τις μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως, από τη Bombardier μέχρι τη Nissan και τη Facebook, παροτρύνουν με κοινή επιστολή τους τη βρετανική κυβέρνηση και την Ε.Ε. να βρουν πολύ γρήγορα λύση. Διαφορετικά, διακυβεύονται εμπορικές συναλλαγές 100 δισ. στερλινών και μεγάλες επενδύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στη Βρετανία.
Η οικονομική επίπτωση στη βρετανική οικονομία λόγω της απόφασης των Βρετανών να αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι μεγαλύτερη από το ποσό που η χώρα συνεισέφερε στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό το ίδιο χρονικό διάστημα. Το Brexit είχε ως αποτέλεσμα απώλειες στο ΑΕΠ 2,1% από τις 23 Ιουνίου 2016, όταν έγινε το δημοψήφισμα, στερώντας φορολογικά έσοδα πάνω από 20 δισ. στερλίνες από το βρετανικό Δημόσιο, σύμφωνα με το Κέντρο Ευρωπαϊκών Μεταρρυθμίσεων.
Η μία μετά την άλλη, οι ξένες εταιρείες προειδοποιούν για την αποχώρηση ή τη μείωση της παρουσίας τους στη Βρετανία. Ο ευρωπαϊκός όμιλος αεροναυπηγικής Airbus, ο οποίος απασχολεί 14.000 άτομα επί βρετανικού εδάφους, ξεκαθάρισε την περασμένη εβδομάδα πως αν δεν υπάρξει συμφωνία Λονδίνου - Ε.Ε., μετά το Brexit, θα εγκαταλείψει τη χώρα. Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία BMW τόνισε πως πρέπει να αποσαφηνιστεί στους επόμενους μήνες το καθεστώς που θα διαδεχθεί την τελωνειακή ένωση της Βρετανίας με την υπόλοιπη Ε.Ε. Η BMW κατασκευάζει τα μοντέλα Mini και Rolls Royce στη Βρετανία, απασχολώντας 8.000 άτομα. Ισως το πιο ενδεικτικό στοιχείο της ανησυχίας των ξένων επιχειρηματιών για το μέλλον της Βρετανίας στην Ε.Ε. είναι η επιστολή που συνυπογράφουν το Εμπορικό Επιμελητήριο των ΗΠΑ στην Ε.Ε., το Επιχειρηματικό Συμβούλιο της Ιαπωνίας, η Επιχειρηματική Ενωση Ευρώπης και Καναδά και το Εμπορικό Επιμελητήριο Ινδίας και Ε.Ε. Το Εμπορικό Επιμελητήριο των ΗΠΑ στην Ε.Ε. εκπροσωπεί κολοσσούς όπως ο όμιλος αεροναυπηγικής Boeing, η πετρελαϊκή Exxon Mobile, οι τεχνολογικές εταιρείες Facebook και Dell, ο όμιλος αναψυκτικών Coca-Cola και η μεταφορική εταιρεία FedEx.
«Μία διετία μετά το δημοψήφισμα για το Brexit είναι σαφές ότι η απόφαση αυτή έχει προκαλέσει σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομία», δηλώνει ο γενικός διευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Μεταρρυθμίσεων Τζον Σπρίνγκφιλντ στο πρακτορείο Bloomberg. Γνωρίζουμε πλέον ότι το Brexit στερεί από το υπουργείο Οικονομικών της χώρας έσοδα 440 εκατ. στερλινών την εβδομάδα, προσθέτει ο ίδιος. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για το Brexit, ο νυν υπουργός Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον ήταν επικεφαλής του στρατοπέδου υπέρ της εξόδου της χώρας του από την Ε.Ε. Είχε ισχυριστεί, μάλιστα, πως η συνεισφορά της στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό κοστίζει στη χώρα έως 50 εκατ. στερλίνες την εβδομάδα.
Μετά το δημοψήφισμα, όμως, διαπιστώθηκε πως αυτά τα στοιχεία ήταν ανακριβή. Τον Αύγουστο του 2016, το βρετανικό πρακτορείο ειδήσεων ανακοίνωσε πως η καθαρή εισφορά της Βρετανίας στην Ε.Ε. την εβδομάδα ήταν 156 εκατ. στερλίνες, αντανακλώντας το χαμηλότερο επίπεδο από το 2011-2012. Σύμφωνα με το βρετανικό ειδησεογραφικό δίκτυο BBC, η καθαρή εισφορά της Βρετανίας στην Ε.Ε. έφθανε τα 252 εκατ. στερλίνες την εβδομάδα – ήταν δηλαδή χαμηλότερα από τα 350 εκατ. στερλίνες που ευαγγελίζονταν οι θιασώτες του Brexit. Ενόψει της 31ης Μαρτίου 2019, της καταληκτικής ημερομηνίας για το Brexit και της διετούς περιόδου προσαρμογής στο νέο καθεστώς μεταξύ Βρετανίας και Ε.Ε., στενεύουν τα χρονικά περιθώρια για την επίτευξη συμφωνίας.
http://www.kathimerini.gr/971637/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/epixeirhmatikoi-kolossoi-zhtoyn-apo-th-mei-na-ta-vrei-me-thn-ee
26/6/2018
6.
Όλο και πιο πιθανό το να μην πραγματοποιηθεί ποτέ το Brexit.
Σήμερα, θα παραβιάσω μία από τις αγαπημένες μου αρχές, και θα προχωρήσω σε αυτή την πρόβλεψη: Δεν θα υπάρξει Brexit! Με άλλα λόγια, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέχρι το 2023, θα βλέπουμε αυτή τη γελοία υπόθεση σαν να βρίσκαμε ένα χαμένο επεισόδιο του "Fawlty Towers".
Λίγο μετά το δημοψήφισμα στο οποίο οι Βρετανοί ψήφισαν χωρίς καμία σύνεση να εγκαταλείψουν την ΕΕ, εκτίμησα ότι υπάρχει 33% πιθανότητα να μην συμβεί το Brexit. Τώρα, αυξάνω αυτή την πιθανότητα στο 75%, και κάθε μέρα ανικανότητας που δείχνει η κυβέρνηση της πρωθυπουργού Theresa May, οι πιθανότητες αυξάνονται ακόμη περισσότερο.
Έχοντας ξεκαθαρίσει αυτό, θα ήθελα να εξηγήσω το σκεπτικό πίσω από αυτή την όχι και τόσο τολμηρή πρόβλεψη.
Από την αρχή, ήμουν σκεπτικός για το εάν ένα συνολικό Brexit θα γινόταν πραγματικότητα. Η ιδέα ήταν απλώς τόσο ανόητη και αυτοκαταστροφική που ήταν εύλογο να περιμένει κανείς ότι η πιο ήρεμη σκέψη θα υπερίσχυε. Αλλά αυτή ήταν μια απλή εικασία και δεν προέβλεπε ότι η αποτυχημένη κυβέρνηση της May θα έκανε την κακή αυτή κατάσταση ακόμα χειρότερη.
Φαίνεται ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους το σενάριο του Brexit μπορεί να καταρρεύσει, και πιθανότατα θα καταρρεύσει. Κατά σειρά πιθανότητας (ένας συνδυασμός οποιωνδήποτε και όλων αυτών των παραγόντων είναι δυνατή):
-Το να μην κάνουν τίποτα
-Μία έκτακτη προσφυγή στις κάλπες που θα οδηγήσει στην ήττα της May
-Ένα νέο δημοψήφισμα
-Η Ιρλανδία ή η Σκωτία το καθιστούν πολύ περίπλοκο
-Η Ευρώπη το καθιστά αδύνατο
Ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά σε κάθε σενάριο:
-Το να μην κάνουν τίποτα: Το άρθρο 50 της συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης περιέχει ειδικούς κανόνες για τον τρόπο με τον οποίο τα μέλη μπορούν να εγκαταλείψουν οικειοθελώς την ΕΕ. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα χάσει τη συμμετοχή του τόσο στην κοινή ένωση όσο και στην τελωνειακή της συμφωνία. Θα προταθεί ένα διαπραγματευόμενο σύνολο συνθηκών και κανόνων αντικατάστασης που θα απαιτούσε επικύρωση τόσο από την ΕΕ όσο και από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η βασική οικονομική πτυχή είναι ότι όλα τα πλεονεκτήματα των συμφωνιών της ΕΕ που καλύπτουν τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των μελών θα αντικατασταθούν από λιγότερο ευνοϊκές συμφωνίες. Το σε πόσο μειονεκτική θέση τοποθετεί αυτό τη Βρετανία αποτελεί το θέμα συζήτησης μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων μερών. Το συμπέρασμα είναι ότι είτε οι Βρετανοί αποκτήσουν μία τελική συμφωνία για να αποχωρήσουν, είτε μόνο μια προσωρινή μεταβατική συμφωνία, είναι πιθανό η συμφωνία αυτή να είναι πολύ λιγότερο φιλική προς την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου, συγκριτικά με το να παρέμεναν στην ΕΕ.
-Έκτακτες εκλογές: Τι άλλο θα μπορούσε να εκτροχιάσει το Brexit; Τι θα λέγατε για περισσότερα μέλη του υπουργικού συμβουλίου που θα υποστήριζαν την παραμονή στην ΕΕ; Τότε θα υπήρχε ζήτημα σχετικά με τη δημοτικότητα της May: πριν από ένα χρόνο θεωρούνταν μία "ετοιμοθάνατη” πολιτικά γυναίκα. Η υποστήριξή της ανακάμπτει μεταξύ των συναδέλφων της Τόρις, αλλά η δημοφιλία της εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής και μια εκλογική ήττα θα ισοδυναμούσε με την αποτυχία αυτού - ό,τι κι αν είναι αυτό - που πιστεύει ότι καταφέρνει..
-Ένα νέο δημοψήφισμα: Οι Βρετανοί πολίτες έχουν μάθει πολλά από την αρχική ψηφοφορία. Περίπου οι μισοί από όσους ψήφισαν στο δημοψήφισμα του Brexit υποστηρίζουν την ιδέα ενός δεύτερου δημοψηφίσματος (μπορείτε να μαντέψετε ποιο από τα δύο μισά), εν μέσω πληθώρας καλεσμάτων για μία νέα ψηφοφορία επί του Brexit. Υπάρχει σταθερή ροή ειδήσεων των μέσων ενημέρωσης που αποκαλύπτουν σε πόση παραπληροφόρηση υποβλήθηκαν οι ψηφοφόροι της Βρετανίας. Ο Robert Mercer, ο δεξιός δισεκατομμυριούχος άλλοτε στο "γιγάντιο” hedge fund Renaissance Technologies και χρηματοδότης της εταιρείας πολιτικών δεδομένων Cambridge Analytica, ήθελε να φέρει το ίδιο επίπεδο μαζικής δυσαρέσκειας στο Ηνωμένο Βασίλειο - το οποίο βοήθησε να σχηματιστεί - πίσω στις Η.Π.Α.. Η Guardian το χαρακτήρισε "πειρατεία της βρετανικής δημοκρατίας”.
-Επιπλοκές στην Ιρλανδία / Σκωτία: Το 2014, η Σκωτία ψήφισε κατά της ανεξαρτησίας από τη Βρετανία με 55% έναντι 45%. Η ψήφος του Brexit ήταν σοκαριστική για τους Σκωτσέζους, οι οποίοι ψήφισαν επίσης να παραμείνουν στην ΕΕ. Περαιτέρω περίπλοκα ζητήματα αποτελούν οι έρευνες ότι η Βόρεια Ιρλανδία θα λάβει άδεια παραμονής στην ενιαία αγορά. Η επίλυση αυτών των ζητημάτων καθιστά όλη την επιχείρηση ιδιαίτερα προβληματική για την Αγγλία.
-Η Ευρώπη να το καταστήσει αδύνατο: Δεν βλέπω κανένα λόγο για τον οποίο η ΕΕ θα έκανε ο,τιδήποτε άλλο εκτός από το να δυσκολέψει ει δυνατόν περισσότερο τη Βρετανία. Η βασική "θεωρία των παιγνίων” υποδηλώνει ότι τα συμφέροντα της ΕΕ βρίσκονται ακριβώς προς την αντίθετη κατεύθυνση, καθιστώντας μία έξοδο όσο το δυνατόν πιο δύσκολη, προκειμένου να αποθαρρύνει τα άλλα μέλη από το να αποχωρήσουν. Δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε από την ΕΕ να αλλάξει τώρα την πορεία της.
Ο Michael Bloomberg, ιδιοκτήτης του Bloomberg LP που δημοσιεύει το Bloomberg View, αναφέρθηκε στην επιλογή της αποδοχής μιας κακής συμφωνίας ή στην παραδοχή του ότι το Brexit ήταν ένα λάθος από την αρχή. Το μόνο συμπέρασμα που μπορεί κανείς να βγάλει από όλα αυτά είναι ότι οι ηγέτες του Ηνωμένου Βασιλείου πρέπει να λάβουν μια υπεύθυνη απόφαση και να μείνουν.
Tου Barry Ritholtz
http://www.capital.gr/bloomberg-view/3289479/
olo-kai-pio-pithano-to-na-min-pragmatopoiithei-pote-to-brexit
2/5/2018
3.
Το κρίσιμο λάθος της May για το Brexit και πώς θα το διορθώσει.
Το υπουργικό συμβούλιο της Theresa May έχει διχαστεί εδώ και κάποιους μήνες σχετικά με το τι μελλοντικούς δεσμούς θέλει με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εάν βγει λευκός καπνός την Παρασκευή μετά από τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στην οικία της πρωθυπουργού στο Chequers, σημαίνει ότι τελείωσαν οι διχασμοί. Για τώρα.
Δεν είναι καθόλου σοφό το να μην την υπολογίζει κανείς. Αλλά ακόμη και εάν φέρει συμφωνία –με τη μορφή του πολυαναμενόμενου λευκού χαρτιού που καθορίζει τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου στις μελλοντικές σχέσεις με την ΕΕ- αυτό είναι ένα μόνο εμπόδιο από τα πολλά που πρέπει να υπερβληθούν προτού τελειώσει ο χρόνος και η Βρετανία αποχωρήσει από την Ευρώπη χωρίς καθόλου συμφωνία.
Ό,τι και να συμβεί την Παρασκευή, δεν υπάρχει τίποτα πιο ρεαλιστικό από το γεγονός ότι το ένα πράγμα που χρειάζεται σίγουρα η Βρετανία –και η Ευρώπη επίσης εάν θέλει να αποφύγει μια βρετανική έξοδο χωρίς συμφωνία- είναι περισσότερος χρόνος.
Η Theresa May έχει κάνει ένα μοιραίο λάθος στο πώς έχει παίξει το χαρτί της μέχρι σήμερα. Έβαλε το ρολόι του Brexit της διετίας πολύ νωρίς ενεργοποιώντας τη Άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισσαβόνας της ΕΕ, προτού η κυβέρνησή της αποκτήσει την παραμικρή ιδέα για το τι ήθελε να κερδίσει από τις διαπραγματεύσεις. Το μεγαλύτερο μέρος της σύγχυσης και του χάους που ακολούθησε, είναι αποτέλεσμα αυτής της βιαστικής απόφασης.
Η επιστολή της ίδιας της κυβέρνησης για το Άρθρο 50 –έξι μπερδεμένες σελίδες με δηλώσεις και θέσεις- υποδήλωνε την μπερδεμένη σκέψη. (Πίστευαν στα αλήθεια ότι η αδέξια απειλή της μειωμένης συνεργασίας στην αντί-τρομοκρατία θα οδηγούσε την ΕΕ σε μια συμφωνία;).
Όταν συντάχθηκε το Άρθρο 50, δεν υπήρξε και μεγάλη σκέψη σχετικά με το πόσο θα μπορούσε να διαρκέσουν οι διαπραγματεύσεις για έξοδο από το ευρώ. Τα δύο χρόνια ίσως να ήταν αρκετά εάν η χώρα που αποχωρούσε ήξερε τι ήθελε. Η Βρετανία δεν ξέρει. Η επίτευξη συναίνεσης στο υπουργικό συμβούλιο –βαθιά διχασμένο για το τι είδους τελωνειακή συμφωνία επιθυμεί, μεταξύ άλλων- είναι δύσκολη. Το να οδηγηθεί σε μια συμφωνία με την ΕΕ είναι ένα ακόμη άλμα. Το να βρεθεί στο σημείο αυτό μέχρι τον Οκτώβριο, που είναι η προθεσμία της ΕΕ, ή ακόμη και το Δεκέμβριο (η τελευταία ευκαιρία), δεν ανταποκρίνεται στη σοβαρότητα.
Ακόμη και με βάση ένα άκρως αισιόδοξο σενάριο –όπου σταματούν οι διαιρέσεις στο υπουργικό συμβούλιο για το Brexit και επιτυγχάνεται συμφωνία μέχρι τον Οκτώβριο- η βουλή θα είχε πολύ λίγο χρόνο να ελέγξει τη συμφωνία. υπάρχει μετά και το ερώτημα της έγκρισης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από την ειδική πλειοψηφία των κρατών-μελών (τουλάχιστον 20) στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Αλλά τι θα γινόταν εάν θα μπορούσε να "παραταθεί" κάπως το χρονοδιάγραμμα; Το Άρθρο 50 δίνει ρητά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την εξουσία για την απόφαση παράταση της διετούς διαδικασίας. Η υπόθεση που θα έκαναν όλοι είναι πως το κράτος-μέλος θα έπρεπε πρώτα να ρωτήσει. Και πάλι, δεν υπάρχει λόγος η ΕΕ να προσφέρει μια παράταση στη May.
Και οι δύο πλευρές θα έβγαζαν κάτι από αυτό. Η ΕΕ θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι τα συμφέροντά της πλήττονται επίσης από την προοπτική εξόδου της Βρετανίας χωρίς μια συμφωνία να καλύπτει το εμπόριο, την αλιεία, τα δικαιώματα των πολιτών, τα σύνορα της Ιρλανδίας και άλλα θέματα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Βρετανία θα επωμιστεί με το μεγαλύτερο φορτίο, αλλά το διακύβευμα είναι υψηλό για τους κατασκευαστές, για τους καταναλωτές και τους παράγοντες του χρηματοπιστωτικού κλάδου στην Ευρώπη επίσης. Μια παράταση θα έδινε στη Βρετανία περισσότερο χρόνο να επεξεργαστεί τις θέσεις της. Η ΕΕ θα μπορούσε επίσης να θεωρήσει ότι μία μεγαλύτερη διαδικασία του Άρθρου 50, τόσο προφανές επώδυνη για το Ηνωμένο Βασίλειο, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά, θα ήταν αποτρεπτικός παράγοντας για άλλα μέλη της ΕΕ που έχουν παρόμοιες σκέψεις.
Ασφαλώς, οι υποστηρικτές του Brexit θα ανησυχούσαν ότι αυτός είναι ένας ύπουλος τρόπος ώστε να μην συμβεί καθόλου το Brexit. Υπάρχει ήδη αρκετή συζήτηση, ακόμη και στο κοινοβούλιο, για την επέκταση της μεταβατικής περιόδου, κάτι στο οποίο αντιδρούν οι υπέρμαχοι του Brexit. Αλλά η May μπορεί να υποστηρίξει ότι ακόμη και αν διαρκούσε λίγο περισσότερο, πιθανώς θα σήμαινε μια καλύτερη συμφωνία και μια πιο σύντομη μεταβατική περίοδο. Και ενώ το προηγούμενο σύνθημά της ήταν "καμία συμφωνία είναι καλύτερη από μια κακή συμφωνία", τώρα έχει λόγους να προειδοποιεί ότι "καμία συμφωνία" θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το ίδιο το Brexit, δεν είναι σαφές πώς θα απαντήσει η βουλή εάν δεν υπάρχει συμφωνία ή μία συμφωνία που δεν μπορεί να εγκρίνει. Αλλά όλα τα στοιχήματα δεν έχουν σημασία εάν συμβεί αυτό.
Τυχόν αίτημα θα πρέπει να εγκριθεί και από τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ. Ίσως να έχουν κουραστεί από το Ηνωμένο Βασίλειο και τη διαδικασία εξόδου από την ΕΕ και να θέλουν να κρατήσουν υπό πίεση το Ηνωμένο Βασίλειο. Και κάποιοι θα αντιδράσουν στην ιδέα ότι η Βρετανία θα παραμείνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από τις εκλογές του Μαΐου 2019. Αλλά η ιδέα έχει κερδίσει έδαφος: η άρνηση μας παράτασης θα ήταν επικίνδυνη, και θα έπληττε τους μελλοντικούς δεσμούς.
Μια επέκταση ίσως να μην είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να σταματήσει το ρολόι του Άρθρο 50. Το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου θα μπορούσε να απορρίψει μια συμφωνία αποχώρησης, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση ή μια διαπραγμάτευση για το τι συμβαίνει μετά. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει την ΕΕ να σταματήσει το ρολόι μέχρι η βουλή να αποφασίσει εάν θα αποδεχθεί τη μη συμφωνία ή μέχρι η κυβέρνηση να συμφωνήσει να ξεκινήσει εκ νέου της διαπραγματεύσεις. Εάν το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κληθεί να αποφασίσει για τη νέα συμφωνία αποχώρησης, το ρολόι του Άρθρο 50 θα μπορούσε επίσης να σταματήσει. Αλλά κανένα από αυτά τα αποτελέσματα θα ήταν ελκυστικό για τους υποστηρικτές του Brexit που απλώς θέλουν να διασφαλίσουν ότι θα πραγματοποιηθεί η έξοδος.
Η May έχει επιβιώσει τόσο πολύ κυρίως διότι κατόρθωσε να "γλυκάνει" τα ζητήματα που χωρίζουν το κόμμα της. Εάν το να κερδίσει συναίνεση τώρα είναι πολύ δύσκολο, μπορεί τουλάχιστον να προσπαθήσει να κερδίσει περισσότερο χρόνο.
Της Theresa Raphael
http://www.capital.gr/bloomberg-view/3303362/
to-krisimo-lathos-tis-may-gia-to-brexit-kai-pos-tha-to-diorthosei
6/7/2018
ακτιβιστή υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε.
4.
Σε δεινή κρίση Μέι και Brexit.
Οξύτατη κυβερνητική κρίση προκάλεσαν στη Βρετανία οι παραιτήσεις δύο κορυφαίων υπουργών, οπαδών του «σκληρού Brexit», οι οποίοι απορρίπτουν το σχέδιο της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι για διατήρηση στενών εμπορικών δεσμών με την Ε.Ε.
Μετά το πρώτο πλήγμα, που ήρθε με την παραίτηση του αρμόδιου υπουργού για την αποχώρηση από την Ε.Ε., Ντέιβιντ Ντέιβις, αργά το βράδυ της Κυριακής, η θέση της Μέι κλονίστηκε ακόμη περισσότερο χθες το απόγευμα όταν ο υπουργός Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον παραιτήθηκε και αυτός από το αξίωμά του. Νέος επικεφαλής της βρετανικής διπλωματίας ορίστηκε ο μέχρι χθες υπουργός Υγείας Τζέρεμι Χαντ, ενώ το αξίωμα του Ντέιβις ανέλαβε ο μέχρι χθες υπουργός Στέγασης Ντομινίκ Ράαμπ, οπαδός του «καθαρού» διαζυγίου με την Ε.Ε.
Στήριξη και κατηγορίες
Την Παρασκευή το βράδυ, ύστερα από δωδεκάωρη κυβερνητική σύσκεψη στην εξοχική κατοικία της πρωθυπουργού, στο Τσέκερς, η Τερέζα Μέι εξασφάλισε την υποστήριξη του υπουργικού συμβουλίου στο αναλυτικό σχέδιό της για το Brexit, που προβλέπει ελεύθερο εμπόριο Ε.Ε. - Ηνωμένου Βασιλείου στα αγροτικά και βιομηχανικά προϊόντα (όχι όμως και στις υπηρεσίες), βάσει «κοινών κανόνων». Δύο μέρες αργότερα, όμως, ο Ντέιβις δήλωσε ότι δεν μπορεί να υπερασπιστεί αυτή τη διαπραγματευτική γραμμή, καταλογίζοντας στην πρωθυπουργό ότι «έδωσε πάρα πολλά, πάρα πολύ εύκολα». Οσο για τον Τζόνσον, κατηγόρησε την πρωθυπουργό ότι οδηγεί τη χώρα σε «ένα ημι-Brexit» που θα αφήσει τη Βρετανία σε «καθεστώς αποικίας της Ε.Ε.» και ότι η διαπραγματευτική της τακτική ισοδυναμεί με το «να στέλνει κανείς στη μάχη την εμπροσθοφυλακή του με υψωμένες λευκές σημαίες». Νωρίτερα, ρεπορτάζ τον εμφάνιζαν να δηλώνει σκωπτικά ότι το να προσπαθήσει κανείς να «πουλήσει» στην κοινή γνώμη το σχέδιο Μέι, είναι σαν να προσπαθεί «να γυαλίσει τη σβουνιά».
Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι αν η ανταρσία των δύο κορυφαίων υπουργών θα βρει συνέχεια. Αν συγκεντρωθούν υπογραφές 48 υπουργών, που να θέτουν ζήτημα εμπιστοσύνης κατά της Τερέζα Μέι, η θέση της στην ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος και την πρωθυπουργία θα τεθεί υπό αμφισβήτηση. Κάτι τέτοιο δεν εκδηλώθηκε, πάντως, στη χθεσινή ομιλία της Μέι ενώπιον της κοινοβουλευτικής ομάδας των Τόρις. Από την πλευρά του, ο ηγέτης των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν αναρωτήθηκε πώς μπορεί η πρωθυπουργός να πετύχει συμφωνία με τους Ευρωπαίους, αφού δεν μπορεί να πείσει την ίδια την κυβέρνησή της.
Στις Βρυξέλλες, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ έθεσε ζήτημα ακύρωσης του ίδιου του Brexit. «Μπορώ μόνο να εκφράσω τη λύπη μου που η ίδια η ιδέα του Brexit δεν έφυγε μαζί με τον Ντέιβις και τον Τζόνσον, αλλά... ποιος ξέρει;» έγραψε στο Twitter. Σημειωτέον ότι ο ίδιος ο Τζόνσον, στην επιστολή παραίτησης, διαπίστωνε ότι «το όνειρο (του Brexit) πεθαίνει, ασφυκτιώντας από αχρείαστη αμφισβήτηση».
REUTERS, A.P.
http://www.kathimerini.gr/974028/article/
epikairothta/kosmos/se-deinh-krish-mei-kai-brexit
10/7/2018
5.
Επιχειρηματικοί κολοσσοί ζητούν από τη Μέι να τα βρει με την Ε.Ε..
Με απώλειες φορολογικών εσόδων και μείωση θέσεων εργασίας είναι αντιμέτωπη η Βρετανία, λόγω Brexit. Το κόστος από την εξασθένιση της ανάπτυξης υπολογίζεται σε περισσότερα από 20 δισ. στερλίνες σε δύο χρόνια. Στους κύκλους των πολυεθνικών επιχειρήσεων επικρατεί ανησυχία για το μέλλον της βρετανικής οικονομίας, αν δεν υπάρξει συμφωνία Λονδίνου και Ε.Ε. για το καθεστώς της μετά το Brexit περιόδου. Κάποιες από τις μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως, από τη Bombardier μέχρι τη Nissan και τη Facebook, παροτρύνουν με κοινή επιστολή τους τη βρετανική κυβέρνηση και την Ε.Ε. να βρουν πολύ γρήγορα λύση. Διαφορετικά, διακυβεύονται εμπορικές συναλλαγές 100 δισ. στερλινών και μεγάλες επενδύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στη Βρετανία.
Η οικονομική επίπτωση στη βρετανική οικονομία λόγω της απόφασης των Βρετανών να αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι μεγαλύτερη από το ποσό που η χώρα συνεισέφερε στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό το ίδιο χρονικό διάστημα. Το Brexit είχε ως αποτέλεσμα απώλειες στο ΑΕΠ 2,1% από τις 23 Ιουνίου 2016, όταν έγινε το δημοψήφισμα, στερώντας φορολογικά έσοδα πάνω από 20 δισ. στερλίνες από το βρετανικό Δημόσιο, σύμφωνα με το Κέντρο Ευρωπαϊκών Μεταρρυθμίσεων.
Η μία μετά την άλλη, οι ξένες εταιρείες προειδοποιούν για την αποχώρηση ή τη μείωση της παρουσίας τους στη Βρετανία. Ο ευρωπαϊκός όμιλος αεροναυπηγικής Airbus, ο οποίος απασχολεί 14.000 άτομα επί βρετανικού εδάφους, ξεκαθάρισε την περασμένη εβδομάδα πως αν δεν υπάρξει συμφωνία Λονδίνου - Ε.Ε., μετά το Brexit, θα εγκαταλείψει τη χώρα. Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία BMW τόνισε πως πρέπει να αποσαφηνιστεί στους επόμενους μήνες το καθεστώς που θα διαδεχθεί την τελωνειακή ένωση της Βρετανίας με την υπόλοιπη Ε.Ε. Η BMW κατασκευάζει τα μοντέλα Mini και Rolls Royce στη Βρετανία, απασχολώντας 8.000 άτομα. Ισως το πιο ενδεικτικό στοιχείο της ανησυχίας των ξένων επιχειρηματιών για το μέλλον της Βρετανίας στην Ε.Ε. είναι η επιστολή που συνυπογράφουν το Εμπορικό Επιμελητήριο των ΗΠΑ στην Ε.Ε., το Επιχειρηματικό Συμβούλιο της Ιαπωνίας, η Επιχειρηματική Ενωση Ευρώπης και Καναδά και το Εμπορικό Επιμελητήριο Ινδίας και Ε.Ε. Το Εμπορικό Επιμελητήριο των ΗΠΑ στην Ε.Ε. εκπροσωπεί κολοσσούς όπως ο όμιλος αεροναυπηγικής Boeing, η πετρελαϊκή Exxon Mobile, οι τεχνολογικές εταιρείες Facebook και Dell, ο όμιλος αναψυκτικών Coca-Cola και η μεταφορική εταιρεία FedEx.
«Μία διετία μετά το δημοψήφισμα για το Brexit είναι σαφές ότι η απόφαση αυτή έχει προκαλέσει σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομία», δηλώνει ο γενικός διευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Μεταρρυθμίσεων Τζον Σπρίνγκφιλντ στο πρακτορείο Bloomberg. Γνωρίζουμε πλέον ότι το Brexit στερεί από το υπουργείο Οικονομικών της χώρας έσοδα 440 εκατ. στερλινών την εβδομάδα, προσθέτει ο ίδιος. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για το Brexit, ο νυν υπουργός Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον ήταν επικεφαλής του στρατοπέδου υπέρ της εξόδου της χώρας του από την Ε.Ε. Είχε ισχυριστεί, μάλιστα, πως η συνεισφορά της στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό κοστίζει στη χώρα έως 50 εκατ. στερλίνες την εβδομάδα.
Μετά το δημοψήφισμα, όμως, διαπιστώθηκε πως αυτά τα στοιχεία ήταν ανακριβή. Τον Αύγουστο του 2016, το βρετανικό πρακτορείο ειδήσεων ανακοίνωσε πως η καθαρή εισφορά της Βρετανίας στην Ε.Ε. την εβδομάδα ήταν 156 εκατ. στερλίνες, αντανακλώντας το χαμηλότερο επίπεδο από το 2011-2012. Σύμφωνα με το βρετανικό ειδησεογραφικό δίκτυο BBC, η καθαρή εισφορά της Βρετανίας στην Ε.Ε. έφθανε τα 252 εκατ. στερλίνες την εβδομάδα – ήταν δηλαδή χαμηλότερα από τα 350 εκατ. στερλίνες που ευαγγελίζονταν οι θιασώτες του Brexit. Ενόψει της 31ης Μαρτίου 2019, της καταληκτικής ημερομηνίας για το Brexit και της διετούς περιόδου προσαρμογής στο νέο καθεστώς μεταξύ Βρετανίας και Ε.Ε., στενεύουν τα χρονικά περιθώρια για την επίτευξη συμφωνίας.
http://www.kathimerini.gr/971637/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/epixeirhmatikoi-kolossoi-zhtoyn-apo-th-mei-na-ta-vrei-me-thn-ee
26/6/2018
6.
Όλο και πιο πιθανό το να μην πραγματοποιηθεί ποτέ το Brexit.
Σήμερα, θα παραβιάσω μία από τις αγαπημένες μου αρχές, και θα προχωρήσω σε αυτή την πρόβλεψη: Δεν θα υπάρξει Brexit! Με άλλα λόγια, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέχρι το 2023, θα βλέπουμε αυτή τη γελοία υπόθεση σαν να βρίσκαμε ένα χαμένο επεισόδιο του "Fawlty Towers".
Λίγο μετά το δημοψήφισμα στο οποίο οι Βρετανοί ψήφισαν χωρίς καμία σύνεση να εγκαταλείψουν την ΕΕ, εκτίμησα ότι υπάρχει 33% πιθανότητα να μην συμβεί το Brexit. Τώρα, αυξάνω αυτή την πιθανότητα στο 75%, και κάθε μέρα ανικανότητας που δείχνει η κυβέρνηση της πρωθυπουργού Theresa May, οι πιθανότητες αυξάνονται ακόμη περισσότερο.
Έχοντας ξεκαθαρίσει αυτό, θα ήθελα να εξηγήσω το σκεπτικό πίσω από αυτή την όχι και τόσο τολμηρή πρόβλεψη.
Από την αρχή, ήμουν σκεπτικός για το εάν ένα συνολικό Brexit θα γινόταν πραγματικότητα. Η ιδέα ήταν απλώς τόσο ανόητη και αυτοκαταστροφική που ήταν εύλογο να περιμένει κανείς ότι η πιο ήρεμη σκέψη θα υπερίσχυε. Αλλά αυτή ήταν μια απλή εικασία και δεν προέβλεπε ότι η αποτυχημένη κυβέρνηση της May θα έκανε την κακή αυτή κατάσταση ακόμα χειρότερη.
Φαίνεται ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους το σενάριο του Brexit μπορεί να καταρρεύσει, και πιθανότατα θα καταρρεύσει. Κατά σειρά πιθανότητας (ένας συνδυασμός οποιωνδήποτε και όλων αυτών των παραγόντων είναι δυνατή):
-Το να μην κάνουν τίποτα
-Μία έκτακτη προσφυγή στις κάλπες που θα οδηγήσει στην ήττα της May
-Ένα νέο δημοψήφισμα
-Η Ιρλανδία ή η Σκωτία το καθιστούν πολύ περίπλοκο
-Η Ευρώπη το καθιστά αδύνατο
Ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά σε κάθε σενάριο:
-Το να μην κάνουν τίποτα: Το άρθρο 50 της συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης περιέχει ειδικούς κανόνες για τον τρόπο με τον οποίο τα μέλη μπορούν να εγκαταλείψουν οικειοθελώς την ΕΕ. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα χάσει τη συμμετοχή του τόσο στην κοινή ένωση όσο και στην τελωνειακή της συμφωνία. Θα προταθεί ένα διαπραγματευόμενο σύνολο συνθηκών και κανόνων αντικατάστασης που θα απαιτούσε επικύρωση τόσο από την ΕΕ όσο και από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η βασική οικονομική πτυχή είναι ότι όλα τα πλεονεκτήματα των συμφωνιών της ΕΕ που καλύπτουν τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των μελών θα αντικατασταθούν από λιγότερο ευνοϊκές συμφωνίες. Το σε πόσο μειονεκτική θέση τοποθετεί αυτό τη Βρετανία αποτελεί το θέμα συζήτησης μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων μερών. Το συμπέρασμα είναι ότι είτε οι Βρετανοί αποκτήσουν μία τελική συμφωνία για να αποχωρήσουν, είτε μόνο μια προσωρινή μεταβατική συμφωνία, είναι πιθανό η συμφωνία αυτή να είναι πολύ λιγότερο φιλική προς την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου, συγκριτικά με το να παρέμεναν στην ΕΕ.
-Έκτακτες εκλογές: Τι άλλο θα μπορούσε να εκτροχιάσει το Brexit; Τι θα λέγατε για περισσότερα μέλη του υπουργικού συμβουλίου που θα υποστήριζαν την παραμονή στην ΕΕ; Τότε θα υπήρχε ζήτημα σχετικά με τη δημοτικότητα της May: πριν από ένα χρόνο θεωρούνταν μία "ετοιμοθάνατη” πολιτικά γυναίκα. Η υποστήριξή της ανακάμπτει μεταξύ των συναδέλφων της Τόρις, αλλά η δημοφιλία της εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής και μια εκλογική ήττα θα ισοδυναμούσε με την αποτυχία αυτού - ό,τι κι αν είναι αυτό - που πιστεύει ότι καταφέρνει..
-Ένα νέο δημοψήφισμα: Οι Βρετανοί πολίτες έχουν μάθει πολλά από την αρχική ψηφοφορία. Περίπου οι μισοί από όσους ψήφισαν στο δημοψήφισμα του Brexit υποστηρίζουν την ιδέα ενός δεύτερου δημοψηφίσματος (μπορείτε να μαντέψετε ποιο από τα δύο μισά), εν μέσω πληθώρας καλεσμάτων για μία νέα ψηφοφορία επί του Brexit. Υπάρχει σταθερή ροή ειδήσεων των μέσων ενημέρωσης που αποκαλύπτουν σε πόση παραπληροφόρηση υποβλήθηκαν οι ψηφοφόροι της Βρετανίας. Ο Robert Mercer, ο δεξιός δισεκατομμυριούχος άλλοτε στο "γιγάντιο” hedge fund Renaissance Technologies και χρηματοδότης της εταιρείας πολιτικών δεδομένων Cambridge Analytica, ήθελε να φέρει το ίδιο επίπεδο μαζικής δυσαρέσκειας στο Ηνωμένο Βασίλειο - το οποίο βοήθησε να σχηματιστεί - πίσω στις Η.Π.Α.. Η Guardian το χαρακτήρισε "πειρατεία της βρετανικής δημοκρατίας”.
-Επιπλοκές στην Ιρλανδία / Σκωτία: Το 2014, η Σκωτία ψήφισε κατά της ανεξαρτησίας από τη Βρετανία με 55% έναντι 45%. Η ψήφος του Brexit ήταν σοκαριστική για τους Σκωτσέζους, οι οποίοι ψήφισαν επίσης να παραμείνουν στην ΕΕ. Περαιτέρω περίπλοκα ζητήματα αποτελούν οι έρευνες ότι η Βόρεια Ιρλανδία θα λάβει άδεια παραμονής στην ενιαία αγορά. Η επίλυση αυτών των ζητημάτων καθιστά όλη την επιχείρηση ιδιαίτερα προβληματική για την Αγγλία.
-Η Ευρώπη να το καταστήσει αδύνατο: Δεν βλέπω κανένα λόγο για τον οποίο η ΕΕ θα έκανε ο,τιδήποτε άλλο εκτός από το να δυσκολέψει ει δυνατόν περισσότερο τη Βρετανία. Η βασική "θεωρία των παιγνίων” υποδηλώνει ότι τα συμφέροντα της ΕΕ βρίσκονται ακριβώς προς την αντίθετη κατεύθυνση, καθιστώντας μία έξοδο όσο το δυνατόν πιο δύσκολη, προκειμένου να αποθαρρύνει τα άλλα μέλη από το να αποχωρήσουν. Δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε από την ΕΕ να αλλάξει τώρα την πορεία της.
Ο Michael Bloomberg, ιδιοκτήτης του Bloomberg LP που δημοσιεύει το Bloomberg View, αναφέρθηκε στην επιλογή της αποδοχής μιας κακής συμφωνίας ή στην παραδοχή του ότι το Brexit ήταν ένα λάθος από την αρχή. Το μόνο συμπέρασμα που μπορεί κανείς να βγάλει από όλα αυτά είναι ότι οι ηγέτες του Ηνωμένου Βασιλείου πρέπει να λάβουν μια υπεύθυνη απόφαση και να μείνουν.
Tου Barry Ritholtz
http://www.capital.gr/bloomberg-view/3289479/
olo-kai-pio-pithano-to-na-min-pragmatopoiithei-pote-to-brexit
2/5/2018
Οι απόψεις,που δημοσιεύονται στα εκάστοτε-χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger.
Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.