Η Τουρκία χωρίς μακιγιάζ.

 ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Οι Τούρκοι εγκαταλείπουν την Τουρκία.
(2)  Επιστήμονες εγκαταλείπουν την Τουρκία
-Συναγερμός στην αμυντική βιομηχανία.
(3) Έβρος: Θρίλερ με Τούρκο δικηγόρο που ζητά άσυλο.
(4)Ότι θα αυτομολήσουν Τούρκοι πιλότοι φοβάται η Άγκυρα: 
Μισογεμάτα τα ρεζερβουάρ…


Επισήμως, το καθεστώς Ερντογάν δηλώνει ότι η Τουρκία συνεχίζει να θεωρεί στρατηγικό στόχο την ένταξή της στην ΕΕ. Πρόκειται για τακτικό ελιγμό. Στόχος του είναι να εξαπατήσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και τις κυβερνήσεις, να αποσύρει από πάνω της τη διεθνή κριτική και να ξεφύγει από τη διπλωματική απομόνωση.

Έχουμε να κάνουμε με ένα αυταρχικό καθεστώς, με δεκάδες χιλιάδες πολιτικούς κρατουμένους και ισοπεδωμένες πόλεις στις νοτιοανατολικές κουρδικές επαρχίες, μισό εκατομμύριο εκτοπισμένους πολίτες, χιλιάδες νεκρούς, με ένα προεδρικό σύστημα που μοιάζει περισσότερο με  δικτατορία και με μια συμμαχία μεταξύ ισλαμιστών και ακραίων ρατσιστών-εθνικιστών, όλων βαθύτατα αντιδυτικών. Από τη μια η Τουρκία εισβάλει παράνομα σε γειτονικά κράτη, βομβαρδίζει και απειλεί με περαιτέρω στρατιωτικές ενέργειες. Από την άλλη, αυτοπαρουσιάζεται σαν θύμα της δήθεν δυτικής αδιαφορίας και υπεροψίας!

Πρόκειται για προπαγάνδα, μέσω της οποίας το καθεστώς επιδιώκει να κερδίσει χρόνο, να ενισχύσει τη νομιμοποίηση του και να διευρύνει τα περιθώρια διπλωματικών ελιγμών. Είναι μια κλασσική τουρκική μέθοδος επικοινωνιακού μακιγιάζ. Πολλοί στον Δυτικό κόσμο δεν έχουν ακόμα κατανοήσει πως λειτουργεί. Η Τουρκία προπαγανδίζει τον εαυτό της ως αιώνιο θύμα, ενώ πρόκειται για θύτη.

Η ευρωπαϊκή στάση

Η ΕΕ δεν έχει κανένα συμφέρον να ξεπλύνει ένα τέτοιο καθεστώς και να προσφέρει άλλοθι στις αυταρχικές πρακτικές του, παρατείνοντας τη ζωή του. Δυστυχώς η χώρα αυτή ποτέ δεν υπήρξε δημοκρατική. Ακόμα χειρότερα, οι ελίτ της ποτέ δεν ήθελαν να την εκδημοκρατίσουν αληθινά γιατί πίστευαν ότι θα έχαναν τη θέση τους και τον έλεγχο του κράτους.

Ήταν πάντα ένα μιλιταριστικό καθεστώς που αναπαρήγαγε τις τρομακτικές κοινωνικές ανισότητες, ενώ ασκούσε ρατσιστικές και σοβινιστικές πολιτικές εντός και εκτός συνόρων. Πάντα όμως δήλωνε πίστη στη δημοκρατία και στις ελευθερίες, προκειμένου να παραπλανεί τη διεθνή κοινή γνώμη. Οι ισλαμιστές του ΑΚΡ δεν διαφέρουν ιδιαίτερα.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι κυρίαρχες τουρκικές πολιτικές ελίτ, κεμαλικές και ισλαμικές, δεν επιθυμούν ένταξη στην ΕΕ, επειδή γνωρίζουν πως αυτό απαιτεί δομικές αλλαγές στο αυταρχικό καθεστώς τους. Χρησιμοποιούσαν την προοπτική ένταξης για να βελτιώνουν τη διεθνή δημόσια εικόνα τους, να αποκομίζουν οικονομικά και διπλωματικά οφέλη και να αυξάνουν την επιρροή του κράτους τους, προπαγανδίζοντας τη χώρα τους ως γέφυρα μεταξύ Ισλάμ και Δύσης.

Η Ευρώπη δεν πρέπει να τους κάνει τέτοιο δώρο. Η ΕΕ έχει δυνατότητες ανάπτυξης άλλων, περισσότερο αποτελεσματικών πολιτικών έναντι της Τουρκίας. Πολιτικές που θα περιορίζουν τον ηγεμονισμό και τον αποσταθεροποιητικό της ρόλο στο εξωτερικό και θα ενισχύουν τη δημοκρατία και τις ελευθερίες στο εσωτερικό. Υπάρχουν δυνάμεις σε αυτή τη χώρα που επιθυμούν τον αληθινό εκδημοκρατισμό. Δυστυχώς βρίσκονται ή στη φυλακή ή σε συνθήκες ιδιώτευσης και εξορίας.

Χρειάζονται ενίσχυση, διαύλους επικοινωνίας και διεθνή νομιμοποίηση. Η ΕΕ θα μπορούσε, ανάμεσα στα άλλα, να διευκολύνει στο έδαφός της την ίδρυση ενός τηλεοπτικού δικτύου που θα συσπειρώνει και θα δίνει διεθνή φωνή στις αληθινά δημοκρατικές φιλελεύθερες δυνάμεις που δρουν εντός της Τουρκίας, αλλά και στην εξ αυτής προερχόμενη και ταχέως διογκούμενη διασπορά στην Ευρώπη.

Τέλος εποχής

Σταδιακά αποκαλύπτεται το μέγεθος του προβλήματος για την παγκόσμια ασφάλεια, ειρήνη και σταθερότητα που συνιστά η λεγόμενη «νέα Τουρκία». Η πολιτική «εξημέρωσης του θηρίου» δια του εξευρωπαϊσμού έχει πλέον καταρρεύσει. Τώρα, είναι η ώρα να σκεφτούμε νέους τρόπους αντιμετώπισης της τουρκικής διεθνούς παραφωνίας.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια, η Τουρκία αποτελούσε το κακομαθημένο παιδί των μεγάλων κρατών του δυτικού συστήματος ασφαλείας. Θεωρούσαν ότι αποτελεί ανάχωμα στη ρωσική και ιρανική επιρροή στην ευρύτερη περιοχή. Την θεωρούσαν, επίσης, χώρα πρότυπο «εκσυγχρονισμού» για τον σουνιτικό μουσουλμανικό κόσμο, αλλά και μεγάλη αναπτυσσόμενη αγορά για τα δυτικά προϊόντα.

Έτσι, οι ιδιότυποι μπααθιστές της Μικράς Ασίας, το κεμαλικό καθεστώς, είχε κερδίσει μια ασυλία. Αυτή του έδινε τη δυνατότητα να αυθαιρετεί και να ασκεί ωμή βία κατά των ίδιων των πολιτών του, αλλά και να απειλεί τους γείτονές του παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο. Σήμερα, με τους ισλαμιστές να κατέχουν τους θεσμούς, αλλά τις κεμαλικές ιδέες και πρακτικές να ηγεμονεύουν σε πολλά ζητήματα, βλέπουμε την επανάληψη του ίδιου έργου. Όμως αυτές οι πολιτικές έχουν φτάσει στα όριά τους.

Η Τουρκία είναι μια χώρα κοινωνικά και ιδεολογικά διαμελισμένη εδώ και καιρό. Ο κύκλος της βίας που αναπαρήγαγε για δεκαετίες το καθεστώς δεν είναι δυνατό να συνεχίζεται εσαεί. Παράγει αστάθεια και απειλεί τις πολιτικές ισορροπίες σε μια κρίσιμη περιοχή του πλανήτη. Ούτε ο κεμαλισμός ούτε το πολιτικό Ισλάμ παρέχουν λύσεις. Η διεθνής κοινότητα έχει να αντιμετωπίσει ένα ακόμα σοβαρό διεθνές πρόβλημα. Η Ελλάδα, λόγω γειτνίασης, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή.

Εκτός από τα ζητήματα της άμυνας και των συμμαχιών, η χώρα μας χρειάζεται επειγόντως και μια εναλλακτική πολιτική και διπλωματική στρατηγική, καθώς και ένα νέο αφήγημα για την Τουρκία και τις σχέσεις της μαζί μας. Μια νέα επικοινωνιακή πολιτική και δημόσια ρητορική έναντι της Τουρκίας είναι, επίσης, απαραίτητη. Αυτό απαιτεί επιστημονική έρευνα και ανάλυση καθώς και ανανέωση των μηχανισμών σχεδιασμού και χάραξης διεθνούς πολιτικής για την περιοχή μας. Μια νέα εποχή αρχίζει στην Ανατολική Μεσόγειο και η Ελλάδα οφείλει να πρωταγωνιστήσει.


Ο Νίκος Μιχαηλίδης είναι διδάκτορας ανθρωπολογίας του αμερικανικού πανεπιστημίου Princeton (Πρίνστον). Διεξάγει επιτόπια έρευνα στην Τουρκία. Τα τρέχοντα ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι η πολιτική ανθρωπολογία, εθνοτικά κινήματα και μειονότητες στην Τουρκία, μουσική ακρόαση και πολιτική εξουσία, τουρκικό πολιτικό Ισλάμ. Έχει διδάξει στα πανεπιστήμια Princeton και Rutgers. Στην τρέχουσα περίοδο διδάσκει στο College Year in Athens.

5 Ιανουαρίου 2019 


            ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ           



 1.
Οι Τούρκοι εγκαταλείπουν την Τουρκία.

 Όντας στην εξουσία από το 2002, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υποσχέθηκε τον παράδεισο, αλλά η Τουρκία έχει εξελιχθεί σε κόλαση για όλους τους πολίτες: ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες… Όμως και οι γονείς, ανησυχώντας για το μέλλον των παιδιών τους, εγκαταλείπουν την χώρα. «Όσοι εναντιώνονται στον Ερντογάν φεύγουν από την Τουρκία μαζί με την περιουσία και τις δεξιότητές τους», γράφουν οι New York Times.

 «Χιλιάδες άνθρωποι που είχαν την οικονομική δυνατότητα πήγαν στην Ευρώπη, γιατί αισθάνθηκαν απειλούμενοι από το καθεστώς του Ερντογάν, που επιδιώκει να αλλοιώσει όλη την κοινωνία», σχολιάζει ο Μπεκίρ Αγκιντίρ, πρόεδρος της Konda, της πλέον μεγάλης εταιρείας δημοσκοπήσεων.

 Πράγματι, για πρώτη φορά από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας (1923), οι μεγαλύτεροι επιχειρηματίες και οι πιο επιφανείς άνθρωποι του πολιτισμού επιλέγουν να ζήσουν στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ. Η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία είναι οι προορισμοί, που επιλέγονται περισσότερο καθώς εκεί αγοράζουν σπίτια και παίρνουν άδειες παραμονής. Η Κωνσταντινούπολη, με περισσότερους από 16 εκατομμύρια κατοίκους, έχει γίνει η 7η πόλη κατά σειρά αναχωρήσεων παγκοσμίως.

 Δεν πρόκειται μόνο για ακαδημαϊκούς που είχαν υπογράψει την επιστολή για την ειρήνη και είχαν απολυθεί, ούτε για τους δημοσιογράφους που τα ΜΜΕ στα οποία εργάζονταν έκλεισαν ή απαγορεύθηκαν. Ούτε πρόκειται μόνο για τους καταδικασμένους αντιπολιτευόμενους, που απειλούνταν με φυλάκιση επειδή έγραψαν μόλις δυο γραμμές στο Twitter. Πρόκειται επίσης για επιχειρηματίες με βιομηχανίες ή καταστήματα, ή ακόμη και απλούς γονείς που ανησυχούν για το μέλλον των παιδιών τους, από το ολοένα και αυξανόμενο βάρος των θρησκευτικών μαθημάτων στα σχολεία. Όλοι είναι δυστυχείς και δυσαρεστημένοι. 

 Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του «New World Wealth», στην κατηγορία της παγκόσμιας μετανάστευσης κεφαλαίου, τουλάχιστον 13 χιλιάδες εκατομμυριούχοι εγκατέλειψαν την Τουρκία το 2018. «Το Κράτος Δικαίου δεν υφίσταται πια στην Τουρκία. Το καθεστώς γίνεται ολοένα και περισσότερο αυταρχικό», σχολιάζει ένας επιχειρηματίας, που επιθυμεί να μείνει ανώνυμος. Ο Ερντογάν θυμώνει πολύ όταν τα τουρκικά ΜΜΕ αναφέρονται στην μετανάστευση πολλών επιχειρηματιών ή πλουσίων: «Είναι προδότες του έθνους», λέει.

 Η εθνικιστική, αν όχι ρατσιστική, ρητορική της εξουσίας δεν έχει απήχηση στους καλά μορφωμένους, και λίγο ή πολύ πλούσιους, Τούρκους. «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Η Τουρκία είναι που έχει το μεγάλο πρόβλημα», συμπεραίνει ένας ακαδημαϊκός που είναι εξόριστος στο Παρίσι εδώ και δυο χρόνια. 

 Ραγκίπ Ντουράν*

 * Ο Τούρκος δημοσιογράφος Ραγκίπ Ντουράν, με ρεπορτάζ και αναλύσεις, καταγράφει κάθε Σαββατοκύριακο στο Tvxs.gr,  τις εξελίξεις στη Τουρκία. [Μετάφραση: Νίκος Μίχος]

 https://tvxs.gr/news/kosmos/
oi-toyrkoi-egkataleipoyn-tin-toyrkia

5/1/2019

2.
 Επιστήμονες εγκαταλείπουν την Τουρκία
-Συναγερμός στην αμυντική βιομηχανία.

Στριμωγμένος φαίνεται να βρέθηκε ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ μετά το δημοσίευμα της Cumhuriyet, σύμφωνα με το οποίο περισσότεροι από 100 μηχανικοί της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας κατέφυγαν στην Ολλανδία. Πρόκειται για μια εξέλιξη που ταράζει την τουρκική κυβέρνηση καθώς αναπτύσσει εξαιρετικά φιλόξοξα εξοπλιστικά προγράμματα. Τούρκος βουλευτής υπέβαλλε μάλιστα ερώτηση στην Εθνοσυνέλευση να ενημερωθεί τον λόγο που συμβαίνει κάτι τέτοιο.

 Οι εν λόγω μηχανικοί που απασχολούνταν στο Ινστιτούτο Έρευνας και Ανάπτυξης των Αμυντικών Βιομηχανιών της Τουρκίας, στην Τουρκική Αεροδιαστημική Βιομηχανία και στην ASELSAN, μιας θυγατρικής εταιρείας του Τουρκικού Ιδρύματος Ένοπλων Δυνάμεων, έχουν μεταβεί πρόσφατα στην Ολλανδία, σύμφωνα με τουρκικά ΜΜΕ.

 Ο İlhami Özcan Aygun, βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), δήλωσε ότι η Ολλανδία προσέφερε υπηκοότητα στους Τούρκους μηχανικούς παρέχοντάς τους έτσι ισχυρό κίνητρο για να εγκαταλείψουν την Τουρκία. Ο κ. Aygun είπε ότι όχι μόνο κλιμακώθηκε η διαρροή εγκεφάλων (brain drain) στην Τουρκία αλλά και έθεσε σε κίνδυνο τη συνέχεια των στρατηγικών έργων της χώρας.

 Ο Aygun ζήτησε από τον υπουργό Άμυνας Hulusi Akar να εξηγήσει τα μέτρα που είχε λάβει η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τη διαρροή εγκεφάλων, δεδομένης της οικονομικής ύφεσης και της πτώσης της αξίας της λίρας. Σημειώνεται ότι πάνω από 250.000 Τούρκοι έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό  μέσα στο 2017, σύμφωνα με το Τουρκικό Ινστιτούτο Στατιστικής. Πρόκειται για μια αύξηση της τάξης του 42% από το 2016.

 Πληροφορίες από cumhuriyet, ahvalnews

 https://slpress.gr/diethni/epistimones-egkataleipoyn-tin-toyrkia-synagermos-stin-amyntiki-viomichania/?fbclid=IwAR344BPX1c5Q203o-icccceEa48X6F7m-ZD5ugPp60zhkeVm8-1q_y9QWHk
 5 Ιανουαρίου 2019 


3.
 Έβρος: Θρίλερ με Τούρκο δικηγόρο που ζητά άσυλο στην Ελλάδα. 

Μέσα στην εβδομάδα αναμένεται η έκδοση της απόφασης 
από την υπηρεσία Ασύλου

 Σε θρίλερ εξελίσσεται η υποβολή αίτησης ασύλου στην Ελλάδα ενός ακόμη Τούρκου δικηγόρου, του Zeki Ruzgar, γνωστού για τους αγώνες του υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην γειτονική χώρα. Ο Τούρκος δικηγόρος πέρασε τα ελληνοτουρκικά σύνορα στις 26 Οκτωβρίου πεζός και παραδόθηκε στις αρχές ζητώντας άσυλο. Έκτοτε κρατείται στο τμήμα συνοριακής φύλαξης Φερών στον Έβρο καθώς διαπιστώθηκε ότι σε βάρος του εκκρεμεί ποινή φυλάκισης επτά χρόνων για συμμετοχή του στην τουρκική ακροαριστερή τρομοκρατική οργάνωση DHKP-C (είχε αναλάβει την υπεράσπισή της) ενώ  εκκρεμεί ακόμη ένα μεγάλο δικαστήριο μαζί με άλλους 39 δικηγόρους. Μέσα στην εβδομάδα αναμένεται η έκδοση της απόφασης από την  υπηρεσία Ασύλου. 

 Για την στάση και μεταχείριση του τουρκικού κράτους απέναντι του ο Τούρκος δικηγόρος είχε προσφύγει στο δικαστήριο Ανθρωπίνων δικαιωμάτων δικαιώνοντάς τον  ενώ επέβαλε και πρόστιμο στην Τουρκία 3.500 ευρώ. 

Μιλώντας στο ethnos.gr ο συνήγορός του Βασίλης Δεμίρης τόνισε ότι ο Τούρκος συνάδελφός του ουσιαστικά διώκεται για τα πολιτικά του φρονήματα αλλά και για την στάση του και τους αγώνες υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έκανε όλο το προηγούμενο διάστημα. Όπως εξηγεί ο ίδιος όλα αυτά τα χρόνια ο Τούρκος συνάδελφός του  ζει κάτω από τη σκιά του τουρκικού κράτους ενώ ουσιαστικά η δίωξη του ξεκίνησε όταν αποκάλυψε αυθαιρεσίες αστυνομικών και ανέδειξε καταχρήσεις εξουσίας των αρχών. Οι συγκεκριμένες αποκαλύψεις σύμφωνα με τον κ. Δεμίρη ήταν η αφορμή για να ξεκινήσουν δίκες αστυνομικών στην Τουρκία αλλά και να κυνηγηθεί ο κ. Ruzgar.

 « Ο κ.  Ruzgar ουκ ολίγες φορές στοχοποιήθηκε, συνελήφθη και βασανίστηκε στην Τουρκία. Περιμένουμε μέσα στην εβδομάδα να τελειώσει η κράτησή του και να του δοθεί άσυλο καθώς έχουμε προσκομίσει στιος αρχές όλα τα απαραίτητα έγγραφα που μας ζητήθηκαν» δήλωσε ο κ. Δεμίρης. 

 Πολλά μέλη του DHKP-C έχουν διαφύγει στην Ε.Ε., η οποία την κατατάσσει μεν στις τρομοκρατικές οργανώσεις, αλλά επιδεικνύει ανοχή στην παρουσία των υποστηρικτών της, καθώς η τρομοκρατική δράση περιορίζεται στο εσωτερικό της Τουρκίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ιδρυτής της, Ντουρσούν Καρατάς, ζούσε στην Ολλανδία ώς τον θάνατό του, το 2008.

Τίμος Φακαλής

 https://www.ethnos.gr/ellada/13993
_ebros-thriler-me-toyrko-dikigoro-poy-zita-asylo-stin-ellada
5/1/2019

3.
Ότι θα αυτομολήσουν Τούρκοι πιλότοι φοβάται η Άγκυρα: 
Μισογεμάτα τα ρεζερβουάρ…

 «Οι διαρκείς διώξεις των στρατιωτικών στην Τουρκία που δεν σταματούν, είναι κάτι το οποίο χαλάει τη συνοχή στις Ένοπλες Δυνάμεις. Πρόκειται για έναν σύγχρονο στρατό, ο οποίος εξοπλίζεται διαρκώς και υποστηρίζεται πάρα πολύ από το κράτος με την αμυντική βιομηχανία τους, έχει ήδη αποκτήσει και μεγάλη πολεμική εμπειρία, αλλά δεν έχει συνοχή. Κοιτάζει ο ένας τον άλλον και φοβάται τι θα μεταφερθεί στους ανωτέρους τους μήπως κατηγορηθούν κι έχουν την τύχη που έχουν άλλοι οι οποίοι βρίσκονται στις φυλακές.» Είναι τα λόγια που χρησιμοποίησε ανώτατη πηγή από το ΓΕΕΘΑ για να περιγράψει μέσα σε λίγες γραμμές, την κατάσταση που επικρατεί εντός των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, έτσι όπως την βλέπουν στο Ελληνικό πεντάγωνο, την ώρα μάλιστα που στην αρχή της νέας χρονιάς που διανύουμε, οι δικαστικές αρχές της Τουρκίας εξέδωσαν νέα εντάλματα για προσαγωγές και συλλήψεις υπόπτων, που φέρονται να εμπλέκονται στα δίκτυα των «Γκιουλενιστών». Οι εισαγγελείς της Άγκυρας και του Ικονίου έστρεψαν τα βέλη τους κατά 137 στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, τα οποία θα συμπεριληφθούν στους διωκόμενους που ξεπέρασαν πλέον τις 140.000 χιλιάδες. 

 Φόβοι να μην αυτομολήσουν ιπτάμενοι 
από την Πολεμική Αεροπορία της Άγκυρας. 

 Οι ίδιες πηγές σημείωναν πως μέσα από ορισμένα «ποιοτικά» στοιχεία που συλλέγουν οι αρμόδιες υπηρεσίες εξάγονται συμπεράσματα σημαντικά. Είναι εμφανέστατος ο φόβος που υπάρχει ακόμη στα Τουρκικά επιτελεία μήπως τυχόν, εν ενεργεία αξιωματικοί αυτομολήσουν προς κάποια χώρα της Δύσης, όχι απαραίτητα προς την Ελλάδα, όπως είχαν κάνει οι οκτώ που προσγειώθηκαν με ελικόπτερο στο αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης.

  Αυτοί οι φόβοι μπορεί να φανούν ακόμη κι από το γεγονός πως σε διασυμμαχικές ασκήσεις- πρόσφατες, του 2018, η Τουρκία συμμετείχε μεν, αλλά με διθέσια αεροσκάφη! 

 Οι επιτελείς της Άγκυρας θέλουν φυσικά να μετέχουν στις Νατοϊκές ασκήσεις, αλλά για να έχουν καλυμμένα τα νότα τους, προτιμούν την αποστολή των διθέσιων μαχητικών F-16 (καταγεγραμμένο τουλάχιστον σε δυο περιπτώσεις), ώστε ο ένας ιπτάμενος να έχει το νου του στον άλλον κατά τη διάρκεια αυτών των αποστολών κι αν τυχόν ο ένας έχει «κάτι» στο μυαλό του, ο δεύτερος Αξιωματικός να τον αποτρέψει. 

 «Άδειοι» στις παραβιάσεις …

  Μπορεί στα γεράκια της Τουρκίας να επιβάλλουν την παρουσίαση καθημερινού δελτίου παραβατικότητας στο Αιγαίο με «ίχνη» εντός του FIR Αθηνών, όμως αυτά αντί να φτάνουν με γεμάτες τις δεξαμενές καυσίμων τους-όπως συνηθίζεται άλλωστε ν’ απογειώνονται όλα τα αεροσκάφη για μια αποστολή- έχουν πιαστεί πολλάκις, ν’ αναφέρουν στον ασύρματό τους, πως είναι απαραίτητη η επιστροφή στη βάση καθώς τα καύσιμα δεν επαρκούν για περισσότερους λεονταρισμούς, την ώρα μάλιστα που τα Ελληνικά μαχητικά απογειώνονται πάντα με πλήρεις τις δεξαμενές τους. 

 Επίσης απαντάται σ’ αυτό το σημείο μια επιπλέον λεπτομέρεια, των πτήσεων- παραβιάσεων σε μεγάλα ύψη, οι οποίες γίνονται και λόγο της νεότητας των ιπταμένων που αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια στα 28.000 πόδια (το παράδειγμα των ποδών είναι το ύψος της πρώτης υπέρπτησης σε Παναγιά και Φαρμακονήσι, για το 2019) αλλά και επειδή σ’ αυτό το ύψος καίγεται λιγότερο καύσιμο. 

 Ακόμη ένα «ποιοτικό» στοιχείο που αναδεικνύει τους φόβους που υπάρχουν: δηλαδή μη τυχόν πιλότος με αεροσκάφος φύγουν μια για πάντα- άντε και επέστρεψε το αεροσκάφος- προς Δυσμάς, ο ιπτάμενος…

  Από τα ραντάρ που παρακολουθούν τα πάντα όταν υπάρχουν αερομαχίες, φαίνεται πως δεν είναι λίγες οι καταγεγραμμένες αναφορές ότι τα καύσιμα των τουρκικών μαχητικών είναι κυριολεκτικά με το σταγονόμετρο. Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, όταν οι αποστολές τους είναι πιο «ζόρικες» και τα F-16 φέρουν εξωτερικές δεξαμενές (γιατί έτσι εμφανίζονται πάρα πολλές φορές στο Αιγαίο), τότε, δεν στρίβουν και βέβαια αυτό έχει τα γνωστά αποτελέσματα και παθήματα… 

 Η λογική της εξωτερικής δεξαμενής στο αεροσκάφος είναι να μεγαλώνει την αυτονομία και την εμβέλειά του, όμως όπως μας έλεγαν ιπτάμενοι από την ΠΑ, όταν ένα αεροσκάφος φέρει εξωτερικά φορτίο με τις δεξαμενές, αυτό σημαίνει ότι φυσικά μειώνεται η ικανότητά του να εκτελέσει ακραίους ελιγμούς με υψηλές φορτίσεις σε «G». Δηλαδή όταν το όριο επιτάχυνσης του F-16 είναι 9G, αυτό επιτυγχάνεται με καθαρή αεροδυναμική διαμόρφωση που σημαίνει χωρίς εξωτερικά φορτία (δεξαμενές- πυρομαχικά, pod κ.ο.κ.). 

 Στα μαχητικά F-16 η χρήση εξωτερικών δεξαμενών κάτω από τα φτερά, περιορίζει το αεροσκάφος σε ελιγμούς που μπορεί να φτάνουν μόνο έως τα 6,5 g το μέγιστο. 

 Αν ωστόσο οι καταστάσεις απαιτήσουν τη συνέχιση βίαιων ελιγμών (over G), τότε ο χειριστής του F-16 μπορεί να ξεπεράσει αυτόν τον περιορισμό πλην όμως από τη στιγμή που θα προσγειωθεί το μαχητικό, θα πρέπει να επιθεωρηθεί επισταμένος από το τεχνικό προσωπικό στη Μοίρα Συντήρησης Βάσης, μια χρονοβόρα διαδικασία που θέτει προσωρινά εκτός Μοίρας το αεροσκάφος. 

https://hellasjournal.com/2019/01/
oti-tha-aytomolisoyn-toyrkoi-pilotoi-fovatai-i-agkyra-misogemata-ta-rezervoyar/

 5/1/2019