Η υψηλού ρίσκου επίθεση της αντιπολίτευσης στον Maduro. Θα αποδώσει το στοίχημα του Guaidó;

Ο Juan Guaidó σε μια διαδήλωση στο Καράκας, λίγο μετά αυτοανακήρυξή του ως προσωρινού προέδρου, τον Ιανουάριο του 2019. CARLOS GARCIA RAWLINS / REUTERS

  Από τότε που ανέλαβε ο Maduro το 2013, η οικονομία της Βενεζουέλας έχει συρρικνωθεί κατά σχεδόν 50%, η παραγωγή πετρελαίου μειώθηκε σε επίπεδα του 1950 και ο πληθωρισμός έφτασε στο 1.000.000%. Ο υποσιτισμός έπληξε πολλούς από το σχεδόν 90% των Βενεζουελάνων που ζουν τώρα στην φτώχεια, και εκατομμύρια διέφυγαν στο εξωτερικό για να βρουν μια καλύτερη ζωή.

Στις 23 Ιανουαρίου, η -υπό την ηγεσία της αντιπολίτευσης- Εθνοσυνέλευση της Βενεζουέλας σόκαρε τον κόσμο. Ανακήρυξε τον πρόεδρο της χώρας, Nicolás Maduro, παράνομο, κήρυξε κενή την θέση του, και προχώρησε να ορκίσει τον αρχηγό της Εθνοσυνέλευσης, Juan Guaidó, ως προσωρινό πρόεδρο, σύμφωνα με τις συνταγματικές διατάξεις της Βενεζουέλας για την προεδρική διαδοχή. Λίγο αργότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς και οι περισσότερες μεγάλες κυβερνήσεις στο δυτικό ημισφαίριο αναγνώρισαν τον Guaidó ως τον νόμιμο πρόεδρο της Βενεζουέλας.

Μια τέτοια τολμηρή και ενεργητική κίνηση ήρθε ως έκπληξη: Το 2018 ήταν ένα θλιβερό έτος για την αντιπολίτευση της Βενεζουέλας [1]. Παρά το γεγονός ότι κέρδισε τον έλεγχο του νομοθετικού σώματος το 2015 και ηγήθηκε μιας μαζικής καμπάνιας πολιτικής ανυπακοής το 2017, η αντιπολίτευση φαινόταν πιο μακριά από ποτέ από το να απομακρύνει την βαθιά αντιδημοφιλή αυταρχική κυβέρνηση του Maduro από την εξουσία. Τα μεγάλα αντι-Μαδούρο κόμματα είχαν σπαταλήσει την χρονιά μαχόμενα μεταξύ τους, διαμαρτυρόμενα για το ποιος φταίει για την αποτυχία τους και εκτοξεύοντας κατηγορίες ότι μερικά είχαν πουληθεί κρυφά στο καθεστώς.


Κάθε λίγο, η οικονομική και πολιτική κρίση της Βενεζουέλας [2] επιδεινωνόταν. Η οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά σχεδόν 50% από τότε που ο Maduro ανέλαβε την θέση του για πρώτη φορά το 2013, η παραγωγή πετρελαίου μειώθηκε σε επίπεδα που δεν παρατηρήθηκαν από το 1950 και ο πληθωρισμός έφτασε σε εκτιμώμενο ετήσιο ρυθμό ενός εκατομμυρίου τοις εκατό. Ο υποσιτισμός έπληξε πολλούς από το σχεδόν 90% των Βενεζουελάνων που ζουν τώρα στην φτώχεια, και εκατομμύρια διέφυγαν στο εξωτερικό για να βρουν μια καλύτερη ζωή, καθιστώντας την μεταναστευτική κρίση της Βενεζουέλας [3] την δεύτερη χειρότερη στον κόσμο μετά της Συρίας.

Ωστόσο, ο Μαδούρο επέμεινε. Η κυβέρνησή του προσκολλήθηκε στην εξουσία με την βοήθεια χρηματοδότησης από την Ρωσία και την Κίνα, με την υποστήριξη πληροφοριών από την Κούβα, και την αύξηση πωλήσεων χρυσού στην Τουρκία. Μέσα στο 2018, ο Maduro εξέπληττε σταθερά την αντιπολίτευση, ακόμη και διεκδικώντας τη νίκη στις προεδρικές εκλογές τον Μάιο που θεωρούνται παράνομες από ανεξάρτητους παρατηρητές και πάνω από 50 ξένες κυβερνήσεις. Για μεγάλο μέρος του περασμένου χρόνου, φαινόταν σαν ο Maduro να είχε στριμώξει την αντιπολίτευση στην γωνία.

Τι εξηγεί λοιπόν την ξαφνική ανατροπή; Βρήκε η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας πάλι το χάρισμά της; Η απάντηση είναι ένα επιφυλακτικό «ναι». Κατ’ αρχάς, η αντιπολίτευση έχει τουλάχιστον προσωρινά ξεπεράσει την τάση της για αυτο-σαμποτάζ και κατακερματισμό. Δεύτερον, ανέπτυξε μια επιτυχημένη νέα προσέγγιση για να κινητοποιήσει τους δυσαρεστημένους Βενεζουελάνους εναντίον της κυβέρνησης. Τρίτον, έχει μεταφέρει στις ένοπλες δυνάμεις, ένα ακρογωνιαίο λίθο του καθεστώτος Maduro, αξιόπιστες διαβεβαιώσεις ότι οι στρατιωτικοί αξιωματικοί θα λάβουν αμνηστία για οποιαδήποτε εγκλήματα είχαν προηγουμένως διαπράξει εάν υποστηρίξουν μια μετάβαση στην δημοκρατία. Και τέλος, με την εξασφάλιση μιας ταχείας -και δύσκολο να αναστραφεί- αναγνώρισης του Guaidó από την διοίκηση Trump και τις κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής, η αντιπολίτευση σηματοδότησε στους εναπομείναντες υποστηρικτές του Maduro, ιδιαίτερα εκείνους του στρατού, ότι η διεθνής κοινότητα είναι δεσμευμένη στην αλλαγή.

ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Όπως έγραψα στο Foreign Affairs [4] τον περασμένο Ιανουάριο, ο αντιπολιτευτικός συνασπισμός της Βενεζουέλας οικοδομήθηκε αρχικά για να κερδίσει τις ανελεύθερες και άδικες εκλογές. Και τα κατάφερε, σαρώνοντας στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2015 με πλειοψηφία δύο τρίτων. Αλλά η αντιπολίτευση γρήγορα έμαθε ότι οι εκλογές δεν έχουν πλέον σημασία στην Βενεζουέλα. Ο πρόεδρος Maduro ακύρωσε την εκλογή δύο νομοθετών για να αρνηθεί στην αντιπολίτευση μια υπερ-πλειοψηφία, απαγόρευσε σε αξιωματούχους να καταθέσουν στο νομοθετικό σώμα, άσκησε βέτο σε όλη την Βουλή και, τέλος, συγκάλεσε μια κυβερνητικά κυριαρχούμενη συντακτική συνέλευση για να αναλάβει πολλές από τις λειτουργίες του κοινοβουλίου. Αποκλεισμένα από την εξουσία, τα κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν πολύ λίγα κοινά, ιδεολογικά ή προγραμματικά, για να συνεργαστούν αποτελεσματικά.

Αυτό φαίνεται να έχει αλλάξει. Τα εκπληκτικά γεγονότα της 23ης Ιανουαρίου καθιστούν σαφές ότι τουλάχιστον κάποιοι ηγέτες της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα από τα κόμματα Primero Justicia και Voluntad Popular, έκαναν σιωπηρά την δουλειά τους, αναπτύσσοντας τόσο μια εγχώρια όσο και μια διεθνή στρατηγική για να πιέσουν τον Maduro να παραιτηθεί. Ο Guaidó του [κόμματος] Voluntad Popular -του οποίου ο ηγέτης, Leopoldo López, βρίσκεται υπό κατ’ οίκον περιορισμό από το 2014- ανέλαβε την προεδρία της Εθνοσυνέλευσης τον Δεκέμβριο του 2018, μια θέση που αλλάζει εκ περιτροπής μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης που ελέγχουν το νομοθετικό σώμα.

Με τις ρίζες του στο φοιτητικό κίνημα της Βενεζουέλας, ο 35χρονος Guaidó είναι ένα φρέσκο πρόσωπο που έχει αποδειχθεί πιο ελκυστικό από τους προηγούμενους ηγέτες της αντιπολίτευσης. Ο Γκουαϊδό και οι σύμμαχοί του έχουν επιδιώξει μια νέα στρατηγική κινητοποίησης, συγκαλώντας υπαίθριες δημοτικές συνελεύσεις (γνωστές ως cabildos abiertos) για να έρθουν σε επικοινωνία με τους μέσους Βενεζουελάνους. Για πρώτη φορά μετά το τέλος των διαδηλώσεων του 2017, το κοινό έχει αποδείξει ότι ανταποκρίνεται. Όταν η λαϊκή αναταραχή προκάλεσε μια μικρή στρατιωτική εξέγερση στις 21 Ιανουαρίου, οι cabildos βοήθησαν να τεθούν οι βάσεις για μαζικές διαδηλώσεις στην Βενεζουέλα στις 23 Ιανουαρίου.

Ο Βενεζουελάνος υπουργός Άμυνας, Vladimir Padrino Lopez, δηλώνει την υποστήριξη του στρατού στον Maduro, στο Καράκας, τον Ιανουάριο του 2019. REUTERS

Η αντιπολίτευση άρχισε επίσης να χρησιμοποιεί τη νομοθετική της εξουσία στην Εθνοσυνέλευση για να δηλώσει στον στρατό ότι δεν θα απειληθεί από μια δημοκρατική μετάβαση. Στις 15 Ιανουαρίου, η Εθνοσυνέλευση ψήφισε έναν νόμο περί αμνηστίας που παρέχει ασυλία στα μέλη του στρατού που ενεργούν για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Βενεζουέλα. Επιπλέον, ο ίδιος ο Guaidó δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να καταστήσει τον στρατό υπόλογο για την υποστήριξη του Maduro.

Ο καθησυχασμός του στρατού είναι σημαντικός επειδή αποτελεί έναν βασικό πυλώνα του κυβερνητικού συνασπισμού του Maduro. Οι ένοπλες δυνάμεις ελέγχουν κυβερνητικά υπουργεία, την βιομηχανία πετρελαίου, την διανομή τροφίμων και την εσωτερική ασφάλεια. Οι ανώτεροι στρατιωτικοί διοικητές μέχρι στιγμής ήταν απρόθυμοι να ενεργήσουν εναντίον του Maduro, επειδή φοβούνταν ότι θα υποστούν λογοδοσία από μια διάδοχη κυβέρνηση. Και έχουν σοβαρούς λόγους να φοβούνται την λογοδοσία, δεδομένου ότι είναι συνεργάτες σε πολλά από τα εγκλήματα του καθεστώτος, συμπεριλαμβανομένης της διαφθοράς, των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της διακίνησης ναρκωτικών. (Οι κατώτεροι αξιωματικοί είναι πολύ λιγότερο ικανοποιημένοι από το καθεστώς, αλλά υπόκεινται σε στενή ιδεολογική παρακολούθηση και επιτήρηση από την αντικατασκοπεία, τόσο από το καθεστώς όσο και από τους Κουβανούς συμμάχους του, για την ανίχνευση και διάλυση ενδεχόμενων σχεδίων πραξικοπήματος). Ο Guaidó κατέστησε σαφές ότι η αντιπολίτευση δεν επιδιώκει ένα πραξικόπημα, αλλά προτιμά οι ένοπλες δυνάμεις στο σύνολό τους να παραμείνουν στα στρατόπεδά τους και να αντισταθούν σε εντολές για την καταστολή των λαϊκών διαμαρτυριών.

Η αντιπολίτευση βρήκε επίσης έναν πρόθυμο και σημαντικό σύμμαχο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι αξιωματούχοι της διοίκησης Trump έχουν απογοητευτεί από την αποτυχία των οικονομικών κυρώσεων των Ηνωμένων Πολιτειών στο να έχουν οποιαδήποτε πραγματική επίπτωση στο καθεστώς Maduro. Κατά το παρελθόν έτος, έψαχναν να βρουν εναλλακτικές λύσεις, από την απαγόρευση των εξαγωγών πετρελαίου της Βενεζουέλας στις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι την δίωξη του δικτύου της παρέας και των προσώπων-βιτρίνα του Maduro στα αμερικανικά δικαστήρια.

Η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας παρουσίασε στην διοίκηση Trump μια νέα προσέγγιση. Πρότεινε μια νομική θεωρία σύμφωνα με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν τον Guaidó ως τον νόμιμο ηγέτη της Βενεζουέλας -αν η επανεκλογή του Maduro ήταν παράνομη, υποστήριξε η αντιπολίτευση, το λογικό συμπέρασμα ήταν ότι η Προεδρία της Βενεζουέλας ήταν κενή από το τέλος της πρώτης θητείας του Maduro στις 10 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με το άρθρο 233 του Συντάγματος της Βενεζουέλας, εάν η Προεδρία είναι κενή, τότε ο επικεφαλής της Εθνοσυνέλευσης καθίσταται προσωρινός πρόεδρος και προκηρύσσει νέες εκλογές.

Η Ουάσιγκτον αποδέχθηκε αυτή την συλλογιστική. Με το να αναγνωρίσει τον Guaidó, η διοίκηση Trump και οι εταίροι της βοήθησαν την αντιπολίτευση της Βενεζουέλας να καταστήσει πιο αξιόπιστο το μήνυμα στον στρατό ότι η μετάβαση στην δημοκρατία είναι βιώσιμη και θα υποστηριχθεί από την διεθνή κοινότητα. Με αυτόν τον τρόπο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες που έχουν αναγνωρίσει τον Guaidó, έχουν κάνει ένα πολύ ορατό -και μεγάλου ρίσκου- διπλωματικό βήμα, το οποίο θα είναι δύσκολο να ανατραπεί, δεσμεύοντάς τις να στηρίξουν την αντιπολίτευση.

ΤΙ ΕΠΕΤΑΙ;

Η στρατηγική της αντιπολίτευσης, η οποία προχωρά σε συντονισμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι σαφώς κάτι που αλλάζει το παιχνίδι, αλλά θα λειτουργήσει; Υπάρχουν δύο λόγοι να είμαστε σκεπτικοί. Πρώτον, η κυβέρνηση Maduro εξακολουθεί να έχει την υποστήριξη και την αναγνώριση των σημαντικότερων διεθνών συμμάχων της: Της Κίνας, της Κούβας, της Ρωσίας και της Τουρκίας. Αυτές οι χώρες είναι δανειστές έσχατης ανάγκης, υποστηρικτές του καθεστώτος Maduro, ή και τα δύο. Δεύτερον, παρά τα σαφή μηνύματα προς τις ένοπλες δυνάμεις ότι θα επωφεληθούν από μια ήπια προσγείωση σε περίπτωση δημοκρατικής μετάβασης, σημαντικοί στρατιωτικοί διοικητές δήλωσαν δημοσίως την υποστήριξή τους στον πρόεδρο Maduro στις 23 και 24 Ιανουαρίου. Η δομή κινήτρων που αντιμετωπίζει ο στρατός εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό στοιβαγμένη υπέρ της υποστήριξης της κυβέρνησης.

Υπάρχουν πολλές απρόβλεπτες και απρόοπτες συνέπειες στην διεθνή αναγνώριση του Guaidó, που κυμαίνονται από ερωτήματα σχετικά με την διάθεση περιουσιακών στοιχείων της Βενεζουέλας στο εξωτερικό μέχρι το καθεστώς των διπλωματών που έχουν τοποθετηθεί στην Βενεζουέλα από κυβερνήσεις που δεν θεωρούν πλέον τον Maduro νόμιμο πρόεδρο. Η διοίκηση Trump επιθυμεί σαφώς να αυξήσει την πίεση στον Maduro και τις επόμενες μέρες θα έχει πολλές ευκαιρίες να το πράξει, κατόπιν προσκλήσεως του Guaidó.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν δίκιο να συνεργαστούν με την αντιπολίτευση της Βενεζουέλας -το καθεστώς Maduro έδειξε ότι δεν επιθυμεί να διαπραγματευτεί καλόπιστα με την αντιπολίτευση τα τελευταία χρόνια, ακόμα και όταν εμπλέκονται εξωτερικοί διαμεσολαβητές όπως το Βατικανό. Αλλά η Ουάσιγκτον επέλεξε ένα επικίνδυνο μονοπάτι. Με το να κλιμακώσει με τον Maduro, η διοίκηση Trump αύξησε την πιθανότητα εσφαλμένης αντίληψης και παρεξήγησης που οδηγεί σε ακούσια σύγκρουση, ιδιαίτερα δεδομένου του πόσο λίγο οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βενεζουέλας κατανοούν και σέβονται η μια την άλλη.

Η επιθετική δράση των ΗΠΑ θα διατρέξει επίσης τον κίνδυνο διαίρεσης του διεθνούς συνασπισμού που υποστηρίζει τώρα την αντιπολίτευση της Βενεζουέλας και θα μπορούσε επίσης να μετατρέψει την κατάσταση σε σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ-Βενεζουέλας αντί μιας προσπάθειας να αποκατασταθεί η δημοκρατία στην Βενεζουέλα. Το τελευταίο θα επέτρεπε στον Maduro να επιστρέψει στην ρητορική του αντι-ιμπεριαλισμού και θα αποτελούσε δικαιολογία για τους συμμάχους του -ιδιαίτερα την Ρωσία αλλά ίσως και την Κίνα- για να συνεχίσουν να προσφέρουν την υποστήριξή τους. Αλλά ακόμη και αν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφύγουν αυτή την συγκεκριμένη παγίδα, η Ρωσία και η Κίνα θα θεωρήσουν αναμφισβήτητα τα γεγονότα στην Βενεζουέλα ως μέρος μιας νέας Δυτικής στρατηγικής που θα υπονομεύσει τους αυταρχικούς συμμάχους και κράτη-πελάτες τους. Θα αναπτύξουν αντίμετρα, και αυτά θα είναι δυσάρεστα.

Είναι πιθανό ότι υπό την αυξανόμενη εγχώρια και διεθνή πίεση, ο Maduro μπορεί να χάσει το κουράγιο του και να εγκαταλείψει την χώρα. Εναλλακτικά, οι κατώτεροι αξιωματικοί μπορούν απλώς να στοιχηματίσουν σε μια αυθόρμητη εξέγερση για να εξαναγκάσουν μια αντίδραση των ανώτερων αξιωματικών, επιφέροντας ένα βίαιο αποτέλεσμα. Υπάρχει όμως και ένας πολύ σημαντικός κίνδυνος, ο Maduro να παραμείνει στην εξουσία με την υποστήριξη του στρατού και των συμμάχων του στο εξωτερικό, αν και θα είναι πιο απομονωμένος διεθνώς από ποτέ. Το στοίχημα της αντιπολίτευσης μπορεί να τελειώσει με τους ηγέτες της φυλακισμένους ή εξόριστους. Αυτό θα άφηνε την διοίκηση Trump και την διεθνή κοινότητα σε πολύ δύσκολη θέση, με λιγότερα διπλωματικά εργαλεία από ποτέ για να επηρεάσουν το μέλλον της Βενεζουέλας προς μια θετική κατεύθυνση.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά:  

Σύνδεσμοι: 

  HAROLD TRINKUNAS,
αναπληρωτής διευθυντής του ''Center for International Security and Cooperation'' του Πανεπιστημίου Στάνφορντ και ανώτερος συνεργάτης του ''Brookings Institution''.

29/1/2019 


             ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ             




1.
DW: Διχασμένος και ο στρατός στη Βενεζουέλα.

Λίγο μετά που ο Χουάν Γκουαϊντό αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος της Βενεζουέλας, ο υπουργός Άμυνας Βλαντιμίρ Παντρίνο έγραφε στο Τwitter: «Ο στρατός μας δεν θα δεχθεί ποτέ έναν Πρόεδρο, ο οποίος θα τοποθετηθεί από σκοτεινές δυνάμεις ή παρακάμπτοντας τον νόμο και ο οποίος θα αυτοτοποθετείται». Αμέσως μετά ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Χεσούς Σουάρες Τσούριο δήλωσε την στήριξή του στον μέχρι σήμερα Πρόεδρο της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο. Σχεδόν ταυτόχρονα πολλοί άλλοι στρατηγοί έσπευσαν να δηλώσουν την πίστη τους στον Μαδούρο.

Μπορεί λοιπόν ο Μαδούρο να στηριχθεί στο στρατό και να κερδίσει τη μάχη εναντίον του Χουάν Γκουαϊδό; Η πολιτική επιστήμων Άνα Σόλιτς Λαντιβάρ αμφιβάλλει: «Περισσότερο από τα tweets πρέπει να δούμε την τυπική ανακοίνωση που εξέδωσε ο στρατός για τη δημοκρατική διαδικασία. Εάν οι ένοπλες δυνάμεις σε αυτή την περίπτωση στηρίξουν τη συνταγματική τάξη θα μπορούσαν να ζητήσουν άμεσες εκλογές». Είναι πολύ δύσκολο, λέει, να προβλέψει κανείς τι θα γίνει, ωστόσο ο στρατός κατέχει ρόλο-κλειδί.

Παρόμοια είναι και η άποψη του πολιτικού επιστήμονα Βόλφγκανγκ Μούνο από το πανεπιστήμιο του Ρόστοκ: «Όποιος έχει την υποστήριξη του στρατού ορίζει το μέλλον της χώρας» επισημαίνει. Ο καθηγητής εκτιμά επίσης πως δεν υπάρχει ρήγμα μεταξύ του στρατού και της κυβέρνησης Μαδούρο. «Υψηλόβαθμοι υπάλληλοι επωφελούνται από το καθεστώς, έχουν προνόμια, ελέγχουν την πολιτική και την οικονομία και δεν πρόκειται να στηρίξουν την αντιπολίτευση» συμπληρώνει.

Αναμεμειγμένα σε εγκλήματα ανώτερα στελέχη του στρατού

Οι δυο επιστήμονες επισημαίνουν ωστόσο ότι επικρατεί μεγάλη δυσαρέσκεια στο στρατό στη Βενεζουέλα κυρίως στα μεσαία στρώματα και στους απλούς στρατιώτες. Σύμφωνα με την Άνα Σόλιτς Λαντιβάρ «το σίγουρο είναι ότι ο στρατός είναι διχασμένος. Ένα τμήμα του στρατού είναι πολύ, πολύ δυσαρεστημένο».

Αυτό όμως δεν ισχύει και για τα ανώτερα στελέχη του στρατού. Η Αλεξία Μπάριος είναι μια από τις καλύτερα πληροφορημένες ερευνήτριες σε θέματα ασφαλείας και υποστηρίζει ότι μια ομάδα πολιτικών, ανώτερων υπαλλήλων και στρατιωτικών είναι αναμεμειγμένοι σε εμπόριο ναρκωτικών και ξέπλυμα χρήματος.

«Οι άνθρωποι αυτοί είναι τόσο πολύ μπλεγμένοι σε εγκλήματα που δεν θα εγκατέλειπαν έτσι απλά την κυβέρνηση» δηλώνει η Άνα Σόλιτς Λαντιβάρ. Εάν εγκαταλείψουν τους ανθρώπους της εξουσίας κινδυνεύουν με δίκες και πιθανόν φυλακή.

Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν πως η στάση του στρατού ίσως είναι αυτή που θα παίξει αποφασιστικό ρόλο για το που θα γείρει η πλάστιγγα στη Βενεζουέλα και ποιος θα είναι τελικά ο Πρόεδρος.

DEUTSCHE WELLE

http://www.kathimerini.gr/1007383/article/epikairothta/kosmos/dw-dixasmenos-kai-o-stratos-sth-venezoyela?platform=hootsuite
31/1/2019



 2.
Μαδούρο: Ο Τραμπ διέταξε την κολομβιανή μαφία 
να με δολοφονήσει.

«Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ διέταξε την κολομβιανή κυβέρνηση και τη μαφία να με σκοτώσουν» δήλωσε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο σε συνέντευξή του στο ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων ''Sputnik''.

«Αν μου συμβεί κάτι κάποια μέρα, ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Κολομβιανός Πρόεδρος Ιβάν Ντούκε θα είναι υπεύθυνοι», πρόσθεσε ακόμα κατά τη διάρκεια συνέντευξης που μεταδόθηκε σήμερα. Επανέλαβε ότι είναι καλά προστατευμένος σχολιάζοντας την πιθανότητα μιας νέας απόπειρας κατά της ζωής του. «Είμαι πάντα προστατευμένος από τον λαό της Βενεζουέλας, έχουμε μια καλή υπηρεσία πληροφοριών», επισήμανε.

Σε άλλο σημείο της συνέντευξή του είπε ότι δεν έχει εκδοθεί, έως τώρα, ένταλμα σύλληψης σε βάρος του προέδρου της Εθνοσυνέλευσης Χουάν Γκουαϊδό. «Εξ όσων γνωρίζω, αυτό το μέτρο δεν έχει παρθεί ως τώρα. Ας περιμένουμε (να ολοκληρωθούν) οι εσωτερικές συνταγματικές και δικαστικές διαδικασίες για να δούμε τα αποτελέσματα. Δεν θα βιαστούμε, θα περιμένουμε», υπογράμμισε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας.

Για τον Μαδούρο, το ζήτημα είναι συνταγματικό 
και επαφίεται στη δικαιοσύνη της Βενεζουέλας.

«Ως αρχηγός του κράτους, έχω την άποψη ότι γίνεται απόπειρα πραξικοπήματος, κατά παραβίαση του Συντάγματος. Αλλά αυτή είναι απλά η γνώμη του αρχηγού του κράτους. Πρέπει να ενεργήσει ο γενικός εισαγγελέας, και έχει ήδη αρχίσει να ενεργεί, πρέπει να ενεργήσει το Ανώτατο Δικαστήριο, και ήδη ενεργεί. Και ό, τι αποφασίσουν ο εισαγγελέας και τα δικαστήρια θα εφαρμοστεί από το δικαστικό σύστημα της Βενεζουέλας», ανέφερε ο Μαδούρο.

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Βενεζουέλας επέβαλε χθες Τρίτη απαγόρευση εξόδου από τη χώρα στον 35χρονο Γκουαϊδό, πρόεδρο της εθνοσυνέλευσης - του μοναδικού θεσμού που ελέγχει η αντιπολίτευση στη χώρα - και πάγωσε τους τραπεζικούς λογαριασμούς και τα περιουσιακά στοιχεία του ως την αποπεράτωση της προκαταρκτικής έρευνας που διενεργείται σε βάρος του για τις πρόσφατες ενέργειές του.

Ο ίδιος σημείωσε ότι θα καλωσόριζε την προκήρυξη πρόωρων εκλογών για την ανανέωση της σύνθεσης της εθνοσυνέλευσης. «Θα ήταν πολύ καλό να διεξαχθούν πρόωρες βουλευτικές εκλογές, θα μας προσέφερε μια καλή μορφή πολιτικής συζήτησης, (θα έδινε) μια λύση μέσω της λαϊκής ψήφου. Θα συμφωνούσα και θα το υποστήριζα να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές», διαβεβαίωσε ο Μαδούρο.

«Ο Τζον Μπόλτον εμπόδισε τον Τραμπ
 να αρχίσει διάλογο με το Καράκας»

Κατά τη διάρκεια της ίδιας συνέντευξης ο Νικολάς Μαδούρο εκτίμησε ότι ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας της αμερικανικής προεδρίας, Τζον Μπόλτον, δεν επέτρεψε στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, να αρχίσει διάλογο ανάμεσα στην Ουάσινγκτον και το Καράκας.

Ο Μαδούρο τόνισε ότι έκανε επανειλημμένες προσπάθειες να αποκτήσει επαφή με την κυβέρνηση των ΗΠΑ για μεγάλο χρονικό διάστημα, που όμως απέβησαν όλες άκαρπες. «Επί χρόνια, προσπάθησα σε προσωπικό επίπεδο» να υπάρξει διάλογος, είπε. «Εχω στείλει μηνύματα δημόσια που έφθασαν στον Τραμπ, μέσω των ΜΜΕ, προκειμένου να αποκαταστήσουμε μια σχέση με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, να έχουμε σεβασμό και διάλογο, παρά τις πολιτικές, πολιτισμικές και ιδεολογικές διαφορές μεταξύ μας. Και φαινόταν σαν να είχε ανοίξει ένα παράθυρο ευκαιρίας για αυτό. Αλλά ο Μπόλτον απέτρεψε τον Τραμπ από το να αρχίσει διάλογο. Έχω την πληροφορία ότι τον εμπόδισε», υπογράμμισε ο σοσιαλιστής πρόεδρος της Βενεζουέλας.

«Ουδέν σχόλιο» για το εάν στη φρουρά του 
συμμετέχουν Ρώσοι μισθοφόροι.

Αρνήθηκε να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο ερωτηθείς από το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Sputnik κατά τη διάρκεια συνέντευξης που του παραχώρησε εάν στη φρουρά του ή στο προσωπικό του εργάζονται στελέχη ρωσικών ιδιωτικών υπηρεσιών ασφαλείας.
Ερωτηθείς εάν συμμετέχει προσωπικό ρωσικών ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας στη φρουρά του, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας απάντησε ότι «δεν έχει κανένα σχόλιο για το θέμα αυτό».

Εξάλλου, ο σοσιαλιστής πολιτικός είπε ότι η κυβέρνησή του σκοπεύει να συνεχίσει να αποκτά προηγμένα οπλικά συστήματα από τη Ρωσία. «Πάντα έχουμε σχέδια για την προώθηση της συνεργασίας ώστε να βελτιώνουμε την αντιαεροπορική μας άμυνα, την τεχνολογία των πυραύλων μας, το πυροβολικό μας (...). Θα συνεχίσουμε να προχωράμε μπροστά σε αυτό το πεδίο (σ.σ. των εξοπλισμών). Τα πιο προηγμένα όπλα στον κόσμο θα συνεχίσουν να έρχονται στη Βενεζουέλα», υποστήριξε ο Μαδούρο. Η συνεργασία των δύο χωρών είναι αδιάλειπτη, συνεχίζεται «κάθε μήνα, αυτό είναι φυσιολογικό, δεν είναι κάτι το οποίο συμβαίνει κατ' εξαίρεση», νέα ρωσικά οπλικά συστήματα «έρχονται κάθε μήνα», επέμεινε και πρόσθεσε πως το Καράκας εκφράζει «ευγνωμοσύνη» για τη ρωσική βοήθεια και πάντα «αποπληρώνει τις οφειλές του».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

http://www.kathimerini.gr/1007361/gallery/epikairothta/kosmos/madoyro-o-tramp-dieta3e-thn-kolomvianh-mafia-na-me-dolofonhsei?platform=hootsuite

31/1/2019


--------------------------------------- 
Οι απόψεις, που δημοσιεύονται στα εκάστοτε- αποκλειστικά χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν.  Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημιουργούς των κειμένων, εικόνων κλπ και των ιστολογίων που αναφέρονται.    Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger. Στο αρχικό  πρωτότυπο κείμενο  παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων
-------------------------------------------