Ελλάδα-Τουρκία:Ισχύς, ισορροπία ισχύος, εξοπλισμοί (17/8/2018)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Το φθινόπωρο έρχεται νέα ένταση με την Τουρκία.
(2) Προς Πεντάγωνο:
Ιδού κύριοι η γεωστρατηγική του Ερντογάν…
Ποιος θα τον σταματήσει;
(3.1) Επιπτώσεις της απόφασης Τραμπ
για "πάγωμα" της παράδοσης των αεροσκαφών F-35 στην Τουρκία.
(3.2) Παράδοξο: Ούτε ο ίδιος ο Ερντογάν δεν πιστεύει πως θα παραλάβει F-35, το πιστεύουν όμως οι Έλληνες!
(3.3) Χωρίς άδεια των ΗΠΑ, εξαγωγή Τ-129 ΑΤΑΚ ΙΙ στο Πακιστάν
ΔΕΝ γίνεται.
(4) Η ατζέντα των 100 πρώτων ημερών του Ερντογάν
για την αμυντική βιομηχανία.
(5) Η Τουρκία υπερ-επιδοτεί την κατασκευή του μαχητικού TF-X, προετοιμασία για ένα αύριο χωρίς το F-35;
(6) Τέσσερα αεροσκάφη ηλεκτρονικών παρεμβολών για την Τουρκία, υπογράφηκε το συμβόλαιο με την Aselsan.
(7) Η Τουρκία δημιουργεί διαστημική υπηρεσία.
(8) Νέα απειλή της Τουρκίας: Προπαγανδίζει πως χτυπά τη μισή Ελλάδα
με τον πύραυλο Bora - ΒΙΝΤΕΟ.
(9) Ελληνική απάντηση στα S-400 της Τουρκίας
με απόκτηση αντιπλοϊκών βαλλιστικών ASBM - ΒΙΝΤΕΟ.
(10) Πρωτοβουλία ενίσχυσης της άμυνας από εύπορους Έλληνες.
(11) Η επίδραση της τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης στη διεθνή Ασφάλεια και το μέλλον του πολέμου.
(9) Ελληνική απάντηση στα S-400 της Τουρκίας
με απόκτηση αντιπλοϊκών βαλλιστικών ASBM - ΒΙΝΤΕΟ.
(10) Πρωτοβουλία ενίσχυσης της άμυνας από εύπορους Έλληνες.
(11) Η επίδραση της τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης στη διεθνή Ασφάλεια και το μέλλον του πολέμου.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(2) Ελλάδα-Τουρκία
1.
Το φθινόπωρο έρχεται νέα ένταση με την Τουρκία.
Δεν μπαίνουν σε πορεία εξομάλυνσης οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, εκτιμά στο Liberal ο Άγγελος Συρίγος, προβλέποντας ότι από το φθινόπωρο θα υπάρξει νέα ένταση, αφού η απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών συνδέεται αποκλειστικά με τη διαμάχη ΗΠΑ-Τουρκίας, και απέχει μακράν από εγκατάλειψη των αμφισβητήσεων της Αγκύρας στο Αιγαίο ή την επίλυση του Κυπριακού.
Χαρακτηρίζει επομένως άστοχες τις κυβερνητικές δηλώσεις για βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, θεωρεί ότι αυτή θα είναι βραχύβια, και προβλέπει ένταση το φθινόπωρο όταν θα ξεκινήσουν οι έρευνες για υδρογονάνθρακες από ξένες εταιρείες στην κυπριακή ΑΟΖ, δίχως να αποκλείει αυτή να συμπεριλάβει και το Καστελόριζο, και ενώ στο Αιγαίο θα συντηρείται η σημερινή κατάσταση, απλώς για να απασχολούμαστε συνεχώς και με αυτό.
Αποκαλεί τον Ερντογάν σκληρό παίκτη, που δεν θα υποχωρήσει σε όλα τα μέτωπα, αλλά ταυτόχρονα και ρεαλιστή, αφού έχει αποδείξει ότι σε κρίσιμες στιγμές, όταν τα πράγματα γίνονται οριακά, όπως όταν η Τουρκία κατέρριψε το ρωσικό αεροσκάφος, αλλάζει πολιτική.
«Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος του ΔΝΤ. Δεν θέλει επουδενί ο Ερντογάν να πάει η Τουρκία στο ΔΝΤ με τις ΗΠΑ απέναντι, αν τελικά προσφύγει σε αυτό», τονίζει με νόημα ο κ. Συρίγος. Εξ ου και τα μηνύματα Ερντογάν προς τις ΗΠΑ «είμαι διατεθειμένος να συζητήσω για τον αμερικανό πάστορα, ακολουθήστε όμως κι εσείς κάποιες διαδικασίες, έχω ένα πρόσωπο στην κοινή μου γνώμη, δεν μπορώ να κάνω πίσω σε όλα».
Συνέντευξη στο Γιώργο Φιντικάκη
- Σύμφωνα με μια άποψη, η απελευθέρωση των δύο Ελλήνων, αποτελεί δείγμα εξομάλυνσης στα ελληνοτουρκικά και επομένως δεν θα πρέπει να αναμένουμε νέες εντάσεις προσεχώς σε Αιγαίο και Κύπρο. Συμφωνείτε;
Όχι, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν μπαίνουν σε πορεία εξομάλυνσης. Η απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών συνδέεται αποκλειστικά με τη διαμάχη μεταξύ ΗΠΑ - Τουρκίας για τον Μπράνσον. Εκεί πρέπει να την εντάξουμε. Τίποτα περισσότερο. Στα ελληνοτουρκικά επομένως μπορεί να υπάρξει μια πρόσκαιρη βελτίωση, στην οποία ενδεχομένως να συμβάλλουν και οι εκατέρωθεν ανακοινώσεις, όπως για παράδειγμα η πρόσκληση από τον Έλληνα υπουργό Άμυνας Π.Καμμένο, στον Τούρκο ομόλογό του, να επισκεφτεί την Ελλάδα.
Αλλά όλα αυτά έχουν ημερομηνία λήξεως το φθινόπωρο, οπότε και πρόκειται να ξεκινήσουν οι έρευνες για υδρογονάνθρακες από την Exxonmobil και την Total στην κυπριακή ΑΟΖ. Τότε θα υπάρξει και η απάντηση από την πλευρά της Τουρκίας.
- Διευκρινίστε μας τι ακριβώς φοβάστε ότι θα συμβεί...
Από το φθινόπωρο η ένταση θα επανέλθει. Στις 28 Σεπτεμβρίου καταφθάνει στο τεμάχιο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ πλοίο της Exxonmobil, προκειμένου να ξεκινήσει έρευνες για την ανεύρεση υδρογονανθράκων. Για την Τουρκία, οι έρευνες και η πιθανότητα εκμεταλλεύσης των υδογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ, απειλούν να ανατρέψουν τις διαμορφωμένες υπερ αυτής ισορροπίες, από το 1974 και μετά. Είναι επομένως έτοιμη να χρησιμοποιήσει ακόμη και βία προκειμένου να μην επιτρέψει στην Κύπρο την εκμετάλλευση του φυσικού της πλούτου.
Οι Τούρκοι έχουν ήδη στείλει στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, το γεωτρητικό πλοίο "Πορθητής", συνοδευόμενο από τέσσερα βοηθητικά σκάφη, προκειμένου επίσης να αρχίσει τις έρευνες. Στην ευρύτερη περιοχή διεξάγει ήδη έρευνες το πλοίο "Barbarossa", εκτός των τεμαχίων που έχουν παραχωρήσει οι Κύπριοι για έρευνα και εκμετάλλευση σε ξένες εταιρείες.
Επομένως οποιαδήποτε εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων είναι αυτή τη στιγμή πρόσκαιρη και θα αφορά μόνο στο στενό γεγονός της απελευθέρωσης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών. Δεν είναι κάτι που θα έχει βάθος χρόνου.
- Σε αυτό το σενάριο, έτσι όπως το περιγράφετε, μπορεί να δούμε προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας και στο Αιγαίο, εν είδη αντιπερισπασμού, στα όσα θα εξελίσσονται στη Κύπρο;
Στη φάση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Τουρκία θα απέφευγε να κάνει κάτι στο Αιγαίο. Θα επικεντρωθεί μόνο στην περιοχή της Κύπρου και της ανατολικής Μεσογείου, ίσως συμπεριλάβει στα σχέδιά της και το Καστελλόριζο, αλλά μάλλον θα αποφύγει το Αιγαίο, προκειμένου να μην ανοίξει άλλο ένα σοβαρό μέτωπο.
Έχει ένα πολύ σοβαρό μέτωπο στη Συρία, ενώ αυτό που θα επιχειρήσει να κάνει στην Κύπρο, θα τη φέρει πιθανότατα αντιμέτωπη με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, και την Ελλάδα. Στο Αιγαίο απλώς θα συντηρείται η καθημερινή ένταση η οποία ούτως ή άλλως υπάρχει, απλώς για να ασχολούμαστε και με αυτό.
- Το ρωτώ λόγω και του πρόσφατου περιστατικού με το αλιευτικό στη Λέρο και τις δηλώσεις Τσαβούσογλου ότι η Ελλάδα κλιμακώνει την ένταση...
Στη περίπτωση του περιστατικού με το αλιευτικό στη Λέρο πρέπει να διερευνηθεί ως προς το αν οι πυροβολισμοί προήλθαν από πολεμικό όπλο ή κυνηγετικό.
Οι Έλληνες ψαράδες έχουν δηλώσει ότι το όπλο που χρησιμοποιήθηκε δεν ήταν ούτε πιστόλι, ούτε κάποιο κυνηγετικό, αλλά πολεμικό όπλο καθώς υπήρξαν και βολές κατά ριπάς.
Αν αυτό αποδειχθεί, τότε θα ενισχυθούν οι υποψίες ότι ήταν στρατιώτες πάνω στα πλοία. Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο.
- Αν πάντως δεχθούμε ότι ο Ερντογάν κάτω από την αφόρητη πίεση που δέχεται σήμερα η Τουρκία, κάνει μια συνολική στροφή σε διπλωματικό και οικονομικό επίπεδο, δεν θα ήταν αντιφατικό να οξύνει εκ νέου από φθινόπωρο την ένταση με τις ΗΠΑ με επίκεντρο τους κυπριακούς υδρογονάνθρακες;
Ξεχνάτε ότι μιλάμε για ένα πολύ σκληρό παίκτη. Ο Ερντογάν δεν υποχωρεί σε όλα τα μέτωπα αλλά μόνο εκεί που βλέπει ότι δεν τον παίρνει άλλο. Και ταυτόχρονα δείχνει και τον ρεαλισμό του.
Σκεφτείτε ότι για να προχωρήσει στις κινήσεις των τελευταίων 48ωρών, δηλαδή στην απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, και εν συνεχεία του επιτίμου προέδρου της Διεθνούς Αμνηστίας, ο Ερντογάν χρειάστηκε πρώτα να δει την τουρκική λίρα να χάνει το 19% της αξίας της μέσα σε μια μόνο ημέρα. Αναφέρομαι στο περίφημο tweet του Ντ.Τράμπ για διπλασιασμό των δασμών στις εισαγωγές τουρκικού χάλυβα και αλουμινίου, με το οποίο ο Αμερικανός Πρόεδρος έστειλε στην ουσία μήνυμα στις αγορές πόσο αδύναμη είναι η λίρα μπροστά στο ισχυρό δολάριο. Στην ουσία άναψε το πράσινο φως στις παγκόσμιες αγορές να διαλύσουν την τουρκική λίρα, όπως και έγινε.
Ο Ερντογάν επομένως υποχρεώθηκε σε αυτή τη μικρή αναδίπλωση, εξαιτίας της πολύ σκληρής επίθεσης που δέχτηκε το τουρκικό νόμισμα. Είναι πολύ σκληρός παίκτης, δεν θα κάνει βεβιασμένες κινήσεις.
- Στην ουσία, αυτό που λέτε, είναι ότι μπορεί η Τουρκία να υποχρεωθεί για παράδειγμα το φθινόπωρο να προσφύγει στο ΔΝΤ, αλλά η αντίληψη Ερντογάν περί συνεκμετάλλευσης των κυπριακών κοιτασμάτων θα παραμείνει ως έχει...
Ακριβώς. Κρατήστε εδώ ότι σύμφωνα με τουρκικά δημοσιεύματα, οι Αμερικανοί έχουν δώσει στην Αγκυρα 10 συνολικά σημεία στα οποία ζητούν υποχωρήσεις, μεταξύ των οποίων και να δεσμευθεί ότι θα εξελιχθούν ομαλά οι έρευνες υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ. Στη διπλωματία φυσικά, θέτεις 10 σημεία, προκειμένου η άλλη πλευρά να υποχωρήσει σε μερικά από αυτά.
Το σημείο βέβαια, όπου φαίνεται προς το παρόν τουλάχιστον, να αντιστέκεται η Τουρκία, είναι η απελευθέρωση του Αμερικανού πάστορα. Τυχαίο δεν είναι ότι τουρκικό δικαστήριο απέρριψε χθες το αίτημα του Άντριου Μπράνσον να αφεθεί ελεύθερος από την κατ’ οίκον κράτησή του και να αρθεί η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα που του έχει επιβληθεί, αλλά για την υπόθεσή του μένει να αποφασίσει τώρα ανώτερο δικαστήριο.
Το μήνυμα δηλαδή του Ερντογάν προς τις ΗΠΑ είναι «είμαι διατεθειμένος να συζητήσω για τον αμερικανό πάστορα, ακολουθήστε όμως κι εσείς κάποιες διαδικασίες, έχω ένα πρόσωπο στην κοινή μου γνώμη, δεν μπορώ να κάνω πίσω σε όλα».
- Επομένως, βλέπετε ότι είναι κοντά σε μια συνολικότερη στροφή τουλάχιστον σε διπλωματικό επίπεδο, από τα όσα λέει και πράττει;
Δεν πιστεύω ότι έχει το περιθώριο να παίζει για πολύ ακόμη. Θα έλεγα ότι το μήνυμα του προς τους Αμερικανούς είναι "χρησιμοποιείστε την τουρκική δικαιοσύνη και ο Μπράνσον θα απελευθερωθεί σύντομα". Εξάλλου άρθρο δημοσιογράφου, γνωστού για τις στενές σχέσεις του με το κυβερνών ισλαμικό κόμμα, αναφέρει ότι η απελευθέρωση του πάστορα είναι θέμα χρόνου, αν οι ΗΠΑ παρουσιάσουν στοιχεία για τα προβλήματα που έχει προκαλέσει στη ψυχική του υγεία, η σχεδόν διετής παραμονή του στις φυλακές.
- Το ερώτημα είναι άλλο. Εμείς δώσαμε κάτι σε αντάλλαγμα, και αν ναι, τι, προκειμένου να αποφυλακιστούν οι δύο στρατιωτικοί;
Αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Γνωρίζουμε ότι στη τελευταία συνάντηση του Ερντογάν με τον κ. Τσίπρα είχαν υπάρξει, σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα, υπαινιγμοί για σύνδεση με το θέμα των δύο μουφτήδων στη Θράκη. Αναφορικά με τους 8 στρατιωτικούς, η Αθήνα δεν είχε δυνατότητα παρέμβασης στη Δικαιοσύνη. Τώρα, το αν η απελευθέρωση συνδέεται με τους μουφτήδες, ίσως να αποδειχθεί στη πράξη. Καλό όμως είναι να το έχουμε κατά νου.
- Πως είναι πάντως δυνατόν να μιλάμε περί κινήσεων που οδηγούν στη βελτίωση των σχέσεων με την Τουρκία και να παραβλέπουμε την παράνομη κράτηση επί 167 ημέρες ; Και ποιος μας λέει ότι δεν θα ξαναγίνει αύριο-μεθαύριο κάτι αντίστοιχο;
Είναι σωστή η παρατήρησή σας ως προς το ότι οι δηλώσεις οι οποίες έγιναν για βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ήταν άστοχες. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ο θεωρούμενος ως γεράκι, ο Έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας καλεί μετά από αυτό, τον Τούρκο ομόλογό του να επισκεφθεί την Ελλάδα.
Στη διεθνή διπλωματια βέβαια, συχνά ένα γεγονός που δεν σχετίζεται ευθέως με τις διαφορές δύο χωρών, χρησιμοποιείται από μια εξ αυτών, για να προσεγγίσει την άλλη.
Υπενθυμίζω ότι το 1999 όταν οι σχέσεις των δύο χωρών βρίσκονταν στο ναδίρ λόγω της υπόθεσης Οτσαλάν, η στιγμή τους έδωσε την αφορμή για να προσεγγίσει η μια την άλλη, και να προχωρήσουμε μετά σε αυτό που ονομάστηκε «διπλωματία των σεισμών».
- Ακόμη κι αν επιλυθεί η διπλωματική διένεξη με την Αμερική, η κατάσταση δεν βελτιώνεται για την τουρκική οικονομία. Σε περίπτωση που αναγκαστεί από τις εξελίξεις, να κάνει ο Ερντογάν όσα του ζητούν οι αγορές, δεν θα έχει υποστεί ο ίδιος μια τεράστια πολιτική ζημιά;
Οχι τόσο μεγάλη, όσο κανείς φαντάζεται, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν βρίσκεται στο μέσο ή στο τέλος της θητείας του, παρά στην αρχή, και μάλιστα προέρχεται από μια θριαμβευτική νίκη. Υπό αυτή την έννοια, και αν τα πράγματα δεν στραβώσουν κι άλλο, ο Ερντογάν έχει μπροστά του, τα επόμενα πέντε χρόνια, προκειμένου να διαχειριστεί τη ζημιά.
Αυτή τη στιγμή προσπαθεί να διασώσει την οικονομία του. Είναι ρεαλιστής το έχει αποδείξει με την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους. Το κατέρριψε και στη συνέχεια πήγε στον Πούτιν και του ζητούσε συγνώμη, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Έχει αποδείξει δηλαδή ότι σε κρίσιμες στιγμές όταν τα πράγματα γίνονται οριακά, αλλάζει πολιτική.
Και κάτι ακόμα. Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν θέλει επουδενί ο Ερντογάν να πάει η Τουρκία στο ΔΝΤ με τις ΗΠΑ απέναντι, εάν προσφύγει τελικώς εκεί.
- Σχολιάστε μας και τα περί σύσφιξης των σχέσεων της Τουρκίας με τη Ρωσία, την Κίνα, το Κατάρ και άλλες αναδυόμενες οικονομίες. Κατά πόσο αυτές οι χώρες θέλουν ή μπορούν να δανείσουν με τα δεκάδες δισεκατομμύρια που χρειάζεται η τουρκική οικονομία;
Τα ίδια λέγαμε κι εμείς όταν κάποτε ψάχναμε για διάφορους δήθεν «συμμάχους», που θα είχαν τη διάθεση να μας δανείσουν. Στην πράξη αποδεικνύεται ότι αυτοί οι οποίοι έχουν τα χρήματα είναι μόνον το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και κάποιες πλούσιες χώρες της Δύσης. Οι BRICS δεν έχουν χρήματα για να δανείσουν, και η Κίνα έχει χρήματα αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θέλει να μπει σ΄αυτήν τη διαδικασία. Επομένως η Τουρκία είναι σε έναν μονόδρομο.
Άγγελος Συρίγος,
αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής
στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
16 Αυγούστου 2018
2.
Προς Πεντάγωνο: Ιδού κύριοι η γεωστρατηγική του Ερντογάν…
Ποιος θα τον σταματήσει;
«Καὶ μηδὲ τοῦτο δύνασθαι μαθεῖν, ὅτι δεῖ τοὺς ὀρθῶς πολέμῳ χρωμένους οὐκ ἀκολουθεῖν τοῖς πράγμασιν, ἀλλ᾽ αὐτοὺς ἔμπροσθεν εἶναι τῶν πραγμάτων..» (Κι ούτε αυτό να μην μπορούμε να μάθουμε, ότι εκείνοι που διεξάγουν ορθώς τον πόλεμο, δεν ακολουθούν τα πράγματα, αλλά προπορεύονται των πραγμάτων). Δημοσθένους Α΄ Φιλιππικός 4, 39.
Ένα από τα πιο σημαντικά κλειδιά για την κατανόηση της τουρκικής γεωστρατηγικής (σ.σ. που εκπορεύεται και υπαγορεύεται από τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν) αποτελεί η γεωγραφία, η οποία συνιστά καθοριστικό παράγοντα για την κατανόηση των διεθνών σχέσεων. Μαζί με την ιστορία συγκροτούν ένα αμφίστομο ξίφος εξαιρετικά αιχμηρό για όσους γνωρίζουν και τολμούν να το σύρουν με σκοπό την επίτευξη των εθνικών στόχων.
Ο Ερντογάν είναι ένας από αυτούς τους επιδέξιους χειριστές, καθώς χάρη στην αρχική προστασία και στη συνέχεια την ανοχή της Δύσεως, του δόθηκε ικανός χρόνος ώστε να εκπαιδευθεί στον πολύπλοκο χειρισμό αυτού του διαχρονικού όπλου και να δοκιμάσει νέες τακτικές.
Συνδυάζοντας έξυπνα μα αποφασιστικά απολυταρχικά και δημοκρατικά στοιχεία κατάφερε να κερδίσει τον απαιτούμενο χρόνο (2003-2018) προκειμένου να θέσει σε λειτουργία την αφύπνιση της τουρκικής στρατηγικής υπερηφανείας.
Σήμερα, ιστορικά γεγονότα όπως η Μάχη στο Μάντζικερτ (1071) και η Άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως (1453) χρησιμοποιούνται από τον Τούρκο πρόεδρο και τους εκφραστές της νέο-οθωμανικής πολιτικής για την αποδεικτική θεμελίωση της χιλιετούς ιστορικής ενδόξου παρουσίας των Τούρκων στην Ανατολία αλλά και για να αιτιολογήσουν το μεγαλείο των γαζήδων (μουσουλμάνων ιεροπολεμιστών), καθώς Τουρκισμός και Ισλάμ συμπορεύονταν στις κατακτήσεις.
Ο Ερντογάν δείχνει να αισθάνεται γαζής όπως ήταν ο Σελτζούκος σουλτάνος Αλπ Αρσλάν, ο Οθωμανός Μωάμεθ ο Πορθητής, έναν τίτλο τον οποίο απέδωσαν και στον Μουσταφά Κεμάλ. Υπάρχει όμως χώρος για έναν γαζή στον 21ο αιώνα; Πριν απαντήσουμε είναι χρήσιμο να προβούμε και σε άλλες παρατηρήσεις.
Ο Ναπολέων επεσήμανε ότι για να κατανοήσεις την πολιτική ενός κράτους πρέπει να μελετηθεί πρώτα η γεωγραφία του. Είναι πρόδηλον ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν ο Ερντογάν έχει μελετήσει τον Γάλλο αυτοκράτορα, όπως δεν είμαστε σε θέση να θεωρήσουμε ότι έχει ξεφυλλίσει κάποια τουρκική μετάφραση του Θουκυδίδου.
Ωστόσο, οι αποφάσεις που έχει λάβει δείχνουν να υπακούουν σε μια αρχή ντετερμινισμού, ο οποίος συνδέεται ευθέως με τη γεωγραφία της χώρας του, την οποία εργαλειοποιεί προς όφελος του οράματός του.
Είναι σαφές ότι η γεωγραφία δεν προκαθορίζει τις εξελίξεις, αλλά όταν συνδυαστεί με τον ανθρώπινο παράγοντα, στην συγκεκριμένη περίπτωση τον ηγέτη δρώντα, ο οποίος τυγχάνει να αισθάνεται «γαζής και εκλεκτός», ακόμη και εκφραστής του μεταφυσικού ισλαμικού πεπρωμένου, τότε μάλλον βρισκόμαστε ενώπιον ενός πάρα πολύ σοβαρού προβλήματος, με αποσταθεροποιητικές προεκτάσεις.
Όμως οι ενέργειες του θεοσεβούμενου Τούρκου προέδρου δεν αποτελούν απλώς ένα είδος führerbefehl (σ.σ. Κατευθείαν εντολή του φύρερ, βλ. Αδόλφος Χίτλερ) αλλά συνιστούν το τελικό στάδιο εθνικής γεωστρατηγικής, απόρροια σειράς μελετών και αναλύσεων μιας κλειστής ομάδος στενών επιτελών, οι οποίοι συγκροτούν το ανώτατο επίπεδο διοικήσεως και λήψεως αποφάσεων και εμφορούνται με κοινές αρχές και ιδανικά.
Η έμπειρη ομάδα πλαισιώνεται από στρατιωτικούς, διπλωμάτες, μαζί με άλλους ειδικούς και μη επιστήμονες, οι οποίοι έχουν καθήκον την υλοποίηση του μείζονος γεωπολιτικού εύρους, οράματος Ερντογάν, το οποίο εδράζεται:
α) Στις ιστορικο-γεωγραφικές προτάσεις και υποκειμενικές βεβαιότητες του Αχμέτ Νταβούτογλου,
β) στο πολιτικο-θρησκευτικό δόγμα των Αδελφών Μουσουλμάνων (σ.σ. Για πρώτη φορά φέτος στην NDAA για το 2019 η οργάνωση χαρακτηρίζεται εχθρική προς τα συμφέροντα των ΗΠΑ),
γ) στην αναβίωση του «ορθού» πλην όμως απολεσθέντος οθωμανικού δρόμου, επιδιορθώνοντας τα καταστροφικά λάθη της περιόδου του εμβληματικού σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β΄ (1876-1909), ο οποίος αποτελεί προσωπικό ίνδαλμα του Ερντογάν και
δ) στην επαναφορά του τουρκοκεντρικού χαλιφατικού οράματος ως εργαλείο συσπειρώσεως Αράβων και μη μουσουλμάνων σε μια συμμαχία με τελικό πανισλαμικό στόχο την ανάκτηση του Κουντούς (Ιερουσαλήμ).
Οι επιτελείς του Τούρκου προέδρου γνωρίζουν αρίστως πόσο σημαντικός είναι και τι συνέπειες μπορεί να επιφέρει για την αγγλοσαξονική Δύση ο έλεγχος του κρηπιδώματος (σ.σ. Rimland κατά τον Nicholas Spykman), όπως πιθανότατα και την ρήση του Sir Halford Mackinder ότι «κάθε αιώνας έχει τη δική του γεωγραφική οπτική γωνία».
Τα πύρινα και εξόχως στοχευμένα αντιδυτικά άρθρα του διευθυντού της Yeni Safak, Ιμπραήμ Καραγκιούλ, απλώς αντικατοπτρίζουν τη δυναμική της συγκροτημένης πλέον νέο-οθωμανικής πανισλαμικής διανοήσεως με στόχο την παροχή κατευθύνσεων στην κοινή γνώμη και τους εγχώριους διαμορφωτές αυτής.
Τα επιχειρήματα που προβάλλονται δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με όρους χλευασμού αλλά αντιθέτως να μελετώνται με σκοπό την εξαγωγή πολυεπίπεδων συμπερασμάτων. Είναι πολύ χρήσιμο να γνωρίζεις όλες τις πτυχές της σκέψεως παραγωγής ιδεολογίας, στρατηγικής και δόγματος του αντιπάλου.
Ένα από τα δόγματα της καινοφανούς τουρκικής γεωστρατηγικής ωστόσο δεν επιτρέπει παρανοήσεις καθώς η νέα γεωπολιτική πραγματικότητα – όπως την οραματίζονται οι παροικούντες την Άγκυρα – εκφράζεται με ντετερμινιστικό τρόπο: «Οι δυτικοί θα οπισθοχωρήσουν, οι ανατολικοί θα ανακάμψουν, η Τουρκία θα ισχυροποιηθεί και οι διενέξεις θα ενταθούν».
Εξίσου σαφής είναι και η υποταγή της στρατιωτικής ισχύος σε μια μεταφυσική θρησκευτική αποστολή όπως εκφράστηκε με την περίφημη δήλωση του πρώην Αρχηγού Ενόπλων Δυνάμεων Χουλουσί Ακάρ (σ.σ. Νυν υπουργού Εθνικής Αμύνης) ότι: «Ο εθνικός μας στρατός ανήκει στον οίκο του προφήτου…».
Η συσχέτιση όλων των προαναφερομένων παραμέτρων – σε ένα όσο το δυνατόν ευσύνοπτο άρθρο – εκτιμάται ότι μπορεί να μας δώσει συγκεκριμένες ενδείξεις και αποδείξεις αναφορικώς με την νέο-οθωμανική γεωστρατηγική που φέρει την σφραγίδα του Ερντογάν και στο που αποσκοπεί, με μερικές χρήσιμες προσθήκες και συγκεκριμένα:
Α) Η σύμπηξη συμμαχίας / ειδικής σχέσεως με το Ιράν προηγείται εκείνης με την Ρωσία, καθώς το κουρδικό αποτελεί κοινή απειλή για τους δύο αυτούς ιστορικούς γεωστρατηγικούς αντιπάλους.
Τεχεράνη και Άγκυρα στενά συνδεδεμένες αμφότερες εξαιτίας της δεσμευτικής τελέσεως καθηκόντων ακριτών από τις ΗΠΑ στο πλαίσιο του Rimland (σ.σ. Κρηπίδωμα, από το οποίο απεσχίσθη το Ιράν το 1979) επανακαθορίζουν πλέον τις σχέσεις τους με βάση τα εθνικά τους συμφέροντα και την εθνική τους γεωστρατηγική ίσως και σε επίπεδο οριοθετήσεως ζωνών επιρροής μεταξύ τους όπως έχει διαφανεί στην Συρία αλλά και στο Ιράκ (βλ. Σύμφωνο Σαανταμπάντ το 1937).
Η νέα ιστορικής εκτιμάται σημασίας προσπάθεια «εγκαρδίου συνεννοήσεως» μεταξύ των δύο χωρών πραγματοποιείται με την πρωτοβουλία Ερντογάν – Αδελφών Μουσουλμάνων στο πλαίσιο ενός πολιτικο-θρησκευτικού συγκερασμού / υπερβάσεως των διαφορών με τελικό στόχο την σύμπηξη ενός σουνιτο-σιιτικού μετώπου.
Αυτό το μοντέλο «συνθήκης» προωθείται και ήδη συμπεριλαμβάνει το Κατάρ, το strong>Πακιστάν, ενώ στοχεύει υπονομευτικά το παρών καθεστώς της Αιγύπτου.
Β) Η Ρωσία αξιοποιεί περισσότερο από ποτέ την ιστορικο-γεωγραφική προσέγγιση με την Τουρκία αναβαθμίζοντάς την σε αναγκαιότητα, καθώς αυτό που δεν επετεύχθη μεταξύ Λένιν και Κεμάλ (σ.σ. Είχε προηγηθεί η ανατρεπτική για τα τότε δεδομένα Συνθήκη Χουνκάρ Ισκελεσί το 1833 μεταξύ Μαχμούτ Β΄ και Νικολάου Α΄), υλοποιείται σε πολλαπλά επίπεδα στους τομείς της στρατιωτικής συνεργασίας (S-400 και άλλα συστήματα), της ενεργειακής (αγωγός Turkish Stream, κατασκευή εργοστασίου παραγωγής πυρηνικής ενεργείας στο Ακούγιου), της οικονομικής (ίδρυση κοινού επενδυτικού fund, τουρισμός, τομέας κατασκευών κ.λπ.).
Η πιο σημαντική προσέγγιση τελεί σε εξέλιξη στη Συρία, καθώς μόνον μετά από την άδεια της Ρωσίας οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις υλοποίησαν τις επιχειρήσεις «Ασπίδα του Ευφράτου» και «Κλάδος Ελαίας» στην ΒΔ Συρία, σε αντάλλαγμα της υποστηρίξεως στο Χαλέπι και στο Ιντλίμπ και αλλού.
Ένα επίσης σημαντικό στοιχείο σε ιδεολογικό επίπεδο είναι η επιρροή των ιδεών του Ρώσου διανοητού Αλεξάντερ Ντάγκιν αναφορικώς με την μελλοντική ισχυροποίηση της Ασίας έναντι της φθίνουσας ισχύος της Δύσεως.
Γ) Η διάσταση με τις ΗΠΑ επικεντρώνεται στην απαίτηση της Τουρκίας να αντιμετωπίζεται πλέον με όρους ισότητος και όχι υποτελείας. Υπό αυτό το πρίσμα η Τουρκία δεν μπορεί να ακολουθεί και να εκτελεί «εντολές» τιθέμενη σε κατώτερο επίπεδο συνεργασίας με εκείνο που απολαμβάνει το Ισραήλ.
Η χρήση του όρου «ασέβεια» από την τουρκική ηγεσία κατηγορώντας τις ΗΠΑ συνιστά μια έμπρακτη απαίτηση αναγνωρίσεως μιας νέας τάξης πραγμάτων στις διμερείς σχέσεις. Η νέα καθεστωτική οπτική της τουρκικής γεωστρατηγικής διαχωρίζει τα κράτη σε: α) εταίρους, β) εχθρούς και γ) ουδέτερους, τοποθετώντας τον Τούρκο πρόεδρο μόλις ένα σκαλί πιο κάτω από την σουλτανική κοσμοθεωρία των διεθνών σχέσεων…
Δ) Το Ισραήλ συνιστά το εργαλείο επιβολής μιας αντί-ισλαμικής πρωτίστως και όχι αντί-αραβικής πολιτικής εκ μέρους των ΗΠΑ, όπως κατ’ επανάληψη δηλώνουν ανώτερες και ανώτατες πολιτικο-στρατιωτικές πηγές της γείτονος. Η έλευσις των «σταυροφόρων».
Αναλαμβάνοντας μονομερώς καθήκοντα προστάτου η τουρκική ΠΕΑ (Πολιτική Εθνικής Αμύνης και Ασφαλείας στο πνεύμα των αποφάσεων του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας) φαίνεται εκ του αποτελέσματος ότι προέκρινε την απόκτηση υποστρατηγικών και πιθανόν στρατηγικών όπλων στοχεύοντας στην υπεροπλία έναντι του εβραϊκού κράτους (βλ. δορυφόροι Gokturk, UAV/UCAV Anka, βλήματα cruise SOM, βλήματα Yildirim-Bora/Khan, πρόγραμμα κατασκευής βαλλιστικών πυραύλων, απειλές για απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Πακιστάν).
Ε) Η απόκτηση στρατιωτικών βάσεων σε ισλαμικές χώρες του εξωτερικού (Αλβανία, Κατάρ, Σομαλία, Σουδάν) αποβλέπει στην παγίωση της νέο-οθωμανικής παρουσίας της Τουρκίας προστάτου και εγγυητού των δικαιωμάτων πτωχών και πλουσίων κρατών. Δεν είναι τυχαίο ότι το Κατάρ (υπόσχεσις επενδύσεων ύψους 15 δις δολαρίων) και το Σουδάν (δήλωσις υποστηρίξεως) ανταποκρίθηκαν αμέσως υπέρ της Τουρκίας μετά από την οικονομική «επίθεση» κατά της τουρκικής λίρας, όπως καταχρηστικώς προσδιορίσθηκε από τον Ερντογάν.
Στ) Η Τουρκία βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και την Αίγυπτο κυρίως λόγω της στενής προσεγγίσεως με το Ιράν, με το οποίο μάχονται σθεναρώς στην Υεμένη.
Για τον ίδιο λόγο ΗΠΑ και Ισραήλ προετοιμάζονται για πιθανή κλιμάκωση της κρίσεως καθώς η υπόθεσις του πάστορος Μπράνσον αποτελεί αφορμή και όχι αιτία για τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν και για όσες ακολουθήσουν.
Για την Άγκυρα ο Χριστιανός πάστωρ αποτελεί σκοτεινό σύμβολο, ενοχοποιητική αρνητική απόδειξη της διεισδύσεως των δυτικών αξιών και εργαλείο αποσταθεροποιήσεως της χώρας.
Ζ) Ουδείς μπορεί και δεν επιτρέπεται να αγνοήσει το ενεργειακό διακύβευμα και τι σημαίνει αυτό για την ισχυροποίηση ή ακόμη και την ανάδειξη νέων πόλων ισχύος στην περιοχή της ευρυτέρας Ανατολικής Μεσογείου. Το ΣΕΑ της Τουρκίας λίγο πριν από την έναρξη της παρούσης κρίσεως επανήλθε προσδιορίζοντας και προειδοποιώντας ότι: «…θα συνεχισθεί η αποφασιστικότητα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».
Η) Η συνεργασία με την Κίνα στον στρατιωτικό και οικονομικό τομέα παρουσιάζει τις ίδιες σημαντικές παραμέτρους όπως και με την Ρωσία. Ας μην λησμονούμε ότι ρουκέτες και πυραυλικά συστήματα (WS-1, Yildirim) του Τουρκικού Στρατού αναπτύχθηκαν με κινεζική τεχνογνωσία.
Εκτός αυτού βάσει της νέας γεωπολιτικής φιλοσοφίας η Τουρκία θα πρέπει να επιδιώξει την ένταξή της στους BRICS δημιουργώντας το σχήμα BRICS-T και μεταγενεστέρως να ενταχθεί – αναλόγως της τότε συγκυρίας – στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης. Η Κίνα αποτελεί de facto εταίρο της Αγκύρας και σε συνδυασμό με το Πακιστάν και το Ιράν συνδράμει στην υλοποίηση του σχεδίου One belt, One road.
Με υπόδειγμα τον Spykman εκτιμάται ότι ο Ερντογάν επιδιώκει να δημιουργήσει το δικό του Rimland (κρηπίδωμα) καταστρέφοντας ότι έχει απομείνει από το αρχικό αγγλοσαξονικό τηρώντας τον ίδιο σεβασμό στην Γεωγραφία και στην Ιστορία της περιοχής.
Το νέο-οθωμανικό ισλαμιστικό Rimland περιλαμβάνει εταίρους όπως το Ιράν, το Κατάρ, το Αζερμπαϊτζάν, το Πακιστάν, τη Σομαλία, το Σουδάν, την Αλβανία, την Ινδονησία, τη Μαλαισία και φιλοδοξεί να επεκταθεί στις γεωγραφικές περιοχές της Βορείου Συρίας, του Ιράκ, της Παλαιστίνης (βλ. Προνομιακές σχέσεις με την Χαμάς), της Αιγύπτου, της Λιβύης και όπου υπάρχουν πιστοί που συνεγείρονται από τα οράματα των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Συνεπώς απαντάται θετικώς το ερώτημα περί αναγκαιότητος επενδύσεως της ιδιότητος του χαλίφου γαζή. Μόνον έτσι μπορούν να καταστούν «ομοτράπεζοι» Ιρανοί, Παλαιστίνιοι και Καταριανοί, μαζί με αντιφρονούντες από όλα τα αραβικά καθεστώτα, εξισλαμισμένοι πληθυσμοί της Ινδικής Υποηπείρου και της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Υποσαχαρίου Αφρικής ακόμη και ακραίοι τζιχαντιστές.
Στο εσωτερικό εκτιμάται πως αυτό το όραμα ισχύος, παντουρκσιμού και αναγεννήσεως έχει μεταστρέψει τους πρώην αφοσιωμένους κεμαλικούς αξιωματικούς και μη, μετατρέποντάς τους σε φανατικούς νεοφωτίστους υποστηρικτές του Ερντογάν. Το νέο κρηπίδωμα θα ανακουφίσει τη Ρωσία και θα οδηγήσει πιθανότατα στη σταδιακή κατάρρευση της Νοτιοανατολικής πτέρυγος του ΝΑΤΟ.
Οι κυρώσεις κατά Ιράν, Ρωσίας και Τουρκίας θυμίζουν τον οικονομικό πόλεμο που επέβαλλε η αρχαία Αθήνα και κορυφώθηκε με το Μεγαρικό Ψήφισμα. Μπαίνω στον πειρασμό να τοποθετήσω για τις ανάγκες μιας εσκεμμένης ιστορικής αναλογίας και συγκρίσεως στην πλευρά της πελοποννησιακής συμμαχίας τη Ρωσία μαζί με την Τουρκία και το Ιράν και να αποδώσω τον ρόλο των Περσών στην Κίνα…
Ο Ερντογάν όμως χρειάζεται χρόνο για να ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο. Μια τελική ανεπιθύμητη πρώιμη σύγκρουσις με τις ΗΠΑ θα κατέστρεφε το όραμά του. Απαιτείται χρόνος για να αναπτύξει ακόμη περισσότερα οπλικά συστήματα, να επενδύσει σε νέες τεχνολογίες, να αποκτήσει βαλλιστικούς πυραύλους.
Χρειάζεται πάνω από όλα πρόσβαση έλεγχο και κατοχή σημαντικών ενεργειακών πόρων για να χρηματοδοτεί όλα εκείνα τα φιλόδοξα σχέδια και οράματά του. Εάν η Δύση και όχι μόνον οι ΗΠΑ αδιαφορήσουν και δεν ενεργήσουν αμέσως τότε ο Ερντογάν μαζί με τους περιφερειακούς ομοϊδεάτες όπως και οι πολιτικοί επίγονοί τους θα έχουν κερδίσει τον αγώνα για τον οποίον δίνουν τα πάντα σήμερα.
Αυτή την αποφράδα ημέρα ο George Friedman περιέγραψε με απαισιοδοξία στο μελλοντολογικό του έργο «The next 100 years» το 2008, προ δεκαετίας όταν ο Ερντογάν συμπληρώνει φέτος 15 έτη εξουσίας!
Η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο, τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και πιθανόν την Αίγυπτο πρέπει να προχωρήσουν στην συγκρότηση μιας νέας στρατιωτικής συμμαχίας στα πρότυπα του ΝΑΤΟ, αλλά εκτός αυτού. Αυτή η συμμαχία θα υποστηρίζεται με κονδύλια FMF (σ.σ. Όπως σήμερα λαμβάνουν το Ισραήλ και η Αίγυπτος) και δεν θα υπόκειται στον έλεγχο των γραφειοκρατών της ΕΕ και ειδικώς της Γερμανίας.
Ο Θουκυδίδης προειδοποιεί για την ανάγκη λήψεως αποφάσεων και ενεργειών αναχαιτίσεως μιας ανερχομένης δυνάμεως πριν να είναι αργά. Ο Ερντογάν έχει αποδειχθεί ο επιτήδειος ουδέτερος του 21ου αιώνος και ο νέο-οθωμανός Μακιαβέλι στην υλοποίηση της σοβιετικής maskirovka (η σοβιετική τέχνη της παραπλάνησης, της εξαπάτησης, της απόκρυψης) στην τουρκική έκδοσή της.
Ο Δημοσθένης είχε προειδοποιήσει επανειλημμένως τους Αθηναίους για την απειλή του Φιλίππου όμως δεν εισακούσθηκε. Ο Θεμιστοκλής ενσυνειδήτως εξαπατούσε τους Λακεδαιμονίους μέχρις ότου… τα μακρά τείχη είχαν υψωθεί αρκετά. Και αυτά δεν αναφέρονται στην τουρκική αλλά στην ελληνική Ιστορία!
Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος-Αμυντικός αναλυτής
17/08/2018
3.1
Επιπτώσεις της απόφασης Τραμπ
για "πάγωμα" της παράδοσης των αεροσκαφών F-35 στην Τουρκία.
Παρακολουθούμε όλοι με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από χθες την υπογραφή της απόφασης από τον Πρόεδρο Ν. Τραμπ του νομοσχεδίου για την εθνική άμυνα των ΗΠΑ, ύψους 716 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που εγκρίνει την προμήθεια εκατοντάδων νέων αεροπλάνων, πλοίων και τεθωρακισμένων, ενισχύει την αριθμητική δύναμη των στρατευμάτων, αυξάνει τις αμοιβές για το προσωπικό, εκσυγχρονίζει το πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ και ενισχύει τον έλεγχο των κρατικών συμβάσεων με τις κινεζικές εταιρείες τεχνολογίας, ενώ ταυτόχρονα παγώνει την παράδοση των αεροσκαφών F – 35 στην Τουρκία.
Τι σημαίνει η απόφαση αυτή για τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία και την Αμυντική Βιομηχανία της Τουρκίας;
Είναι εμφανές ότι η απόφαση αυτή του Προέδρου των ΗΠΑ Ν.Τραμπ οδηγεί σε τεντωμένο σχοινί την σύγκρουση με τη Τουρκία και προσωπικά με τον Ρ.Τ.Ερντογάν, οδηγεί το ΝΑΤΟ σε μια πρωτοφανή κρίση, μεγαλύτερη αυτής μετά το 1974, όταν αποχώρησε η Ελλάδα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την μη ανάσχεση της τουρκικής εισβολής στη Κύπρο.
Ουσιαστικά διαμορφώνει τις συνθήκες για να οδηγήσει την Τουρκία εκτός ΝΑΤΟ και το δυτικό σύστημα ασφαλείας και δημιουργεί τη θαυμάσια ευκαιρία για τη Ρωσία να δεχθεί στις «αγκαλιές» της την Τουρκία ως σύμμαχο της, πράγμα που ούτε ως ανέκδοτο δεν μπορούσαμε να φαντασθούμε προ ολίγων μηνών, μετά την κατάρριψη του Ρωσικού αεροσκάφους, από την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία, στα σύνορα με τη Συρία.
Επιπρόσθετα η απόφαση αυτή προκαλεί σοβαρότατη ζημιά στην Αμυντική Βιομηχανία της Τουρκίας ενώ ταυτόχρονα θέτει σε κίνδυνο διακοπής της γραμμής παραγωγής των αεροσκαφών stealth μαχητικών 5ης γενιάς, F-35. Αυτό μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε και να συμπεράνουμε αν λάβουμε υπόψη μας και δούμε τι αναφέρει σχετική ανακοίνωση της κατασκευάστριας εταιρείας Lockheed Martin (LM), που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της.
Με την ανακοίνωσή της η LM ενημέρωνε την διεθνή κοινή γνώμη ότι στο πλαίσιο συμμετοχής της Τουρκίας στο πρόγραμμα F–35, η τουρκική βιομηχανία αναλαμβάνει το σύνολο της συντήρησης των κινητήρων του μαχητικών F-35, που θα παραδοθούν σε ευρωπαϊκά κράτη, δηλαδή στην Βρετανία, την Ιταλία, την Ολλανδία, τη Νορβηγία, την Δανία, την Σουηδία, επιπλέον βέβαια από αυτά της Tουρκικής Αεροπορίας!
Επίσης η τουρκική βιομηχανία αναλαμβάνει δεκάδες κατασκευαστικά υποπρογράμματα στο F-35, με αποτέλεσμα το συνολικό ύψος της βιομηχανικής συνεργασίας της Τουρκίας με την Lockheed Martin να ανέλθει στο ποσό των 12 δισ.$ ("In total for Lockheed Martin and Pratt & Whitney, F-35 Production Industrial Participation opportunities for Turkish companies are expected to reach more than $12 billion").
Επιπλέον η ανακοίνωση της Lockheed Martin, ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:
"Υπάρχουν τουλάχιστον 10 τουρκικές εταιρείες, οι οποίες συμμετέχουν ή/και αναπτύσσουν το πρόγραμμα τόσο του αεροσκάφους (άτρακτος, ηλεκτρονικά) όσο και του κινητήρα του (F-135).
Πιο συγκεκριμένα οι εταιρείες αυτές είναι:
Alp Aviation: Η Τουρκική εταιρεία συμμετέχει στο πρόγραμμα από το 2004 και τώρα κατασκευάζει κομμάτια της ατράκτου, του συστήματος προσγείωσης του μαχητικού και πάνω από 100 διαφορετικά απάρτια του κινητήρα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται ειδικά κράματα τιτανίου για τα πτερύγια συμπιεστή.
Aselsan: Η τουρκική εταιρεία ηλεκτρονικών αναπτύσσει και κατασκευάζει προηγμένα ηλεκτροπτικά για το σύστημα υπέρυθρης παρατήρησης και στόχευσης (EOTS). Παράλληλα η Aselsan εργάζεται από κοινού με την Northrup Grumman για το σύστημα ναυτιλίας CNI του αεροσκάφους, ενώ ήδη έχει ξεκινήσει μαζική παραγωγή κρίσιμων υποσυστημάτων.
Ayesas: Η τουρκική εταιρεία ηλεκτρονικών είναι ο μοναδικός προμηθευτής δύο κρίσιμων συστημάτων του F-35: Της μονάδας διασύνδεσης του βλημάτων αέρος-αέρος και του συστήματος πανοραμικής απεικόνισης του πιλοτηρίου.
Fokker Elmo: Η κοινοπραξία με έδρα την Σμύρνη είναι υπεύθυνη για την κατασκευή του 40% τω ηλεκτρικών καλωδιώσεων του F-35 και των συστημάτων διασύνδεσης EWIS (Electrical Wiring & Interconnection System), τόσο του αεροσκάφους όσο και του κινητήρα, ενώ υποστηρίζει την ΤΑΙ με την παραγωγή όλων των καλωδιώσεων για το κεντρικό τμήμα της ατράκτου.
Havelsan: Η τουρκική εταιρεία υποστηρίζει την ανάπτυξη και παραγωγή των εκπαιδευτικών συστημάτων από το 2005. Παράλληλα η είναι ο επικεφαλής στην Τουρκία για το έργο ανάπτυξης και κατασκευής του ολοκληρωμένου κέντρου εκπαίδευσης και συντήρησης (ITC) για την τουρκική Αεροπορία.
Kale Aero: Η εταιρεία υποστηρίζει το πρόγραμμα του F-35 από το 2005. Σε συνεργασία με την ΤΑΙ κατασκευάζει κομμάτια της ατράκτου ενώ σε συνεργασία με την Heroux Devtek είναι ο μοναδικός προμηθευτής των συστημάτων ασφάλισης του συστήματος προσγείωσης στην ανασυρόμενη θέση. Επιπρόσθετα η Kale Aerospace επίσης έχει δημιουργήσει μια κοινοπραξία με την Pratt & Whitney κατασκευάζοντας απάρτια του κινητήρα F-135.
MiKES: Υποστηρίζει το πρόγραμμα παραδίδοντας εξαρτήματα του αεροσκάφους για τις BAE Systems και Northrop Grumman
ROKETSAN/Tubitak-SAGE: Η εταιρεία κατασκευής πυραυλοκινητήρων και το ερευνητικό ίδρυμα Tubitak είναι υπεύθυνες για την ανάπτυξη και κατασκευή του βλήματος cruise SOM-J ενώ η Roketsan είναι σε συνεργασία με την Lockheed Martin Missiles/Fire Control για το ίδιο σκοπό.
ΤΑΙ: Η τουρκική αεροπορική βιομηχανία συμμετέχει στο πρόγραμμα του F-35 από το 2008. Η ΤΑΙ κατασκευάζει εξαρτήματα, τα οποία τοποθετούνται σε όλα τα F-35 παραγωγής. Πιο συγκεκριμένα η ΤΑΙ κατασκευάζει το κεντρικό τμήμα τη ατράκτου, παράγει σύνθετα υλικά για την άτρακτο, τις θύρες της αποθήκης οπλισμού και το ευαίσθητο από άψη υπογραφής stealth εσωτερικό τμήμα του αεραγωγού των αεροσκαφών. Συνολικά η ΤΑΙ είναι υπεύθυνη για την παραγωγή του 45% του αεροσκάφους!
Τέλος η Τουρκία έχει αποκτήσει την άδεια να κατασκευάζει μόνη της τους δικούς της κινητήρες F-135, ενώ σύντομα θα έχει στο έδαφός της το πρώτο ολοκληρωμένο κέντρο επιθεώρησης των κινητήρων για όλη την Ευρώπη. Τόσο η παραγωγή των κινητήρων όσο και η γενική επιθεώρησή τους θα πραγματοποιείται στο Εσκισεχίρ.
Είμαι βέβαιος ότι έχουμε εκπλαγεί όλοι, με όλες αυτές τις συμμετοχές της Τουρκικής Αμυντικής Βιομηχανίας στο πρόγραμμα ανάπτυξης – παραγωγής των αεροσκαφών F – 35, με τη σύμφωνη γνώμη της Αμερικανικής Κυβέρνησης, γεγονός που ουσιαστικά, αν η απόφαση για « ΠΑΓΩΜΑ» της παράδοσης των αεροσκαφών F – 35 στην Τουρκία ΔΕΝ ανακληθεί σύντομα, σημαίνει ότι η παραγωγή των F-35 στις ΗΠΑ σταματά, έστω και προσωρινά και μέχρις της ενεργοποίησης νέων γραμμών παραγωγής, προκαλώντας σημαντική ζημία στο πρόγραμμα τόσο από πλευράς κόστους όσο και από πλευράς καθυστερήσεων στην παραγωγή και στις παραδόσεις των αεροσκαφών, καθώς οι τουρκικές βιομηχανίες που συμμετέχουν στο κονσόρτσιουμ κατασκευής του προγράμματος, κατασκευάζουν κατ' αποκλειστικότητα περί το 7 – 9 % των μερών του αεροσκάφους!
Θέλω να πιστεύω ότι της απόφασης αυτής για «ΠΑΓΩΜΑ» των παραδόσεων έχει προηγηθεί και ανάλογη προετοιμασία από τις αντίστοιχες υπηρεσίες της ΗΠΑ και την εταιρεία κατασκευής των αεροσκαφών LM, έτσι ώστε να έχει ξεκινήσει προ πολλού ο σχεδιασμός εξεύρεσης εναλλακτικών πηγών παραγωγής και να ΜΗΝ βρουν έδαφος οι όποιοι εκβιασμοί εκ μέρους του Ρ.Τ.Ερντογάν για διακοπή της υποστήριξης της γραμμής παραγωγής από τις προαναφερόμενες Τουρκικές εταιρείες και καταστίσουν επί της ουσίας ανεδαφική την απόφαση αυτή παγώματος της παράδοσης των αεροσκαφών F – 35 στην Τουρκία.
Θεόδωρος Γιαννιτσόπουλος
Αντιπτεράρχος (Μ) ε.α.
Επίτιμος Διευθυντής Γ’ Κλάδου του ΓΕΑ
15/8/18
3.2
Παράδοξο:
Ούτε ο ίδιος ο Ερντογάν δεν πιστεύει πως θα παραλάβει F-35,
το πιστεύουν όμως οι Έλληνες!
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών ήταν καταιγιστικές. Η Τουρκία, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια συγκεντρώνει τα «πυρά» των Ηνωμένων Πολιτειών, της επιβάλλονται δασμοί σε ισχυρά εξαγώγιμα προϊόντα της, και ο Τραμπ με τον Πενς μιλούν για νέο «κύκλο» κυρώσεων. Η Τουρκία από την πλευρά της κάνει ότι μπορεί για να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Συμμαχεί ανοιχτά πλέον με την Ρωσία και το Ιράν, πιάνει κολλητούς στο Σουδάν (άλλωστε ο όρος «γενοκτονία» είναι γνωστό τουρκικό σήριαλ), αγκαλιάζεται και με άλλους «οχτρούς» των ΗΠΑ όπως η …δημοκρατική Βενεζουέλα.
Ισχυρές δυνάμεις εντός και εκτός ΗΠΑ ζητούν την παραδειγματική τιμωρία της Τουρκίας, για πολλοστή φορά Ρεπουμπλικανοί και Δημοκρατικοί ορμούν εναντίον του Ερντογάν. Εδώ ξεχνάμε πως κάπου στο βάθος οι Ισραηλινοί βλέπουν στον Ερντογάν έναν νέο Σαλαντίν, που θα «απελευθερώσει» την Ιερουσαλήμ και θα την αποδώσει στους μουσουλμάνους για μια ακόμη φορά. Τότε την πήραν από τους Σταυροφόρους, τώρα θα την πάρουν από τους Εβραίους.
Μέσα σε όλα αυτά, η μη παράδοση των F-35 είναι το λιγότερο που μπορεί να πάθει η Τουρκία. Κι όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, έχουμε τελικά μια μικρή ικανότητα να προβλέπουμε το μέλλον. Το παρακάτω άρθρο γράφτηκε το Απρίλιο του 2017. Τότε όλα τα πλάκωνε η σκλαβιά και τα έσκιαζε η φοβέρα, η μονοκρατορία των Σουχόι στις συνειδήσεις κάποιων μας έκανε να μοιάζουμε… από άλλο πλανήτη.
Θυμάστε τι έγινε τον Απρίλιο του 2017 όταν μιλήσαμε ανοιχτά, και είπαμε ξεκάθαρα πως δεν υπάρχει περίπτωση να πάρουν οι Τούρκοι F-35 και S-400 μαζί; Τα τρολ που μας την «έπεσαν» δεν περιγράφονται ούτε και μετριούνται. Αντίθετα, κάποιοι συνέχιζαν να «ποντάρουν» στην ελληνορωσική συμμαχία και να ζητούν να μην κάνουμε τον εκσυγχρονισμό των F-16 «με λεφτά των Αμερικανώνε».
Σήμερα οι περισσότεροι από αυτούς, που όχι έχουν διαψευστεί πανηγυρικά, αλλά και εξευτελιστεί παραδειγματικά, συνεχίζουν να παίζουν την κασέτα «τα F-35 θα πάνε κανονικά στην Τουρκία». Ειλικρινά, αφού δεν μπορούν να «διαβάσουν» το μέλλον στις εξελίξεις, ας διαβάσουν τουλάχιστον το τι έχει συμβεί!
Καταρχάς, λένε ότι οι Τούρκοι θα συνεχίσουν να εκπαιδεύονται στις ΗΠΑ. Λοιπόν, πράγματι, οι Τούρκοι πιλότοι δεν θα εκδιωχτούν από τις ΗΠΑ. Θεωρούμε πως θα φύγουν μόνοι τους! Εξηγούμε το γιατί.
Τα αεροσκάφη που παραδόθηκαν, αυτά που ερχόντουσαν στο Αιγαίο εντός του 2018 ντε, θα έμπαιναν στην Luke AFB στο Μεικτό Εκπαιδευτικό Σμήνος που υπάρχει εκεί. Αεροσκάφη από όλες τις χώρες χρήστες του αεροσκάφους, προσφέρουν αεροσκάφη και ώρες πτήσης αναλογικά με την χρήση. Μπορεί λοιπόν εκεί Κορεάτης να πετά σε νορβηγικό αεροσκάφος, Αυστραλός σε αμερικανικό κοκ. Από την στιγμή που οι Τούρκοι θα έχουν κλειδωμένα τα αεροσκάφη στο πάρκινγκ, τι θα προσφέρουν στο Σμήνος; Μάλλον θα δείχνουν ελληνικά δημοσιεύματα από «ειδικούς» για να γελούν οι συνάδελφοί τους από άλλες χώρες.
Πάμε τώρα στα αεροσκάφη. Πράγματι, τουρκικά αεροσκάφη βρίσκονται στην γραμμή παραγωγής της LM. Αυτά, όπως έχει γίνει και παλιά στο παρελθόν, θα οδεύσουν προς μακροχρόνια αποθήκευση. Αν τα βρουν ΗΠΑ και Τουρκία, τότε θα παραδοθούν, αλλιώς δεν θα γίνει τίποτε τέτοιο. Πως θα τα βρουν και το βασικότερο, πότε; Σε 90 μέρες (86 από σήμερα) το Πεντάγωνο θα παραδώσει μια έκθεση που θα λέει πόσο καλή σύμμαχος ή όχι είναι η Τουρκία. Είμαστε σίγουροι πως η αγορά των S-400, η κατάργηση της βίζας στους Τούρκους από Ρωσία, τα αγκαλιάσματα με τους μουλάδες του Ιράν και τους φονιάδες του Σουδάν θα βοηθήσουν. Ποιος το πιστεύει αυτό; μόνο μια μερίδα «πεφωτισμένων» συμπατριωτών μας, ούτε καν ο Ερντογάν ο ίδιος.
Οι περισσότεροι βασίζουν την «θεωρία» τους στην «τεράστια» τουρκική συμμετοχή στο πρόγραμμα του JSF/F-35. Και μάλιστα κυκλοφόρησε η «άποψη» πως η αποχώρηση από το πρόγραμμα της Τουρκίας θα κοστίσει 12 δις δολάρια. Εντάξει, we rest our case όπως θα έλεγε και ο Τραμπ στο Apprentice. Θα φύγει η Τουρκία, δυνητικός αγοραστής 100 μαχητικών από ένα πρόγραμμα περίπου 3000 μαχητικών, και θα καταρρεύσει το πρόγραμμα! Χ@@τηκε η φοράδα στο αλώνι, όπως επίσης θα έλεγε ο Τραμπ σε τέλεια αγγλικά.
Το F-35 είναι το πρόγραμμα που θα αντικαταστήσει το F-16 παγκοσμίως. Αν οι ΗΠΑ αποφασίσουν να το πουλήσουν σε Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ και Κουβέιτ, η LM θα κάνει υπερκέρδη για πολλά χρόνια. Κάποτε οι γνωστοί «πεφωτισμένοι» πίστευαν πως ο εκσυγχρονισμός των F-16 της Ελλάδας γίνεται για να αυξήσει τα κέρδη της LM. Που και καλά είχαν πέσει λόγω… άνευ λόγου. Τώρα θεωρούν πως η LM θα καταρρεύσει αν φύγει η Τουρκία, χωρίς να σκεφτούν πως υπάρχουν άπειρες εταιρείες στον πλανήτη να αντικαταστήσουν της TAI/TUSAS. Φυσικά πρώτοι οι Ισραηλινοί μπήκαν στην ουρά, αλλά μέχρι και η ΕΑΒ θα μπορούσε να παίξει τον δικό της ρόλο. Ποιος δεν θα ήθελε φτηνές μετοχές σε ένα consortium ενός προϊόντος που θα πουλάει σαν ζεστό ψωμί για 40 χρόνια;
Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρος τις «αναλύσεις» από άσχετους «πεφωτισμένους» κι ας μείνουμε στα γεγονότα, τα οποία δυστυχώς ξεπερνούν την δυνατότητα κάποιων να τα κατανοήσουν. Το F-35, θα το πούμε για χιλιοστή φορά, είναι το απόλυτο όπλο της Δύσης κατά των εχθρών της. Δεν θα το «ξεφτίλιζαν» οι Αμερικανοί για να μην χάσουν έστω και 12 δις από την Τουρκία. Ας σοβαρευτούμε επιτέλους! Υπάρχει άφθονη τουρκική προπαγάνδα, ας μην εφευρίσκουμε περισσότερη ελέω του γελοίου αντιμερικανισμού κάποιων.
Από Flight and Space - Αύγουστος 16, 2018
3.3
Χωρίς άδεια των ΗΠΑ, εξαγωγή Τ-129 ΑΤΑΚ ΙΙ στο Πακιστάν
ΔΕΝ γίνεται.
Η κρίση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις φαίνεται ότι θα έχει μεγαλύτερες συνέπειες για την Άγκυρα από ότι αρχικά είχε εκτιμηθεί. Πιο αναλυτικά, θύμα της κρίσης που έχει ξεσπάσει μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ ενδέχεται να είναι η πώληση 30 επιθετικών ελικοπτέρων τύπου Τ-129 ΑΤΑΚ ΙΙ στο Πακιστάν μία από τις μεγαλύτερες πωλήσεις στρατιωτικού υλικού στην ιστορία της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Ο λόγος απλός και έχει απασχολήσει τις τουρκικές κυβερνήσεις διαχρονικά από το 1975 μέχρι και σήμερα. Πρόκειται για την απαγόρευση πώλησης στρατιωτικού υλικού στην Τουρκίας από την κυβέρνηση των ΗΠΑ που όπως και το 1975-1978 έτσι και σήμερα φαίνεται ότι θα εφαρμοστεί από την αμερικάνικη κυβέρνηση έναντι της Τουρκίας.
Το Ιταλοτουρκικό επιθετικό ελικόπτερο Τ-129 ΑΤΑΚ ΙΙ αν και ενσωματώνει πολλά τουρκικά υποσυστήματα χρησιμοποιεί ακόμη κινητήρες αμερικανικής κατασκευής την άδεια εξαγωγής των οποίων προς τρίτες χώρες η κυβέρνηση Τράμπ μπορεί να εμποδίσει με μία απλή απόφαση.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Hürriyet εάν η τουρκική εταιρεία ΤΑΙ δεν καταφέρει να λάβει από τις ΗΠΑ την άδεια εξαγωγής τεχνολογίας του κινητήρα Light Helicopter Turbine Engine Company CTS800-4A για την πακιστανική παραγγελία μέχρι το Νοέμβριο θα πρέπει να ζητήσει από το Ισλαμαμπάντ την επέκταση της παράδοσης των ελικοπτέρων στο Πακιστάν.
Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να αποθαρρύνει το Πακιστάν να προχωρήσει στην υλοποίηση της παραγγελίας. Εάν τελικά οι Αμερικανοί δεν επιτρέψουν την πώληση των κινητήρων CTS800-4A στο Πακιστάν, θα είναι η δεύτερη φορά που η Τουρκία δεν θα μπορέσει να πωλήσει εγχώριας κατασκευής οπλικά συστήματα με ξένα υποσυστήματα σε τρίτες χώρες.
Η πρώτη περίπτωση ήταν με την πώληση των αυτοκινούμενων πυροβόλων T-155 Firtina 155/52 στο Αζερμπαϊτζάν όπου η Γερμανική κυβέρνηση αρνήθηκε να δώσει την άδεια εξαγωγής των κινητήρων της γερμανικής εταιρείας MTU-881 KA 500 στο Αζερμπαϊτζάν γεγονός που ανάγκασε του Τούρκους να αντικαταστήσουν τους κινητήρες αυτούς με αμερικανικούς ώστε να μπορέσουν να υλοποιήσουν το εξαγωγικό συμβόλαιο. Πάντως μια πιθανή επιβολή εμπάργκο εξαγωγής αμερικανικού υλικού δεν είναι υπόθεση που οι Τούρκοι δεν γνωρίζουν.
Έχει προηγηθεί την περίοδο 1975-1978 η επιβολή του αμερικανικού εμπάργκο στρατιωτικού υλικού στην Τουρκία που είχε ως αποτέλεσμα την έναρξη της μακρόχρονης διαδικασίας ανάπτυξη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής η Τουρκία έχει ήδη ξεκινήσει την ανάπτυξη ενός κινητήρα για επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα.
Πρόκειται για τον κινητήρα turboshaft TS1400 των 1400 ίππων της κρατικής εταιρείας ΤΕΙ (Tusas Engine Industries) ο οποίος θα εξοπλίσει το μεταφορικό ελικόπτερο T625 και το μελλοντικό επιθετικό ελικόπτερο ΑΤΑΚ 2.
Ο νέος κινητήρας θα «λύσει» τα χέρια της Τουρκίας στον τομέα αυτό και θα επιτρέψει την πώληση των δύο παραπάνω ελικοπτέρων σε τρίτους χωρίς να υπάρχουν οι απειλές για την εφαρμογή εμπάργκο από τις ΗΠΑ ή από άλλες χώρες, καθιστώντας την Τουρκία αυτόνομη σε ένα κρίσιμο τεχνολογικά τομέα με τις ευλογίες της Δύσης που διαχρονικά επέτρεψε στην Τουρκία να αποκτήσει κρίσιμες τεχνολογίες στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας.
(Ακολουθούν φωτογραφίες του τουρκικού κινητήρα TS 1400 Turboshaft των 1400 ίππων και των δοκιμών αυτού)
7/8/2018
4.
Η ατζέντα των 100 πρώτων ημερών του Ερντογάν
για την αμυντική βιομηχανία.
Την προηγούμενη Παρασκευή ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν παρουσίασε ένα πρόγραμμα 400 κινήσεων που η νέα τουρκική κυβέρνηση ελπίζει να δρομολογήσει στις πρώτες 100 ημέρες της θητείας της.Τα προγράμματα αφορούν αρκετούς τομείς, όπως η ενέργεια, η οικονομία, η βιομηχανία, το εξαγωγικό εμπόριο, το περιβάλλον και η αστικοποίηση, η άμυνα, η παιδεία, η υγεία, η τεχνολογία, ο τουρισμός και η γεωργία. Η εκτέλεση των 400 κινήσεων θα κοστίσει συνολικά $9,1 δισεκατομμύρια.
Για την αμυντική βιομηχανία προωθείται η εκκίνηση 48 προγραμμάτων, με τον Τούρκο Πρόεδρο να αναφέρει κατηγορηματικά ότι δεν υφίστανται δεύτερες σκέψεις σε ζητήματα εγχώριων αμυντικών προγραμμάτων. Με βάση τα στοιχεία που γνωστοποίησε η Προεδρία των Αμυντικών Βιομηχανιών στις 100 ημέρες, μεταξύ άλλων, πρέπει:
- να έχει ολοκληρωθεί η προκαταρκτική σχεδίαση του οπλισμένου ΜΕΑ Akinci. Το Akinci θα μεταφέρει έως 1,5t ωφέλιμου φορτίου αισθητήρων και όπλων.
- να εκκινήσουν τα προγράμματα τριών διαφορετικών Μη Επανδρωμένων Οχημάτων (UGV). Ενός μικρού, ενός μεσαίου και ενός μεγάλου.
- να έχει γίνει η εγκατάσταση του APS Pulat σε 40 άρματα μάχης M60T.
- να ξεκινήσουν προγράμματα ανάπτυξης ΜΕΑ.
Από Ομάδα Σύνταξης - Αύγουστος 7, 2018
5.
Η Τουρκία υπερ-επιδοτεί την κατασκευή του μαχητικού TF-X,
προετοιμασία για ένα αύριο χωρίς το F-35;
Ο τίτλος θα μπορούσε να ήταν «πως μπορεί μια κυβέρνηση να δώσει γη και ύδωρ προκειμένου να πετύχει ένα προηγμένο φιλόδοξο project».
Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Sabah, η τουρκική κυβέρνηση θα επιδοτήσει με κάθε μέσο την κατασκευή του προγράμματος του τουρκικού μαχητικού 6ης (;) γενιάς TF-X. Σύμφωνα λοιπόν με διάταγμα του προέδρου της χώρας, Ταγίπ Ερντογάν, η τουρική κυβέρνηση θα επιδοτήσει την κατασκευή του εργοστασίου παραγωγής του νέου μαχητικού με 5,65 δις τουρκικές λίρες (η εφημερίδα δίνει και τιμή σε δολάρια, αλλά με το τουρκικό νόμισμα σε ελεύθερη πτώση η τιμή αυτή δεν είναι και τόσο σταθερή).
Οι επιδοτήσεις δεν σταματούν εδώ. Η επένδυση θα απαλλάσσεται του ΦΠΑ, του φόρου εισαγωγής, θα έχει επιστροφή ΦΠΑ, εταιρική φοροαπαλλαγή, 10ετή παρακράτηση φόρου, επιδότηση προσωπικού μέχρι ύψους 660 εκ. λιρών, επιδότηση επιτοκίου μέχρι 440 εκ. λίρες, και φοροαπαλλαγή μερισμάτων. Επίσης θα έχει επιδότηση 50 στο κόστος της ενέργειας μέχρι του ποσού των 350 εκ λίρες. Κανονικά θα πρέπει να ήταν το Ελντοράντο των επενδυτών, αλλά είναι αμφίβολο το ποιος θα έρθει να επενδύσει σήμερα στην Τουρκία, ακόμη και με αυτά τα δεδομένα. Φυσικά πρέπει να πούμε πως αν θέλει κάποιος να κάνει μπίζνες, θα πρέπει να προσφέρει γη και ύδωρ για να πετύχει τον σκοπό του. Η κατασκευή ενός προηγμένου μαχητικού από μια χώρα όπως η Τουρκία, αξίζει γη και ύδωρ από την τουρκική κυβέρνηση.
Θεωρείτε πως σύντομα περισσότερα κονδύλια θα μεταφερθούν προς το πρόγραμμα του TF-X. Οι Τούρκοι πρέπει να είναι προετοιμασμένοι στην περίπτωση που τα F-35 δεν παραδοθούν ποτέ στην αεροπορία τους. Τα τουρκικά F-16 σύντομα θα χρειαστούν αντικατάσταση, αν και οι Τούρκοι πιθανότητα θα προσπαθήσουν να εφαρμόσουν μια δική τους αναβάθμιση. To TF-X είναι η τουρκική διέξοδος στο πρόβλημα που λέγεται ενίσχυση της ΤΗΚ.
Από Flight and Space - Αύγουστος 7, 2018
6.
Τέσσερα αεροσκάφη ηλεκτρονικών παρεμβολών για την Τουρκία,
υπογράφηκε το συμβόλαιο με την Aselsan.
Τέσσερα αεροσκάφη ηλεκτρονικών παρεμβολών για την Τουρκία,
υπογράφηκε το συμβόλαιο με την Aselsan.
Όπως έγινε γνωστό, στις 9 Αυγούστου, το Τουρκικό Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) ανακοίνωσε ότι υπέγραψε συμβόλαιο με την Aselsan για την προμήθεια τεσσάρων αεροσκαφών ηλεκτρονικών παρεμβολών από απόσταση για λογαριασμό της THK (πρόγραμμα Hava SOJ). Τα αεροσκάφη θα μπορούν να εντοπίζουν και να αναγνωρίζουν τα εχθρικά ραντάρ και τα συστήματα επικοινωνιών και στη συνέχεια θα τα παρεμβάλλουν με στόχο να τα αδρανοποιούν.
Σύμφωνα με το ισχύον χρονοδιάγραμμα η Aselsan θα πρέπει να παραδώσει το πρώτο αεροσκάφος το 2023, ενώ οι παραδόσεις θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί έως το 2025. Το Hava SOJ είναι ένα σύγχρονο ολοκληρωμένο σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου, σχεδίασης και ανάπτυξης της Aselsan, το οποίο θα εγκατασταθεί επί εμπορικού αεροσκάφους.
Το πρόγραμμα Hava SOJ ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2009 με την υπογραφή συμβολαίου, ύψους $ 71 εκατομμυρίων, μεταξύ του SSM και της Aselsan για την επιλογή του αεροσκάφους και την ανάπτυξη του πρωτότυπου συστήματος. Το σχετικό αίτημα για την επιλογή του αεροσκάφος εκδόθηκε το 2012, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει ανακοινωθεί ο νικητής.
-gia-tin-toyrkia-ypografike-to-symvolaio-me-tin-aselsan/
10/8/2018
ΠΗΓΗ:https://www.middleeasteye.net/news/satellite-centre-marks-turkeys-first-step-space-1867481498
7.
Η Τουρκία δημιουργεί διαστημική υπηρεσία.
Μέχρι τα τέλη του 2018 αναμένεται να αποκτήσει τη δική της Διαστημική Υπηρεσία η Τουρκία, όπως επιβεβαίωσε ο υπουργός Βιομηχανίας και Τεχνολογίας, Μουσταφά Βαράνκ.
«Η τουρκική υπηρεσία Διαστήματος της Τουρκίας αναμένεται αν λάβει και επίσημα μορφή έως το τέλος της χρονιάς, θα αποτελέσει μέρος ενός συστήματος συντονισμού και ελέγχου του έργου στον τομέα της αεροναυτικής και της εξερεύνησης του διαστήματος, λαμβάνοντας υπόψη τα εθνικά συμφέροντα της χώρας» είπε ο υπουργός στο πρακτορείο ειδήσεων Anadolu. «Στόχος είναι να αποκτήσουμε δραστηριότητα στον εν λόγω τομέα αλλά και να δημιουργήσουμε διεθνείς δεσμούς μέσω ενός ενοποιημένου αρχηγείου».
Η νέα υπηρεσία αναμένεται να συνεργαστεί και με τα Ηνωμένα Έθνη αποκτώντας διεθνείς δεσμούς πάνω σε θέματα της διαστημικής.
«Η ανάπτυξη της διαστημικής βιομηχανίας και η οικοδόμηση μιας επιστημονικής πλατφόρμας για διαστημικές εφευρέσεις είναι σημαντικές για εμάς. Η τουρκική διαστημική υπηρεσία θα είναι υπεύθυνη για την προώθηση της στρατηγικής της χώρας στον χώρο του διαστήματος», ανέφερε ο Βαράνκ.
Οι επιστημονικές εργασίες για τη διαστημική τεχνολογία άρχισαν στις αρχές της δεκαετίας του ‘00, όταν δημιουργήθηκαν οι δορυφόροι BILSAT, ARSAT και GOKTURK-2. Μέχρι το τέλος του 2020, αναμένεται να κατασκευαστεί και ο δορυφόρος επικοινωνίας Turksat 6A.
Πηγή: Sputnik
http://www.onalert.gr/stories/
h-tourkia-dhmiourgei-diasthmikh-uphresia/69020
7/8/2018
8.
Η νέα απειλή της Τουρκίας:
Προπαγανδίζει πως χτυπά τη μισή Ελλάδα
με τον πύραυλο Bora - ΒΙΝΤΕΟ.
Η γνωστή τουρκική ιστοσελίδα Savunma Sanayi St ξαναχτύπησε με νέα προκλητική ανάρτηση της στο Twitter. Αυτή τη φορά, επιχειρεί να προπαγανδίσει το αυξημένο βεληνεκές του συστήματος βαλλιστικών πυραύλων Bora.
Στο συγκεκριμένο tweet, η ιστοσελίδα έχει εμφανίσει χάρτη του Αιγαίου, ο οποίος απεικονίζει ποιες αεροπορικές βάσεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Ελληνική Επικράτεια της Ελλάδας βρίσκονται εντός βεληνεκούς του συστήματος και το ακριβές βεληνεκές του όταν τοποθετηθεί σε διαφορετικά σημεία της τουρκικής επικράτειας.
Φαίνεται πως η ιστοσελίδα - η οποία απηχεί τις θέσεις του υφυπουργείου αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας - προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιδείξει την ισχύ των «εθνικών» οπλικών συστημάτων της Τουρκίας και παράλληλα να καταδείξει το πόσο ευάλωτη είναι η πατρίδα μας σε πιθανή επίθεση.
Δείτε το σχετικό Tweet:
Türk Silahlı Kuvvetlerine teslimatları devam eden Roketsan BORA Füzesinin vuruş menzili. (İşaretli olanlar askeri hava üsleri.)
https://twitter.com/SavunmaSanayiST/status/1027551527370665985/photo/1?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1027551527370665985&ref_url=http%3A%2F%2Fwww.onalert.gr%2Fstories%2Fh-nea-apeilh-ths-tourkias-propagandizei-pws-xtupa-th-mish-ellada-me-to-puraulo-bora%2F69076
Το Bora είναι ένας τακτικός βαλλιστικός πύραυλος που αναπτύχθηκε από την τουρκική εταιρεία ROKETSAN για να εξυπηρετήσει της ανάγκες του τουρκικού στρατού. Δοκιμάστηκε επιτυχώς και τέθηκε σε λειτουργία το Μάιο του 2017. Η έκδοση Bora-2 η οποία θα διαθέτει αρκετά μεγαλύτερο δραστικό βεληνεκές βρίσκεται σε εξελικτικό στάδιο. Η εξαγωγική έκδοση του συστήματος ονομάζεται Khan.
Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία έκανε αρκετές προσπάθειες να αγοράσει βαλλιστικούς πυραύλους μικρής εμβέλειας από χώρες του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, το ΝΑΤΟ καταδίκασε αυτές τις κινήσεις, αναγκάζοντας την Άγκυρα να αναζητήσει συστήματα από χώρες που δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ ή να προχωρήσει στην παραγωγή των δικών της πυραύλων.
Παρόλο που το Bora είναι ένα τουρκικό σύστημα, τα κύρια στοιχεία του προέρχονται από άλλες χώρες. Το πυραυλικό σύστημα αναπτύχθηκε στην Κίνα και το τροχοφόρο όχημα υψηλής κινητικότητας/αντοχής προέρχεται από τη Λευκορωσία. Το Bora είναι ουσιαστικά μια τουρκική έκδοση των κινεζικών βλημάτων BP-12A τα οποία κατασκευάζονται κατόπιν ανάλογης άδειας από την Roketsan.
Το όχημα εκτόξευσης Bora μεταφέρει 2 κιβώτια με βαλλιστικούς πυραύλους μικρής εμβέλειας. Τα βλήματα εκτοξεύονται κάθετα και έχουν βεληνεκές 280 km. Το βλήμα φέρει πολεμική κεφαλή βάρους 470-kg υψηλής εκρηκτικότητας ή διασποράς. Για την πλοήγησή του προς το στόχο, χρησιμοποιεί GPS και σύστημα αδρανειακής καθοδήγησης (INS). Ο πύραυλος μπορεί να επαναπροσανατολιστεί κατά τη διάρκεια της πτήσης. Αυτή η δυνατότητα επιτρέπει την κρούση κινούμενων στόχων. Η ακρίβεια του συστήματος κυμαίνεται στα 30-50m CEP. Όσον αφορά τις επιδόσεις και τις δυνατότητες, θεωρείται ισοδύναμο με το ρωσικό σύστημα Iskander-E.
Ο βασικός ρόλος του συστήματος είναι να πλήξει συγκεντρώσεις στρατευμάτων και τεθωρακισμένων οχημάτων, καθώς και άλλοι σημαντικοί στόχοι, όπως αεροδρόμια, θέσεις διοίκησης, συστήματα αεροπορικής άμυνας και εγκαταστάσεις υποστήριξης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτός ο βαλλιστικός πύραυλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική λύση στους βομβαρδισμούς ακριβείας.
Το Bora βασίζεται σε ένα καινούργιο σασί υψηλής κινητικότητας MZKT-7909 της Λευκορωσίας με διαμόρφωση 8x8. Αυτό το όχημα διαθέτει υπερτροφοδοτούμενο πετρελαιοκινητήρα TMZ-84631.10, με ισχύ 525 ίππους. Ο κινητήρας συνδυάζεται με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Μπορεί να κινηθεί σε κάθε είδους δρόμους και εκτός δρόμου.
Το Bora λειτουργεί με πλήρωμα τεσσάρων ατόμων. Το όχημα είναι εξοπλισμένο με θωρακισμένη καμπίνα, η οποία παρέχει προστασία στο πλήρωμα εναντίον πυροβόλων όπλων.
Πριν από μερικά χρόνια η τουρκική εταιρεία BMC ανέπτυξε ένα τροχοφόρο 8x8, το BMC 525-44 που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς ρόλους και να φέρει πυραύλους. Μέχρι στιγμής όμως αυτό το όχημα δεν έχει φτάσει στην γραμμή παραγωγής. Αντ 'αυτού, το Bora βασίζεται σε ένα ξένο όχημα.
Ο εκτοξευτής υποστηρίζεται από ένα όχημα επαναφορτώσεως. Βασίζεται στο ίδιο σασί 8x8 MZKT και είναι εφοδιασμένο με γερανό.
Ένα πλήρες σύστημα αποτελείται από δύο οχήματα εκτόξευσης (ενδεχομένως 3) με βαλλιστικούς πυραύλους, συναφή οχήματα επαναφόρτωσης, οχήματα διοίκησης και ελέγχου πυρός και ενδεχομένως μερικά άλλα οχήματα υποστήριξης.
Δείτε παρακάτω εντυπωσιακές εικόνες από το σύστημα:
http://www.onalert.gr/stories/h-nea-apeilh-ths-tourkias-propagandizei-pws-xtupa-th-mish-ellada-me-to-puraulo-bora/69076
10/8/2018
9.
Ελληνική απάντηση στα S-400 της Τουρκίας
με απόκτηση αντιπλοϊκών βαλλιστικών ASBM - ΒΙΝΤΕΟ.
H απάντηση στην προμήθεια από την Τουρκία του ρωσικού αντιαεροπορικού/αντιβαλλιστικού συστήματος S-400 που θα μπορούσε να προκαλέσει ολική ανατροπή στο ισοζύγιο αεροπορικής-και όχι μόνο-ισχύος στο Αιγαίο, φαίνεται ότι θα είναι ιδιαίτερα έντονη από την πλευρά της Ελλάδας:
Η αναβάθμιση των πυραύλων ATACMS του ελληνικού Πυροβολικού σε αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους με το πρόγραμμα μετατροπής τους σε ASBM που έχει ανάλογες δυνατότητες με αυτές του κινεζικούς DF-21D.
Τα συστήματα ATACMS του ελληνικού πυροβολικού έτσι ή αλλιώς επρόκειτο να περάσουν από πρόγραμμα εκσυγχρονισμού. Είναι ένα από τα κορυφαία προγράμματα αναβάθμισης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που εγκρίθηκαν από την επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών της Βουλής στις 30 Ιουλίου 2014.
Οι Αμερικανοί πρότειναν στην ελληνική πλευρά να απαντήσει εμμέσως στην απόκτηση των S-400 με την προσθήκη αντιπλοϊκών δυνατοτήτων στα ATACMS.
Πριν από οκτώ μήνες ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Άστον Κάρτερ, κατά τη διάρκεια συνεδρίου που διοργανώθηκε στο CSIS (Center for Strategic and International Studies) στην Ουάσινγκτον, ανακοίνωσε την επιτυχή μετατροπή των ATACMS ώστε να μπορούν να προσβάλλουν πλέον και θαλάσσιους στόχους.
Υπεύθυνο για τη μετατροπή είναι το Γραφείο Στρατηγικών Ικανοτήτων (Strategic Capabilities Office / SCO) του Αμερικανικού Πενταγώνου, αποστολή του οποίου είναι να επεξεργάζεται υπάρχοντα οπλικά συστήματα στο αμερικανικό οπλοστάσιο και να επιχειρεί με απλές και οικονομικές παρεμβάσεις τη μετατροπή τους ώστε να βελτιώνονται οι επιχειρησιακές τους δυνατότητες, με την επέκταση της χρήσης τους και σε άλλα πεδία. Το SCO μετέτρεψε τον ATACMS σε αντιπλοϊκό βαλλιστικό πύραυλο με την τοποθέτηση ενός ανιχνευτή (seeker) στο ρύγχος, ο οποίος του επιτρέπει να εντοπίζει κινούμενες μονάδες επιφανείας και να τις προσβάλλει σε μέγιστο βεληνεκές 300 χιλιομέτρων.
Οι Αμερικανοί διαβεβαίωσαν την ελληνική πλευρά ότι πλέον οι ATACMS θα μπορούν να προσβάλλουν και κινούμενους θαλάσσιους στόχους με ταχύτητες μέχρι και 40 κόμβους την ώρα! Αυτό σημαίνει επίσης ότι με μικρές μετατροπές θα μπορούν να προσβάλλουν και χερσαίους κινούμενους στόχους, όπως για παράδειγμα, κινούμενους μηχανοκίνητους σχηματισμούς, λειτουργώντας σε δικτυοκεντρικό περιβάλλον.
Τι σημαίνουν όλα αυτά: Στο τουρκικό ναυτικό οπλοστάσιο (γενικότερα στο δυτικό οπλοστάσιο) δεν υπάρχουν όπλα για να αντιμετωπίσουν αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους. Ακόμα και το CIWS Phalanx που θεωρείται το πλέον αποτελεσματικό αντιπυραυλικό σύστημα δεν έχει κατακόρυφη γωνία στρέψης του περιστροφικού πυροβόλο του. Μια μετατροπή των ATACMS, που εδράζονται σε κινητούς εκτοξευτές, σε ASBM θα μπορούσε να προκαλέσει πλήρη απαγόρευση πρόσβασης περιοχής στο τουρκικό Ναυτικό σε ολόκληρο το βόρειο Αιγαίο, «νεκρώνοντας» την σημασία των Στενών.
Οι εξελίξεις είναι δραματικές και ίσως το πλέον σημαντικό στοιχείο είναι η διάθεση των ΗΠΑ να επιτρέψουν την πρόσβαση της Ελλάδας στην σχετική τεχνολογία. Αλλωστε είναι όντως η καλύτερη απάντηση στην απόκτηση των S-400 από την Τουρκία και ένα ισχυρό διαπραγματευτικό «χαρτί» της Ουάσινγκτον έναντι της Αγκυρας.
Δείτε σε βίντεο εντυπωσιακές εικόνες από το σύστημα ATACMS:
http://www.onalert.gr/stories/ellhnikh-apanthsh-sta-s-400-ths-tourkias-me-apokthsh-antiploikwn-ballistikwn-asbm/69335
16/8/2018
10.
Πρωτοβουλία ενίσχυσης της άμυνας από εύπορους Έλληνες.
Το περιστατικό σύλληψης δύο στρατιωτικών μας στον Έβρο παρόλο που σαν γεγονός θα μπορούσε να θεωρηθεί μεμονωμένο αποτέλεσε ένα ορόσημο γιατί έβγαλε στην επιφάνεια αυτό που όλοι βλέπαμε αλλά κανένας δε τολμούσε να παραδεχθεί, ότι η αμυντική ικανότητα της χώρας υποβαθμίστηκε τα τελευταία δέκα χρόνια με τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Άμυνας να νιώθει τη πίεση πριν ακόμα η χώρα προσφύγει στο ΔΝΤ και την ΕΕ.
Υπήρξε μια αξιέπαινη πρωτοβουλία του κου Ανδρεάδη, πρώην πρόεδρου του ΣΕΤΕ που θύμισε τις εποχές των μεγάλων ευεργετών που συνέβαλαν στην επέκταση των εδαφών της πατρίδας με τη συνεισφορά τους στην άμυνα της χώρας που κάλεσε τους εύπορους Έλληνες να συγκεντρώσουν το ποσό του ενός δισεκατομμυρίου για την ενίσχυση της άμυνας της χώρας.
Το ερώτημα είναι πόσο αποτελεσματική θα είναι μια τέτοια πρωτοβουλία ακόμα και αν υλοποιηθεί στο ακέραιο; Πόσο θα μπορέσει να βοηθήσει και σε ποιο τομέα θα πρέπει να δοθεί βαρύτητα; Δυστυχώς το κόστος της άμυνας έχει ξεφύγει ειδικά για τις δυτικές χώρες. Πρακτικά η δύση, στην ουσία το ΝΑΤΟ, αγοράζει πλέον όλα της τα αμυντικά συστήματα υπερκοστολογημένα. Γιατί πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι το ΝΑΤΟ ξοδεύει δώδεκα φορές περισσότερα χρήματα από τη Ρωσία και παρόλα αυτά βλέπει – και δικαίως – τη Ρωσία ως απειλή; Πως μπορεί διαφορετικά να εξηγηθεί ότι ενώ τα κόστη είναι δωδεκαπλάσια οι δυνάμεις σε πολλές περιπτώσεις είναι ισοδύναμες;
Το ΝΑΤΟ έχει αποτύχει να ελέγξει το κόστος της άμυνας γεγονός που ξεκινά από τις ΗΠΑ που αποτελούν το βασικότερο μέλος του. Το τελευταίο αεροπλανοφόρο USS Gerald R. Ford που παραδόθηκε στο πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ στοίχισε το δυσθεώρητο ποσό των 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ποσό εξωπραγματικό ακόμα και για τις ΗΠΑ.
Το ενδιαφέρον στη σύγκριση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας και στη στρατηγική που ακολουθούν οι δύο πλευρές ήταν ότι υπήρξε η δυνατότητα να γίνουν συγκρίσεις σχετικά με την αποτελεσματικότητά της κάθε φιλοσοφίας στη σύγκρουση που εξελίσσεται στη Συρία. Στις 14 Απριλίου 2018 το ΝΑΤΟ εξαπολύει μαζική επίθεση με πυραύλους cruise εναντίον επιλεγμένων στόχων στη χώρα με σκοπό τη καταστροφή εγκαταστάσεων που ισχυρίζονταν ότι χρησιμοποιούνταν για τη παραγωγή χημικών όπλων.
Σύμφωνα με ρωσικές πηγές, η αεράμυνα της Συρίας κατέρριψε 71 από τους 103 πυραύλους. Στις 19 Απριλίου το Αμερικανικό Πεντάγωνο επιβεβαίωσε ότι κατά τη διάρκεια της επίθεσης ενεπλάκη το Ρωσικό Σύστημα διοίκησης και ελέγχου χωρίς όμως να εμπλακεί με εκτοξεύσεις πυραύλων ενώ ισχυρίστηκε ότι κανένας αμερικανικός πύραυλος δεν καταρρίφθηκε.
Ανεξάρτητοι ειδικοί που είχαν πρόσβαση σε συντρίμμια πυραύλων δεν αποφάνθηκαν ξεκάθαρα για το αν οι πύραυλοι καταστράφηκαν στον αέρα ή όταν έπληξαν το στόχο. Συνεπώς είναι δύσκολο να μάθουμε την αλήθεια. Η έκταση των ζημιών βέβαια συνηγορεί ότι πράγματι δεν κατάφεραν όλοι οι πύραυλοι να φτάσουν στο στόχο τους.
Οι Ρώσοι φαίνεται ότι ενέπλεξαν το σύστημα διοίκησης και ελέγχου «Панорама – ЦМ» στο οποίο φρόντισαν να διασυνδέσουν πέρα από τις δικές τους δυνάμεις , τα συστήματα αεράμυνας των Σύριων. Το ενδιαφέρον εδώ βρίσκεται στο ότι τα περισσότερα από τα Συριακά συστήματα αεράμυνας είναι παλιάς τεχνολογίας. Προφανώς τα αναβάθμισαν σε ψηφιακή τεχνολογία και τα ενσωμάτωσαν σε ένα ευρύ δίκτυο. Φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχει τρόπος με στοχευμένες παρεμβάσεις τα παλιά συστήματα να αποδώσουν όπως τα σύγχρονα!
Η Ελλάδα ως χώρα μέλος του ΝΑΤΟ προφανώς δεν μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτό το σύστημα ούτε είναι στόχος να το ενσωματώσει. Για το ΝΑΤΟ το μέλλον του δικτυοκεντρικού πολέμου που αποτελεί τη φυσική εξέλιξη στο συντονισμό των επιχειρήσεων στηρίζεται στη πλατφόρμα Link 16. Η χώρα μας ήδη διαθέτει επιλεγμένα συστήματα που έχουν τη δυνατότητα ανταλλαγής δεδομένων με το σύστημα Link 16, όπως είναι τα ιπτάμενα ραντάρ Erieye, ενώ αντίστοιχες δυνατότητες θα έχουν τα αναβαθμισμένα F-16 όταν εκσυγχρονιστούν. Η επέκταση του συστήματος Link 16 σε όλες τις μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων είναι πέρα από τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας και πιθανόν να μην αξίζει το υπέρμετρο κόστος.
Η πρόταση είναι η δημιουργία ενός δικτύου επικοινωνίας μεταξύ όλων των κλάδων που να στηρίζεται σε εξοπλισμό διαθέσιμο στην ελεύθερη αγορά και να λειτουργεί με βάση το κοινό πρωτόκολλο TCP/IP και η διασύνδεση συστημάτων παλιάς τεχνολογίας σε αυτό. Τεχνολογίες χρήσης του internet μέσω radio ή μέσω δορυφόρου είναι διαθέσιμες με κόστος που προσεγγίζεται εύκολα. Η δημιουργία ενός δικτύου που θα εφαρμοστεί από κοινού στον Ελληνικό Στρατό, τη Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό θα δώσει τη δυνατότητα στη χώρα να εξελίξει τις τακτικές άμυνας, να μειώσει τους χρόνους απόκρισης και να αναπτύξει τη διακλαδικότητα. Θα δώσει τη δυνατότητα ανταλλαγής δεδομένων που σήμερα είναι αδύνατο να μεταφερθούν.
Πρόσφατα το Πολεμικό Ναυτικό απένειμε την «Επιβράβευση Αριστείας – Εξαίρετων Πράξεων» σε μια ομάδα αξιωματικών του για την Διασύνδεση του Συστήματος Διεύθυνσης βολής με το τακτικό σύστημα του σκάφους σε επίπεδο hardware – software γλιτώνοντας τεράστια ποσά για το σώμα. Απέδειξε ότι υπάρχουν οι άνθρωποι που μπορούν να εργαστούν για την ενσωμάτωση τεχνολογιών χωρίς την προσφυγή στις μεγάλες αμυντικές βιομηχανίες.
Η δημιουργία μιας διακλαδικής ομάδας αξιωματικών με γνώσης πληροφορικής και η συνεργασία με εταιρίες πληροφορικής θα μπορούσαν να φέρουν εις πέρας το εγχείρημα. Θα μπορούσε πιλοτικά να επιλεγεί κάποιος γεωγραφικός χώρος ή κάποια συστήματα όπου θα εφαρμόζονταν το νέο σύστημα ώστε να δοκιμαστεί στη πράξη και σε δεύτερο χρόνο να επεκταθεί στο σύνολο των ενόπλων δυνάμεων.
Η χρηματοδότηση μιας τέτοιας πρωτοβουλίας απαιτεί μικρό μόλις κλάσμα του κόστους που έθεσε ως στόχο ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΤΕ και θα είχε πολλαπλάσια οφέλη, ίσως τη καλύτερη δυνατή απόδοση της επένδυσης.
Θάνος Παπαδημητρίου,
Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ/M.Sc/Μ.Δ.Ε/IWE,
μέλος της Εθνικής Επιτροπής του κόμματος «Δημιουργία, ξανά!»
https://www.liberal.gr/arthro/216504/apopsi/arthra/
protoboulia-enischusis-tis-amunas-apo-euporous-ellines.html
17/8/2018
11.
Η επίδραση της τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης
στη διεθνή Ασφάλεια και το μέλλον του πολέμου.
Αναμφισβήτητα, οι τεκτονικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στο λυκαυγές της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα στο τεχνολογικό πεδίο και η παρούσα επίδρασή τους, καθώς και οι δυνητικές εφαρμογές τους στον στρατιωτικό τομέα τις προσεχείς δεκαετίες, προσιδιάζουν στις αντίστοιχες αλλαγές που συνέβησαν στο τεχνολογικό - στρατιωτικό - κοινωνικό επίπεδο από τα μέσα του 19ου αιώνα ως το 1914, όταν η επιλεγόμενη Δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση και τα τεχνολογικά επιτεύγματά της επέδρασαν καταλυτικά στην στρατιωτική στρατηγική, στη διεξαγωγή του Πολέμου σε παγκόσμια κλίμακα και οδήγησαν στην αναδιαμόρφωση της ισορροπίας ισχύος στο διεθνές σύστημα.
Οι τεχνολογικές καινοτομίες του 21ου αιώνα, ως αποτελέσματα της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης παρουσιάζουν χαρακτηριστικά που αλλάζουν τα υπάρχοντα δεδομένα, ήτοι αποτελούν game changers τόσο στο στρατηγικό, όσο και στο επιχειρησιακό/τακτικό επίπεδο, ως εκ τούτου συνιστούν καταλύτες (enablers) μετατόπισης της διεθνούς ισορροπίας ισχύος.
Παράλληλα,όπως και στην περίπτωση της Δεύτερης Βιομηχανικής Επανάστασης, η ριζικά μεταπλαστική (transformative) εισαγωγή καινοτομίας προήλθε εκτός του πλαισίου του στρατιωτικού συμπλέγματος (militaryestablishment), εν προκειμένω, ως αποτέλεσμα ευρείας και ενδελεχούς ανάπτυξης της έρευνας σε πολλαπλά πεδία από τον ιδιωτικό τομέα.
Συνολικά, η διαρκώς αναπτυσσόμενη τεχνολογική καινοτομία εκτείνεται σε πέντε ευρεία πεδία, τα οποία λόγω των στρατιωτικών εφαρμογών τους, επηρεάζουν την εθνική και κατ’ επέκταση την διεθνή ασφάλεια: To πρώτο πεδίο αφορά την βιολογία, βιοτεχνολογία και Ιατρική, το δεύτερο, την Τεχνητή Νοημοσύνη, τη Ρομποτική και την Επαυξημένη Νοημοσύνη (Human Augmentation) που αφορά την Συνεργασία Ανθρώπου –Μηχανής), το τρίτο, τις Τεχνολογίες της Πληροφορίας και Επικοινωνίας και την Γνωσιακή Επιστήμη (Cognitive Science), το τέταρτο την νανοτεχνολογία και τα λεγόμενα ανεπτυγμένα, υψηλής απόδοσης υλικά (advanced materials) και το πέμπτο την ενεργειακή τεχνολογία. Τα ανωτέρω πεδία κωδικοποιούνται προς συντόμευση ως BRINE.
Κάθε τεχνολογική εξέλιξη στα ανωτέρω πεδία, αφορά και δυνητικές εφαρμογές στον στρατιωτικό τομέα. Εν παραδείγματι,η πρόοδος στη βιολογία, βιοτεχνολογία και ιατρική οδηγούν σε εξατομικευμένη και αναγεννητική ιατρική, συνθετική βιολογία και χαρτογράφηση του εγκεφάλου, γεγονός που δυνητικά αλλάζει τις δυνατότητες βελτίωσης της διανοητικής και ψυχολογικής ικανότητας του στρατιώτη στο πεδίο της μάχης.
Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής διευκολύνει τη χρήση μη επανδρωμένων και αυτόνομων οχημάτων και πλατφορμών για πολεμικές επιχειρήσεις με μελλοντική δυνατότητα αυτο- επούλωσης από πλήγματα και δυνατότητες αυτόνομης επιλογής στόχων.
Επιπρόσθετα, η πρόοδος στις τεχνολογίες πληροφοριών και στη γνωσιακή επιστήμη αυξάνουν την ταχύτητα και την ευελιξία στην μεταφορά δεδομένων, ευνοούν την αποθήκευση, συσσώρευση και επεξεργασία των μαζικών δεδομένων (bigdata) προσφέροντας ανεκτίμητη αξία στις υπηρεσίες πληροφοριών και κατ’ επέκταση στην επίγνωση της κατάστασης, το λεγόμενο situational awareness σε πραγματικό χρόνο στο σύγχρονο δικτυοκεντρικό περιβάλλον μάχης.
Παράλληλα με την ανάπτυξη και της κβαντικής υπολογιστικής (quantum computing) αυξάνονται εξαιρετικά οι δυνατότητες κυβερνο-πολέμου και κυβερνο-άμυνας, γεγονός που αποτελεί σημαντικό πολλαπλασιαστή ισχύος για το σύγχρονο πολυφασικό (fullspectrum) στρατιωτικό δόγμα.
Ακολούθως η ανάπτυξη της νανοτεχνολογίας και των υψηλής απόδοσης «έξυπνων» υλικών πολλαπλών εφαρμογών, σε συνδυασμό με τις ανεπτυγμένες προδιαγραφές της τρισδιάστατης (3-D) ή και τετραδιάστατης (4-D) Εκτύπωσης στο πλαίσιο της Πρόσθετης Παραγωγής (Additive Manufacturing), ευνοούν τη δημιουργία οικονομιών κλίμακας, ενώ δύνανται να επιφέρουν τεράστια επίδραση στην ανθεκτικότητα των συστημάτων, στο πεδίο της αναγνώρισης των στόχων (reconnaissance) και στο πεδίο της διοικητικής μέριμνας (logistics) μεταξύ άλλων.
Eν κατακλείδι, η ανεπτυγμένη ενεργειακή τεχνολογία δημιουργεί τις προϋποθέσεις υιοθέτησης κατευθυνόμενων ενεργειακών όπλων κατά προσωπικού και ηλεκτρομαγνητικών πυροβόλων κατά επερχόμενων κατευθυνόμενων πυραύλων, ενώ ο συνδυασμός της χρήσης ενεργειακής τεχνολογίας με τη χρησιμοποίηση ανεπτυγμένων μετα- υλικών και τη χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών δύναται να οδηγήσουν στην ανάπτυξη υπερηχητικών ευέλικτων όπλων που αναπτύσσουν ταχύτητες άνω των 5Machκαι καθιστούν το υπάρχον αντιβαλλιστικό δόγμα ανεπαρκές και προβληματικό.
Ποιος είναι ο αντίκτυπος όμως της νέας Τεχνολογικής Επανάστασης σ ότι αφορά την διεθνή ασφάλεια και το μέλλον του Πολέμου;
Πρώτον, η νέα τεχνολογική επανάσταση αυξάνει την πιθανότητα αποδοχής (acceptance) του πολέμου ως επιλογή, καθώς η ύπαρξη και η ευρύτερη χρήση μη επανδρωμένων οχημάτων απομακρύνει το ανθρώπινο στρατιωτικό δυναμικό από το πεδίο της μάχης, δημιουργώντας τοιουτοτρόπως συνθήκες ανοχής των πολεμικών επιχειρήσεων από τις κοινωνίες, ιδίως από εκείνες που αποστρέφονται την πιθανότητα ανθρώπινων απωλειών, όπως οι δυτικές κοινωνίες.
Το γεγονός αυτό όμως δύναται να λειτουργήσει και αντίστροφα. Καθώς η απόκτηση ανεπτυγμένων στρατιωτικών τεχνολογιών από ένα κράτος προσφέρει στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων, ταυτόχρονα εξαιτίας της αυξανόμενης τεχνολογικής καινοτομίας, δημιουργείται μια ψευδαίσθηση ανωτερότητας ενώ αυξάνεται και η εξάρτηση του θεσμικού μηχανισμού ασφάλειας από την τεχνολογία.
Η τεχνολογική εξάρτηση δημιουργεί τρωτότητες οι οποίες δύνανται να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από κρατικούς και μη κρατικούς δρώντες, οι οποίοι επενδύουν σε ασύμμετρες τακτικές, μετατρέποντας το αρχικό πλεονέκτημα αποφυγής των ανθρώπινων απωλειών σε μειονέκτημα, καθώς στοχοποιείται ο άμαχος πληθυσμός ως αντιστάθμιση.
Δεύτερον, η ταχύτητα της τεχνολογικής καινοτομίας δυσκολεύει την διατήρηση της παρακολούθησης των νέων στρατιωτικών δυνατοτήτων από το εθνικό θεσμικό σύστημα ασφάλειας, ενώ ελλοχεύει ο κίνδυνος της στρατηγικής παραπλάνησης.
Στο πεδίο του κυβερνοπολέμου εν παραδείγματι, καθώς οι επιθετικές δυνατότητες στον κυβερνοχώρο βασίζονται στην στιγμιαία εκμετάλλευση τρωτοτήτων, καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολη η ταυτόχρονη επίδειξη (demonstration) και διατήρηση (maintaining) των ανωτέρω δυνατοτήτων, καθώς ο δεχόμενος την κυβερνο-επίθεση, αντιδρά, αποκαθιστώντας την ζημία, καθιστώντας στη συνέχεια τον αρχικά επιτιθέμενο, ευάλωτο στις επιθετικές δυνατότητες του αρχικά αμυνόμενου.
Το πλαίσιο του συμβατικού πολέμου αλλάζει λόγω της ταχύτητας με την οποία θα διεξάγονται οι επιχειρήσεις, ενώ θα καταστεί εξαιρετικά ανεδαφική η λεγόμενη ενδοπολεμική αποτροπή (intra-wardeterrence). Κατά τα λεγόμενα του Αμερικανού στρατηγού WilliamHix, ένας συμβατικός πόλεμος στο μέλλον θα είναι εξαιρετικά θανατηφόρος και σύντομος, ενώ θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποτραπεί η κλιμάκωσή του.
Τρίτον και άκρως σημαντικό, οι νέες στρατιωτικές δυνατότητες δύνανται να ανατρέψουν την ισορροπία μεταξύ επίθεσης-άμυνας, δημιουργώντας συνθήκες αποσταθεροποίησης σε στρατηγικό επίπεδο, ευνοώντας την ανάληψη ρίσκου και επιθετικής στρατηγικής συμπεριφοράς, ενώ το μοντέλο του προληπτικού Πρώτου Πλήγματος δύναται να κυριαρχήσει έναντι της Αποτροπής βασισμένης στην ικανότητα του αμυνόμενου να εξαπολύσει ένα δεύτερο πλήγμα από πλατφόρμες που δύσκολα εντοπίζονται και γίνονται στόχοι.
Αυτό ισχύει δυνητικά, στην περίπτωση ανάπτυξης αυτόνομων πλατφορμών με τεχνητή νοημοσύνη που θα τους επιτρέπει να εντοπίζουν και να επιλέγουν αυτόνομα στόχους, χωρίς να δύναται ο αμυνόμενος να διαγνώσει έγκαιρα τον κίνδυνο (early warning) εξαπολύοντας ένα καθολικό πρώτο πλήγμα που θα παραλύσει τον αντίπαλο, κυρίως τα συστήματα διοίκησης και ελέγχου (command and control) εξανεμίζοντας τις δυνατότητες μαζικών αντιποίνων και ευέλικτης ανταπόδοσης (καθιστώντας το ψυχροπολεμικό παράδειγμα αποτροπής παρωχημένο).
Τέταρτον, καθώς η ανεπτυγμένη τεχνολογία καθίσταται φθηνότερη, διαχέεται στην ευχέρεια ευρείας γκάμας δρώντων. Στην τρέχουσα δεκαετία, περισσότερες από 70 χώρες διαθέτουν δορυφόρους παρακολούθησης σε τροχιά με την Γη. Νανο- δορυφόροι γίνονται επιχειρησιακοί από Πανεπιστήμια και ιδιωτικές εταιρείες. Μία αυξανόμενη δεξαμενή μικρών κρατών δύναται να αγοράσει εξοπλισμό off thes helf τελευταίας τεχνολογίας. To διάστημα έχει ήδη καταστεί πεδίο ανταγωνισμού όχι μόνο κρατών αλλά και ιδιωτικών εταιρειών.
Η διαθεσιμότητα για εμπορικούς σκοπούς και το παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον ευνοεί την ευρεία και ταχεία διασπορά της τεχνολογίας διττού σκοπού σε κρατικούς και μη κρατικούς δρώντες ενώ ο αυξανόμενος ανταγωνισμός, καθιστά ολοένα και δυσκολότερη την επίτευξη συμφωνιών για να αποτραπεί η απόκτηση της ανωτέρω τεχνολογίας από διεφθαρμένα καθεστώτα και εγκληματικά δίκτυα.
Πέμπτον, η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών και η εφαρμογή τους στο στρατιωτικό πεδίο, ευνοούν το υβριδικό μοντέλο πολέμου, θολώνοντας τα όρια μεταξύ πολέμου και ειρήνης και δημιουργώντας προϋποθέσεις κορεσμού των Ενόπλων Δυνάμεων και στρατηγικής αστάθειας (strategic instability).
Από τα παραπάνω προκύπτει αβίαστα τα εξής ερωτήματα: Πως η υπάρχουσα θεσμική δομή εθνικής ασφάλειας θα ενσωματώσει τις τεκτονικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα σε τεχνολογικό επίπεδο και αλλάζουν τα δεδομένα (game changers) στο πεδίο της ασφάλειας σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο; Πως θα επιτευχθεί η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την αξιοποίηση των δεδομένων της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης στις Στρατιωτικές Υποθέσεις;
Οι απαντήσεις προφανώς δεν είναι εύκολες. Καταρχάς υπάρχει το εξής παράδοξο αναφορικά με την αξιοποίηση της Τεχνολογίας από το θεσμικό σύστημα εθνικής ασφάλειας, το οποίο συνίσταται στο γεγονός ότι η ανάπτυξη της τεχνολογίας ασκεί πιέσεις στους στρατηγιστές, στους διαμορφωτές αποφάσεων και στο θεσμικό σύστημα να υιοθετήσουν τις νέες τεχνολογίες και να τις ενσωματώσουν στο στρατηγικό δόγμα. Η πίεση δύναται να προέλθει τόσο από το δυναμικό του ίδιου του συστήματος, όσο και από την διαπίστωση ή τον φόβο ότι ένας δυνητικός αντίπαλος αναπτύσσει αυξημένες στρατιωτικές δυνατότητες στηριζόμενος στις νέες τεχνολογίες.
Παραταύτα οι γραφειοκρατίες και κυρίως οι ιεραρχικοί οργανισμοί όπως το θεσμικό σύστημα εθνικής ασφάλειας παρουσιάζουν δυσκολίες σε πιθανές αλλαγές καθώς εκ σχεδιασμού έχουν ως καθήκον να πραγματοποιούν δεδομένες αποστολές με συνέπεια και συνέχεια.
Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό προκαλεί στον στρατηγιστή - αναμορφωτή το εξής δίλημμα: Το θεσμικό σύστημα επιβάλλεται να αλλάξει για να επιβιώσει στα νέα δεδομένα αλλά ανθίσταται στην καινοτομία λόγω της εγγενούς αδυναμίας του που απορρέει από το λειτουργικό του πλαίσιο. Το πρόβλημα γίνεται οξύτερο από το γεγονός ότι η κατεύθυνση και το momentum της βέλτιστης μεταρρύθμισης συχνά διακρίνεται από αβεβαιότητα και είναι προϊόν πολλαπλών παραγόντων.
Επιπρόσθετα η Τεχνολογία και εξ αυτής καινοτομία αφορούν καταστάσεις μέλλοντος και ως εκ τούτου οι ανάγκες και οι προκλήσεις του παρόντος δύνανται να αγνοηθούν. Θα πρέπει λοιπόν να υπάρξει ισορροπία αναφορικά με τις απαιτήσεις της μακροσκοπικής στρατηγικής και την αντιμετώπιση των απειλών και των προκλήσεων ασφάλειας του παρόντος στον στρατηγικό σχεδιασμό.
Μία σημαντική παράμετρος αφορά το γεγονός πως η τεχνολογική καινοτομία αποτελεί προϊόν που παράγεται εκτός θεσμικού πλαισίου με τον ιδιωτικό τομέα να καταλαμβάνει την μερίδα του λέοντος. Ήδη οι πλέον ανεπτυγμένες χώρες, όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν προχωρήσει στην διαμόρφωση του πλαισίου που επιτρέπει την κοινοπραξία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την βέλτιστη αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στον στρατιωτικό τομέα.
Παραταύτα, εξακολουθεί να παρατηρείται σημαντική εκροή εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού προς των ιδιωτικό τομέα, στερώντας από το θεσμικό σύστημα, πολύτιμες και ανεκτίμητες εφεδρείες, γνώσεις και πληροφόρηση.
Κατά συνέπεια, μια μεγάλη πρόκληση για την εθνική θεσμική δομή θα είναι το πως θα προσελκύσει το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό υψηλής κατάρτισης και απόδοσης προσφέροντας βέλτιστες συνθήκες εργασίας και απολαβές.
Παράλληλα συνεπώς με την προσαρμογή στα νέα δεδομένα που αφορούν την ενσωμάτωση της τεχνολογικής προόδου στο στρατηγικό δόγμα, η πολιτική προσέλκυσης ανθρώπινου δυναμικού υψηλής κατάρτισης και η επένδυση στην περαιτέρω ανάπτυξη του υπάρχοντος δυναμικού αποτελούν τις εκ των ων ουκ άνευ προϋποθέσεις για την βέλτιστη ανταπόκριση του θεσμικού πλαισίου στις τρέχουσες και μελλοντικές προκλήσεις.
Του Κωνσταντίνου Λαμπρόπουλου
https://www.liberal.gr/arthro/216106/amyna--diplomatia/2018/i-epidrasi-tis-tetartis-biomichanikis-epanastasis-sti-diethni-asfaleia-kai-to-mellon-tou-polemou.html
13/8/2018
10/8/2018
7.
Η Τουρκία δημιουργεί διαστημική υπηρεσία.
Μέχρι τα τέλη του 2018 αναμένεται να αποκτήσει τη δική της Διαστημική Υπηρεσία η Τουρκία, όπως επιβεβαίωσε ο υπουργός Βιομηχανίας και Τεχνολογίας, Μουσταφά Βαράνκ.
«Η τουρκική υπηρεσία Διαστήματος της Τουρκίας αναμένεται αν λάβει και επίσημα μορφή έως το τέλος της χρονιάς, θα αποτελέσει μέρος ενός συστήματος συντονισμού και ελέγχου του έργου στον τομέα της αεροναυτικής και της εξερεύνησης του διαστήματος, λαμβάνοντας υπόψη τα εθνικά συμφέροντα της χώρας» είπε ο υπουργός στο πρακτορείο ειδήσεων Anadolu. «Στόχος είναι να αποκτήσουμε δραστηριότητα στον εν λόγω τομέα αλλά και να δημιουργήσουμε διεθνείς δεσμούς μέσω ενός ενοποιημένου αρχηγείου».
Η νέα υπηρεσία αναμένεται να συνεργαστεί και με τα Ηνωμένα Έθνη αποκτώντας διεθνείς δεσμούς πάνω σε θέματα της διαστημικής.
«Η ανάπτυξη της διαστημικής βιομηχανίας και η οικοδόμηση μιας επιστημονικής πλατφόρμας για διαστημικές εφευρέσεις είναι σημαντικές για εμάς. Η τουρκική διαστημική υπηρεσία θα είναι υπεύθυνη για την προώθηση της στρατηγικής της χώρας στον χώρο του διαστήματος», ανέφερε ο Βαράνκ.
Οι επιστημονικές εργασίες για τη διαστημική τεχνολογία άρχισαν στις αρχές της δεκαετίας του ‘00, όταν δημιουργήθηκαν οι δορυφόροι BILSAT, ARSAT και GOKTURK-2. Μέχρι το τέλος του 2020, αναμένεται να κατασκευαστεί και ο δορυφόρος επικοινωνίας Turksat 6A.
Πηγή: Sputnik
http://www.onalert.gr/stories/
h-tourkia-dhmiourgei-diasthmikh-uphresia/69020
7/8/2018
8.
Η νέα απειλή της Τουρκίας:
Προπαγανδίζει πως χτυπά τη μισή Ελλάδα
με τον πύραυλο Bora - ΒΙΝΤΕΟ.
Η γνωστή τουρκική ιστοσελίδα Savunma Sanayi St ξαναχτύπησε με νέα προκλητική ανάρτηση της στο Twitter. Αυτή τη φορά, επιχειρεί να προπαγανδίσει το αυξημένο βεληνεκές του συστήματος βαλλιστικών πυραύλων Bora.
Στο συγκεκριμένο tweet, η ιστοσελίδα έχει εμφανίσει χάρτη του Αιγαίου, ο οποίος απεικονίζει ποιες αεροπορικές βάσεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Ελληνική Επικράτεια της Ελλάδας βρίσκονται εντός βεληνεκούς του συστήματος και το ακριβές βεληνεκές του όταν τοποθετηθεί σε διαφορετικά σημεία της τουρκικής επικράτειας.
Φαίνεται πως η ιστοσελίδα - η οποία απηχεί τις θέσεις του υφυπουργείου αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας - προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιδείξει την ισχύ των «εθνικών» οπλικών συστημάτων της Τουρκίας και παράλληλα να καταδείξει το πόσο ευάλωτη είναι η πατρίδα μας σε πιθανή επίθεση.
Δείτε το σχετικό Tweet:
https://twitter.com/SavunmaSanayiST/status/1027551527370665985/photo/1?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1027551527370665985&ref_url=http%3A%2F%2Fwww.onalert.gr%2Fstories%2Fh-nea-apeilh-ths-tourkias-propagandizei-pws-xtupa-th-mish-ellada-me-to-puraulo-bora%2F69076
Το Bora είναι ένας τακτικός βαλλιστικός πύραυλος που αναπτύχθηκε από την τουρκική εταιρεία ROKETSAN για να εξυπηρετήσει της ανάγκες του τουρκικού στρατού. Δοκιμάστηκε επιτυχώς και τέθηκε σε λειτουργία το Μάιο του 2017. Η έκδοση Bora-2 η οποία θα διαθέτει αρκετά μεγαλύτερο δραστικό βεληνεκές βρίσκεται σε εξελικτικό στάδιο. Η εξαγωγική έκδοση του συστήματος ονομάζεται Khan.
Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία έκανε αρκετές προσπάθειες να αγοράσει βαλλιστικούς πυραύλους μικρής εμβέλειας από χώρες του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, το ΝΑΤΟ καταδίκασε αυτές τις κινήσεις, αναγκάζοντας την Άγκυρα να αναζητήσει συστήματα από χώρες που δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ ή να προχωρήσει στην παραγωγή των δικών της πυραύλων.
Παρόλο που το Bora είναι ένα τουρκικό σύστημα, τα κύρια στοιχεία του προέρχονται από άλλες χώρες. Το πυραυλικό σύστημα αναπτύχθηκε στην Κίνα και το τροχοφόρο όχημα υψηλής κινητικότητας/αντοχής προέρχεται από τη Λευκορωσία. Το Bora είναι ουσιαστικά μια τουρκική έκδοση των κινεζικών βλημάτων BP-12A τα οποία κατασκευάζονται κατόπιν ανάλογης άδειας από την Roketsan.
Το όχημα εκτόξευσης Bora μεταφέρει 2 κιβώτια με βαλλιστικούς πυραύλους μικρής εμβέλειας. Τα βλήματα εκτοξεύονται κάθετα και έχουν βεληνεκές 280 km. Το βλήμα φέρει πολεμική κεφαλή βάρους 470-kg υψηλής εκρηκτικότητας ή διασποράς. Για την πλοήγησή του προς το στόχο, χρησιμοποιεί GPS και σύστημα αδρανειακής καθοδήγησης (INS). Ο πύραυλος μπορεί να επαναπροσανατολιστεί κατά τη διάρκεια της πτήσης. Αυτή η δυνατότητα επιτρέπει την κρούση κινούμενων στόχων. Η ακρίβεια του συστήματος κυμαίνεται στα 30-50m CEP. Όσον αφορά τις επιδόσεις και τις δυνατότητες, θεωρείται ισοδύναμο με το ρωσικό σύστημα Iskander-E.
Ο βασικός ρόλος του συστήματος είναι να πλήξει συγκεντρώσεις στρατευμάτων και τεθωρακισμένων οχημάτων, καθώς και άλλοι σημαντικοί στόχοι, όπως αεροδρόμια, θέσεις διοίκησης, συστήματα αεροπορικής άμυνας και εγκαταστάσεις υποστήριξης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτός ο βαλλιστικός πύραυλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική λύση στους βομβαρδισμούς ακριβείας.
Το Bora βασίζεται σε ένα καινούργιο σασί υψηλής κινητικότητας MZKT-7909 της Λευκορωσίας με διαμόρφωση 8x8. Αυτό το όχημα διαθέτει υπερτροφοδοτούμενο πετρελαιοκινητήρα TMZ-84631.10, με ισχύ 525 ίππους. Ο κινητήρας συνδυάζεται με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Μπορεί να κινηθεί σε κάθε είδους δρόμους και εκτός δρόμου.
Το Bora λειτουργεί με πλήρωμα τεσσάρων ατόμων. Το όχημα είναι εξοπλισμένο με θωρακισμένη καμπίνα, η οποία παρέχει προστασία στο πλήρωμα εναντίον πυροβόλων όπλων.
Πριν από μερικά χρόνια η τουρκική εταιρεία BMC ανέπτυξε ένα τροχοφόρο 8x8, το BMC 525-44 που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς ρόλους και να φέρει πυραύλους. Μέχρι στιγμής όμως αυτό το όχημα δεν έχει φτάσει στην γραμμή παραγωγής. Αντ 'αυτού, το Bora βασίζεται σε ένα ξένο όχημα.
Ο εκτοξευτής υποστηρίζεται από ένα όχημα επαναφορτώσεως. Βασίζεται στο ίδιο σασί 8x8 MZKT και είναι εφοδιασμένο με γερανό.
Ένα πλήρες σύστημα αποτελείται από δύο οχήματα εκτόξευσης (ενδεχομένως 3) με βαλλιστικούς πυραύλους, συναφή οχήματα επαναφόρτωσης, οχήματα διοίκησης και ελέγχου πυρός και ενδεχομένως μερικά άλλα οχήματα υποστήριξης.
Δείτε παρακάτω εντυπωσιακές εικόνες από το σύστημα:
http://www.onalert.gr/stories/h-nea-apeilh-ths-tourkias-propagandizei-pws-xtupa-th-mish-ellada-me-to-puraulo-bora/69076
10/8/2018
9.
Ελληνική απάντηση στα S-400 της Τουρκίας
με απόκτηση αντιπλοϊκών βαλλιστικών ASBM - ΒΙΝΤΕΟ.
H απάντηση στην προμήθεια από την Τουρκία του ρωσικού αντιαεροπορικού/αντιβαλλιστικού συστήματος S-400 που θα μπορούσε να προκαλέσει ολική ανατροπή στο ισοζύγιο αεροπορικής-και όχι μόνο-ισχύος στο Αιγαίο, φαίνεται ότι θα είναι ιδιαίτερα έντονη από την πλευρά της Ελλάδας:
Η αναβάθμιση των πυραύλων ATACMS του ελληνικού Πυροβολικού σε αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους με το πρόγραμμα μετατροπής τους σε ASBM που έχει ανάλογες δυνατότητες με αυτές του κινεζικούς DF-21D.
Τα συστήματα ATACMS του ελληνικού πυροβολικού έτσι ή αλλιώς επρόκειτο να περάσουν από πρόγραμμα εκσυγχρονισμού. Είναι ένα από τα κορυφαία προγράμματα αναβάθμισης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που εγκρίθηκαν από την επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών της Βουλής στις 30 Ιουλίου 2014.
Οι Αμερικανοί πρότειναν στην ελληνική πλευρά να απαντήσει εμμέσως στην απόκτηση των S-400 με την προσθήκη αντιπλοϊκών δυνατοτήτων στα ATACMS.
Πριν από οκτώ μήνες ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Άστον Κάρτερ, κατά τη διάρκεια συνεδρίου που διοργανώθηκε στο CSIS (Center for Strategic and International Studies) στην Ουάσινγκτον, ανακοίνωσε την επιτυχή μετατροπή των ATACMS ώστε να μπορούν να προσβάλλουν πλέον και θαλάσσιους στόχους.
Υπεύθυνο για τη μετατροπή είναι το Γραφείο Στρατηγικών Ικανοτήτων (Strategic Capabilities Office / SCO) του Αμερικανικού Πενταγώνου, αποστολή του οποίου είναι να επεξεργάζεται υπάρχοντα οπλικά συστήματα στο αμερικανικό οπλοστάσιο και να επιχειρεί με απλές και οικονομικές παρεμβάσεις τη μετατροπή τους ώστε να βελτιώνονται οι επιχειρησιακές τους δυνατότητες, με την επέκταση της χρήσης τους και σε άλλα πεδία. Το SCO μετέτρεψε τον ATACMS σε αντιπλοϊκό βαλλιστικό πύραυλο με την τοποθέτηση ενός ανιχνευτή (seeker) στο ρύγχος, ο οποίος του επιτρέπει να εντοπίζει κινούμενες μονάδες επιφανείας και να τις προσβάλλει σε μέγιστο βεληνεκές 300 χιλιομέτρων.
Οι Αμερικανοί διαβεβαίωσαν την ελληνική πλευρά ότι πλέον οι ATACMS θα μπορούν να προσβάλλουν και κινούμενους θαλάσσιους στόχους με ταχύτητες μέχρι και 40 κόμβους την ώρα! Αυτό σημαίνει επίσης ότι με μικρές μετατροπές θα μπορούν να προσβάλλουν και χερσαίους κινούμενους στόχους, όπως για παράδειγμα, κινούμενους μηχανοκίνητους σχηματισμούς, λειτουργώντας σε δικτυοκεντρικό περιβάλλον.
Τι σημαίνουν όλα αυτά: Στο τουρκικό ναυτικό οπλοστάσιο (γενικότερα στο δυτικό οπλοστάσιο) δεν υπάρχουν όπλα για να αντιμετωπίσουν αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους. Ακόμα και το CIWS Phalanx που θεωρείται το πλέον αποτελεσματικό αντιπυραυλικό σύστημα δεν έχει κατακόρυφη γωνία στρέψης του περιστροφικού πυροβόλο του. Μια μετατροπή των ATACMS, που εδράζονται σε κινητούς εκτοξευτές, σε ASBM θα μπορούσε να προκαλέσει πλήρη απαγόρευση πρόσβασης περιοχής στο τουρκικό Ναυτικό σε ολόκληρο το βόρειο Αιγαίο, «νεκρώνοντας» την σημασία των Στενών.
Οι εξελίξεις είναι δραματικές και ίσως το πλέον σημαντικό στοιχείο είναι η διάθεση των ΗΠΑ να επιτρέψουν την πρόσβαση της Ελλάδας στην σχετική τεχνολογία. Αλλωστε είναι όντως η καλύτερη απάντηση στην απόκτηση των S-400 από την Τουρκία και ένα ισχυρό διαπραγματευτικό «χαρτί» της Ουάσινγκτον έναντι της Αγκυρας.
Δείτε σε βίντεο εντυπωσιακές εικόνες από το σύστημα ATACMS:
http://www.onalert.gr/stories/ellhnikh-apanthsh-sta-s-400-ths-tourkias-me-apokthsh-antiploikwn-ballistikwn-asbm/69335
16/8/2018
10.
Πρωτοβουλία ενίσχυσης της άμυνας από εύπορους Έλληνες.
Το περιστατικό σύλληψης δύο στρατιωτικών μας στον Έβρο παρόλο που σαν γεγονός θα μπορούσε να θεωρηθεί μεμονωμένο αποτέλεσε ένα ορόσημο γιατί έβγαλε στην επιφάνεια αυτό που όλοι βλέπαμε αλλά κανένας δε τολμούσε να παραδεχθεί, ότι η αμυντική ικανότητα της χώρας υποβαθμίστηκε τα τελευταία δέκα χρόνια με τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Άμυνας να νιώθει τη πίεση πριν ακόμα η χώρα προσφύγει στο ΔΝΤ και την ΕΕ.
Υπήρξε μια αξιέπαινη πρωτοβουλία του κου Ανδρεάδη, πρώην πρόεδρου του ΣΕΤΕ που θύμισε τις εποχές των μεγάλων ευεργετών που συνέβαλαν στην επέκταση των εδαφών της πατρίδας με τη συνεισφορά τους στην άμυνα της χώρας που κάλεσε τους εύπορους Έλληνες να συγκεντρώσουν το ποσό του ενός δισεκατομμυρίου για την ενίσχυση της άμυνας της χώρας.
Το ερώτημα είναι πόσο αποτελεσματική θα είναι μια τέτοια πρωτοβουλία ακόμα και αν υλοποιηθεί στο ακέραιο; Πόσο θα μπορέσει να βοηθήσει και σε ποιο τομέα θα πρέπει να δοθεί βαρύτητα; Δυστυχώς το κόστος της άμυνας έχει ξεφύγει ειδικά για τις δυτικές χώρες. Πρακτικά η δύση, στην ουσία το ΝΑΤΟ, αγοράζει πλέον όλα της τα αμυντικά συστήματα υπερκοστολογημένα. Γιατί πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι το ΝΑΤΟ ξοδεύει δώδεκα φορές περισσότερα χρήματα από τη Ρωσία και παρόλα αυτά βλέπει – και δικαίως – τη Ρωσία ως απειλή; Πως μπορεί διαφορετικά να εξηγηθεί ότι ενώ τα κόστη είναι δωδεκαπλάσια οι δυνάμεις σε πολλές περιπτώσεις είναι ισοδύναμες;
Το ΝΑΤΟ έχει αποτύχει να ελέγξει το κόστος της άμυνας γεγονός που ξεκινά από τις ΗΠΑ που αποτελούν το βασικότερο μέλος του. Το τελευταίο αεροπλανοφόρο USS Gerald R. Ford που παραδόθηκε στο πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ στοίχισε το δυσθεώρητο ποσό των 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ποσό εξωπραγματικό ακόμα και για τις ΗΠΑ.
Το ενδιαφέρον στη σύγκριση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας και στη στρατηγική που ακολουθούν οι δύο πλευρές ήταν ότι υπήρξε η δυνατότητα να γίνουν συγκρίσεις σχετικά με την αποτελεσματικότητά της κάθε φιλοσοφίας στη σύγκρουση που εξελίσσεται στη Συρία. Στις 14 Απριλίου 2018 το ΝΑΤΟ εξαπολύει μαζική επίθεση με πυραύλους cruise εναντίον επιλεγμένων στόχων στη χώρα με σκοπό τη καταστροφή εγκαταστάσεων που ισχυρίζονταν ότι χρησιμοποιούνταν για τη παραγωγή χημικών όπλων.
Σύμφωνα με ρωσικές πηγές, η αεράμυνα της Συρίας κατέρριψε 71 από τους 103 πυραύλους. Στις 19 Απριλίου το Αμερικανικό Πεντάγωνο επιβεβαίωσε ότι κατά τη διάρκεια της επίθεσης ενεπλάκη το Ρωσικό Σύστημα διοίκησης και ελέγχου χωρίς όμως να εμπλακεί με εκτοξεύσεις πυραύλων ενώ ισχυρίστηκε ότι κανένας αμερικανικός πύραυλος δεν καταρρίφθηκε.
Ανεξάρτητοι ειδικοί που είχαν πρόσβαση σε συντρίμμια πυραύλων δεν αποφάνθηκαν ξεκάθαρα για το αν οι πύραυλοι καταστράφηκαν στον αέρα ή όταν έπληξαν το στόχο. Συνεπώς είναι δύσκολο να μάθουμε την αλήθεια. Η έκταση των ζημιών βέβαια συνηγορεί ότι πράγματι δεν κατάφεραν όλοι οι πύραυλοι να φτάσουν στο στόχο τους.
Οι Ρώσοι φαίνεται ότι ενέπλεξαν το σύστημα διοίκησης και ελέγχου «Панорама – ЦМ» στο οποίο φρόντισαν να διασυνδέσουν πέρα από τις δικές τους δυνάμεις , τα συστήματα αεράμυνας των Σύριων. Το ενδιαφέρον εδώ βρίσκεται στο ότι τα περισσότερα από τα Συριακά συστήματα αεράμυνας είναι παλιάς τεχνολογίας. Προφανώς τα αναβάθμισαν σε ψηφιακή τεχνολογία και τα ενσωμάτωσαν σε ένα ευρύ δίκτυο. Φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχει τρόπος με στοχευμένες παρεμβάσεις τα παλιά συστήματα να αποδώσουν όπως τα σύγχρονα!
Η Ελλάδα ως χώρα μέλος του ΝΑΤΟ προφανώς δεν μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτό το σύστημα ούτε είναι στόχος να το ενσωματώσει. Για το ΝΑΤΟ το μέλλον του δικτυοκεντρικού πολέμου που αποτελεί τη φυσική εξέλιξη στο συντονισμό των επιχειρήσεων στηρίζεται στη πλατφόρμα Link 16. Η χώρα μας ήδη διαθέτει επιλεγμένα συστήματα που έχουν τη δυνατότητα ανταλλαγής δεδομένων με το σύστημα Link 16, όπως είναι τα ιπτάμενα ραντάρ Erieye, ενώ αντίστοιχες δυνατότητες θα έχουν τα αναβαθμισμένα F-16 όταν εκσυγχρονιστούν. Η επέκταση του συστήματος Link 16 σε όλες τις μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων είναι πέρα από τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας και πιθανόν να μην αξίζει το υπέρμετρο κόστος.
Η πρόταση είναι η δημιουργία ενός δικτύου επικοινωνίας μεταξύ όλων των κλάδων που να στηρίζεται σε εξοπλισμό διαθέσιμο στην ελεύθερη αγορά και να λειτουργεί με βάση το κοινό πρωτόκολλο TCP/IP και η διασύνδεση συστημάτων παλιάς τεχνολογίας σε αυτό. Τεχνολογίες χρήσης του internet μέσω radio ή μέσω δορυφόρου είναι διαθέσιμες με κόστος που προσεγγίζεται εύκολα. Η δημιουργία ενός δικτύου που θα εφαρμοστεί από κοινού στον Ελληνικό Στρατό, τη Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό θα δώσει τη δυνατότητα στη χώρα να εξελίξει τις τακτικές άμυνας, να μειώσει τους χρόνους απόκρισης και να αναπτύξει τη διακλαδικότητα. Θα δώσει τη δυνατότητα ανταλλαγής δεδομένων που σήμερα είναι αδύνατο να μεταφερθούν.
Πρόσφατα το Πολεμικό Ναυτικό απένειμε την «Επιβράβευση Αριστείας – Εξαίρετων Πράξεων» σε μια ομάδα αξιωματικών του για την Διασύνδεση του Συστήματος Διεύθυνσης βολής με το τακτικό σύστημα του σκάφους σε επίπεδο hardware – software γλιτώνοντας τεράστια ποσά για το σώμα. Απέδειξε ότι υπάρχουν οι άνθρωποι που μπορούν να εργαστούν για την ενσωμάτωση τεχνολογιών χωρίς την προσφυγή στις μεγάλες αμυντικές βιομηχανίες.
Η δημιουργία μιας διακλαδικής ομάδας αξιωματικών με γνώσης πληροφορικής και η συνεργασία με εταιρίες πληροφορικής θα μπορούσαν να φέρουν εις πέρας το εγχείρημα. Θα μπορούσε πιλοτικά να επιλεγεί κάποιος γεωγραφικός χώρος ή κάποια συστήματα όπου θα εφαρμόζονταν το νέο σύστημα ώστε να δοκιμαστεί στη πράξη και σε δεύτερο χρόνο να επεκταθεί στο σύνολο των ενόπλων δυνάμεων.
Η χρηματοδότηση μιας τέτοιας πρωτοβουλίας απαιτεί μικρό μόλις κλάσμα του κόστους που έθεσε ως στόχο ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΤΕ και θα είχε πολλαπλάσια οφέλη, ίσως τη καλύτερη δυνατή απόδοση της επένδυσης.
Θάνος Παπαδημητρίου,
Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ/M.Sc/Μ.Δ.Ε/IWE,
μέλος της Εθνικής Επιτροπής του κόμματος «Δημιουργία, ξανά!»
https://www.liberal.gr/arthro/216504/apopsi/arthra/
protoboulia-enischusis-tis-amunas-apo-euporous-ellines.html
17/8/2018
11.
Η επίδραση της τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης
στη διεθνή Ασφάλεια και το μέλλον του πολέμου.
Αναμφισβήτητα, οι τεκτονικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στο λυκαυγές της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα στο τεχνολογικό πεδίο και η παρούσα επίδρασή τους, καθώς και οι δυνητικές εφαρμογές τους στον στρατιωτικό τομέα τις προσεχείς δεκαετίες, προσιδιάζουν στις αντίστοιχες αλλαγές που συνέβησαν στο τεχνολογικό - στρατιωτικό - κοινωνικό επίπεδο από τα μέσα του 19ου αιώνα ως το 1914, όταν η επιλεγόμενη Δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση και τα τεχνολογικά επιτεύγματά της επέδρασαν καταλυτικά στην στρατιωτική στρατηγική, στη διεξαγωγή του Πολέμου σε παγκόσμια κλίμακα και οδήγησαν στην αναδιαμόρφωση της ισορροπίας ισχύος στο διεθνές σύστημα.
Οι τεχνολογικές καινοτομίες του 21ου αιώνα, ως αποτελέσματα της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης παρουσιάζουν χαρακτηριστικά που αλλάζουν τα υπάρχοντα δεδομένα, ήτοι αποτελούν game changers τόσο στο στρατηγικό, όσο και στο επιχειρησιακό/τακτικό επίπεδο, ως εκ τούτου συνιστούν καταλύτες (enablers) μετατόπισης της διεθνούς ισορροπίας ισχύος.
Παράλληλα,όπως και στην περίπτωση της Δεύτερης Βιομηχανικής Επανάστασης, η ριζικά μεταπλαστική (transformative) εισαγωγή καινοτομίας προήλθε εκτός του πλαισίου του στρατιωτικού συμπλέγματος (militaryestablishment), εν προκειμένω, ως αποτέλεσμα ευρείας και ενδελεχούς ανάπτυξης της έρευνας σε πολλαπλά πεδία από τον ιδιωτικό τομέα.
Συνολικά, η διαρκώς αναπτυσσόμενη τεχνολογική καινοτομία εκτείνεται σε πέντε ευρεία πεδία, τα οποία λόγω των στρατιωτικών εφαρμογών τους, επηρεάζουν την εθνική και κατ’ επέκταση την διεθνή ασφάλεια: To πρώτο πεδίο αφορά την βιολογία, βιοτεχνολογία και Ιατρική, το δεύτερο, την Τεχνητή Νοημοσύνη, τη Ρομποτική και την Επαυξημένη Νοημοσύνη (Human Augmentation) που αφορά την Συνεργασία Ανθρώπου –Μηχανής), το τρίτο, τις Τεχνολογίες της Πληροφορίας και Επικοινωνίας και την Γνωσιακή Επιστήμη (Cognitive Science), το τέταρτο την νανοτεχνολογία και τα λεγόμενα ανεπτυγμένα, υψηλής απόδοσης υλικά (advanced materials) και το πέμπτο την ενεργειακή τεχνολογία. Τα ανωτέρω πεδία κωδικοποιούνται προς συντόμευση ως BRINE.
Κάθε τεχνολογική εξέλιξη στα ανωτέρω πεδία, αφορά και δυνητικές εφαρμογές στον στρατιωτικό τομέα. Εν παραδείγματι,η πρόοδος στη βιολογία, βιοτεχνολογία και ιατρική οδηγούν σε εξατομικευμένη και αναγεννητική ιατρική, συνθετική βιολογία και χαρτογράφηση του εγκεφάλου, γεγονός που δυνητικά αλλάζει τις δυνατότητες βελτίωσης της διανοητικής και ψυχολογικής ικανότητας του στρατιώτη στο πεδίο της μάχης.
Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής διευκολύνει τη χρήση μη επανδρωμένων και αυτόνομων οχημάτων και πλατφορμών για πολεμικές επιχειρήσεις με μελλοντική δυνατότητα αυτο- επούλωσης από πλήγματα και δυνατότητες αυτόνομης επιλογής στόχων.
Επιπρόσθετα, η πρόοδος στις τεχνολογίες πληροφοριών και στη γνωσιακή επιστήμη αυξάνουν την ταχύτητα και την ευελιξία στην μεταφορά δεδομένων, ευνοούν την αποθήκευση, συσσώρευση και επεξεργασία των μαζικών δεδομένων (bigdata) προσφέροντας ανεκτίμητη αξία στις υπηρεσίες πληροφοριών και κατ’ επέκταση στην επίγνωση της κατάστασης, το λεγόμενο situational awareness σε πραγματικό χρόνο στο σύγχρονο δικτυοκεντρικό περιβάλλον μάχης.
Παράλληλα με την ανάπτυξη και της κβαντικής υπολογιστικής (quantum computing) αυξάνονται εξαιρετικά οι δυνατότητες κυβερνο-πολέμου και κυβερνο-άμυνας, γεγονός που αποτελεί σημαντικό πολλαπλασιαστή ισχύος για το σύγχρονο πολυφασικό (fullspectrum) στρατιωτικό δόγμα.
Ακολούθως η ανάπτυξη της νανοτεχνολογίας και των υψηλής απόδοσης «έξυπνων» υλικών πολλαπλών εφαρμογών, σε συνδυασμό με τις ανεπτυγμένες προδιαγραφές της τρισδιάστατης (3-D) ή και τετραδιάστατης (4-D) Εκτύπωσης στο πλαίσιο της Πρόσθετης Παραγωγής (Additive Manufacturing), ευνοούν τη δημιουργία οικονομιών κλίμακας, ενώ δύνανται να επιφέρουν τεράστια επίδραση στην ανθεκτικότητα των συστημάτων, στο πεδίο της αναγνώρισης των στόχων (reconnaissance) και στο πεδίο της διοικητικής μέριμνας (logistics) μεταξύ άλλων.
Eν κατακλείδι, η ανεπτυγμένη ενεργειακή τεχνολογία δημιουργεί τις προϋποθέσεις υιοθέτησης κατευθυνόμενων ενεργειακών όπλων κατά προσωπικού και ηλεκτρομαγνητικών πυροβόλων κατά επερχόμενων κατευθυνόμενων πυραύλων, ενώ ο συνδυασμός της χρήσης ενεργειακής τεχνολογίας με τη χρησιμοποίηση ανεπτυγμένων μετα- υλικών και τη χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών δύναται να οδηγήσουν στην ανάπτυξη υπερηχητικών ευέλικτων όπλων που αναπτύσσουν ταχύτητες άνω των 5Machκαι καθιστούν το υπάρχον αντιβαλλιστικό δόγμα ανεπαρκές και προβληματικό.
Ποιος είναι ο αντίκτυπος όμως της νέας Τεχνολογικής Επανάστασης σ ότι αφορά την διεθνή ασφάλεια και το μέλλον του Πολέμου;
Πρώτον, η νέα τεχνολογική επανάσταση αυξάνει την πιθανότητα αποδοχής (acceptance) του πολέμου ως επιλογή, καθώς η ύπαρξη και η ευρύτερη χρήση μη επανδρωμένων οχημάτων απομακρύνει το ανθρώπινο στρατιωτικό δυναμικό από το πεδίο της μάχης, δημιουργώντας τοιουτοτρόπως συνθήκες ανοχής των πολεμικών επιχειρήσεων από τις κοινωνίες, ιδίως από εκείνες που αποστρέφονται την πιθανότητα ανθρώπινων απωλειών, όπως οι δυτικές κοινωνίες.
Το γεγονός αυτό όμως δύναται να λειτουργήσει και αντίστροφα. Καθώς η απόκτηση ανεπτυγμένων στρατιωτικών τεχνολογιών από ένα κράτος προσφέρει στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων, ταυτόχρονα εξαιτίας της αυξανόμενης τεχνολογικής καινοτομίας, δημιουργείται μια ψευδαίσθηση ανωτερότητας ενώ αυξάνεται και η εξάρτηση του θεσμικού μηχανισμού ασφάλειας από την τεχνολογία.
Η τεχνολογική εξάρτηση δημιουργεί τρωτότητες οι οποίες δύνανται να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από κρατικούς και μη κρατικούς δρώντες, οι οποίοι επενδύουν σε ασύμμετρες τακτικές, μετατρέποντας το αρχικό πλεονέκτημα αποφυγής των ανθρώπινων απωλειών σε μειονέκτημα, καθώς στοχοποιείται ο άμαχος πληθυσμός ως αντιστάθμιση.
Δεύτερον, η ταχύτητα της τεχνολογικής καινοτομίας δυσκολεύει την διατήρηση της παρακολούθησης των νέων στρατιωτικών δυνατοτήτων από το εθνικό θεσμικό σύστημα ασφάλειας, ενώ ελλοχεύει ο κίνδυνος της στρατηγικής παραπλάνησης.
Στο πεδίο του κυβερνοπολέμου εν παραδείγματι, καθώς οι επιθετικές δυνατότητες στον κυβερνοχώρο βασίζονται στην στιγμιαία εκμετάλλευση τρωτοτήτων, καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολη η ταυτόχρονη επίδειξη (demonstration) και διατήρηση (maintaining) των ανωτέρω δυνατοτήτων, καθώς ο δεχόμενος την κυβερνο-επίθεση, αντιδρά, αποκαθιστώντας την ζημία, καθιστώντας στη συνέχεια τον αρχικά επιτιθέμενο, ευάλωτο στις επιθετικές δυνατότητες του αρχικά αμυνόμενου.
Το πλαίσιο του συμβατικού πολέμου αλλάζει λόγω της ταχύτητας με την οποία θα διεξάγονται οι επιχειρήσεις, ενώ θα καταστεί εξαιρετικά ανεδαφική η λεγόμενη ενδοπολεμική αποτροπή (intra-wardeterrence). Κατά τα λεγόμενα του Αμερικανού στρατηγού WilliamHix, ένας συμβατικός πόλεμος στο μέλλον θα είναι εξαιρετικά θανατηφόρος και σύντομος, ενώ θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποτραπεί η κλιμάκωσή του.
Τρίτον και άκρως σημαντικό, οι νέες στρατιωτικές δυνατότητες δύνανται να ανατρέψουν την ισορροπία μεταξύ επίθεσης-άμυνας, δημιουργώντας συνθήκες αποσταθεροποίησης σε στρατηγικό επίπεδο, ευνοώντας την ανάληψη ρίσκου και επιθετικής στρατηγικής συμπεριφοράς, ενώ το μοντέλο του προληπτικού Πρώτου Πλήγματος δύναται να κυριαρχήσει έναντι της Αποτροπής βασισμένης στην ικανότητα του αμυνόμενου να εξαπολύσει ένα δεύτερο πλήγμα από πλατφόρμες που δύσκολα εντοπίζονται και γίνονται στόχοι.
Αυτό ισχύει δυνητικά, στην περίπτωση ανάπτυξης αυτόνομων πλατφορμών με τεχνητή νοημοσύνη που θα τους επιτρέπει να εντοπίζουν και να επιλέγουν αυτόνομα στόχους, χωρίς να δύναται ο αμυνόμενος να διαγνώσει έγκαιρα τον κίνδυνο (early warning) εξαπολύοντας ένα καθολικό πρώτο πλήγμα που θα παραλύσει τον αντίπαλο, κυρίως τα συστήματα διοίκησης και ελέγχου (command and control) εξανεμίζοντας τις δυνατότητες μαζικών αντιποίνων και ευέλικτης ανταπόδοσης (καθιστώντας το ψυχροπολεμικό παράδειγμα αποτροπής παρωχημένο).
Τέταρτον, καθώς η ανεπτυγμένη τεχνολογία καθίσταται φθηνότερη, διαχέεται στην ευχέρεια ευρείας γκάμας δρώντων. Στην τρέχουσα δεκαετία, περισσότερες από 70 χώρες διαθέτουν δορυφόρους παρακολούθησης σε τροχιά με την Γη. Νανο- δορυφόροι γίνονται επιχειρησιακοί από Πανεπιστήμια και ιδιωτικές εταιρείες. Μία αυξανόμενη δεξαμενή μικρών κρατών δύναται να αγοράσει εξοπλισμό off thes helf τελευταίας τεχνολογίας. To διάστημα έχει ήδη καταστεί πεδίο ανταγωνισμού όχι μόνο κρατών αλλά και ιδιωτικών εταιρειών.
Η διαθεσιμότητα για εμπορικούς σκοπούς και το παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον ευνοεί την ευρεία και ταχεία διασπορά της τεχνολογίας διττού σκοπού σε κρατικούς και μη κρατικούς δρώντες ενώ ο αυξανόμενος ανταγωνισμός, καθιστά ολοένα και δυσκολότερη την επίτευξη συμφωνιών για να αποτραπεί η απόκτηση της ανωτέρω τεχνολογίας από διεφθαρμένα καθεστώτα και εγκληματικά δίκτυα.
Πέμπτον, η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών και η εφαρμογή τους στο στρατιωτικό πεδίο, ευνοούν το υβριδικό μοντέλο πολέμου, θολώνοντας τα όρια μεταξύ πολέμου και ειρήνης και δημιουργώντας προϋποθέσεις κορεσμού των Ενόπλων Δυνάμεων και στρατηγικής αστάθειας (strategic instability).
Από τα παραπάνω προκύπτει αβίαστα τα εξής ερωτήματα: Πως η υπάρχουσα θεσμική δομή εθνικής ασφάλειας θα ενσωματώσει τις τεκτονικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα σε τεχνολογικό επίπεδο και αλλάζουν τα δεδομένα (game changers) στο πεδίο της ασφάλειας σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο; Πως θα επιτευχθεί η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την αξιοποίηση των δεδομένων της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης στις Στρατιωτικές Υποθέσεις;
Οι απαντήσεις προφανώς δεν είναι εύκολες. Καταρχάς υπάρχει το εξής παράδοξο αναφορικά με την αξιοποίηση της Τεχνολογίας από το θεσμικό σύστημα εθνικής ασφάλειας, το οποίο συνίσταται στο γεγονός ότι η ανάπτυξη της τεχνολογίας ασκεί πιέσεις στους στρατηγιστές, στους διαμορφωτές αποφάσεων και στο θεσμικό σύστημα να υιοθετήσουν τις νέες τεχνολογίες και να τις ενσωματώσουν στο στρατηγικό δόγμα. Η πίεση δύναται να προέλθει τόσο από το δυναμικό του ίδιου του συστήματος, όσο και από την διαπίστωση ή τον φόβο ότι ένας δυνητικός αντίπαλος αναπτύσσει αυξημένες στρατιωτικές δυνατότητες στηριζόμενος στις νέες τεχνολογίες.
Παραταύτα οι γραφειοκρατίες και κυρίως οι ιεραρχικοί οργανισμοί όπως το θεσμικό σύστημα εθνικής ασφάλειας παρουσιάζουν δυσκολίες σε πιθανές αλλαγές καθώς εκ σχεδιασμού έχουν ως καθήκον να πραγματοποιούν δεδομένες αποστολές με συνέπεια και συνέχεια.
Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό προκαλεί στον στρατηγιστή - αναμορφωτή το εξής δίλημμα: Το θεσμικό σύστημα επιβάλλεται να αλλάξει για να επιβιώσει στα νέα δεδομένα αλλά ανθίσταται στην καινοτομία λόγω της εγγενούς αδυναμίας του που απορρέει από το λειτουργικό του πλαίσιο. Το πρόβλημα γίνεται οξύτερο από το γεγονός ότι η κατεύθυνση και το momentum της βέλτιστης μεταρρύθμισης συχνά διακρίνεται από αβεβαιότητα και είναι προϊόν πολλαπλών παραγόντων.
Επιπρόσθετα η Τεχνολογία και εξ αυτής καινοτομία αφορούν καταστάσεις μέλλοντος και ως εκ τούτου οι ανάγκες και οι προκλήσεις του παρόντος δύνανται να αγνοηθούν. Θα πρέπει λοιπόν να υπάρξει ισορροπία αναφορικά με τις απαιτήσεις της μακροσκοπικής στρατηγικής και την αντιμετώπιση των απειλών και των προκλήσεων ασφάλειας του παρόντος στον στρατηγικό σχεδιασμό.
Μία σημαντική παράμετρος αφορά το γεγονός πως η τεχνολογική καινοτομία αποτελεί προϊόν που παράγεται εκτός θεσμικού πλαισίου με τον ιδιωτικό τομέα να καταλαμβάνει την μερίδα του λέοντος. Ήδη οι πλέον ανεπτυγμένες χώρες, όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν προχωρήσει στην διαμόρφωση του πλαισίου που επιτρέπει την κοινοπραξία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την βέλτιστη αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στον στρατιωτικό τομέα.
Παραταύτα, εξακολουθεί να παρατηρείται σημαντική εκροή εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού προς των ιδιωτικό τομέα, στερώντας από το θεσμικό σύστημα, πολύτιμες και ανεκτίμητες εφεδρείες, γνώσεις και πληροφόρηση.
Κατά συνέπεια, μια μεγάλη πρόκληση για την εθνική θεσμική δομή θα είναι το πως θα προσελκύσει το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό υψηλής κατάρτισης και απόδοσης προσφέροντας βέλτιστες συνθήκες εργασίας και απολαβές.
Παράλληλα συνεπώς με την προσαρμογή στα νέα δεδομένα που αφορούν την ενσωμάτωση της τεχνολογικής προόδου στο στρατηγικό δόγμα, η πολιτική προσέλκυσης ανθρώπινου δυναμικού υψηλής κατάρτισης και η επένδυση στην περαιτέρω ανάπτυξη του υπάρχοντος δυναμικού αποτελούν τις εκ των ων ουκ άνευ προϋποθέσεις για την βέλτιστη ανταπόκριση του θεσμικού πλαισίου στις τρέχουσες και μελλοντικές προκλήσεις.
Του Κωνσταντίνου Λαμπρόπουλου
https://www.liberal.gr/arthro/216106/amyna--diplomatia/2018/i-epidrasi-tis-tetartis-biomichanikis-epanastasis-sti-diethni-asfaleia-kai-to-mellon-tou-polemou.html
13/8/2018
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: