Spiegel: «Αποστολή εξετελέσθη – Η Ελλάδα πεθαίνει» – Tόσα μνημόνια για το… τίποτα.



Εκτενές ρεπορτάζ για την Ελλάδα με αφορμή την επικείμενη ολοκλήρωση του προγράμματος βοήθειας προς στην Ελλάδα φιλοξενεί το Der Spiegel με τίτλο «Αποστολή εξετελέσθη - Η Ελλάδα πεθαίνει». Μια επίσκεψη σε ένα μικρό ελληνικό χωριό με γηραιούς κυρίως κατοίκους και λίγα παιδιά γίνεται αφορμή για μια αποτίμηση της διάσωσης της Ελλάδας και των μεταρρυθμίσεων, γράφει το γερμανικό περιοδικό. 

«273,7 δις ευρώ έδωσαν στην Ελλάδα η ΕΚΤ, η Κομισιόν και το ΔΝΤ. Η χώρα μπορεί πια να δανειστεί μόνη της από τις διεθνείς αγορές. Ένα από τα μεγαλύτερα δράματα στην ευρωπαϊκή ιστορία φτάνει προσωρινά σε ένα τέλος: η ελληνική κρίση χρέους. Οδήγησε το ευρώ στο χείλος του γκρεμού και δίχασε την ΕΕ. Και μετέτρεψε την Ελλάδα σε μια άλλη χώρα. Κανένα άλλο κράτος του κόσμου δεν έχει μελετηθεί τόσο ενδελεχώς. Με ένα σκληρό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα περικόπηκαν μισθοί και συντάξεις και αυξήθηκαν οι φόροι. Τουλάχιστον μέχρι το 2060 οι Ελληνες θα πρέπει να εξοφλήσουν τα χρέη τους. Παραδόξως παραβλέφθηκε το σημαντικότερο: χρέη μπορεί να αποπληρώσει μόνο μια χώρα που αναπτύσσεται. Η Ελλάδα όμως συρρικνώνεται: 550.000 άνθρρωποι έχουν μεταναστεύσει από την αρχή της κρίσης και περίπου 10,7 εκατομ. άνθρωποι διαβιούν στη χώρα» σημειώνει το Der Spiegel.

Οι μεταρρυθμίσεις, το δημογραφικό και η ανάπτυξη

Το γερμανικό περιοδικό δεν αφήνει ασχολίαστο τον στόχο της υπουργού Διοικητικής Ανασυγκρότησης Όλγας Γεροβασίλη «να θέσει τέλος στις πελατειακές σχέσεις».

«Αυτό έχει υποσχεθεί κάθε πολιτικός που ανέλαβε αυτή τη θέση αλλά κανείς δεν τα κατάφερε. Για αιώνες η ελληνική διοίκηση λειτουργούσε σαν πρόφαση για τη νομιμοποίηση του νεποτισμού. Οι πελατειακές σχέσεις ήταν θεμελιώδης αρχή της κοινωνίας (…) Θα πρέπει όμως να μπει ένα τέλος». Το περιοδικό κάνει αναφορά στις προσπάθειες για εκσυγχρονισμό του δημοσίου με τη βοήθεια και γαλλικής τεχνογνωσίας, χαρακτηρίζει όμως την όλη προσπάθεια ως ένα «πείραμα ανυπέρβλητων διαστάσεων», υπογραμμίζεται στο άρθρο.

Αντιστοίχως δύσκολο είναι και το θέμα της ψηφιοποίησης της ελληνική διοικητικής και κυβερνητικής μηχανής που έχει αναλάβει ο αρμόδιος υπουργός Ν. Παππάς. «Άλλη μια επανάσταση», σημειώνει σχεδόν ειρωνικά το περιοδικό. «Η απαρχαιωμένη δομή της ελληνικής διοίκησης ήταν παροιμιώδης», προσθέτει. 

Σύμφωνα με το Spiegel, σοβαρά υπόψιν πρέπει να ληφθεί μελλοντικά η αρνητική δημογραφική εξέλιξη στην Ελλάδα σε συνάρτηση με την οικονομία.

«Πρέπει να σταματήσει η μετανάστευση των νέων, οι μετανάστες θα πρέπει να επιστρέψουν και οι συνθήκες ζωής να σταθεροποιηθούν ώστε οι οικογένειες να θέλουν και πάλι να αποκτήσουν παιδιά. (…) Τίποτα από όλα αυτά δεν θα συμβεί χωρίς σταθερή οικονομική ανάπτυξη αλλά κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται», αναφέρει το Spiegel.

Το ρεπορτάζ φιλοξενεί επίσης και τον καθηγητή Νομικής του Εθνικού και Καποδιστραικού Πανεπιστημίου Αθηνών Αριστείδη Χατζή, ο οποίος θεωρεί ότι η Ελλάδα «θα πρέπει επιτέλους να ανοίξει την αγορά της» και ότι η ελληνική κρίση έγινε «κρίση θεσμών».

Παρατηρεί δε, ότι παρά τις μεταρρυθμίσεις η ελληνική αγορά εργασίας είναι από τις πιο απορρυθμισμένες στην ΕΕ και η ανεργία έχει ελάχιστα μειωθεί.

Η ίδρυση νέων επιχειρήσεων είναι το ίδιο δύσκολη όσο και πριν από την κρίση ενώ δυσκολίες υπάρχουν και στον τομέα των ξένων επενδύσεων, όπου βέβαια «έχουν σημειωθεί επιτυχίες», όπως παρατηρεί το περιοδικό.

Κλείνοντας το ρεπορτάζ αναφέρει: «Κάποτε φαινόταν ότι η ελληνική κρίση χρέους θα βύθιζε την ΕΕ στην άβυσσο. Αυτή τη στιγμή μοιάζει περισσότερο σαν μια δαπανηρή παράπλευρη απώλεια στην περαιτέρω ώθηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Ως το 2060 θα πρέπει το ελληνικό κράτος κάθε χρόνο να επιτυγχάνει πλεονάσματα στον προϋπολογισμό ώστε να εμβάζει το μεγαλύτερο μέρος του στους δανειστές, σύμφωνα με όσα ορίζουν οι κανόνες. Κάτι που είναι ένα δύσκολο καθήκον για μια οικονομικά πετυχημένη χώρα. Για τους Έλληνες θα πρέπει να είναι αδύνατο. Επειδή η δημογραφική ανάπτυξη συνδέεται άμεσα με την οικονομική ανάπτυξη».

Πηγή: Deutsche Welle, Der Spiegel.

11/6/2018


           ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ         





Διονύσης Χιόνης: Ορατός ο κίνδυνος ριζοσπαστικοποίησης
 και διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας.

Τον φόβο του ότι μια αποτυχία εξόδου της Ελλάδας στις αγορές μετά από σχεδόν εννέα χρόνια θα αποτελέσει ένα Βατερλό τόσο για την ΕΕ όσο και για την Ελλάδα, εκφράζει στη HuffPost Greece, ο κ. Διονύσης Χιόνης, καθηγητής Οικονομικών στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. 

«Δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας και αυτό θέλω να πιστεύω ότι είναι αντιληπτό από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς...Η εμμονή σε ένα μείγμα πολιτικής που δεν έχει καμία θεωρητική υπόσταση αλλά ούτε και επιτυχής εμπειρική αναφορά είναι σίγουρο ότι θα καταλήξει σε τραγωδία» λέει και διευκρινίζει ότι «αυτό δεν σημαίνει πως δεν χρειάζεται ο εκσυγχρονισμός και η δημοσιονομική πειθαρχία». 

Όσον αφορά στο ζήτημα της μείωσης των συντάξεων ο κ. Χιόνης εκτιμά  πώς υπό προϋποθέσεις κατά την σύνταξη του προϋπολογισμού του 2019 θα μπορούσε να ενσωματώσει η Ελληνική Κυβέρνηση μια εφάπαξ διορθωτική ανταπόδοση στους συνταξιούχους που πλήττονται.

Το ΔΝΤ βγάζει ξαφνικά μια απαισιοδοξία όσον αφορά την αναπτυξιακή δυναμική της Ελληνικής οικονομίας, αλλά και προβληματισμό για τη βιωσιμότητα του χρέους και την έξοδο στις αγορές. Που στηρίζεται αυτή η απαισιοδοξία; 

Είναι ορατός ο κίνδυνος η ελληνική οικονομία να παγιδευτεί σε αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης όσο συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί η κρίση και η ύφεση με δημοσιονομικά μέτρα και μεταρρυθμίσεις. Η εμμονή σε ένα μείγμα πολιτικής που δεν έχει καμία θεωρητική υπόσταση αλλά ούτε και επιτυχής εμπειρική αναφορά είναι σίγουρο ότι θα καταλήξει σε τραγωδία. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται ο εκσυγχρονισμός και η δημοσιονομική πειθαρχία. Όμως τα κυρίαρχα στοιχεία της αναπτυξιακής πολιτικής πρέπει να είναι οι δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις και η νομισματική επέκταση. Οι παραπάνω παρατηρήσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι γνωστές στο ΔΝΤ ωστόσο εκτιμώ ότι προτεραιότητα του είναι η εξασφάλιση της εξυπηρέτησης του χρέους και της επίτευξης των δημοσιονομικών πλεονασμάτων με οποιοδήποτε κόστος. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η αποτυχία της εξόδου της Ελλάδα στις αγορές μετά από σχεδόν εννέα χρόνια θα αποτελέσει ένα Βατερλό τόσο για την ΕΕ όσο και για την Ελλάδα. Δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας και αυτό θέλω να πιστεύω ότι είναι αντιληπτό από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. 

Οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ βάσει της τελευταίας έκθεσης, σε ποιο βαθμό μπορούν να επηρεάσουν τους αναπτυξιακούς στόχους που έχει θέσει η κυβέρνηση και ποιες οι εκτιμήσεις σας, βάσει αυτών των δεδομένων, για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία στο προσεχές διάστημα;

Καλό θα ήταν να μην μιλάμε για εκτιμήσεις και προβλέψεις μεγεθών που σχετίζονται με την ελληνική οικονομία. Μην ξεχνάτε ότι συμπληρώνουμε μια περίοδο μεγαλύτερη των οκτώ ετών όπου ελάχιστες προβλέψεις επαληθεύτηκαν. Η ελληνική οικονομία πρέπει να εισέλθει σύντομα σε επιταχυνόμενους ρυθμούς ανάπτυξης. Μόνο έτσι θα πείσει τις αγορές για την δυνατότητα εξυπηρέτησης του χρέους αλλά και θα επουλώσει τις πληγές των μνημονίων. Η οικονομική ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων εργασίας αποτελεί περισσότερο από ποτέ κοινωνική αναγκαιότητα. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση είναι ορατός ο κίνδυνος ριζοσπαστικοποίησης και διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας και των θεσμών που την συγκροτούν. Αλλωστε η ελληνική κοινωνία πλήρωσε ακριβά τα λάθη της ας μην πληρώσει για άλλη μια φορά τα λάθη των θεσμών.

Το ΔΝΤ «ανακάλυψε» την μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μετά το καλοκαίρι του 2015. Είναι απορίας άξιο πώς αντιλαμβανόταν την βιωσιμότητα το διάστημα 2010-2015 όταν πιστοποιούσε την μακροχρόνια βιωσιμότητα του χρέους με τις αντίστοιχες εκθέσεις του. Είναι επίσης απορίας άξιο με ποιο τρόπο νομιμοποίησε PSI+ τον Μάρτιο του 2012. Τα παραπάνω θα βαραίνουν την ιστορία του ΔΝΤ πολύ περισσότερο από την αποτυχία της διαχείρισης της κρίσης της ΝΑ Ασίας στα τέλη της δεκαετίας του 1990.

Μετά τις αποφάσεις του Eurogroup 21/6/2018 η εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους είναι εφικτή τουλάχιστον μέχρι το 2030. Οι σχετικές αποφάσεις μείωσαν σημαντικά το ετήσιο ποσό της εξυπηρέτησης του χρέους έτσι ώστε να διευκολυνθεί η επάνοδος στις αγορές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από το ΔΝΤ υπεδείχθη το κριτήριο της βιωσιμότητας του χρέους Ακαθάριστες Χρηματοδοτικές Ανάγκες/ ΑΕΠ το οποίο αντικατέστησε τον λόγο Χρέος/ΑΕΠ. Με αυτό το κριτήριο το ελληνικό χρέος είναι εξαιρετικά πιο βιώσιμο σε σχέση με προηγούμενα έτη. 

Μπορεί να πει «όχι» η ελληνική κυβέρνηση (όποια και εάν είναι αυτή) στη μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου το 2019-20; 

H μείωση των συντάξεων και του αφορολογήτου συμπεριλήφθηκαν στο πακέτο δημοσιονομικών μέτρων προκειμένου να κάνουν εφικτούς τους δημοσιονομικούς στόχους. Στην περίπτωση όπου η ελληνική οικονομία μπορεί να πετύχει αυτούς τους στόχους χωρίς τις παραπάνω μειώσεις θα μπορούσαν να αναθεωρηθούν τα παραπάνω μέτρα. Κατά την σύνταξη του προϋπολογισμού του 2019 θα μπορούσε να ενσωματώσει η Ελληνική Κυβέρνηση μια εφάπαξ διορθωτική ανταπόδοση στους συνταξιούχους που πλήττονται.

Κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε και για την επανασύσταση του κράτους πρόνοιας στην Ελλάδα. Ακόμα και την περίοδο της κρίσης όλες οι χώρες της ΕΕ περιφρούρησαν το κράτος πρόνοιας. Στην Ελλάδα το κράτος πρόνοιας δέχτηκε μια πρωτόγνωρη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα επίθεση. Νομίζω ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε θεολογικά αξιώματα στην ελληνική οικονομία και πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη ότι έξοδος από την κρίση με διαλυμένη την ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να γίνει. Η αναντίρρητη εφαρμογή των μέτρων και των συνταγών των θεσμών δεν εγγυάται την επιτυχία του προγράμματος. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τι έγινε τα προηγούμενα οκτώμισι χρόνια και να τότε θα μπορεί πολύ πιο εύκολα να πει το όχι.

Δημοσθένης Γκαβέας  

https://www.huffingtonpost.gr/entry/dioneses-chiones-oratos-o-kindenos-rizospastikopoieses-kai-dialeses-tes-ellenikes-koinonias_gr_5b66d827e4b0fd5c73da9601?utm_hp_ref=gr-homepage
6/8/2018

  Σκίτσο του Β.ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ


Σκίτσο του Π.ΖΕΡΒΟΥ

Σκίτσο του   Σκίτσο του Β.ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Σκίτσο του Β.ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ


   ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ   

Η ξαφνική απαισιοδοξία του ΔΝΤ. 
Ενστάσεις, προβληματισμοί και τεράστια διλήμματα

Επιμένει το ΔΝΤ για το χρέος. Θα χρειαστεί νέα ελάφρυνση από το 2038