Το δράμα της Ιντλίμπ.


Η Ιντλίμπ αποτελεί το τελευταίο προπύργιο της ένοπλης αντιπολίτευσης στη Συρία μετά την άλωση της Νταράα στο νότο· τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες αναμένεται να εκδηλωθεί η επίθεση του Άσαντ για την ανακατάληψή της. Παρά την παρουσία ισχυρών αντάρτικων ομάδων (οι πλείστες εκ των οποίων υποστηρίζονται από την Τουρκία), η τύχη της επαρχίας έχει ήδη προδιαγραφεί – θα τεθεί εκ νέου υπό την κυριαρχία του Άσαντ εντός του 2018 ή 2019. Θα συμβεί, όμως, αυτό ειρηνικά ή βίαια; H απάντηση σε αυτό το ερώτημα έγκειται στην αλληλεπίδραση των δύο κύριων δυνάμεων στη βόρεια Συρία δυτικά του ποταμού Ευφράτη – της Τουρκίας και της Ρωσίας.

Θα ήταν προς το συμφέρον των δύο δυνάμεων μια ειρηνική διευθέτηση του ζητήματος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Ρωσία θα απαλλαγόταν από έναν παρατεταμένο «πόλεμο φθοράς» (με βαριές απώλειες και μεγάλο κόστος) ενώ η Τουρκία θα απέφευγε ένα «προσφυγικό τσουνάμι» και μια άδοξη «υποχώρηση» από τη βόρεια Συρία. Η αντίληψη της αμοιβαίας εξάρτησης των δύο δυνάμεων ώθησε τον Ερντογάν και τον Πούτιν να αναλάβουν, άλλωστε, τη συγκηδεμονία (μαζί με τον Ρουχανί) της «Διαδικασίας Ειρήνης της Αστάνα».

Οι Σχέσεις Πάτρωνα – Πελάτη

Όμως, η θέληση της Ρωσίας και της Τουρκίας δεν αρκεί. Όπως συμβαίνει ουκ ολίγες φορές κατά τη διάρκεια των εμφυλίων συγκρούσεων (δείτε εδώ), οι δύο δυνάμεις δεν ασκούν παρά ορισμένο «έλεγχο» επί των συμμάχων / πρακτόρων τους στο πεδίο της μάχης. Πράγματι, όσο μεγαλύτερη η «επένδυση» ενός «πάτρονα» στον «πελάτη» του, τόσο μικρότερη η επιρροή του. Η Μόσχα και η Άγκυρα έχουν επενδύσει στην επιβίωση και επιτυχία των συμμάχων / πρακτόρων τους στη Συρία σε τέτοιο βαθμό που ο Άσαντ και ο ΕΣΣ δεν ανησυχούν για ενδεχόμενη εγκατάλειψή τους. H χρήση των χημικών όπλων εκ μέρους του Άσαντ και οι ωμότητες του ΕΣΣ εναντίον των αμάχων δεν αποτελούν παρά ενδεικτικά δείγματα της εν λόγω «απείθειας» των δρώντων αυτών προς τις υποδείξεις των «πατρώνων» τους. Συν τις άλλοις, αυτοί οι δρώντες συνήθως δεν υποκύπτουν σε άνωθεν ισχυρές πιέσεις εάν αισθάνονται πως διακυβεύεται η ίδια η επιβίωσή τους. Και στην Ιντλίμπ, εν προκειμένω, διακυβεύεται η επιβίωση του ΕΣΣ. 

Ο Άσαντ, όπως απέδειξαν οι εκστρατείες στη Ντεράα ή τη Γκούτα, διενεργεί «εθνοκάθαρση» στις ανταρτοκρατούμενες περιοχές – υιοθετεί, δηλαδή, την «εχθρικο-κεντρική» προσέγγιση (an enemy-centric approach) στον ανταρτοπόλεμο (δείτε εδώ). Αντιλαμβάνεται, δηλαδή, το αντάρτικο ως τρομοκρατία – όχι ως την εκδήλωση της λαϊκής δυσαρέσκειας – και, ως εκ τούτου, αντιδρά με μαζική βία (αντί με διάλογο και μεταρρυθμίσεις). Και ο Άσαντ σκοπεύει να πράξει το ίδιο στην Ιντλίμπ πέραν πάσης αμφιβολίας. Ο εν λόγω θύλακας, που «φιλοξενεί» δεκάδες χιλιάδες σκληροτράχηλους τζιχαντιστές (όπως της πρώην Αλ Νούσρα), θα συνιστά πάντα μια απειλή για το Χαλέπι – τη σημαντικότερη πόλη της Συρίας πριν τον πόλεμο. Ως εκ τούτου, ο Άσαντ δεν «αντέχει» να την αφήσει στα χέρια των Τουρκόφιλων αντάρτικων ομάδων – παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις της Άγκυρας προς την Μόσχα.

Το Πιθανό Σενάριο της Πτώσης

Σύμφωνα με το προτιμώμενο σχέδιο των Ρώσων, ο Άσαντ θα εξαπολύσει μία περιορισμένη επίθεση σε ξεχωριστές φάσεις – αρχής γενομένης από την Jisr Al-Shughur (υπό την κατοχή των τζιχαντιστών της πρώην Αλ Νούσρα). Μια βήμα προς βήμα προσέγγιση θα μετακύλιε το βάρος των αποφάσεων για την τύχη της Ιντλίμπ από την Μόσχα και τη Δαμασκό στην Άγκυρα. Ούτως ή άλλως, τα 12 παρατηρητήρια των ΤΕΔ στην ύπαιθρο της Ιντλίμπ (ως τοποτηρητές των ζωνών αποκλιμάκωσης με βάση τη «Διαδικασία Ειρήνης της Αστάνα») δεν προσφέρονται για άμυνα μέχρις εσχάτων και η Άγκυρα πρόσφατα προσέθεσε την πρώην Αλ Νούσρα (την μέχρι πρότινος σύμμαχό της) στον κατάλογο των τρομοκρατικών ομάδων – κατόπιν ισχυρών Ρωσικών πιέσεων. 

Ποια θα ήταν η καλύτερη λύση για την Άγκυρα; Ιδανικά, η Άγκυρα θα ασκούσε ισχυρή πίεση επί του ΕΣΣ και των υπόλοιπων αντάρτικων ομάδων ώστε να τους εξωθήσει σε μια «ελεγχόμενη» επίθεση κατά της πρώην Αλ Νούσρα και, ενδεχομένως, σε έναν «έντιμο διακανονισμό» με τον Άσαντ. Εντούτοις, δεν πρέπει να υποτιμάται η μαχητική ισχύς της πρώην Αλ Νούσρα (η οποία αριθμεί μεταξύ 7,000 και 11,000 τζιχαντιστών)· ούτε βέβαια να εκλαμβάνεται ως εγγυημένη η «πειθάρχηση» του ΕΣΣ και των υπόλοιπων αντάρτικων ομάδων στα κελεύσματα της Άγκυρας. Άλλωστε η Άγκυρα δυσκολεύεται να επιβάλλει την πειθαρχία στους συμμάχους / πράκτορές της στο Αφρίν και την Αζάζ – παρ’ όλο που αυτοί εξαρτώνται για τα πάντα από την Τουρκία.

Η επίθεση του Άσαντ στην Ιντλίμπ κατά φάσεις (αρχικώς εναντίον της πρώην Αλ Νούσρα και, εν συνεχεία, εναντίον των μη πειθαρχούμενων προς τις οδηγίες της) παρουσιάζει στην Άγκυρα τόσο ένα δίλημμα όσο μια ευκαιρία. Δίλημμα επειδή η εν λόγω επίθεση θα υποχρεώσει την Άγκυρα να αποφασίσει εάν θα υπερασπιστεί δια των όπλων τη σφαίρα επιρροής της στη βόρεια Συρία ή όχι. Ευκαιρία επειδή η εν λόγω επίθεση θα ωθήσει τις αντάρτικες ομάδες της Ιντλίμπ στην αγκάλη της Άγκυρας ως αντίβαρο στην επιθετικότητα του Άσαντ και αμβλύνει την αντίθεσή τους στην πρόταση των Ερντογάν και Πούτιν για έναν «έντιμο διακανονισμό». 

Και για τον Άσαντ, όμως, μια επίθεση κατά φάσεις θα ήταν προς το συμφέρον του. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα ελάττωνε δραστικά το (στρατιωτικό και διπλωματικό) κόστος της επιχείρησης και θα ασκούσε μια ισχυρή πίεση επί της Τουρκίας ώστε η τελευταία να αναλάβει δράσει εναντίον της πρώην Αλ Νούσρα και να διευκολύνει έναν «έντιμο διακανονισμό». Συν τις άλλοις, μια τέτοια επίθεση δεν θα οδηγήσει σε ευθεία αντιπαράθεση με την Τουρκία – με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Το Μεγάλο Ερωτηματικό

Εν ολίγοις, Άσαντ, Πούτιν και Ερντογάν θα ήθελαν μια περιορισμένη επίθεση στην Ιντλίμπ που θα επέτρεπε σε κάθε έναν αυταρχικό ηγέτη αρκετή ευχέρεια (διπλωματικών) ελιγμών. Ο τρόπος της πτώσης της Ιντλίμπ εξαρτάται, επί της ουσίας, από την ικανότητα διαπραγμάτευσης και «πειθαναγκασμού» της Μόσχας και της Τουρκίας με τους συμμάχους / πράκτορές τους. Εν τη απουσία μιας στιβαρής συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας περί Ιντλίμπ, η Δαμασκός κατά πάσα πιθανότητα θα εξαπολύσει μια ισχυρή επίθεση εναντίον της επαρχίας ώστε να «εκβιάσει» την Μόσχα να αναλάβει δράση.

Και οι ΗΠΑ; Πώς θα αντιδράσει η υπερδύναμη στην επικείμεη επίθεση; Θεωρητικά, η Ιντλίμπ δεν ανήκει καν στο όριο επιχειρησιακής ευθύνης των ΗΠΑ· η υπερδύναμη από το 2017 ασχολείται μοναχά με την κατανίκηση του ΙΣΙΣ. Βέβαια, η εξάλειψη των παραφυάδων της Αλ Κάιντα στην Ιντλίμπ μόνο θα ωφελούσε τις ΗΠΑ. Η Ουάσινγκτον, όμως, δεν είναι ακόμη πρόθυμη να αποδεχθεί τη νίκη του Άσαντ – ανοιχτά τουλάχιστον. Υπό ιδανικές συνθήκες, η σφαίρα επιρροής της Τουρκίας στη βόρεια Συρία από την Ιντλίμπ έως την Αζάζ θα προστίθετο με τα εδάφη των Κούρδων της Συρίας ώστε να συγκροτήσουν μια συνεχή ζώνη υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ. Εξαιτίας όμως της βαθειάς κρίσης μεταξύ της Τουρκίας και των ΗΠΑ, η Άγκυρα δεν πρέπει να αναμένει πολλά από τον πρόεδρο Τραμπ.

Στην Ιντλίμπ θα παιχτεί η τελευταία πράξη της τραγωδίας στη Συρία. Πέραν όμως των ονείρων των Σύριων για εκδημοκρατισμό (ή εξισλαμισμό) της χώρας, ίσως ενταφιαστούν τα όνειρα της Τουρκίας για ηγεμονία στο «εγγύς εξωτερικό».

 Σπύρος Πλακούδας,
Επίκουρος Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικής στο American University in the Emirates και Αντιπρόεδρος του ΚΕΔΙΣΑ.

4/9/2018


            ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ          




1.
Τελειώνει η κλεψύδρα στη Συρία – Κίνδυνος γενικής ανάφλεξης.

Ενώ ο πόλεμος στη Συρία βαίνει προς το τέλος του, όσο περνούν οι μέρες η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο και όσο περιπλέκεται, γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη για την ειρήνη και την ασφάλεια ολόκληρης της περιοχής, της Κύπρου συμπεριλαμβανομένης.

Και μια που αναφέραμε την Κύπρο, να πούμε ότι η Ρωσία δέσμευσε πέντε θαλάσσιες περιοχές γύρω από την Κύπρο και στην κυριολεξία την περικύκλωσε, για εκτέλεση βολών πυραύλων και ναυτικού πυροβολικού από τις 3 μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου, δηλώνοντας ταυτόχρονο την επικινδυνότητα που θα έχει η περιοχή αυτό το διάστημα, για άλλα πλωτά ή εναέρια μέσα που ενδεχομένως ήθελε βρεθούν στην εν λόγω περιοχή.

  • Οι βολές θα γίνουν στο πλαίσιο μεγάλης αεροναυτικής άσκησης που θα διεξαχθεί στην περιοχή, με τη συμμετοχή 25 πολεμικών πλοίων και 30 μαχητικών αεροσκαφών, που ήδη βρίσκονται στην περιοχή.

Μια πρώτη εκτίμηση για τη σκοπιμότητα της συγκέντρωσης τόσο μεγάλης δύναμης αλλά και της διεξαγωγής της άσκησης, είναι ότι η Ρωσία θέλει να δημιουργήσει μια ασπίδα γύρω από τις ακτές της Συρίας και από την επαρχία Ιντλίμπ, όπου αναμένεται να διεξαχθεί επιχείρηση ανακατάληψής της από το στρατό της Συρίας, συνεπικουρούμενου από στρατιωτικές δυνάμεις του Ιράν αλλά και του Ιράκ. Σημειωτέον ότι η Τεχεράνη πλέον έχει νόμιμη στρατιωτική παρουσία στη Συρία, όπως και η Ρωσία, μετά την υπογραφή συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας με τη Δαμασκό μόλις πριν από λίγες ημέρες.

Όσον αφορά τις προετοιμασίες σε στρατιωτικό επίπεδο, το μεγαλύτερο μέρος της δύναμης που θα συμμετάσχει στην επιχείρηση βρίσκεται στις περιοχές Χάμμα και Χαλεπίου, απ’ όπου θα ξεκινήσουν οι κύριες κατευθύνσεις της επιχείρησης. Όσο για το χρόνο έναρξης της επιχείρησης, αυτή υπολογίζεται στο τέλος του πρώτου δεκαημέρου του Σεπτεμβρίου.

Όσον αφορά στη Συρία, ο υπουργός Εξωτερικών Μουαλίμ, μετά τη συνάντησή του με τον Ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ την Πέμπτη, σε κοινή συνέντευξη Τύπου, δήλωσε: «Οι δυνάμεις της Δύσης, παραβιάζοντας τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, προετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν τριπλή επίθεση εναντίον της Συρίας (ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία), για να προστατέψουν τους ένοπλους άνδρες της Αλ Νούσρα (νέο όνομα Fetih el Şam). Ασχέτως και αν μας επιτεθούν οι τρεις ή όχι, εμείς δεν θα κάνουμε πίσω. Μια πιθανή επίθεση δεν θα μας σταματήσει, εμείς θα πάμε μέχρι το τέλος, θα εκκαθαρίσουμε το έδαφος της Συρίας από όλους τους ενόπλους».

  • Ο ίδιος δυο μέρες πριν, ευρισκόμενος κάπου στη Λαττάκεια, που βρίσκεται κοντά στο νομό Αντιόχειας (Χατάι), δείχνοντας προς την κατεύθυνση της Αλεξανδρέττας, δήλωσε: «Αυτά είναι δικά μας εδάφη και παρότι τα κατέχουν άλλοι, εμείς θα επιστρέψουμε σ’ αυτά».

Για να συμπληρώσουμε την εικόνα της μιας πλευράς, που έχει ως επίκεντρό της τη Ρωσία, να σημειώσουμε ότι η Τουρκία έχει δηλώσει ότι είναι κάθετα αντίθετη με οποιαδήποτε επίθεση στο Ιντλίμπ, γιατί έχει ως στόχο την «κυπροποίηση» των τριών περιοχών που κατέχει, δι’ αντιπροσώπων: του Ιντίλμπ, του Αφρίν και της Αλ Μπαμπ-Τζαραμπλούζ. Δηλαδή, έχει ως στόχο να ενσωματώσει με το χρόνο αυτές τις περιοχές της ΒΔ Συρίας.

Για το λόγο αυτόν, για να μεταπείσουν τη ρωσική πλευρά και να μην γίνει η επιχείρηση απελευθέρωσης του Ιντλίμπ, επισκέφθηκαν δυο φορές σε μια εβδομάδα, στις 17 και 24 Αυγούστου, τη Μόσχα ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ και  ο αρχηγός της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν, όπου είχαν συζητήσεις με τον Ρώσο υπουργό Άμυνας Σοϊγκού. Σημειώνεται ότι στη δεύτερη επίσκεψη έγιναν δεκτοί και συζήτησαν και με τον Βλαντίμιρ Πούτιν!

Υπενθυμίζεται ότι στις 27 Αυγούστου ο Ακάρ είχε τηλεφωνική συνομιλία και με τον Αμερικανό ομόλογό του Τζέιμς Ματτίς και πάλι για την Συρία και θέματα διμερή και τρομοκρατίας.

  • Επίσης, μέσα στο ίδιο πλαίσιο, την Τετάρτη 29 Αυγούστου επισκέφθηκε εκτάκτως την Άγκυρα ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ, ο οποίος έγινε δεκτός από τον πρόεδρο Ερντογάν, με κύριο «μενού» την επιχείρηση απελευθέρωσης του Ιντλίμπ.

Όσον αφορά την άλλη πλευρά, της Δύσης, οι ΗΠΑ φέρονται να έχουν μεταφέρει ναυτικές μονάδες που μεταφέρουν πυραύλους Τόμαχοκ (Tomahawk) σε θαλάσσιες περιοχές από τις οποίες μπορούν αν πλήξουν τη Συρία, με την εκπρόσωπο του ρωσικού ΥΠΕΞ Μαρία Ζαχάροβα να δηλώνει πριν λίγες μέρες ότι οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να επιτεθούν στη Συρία με πυραύλους, 24 ώρες μετά την έναρξη της επιχείρησης απελευθέρωσης του Ινλτίμπ, όποτε κι αν γίνει αυτή.

Την Παρασκευή 31 Αυγούστου και ενώ η ένταση ανεβαίνει στην περιοχή, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία λέει ότι «μια επίθεση στο Ιντλίμπ, θα καταστήσει την παρούσα κατάσταση ακόμα πιο επικίνδυνη».

Την ίδια μέρα, η αναπληρωτής εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης Ουλρίκε Ντέμερ, σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο ανέφερε ότι «η γερμανική κυβέρνηση είναι πολύ ανήσυχη με την αύξηση της έντασης στην περιοχή και ότι μια μεγάλης κλίμακας επιχείρηση του καθεστώτος στο Ιντλίμπ, θα προκαλέσει ανθρωπιστική καταστροφή». Επίσης δήλωσε ότι κατά τη συνάντηση που είχει η κ. Μέρκελ με τον Βλ. Πούτιν στο Μέερσμπεργκ πριν από δυο εβδομάδες, συζήτησαν την ανθρωπιστική πτυχή μιας πιθανής επιχείρησης στο Ιντλίμπ. Για το ίδιο θέμα ο ΟΗΕ δήλωσε ότι μια επιχείρηση στο Ιντλίμπ μπορεί να προκαλέσει κύμα 800 χιλιάδων προσφύγων στην Τουρκία.

Η κατάσταση σε γενικές γραμμές είναι αυτή και τα μάτια όλων είναι στραμμένα στην Τεχεράνη, όπου στις 7 Σεπτεμβρίου θα συναντηθούν Πούτιν-Ερντογάν-Ρουχανί.

Σάββας Καλεντερίδης

pontos-news.gr
http://www.anixneuseis.gr/?p=195128
4/9/18


 2.
Ρωσικά αεροσκάφη σφυροκοπούν το Ιντλίμπ 
και η Τουρκία μεταφέρει εξοπλισμό στην περιοχή.

Ρωσικά αεροσκάφη έπληξαν στόχους σε κατοικημένες περιοχές και στις πρώτες γραμμές των αντικαθεστωτικών στη βορειοδυτική επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας, ενώ η Τουρκία ανέπτυξε περισσότερο βαρύ εξοπλισμό στη νοτιοανατολική επαρχία Κιλίς κοντά στα σύνορα της Συρίας.

Οκτώ μεταφορείς φορτωμένοι με άρματα μάχης, ΤΟΜΑ και βαρύ πυροβολικό διέσχισαν την Kιλίς προς την κατεύθυνση των συριακών συνόρων. Τα στρατιωτικά οχήματα μεταφέρθηκαν σε τουρκικά στρατεύματα στη συριακή πλευρά των συνόρων και πιθανότατα θα ενισχύσουν τα υπάρχοντα φυλάκια που διατηρεί η Τουρκία στο Ιντλίμπ..

Σύμφωνα με τοπικές πηγές, ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη επιτέθηκαν δυτικά της Ιντλίμπ και βόρεια της Χάμα το μεσημέρι της Τρίτης. Οι πηγές ανέφεραν ότι τα πολεμικά αεροπλάνα έπληξαν κατοικημένες περιοχές στην πόλη Jisr al-Shughur, περιοχές του Basanqul, του Ghani, του Innab και του Sirmaniyah και την περιοχή Zayzun, βόρεια του Χαμά, ενώ παράλληλα σφυροκόπησαν τις πρώτες γραμμές της αντιπολίτευσης.

Από Thanos S. Epachtitis - Σεπτέμβριος 4, 2018 

https://www.ptisidiastima.com/ruaf-strikes-idlib/