Αποτροπή ή Πόλεμος;

ΣXETIKA KEIMENA
(1) Η εμμονή Ερντογάν ανεβάζει την ένταση - Νέα προκλητική Navtex.
(2) Επί ποδός πολέμου το πολεμικό ναυτικό.
(3) Ματώνει την χώρα η αυθαιρεσία της Τουρκίας στο Αιγαίο: 
Κάθε ημέρα μάχιμη για το Πολεμικό Ναυτικό.
(4) Προσοχή μην γίνουμε Ουκρανία,
 με τους ισχυρούς “φίλους” και τα χαμένα εδάφη και πλοία!


Είναι ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση, η αποθάρρυνση της επιθετικότητας των «αντιπάλων μας», η οποία εδώ και αρκετές δεκαετίες δεν υπάρχει ούτε καν ως σκέψη στη στρατηγική της Ελλάδος. Μια ολοένα και πιο απειλητική Τουρκία επιδιώκει με επιχειρήσεις υβριδικού πολέμου να κάμψει τη στρατηγική μας κουλτούρα, όση τέλος πάντων μας έχει απομείνει, και ενίοτε με χρήση σκληρής ισχύος να αναδείξει τις εδαφικές της φιλοδοξίες στην Μέση Ανατολή, την Μεσόγειο και στο Αιγαίο. 
Ερμηνεύοντας με παρανόηση, την από 30 Μαΐου 1913 Συνθήκη του Λονδίνου και την από 24 Ιουλίου 1923 Συνθήκη της Λωζάννης, διαπιστώνουν ότι μόνο το ένα τέταρτο του νησιού της Κρήτης δόθηκε στην Ελλάδα, ενώ τα υπόλοιπα τρία τέταρτα καθώς και 14 νησιά γύρω από την Κρήτη, παρέμειναν υπό τουρκική κυριαρχία.

Με αυτή την ανατολίτικη λογική πιστεύει ότι η τουρκική υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο περιλαμβάνει έκταση περίπου 238.814 χλμ. Ανακοινώνει μάλιστα, ότι η Ελλάδα το γνωρίζει αυτό, συμπεραίνοντας αυθαιρέτως, ότι ως εκ τούτου προκηρύξαμε διαγωνισμό για την εξερεύνηση και λειτουργία πεδίων υδρογονανθράκων στο Ιόνιο Πέλαγος και στο νησί της Κρήτης, περιορίζοντας αρχικά τη δημοπρασία στα δυτικά της Κρήτης, επειδή στα ανατολικά της Κρήτης είναι τουρκική υφαλοκρηπίδα. 

Επίσης η Τουρκία ανακοινώνει ότι πρέπει άμεσα να προβεί στις παρακάτω ενέργειες:

1. Να διακηρύξει την τουρκική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη αμέσως, 
όπως αυτή την εννοεί,

2. Να συνάψει με τη Λιβύη συμφωνία αποκλειστικής οικονομικής ζώνης,

3. Να αποστείλει σκάφος σεισμικής έρευνας στην «τουρκική υφαλοκρηπίδα δυτικά της Κύπρου και στην τουρκική ζώνη» στα νότια της Κρήτης.

Η επιθετικότητά της μάλιστα αναβαθμίστηκε τελευταία εκτοξεύοντας απειλές προς την Κύπρο και την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας επανάληψης της εισβολής χρησιμοποιώντας ένα ταχύτατα αναπτυσσόμενο αποβατικό στόλο συνεπικουρούμενο με αεροπλανοφόρο, σύγχρονα υποβρύχια και αεροσκάφη που αναμένονται να συμπληρώσουν σύντομα το οπλοστάσιό της.

Ωστόσο, η συζήτηση για την αποτροπή στην Ελλάδα ως θεωρία και πρακτική απαίτηση πολιτικής έχει υστερήσει στους στρατηγικούς και πολιτικούς κύκλους. Έχουμε ήδη βρεθεί στη δυσάρεστη αμυντική θέση και απαιτείται να βιαστούμε ώστε να δώσουμε μια νέα ματιά στο θέμα σε αυτό το πλαίσιο, με δύο πρωταρχικούς σκοπούς:

1. να αναθεωρήσουμε τις καθιερωμένες αντιλήψεις σχετικά με την αποτροπή και 

2. να παρέξουμε ένα πλαίσιο για την αξιολόγηση της ισχύος των αποτρεπτικών μας σχέσεων.

Αυτό θα απαιτήσει επί πλέον εστίαση, επικεντρώνοντας σε μια συγκεκριμένη κατηγορία ή μορφή αποτροπής: τη λεγόμενη, εκτεταμένη αποτροπή κατά της επιθετικότητας στον Ελληνισμό. Χρειάζεται να διαμορφώσουμε την απαίτηση, με σκοπό να αποτρέψουμε τους επιτιθέμενους από τις εδαφικές διεκδικήσεις τους, και την αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Δηλαδή αφού απαντήσουμε σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα: Ποιες είναι οι απαιτήσεις αποτελεσματικής εκτεταμένης αποτροπής της μεγάλης κλίμακας στρατιωτικής επιθετικότητας; Να εστιάσουμε, με σκοπό να γίνει κριτήριο που θα τείνει να ξεκαθαρίσουν επιτυχημένες από ανεπιτυχείς προσπάθειες για την αποτροπή της τουρκικής επιθετικότητας.

Οι επτά σημαντικοί παράγοντες που χρειάζεται να ληφθούν υπόψη:

1. Τα πιθανά κίνητρα είναι πολύ σύνθετα και συνήθως ανταποκρίνονται σε πολλές μεταβλητές των οποίων η αλληλεπίδραση είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Ως εκ τούτου απαιτείται συγχρονισμός και συνεχής συνεργασία των οργανισμών ασφάλειας, άμυνας, πληροφοριών και εξωτερικής πολιτικής με σκοπό την ευέλικτη στρατηγική.

2. Η φερόμενη επιθετικότητα φαίνεται να διακατέχεται από την απελπισία των Τούρκων και καθώς βλέπουν να αποβάλλονται από τη διανομή των υποθαλασσίων πόρων δείχνουν παράνοια κλιμακώνοντας τις απειλές για την ασφάλεια στην περιοχή. Η επιθετικότητα μεγάλης κλίμακας τείνει να αναδυθεί ως έσχατη λύση, βασισμένη στους έντονους φόβους για το Κουρδικό και σε ευκαιριακές αρπαγές στη Μεσόγειο και το Αιγαίο.

3. Η σαφήνεια και η συνέπεια των αποτρεπτικών μηνυμάτων και από τους διεθνείς παράγοντες είναι απαραίτητες προϋποθέσεις. Οι μισοεξαρτημένες δεσμεύσεις κινδυνεύουν και εύκολα υπονομεύονται.

4. Η αρχή της «σταθερής και ευέλικτης στρατηγικής» είναι πολύ σημαντική: Η απομάκρυνση ενός αντιπάλου χωρίς διέξοδο δεν αποτελεί αποτελεσματικό τρόπο για να διατηρηθεί η αποτροπή. Μια συμβιβαστική λύση του Κυπριακού ζητήματος, με προϋπόθεση την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από το νησί, ίσως να αποτελεί μέρος μιας επιτυχούς εκτεταμένης αποτροπής της μεγάλης κλίμακας επιθετικότητας.

5. Τα πολυμερή αποτρεπτικά πλαίσια είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα, καθώς απαιτούν συντονισμό στρατιωτικών και πολιτικών σκοπών. Αποτρέποντας έναν επιθετικό σύμμαχο με δυνάμεις εκτός της συμμαχίας είναι εξαιρετικά δύσκολο κατόρθωμα.

6. Το θεμέλιο για τα αποτρεπτικά αποτελέσματα δηλαδή, η αρχική και κατά κάποιο τρόπο καθοριστική μεταβλητή παρέχεται από τα κίνητρα του επιτιθεμένου. Ο επιτιθέμενος με χαμηλά κίνητρα είναι εύκολο να αποτραπεί. Όσο πιο έντονα γίνονται τα κίνητρα, των οποίων το επίπεδο αίσθησης απειλής μπορεί να φτάσει σε παρανοϊκό επίπεδο, τότε είναι αδύνατο να αποθαρρυνθεί.

7. Το πρώτο βήμα για την ενίσχυση της αποτροπής είναι η διαχείριση των κινήτρων του επιτιθέμενου. Κάτι τέτοιο συχνά απαιτεί βήματα για τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος γεωπολιτικού πλαισίου για να αμβλύνουμε τις ανησυχίες του και να αυξήσουμε το πολιτικό κόστος της επιθετικότητας του.

Προτάσεις

Να εργαστούμε για να δημιουργήσουμε ένα εχθρικό περιβάλλον για την επιθετικότητα των Τούρκων. Στην Ευρώπη και τους συμμάχους, αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την ανάληψη προσπαθειών για την ενίσχυση των πολιτικών βάσεων του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), την επανάληψη των δεσμεύσεων , του Άρθρου 5 χωρίς αστερίσκους περί συμμάχων και την ενίσχυση του κανόνα, της, μη επιθετικότητας και της αφοσιωμένης αντίδρασης στην επιθετικότητα.

Να ζητήσουμε με σαφήνεια από τους συμμάχους και εταίρους να δεσμευθούν να αποτρέψουν την τουρκική επιθετικότητα. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την αντίδραση στην επιθετικότητα και τον καθορισμό εναλλακτικών λύσεων ως απάντηση στην επιθετικότητα (συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών, πολιτικών και οικονομικών συνεπειών).

Να λάβουμε συγκεκριμένα μέτρα και βήματα που ενισχύουν τα επιτυχημένα κριτήρια αποτροπής. Στον τόπο μας, αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την προώθηση επισκέψεων και δηλώσεων υποστήριξης από βασικούς ηγέτες των ισχυρών κρατών, την προώθηση αμυντικών επενδύσεων από την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ και τη συνεχή διπλωματία και την ενίσχυση της επικοινωνίας και της διαχείρισης κρίσεων στο ΝΑΤΟ και μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας.

Ανάπτυξη και υποστήριξη των αεροναυτικών μας δυνατοτήτων που θα σηματοδοτούν τη σοβαρότητα της αποτρεπτικής μας ικανότητας. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη συνεργασία με τους συμμάχους του ΝΑΤΟ και τους εταίρους μας για τη χρηματοδότηση νέων αμυντικών δυνατοτήτων στην Ελλάδα, την ενίσχυση των υφιστάμενων και την επένδυση σε ικανότητες για επιτυχημένες συνδυασμένες αμυντικές επιχειρήσεις, στο Αιγαίο και την Μεσόγειο.

Επίλογος-Συμπεράσματα

Κλείνοντας να επισημάνουμε ότι το δίλημμα δεν είναι ψύχραιμες διαπραγματεύσεις με το «νευρικό γείτονα» ή πόλεμος, αλλά ισχυρή αποτροπή ή πόλεμος. Μας αρέσει ή όχι, όλα δείχνουν ότι η εδώ και καιρό σταδιακή κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας, τόσο σε επίπεδο ρητορικής όσο και σε επίπεδο στρατιωτικών ενεργειών, είναι μία στρατηγική επιλογή της Άγκυρας που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους ασφαλείας για την χώρα μας και ολόκληρη τη Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Απέναντι σε αυτή την στρατηγική του δύστροπου και επιθετικού γείτονά μας, είναι δυστυχώς διάχυτη η απουσία υπευθυνότητας και σοβαρότητας εκ μέρους των ελληνικών κυβερνήσεων και αυτό είναι ακόμα ένα δείγμα άγνοιας κινδύνου και νοσηρής πολιτικής ανεπάρκειας.

Η ελληνική κοινωνία μπορεί να είναι ακόμα εσωστρεφής και ζαλισμένη από την συνεχιζόμενη οικονομική περιδίνηση την οποία βιώνει, αλλά φαίνεται ότι είναι σε θέση να διακρίνει την όποια μικροπολιτική εκμετάλλευση των εθνικών μας θεμάτων. Τα εθνικά μας θέματα επιπροσθέτως δεν προσφέρονται ούτε για «ατραξιόν σε βαριετέ» και η ιστορία μας διδάσκει ότι όποτε αφέθηκαν να κατευθύνονται από συναισθηματικές φορτίσεις και παρορμητισμό, υπήρξαν καταστροφικά αποτελέσματα.

Η γεωπολιτική πραγματικότητα είναι εξαιρετικά σύνθετη και πολύπλοκη για να αντιμετωπίζεται υπεραπλουστευμένα και με ανευθυνότητα, ούτε πρέπει να αγνοούνται οι απαιτήσεις του διεθνούς περιβάλλοντος συνολικά από την στιγμή που υπάρχει μία αδιαμφισβήτητη αλληλεξάρτηση. Απαιτείται υπευθυνότητα! Απαιτείται η προσοχή του κ. Πρωθυπουργού, ο οποίος έχει την υπέρτατη πολιτική ευθύνη, για να αποτρέψει με περίσσια υπευθυνότητα κάθε πιθανή μικροπολιτική εκμετάλλευση της αναπόφευκτης επιδείνωσης των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, ως απόρροια του κλίματος έντασης που καλλιεργεί η Άγκυρα.

Οι ανόητοι λεονταρισμοί με παραισθήσεις μεγαλείου απέναντι στα φοβικά σύνδρομα προδιαγράφουν ένα επιζήμιο εκκρεμές που μόνο εθνικές συμφορές μπορεί να προκαλέσει!

  Δημήτρης Τσαϊλάς,
Υπονάυαρχος ε.α. ΠΝ.

 29 Νοεμβρίου 2018 


              ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ               




1.
Η εμμονή Ερντογάν ανεβάζει την ένταση - Νέα προκλητική Navtex.

Σε εμμονή μετατρέπεται πλέον για τον Ταγίπ Ερντογάν η αδυναμία ουσιαστικής αντίδρασης που θα ανέτρεπε τον ενεργειακό σχεδιασμό της Κύπρου, αλλά κυρίως η εμβάθυνση της στρατηγικής συνεργασίας μέσω των Τριμερών, που διαμορφώνουν νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας σε ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής. Μια εμμονή που, όπως φάνηκε και με την τελευταία δήλωση Ερντογάν και την απάντηση από το υπουργείο Εξωτερικών, ανεβάζει τους τόνους και δημιουργεί σοβαρό έλλειμμα εμπιστοσύνης που θα ήταν αναγκαίο για να πραγματοποιηθεί η επίσκεψη του κ. Τσίπρα στην Κωσταντινούπολη. Ώστε να είναι μια επίσκεψη που δεν θα επιβεβαιώσει τελικά και πάλι το κακό κλίμα μεταξύ των δυο χωρών, αλλά θα μπορέσει να συμβάλλει στην εκτόνωση των εντάσεων.

Πριν δύο χρόνια η εμμονή του Τούρκου ηγέτη ήταν η Λοζάνη, κάτι που δεν έχει εγκαταλειφθεί ποτέ, αλλά πλέον πέραν των θεωρητικών μεγαλοϊδεατισμών, είναι αντιμέτωπος με απολύτως ορατούς «κίνδυνους» όπως αντιλαμβάνεται ο ίδιος την ανάπτυξη μιας πολύπλευρης συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο, που στηρίζεται στο Διεθνές Δίκαιο και στο Δίκαιο της Θάλασσας και στο οποίο συμμετέχουν όλοι οι άσπονδοι «εχθροί» του, με την Ελλάδα ίσως να είναι η πιο «φιλική» προς την κυβέρνησή του. Διότι τόσο ο Μ. Νετανιάχου και ο πρόεδρος Αλ Σίσι είναι απολύτως εχθρικοί, ενώ με την Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει καν διπλωματικές σχέσεις και δεν αναγνωρίζει τη χώρα.

Η είδηση ότι τον Δεκέμβριο η Αθήνα μπαίνει στη διαδικασία του Στρατηγικού Διαλόγου με τις ΗΠΑ, και αργότερα τον Δεκέμβριο στην Τριμερή, στο Ισραήλ, θα κληθεί να συμμετέχει στα θέματα ασφάλειας και η αμερικανική πλευρά, αλλά και η έντονη φημολογία ότι Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ είναι έτοιμες να υπογράψουν μαζί με την Ιταλία την κατασκευή του αγωγού East Med, έχουν σημάνει συναγερμό στην Άγκυρα.

Έτσι εξηγούνται τα συνεχή εμμονικά ξεσπάσματα του κ. Ερντογάν που μάλιστα βλέπει την Κύπρο να προσφέρει σε ξένες εταιρίες (ενδιαφέρον εκδήλωσε η κοινοπραξία TOTAL/ENI) το Οικόπεδο 7, το οποίο η Τουρκία θεωρεί ότι ανήκει στο μεγαλύτερο μέρος του στην τουρκική υφαλοκρηπίδα, και την Ελλάδα που έχει αναγγείλει ότι εξετάζει την επέκταση των χωρικών υδάτων της αρχικά στο Ιόνιο, να πραγματοποιεί ασκήσεις με την Αίγυπτο στα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας εκείνη δηλαδή ακριβώς την περιοχή που αμφισβητεί η Τουρκία .

Μιλώντας σε συγκέντρωση του ΑΚΡ, ο Τ. Ερντογάν έκανε λόγο για «ριψοκίνδυνη συμπεριφορά της Ελλάδας και της "Νότιας Κύπρου" όσον αφορά στις έρευνες για υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο, που αποτελεί απειλή και κίνδυνο πρωτίστως για τις ίδιες», επικρίνοντας και τις χώρες που, όπως είπε, στηρίζουν τα σχέδια της Ελλάδας και της «Νότιας Κύπρου».

Με τον γνωστό τρόπο ο κ. Ερντογάν επικαλέστηκε και το... Διεθνές Δίκαιο λέγοντας ότι η Τουρκία «είναι αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει πλήρως τα δικαιώματά της, που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο» σε διαφορές για το Αιγαίο και την Κύπρο και πρόσθεσε ότι «η Τουρκία δεν θα κάνει την ελάχιστη υποχώρηση από τις θέσεις της στην Ανατολική Μεσόγειο ή οποιαδήποτε άλλη περιοχή. Θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας μέχρι τέλους». Και βεβαίως εξαπέλυσε και πάλι απειλές για το ενδεχόμενο επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Η απάντηση της Αθήνας ήρθε και προκαλεί εντύπωση ότι πλέον είναι σε αρκετά υψηλούς τόνους, κάτι ασυνήθιστο τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια.

«Οι τουρκικές προκλήσεις υπονομεύουν τη σταθερότητα της περιοχής σε μια κρίσιμη συγκυρία, καταδεικνύοντας την ένδεια νομικών επιχειρημάτων της Τουρκίας», επισημαίνεται σε ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών, προσθέτοντας ότι «θα συνεχίσει, σε συνεργασία με τους συμμάχους και εταίρους της, να υπερασπίζεται το Διεθνές Δίκαιο και τα αναφαίρετα δικαιώματά της».

Και η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ, η οποία φυσικά έχει διαφορετική βαρύτητα μιας και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει το χαρτοφυλάκιο του Υπουργού Εξωτερικών, καταλήγει: «Η Τουρκία, αντί να επιμένει στις απειλές και τις παράνομες διεκδικήσεις και αμφισβητήσεις της, οφείλει να ακολουθήσει την υπεύθυνη αυτή στάση».

Λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ, η Τουρκία εξέδωσε NAVTEX με την οποία επιχειρεί να ακυρώσει ελληνική NAVTEX που αφορά «υποβρύχιες ασκήσεις» από 28 Νοεμβρίου έως τις 6 Δεκεμβρίου, σε περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και εντός του FIR Αθηνών και στην περιοχή ευθύνης SAR της Ελλάδας. 

Αποτελεί πρακτική για ροκάνισμα «αρμοδιοτήτων» της Ελλάδας σε μια ευαίσθητη περιοχή, όπου μάλιστα εκδηλώνεται πλέον ανοικτά, όπως φάνηκε και από τους χάρτες που έχει υιοθετήσει ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας Χουλούσι Ακάρ, η τουρκική αμφισβήτηση.

Πρακτική στην οποία έρχεται να προστεθεί και η χθεσινή αναφορά του Ερντογάν στα σύνορα με τη Λιβύη που όπως ανέφερε «είναι απασχολημένη με τα εσωτερικά της προβλήματα». Ουσιαστικά εμφανίστηκε ως αυτόκλητος προστάτης των συμφερόντων της Λιβύης μετά την παρέμβαση Ακαρ και την παρουσίαση του σχετικού χάρτη που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις.

Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι και στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας που συγκλήθηκε υπό την προεδρία του χθες, ο Ταγίπ Ερντογάν τόνισε ότι οι ενέργειες της Ελλάδας και της «ελληνικής Κύπρου» στην περιοχή με τις εντατικοποιημένες δραστηριότητες για τους υδρογονάνθρακες συνιστούν «απειλή και κίνδυνο για την Τουρκία» προσθέτοντας ότι οι κινήσεις τους για να περιορίσουν την επιρροή της Τουρκίας στην περιοχή είναι «μάταιες».

«Η Τουρκία και η ΤΔΒΚ είναι   αποφασισμένες να επαναφέρουν στην ταξη  αυτές τις χώρες, που προσπαθούν να μας εμποδίσουν από το να κάνουμε χρήση των δικαιωμάτων  μας που απορρέουν από το  διεθνές δίκαιο» κατεληξε ο Ταγίπ Ερντογάν

Η τουρκική NAVTEX 1181/18 αναφέρει τα εξής:

«Η NAVWARN ΗΑ11-590/18 έχει εκδοθεί από έναν μη εξουσιοδοτημένο σταθμό εντός της τουρκικής περιοχής υπηρεσιών NAVTEX, χωρίς προηγούμενο συντονισμό με τις τουρκικές Αρχές.

Ο Σταθμός της Αττάλειας είναι ο μόνος εξουσιοδοτημένος σταθμός στην περιοχή. Συνίσταται αυστηρά όλα τα μηνύματα NAVTEX να συντονίζονται με τις τουρκικές Αρχές για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας».

ΖCZC HA11
261610 UTC NOV 18 
IRAKLEIO RADIO NAVWARN 590/18 
SE KRITIKO SEA

1. UNDERWATER EXERCISES 
FM 280001 UTC NOV 18 
TO 062359 UTC DEC 18 
IN AREA BOUNDED BY: 
A. 33-11N 027-27E 
B. 33-11N 029-51E 
C. 33-33N 029-51E 
D. 33-33N 028-35E 
E. 33-55N 028-35E 
F. 33-55N 027-27E

2. CANCEL THIS MSG 070100 UTC DEC 18
N/W1181/18
MEDITERRANEANSEA
1. IRAKLEION RADIO NAVWARN HA11-590/18 HAS BEEN BROADCASTED BY AN UNAUTHORIZED STATION IN TURKISH NAVTEX SERVICE AREA WITHOUT PRIOR COORDINATION WITH TURKISH AUTHORITIES.
2. ANTALYA NAVTEX STATION IS THE ONLY AUTHORIZED STATION IN THE AREA.
3. IT IS STRONGLY ADVISED THAT ALL NAVTEX MESSAGES ARE TO BE COORDINATED WITH TURKISH AUTHORITIES, FOR THE SAFETY OF MARINERS.

Του Νίκου Μελέτη

https://www.liberal.gr/arthro/230762/amyna--diplomatia/2018/
i-emmoni-erntogan-anebazei-tin-entasi---nea-proklitiki-Navtex.html
28/11/2018




2.
Επί ποδός πολέμου το πολεμικό ναυτικό.

Το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό ευρίσκεται εις κατάστασιν εγρηγόρσεως προκειμένου να διαχειρισθή τον συνωστισμό πολεμικών πλοίων στην Ανατολική Μεσόγειο. Αφενός οι εμπρηστικές δηλώσεις του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος εμφορείται από αναθεωρητικές ιδέες, όσον αφορά στο διεθνές καθιερωμένο δίκαιο. Αφετέρου η προσπάθεια της Τουρκίας να παίξει ρόλον περιφερειακής δυνάμεως στην περιοχή, όπου η παρουσία πολλών ξένων στόλων είναι πρωτοφανής (κυρίως του 6ου αμερικανικού στόλου αυξημένη), δημιουργεί εντάσεις, αν όχι αντιπαραθέσεις, που ολίγον απέχουν από μία σύγκρουση την οποία απεύχονται οι ΗΠΑ.

Η αμερικανική Γερουσία δεν απέκρυψε την πρόθεση ματαιώσεως της παραδόσεως μαχητικών αεροπλάνων F-35, εις περίπτωσιν που η Τουρκία προχωρήσει στην προμήθεια ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400. Διότι θεωρείται ασυμβίβαστο με την ιδιότητα της Τουρκίας ως μέλους του ΝΑΤΟ. Έτσι, μία επένδυση ύψους 1,5 δισ. δολαρίων τίθεται εν αμφιβόλω, για την συμπαραγωγή των F-35 με την κατασκευάστρια εταιρία Lockheed Martin εις εποχήν, μάλιστα, που οι οικονομικές δυσχέρειες της γείτονος αυξάνονται και αποτελούν αιτία μεγάλου εκνευρισμού του προέδρου Ερντογάν, ο οποίος θεωρεί τη Wall Street, ως αφετηρία της αποχωρήσεως του διεθνούς κεφαλαίου από τη χώρα του.

Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό μετέχει, τελευταίως, εις σειράν ναυτικών ασκήσεων με αμερικανικά, γαλλικά, αιγυπτιακά και ισραηλινά πολεμικά σκάφη (λχ για την εκκένωση του ισραηλινού λιμένος της Χάιφας). Συγχρόνως, παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τους πλούς τουρκικών πολεμικών από του Λυβικού πελάγους μέχρις της κυπριακής ΑΟΖ, την οποία παραβιάζει το τουρκικό ερευνητικό πλοίο υδρογονανθράκων Βαrbaros (στα θαλάσσια τεμάχια 4 και 5 της ΑΟΖ Κύπρου).

Αντιθέτως, η παρουσία του αμερικανικού αεροπλανοφόρου Harry Truman και της συνοδευτικής ομάδος πλοίων κρούσεως νοτίως της Κρήτης, προσφέρει αίσθημα ασφαλείας στην υποθαλασσία γεώτρηση που πραγματοποιεί από εβδομάδος η πολυεθνική Εxxon Mobil και Qatar Petroleum.

Επίσης, αν και διακριτική, είναι παρούσα μοίρα γαλλικών πολεμικών πλοίων στη θάλασσα βορείως της Αλεξανδρείας, όπου συνεργάζεται με τις ναυτικές δυνάμεις της Kυπριακής Δημοκρατίας και της Αιγύπτου. Νέες «δομές ασφαλείας» δημιουργούνται από τις ΗΠΑ με το Ισραήλ, στην περιοχή της νοτιανατολικής Μεσογείου, οι οποίες αμφισβητούν την πολιτική της Άγκυρας στην προσπάθεια να κατοχυρώσει τουρκικές θαλάσσιες ζώνες, ακυρώνοντας λχ την «επήρεια» του Καστελορίζου ή της κυπριακής ΑΟΖ.

Εν τω μεταξύ, μία νέα εστία πολεμικής αντιπαράθεσης Ρωσίας και Ουκρανίας στην Αζοφική θάλασσα και ειδικότερα στα στενά του Κέρτς, κινδυνεύει να ματαιώσει τη συνάντηση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τράμπ μετά του Ρώσου ομολόγου Βλαδιμίρου Πούτιν στη σύνοδο των 20 ισχυροτέρων χωρών, από την οποία προηγουμένως ανεμένετο η άρση των οικονομικών κυρώσεων της Δύσεως εις βάρος της Ρωσίας και η εκτόνωση του «εμπορικού πολέμου» Αμερικής και Κίνας.

Οι διεθνείς περιπλοκές και ο απορροφημένος Τσίπρας

Όπως γίνεται φανερό από την προκλητικότητα του Ουκρανού προέδρου Πέτρο Ποροσένκο, η ειρηνική διαμεσολάβηση του Ερντογάν θα αποτύχει και ο πόλεμος θα ενταθή στο Ντομπάς της ανατολικής Ουκρανίας. Στη συγκεκριμένη περιοχή οι αποσχιστικές τάσεις του τοπικού, ρωσικής καταγωγής, πληθυσμού θέτουν υπαρξιακά ζητήματα, όχι μόνον δια την Ουκρανία αλλά και για το ΝΑΤΟ. Το τελευταίο μάλιστα φαίνεται απρόθυμο, αν όχι αδύναμο, να προστατεύσει την δυτικίζουσα ουκρανική κυβέρνηση, που απώλεσε το 2014 την Κριμαία από την κεραυνοβόλο απόβαση του ρωσικού ναυτικού.

Οι διεθνείς περιπλοκές αυτές θέτουν, επιτακτικώς, τον διορισμό υπουργού Εξωτερικών πλήρους απασχολήσεως στην Αθήνα, καθώς εκκρεμούν πολλά προβλήματα. Προβλήματα, όπως τα χωρικά ύδατα 12 μιλίων με την Ιταλία, οι σχέσεις με την προκλητική Αλβανία και η γεωγραφική επαφή της ελληνικής ΑΟΖ με Κύπρο και Αίγυπτο που καθυστερεί. Με τη δε Λιβύη φαίνεται ανέφικτη η συνεννόηση, λόγω της ρευστής πολιτικής κατάστασης στην αφρικανική αυτή πολύπαθη χώρα.

Όμως, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας φαίνεται τελείως απορροφημένος από την εκλογική στρατηγική και παραμελεί τα εξωτερικά ζητήματα της χώρας, ασχολούμενος με παροχολογίες και την υπονόμευση της επομένης κυβερνήσεως που, ασφαλώς, δεν θα είναι του διδύμου ΣΥΡΙΖΑ-Καμμένου, επί τη βάσει των δημοσιευομένων σφυγμομετρήσεων, δια το έργον της παρούσης διακυβερνήσεως.

Έτσι, η ηγεσία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού παραμένει χωρίς οδηγίες δια τον χειρισμό των κρίσεων στην ανατολική Μεσόγειο και δεσμεύεται από μία άκαρπο πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας, η οποία και γίνεται οσημέραι πλέον επιθετική, απαιτούσα συνδιαλλαγή μετά της Ελλάδος, ως μέσου επιλύσεως των μεταξύ των διαφορών. Τούτο, βεβαίως, σημαίνει ένα ακόμη επαίσχυντο συμβιβασμό μακράν και πέραν των ελληνικών δικαιωμάτων που πηγάζουν από το ισχύον διεθνές δίκαιο.

Κωνσταντίνος Κόλμερ 

Ο Κωνσταντίνος Κόλμερ εγεννήθη στην Αθήνα, όπου σπούδασε νομικά και οικονομικά. Ειργάσθη ως δημοσιογράφος σε αθηναϊκές εφημερίδες και ανταποκριτής ξένου Τύπου επί 45ετία. Σήμερα είναι οικονομικός αναλυτής και συγγράφει ένα επίκαιρο βιβλίο πολιτικοοικονομικού περιεχομένου κάθε χρόνο. Το επόμενο θα είναι αφιερωμένο στον γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδος στην περιοχή της νοτιανατολικής Μεσογείου.

https://slpress.gr/ethnika/epi-podos-polemoy-to-polemiko-naytiko/
30 Νοεμβρίου 2018 



3.
Ματώνει την χώρα η αυθαιρεσία της Τουρκίας στο Αιγαίο: 
Κάθε ημέρα μάχιμη για το Πολεμικό Ναυτικό.

 Την ώρα που ο χορός των fake, (όπως έχει αποδειχτεί), ναυτικών οδηγιών (Navtex) από την Άγκυρα καλά κρατεί με διαρκείς αναγγελίες για ναυτικά γυμνάσια κάθε είδους που στο τέλος δεν γίνονται στις περισσότερες των περιπτώσεων, το Πολεμικό Ναυτικό με σύνεση και ψυχραιμία προσπαθεί να διατηρεί τόσο το αξιόμαχο του Ελληνικού Πολεμικού Στόλου, όσο και να αποτρέπει οποιαδήποτε παράνομη ενέργεια. Είναι χαρακτηριστικό όπως σημείωναν ανώτατες πηγές από το Πολεμικό Ναυτικό ότι ο εκνευρισμός της Τουρκίας με το διαρκές τείχος που βρίσκει από την ενεργειακή συμμαχία στην ανατολική Μεσόγειο, την ωθεί σε συνήθεις πλέον τακτικές, δυτικότερα του πραγματικού σημείου ενδιαφέροντός της και την φέρνει στα γνωστά νερά του Αιγαίου για να χτυπήσει και πάλι στα θαλάσσια τείχη των Ελληνικών Πολεμικών πλοίων και των έμπειρων ναυτικών της χώρας μας. 

Συνεχίζοντας οι ίδιοι αξιωματικοί τόνιζαν μεταξύ άλλων πως ακόμη και σε συνεδριάσεις της Συμμαχίας αναλύουν στοιχείο προς τις άλλες χώρες και μέσα από εκεί προκύπτει ότι το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό δαπανά τεράστια ποσά για να επιτηρεί και πολλές φορές να επαναφέρει στην τάξη μια σύμμαχο στο ΝΑΤΟ χώρα που είναι η Τουρκία.

 Δεν είναι λίγες οι χώρες της συμμαχίας που ύστερα από τόσα χρόνια δεν κατανοούν πως μια χώρα παραβιάζει τα χωρικά ύδατα μιας άλλης και πως η δεύτερη σπεύδει διαρκώς να αποτρέπει αυτές τις ενέργειες φτάνοντας πολλές φορές να δαπανά ακόμη και το 50% του προϋπολογισμού του το ΠΝ για να παρακολουθεί, να επιτηρεί και να αποτρέπει.

 Το γράφημα που προκύπτει από τα στοιχεία που συγκεντρώνονται στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας είναι από τις παραβιάσεις των Εθνικών Χωρικών υδάτων που έχουν γίνει από Τουρκικά Πολεμικά πλοία.



 Ο καθένας μπορεί να παρατηρήσει τη διάρκεια και την κλιμακούμενη αύξηση των προκλήσεων από το 2009 μέχρι και τα τέλη του Οκτώβρη του τρέχοντος έτους. 

Στο δεύτερο γράφημα προκύπτουν στοιχεία τα οποία μαρτυρούν ότι το πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού είναι ιδιαίτερα βεβαρυμμένο, πράγμα που σημαίνει πολλά τόσο και για προσωπικό όσο και για την κόπωση των μονάδων επιφανείας για τις οποίες οι μηχανές τους ποτέ δεν φαίνεται να κρυώνουν.



 Την ίδια ώρα ο ίδιος ο Αρχηγός του Γενικού επιτελείου Ναυτικού στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την Τουρκία μιας και σε καθημερινή βάση η Άγκυρα είτε στην θάλασσα είτε στον αέρα προσπαθεί να διατηρεί σταθερούς αριθμούς «ιχνών».

 Ο Ναύαρχος Νικόλαος Τσούνης εξήγησε πως στο Αιγαίο η κινητικότητα δεν σταματά ποτέ και πως το Πολεμικό Ναυτικό βρίσκεται διαρκώς εκεί που πρέπει διατηρώντας σταθερά περισσότερες από είκοσι ναυτικές μονάδες στο ανατολικό Αιγαίο 365 ημέρες τον χρόνο οι οποίες λειτουργούν με ψυχραιμία και επαγγελματισμό, τονίζοντας παράλληλα ότι: 
  • «Το Πολεμικό Ναυτικό κάνει πόλεμο στο Αιγαίο, όποιος Τούρκος ξεμυτίσει έχει ένα πλοίο κοντά του.»
 Παράλληλα το Πολεμικό Ναυτικό, σύμφωνα με Αξιωματικούς διατηρεί τη δύναμή του και στην ανατολική Μεσόγειο την ώρα που τα Τουρκικά μέσα και η μονταζιέρα τους, ξεκίνησε νέα επίθεση κατά της χώρας μας καθώς βλέπουν ότι η Ελλάδα με τα τόσα προβλήματα έχει καταφέρει να παίξει τον πλέον σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή ενώ ίσως «διαβάζουν» και κινήσει που θα δούμε το επόμενο διάστημα πράγμα που λογικά θα δυσαρεστήσουν γεωστρατηγικά τον Τούρκο πρόεδρο και τους Αξιωματούχους της Άγκυρας.

NOVEMBER 30, 2018 

https://hellasjournal.com/2018/11/matonei-tin-chora-i-aythairesia-tis-toyrkias-sto-aigaio-kathe-imera-machimi-gia-to-polemiko-naytiko/


Διαβάστε επίσης:Η απόρρητη έκθεση του Πενταγώνου για τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.

 4.
Προσοχή μην γίνουμε Ουκρανία,
 με τους ισχυρούς “φίλους” και τα χαμένα εδάφη και πλοία!

Η Ουκρανία είναι μια χώρα που έχει πολύ ισχυρούς συμμάχους και φίλους. Οι Ευρωπαίοι και ειδικά οι Γερμανοί την λατρεύουν. Οι ΗΠΑ κάνουν τα πάντα για να την βοηθήσουν. Ακόμη και το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη πίεσαν όσο μπορούσαν για να δοθεί αυτοκεφαλία στην ουκρανική εκκλησία. Όλοι μαζί, “φίλοι και σύμμαχοι”, υποθέτουμε ότι θα είχαν διαβεβαιώσει την ακροδεξιά -και βάλε- κυβέρνηση της Ουκρανίας ότι δεν πρέπει να ανησυχεί για τίποτα… Γιατί οι “φίλοι και σύμμαχοι” , θα ΄ναι πάντα δίπλα της…

Προς το παρόν η Ουκρανία έχει χάσει την Κριμαία, δύο πολεμικά της πλοία και 24 ναύτες της που είναι στις φυλακές της Ρωσίας! Έχει χάσει βεβαίως και την αξιοπιστία της, γιατί οι εθνικιστές που την κυβερνούν απέδειξαν ότι στα λόγια είναι πολύ δυνατοί αλλά στις πράξεις “δεν το ΄χουν”.

Οι Ρώσοι πιο ισχυροί στρατιωτικά κάνουν επίδειξη ισχύος στην Ουκρανία, η οποία μάλλον μάταια αναμένει το …ιππικό. Πολλές δηλώσεις ,πολλά λόγια και γενικώς πολύ φλυαρία αλλά τίποτα άλλο δεν μπορούν να κάνουν οι “σύμμαχοι και φίλοι”. Πάει η Κριμαία , πάνε και τα πλοία. Ελπίζουμε οι ναύτες να επιστρέψουν γρήγορα σπίτια τους…

Καλό θα ΄ναι εδώ στην Αθήνα, να εξετάσουμε λίγο περισσότερο την περίπτωση της Ουκρανίας. Έχουμε πολλές διαφορές βεβαίως αλλά έχουμε κι αυτή την ομοιότητα που μας ανησυχεί: την πίστη ότι είναι αρκετές οι συμμαχίες που πράγματι έχουμε για να αναχαιτίσουμε την τουρκική επιθετικότητα. Δεν είναι αρκετές και θα πρέπει να το καταλάβουμε. Κανένας δεν θα ΄ρθει να “τραβήξει το αυτί” των Τούρκων όταν θα επιχειρήσουν να αμφισβητήσουν ευθέως και εμπράκτως κυριαρχικά μας δικαιώματα. Κανένας σύμμαχος και φίλος δεν πρόκειται να πάει να βυθίσει τουρκικό γεωτρύπανο που θα τοποθετηθεί στην ελληνική ή της κυπριακή ΑΟΖ. Θα είμαστε μόνοι μας, γιατί οι σύμμαχοι και φίλοι, όπως και στην Ουκρανία ,παίζουν τα δικά τους παιχνίδια και κάνουν τους δικούς τους υπολογισμούς.

Ο μοναδικός αποτελεσματικός τρόπος για να αντιμετωπίσουμε την όποια επιθετική κίνηση των Τούρκων είναι ένας: η Τουρκία πρέπει να εισπράττει κάθε μέρα το μήνυμα, ότι δεν θα περιμένουμε κανέναν να έρθει να την …μαλώσει επειδή …μας πειράζει. Θα πρέπει να γίνεται κάθε μέρα και πιο ξεκάθαρο ότι μέχρι να έρθουν οι “σύμμαχοι και φίλοι” για να παίξουν το ρόλο των “ειρηνοποιών”, εμείς θα ΄χουμε κάνει αυτά που πρέπει ,αυτά που προβλέπονται και τελικά αυτά που επιβάλλονται για την προστασία των απολύτως νόμιμων δικαιωμάτων μας.

Όχι δεν μιλάμε για πόλεμο όπως οι γραφικοί “εθνικιστές”, “πατριδοκάπηλοι” ή οι “φοβικοί” που πιστεύουν ότι οποιαδήποτε αντίδραση έναντι της Τουρκίας θα μας οδηγήσει αυτομάτως σε πολεμική αναμέτρηση… Πολλές φορές το να μην σβήνεις τις κόκκινες γραμμές που έχεις χαράξει αλλά και να είσαι έτοιμος να αντιδράσεις δυναμικά εξασφαλίζει πολύ καλύτερα την ηρεμία στην περιοχή σου.

Προσοχή λοιπόν να μην γίνουμε…Ουκρανία.

Από Militaire News - 01/12/2018  

https://www.militaire.gr/prosochi-min-ginoyme-oykrania-me-toys-ischyroys-quot-filoys-quot-kai-ta-chamena-edafi-kai-ploia/