Θάλασσα της Νότιας Κίνας: Το σημείο από όπου θα μπορούσε να ξεκινήσει ο επόμενος πόλεμος.



Η Κίνα πρέπει να σταματήσει να προκαλεί αναστάτωση στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Δεν είναι καλό για την ειρήνη. Δεν είναι καλό για το εμπόριο. Και δεν είναι καλό για τις αγορές της περιοχής.

Η Κίνα διεκδικεί τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας ως δική της θάλασσα. Διεκδικεί τα πάντα από αυτή τη θάλασσα, την επιφάνεια, τους πλουτοπαραγωγικούς της πόρους και τον εναέριο χώρο.

"Από την οπτική πλευρά της Κίνας, η Θάλασσα της Νότιας Κίνας είναι δική τους επικράτεια και δεν θέλουν κανέναν ξένο εκεί", λέει ο Jean-Francois Fiorina, αντιπρύτανης της Grenoble Ecole de Management. "Αυτό οφείλεται τόσο σε στρατιωτικούς όσο και σε στρατηγικούς παράγοντες και πρέπει να προστατεύουν τους θαλάσσιους δρόμους που επιτρέπουν την εξαγωγή κινεζικών προϊόντων".

Αυτός είναι ο λόγος που το Πεκίνο θέλει να γράψει τους δικούς του κανόνες ναυσιπλοΐας. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Πεκίνο προκαλεί αναστάτωση κάθε φορά που πλοία των Αμερικάνων και των συμμάχων τους πλέουν σε αυτό που θεωρούν διεθνή ύδατα.

Όπως ένα συμβάν την περασμένη εβδομάδα στο οποίο ένα κινεζικό πλοίο πλησίασε σε απόσταση αναπνοής ένα αμερικανικό αντιτορπιλικό.

Αυτός ο "θόρυβος" είναι κακός για την ειρήνη στην περιοχή. Βάζει την Κίνα απέναντι στους γείτονές της -τις Φιλιππίνες, το Μπρουνέι, τη Μαλαισία, την Ταϊβάν και το Βιετνάμ. Και απέναντι στο ναυτικό των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας, της Γαλλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Αυστραλίας. Αυτές οι δυνάμεις επιδιώκουν να επιβάλουν την ελευθερία της ναυσιπλοΐας στην τεράστια εμπορική πλωτή οδό. Και αυτό αυξάνει τον κίνδυνο ενός ατυχήματος με απρόβλεπτες συνέπειες.

"Ίσως ο επόμενος πόλεμος να ξεκινήσει στην περιοχή της Θάλασσας της Νότιας Κίνας", προσθέτει ο Fiorina. "Πολλές χώρες ανησυχούν συνεπώς για το μελλοντικό γεωπολιτικό κλίμα".

Εν τω μεταξύ, η σκληρή στάση της Κίνας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας εντείνει τον εθνικισμό στο εσωτερικό, ασκώντας πιέσεις στο Πεκίνο σε περίπτωση ατυχήματος.

Ο "θόρυβος" είναι αρνητικός και για το εμπόριο. Το Πεκίνο και η Ουάσιγκτον βρίσκονται ήδη σε εμπορικό πόλεμο και η μάχη για το ποιος θα γράψει τους κανόνες ναυσιπλοΐας σε έναν τεράστιο θαλάσσιο δρόμο τον επιδεινώνει.

Το διακύβευμα είναι υψηλό- περίπου 5 δισεκατομμύρια δολάρια σε εμπορεύματα περνούν από εκεί κάθε χρόνο.

Και έπειτα υπάρχουν και οι αγορές που αντιδρούν αρνητικά σε γεωπολιτικά γεγονότα. Η χρηματιστηριακή αγορά των Φιλιππίνων, για παράδειγμα, έχασε το ράλι των αναδυόμενων αγορών πριν από μερικά χρόνια, μετά τα πισωγυρίσματα του προέδρου Duterte σε μια διαμάχη με την Κίνα για τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Όταν η Κίνα έχασε διεθνή διαιτησία που συνδεόταν με τον ΟΗΕ από τις Φιλιππίνες για τη θαλάσσια διαμάχη της, το Πεκίνο έλαβε μέτρα ώστε να διασφαλίσει ότι ο Duterte δεν θα προσπαθήσει να επιβάλει την απόφαση. Όπως το να απειλήσει τις Φιλιππίνες με πόλεμο, εάν ο Duterte επέβαλε την απόφαση της διαιτησίας. Ή να υποσχεθεί μια γενναιόδωρη επένδυση για να βοηθήσει τις Φιλιππίνες να αντιμετωπίσουν τα πολλά προβλήματά τους.

Αυτή η κίνηση λειτούργησε. Ο Duterte άλλξε γρήγορα γνώμη και ξέχασε την απόφαση. Αλλά αυτό δεν βοήθησε τις αγορές μετοχών των Φιλιππίνων να ανακτήσουν τις απώλειές τους. 

Του Panos Mourdoukoutas

5/10/2018