Ο κόσμος του Σουλτάνου.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Ο Τραμπ αποκαλύπτει την μπλόφα του Ερντογάν.
(2) Ας μην θεωρούμε δεδομένη την απαγκίστρωση των ΗΠΑ
από την Συρία.
(3) Θα κλιμακωθεί η ένταση με την Τουρκία. Αναγκαία
μια ολιστική στρατηγική αποτροπής.
Αν και η προεκλογική εκστρατεία για τις αυτοδιοικητικές εκλογές της 31ης Μαρτίου είναι σε εξέλιξη, η καταδίκη δυο καθηγητών, που υπέγραψαν ένα κείμενο για την ειρήνη, όπως και οι απειλές του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς έναν παρουσιαστή της τηλεόρασης ήταν τα δυο γεγονότα που σημάδεψαν την προηγούμενη εβδομάδα.
Ο 79χρονος καθηγητής νευρολογίας Τζεντσάι Γούρσου, πρώην πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου της Τουρκίας και ένας εκ των ιδρυτών της Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (IHD) και του Ιδρύματος για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (IHV), τον Ιανουάριο του 2016 συνυπέγραψε μαζί με ακόμη 2000 ακαδημαϊκούς ένα κείμενο με τίτλο «Δεν είμαστε συνένοχοί σας», που αποκήρυσσε τις επιχειρήσεις εκκαθάρισης των δυνάμεων ασφαλείας στις κουρδικές περιοχές. Είχε δηλώσει επίσης, ως τότε πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου, ότι «ο πόλεμος είναι ένα πρόβλημα της Δημόσιας Υγείας». Οι δικαστές, που πληρώνονται από το Παλάτι, καταδίκασαν τον καθηγητή σε δυο χρόνια και τρεις μήνες φυλάκιση. Έκανε, σύμφωνα με το κακουργιοδικείο, «προπαγάνδα υπέρ μιας τρομοκρατικής οργάνωσης!»
Ο καθηγητής και ο δικηγόρος του διαμαρτυρήθηκαν στην ετυμηγορία διευκρινίζοντας ότι έγιναν παρατυπίες. Ομοίως και η 59χρονη καθηγήτρια ιατροδικαστικής, Σεμπνέ Κορούρ Φιντσαντσί, μια από τους ιδρυτές και νυν πρόεδρος του Ιδρύματος για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που επίσης είχε υπογράψει το συγκεκριμένο κείμενο, καταδικάστηκε σε φυλάκιση δυο ετών και έξι μηνών για «προπαγάνδα υπέρ τρομοκρατικής οργάνωσης». Η κα Φιντσαντσί δήλωσε αμέσως μετά την ανάγνωση της ετυμηγορίας, ότι δεν είναι παρά αθώα και ότι αυτή η καταδίκη είναι μετάλλιο τιμής για εκείνη.
Η τουρκική δικαιοσύνη επέλεξε να δικάσει τον κάθε ένα από τους 2000 και πλέον υπογράφοντες ακαδημαϊκούς ξεχωριστά, προκειμένου να κάμψει το κίνημα αλληλεγγύης προς τους κατηγορούμενους. Τα διάφορα κακουργιοδικεία αποφάσισαν διαφορετικές ποινές για το ίδιο υποτιθέμενο έγκλημα. Βέβαια, το ίδιο το κείμενο, που υπεγράφη, δεν είναι ενοχοποιητικό. Εξαιτίας της ανεπάρκειας του νομικού πλαισίου, τα δικαστήρια δικάζουν και αποφασίζουν αυθαίρετα.
Ο Σουλτάνος Ερντογάν, καθώς πλησιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές, παρουσιάζει σημάδια απομόνωσης και αποδυνάμωσης, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Κινδυνεύει να χάσει δυο μεγάλες πόλεις της χώρας, την Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα, ενώ σε περισσότερες από 100 εκλογικές περιφέρειες στις κουρδικές περιοχές έχουν διοριστεί με διατάγματα διοικητές στην θέση των νόμιμα εκλεγμένων δημάρχων.
Ο Φατίχ Πορτακαλ (μτφ: πορτοκάλι), δημοφιλής παρουσιαστής του τηλεοπτικού καναλιού Fox, που ανήκει στον όμιλο Μέρντοκ, δήλωσε απλά ότι στην Τουρκία «είναι αδύνατον οι πολίτες να διαμαρτυρηθούν στους δρόμους» - δικαίωμα που κατοχυρώνεται στο ισχύον Σύνταγμα. Ο Σουλτάνος απάντησε αμέσως με πολύ έντονο ύφος: «Αυτό το Πορτοκάλι ή αυτό το μανταρίνι ή αυτό το λεμόνι τέλος πάντων, ωθεί τον κόσμο σε επανάσταση. Πρέπει να μάθει τα όριά του. Αλλιώς το έθνος θα του βουλώσει το στόμα!»
Το σύνολο της αντιπολίτευσης και οι ενώσεις των δημοσιογράφων καταδίκασαν τις απειλές του Ερντογάν. Ο Φατίχ Πορτακαλ, από την πλευρά του, επέλεξε «να μην απαντήσει καθόλου». Η κα Μεράλ Αξενέρ, πρόεδρος του Καλού Κόμματος (ΙΥΙ), που διαθέτει 40 έδρες στις 595, επέκρινε τον Ερντογάν λέγοντας ότι «είναι Πρόεδρος όλων των πολιτών και δεν έχει δικαίωμα να απειλεί κανέναν από αυτούς». Εν κατακλείδι, η καταστολή συνεχίζεται στην Τουρκία και η οικονομία εξασθενεί όλο και περισσότερο. Όμως η εξουσία φαίνεται να μην το αντιλαμβάνεται.
Ραγκίπ Ντουράν*
[* Ο δημοσιογράφος Ραγκίπ Ντουράν, με ρεπορτάζ και αναλύσεις,
καταγράφει κάθε Σαββατοκύριακο στο Tvxs.gr, τις εξελίξεις στη Τουρκία.
(Μετάφραση: Νίκος Μίχος)]
23/12/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Ο Τραμπ αποκαλύπτει την μπλόφα του Ερντογάν.
Επί ημέρες ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν προειδοποιούσε ότι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας του είναι έτοιμες ανά πάσα στιγμή να εισβάλουν στη βορειοανατολική Συρία, προκειμένου να αποτρέψουν την ανάδυση, και μάλιστα με αμερικανική στρατιωτική στήριξη, μιας οιονεί κρατικής οντότητας υπό τον έλεγχο των Κούρδων του PYD (αδελφής οργάνωσης του ΡΚΚ). Η απειλή αυτή θεωρήθηκε καταλυτική για την αιφνιδιαστική απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να διατάξει την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από τη βορειοανατολική Συρία, όπου αυτές σταθμεύουν από τα τέλη του 2014.
Ωστόσο, οι περιγραφές της τηλεφωνικής συνομιλίας Τραμπ-Ερντογάν την περασμένη Κυριακή, όπως αυτές διέρρευσαν στον αμερικανικό Τύπο, αποκαλύπτουν ότι ο ένοικος του Λευκού Οίκου πρόσφερε στον ισχυρό άνδρα της Άγκυρας κάτι πολύ περισσότερο από ό,τι ο τελευταίος θα μπορούσε να αποδεχτεί.
Ο Τραμπ αξιοποίησε τις αντιδράσεις της Τουρκίας προκειμένου να υλοποιήσει την παλαιόθεν εκπεφρασμένη επιθυμία του για απόσυρση από τη Συρία, προσπερνώντας (όπως απέδειξε και η παραίτηση του υπουργού Άμυνας Τζέιμς Μάτις) το στρατιωτικό και διπλωματικό επιτελείο του, το οποίο πίεζε προς την κατεύθυνση της επ' αόριστον παραμονής.
Όμως η στρατιωτική επιχείρηση την οποία είχε κατά νου ο Ερντογάν αφορούσε απλώς τον έλεγχο μιας μεθοριακής ζώνης βάθους 10 έως 15 χιλιομέτρων - όχι τον έλεγχο της συνολικής περιοχής ανατολικά του Ευφράτη η οποία ελέγχεται από τους Κούρδους μαχητές και αντιστοιχεί στο ένα τρίτο της συριακής επικράτειας. Κάτι τέτοιο απαιτεί τη δέσμευση πολύ περισσότερων δυνάμεων από τους περίπου 15.000 ισλαμιστές αντάρτες που υποστηρίζει η Τουρκία και έχει ήδη συγκεντρώσει βορείως των συνόρων.
Μια παρατεταμένη και μεγάλης κλίμακας εμπλοκή των τακτικών τουρκικών δυνάμεων στα βάθη της Συρίας δεν είναι αυτό ακριβώς που επιθυμεί ο Ερντογάν καθ' οδόν προς τις κρίσιμες δημοτικές εκλογές του Μαρτίου. Πόσω μάλλον όταν παραμένει ασαφές το κατά πόσον οι αμερικανικές δυνάμεις θα αποσύρουν και τον βαρύ οπλισμό τον οποίο μέχρι και αυτήν τη στιγμή συνεχίζουν να προμηθεύουν στους Κούρδους μαχητές.
Εξού και ο Ερντογάν έσπευσε να στείλει εκ των υστέρων μήνυμα "αυτοσυγκράτησης”, ανακοινώνοντας την αναβολή προς το παρόν της προγραμματισμένης εισβολής.
Το στοίχημα για την Άγκυρα είναι διπλό, διότι εκτός από τη βορειοανατολική Συρία θα πρέπει να έχει στραμμένο το βλέμμα της και στη βορειοδυτική, εφόσον αποτελεί, βάσει και των συμφωνιών που έχουν συναφθεί με τη Ρωσία, τον εγγυητή της ασφάλειας του θύλακα της Ιντλίμπ, όπου έχουν συγκεντρωθεί όσοι αντάρτες εγκατέλειψαν το προηγούμενο διάστημα τις θέσεις τους σε άλλα πεδία των μαχών με τις δυνάμεις του Άσαντ. Από την Ιντλίμπ άλλωστε προέρχονται και οι αντάρτες που το τελευταίο διάστημα μεταφέρθηκαν στα σύνορα της Τουρκίας με τη Ροτζάβα.
Υπενθυμίζεται ότι ο έλεγχος της Ιντλίμπ από φίλιες δυνάμεις είναι ακριβώς το στοιχείο που επιτρέπει στην Τουρκία να παρίσταται, παρά την ουσιαστική επικράτηση του Άσαντ, στο τραπέζι όσων διαπραγματεύονται την "επόμενη μέρα” της Συρίας. Από την άλλη πλευρά, το τουρκικό αυτό αποτύπωμα γίνεται ανεκτό από τη Δαμασκό, που δεν πρόκειται να παραιτηθεί από τη φιλοδοξία ανάκτησης του συνόλου της συριακής επικράτειας, μόνο και μόνο λόγω των περιπλοκών που δημιουργούσε η αμερικανική παρουσία στα βορειοανατολικά και αντίστοιχα η προσπάθεια της Μόσχας να ρυμουλκήσει την Άγκυρα σε μια κατεύθυνση ρήξης με τις ΗΠΑ.
Ο συριακός τακτικός στρατός είναι κατεξοχήν η δύναμη που έχει τη δυνατότητα να καλύψει γρήγορα το κενό που θα δημιουργηθεί πέραν του Ευφράτη – ιδίως με τη ρωσική αεροπορική κάλυψη, καθώς η ανακοίνωση του τερματισμού και των αεροπορικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ απομακρύνει τον κίνδυνο "ατυχήματος”. Την ίδια ώρα, η ρωσική διπλωματία επιχειρεί, χωρίς ουσιαστική πρόοδο μέχρι στιγμής, να διαμορφώσει όρους συμβιβασμού του PYD με την κεντρική εξουσία της Δαμασκού.
Ο ρυθμός και η κατεύθυνση της αμερικανικής αποχώρησης θα κρίνει πολλά: αν αυτή ξεκινήσει από τα νότια, λ.χ. την περιοχή της Ντέιρ Εζόρ, οι συριακές και ρωσικές δυνάμεις θα έχουν το πλεονέκτημα. Αν, πάλι, η αποχώρηση ξεκινήσει από τα βόρεια, τα "νεο-οθωμανικά” σχέδια της Τουρκίας θα έχουν περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας.
Κώστας Ράπτης
23/12/2018
2.
Ας μην θεωρούμε δεδομένη την απαγκίστρωση των ΗΠΑ
από την Συρία.
Τα αδιέξοδα της Τουρκίας και η ένταση στα Δυτικά Βαλκάνια.
Ο καθηγητής γεωπολιτικής στην Σχολή Εθνικής Άμυνας Γιώργος Φίλης , μιλώντας στον 98.4 , εκτίμησε ότι δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η απαγκίστρωση των ΗΠΑ από την Συρία και το άδειασμα των Κούρδων, πα΄ρα τις δηλώσεις Τράμπ για αποχώρηση των αμερικανών πεζοναυτών. Αυτό ίσως αποδειχθεί και η "θανάσιμη παγίδα" για την Τουρκία στην Συρία.
Ο Γ.Φίλης , μίλησε ακόμη για την αυξανόμενη ένταση στα Βαλκάνια, υποστηρίζοντας ότι ενδεχομένως να βρισκόμαστε στο προοίμιο της έναρξης μιας νέας μετωπικής Ρωσίας και ΗΠΑ , με ότι συνεπάγεται αυτό για τους εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς στα Βαλκάνια.
https://www.youtube.com/watch?v=htRNPPb51vU
20/12/2018
3.
Θα κλιμακωθεί η ένταση με την Τουρκία.
Αναγκαία μια ολιστική στρατηγική αποτροπής.
Η απαγκίστρωση των ΗΠΑ από την Συρία και η ταυτόχρονη ένταση των προκλήσεων της Τουρκίας και στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, αποδεικνύει κατά τον καθηγητή γεωπολιτικής στην Σχολή Ευελπίδων, Κωνσταντίνο Γρίβα, ότι αποδυναμώνει το επιχείρημα , ότι μεγάλοι παίκτες ισχύος θα προστατέψουν Ελλάδα και Κύπρο , αν αυτές ταυτιστούν απόλυτα μαζί τους, όπως είπε στον 98.4 . Κατά τον ίδιο τον κ. Γρίβα, επειδή μαθηματικά μια κορύφωση της σύγκρουσης με την Τουρκία με οποιοδήποτε τρόπο, είναι αναπόφευκτη σταδιακά , αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα για να ληφθεί σοβαρά υπόψη από την άλλη πλευρά , ότι τυχόν υπέρβαση της κόκκινης γραμμής θα σημαίνει απρόβλεπτες εξελίξεις για όλους, είναι μια ολιστική στρατηγική αποτροπής όχι μόνο προς Ανατολάς, αλλά σε όλο το εύρος των εθνικών συμφερόντων της χώρας.
21/12/2018