Ιταλία vs Ευρωπαϊκή Ένωση: «Παράξενοι Έρωτες».
Σαν Ρέμο 1994. «Strani amori».
Η Laura Pausini, πασίγνωστη Ιταλίδα διεθνούς φήμης, τραγουδίστρια, παρουσιάζει στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο του 1994 το τραγούδι «Strani Amori» η απόδοση στα ελληνικά «Παράξενοι Έρωτες» , με το οποίο καθιερώνεται όχι μόνο στην ιταλική αλλά και στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία.
Ο "παράξενος έρωτας" της ιταλικής οικονομίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και η `αναγέννηση` του φασισμού.
Οικονομική Έκθεση «O.R.G.». Τορίνο Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2018.
Ο Βιτσέντζο Μπόκια, πρόεδρος της μεγάλης συμβουλευτικής ιταλικής εταιρίας «Confidustria», η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα προώθησης δράσεων των ιταλικών εταιριών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον υπόλοιπο κόσμο, πραγματοποιεί μια βαρυσήμαντη ομιλία στην οικονομική - βιομηχανική έκθεση του Τορίνο, η οποία γίνεται θέμα της εβδομάδας σε όλα τα ιταλικά μέσα και ταράζει το πολιτικό σύστημα της Ιταλίας.
Ο σημαντικός οικονομικός παράγοντας γνωστοποιεί, στο κοινό της εκθέσεως, την πραγματική κατάσταση της ιταλικής οικονομίας, η οποία, όπως τονίζει, κινδυνεύει να βυθιστεί περισσότερο στο τούνελ της κρίσης, εάν η κυβέρνηση δεν προχωρήσει άμεσα σε περικοπές των δαπανών ύψους 4 εκατ. ευρώ.
Ο πρόεδρος της «Confidustria» αναφέρει στο κοινό της έκθεσης πως η χρονοκαθυστέρηση που παρατηρείται, ως προς την επίτευξη της τελικής συμφωνίας, ανάμεσα στη Ρώμη και στις Βρυξέλλες για την έγκριση του ιταλικού προϋπολογισμού, είναι ικανή να βυθίσει ακόμα περισσότερο τη χώρα μέσα στο τούνελ της τραπεζικής κρίσης.
Ο Βιτσέντζο Μπόκια σημειώνει πως για να σωθεί η οικονομία θα πρέπει, ενδεχομένως, να παρέμβει ο Πρόεδρος Ματαρέλα και να ζητήσει , όπως ορίζουν οι νόρμες του Ιταλικού Συντάγματος, ή την παραίτηση της κυβέρνησης Κόντε ή την αντικατάσταση των αντιπροέδρων και μελών του υπουργικού συμβουλίου Λουίτζι ντι Μάιο και του Ματέο Σαλβίνι , εάν δεν υπάρξει στο επόμενο Εurogroup άμεση συμφωνία με τους εταίρους στο θέμα του προϋπολογισμού.
Η ιταλική κυβέρνηση έχοντας ως βασικούς πρωταγωνιστές στην κρίση με τις Βρυξέλλες τους κυβερνητικούς εταίρους, τον Ματέο Σαλβίνι από τη Λέγκα του Βορρά και τον Λουίτζι ντι Μάιο από το πάλαι ποτέ αντισυστημικό, πλέον, κυβερνητικό κίνημα των 5αστέρων , κατορθώνει να φθάσει την οικονομία στα όρια της κατάρρευσης.
O ιταλικός προϋπολογισμός έχει ήδη απορριφθεί δύο φορές από τις Βρυξέλλες, μετά δυσκολίας και μέσω συμβιβασμού και υπό τη σκιά του Brexit θα λάβει τις επόμενες μέρες το πράσινο φως της επιτροπής για ευνόητους λόγους.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται έξι μήνες πριν από τις πιο κρίσιμες ευρωεκλογές της ιστορίας, καλείται στη συγκεκριμένη δύσκολη συγκυρία να αντιμετωπίσει και την ιταλική κρίση.
Η πραγματική κατάσταση της ιταλικής οικονομίας
Άπαντες γνωρίζουν πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί ν` αντέξει, κυρίως δεν μπορεί να σηκώσει και να διαχειριστεί μια παρατεταμένη και συνεχιζόμενη ιταλική κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες.
Σοβαροί βιομηχανικοί, οικονομικοί, πολιτικοί, δημοσιογραφικοί και τραπεζικοί κύκλοι της χώρας, σχολιάζουν, με τρόπο γλαφυρό, την «ιταλική κρίση», τονίζοντας, πως στην κυβέρνηση βρίσκονται, αυτοί που μιλούν πολύ χωρίς να ξέρουν τι λένε και τι κάνουν, παρέα με τις αναγεννημένες φασιστικές μούμιες της μαύρης περιόδου, όχι μόνο, της ιταλικής αλλά της παγκόσμιας ιστορίας.
Το ιταλικό spread, μόλις την περασμένη εβδομάδα, φθάνει και ξεπερνάει τις 450 μονάδες, αποτελεί τον μεγάλο βραχνά στις σχέσεις της Ρώμης με τις Βρυξέλλες.
Η οικονομία κινείται εντός ρυθμού ανάπτυξης της τάξεως του 2,4 %, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν είναι στα 2,400 τρις $, το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν είναι στα 2,182 τρις $, όταν το τραπεζικό χρέος των εγχώριων τραπεζών ξεπερνάει τα 450 δισ. ευρώ.
Το ιταλικό «αποθεματικό»: Το μεγάλο αγκάθι της κρίσης
Το μεγάλο αγκάθι για την ιταλική κυβέρνηση είναι το αδιευκρίνιστο αποθεματικό της χώρας.
Η κυβέρνηση του αμφιλεγόμενου καθηγητή της νομικής Τζιουζέπε Κόντε έχει επιδοθεί σε έναν αγώνα υποσχόμενων φοροαπαλλαγών, με ειδικές ρυθμίσεις που θα φθάσουν το 50 %, για όσους εκ των Ιταλών φορολογουμένων εμπιστευτούν το τραπεζικό σύστημα, επανατοποθετώντας, στο άμεσο διάστημα, εντός των ιταλικών τραπεζών τις αποταμιεύσεις που βρίσκονται είτε στα ιταλικά σπίτια, είτε σε τράπεζες του εξωτερικού.
Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της ιταλικής οικονομίας
Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της ιταλικής οικονομίας αποτελούσε και αποτελεί τροχοπέδη για όλες τις ιταλικές κυβερνήσεις.
Είναι σχεδόν αδύνατο, όχι μόνο για την ιταλική κυβέρνηση, αλλά και για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, αρχικά να οριοθετήσει το συνολικό αποθεματικό των ιταλικών νοικοκυριών και έπειτα να γίνουν προσπάθειες επιστροφής στις ιταλικές τράπεζες, αλλάζοντας την εικόνα της ιταλικής οικονομίας.
Οι κοντινοί οικονομικοί παράδεισοι με την Ιταλία
Εντός της Ιταλίας, μέσα στη Ρώμη, βόρεια, νότια, ανατολικά, δυτικά της χώρας, σε κτήσεις μέσα στο έδαφος γειτονικών χωρών, αλλά και στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού, υπάρχουν σημαντικοί οικονομικοί παράδεισοι, όπου οι Ιταλοί , ελέω και του παγκόσμιου χαρακτήρα της οικονομίας έχουν τραπεζικούς λογαριασμούς με εκατομμύρια καταθέσεων.
Στη Ρώμη βρίσκεται το παπικό Κράτος του Βατικανό, ανατολικά και στις ακτές της Αδριατικής συναντάμε το Σαν Μαρίνο, δυτικά κυριαρχεί το αφορολόγητο πριγκιπάτο του Μονακό, στα βόρεια δεσπόζει η Ελβετία.
Ο ιταλικός βορράς εμπιστεύεται περισσότερο τις ελβετικές από τις ιταλικές τράπεζες και να αγαπάει παράφορα το ελβετικό φράγκο.
Στο ελβετικό έδαφος τοποθετείται η ιταλική πόλη «Campione d` Italia», η οποία ανήκει στην περιφέρεια της Λομβαρδία, με τεράστιο τουριστικό ενδιαφέρον καθώς βρίσκεται στις ελβετικές ακτές της λίμνης του Κόμο.
Η «Campione d' Italia», αν και καθαρά ιταλική πόλη εντός ελβετικού εδάφους, δέχεται στις συναλλαγές το ευρώ, όταν επίσημο νόμισμα είναι το ελβετικό φράγκο και με τους Ιταλούς κατοίκους να βρίσκονται εντός της ελβετικής νομοθεσίας και με δικαίωμα καταθέσεων στις ελβετικές τράπεζες.
Στα νότια της Ιταλίας σε απόσταση αναπνοής από τη Σικελία βρίσκεται ο παγκόσμιος φορολογικός παράδεισος της Μάλτα.
Αδιευκρίνιστος, αλλά νόμιμος, ο αριθμός των ιταλικών «offshore» εταιριών που έχουν έδρα τη Βαλέτα.
Ο ρόλος της Τράπεζας του Βατικανό
Εντός της Ρώμης βρίσκεται το παπικό κράτος του Βατικανού, όπου μεταξύ πολλών ιδρυμάτων λειτουργεί και το «Ινστιτούτο για τα Έργα της Θρησκείας», `Istituto per le Opere di Religione - Ι.Ο.R.` με σκοπό την διαχείριση της παπικής και όχι μόνο περιουσίας.
Οικονομικοί κύκλοι κάνουν λόγο πως η συγκεκριμένη τράπεζα διαθέτει ακίνητη περιουσία άνω των 1,5 δις ευρώ, μεγάλες ποσότητες χρυσού, ενώ στην ιδιοκτησία αυτής βρίσκονται πάνω από 2.500 ακίνητα στη Ρώμη και στην υπόλοιπη Ιταλία.
O ρόλος της ιταλικής μαφίας και της ναπολιτάνικης Καμόρα
στην ιταλική οικονομία
Αν οι μαφιόζοι του ιταλικού Βορρά, στον νότο η Καμόρα και στη Σικελία - Αμερική η Κόζα Νόστρα, αποφάσιζαν να τοποθετήσουν τα μαύρα ταμεία των οργανώσεων στο τραπεζικό σύστημα της χώρας , σήμερα, δεν θα κάναμε λόγο για την ιταλική κρίση.
Για να μιλάμε ξεκάθαρα
Την επόμενη εβδομάδα και κατά την διάρκεια της συνεδρίασης του Eurogroup θα εγκριθεί , με αμοιβαίες υποχωρήσεις των εμπλεκόμενων πλευρών, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο προϋπολογισμός της ιταλικής κυβέρνησης.
Ας γίνει κατανοητό, πως η πραγματική κόντρα των Βρυξελλών με τη Ρώμη δεν είναι οικονομικού περιεχομένου, αλλά πρωτίστως είναι ιδεολογική και έχει να κάνει με την `αναγέννηση` του φασισμού, γέννημα - θρέμμα της Ιταλίας.
Οι ευρωεκλογές πλησιάζουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να διαχειριστεί, κυρίως να αντιμετωπίσει , εκτός του Brexit, την απρόβλεπτη ιταλική κρίση, η οποία μελλοντικά και υπό προϋποθέσεις να επηρεάσει ακόμα και τη συνέχεια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Ας γίνει αντιληπτό, πως η Ιταλία για τους Ιταλούς , είναι πάνω από όλους και από όλα, κυρίως, ας μη ξεχνάμε, πως όλοι οι δρόμοι, ακόμα και του φασισμού και του ναζισμού, ιστορικά τουλάχιστον, όχι μόνο οδηγούν στη Ρώμη, αλλά ξεκινούν από την ιταλική πρωτεύουσα.
Αrrivederci Ιtalia!
Ανδρέας Τσιλογιάννης,
δημοσιογράφος - πολιτικός αναλυτής.
(Ο αρθρογράφος έχει ζήσει και έχει φοιτήσει στην Ιταλία)
7/12/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Ο μύθος και η αλήθεια για το χρέος της Ιταλίας.
Το δεύτερο τρίμηνο του 2018 το παγκόσμιο χρέος εκτινάχθηκε σε νέα υψηλά επίπεδα των 260 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ ως ποσοστό του ΑΕΠ έφθασε στο 320% – κι αυτό συνέβη πρώτη φορά στην ιστορία. Επί του συνόλου, το 61% αφορά ιδιωτικό χρέος εκτός του χρηματοπιστωτικού κλάδου και μόνον το 23% αφορά το τόσο ενοχοποιημένο δημόσιο χρέος. Στις ΗΠΑ αναλογεί το 30% του συνολικού δημόσιου χρέους όλων των χωρών. Ακολουθούν η Ιαπωνία και η Κίνα και μετά, με αρκετή απόσταση, έπονται οι μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης. Ιστορικά μιλώντας, το χρέος μιας χώρας, τόσο εκείνο του δημόσιου τομέα όσο και του ιδιωτικού, τείνει να συμβαδίζει με την επέκταση της οικονομίας, εξαιρουμένης της περιπτώσεως των αιφνίδιων πτωχεύσεων.
Σε κάθε περίπτωση, το απόλυτο μέγεθος του δημόσιου χρέους μιας χώρας δεν μπορεί να δώσει επαρκείς πληροφορίες για το εάν είναι βιώσιμο ή όχι. Ούτε και είναι δυνατόν να ισχυριστεί κανείς με αληθοφάνεια ότι ένα χαμηλό χρέος δείχνει τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αντιθέτως, ένα πολύ μικρό χρέος ή ακόμα και μηδενικό μπορεί να δείχνει την πλήρη έλλειψη εμπιστοσύνης των αγορών προς τη χώρα, αποκλείοντας τα ομόλογα της από τις διεθνείς αγορές.
Εάν συνεκτιμήσουμε το συνολικό χρέος των χωρών –τόσο το δημόσιο όσο και το ιδιωτικό– τα πράγματα αλλάζουν. Στην πρώτη θέση εμφανίζεται το Λουξεμβούργο με συνολικό χρέος 434% του ΑΕΠ (χρέος κυρίως των επιχειρήσεων) και στη δεύτερη η Ιαπωνία με 373% (χρέος κυρίως του δημόσιου τομέα). Μεταξύ των οκτώ χωρών με το υψηλότερο χρέος συγκαταλέγονται επίσης η Γαλλία, η Ισπανία και η Βρετανία, ενώ στην ένατη θέση εμφανίζεται η Ιταλία. Το χρέος της είναι ισορροπημένο στο 265% του ΑΕΠ λόγω του χαμηλού δανεισμού νοικοκυριών και επιχειρήσεων, ο οποίος αντισταθμίζει τον αντίκτυπο του δημοσίου χρέους.
H αξιολόγηση μιας οικονομίας από το ύψος του δημόσιου χρέους της και μόνον μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένα συμπεράσματα. Τα κριτήρια που χρησιμοποιούν οι αγορές για να αξιολογήσουν τη φερεγγυότητα του χρέους μιας χώρας είναι πολλαπλά: το ποσοστό των ομολόγων που κρατούν οι ξένοι και οι εγχώριοι επενδυτές, ποια ομόλογα υπάγονται στο εθνικό ή στο διεθνές δίκαιο, η ανάπτυξη της οικονομίας, η οικονομική κατάσταση των πολιτών, η αποτελεσματικότητα της εφορίας στην είσπραξη των φόρων και η ανεξαρτησία της νομισματικής πολιτικής. Στην περίπτωση της Ιαπωνίας, παραδείγματος χάριν, η κεντρική τράπεζα, τα συνταξιοδοτικά ταμεία και οι εγχώριες τράπεζες κατέχουν το 90% των ομολόγων. Είναι σχεδόν αδύνατον να υπάρξει κρίση εμπιστοσύνης για τη φερεγγυότητα της ιαπωνικής κυβέρνησης.
Στην Ευρωζώνη τα κράτη-μέλη δεν έχουν τη δυνατότητα να διαχειριστούν αυτόνομα τη νομισματική πολιτική τους. Οπότε το δημόσιο χρέος τους είναι εμμέσως πλην σαφώς εκτεθειμένο σε εξωτερικές πιέσεις, περιπλέκοντας τη διαχείρισή του. Αναλυτικότερα, ξένοι επενδυτές κρατούν το 70% του δημόσιου χρέους των κρατών-μελών της Ευρωζώνης. Οπότε τα ομόλογα αυτά είναι πολύ πιο εκτεθειμένα και ευάλωτα στις δευτερογενείς αγορές και στον κίνδυνο ενός γενικευμένου κλίματος πανικού, με μαζικές ρευστοποιήσεις θέσεων.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, πάντως, οι αγορές θεωρούν πως το εταιρικό χρέος είναι πολύ πιο επίφοβο. Ενας υπερχρεωμένος ιδιωτικός τομέας είναι ευάλωτος στην αύξηση των επιτοκίων, ιδιαίτερα εάν έχει προηγηθεί μια μακρά περίοδος με ιστορικά χαμηλά επιτόκια. Τα τελευταία χρόνια εκδόθηκε ένας μεγάλος όγκος ομολόγων όσο οι εταιρείες προχωρούσαν στην επαναγορά μετοχών τους, περιορίζοντας την άντληση κεφαλαίων από τα χρηματιστήρια. Η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει στην επόμενη ύφεση, «παγώνοντας» τις επενδύσεις στην οικονομία όσο ποτέ άλλοτε.
Marcello Minenna,
διευθυντής του τμήματος ποσοτικής ανάλυσης
στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς της Ιταλίας.
3/12/2018
2.
Έκρυθμη η κατάσταση στην Ιταλία
- Σκληρό το μήνυμα των Ιταλών βιομηχάνων.
Την ώρα που το Eurogroup... κλώτσαγε παρακάτω το τενεκεδάκι του ιταλικού προβλήματος, ανακοινώνοντας την στήριξη των ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης στις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρώμης-Βρυξελλών, η επιχειρηματική ελίτ της Ιταλίας προχωρούσε σε μία πρωτοφανή όσο και ηχηρή παρέμβαση, με στόχο την αποκλιμάκωση της έντασης με την Κομισιόν και την επιστροφή της Ιταλίας στην κανονικότητα.
Ο επικεφαλής της Ένωσης Ιταλών Βιομηχάνων, Βιντσέντσο Μπόκια, κάλεσε τον πρωθυπουργό, Τζουζέπε Κόντε είτε να πείσει τους Ματέο Σαλβίνι και Λουίτζι Ντι Μάιο να ψαλιδίσουν τον προϋπολογισμό κατά 4 δισ. ευρώ και να μειώσουν τον στόχο του ελλείμματος, είτε να παραιτηθεί.
Η απάντηση του Κόντε ήταν άμεση. Ο Ιταλός πρωθυπουργός τόνισε ότι εργάζεται νυχθημερόν για να επιτευχθεί συμφωνία με την Κομισιόν, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν σκοπεύει να… ρίξει τον στόχο του ελλείμματος κάτω από το 2%. Το κατά πόσο θα υποχωρήσει το έλλειμμα κάτω από το 2% αναμένεται να αποτελέσει το βασικό αντικείμενο των διαπραγματεύσεων των επόμενων ημερών. Οι Σαλβίνι και Ντι Μάιο θα προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν μία συμφωνία που δεν θα μοιάζει με... άτακτη υποχώρηση και η Κομισιόν θα επιδιώξει να πλησιάσει όσο το δυνατόν περισσότερο σε ένα έλλειμμα που δεν θα «ερεθίζει» τα υπόλοιπα κράτη-μέλη.
Στο μεταξύ, οι 12 μεγαλύτερες επιχειρηματικές ενώσεις της Ιταλίας, οι οποίες εκπροσωπούν 3 εκατομμύρια επιχειρήσεις που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ιταλικής οικονομίας, συγκεντρώθηκαν χθες στο Τορίνο, ενώνοντας τις δυνάμεις τους σε μία σπάνια κίνηση που αυξάνει δραματικά την πίεση προς την κυβέρνηση των λαϊκιστών.Το μήνυμα γίνεται ακόμη πιο ουσιαστικό καθώς οι επιχειρήσεις αυτές «ευθύνονται» για το 65% του ΑΕΠ, ενώ μεγάλο μέρος από αυτές προέρχονται από τον Βορρά, όπου ο Ματέο Σαλβίνι έχει συγκεντρώσει ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά.
Το ύφος του Μπόκια ήταν πολιτικό και ταυτόχρονα αυστηρό. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο πρόεδρος των βιομηχάνων τόνισε ότι η περίοδος χάριτος για την ιταλική κυβέρνηση τελείωσε. Απευθυνόμενος στον ηγέτη του Κινήματος Πέντε Αστέρων, είπε ότι αν οι 12 μεγαλύτερες ενώσεις μπορούν να συμφωνήσουν τότε τίποτα δεν τους σταματά και παράλληλα κάλεσε τον ηγέτη της Λέγκας να λάβει υπόψη του τα spreads, τα οποία ανησυχούν οι επιχειρήσεις «που τον έχουν στηρίξει τόσο στον ιταλικό Βορρά».
Ήταν μία ευθεία προειδοποίηση για τους Σαλβίνι και Ντι Μάιο, καθώς σύμφωνα με τον Μπόκια, «η πολιτική είναι πολύ σημαντική για να την αφήσουμε μόνο στους πολιτικούς». Ο ίδιος πρόσθεσε ότι η επιχειρηματική ελίτ της Ιταλίας καταθέτει προτάσεις οικονομικής πολιτικής για να αποτρέψει τη ζημιά που πάει να γίνει στη χώρα.
Η απαίτηση του επιχειρηματικού κόσμου της Ιταλίας είναι συγκεκριμένη. Ο Κόντε θα πρέπει να πείσει τους Σαλβίνι και Ντι Μάιο να κόψουν 2 δισ. ευρώ δαπανών ο καθένας από το δικό τους «μερίδιο» των μέτρων του προϋπολογισμού. Μόνο έτσι η Ιταλία θα γλιτώσει τις κυρώσεις της Κομισιόν και θα αποφύγει την ένταξη στη «διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος». ΟΙ ανησυχίες είναι έντονες στην επιχειρηματική κοινότητα της Ιταλίας, καθώς αν η χώρα περάσει μία πολύμηνη περίοδο εντός της διαδικασίας, θεωρείται δεδομένο ότι οι αγορές θα είναι επιφυλακτικές, με αποτέλεσμα τα επιτόκια δανεισμού να παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε υψηλά επίπεδα, απειλώντας την ιταλική οικονομία με ύφεση.
«Αν ήμουν ο Κόντε θα καλούσα τους δύο αντιπροέδρους της κυβέρνησης και θα τους ζητούσα να κάνουν τις απαραίτητες περικοπές για να αποφευχθούν οι κυρώσεις. Αν κάποιος αρνιόταν, θα υπέβαλα την παραίτησή μου και θα κατήγγειλα στην κοινή γνώμη εκείνους που δεν θέλουν να υποχωρήσουν», τόνισε ο Μπόκια.
Σε ότι αφορά το Eurogroup, ήταν μία συνεδρίαση που πέρασε αναίμακτα για την Ιταλία. Και αυτό γιατί μέσα στο Σαββατοκύριακο ήταν η πρώτη φορά που Ρώμη και Βρυξέλλες ήρθαν τόσο κοντά. Αποτέλεσμα ήταν ο υπουργός Οικονομικών, Τζοβάνι Τρία, να πραγματοποιήσει κατ' ιδίαν συνάντηση με τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν, Βλάντις Ντομπρόφσκις, πριν τη συνεδρίαση των ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης, ωστόσο δεν υπήρξε κάποια πολύ σημαντική εξέλιξη. Θα ήταν, άλλωστε, πολύ δύσκολο μέσα σε δύο ημέρες να δοθεί λύση σε μία αντιπαράθεση που διαρκεί ήδη 6 μήνες.
«Υποστηρίζουμε την αξιολόγηση της Κομισιόν και συστήνουμε στην Ιταλία να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να συμμορφωθεί με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης», ανέφερε το κοινό ανακοινωθέν. «Υποστηρίζουμε επίσης τον συνεχή διάλογο μεταξύ της Κομισιόν και των ιταλικών αρχών», πρόσθεσαν οι 19 υπουργοί του ευρώ.
Του Κωνσταντίνου Μαριόλη
https://www.liberal.gr/arthro/231562/oikonomia/2018/ekruthmi-i-katastasi-stin-italia--skliro-to-minuma-ton-italon-biomichanon.html?fbclid=IwAR28VR0g3twHms-msjz6c_8HMOZGyBAOzj50vKB6010-yyahCFOTek1Vry8
4/12/2018
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Capital Economics: "Ηρεμία πριν την καταιγίδα" στην Ιταλία
Κοντά σε επίτευξη συμβιβασμού με τις Βρυξέλλες η Ιταλία
Σύμφωνα με τους Ιταλούς αναλυτές.
Τα επόμενα επεισόδια του "ιταλικού σίριαλ"
Το αθέατο ιταλικό παιχνίδι
Οι απόψεις,που δημοσιεύονται στα εκάστοτε-χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger.
Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.