Η Τουρκία αγόρασε ακριβά χρόνο στο Σότσι.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
Σε τουρκικό προτεκτοράτο μετατρέπεται η Ιντλίμπ – Τουρκικός στρατός θα καταλάβει και την πρωτεύουσα της επαρχίας.
Σε τουρκικό προτεκτοράτο μετατρέπεται η Ιντλίμπ – Τουρκικός στρατός θα καταλάβει και την πρωτεύουσα της επαρχίας.
Η Τουρκία αγόρασε ακριβά χρόνο στο Σότσι.
Η πρόσφατη συμφωνία μεταξύ των Πούτιν και Ερντογάν στο Σότσι αποτελεί εκ πρώτης όψεως επιτυχία για τον Τούρκο πρόεδρο. Παρ’ όλα αυτά, είναι υπό αμφισβήτηση η πρόθεση και ικανότητα της Τουρκίας να επιτύχει τον αφοπλισμό και την απόσυρση των τακφιριστών της, που συνδέονται με την Αλ-Κάιντα (HTS). Ακόμη, υπάρχει και το Συριακό Απελευθερωτικό Μέτωπο, μια οργάνωση με ταυτόσημη ιδεολογία, εξαρτώμενη από την Άγκυρα και σε σύγκρουση με το HTS. Άραγε, θα συμπεριληφθεί και αυτή στην απόσυρση;
Επίσης, ανακύπτουν μια σειρά από πρακτικά ερωτήματα αναφορικά με τη διαδικασία απομάκρυνσης των, όποιων, ακραίων. Που θα πάνε οι ένοπλοι τρομοκράτες; Θα ενσωματωθούν στο, υπό τουρκικό έλεγχο, Συριακό Εθνικό Συμβούλιο; Η μήπως θα αποτελέσουν μια νέα δεξαμενή ενόπλων για τα τουρκικά συμφέροντα;
Πάντως και οι δύο οργανώσεις μαχητών χαρακτηρίζονται ως τρομοκρατικές από την συριακή κυβέρνηση. Αμφότερες έχουν διαπράξει ανείπωτα εγκλήματα κατά του λαού της Συρίας, χριστιανών και μουσουλμάνων. Η επαναφορά της Ιντλίμπ υπό κυβερνητικό έλεγχο θα σήμαινε γι’ αυτούς, στην καλύτερη περίπτωση, ισόβιο εγκλεισμό στα χειρότερα μπουντρούμια της Δαμασκού. Συνεπώς, δεν έχουν άλλες επιλογές πέραν, από το να πολεμήσουν μέχρι θανάτου ή να υποταχθούν στη βούληση του κάθε σωτήρα τους.
Η κοινά επωφελής συνεργασία
Αλλά ας δούμε τα πράγματα από την αρχή. Συγκεκριμένα το πως κατέληξε η Τουρκία να λειτουργεί σε κοινό πλαίσιο με τη Ρωσία και το Ιράν. Η ρωσοτουρκική συνεργασία προέκυψε για πολλούς λόγους. Από την επανειλημμένη άρνηση των ΗΠΑ να επιτρέψουν στην Τουρκία να εισβάλει στη Συρία με σκοπό να δημιουργήσει μια «ασφαλή ζώνη», ως την συνεργατική σχέση των πρώτων με τους Κούρδους του YPG, καθώς και λόγω της γενικής αποτυχίας της δυτικής στρατηγικής στη Συρία.
Με την προσέγγιση προς τη Ρωσία ο Ερντογάν ευελπιστούσε να αποκομίσει έλεγχο, είτε άμεσο είτε έμμεσο τμήματος της συριακής επικράτειας, καθώς και περιορισμό της κουρδικής επιρροής. Ο Πούτιν του έκανε, εν μέρει, το χατίρι επιτρέποντας την κατάληψη της Αφρίν, και την συνεπαγόμενη αποτροπή της πλήρους κουρδικής κυριαρχίας στα τουρκοσυριακά σύνορα. Επίσης, την επιτήρηση της επαρχίας Ιντλίμπ μέσω στρατιωτικής παρουσίας, άμεσης και δια αντιπροσώπων, δια του λεγόμενου TFSA (υποστηριζόμενος από την Τουρκία Ελεύθερος Συριακός Στρατός). Από την πλευρά των Ρώσων, η αλλαγή στάσης της Τουρκίας ήταν διπλά χρήσιμη.
Κατ’ αρχάς η συριακή αντιπολίτευση έχασε τον κύριο τροφοδότη και υποστηρικτή της. Ακόμη, δημιούργησε και συνεχίζει να δημιουργεί τριγμούς στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ. Τα αποτελέσματα δεν άργησαν αν φανούν επί του πεδίου. Όταν οι Τούρκοι απέσυραν την υποστήριξη προς της ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης, κυρίως στο Χαλέπι, η επέλαση των κυβερνητικών δυνάμεων υπήρξε καταιγιστική.
Το στρατηγικό χάσμα με τις ΗΠΑ
Όσο αφορά τις ΗΠΑ, αυτές προωθούν την παγίωση ενός νέου μορφώματος ανατολικά του Ευφράτη, το οποίο θα λειτουργεί σαν σφήνα στο «σιιτικό τόξο». Το γεγονός ότι η εν λόγω περιοχή κυριαρχείται απ τις συριακές δημοκρατικές δυνάμεις (SDF), στις οποίες οι Κούρδοι του YPG αποτελούν κυρίαρχη συνιστώσα, καθιστά το χάσμα συμφερόντων μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας στη Συρία στρατηγικού χαρακτήρα. Άρα αγεφύρωτο.
Εν προκειμένω η, έστω προσωρινή, εξυπηρέτηση των τουρκικών θέσεων στο ζήτημα της Ιντλίμπ, με ρωσική συναίνεση, προσφέρει παραπάνω αυτοπεποίθηση στον Ερντογάν, στη διαμάχη του με τις ΗΠΑ. Προσφέρει και ανακούφιση στους Ευρωπαίους, οι οποίοι φοβούνται το ενδεχόμενο μιας νέας προσφυγικής πλημμυρίδας.
Κατά την άποψη του γράφοντος, σιγά-σιγά η χρησιμότητα του Ερντογάν, αναφορικά με τα ρωσικά συμφέροντα στη Συρία απέρχεται. Το κυριότερο, το οποίο πέτυχε ο Τούρκος πρόεδρος, με την συμφωνία στο Σότσι, είναι να κερδίσει χρόνο. Είναι όμως αυτό αρκετό; Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η εμπιστοσύνη όλων των εμπλεκόμενων πλευρών προς την Τουρκία και τον πρόεδρο της είναι, στην καλύτερη, αμφισβητούμενη.
Μια προσπάθεια του Ερντογάν να παίξει, ξανά, σε διπλό ταμπλό θα ήταν εξαιρετικά παρακινδυνευμένη για τα τουρκικά συμφέροντα. Η Τουρκία δεν πρέπει να ξεχνάει ότι η μόνη θετική εξέλιξη γι΄αυτήν, δηλαδή το γεγονός ότι το ενδεχόμενο κουρδικής αυτοδιάθεσης είναι προς στιγμήν απόμακρο, συνέβη λόγω της ρωσικής άδειας να προχωρήσει στην επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» και λόγω της ταύτισης συμφερόντων με το Ιράν.
Έσχατος ελιγμός
Εν κατακλείδι εκτιμάται, με κάθε επιφύλαξη, πως η συμφωνία του Σότσι αποτελεί τον έσχατο ελιγμό πριν από το τελικό ξεκαθάρισμα. Αν μη τι άλλο, δεν φαντάζει ιδιαίτερα ρεαλιστικό το σενάριο της εσαεί παρουσίας ενός αντικυβερνητικού, αντιιρανικού και αντιρωσικού μορφώματος, με τρία εκατομμύρια πληθυσμό και 15.000 ενόπλους, μεταξύ των οποίων χιλιάδες πιστοί σε τζιχαντιστικές ιδεολογίες. Πόσο μάλλον, να απέχει μια ανάσα από τη Λατάκεια και υπό τον έλεγχο της αναθεωρητικής Τουρκίας.
Ας σημειωθεί το γεγονός ότι η επαρχία της Λατάκειας (εκ της ελληνιστικής Λαοδικείας) συνιστά την ενδοχώρα του αλαουιτικού καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ και φιλοξενεί τις ρωσικές αεροναυτικές βάσεις. Ο χρόνος θα δείξει αν η επιχείρηση απελευθέρωσης της Ιντλίμπ ακυρώθηκε η απλά αναβλήθηκε προσωρινά. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι απομάκρυνση του βαρέως οπλισμού της αντιπολίτευσης, όπως προβλέπεται από τη συμφωνία, θα έκανε την δουλειά των κυβερνητικών δυνάμεων απείρως ευκολότερη.
O Θεόδωρος Ράκκας έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα (MA) Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκών Σπουδών από το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας με ειδίκευση Oil & Gas Security and Geopolitics. Πήρε το πτυχίο του από το Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών: Κατεύθυνση Διεθνών Σχέσεων και Οργανισμών της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Μιλάει Αγγλικά και Αραβικά.
19 Σεπτεμβρίου 2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Σε τουρκικό προτεκτοράτο μετατρέπεται η Ιντλίμπ – Τουρκικός στρατός θα καταλάβει και την πρωτεύουσα της επαρχίας.
,
,
Η Τουρκία σχεδιάζει να αυξήσει τη στρατιωτική της παρουσία στην επαρχία της Ιντλίμπ, στη βορειοδυτική Συρία, μετά τη συμφωνία με τη Ρωσία για τη δημιουργία αποστρατικοποιημένης ζώνης περιμετρικά των ισλαμοκρατούμενων εδαφών, που στην ουσία κατοχυρώνουν τη δημιουργία ισλαμικού ψευδοκράτους-προτεκτοράτου της Άγκυρας.
Σύμφωνα με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, η Τουρκία θα στείλει επιπλέον στρατεύματα σε πολλές περιοχές της Ιντλίμπ, συμπεριλαμβανομένης και της πόλης Ιντλίμπ, πρωτεύουσας της επαρχίας.
Η τουρκική κατοχή στην Ιντλίμπ αναμένεται να επισημοποιηθεί το επόμενο διάστημα με τις ευλογίες της Ρωσίας, η οποία προφανώς έκρινε ότι δεν αξίζει μια σύγκρουση με τους Τούρκους για ένα «κομμάτι» της Συρίας, από τη στιγμή που Μόσχα και Άγκυρα συγκρότησαν κοινό μέτωπο σε Βαλκάνια, Μέση Ανατολή και πιθανώς και Ανατολική Μεσόγειο.
Πάντως το μήνυμα το έλαβαν οι Ρώσοι το βράδυ της Δευτέρας από τους Ισραηλινούς, που έπληξαν στρατιωτικούς στόχους στη Λαοδίκεια, στις ακτές της Μεσογείου, ότι κάθε απόπειρα εμπλοκής τους στην Ανατολική Μεσόγειο θα απαντηθεί δυναμικά.
Τουρκικό ψευδοκράτος-προτεκτοράτο η Ιντλίμπ
Το καθεστώς Ερντογάν σχεδιάζει να δημιουργήσει στη βορειοδυτική Συρία ένα ισλαμικό ψευδοκράτος που θα περιλαμβάνει τα εδάφη που κατέχουν οι ισλαμιστές στην Ιντλίμπ και ο τουρκικός στρατός στα βόρεια της επαρχίας του Χαλεπιού.
Αυτό το ψευδοκράτος θα είναι τουρκικό προτεκτοράτο, όπως και τα κατεχόμενα στη βόρεια Κύπρο.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η Τουρκία κατάφερε να ματαιώσει την επιχείριση απελευθέρωσης της Ιντλίμπ, επειδή θα χαλούσε τον σχεδιασμό της για εδαφικά κέρδη στη Συρία.
O Ερντογάν εξαρχής έχει διακηρύξει ότι θέλει να καταλάβει όλη τη βόρεια Συρία και το βόρειο Ιράκ για να επεκτείνει τα τουρκικά σύνορα εκεί που τα έχει ορίσει το «Όρκος του Έθνους».
Αυτό σημαίνει κατάφορη παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάνης.
Η Τουρκία επεκτείνεται εγκαθιδρύοντας ψευδοκράτη
Μέσω της ανακήρυξης ψευδοκρατών η Τουρκία έχει βρει τον τρόπο να παραβιάζει τη Συνθήκη της Λωζάνης και να προσαρτά εμμέσως τα εδάφη που αναφέρονται ως «τουρκικά» στον Όρκο του Έθνους (Misak-ı Millî), όπως ονομάζεται το ψήφισμα (28/01/1920) του τελευταίου Οθωμανικού Κοινοβουλίου, που όρισε τις κόκκινες γραμμές των συνόρων του νέου τουρκικού έθνους-κράτους.
Αν και στη Λωζάνη το 1923 η Τουρκία συμβιβάστηκε στα χαρτιά με λιγότερα εδάφη, η πρώτη παραβίαση δεν άργησε.
Το 1938 η επαρχία της Αντιόχειας και της Αλεξανδρέττας -έδαφος της Συρίας- κηρύχθηκε «ανεξάρτητο κράτος» με το όνομα «Κράτος του Χατάι», δηλαδή «Κράτος των Χετταίων» όπως το ονόμασε ο Κεμάλ.
Ένα χρόνο μετά αυτό το ψευδοκράτος προσαρτήθηκε με δημοψήφισμα στην Τουρκική Δημοκρατία ως «επαρχία του Χατάι». Η Συρία ακόμα και σήμερα το θεωρεί έδαφός της και ως τέτοιο το απεικονίζει στους χάρτες που τυπώνει.
Στον «Όρκο του Έθνους» περιλαμβάνονται επίσης ως «τουρκικά» τα Δωδεκάνησα, η Κύπρος, η βόρεια Συρία, το βόρειο Ιράκ η Δυτική Θράκη. Το 1974 η Τουρκία κατέλαβε τη βόρεια Κύπρο και το 1983 ανακήρυξε το ψευδοκράτος «ΤΔΒΚ». Το τουρκικό «σχέδιο Β΄» για την Κύπρο, στο οποίο έχει αναφερθεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δίχως να επισέλθει σε λεπτομέρειες, δεν είναι άλλο από την προσάρτηση των κατεχομένων στην Τουρκία, ύστερα προφανώς από κάποιο δημοψήφισμα παρωδία όπως έγινε και στο Χατάι.
Η ίδια απαράλλακτη τακτική εφαρμόζεται αυτή τη στιγμή από τον νεο-οθωμανικό ιμπεριαλισμό και στα εδάφη που εποφθαλμιά σε Συρία και Ιράκ, με τη Συνθήκη της Λωζάνης να παραβιάζεται κατάφωρα κατά μήκος των νότιων συνόρων της Τουρκίας από την Ανατολική Μεσόγειο έως και το Ιράν.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όχι μόνο δεν διαψεύδει, αλλά και στην τελευταία του επίσκεψη στη χώρα μας εξέφρασε την επιθυμία του για «αναθεώρηση» της Συνθήκης της Λωζάνης, ενώ πριν δύο χρόνια ισχυρίστηκε ότι για εκείνον «δεν έληξε ακόμα ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος. Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα και τις προσπάθειες μας. (…) Πρωταρχικός όρος του αγώνα μας είναι να μην ξεχαστεί το Misak-ı Millî».
Ψευδοκράτος του Ερντογάν και της Αλ Κάιντα
Οι Τούρκοι συγκρότησαν στα κατεχόμενα στη βόρεια Συρία ένα μισθοφορικό στρατό αρκετών χιλιάδων «ατάκτων» από πρώην τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, της συριακής Αλ Κάιντα και άλλων οργανώσεων.
Είναι ο παλιός Ελεύθερος Συριακός Στρατός (FSA) με νέα διοίκηση τουρκική και στρατολογημένους από όλα τα «μπουμπούκια« του συριακού εμφυλίου.
Οι πιο έμπιστοι από αυτούς τους μισθοφόρους είναι οι Τουρκμένοι, μια τουρκική φυλή που ζει στη Συρία, οι οποίοι φοράνε τουρκικές στολές και φέρουν το τουρκικό εθνόσημο.
Στην Ιντλίμπ την εξουσία μοιράζονταν μέχρι εχθές, διότι τώρα αναλαμβάνει η Τουρκία, η συριακή Αλ Κάιντα, το πρώην Μέτωπο Αλ Νούσρα, που πλέον ονομάζεται Ταχρίρ Αλ Σαμ και η τουρκόφιλη Αχράρ Αλ Σαμ.
Η Ταχρίρ Αλ Σαμ λέγεται ότι έχει έως και 20.000 άνδρες καλά εκπαιδευμένους. Άλλους 20.000 λέγεται ότι έχει και η Αχράρ Αλ Σαμ με σύμμαχο την Νουρ Αλ Ντιν Αλ Ζίνκι με περίπου 7.000 άνδρες.
Στα δυτικά της Ιντλίμπ, στην πόλη Τζισρ Αλ Σούγκουρ, είναι εγκατεστημένοι μια δύναμη από 3.000 έως 10.000 Τουρκομογγόλοι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κόμματος Τουρκεστάν.
Αυτοί είναι από τις τουρκικές φυλές της κεντρικής Ασίας και της επαρχίας Σιντζιάνγκ της Κίνας.
Ο σκληρός τους πυρήνας αποτελείται από Ουιγούρους, μια τουρκική φυλή της Κίνας με μογγολικά χαρακτηριστικά.
Αν και παρακλάδι της Αλ Κάιντα, στις στολές τους φοράνε το τουρκικό εθνόσημο.
Συνολικά η δύναμη των τζιχαντιστών στην Ιντλίμπ αριθμεί από 50.000 έως 60.000 άνδρες.
18 Σεπτεμβρίου 2018
Οι απόψεις,που δημοσιεύονται στα εκάστοτε-χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger.
Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.
Οι απόψεις,που δημοσιεύονται στα εκάστοτε-χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger.
Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.