Σχέδιο αφελληνισμού της Β. Ηπείρου - Ο Ε. Ράμα ωθεί σε κρίση τις ελληνοαλβανικές σχέσεις.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Ο Ράμα αρπάζει 1.377.000 στρέμματα από Βορειοηπειρώτες.
(2) Τα Πρωτόκολλα και οι Συμφωνίες που καθορίζουν
τα Ελληνοαλβανικά Σύνορα!
(3) Αυτές είναι οι περιουσίες που υφαρπάζει το αλβανικό κράτος
στην Χιμάρα με την ΥΑ708/2018 (εικόνες).
(4) Ελλάδα και Αλβανία ενώπιον μεγάλης κρίσης:
Ο αδύναμος κρίκος, μία «οιονεί εχθρική χώρα».
(5)Τα Βαλκάνια χωρίς πυξίδα,σε αναζωπύρωση εντάσεων.
Η Τουρκία αναζητά διέξοδο σε όλα της τα ανοιχτά μέτωπα.
(6)Στο κόκκινο η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία
- Ενδείξεις ότι επιδιώκουν την εκδίωξή της.
(3) Αυτές είναι οι περιουσίες που υφαρπάζει το αλβανικό κράτος
στην Χιμάρα με την ΥΑ708/2018 (εικόνες).
(4) Ελλάδα και Αλβανία ενώπιον μεγάλης κρίσης:
Ο αδύναμος κρίκος, μία «οιονεί εχθρική χώρα».
(5)Τα Βαλκάνια χωρίς πυξίδα,σε αναζωπύρωση εντάσεων.
Η Τουρκία αναζητά διέξοδο σε όλα της τα ανοιχτά μέτωπα.
(6)Στο κόκκινο η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία
- Ενδείξεις ότι επιδιώκουν την εκδίωξή της.
Σχέδιο αφελληνισμού της Β. Ηπείρου
- Ο Ε. Ράμα ωθεί σε κρίση τις ελληνοαλβανικές σχέσεις.
Αποφασισμένος να εξωθήσει στα όριά τους τις ελληνοαλβανικές σχέσεις,τροφοδοτώντας τον εθνικισμό, τον ανθελληνισμό και την στοχοποίηση της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας είναι ο Έντι Ράμα και μόλις λίγες εβδομάδες μετά το επεισόδιο των Βουλιαράτων και το κλίμα εκφοβισμού και τρομοκράτησης των μειονοτικών, βάζει σε εφαρμογή το τελικό σχέδιο για τον αφελληνισμό της Βόρειας Ηπείρου, με την υφαρπαγή ελληνικών περιουσιών.
Ο τελευταίος σημαντικός δεσμός της γηγενούς ελληνικής μειονότητας στη Βόρεια Ήπειρο είναι η γη και οι περιουσίες της και κάθε προσπάθεια με στόχο να υπονομευθεί αυτός ο δεσμός, αποτελεί ουσιαστικά στοιχείο «εθνοκάθαρσης», καθώς οδηγεί εκβιαστικά σε εκδίωξη του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού από τις πατρογονικές εστίες του...
Οι ελληνικές περιουσίες που αποτελούν επενδυτικά «φιλέτα» ειδικά στην περιοχή της Χιμάρας η οποία έχει βρεθεί ήδη από την περίοδο των κυβερνήσεων Μπερίσα στο στόχαστρο των διαπλεκόμενων με την πολιτική εξουσία επιχειρηματιών, τώρα απειλούνται με κρατικοποίηση βάσει της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου της 21ης Νοεμβρίου.
Συγχρόνως η δρομολόγηση της κατάργησης του νόμου 7501 του 1991 που αποτέλεσε τη βάση για την διανομή της γης, μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος Χότζα που είχε κρατικοποιήσει κάθε ατομική περιουσία στρέφεται κυρίως εναντίον των ομογενών. Ο νόμος 7501 αποτελεί το βασικό «χαρτί» με το οποίο οι ομογενείς πήραν τίτλους ιδιοκτησίας η διεκδικούν τίτλους ιδιοκτησίας για τις πατρογονικές περιουσίες τους και πάντως αποτελεί την τελευταία ίσως «άμυνα» που διαθέτουν έναντι των οργανωμένων κυκλωμάτων καταπατητών, που έχουν υψηλή στήριξη και προστασία από τα Τίρανα.
Η επιλογή του Αλβανού πρωθυπουργού Ε. Ράμα, ο οποίος σημειωτέων πραγματοποίησε αυτή την εβδομάδα επίσκεψη αστραπή στην Τουρκία όπου σύμφωνα με πληροφορίες συναντήθηκε με τον Τ. Ερντογάν, να κλιμακώσει την αντιπαράθεση με την Ελλάδα προκάλεσε την εντονότατη αντίδραση του Ελληνικού ΥΠΕΞ:
«Η απόφαση αυτή είναι αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρωπίνων, αλλά και σε αλβανικές δικαστικές αποφάσεις. Τόσο αυτή όσο και το δρομολογούμενο προς ψήφιση συναφές νομοσχέδιο, οδηγούν σε κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας της ελληνικής γηγενούς μειονότητας στην Αλβανία. Παρόμοιες ενέργειες δεν συνάδουν με τις διακηρυγμένες ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Αλβανίας και είναι αντίθετες στις σχετικές υποχρεώσεις της. Καλούμε την αλβανική κυβέρνηση να ανακαλέσει τη συγκεκριμένη απόφαση και να επανεξετάσει το νόμο, μεριμνώντας ώστε να αποδοθούν άμεσα τίτλοι ιδιοκτησίας σε όλους ανεξαιρέτως τους νόμιμους ιδιοκτήτες».
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της η ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας ενώ η απόφαση κάνει λόγο για «κρατικές περιουσίες», από τους υπάρχοντες χάρτες και στοιχεία είναι σαφές ότι πρόκειται περί ιδιωτικών περιουσιών και σε «σύνολο 46 τεμαχίων συνολικής εκτάσεως 1.614 εκταρίων, τα 41 τεμάχια έκτασης 1.377 εκταρίων βρίσκονται σε Δήμο Χιμάρας και μόνο 5 τεμάχια έκτασης 237 εκταρίων βρίσκονται σε Αυλώνα και Εξαμίλια. Οι εκτάσεις που σφετερίζεται το Υπουργείο Τουρισμού με σκοπό την εκχώρησή τους έναντι ενός ευρώ, ανήκουν σε Έλληνες, Χριστιανούς Ορθόδοξους κατοίκους του Δήμου Χιμάρας».
Σύμφωνα με τη υπουργική απόφαση περιέρχονται
στην κυριότητα του αλβανικού υπουργείου Τουρισμού:
•92,46 εκτάρια σε Δρυμάδες (και Γκιλεκάτες)
•78,87 εκτάρια σε Βούνο
•62,77 εκτάρια σε Χιμάρα (μεταξύ άλλων 34,66 σε Λειβάδι, 4,97 σε Ποτάμι, 2, 76 σε Φιλικούρι)
•60,1 εκτάρια σε Παλέρμο
•4,48 εκτάρια σε Πικέρνι
•24,48 εκτάρια σε Λούκοβο
•46,46 εκτάρια σε Άγιο Βασίλη
•99,3 εκτάρια σε Νίβιτσα
Όπως επισημαίνει η ΟΜΟΝΟΙΑ «όλα τα τεμάχια που κρατικοποιούνται ανήκουν σε νόμιμους ιδιοκτήτες σύμφωνα με πιστοποιητικά από τα Αρχεία του Αλβανικού Κράτους και τίτλους που εδόθησαν τη δεκαετία του 1990, αλλά και τίτλους που εδόθησαν προς άγραν ψήφων Χιμαριωτών κατά τα τελευταία 5 χρόνια της διακυβέρνησης Ράμα».
Όμως και το υπό ψήφιση Νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί στην Αλβανική βουλή και θα ψηφισθεί μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου στοχεύει τις ελληνικές περιουσίες. Το Νομοσχέδιο αυτό προβλέπει ότι στις γεωργικές εκτάσεις που είχαν διανεμηθεί προς χρήση σε αγρότες και για τις οποίες οι κάτοικοι έχουν υποβάλει τα δικαιολογητικά στο Υποθηκοφυλακείο, προκειμένου να τους αποδοθεί η κυριότητα "δεν πρέπει να υπάρχουν σε αυτά παράνομες κατασκευές" και "δεν πρέπει να ανήκουν στα οικόπεδα που με τον Νόμο υπ' αρ. 55/2015 έχουν χαρακτηρισθεί στρατηγικές επενδύσεις".
Για τις συγκεκριμένες εκτάσεις το Αλβανικό Κράτος δεν προχώρησε ποτέ σε έκδοση αδειών οικοδομήσεως, καθιστώντας την παράτυπη ανέγερση κτισμάτων μονόδρομο για τους κατοίκους, αλλά τώρα συνιστά λόγο για την κρατικοποίηση τους…
Αίσθηση προκαλεί και το γεγονός ότι η κίνηση αυτή του Έντι Ράμα αποτελεί και εμπαιγμό καθώς υποτίθεται ότι ο ίδιος και η κυβέρνηση του βρισκόταν σε συνομιλίες και διαβούλευση για την επίλυση του περιουσιακού ζητήματος με την Ελληνική Κυβέρνηση, τους κατοίκους της περιοχής, τους Τιμαριώτες της Αμερικής, και με την Ε.Ε.
Οι ομογενείς της Χιμάρας προειδοποιούν ότι ο «Έντι Ράμα μπροστά στα σχέδια του για άμεσο και παράνομο πλουτισμό του ιδίου και των “συνεργατών” του, θα βρει εμπόδιο εμάς τους ίδιους, το ένδικο αγώνα μας και τις συνεχείς και επίμονες κινητοποιήσεις μας».
Όμως η συστηματική πολιτική αφελληνισμού της Βορείου Ηπείρου δεν αφορά μόνο τους Χιμαριώτες. Αποτελεί πραγματική πρόκληση για την Ελλάδα η οποία έχει τα «όπλα» να αντιμετωπίζει και να αποκρούσει αυτές τις επικίνδυνες και αποσταθεροποιητικές για την περιοχή πρακτικές. Αρκεί να θελήσει να τις χρησιμοποιήσει...
Του Νίκου Μελέτη
12/12/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Ο Ράμα αρπάζει 1.377.000 στρέμματα από Βορειοηπειρώτες.
Ο Ράμα αρπάζει 1.377.000 στρέμματα από Βορειοηπειρώτες.
Ο ανθελληνισμός στην Αλβανία θάλλει, ειδικά μετά την εκτέλεση του ομογενούς Κωνσταντίνου Κατσίφα. Η κατάσταση χαρακτηρίζεται έκρυθμη. Πρόσφατα, ο πρώην πρωθυπουργός της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα πρότεινε να απαγορευτούν οι επετειακές εκδηλώσεις κατά την 28η Οκτωβρίου στους Βουλιαράτες. Δημοσιεύματα στα αλβανικά ΜΜΕ παρουσιάζουν τον Κωνσταντίνο Κατσίφα ως τρομοκράτη, όμοιο με τους ισλαμιστές τρομοκράτες.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, με απόφαση του πρωθυπουργού Έντι Ράμα και τη σύμφωνη γνώμη του Υπουργικού Συμβουλίου, περνάνε στα χέρια του κράτους 46 αγροτεμάχια (τα 41 εκ των οποίων στη Χειμάρρα) συνολικής έκτασης 1.377.000 στρεμμάτων, τα οποία ανήκουν σε Έλληνες.
Η απόφαση που φέρει την υπογραφή του Αλβανού πρωθυπουργού έχει ημερομηνία 21 Νοεμβρίου 2018. Το χρόνιο πρόβλημα της μη παροχής από το αλβανικό κράτος τίτλων ιδιοκτησίας στους Έλληνες ιδιοκτήτες στην περιοχή της Χειμάρρας έδωσε τη δυνατότητα στην αλβανική κυβέρνηση να χαρακτηρίσει όλες αυτές τις εκτάσεις δημόσιες. Υπουργοί και συνεργάτες του Έντι Ράμα, ο οποίος τα τελευταία χρόνια κυβερνά την Αλβανία, έχουν εμπλακεί σε δραστηριότητες προστασίας της αλβανικής μαφίας και των κυκλωμάτων καλλιέργειας και διακίνησης ναρκωτικών. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ίδιοι αυτοί πολιτικοί και τα ίδια κυκλώματα πρωτοστατούν στην καλλιέργεια του εθνικισμού και, ειδικότερα, του ανθελληνισμού.
Αν και ο Έντι Ράμα εισήλθε στην πολιτική ως ριζοσπάστης εκσυγχρονιστής και ευρωπαϊστής, αποδείχθηκε αντάξιος συνεχιστής των χειρότερων παραδόσεων της αλβανικής πολιτικής. Αναφορικά με τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, εμφανιζόταν πρόθυμος να συμπράξει για τη λύση όλων των εκκρεμοτήτων με την Ελλάδα. Οι πράξεις του, όμως, υποδηλώνουν το αντίθετο. Πέρυσι, ξεκίνησε τις κατεδαφίσεις επιχειρήσεων που διατηρούσαν Βορειοηπειρώτες στη Χειμάρρα.
Παρότι το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αυλώνος αποφάσισε το πάγωμα του επίμαχου σχεδίου ανάπλασης της πόλης, ο Έντι Ράμα προσωπικά διέταξε να προχωρήσουν οι κατεδαφίσεις. Στο στόχαστρο βρέθηκε το πιο δυναμικό κομμάτι της ελληνικής μειονότητας, αυτοί που διατηρούν επιχειρήσεις στη Χειμάρα και μέσω αυτών συντηρούν την εκεί παρουσία της ελληνικής μειονότητας. Είναι κοινό μυστικό ότι σκοπός του αλβανικού πολιτικού συστήματος είναι να εξωθήσει τους Βορειοηπειρώτες να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες τους και να καταφύγουν στην Ελλάδα.
Το σχέδιο χαμηλής έντασης εθνοκάθαρσης της ελληνικής μειονότητας περιλαμβάνει και την αρπαγή ελληνικών περιουσιών από Αλβανούς που έρχονται από άλλες περιοχές και εμφανίζουν δύο ψευδομάρτυρες και ψεύτικους «τίτλους» που ανάγονται στην οθωμανική περίοδο. Πρόκειται πια για βιομηχανία, η οποία, όχι μόνο, γίνεται ανεκτή, αλλά και προωθείται ξεδιάντροπα από το αλβανικό κράτος.
Αποτελεσματική πρακτική
Η πρακτική αυτή, πάντως, δείχνει να φέρνει αποτέλεσμα. Αρκετοί πια Βορειοηπειρώτες, που έχουν εγκατασταθεί στην Ελλάδα, αναγκάζονται να ξεπουλήσουν όσο-όσο πατρογονικές περιουσίες, φοβούμενοι ότι θα τους τις αρπάξουν, αφού δεν μπορούν να τις προστατεύσουν. Το φαινόμενο αυτό αναμένεται να προσλάβει ακόμα μεγαλύτερη έκταση τα επόμενα χρόνια που αυτές οι περιουσίες θα περάσουν στα χέρια της νεότερης γενιάς, η οποία έχει γεννηθεί στην Ελλάδα και δεν έχει ισχυρούς δεσμούς με τη Βόρειο Ήπειρο.
Η μη γνώση της γλώσσας από τα παιδιά των Βορειοηπειρωτών που μεγαλώνουν στην Ελλάδα, η όλο και μεγαλύτερη εγκατάλειψη των αγροτικών και ορεινών περιοχών, που καθιστά όχι και τόσο δελεαστική πλέον την επιστροφή, έστω και για ολιγοήμερες διακοπές, αποτελεί τη μεγαλύτερη παγίδα και τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τον βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί και η πρόσφατη ανακοίνωση του αλβανικού υπουργείου Εξωτερικών, με την οποία επιρρίπτει ευθύνες στην ελληνική Πολιτεία για «εγκληματική ενέργεια» εναντίον Αλβανού στην Καβάλα. Πρόκειται για ανακοίνωση που αποδεικνύει ότι στα Τίρανα ο ανθελληνισμός αποτελεί «πολιτική επένδυση». Όπως διαπιστώθηκε, ο θάνατος του νεαρού Αλβανού ήταν ατύχημα. Καθώς έδειχνε ένα όπλο σε φίλο του επίσης Αλβανό αυτό εκπυρσοκρότησε.
Η Νεφέλη Λυγερού είναι δημοσιογράφος στο Πρώτο Θέμα και στην ΕΡΤ. Στο παρελθόν έχει εργαστεί στην εφημερίδα Επενδυτή, στο περιοδικό Επίκαιρα, στο περιοδικό Κάπα της Καθημερινής και στον Real FM. Πτυχίο κοινωνιολογίας από το Πάντειο πανεπιστήμιο. Δύο μεταπτυχιακά από το πανεπιστήμιο του Λονδίνου και από το πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης στην Επικοινωνία, στη Δημοσιογραφία και σε Film and TV Studies.
12 Δεκεμβρίου 2018
2.
Τα Πρωτόκολλα και οι Συμφωνίες
που καθορίζουν τα Ελληνοαλβανικά Σύνορα!
Διαβάζουμε και ακούμε το τελευταίο χρονικό διάστημα, δημόσιες δηλώσεις του πρόσφατα παραιτηθέντος Υπουργού Εξωτερικών, για εθνικά θέματα που άπτονται της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ της χώρας. Θέματα τα οποία πρέπει να συζητούνται ΜΟΝΟ στα δημοκρατικά θεσμοθετημένα όργανα της Πολιτείας και όχι δημόσια,δηλώνοντας: «Ο στρατός αρνείται να αναγνωρίσει τα σύνορα Ελλάδας-Αλβανίας. Ο στρατός πρέπει να κάνει κάποιες ενέργειες για να εκφραστεί η αναγνώριση των συνόρων και δεν τις κάνει…Υπάρχουν δυνάμεις στην Ελλάδα που δεν αναγνωρίζουν το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, των Παρισίων, οι οποίοι ανατρέχουν σε πρωτόκολλα του 1914, όπως είναι αυτό της Κέρκυρας, το οποίο δεν είναι νομικώς ζωντανό».
Η δήλωση του Πρώην Υπουργού Εξωτερικών παρουσιάζει ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας δεν υφίστανται πολιτικό έλεγχο και ότι προβαίνουν σε ενέργειες που υπερβαίνουν τις συνταγματικές αρμοδιότητές τους. Δήλωση έντονα υπονομευτική και δυσφημιστική για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας.
Επίσης εκτιμώ, με όλο τον σεβασμό προς τον θεσμό του Υπουργού Εξωτερικών, ότι είναι τελείως ρηχή, επιφανειακή, ιδεοληπτική και αυθαίρετη η επιχειρούμενη από την πλευρά του ερμηνεία των Διεθνών Συνθηκών και Πρωτοκόλλων, που αφορούν το Εθνικό θέμα της Βορείου Ηπείρου και της εκεί Ελληνικής Μειονότητας. Ερμηνεία που είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιηθεί ανάλογα από τους ενδιαφερόμενους γείτονες στο απώτερο μέλλον, διότι γίνεται από Πρώην Υπουργό Εξωτερικών της χώρας.
Επιπλέον όλοι πρέπει να γνωρίζουν ότι η ΑΠΟΣΤΟΛΗ των Ένοπλων Δυνάμεων είναι η προστασία της εδαφικής ακεραιότητας, της εθνικής ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της χώρας, εναντίον οποιασδήποτε επίθεσης η απειλής καθώς και η υποστήριξη των Εθνικών Συμφερόντων, όπως καθορίζονται στην Πολιτική Εθνική Άμυνα.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις υλοποιούν τους στόχους της Πολίτικης Εθνικής Άμυνας, εφαρμόζοντας μια συνεχώς επικαιροποιημένη στρατηγική εθνικής ασφάλειας και άμυνας, ακρογωνιαίος λίθος της οποίας είναι η προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, ο σεβασμός των ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ και ΣΥΝΘΗΚΩΝ, η τήρηση του διεθνούς δικαίου και η ειρηνική επίλυση των διαφόρων.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας είναι προσηλωμένες στην ΑΠΟΣΤΟΛΗ τους και ΜΟΝΟ και είναι φρόνιμο να αποφεύγονται υπονοούμενα και κατηγορίες... για να καλύψουμε προσωπικές πικρίες και κομματικές διαμάχες... Όμως είναι εθνικά ωφέλιμο να γνωρίζουν, χρονικά, οι Έλληνες, την εξέλιξη του παραμελημένου Βορειοηπειρωτικού ζητήματος.
Η Βόρειος Ήπειρος απελευθερώθηκε από τον τουρκικό ζυγό το 1913 μαζί με την υπόλοιποι Ήπειρο. Δυστυχώς όμως οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής αυτής παρασύρθηκαν από την Ιταλία και Αυστροουγγαρία και ίδρυσαν το ανύπαρκτο μέχρι τότε αλβανικό κράτος, στο οποίο προσαρτήθηκε με το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (17 Δεκ. 913), ολόκληρος η Βόρειος Ήπειρος. Η απόφαση αυτὴ γνωστοποιήθηκε στην ελληνικὴ κυβέρνηση στις 13 Φεβρουαρίου 1914. Στην ίδια απόφαση περιλαμβανόταν και η κατακύρωση στην Ελλάδα των νήσων του Αιγαίου (πλὴν Ίμβρου και Τενέδου) με την προϋπόθεση να αποχωρήσουν τα ελληνικὰ στρατεύματα από την Βόρειο Ήπειρο.
Με βάση τη Συνθήκη Ειρήνης του Λονδίνου, της 30ης Μαΐου του 1913, ανατέθηκε στις Μεγάλες Δυνάμεις η ρύθμιση των συνόρων της Αλβανίας και στις 29 Ιουλίου του ίδιου χρόνου, η πρεσβευτική συνδιάσκεψη κατέληξε με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου στην ανακήρυξη της Αλβανίας σε ανεξάρτητο κράτος, χωρίς όμως να καθορίσει τα όριά της. Συγκροτήθηκε επιτροπή από αντιπροσώπους των έξι Μεγάλων Δυνάμεων για ρύθμιση των συνόρων της.
Για την συγκρότηση του νεοσύστατου κράτους της Αλβανίας, οι εκπρόσωποι των "Μεγάλων Δυνάμεων" δεν έλαβαν υπόψη τους για ευνόητους λόγους, την εθνική ταυτότητα του ντόπιου πληθυσμού, αλλά μόνο τη γλωσσική σύνθεση, με αποτέλεσμα περιοχές που κατοικούνταν από Έλληνες βλάχοφωνους, αλβανόφωνους κλπ. να δοθούν στο μελλοντικό Αλβανικό κράτος. Στο πλευρό της Ιταλίας και της Αυστροουγγαρίας και σε βάρος της χώρας μας, τάχθηκε και η Ρουμανία, ο πρεσβευτής της οποίας ζήτησε από τη Συνδιάσκεψη «... όπως πάσαι αι μεταξύ Ιωαννίνων, Μετσόβου, Γρεβενών, του όρους Γράμμου και Κορυτσάς χώρες, συσσωματωθούν μετά της Αλβανίας...». Τις θέσεις αυτές υποστήριξαν επίσης η Τουρκία και η Βουλγαρία...
Την ίδια περίοδο, μεγάλα συλλαλητήρια έγιναν σ' όλες τις μεγάλες πόλεις της Βορείου Ηπείρου για ένωση με την Ελλάδα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Πολλά μέλη της Διεθνούς Επιτροπής, εξέφραζαν την αγανάκτησή τους για τη συμπεριφορά και τις επιδιώξεις των εκπροσώπων της Ιταλίας και της Αυστροουγγαρίας, οι οποίοι είχαν αποφασίσει να δημιουργήσουν μια «μεγάλη» (για τα δεδομένα του 1913) Αλβανία. Ο Άγγλος συνταγματάρχης Murray, στις 25/11/1913 στην Κορυτσά, είπε προς τα μέλη της Επιτροπής, αγανακτισμένος και αηδιασμένος απ' όσα συνέβαιναν: «Δεν θέλω να γελοιοποιήσω τους κυρίους της Διεθνούς Επιτροπής, γιατί το σφάλμα δεν ήταν δικό τους αλλά των Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες τους έφεραν σε τόσο δύσκολη κατάσταση».
Στις 27/11/1913,η επιτροπή συνεδριάζει για τελευταία φορά στο Αργυροκάστρου, εν μέσω επεισοδίων και αποχώρησε για την Φλωρεντία, όπου και υπογράφει το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας στις 17/12/1913 , που καθόριζε τα σύνορα (όριο γραμμή) μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας.
Εκεί, οι εκπρόσωποι της Γαλλίας και της Ρωσίας, οι οποίοι είχαν πειστεί για την τεράστια αδικία σε βάρος της Ελλάδας αντέδρασαν έντονα. Όμως, η επιμονή της Αυστροουγγαρίας και της Ιταλίας με τη συνδρομή της Γερμανίας και η ανοχή της Μεγάλης Βρετανίας, είχαν σαν αποτέλεσμα να υπογραφεί το περιβόητο Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας.
Με το Πρωτόκολλο αυτό της Φλωρεντίας της 17/12/1913, οι Βόρειες περιοχές της Ηπείρου μετονομάστηκαν «Νότιος Αλβανία», οι δε Έλληνες Ηπειρώτες «Ελληνική Μειονότητα». Αξίζει να επισημάνουμε ότι την εγκληματική αυτή απόφαση των Μ. Δυνάμεων κατεδίκασε και ο ίδιος ο – τότε πρεσβευτής της Γερμανίας – Πρίγκηπας Λιχνόβσκι και μέλος της Πρεσβευτικής Διάσκεψης του Λονδίνου, ο οποίος στα απομνημονεύματά του, που δημοσιεύτηκαν το 1918, μεταξύ των άλλων αναφέρει και τα εξής: «Εις το μεγαλύτερο μέρος της Αλβανίας ο πολιτισμός είναι ελληνικής προελεύσεως. Εις το νότιο τμήμα της χώρας (Β. Ήπειρος), αι πόλεις είναι απολύτως ελληνικαί. Η προσάρτησις συνεπώς των «Αλβανών» τούτων, κατά το πλείστον Ορθοδόξων ή μουσουλμάνων εις την Ελλάδα ήτο η καλυτέρα και φυσικοτέρα λύσις».
Οι κάτοικοι όμως της Βορείου Ἠπείρου ποτὲ δεν αποδέχτηκαν το επαίσχυντο αυτό πρωτόκολλο. Έτσι στις 17 Φεβρουαρίου 1914 οι Μητροπολίτες Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος και Κονίτσης Σπυρίδων συγκάλεσαν στο Αργυροκάστρο πανηπειρωτικὴ συνέλευση και ανακήρυξαν την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου. Τότε σχηματίστηκε η πρώτη κυβέρνηση με πρωθυπουργὸ τον Γεώργιο Χρηστάκη Ζωγράφο.
Αλβανικές δυνάμεις με επικεφαλείς Ολλανδούς αξιωματικούς επιτίθενται για να διαλύσουν την νεοσύστατη πολιτεία. Ήταν τόσο ζωντανὸ το αγωνιστικὸ φρόνημα των Βορειοηπειρωτών, ώστε σε τρεις μήνες οι αλβανικὲς δυνάμεις νικήθηκαν κατὰ κράτος και απομακρύνθηκαν από τα ελληνικά εδάφη της Βορείου Ηπείρου.
Στις 17 Μαΐου 1914 υπογράφεται το πρωτόκολλο της Κέρκυρας με το οποίο αναγνωρίστηκε η ελληνικότητα και η αυτονομία της Βορείου Ηπείρου και παραχωρούνται στους Βορειοηπειρώτες συγκεκριμένα διοικητικά, θρησκευτικὰ και εκπαιδευτικά δικαιώματα, ελευθερία γλώσσας και άλλες μεταβατικής φύσεως ρυθμίσεις. Πρόκειται για ένα πρωτοποριακὸ για την εποχή του κείμενο στον τομέα των συλλογικών δικαιωμάτων.
Με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας ,τερματίστηκαν οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ αλβανικής χωροφυλακής-ατάκτων και Βορειοηπειρωτών (Ιερών Λόχων). Η κυβέρνηση της Β. Ηπείρου αξίωνε να εγκριθούν και να εγγυηθούν για το Πρωτόκολλο οι Μεγάλες Δυνάμεις. Τελικά στις 1 Ιουνίου οι πρεσβευτές των έξι Μεγάλων Δυνάμεων, στην Αθήνα, ανακοίνωσαν στον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών ότι οι κυβερνήσεις τους επικύρωσαν αυτή την συμφωνία και λίγες μέρες αργότερα η αλβανική κυβέρνηση αποδέχτηκε τελικά την συμφωνία και απέδωσε το επίσημο έγγραφο του πρωτοκόλλου στις 23 Ιουνίου 1914 στην αυτόνομη κυβέρνηση. Λίγες μέρες αργότερα η αποδοχή της συμφωνίας ανακοινώθηκε στην Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου.
Προτού όμως τεθεί το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας σε εφαρμογή, κηρύχθηκε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας δεν αναιρέθηκε ποτέ από κάποια μεταγενέστερη συνθήκη. Κάποιοι ισχυρίζονται πως δεν έχει πλέον ισχύ. Η ισχύς μίας διεθνούς συμφωνίας πηγάζει όχι τόσο από το αν είναι νέα ή παλαιά, αλλά από την αποφασιστικότητα, την θέληση και την ισχύ για να επιβληθεί η εφαρμογή της. Παράδειγμα, το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας είναι του έτους 1913 και το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας του έτους 1914. 5 μήνες χωρίζουν το ένα από το άλλο. Το πρώτο βρίσκεται σε πλήρη ισχύ, το δεύτερο όμως όχι.
Στις 28 Ιουνίου 1914 δολοφονείται στο Σαράγιεβο ο διάδοχος του Αυστριακού θρόνου Αρχιδούκας Φερδινάνδος και η σύζυγός του. Η Αυστρία κατηγορεί ως υπεύθυνη την Σερβία και της κηρύσσει τον πόλεμο. Είναι η έναρξη του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό αλλάζει ριζικά τα πάντα. Τον Οκτώβριο του 1914 οι Μεγάλες Δυνάμεις με την ανοχή της Ιταλίας έδωσαν εντολὴ στην Ελλάδα να ανακαταλάβει και στρατιωτικὰ τη Βόρειο Ήπειρο. Αυτὸ έγινε για δύο λόγους: Πρώτον για την εκεί επιβολὴ της τάξεως και δεύτερον για να έχουν την Ελλάδα με το μέρος τους στον πόλεμο. Έτσι τον Οκτώβριο του 1914 τα ελληνικὰ στρατεύματα επανήλθαν στη Βόρειο Ήπειρο και έμειναν εκεί μέχρι το καλοκαίρι του 1916.
Τον Μάρτιο του 1916 η Ελλάδα κηρύσσει την ένωση της Βορείου Ηπείρου με την μητέρα πατρίδα και Βορειοηπειρώτες βουλευτές εγκαθίστανται στα έδρανα της βουλής των Ελλήνων. Δύο νομοί, Αργυροκάστρου και Κορυτσάς δημιουργούνται και όλες οι ελληνικές αρχές εγκαθίστανται παντού.
Δυστυχώς όμως οι διαρκείς παρεμβάσεις της Ιταλίας και ο διχασμὸς του Έθνους συνέβαλλαν στο να παραδοθεί και πάλι η Βόρειος Ήπειρος στην Αλβανία με την πρεσβευτικὴ διάσκεψη των Παρισίων (9 Νοεμβρίου 1921), που επέβαλε το μεθοριακὸ καθεστώς του πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας (1913). Την απόφαση αυτὴ επικύρωσε και δεύτερο πρωτόκολλο που υπογράφτηκε μεταξὺ των ενδιαφερομένων χωρών το 1926 πάλι στη Φλωρεντία.
Οι συνεχείς αθετήσεις από την πλευρὰ της Αλβανίας των συμφωνιών του πρωτοκόλλου της Κέρκυρας ανάγκασαν την Ελλάδα να προσφύγει στο Διεθνὲς Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο καταδίκασε την αλβανικὴ τακτικὴ τον Απρίλιο του 1933. Αυτὸ είχε ως συνέπεια να αναγκασθεί η αλβανικὴ κυβέρνηση να συμμορφωθεί με την απόφαση αυτή.
Γενικὰ η εθνική συμφορά του 1922 απορρόφησε εξ ολοκλήρου το ενδιαφέρον της ελληνικής κυβέρνησης με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν στη Βόρειο Ήπειρο τέτοιες καταστάσεις, που κάθε άλλο παρά ευνοούσαν την ενσωμάτωση του τμήματος αυτού στο ελληνικό κράτος. Η αμφισβήτηση των ελληνοαλβανικών συνόρων, συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια.
Στις 9/11/1921, η Πρεσβευτική Διάσκεψη αποφάσισε την οριστική ενσωμάτωση της Β. Ηπείρου στην Αλβανία. Η απόφαση υπογράφτηκε από τους αντιπροσώπους των κυβερνήσεων Μ. Βρετανίας, Ιταλίας, Γαλλίας και Ιαπωνίας. Με την απόφαση της ίδιας Πρεσβευτικής Διάσκεψης, αποφασίστηκε η σύσταση διασυμμαχικής τετραμελούς επιτροπής για τη διαχάραξη των νοτίων και νοτιοανατολικών συνόρων της Αλβανίας. Η επιτροπή αυτή, είχε επικεφαλής τον Ιταλό στρατηγό Tellini (Τελίνι). Η δολοφονία του Τελίνι και της ακολουθίας του από αγνώστους κοντά στην Κακαβιά στις 27/8/1923, είχε σαν αποτέλεσμα να διακοπούν οι εργασίες της .Στα τέλη Μαρτίου 1924, η επιτροπή τελικά ολοκλήρωσε τις εργασίες της και υπέβαλε το πόρισμά της στην Πρεσβευτική Διάσκεψη, η οποία, μετά από πιέσεις της Ιταλίας, στις 19/4/1924, ανακοίνωσε στον Έλληνα πρεσβευτή στο Παρίσι, ότι η Ελλάδα έπρεπε να δώσει στην Αλβανία, εκτός της Βορείου Ηπείρου, και πρόσθετο ελληνικό έδαφος κοντά στις Πρέσπες! Έτσι, 14 ελληνικά χωριά ,που από το 1912 βρισκόταν υπό ελληνική διοίκηση, παραχωρήθηκαν στην Αλβανία.
Εδώ να επισημάνω ότι μερικά χρόνια αργότερα, ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος, ως Υπουργός Εξωτερικών ,επιδιώκοντας την επανάκτησή των χωριών των Πρεσπών, μετά από εντολή του πρωθυπουργού, τότε, Ελευθέριου Βενιζέλου, απευθύνθηκε στον Γάλλο Υπουργό Εξωτερικών Μπριάν (Aristide Briand), τιμημένο με Νόμπελ Ειρήνης το 1926 μάλιστα, και πήρε την εξής κυνική απάντηση: «Μην ανησυχείτε κύριε Μιχαλακόπουλε! Ασφαλώς θα βρεθεί κάποια λύση. Ή θα δοθούν τα χωριά σε εσάς και οι κάτοικοι τους εις τους Αλβανούς ή θα δοθούν τα χωριά στους Αλβανούς και σε εσάς οι κάτοικοι».
Η οριστική επιδίκαση της Β. Ηπείρου στην Αλβανία, επικυρώθηκε στις 27/11/1925 με το Δεύτερο Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, που υπογράφτηκε από τους: Στρατηγό Pietro Cazzera (Ιταλός), Συνταγματάρχη I.A. Ordioni (Γάλλος), Αντισυνταγματάρχη F. Giles (Βρετανός) και τον Έλληνα Αντισυνταγματάρχη Χρήστο Αβραμίδη.
Για την δημιουργηθείσα κατάσταση στην Βόρειο Ήπειρο, ο Γάλλος πρωθυπουργός , Κλεμανσό, έγραφε στην παρισινή εφημερίδα «L' Homme Libre» («Ελεύθερος Άνθρωπος»), τα εξής συγκλονιστικά: "Ιδού 350.000 αληθινοί Έλληνες διανεμόμενοι εις χωρία των οποίων και μόνο τα ονόματα δηλώνουν την ελληνικήν καταγωγήν. Κατόρθωσαν να κρατήσουν την εθνικότητα των εναντίον των Τούρκων και όταν έφθασαν τα ελληνικά στρατεύματα προς απελευθέρωσίν των εκ του Οθωμανικού ζυγού, τους είπον και τους επανέλαβον ότι τώρα ήτο οριστική η αποκατάστασίς των εις την πατρίδα. Διότι αρχικώς θέμα της κυβερνήσεως των Αθηνών και της διπλωματίας της ήτο η επιστροφή ολοκλήρου της Ηπείρου στην Ελλάδα. Και ξαφνικά, χωρίς καμιά προπαρασκευήν, χωρίς να λάβουν δια τους δυστυχείς αυτούς πληθυσμούς καμίαν εγγύησην... καληνύχτα σας, αγαπητοί συμπατριώται και καλήν τύχην με τους ληστάς Αλβανούς!!».
Το 1940 ο ελληνικός στρατός, μετά την απόκρουση της ιταλικής επιθέσεως, ανακατέλαβε τη Βόρειο Ήπειρο, την οποία απελευθέρωσε για τρίτη φορά. Δυστυχώς όμως το μαρτυρικό αυτό τμήμα ατύχησε και αυτή τη φορά. Ο ελληνικός Στρατός απεχώρησε μετά την εισβολή των Γερμανών.
Μέτα τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου τα σύνορά της Αλβανίας τέθηκαν υπό διεθνή αναθεώρηση, ύστερα από αίτηση της Ελληνικής κυβέρνησης. Με το θέμα αυτό ασχολήθηκε η Διάσκεψη των 21 εθνών που έγινε στο Παρίσι. Στη συνεδρία της 30 Αυγούστου 1946 έγιναν οξύτατες συζητήσεις, λόγω αντιδράσεως του Σοβιετικού Υπουργού Εξωτερικών Μολότωφ, ο οποίος πέτυχε τελικά την παραπομπή του ζητήματος στο Συμβούλιο των τεσσάρων Υπουργών Εξωτερικών των Μεγάλων Δυνάμεων. Στη Διάσκεψη των τεσσάρων Υπουργών των Εξωτερικών στη Νέα Υόρκη, συμφωνήθηκε ότι η απόφαση για τη Βόρειο Ήπειρο θα ληφθεί μετά την υπογραφή της συνθήκης ειρήνης με την Αυστρία και την Γερμανία. Η συνθήκη ειρήνης με την Αυστρία υπογράφηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1955. Η συνθήκη ειρήνης με την Γερμανία υπογράφηκε στη Μόσχα στις 12 Σεπτεμβρίου 1990 , γεγονός που οδήγησε στην ένωση των δυο Γερμανιών. Για την Βόρειο Ήπειρο ουδεμία απόφαση, ουδεμία συζήτηση... μέχρι σήμερα.
Το 1987 έγινε, μονομερώς , με δήλωση του τότε Έλληνα Υπουργού Εξωτερικόν, η άρση της εμπολέμου καταστάσεώς μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας , που ίσχυε από το 1940 , χωρίς να υπογράφει συνθήκη ειρήνης , που να διασφαλίζει τα εθνικά δίκαια και τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Δεν τηρήθηκε η αρχή του διεθνούς δικαίου, που προβλέπει ότι η εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ δυο εμπόλεμων κρατών τερματίζεται με συνθήκη ειρήνης , η οποία ρυθμίζει όλες τις εκκρεμότητες μεταξύ των δυο αντιπάλων κρατών.
Το Βορειοηπειρωτικό, ως εθνικό θέμα ιστορικά, παρόλο ότι είχε τις περισσότερες ευκαιρίες, από τα άλλα εθνικά θέματα, δυνατότητες να λυθεί ευνοϊκά για την χώρα μας, εν τούτοις δεν έγινε εφικτό αυτό λόγω των γεωστρατηγικών και γεωπολιτικών συμφερόντων των Μεγάλων Δυνάμεων, του δημιουργηθέντος διπολικού συστήματος διακυβέρνησης του Κόσμου, αλλά και ορισμένες φορές λόγω όχι δυναμικής απαίτησης της ελληνικής διπλωματίας, αν και η χώρα μας ήταν πάντοτε με το μέρος των νικητών, με τεράστια συνεισφορά και στους δυο Παγκόσμιους πολέμους.
Μέτα την παραπομπή του θέματος στο Συμβούλιο των τεσσάρων Υπουργών των Εξωτερικών, δεν έγινε καμία ουσιαστική ενέργεια από την πλευρά της Ελλάδος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να οδηγηθεί το Βορειοηπειρωτικό σε πλήρη αποτελμάτωση.
Όπως παρατηρεί σύγχρονος ιστορικός το Βορειοηπειρωτικὸ ζήτημα εξελίχθηκε σε δίπρακτο δράμα, του οποίου η μεν πρώτη πράξη παίχθηκε στα πεδία των μαχών και κατάληξε σε νικητήριο θρίαμβο, ενώ η δεύτερη πράξη εκτυλίχθηκε στα σκοτεινά παρασκηνικά της διπλωματίας και μεταβλήθηκε σε εθνική τραγωδία, που αναμένει ακόμη την προσήκουσα κάθαρση...
Γενικά χρειάζεται και για το μεγάλο αυτό εθνικό μας πρόβλημα, σωστή εθνική στρατηγική και υπεύθυνη αντιμετώπιση, γιατί "οι καιροί οι μενετοί" και οι ιστορικές συνθήκες είναι πολύ ρευστές και επικίνδυνες .
Κωνσταντίνος Ζιαζιάς,
Επίτιμος Α/ΓΕΣ Στρατηγός ε.α.
https://www.liberal.gr/arthro/232565/amyna--diplomatia/2018/
ta-protokolla-kai-oi-sumfonies-pou-kathorizoun-ta-ellinoalbanika-sunora-.html
12 Δεκεμβρίου 2018
Χιμάρα
3.
Αυτές είναι οι περιουσίες που υφαρπάζει το αλβανικό κράτος
στην Χιμάρα με την ΥΑ708/2018 (εικόνες)
Με βάση τις συντεταγμένες των τεμαχίων που περιλαμβάνονται στην Υπουργική Απόφαση προκύπτει η αποτύπωση στον χάρτη όπως φαίνεται στις παρακάτω φωτογραφίες των περιουσιών που απαλλοτριώνονται.
Η εικόνα που δημιουργείται, είναι τρομακτική καθώς η εφαρμογή της απόφασης δημιουργεί μία εντελώς νέα κατάσταση η οποία αλλάζει άρδην το ιδιοκτησιακό καθεστώς και βάζει την Χιμάρα στο κατώφλι του αφελληνισμού, της δημογραφικής αλλοίωσης και της στέρησης κάθε δυνατότητας οικονομικής ανάπτυξης για τον ντόπιο πληθυσμό.
Από την ανάγνωση των χαρτών, γίνεται ξεκάθαρο πως όλα τα τεμάχια που κρατικοποιούνται ανήκουν σε νόμιμους ντόπιους ιδιοκτήτες σύμφωνα με πιστοποιητικά από τα Αρχεία του Αλβανικού Κράτους και τίτλους που εκδόθηκαν την δεκαετία του 1990, αλλά και τίτλους που δόθηκαν προς αγορά ψήφων Χιμαριωτών κατά τα τελευταία 5 χρόνια της διακυβέρνησης Ράμα.
https://www.himara.gr/epikairotita/8143
-autes-einai-oi-periousies-pou-yfarpazontai-stin-himara
12/12/2018
2.
Τα Πρωτόκολλα και οι Συμφωνίες
που καθορίζουν τα Ελληνοαλβανικά Σύνορα!
Διαβάζουμε και ακούμε το τελευταίο χρονικό διάστημα, δημόσιες δηλώσεις του πρόσφατα παραιτηθέντος Υπουργού Εξωτερικών, για εθνικά θέματα που άπτονται της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ της χώρας. Θέματα τα οποία πρέπει να συζητούνται ΜΟΝΟ στα δημοκρατικά θεσμοθετημένα όργανα της Πολιτείας και όχι δημόσια,δηλώνοντας: «Ο στρατός αρνείται να αναγνωρίσει τα σύνορα Ελλάδας-Αλβανίας. Ο στρατός πρέπει να κάνει κάποιες ενέργειες για να εκφραστεί η αναγνώριση των συνόρων και δεν τις κάνει…Υπάρχουν δυνάμεις στην Ελλάδα που δεν αναγνωρίζουν το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, των Παρισίων, οι οποίοι ανατρέχουν σε πρωτόκολλα του 1914, όπως είναι αυτό της Κέρκυρας, το οποίο δεν είναι νομικώς ζωντανό».
Η δήλωση του Πρώην Υπουργού Εξωτερικών παρουσιάζει ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας δεν υφίστανται πολιτικό έλεγχο και ότι προβαίνουν σε ενέργειες που υπερβαίνουν τις συνταγματικές αρμοδιότητές τους. Δήλωση έντονα υπονομευτική και δυσφημιστική για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας.
Επίσης εκτιμώ, με όλο τον σεβασμό προς τον θεσμό του Υπουργού Εξωτερικών, ότι είναι τελείως ρηχή, επιφανειακή, ιδεοληπτική και αυθαίρετη η επιχειρούμενη από την πλευρά του ερμηνεία των Διεθνών Συνθηκών και Πρωτοκόλλων, που αφορούν το Εθνικό θέμα της Βορείου Ηπείρου και της εκεί Ελληνικής Μειονότητας. Ερμηνεία που είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιηθεί ανάλογα από τους ενδιαφερόμενους γείτονες στο απώτερο μέλλον, διότι γίνεται από Πρώην Υπουργό Εξωτερικών της χώρας.
Επιπλέον όλοι πρέπει να γνωρίζουν ότι η ΑΠΟΣΤΟΛΗ των Ένοπλων Δυνάμεων είναι η προστασία της εδαφικής ακεραιότητας, της εθνικής ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της χώρας, εναντίον οποιασδήποτε επίθεσης η απειλής καθώς και η υποστήριξη των Εθνικών Συμφερόντων, όπως καθορίζονται στην Πολιτική Εθνική Άμυνα.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις υλοποιούν τους στόχους της Πολίτικης Εθνικής Άμυνας, εφαρμόζοντας μια συνεχώς επικαιροποιημένη στρατηγική εθνικής ασφάλειας και άμυνας, ακρογωνιαίος λίθος της οποίας είναι η προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, ο σεβασμός των ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ και ΣΥΝΘΗΚΩΝ, η τήρηση του διεθνούς δικαίου και η ειρηνική επίλυση των διαφόρων.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας είναι προσηλωμένες στην ΑΠΟΣΤΟΛΗ τους και ΜΟΝΟ και είναι φρόνιμο να αποφεύγονται υπονοούμενα και κατηγορίες... για να καλύψουμε προσωπικές πικρίες και κομματικές διαμάχες... Όμως είναι εθνικά ωφέλιμο να γνωρίζουν, χρονικά, οι Έλληνες, την εξέλιξη του παραμελημένου Βορειοηπειρωτικού ζητήματος.
Η Βόρειος Ήπειρος απελευθερώθηκε από τον τουρκικό ζυγό το 1913 μαζί με την υπόλοιποι Ήπειρο. Δυστυχώς όμως οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής αυτής παρασύρθηκαν από την Ιταλία και Αυστροουγγαρία και ίδρυσαν το ανύπαρκτο μέχρι τότε αλβανικό κράτος, στο οποίο προσαρτήθηκε με το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (17 Δεκ. 913), ολόκληρος η Βόρειος Ήπειρος. Η απόφαση αυτὴ γνωστοποιήθηκε στην ελληνικὴ κυβέρνηση στις 13 Φεβρουαρίου 1914. Στην ίδια απόφαση περιλαμβανόταν και η κατακύρωση στην Ελλάδα των νήσων του Αιγαίου (πλὴν Ίμβρου και Τενέδου) με την προϋπόθεση να αποχωρήσουν τα ελληνικὰ στρατεύματα από την Βόρειο Ήπειρο.
Με βάση τη Συνθήκη Ειρήνης του Λονδίνου, της 30ης Μαΐου του 1913, ανατέθηκε στις Μεγάλες Δυνάμεις η ρύθμιση των συνόρων της Αλβανίας και στις 29 Ιουλίου του ίδιου χρόνου, η πρεσβευτική συνδιάσκεψη κατέληξε με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου στην ανακήρυξη της Αλβανίας σε ανεξάρτητο κράτος, χωρίς όμως να καθορίσει τα όριά της. Συγκροτήθηκε επιτροπή από αντιπροσώπους των έξι Μεγάλων Δυνάμεων για ρύθμιση των συνόρων της.
Για την συγκρότηση του νεοσύστατου κράτους της Αλβανίας, οι εκπρόσωποι των "Μεγάλων Δυνάμεων" δεν έλαβαν υπόψη τους για ευνόητους λόγους, την εθνική ταυτότητα του ντόπιου πληθυσμού, αλλά μόνο τη γλωσσική σύνθεση, με αποτέλεσμα περιοχές που κατοικούνταν από Έλληνες βλάχοφωνους, αλβανόφωνους κλπ. να δοθούν στο μελλοντικό Αλβανικό κράτος. Στο πλευρό της Ιταλίας και της Αυστροουγγαρίας και σε βάρος της χώρας μας, τάχθηκε και η Ρουμανία, ο πρεσβευτής της οποίας ζήτησε από τη Συνδιάσκεψη «... όπως πάσαι αι μεταξύ Ιωαννίνων, Μετσόβου, Γρεβενών, του όρους Γράμμου και Κορυτσάς χώρες, συσσωματωθούν μετά της Αλβανίας...». Τις θέσεις αυτές υποστήριξαν επίσης η Τουρκία και η Βουλγαρία...
Την ίδια περίοδο, μεγάλα συλλαλητήρια έγιναν σ' όλες τις μεγάλες πόλεις της Βορείου Ηπείρου για ένωση με την Ελλάδα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Πολλά μέλη της Διεθνούς Επιτροπής, εξέφραζαν την αγανάκτησή τους για τη συμπεριφορά και τις επιδιώξεις των εκπροσώπων της Ιταλίας και της Αυστροουγγαρίας, οι οποίοι είχαν αποφασίσει να δημιουργήσουν μια «μεγάλη» (για τα δεδομένα του 1913) Αλβανία. Ο Άγγλος συνταγματάρχης Murray, στις 25/11/1913 στην Κορυτσά, είπε προς τα μέλη της Επιτροπής, αγανακτισμένος και αηδιασμένος απ' όσα συνέβαιναν: «Δεν θέλω να γελοιοποιήσω τους κυρίους της Διεθνούς Επιτροπής, γιατί το σφάλμα δεν ήταν δικό τους αλλά των Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες τους έφεραν σε τόσο δύσκολη κατάσταση».
Στις 27/11/1913,η επιτροπή συνεδριάζει για τελευταία φορά στο Αργυροκάστρου, εν μέσω επεισοδίων και αποχώρησε για την Φλωρεντία, όπου και υπογράφει το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας στις 17/12/1913 , που καθόριζε τα σύνορα (όριο γραμμή) μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας.
Εκεί, οι εκπρόσωποι της Γαλλίας και της Ρωσίας, οι οποίοι είχαν πειστεί για την τεράστια αδικία σε βάρος της Ελλάδας αντέδρασαν έντονα. Όμως, η επιμονή της Αυστροουγγαρίας και της Ιταλίας με τη συνδρομή της Γερμανίας και η ανοχή της Μεγάλης Βρετανίας, είχαν σαν αποτέλεσμα να υπογραφεί το περιβόητο Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας.
Με το Πρωτόκολλο αυτό της Φλωρεντίας της 17/12/1913, οι Βόρειες περιοχές της Ηπείρου μετονομάστηκαν «Νότιος Αλβανία», οι δε Έλληνες Ηπειρώτες «Ελληνική Μειονότητα». Αξίζει να επισημάνουμε ότι την εγκληματική αυτή απόφαση των Μ. Δυνάμεων κατεδίκασε και ο ίδιος ο – τότε πρεσβευτής της Γερμανίας – Πρίγκηπας Λιχνόβσκι και μέλος της Πρεσβευτικής Διάσκεψης του Λονδίνου, ο οποίος στα απομνημονεύματά του, που δημοσιεύτηκαν το 1918, μεταξύ των άλλων αναφέρει και τα εξής: «Εις το μεγαλύτερο μέρος της Αλβανίας ο πολιτισμός είναι ελληνικής προελεύσεως. Εις το νότιο τμήμα της χώρας (Β. Ήπειρος), αι πόλεις είναι απολύτως ελληνικαί. Η προσάρτησις συνεπώς των «Αλβανών» τούτων, κατά το πλείστον Ορθοδόξων ή μουσουλμάνων εις την Ελλάδα ήτο η καλυτέρα και φυσικοτέρα λύσις».
Οι κάτοικοι όμως της Βορείου Ἠπείρου ποτὲ δεν αποδέχτηκαν το επαίσχυντο αυτό πρωτόκολλο. Έτσι στις 17 Φεβρουαρίου 1914 οι Μητροπολίτες Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος και Κονίτσης Σπυρίδων συγκάλεσαν στο Αργυροκάστρο πανηπειρωτικὴ συνέλευση και ανακήρυξαν την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου. Τότε σχηματίστηκε η πρώτη κυβέρνηση με πρωθυπουργὸ τον Γεώργιο Χρηστάκη Ζωγράφο.
Αλβανικές δυνάμεις με επικεφαλείς Ολλανδούς αξιωματικούς επιτίθενται για να διαλύσουν την νεοσύστατη πολιτεία. Ήταν τόσο ζωντανὸ το αγωνιστικὸ φρόνημα των Βορειοηπειρωτών, ώστε σε τρεις μήνες οι αλβανικὲς δυνάμεις νικήθηκαν κατὰ κράτος και απομακρύνθηκαν από τα ελληνικά εδάφη της Βορείου Ηπείρου.
Στις 17 Μαΐου 1914 υπογράφεται το πρωτόκολλο της Κέρκυρας με το οποίο αναγνωρίστηκε η ελληνικότητα και η αυτονομία της Βορείου Ηπείρου και παραχωρούνται στους Βορειοηπειρώτες συγκεκριμένα διοικητικά, θρησκευτικὰ και εκπαιδευτικά δικαιώματα, ελευθερία γλώσσας και άλλες μεταβατικής φύσεως ρυθμίσεις. Πρόκειται για ένα πρωτοποριακὸ για την εποχή του κείμενο στον τομέα των συλλογικών δικαιωμάτων.
Με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας ,τερματίστηκαν οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ αλβανικής χωροφυλακής-ατάκτων και Βορειοηπειρωτών (Ιερών Λόχων). Η κυβέρνηση της Β. Ηπείρου αξίωνε να εγκριθούν και να εγγυηθούν για το Πρωτόκολλο οι Μεγάλες Δυνάμεις. Τελικά στις 1 Ιουνίου οι πρεσβευτές των έξι Μεγάλων Δυνάμεων, στην Αθήνα, ανακοίνωσαν στον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών ότι οι κυβερνήσεις τους επικύρωσαν αυτή την συμφωνία και λίγες μέρες αργότερα η αλβανική κυβέρνηση αποδέχτηκε τελικά την συμφωνία και απέδωσε το επίσημο έγγραφο του πρωτοκόλλου στις 23 Ιουνίου 1914 στην αυτόνομη κυβέρνηση. Λίγες μέρες αργότερα η αποδοχή της συμφωνίας ανακοινώθηκε στην Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου.
Προτού όμως τεθεί το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας σε εφαρμογή, κηρύχθηκε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας δεν αναιρέθηκε ποτέ από κάποια μεταγενέστερη συνθήκη. Κάποιοι ισχυρίζονται πως δεν έχει πλέον ισχύ. Η ισχύς μίας διεθνούς συμφωνίας πηγάζει όχι τόσο από το αν είναι νέα ή παλαιά, αλλά από την αποφασιστικότητα, την θέληση και την ισχύ για να επιβληθεί η εφαρμογή της. Παράδειγμα, το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας είναι του έτους 1913 και το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας του έτους 1914. 5 μήνες χωρίζουν το ένα από το άλλο. Το πρώτο βρίσκεται σε πλήρη ισχύ, το δεύτερο όμως όχι.
Στις 28 Ιουνίου 1914 δολοφονείται στο Σαράγιεβο ο διάδοχος του Αυστριακού θρόνου Αρχιδούκας Φερδινάνδος και η σύζυγός του. Η Αυστρία κατηγορεί ως υπεύθυνη την Σερβία και της κηρύσσει τον πόλεμο. Είναι η έναρξη του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό αλλάζει ριζικά τα πάντα. Τον Οκτώβριο του 1914 οι Μεγάλες Δυνάμεις με την ανοχή της Ιταλίας έδωσαν εντολὴ στην Ελλάδα να ανακαταλάβει και στρατιωτικὰ τη Βόρειο Ήπειρο. Αυτὸ έγινε για δύο λόγους: Πρώτον για την εκεί επιβολὴ της τάξεως και δεύτερον για να έχουν την Ελλάδα με το μέρος τους στον πόλεμο. Έτσι τον Οκτώβριο του 1914 τα ελληνικὰ στρατεύματα επανήλθαν στη Βόρειο Ήπειρο και έμειναν εκεί μέχρι το καλοκαίρι του 1916.
Τον Μάρτιο του 1916 η Ελλάδα κηρύσσει την ένωση της Βορείου Ηπείρου με την μητέρα πατρίδα και Βορειοηπειρώτες βουλευτές εγκαθίστανται στα έδρανα της βουλής των Ελλήνων. Δύο νομοί, Αργυροκάστρου και Κορυτσάς δημιουργούνται και όλες οι ελληνικές αρχές εγκαθίστανται παντού.
Δυστυχώς όμως οι διαρκείς παρεμβάσεις της Ιταλίας και ο διχασμὸς του Έθνους συνέβαλλαν στο να παραδοθεί και πάλι η Βόρειος Ήπειρος στην Αλβανία με την πρεσβευτικὴ διάσκεψη των Παρισίων (9 Νοεμβρίου 1921), που επέβαλε το μεθοριακὸ καθεστώς του πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας (1913). Την απόφαση αυτὴ επικύρωσε και δεύτερο πρωτόκολλο που υπογράφτηκε μεταξὺ των ενδιαφερομένων χωρών το 1926 πάλι στη Φλωρεντία.
Οι συνεχείς αθετήσεις από την πλευρὰ της Αλβανίας των συμφωνιών του πρωτοκόλλου της Κέρκυρας ανάγκασαν την Ελλάδα να προσφύγει στο Διεθνὲς Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο καταδίκασε την αλβανικὴ τακτικὴ τον Απρίλιο του 1933. Αυτὸ είχε ως συνέπεια να αναγκασθεί η αλβανικὴ κυβέρνηση να συμμορφωθεί με την απόφαση αυτή.
Γενικὰ η εθνική συμφορά του 1922 απορρόφησε εξ ολοκλήρου το ενδιαφέρον της ελληνικής κυβέρνησης με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν στη Βόρειο Ήπειρο τέτοιες καταστάσεις, που κάθε άλλο παρά ευνοούσαν την ενσωμάτωση του τμήματος αυτού στο ελληνικό κράτος. Η αμφισβήτηση των ελληνοαλβανικών συνόρων, συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια.
Στις 9/11/1921, η Πρεσβευτική Διάσκεψη αποφάσισε την οριστική ενσωμάτωση της Β. Ηπείρου στην Αλβανία. Η απόφαση υπογράφτηκε από τους αντιπροσώπους των κυβερνήσεων Μ. Βρετανίας, Ιταλίας, Γαλλίας και Ιαπωνίας. Με την απόφαση της ίδιας Πρεσβευτικής Διάσκεψης, αποφασίστηκε η σύσταση διασυμμαχικής τετραμελούς επιτροπής για τη διαχάραξη των νοτίων και νοτιοανατολικών συνόρων της Αλβανίας. Η επιτροπή αυτή, είχε επικεφαλής τον Ιταλό στρατηγό Tellini (Τελίνι). Η δολοφονία του Τελίνι και της ακολουθίας του από αγνώστους κοντά στην Κακαβιά στις 27/8/1923, είχε σαν αποτέλεσμα να διακοπούν οι εργασίες της .Στα τέλη Μαρτίου 1924, η επιτροπή τελικά ολοκλήρωσε τις εργασίες της και υπέβαλε το πόρισμά της στην Πρεσβευτική Διάσκεψη, η οποία, μετά από πιέσεις της Ιταλίας, στις 19/4/1924, ανακοίνωσε στον Έλληνα πρεσβευτή στο Παρίσι, ότι η Ελλάδα έπρεπε να δώσει στην Αλβανία, εκτός της Βορείου Ηπείρου, και πρόσθετο ελληνικό έδαφος κοντά στις Πρέσπες! Έτσι, 14 ελληνικά χωριά ,που από το 1912 βρισκόταν υπό ελληνική διοίκηση, παραχωρήθηκαν στην Αλβανία.
Εδώ να επισημάνω ότι μερικά χρόνια αργότερα, ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος, ως Υπουργός Εξωτερικών ,επιδιώκοντας την επανάκτησή των χωριών των Πρεσπών, μετά από εντολή του πρωθυπουργού, τότε, Ελευθέριου Βενιζέλου, απευθύνθηκε στον Γάλλο Υπουργό Εξωτερικών Μπριάν (Aristide Briand), τιμημένο με Νόμπελ Ειρήνης το 1926 μάλιστα, και πήρε την εξής κυνική απάντηση: «Μην ανησυχείτε κύριε Μιχαλακόπουλε! Ασφαλώς θα βρεθεί κάποια λύση. Ή θα δοθούν τα χωριά σε εσάς και οι κάτοικοι τους εις τους Αλβανούς ή θα δοθούν τα χωριά στους Αλβανούς και σε εσάς οι κάτοικοι».
Η οριστική επιδίκαση της Β. Ηπείρου στην Αλβανία, επικυρώθηκε στις 27/11/1925 με το Δεύτερο Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, που υπογράφτηκε από τους: Στρατηγό Pietro Cazzera (Ιταλός), Συνταγματάρχη I.A. Ordioni (Γάλλος), Αντισυνταγματάρχη F. Giles (Βρετανός) και τον Έλληνα Αντισυνταγματάρχη Χρήστο Αβραμίδη.
Για την δημιουργηθείσα κατάσταση στην Βόρειο Ήπειρο, ο Γάλλος πρωθυπουργός , Κλεμανσό, έγραφε στην παρισινή εφημερίδα «L' Homme Libre» («Ελεύθερος Άνθρωπος»), τα εξής συγκλονιστικά: "Ιδού 350.000 αληθινοί Έλληνες διανεμόμενοι εις χωρία των οποίων και μόνο τα ονόματα δηλώνουν την ελληνικήν καταγωγήν. Κατόρθωσαν να κρατήσουν την εθνικότητα των εναντίον των Τούρκων και όταν έφθασαν τα ελληνικά στρατεύματα προς απελευθέρωσίν των εκ του Οθωμανικού ζυγού, τους είπον και τους επανέλαβον ότι τώρα ήτο οριστική η αποκατάστασίς των εις την πατρίδα. Διότι αρχικώς θέμα της κυβερνήσεως των Αθηνών και της διπλωματίας της ήτο η επιστροφή ολοκλήρου της Ηπείρου στην Ελλάδα. Και ξαφνικά, χωρίς καμιά προπαρασκευήν, χωρίς να λάβουν δια τους δυστυχείς αυτούς πληθυσμούς καμίαν εγγύησην... καληνύχτα σας, αγαπητοί συμπατριώται και καλήν τύχην με τους ληστάς Αλβανούς!!».
Το 1940 ο ελληνικός στρατός, μετά την απόκρουση της ιταλικής επιθέσεως, ανακατέλαβε τη Βόρειο Ήπειρο, την οποία απελευθέρωσε για τρίτη φορά. Δυστυχώς όμως το μαρτυρικό αυτό τμήμα ατύχησε και αυτή τη φορά. Ο ελληνικός Στρατός απεχώρησε μετά την εισβολή των Γερμανών.
Μέτα τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου τα σύνορά της Αλβανίας τέθηκαν υπό διεθνή αναθεώρηση, ύστερα από αίτηση της Ελληνικής κυβέρνησης. Με το θέμα αυτό ασχολήθηκε η Διάσκεψη των 21 εθνών που έγινε στο Παρίσι. Στη συνεδρία της 30 Αυγούστου 1946 έγιναν οξύτατες συζητήσεις, λόγω αντιδράσεως του Σοβιετικού Υπουργού Εξωτερικών Μολότωφ, ο οποίος πέτυχε τελικά την παραπομπή του ζητήματος στο Συμβούλιο των τεσσάρων Υπουργών Εξωτερικών των Μεγάλων Δυνάμεων. Στη Διάσκεψη των τεσσάρων Υπουργών των Εξωτερικών στη Νέα Υόρκη, συμφωνήθηκε ότι η απόφαση για τη Βόρειο Ήπειρο θα ληφθεί μετά την υπογραφή της συνθήκης ειρήνης με την Αυστρία και την Γερμανία. Η συνθήκη ειρήνης με την Αυστρία υπογράφηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1955. Η συνθήκη ειρήνης με την Γερμανία υπογράφηκε στη Μόσχα στις 12 Σεπτεμβρίου 1990 , γεγονός που οδήγησε στην ένωση των δυο Γερμανιών. Για την Βόρειο Ήπειρο ουδεμία απόφαση, ουδεμία συζήτηση... μέχρι σήμερα.
Το 1987 έγινε, μονομερώς , με δήλωση του τότε Έλληνα Υπουργού Εξωτερικόν, η άρση της εμπολέμου καταστάσεώς μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας , που ίσχυε από το 1940 , χωρίς να υπογράφει συνθήκη ειρήνης , που να διασφαλίζει τα εθνικά δίκαια και τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Δεν τηρήθηκε η αρχή του διεθνούς δικαίου, που προβλέπει ότι η εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ δυο εμπόλεμων κρατών τερματίζεται με συνθήκη ειρήνης , η οποία ρυθμίζει όλες τις εκκρεμότητες μεταξύ των δυο αντιπάλων κρατών.
Το Βορειοηπειρωτικό, ως εθνικό θέμα ιστορικά, παρόλο ότι είχε τις περισσότερες ευκαιρίες, από τα άλλα εθνικά θέματα, δυνατότητες να λυθεί ευνοϊκά για την χώρα μας, εν τούτοις δεν έγινε εφικτό αυτό λόγω των γεωστρατηγικών και γεωπολιτικών συμφερόντων των Μεγάλων Δυνάμεων, του δημιουργηθέντος διπολικού συστήματος διακυβέρνησης του Κόσμου, αλλά και ορισμένες φορές λόγω όχι δυναμικής απαίτησης της ελληνικής διπλωματίας, αν και η χώρα μας ήταν πάντοτε με το μέρος των νικητών, με τεράστια συνεισφορά και στους δυο Παγκόσμιους πολέμους.
Μέτα την παραπομπή του θέματος στο Συμβούλιο των τεσσάρων Υπουργών των Εξωτερικών, δεν έγινε καμία ουσιαστική ενέργεια από την πλευρά της Ελλάδος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να οδηγηθεί το Βορειοηπειρωτικό σε πλήρη αποτελμάτωση.
Όπως παρατηρεί σύγχρονος ιστορικός το Βορειοηπειρωτικὸ ζήτημα εξελίχθηκε σε δίπρακτο δράμα, του οποίου η μεν πρώτη πράξη παίχθηκε στα πεδία των μαχών και κατάληξε σε νικητήριο θρίαμβο, ενώ η δεύτερη πράξη εκτυλίχθηκε στα σκοτεινά παρασκηνικά της διπλωματίας και μεταβλήθηκε σε εθνική τραγωδία, που αναμένει ακόμη την προσήκουσα κάθαρση...
Γενικά χρειάζεται και για το μεγάλο αυτό εθνικό μας πρόβλημα, σωστή εθνική στρατηγική και υπεύθυνη αντιμετώπιση, γιατί "οι καιροί οι μενετοί" και οι ιστορικές συνθήκες είναι πολύ ρευστές και επικίνδυνες .
Κωνσταντίνος Ζιαζιάς,
Επίτιμος Α/ΓΕΣ Στρατηγός ε.α.
https://www.liberal.gr/arthro/232565/amyna--diplomatia/2018/
ta-protokolla-kai-oi-sumfonies-pou-kathorizoun-ta-ellinoalbanika-sunora-.html
12 Δεκεμβρίου 2018
3.
Αυτές είναι οι περιουσίες που υφαρπάζει το αλβανικό κράτος
στην Χιμάρα με την ΥΑ708/2018 (εικόνες)
Με βάση τις συντεταγμένες των τεμαχίων που περιλαμβάνονται στην Υπουργική Απόφαση προκύπτει η αποτύπωση στον χάρτη όπως φαίνεται στις παρακάτω φωτογραφίες των περιουσιών που απαλλοτριώνονται.
 |
Από την ανάγνωση των χαρτών, γίνεται ξεκάθαρο πως όλα τα τεμάχια που κρατικοποιούνται ανήκουν σε νόμιμους ντόπιους ιδιοκτήτες σύμφωνα με πιστοποιητικά από τα Αρχεία του Αλβανικού Κράτους και τίτλους που εκδόθηκαν την δεκαετία του 1990, αλλά και τίτλους που δόθηκαν προς αγορά ψήφων Χιμαριωτών κατά τα τελευταία 5 χρόνια της διακυβέρνησης Ράμα.
-autes-einai-oi-periousies-pou-yfarpazontai-stin-himara
12/12/2018
4.
Αλέξανδρος Π. Μαλλιάς:
''Ελλάδα και Αλβανία ενώπιον μεγάλης κρίσης:
Ο αδύναμος κρίκος, μία «οιονεί εχθρική χώρα»''
Αλέξανδρος Π. Μαλλιάς:
''Ελλάδα και Αλβανία ενώπιον μεγάλης κρίσης:
Ο αδύναμος κρίκος, μία «οιονεί εχθρική χώρα»''
(...) Έναντι της Ελλάδος ο Πρωθυπουργός κύριος Έντι Ράμα δείχνει διαχρονικά σταθερότητα, αυτοπεποίθηση μέχρι βαθμού αλαζονείας, πυγμή, αποφασιστικότητα και συνέπεια. Χαρακτηριστικά που μοιάζουν διαχρονικά και σταθερά να λείπουν από την έναντι της Αλβανίας πολιτική της Ελλάδος. Απουσιάζουν ειδικότερα η αποφασιστικότητα, η συνέπεια και η συνέχεια. Στην έκφραση της πολιτικής αυτής των Τιράνων ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας κάθε άλλο παρά μόνος του είναι.
Παρά τις πραγματικές και δομικές αδυναμίες τους, η πολιτική των Αλβανών γειτόνων μας δεν εξαρτάται από την κομματική ταυτότητα ή το όνομα των Πρωθυπουργών. Έχει συνέχεια. Και στηρίζεται σε καθαρές θέσεις. Έναντι της Ελλάδος. Αυτό είναι ένα καθαρό συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει εδώ και δεκαετίες.
Ας μην αιφνιδιαστούμε και απορήσουμε διότι ανεξαρτήτως της διαφοράς πολιτικής, οικονομικής και αμυντικής ισχύος τα κατά τεκμήριο ή θεωρία «αδύναμα» Τίρανα έχουν κατορθώσει να επιβάλλουν στην ισχυρή «Ελλάδα» την δική τους γραμμή, θέση και πολιτική. Ακόμη δε και το δικό τους χρονοδιάγραμμα στην εξέλιξη και διαμόρφωση των σχέσεων.
Το υπογράμμισε άλλωστε ο κύριος Έντι Ράμα με επανειλημμένες δηλώσεις του την τελευταία διετία. Η Ελλάδα, ώριμος και «Ευρωπαίος» γείτονας, που αυτάρεσκα κοιτάζει συχνά αφ’ υψηλού τους Αλβανούς και τα Τίρανα, άνοιξε χωρίς ανταποδοτικά οφέλη-εμφανή τουλάχιστον- την θύρα εισόδου της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Καυχιέται μάλιστα ότι κατόρθωσε να παρακάμψει τις αντιστάσεις και επιφυλάξεις πολλών εταίρων.
Ο Ιούνης του 2018 δυστυχώς έχει πολλά κοινά σημεία με τον Ιούνη του 2014, με το 2013 (αυταπάτες «φίλων απεσταλμένων») και με τον Ιούλιο του 2010 (Πόρος). Δίδουμε χωρίς να ζητούμε και κατά κανόνα χωρίς να λαμβάνουμε. Παροχές χωρίς αντίκρισμα. Εδραιώθηκε στους αγαπητούς μας γείτονες και -ας μην το ξεχνάμε- συμμάχους στο ΝΑΤΟ η πεποίθηση ότι αντίθετα με τα διεθνώς καθιερωμένα, μία ετεροβαρής σχέση «δούναι και λαβείν» μπορεί να μεταβληθεί σε χρυσό κανόνα των διμερών μας σχέσεων. Αυτήν την πολιτική σταθερά εφαρμόζει και η σημερινή κυβέρνηση της Αλβανίας (...)
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ:
https://hellasjournal.com/2018/12/ellada-kai-alvania-enopion-megalis-krisis-o-adynamos-krikos-mia-oionei-echthriki-chora/?fbclid=IwAR3VOOd1Fs_BqcWC8umWvniXD_eOsI5cPN4s7Ot0w7fwMInYyGPEKOMohAc
5.
Τα Βαλκάνια χωρίς πυξίδα,σε αναζωπύρωση εντάσεων.
Η Τουρκία αναζητά διέξοδο σε όλα της τα ανοιχτά μέτωπα.
Η αδράνεια και η εσωστρέφεια του Ελληνικού πολιτικού συστήματος, σε αντίθεση με την Αλβανία που παρά το μικρότερο μέγεθος της διαχρονικά, εμφανίζεται σε ρόλο αποφασιστικού παίκτη, είναι το κυρίαρχο θέμα στη μεταξύ μας σχέση, σε μια εποχή που τα Βαλκάνια οδεύουν χωρίς πυξίδα και το «όραμα» της Ευρωπαϊκής ιδέας έχει θολώσει από την κρίση των ευρωπαϊκών ελίτ, λέει ο πρέσβης ε.τ. Αλέξανδρος Μαλλιάς μιλώντας στον 98.4. Ο ίδιος έθεσε δημόσια το ερώτημα, του πως αντιλαμβάνεται διαχρονικά το Ελληνικό Κράτος την ελληνική εθνική μειονότητα στην Αλβανία και μάλιστα αν υπάρχει εικόνα για πόσα χρόνια έλληνας Πρωθυπουργός ή ΥΠΕΞ, έχει επισκεφθεί την μειονότητα ή έχει δει τους εκπροσώπους της.
Για την Συμφωνία των Πρεσπών, όπως είπε οι τελικές τροποποιήσεις στη βουλή της ΠΓΔΜ , έχουν και θετικά σημεία, αλλά το θέμα είναι πως όσο περνάει ο καιρός και οι δηλώσεις Ζάεφ θα αφήνουν όλο και περισσότερα κενά για το μέλλον, αλλά και η αντίθεση των ελλήνων πολιτών αυξάνεται αντί να αμβλύνεται και αυτό ο ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να το αγνοεί.
Την ίδια ώρα μιλώντας για τις κινήσεις της Τουρκίας , που δείχνει να επιστρέφει στο μέτωπο της Συρίας , σημείωσε ο κ. Μαλλιάς, πως η Τουρκία θα αναζητά διαρκώς διέξοδο σε ότι επιδιώκει σε όλα τα ανοιχτά της μέτωπα, από την Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, μέχρι την Μέση και Εγγύς Ανατολή.
Αλέξανδρος Μαλλιάς
https://www.youtube.com/watch?v=gGecHTsdqdw
13/12/2018
6.
Στο κόκκινο η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία
- Ενδείξεις ότι επιδιώκουν την εκδίωξή της.
Ο υποφαινόμενος έγραφε εν έτει 2013, για τον Έντι Ράμα:
«Υπό την πρωθυπουργία του -παρά τα όποια φραστικά, διπλωματικά ανοίγματα που θα κάνει- θα υπάρξει επιδείνωση των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Ο εν λόγω είναι μεταξύ εκείνων που υιοθέτησαν καθ´ εικόνα και ομοίωση την τουρκική στάση στο θέμα ΑΟΖ για το Καστελόριζο, και σαμποτάρισαν ανηλεώς την ελληνοαλβανική συμφωνία του 2009, (στην οποία περιλαμβάνεται και το πλαίσιο της ΑΟΖ). Οι αρνητές, μεταξύ των οποίων και ο Ράμα, ισχυρίζονται ότι τα διαπόντια νησιά, βορείως της Κέρκυρας, δεν έχουν υφαλοκρηπίδα!
Όσο για την πολιτική του ηθική, αρκούν οι καταγγελίες του προέδρου της ΚΕΑΔ (Κόμμα Ένωση ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) Βαγγέλη Ντούλε, ο οποίος μετά το εκλογικό αποτέλεσμα κατηγόρησε και τα δύο μεγάλα κόμματα για νοθεία εις βάρος του κόμματός του, κατά τη διάρκεια της καταμέτρησης στις περιοχές της Χιμάρας και των Αγίων Σαράντα. Στις πατρογονικές εστίες, δηλαδή, της ελληνικής μειονότητας. (σ.σ. Παρότι συνεργάστηκαν με το κόμμα του Ράμα)».
Επιβεβαιωθήκαμε καθώς ως πρωθυπουργός, μιλώντας στην πρώτη συνεδρίαση της αλβανικής διασποράς στα Τίρανα είχε δηλώσει μεν πως «οι σχέσεις με την Ελλάδα είναι μεγάλης στρατηγικής σημασίας και γι’ αυτό παραμένει σταθερή γραμμή της εξωτερικής μας πολιτικής, η στρατηγική εταιρική σχέση μαζί της», αλλά έσπευσε να συμπληρώσει: «Οι γείτονές μας είχαν μάθει, εδώ στα Τίρανα, με υπάκουους συνομιλητές, όμως εμείς δεν έχουμε την πρόθεση να παραμείνουμε σιωπηλοί»
Έχοντας δείγμα γραφής – και δήγμα πράξης - από τον Ράμα, μόνο τους διεθνιστές αριστερούς και τους κοσμοπολίτες Φιλελεύθερους, ξαφνιάζει η νέα επιχείρηση αρπαγής των περιουσιών των Ελλήνων της Αλβανίας, υπό διάφορα προσχήματα και αιτιολογίες.
Κατά την ελληνική αντίληψη, όπως την είχε εκφράσει κατά τη επίσκεψή του στα Τίρανα ο Νίκος Κοτζιάς το 2016, τρεις γέφυρες ενώνουν τις δύο χώρες:
α) Οι 700.000 Αλβανοί που ζουν στην Ελλάδα (σ.σ. και οι οποίοι στηρίζουν περίπου το μισό ΑΕΠ της Αλβανίας), εκ των οποίων περί του 150.000 έχουν πάρει την ελληνική υπηκοότητα,
β) Η γηγενής ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, τα δικαιώματα της οποίας αποτελούν ιστορική επιταγή και ευρωπαϊκή προοπτική και
γ) Η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία της Αλβανίας, «που έχει επικεφαλής της έναν σοφό ουμανιστή, τον αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο».
Η μόνη όμως που ευτυχεί άνευ προβλημάτων που να οφείλονται σε ενέργειες κράτους, είναι η πρώτη «γέφυρα», η οποία έχει μονομερή ροή προς τη χώρα μας, η εδώ αλβανική κοινότητα. Σχετικά με την ορθόδοξη εκκλησία της Αλβανίας τα πράγματα έχουν πρόσκαιρα κατασιγάσει, αλλά υπάρχει αύξουσα επιθετικότητα προς την ελληνική εθνική μειονότητα. Τελευταίο κρούσμα η αρπαγή περιουσιών, εντασσόμενη σε ένα διαχρονικό σχέδιο καταπίεσης των Ελλήνων προκειμένου να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Το –επί της ουσίας – ακέφαλο ελληνικό ΥΠΕΞ εξέδωσε μια χλιαρή ανακοίνωση περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που ουδόλως επηρέασε την αλβανική κυβέρνηση. Δεν γνωρίζουμε αν ο - και – υπουργός Εξωτερικών κ. Τσίπρας, έχει επίγνωση ότι πλέον η κατάσταση με τη μειονότητα βρίσκεται στο κόκκινο και απαιτείται πολιτική και όχι χλιαρές ανακοινώσεις. Δεν γνωρίζουμε επίσης αν κατανοεί ότι τη μια με τις κατεδαφίσεις σπιτιών, την άλλη με τη δήμευση περιουσιών, σε συνδυασμό με την υπέρμετρη αστυνόμευση και καταπίεση, οι Έλληνες της Αλβανίας πιέζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα. Αν χάσουν τις περιουσίες τους, χάνουν τις πατρογονικές τους εστίες και το λόγο παραμονής στα πατρογονικά τους εδάφη.
Στα κείμενα της ΕΕ για την ένταξη, υπάρχουν αναφορές στη μειονότητα αλλά δεν είναι σκληρές και διεκδικητικές, γιατί δεν το επιδίωξε η Ελλάδα, αφού ο κ. Κοτζιάς (με νοοτροπία ΣΥΡΙΖΑ ή ΓΑΠ), νόμιζε ότι με την συμφωνία θα λύνονταν όλα , πράγμα που δεν επιβεβαιώθηκε. Βέβαια, αντιθέτως με την ελληνική πρακτική, η Αλβανία είναι επιθετική στη διεκδίκηση δικαιωμάτων για τις δικές της μειονότητες στα Βαλκάνια (πχ. Στα Σκόπια οι Αλβανοί είναι ισότιμοι με τους Σλαβομακεδόνες).
Άρα υπάρχει στρατηγικό λάθος και κατά συνέπεια απαιτείται αλλαγή πολιτικής και αναβαθμισμένη διπλωματική και πολιτική πίεση προς τη γείτονα.
Η πίεση μέσα από την προοπτική του βέτο στην ΕΕ, μπορεί να έχει κάποια αποτελέσματα καθώς θα γίνει αντιληπτό ότι η Ελλάδα σκληραίνει την στάση της. Να υποχρεωθεί η Αλβανία κατόπιν απαίτησης της ΕΕ να ψηφίσει το νόμο για τη μειονότητα. Σε αυτό το αίτημα θα βρούμε μεγαλύτερη κατανόηση στη Δύση, σε σχέση με το «Μακεδονικό», καθότι η Αλβανία είναι απαξιωμένο κράτος, σχεδόν θεωρείται κράτος –παρίας, λόγω ναρκωτικών, κουλτούρας πλιάτσικου, ελλείμματος δημοκρατίας κλπ.
Και τέλος: Η ανοχή, η προστασία και η αναγνώριση δικαιωμάτων που παρέχει η χώρα μας προς την εδώ αλβανική κοινότητα, δεν μπορεί να είναι μονομερής. Η θα είναι ανταποδοτική ή θα πρέπει να πάψει να υφίσταται.
Του Γιάννη Σιδέρη
https://www.liberal.gr/arthro/232724/politiki/2018/sto-kokkino-i-elliniki-meionotita-stin-albania--endeixeis-oti-epidiokoun-tin-ekdioxi-tis--.html
13/12/2018
7.
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗ ΧΙΜΑΡΑ!!!
Οι τελευταίες εξελίξεις υπαγορεύουν ώστε οι Έλληνες της Αλβανίας και απλώς εκείνοι της Χιμάρας, θα πρέπει όχι μόνο να ενωθούν, αλλά περισσότερο να είναι άγρυπνοι. Θα πρέπει όχι μόνο να αντισταθούν με τόλμη και αποφασιστικότητα κατά των ωμών παραβιάσεων των εθνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το αλβανικό κράτος, αλλά και να μη επιτρέψουμε την εκμετάλλευση που μας γίνεται από τους δικούς πολιτικούς, τις πολιτικές δυνάμεις και κυβερνήσεις στην Ελλάδα και παράγοντες του εξωτερικού.
Ξέσπασε ξανά θέμα στη Χιμάρα… Η κυβέρνηση του Ράμα εισέρχεται στην τελική φάση ολοκλήρωσης ενός σχεδίου που ξεκίνησε από το 1992 και σκοπό έχει την απαλλαγή από τις περιουσίες τους, με διάφορες μεθοδεύσεις και τη βία, των Έλληνων της Χιμάρας και άλλων ντόπιων κατοίκων, κυρίως ορθόδοξοι, την αλλοίωση της δημογραφικής σύνθεσης της περιοχής σε όφελος προνομιούχων του μαύρου χρήματος, που κατά τον πρωθυπουργό, δεν γνώριζαν την θάλασσα μέχρι που τους έκαναν ιδιοκτήτες. Τώρα με μια απόφαση που παραβιάζει το σύνταγμα της χώρας και κάθε διεθνή σύμβαση, αφαιρεί σε όφελος αυτής της κατηγορίας ανθρώπων, περίπου 20 χιλιάδες στρέμματα παραθαλάσσιες εκτάσεις για τουριστικές εγκαταστάσεις που θα εξουδετερώσουν κάθε οικονομική, εθνική και πολιτιστική διάσταση των Ελλήνων εδώ.
Ασφαλώς και αποτελεί αποτρόπαια συμπεριφορά περιφρόνησης, εθνική δίωξη και απαξίωση της προσωπικής και συλλογικής αξιοπρέπειας και ακεραιότητας!
Είμαστε, ωστόσο συνένοχοι της κατάστασης αυτής και γι΄αυτό άξιοι της μοίρας μας.
Από το 1992, όταν οι δικοί μας τοπικοί παράγοντες αποπροσανατόλιζαν τους αυτόχθονες Χιμαραίους, εμποδίζοντάς τους να νομιμοποιήσουν τις περιουσίες τους.
Από το 2003 και στη συνέχεια άρχισαν να εφαρμόζονταν τα γνωστά σχέδια υφαρπαγής των περιουσιών των Χιμαριωτών. Βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι κύριοι υπεύθυνοι είναι οι δικοί μας τοπικοί άρχοντες και πολιτικοί. Γιατί:!
Δεν δίδονταν οι τίτλοι ιδιοκτησίας στους Χιμαραίους. Παραχωρούνταν τίτλοι ιδιοκτησίας σε άτομα «ελληνικής» καταγωγής με τη συμφωνία ότι αυτοί θα πουλούσαν την παράνομη περιουσία τους σε αλλοεθνείς έναντι προκαθορισμένης τιμής. Σε αρκετές περιπτώσεις «οι δικοί μας» ιδιωτικοποιούσαν και περιουσίες συμπατριωτών τους μόνο και μόνο να προέκυπτε η έκταση που επιθυμούσαν οι αλλοεθνείς αφεντικά τους. Σε άλλες περιπτώσεις γίνονταν ιδιοκτήτες αλλοεθνείς με πλαστά χαρτιά. Σε κάποιες περιπτώσεις και όταν δίδονταν τίτλοι στους δικούς μας, στην πλειοψηφία τους ήταν πλαστοί. Υπήρχαν επίσης και δικοί μας εγκέφαλοι που εμπόδιζαν τους Χιμαραίους να διεκδικήσουν τους τίτλους ιδιοκτησίας, μόνο και μόνο να έχουν πολιτικό άλλοθι. Και να τι προέκυψε. Οι Χιμαραίοι είναι σχεδόν χωρίς τις περιουσίες τους, ή δε διαθέτουν τίτλους ιδιοκτησίας, ή δεν έχουν νόμιμους τίτλους ιδιοκτησίας.
Τώρα τα άτομα αυτά, τα οποία για λόγο τους προκύπτουν με περιουσίες, θέλουν και έχουν στα χέρια τους την εκπροσώπηση της Χιμάρας κάνοντας έτσι περισσότερο δύσκολο το περιουσιακό θέμα της Χιμάρας.
Υπάρχει και ένα άλλο καυτό θέμα. Όλοι θυμούμαστε τι θόρυβος γινότανε πέρυσι για τις περιουσίες στη Χιμάρα…. Κυριάρχησε όμως άμεση σιωπή όταν ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών αποφάσισε να αναλάβει ρόλο μεσολαβητή για να αποχτήσει η Αλβανία το στάτους υποψήφιας χώρας προς ένταξη στην Ε. Ένωση. (Μάλιστα ανασκούμπωσε τα μανίκια και τα έβαλε με κάθε ευρωπαίο ομόλογό του που ήταν κατά, λες και ήταν περισσότερο υπόθεση της Ελλάδας και όχι της Αλβανίας!!) Ένα χρόνο πιο πριν οι πολιτικοί ηγέτες μας μας έλεγαν ότι ο ίδιος Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας είχε πάρει παραμάσκαλα τον (ψεφτο)φάκελο των περιουσιών της εθνικής ελληνικής μειονότητας για να εμποδίσει την πορεία της Αλβανίας προς την Ευρώπη !!!! (Το ίδιο συμβαίνει κατά επανάληψη.)
Ωστόσο, και μερίδα του Ελληνικού Λόμπι στις ΗΠΑ συμφώνησε με τον τρόπο διαχείρισης του θέματος περιουσιών των Ελλήνων στη Χιμάρα.
Η εξέλιξη αυτή συνέβαλε να μη προσέξουν οι πολιτικοί μας και η Αθήνα, ότι ο Ράμα είχε ψηφίσει τον αντισυνταγματικό νόμο αρ 55 του 2015 που λέει ότι το κράτος δικαιούται να απαλλοτριώσει ιδιώτες σε περίπτωση που η περιουσία του πηγαίνει σε όφελος ιδιώτη που θέλει να επενδύσει και η επένδυσή του κατατάσσεται σε στρατηγικές επενδύσεις. (Έλα τώρα να βεβαιώσεις ποια είναι στρατηγική επένδυση!!!.)
Από τότε εμείς πέσαμε σε βαθύ ύπνο. Στην αλήθεια τότε εμείς φωνάζαμε ότι μας στήνουν παγίδα και πρέπει να αντιδράσουμε. Μας κατηγόρησαν ότι υπονομεύαμε το καλό κλίμα που διαμορφώνονταν μεταξύ των δύο χωρών! Η Ελλάδα είχε μπροστά τις ιστορικές συμφωνίες που προσδοκούσε να πετύχει με την Αλβανία, άρα δε χρειάζονταν τα αγκάθια που λέγονται εθνικά συμφέροντα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Και να ο Ράμα που έκανε το θαύμα του. Αφού είχε μεθοδεύσει ώστε οι Έλλήνες στη Χιμάρα να μη έχουν κανένα σχεδόν επίσημο τίτλο, έλαβε μια απόφαση μέσω της οποίας 20 χιλιάδες περίπου στρέμματα τουριστικά φιλέτα που ανήκουν στην πράξη στους Έλληνες, να περάσουν στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Πολιτισμού το οποίο θα τα διαθέσει για τουριστικές στρατηγικές επενδύσεις. Διάλεξε τη Χιμάρα διότι, όπως είπαμε, έχει μεθοδεύσει όλο το περιουσιακό καθεστώς σε όφελός του, και δεύτερο η αντίσταση εκεί έχει καμφθεί. Έτσι μετά από τη Χιμάρα μπορεί το ίδιο σχέδιο να εφαρμοστεί και κάπου άλλου.
Παρά το γεγονός ότι η απόφαση αυτή της κυβέρνησης Ράμα πάρθηκε πριν από τρεις βδομάδες, η Αθήνα θυμήθηκε να αντιδράσει ακριβώς τώρα, που έβγαλε ανακοίνωση η ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας (όχι βέβαια η κεντρική ΟΜΟΝΟΙΑ). Το περίεργο δεν είναι ότι το ΥΠΕΞ δεν εξέδωσε ανακοίνωση όταν η αλβανική αστυνομία άσκησε πραγματικό πογκρόμ σε βάρος του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. Δεν είναι ούτε η αμεσότητα στην ευαισθησία που το ΥΠΕΞ έχει με την ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας και τον αρχηγό της Μπελέρη. Εκείνο που πρέπει να εξεταστεί είναι γιατί επέλεξε η ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας τη στιγμή αυτή να αντιδράσει για ένα φαινόμενο το οποίο ήταν προ πολλού γνωστό.
Γιατί η ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας (εφτά άτομα) με «δημοκρατικά μέσα» στην εφαρμογή της εντολής Μπελέρη, (στο δίλημμα ή τώρα ή ποτέ) υπέγραψαν ένα ντοκουμέντο που επιτρέπει να εφαρμοστεί «διορθωμένο» το σχέδιο ανάπλασης του κέντρου της παλιάς Χιμάρας. Όλοι θυμούμαστε τον χαμό της προηγούμενη χρονιάς για το ίδιο θέμα. Τι έγινε και τα βρήκανε η ΟΜΟΝΟΙΑ με το δημαρχείο και τον Ράμα;! Λένε ότι έχουν γίνει τροποποιήσεις στο σχέδιο και ότι τα 20 σπίτια για δημόσιο όφελος δε θα γκρεμιστούν. (Να μη λησμονούμε ότι το προηγούμενο σχέδιο κρίθηκε παράνομο από την αλβανική δικαιοσύνη ενώ για το νέο δεν υπάρχει έγκριση)
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο χρηματοδότης και του νέου σχεδίου είναι ένας διεθνής κολοσσός ανάπτυξης, ο οποίος δε θέλει καυγάδες, όπου ρίχνει το λεφτά του και αυτό έπεισε τον Μπελέρη να υπογράψει. Αλλά το νέο τροποποιημένο σχέδιο θα περάσει σε οικόπεδα και περιουσίες άλλων Ελλήνων της Χιμάρας, που δεν τυχαίνουν της προστασίας της ίδιας ΟΜΟΝΟΙΑΣ και δεν πρόκειται να απαλλοτριωθούν!!! Και εκείνοι αντιστέκονται… αλλά χωρίς πλέον κάποια συμπαράσταση.
Τα συμπεράσματα δικά σας!
Παναγιώτης Μπάρκας
https://www.facebook.com/panibar2011/posts/567019133724495?__xts__[0]=68.ARAKY6hxP8RX8bVRMkaovB1MlPYABTomE4aCgENYandCmo9MTt8mh1j2a7uhq24Z_X830vJMHlinFJa9W7Ech8cR-WUZtsjC22ElYPbOCgYn8Mo3FHaLBQNDUzy-tT1MbkR5QXCX1Mx2JzRkYLiyGM9C2EUaf2Gz0rAbrMZHhK4YXkGGjhPQZVCrz1AyQIrrpt24iQJLImolA5eSxEQ5qn_XmWfrtqut2epy-JrKygyvCP4XI2j0QKTZ7vPhwCxkJJ1vGsErAbu6-XwNxXu-3MhrGpby19wIzV9yFCxFsrye_BNIpwP8QQd8UYUsfNCVM7IJvmuGeRflCoRX5FM&__tn__=-R
11 Δεκεμβρίου 2018
8.
Το OPEN TV στη Χειμάρρα:
«Δεν έχουμε πού να πάμε», λένε οι ομογενείς (vid).
Η κάμερα του OPEN βρέθηκε στη Χειμάρρα και καταγράφει τις οργισμένες αντιδράσεις των ομογενών στην απόφαση Ράμα να δημεύσει τις περιουσίες τους
«Δεν έχουμε πού να πάμε. Πού να βρούμε το δίκιο μας; Λεφτά δεν έχουμε. Μας έχουν πάρει την περιουσία». Οι μπουλντόζες έχουν επιστρέψει στη Χειμάρρα και σπέρνουν τον φόβο στην ελληνική ομογένεια. Περισσότερα από 13.000 στρέμματα δημεύονται με μια υπουργική απόφαση.
Ακόμη κι αν οι ομογενείς κρατούν στα χέρια τους τα χαρτιά που δείχνουν ότι τους ανήκουν τα κτήματα, η κυβέρνηση Ράμα δεν τους αναγνωρίζει. Η αλβανική κυβέρνηση με ένα νόμο χαρακτηρίζει δημόσια κάθε γη για την οποία δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας.
«Έχουμε έναν χρόνο πού έχουμε καταθέσει τα χαρτιά αλλά τίποτα», λένε οι ομογενείς στο OPEN TV.
Δείτε το βίντεο
Τι απαντά το αλβανικό ΥΠΕΞ
Έκκληση προς την ελληνική πλευρά «για αντικειμενική ανάγνωση των γεγονότων και της πραγματικότητας» απευθύνει με ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών της Αλβανίας, σχετικά με την απόφαση της αλβανικής κυβέρνησης που παραχωρεί για τουριστική εκμετάλλευση οικόπεδα που ανήκουν σε Έλληνες ομογενείς.
«Θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι η εν λόγω υπουργική απόφαση έχει ως στόχο την καταγραφή περιοχών με προοπτική τουριστικής ανάπτυξης, οι οποίες υπάγονται σε καθεστώς "κρατικής ιδιοκτησίας"» αναφέρει, μεταξύ άλλων, το αλβανικό υπουργείο Εξωτερικών.
Το αλβανικό ΥΠΕΞ εκφράζει την έκπληξή του για τη δήλωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, κάνοντας λόγο για «διαστρέβλωση» των γεγονότων ενώ σημειώνει ότι εφαρμόζει αποφάσεις του δικαστηρίου του Στρασβούργου.
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
«Το υπουργείο για την Ευρώπη και Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Αλβανίας εκφράζει την έκπληξή της για τη δήλωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών με ημερομηνία 11.12.2018.
Ως ευρωπαϊκή χώρα, μέλος της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Αλβανία αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου του Στρασβούργου και εφαρμόζει τις αποφάσεις του.
Το δικαίωμα ιδιοκτησίας είναι ένα συνταγματικό δικαίωμα, το οποίο απολαμβάνει αδιακρίτως και εξίσου κάθε πολίτης, ανεξάρτητα από την εθνικότητά του. Επιπλέον, όλοι οι πολίτες απολαμβάνουν το δικαίωμα προσφυγής σε δικαστήρια σε περίπτωση εικαζόμενων παραβιάσεων αυτών των δικαιωμάτων.
Το υπουργείο για την Ευρώπη και Εξωτερικών, εκφράζει τη λύπη του για τη δήλωση του ελληνικού ΥΠΕΞ, η οποία στηρίζεται σε διαστρέβλωση των γεγονότων. Θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι η εν λόγω υπουργική απόφαση, έχει ως στόχο την καταγραφή περιοχών με προοπτική τουριστικής ανάπτυξης, οι οποίες υπάγονται σε καθεστώς "κρατικής ιδιοκτησίας".
Ο υπουργός Εξωτερικών επαναλαμβάνει ότι το αλβανικό κράτος τελούσε και θα τελεί πάντοτε υπό τη δέσμευση της προστασίας και του σεβασμού των δικαιωμάτων των μειονοτήτων.
Η δέσμευση αυτή αποδεικνύεται από την ένταξή μας στην Σύμβαση-Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων, συνταγματικές εγγυήσεις σε αυτόν τον τομέα, καθώς και τη θέσπιση ειδικής νομοθεσίας για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων στην Αλβανία.
Απευθύνοντας έκκληση προς την ελληνική πλευρά για αντικειμενική ανάγνωση των γεγονότων και της πραγματικότητας, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι το ευρύ νομικό πλαίσιο, εναρμονισμένο με την ευρωπαϊκή πρακτική, καθώς η μεγάλη παράδοση της κοινωνικής συνύπαρξης στην Αλβανία αποτελεί ένα θετικό παράδειγμα προς μίμηση στην περιοχή»
https://www.ethnos.gr/ellada/10183_open-tv-sti-heimarra
-den-ehoyme-poy-na-pame-lene-oi-omogeneis-vid
13/12/2018
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗ ΧΙΜΑΡΑ!!!
Οι τελευταίες εξελίξεις υπαγορεύουν ώστε οι Έλληνες της Αλβανίας και απλώς εκείνοι της Χιμάρας, θα πρέπει όχι μόνο να ενωθούν, αλλά περισσότερο να είναι άγρυπνοι. Θα πρέπει όχι μόνο να αντισταθούν με τόλμη και αποφασιστικότητα κατά των ωμών παραβιάσεων των εθνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το αλβανικό κράτος, αλλά και να μη επιτρέψουμε την εκμετάλλευση που μας γίνεται από τους δικούς πολιτικούς, τις πολιτικές δυνάμεις και κυβερνήσεις στην Ελλάδα και παράγοντες του εξωτερικού.
Ξέσπασε ξανά θέμα στη Χιμάρα… Η κυβέρνηση του Ράμα εισέρχεται στην τελική φάση ολοκλήρωσης ενός σχεδίου που ξεκίνησε από το 1992 και σκοπό έχει την απαλλαγή από τις περιουσίες τους, με διάφορες μεθοδεύσεις και τη βία, των Έλληνων της Χιμάρας και άλλων ντόπιων κατοίκων, κυρίως ορθόδοξοι, την αλλοίωση της δημογραφικής σύνθεσης της περιοχής σε όφελος προνομιούχων του μαύρου χρήματος, που κατά τον πρωθυπουργό, δεν γνώριζαν την θάλασσα μέχρι που τους έκαναν ιδιοκτήτες. Τώρα με μια απόφαση που παραβιάζει το σύνταγμα της χώρας και κάθε διεθνή σύμβαση, αφαιρεί σε όφελος αυτής της κατηγορίας ανθρώπων, περίπου 20 χιλιάδες στρέμματα παραθαλάσσιες εκτάσεις για τουριστικές εγκαταστάσεις που θα εξουδετερώσουν κάθε οικονομική, εθνική και πολιτιστική διάσταση των Ελλήνων εδώ.
Ασφαλώς και αποτελεί αποτρόπαια συμπεριφορά περιφρόνησης, εθνική δίωξη και απαξίωση της προσωπικής και συλλογικής αξιοπρέπειας και ακεραιότητας!
Είμαστε, ωστόσο συνένοχοι της κατάστασης αυτής και γι΄αυτό άξιοι της μοίρας μας.
Από το 1992, όταν οι δικοί μας τοπικοί παράγοντες αποπροσανατόλιζαν τους αυτόχθονες Χιμαραίους, εμποδίζοντάς τους να νομιμοποιήσουν τις περιουσίες τους.
Από το 2003 και στη συνέχεια άρχισαν να εφαρμόζονταν τα γνωστά σχέδια υφαρπαγής των περιουσιών των Χιμαριωτών. Βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι κύριοι υπεύθυνοι είναι οι δικοί μας τοπικοί άρχοντες και πολιτικοί. Γιατί:!
Δεν δίδονταν οι τίτλοι ιδιοκτησίας στους Χιμαραίους. Παραχωρούνταν τίτλοι ιδιοκτησίας σε άτομα «ελληνικής» καταγωγής με τη συμφωνία ότι αυτοί θα πουλούσαν την παράνομη περιουσία τους σε αλλοεθνείς έναντι προκαθορισμένης τιμής. Σε αρκετές περιπτώσεις «οι δικοί μας» ιδιωτικοποιούσαν και περιουσίες συμπατριωτών τους μόνο και μόνο να προέκυπτε η έκταση που επιθυμούσαν οι αλλοεθνείς αφεντικά τους. Σε άλλες περιπτώσεις γίνονταν ιδιοκτήτες αλλοεθνείς με πλαστά χαρτιά. Σε κάποιες περιπτώσεις και όταν δίδονταν τίτλοι στους δικούς μας, στην πλειοψηφία τους ήταν πλαστοί. Υπήρχαν επίσης και δικοί μας εγκέφαλοι που εμπόδιζαν τους Χιμαραίους να διεκδικήσουν τους τίτλους ιδιοκτησίας, μόνο και μόνο να έχουν πολιτικό άλλοθι. Και να τι προέκυψε. Οι Χιμαραίοι είναι σχεδόν χωρίς τις περιουσίες τους, ή δε διαθέτουν τίτλους ιδιοκτησίας, ή δεν έχουν νόμιμους τίτλους ιδιοκτησίας.
Τώρα τα άτομα αυτά, τα οποία για λόγο τους προκύπτουν με περιουσίες, θέλουν και έχουν στα χέρια τους την εκπροσώπηση της Χιμάρας κάνοντας έτσι περισσότερο δύσκολο το περιουσιακό θέμα της Χιμάρας.
Υπάρχει και ένα άλλο καυτό θέμα. Όλοι θυμούμαστε τι θόρυβος γινότανε πέρυσι για τις περιουσίες στη Χιμάρα…. Κυριάρχησε όμως άμεση σιωπή όταν ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών αποφάσισε να αναλάβει ρόλο μεσολαβητή για να αποχτήσει η Αλβανία το στάτους υποψήφιας χώρας προς ένταξη στην Ε. Ένωση. (Μάλιστα ανασκούμπωσε τα μανίκια και τα έβαλε με κάθε ευρωπαίο ομόλογό του που ήταν κατά, λες και ήταν περισσότερο υπόθεση της Ελλάδας και όχι της Αλβανίας!!) Ένα χρόνο πιο πριν οι πολιτικοί ηγέτες μας μας έλεγαν ότι ο ίδιος Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας είχε πάρει παραμάσκαλα τον (ψεφτο)φάκελο των περιουσιών της εθνικής ελληνικής μειονότητας για να εμποδίσει την πορεία της Αλβανίας προς την Ευρώπη !!!! (Το ίδιο συμβαίνει κατά επανάληψη.)
Ωστόσο, και μερίδα του Ελληνικού Λόμπι στις ΗΠΑ συμφώνησε με τον τρόπο διαχείρισης του θέματος περιουσιών των Ελλήνων στη Χιμάρα.
Η εξέλιξη αυτή συνέβαλε να μη προσέξουν οι πολιτικοί μας και η Αθήνα, ότι ο Ράμα είχε ψηφίσει τον αντισυνταγματικό νόμο αρ 55 του 2015 που λέει ότι το κράτος δικαιούται να απαλλοτριώσει ιδιώτες σε περίπτωση που η περιουσία του πηγαίνει σε όφελος ιδιώτη που θέλει να επενδύσει και η επένδυσή του κατατάσσεται σε στρατηγικές επενδύσεις. (Έλα τώρα να βεβαιώσεις ποια είναι στρατηγική επένδυση!!!.)
Από τότε εμείς πέσαμε σε βαθύ ύπνο. Στην αλήθεια τότε εμείς φωνάζαμε ότι μας στήνουν παγίδα και πρέπει να αντιδράσουμε. Μας κατηγόρησαν ότι υπονομεύαμε το καλό κλίμα που διαμορφώνονταν μεταξύ των δύο χωρών! Η Ελλάδα είχε μπροστά τις ιστορικές συμφωνίες που προσδοκούσε να πετύχει με την Αλβανία, άρα δε χρειάζονταν τα αγκάθια που λέγονται εθνικά συμφέροντα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Και να ο Ράμα που έκανε το θαύμα του. Αφού είχε μεθοδεύσει ώστε οι Έλλήνες στη Χιμάρα να μη έχουν κανένα σχεδόν επίσημο τίτλο, έλαβε μια απόφαση μέσω της οποίας 20 χιλιάδες περίπου στρέμματα τουριστικά φιλέτα που ανήκουν στην πράξη στους Έλληνες, να περάσουν στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Πολιτισμού το οποίο θα τα διαθέσει για τουριστικές στρατηγικές επενδύσεις. Διάλεξε τη Χιμάρα διότι, όπως είπαμε, έχει μεθοδεύσει όλο το περιουσιακό καθεστώς σε όφελός του, και δεύτερο η αντίσταση εκεί έχει καμφθεί. Έτσι μετά από τη Χιμάρα μπορεί το ίδιο σχέδιο να εφαρμοστεί και κάπου άλλου.
Παρά το γεγονός ότι η απόφαση αυτή της κυβέρνησης Ράμα πάρθηκε πριν από τρεις βδομάδες, η Αθήνα θυμήθηκε να αντιδράσει ακριβώς τώρα, που έβγαλε ανακοίνωση η ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας (όχι βέβαια η κεντρική ΟΜΟΝΟΙΑ). Το περίεργο δεν είναι ότι το ΥΠΕΞ δεν εξέδωσε ανακοίνωση όταν η αλβανική αστυνομία άσκησε πραγματικό πογκρόμ σε βάρος του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. Δεν είναι ούτε η αμεσότητα στην ευαισθησία που το ΥΠΕΞ έχει με την ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας και τον αρχηγό της Μπελέρη. Εκείνο που πρέπει να εξεταστεί είναι γιατί επέλεξε η ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας τη στιγμή αυτή να αντιδράσει για ένα φαινόμενο το οποίο ήταν προ πολλού γνωστό.
Γιατί η ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας (εφτά άτομα) με «δημοκρατικά μέσα» στην εφαρμογή της εντολής Μπελέρη, (στο δίλημμα ή τώρα ή ποτέ) υπέγραψαν ένα ντοκουμέντο που επιτρέπει να εφαρμοστεί «διορθωμένο» το σχέδιο ανάπλασης του κέντρου της παλιάς Χιμάρας. Όλοι θυμούμαστε τον χαμό της προηγούμενη χρονιάς για το ίδιο θέμα. Τι έγινε και τα βρήκανε η ΟΜΟΝΟΙΑ με το δημαρχείο και τον Ράμα;! Λένε ότι έχουν γίνει τροποποιήσεις στο σχέδιο και ότι τα 20 σπίτια για δημόσιο όφελος δε θα γκρεμιστούν. (Να μη λησμονούμε ότι το προηγούμενο σχέδιο κρίθηκε παράνομο από την αλβανική δικαιοσύνη ενώ για το νέο δεν υπάρχει έγκριση)
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο χρηματοδότης και του νέου σχεδίου είναι ένας διεθνής κολοσσός ανάπτυξης, ο οποίος δε θέλει καυγάδες, όπου ρίχνει το λεφτά του και αυτό έπεισε τον Μπελέρη να υπογράψει. Αλλά το νέο τροποποιημένο σχέδιο θα περάσει σε οικόπεδα και περιουσίες άλλων Ελλήνων της Χιμάρας, που δεν τυχαίνουν της προστασίας της ίδιας ΟΜΟΝΟΙΑΣ και δεν πρόκειται να απαλλοτριωθούν!!! Και εκείνοι αντιστέκονται… αλλά χωρίς πλέον κάποια συμπαράσταση.
Τα συμπεράσματα δικά σας!
Παναγιώτης Μπάρκας
https://www.facebook.com/panibar2011/posts/567019133724495?__xts__[0]=68.ARAKY6hxP8RX8bVRMkaovB1MlPYABTomE4aCgENYandCmo9MTt8mh1j2a7uhq24Z_X830vJMHlinFJa9W7Ech8cR-WUZtsjC22ElYPbOCgYn8Mo3FHaLBQNDUzy-tT1MbkR5QXCX1Mx2JzRkYLiyGM9C2EUaf2Gz0rAbrMZHhK4YXkGGjhPQZVCrz1AyQIrrpt24iQJLImolA5eSxEQ5qn_XmWfrtqut2epy-JrKygyvCP4XI2j0QKTZ7vPhwCxkJJ1vGsErAbu6-XwNxXu-3MhrGpby19wIzV9yFCxFsrye_BNIpwP8QQd8UYUsfNCVM7IJvmuGeRflCoRX5FM&__tn__=-R
11 Δεκεμβρίου 2018
8.
Το OPEN TV στη Χειμάρρα:
«Δεν έχουμε πού να πάμε», λένε οι ομογενείς (vid).
Η κάμερα του OPEN βρέθηκε στη Χειμάρρα και καταγράφει τις οργισμένες αντιδράσεις των ομογενών στην απόφαση Ράμα να δημεύσει τις περιουσίες τους
«Δεν έχουμε πού να πάμε. Πού να βρούμε το δίκιο μας; Λεφτά δεν έχουμε. Μας έχουν πάρει την περιουσία». Οι μπουλντόζες έχουν επιστρέψει στη Χειμάρρα και σπέρνουν τον φόβο στην ελληνική ομογένεια. Περισσότερα από 13.000 στρέμματα δημεύονται με μια υπουργική απόφαση.
Ακόμη κι αν οι ομογενείς κρατούν στα χέρια τους τα χαρτιά που δείχνουν ότι τους ανήκουν τα κτήματα, η κυβέρνηση Ράμα δεν τους αναγνωρίζει. Η αλβανική κυβέρνηση με ένα νόμο χαρακτηρίζει δημόσια κάθε γη για την οποία δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας.
«Έχουμε έναν χρόνο πού έχουμε καταθέσει τα χαρτιά αλλά τίποτα», λένε οι ομογενείς στο OPEN TV.
Δείτε το βίντεο
Τι απαντά το αλβανικό ΥΠΕΞ
Έκκληση προς την ελληνική πλευρά «για αντικειμενική ανάγνωση των γεγονότων και της πραγματικότητας» απευθύνει με ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών της Αλβανίας, σχετικά με την απόφαση της αλβανικής κυβέρνησης που παραχωρεί για τουριστική εκμετάλλευση οικόπεδα που ανήκουν σε Έλληνες ομογενείς.
«Θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι η εν λόγω υπουργική απόφαση έχει ως στόχο την καταγραφή περιοχών με προοπτική τουριστικής ανάπτυξης, οι οποίες υπάγονται σε καθεστώς "κρατικής ιδιοκτησίας"» αναφέρει, μεταξύ άλλων, το αλβανικό υπουργείο Εξωτερικών.
Το αλβανικό ΥΠΕΞ εκφράζει την έκπληξή του για τη δήλωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, κάνοντας λόγο για «διαστρέβλωση» των γεγονότων ενώ σημειώνει ότι εφαρμόζει αποφάσεις του δικαστηρίου του Στρασβούργου.
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
«Το υπουργείο για την Ευρώπη και Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Αλβανίας εκφράζει την έκπληξή της για τη δήλωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών με ημερομηνία 11.12.2018.
Ως ευρωπαϊκή χώρα, μέλος της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Αλβανία αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου του Στρασβούργου και εφαρμόζει τις αποφάσεις του.
Το δικαίωμα ιδιοκτησίας είναι ένα συνταγματικό δικαίωμα, το οποίο απολαμβάνει αδιακρίτως και εξίσου κάθε πολίτης, ανεξάρτητα από την εθνικότητά του. Επιπλέον, όλοι οι πολίτες απολαμβάνουν το δικαίωμα προσφυγής σε δικαστήρια σε περίπτωση εικαζόμενων παραβιάσεων αυτών των δικαιωμάτων.
Το υπουργείο για την Ευρώπη και Εξωτερικών, εκφράζει τη λύπη του για τη δήλωση του ελληνικού ΥΠΕΞ, η οποία στηρίζεται σε διαστρέβλωση των γεγονότων. Θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι η εν λόγω υπουργική απόφαση, έχει ως στόχο την καταγραφή περιοχών με προοπτική τουριστικής ανάπτυξης, οι οποίες υπάγονται σε καθεστώς "κρατικής ιδιοκτησίας".
Ο υπουργός Εξωτερικών επαναλαμβάνει ότι το αλβανικό κράτος τελούσε και θα τελεί πάντοτε υπό τη δέσμευση της προστασίας και του σεβασμού των δικαιωμάτων των μειονοτήτων.
Η δέσμευση αυτή αποδεικνύεται από την ένταξή μας στην Σύμβαση-Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων, συνταγματικές εγγυήσεις σε αυτόν τον τομέα, καθώς και τη θέσπιση ειδικής νομοθεσίας για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων στην Αλβανία.
Απευθύνοντας έκκληση προς την ελληνική πλευρά για αντικειμενική ανάγνωση των γεγονότων και της πραγματικότητας, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι το ευρύ νομικό πλαίσιο, εναρμονισμένο με την ευρωπαϊκή πρακτική, καθώς η μεγάλη παράδοση της κοινωνικής συνύπαρξης στην Αλβανία αποτελεί ένα θετικό παράδειγμα προς μίμηση στην περιοχή»
https://www.ethnos.gr/ellada/10183_open-tv-sti-heimarra
-den-ehoyme-poy-na-pame-lene-oi-omogeneis-vid
13/12/2018