Το κρατικό σκύλεμα του Πολυτεχνείου, καιρός να σταματήσει.





Την πρώτη χρονιά που το Πολυτεχνείο έγινε επίσημη γιορτή στα σχολεία μου σηκώθηκε η τρίχα και αντέδρασα. Όπως αντέδρασε και καθένας που είχε συνείδηση του σκυλέματος, της διαστρέβλωσης και της κρατικής γελοιοποίησης που επρόκειτο να γίνει σε μια εξέγερση δημοκρατική, αντιχουντική, φοιτητική, νεολαιϊστικη, υπερκομματική, ακαθοδήγητη.

Και αντέδρασα πολύ, όπως και άλλοι, γιατί η υποχρεωτικότητα μιας γιορτής, για ένα γεγονός, ή πιο σωστά για μια αλληλουχία γεγονότων, ήταν και είναι απόλυτα αντίθετη και απόλυτα εχθρική με τον εθελοντισμό, την αυταπάρνηση, τη διακριτή και διακριτική προσφορά του καθενός από όσους συνέβαλαν και συμμετείχαν σ αυτό που ονομάστηκε «το Πολυτεχνείο». Και που είναι ταυτόχρονα ό,τι πιο αγωνιστικό και αυτοθυσιαστικό και αυθόρμητο έχει γίνει μετά τον πόλεμο στην Ελλάδα. Κυρίως, είναι ό,τι πιο σεμνό.

Αφορμή γι αυτό μου το σημείωμα είναι η «επαγγελματική» ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος, που καταγγέλλει ότι ιδιωτικά σχολεία δεν θα πραγματοποιήσουν το πρόγραμμα του υπουργείου για «την καθιερωμένη» γιορτή του Πολυτεχνείου, βεβηλώνοντας έτσι την επέτειο, όπως καταγγέλλουν.

Και καταγγέλλουν ότι ιδιωτικά σχολεία θα αφιερώσουν μικρό μέρος μόνο της ημέρας για την εκδήλωση και το υπόλοιπο θα κάνουν μάθημα! Ακούς εκεί να κάνουν μάθημα!

Να με συμπαθάνε οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, αλλά το δικό μας σύνθημα ήταν «ψωμί, Παιδεία, ελευθερία». Δεν ήταν ούτε ινστρούχτσια, ούτε ιδεολογική προπαγάνδα, ούτε ηρωοποιήσεις μέσα από λυρικά παραμύθια, ούτε ποιήματα και τραγούδια μιας παράταξης για να περάσουμε την ιδεολογική μας γραμμή, να κάνουμε πλύση εγκεφάλου σε παιδιά.

Το Πολυτεχνείο δεν έγινε για να καταντήσει γιορτή του κράτους. Ήταν ένας ξεσηκωμός ενάντια στο κράτος. Και των συνταγματαρχών και των αυταρχικών δυνάμεων όπου κι αν ανήκαν. Το Πολυτεχνείο έγινε για να μπορεί καθένας να έχει και να λέει ελεύθερα τη γνώμη του και την άποψή του. Δεν έγινε για να καπελώσουμε την κοινωνία με τα ιδεολογήματά μας.

Το Πολυτεχνείο έγινε για Ελευθερία. Δεν έγινε για να πειθαναγκάζονται οι μαθητές να μάθουν αυτά που θέλει το φαντασιακό των επαγγελματιών καθοδηγητών και των ιδεολογικά φανατικών. Τό Πολυτεχνείο ήταν Ρήξη. Δεν ήταν υποταγή. Η υποχρεωτικότητα της διδασκαλίας του και η υποχρεωτικότητα της παπαγαλίας του είναι υποταγή.

Το κυρίαρχο σύνθημα στις πρώτες πορείες του ’74 και ’75 ήταν «δεν έγιν’ ο Νοέμβρης για τον Καραμανλή». Δεν ήταν «κάντε το Πολυτεχνείο μάθημα στα σχολεία». Ούτε έγινε για να στέλνει το υπουργείο εγκυκλίους στα σχολεία για το πώς θα «γιορτάσουν» με στρατιωτική πειθαρχία ανά βαθμίδες και ανά εκπαιδευτικές μονάδες, λες και έχουμε να κάνουμε με κομματική αλυσίδα ινστρούχτσιας.

Στην πορεία, που γίνεται κάθε χρόνο, πηγαίνει καθένας ή δεν πηγαίνει αυτοβούλως. Και συμπεριφέρεται και αυτοβούλως, ανάλογα με τη συνείδησή του. Κανείς δεν τον υποχρεώνει. Και είναι απορίας άξιο που κρατικές μορφές και επαγγελματίες συνδικαλιστές και επαγγελματίες «ιδεολόγοι» δεν έχουν ακόμα ζητήσει να είναι υποχρεωτική η πορεία και των μαθητών στις 17 Νοέμβρη. Δεν είναι μακριά η νοοτροπία τους.

Προφανέστατα, όλοι όσοι βλέπουν το Πολυτεχνείο σαν ευκαιρία για πολιτικό ή κομματικό καπέλωμα δεν ξέρουν ότι η μεγάλη πλειονότητα όσων συνέβαλαν και πήραν μέρος σ εκείνη τη 12μηνη εξέγερση, από τον Δεκέμβριο του 1972 μέχρι τον Νοέμβρη του 1973, είναι άγνωστη στο κοινό, στο λαό. Έμειναν άγνωστοι. Από σεμνότητα. Και κράτησαν το Πολυτεχνείο που έφτιαξαν και που έζησαν, βαθειά μέσα τους. Χωρίς διδαχές και κομπορρημοσύνες.

Όλοι αυτοί πάλεψαν για τις ιδέες τους, χωρίς να προτάσσουν το Πολυτεχνείο για να τις περάσουν. Το Πολυτεχνείο ήταν ένα κορυφαίο μετερίζι σ’ έναν αγώνα. Δεν ήταν ούτε διαβατήριο, ούτε παράσημο, ούτε απόδειξη, ούτε επιταγή για εξαργύρωση. Άσχετο που κάποιοι το χρησιμοποίησαν ή το εξαργύρωσαν πολιτικά, επαγγελματικά και κοινωνικά. Όλοι οι αγώνες έχουν τους πλιατσικολόγους τους.

Το Πολυτεχνείο, σαν κορύφωση μιας υπερκομματικής διαδικασίας ανυπακοής, αντίθεσης και εξέγερσης τελικά, είχε στους κόλπους του συντελεστές από τη δημοκρατική δεξιά μέχρι της άκρα αριστερά. Δεν ήταν ιδιοκτησία κανενός. Ήταν μια διαδικασία συνύπαρξης σε έναν αγώνα. Ήταν ιδιοκτησία της δίψας για ελευθερία, δημοκρατία και ανεμπόδιστη Παιδεία. Γιατί, με αφορμή τις φοιτητικές εκλογές ξεκίνησε στο Πανεπιστήμιο. Και εξαπλώθηκε.

Και ήρθε το Πολυτεχνείο σε αντίθεση και αποδοκιμάστηκε τις μέρες του ’73 από κόμματα της αριστεράς, που σήμερα ορκίζονται στο όνομά του. Ενώ άλλες οργανώσεις της αριστεράς, που πρωτοστάτησαν, είχαν στους κόλπους τους στελέχη, που πολιτεύτηκαν αργότερα με τη δεξιά και χαρακτηρίζονται σήμερα ακροδεξιοί, από αριστερούς πολιτικάντηδες, οι οποίοι γαλουχήθηκαν από εκείνους που καταδίκαζαν την εξέγερση!

Αλλά, όλα αυτά, και η αγωνιστική αυτοδιαχειριζόμενη, ακαπέλωτη και ενωτική μεταξύ των οργανώσεων- πέρα από κόμματα- εξέγερση του Νοέμβρη δεν διδάσκονται στα σχολεία και στις εγκυκλίους του επίσημου κρατικού υπουργείου. Ούτε από τους ανίδεους ή βαριεστημένους ή αντιδραστικούς ή αντίθετους, ή απλώς φανατικούς από το διδακτικό προσωπικό. Η πλειοψηφία του οποίου κάνει στην πραγματικότητα μια ρουτινιάρικη ακόμα γιορτή και μετράει την ώρα να πάει σπίτι της. Όπως και η πλειοψηφία των μαθητών.

Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να δει το ’80 ότι η κρατικοποίηση μιας επαναστατικής ενωτικής υπερκομματικής εξέγερσης των φοιτητών και του κόσμου που ακολούθησε, θα κατέστρεφε την αλήθεια και το νόημα του Πολυτεχνείου. Που ήταν η Ρήξη με τον αυταρχισμό, το αίτημα για διαρκή Δημοκρατία, η απαίτηση για ανεμπόδιστη πλατιά Παιδεία και η ελευθερία στην εργασία. Καμιά σχέση με το κράτος, τις γραφειοκρατικές δομές του, τη δημοσιοϋπαλληλική ρουτίνα του και την αγάπη του για ιδεολογική υποταγή των πολιτών. Από όλες τις κυβερνήσεις.

Το Πολυτεχνείο δεν έγινε για να πειθαναγκάζονται παιδιά. Ούτε για να πειθαναγκάζονται δάσκαλοι από το κράτος. Το Πολυτεχνείο θα’ πρεπε να διδάσκεται με όλη του την αλήθεια σε συνθήκες κρυφού σχολειού. Στο μισοσκόταδο της σκλαβιάς που γεννήθηκε. Από εθελοντές χωρίς παρωπίδες. Για να οδηγεί όσους θέλουν στο φως.

Γ Παπαδόπουλος - Τετράδης

  16 Νοεμβρίου 2018 
    ΣΧΕΤΙΚΑ  ΚΕΙΜΕΝΑ    

1. Ιδιωτικά σχολεία  δεν θα γιορτάσουν την επέτειο του Πολυτεχνείου. 
https://tvxs.gr/news/ellada/idiotika-sxoleia-logokrinoyn-ton-ritso
-kai-lene-oxi-stin-epeteio-toy-polytexneioy

2. Αυτά είναι τα ιδιωτικά σχολεία που «έκοψαν» 
τη γιορτή του Πολυτεχνείου.
https://tvxs.gr/news/ellada/ayta-einai-ta-idiotika-sxoleia
-poy-ekopsan-ti-giorti-toy-polytexneioy
 Συνεχίζονται οι αντιδράσεις μετά την αποκάλυψη της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος ότι σε υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία που δεν γιόρτασαν σήμερα την επέτειο του Πολυτεχνείου σήμερα παραβιάζοντας τη σχετική εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας.

 Σύμφωνα με στοιχεία της ΟΙΕΛΕ αυτά τα σχολεία είναι τα εξής:
  • Ελληνογερμανική Αγωγή Παναγέα-Σάββα
  • Εκπαιδευτήρια Αυγουλέα-Λιναρδάτου
  • Εκπαιδευτήρια Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου
  • Παιδαγωγική Πειραιά
  • Λακωνική Σχολή –Εκπαιδευτήρια Μαγκλάρα
  • Παλλάδιο
  • Εκπαιδευτήρια Δούκα
  • Εκπαιδευτήρια Καίσαρη
  • Ιόνιος
  • Εκπαιδευτήρια Διαμαντόπουλου
  • Εκπαιδευτήρια Τσιαμούλη
  • Εκπαιδευτήρια Ζαγοριανάκου
  • Εράσμειος
  • Παιδικό Πολυτεχνείο (Χαλάνδρι)
Διαβάστε επίσης: Ιδιωτικά Σχολεία λογοκρίνουν τον Ρίτσο και λένε «όχι» στην επέτειο του Πολυτεχνείου

 Η αντίδραση του υπουργείου Παιδείας

 Την ίδια στιγμή, το Υπουργείο Παιδείας ζήτησε άμεσα με έγγραφό του από όλες τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης να ενημερώσουν ποια ιδιωτικά σχολεία παραβίασαν τη νομοθεσία και παραχάραξαν τη συλλογική μνήμη και την ιστορική αλήθεια υποβαθμίζοντας, ή και απαγορεύοντας τη διεξαγωγή επετειακών εκδηλώσεων για το Πολυτεχνείο.

 Υπενθυμίζεται ότι με εγκύκλιο που έστειλε από τα μέσα της εβδομάδας το υπουργείο παρείχε σαφή ενημέρωση προς όλους, μεταξύ των οποίων και όλες ιδιωτικές σχολικές μονάδες, για το τι ίσχυε όσον αφορά στον εορτασμό της επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

 Η καταγγελία της ΟΙΕΛΕ

 Με αφορμή το ζήτημα, η ΟΙΕΛΕ απέστειλε επιστολή στον Υπουργό Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου, στην οποία ανέφερε:

 «Η απόφαση μιας ομάδας ιδιωτικών σχολείων να υποβαθμίσει εσκεμμένα (είτε απαγορεύοντας πλήρως την διεξαγωγή επετειακών εκδηλώσεων, είτε «στριμώχνοντάς» τις την  τελευταία ώρα του προγράμματος, ενώ όλη την υπόλοιπη ημέρα διεξάγονται μαθήματα κανονικά), όπως προκύπτει άλλωστε και από την προκλητική ανακοίνωση του Συνδέσμου των Σχολαρχών στην οποία οι εκδηλώσεις στα σχολεία αποκαλούνται ως «ιδεολογικός καταναγκασμός μαθητών» και «χάσιμο μαθητικού χρόνου», είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα όχι μόνο από εκπαιδευτικής αλλά και από πολιτικής άποψης. Προκύπτει όμως, μείζον ζήτημα από τη στήριξη που παρείχε στην πρωτοβουλία αυτή κάποιων σχολαρχών από το βήμα της Βουλής ο Βουλευτής της Χρυσής Αυγής και απολογητής της Χούντας Γιάννης Λαγός.

 Η διείσδυση της φασιστικής ιδεολογίας στον ευρωπαϊκό χώρο είναι καταγεγραμμένη. Για το λόγο αυτό είναι πιο επιτακτική από ποτέ η διάδοση του μηνύματος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της καθολικής αντίστασης του ελληνικού λαού στο φασισμό. Ο ηρωικός αγώνας της νέας γενιάς του ’73 αποτελεί κορυφαία στιγμή της νεότερης ελληνικής ιστορίας που πρέπει να διδάσκεται στους μαθητές ισότιμα με τις άλλες ιστορικές επετείους.

 Κάποιοι, ορμώμενοι από ακραίες ιδεοληπτικές εμμονές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες, προσπαθούν να παραχαράξουν τη σύγχρονη ιστορία. Θέλουν να μετατρέψουν τα ιδιωτικά σχολεία σε χώρους προαγωγής μιας ιδιότυπης ιδεολογικής καθαρότητας. Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός, άλλωστε, από την πρωτοφανή αντίδραση του Συνδέσμου στη δική σας νομοθετική πρωτοβουλία για ισότιμη εγγραφή μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και αναπηρίες στα ιδιωτικά σχολεία.

 Τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια βάσει Συντάγματος παρέχουν δημόσιο αγαθό και υπόκεινται στο ίδιο νομοθετικό πλαίσιο εποπτείας που διέπει και τα δημόσια σχολεία. Επομένως, είναι υποχρεωμένα να ακολουθούν, ανεξαρτήτως των ιδεολογικών αντιλήψεων, ή των εμμονών των ιδιοκτητών τους, το αναλυτικό πρόγραμμα που προβλέπεται για όλους. Η σημερινή«ανταρσία» κάποιων ιδιωτικών σχολείων σχετικά με την επέτειο του Πολυτεχνείου, δεν αποτελεί απλώς παραβίαση μιας εγκυκλίου, αλλά είναι απειλή απέναντι στη συλλογική μας μνήμη, στα δημόσια αγαθά και στη Δημοκρατία. Θεωρούμε αυτονόητο ότι οι παραβάτες των νόμων και οι νοσταλγοί ενός ολοκληρωτικού παρελθόντος θα παταχθούν παραδειγματικά.»

 3. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ : 
"Τα Ιδιωτικά Σχολεία τιμούν ουσιαστικά την Επέτειο του Πολυτεχνείου."
http://www.privateschools.gr/gr/announcements-greek/item/578-deltio-typou-ta-idiotika-sxoleia-timoyn-ousiastika-tin-epeteio-tou-polytexneiou?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook&fbclid=IwAR1CbusStIVz8YRmH3nzVzSHBwl9GxywAd-_L57Ygtcs4nyFAu5Md69OYLQ

  Σε σχέση με την λίστα που εξέδωσε η ΟΙΕΛΕ με «παρανομούντα σχολεία» που δήθεν «παραβιάζουν την Επέτειο του Πολυτεχνείου», ο Σύνδεσμος των Ιδιωτικών Σχολείων δηλώνει, ότι τα ιδιωτικά σχολεία:
• τιμούν τις επετείους στην πραγματική, στην ιστορική και όχι στην φαντασιακή τους βάση. Δεν τις χρησιμοποιούν ως όχημα απλά για να χαθεί μάθημα, δεν υποτάσσονται στον ιδεολογικό καταναγκασμό και την ομοιομορφία του κεντρικού σχεδιασμού.
• δεν παραβιάζουν ούτε τη λογική ούτε την εμπιστοσύνη που οφείλουν στις οικογένειες των μαθητών τους : δεν ψάχνουν αφορμές να χαθεί εκπαιδευτικός χρόνος.
• ΤΗΡΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΕΓΚΥΚΛΙΩΝ που προβλέπουν εορτασμούς κατά τη διάρκεια της ημέρας της 16ης Νοεμβρίου.
• διαμορφώνουν ελεύθερους,  σκεπτόμενους,  μη στρατευμένους μαθητές.
• έχουν καταθέσει δείγμα γραφής όταν στη διάρκεια της Χούντας προσλάμβαναν καθηγητές που διώκονταν από το καθεστώς.
• έχουν καταθέσει δείγμα γραφής κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου, όταν εκείνες τις κρίσιμες  μέρες του Νοέμβρη του 1973 δήλωσαν ως «παρόντες» μαθητές και καθηγητές που είχαν πάει να συμπαρασταθούν  στους  έγκλειστους φοιτητές προκειμένου  αυτοί να μην διωχθούν από την Ασφάλεια (ναι, πράγματι, κύριοι της ΟΙΕΛΕ, εκείνη την ημέρα κρύψαμε απουσίες).

Σήμερα, το 2018, η ΟΙΕΛΕ που κάνει μαθήματα Δημοκρατίας,
 διακινεί «λίστες αντιφρονούντων». 
Αλήθεια, ποιoι διακινούσαν  τέτοιες  λίστες τη μαύρη επταετία 1967-1974 ;

 ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΙΣ