Εφορία: Μισό εκατομμύριο νέοι οφειλέτες σε ένα μήνα!

Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα φρέσκα ληξιπρόθεσμα χρέη από 6,4 δισ. ευρώ που ήταν στα τέλη Αυγούστου εκτινάχθηκαν στα 7,8 δισ. ευρώ στα τέλη Σεπτεμβρίου με τα συνολικά χρέη των φορολογούμενων και των επιχειρήσεων να καταρρίπτουν ένα ακόμα ρεκόρ. 'Εφτασαν τα 103,09 δισ. ευρώ, ενώ εάν προστεθούν και τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις ξεπερνούν τα 185 δισ. ευρώ υπερβαίνουν, δηλαδή, το ΑΕΠ της χώρας.


Απλήρωτα χρέη 1,4 δισ. συσσωρεύτηκαν τον Σεπτέμβριο. Εξ αυτών τα 500 εκατ. ευρώ είναι απλήρωτοι φόροι. Συνολικά 1,8 εκατομμύρια φορολογούμενοι απειλούνται με κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών και δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων.

Βαρύς και ασήκωτος αποδείχθηκε ο Σεπτέμβρης για τους φορολογούμενους. Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις ιδιωτών προς το κράτος σημείωσαν εκρηκτική αύξηση 1,4 δισ. ευρώ (σ.σ. εξ αυτών ωστόσο οφείλονται μόνο από τέσσερις φορολογούμενους), ενώ ο συνολικός αριθμός οφειλετών με ληξιπρόθεσμα χρέη αυξήθηκε μέσα σε ένα μήνα κατά μισό εκατομμύριο.

Τα στοιχεία προκύπτουν από τα μηνιαία στατιστικά τα οποία έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η ΑΑΔΕ αν και σχετικά είχε προϊδεάσει προ ολίγων ημερών το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή καταγράφοντας αύξηση των οφειλετών με χρέη έως 500 ευρώ κατά 312.812 τον Σεπτέμβρη σε σχέση με το τέλος του 2017.

Από τα στοιχεία της ΑΑΔΕ προκύπτει ότι από τον Αύγουστο στον Σεπτέμβρη οι φορολογούμενοι με ληξιπρόθεσμα χρέη αυξήθηκαν από τα 3.801.967 άτομα σε 4.312.395, ή κατά παραπάνω από 500.000 χωρίς να γίνεται διάκριση, όμως, στο ύψος των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους.

Τα στοιχεία του ΓΠΚΒ είχαν δείξει ότι το πλήθος των οφειλετών με ληξιπρόθεσμα χρέη αυξήθηκε από 4.068.857 στο τέλος του 2017 σε 4.312.395 τον Σεπτέμβρη (αύξηση 5,99%) αλλά οι «μικροί οφειλέτες» με χρέη έως 500 ευρώ αυξήθηκαν στο ίδιο διάστημα κατά 14,21% ( από 2.201.910 σε 2.514.722).

Πίσω από την εκρηκτική αύξηση της πίεσης στα νοικοκυριά βρίσκεται η εκκαθάριση του ΕΝΦΙΑ και η λήξη της προθεσμίας πληρωμής της πρώτης δόσης στο τέλος Σεπτέμβρη, σε συνδυασμό με τη λήξη της προθεσμίας πληρωμής της δεύτερης δόσης του φόρου εισοδήματος και όποιες άλλες φθινοπωρινές υποχρεώσεις (έναρξη σχολικής χρονιάς για παράδειγμα) μπορεί να αντιμετωπίζουν τα ελληνικά νοικοκυριά.

Άλλωστε, τον Σεπτέμβρη δεν έμειναν απλήρωτοι μόνο φόροι. Από τα 1,4 δισ. ευρώ των φρέσκων ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων 513 εκατ. ευρώ είναι οι φόροι που έμειναν απλήρωτοι. Τα υπόλοιπα περίπου 900 εκατ. ευρώ αφορούν άλλες υποχρεώσεις ιδιωτών προς το δημόσιο, μεταξύ των οποίων μισθώματα, δάνεια εισφορές και φόροι υπέρ τρίτων, μη φορολογικά πρόστιμα και παράβολα και προήλθαν κατά κύριο λόγο από τέσσερις μόνο φορολογούμενους.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα φρέσκα ληξιπρόθεσμα χρέη από 6,4 δισ. ευρώ που ήταν στα τέλη Αυγούστου εκτινάχθηκαν στα 7,8 δισ. ευρώ στα τέλη Σεπτεμβρίου με τα συνολικά χρέη των φορολογούμενων και των επιχειρήσεων να καταρρίπτουν ένα ακόμα ρεκόρ. 'Εφτασαν τα 103,09 δισ. ευρώ, ενώ εάν προστεθούν και τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις ξεπερνούν τα 185 δισ. ευρώ υπερβαίνουν, δηλαδή, το ΑΕΠ της χώρας.

Στο μέτωπο των κατασχέσεων τα στοιχεία δείχνουν ότι από τους 4.312.395 οφειλέτες, οι 1.797.492 είναι ανοιχτοί σε κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών και δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων και οι 1.148.583 βρέθηκαν αντιμέτωποι με αναγκαστικά μέτρα.

Από το μπαράζ των κατασχέσεων και τις ρυθμίσεις που τρέχουν η ΑΑΔΕ έχει εισπράξει 3,993 δισ. ευρώ στο 9μηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου.

Έλενα Λάσκαρη

https://www.euro2day.gr/news/economy/article/1651686/
eforia-miso-ekatommyrio-neoi-ofeiletes-se-ena-mhna.html

29/11/2018


            ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ              



Χειρότερο από τις άχρηστες προσλήψεις 
είναι οι άχρηστοι οργανισμοί. 

Επειδή η συζήτηση περί προσλήψεων περιορίζεται ανάμεσα σ’ εκείνους που εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι δεν είναι «κακό πράγμα» το να προσφέρει το κράτος μερικές χιλιάδες θέσεις εργασίας, σε περιόδους ανεργίας και οικονομικής στενότητας, και σ’ εκείνους που πιστεύουν ότι οι προσλήψεις στο δημόσιο πρέπει να γίνονται με μεγάλη φειδώ, επειδή επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός, θεωρώ χρήσιμο να ξεκαθαρίσω ένα βασικό θέμα: Την πρόσληψη του οιουδήποτε στο δημόσιο την πληρώνουμε εμείς όλοι.

Όποιος δουλεύει στο δημόσιο, από τον οδοκαθαριστή μέχρι τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πληρώνεται από τον ίδιο κορβανά. Άρα, είναι εξ ίσου σημαντικό με τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων να γνωρίζουμε και τι δουλειά κάνουν αυτοί που μισθοδοτούνται από εμάς.

Το ίδιο ίσχυε και στα χρόνια της αφθονίας και της απερισκεψίας. Απλώς, ήταν ευκολότερα τα δανεικά για να μπορούμε να πληρώνουμε τους μισθούς του ενός εκατομμυρίου  δημοσίων υπαλλήλων και τα έξοδα για τη συντήρηση των πολλών υπηρεσιών που δημιουργήθηκαν για να τοποθετηθούν. Ήδη, από το πρώτο μνημόνιο, οι δανειστές ζήτησαν κάτι απολύτως σωστό: Πριν αξιολογήσουμε τους υπαλλήλους να αξιολογήσουμε τις δομές του κράτους.


Να κρίνουμε πόσες απ’ αυτές είναι αναγκαίες και χρήσιμες και πόσες δεν είναι. Για να αξιολογηθούν, ωστόσο, οι δομές θα έπρεπε να είναι γνωστές! Κι όσο κι αν φαίνεται εξωφρενικό, το να μην γνωρίζει η κεντρική κυβέρνηση πόσες είναι οι δομές που εποπτεύει, είναι αληθινό. Ανέλαβαν πολλοί και διάφοροι να τις μετρήσουν.

Όλοι στην διαδρομή εγκατέλειψαν την φιλοδοξία να μετρήσουν κάθε δομή που απορροφά, άμεσα ή έμμεσα, δημόσιο χρήμα επειδή απεδείχθη ότι αυτό ήταν πρόβλημα για δύσκολους λύτες.Υπάρχει ένα,εκπληκτικής περιπλοκότητας και πολυπλοκότητας θεσμικό πλαίσιο που δεν διέπει μόνον τις εργασιακές σχέσεις των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και τις διαφορετικές δομές οργάνωσης του «δημόσιου τομέα». Ενώπιον αυτού του λαβυρίνθου σταμάτησαν όλοι.

Η προκρούστεια λογική των μνημονίων και των δανειστών ελάττωσε και, σ’ ένα βαθμό, ομογενοποίησε κάποιες κατηγορίες δομών. Παρέμειναν, όμως, εκτός του ραντάρ των δανειστών, κάποιες μορφές οργάνωσης του δημοσίου οι οποίες, με την έλευση του προεκλογικού χρόνου, αναβιώνουν. Σ’ αυτές πρέπει να προστεθεί και η ευρηματικότητα των αριστερών ρουσφετοπρακτών, η οποία αποδεικνύεται μοναδική.

Έχουμε επισημάνει, επανειλημμένως, ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υιοθετούν τις χειρότερες πρακτικές όλων των προηγούμενων πελατοκρατών, αρχής γενόμενης από τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη. Από την πρώτη στιγμή της έλευσής τους στην εξουσία, η δημιουργία ενός «αριστερού» παρα-κράτους αποτελούσε κεντρική τους στόχευση. Από τις πρώτες ενέργειές τους, σ’ αυτή την κατεύθυνση,ήταν η μαζική αύξηση των θέσεων των μετακλητών, η απογείωση του αριθμού των συμβασιούχων και, κυρίως, η δημιουργία δομών-ζόμπι. Πολλές απ’ αυτές άρχισαν να ενεργοποιούνται αργότερα, προκειμένου να τακτοποιήσουν στελέχη και κομματικούς τους φίλους. Παρέλκει να αναφερθεί ότι η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα των υπηρεσιών αυτών είναι μηδενική, ενίοτε δε, προκλητική.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το «Συντονιστικό Κέντρο Εποπτείας Αγοράς και Αντιμετώπισης Παρεμπορίου» (ΣΥΚΕΑΠΠ) που δημιουργήθηκε με τον νόμο 4497/2017 (αρθρο 10).

Σκοπός του ΣΥΚΕΑΠΠ είναι να συντονίζει όλες τις άλλες υπηρεσίες που ασχολούνται με το ίδιο πράγμα, δηλαδή, το παρεμπόριο. Πόσες είναι αυτές; Μετρήστε:

Το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος.

Τα Τελωνεία.

Την Ελληνική Αστυνομία.

Το Λιμενικό Σώμα.

Την Δημοτική Αστυνομία.

Την Διεύθυνση Ανάπτυξης και την Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης 
των Περιφερειών.

Τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου Τροφίμων.

Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας.

Τα κλιμάκια ελέγχου των λαϊκών αγορών και του υπαίθριου εμπορίου των Περιφερειών.

Στο ΣΥΚΕΑΠΠ μετέχουν οι εκπρόσωποι 15 φορέων και όλοι μαζί κατάφεραν να αναδείξουν «με σιγουριά» (verbatim, http://www.mindev.gov.gr/sykeaap) το φαινόμενο του παρεμπορίου.

Βέβαια, η δουλειά αυτή δεν είναι και τόσο απαιτητική, αφού το παρεμπόριο- και, μάλιστα, στην πιο χυδαία εκδοχή του- παρουσιάζεται χωρίς την συνδρομή του ΣΥΚΕΑΠΠ μεγαλοπρεπώς έμπροσθεν ακαδημαϊκού ιδρύματος  που στεγάζεται σ’ εναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, στην οδό Πατησίων. Ακούγεται ως κακόγουστο αστείο αλλά το ίδρυμα το οποίο «φιλοξενεί» το παρεμπόριο είναι το οικονομικό πανεπιστήμιο!

Ίσως ένας από τους λόγους της περιορισμένης αποτελεσματικότητας του ΣΥΚΕΑΠΠ να είναι οι γλίσχρες αποδοχές του «εκτελεστικού υπεύθυνου» του. Αυτές «κατά παρέκκλιση από τις κείμενες διατάξεις» δεν ξεπερνούν το 60% των εκάστοτε μηνιαίων αποδοχών Γενικού Γραμματέα Υπουργείου, δηλαδή, περιορίζονται στα 2.778 ευρώ.

Εάν η κατάργηση των άχρηστων οργανισμών ήταν μια επιβεβλημένη ενέργεια, τα χρόνια του πρώτου μνημονίου, θα πρέπει να είναι απόλυτη προτεραιότητα στην περίοδο της ενισχυμένης μετα-μνημονιακής εποπτείας. Μόνο που για να γίνει αυτό θα πρέπει, σίγουρα να υπάρξει διαφορετική κυβέρνηση από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. 

 Παναγιώτης Καρκατσούλης,
 Βουλευτής Επικρατείας του Ποταμιού

27/11/2018