ΗΠΑ: Η ζωή... on the road.

  Η φτώχεια στη χώρα είναι τρομακτική, αναφέρει στέλεχος του ΟΗΕ:
 Statement on Visit to the USA, by Professor Philip Alston, United Nations Special Rapporteur on extreme poverty and human rights.
 Washington 15/12/2017 


Οι σκηνές με ανθρώπους εξαθλιωμένους δίπλα σε οικονομικούς κολοσσούς ήταν και είναι μια «συνήθης» εικόνα εδώ και χρόνια στην καρδιά των Ηνωμένων Πολιτειών. Όμως το τελευταίο διάστημα ένα ιδιότυπο φαινόμενο κάνει την εμφάνισή του, αυτό των ανθρώπων που έχουν μόνιμη στέγη το αυτοκίνητό τους. 

Δεν πρόκειται για κάποιους που έχουν κάνει αυτή την επιλογή ως lifestyle, αλλά για ανθρώπους που έχουν πληγεί είτε από την οικονομική κρίση του 2008 είτε από άλλα αίτια και δεν μπορούν ακόμα να ορθοποδήσουν. Αρκετοί στην Αμερική μιλούν για μια ιδιότυπη επιδημία «νεο-αστέγων», ενώ άλλοι το χαρακτηρίζουν κομψά «νομαδική ζωή». Στο Σιάτλ, τη μεγαλύτερη πόλη της πολιτείας Ουάσινγκτον, παρά το γεγονός ότι υπουργείο Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης δεν διαθέτει στοιχεία για το νέο φαινόμενο που λέγεται «κινητή στέγη», πρόσφατη έρευνα του CBS στην περιοχή εκτοξεύει το ποσοστό των ανθρώπων που ζουν στα αυτοκίνητά τους στο 46% σε σχέση με το 2016. Την ίδια στιγμή, στοιχεία της Πολιτείας της Καλιφόρνιας υπολογίζουν τους αστέγους που ζουν στα αυτοκίνητά στους 15.000 στην ευρύτερη περιοχή του Λος Άντζελες.

Παιχνίδι έξω από τροχόσπιτα

Η εικόνα παιδιών να παίζουν έξω από τροχόσπιτα των γονιών τους έχει γιγαντωθεί, κυρίως στη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ, με την πολιτεία της Καλιφόρνιας και της Ουάσινγκτον να έχουν αυτά τα ιδιότυπα πρωτεία, καθώς σε αρκετές από τις πόλεις τους πολύ απλά δεν χτίζονται νέα σπίτια, ενώ η διαμονή σε τροχόσπιτο παρκαρισμένο για μεγάλο διάστημα σε ένα σημείο είναι απαγορευμένη πρακτική. Από το 2006 ως το 2016 μάλιστα, 187 μεγάλες πόλεις της Αμερικής προέβησαν σε καθολική απαγόρευση της διαμονής στο αυτοκίνητο. Ένας από τους λόγους που προχωρούν σε αυτή την απόφαση είναι οι τοπικές ομάδες πίεσης και κυρίως οι επιχειρηματίες, οι οποίοι θεωρούν ότι η εικόνα αυτή πλήττει τις δουλειές τους.
 Η διαμάχη των ανθρώπων που αναζητούν ένα πάρκινγκ και των ιδιοκτητών επιχειρήσεων που θεωρούν ότι πλήττονται από την εικόνα αυτή έχει οδηγήσει τις δυο πλευρές ουκ ολίγες φορές στα δικαστήρια. Χαρακτηριστικό είναι, εξάλλου, το δεδικασμένο που προέκυψε από τη μήνυση που έκαναν τέσσερις οικογένειες αστέγων που ζούσαν στα αυτοκίνητά τους εναντίον του Δήμου του Λος Άντζελες, ο οποίος είχε απαγορεύσει το 2011 στις παραπάνω οικογένειες, έπειτα από πίεση επιχειρηματιών, να παρκάρουν σε δημόσιο πάρκινγκ, στην περιοχή της Βενετίας. Το 2014, το ανώτατο πολιτειακό δικαστήριο εξέδωσε απόφαση που δικαίωνε τους πολίτες, με δεδομένο ότι η απαγόρευση παραβίαζε «βασικά ανθρώπινα δικαιώματα». Σε άλλες περιοχές βέβαια, όπως το Σαν Ντιέγκο, γίνεται μια προσπάθεια συμβιβασμού. Εκεί η οργάνωση Dreams for Change σε συνεργασία με τον Δήμο, συν-διοικούν περίπου 20 πάρκινγκ για ανθρώπους που ζουν στα αυτοκίνητά τους. Η βασική προϋπόθεση είναι να μην έχουν ποινικό μητρώο, ενώ πληρώνουν περίπου 2.500 δολάρια τον χρόνο προκειμένου να τους εξασφαλίσουν ρεύμα, τουαλέτες και άλλες στοιχειώδες «ανέσεις». Τα στοιχεία από το Σαν Ντιέγκο δείχνουν ότι όσοι διαμένουν σε τέτοια πάρκινγκ χρειάζονται περίπου έξι μήνες ώστε να μετακομίσουν σε κανονικό σπίτι. Ένα επίσης εξαιρετικά επιτυχημένο πρόγραμμα το οποίο υποβοηθά τόσο η κεντρική όσο και η πολιτειακή κυβέρνηση είναι το Safe Parking στη Νότια Καλιφόρνια, όπου φιλοξενούνται κάθε μέρα δεκάδες άστεγοι. Όμως η διαμονή σε τέτοια πάρκινγκ δεν τα κάνει όλα ρόδινα, αφού οι «κάτοικοι» κινδυνεύουν από κλοπές και άλλου είδους εγκληματικές πράξεις, καθώς πολλοί εξ αυτών φοβούνται να καλέσουν την αστυνομία υπό τον φόβο άμεσης έξωσης λόγω παράνομης στάθμευσης. Στο Σιάτλ, για παράδειγμα, ένα ανάλογο πρόγραμμα στέγασης σε πάρκινγκ δεν είχε επιτυχία όπως στο Σαν Ντιέγκο, αφού σε διάστημα έξι μηνών πέθαναν τέσσερις ηλικιωμένοι από πνευμονία και δύο γυναίκες από χρήση ναρκωτικών, με συνέπεια ο δήμος να σφραγίσει το μέρος.

Amazon και της Disneyland

Άλλη μια περίπτωση αστέγων που ζουν στα αυτοκίνητά τους, αδυνατώντας να βρουν έστω ένα σπίτι με συγκάτοικους, είναι οι εποχιακοί υπάλληλοι του διαδικτυακού κολοσσού Amazon στο Σιάτλ. Οι εποχιακοί υπάλληλοι που εντάσσονται σε μια ειδική ομάδα της εταιρείας, με την επωνυμία Camper Force, προσλαμβάνονται κυρίως τους μήνες πριν από Χριστούγεννα, προκειμένου να βοηθήσουν στις αποθήκες της εταιρείας, οι οποίες, την περίοδο των γιορτών, «παίρνουν φωτιά». Είναι κυρίως συνταξιούχοι μεσήλικοι που δεν τα βγάζουν πέρα με τη σύνταξή τους ή νεαροί που δεν βρίσκουν εύκολα δουλειά, για τους οποίους μάλιστα η Amazon επεκτείνει διαρκώς το πρόγραμμα Camper Force, ψάχνοντας αποκλειστικά για ανθρώπους που διαμένουν σε τροχόσπιτα! Και αν για τους υπαλλήλους της Amazon μέσω Camper Force είναι μια συνήθης πια πρακτική, για τους κανονικούς υπαλλήλους το πρόβλημα της στέγασης αρχίζει να λαμβάνει δραματικές διαστάσεις, καθώς μεταξύ άλλων οι νόμοι περί οικοδόμησης είναι εξαιρετικά αυστηροί και τα διαθέσιμα σπίτια ελάχιστα, με τις τιμές να αυξάνονται ως και 25% τα τελευταία 5 χρόνια. Το θέμα έλαβε τόσο μεγάλες διαστάσεις, που ο Δήμος του Σιάτλ είχε αποφασίσει να φορολογήσει κατά κεφαλήν 275 δολάρια τους εργαζόμενους σε τεχνολογικούς κολοσσούς και κυρίως στην Amazon, προκειμένου να χρηματοδοτήσει πρόγραμμα αστέγων, σχέδιο το οποίο απέτυχε, διότι η εταιρεία απείλησε να φύγει από την πόλη. 

Εκρηκτικό είναι και το πρόβλημα των ανθρώπων που ζουν στα αυτοκίνητα τους στην κομητεία του Άναχαϊμ, έδρα της Disneyland. Στην κομητεία του Άναχαϊμ, το Όραντζ, υπάρχει μια άνευ προηγουμένου κρίση έλλειψης στέγης, καθώς σχεδόν 4.800 άνθρωποι είναι άστεγοι, εκ των οποίων περίπου 1.200 άτομα σύμφωνα με μελέτη είναι υπάλληλοι της στέγης του Mickey Mouse.

Και αν για το Σιάτλ και το Άναχαϊμ δεν έχει βρεθεί ακόμα λύση, στο Palo Alto της Καλιφόρνιας, μια κατά πλειοψηφία ισπανόφωνη πόλη των 30.000 κατοίκων και έδρα του Facebook, του Google και του Πανεπιστήμιου του Στάνφορντ, τον περασμένο Ιούλιο, το δημοτικό συμβούλιο ενέκρινε ένα μονοετές πιλοτικό πρόγραμμα για ένα τοπικό, μη κερδοσκοπικό έργο, με τίτλο WeHOPE, για την οργάνωση υπηρεσιών σε περίπου 20 τροχόσπιτα που βρίσκονται στους δρόμους της πόλης. Ωστόσο, υπάρχει αρκετός δρόμος ακόμα μέχρι να λυθεί το θέμα, καθώς τα τροχόσπιτα συνεχώς αυξάνονται...

*Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της 9ης Οκτωβρίου

Του Γιάννη Μαντζίκου

 16 Νοεμβρίου 2018 


                  ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ               




ΗΠΑ: Η φτώχεια στη χώρα είναι τρομακτική, 
αναφέρει στέλεχος του ΟΗΕ.

Οι δείκτες της φτώχειας και της ανισότητας στις ΗΠΑ βρίσκονται σε επίπεδα συναγερμού, οδεύουν να επιδεινωθούν επί των ημερών του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και απειλούν τη δημοκρατία στη χώρα, προειδοποίησε την Παρασκευή ένα ανώτερο στέλεχος των Ηνωμένων Εθνών.

Ο ένας και πλέον στους οκτώ Αμερικανούς ζει στη φτώχεια, ενώ σχεδόν οι μισοί από τη συγκεκριμένη κατηγορία του πληθυσμού βιώνουν αυτήν που αποκαλείται «βαθιά φτώχεια», κάτι που σημαίνει ότι δεν έχουν κανέναν τρόπο να ξεφύγουν από την κατάστασή τους, ανέφερε ο Φίλιπ Άλστον, ο οποίος έχει οριστεί από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών ως Ειδικός Επιτετραμμένος του ΟΗΕ για την Ακραία Φτώχεια και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Η προειδοποίηση του αξιωματούχου του ΟΗΕ θα συμπεριληφθεί σε έκθεσή του, στην οποία αναμένεται ότι θα επικρίνει το αμερικανικό πολιτικό προσωπικό, τις εφαρμοζόμενες πολιτικές αλλά και τις συμπεριφορές στις ΗΠΑ, μετά την πρόσφατη, δεκαπενθήμερη περιοδεία του στις ΗΠΑ, από τους καταυλισμούς των αστέγων στην Καλιφόρνια ως τις μικρές πόλεις του νότου και το κατεστραμμένο από τον πρόσφατο κυκλώνα Μαρία νησί του Πουέρτο Ρίκο.

Στην έκθεσή του—αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα τον Ιούνιο—ο Άλστον, ο οποίος έχει αναλάβει να μελετήσει το φαινόμενο της φτώχειας σε παγκόσμιο επίπεδο για λογαριασμό του ΟΗΕ, θα συμπεριλάβει πολλά από τα συμπεράσματα που παρουσίασε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε στην Ουάσινγκτον.

Η πολύ σοβαρή κατάσταση όσον αφορά τη φτώχεια και την ανισότητα οφείλεται στις αθροιστικές συνέπειες των πολιτικών που εφαρμόστηκαν για χρόνια κι αναμένεται να επιδεινωθούν το προσεχές διάστημα, εξαιτίας των σχεδίων της κυβέρνησης Τραμπ για τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος και τις περικοπές στα προγράμματα πρόνοιας και υγειονομικής περίθαλψης, επισήμανε ο επιτετραμμένος.

Το νομοσχέδιο για τη σαρωτική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, που θα ωφελήσει κατά κύριο λόγο τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους πλουσιότερους Αμερικανούς, πιθανότατα από μόνο του θα οδηγήσει «στην πιο δραματική αύξηση της ανισότητας που μπορεί κανένας να φανταστεί», υπογράμμισε ο Άλστον.

Οι επικείμενες περικοπές στην πρόνοια και στην περίθαλψη παράλληλα θα καταστρέψουν το δίχτυ ασφαλείας για τους φτωχούς, που ήταν ήδη «γεμάτο τρύπες», συμπλήρωσε.

«Εάν οι περικοπές που αναμένονται γίνουν πράγματι», αυτό το δίχτυ ασφαλείας «ουσιαστικά θα κομματιαστεί» και «η ανισότητα θα εκτοξευθεί στα ύψη», εξήγησε ο επιτετραμμένος του ΟΗΕ.

Μια αντανάκλαση της αύξησης της φτώχειας και της ανισότητας, ανέφερε ο Άλστον, είναι η επανεμφάνιση των εντερικών μολύνσεων από νηματώδη, παρασιτικά σκουλήκια στον αμερικανικό Νότο, όπου οι τοπικές αρχές δεν προσφέρουν καθαρό νερό ούτε αποχέτευση κι αναγκάζουν τους πολίτες να πληρώνουν οι ίδιοι για αυτές τις βασικές υπηρεσίες. 

Κουπόνια τροφίμων

Αν και οι στατιστικές δείχνουν ότι το 14% των Αμερικανών ζει στη φτώχεια, υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι στην επισφάλεια, στα όρια της φτώχειας, που ένα ποσοστό πιο κοντά στην πραγματικότητα θα ήταν μάλλον το 20%, επισήμανε ο Άλστον.

Αναφέρθηκε για παράδειγμα σε εργαζομένους της Wal-Mart Stores Inc, μιας από τις μεγαλύτερες αλυσίδες πολυκαταστημάτων στις ΗΠΑ, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να βασίζονται στα κυβερνητικά κουπόνια τροφίμων για να ζουν, διότι δεν μπορούν να επιβιώσουν μόνο με τους μισθούς που βγάζουν παρότι έχουν θέσεις πλήρους απασχόλησης.

Οι ΗΠΑ σήμερα έχουν τον χαμηλότερο δείκτη κοινωνικής κινητικότητας μεταξύ των πλουσίων κρατών, κάτι που σημαίνει ότι «το Αμερικανικό Όνειρο μετατρέπεται ταχύτατα στην Αμερικανική Αυταπάτη», συμπλήρωσε.

«Ένα παιδί που γεννιέται στη φτώχεια δεν έχει σχεδόν καμιά πιθανότητα να ξεφύγει από τη φτώχεια στις σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες», είπε ο Φίλιπ Άλστον.

Τα φτωχά παιδιά έχουν ελάχιστη ή καμία πρόσβαση σε ποιοτική διατροφή για να αναπτυχθούν, στο σύστημα υγείας, ή σε μια αξιοπρεπή εκπαίδευση, παράγοντες που αποτελούν όλοι κλειδιά για να ξεπεράσουν τη φτώχεια, συνέχισε ο ίδιος.

«Οι τρέχουσες τάσεις στις ΗΠΑ στην πραγματικότητα υπονομεύουν τη δημοκρατία», προειδοποίησε ο επιτετραμμένος. «Οι φτωχοί δεν έχουν καμιά πιθανότητα να ακουστούν οι φωνές τους, καμιά πιθανότητα να επηρεάσουν την πολιτική που χαράσσεται».

Οι φτωχότεροι Αμερικανοί συχνά βρίσκονται στη φυλακή, στερούνται το δικαίωμα ψήφου επειδή έχουν ποινικό μητρώο, ή δυσκολεύονται να πάνε στα εκλογικά κέντρα, εν μέσω ορισμένων συνειδητών προσπαθειών για την αποτροπή της συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες και ακόμη και την εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους, κάτι που αποτελεί τη βάση για την δημοκρατία, εξήγησε.

Ο Φίλιπ Άλστον είπε ότι έμεινε κατάπληκτος από τις απόψεις που άκουσε σε όλη τη χώρα, με βάση τις οποίες οι πλούσιοι είναι «τολμηροί, αλτρουιστές, σκληρά εργαζόμενοι, αφοσιωμένοι», ενώ οι φτωχοί «χαμένοι, μικροαπατεώνες, άνθρωποι που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το σύστημα». Αυτού του είδους οι κρίσεις, σημείωσε, προωθούνται από πολιτικούς για να δικαιολογηθούν οι περικοπές στις υπηρεσίες πρόνοιας και οι φορολογικές μεταρρυθμίσεις που ευνοούν τους πλουσιότερους.

Η «ποινικοποίηση της φτώχειας», υπογράμμισε ο επιτετραμμένος, 
συμβάλλει στη διαιώνιση ενός φαύλου κύκλου.

Ένα συνηθισμένο σενάριο είναι η επιβολή προστίμου από αστυνομικούς σε έναν άστεγο επειδή κοιμόταν στον δρόμο ή χασομερούσε. Το ποσό του προστίμου αυξάνεται καθώς μένει απλήρωτο, το διογκώνουν προσαυξήσεις και τόκοι. Τελικά ο άνθρωπος στον οποίο επιβλήθηκε καταλήγει στη φυλακή. Χάνει όποια δουλειά πιθανόν είχε κι αποκτά ποινικό μητρώο, κάτι που κάνει ακόμη δυσκολότερο το να βρει δουλειά. Αυτή η πορεία «συχνά επιτείνεται λόγω της ασκούμενης πολιτικής», τόνισε.

Η έκθεση του Φίλιπ Άλστον αναμένεται να θίξει πολλές διαστάσεις της φτώχειας στις ΗΠΑ: η φυλή, το φύλο, ο υψηλός δείκτης φυλακίσεων, τα προβλήματα των βετεράνων και η αποχή των ψηφοφόρων είναι ορισμένες από αυτές, προανήγγειλε ο επιτετραμμένος.

(πηγή ΑΠΕ - ΜΠΕ)
16/12/2018



  ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ   

 Statement on Visit to the USA, by Professor Philip Alston, United Nations Special Rapporteur on extreme poverty and human rights.
 Washington, December 15, 2017